BEDRIJFS-i Verzekeri"9 De uitslag van onzeSint'Nicolaas- prijsvraag bekend. Stadsnieuws ZATERDAG VICTORIA OPENING GARAGE Mengelberg in Den Helder. Jlocfi Jiocft zot. INaax gaan we fmxl NIEUWSTRAAT TWEEDE BLAD HELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG 5 DECEMBER 1935. Assurantiekantoor „Vraag en aanbod" Hoofdgracht Tel. 300 Algemeen vertegenwoordiger „De Nederlanden" van 1845 St.-N?colaasfeest Reparatie en Stalling van Auto's en Motoren. Olie, Banden,Benzine Na 'n vrij langdurig gezoek en gecontroleer zijn wij erin geslaagd gisterenavond den vol- ledigen uitslag te bepalen van onze Sint Nico- laas-Advertentieprijsvraag. Reeds bij het opnemen der op elke adver tentie uitgebrachte stemmen, een zeer lang durig karwei, bleek, dat, hoewel de smaken ook hierin weer vrij veel uiteenliepen, toch bepaalde advertenties de aandacht boven alle getrokken hadden. Na de stemmen-telling bleek Onderstaande volgorde de juiste te zijn: Dinsdag 26 November: met plaatjes (A) Gero-ZUmeta. zonder (Bj Neels, Keizerstraat. Donderdag 20 November: met plaatjes (A) Beemsterboer. zonder (B) Gebr. Pronk. Zaterdag 30 November: met plaatjes (A) Van Willigen, zonder (B) Gebr. Pronk. In totaal kregen de volgende adverteerders met hun advertenties de meeste stemmen: Groep A: 1. Fa. Beemsterboer. 2. Gerard Worm. 3. Gero-Zilmeta. 4 en 5. Hildering en Van Willigen. Groep B: 1. Firma Neels. 2. Gebr. Pronk. 3. Van Willigen. 4. Gerard Worm. 5. Harjér. De prijzen voor de Winkeliers-adverteerders zijn dus aan de twee eerstgenoemden toege kend. No. 1 ontvangt gratis een contract van 600 regels, no. 2 een gratis-contract van 250 advertentieregels, te verbruiken boven het reeds afgesloten aantal regels. En nü laten wij den uitslag volgen, waar voor het overgroote deel van onze lezersschaar meer belangstelling zal hebben, wijl zij er zelf bij betrokken kunnen zijn. In groep A waren twee gelukkigen, die de drie namen juist hadden, omdat een loting niet kan plaats vinden deelen zij den eersten en tweeden prijs samen, dus ieder 17.50. Dit zijn: KI. Geus, Piet Heinstraat 46, en C. de KeusReijnhoudt, Groentje A 103, Domburg. Van degenen, die 2 advertenties juist had den aangewezen, moesten er minstens nog drie zijn, die op den 3den, 4en en 5en prijs beslag konden leggen. De meest eerlijke oplos sing daarvoor was, diegenen aan te wijzen als prijswinnaar, die in groep B niet voor een prijs in aanmerking kwamen, doch die van de 6 advertenties de meesten het juist hadden in gevuld. Dit bleken 5 oplossers te zijn. Zij hadden in totaal 4 namen goed vermeld, waar van in groep A 2. Deze vijf inzenders verdee- len de rësteerende drie prjjzen, totaal een be-» drag van 8.50, dus ieder 1.70. Dit zijn: C. Blom, De Cocksdorp, Texel. A. Huizinga Pz., Warmoesstr. 63, Den Burg. Mary Munt je v Sch. Hondsbosschelaan, Heiloo. J. M. Harmes, Sperwerstraat 18. A, Heijblok, Gravenstraat 65. In groep B was de beslissing gemakkelijker. Er waren namelijk in totaal 8 inzenders, die de drie namen der adverteerders geheel goed hadden ingev'd. Zij deelen het totaal bedrag aan prijzen in deze groep, zijnde f 43.50 gezamenlijk, zoodat ieder f 5.44 ontvangt. Hier volgen hun namen: A. Rombout, Jan Blankenstraat 2. P. Boódt, Hoofdgracht 9. Wed. Bras, Huijgensstraat 24. J. C. v. d. Weerd, Begoniastraaf 6 A. A. de Leng, v. d. Duijn van Maasdam straat 34. V. Vervoort, Brakkeveldweg 82. Emma Barhorst, Gerritsland, Texel, 171. Van Strijen, De Ruijterstraat 58. En nu rest ons tenslotte alle prijswinnaars van harte geluk te wenschen met hun succes. Een kleine bijzonderheid nog is dit, dat percentsgewijs veel abonné's buiten Den Hel der woonachtig met een prijs uit den strijd te voorschijn zijn getreden. Wij zullen hun het geld per postwissel doen toekomen. De prijswinnaars binnen de stad gelieven het door hen gewonnen bedrag even aan ons kantoor te komen afhalen. Daartoe zal vanaf hedenmiddag vier uur gelegenheid zijn. Men denke er aan een