Buitenlandsch Overzicht.
oetbal
i efd
Wat wilt Leaml
Julius Streicher s
rede te Berlijn.
nare Hoofdpijn
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DE ACTIE TEGEN DE
KATHOLIEKEN IN
DUITSCHLAND
Ontevreden Duitschers.
I.O. 7635
EERSTE BLAD
ZATERDAG 17 AUGUSTUS 1935
63ste JAARGANG
Lansbury en de aanstaande
wereldoorlog.
De vlootbesprekingen.
Een millioen man gemobiliseerd
Nieuw verdrag tusschen de Ver.
Staten en Panama.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen t 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 cL
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, fl.50, fl.50,
f 1.70.
Versclujnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE NS
20 ct per regel (galjard). Ingez. medsd. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De besprekingen tusschen Eden en Laval over de Abessijnsche
kwestie. Mussolini verandert niet van politiek, De wrevelige stem'
ming in Amerika, ten opzichte van Duitschland.
Het penibele
vraagstuk.
Er zit weinig schot in
de besprekingen te Pa
rijs. Nu is de stof wel
uiterst moeilijk te be
handelen, maar men
mag toch verwachten dat Laval en Eden
straks niet uit elkaar zullen gaan zonder
eenig resultaat, zonder een vaste richtlijn,
omdat dat hun posiite op de Volkenbonds-
conferenie in September te Genève zooveel
moeilijker, zoo niet onmogelijk, zou maken.
De correspondent van de Times te Parijs
meldt, dat Eden geen kant en klaar plan
meegebracht heeft, omdat het volgens hem
en de zijnen nu niet aan Groot-Brittannië
staat om voorstellen te doen, die door Italië
en Abessinië misschien verworpen zouden
worden en dat voorstellen nu van de twee
partijen moeten komen.
De diplomatieke correspondent van de
Express bericht echter, dat Eden een nieuw
Britsch plan ingediend heeft, dat uitgewerkt
zou zijn door Sir Sidney Barton, den Brit-
schen gezant te Addis Abeba en den keizer
van Abessinië. De Franschen zouden dit
voorstel hun steun willen geven, omdat zijn
uitvoering over den Volkenbond zou loopen.
Het plan boudt in, dat Abessinië leiding
van den Volkenbond op vele punten van
financieele en oeconomische politiek zou aan
vaarden. Tot dit doel zou een aantal buiten-
landsche adviseurs benoemd worden, de
meesten van wie Italianen zouden zijn. Abes
sinië zou concessies aan Italië doen, die een
spoorweg tusschen Eritrea en Italiaansch-
Somalieland, benevens een groot gebied met
metaalmijnen zou insluiten. Italië zou een
groot gebied of grensprovincies voor Ita-
liaansche kolonisatie krijgen. Abessinië zou
een doorgang naar de zee met een handels
haven ontvangen. Dit plan zou Italië over
het grootste deel van het Abessijnsche oeco
nomische leven controle geven.
Eden zou met nadruk betoogd hebben,
dat Frankrijk en Groot-Brittannië, wan
neer dit plan faalt, Italië met volledige
onthouding van alle stoffelijken of zede
lijken steun moeten dreigen.
Als het waar is wat de correspondent mee
deelt, dan staat nog zeer te bezien of Musso
lini op het voorstel in zal gaan. Wij gelooven
het niet. Mussolini zal moeilijk van zijn voor
nemen, om in het bezit te komen van heel
Abessinië, af te brengen zijn en de conse
quenties daarvan heeft hij natuurlijk allang
overwogen.
In zijn onderhoud met Laval (Frankrijk),
schijnt Aloisi (Italië) zich ertoe beperkt te
hebben allen het .'.taliaansche standpunt uit
een te zetten, en daaruit blijkt wel overdui
delijk dat Italië nog niets van zijn expansie-
zucht heeft verloren.
