Buitenlandsch Overzicht.
Taptoe
Nieuwe opleving van den oorlog
in Abessinië.
Verkorte oorlogsberichten
uit Abessinië.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Wintersctiofels
No. 7670
EERSTE BLAD
HAAS' Azijn zóó goed,
Dat hij élk voldoet!
feuilleton
marineroman
willi aris
De Italianen zetten hun op marsch naar Makallé voort.
Plannen tot vorming van
een reserveleger.
(ba!«er)zo'ii Aspirientje
helpt toch maar!
JRANT
Abonnement per 3 maanden bi) vooruitbet.: Heldersche Courant 1.60; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst),
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De Volkenbond is bezig zijn reputatie te herstellen; optreden
dat respect afdwingt. Frankrijk maakt zich ongerust over het
optreden van Engeland in de Middellandsche zee. Churchill
spreekt in een rede over het Duitsche gevaar.
De Volkenbond
herstelt zijn
reputatie.
De Volkenbond heeft
de laatste weken veel
gedaan dat zijn reputa
tie, die nogal eens in ge
drang is geweest, goed
deels heeft hersteld. De
behandeling van het Italiaansch-Abessijnsch
geschil verdient in veel opzichten allen lof en
zelfs de meest critische geesten kunnen een
woord van waardeering aan den bond niet
onthouden voor wat hij tot nu toe heeft be
reikt. Zeker, het geschil is niet opgelost,
maar Italië is in een geïsoleerde positie ge
komen, die het anderen wel tot twee driemaal
toe zal doen bedenken, alvorens zich in een
zelfde avontuur te storten.
Met alle recht heeft Sir Samuel Hoare, de
Engelsche minister van buitenlandsche zaken
dan ook kunnen gewagen van de beteekenis
van den Volkenbond, bi) de laatste vergade
ring van de coördinatie-commissie, Zater
dag J.1.
Het is vandaag, aldus de minister, een dag
geweest van groote beteekenis voor de ge
schiedenis van den Volkenbond, die zijn levens
vatbaarheid heeft getoond door een manifes
tatie van solidariteit. Alle twijfel ten aanzien
van de oeconomische sancties is verdwenen.
60 van de 56 staten hebben toegezegd, de
voorstellen van den Bond te steunen. Dit
resultaat is niet te danken geweest aan den
druk van Engeland of van Frankrijk en
Engeland, doch aan het gemeenschappelijke
optreden van de talrijke groote en kleine
staten, die ieder verschillende belangen ver
tegenwoordigen.
De coördinatie-commissie heeft Zaterdag
Voorloopig haar laatste vergadering gehouden.
De coördinatie-commissie heeft de rap
porten goedgekeurd van de commissie
van 18, waarin wordt vastgesteld, dat
bjjna alle leden van den Volkenbond het
bekende drietal Albanië, Hongarije en
Oostenrijk uitgezonderd een schrifte
lijke bevestiging hadden gegeven van hun
bereidwilligheid tot toepassing van alle
door de coördinatie-commissie half Octo-
ber aanbevolen sanctiemaatregelen, n.1.
het verbod van uitvoer van wapenen en
oorlogsmateriaal naar Italië, de opheffing
van het embargo op wapenleveringen
naar Abessinië, de financieele boycot
tegen Italië, het verbod van Invoer van
alle Italiaansche waren, en het verbod
van uitvoer van bepaalde grondstoffen en
producten naar Italië.
De coördinatie-commissie stelde met vol
doening vast, dat het verbod van wapen-
hitvoer naar Italië reeds bjjna overal is uit
gevaardigd en dat reeds 39 staten de noodige
maatregelen hebben getroffen voor den finan-
cieelen boycot, terwijl tien andere staten bezig
kjjn de noodige maatregelen te treffen. De
commissie sprak de hoop uit, dat deze tien
Staten hun maatregelen zoodanig treffen
soqden, dat de financieele boycot ook in die
landen uiterlijk 18 November van kracht zal
zijn. De coördinaUe-commissie stelde verder
vast, dat 44 staten zich bereid hebben ver
klaard de oeconomische sanctiemaatregelen
in werking te doen treden op het door de
coördinatie-commissie vast te stellen tijdstip,
en dat zes andere staten, door een te late
entvangst, de besluiten der commissie nog
niet geheel hadden kunnen bestudeeren, doch
deze reeds in gunstige overweging hebben
genomen.
