Buitenlandsch Overzicht.
Het geschil tusschen
Italië en Abessinië.
Taptoe
akker s Abdijsiroop
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Die NACHT-HOEST
zal ophouden!
GEMENGD NIEUWS
ÉyÉyih#
He, pessimisme inzake het Italiaansch-Abessynisch gesch.l krijgt de
overhand. - Mussolini s standpunt onveranderlijk. Ook Abessynië
acht den oorlog onvermijdelijk.
Mussolini
speelt met
den dood.
KON8 JN'S AUTOMATIC
De Duce oiv
vermurwbaar
Abessynë acht
den oorlog
onvermijdelijk.
Italië's standpunt
onveranderd.
Belgische officieren
nemen dienst in Ethi-
opisch leger.
De oorlog onvermijdelijk?
Tijdelijke verlenging van den
militairen diensttijd?
Duitschland en Litauen.
Het kanaal tusschen de Golf van
Mexico en den Atlantischen Oceaan.
Salomon Jacob gehoord.
Binnenland.
Door een vrachtauto overreden
en gedood.
Oneerlijke kantoorbediende.
FEUILLETON
MARINEROMAN
door
W I L L I A R I S
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna. Breezand. Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
Nederi. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per .mail en overige
den 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 cL Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DB BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 413
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN!
20 ct per regel (galjard), Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bfl niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De toestand in Euro
pa wordt inderdaad
hachelijk, de spanning
stijgt ten top, men
vreest het ergste. Mus
solini speelt een gevaar
lijk spel met den dood. Een blad als de Nw.
Rott. Crt, dat heusch niet beticht mag wor
den de dingen van den zwartsten kant te be
kijken, schrijft in het nummer van Donder
dagavond een pessimistisch hoofdartikel.
Hetzelfde pessimisme beluisteren we ook in
tal van andere persstemmenen, men verwacht
niet meer dat redding van de wanhopige
situatie nog mogelijk is.
De druk, dien Engeland thans op Italië
uitoefent, is angstwekkend groot. Het is aan
de Italianen merkbaar, dat de bewegingen
der Engelsche vloot hen verschrikken. Dit
komt vooral ook door het zeer verrassende
van vele dier bewegingen. Eskaders zijn op
gedoken, waar de Italianen meenden dat zij
niet voor hen onverwacht, konden opduiken.
De geweldige maritieme macht van Engeland
omklemt op het oogenblik als het ware de
Middellandsche Zee. Terwijl de Italianen zoo
veel ophef van al hun militaire toebereid
selen hebben gemaakt, gaat dit in Engeland
voor een groot gedeelte in volstrekte stilte
in zijn werk. De pers zwijgt er bijna vol-
maakt over.
Hoe zal echter dit alles indruk op Musso-
lini kunnen maken als hij werkelijk niet meer
rekent of afmeet, zegt het blad, maar door
alles heen zijn plannen in Abessynië wil uit
voeren?
De spanning is waarlijk ontzaglijk. Eerst
achteraf zou men haar kunnen uitmeten, om
het even of de ontknooping gunstig of on
gunstig zal uitvallen. Er is geen enkele
reden om optimistisch te zijn. Eén omstan
digheid zou men als een lichtplek in het don
kere zwerk kunnen beschouwen: de reis van
Aloisi naar Rome. Over de voorstellen van
de commissie van vijf acht Aloisi dus spre
ken nog mogelijk. Men zegt, dat Laval hem
tot zijn reis bewogen heeft.
Om Abessinië toegankelijker te maken voor
het afstaan van een ruim gebied aan. Italië
zou nu ook Frankrijk naast Engeland tot een
vergoeding aan den negus willen bijdragen.
