Buitenlandsch Overzicht.
EXTRA DIENST
DEN HELDER
oetbal
«Wat utiU lezen1?
KERMIS TE ALKMAAR
24 UUR TERUG NAAR:
te
fd
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
63ste JAARGANG
De sterkte van Italië's
troepenmacht in Oost-Azië
Paul Kondoeriotis- f
Het algemeen verbond van den
arbeid en den Volkenbond.
Benito Mussolini over
zichzelf.
Dimitrov secretaris der
komintern.
De groote manoeuvres in Italië
begonnen.
Autobusdienst „Noord Holland"
ZONDAG 25 AUG. en ZONDAG 1 SEPT.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bg vooruitbet: Helderscbe Courant t 150- Koegras
Nederl OoTea wT^
landen f 3 20 r eSt"Indlè per eeeP°st 1 21<>- Wem per mail en overige
ZonrfiuraM °SSe n°S 4 Ct-' tr' P' P' 6 ct" Weekabonnementen 12 et
f170 a r6SP f0 5°' '0.70. f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,.
VerscliijntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerg v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct per regel (galjard). Ingez. medad. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; Lij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
van
Engeland handhaaft voorloopig nog het uitvoervoerverbod
wapenen naar Italië en Abessinië; de mogelijkheid van sanctie
maatregelen. -> Het Amerikaansche neutraliteitsontwerp.
Engeland
handhaaft het
uitvoerverbod
van wapens
Er is niet veel uitge
lekt van de Engelsche
kabinetszitting, maar
toch voldoende om te
weten dat b.v. het uit
voerverbod van wapenen,
naar Italië en Abessi
nië, zal worden gehand
haafd, althans voorloopig nog. Engeland zal
handelen naar de omstandigheden. De voor
zichtige politiek die Engeland voert heeft het
tat dit besluit gebracht. Het wil Italië niet
lrriteeren en het zoolang mogelijk kans geven
van de dwalingen zijns weegs terug te keeren.
Een gegrond verwijt aan Engeland, dat het
niet gedaan zou hebben wat het kon ter op
lossing van het conflict, kan het dan ook
niet gemaakt worden. Engeland heeft zijn
uiterste best gedaan de zaak vreedzaam te
regelen, maar dat is telkens afgestuit op den
onwil van Mussolini.
Havas meldt uit Londen, dat de kabinets
raad thans de overtuiging is toegedaan, dat
tot 4 September alle middelen, die tot verzoe
ning tusschen Abessinië en Italië kunnen lei
den, moeten worden aangewend, en dat eerst,
indien deze middelen falen, te Genève een
strikte toepassing van het Volkenbondscove-
nant kan worden gevraagd. De houding van
de Britsche gedelegeerden ter Parijsche confe
rentie vond algemeene goedkeuring. De ge
matigde houding, waarvan het kabinet blijk
geeft, sluit nog niet jn, dat het zich niet zou
hebben bezig gehouden met hetgeen te doen
staat, indien de diplomatieke stappen mochten
falen.
Het kabinet had inderdaad als tweede taak
alle mogelijke gevolgen van het conflict te
bestudeeren, in het bijzonder in verband met
het evenwicht der rassen in de Afrikaansche
koloniën. De noodzakelijkheid een rassen-
oorlog te vermijden heeft zich daarbij drin
gend voorgedaan. Evenmin heeft men de
oeconomische gevolgen van een conflict ver
onachtzaamd en ten slotte hebben de minis
ters zich er rekenschap van gegeven wat de
gevolgen voor den Volkenbond zouden zijn
van een twist tusschen twee zijner leden.
Alles tezamen genomen schijnt er geen
verandering te zijn gekomen in Enge-
lands politiek sedert de radiorede van
Eden en de verklaring van Hoare in het
Lagerhuis, welke met deze woorden ein
digde: Wij zijn ons ten volle bewust van
onze verantwoordelijkheid uit hoofde van
de verdragen en var het covenant en wij
zijn vastbesloten ons daarnaar te gedra
gen.
