HET PARELSNOER.
PAG. 2
3kmm
iiau *Wimjue
ZATERDAG 31 AUGUSTUS 1935
dat ié ikkt
z.
Populaire Rubriek
het stoute plan op het geheim van den
Lopnor te ontmaskeren. En op zijn tweede
Aziatische reis (van 18991902) gelukte
het hem, na onzegbaar veel moeilijkheden
te hebben overwonnen, de Tarim over een
afstand van 2000 km. per boot te bevaren
en alzoo het zoetwatermeer te vinden. Aan
de hand van een zeer oude Chineesche
kaart heeft Hedin op dien moeizamen
tooht den „Lopnor" ontdekt.
Een stroom, welke voortdurend
van richting verandert.
Op zijn verdere tochten stiet Hedin op
overblijfselen van een sedert langen tijd
uitgedroogd stroombed. Daardoor kon
Hedin vaststellen, dat de Tarim in den
loop der eeuwen voortdurend van richting
veranderde en alzoo voor de Mongoolsche
bevolking „de geheimzinnige rivier werd.
De voortdurende wisselwerking van dezen
stroom ontstond door de aanhoudende
zandstormen. Hierdoor is het ook te ver
klaren, dat een groot deel van de Tarim
uitdroogde. Het water werd gescheiden
door de zandbergen en alzoo ontstonden
er riviervertakkingen, welke geheel door
de natuur waren gevormd.
Sven Hedin is van meening, dat de
Tarim eenmaal haar weg naar de „Lop
nor" zal terugvinden en de „Karakoschun"
zal verlaten. De spelingen der natuur, zoo
zegt de ontdekkingsreiziger, zijn dikwijls
onbegrijpelijk...
De Mongolen denken er evenwel anders
over. Zij zijn van meening, dat de mach
tige Tarim nimmer meer van koers zal
veranderen, „omdat de God van het water
het niet anders wil".
En nou gaat vandaag alweer m'n laat
ste brieffie in deze vacantie naar de krant
toe en zoo is alweer een heel prettige va
cantie met'van alles en nog wat bijna af-
geloopen.
En ik had daarom vandaag zoo graag
willen schrijven over al die pret en al die
plezier die ik met m'n niggie in deze va
cantie heb gehad en nou komt daar zoo
maar ineenen het nieuws door de radijoo
dat de Belgische Koning en Koningin ver
ongelukt zjjn en dat de Koningin dood 'is.
En dan is het zoo raai- ir m'n eigen als ik
daaraan denken moet. Dan denk je toch
soms dat het toch allemaal wel een beetje
gek is hè. Iedere dag lee je zoo van on
gelukken met allerlei dingen maar dat een
Koning en een Koningin ook kunnen ver
ongelukken dat ken je je eigenlijk niet
indenken hè en ik heo nog een foto be
waard waar die lieve Koningin op staat
toen ze in IN oord wijl. was en die kleine
kindertjes van de Koningin, die zoo fijn
bij ons in Nederland hebben gespeeld; die
hebben nou ook ineenen geen moeder meer.
meer.
Oh, wat is dat alles toch erg hè. En ais
ik aaar zwO aan moet denken, och, dan is
het zoo moeilijk om vroolijk te zijn. Maar
alle menschen die in mij lezen zullen ook
niet van Wimpie verlangen dat ik nou
vroolijk ben hè, omdat een Koningin dood
is, die wij hier in Nederland 'och wel een
beetje kenden omdat ze zoo lief, omdat ze
zoo goed was.
En uaarom is ikke nu maar heel kort
met m'n brieffie, u leest immers nu toch
geen vroolijke dingen hè.
En ik had nog wel zoo'n lollige dingen
willen schrijven over de nieuwe meester
en zoo dit we nu allemaal krijgen gaan,
maar ik zal daar we! weer een volgende
keer over schrij-sn hè.
Daaaag.
Beste Wimpie,
Ik heb de goede aanwijzingen van je nig
gie overgebracht aan het bestuur van de
Speeltuinvereeniging, en ze zijn haar daar
zeer dankbaar voor. Het bestuur bestaat
wel uit allemaal groote menschen, maar
ze zeien dat ze nooit te oud waren om nog
te leeren. Ik dacht cat zulke oude men
schen zooals meester Heek niks meer be
hoefden te leeren, maar ook hij was het
daar direct mee eens. Hij zei nog, ik ben
pas 72. Weet je «vat nu gedaan hebben?
