Buitenlandsch Overzicht.
HET
GESTOLEN KIND
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Oost-Indié.
63ste JAARGANG
Engeland's come-back naar de Volkenbonds-gedachte. - Ce
regeering redt zich ten koste van Hoare. De beteekenis van
grondstoffen
Zegepraal
van éc
Volkenbonds
gedachte
De kwestie
der grond
stoffen.
Duitschland en de
evangelistische kerk.
Herriot afgetreden als voorzitter
van de radicale en socialistische
radicale partij.
16 nieuwe kardinalen.
Ontwerp van 500 millioen voor
openbare werken in de
Vereen igde Staten.
De aangenomen resolutie
Devlootplannen van Japan
Groote militaire bedrijvigheid
te Alexandrië.
De ontgoocheling van
Italië.
Hoofdpijn, Kiespijn. ^0^°^
Diefdesdrama in Indië.
Tegen muskietengevaar in
Singapore.
FEUILLETON
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
COURANT
Abonnement per 3 maanden by voorultbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—,
NederL Oost- en Weat-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, f 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
VerschUnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIE Nl
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; by niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Ook in deze kolommen
is onlangs verwondering
uitgedrukt over de plot
seling gewijzigde poli
tiek van de Engelsche
regering, die by monde
van Sir Samuel Hoare in
Parys met de Fransche vredesvoorstellen
accoord gegaan was. Deze politiek beoogde
niet minder dan een bevoordeelen van een
staat, welke niet geschroomd had om het Vol
kenbondspact te schenden en een aanval op
een lid van dien Bond te ondernemen. Zooa s
men elders in dit blad kan lezen, is der regee
ring in deze geen critiek gespaard gebleven
en heeft zy zelf haar Minister van Buiten-
landsche Zaken „overboord moeten zetten",
om te voorkomen, dat in de regeering en-bloc
een motie van wantrouwen werd gesteld.
Thans is Sir Samuel Hoare afgetreden en
Donderdag heeft deze in het Lagerhuis een
verklaring over zyn handelwyze afgelegd. Ook
dit belangrijk stuk vindt men in dit nummer
afgedrukt.
Wat wy ons thans hebben af te vragen is:
Wat zijn de gevolgen van dit aftreden en van
deze come-back der Engelsche regeering T
Ziet hier wat de N.R.Ct. er van denkt:
Wat gebeurd is, heeft twee buitengewoon
belangrijke kanten. Een er van is zeer ver
heugend.
In Engeland heeft de Volkenbondsge
dachte gezegevierd. De Engelsche regee
ring is niet geweken voor eenigen druk
uit de buitenwereld.
Het gaat nu ook niet langer aan te zeggen,
dat Engeland in deze aangelegenheid enkel
Zijn eigen belangen zoekt, en het beginsel
slechts als voorwendsel gebruikt. Want by het
voorstel van Parys werd vrijwel alles, wat
Enge'and van de penetratie van Italië in
Abessinië te vreezen had, voorkomen. Het ge
vaar vdoc.bet.„Siiezkanaal werd er niet grooter
door. Italië kreeg niet de beschikking over
het reservoir van de zeer krygshaftige, Abes-
sij.iscbe bevolking en evenmin over het ontoe-
gankelijke Abessynsche hoogland, om een
machtige, militaire basis aan de Roode Zee
en een luchtbasis tegenover Aden en Zuid-
Afrika daaruit te maken.
Het Engelsche volk, byna In z(Jn geheel,
woog deze dingen niet af, maar mat de
concessies met den maatstaf van het Vol-
kenbondsrecbt. Het duldde niet, dat de
aanvaller toch nog vruchten zou plukken
van zijn aanval, in plaats dat straf hem
trof voor zyn lichtvaardige misdaad tegen
vrede. Wlen deze daad heeft begaan, kun-
non geen voordooien daarvoor aangeboden
worden; anders zou de Volkenbond eer
een gevaar dan een voordeel worden voor
den zwakkere tegenover den sterke.
Deze redeneering was het criterium. Z(j
heeft de drijfkracht gevormd voor de steeds
in kracht toenemende beweging tegen het
accoord van Parys. De regeering 1« daarvoor
gezwicht, zy zegt nu, dat haar beleid in over
eenstemming zou zyn met den wensch van de
KONIJN's AUTOMATIC (dag en nacht)
Diverse Winterschotels, Nasis-
Goreng en Bahmi, alles 25 c. p. p.
natie, zooals die ook by de verkiezingen zoo
sterk tot uiting gekomen is.