Als eersten indruk van de Engelsche kabi
netszitting meenen de Fransche bladen te
kunnen vaststellen, dat Engeland voor iedere
definitieve beslissing, in overleg met Frank
rijk treden wil.
In de Parijsche politieke kringen hecht
men er veel waarde aan, dat Mussolini niet
geprikkeld wordt. Zoolang nog het vooruit
zicht bestaat, dat Italië aan de zitting van
den Volkenbondsraad van September zal
deelnemen, is de hoop op een vreedzame op
lossing nog niet vervlogen. Als Italië echter
uitgedaagd zou worden, om uit Genève weg
te blijven, zou een gewapend conflict tusschen
Italië en Abessinië niet meer te vermgden
zijn.
SENATOR HUEY P. LONG,
Amerika's tegenwoordige meestgenoemde
politicusdie besloten heeft zich candidaat te
laten stellen op de lijst van de Democraten
voor de presidentsverkiezing in de Ver. Staten.
De
mogelijkheid
van sanctie
maatregelen
Welke sanctie-maat
regelen kan nu b.v. En
geland nemen als de oor
log uitbreekt, zoo vraagt
men allicht. In geval
van conflict zou Enge
land o.m. overwegen
geen rubber, kolen, nik
kel, tin en petroleum aan Italië te leveren.
Wat dat voor Italië zou beteekenen, mag blij
ken uit de volgende cijfers.
De Italiaansche invoer aan kolen, zonder
cokes, steeg van 8.8 millioen ton in 1933 tot
11.8 millioen ton in het afgeloopen jaar. In
de vier eerste maanden van 1935 werden ver
der 4.3 millioen ton ingevoerd. Terwijl de in
voer van nikkel in 1933 nog 8892 centenaar
bedroeg, werden in het afgeloopen jaar 15.452
centenaar en in de vier eerste maanden van
1935 6145 centenaar ingevoerd.
De invoer van benzine steeg van 2.91 mil
lioen centenaar in 1933 tot 3.48 millioen cen
tenaar in 1934. In de vier eerste maanden van
1935 werden 1.04 millioen centenaar inge
voerd. De petroleuminvoer bedroeg in 1933
1.4 millioen in 1934 1.5 millioen centenaar. De
invoer van ruwe olie bedroeg resp. 1.3 en
1.4 millioen centenaar. De invoer van tin steeg
van 39.983 centenaar in 1933 tot 42.155 cen
tenaar in 1934. In de vier eerste maanden
van 1935 werden voorts 14.694 centenaar tin
ingevoerd. Ten slotte steeg den rubberinvoer
van 198.101 centenaar in 1933 tot 217.698
centenaar in 1934. In de vier eerste maanden
van 1935 bedroeg de rubberinvoer in Italië
86.000 centenaar.
De Deutsche Algemeine Zeitung, waaraan
deze gegevens zijn ontleend, teekent hierbij
aan, dat een desbetreffend besluit door den
Volkenbond met algemeene stemmen moet
worden genomen. De vraag is dan nog of
inderdaad van levering zal worden afgezien,
immers voor de Ver. Staten en voor Japan
(om slechts twee groote landen te noemen)
zou een invoerverbod van den Volkenbond
niet gelden, daar zij geen leden van deze or
ganisatie zijn.
Hierbij komt nog dat Italië wellicht op een
dergelijk besluit van Genève zou antwoorden
met het ontslag nemen als lid van den Vol
kenbond, waardoor deze instelling nog verder
zou worden beperkt.
Het
Amerikaansche
neutraliteitS'
ontwerp
De commissie voor
buitenlandsche zaken
uit het Huis van Afge
vaardigden heeft het
neutraliteitsontwerp.
dat door den Senaat
was aangenomen, ver
worpen en verwezen
naar een sub-commissie, die de amendementen
zal bestudeeren, welke het ontwerp aanneme
lijk zullen maken.
