Buitenlandsch Overzicht
Taptoe
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
W i n f r»sGhotels
Wo. 7667
eerste blad
DINSDAG 29 OCTOBER 1935
63ste JAARGANG
Frankri'ks Vlooteischen.
Mussolini weer eens aan het
woord.
Uitbreiding van de
Italiaansche vloot.
Prijsstijging in ltaiië.
Baldwin's radio-rede.
Zon Aspirientje
helpt toch maar!
De houding van het Vaticaan.
De gedemilitariseerde zone van
het Rijnland.
Reeds 39 landen zetten
wapenuitvoer naar
Italië stop.
Het antwoord van Amerika aan
den Volkenbond.
MARINEROMAN
WILL1 ARIS
COURANT
Abonnement per 3 maanden bö vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
e erl. Oost- en West-ïndië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
W r» 3 2°' Losse nos- 4 ct fr- P- P- 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
k Zondagsblad resp. Q.50, Q.70, 0.70, 1.-. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Sanct.es toepassen of niet I Herriot is een man naar Engeland's hart.
Dezer dagen krijgt de
Het komt er Volkenbond zijn groote
thans op aan kans om bestaans-
recht te bewijzen. Hij
heeft reeds getoond, dat
zijn tegenstanders ongelijk hadden, door te
beweren, dat hij in tijd van werkelijken nood
tot geen groote daden in staat zou blijken te
zijn Onder leiding van het lid Engeland toch
is zonder schroom verkondigd, dat Italië de
aanvaller is in het conflict in Oost-Afrika. En
hij is verder gegaan, verder dan zelfs Italië
verwacht had, door het instellen van de zoo
langzamerhand op ieders lippen liggende
„sancties". Er moet nu nog een daad van be-
teekenis volgen! Namelijk, het in praktijk
brengen van de economische sancties. In be
ginsel heeft de Coördinatie-commissie be
sloten om de economische sancties toe te pas
sen en daarbrj bepaald, dat zij 31 October
voor alle leden in werking zouden treden.
Echter sindsdien is onder leiding van Frank
rijk (Lavai's moeizame pogingen!) nog zeer
veel geprobeerd om het niet tot toepassen
van de economische sancties te laten komen,
doch dat er alsnog een basis zou kunnen
worden gevonden, waarop het conflict vrede
lievend ten einde gebracht zou kunnen wor
den.
Aanvankelijk bestond daartoe zelfs
eenige hoop, maar sinds men de Itali-
aansche voorstellen kent, heeft men zoo
wel in Parijs als in Londen begrepen,
dat er van onderhandelen geen sprake
kan zijn. Immers die voorstellen zijn met
een Volkenbonds-politiek, zooals die door
de genoemde groote mogendheden uitge
sproken gevoerd wordt, onaanvaardbaar.
Zoodat het er helaas wel op zal uitdraaien,
dat het wapengekletter, het bommenwerpen
en meer van dat fraais doorgang zal vinden,
en volgens de laatste berichten zeer
aanstaande is.
In dit stadium zal de Volkenbond nu
hebben te beslissen, of en wanneer de
sancties in toepassing gebracht zullen
worden.
De gedachten daarover zijn nogal verdeeld.
De een is voor directe toepassing, nadat ge
bleken is, dat het offensief in Afrika weer
begonnen is, de ander ziet nog altijd de
mogelijkheid, dat de voorstellen van de Ita
lianen gematigd kunnen worden en alsdan een
basis voor besprekingen zullen vormen. Hoe
het ook zij. de Volkenbond heeft nog een paar
moeilijke dagen voor den boeg en het komt
er voor hen, die in zijn voortbestaan een
garantie voor een uiteindelijken wereldvrede
zien, op aan zich duidelijk uit te spreken en
niet te schromen die maatregelen te nemen,
welke dien vrede zoo spoedig mogelijk terug
brengen en zullen bestendigen.
del zien om op den duur te geraken tot een
betere internationale rechtsorde, een ver
meerderd gevoel van veiligheid voor groote
en kleine staten en ten slotte ook nog altijd
voor een beperking en daaruit eindelijk voort
vloeiende vermindering van de militaire lasten.
Deze klaardere wijn is er althans om het
verzet van hen, die den oorlog willen verhin
deren, krachtiger te maken!