De coördinatie-commissie besloot overeen
komstig het voorstel van de commissie van
18, dat de oeconomische sanctiemaatregelen
Maandag 18 November in werking zullen
treden. De coördinatie-commissie keurde ten
slotte ook de resolutie goed van de commissie
van 18, waarin eenige geruststelling wordt
gegeven en eenige tegemoetkoming wordt
toegezegd aan Roemenië, Zuid-Slavlë en
andere landen, die een clearing-saldo ten laste
van Italië bezitten. Een uitzondering op het
verbod van Italiaansche waren wordt voor
deze landen echter niet geschapen.
Engeland en de oorlog in Abessyidë.
DINO GRANDI,
de Italiaansche minister in Londen.
Franschc onge
rustheid over
Engelsch optreden
Frankrijk maakt zich
nog steeds ongerust over
het optreden van Enge
land in de Middelland
sche Zee. Het had zoo
gaarne tegenover Italië
gedemonstreerd, dat het aan zijn (Frankrjjks)
optreden te danken was, dat Engeland een
deel van zjjn scheepsmacht uit de Middelland
sche Zee zou teruggetrokken hebben. Maar
het tegendeel is het geval. Zoo schrijft de
Londensche corr. van de „Echo de Paris":
Met ongerustheid stelt men vast, dat de
vredelievende verklaringen van Baldwin en
Sir Samuel Hoare tot dusver niet in practjjk
zjjn gebracht. Verre hiervan, heeft d« Brit-
sche regeering, tegen de gerechtvaardigde
Fransche verwachtingen in, geen enkele een
heid van zijn 600.000 ton sterke vloot in de
Middellandsche Zee teruggetrokken, ofschoon
er een divisie uit Lybië teruggetrokken is, en
ofschoon directe steun aan de Fransche vloot
is toegezegd.
Integendeel moet men constateeren, dat de
Britsche admiraliteit op het oogenblik speciale
voorbereidingen treft. Dit zijn maatregelen
van belangrijke strekking en op langen ter-
KONIJN<S AUTOMATIC
DAG EN NACHT. BEZORGING f 0.25 PER PORTIE.
mijn. Reserves worden opgeroepen, buiten
dienst gestelde oorlogsschepen in dienst ge
steld, in het Oostelijk gedeelte van de Middel
landsche Zee worden steunpunten ingericht,
de arsenalen aangevuld, en onderhandelingen
met Spanje gevoerd.
De Fransche regeering, zoo meent de corres
pondent te weten, is voornemens, te Londen
inlichtingen In te winnen omtrent de redenen
voor deze maatregelen. Zij zal zonder twijfel
de Engelsche regeering er aan herinneren,
dat de Fransche bijstand slechts in den geest
van den Volkenbond kan worden verleend,
d.w.z. slechts met het oog gericht op een
vreedzame regeling van het geschil.
De Engelsche regeering schijnt een
demonstratie van de Engelsch-Fransche
vloten te wenschen. Zij hoopt, dat de
Italiaansche regeering aan een dergeltfken
druk zal toegeven. Daarbij houdt zij echter
geen rekening met de uitdrukkelijke
waarschuwingen van den Britschen ge
zant te Rome, die er van overtuigd is,
dat Italië aan geen druk zal toegeven,
hoe sterk deze ook moge zijn.
Churchill over
het Duitsch
gevaar.
Engeland maakt zich
nog immer zorgen over
Duitschland, dat blijkt
telkens weer uit de po
litieke redevoeringen van
de leiders van de ver
schillende partijen. Het is nu Winston Chur
chill geweest die zich bezorgd heeft uitgelaten
over de Duitsche bewapening.
„Tenzij wij onze vloot versterken en een
luchtmacht scheppen even_ sterk als die
van eenig ander volk, zouden we heel
spoedig in de positie kunnen komen die
Sir E t ard Grey in 1909 beschreef, als
het gedwongen aanhangsel in een sterkere
mogendheid", zoo zei Churchill.
Er was nog tijd om de vloot te versterken
maar een nieuw en dreigender gevaar was in
de lucht ontstaan, omdat het Engeland be
roofde van de veiligheid op zijn eilanden en
het gemaakt had tot de begeerenswaardigste
buit voor een vreemden indringer.
Intusschen is, aan de overzijde van de
Noordzee het heele machtige Duitsche
volk dag en nacht aan het herwapenen.