identiteitsbewijs mede te nemen. Uit het bovenstaande heeft U dus kunnen begrijpen, dat de inzenders geheel zelf den uitslag met hun inzendingen bewerkstelligd hebben, waardoor zonder loting, dus zonder de geluksfactor, de prijzen zijn toegekend. Wij danken alle inzenders voor de door hen ge nomen moeite! Licht op voor alle voertuigen. Donderdag Vrijdag 5 Dec. 16.18 uur 16.17 uur Bj| het laatst gehouden examen slaagde te Gravenhage voor le stuurman groote stoom vaart de heer K. Stoepker en voor 3e stuur man groote stoomvaart Ie heer C. van Wou denberg. INSCHRIJVINGEN HANDELSREGISTER 26 November3 December. Wijzigingen. Den Helder: P, Kuit, Loopuitpark 5—7, schilder. Over gegaan aan H. Kuit. J. J. H. Koopman, Weststraat 14, pelterijen, damesstoffen en dameskleedermakerij. Filiaal gevestigd te Den Helder, Koningstraat 93. Mej. L. J. Steendam, Brakkeveldweg 48, winkel in baby-artikelen. Overgegaan aan: J. G. A. Charmes. Opheffingen. Den Helder: W. F. Kriek, Lorentzstraat 109, schilder. NOORD-HOLLANDSCHE VEREENIGING „HET WITTE KRUIS". Gisterenavond vond in Hötel „Bellevue" een algemeene ledenvergadering plaats, waar echter weinig leden tegenwoordig waren. Na de opening door den Voorzitter, den heer W. J. Bakker, kreeg de secretaris, de heer K. Tiemes, gelegenheid de notulen der vorige al gemeene vergadering voor te lezen. Deze wer den onder dank zonder wijziging of bespreking goedgekeurd. De drie aftredende bestuursleden, n.1. Mevr. A. DelgorgeMerjers, de heeren P. van Dalen en K. Tiemes, werden bij de daarna volgende verkiezing met algemeene stemmen herbe noemd. Voor de Algemeene Vergadering te Amster dam op 10 December a.s. werden de volgende heeren als afgevaardigden benoemd: J. Kam man, W. J. Bakker en J. Delgorge. De be schrijvingsbrief voor deze vergadering bleek geen aanleiding te geven tot nadere bespre king en er werd dan ook besloten de houding er afdeeling aan de bovengenoemde afgevaar- o "-'en over te laten. 's volgende punt van de agenda kwam de bejrooting voor het jaar 1936 aan de orde. De c-fers zijn vrijwel gel'jk aan vorige jaren en ook hierover volgde dus geen belangrijke be spreking, Het eindcijfer van ontvangsten en u .gaven 's f 6.823.—. De begrooting voor de 'vijkverpleging eindigt debet en credit op een bedrag van ruim 6700 gulden. De verpleging aan huis zou het bestuur gaarne kosteloos doen geschieden, doch de financiën kunnen een dergelrjken last niet dragen. voor het nazien der boeken over het jaar 1935 werden een drietal leden aangewezen. Waar de rondvraag niets opleverde, sloot de voorz^er daarop deze korte vergadering. Voor de kinderen van school 14. Terwijl de bevolking van onze stad te jioop liep in de omgeving van de Weststraat om den feilen brand bij van Willigen in oogen- schouw te nemen, heerschte in „Rialto" vol komen rust. Dat wil nu weer niet zeggen, dat het daar „stil" was, integendeel er is ge zongen en gejuicht, dat het een aard had. Geen wonder, want de kinderen van school 14, die het bioscoopgebouw vulden, waren er gekomen om het St.-Nicolaasfeest te vieren. De heer Matthysen, voorzitter van de Oudercommissie, opende den middag met een gezellig toespraakje, waarin hjj de kinderen vast voorbereidde op de komst van den Sint, die met een vliegtuig op weg was van. Schip hol naar Den Helder. De directie van het Rialto-theater ontving den hartelijken dank voor het afstaan van de zaal: school 14 had de primeur in Rialto, wat het geven van een St. Nicolaasfeest betreft. Het eerste nummer var. het programma ver meldde de filmische grollen van Kater Felix. Het spreekt vanzelf, dat deze teekenfilm er als koek inging. Geen wonder, want zelfs de ouderen lachten smakelijk om de malligheden. Het zingen maakte een groot deel van het programma uit. De heer T. de Hoogh had de muzikale leiding op zich genomen en geïn spireerd door zijn pianospel zongen de kleinen lustig mee. Het groote moment was natuurlijk de ëntrée van Sint Nicolaas. Even was het dood