Het neutraliteitsontwerp houdt ook auto
matisch een oeconomischen boycott in tegen
de oorlogvoerende landen.
Nu het oorlogsgevaar in Europa weer zoo
dreigend is, zou het zoo oordeelt men
echter aan de departementen van marine: en
oorlog te Washington gewenscht zijn-, de
bewegingsvrijheid der regeering niet te zeer
aan banden te leggen.
Het ontwerp wordt door de New York
Times gecritiseerd als een mogelijkheid van
complicaties. Het blad is van oordeel, dat
Amerika alles moest doen om een land te be
letten oorlog te voeren. Wel hebben de Ver-
eenigde Staten geen enkele wettelijke ver
plichting, zich aan te sluiten bij een beweging
om sancties toe te passen, doch hebben zij
geen moreele verplichting?
Herald Tribune schrijft, dat Engeland en
Frankrijk zich moeten beperken tot sancties,
welke zonder hulp van de Vereenigde Staten
kunnen worden doorgevoerd. Het is onmoge
lijk; dat de Vereenigde Staten samenwerken
aan een bestraffings-actie tegen Italië, Ethi
opië of eenigen anderen staat, zonder in de
Europeesche politiek te worden betrokken.
Hierdoor zou de fundamenteele neutraliteits
politiek worden prijsgegeven.
LORD LINC1THGOW,
die lord Willington in Januari van het vol
gend jaar zal vervangen als onderkoning van
Indië.
178.000 man in Oost-Afrika.
Volgens de „Daily Telegraph" maakt het
verkeer in het Suezkanaal het mogelijk, onge
veer de sterkte van de troepenmacht van
Italië in Oost-Afrika te bepalen. Volgens een
officieele mededeeling van de Suezkanaal-
maatschappij zijn de eerste 6 maanden van
dit jaar 84.185 militairen het kanaal van het
Noorden naar het Zuiden gepasseerd en 6402
zijn er teruggekeerd. In totaal zijn dus ruim
78.000 man in Oost-Afrika aangekomen. Se
dert 30 Juni passeerden 51 Italiaansche sche
pen het kanaal op weg naar Massoea in
Eritrea en Mogadiscio in Somaliland. Dit
wijst een versnelling van de verscheping aan.
vermoedelijk doordat de ontschepingsmoge
lijkheid in beide havens is verbeterd.
Enkele schepen hebben vermoedelijk slechts
materiaal aan boord gehad. Vele schepen wa
ren echter groote mailstoomers, die 1000 man
en meer konden vervoeren. Van deze 51 sche
pen hebben 7 de reis 2 keer gemaakt in dezen
tijd. Wanneer deze 51 schepen in totaal 30.000
40.000 man vervoerden, dan bevinden zich
thans in totaal -JJ8.000 130.000 man in de
Italiaansche koloniën. Hierbij komt nog het
garnizoen, dat zich voor Januari daar bevond
en dat ongeveer 50.000 man zal tellen. Vol
gens deze telling bevinden zich dus thans
ongeveer 178.000 man in Afrika. Dit aantal
stijgt voortdurend, vermoedelijk met een
tempo van 30.000 man per maand.
Vrijwilligers voor Oost-Afrika.
Te Brindisi hebben de miliciens, die daar
toe in een bijeenkomst waren samengekomen,
gezamenlijk tot de overheid het verzoek ge
richt als vrijwilligers dienst te mogen nemen
in Oost-Afrika.
Regent en Griekenlands eerste
president.
Uit Athene wordt bericht het overlijden
van oud-president Kondoeriotis. Met wijlen
maarschalk Hindenburg had Kondoeriotis
gemeen, dat hij een nationale held was van
zijn volk, die dit later in menig politiek
benard oogenblik als staatsman heeft ge
diend.
Paul Kondoeriotis was den 14den April
1855 op het eiland Hydra geboren.
In October 1920, na den dood van koning
Alexander, werd Kondoeriotis regent. Nog
geen maand later trad hij af wegens de
nederlaag, die de Venizelisten bij de verkie
zingen geleden hadden. Koningin Olga, de
Koningin-Moeder trad toen op als regentes.