Ze heoben ongeveer 100 kinder^ bij me
kaar getormmeid en daa.moe een heel
mooi spel ingestudeerd. Jr hoe heet het
ook alweereeeh~s ik het fout
zeg ir t net met Kwalijk nemen
want eeeehkwamen zulke vreem
de woc den bijO, ja.. ritmis, sim-
bolis kinaer
Die eerste twee woorden kunnen mij ge
stolen worden, maar de hoofd: aak is, dat
het een kinderspel is, en ik hoor zoo zeg
gen dat het heel mooi moet zijn, en ze zijn
erreg druk an i rippeteeren, Want op
Zaterdag 7 September moeten ze het op
voeren.
Op het speelterrein van Vischmarkt zul
len ze dat doen. Je moet eens komen kij
ken zeg. Zjj zijn al bezig met een tooneel
op te slaan, 't Wordt wel 150 vierkante
meters groot. Wat zal dat een gezicht zijn
as daar die 100 kinderen verschillende
voorstellingen opgeven.
Je hoeft niet bang te zjjn dat je in de
knel komt Want ik heb het zoo afgelui
sterd dat wanneer er op iedere vierkante
meter twee bezoekers komen, dat er dan
wel 3400 menschen op kunnen, en dan
hebben ze nog ruimte genoeg voor kleed
lokalen en andere opstallen. Ik heb ook
gehoord dat je daar nog een en ander voor
een beetje kan koopen.
Ze zjjn al bezig met toegangsbewijzen
te verkoopen, en ik hoop nou maar dat het
een beetje goed gaat, want er wordt door
groot en klein hard gewerkt om de Speel
tuin op de been te houden en as nou alle
menschen een heel klein, klein beetje daar
aan meewerken door zoo'n kaartje te koo
pen voor een dubbie of drie stuivers, dan
krijgen ze daar iets moois voor te zien en
de Speeltuin is ermee gebaat en as je dit
nou voor me in de krant weet te kragen
dan ben je als altijd een reuze knul.
Nou, tabé hoor.
Dirk.
ZOMERWEDSTRIJDEN.
Wordt in ons land de zomer slechts wei
nig benut voor het bridge-spel, in Amerika
schijnt de warmte er al weinig invloed op
te hebben en overstroomen de Amerikaan-
sche bladen ons met verslagen van de daar
ge.nouden wedstrijden om het zomer-kam-
pioenschap de Waldemar von Zedwitz Gold
Cup, the Shepard G. Barclay Trophy, The
City of Asbury Park Trophy en The Wil-
bur C. Whitehead Trophy.
Natuurlijk komen in eiken wedstrijd
mooie spellen voor, zoodat, met de bekende
Amerikaansche uitvoerigheid, weer een
heele verzameling in mijn bezit is geko
men.
Bij de vergelijking van de gemaakte pun
ten maak ik er de lezers op attent, dat in
Amerika, niettegenstaande de Internatio
nale Bridge League de telling niet heeft
gewijzigd wat de downslagen betreft, toch
volgens deze nieuwe telling, die in één der
nummers in het voorjaar werd vermeld,
wordt gerekend, terwijl bovendien beslo
ten is, dat in duplicate-wed3trijden geen
vergoeding voor 4 oi 5 honeurs in één hand
meer worden gegeven.
Allereerst een spel, waarbij aan één der
tafels de speler zijn contract maakte met
3 overslagen, terwjjl door het spelen van
één andere kaart het contract twee down
zou zijn geweest, een verschil van 590 pun
ten.
S. 9. 6. 4.
H. a. 8.6.
R. h. 6.
K. b. 7. 5, 4. 3.
S. a. v. 5.
H. v. 7.
R. V. 9. 4. 3.
K. a. v. 10. 6.
s- h. b. 8
W. O. 10' 4- 3.
S. 10. 7. 4. 2.
H. h. b. 9. 5. 2.
R. b. 2.
K. 8. 2.
Noord/zuid kwetsbaar, Oost gever
Het bieden:
Oost Pas 2 SA pas
Mr. jacoby.
Zuid pas pas pas
Mr. Becker.
West 1 K 3 SA
Mr. Burnstine.
Noord pas pas
Mr. Hymes.
Mr. Becker kwam met een kleine Sb
die in den blinde werd gewonnen; de
daaruit gespeelde R. v. werd door Noor
gedekt met de h., de slag was voor c
met het R. aas. De nagespeelde R. v,-e.;
door de b. van Zuid gewonnen, die g,
eenige mogelijkheid een aanval in de g
zag en dus van zijn H. kleur de vierde®
boven speelde. De blinue legde de 7 eng
waarschijnlijt zijn beiekening niet of air
juist gemaakt hebbende, legde de 8, fc
door O. werd genomen met de 10.