Een oeconomische ontwikkeling in Abes
sinië kan Italië van geen nut zijn. Het erkent
de rechten der andere mogendheden in dit
land, doch het moet politieke garanties ver
krijgen.
Tot dat doel heeft Italië 177.000 man in
zijn beide koloniën geconcentreerd, en het
zou niet aarzelen hierop een beroep te doen,
indien een vreedzame regeling het niet moge
lijk maakt, dat Italië de genoegdoening krijgt,
die het verlangt De regeering te Rome be
grijpt de internationale moeilijkheden, die
haar besluit medebrengt, doch dit is haar
door de gebiedende noodzaak opgelegd.
De Ver. Staten
en Duitschland
Men durft in Amerika
nog wel eens ronduit te
zeggen hoe men over
den toestand in Europa
denkt. Dat kan zijn
goede kant hebben, omdat critiek gezond
kan werken, als men tenminste geneigd is
er naar te luisteren. Men heeft aan den over
kant van den Oceaan niet onder stoelen of
banken gestoken dat men het met de
methodes van het huidige Duitschland lang
niet eens is.
't Is nu meer de gouverneur van Mas-
sachusetts, die zich op zeer duidelijke wijze
uitgelaten heeft over de opvattingen, die er
in de Ver. Staten bestaan over de manier,
waarop in Duitschland wordt opgetreden
tegen menschen, die het nu eenmaal niet
eens zijn en niet eens kunnen zijn met het
doen en laten van de Nationaal-Socialisten,
tegenóver menschen die er een eigen meening
over politieke geloofs- en raskwestie op na
houden.
Men weet, dat het Huis van Afgevaardig
den van Massachusetts een tamelijk kras ge
stelde resolutie had aangenomen, waarin de
godsdienst- en rasvervolging in Duitschland
worden afgekeurd. Daarentegen was de
Duitsche consul-generaal te Boston in verzet
gekomen. Deze had in zijn protest gesproken
van „onbevoegde en onvergeeflijke inmenging
in aangelegenheden van mijn land, die in
geen enkel opzicht liggen binnen de rechts
bevoegdheid van de volksvertegenwoordigers
van Massachusetts."
De voorzitter van het Huis van Afgevaar
digden te Boston heeft den consul-generaal
van repliek gediend en opgemerkt, „dat het
hier niet ging om inmenging in de binnen-
landsche aangelegenheden van Duitschland,
maar dat een groep burgers van Massachu
setts haar meening had gezegd over een
onderwerp, dat overal ter wereld de belang
stelling heeft getrokken."
De gouverneur van den genoemden staat
deed er nog een schepje op door den consul-
generaal te Boston, die geprotesteerd had, te
vertellen dat de resolutie van het Huis te
Boston te rechter tijd was gekomen en een
eerlijke uiting was van wat de Amerikanen
over het algemeen in hun binnenste denken.
Het woord is dus nu weer aan den Duit-
schen consul-generaal te Boston, of aan den
Duitsehen ambassadeur te Washington.
Julius Streicher, gouwleider van Franken
land, uitgever van de Stürmer, toonaangeven
de persoonlijkheid in het Duitsche anti-semitis-
me, heeft Donderdag voor de eerste maal se
dert het aan het bewind kom van het nat.
socialisme te Berlijn het woord gevoerd. Zijn
rede was door de gebeurtenissen van de laat
ste weken voldoende voorbereid en het is te
begrijpen dat het enorme Sportpalast geheel
was uitverkocht, zoodat er nog een tweede
vergadering later .n de tennishallen in het
westen van Berlijn, moest worden georgani
seerd. Ook deze groot ruimte was geheel vol.
Streicher was per vliegtuig naar Berlijn ge
komen; bij zijn landing op Tempelhof werd
hij begroet door allerlei autoriteiten. Van zijn
aankomst in de hoofdstad hebben d- Berlijn-
sche biaden evenveel gewag gemaakt als van
de aankomst van den nieuwen Italiaanschen
ambassadeur.
De redevoering van Streicher.