Gaat de negus daarmee accoord en neemt
ook Italië er ten slotte genoegen mee, dan
zal men van een vastlegging van de gren
zen spreken en niet van een herziening
der grenzen. Tot dit laatst laat art. 19 van het
Handvest alle ruimte, daar dit in herziening
van verdragen dus ook van grenzen voorziet
als gevaar voor den vrede dreigt door de
handhaving van onhoudbaar geworden gren
zen. Maar er zijn allerlei leden van den Bond,
die groote vrees hebben voor een precedent
van revisie op grond van dit artikel en die
het zoo lang mogelijk buiten gebruik zouden
willen laten. Dit echter is slechts een for-
meele kwestie, die vooral psychologische be-
teekenis heeft.
Engeland zou niet willen, dat de negus het
gezag over zijn leger verloor doordat dit
onder Italiaansche leiding kwam. Engeland
is nu eenmaal afkeerig van het ontstaan van
een sterke militaire basis der Italianen aan
de Roode Zee. Het eischt daarom, dat de ne
gus over zijn leger zal blijven beschikken als
te voren. Er is echter een politiemacht noo-
die en een gendarmerie, o.a. om den slaven
handel te bestrijden. Daarvoor is buitenland-
sche lieding onvermijdelijk. Vermoedelijk zal
men zien te voorkomen, dat die leiding uit
sluitend in handen van de Italianen komt.
De kardinale vraag van het oogenblik,
waarvan oorlog en vrede afhangt, zegt het
blad aan het einde van zijn artikel, is echter
niet wat de inhoud der voorstellen is, maar
of Mussolini bereid is over eenig voorstel,
dat voor Genève aannemelijk is, te onderhan
delen. Daarop moeten wij nu eerst wachten.
Is hij dat en wil hij daarvoor het begin
van zijn veldtocht opschorten, dan is het
goed. Zoo niet, dan wordt de toestand angst
wekkend, voor iedereen, maar vooral voor
Italië. Het staat nu op buigen of barsten.
Kan Mussolini nog buigen?
Gezien de uitlatingen hieronder, over Mus-
solini's standpunt", gelooven wij, dat de dic
tator niet meer te buigen is, en dat het er
voor Europa dus treurig uitziet.
DAG EN NACHT
Met enkele woorden
hebben wij Donderdag
nog onder „Laatste
Berichten" kunnen ver
melden, hoe Mussolini over de voorstellen
van de Commissie van Vijf dacht. Hij vond
ze „onaannemelijk en belachelijk". De Engel
sche journalist Ward Price, heeft den eer
sten indruk weten te publiceeren, die de
voorstellen der Commissie van Vijf op den
Duce hebben gemaakt.
„Ik heb het rapport nog niet ontvangen,"
zoo vervolgde Mussolini, „maar indien de
lezing van de pers juist is, lijken de voor
stellen der commissie wel ironisch. Men zou
Italië's behoefte aan uitbreiding in Oost-
Afrika willen bevredigen door ons twee woes
tijngebieden te offreeren, het eene van zand,
het andere van steen. De commissie schijnt
mij voor een woestijnverzamelaar te hou
den."
Mussoloni wees vervolgens op de onher
bergzaamheid van deze woestijngebieden in
Danakil en Ogaden en zeide, dat Italië daar
onmogelijk eenig vruchtdragend werk kon
verrichten.
Lachend vroeg Mussolini of men hem hield
voor den held van een der boeken van Mark
Twain, die zoo verliefd was op echo's, dat hij
twee bergen met mooie echo's kocht en daar-
tusschen een huis liet bouwen. De duce
voegde hieraan toe, dat hij kortgeleden van
de Franschen 110.000 vierk. mijl gekregen
had van de Sahara. In dat gebied wonen pre
cies 62 menschen, die men na langdurig en
moeizaam zoeken gevonden heeft in een dal
waar toevallig genoeg water aanwezig is.
Danakil is de bodem van een droog gewor
den zee en vormt een woestijn van wit zand
met een lengte van 200 mijl. Daar groeit
geen grasspriet en zelfs een Abessijn zou
zich daar niet in leven kunnen houden. Oga
den is een steenwoestijn. In een zandwoestijn
zou men nog het een en ander kunnen ver
bouwen. Eenige streken van de Libysche
woestijn in Italiaansch-Noord-Afrika zijn be
vloeid en daardoor bewoonbaar gemaakt.
