De redding. T PAG. 2 De geschiedenis van een dwaling en haar einde. tob nooit Populaire Rubriek Madrid,September. De hervatting van een oude methode. Vol spanning wacht geheel Spanje op den aanvang van de tweede behandeling tegen Aurora Rodridguez, die in den herfst van het vorig jaar tot zeven en twintig jaar en acht maanden tuchthuistraf werd veroordeeld. De uitspraak in eerste in stantie bevreemdde velen, aaar men Aurora Rodriguez feitelijk als een waan zinnige moet zien, en een waanzinnige hoort niet thuis in een tuchthuis. Na de eerste uitspraak hebben zich aan het Gerechtshof te Madrid vele personen gemeld, die zich als getuige in het proces- Rodriguez willen opwerpen, waarom het Gerechtshof toestond de zaak nog een maal in openbare behandeling te doen komen. Een tweede behandeling van het geruchtmakend proces zal thans binnen kort aanvangen. Aanleiding tot de ge vangenneming van Signora Rodriguez is een wonderkind. Aurora Rodriguez schonk vóór 19 jaren het leven aan een dochter, die zij Hild- gai-t noemde. Van den vader van het kind weet men niets af; deze verdween en liet niets meer van zich hooren. Het kind van Aurora Rodriguez groeide op tot een ferm meisje. De moeder van het kind zeide tot een ieder, die het hooren wilde: „Mijn kind is tot iets groots geboren!" Deze woorden herhaalde de vrouw vaak ook tot zich zelf en ten slotte bracht deze gedachte haar tot een tragedie, die in het vorig jaar aan haar dochter het leven kostte en de moeder naar een krankzinnigen-inrichting zal brengen. Aurora had haar kind onuitsprekelijk lief; geheel haar leven, gansch haar doen en laten was op het kind gericht. Het kind werd alleen door de moeder om ringd; het mocht de moeder niet verlaten, mocht geen vreemden in gezelschap heb ben en alles, wat het deed, werd door de moeder gecontroleerd; de kleinste hande ling werd door de vrouw goed- of afge keurd. Reeds op twee-jarigen leeftijd kon de kleine Hildgart, door de zorgen van haar moeder, lezen en schrijven en toen het vier jaar was, speelde het meisje piano. Op zesjarigen leeftijd leerde Hildgart vreemde talen en telkens en telkens weer moest het kind studeeren. Hildgart Ro driguez heeft lang geen gemakkelijke jeugd gekend; nimmer mocht zij een vriendin in haar huis halen, ja, zij mocht zelfs nooit met andere meisjes spelen. Kwam er bezoek, dan werd het kind naar eèn ander vertrek gestuurd en moest het studeeren En bereikte Aurora Rodriguez door haai' meer dan spartaansche opvoedings methode haar doel? Wèl kon de kleine Hildgart reeds op 11-jarigen leeftijd aan de Universiteit van Madrid worden toege laten en hierdoor binnen enkele jaren, zoo als de moeder dit gaarne zag, het diploma voor geneeskunde en philosophie behalen. Doch verder? iUTTERT,„ Profetes op 16-jarigen leefttjjd. Met haar 16de jaar was Hildgart Ro driguez reeds een beroemd persoontje in Spanje. Het meisje schreef philosofische verhandelingen, welke vele geleerden ver stomd deden staan. Het hoogtepunt van haar beroemdheid in haar vaderland ver wierf zij door de uitgave van een werk over„Sexueele Hervorming", een boek, geschreven door een 16-jarig meisje! In dit werk propageerde de schrijfster zulke teugellooze leerstellingen op het ge bied van het sexualisme, dat zij al spoe dig in Spanje den bijnaam kreeg van ,,de roode jonkvrouw". In bepaalde kringen van Spanje genoot Hildgart Rodriguez zeer veel bekendheid om de uitgifte van het werk, waarin zrj het vraagstuk der sexualiteit behandelt. Deze roem steeg niet alleen het meisje, doch ook de moeder naar het hoofd. Zij zag in haar kind de hervormster der toe komst; zij zag in haar de profetes, die haar „goddelijke ingevingen" aan de menschheid verkondigt; zij zag in haar eigen kind de „moeder der nieuwe menschheid". Liefde en slavernij. Zulk een hooge roeping brengt een