Toen echter koning George II gedwongen
werd Griekenland te verlaten, nam hg op
20 December 1923 nogmaals het regentschap
op zich, waarop hij, na de uitroeping van de
republiek op 25 Maart 1924, door de nationale
vergadering tot voorloopig president gekozen
werd. Den 19den Maart 1926 trad hij af, daar
hij zich niet vereenigen kon met de dictatuur
van Pangalos. Toen deze generaal in Augus
tus 1926 ten val was gebracht, nam hij
opnieuw het presidentschap op zich, op voor
waarde, dat er binnen twee maanden verkie
zingen zouden worden gehouden.
Nadat er vroeger reeds een aanslag op hem
gepleegd was, stond den 30sten Oótober 1927
een communist hem naar het leven. Kondoe
riotis werd toen licht gewond.
Het had nog al wat voeten in de aarde
eer het presidentschap definitief geregeld
was, doch in Juni 1929 kon men eindelijk tot
de verkiezing van den eersten gewonen presi
dent overgaan. Op aandringen van Venizelos
liet Kondoeriotis zich voor deze definitieve
benoeming vinden, doch slechts voor ten
hoogste een half jaar. Den lOden October
1929 legde hij, om gezondheidsredenen, defi
nitief het presidentschap neer. Zaimis werd
zijn opvolger. Sinsdien genoot hij zijn otium
cum dignitate op zijn geboorte-eiland.
Het Algemeen Verbond van den Arbeid
heeft, naar Reuter uit Parijs bericht, een
communiqué uitgegeven, waarin het verbond,
naar aanleiding van den gevaarlijken interna
tionalen toestand, zijn onwrikbaar verzet
tegen elke gedachte aan oorlog uitspreekt.
Het Algemeen Verbond van den Arbeid
eischt, na de mislukking van de jongste drie
ledige besprekingen te Parijs, dat de Volken
bond zijn taak volledig zal vervullen door een
stemmig een veroordeeling uit te spreken over
elke aanvalspolitiek en door zich bereid te
verklaren de procedure toe te passen, waarbij
de aanvaller als zoodanig wordt aangewezen
en door alle maatregelen toe te passen, die
in het handvest van den Volkenbond zijn voor
zien.
Ik ben steeds ontevreden.
Bij de tal van boeken over Mussolini, is er
kort geleden een vers verschenen „Gedachten
en uitspraken van Bentto Mussolini", waarbij
de schrijver, Hans Kajka, Mussolini o.m. over
zichzelf aan het woord laat. Hier volgt dan
wat de geëerde, verachte, gevreesde, bewon
derde Duce over zichzelf zegt:
„Mijn leven is geen verheven zaak. Het is
een vel papier, dat iedereen zien mag. De
woorden: kennis, armoede en strijd staan er
op, anders niets! Sterk zijn beteekent: rein
zijn. Sterk zijn beteekent: geen vrienden heb
ben. Van mijn voorvaderen interesseert mg er
slechts één: dié Mussolini die in Venetië zijn
vrouw doodde, omdat zij hem bedrogen had.
Voordat hij vluchtte, legde hij haar twee
scudi op de borst, opdat de begrafenis be
taald zou kunnen worden.
Nooit, ook niet in de somberste tijden van
mijn jeugd, heb ik een aalmoes aangenomen.
Op een vertrouwen-met-restricties ben ik niet
gesteld. Dan prefereer ik het absolute wan
trouwen. Men kan gerust van een soldaten-
kamp naar een paleis verhuizen, wanneer men
maar bereid is, ieder oogenblik naar dit kamp
terug te keeren. Ik ben steeds ontevreden,
ontevreden zijn, is voor mg een levensvoor
waarde. Waken, wantrouwen, voorwaarts
schrijdendat is het parool! Ik zoek nooit
naar een alibi. Ik was er steeds bij.