Al hun munitiefabrieken werken met drie
ploegen en het heele volk wordt voorbe
ried voor den oorlog, zoo zeide hij ver
volgens.
Vele van hun onderzeebooter. kruisen reeds
in de Oostzee en hun vliegtuigindustrie heeft
een capaciteit van vele malen de onze.
Ik herhaal nogmaals, dat Duitschland dit
jaar S00 millioen pond voor zijn herbewapening
heeft uitgegeven. Hoe krankzinnig zou het
dan van ons zijn om onze verdediging en
afweer in hun verwaarloosden toestand van
het oogenblik te laten. Ik heb dit allemaal
in 1914 ook doorgemaakt en ik ben nog blij
dat onze vloot toen althans gereed was.
Maar de toestand is thans veel gevaar
lijker, omdat de dreiging uit de lucht er
sindsdien bjj gekomen is en wij bovendien
sterker vastgeklonken zitten aan het
vasteland van Europa dan in 1914.
door
87)
Verschillende inwoners van Valkenburg
et>ben daar, evenals kunstenaars van elders,
8evverkt aan teekeningen, veelal reproducties
ai de bekende schilderijen en beelhouwwer-
ken. De vlak gemaakte wanden der gangen
«enen zich uitstekend voor houtschoolteeke-
ningen, waarvan dan ook een dankbaar ge-
kruik is gemaakt. De zachte steen is gemak
kelijk te bewerken en de beeldhouwers heb
ben zich dan ook niet onbetuigd gelaten.
Men vindt er onder andere een beeld van
Atlas, die de wereld torst, Sint-George, den
draak bevechtend, een reuzenachildpad, enz.
De teekeningen hebben voornamelijk betrek
king op de geschiedenis van Valkenburg.
Men ziet b.v. verschillende episoden uit het
leven van de heeren van Valkenburg, o.a.
ook het bouwen van het kasteel de tegen
woordige ruïne afbeeldingen van veldsla-
Ken, belangrijke gebeurtenissen en vooraan
staande personen uit de middeleeuwen en
lateren t|jd.
Een eigenaardigheid van de grot is, dat het
geluid zich hoegenaamd niet voortplant. De
Wergelsteen is ontstaan uit de schaalretsten
Aer millioenen schaaldiertjes, welke eens de
zee, die toen ter plaatse bestond, bevolkten
voor duizenden jaren lang.
De bezoekes wandelen dus in gangen, uit
gehouwen in den vroegeren zeebodem.
Herhaaldelijk worden in de mergel nog
heenderenresten gevonden van voorwereld
lijke monsters, die ook in die zee geleefd heb
ben en waarvan men in de grot afbeeldingen
ziet.
De gids vertelde onderhoudend en toonde
hen ook de verschillende plaatsen, waar vroe
ger in woelige tijden, vluchtelingen gehuisd
hadden.
H|j wees de plaatsen aan waar gestookt
was zelfs waren er voederbakken voor het
vee, dat deze mensohen meegenomen hadden
in de grot.
In den loop der t|jden heeft de grot een
oppervlakte gekregen van b|jna honderd hec
taren en er is ook een meer ter grootte van
veertien hectaren. Dit meer vormt een na
tuurverschijnsel, aldus de gids, waarvoor
zelfs geologen geen uitleg weten. Het water
r|jst en daalt namelijk periodiek en deze stij
gingen en dalingen duren ongeveer zeven
jaren. De verschillende standen van het wa
ter zijn in den mergelwand aangegeven.
De Romeinen haalden reeds mergel uit de
groeve, die zjj gebruikten voor hun verster
kingen en hun huizen. Zij zjjn echter niet zoo
systematisch te werk gegaan als tegenwoor
dig gedaan wordt, zoodat het zoogenaamde
„Romeinsche gedeelte" veel grootscher, veel
indrukwekkender is. In dit gedeelte vindt
men ook de „eeuwige druppen". Men ziet er
de „eendrup" en de „driedrup". Regelmatig
vallen de druppels, een, twee, drie. De weers
gesteldheid bulten, regen, langdurige droogte,
vorst of sneeuw, heeft hierop geen invloed.
Met vele aandacht volgde het gezelschap
het verhaal van den gids dat met echte Lim-
burgsche gemoedelijkheid gedaan werd en
dat zoo nu en dan onderbroken werd door een
opmerking van een der bezoekers.