Streicher begon met af te rekenen met de
zoogenaamde intellectueele en met de buiten-
landsche pers, die met haar leugens volgens
den spreker een kunstmatige stemming
tegen het Duitsche volk hadden geschapen.
Hoe langen tijd hebben wij niet noodig ge-
haa, zoo ging Streicher voort, voordat wy
voor het gerecht en zelfs bij partygenooten
•Ie rassenschending als zoodanig erkend za
gen. Veel is bereikt, wanneer deze erkenning
gemeengoed van het Duitsche volk wordt.
Het Jodenvraagstuk is reeds met het aan
de macht komen van het nationaal socialisme
opgelost. De zwaarste arbeid begint eerst nu.
Wie als partijgenoot gelooft, dat hij het
groote doel van onze beweging dient, wan
neer hij een Jood neerslaat, of zijn ruiten
verbrijzeld, is nimmer nationaal-socialist ge
weest en zal het nimmer worden. Ik geloof
dan ook niet, dat nationaal-socialisten de
schanddaden hebben bedreven die men hier
en daar heeft kunnen waarnemen. Dat waren
geen naionaal-socialisen. Wie meent, dat
men met zulke uiterlijkheden de oplossing
van het vraagstuk nader komt is te dom om
den ernst van het oogenblik te kunnen be
grijpen.
De grootste 3chande in Duitschland is te
allen tijde geweest, dat de joden het gewaagd
hebben ons land volgens de wetten van de
Talmoed te -egeeren. Destijds zijn den Duit-
schers alle spaargelden ontnomen, noodig
voor een onbezorgden ouderdom. Op het
laatste oogenblik zond ons de hemel Adotf
Hitier.
Hiermede besloot Streicher onder groote
geestdrift zijn rede.
Havas weet nog te melden, dat te Schwan-
dorf, een plaatsje in Opper-Beieren, graven
zijn geschonden op het katholieke kerkhof.
Van meer dan veertig graven van armen wer
den de kruisen neergeworpen en zelfs gebro
ken.
Te Breslau zou een optocht gehouden zijn,
waarin poppen, welke priesters voorstelden,
aan galgen hangende, werden meegevoerd.
Katholiek jongenskamp opgeheven.
Te Hungenberg in Frankenland is een ka
tholiek jongenskamp opgeheven.
Het DNB deelt mede, dat op grond van het
in beslag genomen materiaal kon worden
vastgesteld, dat in dit jeugdkamp, niet alleen
sport werd beoefend, doch tegen de bestaande
verbodsbepalingen in ook velddienstoefenin
gen zijn gehouden.
Kloosterzusters veroordeeld wegens
het smokkelen van deviezen.
Het DNB meldt uit Berlijn:
Te Berlijn zijn zeven kloosterzusters van de
orde van den Goeden Herder wegens overtre
dingen der deviezenregeling veroordeeld, de
moeder-overste tot 4 maanden gevangenis
straf en 1800 mark boete, de anderen tot boe
ten van 1800 tot 4500 mark. Een bedrag van
23.500 mark dat in beslag was genomen,
werd verbeurd verklaard.
Leekebroeder wegens het afrukken
van plakkaat veroordeeld.
De rechtbank te Ratibor veroordeelde heden
een leekebroeder van het Steyler Missiehuis
tot vier maanden gevangenisstraf wegens het
afrukken van een plakkaat tegen het politie
ke katholicisme.
Onder alle rangen en standen der
bevolking wordt gemopperd.
Wij lezen in „De Avondpost":
Een Nederlander, die geruimen tijd in
Duitschland heeft gereisd en daarbij zijn
oogen den kost gaf, terwijl hij bovendien in
de gelegenheid was met iedereen te spreken,
zonder dat hij zich party stelde, kwam ten
slotte tot de volgende conclusie.
Ontevreden stemming.