Maar in een uitgedroogde wildernis van ge
weldige rotsblokken kan niets groeien.
De commissie zou er er beter aan gedaan
hebben, wanneer zij zich gehouden had aan
de hoofdzaak bij de Afrikaansche kwestie,
het feit, dat er niet zoo iets is als een Abcs-
sijnsche natie. Men heeft te doen met een
„heerenvolk", de Amhara's, die heerschen
over overwonnen en tot slaven gemaakte
stammen. Deze onderdrukte rassen van Abes
sinië zouden het onder Italiaansche heer
schappij veel beter hebben, terwijl het echte
Abessinië, het land der Amhara's, geholpen
zou kunnen worden tot het bereiken van een
behoorlijken trap van beschaving door een
regime, dat zou lijken op het aanvankelijke
regime in Irak en dat, wat thans nog in Ma
rokko geldt.
Ook in Abessynië, waar
men zich heeft vastge
klemd aan den laatsten
stroohalm, gelooft men
niet meer aan een vreed
zame oplossing van het
conflict met Italië.
„De oorlog is onvermijdelijk", dat is vol
gens den correspondent van de News Chro-
nicle te Addis Abeba, de overtuiging van
den Negus en zijn raadgevers.
Voor hen, zoo voegt de correspondent hier
aan toe, is het slechts een kwestie van da
gen, of op zijn hoogst van weken. Met een
stoïcijnsch fanatisme wacht de regeering af
en volgt zij de diplomatieke manoeuvres te
Genève, met zekerheid, dat het geheel be
stemd is een droevigen afloop te hebben.
Men voorspelt te Addis Abeba, dat Musso
lini de voorstellen der commissie van vijf zal
verwerpen, en dat Abessinië ze formeel zal
aanvaarden, echter met de wetenschap, geen
gelegenheid te zullen hebben om ze toe te
passen. De negus stelt zijn hoop op de op
heffing van het embargo op wapenen en mu
nitie, voordat de vijandelijkheden beginnen
en heeft dientengevolge credieten geopend in
Europa. Zoo heeft hij 50.000 pond op een
Londensche bank gezet, in den vorm van
500.000 daalders.
De Daily Mail weet te melden, dat de be
zittingen van uitgeweken Italianen in de om
streken van Akaki in beslag zijn genomen, en
dat hun fabrieksgebouwen „op onwettige
wijze" door Abessijnsche soldaten zouden
zijn bezet.
Ondertusschen meldt Reuter ook, dat men
te Addis Abeba meent, dat er geen recht-
streeksch gevaar voor militaire operaties be
staat, omdat de grond nog doordrenkt is van
den regen. Aangenomen wordt, dat de Ita
liaansche voorbereidingen nog niet voltooid
zijn en men concludeert uit deze omstandig
heden, dat er vóór December niets zal ge
beuren. Wel worden van de grens van Eri
trea Italiaansche troepenbewegingen gemeld.
Naar een bevoegde persoonlijkheid Don
derdagavond aan den vertegenwoordiger
van Reuter mededeelde, zijn de voorstellen
der Commissie van Vijf geheel en al on
aanvaardbaar voor *talië.
H(j voegde er aan toe, dat het standpunt
van Italië ten opzichte van Abessinië niet
veranderd is en ook niet zal veranderen. Italië
kan een met andere mogendheden gedeeld
mandaat niet ranvaarden; dit is trouwens
niet toe te passen. Deze categorische houding
beteekent echter niet noodzakelijk, dat de
voorstellen niet zullen worden bestudeerd.
Belgische officieren in Abessinië ge
ïnstalleerd.
In tegenwoordigheid van den Negus en den
minister van oorlog zijn Donderdagmiddag
5.000 vrijwilligers onder het commando van
de pas aangekomen Belgische officieren ge
plaatst.
