Buitenlandsch Overzicht. Het geschil tusschen Italië en Abessinië. Taptoe akker s Abdijsiroop NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA Die NACHT-HOEST zal ophouden! GEMENGD NIEUWS ÉyÉyih# He, pessimisme inzake het Italiaansch-Abessynisch gesch.l krijgt de overhand. - Mussolini s standpunt onveranderlijk. Ook Abessynië acht den oorlog onvermijdelijk. Mussolini speelt met den dood. KON8 JN'S AUTOMATIC De Duce oiv vermurwbaar Abessynë acht den oorlog onvermijdelijk. Italië's standpunt onveranderd. Belgische officieren nemen dienst in Ethi- opisch leger. De oorlog onvermijdelijk? Tijdelijke verlenging van den militairen diensttijd? Duitschland en Litauen. Het kanaal tusschen de Golf van Mexico en den Atlantischen Oceaan. Salomon Jacob gehoord. Binnenland. Door een vrachtauto overreden en gedood. Oneerlijke kantoorbediende. FEUILLETON MARINEROMAN door W I L L I A R I S Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna. Breezand. Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-, Nederi. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per .mail en overige den 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 cL Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DB BOER Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 413 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN! 20 ct per regel (galjard), Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bfl niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De toestand in Euro pa wordt inderdaad hachelijk, de spanning stijgt ten top, men vreest het ergste. Mus solini speelt een gevaar lijk spel met den dood. Een blad als de Nw. Rott. Crt, dat heusch niet beticht mag wor den de dingen van den zwartsten kant te be kijken, schrijft in het nummer van Donder dagavond een pessimistisch hoofdartikel. Hetzelfde pessimisme beluisteren we ook in tal van andere persstemmenen, men verwacht niet meer dat redding van de wanhopige situatie nog mogelijk is. De druk, dien Engeland thans op Italië uitoefent, is angstwekkend groot. Het is aan de Italianen merkbaar, dat de bewegingen der Engelsche vloot hen verschrikken. Dit komt vooral ook door het zeer verrassende van vele dier bewegingen. Eskaders zijn op gedoken, waar de Italianen meenden dat zij niet voor hen onverwacht, konden opduiken. De geweldige maritieme macht van Engeland omklemt op het oogenblik als het ware de Middellandsche Zee. Terwijl de Italianen zoo veel ophef van al hun militaire toebereid selen hebben gemaakt, gaat dit in Engeland voor een groot gedeelte in volstrekte stilte in zijn werk. De pers zwijgt er bijna vol- maakt over. Hoe zal echter dit alles indruk op Musso- lini kunnen maken als hij werkelijk niet meer rekent of afmeet, zegt het blad, maar door alles heen zijn plannen in Abessynië wil uit voeren? De spanning is waarlijk ontzaglijk. Eerst achteraf zou men haar kunnen uitmeten, om het even of de ontknooping gunstig of on gunstig zal uitvallen. Er is geen enkele reden om optimistisch te zijn. Eén omstan digheid zou men als een lichtplek in het don kere zwerk kunnen beschouwen: de reis van Aloisi naar Rome. Over de voorstellen van de commissie van vijf acht Aloisi dus spre ken nog mogelijk. Men zegt, dat Laval hem tot zijn reis bewogen heeft. Om Abessinië toegankelijker te maken voor het afstaan van een ruim gebied aan. Italië zou nu ook Frankrijk naast Engeland tot een vergoeding aan den negus willen bijdragen. Gaat de negus daarmee accoord en neemt ook Italië er ten slotte genoegen mee, dan zal men van een vastlegging van de gren zen spreken en niet van een herziening der grenzen. Tot dit laatst laat art. 19 van het Handvest alle ruimte, daar dit in herziening van verdragen dus ook van grenzen voorziet als gevaar voor den vrede dreigt door de handhaving van onhoudbaar geworden gren zen. Maar