De duizenden Nederlanders, die hun
vacantie in Duitschland doorbrengen, in hotels
of pensions vertoeven, merken vrijwel niets
van wat er in het volk omgaat. Toevallig
mogen zij een optreden der S.A. meemaken of
van de Gestapo die echter voornamelijk
's nachts opereert dan wel een kleine
manifestatie jegens Joden, over het algemeen
komen zij echter tot de conclusie, dat het er
rustig is en de menschentevreden zijn.
En toch heerscht er ik ben in de gele
genheid geweest het herhaaldelijk op diverse
plaatsen te constateeren groote, ja ge
weldige ontevredenheid, onder alle rangen en
soorten der bevolking, vooral natuurlijk in
kerkelijke kringen, maar óók bij de Rijks-
weer en zelfs bij de S.A.
Ontevredenheid over:
le. den dwang van het eenzijdige systeem.
Een dwang, die zelfs den Duitscher te machtig
wordt, nu er geen vrijheid meer bestaat, wat
onder het Keizerrijk toch nog wel het geval
was.
2e. dat er geen vrije meeningsuiting is ge
oorloofd, tengevolge waarvan de menschen
elkaar niet meer vertrouwen.
3e. de lage loonen, de geringe verdiensten.
4e. het dure levensonderhoud.
5e. het provoceeren van relletjes.
6e. de talrijke plagerijen.
De Jodenvervolging wordt grootendeels af
gekeurd. Er zijn natuurlijk verschillende anti
semieten, die vooral de Oost-Joden haten en
beweren dat de Warenhuis-eigenaars, meest
Joden, zich verrijkt hebben ten koste van hun
personeel. Maar de neringdoenden, die vroe
ger de rijkere Joden tot hun klanten telden,
voelen het danig, dat zij een belangrijke
clientèle zijn kwijt geraakt. De herhaaldelijke
acties tegen Katholieken en Protestanten
worden zeer afgekeurd. Namen zijn mij ge
noemd van menschen, die er zich toe leenden,
speldjes van Charitas (een R.K. liefdadig
heidsinstelling) van de menschen af te ruk
ken, louter uit baldadigheid. Daartoe be
hoorden óók verkleede S.A.-ers. De Katho
lieken, die sterk hun geloof belijden, evenals
trouwens de Protestanten, moeten heel wat
verduren. Zij worden geplaagd, zoo niet ge
volgd en gesard, alleen omdat zij geloovigen
zijn, met dit wondere resultaat, dat de kerken
voller zijn dan vroeger ooit het geval was en
de menschen zich rond hun priesters scharen.
Maar ook gebeurt het, dat men midden in
den nacht wordt gehaald voor het geven van
inlichtingen. Zoo zijn er honderden, die nim
mer zyn teruggekeerd. De plaatselijke over
heid weet van niets, staat zelf vreemd daar
tegenover en meent soms, dat de spoorloos
verdwenen menschen door „verkleede commu
nisten" zijn weggevoerd.
KONIJN's AUTOMATIC,
DAGELIJKS UITZENDING DINERS
bbwrmm dag en nacht.
behoeft Uw dag niet le vergallen. Neem een
"AKKERTJE" en Ge zij ter af. Bovendien, Ge
proeft niets I Prettig en makkelijk innemen!
AKKER - CACHETS verdrijven spoedig
Hoofdpijn, Kiespijn, Zenuwpijn, Spierpijn,
Overal verkrijgbaar: 52 cent per 12 stuks.
Wat zes maanden geleden nog voor on-
mogelykwerd gehouden, gebeurt thans: De
ontevredenheid uit zich reeds openlijk in bier
lokalen en biertuinen, waar géén vreemde
lingen komen, alléén maar Duitschers.
In een mijn bij Aken kon men plotseling
een opschrift vinden waarop stond te lezen:
„Weg met Hitier, leve Brüning!"
Een pond aardappelen kost 10 pferinig
(6 cent), rundvleesch is er bijna niet te krij
gen, varkensvleesch daarentegen wel. Alle
levensmiddelen zijn, o.a. in verhouding tot
ons land, drie of viermaal duurder.