De Tsjeehoslowaaksche vlieger Ulrich, be
kend uit den oorlog om den Gran Chaco is
te Addis Abeba gearriveerd en heeft zijn dien
sten aan de Abessijnsche luchtmacht aange
boden.
De vrouwen der Zweedsche officieren, die in
Abessinischen dienst zijn, hebben het land ver
laten.
Straatweg door Erythrea geopend.
In tegenwoordigheid van den gouverneur-
generaal De Bono en van den minister van
propaganda Ciano 's bij Asmara in Erythrea
de belangrijke straatweg van Decamere naar
Nefasit officieel geopend. Deze straatweg zal
later tot Massaoea worden doorgetrokken.
In een te Bradford gehouden rede heeft
Lloyd George hedenmidag gezegd dat de reden
van den rampsoedigen oorlog, die binnen en
kele weken dreigt uit te breken, grootendeels
te wijten is aan het gebrek aan druf van de
Britsche regeering. Als Sir Samuel Hoare zijn
groote redevoering veel vroeger had uitge
sproken; wanneer na het beroep van Abessinië
op den Volkenbond, in Januari, of zoodra Ita
lië in Februari begon te mobiliseeren, de Raad
van den Volkenbond zou zijn bijeengeroepen,
zou het waarschijnlijk nooit zoover zijn geko
men.
Het eenige dat de mogendheden hebben ge
daan is Abessinië beletten munitie te koopen
om zijn vrijheid te verdedigen.
Aan Italië is land aangeboden, maar telkens
een barre woestijnstreek en „men kan den
honger van een tijger niet met gezouten kei-
steenen bevredigen.
Herkeuring van afgekeurde Italiaan
sche dienstplichtigen.
Naar Reuter uit Rome meldt, zullen alle
mannen van de lichtingen 1911 tot en met 1915
(wij zouden zeggen 1932'35), die om medi
sche redenen zijn afgekeurd, zich aan een
herkeuring onderwerpen.
De Abessijnsche krijgsmacht-
Paris Soir verneemt uit Addis Abeba, dat
er thans 125 millioen patronen en 500.000 ge
weren in het land zijn, dus gemiddeld 250 per
soldaat en dat de manschappen, die met ma
chinegeweren kunnen omgaan, slechts over lu
duizend partonen voor elk van de 200 stuks
beschikken.
Volgens de Intransigeant telt de Abessijn
sche aviatiek elf ten deele verouderde vlieg
tuigen, waarbij drie Fokkers, en acht piloten,
maar ongeveer 10 vrijwilligers dingen naar
een plaats.
Aloisi gaat niet naar Rome.
Naar Reuter uit Genève meldt, gaat Aloisi
niet naar Rome. M enmeent te weten, dat de
Duce hem gezegd heeft, dat hij geen behoefte
had raadsslagen uit Genève. Dit bericht heeft
te Genève een tamelijk smartelijken Indruk
Nauwelijks hebt Ge U ier rusie begeven,
of die kwellende nachthoesi begint weer I
Neem daarvoor nu de vanouds beproefde
Akkers Abdijsiroop, welke dooreen nieuwe
toevoeging van Apotheker Dumont thans
nog sneller en nóg krachtiger werkt.
Begin vandaag nog en vannacht reeds zult
Ge rustig kunnen slapen door de bekende
het beproefde hoest-geneesmiddel I
Verlaagde prijzen f 0.75, f 1.25, f 2.- per flacon.
gemaakt, omdat men er uit afleidt, dat Mus
solini zich niet van zijn onwrikbare houding
wil laten afbrengen.
BEWEGING DER BRITSCHE VLOOT
IN MIDDELLANDSCHE ZEEGEBIED.
De „British United Press" meldt uit Alean-
drië dat er binnen dc drie mijlsgrens van de
Egyptische kust nog meer Italiaansche duik-
booten zijn gezien. Britsche schepen patrouil
leeren in de Egyptische wateren.