er zijn allerlei leden van den Bond, die groote vrees hebben voor een precedent van revisie op grond van dit artikel en die het zoo lang mogelijk buiten gebruik zouden willen laten. Dit echter is slechts een for- meele kwestie, die vooral psychologische be- teekenis heeft. Engeland zou niet willen, dat de negus het gezag over zijn leger verloor doordat dit onder Italiaansche leiding kwam. Engeland is nu eenmaal afkeerig van het ontstaan van een sterke militaire basis der Italianen aan de Roode Zee. Het eischt daarom, dat de ne gus over zijn leger zal blijven beschikken als te voren. Er is echter een politiemacht noo- die en een gendarmerie, o.a. om den slaven handel te bestrijden. Daarvoor is buitenland- sche lieding onvermijdelijk. Vermoedelijk zal men zien te voorkomen, dat die leiding uit sluitend in handen van de Italianen komt. De kardinale vraag van het oogenblik, waarvan oorlog en vrede afhangt, zegt het blad aan het einde van zijn artikel, is echter niet wat de inhoud der voorstellen is, maar of Mussolini bereid is over eenig voorstel, dat voor Genève aannemelijk is, te onderhan delen. Daarop moeten wij nu eerst wachten. Is hij dat en wil hij daarvoor het begin van zijn veldtocht opschorten, dan is het goed. Zoo niet, dan wordt de toestand angst wekkend, voor iedereen, maar vooral voor Italië. Het staat nu op buigen of barsten. Kan Mussolini nog buigen? Gezien de uitlatingen hieronder, over Mus- solini's standpunt", gelooven wij, dat de dic tator niet meer te buigen is, en dat het er voor Europa dus treurig uitziet. DAG EN NACHT Met enkele woorden hebben wij Donderdag nog onder „Laatste Berichten" kunnen ver melden, hoe Mussolini over de voorstellen van de Commissie van Vijf dacht. Hij vond ze „onaannemelijk en belachelijk". De Engel sche journalist Ward Price, heeft den eer sten indruk weten te publiceeren, die de voorstellen der Commissie van Vijf op den Duce hebben gemaakt. „Ik heb het rapport nog niet ontvangen," zoo vervolgde Mussolini, „maar indien de lezing van de pers juist is, lijken de voor stellen der commissie wel ironisch. Men zou Italië's behoefte aan uitbreiding in Oost- Afrika willen bevredigen door ons twee woes tijngebieden te offreeren, het eene van zand, het andere van steen. De commissie schijnt mij voor een woestijnverzamelaar te hou den." Mussoloni wees vervolgens op de onher bergzaamheid van deze woestijngebieden in Danakil en Ogaden en zeide, dat Italië daar onmogelijk eenig vruchtdragend werk kon verrichten. Lachend vroeg Mussolini of men hem hield voor den held van een der boeken van Mark Twain, die zoo verliefd was op echo's, dat hij twee bergen met mooie echo's kocht en daar- tusschen een huis liet bouwen. De duce voegde hieraan toe, dat hij kortgeleden van de Franschen 110.000 vierk. mijl gekregen had van de Sahara. In dat gebied wonen pre cies 62 menschen, die men na langdurig en moeizaam zoeken gevonden heeft in een dal waar toevallig genoeg water aanwezig is. Danakil is de bodem van een droog gewor den zee en vormt een woestijn van wit zand met een lengte van 200 mijl. Daar groeit geen grasspriet en zelfs een Abessijn zou zich daar niet in leven kunnen houden. Oga den is een steenwoestijn. In een zandwoestijn zou men nog het een en ander kunnen ver bouwen. Eenige streken van de Libysche woestijn in Italiaansch-Noord-Afrika zijn be vloeid en daardoor bewoonbaar gemaakt. Maar in een uitgedroogde wildernis van ge weldige rotsblokken kan niets groeien. De commissie zou er er beter aan gedaan hebben, wanneer zij zich gehouden had aan de hoofdzaak bij de Afrikaansche kwestie, het feit, dat er niet zoo iets is als een Abcs- sijnsche natie. Men heeft te doen met een „heerenvolk", de Amhara's, die heerschen over overwonnen en tot slaven gemaakte stammen. Deze onderdrukte rassen van Abes sinië zouden het