Bij het gros van het Duitsche volk bestaat"
groote angst voor het communisme, dat naar
men vreest uiteindelijk zal komen zoodra het
Hitler-regiem zal hebben afgedaan.
De zorgen zijn groot, de werkloosheid
neemt toe. Verreweg de meesten lijden een
kommervol bestaan. Triestig vooruitzicht.
Men moest eens weten, wat er in al die mil-
lioenen Duitschers omgaat, wanneer de druk
doende, hard lachende vreemdelingen hun
land doortrekken, vol van jolijt en onbezorgd
heid. Dan kunnen zij wel weenen en snikken!
George Lansbury, de leider van de arbei
derspartij in het Lagerhuis heeft gisteren
verklaard: „De wereldoorlog is een kwestie
van een jaar of twee, misschien een maand
of twee, tenzij paus Pius en de aartsbisschop
van Canterbury onmiddellijk een wereldcon
ferentie van alle godsdiensten bijeenroepen.
Een conferentie in October.
Naar de Times meldt, heeft de Britsche
regeering aan de overige onderteekenaars van
het vlootverdrag van Washington en van Lon
den, de Vereenigde Staten, Japan, Frankrijk
en Italië, voorgesteld, overeenkomstig het
voornemen, dat in de vlootverdragen tot uit
drukking is gebracht, in October te Londen
een conferentie te beleggen.
Officieel wordt te Rome medegedeeld, dat
Italië thans 1 millioen manschappen onder de
wapenen heeft.
Geparafeerd.
De gezant van Panama te Washington en
Welles, de secretaris van het Departement
van Buitenlandsche Zaken, hebben een nieuw
verdrag tusschen de Vereenigde Staten en
Panama, geparafeerd, dat het verdrag van
1903 zal vervangen.
Bij dit verdrag laten de Vereenigde Staten
elk recht op interventie in Panama varen.
Buitenlandsch Overzicht Pag. 1
Donderdagavond heeft Julius Strei
cher in het Berlypsche sportpaleis
gesproken en natuurlijk het Joden
vraagstuk behandeld. Er was enorme
belangstellingm 6
Er is bij den Volksraad een wetsont
werp ingediend tot verhooging van
de korting op de Indische pensioenen
van 17 tot 20 pet5
Toenemende ontevredenheid onder
alle lagen der bevolking in Duitsch
land 1
De bekende eenoogige Amerikaan-
sche wereldreiziger Wiley Post is
gisteren met zyn vliegtuig gevallen en
gedood r
De Belgische koningskinderen zijn
hedenmorgen na een verblijf van zes
weken, uit Noordwijk vertrokken en
naar België teruggekeerd „5
Het verweer van den Zeekrijgsraad
op de verdediging van luitenant Van
Boveng
Italië heeft, naar officieel wordt
medegedeeld, thans een millioen man
gemobiliseerdj'
De door Chineesche bandieten ont
voerde Britsche journalist Jones is
vermoord gevonden g
De rijksmiddelen zijn in Juli ruim 1
millioen gulden beneden de raming
geblevena
H 1
In Albanië is een opstandige bewe
ging ontstaan, die een ernstige om
vang heeft aangenomen „6
Gisteren is een Japansche mijn over
stroomd waarbij elf mijnwerkers zyn
verdronken7
Gisterenavond is het gemeentelijke
zwembad aan den Dijkweg officieel
geopend g
Groote belangstelling voor de „elf en
dertigste tocht" in Friesland
Het s.d. plan van den arbeid zal be
gin September worden gepubliceerd J
Amerikaansch vliegtuig veronge
lukt. Vijf inzittenden werden gedood 6,
Japan zal geen enkele vlootconferen-
tie meer bywoneng
Gisteren is een Albaneesch generaal
vermoord
feuilleton
M arineberichten
Omtrek-nieuws
marktberichten
Soortnieuw3
6
1
10
6
7
10
BRITSCHE KOLOI^E TE ROME
GEBOYCOT.