Van fatum praten de staatslieden slechts,
wanneer zij iets verkeerd gedaan hebben. Een
man in mijn positie moet minstens één keer
per week dom zijn, of althans doen, alsof hij
het is. Op zulke dagen kom ik alle dingen
te weten, die ik noodig heb. Ik kan geen
vrienden hebben, ik heb er ook geen. Ten
eerste door mijn temperament en ten tweede
door mijn opinie over den mensch. Ik mis noch
intimiteit noch twistgesprekken. Wanneer
alles goed gaat, zal ik na een paar decennia
in een klein park een standbeeld hebben en
dan zullen de dienstmeisjes en kindermeisjes
bij mij haar afspraakjes maken: dus om acht
uur bij Mussolini".
ALGEMEENE MOBILISATIE IN
ABESSINIB.
Naar de correspondent van de Daily
Mail te Addis Abeba bericht, heeft keizer
Haile Selassie besloten een algemeene
mobilisatie van zijn troepen te gelasten
in verband met den dreigenden oorlog
met Italië.
Het officieele telegraafagentschap der Sow-
jet meldt: Het nieuwgekozen Executieve Co
mité der Komintern hield heden zijn eerste
zitting.
Er werd een uit 19 leden bestaand bestuur
van het Comité gekozen, waarvan o.a. deel
uitmaken Manoeilski, tot dusver secretaris
generaal, Stalin, Cachin, Marty, Pieck, Flo-
rin en Ercoli.
Tot secretaris-generaal van het Exe
cutieve Comité werd met algemeene
stemmen Dimitrov gekozen.
Hiermede is hem ook formeel de bevoegd
heid van voorzitter der Komintern verleend.
Donderdag zijn onder commando van gene
raal Perris de groote manoeuvres begonnen
tusschen Bari en Napels.
Het doel van deze manoeuvres is het offen
sief gebruik van groote eenheden te beoefe
nen, hierbij inbegrepen snelle eenheden, welke
de verdedigingslinie van den vijand moeten
doordringen en beletten, dat de vijand zich
vereenigt, waarbij vliegtuigen moeten mede-
Buitenlandsch Overzicht Pap. 1
Er is nog steeds geen spoor gevonden
van de slachtoffers van de tunnelin
storting te Berlijnt> 6
Bij een brand te Haalesbergen zijn
gisteren twee ivoningen afgebrand 6
Inbraak te Woerden. Een brandkast
uit elkaar laten springen, f 600.-~
gestolenti (j
De wethouderskwestie te Alkmaar.
Het college zal uit B r.k. en 2 s.d. be
staan 5
tI J
De zendtijdregeling op Zaterdag
31 Aug. Als de V.A.R.A. zendtijd af
moet staan, krijgt ze dezen niet ver
goed m 5
De curateele over Beerta is met in-
gang van heden opgeheven „5
Gisteren zijn twee Nederlandsche
militairen op Duitsch gebied ver
dwaald. Zij zijn ontwapend en op het
grenskantoor Straelen vastgehouden. t> 6
Tengevolge van de overstrooming in
Bengalen zijn 10.000 menschen dak
loos gewordenr
tl v
De Koningin zal op Haar verjaardag
nog in het buitenland vertoeven „5
Zware brand te Beesd. Vijf boerde
rijen in de asch geVbgd2
De sterkte van Italië's troepenmacht
in Oost-Afrika. 178.000 man in
Afrika i
I) 4
De keizer van Abessinië heeft een
algemeene mobilisatie gelast in ver
band met den dreigenden oorlog met
Italiëi
II 1
De oud-president van Griekenland,
Paul Kondoeriotis, is Donderdag op
10-jarigen leeftyd overleden t> J
De benzineprijs zal inderdaad met
een halven cent verhoogd worden, ter
compensatie van de tolheffing 2
De burgemeester van Albury heeft
met zijn vrouw Woensdag de thee
gebruikt bij HM. de Koningin in
haar vacantieverblijf9
tl
tfeuilleton1
1
Marineberichten „10
Omtrek-nieuws 7
N
Marktberichten „10
Svortnieuws,,10
werken. De manoeuvres veronderstellen, dat
de mobilisatie plotseling heeft moeten ge
schieden en dat de vijandelijkheden zijn be
gonnen. Bombardementsvliegtuigen hebben
ernstige schade in het achterland aangericht
bij de Roode partij; de strijdkrachten ont
plooien zich tusschen de bergen Santangelo
en Treeonsini. De taak van de Blauwe partij
is, de grens tot het uiterste te verdedigen.