onder Italiaansche heer schappij veel beter hebben, terwijl het echte Abessinië, het land der Amhara's, geholpen zou kunnen worden tot het bereiken van een behoorlijken trap van beschaving door een regime, dat zou lijken op het aanvankelijke regime in Irak en dat, wat thans nog in Ma rokko geldt. Ook in Abessynië, waar men zich heeft vastge klemd aan den laatsten stroohalm, gelooft men niet meer aan een vreed zame oplossing van het conflict met Italië. „De oorlog is onvermijdelijk", dat is vol gens den correspondent van de News Chro- nicle te Addis Abeba, de overtuiging van den Negus en zijn raadgevers. Voor hen, zoo voegt de correspondent hier aan toe, is het slechts een kwestie van da gen, of op zijn hoogst van weken. Met een stoïcijnsch fanatisme wacht de regeering af en volgt zij de diplomatieke manoeuvres te Genève, met zekerheid, dat het geheel be stemd is een droevigen afloop te hebben. Men voorspelt te Addis Abeba, dat Musso lini de voorstellen der commissie van vijf zal verwerpen, en dat Abessinië ze formeel zal aanvaarden, echter met de wetenschap, geen gelegenheid te zullen hebben om ze toe te passen. De negus stelt zijn hoop op de op heffing van het embargo op wapenen en mu nitie, voordat de vijandelijkheden beginnen en heeft dientengevolge credieten geopend in Europa. Zoo heeft hij 50.000 pond op een Londensche bank gezet, in den vorm van 500.000 daalders. De Daily Mail weet te melden, dat de be zittingen van uitgeweken Italianen in de om streken van Akaki in beslag zijn genomen, en dat hun fabrieksgebouwen „op onwettige wijze" door Abessijnsche soldaten zouden zijn bezet. Ondertusschen meldt Reuter ook, dat men te Addis Abeba meent, dat er geen recht- streeksch gevaar voor militaire operaties be staat, omdat de grond nog doordrenkt is van den regen. Aangenomen wordt, dat de Ita liaansche voorbereidingen nog niet voltooid zijn en men concludeert uit deze omstandig heden, dat er vóór December niets zal ge beuren. Wel worden van de grens van Eri trea Italiaansche troepenbewegingen gemeld. Naar een bevoegde persoonlijkheid Don derdagavond aan den vertegenwoordiger van Reuter mededeelde, zijn de voorstellen der Commissie van Vijf geheel en al on aanvaardbaar voor *talië. H(j voegde er aan toe, dat het standpunt van Italië ten opzichte van Abessinië niet veranderd is en ook niet zal veranderen. Italië kan een met andere mogendheden gedeeld mandaat niet ranvaarden; dit is trouwens niet toe te passen. Deze categorische houding beteekent echter niet noodzakelijk, dat de voorstellen niet zullen worden bestudeerd. Belgische officieren in Abessinië ge ïnstalleerd. In tegenwoordigheid van den Negus en den minister van oorlog zijn Donderdagmiddag 5.000 vrijwilligers onder het commando van de pas aangekomen Belgische officieren ge plaatst. De Tsjeehoslowaaksche vlieger Ulrich, be kend uit den oorlog om den Gran Chaco is te Addis Abeba gearriveerd en heeft zijn dien sten aan de Abessijnsche luchtmacht aange boden. De vrouwen der Zweedsche officieren, die in Abessinischen dienst zijn, hebben het land ver laten. Straatweg door Erythrea geopend. In tegenwoordigheid van den gouverneur- generaal De Bono en van den minister van propaganda Ciano 's bij Asmara in Erythrea de belangrijke straatweg van Decamere naar Nefasit officieel geopend. Deze straatweg zal later tot Massaoea worden doorgetrokken. In een te Bradford gehouden rede heeft Lloyd George hedenmidag gezegd dat de reden van den rampsoedigen oorlog, die binnen en kele weken dreigt uit te breken, grootendeels te wijten is aan het gebrek aan druf van de Britsche regeering. Als Sir Samuel Hoare zijn groote redevoering veel vroeger had uitge sproken; wanneer na het beroep van Abessinië op den Volkenbond, in Januari, of zoodra Ita lië in Februari begon te mobiliseeren, de Raad van den Volkenbond