Voorts meldt het agentschap dat Itali
aansche gezinnen uit Egypte naar Italië
terugkeeren.
In Gibraltar moeten volgens hetzelfde agent
schap maatregelen zijn genomen voor het ge
val het noodig mocht blijken alle lichten in de
stad en in de fortificaties te dooven.
In verband met den Internatio
nalen toestand.
Uit Brussel wordt gemeld, dat In de deze
week gehouden vergadering van het beperkt
interministerieel comité in verband met den
internationalen toestand, door minister De-
vèze het voorstel is gedaan de miliciens die
15 October a.s. zouden afzwaaien, voorloopig
onder de wapenen te houden. Een definitief
besluit blijkt in deze vergadering niet te zijn
getroffen, daar alles afhangt van de wen
ding, welke de gebeurtenissen te Genève zul
len nemen. Wordt de toestand nog ernstiger
dan hij reeds is. dan staat het zoo goed als
vast, dat de regeering het voorstel van den
minister van landsverdediging zal bijtreden.
Dit besluit zou dan Maandag of Dinsdag a.s.
ter kennis van de belanghebbende militairen
worden gebracht.
Een alarmearend bericht.
Het A.N.P. meldt uit Parijs:
De Berlijnsche corespondent van het finan-
cieele Fransche dagblad Information meldt
dat de buitenlandsche diplomaten in de Duit-
sche hoofdstad ernstig verontrust zijn door een
reeks betrouwbare onthullingen over Duitsche
voorbereidingen voor een oorlog tegen Litau
en. De minister van oorlog, aldus deze corres
pondent, heeft een vertrouwelijken brief ge
zonden aan alle groote wapenfirma's waarin
hij binnen acht dagen inlichtingen vraagt over
het aantai arbeiders, dat onontbeerlijk wordt
geacht voor een goed functioneeren der be
drijven in geval van oorlog. Rijkskanselier
Hitier, aldus voegt de correspondent hieraan
toe, was voornemens het verbreken der diplo
matieke betrekkingen tuschen Duitschland en
Litauen in zijn rede van j.1. Zondag te Neuren
berg af te kondigen. Er verluidt echter, dat
hij deze aankondiging heeft uitgesteld op drin
gend verzoek van het departement van buiten
landsche zaken. In buitenlandsche diploma
tieke klingen te Berlijn helt men er echter
toe over een breuk tusschen de beide landen
onvermijdelijk te achten.
Roosevelt laat een eerste dyna*
mietlading ontploffen.
Te Oakala in Florida is men met den aan
leg van het kanaal dwars door Florida, dat
den Atlantischen Oceaan met de Golf van
Mexico verbindt, begonnen. President Roose
velt deed van zijn huis in Hyde Park uit, een
eerste dynamietlading, die gebruikt werd om
de grondmassa's te verwijderen, langs draad-
loozen weg ontploffen. Men schat de totale
kosten van het kanaal op 146 millioen dollar.
De uitvoering van de kanaalplannen is een
onderdeel van het werkverschaffingsplan van
de regeering. Het kanaal zal tusschen Port
Inglis en de vlak bij den Oceaan gelegen ha
ven Jacksonville komen te liggen. Door het
kanaal zal de vaartijd tusschen de haven
plaatsen aan de Golf van Mexico en den At
lantischen Oceaan met twee en een halven
dag verminderen.
De Dinsdagavond uitgeleverde Salomon
Jacob is gisteren den geheelen morgen door
dr. Haberll verhoord. De juridische arts, prof.
Schoenberg, die Jacob onderzocht, heeft,
heeft geconstateerd, dat hij volkomen ge
zond is.
Woensdagavond is de 19-jarige mej. A. van
Breukelen uit Doesburg op den gevaarlijken
hoek Laan van AvegoorMiddachterallee te
Ellecom op de fiets aangereden door een
vrachtauto, afkomstig u.t Hengelo (O.). Met
een ernstige schedelfractuur werd zij naar
het ziekenhuis te Velp vervoerd. Donderdag
ochtend is het slachtoffer daar aan de ver
wondingen overleden.