Fe u i I I e t o n.
39)
en
Aldus aangemaand, bracht Toone hen in
groote haast langs den weg, dien hij geko
men was. Hoewel als een blad trillende van
angst, beloofde Maisie in de taxi te zullen
blijven, tot zij nadere tijding ontving.
Het vervallen landhuis deed zich in den
donkeren avond al aan hun blikken voor,
toen zij hoorden dat een paar mannen daar
hevig aan het worstelen waren.
„Vooruit, Thomas!" riep Willen, en storm
de voorwaarts.
Aldus kwam het, dat Hector Wayne, zich
als een wanhopige aan zijn tegenstander
vastklemmende, uit de duisternis drie man
nen. van wie hij er twee voor spoken aanzag,
zag opdoemen. Zoowel Symes als hij, waren
zoo uitgeput door het gevecht op leven en
dood, dat zij met elkaar aangegaan hadden,
dat zij noch de lichamelijke kracht, noch den
zedelijken moed bezaten, om zich te verzet
ten tegen de vastberaden redders van Char
les Huish, die hen als razenden te lijf gin
gen.
..Thomas ben jij daar, Thomas!" riep eefe
stem uit een andere kamer. Ze klonk hart
verscheurend, en getuigde van overkropte
zenuwen uit den mond van een man, die
nauwelijks durfde gelooven wat hij hoopte.
„Hij leeft nog!" riep Thomas uit, en snelde
in die richting.
Hoewel zij haar woord gegeven had, was
het Maisie onmogelijk haar belofte na te
komen. Hoe kon zij stil blijven zitten, terwijl
de man, dien zij liefhad, doodgemarteld werd
Zij stapte uit de taxi, en sloeg op een draf
de richting in, welke zij de drie mannen had
zien nemen.
Zoo bleek als een schim, tuurde zij door
de deur van het landhuis naar binnen. Haar
vader stond, zijn revolver in de hand, tot
vuren gereed, tegenover twee mannen, die
zich tegen den muur aandrongen.
„Jack?" vroeg zij, en haar vader, die zijn
zinnen, welke hem zooveel jaren tot spil van
het Engelsche voetbalteam gemaakt hadden,
goed bij elkaar hield, gaf haar, zonder zich
om te draaien, ten antwoord: „In de kamer
hiernaast; Thomas is bij hem!"
Haar oogen konden niets onderscheiden,
maar zij tastte in het rond, tot zij een paar
mannenarmen om zich heen voelde, en een
stem hoorde, die tot op merg en been in
haar doordrong: „Maisie mijn liefste
meisje!"
Zelfs te midden van haar zaligheid, schoot
de werkelijkheid haar te binnen.
„Jack, je vader is doodziek; je moet dade
lijk naar hem toe gaan."
„Het is dus waar? Ik hoorde het pas
vanavond, nadat ze mij aan dien stoei vast
gebonden hadden. En toen dacht ik dat
Wayne loog om mij te overbluffen.
Thomas, brave kerel, weet jij er iets van?"
„Ik ben bang dat het waar is, Master
John. Lord Levering sprak er met mg over,
vanmiddag op het theeuur. Hg had het in
zijn club vernomen, zei hij. Het schijnt, dat
op uitdrukkelijk bevel van Lord Overton zelf,
het nieuwtje geheim gehouden is."