stil, toen klonk het uit wel honderd keelen: Sinterklaasje, kom naar binnen met je knecht. Natuurlijk gaf de kindervriend gaarne gehoor aan deze uitnoodiging en gevolgd door zijn al even populairen knecht, Zwarten Piet, schreed hij, waardig en naar alle kanten knikkend en wuivend, door de zaal. Op het tooneel had de grijsaard een com plete zanghulde, onder 'eiding van den heer T. de Hoogh, te incasseeren, eerst van de grooteren en daarna van de kleintjes! De Sint vond het erg mooi en ofschoon hij erg moe was van de lange reis, bleef hij de hulde staande aanhooren. Lang werd hem geen rust gegund, want het jeugdige volkje rekende er natuurlijk op, dat de Sint iedereen de hand zou komen drukken. De brave grijs aard kon dan ook zoo moe niet zijn, of hij moest de wandeling ondernemen. Hij deed zijn werk grondig en met plezier, dat is een feit! Zwarte Piet volgde hem op den voet, een flinken zak met lekke, nijen, waaruit hij kwis tig deelde, meetorsend. Tot groot vermaak zette St. Nicolaas zich tenslotte midden in een rij tusschen de kinderen en samen met hen ging hij genieten van de filmpjes, die er vertoond werden. Het „Bluf- en Zwendel- circus", door kinderen en een aap gespeeld, vermocht vooral de kinderen te amuseeren. Aan het slot van den middag kwam de grootste attractie, n.1. het uitreiken van cadeaux, hetwelk door St. Nicolaas in eigen persoon geschiedde. Opgetogen %n dankbaar gingen de kinderen naar huis, zij hadden een fijnen middag ge had! Behalve de kleinen, zullen, naar we vast gelooven, ook hun ouders, voor zoover aan wezig, genoten hebben, vooral ook, omdat hun kroost zooveel plezier had... St. Nicolaasfeest van de leerlingen van School 5. Een vrooljjke middag. Ook dec leerlingen van school 5, de Gem. Opleidingsschool aan den Parallelweg, heeft Sint Nicolaas de eer aangedaan om door zijn persoonlijke aanwezigheid luister aan het feest bij te zetten, dat gistermiddag in „Casino" gegeven werd. In tegenstelling met Dinsdag middag, kwam de Sint voor deze gelegenheid eens aan het eind van het feest, daarmede de climax, die in het programma zat, voltooiende. Het was een alleraardigste middag daar in „Casino". Het valt ons eigenlijk moeilijk om chronologisch te werk te gaan, want hier eh daar komen de Impressies bij ons boven. Zoo denken wij aan de juichkreten, die uit de kinderschare opstegen, toen op de film de aap Flip een pak Lux over den circusdirecteur uit strooide. Daar was het keurige zingen van het koor, dat door het Hoofd van de school, den heer A. Kramer, uit de 4e, 5e en 6e klasse gefor meerd was. En het aardige speelliedje „Toch Zeven", uitgevoerd door de kinderen uit de lste klasse. (Kip Kakelaar kakelde niet, om dat de hoofdrol verhinderd was te kakelen, althans verhinderd was op te treden). En eigenlijk, ja, wat was erm nu aardig? We zou den 't niet kunnen zeggen, want telkens wer den we aangenaam verrast door het vroolijke gedoe daar op het groote tooneel, waar een Bouwmeester triomfen gevierd en een Men gelberg gedirigeerd heeft, maar waar dezen middag Heldersche kinderen van 612 jaar hun tooneeldoop ondergingen. De tweede- klassertjes hadden reuze succes met hun ver tolking van de dwergjes, waarbij de „regie" had gezorgd voor een fleurige aankleeding. De kabouters waren in grappige pakjes gekleed, en dan die baarden! Heeft U óók dat kleine jongetje met dien geweldigen baard gezien? Zooals met elk programma het geval is, moet er een extra verme'ding gemaakt worden en die geldt in dit geval nummer 8 „Een radio uitzending uit den Poppenwinkel". We hebben plezier gehad in het toovervrouwtje, dat als een klein Annie van Eesje acteerde en lak had aan alle conventie. Zij tooverde, dat het een lust was, en wat waren die poppen aar dig! Het zangspel was gebasseerd op het ge geven, dat het van twaalf tot 1 uur 's nachts speeluurtje voor de poppen is. Die kunnen dat uur loopen, praten, spelen, enfin, ze kunnen dan precies hetzelfde wat de levende jóngens en meisjes