zou zijn bijeengeroepen, zou het waarschijnlijk nooit zoover zijn geko men. Het eenige dat de mogendheden hebben ge daan is Abessinië beletten munitie te koopen om zijn vrijheid te verdedigen. Aan Italië is land aangeboden, maar telkens een barre woestijnstreek en „men kan den honger van een tijger niet met gezouten kei- steenen bevredigen. Herkeuring van afgekeurde Italiaan sche dienstplichtigen. Naar Reuter uit Rome meldt, zullen alle mannen van de lichtingen 1911 tot en met 1915 (wij zouden zeggen 1932'35), die om medi sche redenen zijn afgekeurd, zich aan een herkeuring onderwerpen. De Abessijnsche krijgsmacht- Paris Soir verneemt uit Addis Abeba, dat er thans 125 millioen patronen en 500.000 ge weren in het land zijn, dus gemiddeld 250 per soldaat en dat de manschappen, die met ma chinegeweren kunnen omgaan, slechts over lu duizend partonen voor elk van de 200 stuks beschikken. Volgens de Intransigeant telt de Abessijn sche aviatiek elf ten deele verouderde vlieg tuigen, waarbij drie Fokkers, en acht piloten, maar ongeveer 10 vrijwilligers dingen naar een plaats. Aloisi gaat niet naar Rome. Naar Reuter uit Genève meldt, gaat Aloisi niet naar Rome. M enmeent te weten, dat de Duce hem gezegd heeft, dat hij geen behoefte had raadsslagen uit Genève. Dit bericht heeft te Genève een tamelijk smartelijken Indruk Nauwelijks hebt Ge U ier rusie begeven, of die kwellende nachthoesi begint weer I Neem daarvoor nu de vanouds beproefde Akkers Abdijsiroop, welke dooreen nieuwe toevoeging van Apotheker Dumont thans nog sneller en nóg krachtiger werkt. Begin vandaag nog en vannacht reeds zult Ge rustig kunnen slapen door de bekende het beproefde hoest-geneesmiddel I Verlaagde prijzen f 0.75, f 1.25, f 2.- per flacon. gemaakt, omdat men er uit afleidt, dat Mus solini zich niet van zijn onwrikbare houding wil laten afbrengen. BEWEGING DER BRITSCHE VLOOT IN MIDDELLANDSCHE ZEEGEBIED. De „British United Press" meldt uit Alean- drië dat er binnen dc drie mijlsgrens van de Egyptische kust nog meer Italiaansche duik- booten zijn gezien. Britsche schepen patrouil leeren in de Egyptische wateren. Voorts meldt het agentschap dat Itali aansche gezinnen uit Egypte naar Italië terugkeeren. In Gibraltar moeten volgens hetzelfde agent schap maatregelen zijn genomen voor het ge val het noodig mocht blijken alle lichten in de stad en in de fortificaties te dooven. In verband met den Internatio nalen toestand. Uit Brussel wordt gemeld, dat In de deze week gehouden vergadering van het beperkt interministerieel comité in verband met den internationalen toestand, door minister De- vèze het voorstel is gedaan de miliciens die 15 October a.s. zouden afzwaaien, voorloopig onder de wapenen te houden. Een definitief besluit blijkt in deze vergadering niet te zijn getroffen, daar alles afhangt van de wen ding, welke de gebeurtenissen te Genève zul len nemen. Wordt de toestand nog ernstiger dan hij reeds is. dan staat het zoo goed als vast, dat de regeering het voorstel van den minister van landsverdediging zal bijtreden. Dit besluit zou dan Maandag of Dinsdag a.s. ter kennis van de belanghebbende militairen worden gebracht. Een alarmearend bericht. Het A.N.P. meldt uit Parijs: De Berlijnsche corespondent van het finan- cieele Fransche dagblad Information meldt dat de buitenlandsche diplomaten in de Duit- sche hoofdstad ernstig verontrust zijn door een reeks betrouwbare onthullingen over Duitsche voorbereidingen voor een oorlog tegen Litau en. De minister van oorlog, aldus deze corres pondent, heeft een vertrouwelijken brief ge zonden aan alle groote wapenfirma's waarin hij binnen acht dagen inlichtingen vraagt over het aantai arbeiders, dat onontbeerlijk wordt geacht voor een goed functioneeren der be drijven in geval van oorlog. Rijkskanselier Hitier, aldus voegt de