groote verantwoording mee! De moeder achtte het noodzakelijk haar dochter nog scherper na te gaan in al haar bewegin gen, dan ooit tevoren. Het meisje mocht tenslotte niet eens meer alleen op straat loopen of rijden; De moeder vergezelde haar dochter op weg naar de Universiteit en kwam haar persoonlijk van het school gebouw afhalen. Nimmer mocht het meisje een bezoek afleggen, tenzij de moe der in staat was mee te gaan. Wat tijdens die jaren van slavernij in het hart van het meisje is omgegaan, is niet bekend. De moeder heerschte over het meisje; deze laatste zelf had geen recht opzichzelfTotdat Cupido er tus- schen kwam Hildgart werd verliefd op een der leden van het Spaansche Parlement en vanaf dit oogenblik duldde zij niet langer meer de tyrannie der moeder. Aanvankelijk pro beerde zij door een kalm en rustig optre- I den van de bemoeizucht der moeder al te komen, toen dit niet hielp, verzette zij zich openlijk tegen den wil harer moeder. Op haar 18den verjaardag vertelde zij haar moeder, dat zij een man liefhad, dat zij vrij wilde zijn, dat zij niet langer meer kon toezien, hoe haar jonge leven werd gebonden door de tyrannie van haar eigen moeder, dat zij het huis wilde ver laten, indien de moeder haar nog langer bleef vervolgen Naar de dienstbode gedurende het pro ces voor de rechtbank verklaarde, heb ben zich vanaf dien tijd hevige scènes af gespeeld tusschen moeder en dochter. Toen de moeder haar kind steeds verder van zich weg zag ctaan, nam zij zich voor haar dochter liever te dooden, dan haar in het huwelijk te zien treden. Haar liefde en haar aanbidding voor haar kina waren waanzin geworden. De misdaad. Op den avond vóór den dood van de 18- jarige Hildgart sprak Aurora Rodriguez met haar dochter en vroeg haar om ver geving voor het onrecht haar aangedaan. Zij stemde toe in het huwelijk en kuste het meisje goeden nachtDen volgen den morgen lag het meisje met een schot- wonde in de slapen dood op hetbeS denzelfden dag ging Aurora naar P litiebureau en verklaarde. ord dochter, Hildgart Rodriguez vermoord Op de vraag van de poliüe, wie ztj antwoordde zjj: „Ik ben haai moe ®r' van God is ingegeven haar te do - Hildgart was door God voorbestemd worden de „Moeder der nieuwe menscn- heid", zij was een profetes; zij genoot vele voorrechten, door den hemel geschon ken, doch zij werd ontrouw aan God. En daar zij ontrouw werd, moest ik haar dooden." Dit is de geschiedenis van Aurora Ro driguez, die haar eigen dochter ver moordde. Psychiaten hebben de vrouw voor krank zinnig verklaard, doch zij zelf verklaart in het geheel niet krankzinnig te zijn. Zij wil haar straf ondergaan „uit liefde tot haar dochter, die zij van een vreeselijken geestelijken ondergang heeft gered." Het is begrijpelijk, dat de eerstvolgende behandeling van den moord op de 18- jarige Hildgart Rodriguez veler belang stelling trekt. ZELFVERTROUWEN. Het ware Zelfvertrouwen ge bruikt weinig woorden. Er zijn menschen, die steeds den mond vol heben over alles wat ze zullen gaan doen. Dit zullen ze zus inrichten en dat zóó en wij zullen eens wat zien! Gewoonlijk loopt het er dan op uit, dat wij gansch niets zien, om de eenvoudige reden dat zij, die zich al van tevoren laten voorstaan op alles wat ze zullen gaan doen, gewoonlijk weinig of niets presteeren wanneer het erop aankomt. Het ware Zelfvertrouwen slaat iemand niet in den mond, het handelt na een zorgvuldig en weloverlegd plan gemaakt te hebben. Heeft U wel eens iets waarlijk moeilijks tot een goed einde gebracht? Zoo ja, dan kan dit een onschatbare steun voor U zijn zoodra er weer een moeilijkheid overwon nen moet worden. Hoe? O, niet door anderen hoog op te geven van Uw prestaties, maar door Uzelf voor te houden: „dat was óók moeilijk, en toch kon ik het volbrengen. Ik ben dus instaat, iets moeilijks te vol brengen, en