altijd kunnen. Dat hebben ze laten zien en hooren. We mogen hier wel verklap pen, dat de heer Westenberg dit aardige schetsje geënsceneerd heeft. Wellicht, dat zijn „Sigarenbandje" een schlager wordtDe aanwezigen, groot en klein, hebben hard en Hartelijk geapplaudisseerd, zelfs de voeten kwamen er aan te pas om de gevoelens van waardeering tot uiting te brengen. Zooals gezegd, de man ter eere van wiens verjaardag dit feest gegeven werd deed dienst als apothéose. Onnoodig te vertellen van de goedheden van den Hei'ige, die ook nu weer zijn jovialiteit bot vierde. Tot groote opge togenheid van de kinderen, die na een mid dag, zooals zij nog niet beleefd zullen hebben, met een cadeautje onder den arm huistoe gingen. Aanbevelend, PIET ZWEED en v/d. SLUIS die zoo groot is, dat zij de belangen der ven ters kan behartigen. Ook hier in Den Helder zijn er velen, die zich opwerpen tot straat koopman en die het niet zijn. Spreker drukt zijn spijt uit, dat er zoo weinig menschen op de vergadering aanwe zig zijn, om een doel te steunen dat in hun eigen levensonderhoud moet voorzien. Het Is hier een zware taak voor het afdeelingsbe- i stuur ,om den venters de beteekenis van een goede organisatie aan het verstand te bren gen. Het ligt in de bedoeling van den minister om een voorschotbank in net leven te roe pen, die aan de kleine middenstanders rente- looze voorschotten versteekt. Er zijn echter reeds verschillende beperkingen aangekon digd, zoodat het de vraag zal zijn of de bona fide venters hier wat aan hebben Een venter is niet te helpen me de gewone steunrege ling. men moet hem in zijn bedrijf houden en een toeslag geven. Het aantal georganiseerde venters is bui tengewoon gering en buitenstaanders zullen dan ook veronderstellen dat het niet nood zakelijk is om steun te verleenen. Wilt gij iets tot stand brengen, dan zult gij u allen moeten organiseeren. Gaat bjj u collega's aan en legt hun de noodzakelijkheid van een sterke organisatie uit, waardoor wij in staat zijn onze belangen namens een groot aantal de overheid voor te leggen. Werkt allen hieraan mee. Als dit het resultaat van dezen avond is, dan is dit meer dan schitterend. De plaatselijke voorzitter bedankt spreker voor zijn duidelijke redevoering. Van de gelegenheid tot het stellen van vra gen wordt door verschillende aanwezigen ge bruik gemaakt. De heer Presser beantwoordt nog kort, maar op duidelijke wijze de naar voren ge brachte bezwaren tot tevredenheid der vra gers. Een nagenoeg vol Casino brengt den vermaarden dirigent een spontane hulde - Beethoven's Eroïca een openbaring. OPENBARE VERGADERING VAN DE AFD. DEN HELDER VAN DEN ALGEM. VENTERSBOND. Of het door de St. Nicolaasdrukte of door den brand bij Van Willigen kwam, een feit het, dat de openbare vergadering van ge noemden ventersbond, die Dinsdagavond in het Kegelhuis werd gehouden,, zich niet in die belangstelling van het publiek mocht verheu gen, als verwacht was. Nadat de voorzitter van de plaatselijke af deeling de aanwezigen hartelijk welkom had geheeten en in 't kort den toestand van de Heldersche venters, die nu juist niet roos kleurig mag genoemd worden, had uiteenge zet, werd direct het woord gegeven aan mevr. B. Worms-Stodel. Mevr. Worms, die uit Amsterdam voor dezen avond was overgekomen, noemde het een aangename taak een woordje te spreken tot de vrouwen van de Heldersche venters. Wij als vrouwen, moeten onze mannen steunen In deze moeilijke tijden en er bij hen op aandringen, dat zij zich organiseeren om gemeenschappelijk het hoofd te bieden aan den maatschappelijken ondergang, die ons be dreigt. In Amsterdam richtten wij een vrou wen-comité op, waardoor wij gezamenlijk met onze mannen den strijd om het bestaan aan vaardden. Wij organiseerden o.a. een feestje voor onze kinderen, die toch al zoo veel te kort komen. Ook heeft dit comité ten doel bij ziekte en on gevallen steun te verleenen, los van maat schappelijk steun. Naar gelang het comité zich