In v -ban_ met Abessinisch geschil.
De „Star" meldt uit Rome, dat de leden der
Britsche kolonie aldaar sedert de toespitsing
van de Engelsch-Italiaansche tegenstellingen
met betrekking tot het Abessinisch geschil,
blootgesteld zyn aan een volkomen maat
schappelijke boycot. In maatschappelijk op
zicht leeft de Britsche kolonie thans in Rome
als op een verlaten eiland en nog slechts bij
officieele gelegenheden spreken de Italianen
met de Engelschen.
Volgens een op het oogenblik met vacantie
in Engeland vertoevend lid van de Britsche
ambassade in Rome zouden zelfs oude Ita-
liaansche vrienden alle betrekkingen met de
diplomatieke vertegenwoordiging van Groot-
Brittannië hebben verbroken.
Feuilleton.
u
36)
en
Anstruthers wierp geslepen blikken om
zich heen. Hij zag de revolver, die het meisje
was gaan halen, op de tafel liggen. Hy stond
onhoorbaar uit zijn stoel op; zijn rechter
hand sloot zich om de kolf.
De kreet van voldoening, dien hij slaakte,
toen hij het wapen in zijn bezit had, was
oorzaak dat Bob Willen opkeek.
„Als Je me weer aanraakt, schiet ik!"
schreeuwde Anstruthers luidkeels.
Als een dolle stier zijn hoofd schuddende,
ondernam Willen zonder zich te bedenken,
een charche tegen hem. Een knal, een ge
smoorde kreet, het dichtslaan van een deur
en Anstruthers was verdwenen.
En in datzelfde oogenblik luisterde Huish
met de grootste blijdschap naar de bood
schap, die hem uit het huis in Cavendish
Square gebracht werd, behelzende, dat hij
met den auto dadelijk naar Barborough
moest rijden om zijn heer af te halen en
thuis te brengen.
HOOFDSTUK XXVI.
Thomas krijgt het druk.
Toen Thomas de Vederbos verliet, was hy
perplex, en wist niet goed hoe met zichzelven
te rade te gaan. Hy bezat niet veel stof om
op voort te bouwen, en toch was hij over
tuigd, dat hij de kiem van een komplot afge
luisterd had, en dat dit zeer goed in verband
kon staan met zijn voormaligen meester, den
zoon van Lord Overton. Hij zou niet hebben
kunnen zeggen waarom, maar die indruk was
diep by hem geworteld.
Den volgenden dag ontving hij tijding, die
hem niet alleen liet opschrikken, maar de
reeds door hem gekoesterde vermoedens be
vestigde.
„Zeg my eens, Thomas", zei Lord Leve
ring, „was je vroeger niet in dienst by Lord
Overton
„Om u te dienen, uw lordschap en daar
na bij Mr. Carstairs, zijn zoon."
„H'm! dat dacht ik al. Nu, dan zal het je
spijten, te vernemen, dat Lord Overton zeer
ernstig ziek is, en misschien den nacht niet
halen zal."
„Zeer ernstig ziek Lord Overton!" sta
melde de knecht, en wendde zich toen tot
zijn zegsman.
„Zou u mij vanavond kunnen missen, uw
lordschap Ik zou graag
„Welzeker! Ga maar uit. zoo gauw je wilt.
Wat ik vragen wou, heb ik onlangs niet het
een of ander omtrent Carstairs gehoord
Verdween hij niet spoorloos, of iets dergelijks?
Is hij nadien nog weer komen opduiken, zoo
ver je weet?"
„Jawel, uw lordschap, hy is teruggekomen;
lk wenschte nu naar hem toe te gaan; ik ge
loof niet, dat hij weet dat zijn vader zoo ziek
is, ja, ik ben ik zeker van. Kwam die ziekte
plotseling op, sir?"