Op het bureau in de Groote Paauwensteeg
te Rotterdam heeft zich gemeld de 20-jarige
kantoorbediende W. v. K., die mededeelde,
dat hij ten nadeele van zijn patroon, wiens
kantoor aan de Wijnhaven is gevestigd een
bedrag van 240 heeft verduisterd. Het geld
heeft hfl uit een brief gehaald. Toen v. K.
zich berouwvol op het bureau meldde, was er
van het geld niet meer over.
8)
„Zwijg vrouw", viel hij woedend uit, „Dus
jij bent ook in het complot."
„En jij", wendde hij zich weer tot zijn
dochter, „jij bent dus iemand die de kat in
't donker knijpt. Daarom ging je bijna eiken
avond naar Greet om hem daar te ontmoeten!
Mocht je vader daar niets van weten, voor
dat de zaak beklonken was Maar zoolang
ik zulk een verbintenis zal kunnen verhinde
ren, zal ik dat doen. Jij trouwt met iemand
van standing, of je trouwt heelemaal niet. Ik
wil niet dat jij je vergooit aan iemand zonder
opvoeding, begrepen. Jij trouwt met iemand
uit de laagste volksklasse, die nooit anders
dan de lagere school gehad heeft en absoluut
zonder manieren is, zoo'n zwerver van de
luarine!
Neen meisje, denk je dat ik mijn goede
geld daarvoor uitgegeven heb om jou een
goede opvoeding te geven. Er komt niets van
in zeg ik je!!"
Hij was uit zijn stoel opgesprongen en ter
wijl hij met de vuist op tafel sloeg, bulderde
h'j de laatste woorden zoo hard hij kon.
Jo kon een lachje niet onderdrukken toen
hij, die zelf uit de laagste klasse was voort
gekomen nu met zooveel minachting over
dien stand sprak en zij moest denken aan het
spreekwoord dat hier zoo juist van toepas
sing was: „De koe is zoo gauw vergeten dat
zy kalf geweest is" maar een donkerrood
overtoog haar wangen toen hij sprak van
„zwerver" en „iemand zonder opvoeding". Ze
wist zich echter nog te beheerschen en haar
gestalte hoog oprichtend antwoordde ze op
kouden toon: „U hebt het glad mis, vader.
Hoe durft u te spreken van „een zwerver,
die geen opvoeding genoten heeft". Laat ik u
dan zeggen dat hij een heel goede opvoeding
gehad heeft en dat hij niet alleen de lagere
school doorloopen heeft, maar ook de H.B.S,
En dat hij over de heele wereld zwerft, wel,
dat brengt zijn vak mee. Maar daar is hij niet
minder om. Dat pleit juist in zijn voordeel!
Hij spreekt met kennis van zaken omdat hij
in de gelegenheid is zijn theoretische kennis
aan te vullen uit de praktijk. Maar ik, die zelf
vol gepropt zit met boekenwijsheid,^ voel
zelf het best hoe onvolledig dat alles is".
En met verheffing van stem ging ze voort:
„En u, die nooit een voet buiten onze gren
zen heeft gezet, u. die zelfs geen half woord
van een vreemde taal verstaat en nog nooit
aan iets anders heeft gedacht dan aan geld
verdienen, wou u een oordeel vellen over zoo
iemand!
Het spijt me het te moeten zeggen, maar
ik vind het hoogst belachelijk. En ik wil er
nog bijvoegen dat hij, wat betreft opvoeding
en ontwikkeling ver boven u en my staat.
Doch u behoeft my niet te gelooven. Vraag
het aan Frank en G.eta en spreek zelf met
hem. Wees ridderlijk en schort uw oordeel,
dat niets dan een dwaas vooroordeel is op,
totdat uzelf kennis met hem gemaakt hebt.