uitbreidt zal ook de steun, die wij kun nen uitkeeren, grooter worden. Spreekster besluit met de woorden: Ik hoop dat 't wei nige dat ik tot u gezegd heb, zoo tot u door dringt, dat u zorgt, dat uw mannen zich zullen organiseeren bij den Algemenen Ven tersbond. De voorzitter bedankt de spreekster voor haar woorden en spreekt de hoop uit, dat de Heldersche venters de noodzakelijkheid van een sterke plaatselijke afdeeling zullen inzien. Hierna krijgt de heer Presser, de voor zitter van het hoofdbestuur het woord. De heer Presser beschrijft in het kort den nood van de Nederlandsche venters. Wanneer de armoe de deur intreedt, vliegt het ver stand er uit, is een gezegde en dat is in de praktijk maar al te waar. Niets is echter erger dan een wanhoop-stemming, omdat men dan niet in staat is iets te doen om verbetering in de bestaande toestanden te brengen. De crisis er is natuurlijk niet vreemd aan, dat de venters er zoo slecht voorstaan. Juist omdat de venters financieel niet in staat zijn hun ge zin door deze moei lijke jaren heen te helpen. Zeker boven de 100.000 is op het oogenblik het aantal, dat met straathandel hun brood tracht te ver dienen en van deze geheeie groep kan ge rust gezegd worden, dat zij in armoe en ellende verkeert. En zoolang de overheid dat bedrijf niet gaat ordenen zal de aanwas, juist door de werkloosheid, nog steeds grooter worden. Het beroep lijkt voor buiten staanders zoo verleidelijk, zelfstandig te kun nen handelen, maar de praktijk leert, dat in het ventersheroep geen boterham meer te ver dienen is. De eerste taak voor ons is, den chaos in het bedrijf terug te brengen tot een geordend ctelsel. Hoe zwaar het offer ook mag zijn voor de organisatie, het moet ge bracht worden. Wanneer u nu geen offer brengt is het misschien eerstdaags onmoge lijk. In Amsterdam mtvangt men gedurende de wintermaanden reeds een toeslag, in tal van plaatsen wordt daar niet in 't minst aan gedacht. Reeds in Juli 1935 zou er een bepaalde re geling voor de straatventers worden getrof fen, tot nu toe is daar liets van terecht ge komen. De minister, die gevraagd werd een regeling te treffen, verwees ons naar de ge meentebesturen en deze op hun beurt, verwij zen ons weer naar den minister. In enkele plaatsen is echter, omdat het aantal georga- /ïiseerden van belang was, wel wat gedaan, hoewel de bjjslrgsteun ook daar nog steeds te laag is. Wij moeten er dus voor zorgen, dat de over heid een organisatie tegenover zich krijgt, Dinsdagavond heeft Den Helder een pri- meur van den eersten rang beleefd: niet minder dan Prof. Dr. Willem Mengelberg, dirigent van wereld-formaat en in Nederland Voornamelijk bekend door de radio-concerten, heeft in Casino een concert gegeven met het vo.tallige concertgebouw-orkest, waarvan de prestaties ook ver over de grenzen vermaard zijn. Den Helder heeft van dit zoo bijzondere, onder auspiciën der A.V.R.O. gegeven concert kennis genomen op een wijze, welke niet den geringsten twijfel overlaat: was men aan vankelijk enthousiast, later op den avond, met name na de grandioze vertolking van Beet hoven's Eroïca, nam dit den vorm aan van een ovatie. De eerste kennismaking van Den Helder met den meester had niet hartelijker, niet spontaner kunnen zijn. Mengelberg komt naar Den Helder. Reeds ejenige weken geleden ging deze mare door de stad, doch aanvankelijk werd zij met de noodige reserve ontvangen. Men kon zich niet indenken, dat een dergelijk orchest, dat in de Van Baerlestraat in Amsterdam een centrum van muziekleven geschapên heeft, zoo maar mir nichts dir r.ichts naar het noorden zou komen. Het was te mooi om waar te zijn. Doch zie: het bleek, dat dit alles werkelijk heid was en dat het de A.V.RO. inderdaad ge lukt was voorloopig een drietal concerten af te sluiten, waarvan het eerste in Den Helder. Het lijkt ons welhaast overbodig in detail in te gaan op het artistieke kunnen var» dit even geselecteerd als kunstzinnig ensemble. De competentie van deze