Men mag de regeering niet beschuldigen,
dat zy anders gewild heeft, zy is slechts voor
zichtig geweest. Laval had haar overtuigd van
het gevaar, dat er stak in de desperate stem
ming van Mussolini tegenover de oliesancties,
en haar tevens medegedeeld, dat hy tegen
over dit gevaar het risico by de afkondiging
van het embargo niet mede kon aanvaarden.
Om een gevaar, dat hy buitengewoon groot
was gaan achten, te ontgaan, heeft Hoare. en
heeft met hem het kabinet met het beginsel
geschipperd.
Nu zal er niet verder worden geschip
perd. Genève weet, wat het aan Engeland
heeft. Genève men heeft het uit de
houding van Laval in den Raad ook ge
zien staat nu weer sterk, te sterker
zelfs na deze uiterste beproeving van den
ernst der bedoelingen van Groot-Brittanje.
Wat wy voor en van den Volkenbond
hebben gevreesd, is op het oogenblik niet
langer te vreezen, onverschillig of het olie-
embargo er komt of niet. De Volkenbond
is de ernstigste crisis in zyn bestaan nu
te boven gekomen. Op een vastberaden
Engeland steunend, is hy een realiteit.
Maar onmiddeltyk in verband daarmede
staat een andere, zeer ernstige kant van het
geval. Men zal zich nu schrap moeten zetten
voor de komende gebeurtenissen. Engeland
scheen eerst zijn rekening te hebben opge
maakt, en ieder risico van de toepassing der
sancties te willen aanvaarden. Daarvan is zyn
regeering op 8 December afgeweken. Nu ver
klaart zy uitdrukkeiyk, tot haar oorspronke-
ïyk standpunt terug te keeren. Men kan
slechts hopen, dat Laval zich uit vreesachtig
heid In de ware bedoelingen van Mussolini
vergist heeft of dat Mussolini, nu tegenover
een Engeland staande, dat heel zeker niet
meer tot wyken te brengen Is, zich, bezint De
Engelsche regeering kan thans veel wagen,
omdat het land haar met onmiskenbare dui-
deUjjkheld gemachtigd heeft de verantwoor-
delijkheid op zich te nemen, waarvoor zy eerst
was teruggeschrikt Spannend echter wordt de
toestand nu in de hoogste mate. Maar men
moest weten, toen Genève zyn actie begon,
dat dit geen spelletje was, doch een slechts
door den inzet gerechtvaardigd waagstuk.
Zooals men weet, is
één van de voornaamste
redenen van den Ita-
liaanschen inval in Abes
sinië, het gebrek aan
grondstoffen, dat een
groote staat als Italië ten tyde van oorlog in
groote moeiiykheden zou kunnen brengen.
Men kan zich Immers Indenken, dat een oor-
logvoerend land van zijn bondgenooten (wèl
bezitters van voldoende kolenmynen e.d.) zou
worden afgesneden, waarop dat land op zyn
eigen koien-voortbrenging zou zyn aange
wezen. Een treffend voorbeeld vinden we nu
in de toepassing der sancties. We zien hier,
dat Italië als het ware van de andere landen
afgesneden wordt, daar de levering van aller
lei benoodlgde grondstoffen en goederen aan
haar verboden is.
In de toepassing van deze sancties vinden
we een nog grootere mate van verklaarbaar
heid in het feit, dat Italië territoriale uit
breiding beoogt, vooral van die gebieden, die
haar de zoo zeer gewenschte grondstoffen
kunnen verschaffen. Eenmaal in het bezit van
dergelijk grondgebied, zou Italië meer weer
stand kunnen bieden, daar het feit, dat zy
haar relaties met andere mogendheden ver
broken zou zien, haar niet zoo zeer zou deren.
Het Alg. Handelsblad wijdde in haar Donder
dagavondnummer een hoofdartikel aan deze
belangrijke kwestie. Wy stippen er de volgen
de passages uit aan:
Wg hebben al eerder in dit b'ad uiteengezet,
dat er geen territoriale verdeeling van grond-
stofgebieden denkbaar is gesteld dan al,
dat de landen bereid zouden zyn om daartoe
over te gaan. hetgeen voorloopig niet waar
schijnlijk mag heeten die aan elk land voor
zijn behoeften een volledige collectie eigen
grondstofbronnen zou kunnen verschaffen.