KONING HAKON Vi»
van Noorwegen hoopt .den 18en Novem
ber zijn 30-jarig regeeringsjubileum te
herdenken.
Zoo sprak
Herriot.
RAS» KASSA,
de opperbevelhebber van het Noordelijke
Abessijnsche front.
In Frankrijk is dezer
dagen het patij congres
gehouden van de radica
len en socialistisch-radi-
calen, een der grootste
politieke partij in den lande, waarvan Herriot
de leider en waarvan o.m. de bekende staats
man Daladier lid is. Dit congres verdient
onze aandacht, niet alleen, omdat de partij
een groote rol speelt in de Fransche politiek,
maar ook om de woorden, die er door Herriot
gesproken zijn.
„Ik behoor tot hen", heeft hij gezegd, „die
meenen, dat voor de behandeling van de
vraagstukken des vredes, er geen andere weg
bestaat dan zich getrouw te houden aan den
gxooten eed van het einde van den oorlog en
aan de buitenlandsche politiek, die alle re
geeringen van de republiek hebben gevolgd
en om alles te zeggen met een enkel woord,
aan den Volkenbond, die zoo onbillijk wordt
aangevallen of miskend tegen de verplich
tingen en de duidelijke belangen van Frank
rijk in".
Dit Is een zeer duidelijke zinspeling op
de houding van de uiterste rechterzijde,
van de fascistische of met de fascisten
coquetteerende elementen, die zich tegen
de sanctiepolitiek verzetten.
„Ik ben er van overtuigd", zei Herriot ver
der, „dat, als wij verstandig zijn, de redenen
tot hoop die tot gerustheid overheerschen."
De Fransche staatsman is dus nogal opti
mistisch.
Van belang is ook, dat deze woorden voor
Engeland een geruststelling inhouden, want
met name dit land heeft niet te roemen ge
had over medewerking der Franschen. Ziet
hier wat de N.R. Crt. er van zegt:
Er ligt ook een geniststelling in voor Enge
land, dat den laatsten tijd wel eenige reden
gehad heeft zich over de houding van Frank
rijk bezorgd te maken en tevens een gerust
stelling voor allen, wie het welzijn en het
voortbestaan van den Volkenbond ter harte
gaat, omdat zij in dien bond het eenige mid-
Handhaving van het duikbootwapen,
wapen.
In den loop der volgende week zullen zich
twee Fransche vlootdeskundigen naar Londen
begeven, ten behoeve van de technische voor
bereiding der op 2 December te Londen te
houden vlootconferentie.
Het standpunt in Fransche vlootkringen is
nog altijd hetzelfde als dat, hetwelk ver
leden jaar in dé nota's aan Londen werd om
lijnd, waarbij Parijs actie nam van de op
zegging van het vlootverdrag door Japan en
gewag maakte van de mogelijkheid, dat de
bepalingen van het verdrag van Washington
zouden worden prijsgegeven. Dit standpunt
kan men volgens Reuter in de volgende vier
punten samenvatten:
1. Aanvaarding van kwalitatieve be
perkingen.
2. Verwerping van kwantitatieve be
perkingen, verhoudingscijfers, enz.
3. Aanvaarding van het voorstel in
zake verwittiging van eiken nieu
wen vlootbouw, doch verwerping van
het voorstel inzake wederzijdsche
mededeeling van een vijfjarig vloot-
bouwprogram.
4. Handhaving van het duikbootwapen.
Met betrekking tot het vraagstuk der kwa
litatieve beperking meent de Parijsche cor
respondent van het „Deutsches Nachrichten-
Büro" nog te weten, dat in dit opzicht reeds
een accoord tusschen Londen en Parijs tot
stand is gekomen.
Ter gelegenheid van den verjaar
dag van dén opmarsch naar Rome.