„Neen, naar wat ik vanmiddag in de club
hoorde, was hij gedurende eeii week of langer,
erg sukkelende, maar wilde niet, dat het be
kend werd. Een rare opvatting, maar, onder
ons gezegd, Thomas, gedroeg Overton zich
altijd een beetje zonderling, niet waar?"
„Hy had een paar eigenaardige opvattingen,
uw lordschap, als ik het zoo zeggen mag zon
der oneerbiedig te zijn".
„H'm! Dat heb ik ook gehoord. Welnu, ga
maar. Ik dineer vanavond thuis, en kan me
wel redden het moet maar, in ieder geval."
„Ik ben u zeer verplicht, uw lordschap," zei
Thomas, en Lord Levering, die van tijd tot
tijd een schelmsche bui had, wierp zijn zorg-
zamen knecht een boek naar het hoofd, om
zijn aftocht te verhaasten.
Op het plein riep Thomas een taxi aan, en
liet zich naar de kamers van Huish rijden
„met maximum snelheid, asjeblieft!"
Lord Overton lag op sterven!
De toestand bracht hem allerlei denkbeelden
in het hoofd. Het was vreemd, dat nog
onlangs, toen hij met John Carstairs de on
vermijdelijkheid besprak, dat deze zijn positie
en zijn stand in de maatschappij moest her
nemen, de laatste melding gemaakt had van
de mogelijkheid, dat hij verplicht zou worden
om zijn identiteit te bewijzen. En in datzelfde
oogenblik misschien, had Lord Overton zwaar
ziek gelegen.
Carstairs zou voor den dag moeten komen,
wanneer het ergste gebeurde en zijn vader
stierf. Hij had die excentriciteit al veel te ver
gedreven. Op zyn rustige, maar afdoende
manier, had Thomas ai ontdekt, wat de lip
pen van Carstairs verzegeld hield; de reden
was, dat wanneer hij zijn plaats en zijn
identiteit hernam, een oud schandaal, waar
bij het meisje, dat hy liefhad, betrokken was,
opnieuw op ieders lippen zou zweven. Thomas
kende dat meisje als Maisie Willen; hij wist
ook, dat Ronald Anstruthers, na diens zoon
de naaste erfgenaam van Lord Overton, het
gezelschap van dat meisje dikwijls zocht. Zij
was een bekoorlijk meisje, daarop viel niets
te zeggen; maar zij zou John Carstairs zeer
zeker niet in den weg staan om zijn oude
plaats te hernemen. Terwijl Thomas in de
taxi voorttufte, zwoer hij by zichzelven, dat
hij, met of zonder de toestemming van zijn
vroegeren heer, de feiten wereldkundig zou
maken, wanneer John Carstairs in zijn hou
ding bleef volharden. Het was hem niet
bekend, wat de wet in dat opzicht voor
schreef, maar het scheen onaanvechtbaar, dat
Anstruthers er stoffelijk profijt van zou trek
ken, indien Carstairs achteraf verkoos te
blijven.
Bij de woning van Huish aangekomen,
maakte hij met den deurklopper zulk een
spektakel, dat de huisjuffrouw diep veront
waardigd aan de voordeur verscheen.
„Mr. Huish ik moet hem dadelijk spre
ken het is van het hoogste belang," viel
Thomas dadelijk uit, maar de vrouw sneed
hem slechtgehumeurd het woord af. „Die is
niet thuis hij is daareven uitgegaan. Neen.
ik weet niet waarheen. Hoe kom je op het
denkbeeld, dat ik het weten zou? Ik ben zijn
schoonmoeder niet."
„Weet u dan wanneer hij terugkomt?"
„Neen, wanneer hij terugkomt, weet ik net
zoo min. En ik heb ook geen tijd meer om
hier nog langer vragen te beantwoorden." En
de deur werd voor den neus van den bezoe
ker dichtgeslagen.