Toen zjj weer bij den uitgang kwamen,
sloeg de warmte hen om de beenen en had
den ze het gevoel alsof ze uit een Ijskelder
zoo in een warmen oven stapten.
Op een anderen dag bezochten ze de be
roemde ruïne, om daarna eenige uren door
het rotspark te dwalen. Langs de smalle
bergpaden klauterden ze naar boven om daar
te genieten van het schoone panorama dat
zich aan hun blikken vertoonde. In dit rots
park bevindt zich ook een openluchttheater,
waarvan de zitplaatsen ampitheatersgewjjze
zijn opgebouwd en waar dien avond juist een
tooneelstuk werd opgevoerd, wat door Wim
en Jo werd bjjgwoond.
Heerlijk genoten zij op hun zwerftochten
door het Geuldal en van het uitstapje naar
Vaals, naar het vierlandenpunt, waar zjj na
tuurlijk bij de grenspalen gefotografeerd
werden.
Als blijde kinderen gingen ze bramen zoe
ken in het bosch, om daarna den uitzicht
toren te beklimmen, vanwaar men een mooi
uitzicht heeft op Aken, de oude Duitsche
keizerstad en de omliggende plaatsen. In den
tuin van het hotel bij den uitzichttoren gin
gen ze een poos zitten rusten en schreven
daar de traditioneels aanzichtkaarten aan
familie en kennissen.
Veel te snel vloog de tjjd om naar hun zin
en brak de dag aan waarop de terugreis
moest worden aanvaard naar Holland, zooals
de Limburgers altjjd zeggen.
Na een zeer hartelijk afscheid van hun
familieleden te hebben genomen en met de
belofte om spoedig nog eens het bezoek te
herhalen, vertrokken ze.
Toen ze in den trein zaten vroeg Wim:
Ben je voldaan over je vacantle-uitstapje?"
Zjj keek hem dankbaar aan en antwoordde;
De positie van het
Abessijnsche leger.
(Van onzen specialen correspondent
W. F. DEEDES).
Addis Abeba.
De Abessijnsche regeering overweegt een
groot reserveleger van een millioen man te
organiseeren. Men is er zich van bewust, dat
men ruimschoots in staat zal zijn een leger,
tweemaal zoo groot, als dat, wat thans in het
veld gebracht is, op de been te brengen, als
men maar de beschikking had over de noo
dige wapens en munitie. De leeftjjd van de
thans in het leger optrekkende soldaten va
rieert van 13 tot 60 jaar, maar het land be
schikt nog over uitgebreide reserves aan
manschappen tusschen de twintig en veertig
jaren, die voor het grootste gedeelte zonder
werk zijn. Zoodra grootere zendingen muni--
tie en geweren zullen zijn aangekomen, zal
men aan het organiseeren gaan van reserve
troepen. Een deel van dit leger zal vermoe
delijk niet in den strijd worden gezonden,
maar misschien belast worden met de uitein
delijke verdediging van Addis Abeba. De kei
zer zelf zal hen dan aanvoeren, bereid zijn
leven op te offeren in den laatsten veldslag
tegen zijn vijanden.
In verhand met de verdediging van Ma-
kalle, waarheen, naar bericht wordt, de Ita
lianen nog steeds oprukken, vinden belang
rijke bewegingen plaats van het leger in het
Noorden. Een groot gedeelte van Ras Kassa's
leger, dat zooals reeds is gemeld, een week
geleden de rivier Tacaze is overgestoken,
iinks van Ras Seyoems leger, neemt thans
een positie rechts van Ras Seyoem in, in de
richting van Makalle.
Ras Kassa's leger is in drie deelen ver
deeld. Zeventigduizend man bevinden zich tus
schen de legers van Dedjasmatsj Ayeloe in het
verre Noord-Westen en de legers van Ras
Seyoem ten Zuiden van Adoea.
Veertigduizend man nemen een positie in
ter linkerzijde van Ras Seyoem, waarschijn
lijk onder bevel van een zoon van Ras Kassa.
Zestigduizend man andere troepen rukken
Oostwaarts op. Intusschen trekt een vierde
corps, een deel van Ras Imroe's troepen uit
Gojjam op om Dejasmatsj Ayeloe te steunen,
die, naar men meldt, de grens van Erythrea,
Oostwaarts in de richting van den Soedan is
overschreden. Wat aangaat de geruchten over
hevige gevechten in het Zuiden, is men van
meening, dat de gebeurtenissen aldaar zich
tot schermutselingen rond de watervallen in
de buurt van Wal Wal, Gerlogoebi en Gor-
rahei beperken.