Ter gelegenheid van den verjaardag van
den opmarsch naar Rome, die gisteren op
de gebruikelijke wijze met de voltooiing van
openbare gebouwen, wegen- en waterbouw
werken en met de inwijding van de eleetrifi-
catie van de spoorlijn Napels-Florence feeste
lijk werd gevierd, publiceerde het officieele
partijblad Foglio d'Ordine de volgende dag
order van den Duce:
Zwarthemden in geheel Italië! De dertiende
verjaardag van den opmarsch naar Rome
vindt het Italiaansche volk in gesloten mas
sa's om het regime geschaard, sedert 2 Oc
tober door een in de geschiedenis nog niet
gekend generaal-appèl geestelijk gemobili
seerd, bereid tot iedere gebeurtenis. Zij, die
zich opmaken om te onzen nadeele de ergste
onrechtvaardigheid te begaan, zullen zien,
dat het Italiaansche volk in staat is tot hel
dendaden als die zijner soldaten, die den roem
van Adoea weder hebben verworven en een
stuk Afrikaanschen grond de beschaving
brachten.
Een jaar vol gebeurtenissen is zoo juist
geëindigd. Het veertiende jaar van het regime
gaat aanvangen. Wij begroeten het als sol
daten, met ontplooide banieren, met al het
vuur van ons geloof, met geheel onzen wil,
die thans in ontelbarè enorme krachtproeveri
gestaald is.
Zwarthemden in geheel Italië! Wij leven in
een tijd, waarin men den trots om te leven
en te strijden moet voelen.
AUTOMATIC
DAG EN NACHT. BEZORGING f 0.25 PER PORTIE.
Wij leven in een tijd, waarin een volk aan
de hand der vijandelijke krachten zijn eigen
bekwaamheid in het toonen van weerstand
en moed afmeet.
Tegenover de bedreiging eener oecono-
mische belegging, die de geschiedenis
zal stempelen tot een krankzinnige mis
daad, bestemd om de wanorde en ellende
onder de volkeren te vermeerderen, zullen
alle Italianen, die dezen naam waardig
zijn, den strijd opnemen en den meest
verwoeden tegenstand bieden, zij zullen
weten te onderscheiden tusschen vrien
den en vijanden, zjj zullen de herinnering
en de hierin besloten les in herinnering
houden en van de vaderen op de zonen
en neven overbrengen.
Ruim 400 millioen lire er voor
beschikbaar gesteld.
De Italiaansche regeering heeft Zondag
avond een decreet gepubliceerd krachtens het
welk een bedrag van 414 millioen lire be-
beschikbaar wordt gesteld voor uitbreiding van
de vloot. Dit bedrag zal verdeeld worden over
285 millioen over de jaren 1935'36, 103 mil
lioen over de jaren 1936'37 en de rest over
het begrootingsjaar 1937'38.
Verder heeft de Italiaansche regeering in
een tweede verordening bekend gemaakt, dat
een zelfstandig vlootcommando voor den Do-
dekanesos in het leven is geroepen.
De Romeinsche correspondent van de News
Chronicle meldt, dat de Italianen thans reeds
onder den druk van den oorlog gaan lijden.
Hoewel er strenge maatregelen zijn getroffen
om het maken van oorlogswinst den kop in
te drukken, blijven de prijzen stijgen. Huis
houdzeep is buitengewoon duur en ook de
koffie is in prijs verhoogd.
Men voert te Rome thans een krachtige
perscampagne voor een boycot van Britsche
goederen. Twee winkels, die uitsluitend Brit
sche artikelen verkochten, zijn tot sluiting
gedwongen.
Een hartstochtelijk pleidooi voor
versterking van de vloot.
Baldwin, de eerste minister, heeft de ver
kiezingscampagne in Engeland geopend met
een rede, die over den omroep uitgezon
den is.
Hij herhaalde, dat Engeland trouw is aan
den Volkenbond en aan de principes van col
lectieve veiligheid. In verband hiermede hield
hij een hartstochtelijk pleidooi voor het bren
gen van de Britsche vloot op het materieele
peil, dat voldoet aan de eischen, welke deze
trouw met zich brengt. „Wij willen niet
en niemand stelt dat ook voor een on
matige bewapening", aldus Baldwin. „Wat
wij willen is slechts een modernisatie. Indien
gij voortgaat met de politiek van onvoor-
waardelijken steun aan den Volkenbond
en deze politiek is die van het geheele land,
wat zelfs blijkt uit de stemming op het con
gres van vakvereenigingen en indien op
een gegeven oogenblik daaruit een oorlog
voortvloeit met de natie, welke gij sancties
oplegt, die het risico van militaire actie in
zich dragen, zal de eerste slag opgevangen
moeten worden door uw vloot, wellicht ver-
eenigd met andere vloten, maar wellicht ook
geheel alleen."