ook ditmaal zal het mij ge- lukkèn". Met Zelfvertrouwen alléén komen wij er niet: wij moeten leeren tevens al onze aandacht en heel onze energie samente- trekken op het te bereiken doel. Het zou al té gemakkelijk zijn, wanneer wij konden volstaan met te denken: „ik kan het wel, het zal wel gaan", want alleen het zelfvertrouwen waarachter inspanning en overleg staan, is een gegrond zelfvertrou wen. Zonder inspanning en overleg is zelfvertrouwen als een huis zonder funda menten. Een hoofdvereischte is, dat U de ge dachte: „het kan niet" verre van U houdt, wanneer er iets moeilijks volbracht moet worden. Evenmin schiet U er mee op, Uzelf voor te praten dat het gemakken,, is want iets gemakkelijks vraagt of weinig inspanning. geet> Het beste is, wanneer U er als Voi« tegenover staat: „het kan natuurlek zie ik nog niet direct hoe het 't b' 81 kan. We zullen het een rustig betan. En dit gaat U doen, van alle kan», met steeds als achtergrond die m het moet kunnen, er moet een We_ e- ën vinden zal ik hem". In moeilijke gevallen kunnen an<w ons, ook met de beste bedoeling LUUltti as* v." weer met een ander voorstel komt en totaal in de war brengen, doordat iWe I Ie Wij Ml vw ren om al deze mogelijkheden in Wij dan onwillekeurig onze concentratie, wij broodnoodig hebben, gaan versnw ren om al deze mogelijkheden in ov£ weging te nemen. De mogelijkheden, die U met Uw aard het beste zult kunnen verwezenlijken zullen juist die zijn, die in Uw eigen hoofd' opkomen. Wanneer U heelemaal geen uitweg vinden kunt, leg alles betreffende het moeilijk geval dan eens voor eenige uren terzijde, en houdt U met heel wat anders bezig. Dan zult U soms het verrassend resultaat zien, dat U, op een oogenbliii dat Uw bewustzijn met heel iets anders bezig is, plotseling een goede oplossing Invalt. Want het onderbewustzijn laat iets, dat ons geheel vervuld heeft en nog niet op. gelost is, geen oogenblik los. Dag en nacht werkt het door, ook al spreken en denken wij aan andere dingen. En het onderbe. wustzijn werkt soms het beste wanneer men er bewust geen eischen aan stelt. Want dan krijgt het gelegenheid, om de ontvangen indrukken te rangschikken en er een weg in te vinden. Het ware Zelfvertrouwen gebruikt wei nig woorden; het bouwt op eigen inspan ning en eigen wilsconcentratie en voert ons, mits wij geduld hebben en blijven ver trouwen, uit iedere doolhof. Dr. JOS DE COCK. Bankier: ,,'t Spijt, maar met het oog op uw finantieele positie kan ik tot een huwelijk met mijn dochter geen toestem ming geven." Sollicitant: „Zou ik dan alstublieft achter uit mogen? M'n schuldeischers staan namelijk aan den voorkant te wachten." „S.O.S. - S OS. 11 Schip in nood 1 Columbia op een rif geworpen I Alle booten over boord I Houden het hoogstens drie uur uit 1 Een avontuurlijk zeeverhaal, door ARTHUR RIHA. Dorning liet de lichte kotter naar het Zuiden vliegen. Met een stijven bries in den mg ontvluchtte hij zijn achtervolgers, die hem op grond van een gerechtelijke dwaling wegens een moord, dien hij niet had begaan, in hechtenis wilden nemen. Daar ook in Amerika de gerechtelijke mo lens zeer langzaam en kostbaar malen, had hij er de voorkeur aan gege ven, zich op deze wijze aan de greep der Justitie te onttrekken, om in vrijheid, lie ver dan in de cel, de ontdekking van den waren schuldige af te wachten. Dit was hem ook aangeraden door zijn vriend, den particulieren detective, die den moorde naar zou trachten op te sporen. Potter had zelfs den kotter beschikbaar gesteld, waar in Dorning zich moederziel alleen op weg van San Francisco naar Zuid-Amerika be vond. Dorning had nog slechts weinige jaren geleden als stuurman gevaren en voelde zijn borst zich verruimen, toen hij de lang ontbeerde, de frissche, prikkelende zee lucht weer in zijn longen opsnoof. Zonder de minste spijt