correspondent hieraan toe, was voornemens het verbreken der diplo matieke betrekkingen tuschen Duitschland en Litauen in zijn rede van j.1. Zondag te Neuren berg af te kondigen. Er verluidt echter, dat hij deze aankondiging heeft uitgesteld op drin gend verzoek van het departement van buiten landsche zaken. In buitenlandsche diploma tieke klingen te Berlijn helt men er echter toe over een breuk tusschen de beide landen onvermijdelijk te achten. Roosevelt laat een eerste dyna* mietlading ontploffen. Te Oakala in Florida is men met den aan leg van het kanaal dwars door Florida, dat den Atlantischen Oceaan met de Golf van Mexico verbindt, begonnen. President Roose velt deed van zijn huis in Hyde Park uit, een eerste dynamietlading, die gebruikt werd om de grondmassa's te verwijderen, langs draad- loozen weg ontploffen. Men schat de totale kosten van het kanaal op 146 millioen dollar. De uitvoering van de kanaalplannen is een onderdeel van het werkverschaffingsplan van de regeering. Het kanaal zal tusschen Port Inglis en de vlak bij den Oceaan gelegen ha ven Jacksonville komen te liggen. Door het kanaal zal de vaartijd tusschen de haven plaatsen aan de Golf van Mexico en den At lantischen Oceaan met twee en een halven dag verminderen. De Dinsdagavond uitgeleverde Salomon Jacob is gisteren den geheelen morgen door dr. Haberll verhoord. De juridische arts, prof. Schoenberg, die Jacob onderzocht, heeft, heeft geconstateerd, dat hij volkomen ge zond is. Woensdagavond is de 19-jarige mej. A. van Breukelen uit Doesburg op den gevaarlijken hoek Laan van AvegoorMiddachterallee te Ellecom op de fiets aangereden door een vrachtauto, afkomstig u.t Hengelo (O.). Met een ernstige schedelfractuur werd zij naar het ziekenhuis te Velp vervoerd. Donderdag ochtend is het slachtoffer daar aan de ver wondingen overleden. Op het bureau in de Groote Paauwensteeg te Rotterdam heeft zich gemeld de 20-jarige kantoorbediende W. v. K., die mededeelde, dat hij ten nadeele van zijn patroon, wiens kantoor aan de Wijnhaven is gevestigd een bedrag van 240 heeft verduisterd. Het geld heeft hfl uit een brief gehaald. Toen v. K. zich berouwvol op het bureau meldde, was er van het geld niet meer over. 8) „Zwijg vrouw", viel hij woedend uit, „Dus jij bent ook in het complot." „En jij", wendde hij zich weer tot zijn dochter, „jij bent dus iemand die de kat in 't donker knijpt. Daarom ging je bijna eiken avond naar Greet om hem daar te ontmoeten! Mocht je vader daar niets van weten, voor dat de zaak beklonken was Maar zoolang ik zulk een verbintenis zal kunnen verhinde ren, zal ik dat doen. Jij trouwt met iemand van standing, of je trouwt heelemaal niet. Ik wil niet dat jij je vergooit aan iemand zonder opvoeding, begrepen. Jij trouwt met iemand uit de laagste volksklasse, die nooit anders dan de lagere school gehad heeft en absoluut zonder manieren is, zoo'n zwerver van de luarine! Neen meisje, denk je dat ik mijn goede geld daarvoor uitgegeven heb om jou een goede opvoeding te geven. Er komt niets van in zeg ik je!!" Hij was uit zijn stoel opgesprongen en ter wijl hij met de vuist op tafel sloeg, bulderde h'j de laatste woorden zoo hard hij kon. Jo kon een lachje niet onderdrukken toen hij, die zelf uit de laagste klasse was voort gekomen nu met zooveel minachting over dien stand sprak en zij moest denken aan het spreekwoord dat hier zoo juist van toepas sing was: „De koe is zoo gauw vergeten dat zy kalf geweest is" maar een donkerrood overtoog haar wangen toen hij sprak van „zwerver" en „iemand zonder opvoeding". Ze wist zich echter nog te beheerschen en haar gestalte hoog oprichtend antwoordde ze op kouden toon: „U hebt het glad mis, vader. Hoe durft u te spreken van „een zwerver, die geen opvoeding genoten heeft". Laat ik u dan zeggen dat hij een heel goede opvoeding gehad heeft