Baldwin zeide voorts nog, dat hij er nooit
in toe zou stemmen, dat Groot-Britannië deel
lijk voelt, Uw hoof
zwaar is en Uw benen als lood
zijn, zullen 1 a 2 Aspirin-fabletten
U weer fit maken.
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. i 10 ets.
zou nemen aan een blokkade, tenzij hy te
voren zekerheid verkregen zou hebben be
treffende de houding van de Vereenigde Sta
ten. Hy besloot het eerste deel van zijn rede
voering met te zeggen: „Ik geloof, dat allen,
hier zoowel als in het buitenland, die den
vrede wenschen, ln de verzekerde verdedi
ging van dit land de beste bescherming en
de beste garantie zien voor den wereld
vrede."
VERKIEZINGSMANIFEST VAN DE
LABOUR-PARTY.
De Engelsche arbeidersparty heeft een
verkiezingsmanifest gepubliceerd, waarin
scherpe critiek wordt uitgeoefend op de re
geering. Het manifest dringt aan op volledige
samenwerking met den Volkenbond en met
de staten die geen lid zpn van den Bond,
doch die een vredespolitiek voeren. Vervol-
vens wil men een hervatting van de ont
wapeningsbeperkingen, ook wil men een vol
ledige internationale samenwerking op oeco-
nomisch en industrieel gebied om een her
verdeeling van grondstoffen mogeiyk te ma
ken en een uitbreiding van mandaten op ko
loniale gebieden. Het manifest besluit met
aan te dringen op een herziening van de
oeconomische politiek van de party.
De inlichtingendienst La Corrispondenza
keert zich met een verwijzen naar Vaticaan-
sche kringen in een zeer scherp gestelde ver
klaring tegen de geruchten, dat van den kant
van den Heiligen Stoel op eenlgerlei wijze be
middelend zou worden ingegrepen in den hui-
digen internationalen toestand.
Duitschland zou geen nieuwe in
terpretatie van het verdrag van
Locarno wenschen.
Naar Havas uit Berlijn meldt, zou een ge
zaghebbende Duitsche persoonUjkheid een
vertegenwoordiger van Havas hebben mede
gedeeld, dat Duitschland geenszins voorne
mens is, in de gedemilitariseerde Rijnland-
zóne het elfde en twaalfde legerkorps te ves-
stigen, met als standplaats Karlsruhe en
Dusseldorp. Zooals bekend, heeft men bij de
wet tot invoering van den verplichten mili
tairen dienst voorzien in de organisatie van
twaalf legerkorpsen. In October uitgevaar
digde decreten hebben de standplaats vastge
steld van tien van deze korpsen.
„Indien tot dusver de standplaatsen van
het elfde en twaalfde korps nog niet zijn
aangegeven," zoo verklaarde men in offi
cieele Duitsche kringen, „dan is dit alleen,
omdat de ryksweer in volledige reorganisatie
is." In welingelichte kringen is men zelfs van
oordeel, dat de ryksweer op het oogenblik
nog geen tien volledige korpsen telt.
De Duitsche regeering verklaart verder,
dat de berichten, gepubliceerd over een
nieuwe interpretatie van het verdrag van
Locarno en over een eventueele herziening
van de bepalingen inzake de gedemilitari
seerde zóne, al eveneens onjuist zijn. Het ryk
heeft zijn standpunt dienaangaande niet ge
wijzigd. De eenige reserve, die men daarbij
maakt, heeft betrekking op het Fransch-
P.ussisch verdrag, ,maar," zoo wordt in offi
cieele Duitsche kringen gezegd, „het zou on
juist zy'n in dit verband te spreken van een
verlangen om het verdrag van Locarno een
nieuwe interpretatie te geven."
Laval geeft Genève kennis van
Frankryk's deelneming aan sancties.
Ook gisteren is van vele regeeringen mede
deeling omtrent de naleving van de voorstel
len der coördinatiecommissie op het Volken
bondssecretariaat binnengekomen.