zag hij het land achter zich verdwijnen dat land, waar nu zoo'n ver raderlijke val voor hem stond opgesteld. Nadat hij de zeilen had gesteld en het stuur had vastgezet, daalde hij in de kleine kajuit af. Hij stelde de radio in op de golf lengte van Frisco en hij behoefde niet lang te wachten, of hij hoorde zijn signalement beschrijven, gevolgd door het verzoek tot zijn aanhouding. Zesduizend dollar was er als belooning voor zijn aanhouding uitge loofd. Dat was genoeg, om de geheele we reld achter hem op te jagen. Maar on danks dat kon hij een glimlach niet weer houden, want de politie-omroep meende, dat hij op weg was naar de Zuidze», ter wijl hij in werkelijkheid naar Zuid- Amerika koers zette. De eerste dagen verliepen, zonder dat er iets bijzonders voorviel. Dorning vermeed de gewone scheepvaartroutes, zoodat hij maar af en toe heel in de verte de rook pluimen van andere schepen in 't zicht kreeg. De gunstige wind voerde hem met volle kracht Zuidwaarts. Nu en dan liet hij zich eenige uren met ingenomen zeilen drijven, om ook wat te kunnen slapen. Des morgens en 's avonds stelde hjj den ont vanger op golflengte 600, op welke golf Potter hem met zijn particuliere zender op de hoogte hield. Maar Potters berich ten werden steeds korter. Hij scheen bij zijn nasporingen op een ondoordringbare muur te stuiten. Daaruit kon worden af geleid, dat de moordenaar tot een invloed rijke gang behoorde, die hem goed verbor gen wist te houden. In zijn radioboodschap raadde Potter hem dan ook, zich goed uit de buurt te houden en te wachten tot er wat gras over de zaak zou zijn gegroeid. Ziedend van verontwaardiging moest Dor ning ten slotte toch erkennen, dat er onder deze omstandigheden niets anders voor hem opzat. Den vierden morgen stak er een hevige storm op, die Dorning dwong zijn zeilen te reven. Van Potter kwam er geen bericht. Alleen een paar scheepsberichten waren er op golflengte 600 te hooren. Daar klonken plotseling twaalf scherpe, korte geluidsstooten door de stilte van zijn kajuit. Met een schok zette Dorning zich tot luisteren, want hij wist, dat dit de aankondiging van de groote noodkreet was. En daar hoorde hij het ook reeds, het drievoudige alarmsignaal: drie punt drie streep drie punt, S.O.S. Onmiddellijk volgde het verklarende be richt van het in nood verkeerende schip: „Stoomschip Columbia. Met machinedefeot door den storm op onderzeesch vulkanisch rif geworpen. Negentien graden acht mi nuten Noord. Honderd zestien gTaden twaalf minuten West. Alle booten door de golven overboord geslagen. Schip zit °P klip vast en wordt door hooge zeeën ge- teisterd. Houden het hoogstens nog drie uur uit." Schepen antwoordden op den noodkreet Allereerst een mailboot, die meer dan drie honderd zeemijlen van de plaats van het ongeluk verwijderd was. Het zette onmid dellijk koers naar het wrak, doch het zou dertien of viertien uur duren, eer het ter plaatse zou zijn. Tot zoo lang zou h® wrak het in deze kokende zee zeker nie' uithouden. Als eerste landstation meldde zich Los Angeles, bijna negenhonderd 1&' mijlen verwijderd. Het bergingsvaartuig dat door dit station werd toegezegd, z°u in elk geval te laat komen. Eén was e' slechts die zich dicht genoeg in de huur bevond, om de reddende hand te biede1^ Dorning met zijn kotter, hij was s'e<®. zestien zeemijlen van het wrak verwijde Het in nood verkeerende schip bericht verdere bijzonderheden. Zesendertig uk® schen verkeerden in den hoogsten Dorning zou hen op elkaar geperst in «J kotter kunnen onderbrengen en met bijleggen, tot er een grooter schip te kwam. Bij deze gedachte wendde hi) voor willekeurig den steven naar de plaats va de ramp. Hulp verleenen in nood, was zijn zeemanshart niet alleen plicht, eenvoudig vanzelfsprekend. (Slot volgtJ

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 14