en dat hij niet alleen de lagere school doorloopen heeft, maar ook de H.B.S, En dat hij over de heele wereld zwerft, wel, dat brengt zijn vak mee. Maar daar is hij niet minder om. Dat pleit juist in zijn voordeel! Hij spreekt met kennis van zaken omdat hij in de gelegenheid is zijn theoretische kennis aan te vullen uit de praktijk. Maar ik, die zelf vol gepropt zit met boekenwijsheid,^ voel zelf het best hoe onvolledig dat alles is". En met verheffing van stem ging ze voort: „En u, die nooit een voet buiten onze gren zen heeft gezet, u. die zelfs geen half woord van een vreemde taal verstaat en nog nooit aan iets anders heeft gedacht dan aan geld verdienen, wou u een oordeel vellen over zoo iemand! Het spijt me het te moeten zeggen, maar ik vind het hoogst belachelijk. En ik wil er nog bijvoegen dat hij, wat betreft opvoeding en ontwikkeling ver boven u en my staat. Doch u behoeft my niet te gelooven. Vraag het aan Frank en G.eta en spreek zelf met hem. Wees ridderlijk en schort uw oordeel, dat niets dan een dwaas vooroordeel is op, totdat uzelf kennis met hem gemaakt hebt. „Zwijg, brutale meid!" bulderde hij, weer met de vuist op tafel slaand zoodat de kopjes rinkelden. „Wou jij mij de les lezen! Ik zeg je nogeens dat he: niet gebeurt en hij zal hier geen voet over den drempel zetten zoo lang als ik leef, begrepen! En jij gaat 's vond niet meer naar Frank. Ga je toch, dan behoef je hier ook niet meer terug te komen. Je nu te kiezen of te deelen. Je weet dus de gevolgen. En knoop het goed in je ooren, want ik wel er geen woord meer aan verspillen". Jo richtte zich trots op en met een vernietigende blik op het woedende mannetje zei ze: „Nu, goed dan, re zulle er niet meer over spreken. Maar uit neg Ik u: ik wil alleen hem en niemar.anders. Dan wr.chten we tot we uw toestemming niet meer noodig hebben." Met opgeheven hoof verliet ze het vertrek en ging naar boven, naar haai eigen, veilige kamer. Daai liet ze zich op den divan neer zien en snikte ze haar groote leed uit. O, was Wim nu maar bij hao.r. Zoo sterk als ze zich voelde in zijn nabij heid, zoo klein was ze nu, na den storm, nu ze daar lag als een geknakte boom, die het ge weld der natuur niet had kunnen weerstaan. Ze ging dien avond vroeg te bed en trachtte te bedenken wat ze nu verder doen moest. Als ze de deur uitging mocht ze er niet meer In en zag ze misschien nooit haar moeder weer. En Wim had gezegd dat hy begin Mei weer naar Indië moest. Zouden ze moeten wachten tot hy weer terugkwam? Dan was ze ongeveer 30 jaar en had ze geen toestem ming meer noodig. Zij werd moe van het den keu en huilen, maar eindelyk besloot ze alles aan Wim te schrijven en hem om raad te vra gen. Hij zou wel een oplossing weten te vin den. Het was al laat voor ze de oogen sloot, en toen ze sliep lag er een smartelijke trek om haar mond, die getuigde van haar droefheid. Toen Jo den volgenden morgen ontwaakte stond ze op en de gordijnen wegschuivend, liet ze haar blik gaan over de uitgestrekte water vlakte waar de golfjes dartelden en over el kander buitelden als spelende kinderen. Het was z ,cht weer en het beloofde een mooie lentedag te worden. De zon, die zoo pas was opgekomen, scheen heel vroolijk en weerkaatste in de verte haar stralen op het kabbelende water. De musschen op het dak sjilpten luid, als om strijd den schoonen dag begroetend. Jo keek naar de zee en liet haar blikken dwa len tot aan den horizon. Zij stond daar als was ze uit steen gehou wen en haar hoofd rustte tegen het raamreo- zijn, terwijl haar hand nog het gordijn vast hield dat zij zoo juist had opengeschoven. Haar gedachten concentreerden zich weer op hetgeen den avond te voren was voorge vallen. Terwijl ze zoo peinsde viel haar oog op den tuin achter het huis, waar alles nog doodsch was. Een straatje liep vanaf de keukendeur