musici is bekend, tot ver en ver over de grenzen, en het is geen overdrijving, als men zegt, dat het Mengelberg was, die in de laatste halve eeuw het Neder- landsch muziekleven met een nieuw leven en een nieuwen geest verrijkte. Het orchest perfectionneerde hij tot een der brillantste die er thans zijn. Zijn energie, zijn wilskracht en zijn uitgesproken persoon lijkheid vormden een cultuur op zich zelf, een klasse apart. Men moet den meester vele malen gehoord hebben om dit te begrijpen: doch dan weet men tevens, dat nog nimmer de routiner vat kreeg op den bezielenden kunstenaar. Er is van hem gezegd, dat hij geen eind resultaat kent; dat een openbaar concert In wezen slechts is: „een repetitie zonder af kloppen". Vandaar dan ook, dat iedere ver tolking onder hem steeds weer nieuw is, qteeds wisselt van inzicht en muzikaal aspect. Daarbij houdt hjj steeds in 't oog, dat het doel van zijn orchest tweeledig moet zijn: ten eerste: volmaakt spelen, en ten tweede zóó spelen, da t het publiek de beteekenis der muziek volkomen begrijpt. Wij mogen de A.V.R.O., onder wier activi teit dit alles mogelijk werd te beluisteren, dankbaar zijn: wij kunnen ons niet herinneren ooit zoo verheugd geweest te zjjn voor een propaganda-avond" als thans. Gezien als z.g. „Beloonings-concert" heeft het doel getroffen. Meer dan dat: het werd een feest. Casino was des avonds practisch gesproken vol. Letterlijk geheel muzieklievend Den Hel der was present en ook van buiten zagen wjj tal van bekende gezichten, die dit muzikaal evenement van den eersten rang niet wilden missen. Er zat reeds sfeer in de zaal: men voelde iets van die eigenaardige, en zoo moeilijk te definieeren spanning, welke aan belangrijke gebeurtenissen vooraf gaat. Op tooneel zat het een goede 70 man tellende orkest reeds opgesteld Kwart over acht: men weet het: Mengel berg is behalve een minutieus musicus man van de klok. En zie: slechts enkele minuten later of daar zien wij de kleine, doch zoo markante figuur tusschen de coulissen ver schijnen. De zaal staat als één man. Het is meer dan een applaus: het is de vertolking van een warme dankbaarheid voor den meester, dat hij Den Helder dit wilde schen ken. Het houdt aanen Mengelberg staat op het podium: even ernstig, doch dan komt een breede glimlach over dat expressief ge zicht. En hij dankt en buigteenmaal vijfmaalvele malen. Hij wendt zich tot het orchest. Even nog klinken de laatste afstemmingstoneneen kort aftikkenen de eerste klanken van Weber's ouverture „Oberon" vloeien uit de violen. Voor hen ,die onbekend zijn met het libretto, diene het volgende. Het gegeven handelt zich af in een specifiek Germaanschen sfeer, in de wereld van reuzen en elfen, een stof, welke door Weber in zijn laatste levensdagen op geniale wijze bewerkt is. Oberon, Koning der Elfen, leeft in twee dracht met zijn gemalin, Titania en beiden hebben gezworen zich niet eer te verzoenen, voor de liefde van een ander paar in alle omstandigheden standvastig is gebleken. Dit andere paar zjjn Hüon en Rezia, dochter van den Kalief van Bagdad. Oberon geeft den ridder een tooverhoorn, met behulp waarvan Hüon zonder moeite den verloofde van Rezia kan vers'aan. Beider liefde wordt sterk op de proef gesteld en het geheel vormt een typisch Germaansch heldendicht, met al de bekoring daarvan. Wat de ouverture betreft, hierin zijn de motieven van het geheeie werk thematisch geweven en is in zijn geheel een frappant voorbeeld van dramatische kunst. De vertolking van Mengelberg was magni fiek: daar werd met een vuur en toewijding gemusiceerd, zooals men het hier nog welhaast nimmer gehoord had. Hoor die violen, die de dansen der elfjes illustreeren, hoor hoe als een teeder genuan ceerde zephyr een wereld van feeëriek leven voor ons opengaat en hoe verbijsterend k'aar dit alles is. Hoe zuiver blijft deze ouverture, ook daar, waar het geheeie orchest mee-gaat in de hartstocht van een vervoering, die Mengel berg er in legt. Zie, noe