Na een uitvoerig onderzoek, kan ik met
stelligheid verklaren, dat de berichten, vol
gens welke het den Italianen even gemakke
lijk zou vallen met Ras Koeksa, op louter
fantasie berusten. Hoewel hij een Ijverzuch
tig en onafhankelijk man is, is Ras Seyoem
de meest bekwame en buitengewoon betrouw
bare militaire leider, waarover Abessinië be
schikt. Tegen de Italianen te vechten, is het
centrale doel van zijn leven, aldus vertelde
mij een verantwoordelijk regeeringsambte-
naar. „Als Ras Seyoem naar den vijand over
loopt," zoo voegde deze zegsman hieraan toe,
„kan Abessinië alle hoop laten varen."
De oorlog heeft thans precies een maand
geduurd en de Abessijnsche regeering kan
thans de situatie overzien. Aan het Noorde
lijk front is sinds 3 October niets van belang
voorgevallen. Het ziet er evenmin naar uit,
alsof in de naaste toekomst dingen zullen ge
beuren, die het vertrouwen der Abessijnen,
dat zij in staat zullen zijn de Italianen op een
redelijken afstand te houden, totdat onder den
druk van Europa aan den oorlog een einde
is gemaakt, zouden kunnen schokken. De
aanvallen der Italianen zijn langzamer, maar
niet minder hevig gebleken dan men ver
wachten kon.
Ras Koeksa's desertie beteekende een tijde
lijke inzinking,, maar tenslotte geloof ik toch,
dat de Abessijnen gelijk hebben, als zij zich
gelukkig prijzen met z|jn vertrek. H|j was de
eenige zwakke schakel in den ketel der ver
dediging. Z|jn manschappen bl|jken ten zeer
ste te zijn ingenomen met hun tegenwoordige
leiding. Het l|jdt geen twijfel, dat het aan
tal Abessijnsche slachtoffers grooter la dan
men verwachtte.
De troepen van Ras Seyoem en die van
Dajasmatsj Ayeloe hebben zeer belang
rijke verliezen geleden. Het totaal aantal
Abessijnsche slachtoffers moet ongeveer
30.000 bedragen.
In allen eenvoud hebben de keizer en kei
zerin van Abessinië met groote waardigheid
den dag herdacht, waarop zij vijf jaar gele
den den troon bestegen. De Abessijnen ver
staan de kunst groote feestelijkheden op de
juiste w|jze te vieren. De plechtigheden van
vandaag hadden echter een karakter, dat af
week van de gebruikelijke sfeer van feeste
lijke gebeurtenissen.
Voordat de dageraad goed en wel was aan
gebroken en de stad nog in een gr|js duister
gehuld was, reden de Keizer en zijn echtge-
noote door de stille straten naar de St. Joris-
kerk, waar gedurende vier uren een Kopti-
sche godsdienstoefening, een soort mis, werd
gecelebreerd. Duizenden belangstellenden wa
ren in stilte bijeengekomen, terw|jl zij af en
toe een koor mee inzetten, dat plechtig door
de open kerkdeuren naar buiten klonk. Als
overgegeven in gebed stond de stille menigte.
Soldaten met de bajonet op het geweer hiel
den de wacht buiten de kerk. Hun heele hou
ding was een uitdrukking van stille eerbied
en hun lippen schenen zachte gebeden te pre
velen.
Toen eindelek de keizer en keizerin met een
hunner zonen terugreden, in een prachtige
koets, vergezeld van in het blauw gekleede
Hier pijn en daar pijnl
Aspirin is de pijnstiller
bij uitnemendheid. 1 a 2 Aspirin-
tabletten verjagen Uw pijnen.
Verwondert zult U mompelen:
Uitsluitend verkrijgbaar In de oran|e-bandbuls)es van
20 tabl.70 ets. en oranjerakjes van 2 tabl. A 10 ets.
„Ik heb nooit geweten, dat jouw vader
land zoo mooi was. Met volle teugen heb ik
genoten en ik ben geheel voldaan. Maar toch
ben ik ook blij, dat we teruggaan, want nu
gaan we in ons eigen nestje wonen. En daar
hoop ik nog veel gelukkiger te worden,
liefste!"