naar de deur in de schutting die den tuin van de Zeestraat scheidde. Haar blik rustte eenigen tyd op die achter deur en in haar brein vormde zich een plan. Nu begon ze zich vlug te kleeden en ging ze naar beneden om te ontbijten, want het werd tijd om naar school te gaan. In de middagpauze, toen ze na het eten nog een uurtje vrij had, zette ze zich aan haar bureau en schreef den volgenden brief aan Wim: Den Helder, datum postmerk. Mijn liefste. De eerste brief, die je van m(j ontvangt is al niet van vroolijken aard. O Jongen, vader is zoo te keer gegaan en ik heb zoo vreeselijk gehuild. Ik geloof dat ik nog schreiende in slaap gevallen ben. Het is zooals lk dacht: vader wil er abso luut niets van hooren en hij zegt dat j(j nooit een voet hier in huis zal zetten. Ik mag ook niet meer naar Frank en hy zegt, als ik toch ga, dat ik dan niet meer thuis mag komen en hij me dan niet meer als zijn dochter wil erkennen. En het is voor mijn moeder, dat ik het liever niet zoover laat ko men, want die arme schat lijdt er het meeste onder. Jy moet binnenkort weer naar Indië ook en dan ben ik al die jaren alleen. Och Wim, lie veling, jy weet alles zooveel beter dan ik, denk er eens goed over na en zeg jij dan wat ik doen moet. Wat er ook gebeurt, ik heb je mijn woord gegeven en ik blijf je trouw, want ik heb Je lief. Als jij soms schrijft, zendt dan de brieven aan Frank, dan zal hij of Greta de brieven wel aan mij geven. Maar ik wil liever jou zelf bij me hebben en daarom, omdat ik nog zooveel te zeggen en te vragen heb, heb ik het volgende plan bedacht: Kom vanavond om tien uur bij de achter deur aan de Zeestraat, dan zal ik zorgen daar te zijn. Mijn ouders gaan om dien tijd naar bed, maar de sleutels blijven in het slot ste ken zoodat ik er altijd uitkan. Dan kunnen we nog een poosje gaan wandelen en wat pra ten, want ik heb nog zooveel te zeggen. Lie veling, ik weet geen ander middel om je te spreken. Misschien weet j(j iets beters? Ik vind het vreeselijk dat we zoo stiekum moeten doen, maar ik reken erop dat je van avond toch komt. Loop eerst over den Zeedijk als alles veilig is, zal ik met mijn zakdoek zwaaien, ten teeken dat ik direct kom. Dus schat dan wacht ik op je. Intusschen de hartelijke groeten en vele kussen van je eigen Jo. Toen ze na den brief gepost te hebben weer voor de klas stond moest ze, ondanks alles, lachen om het geval en ze dacht: De kinderen die zoo hoog regen hun onderwijzeres opzien, moesten eens weten. Maar wat doet een mensch al niet die verliefd ts en tegengewerkt wordt. Het weer had zich dien dag goed gehou den en de avond, hoewel vrij kil, was ook mooi. Een donkere, met een wijde cape omhulde gestalte slenterde langzaam over den zeedijk. Af en toe gloeide het puntje van zijn siga ret op als hij een haaltje deed, maar anders was er niet veel zichtbaar aan den laten wan delaar die scheen te genieten van den mooien avond en ir. 't geheel geen haast had, al was net reeds tien uur geweest. Op zijn gemak liep hij voort en bestudeerd# blijkbaar met zeer veel aandacht den achter- kunt der huizen aar de, Kanaalstraat. Toen zag hij in een der huizen een gordijn bewegen eu iemand met een zakdoek zwaaien Hij bewoog zijn hand met de brandende sigaret erin eenige malen op en neer, ten toe ken dat hy het heg-epen had. Het licht werd gedoofd op de Kamer en ter wijl hij zijn sigaret weggooide, liep hy door om een eindje verder de trap af te dalen, die naar de Zeestraat leidde. Wim, want dat was de late wandelaar, bleef by de tuindeur wachten. Even daarna kwam Jo reeds naar buiten. Voorzichtig trok ze de deur achter zicli dicht en terwyl zy de armen om zijn hals sloeg en hem kuste, zei ze: Dag jongen; ik ben blij, dat je gekomen bent." „Heb je je goed ingepakt, Jo?" vroeg hjj bezorgd. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1