„Ik begrijp niet waarom," merkte de erf
genaam van een groot vermogen op, „maar
het ligt voor de hand, dat ik dadelijk naar
Londen moet terugkeeren zoo snel als ik
kan. Arme, oude vader!"
„Die ellendelingen! Wat moeten wij met
hen doen Laten wij hen gaan, dan zullen
zij van voren af probeeren om Jack leed te
berokkenen," zei Maisie.
„Daarvoor behoeft u niet bang te zgn, Miss
Willen, antwoordde Thomas op zijn prak
tische manier. „Uw vader en ik zullen hen
binden met dezelfde touwen, die zij voor Mr.
Carstairs gebruikt hebben, en wij brengen
hen naar het eerste het beste politiebureau,
waar wij de autoriteiten zullen inlichten. Het
zijn te gevaarlijke schurken, om op vrije
voeten te blijven rondloopen."
Vijf minuten later trok het geheele gezel
schap op weg. Ten einde te zorgen, dat
Jerry Toone het rechte pad bleef bewandelen,
namen ze hem met zich mee. Altijd de voor
keur gevende aan de veiligste partij opperde
Jerry geen bezwaren.
Wanneer de naam van Sir Arthur Paget
niet met zulk een onbevangenheid vermeld
was, zou de specialist, die Lord Overton be
handelde, nooit geloof geslagen hebben aan
het fantastische verhaal, dat hem vijf-en-
zestig minuten later gedaan werd. Nu keek
hij nieuwsgierig naar den chauffeur,, die be
weerde de zoon en erfgenaam van een ster
venden lord te zijn.
„Als u werkelijk zijn zoon is, spreekt het
van zelf, dat u bg hem toegelaten zult wor
den," zei hij. „Lord Overton gaat snel achter
uit, en ik betwijfel of hij u herkennen zal.
Ik bedoel het zoo, dat ik twijfel of hij u her
kend zou hebben, zelfs ai was uw gezicht niet
veranderd. Maar, u mag natuurlijk naar hem
toe gaan."
„Bestaat er geen hoop? Geen en«ele
kans?"
„De eenige hoop, die ik u geven kan, be
staat uit het alledaagsche gezegde: Zoolang
er leven is, is er hoop. Meer, eerlijk en uit
medisch standpunt gesproken, kan uw vader
den nacht niet meer halen."
Met al hun wetenschap, hebben groote
doktoren de wijsheid niet in pacht.
Toen Jack Carstairs, met een brok in zijn
keel, waartegen een hamertje scheen te klop
pen, de uitgeteerde hand vatte van den man,
die slapende scheen, was het alsof zijn eigen
levenskracht in electrische golven naar den
stervende overgebracht werd. Er kwam kleur
op diens bleeke wangen; in de oogen ver
scheen een helder licht.
„Je bent dus gekomen, mijn zoon!" zei
Lord Overton, op een toon, dien Jack nooit
eerder van hem gehoord had.
„Ik vernam het eerst vanavond, vader,
anders was ik eerder gekomen. Waarom werd
uw ziekte zoo door u geheim gehouden?"
„Waarom?" Het woord klonk als een
zucht van vermoeienis. „Ik deed verkeerd,
mijn jongen, met je van mij af te stooten
ik heb je mijn heele leven onrecht aangedaan,
geloof ik. Ik verwachtte dat jij je tot mij zou
verheffen, terwijl ik tot jou had moeten
neerdalen... Het was mijn vurig verlangen,
dat je terug zou keeren. Jack, maar wilde,
dat je zulks zou doen uit liefde, en niet om
dat je gehoord had, dat ik ziek was... zie
daar de reden. God weet, dat ik niet het
recht had om zooveel te vragen, maar toen ik
je wilde schrijven, vernam ik dat je ver
dwenen was, niemand wist waarheen... En
toch bleef ik aldoor hopen. Het was een waan
voorstelling van een doodziek man, jongen
lief".