Hij drukte een kus op haar lippen en fluis
terde zacht: „Mijn schat".
HOOFDSTUK XI.
Sinds de huwelijksreis die Jo en Wim maak
ten zijn bijna tien jaren verstreken.
Toen ze twee jaren getrouwd waren kregen
ze een kind. Het was een zwak, teer wezen
tje en de bevalling kostte Jo b|jna het leven.
Zij had haar dochtertje slechts een paar
maal gezien, want het kind stierf na enkele
dagen en Jo was langen tijd ziek zoodat men
ook voor haar leven vreesde.
Dank zij haar sterke constitutie was ze
deze zware ziekte gelukkig te boven gekomen
en mocht ze het genoegen smaken om drie
jaar later een gezonden, sterken jongen ter we
reld te brengen. B|j deze bevalling verliep al
les naar wensch en kon ze na veertien dagen
zelf haar huishouden besturen en haar kindje
verzorgen.
Telkenmale als Wim thuiskwam was zijn
eerste gang naar de wieg van zjjn zoon en
vertelde zij hem van de nieuwe bekoorlijkhe
den van den baby, want eiken dag vond zjj iets
nieuws en steeds weer ontdekte zij eigenschap
pen van den molligen jongen die haar moeder
hart met trotsch vervulde.
Wim, goedig lachend dan, luisterde belang
stellend naar de uitweidingen van het trotsche
moedertje en gevoelde zich innig gelukkig in
het bezit van vrouw en kind.
Op een dier avonden toen zij bezig was den
baby te helpen, bekende zij hem, dat zjj de
gelukkigste vrouw ter wereld was en dat
haar nu niets meer te wenschen overbleef.
En hjj, hen beiden omarmend, verzekerde
haar dat zij met haar groote liefde hem tot
den gelukkigste aller mannen maakten.
Zoo leefden zij voort, vijf jaren van onge
stoord genieten, geheel opgaand In hun bij)
geluk en de jongen, hun oogappel, groeide
voorspoedig op.
De kleine man heette Willem, zoo genoemd
naar Wim's vroeg estorven vader, maar
werd altijd Wimmie genoemd.
Wim zelf, sedert lang al niet meer bij den
onderzeedienst, was intusschen bevorderd tot
schipper en moest nog een half jaar dienen
voor hij pensioen kreeg.
Hij was geplaatst op een groot slagschip
dat deel uitmaakte van het eskader hetwelk
gereed lag om een reis van een half jaar te
ondernemen naar de Middellandsche Zee en
het zuidelijk deel van den Atlantischen oceaan
Het eskader zou begin November vertrek
ken en behoudens bizondere omstandigheden
in het eind van April daaraanvolgend weer in
het vaderland terugkeeren.
„En dan vrouwtje," zei Wim, „is het afge-
loopen hoor. Dan gaan we naar Limburg en
daar gooien we ons anker uit en trekken het
zoo vast in den grond, dat we daar onmogeljjk
meer vandaan kunnen. We nemen een lief
huisje dicht bjj Heerlen en dan blijf ik altijd
bij mjjn vrouwtje.
Ik zal er een flinken tuin bjj moeten heb
ben zoodat we zelf groenten en aardappelen
kunnen verbouwen en dan geloof ik dat we er
met ons pensioen wel van komen."
Jo, die blij was dat dit zijn laatste reis zou
zjjn en in het vooruitzicht dan voorgoed haar
man bij zich te hebben, stemde gaarne in met
zjjn toekomstplannen.
„Je hebt het wel verdiend, man," zei ze. Je
bent al zoo vaak en zoo lang weggeweest tjj-
Zaterdag heeft de coördinatiecommissie
haar voorloopig laatste vergadering ge
houden en de diverse rapporten van de
commissie van achttien goedgkeurd.
Uit Rome verluidt, dat Italië niet vin
den zal zjjn voor een oplossing van het
Oost-Afrikaansche conflict, waardoor het
reeds bezet Abessjjnsch grondgebied zou
moeten prijsgeven.
De oeconomische sancties treden 18
November in werking.
In Frankrjjk toont men zich ongerust
over het feit, dat de Engelsche admira
liteit voortgaat met maatregelen ter ver
sterking van de positie van de Engelsche
vloot ln de Mlddellandsehe Zee.
De Abessinlërs z|jn voornemens een
reserveleger te vormen, speciaal ter be
scherming van hun hoofdstad.