deze meester ieder onderdeel van zfln prachtig instrument leidt, hoe hij allen bezielt, nu eens in uitbundige drift meegevoerd, dan weer in verheven rust slechts even de sfeer aanduidend. Men is ontroerd: wanneer hoorde men zóó de „Oberon"wanneer kwam een verre wereld van sprookjes en verheven poëzie zóó concreet tot ons1 Indien een applaus ooit eerlijk de meening van een volle Casino-zaal heeft vertolkt, wel, dan was het nu. En Mengelberg, lachend en buigend, dankt. Is ook getroffen door zulk een spontane hulde voor den ouden „Oberon". Een tweetal melodieën voor strijkorchest van Eduard Grieg volgden: Als eerste was daar „Herzwunden". Men kent Grieg. De grootste kracht van dezen Noor lag in het simpele volksche liedeke. In het volkswijsje van den visscher en in dit van de vrouwen, die wachten op hen, die daar ver wegzwerven op wild-bewogen zeeën. Maar welke compositie men neemt van Grieg, het is altijd karakteristiek Noorsch. Men proeft de specifieke geest vandit won dere volk, welks uitgelatenheid en diepe melancholie elkander zoo begrenzen. „Herz wunden"men treurt mee met de violen, die het aangrijpende motief zingen, de wee moed wordt tastbaar...... En weer valt het op, hoe de groote dirigent dit leidt, dit bezielt. Hoe hij steeds weer een gedempte sfeer weet te behouden, een sfeer van elndelooze weemoed en droefheid. Men voelde het: daar was contact tusschen musici en publiek. Hier was een delicate schotel, welke den muziek-fijnproever ge offreerd werd. Welk een machtige ontroering ging door de zaal, bij het beluisteren van deze verklanking. Daar was een overgave en een brio, welke zich niet onder woorden laat brengen. Laat ons volstaan te zeggen, dat de uitvoering perfect was tot in ieder onderdeel, ook van „Letzter Frühling" en dat men een bewijs van virtuoos samenspel kreeg, dat boven alle lof verheven was. Evenwel daar was een climax in dit concert: want als laatste nummer voor de pauze ging daar de wonderschoone „Siegfried- Idyll" van Wagner, hetwelk in waarheid een sensatie werd voor een reeds hooggespannen auditorium. Dit gedeelte uit het helden-epos van Richard Wagner behandelt de geboorte van Siegfried. En weer werd het een vertolking, zóó klaar, zóó door en door muzikaal, als men zelden hoorde. Dadelijk reeds, na de eerste klanken, was men geboeid door deze zeldzame weergave, door de klare voordracht, het levendige parate samenspel en de inten siviteit van klank. De violen waren van verbijsterende schoon heid, doch daar was een hobo- en klarinetspel, zoo intens doorvoeld, zoo weergaloos melo dieus, dat men eerbied krijgt voor ensemble en dirigent, welke dusdanig één zijn in aan voelen en begrijpen van deze Wagner-muziek. Hier trad duidelijk aan het licht de sterke vitaliteit van Mengelberg, zijn breede muz'ka- liteit, welke beide zoo het stempel drukten 5 December. Zelfs Mussojini moet van de.Engelschen houden, als hij leest, met welk een aandoenlijke poppenkast zij hun Lagerhuis openen. Eerst komt er, een meneer met een zware staf, de boodschapper van het Lagerhuis, die naar zijn staf „Black Rod" wordt genoemd en die klopt op de deur om toegelaten te worden. Nu gebeiirt er iets heel moois. De deur worat voor den neus van Black Rod dichtgesmeten, mom de on afhankelijkheid van het Lagerhuis te too- nen". Die heeft het Lagerhuis trouwens nog eens getoond, toen n.1. een Schotsche Labeur afgevaardigde dezen zelfden Black Rod den staf uit de hand nam en hem in woede op den grond gooide... Maar toen werd het mopje heelemaa' niet geapprecieerd. Toen washet zoo ongeveer heiligschennis en do overmoedige afgevaardigde moest boete doen. Eindelijk mag de goede man dan binnenko men. En nu begint de tweede comedie. De ver kiezing van den voorzitter. Alle partijen zijn het er over eens, dat het opnieuw kapt. Fitz Roy zal '-orden. Kapt. Fitz Roy weet het, wil het, en rekent er op. Maar de tra ditie eischt, dat er een kleine -guitige panto mime aan voorafgaat. Nadat