Concentratie van zulke brongebieden in de
handen van enkele landen zal andere landen
steeds onbevredigd laten. Een indeeling, die
allen voldoet is dus niet mogeiyk.
Een aangevallen staat zonder eigen grond
stoffen, zal deze steeds van zyn collectieve
helpers kunnen krygen. Maar afgezien daar
van zou het, zooals wy reeds hebben opge
merkt, nooit mogelijk zijn om zelfs door her-
verdee'ing der z.g. koloniale grondstofbron-
gebieden, het een ieder naar den zin te maken.
Voor het overige is zelfs het bezit van
grondstofbrongebieden over zee geen absolute
garantie in oorlogstijd. Dan treden er immers
quaesties op van bedreigde verbindingswegen
en van de macht om die vrij te houden. En
daarmede zit men dan toch weer in het alge-
meene veiligheidsprobleem.
De Volkenbondsmethode wil dit langs col
lectieven weg oplossen. Die weg corrigeert
tevens de mogettjke gevolgen van een oneven
wichtige verdeeling der grondstofvoorraden
der wereld. Te vreemder is het dan ook, dat
juist de onbevredigde landen zich het sterkst
tegen dit collectieve systeem verzetten.
Bisschop Zanker ontslagen.
Dr. Zanker, de evangelische bisschop van
Siberië Is naar de Beriynsche correspondent
van de Times meldt door minister Kerrl
ontslagen. Hy had zich naar men weet niet
gestoord aan 's ministers scherpe verordening
en was voortgegaan met het examineeren van
theologische candidaten. Deswege was hem
eerst huisarrest en inhouding van salaris op
gelegd en daarop Is nu het ontslag gevolgd.
De Belgdeniskerk die den laatsten tyd nog
een kleine hoop had gehad op een schikking
verwacht thans na Kerstmis scherpe maat
regelen tegen haar.
Het ontslag van Herriot als voorzitter van
de radicale partij schynt nu definitief. Zoo dik
wijls heeft hy daarmede gedreigd, dat men ge
neigd was er niet te veel waarde aan te hech
ten. Maar het conflict ln zijn geweten was zoo
nijpend geworden, dat het hem onmogelijk
werd de verantwoordelijkheden van een minis
ter overeen te brengen met die van leider eener
party, waarvan een deel der leden zich ln de
Kamer by elke belangrijke stemming tegen
het kabinet, dus tegen hem zelf uitspreekt.
Nu Herriot als hun leider afgetreden is, is
tegelijkertijd zyn beteekenis als lid van de re
geering verminderd.
Herriot blijft in de radicale party en men
weet, dat het ministerie nog andere radicalen
telt. Maar de stelling van het kabinet-Laval
is weer wat verder ondergraven.
In de uiteenzetting, die Herriot ln de bijeen
komst van het bestuur der radicale partij heeft
gegeven omtrent zijn standpunt ten opzichte
WAS-en WBIM0MACHINE3
van de politiek van Laval welke uiteenzet
ting aan de uitlating van Vidal vooraf ging
verklaarde hy o.m. „Gy zult begrijpen, waarom
lk loyaal wil biyven. Niettegenstaande alles
wensch ik u er op opmerkzaam te maken, dat
het ontwerp half Engelsch, half Fransch is. Ik
acht het noodzakeiyk te zeggen: laten we En
geland blijven vertrouwen en overtuigd zyn,
dat we het aan onze zyde zullen vinden op
den weg, welke tot den vrede leidt. Men heeft
het goed geacht den chef van de regeering ver
antwoordelijk te stellen; lk behoor tot- deze
regeering en acht het een republikein waardig
te zeggen: „Ik ben ten zeerste overtuigd, dat
Laval den vrede wil verdedigen door te trach
ten Italië aan onze zyde te brengen".
Herriot verklaarde vervolgens, dat hy een
aanhanger is van een verzoenings-formule,
doch deze gebaseerd op het Volkenbonds-pact.
„Wij arbeiden aan de verzoening, doch blijven
trouw aan de rechtvaardigheid en aan den eer
bied voor den Volkenbond" zelde hy.
De Paus heeft Donderdagochtend een con
sistorie gehouden in de basiliek van de St.
Pieter, waar hy 16 nieuwe kardinalen den hoed
opzette.