De vjjfde verjaardag van Halié Selas-
slé's troonsbestijging is Zondag tc Addis
Abeba kalm en waardig gevierd.
Te Rome gaat men voort maatregelen
te nemen tot verweer tegen de sancties.
De Italiaansche opmarsch Is gisteren
langzaam voortgezet. De Italianen z|jn
nergens op tegenstand van beteekenis
gestuit. De val van Hausien is wel defi
nitief. De Italiaansche voorhoede is reeds
verder gerukt in de richting van Makallé.
In het Zuiden gaan de Italianen even
eens langzaam verder, doch hier hebben
z|j bijzonder veel last van het terrein, dat
door de regens van den laatsten t|jd nog
zeer nat is.
De oeconomische onder-commissie uit
de coördinatie-commissie heeft gistermor
gen haar beraadslagingen voortgezet over
het Canadeesche voorstel om de lijst der
niet voor uitvoer naar Italië toe te laten
belangrijke sleutelproducten uit te brei
den door er petroleum en baar bijproduc
ten op te plaatsen en voorts steenkolen,
Ijzer, gietijzer en staal. Het verluidt, dat
de commissie dezen maatregel slechts zal
nemen, indien de niet-leden van den Vol
kenbond er eveneens aan deelnemen.
leiders, postiljons, werd er niet gejuicht of
luid gejubeld. Het keizerlijk paar, eenvoudig
gekleed in een geheel wit gewaad, dat een
treffend contrast vormde met de schitterende
uniformen van het escorte, stond eenige
oogenblikken stil op de treden voor de kerk,
waar zij een zwijgende hulde in ontvangst na
men. Terwjjl zjj weg reden, verbrak alleen het
luiden van de klokken in de verte de stilte.
NIEUWE TROEPEN TE ADDIS ABEBA.
Zaterdag zjjn te Addis Abeba de troepen
van Dedsjjazmatsj Makonnen, gouverneur
van de provincie Iloe Babor in het uiterste
Westen van Abessinië, aangekomen. De troe
pen hadden een marsch van dertig dagen ach
ter den rug. Zij toonden te Addis Abeba een
grooten geestdrift. Wat men te Addis Abeba
zeer belangrjjk vond, was, dat zij over het
algemeen zeer goed uitgerust waren en dat
zjj een zeer groot aantal muilezels bjj zich
hadden. Bjj de troepen bevond zich een aan
tal Abessiniërs, die uitsluitend met een stok
gewapend waren. Dit waren ontslagen gevan
genen, die den wensch te kennen gegeven
hadden mee te trekken in den oorlog. Zjj ver
zochten den negus geweren te mogen ontvan
gen.
deus ons huweljjk dat ik echt bljj zal zjjn je
heelemaal voor mjj alleen te hebben en dat
dat eeuwige varen dan afgeloopen is. Wat
zullen we genieten in het mooie Limburg, man.
Het komt goed uit, dat je in het voorjaar
met pensioen gaat, dan hebben we nog een
heelen zomer voor ons. Maar we gaan natuur
lijk nog weieens naar den Helder met zomer-
vacantie want we mogen de zee en het strand
niet vergeten."
„Heb daar geen zorg over, vrouwtje; jij hebt
je leven lang hier gewoond en ik heb nu bij
na dertig jaren lang gezwalkt over alle zeeën,
dus vergeten kunnen we haar nooit.
Maar natuurlijk gaan we af en toe voor een
paar weken hierheen om de familie te bezoe
ken en om weer eens van de frische zeelucht
te genieten.
Zoo bouwden beiden hun luchtkasteelen in
bl|j vooruitzien, weinig vermoedend van wat
de toekomst voor hen verborgen hield.
Het was schitterend voorjaarsweer en hoe
wel er een tamel|jk stevige bries uit het Oos
ten woei, was het toch in 't geheel niet koud
meer.
Uit den wind en in de zon begon het zelfs
al warm te worden.
De plantsoenen in de binnenstad prijkten
in teergroene kleuren en de zware boomen
langs de grachten, waarin het drukke gedoe
der vogels de aandacht trok, wierpen reeds
een breede schaduw over het donkere water.
Langs verschillende wegen trok een stroom
van menschen naar de Buitenhaven.
Overal zag men gelukkige gezichten en
hoorde men vrool|jk gelach opklinken in de
heldere voorjaarslucht.
(Wordt vervolgd).