De regeeringen van China, de Dominicaan-
sche Republiek, Luxemburg en Zwitserland
deelden mede, dat zy den uitvoer van wapens,
munitie en oorlogsmateriaal naar Italië heb
ben verboden.
Het totaal aantal volkenbondsstaten
waar een verbod van wapenuitvoer naar
Italië ln kracht Is getreden, bedraagt
thans dus reeds 39.
Luxemburg en Zwitserland hebben echter
geen gevolg gegeven aan het voorstel der
coördinatiecommissie om wapenuitvoer naar
Abessinië toe te staan.
Het belangrijke feit van den dag was het
telegram van Laval, waaruit bleek, dat
Frankrijk ondanks de bemiddelingspogingen
trouw blijft aan de voorstellen der coördinatie
commissie.
Frankryk zal de financieele boycot tegen
Italië op den reeds door de coördinatiecom
missie vastgestelden datum, 31 October, toe
passen en is voornemens over te gaan tot
toepassing der economische sanctiemaatrege
len op den door de coördinatie-commissiê
vast te stellen datum, doch uit administratieve
overwegingen zullen tusschen den dag, waar
op de datum wordt vastgesteld, en dien datum
zelf ten minste vier dagen moeten verloopen.
(Handelsblad.)
Op het Amerikaansche departement van
buitenlandsche zaken is het antwoord der
Vereenigde Staten op het verzoek van den
Volkenbond om bepaling van zyn standpunt
ten aanzien van de sancties opgesteld.
In het antwoord staat, dat de regeering
van de Vereenigde Staten met sympathieke
belangstelling de individueele en vereenigde
pogingen volgt om den vrede te bewaren of
den duur van den oorlog te bekorten. Met
dat al bevestigt het opnieuw het standpunt
van strikte en onafhankeiyke neutraliteit van
de Vereenigde Staten, mït een beroep op de
jongste wet op de neutraliteit, die werd aan
genomen om aan de huidige omstandigheden
het hoofd te bieden.
De Vereenigde Staten eerbiedigen letter en
geest van de overeenkomst van Parijs en de
verdere vredesverplichtingen en verbinden
zich ten allen tyde niet slechts hun zedelgken
invloed uit te oefenen in het belang van den
vrede in de heele wereld, maar hiertoe bij te
dragen met alle middelen, die binnen de gren
zen van hun buitenlandsche politiek toe te
passen zyn.
Met een toespeling op de verschillende vre
desverdragen, zegt het antwoord, dat zij alle
betrokken naties de plechtigste verantwoor
delijkheden opleggen en dat niet één natie de
niet-naleving daarvan welwillend kan aanzien-
DE STAAT VAN BELEG IN BULGARIJE
OPGEHEVEN.
De Bulgaarsche ministerraad heeft den op
2 October naar aanleiding van de ontdekking
van een samenzwering afgekondigden uit
zonderingstoestand gisteren opgeheven.
FEUILLETON
door
24)
hoofdstuk 10.
Het was 1 Juni geworden
De zon wierp haar warme, koesterende
stralen neer op het rustig kabbelend water
oppervlak tusschen de pieren van IJmuiden
zoodat de kleine, dartele golfjes glinsterden
in het gouden zonnelicht.
Maar het spel der stoeiende golfjes werd
dra verstoord, want snelle motorbooten scho
ten door het water en zware sleepbooten, wier
schroeven het kalme oppervlak in heftige be
roering brachten, kwamen aanvaren.
Op de sluishoofden heerschte een groote
drukte van menschen, die opgewonden met
elkander spraken en meest in een aangename
stemming verkeerden. En geen wonder, want
de meesten van hen waren gekomen om hun
familie of kennissen, die na een korter of
langer verblijf in de tropen, nu weer voor
«enigen tijd in het dierbare vaderland terug
keerden, een hartelijk welkom toe te roepen.
Langzaam en statig voer de Oost-Indië-
Vaarder, een der machtige oceaanreuzen van
de welbekende stoomvaartmaatschappy „Ne
derland", de sluis in, om straks, na geschut
te zijn, op te stoomen naar Amsterdam.
Ook Jo bevond zich onder de aanwezigen,
zy had 's nachts weinig geslapen en was toen
maar vroeg opgestaan, omdat ze het in bed
toch niet meer kon uithouden. Zij liet het
ontbijt nagenoeg onaangeroerd en ging, na
haar moeder goedendag gezegd te hebben,
naar het huis van haar zwager.