„Zwijg, brutale meid!" bulderde hij, weer
met de vuist op tafel slaand zoodat de kopjes
rinkelden. „Wou jij mij de les lezen!
Ik zeg je nogeens dat he: niet gebeurt en
hij zal hier geen voet over den drempel zetten
zoo lang als ik leef, begrepen!
En jij gaat 's vond niet meer naar Frank.
Ga je toch, dan behoef je hier ook niet meer
terug te komen. Je nu te kiezen of te
deelen. Je weet dus de gevolgen. En knoop
het goed in je ooren, want ik wel er geen
woord meer aan verspillen". Jo richtte zich
trots op en met een vernietigende blik op het
woedende mannetje zei ze:
„Nu, goed dan, re zulle er niet meer over
spreken. Maar uit neg Ik u: ik wil alleen hem
en niemar.anders. Dan wr.chten we tot we
uw toestemming niet meer noodig hebben."
Met opgeheven hoof verliet ze het vertrek
en ging naar boven, naar haai eigen, veilige
kamer. Daai liet ze zich op den divan neer
zien en snikte ze haar groote leed uit.
O, was Wim nu maar bij hao.r.
Zoo sterk als ze zich voelde in zijn nabij
heid, zoo klein was ze nu, na den storm, nu ze
daar lag als een geknakte boom, die het ge
weld der natuur niet had kunnen weerstaan.
Ze ging dien avond vroeg te bed en trachtte
te bedenken wat ze nu verder doen moest.
Als ze de deur uitging mocht ze er niet meer
In en zag ze misschien nooit haar moeder
weer. En Wim had gezegd dat hy begin Mei
weer naar Indië moest. Zouden ze moeten
wachten tot hy weer terugkwam? Dan was
ze ongeveer 30 jaar en had ze geen toestem
ming meer noodig. Zij werd moe van het den
keu en huilen, maar eindelyk besloot ze alles
aan Wim te schrijven en hem om raad te vra
gen. Hij zou wel een oplossing weten te vin
den.
Het was al laat voor ze de oogen sloot, en
toen ze sliep lag er een smartelijke trek om
haar mond, die getuigde van haar droefheid.
Toen Jo den volgenden morgen ontwaakte
stond ze op en de gordijnen wegschuivend, liet
ze haar blik gaan over de uitgestrekte water
vlakte waar de golfjes dartelden en over el
kander buitelden als spelende kinderen.
Het was z ,cht weer en het beloofde een
mooie lentedag te worden.
De zon, die zoo pas was opgekomen, scheen
heel vroolijk en weerkaatste in de verte haar
stralen op het kabbelende water.
De musschen op het dak sjilpten luid, als
om strijd den schoonen dag begroetend. Jo
keek naar de zee en liet haar blikken dwa
len tot aan den horizon.
Zij stond daar als was ze uit steen gehou
wen en haar hoofd rustte tegen het raamreo-
zijn, terwijl haar hand nog het gordijn vast
hield dat zij zoo juist had opengeschoven.
Haar gedachten concentreerden zich weer
op hetgeen den avond te voren was voorge
vallen.
Terwijl ze zoo peinsde viel haar oog op den
tuin achter het huis, waar alles nog doodsch
was. Een straatje liep vanaf de keukendeur
naar de deur in de schutting die den tuin van
de Zeestraat scheidde.
Haar blik rustte eenigen tyd op die achter
deur en in haar brein vormde zich een plan.
Nu begon ze zich vlug te kleeden en ging
ze naar beneden om te ontbijten, want het
werd tijd om naar school te gaan.
In de middagpauze, toen ze na het eten nog
een uurtje vrij had, zette ze zich aan haar
bureau en schreef den volgenden brief aan
Wim:
Den Helder, datum postmerk.
Mijn liefste.
De eerste brief, die je van m(j ontvangt is
al niet van vroolijken aard.