„Heer in den hemel!" mompelde Thomas
binnensmonds, „hoe houdt hij het in zoo'n
omgeving uit, wanneer hij rechtensHij
voltooide den zin niet, maar schudde beden
kelijk het hoofd.
De noodzakelijkheid en een dringende
nog wel om Carstairs te vinden, bleef niet
temin bestaan. Hem moest onmiddellijk mee
gedeeld worden dat zijn vader op het uiterste
lag. Het was ellendig, te moeten denken dat
Lord Overton uit het leven zou scheiden, van
zijn zoon en erfgenaam vervreemd.
Het huis van Sir Arthur Paget in Caven
dish Square was er nog; daar zou hij nu
heengaan.
Hier kreeg hij de gevraagde inlichtingen,
maar terwijl hij naar den butler luisterde,
werd hij bleek van schrik.
„Huish," zei de man, „zoo heet de chauf
feur, niet? Laat eens kijken een van de
dienstmeisjes heeft hem pas een boodschap
van Sir Arthur overgebracht. Wacht hier
even, dan zal ik gaan vragen hoe die luidde."
Hij kwam binnen twee minuten terug.
„Sir Arthur heeft twintig minuten ge
leden uit Barborough opgebeld. Huish moest
daar in den auto heenrijden, hem aan het
Hotel Royal afhalen, en hem naar huis rijden.
Barborough! Waar had hij dien naam eer
der gehoord? Door een nijpenden ahgst aan
gegrepen, schoot het hem opeens te binnen
„Barborough", zoo heette het plaatsje,
waarover hy de twee mannen had hooren
spreken. „Barborough!" Juist, dat was het;
en een van die twee mannen was die nieuws
gierige sinjeur van een paar avonden geleden
geweest.
Het beramen van een moord dat had die
twee mannen daar samengebracht. Hij was
er vast en zeker van overtuigd. Hij herin
nerde zich nu hun woorden ook. De eene man
had geaarzeld, de ander had hem gezegd, dat
het „gemakkelijk" was zoo gemakkelijk
als iets! „Gemakkelijk" om John Carstairs,
den jongen meester, dien hij aanbad, te ver
moorden!
Alles sloot als een bus de man, wien hy
de identiteit van John Carstairs zoo onbe
dachtzaam onthuld had; de gevaarlijke ziekte
van zijn vader, Lord Overton.,. nu kon hij
alles met elkaar in verband brengen. Hector
Wayne had de hand in dat komplot; hij was
de lastgever van die mannen of althans
van een van hen. Wayne wenschte den dood
van Carstairs, opdat Austruthers in diens
rechten zou treden. En hij kon Anstruthers
uitknijpen als een citroen...
„Hé! Wat scheelt jou, zeg? Val hier niet
van je stokje, ouwe baas!" zei de butler van
den huize Paget. „Je, schijnt totaal kapot te
zijn wat heb je?"
Maar Thomas had zich al omgedraaid
zonder te antwoorden; zijn hersens werkten
snel; hij had geen tijd voor woorden. En dan,
men zou geen geloof slaan aan zijn verhaal;
het klonk te fantastisch.
Barborough! Hij zou daarheen gaan.
Terwijl hij met zyn voet op de treeplank
van de door hem gehuurde taxi stond, reed
een tweede taxi voor. En uit deze stapte het
meisje, dat zooals Thomas wist, door John
Carstairs bemind werd
De schreeuw, dien haar vader bij de vlucht
van Ronald Anstruthers slaakte, bracht
Maisie Willen tot het leven terug. Zij zat
dadelijk rechtop.
„Hy is weg kyk waar hy heengaat!"
riep zij.
Maar hoewel Willen de achtervolging ter
stond instelde, was zijn wild ontsnapte Vol
gens het personeel, was hij als een dolleman
door het hotel gerend, dreigend met zijn
revolver zwaaiende. Allen waren te bang ge
weest om hem tegen te houden' en hij was
aan de meesten van hen een geregeld®
gast in het hotel bekend-
(Wordt veryc'gj.)