Deze zat met zijn vrouw te ontbijten, toen
Jo kwam.
„Goeden morgen, gelukskind!" begroette
Frank haar. „Ben je al klaar voor de reis
om je beminde te halen? Heb je al gegeten?
Neen, natuuriyk niet, hè! Nu, je komt de deur
niet uit voor je gegeten hebt."
Jo schoof bij aan tafel en probeerde enkele
hapjes door haar keel te krijgen, maar het
lukte slecht. Zij spoelde een kopje thee naar
binnen, doch ze was te onrustig om te blijven
zitten en begon door de kamer te loopen.
Frank plaagde haar een beetje en zei, dat,
als ze zoo zenuwachtig bleef, zij nog ln
Groningen zou terechtkomen in plaats van ln
Amsterdam. Toen maakte hij zich gered om
haar naar het staion te vergezellen, want hij
zeide niet gerust te zijn, voor ze goed en wel
in den coupé zat.
Hoewel Jo wist, dat de boot pas om 1 uur
aan den steiger verwacht werd, was ze
natuurlijk om half tien al in de hoofdstad.
Daarom besloot ze naar IJmuiden te gaan,
dan kon ze Wim een paar uur eerder zien en
misschien wel spreken ook.
Dus stond Jo tusschen de menschenmenigte
op de s!uishoofden en keek met spanning
naar den langzaam naderglijdenden stoomer.
Vliegensvlug' gleed haar blik langs de men
schen, die opeengehoopt stonden bij de ver
schansing en die wuifden, alles dooreen riepen
en elkaar opzijde drongen om een goed
plaatsje machtig te worden.
Ha, daar zag ze uniformen van matrozen
en van onderofficieren en daarja
daar was hijdat was Wim.
Zij zwaaide haar tasch en riep, gilde bijna:
„Wim! Wim! Wiiiimü Hier ben ik. Wim!!!"
Opeens ontdekte hy haar onder al die wui-
venden. „Dag Jodat vrouwtjeriep
hij verheugd.
Zij lette op niets en keek alleen maar naar
hem, terwijl ze meeliep met de boot, die nu
langzaam de sluis binnenvoer.
„Hoe gaat het met je, Wim!?"
„Uitstekend schat, en met jou? Pas op,
dat je niet te water loopt," waarschuwde hij,
toen ze op den rand der sluis tegen iemand
aanbotste, die iets onvriendelijks mompelde.
Eindelijk lag de boot tegen den muur en
kon ze hem de hand reiken, maar dat vond
hij blijkbaar niet genoeg, want hy stapte op
de verschansing en sprong aan wal, waar hij
haar in zijn armen sloot en een stevige kus
op haar lippen drukte.
„Hé daar.mynheer!", kwam een politie
man zich er zeer gemoedelijk in mengen;
„dat mag niet hoor. De passagiers moeten
aan boord blijven. U moet nog een uurtje
geduld hebben, juffertje," zei hij tot de sterk
blozende Jo, terwpl hij weer kalm verder
wandelde langs het schip en Wim weer vlug
aan boord klauterde.
Hand in hand stonden ze nu te praten tot
Jo zich met schrik herinnerde, dat ze naar
den trein moest om tydig in Amsterdam te
kunnen zijn.
„Nu Wim, schat, straks gaat de trein, ik
moet nu weg. Zoo gauw ik kan kom ik aan
boord."
„Goed kindje, wees een beetje voorzich
tig."
Zij haastte zich weg om straks op het ter
rein van de Stoomvaartmaatschappij een goed
plaatsje te zoeken en zoo vlug mogelijk bij
Wim aan boord te komen.
Zoodra het schip in Amsterdam tegen den
wal lag en de loopplank gelegd was, was zij
dan ook een van de eersten, die daarover
ging. Wim wachtte haar reeds op en weer
drukte hij haar aan zpn borst.
Toen nam hy haar mee, want hij moest
het oog houden op zyn bagage, die nog door
de doane moest worden dnderzocht.