O Jongen, vader is zoo te keer gegaan
en ik heb zoo vreeselijk gehuild. Ik geloof dat
ik nog schreiende in slaap gevallen ben.
Het is zooals lk dacht: vader wil er abso
luut niets van hooren en hij zegt dat j(j nooit
een voet hier in huis zal zetten.
Ik mag ook niet meer naar Frank en hy
zegt, als ik toch ga, dat ik dan niet meer
thuis mag komen en hij me dan niet meer als
zijn dochter wil erkennen. En het is voor mijn
moeder, dat ik het liever niet zoover laat ko
men, want die arme schat lijdt er het meeste
onder.
Jy moet binnenkort weer naar Indië ook en
dan ben ik al die jaren alleen. Och Wim, lie
veling, jy weet alles zooveel beter dan ik,
denk er eens goed over na en zeg jij dan wat
ik doen moet.
Wat er ook gebeurt, ik heb je mijn woord
gegeven en ik blijf je trouw, want ik heb Je
lief.
Als jij soms schrijft, zendt dan de brieven
aan Frank, dan zal hij of Greta de brieven wel
aan mij geven.
Maar ik wil liever jou zelf bij me hebben
en daarom, omdat ik nog zooveel te zeggen
en te vragen heb, heb ik het volgende plan
bedacht:
Kom vanavond om tien uur bij de achter
deur aan de Zeestraat, dan zal ik zorgen daar
te zijn. Mijn ouders gaan om dien tijd naar
bed, maar de sleutels blijven in het slot ste
ken zoodat ik er altijd uitkan. Dan kunnen
we nog een poosje gaan wandelen en wat pra
ten, want ik heb nog zooveel te zeggen. Lie
veling, ik weet geen ander middel om je te
spreken. Misschien weet j(j iets beters?
Ik vind het vreeselijk dat we zoo stiekum
moeten doen, maar ik reken erop dat je van
avond toch komt. Loop eerst over den Zeedijk
als alles veilig is, zal ik met mijn zakdoek
zwaaien, ten teeken dat ik direct kom.
Dus schat dan wacht ik op je.
Intusschen de hartelijke groeten en vele
kussen van
je eigen Jo.
Toen ze na den brief gepost te hebben weer
voor de klas stond moest ze, ondanks alles,
lachen om het geval en ze dacht: De kinderen
die zoo hoog regen hun onderwijzeres opzien,
moesten eens weten. Maar wat doet een
mensch al niet die verliefd ts en tegengewerkt
wordt.
Het weer had zich dien dag goed gehou
den en de avond, hoewel vrij kil, was ook
mooi.
Een donkere, met een wijde cape omhulde
gestalte slenterde langzaam over den zeedijk.
Af en toe gloeide het puntje van zijn siga
ret op als hij een haaltje deed, maar anders
was er niet veel zichtbaar aan den laten wan
delaar die scheen te genieten van den mooien
avond en ir. 't geheel geen haast had, al was
net reeds tien uur geweest.
Op zijn gemak liep hij voort en bestudeerd#
blijkbaar met zeer veel aandacht den achter-
kunt der huizen aar de, Kanaalstraat.
Toen zag hij in een der huizen een gordijn
bewegen eu iemand met een zakdoek zwaaien
Hij bewoog zijn hand met de brandende
sigaret erin eenige malen op en neer, ten toe
ken dat hy het heg-epen had.
Het licht werd gedoofd op de Kamer en ter
wijl hij zijn sigaret weggooide, liep hy door
om een eindje verder de trap af te dalen, die
naar de Zeestraat leidde.
Wim, want dat was de late wandelaar,
bleef by de tuindeur wachten.
Even daarna kwam Jo reeds naar buiten.
Voorzichtig trok ze de deur achter zicli
dicht en terwyl zy de armen om zijn hals
sloeg en hem kuste, zei ze: Dag jongen; ik
ben blij, dat je gekomen bent."
„Heb je je goed ingepakt, Jo?" vroeg hjj
bezorgd.
(Wordt vervolgd.)