In het binnenste van den jongen man, die
over het bed gebukt stond, knapte iets. De
zieke was een vreemde voor hem de vader,
naar wien hij altijd zoo verlangd had. Einde
lijk stortte zijn vader liefde over hem uit, en
nu ging hij sterven...
„Vader!" bracht hij in zijn bitterste nood
met moeite uit, en drukte de magere vingers
tegen zijn lippen, „ga nog niet heen!"
„Ik zal niet sterven!" was het antwoord,
„nu nog niet. Ik wil leven, omdat ik nu een
levensdoel heb, mijn jongen! Die ongeluks
profeet, Sir Francis Whitehead, zegt dat hij
alles voor mg gedaan heeft wat hij vermag,
en dat ik moet berusten. Hij wist niet, dat de
eenige medicijn, waaraan ik behoefte had, het
zien van mijn zoon was... van den zoon, dien
ik uit mijn huis verjaagd had. Ik zal nu weer
beter worden, Jack; de doktoren hebben ver
klaard dat ik leed aan langzamen en geheim-
zinnigen vorm van bloedvergiftiging. Geen
steek van waar; ik was stervende, omdat ik
niet wenschte te leven omdat ik het leven
moe was. Als ik weer beter ben. Jack, zul
jij dan je vader niet moe worden?"
Bij dit aandoenlijke beroep, werd het Jack
opnieuw te machtig.
„Word beter en ik zal de rest van mijn
leven aan u wgden, beste, oude vader!" zei hij.
Toen de specialist de kamer binnenkwam,
sprak de stervende hem met zulk een krach
tig stem aan, dat hij er van schrok.
„Ik kom er weer bovenop, Whitehead!"
reip Lord Overton den ontstelden medicus
toe. „Mijn zoon is tot mij teruggekeerd dat
is alles wat ik noodig had. Je kunt al je
fleschjes en potjes in den gootsteen gooien!"
Na den patiënt den pols gevoeld en nader
onderzocht te hebben, gaf de dokter Carstairs
een wenk om de kamer te verlaten.
„Vraag mij niet hoe het gebeurd is," zei
hij op gekrenkten toon, „maar hg is veel
beter. Zijn hart is geheel anders oneindig
veel sterker. Zei hij iets tegen u iets, dat
op deze verbijsterende verandering van
invloed geweest kan zijn, bedoel ik?"
„Ik geloof, dat hij zich het hart brak over
mg," antwoordde Carstairs. „Eenigen tijd ge
leden hadden wij een een diepgaand ge
schil, en zei hij dat hg mij nooit terug
wenschte te zien. Ik hield hem aan zijn
woord; ik wist niet, dat hij ziek was, anders
was ik natuurlijk eerder gekomen; ik hoorde
het pas dezen avond..."
„O, jawel, dan moet dat de reden zijn!"
merkte de specialist gemelijk op. Hij geleek
op een loodgieter, die zgn gereedschap ver-
wenschte. „Vraag mij geen nadere uitleg
ging, maar ik geloof dat hij zal blijven leven,
al behoorde hg medisch binnen een uur dood
te zgn!"
„Daarvoor zg de Hemel gedankt!" ant
woordde Carstairs met vuur.
HOOFDSTUK XXVIII.
De afgod van het publiek.
De zestigduizendkoppige menigte verkeerde
in angstige spanning. Het was niet zeker, of
Huish als middenvoor zou meespelen in dezen
wedstrgden, die volgens de ongeschreven wet
ten zulk een festijn voor de voetbalgoden
zou zijn, en van welks uitslag zoo ontzettend
veel afhing. Er liep een gerucht, dat hij
wegens een gevatte koude zijn kamer moest
houden. Een paar van de onverbeterlijkste
maniakken hadden bij de kleedkamers post
gevat, in de hoop een glimp van hem te kun
nen opvangen, maar waren onverrichterzake
teruggekeerd.
In de directiekamer op het veld te Ken-
sington luisterde een verbijsterd groepje offi
cials naar het ongelooflijk verhaal, dat Bob
Willen hun deed.
(Wordt vervolgd.) j