Fitz Roy geko zen is, komen twee Lagerhuisleden hem van zijn plaats halen en nu moet tegen stribbelen. Hjj moét hén van zich af duwen, neen schudden en zich tenslotte tegenspartelend naar het eeregestoelte laten sleepen. Tradi tie die Engeland groot heeft gemaakt en alleen hi Engeland mogelijk iS- Ziet u Jhr. Ruys de Beerenbrouck al, die door de heeren Albaraa, Wendelaar en Ling- bleek naar denvoorzittelszetel wordt ge sleept De traditie is in Engeland .onuitroeibaar. Het heeft mij; toen ik er onlangs na tien jaar afwezigheid een korte vacantie door- braeht, gefrappeerd. De Engelsche huisvader duwt nog steeds den kinderwagen voor zich uit, en zou zich een bruut vinden ais hjj het zjjn vrouw liet dóen, j Maar de Engelsche huisvader verdwijnt ook nog steeds 's avonds naar zjjn club, en zóu zijn vrouw een bruut vinden als ze daar Iéts tegen had. De Engelschman weigert nog steeds zich op eën krant te abonneeren, maar koopt graag net zooveel osse nummers per dag als er dien dag paardenrennen worden gehou den, plus twee voor in den ondergrond. Echtscheidingen zjjn voor de Engelsche pers nog altijd belangrrKer dan echte oor logen. Zij vullen ie -'oorpagina, en het pu bliek heeft et recht de foto's van alle drio betrokkenen in zjjn avondblad te vinden. De officieele opvatting is dat dit afschrikt; de officieuze, dat het de losse nummer-verkoop stimuleert, en brave menschen op zonder linge ideeën brengt. De bu^conducteurs denken nog altjjd dat u niet goed wijs bent als u hun een fooitje wilt geven, en zjjn desondanks toonbeelden van beleefdheid. Elke „teashop' bezit nog altjjd een cais sière in een hojvje; het voordeel is, dat er dan altijd iemand in de zaak is, al is zij dikwjjIS de eenige. Dé bladen staan vol over middelen tegen de rheumatiek, maar wie thuis centrale ver warming heeft, werdt voor 'n zonderling ge houden. Wat wil u? Allemaal traditie... Donderdag 5 December, Casino, half twee: St, Nicolaasfeest Marine personeel. Vrijdag 6 December. Casino, 8 uur: Solrée Handelsschoolvereen, „H.S.V.". Zaterdag 7 December. Casino, 8 u. 30: St, Nicolaasfeest met de Band van 7. Musis Sacrum, 8 uur: Soirée. Zondag 8 December. Casino, 8 u. 15: Cabaretavond-gezelschap Chr. de la Mar; Bal na. Müsis'Sdcrum, 8 uur: Soirée. Maandag 9 December. Café „Centraal", 8 u, 15: Lezing met licht beelden voor de Held.' Esperantovereen, „Nova Sento". Donderdag lt December, Casino, 8 uur: Soirée M.U.L.Q.-Schoolver- eeniging. op het spel van ieder kunstenaar afzonderlijK. Een dergelijke instelling op een dergelijk hoog plan is iets, wat men zéér, zéér zelden be leeft. Het werd niet minder dan een ovatie, welke men den dirigent bracht voor deze wonder schoone vertolking. En zie, hoe Mengelberg, zelf verrukt over de geleverde prestatie, ge roerd de hand drukt van ,zijn eersten violist Ferdinand Helmann, die zu.k een belangrijk aandeel in dit alles had. Hoe hjj steeds weer buigt en. dan lacht, breed, blij en gelukkig. Een krans wordt namens 't auditorium ge offreerd en wederom staat men en applaudis seert, tot eindelijk Mengelberg vlug van het podium yerdwjjnt. En eerst dan komt men tot rust. De .Eroïca". Was het programma voor de pauze nog van betreskkeljjk licht gehalte, erna volgde in grooten stijl een van Beethoven's schoonste symphonieën, de Eroïca. Het is interessant te weten, dat Beethoven aanvankelijk een anderen naam op deze parti tuur had staan en wel: „Bonaparte" Evenwel...' Napoleon riep zichzelf uit tot Keizer en Beethoven veranderde den naam zjjner symphonie in „Sinfonia Eroïca". Prachtig was de inleiding der violoncellen, en eveneens de daarop volgende periode van hobo-klarinet-fluit. Dan nemen de violen de melodie over, een melodie, welke voorstelt gedachten en ge waarwordingen van grootsche allure. Het staccato der contrabassen was teeder en liefljjk en daarboven klinkt, op verschil lende tijden ingezet, steeds weer het hoofd motief.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 5