„Nu vrouwtje," zei hij hartelijk, toen hy
bij de douane klaar was, heb je een spoor
boekje bij je Dan zal ik even zien, wan
neer er een trein naar Den Helder gaat. Wel,
we hebben nog wel een poosje tijd, om half
vijf gaat er een trein, dan zijn we om zes
upur in Nieuwediep."
Frank stond met zijn vrouw en drie kin
deren op het station de reizigers op te
wachten.
„Hallo Wim, heeft Jo je werkelijk gevon
den jongen! Wij dachten, dat ze in Gronin
gen terecht zou komen, want ze was van
morgen zoo zenuwachtig, zoo overstuur, dat
ik dunk dat ze den heelen dag nog niet ge
geten heeft. Weikom in het vaderland, beste
vriend. Neen, geef mij die koffer maar. Ook
Greta verwelkomde hem hartelijk en ze was
niet weinig trotsch toen hij belangstellend
naar haar jongste spruit vroeg en ze bloosde
van genoegen, toen hy Bob in de hoogte
stak en hem prees als een flinke boy.
De beide meisjes kenden hem nog wel en
spraken hem dadelijk weer vertrouwelijk met
„oom" aan.
Nu zette de vroolijke stoet zich in bewe
ging. Bij het huis van Frank stond het dienst
meisje het gezelschap op te wachten.
Bewonderend keken Jo en Wim door de
huiskamer die met groen en bloemen was ver
sierd, terwijl aan de lamp een fraai bewerkt
schild was opgehangen waarop met sierlijke
letters gedrukt stond „Welkom thuis".
Greta plaatste de stoelen zoo dat Wim voor
het schild kwam te zitten en nu volgde onder
het eenvoudige feestmaal een geanimeerd ge
sprek. Wim vertelde uitvoerig van zijn onder
vindingen gedurende de noodlottige reis, van
zijn ontsnapping uit de boot en van zijn ver
blijf op het eiland; van de reis met de
schoener en de mislukte onderzoekingen naar
het wrak.
Zijn hoorders luisterden met gespannen
aandacht en slechts nu en dan werd zijn ver
haal even onderbroken door een vraag of een
uitroep van verrassing.
Toen eindelijk Greta de kinderen naar bed
bracht die wel tegenspartelden omdat ze zoo
graag op oom" Wim's knie zaten, werd het
gesprek meer algemeen.
„En", vroeg Wim aan Jo, „is je vader nu
nog zoo heftig gekant tegen een verbintenis
tusschen ons?"
„Ik weet het niet," antwoordde Jo, „hy
heeft nog heelemaal niet over je gesproken,
hoewel hij toch uit de bladen, of van hooren
zeggen wel moet weten dat jy gered bent en
weer in Holland zou komen. Maar hij heeft er
zich niet over uit gelaten en moeder en ik
reppen er met geen enkel woord over in zijn
bijzijn, uit vrees dat het dan weer mis is. In
ieder geval, hoe hij er ook over denkt, zijn
toestemming heb ik niet meer noodig want ik
ben dertig jaar, dus kan hy ons daarin niet
meer tegenwerken.
Het kan me ook niet meer schelen wat hij
doet of zegt,"eindigde zij bruusk.
Wim begreep dat, daar zij in haar vooraf
gaand leven zoo weinig liefde van haar vader
had ondervonden, ja, bijna nooit anedrs dan
tegenwerking had gekend, zy nu, in dit
bizondere geval zeer zeker niet met hem te
rade zou gaan, daar zij bijna zeker wist op
verzet te zullen stuiten.
Hij zou er zich het hoofd maar niet over
breken want hij gevoelde zich veel te ge
lukkig om zich druk te rnaken over dingen
dingen die er nu toch weinig meer toe deden.
„Toch Jo", zeide hy, „zou ik er nog eens
open en eerlijk met hem over spreken. Zeg
hem dat we overmorgen in ondertrouw gaan,
dat hebben we per brief al afgesproken, niet
waar. Vraag hem dan te willen komen op het
stadhuis om toch getuige te zijn van het
huwelijk van zijn jongste dochter en tracht
hem over te halen om, al is het maar voor
een uurtje, op de bruiloft te komen. Den dag
na de bruiloft gaan we naar myn zuster in
Heerlen, dat heb ik haar moeten beloven, dus
houdt daar rekening mee, Jo."
(Wordt vervoigd.)