Oost speelde hierna alle R. en S. af
waarop N. de K. boer niet voldoende te-
zet kon houden zónder van H. veg te gooi
en, zoodat ook de K. allen werden gemaak;
Resultaat 6 SA gemaakt, terwijl, als N.
de H. aar direct had genomen, de tegen
partij 5 slagen in die kleur had gemaak;,
tezamen met de R. slag dus zes, en het
contract twee down.
Onderstaand nog een spel, waaruit ie
winnners met 10 punten winst te voor
schijn kwamen:
S. A. S. 6.
H. 9. 8. 4.
R. v. 8. 3.
K. 9. 7. 4. 2.
S. h. v. 9.
H. b. 6. 3.
R. h. 7. 5.
h. b. 10. 8.
N.
W. O.
S. 10. 7. 4. 2.
H. a. h. v. 10.7.
R. a.
K. a. v. 3.
S. b. 5. 3.
H. 5. 2
R. b. 10. 9. 6. 4. 2.
K. 6. 5.
In de eene kamer was het eindbod 6SA
iie niet te verliezen zijn, in de andere to
ner werd 't eindbod 6 H. die eveneens ge
maakt worden, het eenige verschil s, dat
de SA spelers, doordat ce eerste Sa 40
punten telt, 10 punten meer uit het spel
wisten te halen dan de H. spelers.
Als bijzonderheid kan hierbij nog wor
den gemeld, dat slechts 2 paren boven
staand spel in SA speelden, alle anderen
speelden het in harten.
N. D. S.
door
Harry Dee.
Toen Mrs. Fordson uit haar auto stapte,
nadat zij naar de opera was geweest en
gesoupeerd had, zag zij dat er in de werk
kamer van haar man licht brandde. Waar
schijnlijk was Fred thuisgekomen.
Zij was een weinig verbaasd, dat hij niet
zooals gewoonlijk, haar tegemoet kwam
om haar met haar mantel behulpzaam te
zijn. Maar hij was misschien in zijn werk
verdiept en had hij den auto niet eens ge
hoord.
Binnentredende opende zij de deur van
de werkkamer en bleef venast op den
drempel staan; de kamer was donker.
Fred moest het licht hebben uitgedraaid
en naar boven gegaan zijn. Maar dat was
eigenlijk niets voor hem, dat h(j niet was
opgebleven om op haar te wachten. Dat
was hij anders altijd gewoon.
Het was eigenlijk dwaas, maar zij werd
opeens zenuwachtig en draalde het licht
aan.
Een groote, vreemde man, stond voor
haar, kalm en ernstig; een revolver in de
hand.
Ik dacht niet, dat een dame zou
binnenkomen, zei hij. Het spijt me dat ik
u heb laten schrikken, maar ik zal pro-
beeren het niet weer te doen als u ver
standig zult zijn.
-Hij sprak met het gemak van een be
schaafd man. Zijn hoed en jas had hij
naast zich op een stoel neergelegd.
Ik heb zeker de eer met Mevrouw
Fred. Fordson te spreken?
Ja, antwoordde zij. Wat wilt u?...
Wie is u?... Waar is mijn man?
Dat weet ik niet, zei hij in antwoord
op de laatste vraag. Zoudt u zoo goed
willen zijn binnen te komen en de deur te
sluiten
Zjj voelde, dat er in zijn beleefdheid ver
zoekende stem toch iets gebiedends was
en zij gehoorzaamde.
Ik ben bang, dat ik u heb laten
schrikken, herhaalde hij. Ik had niet ge
dacht, dat u zoo vroeg zoudt terugkomen.
Ik dacht dat u beiden op het bal van
Lady Enfield zou zijn.
Wij zouden er ook heengegaan zijn,
maar... maar... is u een vriend van mijn
man? Moet dit misschien een grap be-
teekenen
Neen, ik maak nooit gekheid in zake
lijke aangelegenheden en ik heb niet het
genoegen uw man te kennen.
Maar wie is u dan?
Ik ben een man, die nooit een vrouw
kwaad zal doen... althans niet dan nood
gedwongen, voegde hij er aan toe en zjjn
stem kreeg plotseling een harden klank.
Overigens ben ik inbreker van beroep.
Inbreker, zij begreep er niets van.
Ja, u kwam mij in mijn werk storen.
Ik had nauwelijks den tijd uw bureau
open te breken. Het heeft een zeer interes
sant slot, ofschoon ik niet kan ontkennen,
dat het tamelijk veel aan belangi-jjkheid
voor m(j verloor, toen ik zag dat er niets
van waarde in was.
Z(j herademde. Hij had dus het ge
heime vakje niet gevonden, waarin het
parelsnoer lag, dat zij van haar man, een
paar dagen geleden, gekregen had voor
haar verjaardag.
Dan is dit een ongelukkige avond
voor u, merkte zjj spottend op. Zij was nu
wat kalmer geworden, nü zij haar parelen
veilig wist.
Dat kan ik nu juist niet zeggen. Ik
heb in ieder geval het genoegen gehad met
U kennis te maken.
v—l ii, ,1
Ik geloof dat u beter doet weg te
gaan, antwoordde zij uit de hoogte. Ik zou
de politie moeten waarschuwen, maar ik
zal het niet doen. Ik kan mij niet in
denken, dat u een inbreker is. Waarom
oefent u geen eerlijk beroep uit? Dat
zoudt u toch best kunnen?
Ongetwijfeld. Maar dat geeft zoo wei
nig. Ik heb mezelf dure gewoonten aange
wend. Bovendien heeft mijn tegenwoordige
werkkring ook zijn goede zijden. Het is
opwindend. En bovendien, de menschen,
die ik besteel, lijden er niet onder.
Zjj dacht aan haar parelsnoer: Hoe
kunt u dat weten?
Wat ik steel, is steeds verzekerd.
Dus veroorzaak ik geen nadeel. In werke
lijkheid ben ik een weldoener. Bedenk
maar eens, wien ik allemaal werk ver
schaf. De politie, de verzekering, de justi
tie, ze zouden allemaal werkloos zjjn, in
dien er niet zulke menschen waren als ik.
Het spijt mij voor u. Wilt u nu Weg
gaan?
Hij maakte een buiging en verdween.
Zij hoorde hoe de straatdeur in het slot
viel en liep toen naar het bureau. Voor
zoover zij kon zien, had hij het openge
broken zonder het te beschadigen. Onwille
keurig bewonderde zjj zjjn handigheid.
Een half uur later kwam haar man
thuis. Hij vond haar in tranen voor het
bureau.
Mjjn parelen riep zjj. Ze zijn weg!
Fred Fordson nam alles kalm op in het
leven... zoo ook dit. Hij probeerde zijn
vrouw te kalmeeren...
Trek je er niets van aan, lieve, zei
hij. Ik zal nieuwe voor je koopen. De
zaken gaan goed.
Zij vertelde hem wat er gebeurd was.
Maar hij ljjkt heelemaal niet op een
gewonen inbreker, zei zij.
Hoe is hjj binnengekomen?
Daar heb ik heelemaal niet aange
dacht. Ja... hoe zou hjj binnen gekomen
zjjn?... Wat denk Je?
Zjj gingen samen naar de straatdeur en
zagen hoe er een klein vierkant gande
wa3 in de deurruit.
Ik ben bljj, dat het nog zoo af ge
loopen is, zei hjj. Hij mag liever
heele huis leeghalen, dan dat-ie jou een-
haar krent. Als Je had geprobeerd
politie te waarschuwen, had hij misschien
geweld gebruikt.
Dat geloof ik niet, hij geleek me niet
zoo. Ik kan me niet indenken, dat hjj
parelen heeft gestolen...
Ik vind je heusch naief, zei hjj lachen -
De parelen waren toch zeker ver
zekerd
Ongelukkig niet.
Hjj haalde slechts even zijn sehoU e
op. Het is de moeite niet waard, om of
hoofd over te breken.
Hij kuste zjjn vrouw en samen g"1»
zjj naar boven. j-j
Den volgenden morgen aan het on
werd er een pakje bezorgd. Mrs. For®
maakte het open. hfJ,
De parelen! riep ze en een besc
ven velletje papier uit het étui nem
las ze: Na uw edelmoedig gedrag, W"
niet in staat ze te behouden.
Zei ik het niet?... Het was
gentleman. ef
Maar Fred Fordson zei niets, wa
was iets, dat hij niet vertellen kom
wist, dat hoewel de parelen, we..zag9n,
haar gegeven had, er zeer mooi u
in werkelijkheid slechts een zeer goe
tatie waren, zoo goed, dat alleen n
ze van echte kon onderscheiden.
Terwjjl hij daar zat en zijn vrou be
keek, veoeg hjj zichzelf af, of d<?
lijke bezoeker een gentleman, of w
man geweest was.