Voorafgegaan door een schitterenden stoet,
schreed de Paus naar de basiliek, waar hy
platas nam op den troon, welke bij het altaar
is opgesteld.
Op de tribunes voor de genoodigden werden
opgemerkt de vroegere Koning van Spanje,
familieleden van den Paus, de Grootmeester
van de Orde van Malta en alle leden van het
Corps Diplomatique, zoomede leden der aristo
cratie van Rome.
Na de plechtigheid keerde de Paus naar zyn
vertrekken terug. Na deze grootsche ceremo
nie in de St. Pieter, vereenigden de kardinalen
zich in de consistoriezaal, waar de Paus een
geheim consistorie hield, waarby hy den nieu
wen kardinalen den ring overhandigde.
President Roosevelt heeft medegedeeld, dat
de regeering in de eerstvolgende zitting van
het Congres een wetsontwerp zal indienen, tot
het doen uitvoeren van openbare werken,
waarvoor een bedrag van bijna 500 millioen
dollar beschikbaar zou moeten worden gesteld.
De tekst van de resolutie, die de Volken
bondsraad Donderdagmiddag heeft aange
nomen, luidt als volgt:
1. De Volkenbondsraad bedankt de gede
legeerden van Engeland en Frankryk voor de
mededeelingen, die zy hem gedaan hebben om
trent de denkbeelden, die zy aan de twee par
tijen ter wille van een verzoening hebben aan
geboden.
2. Met het oog op het slechts preliminaire
karakter van deze denkbeelden, welk karak
ter de mogendheden, die het Initiatief er toe
genomen hebben onderstreept, ls de Volken
bondsraad van oordeel, dat er geen reden be
staat zich thans reeds daarover uit te spreken.
3. De Volkenbondsraad draagt aan de
raadscommissie van dertien (alle leden van
den Volkenbondsraad behalve de strydende
partyen) op, om onder de ln acht neming van
het Volkenbondsverdrag den toestand tn zyn
geheel te willen bestudeeren, ln het licht van
de Inlichtingen, die de raadscommissie zou
kunnen verkrygen.
In Japansche militaire kringen is men van
oordeel, dat er in 1037 geen onmiddeliyke wed
loop ln maritieme wapening zal beginnen
zelfs indien de verdragen van Wasnington en
Londen afloopen, zonde, dat er dan een nieu
we maritieme overeenkomst zou zyn tot stand
gekomen.
In Japan wordt er voorts op gewezen, dat
het programma voor vlootbouw vrywel onge
wijzigd zal worden voortgezet op den huldi
gen voet, omdat de Japansche vloot de vei
ligheid der natie dient te verzekeren en be
hoort te voldoen aan de speciale eischen, die
er voor Japan te steden zyn.
Reuter meldt uit Alexandrië, dat daar een
zeer groote militaire bedrijvigheid valt waar
te nemen. Er zijn thans 24 eenheden van de
Britsche vloot in de haven van Alexandrië, die
zoo vol ls, dat eenige kruisers buiten de haven
voor anker moesten gaan.
De laatste dagen heeft men met grooten
spoed de schepen voorzien van munitie, vlieg
tuigen, automatische kanonnen en ambulances.
De woestyn in de buurt van Alexandrië is
herschapen in een militair tentenkamp Naar
verluidt worden er de komende dagen nieuwe
contingenten troepen verwacht en er ls een
groot -xansport tenten onderweg van Enge
land. De geheele atmosfeer te Alexandrië is
zeer geladen.
De Popoio d'Italia schryft ln een artikel,
dat de Afrikaansche oorlog een oorlog van
armé, onterfde proletariërs is. In de laatste
vyftig jaar heeft Frankryk Tunis, Marokko,
Syrië enz. bezet. Engeland heeft zyn controle
uitgebreid over Egypte, Transvaal, de Oranje
Vry staat, Tanganjika, Palestina en de petro
leum van Irak. Italië kreeg niets.
Dezer dagen, aldus de Popoio d'Italia, heeft
de onrechtvaardigheid van de sanctionisten
zich duidelyk gemanifesteerd. De pacifisten ln
dienst van de negers duldden niet, dat met
Italië gesproken werd. Als een minister een
plan indient, dat een mogelijke basis voor een
discussie is, is hij gedwongen om zyn ontslag
te nemen.
De nelft van den Volkenbond staat onder
het gezag van duistere stroomingen. De Abes
synsche rassen, de roode en groene Internatio-
nales, louche, Inhalige zakenlui doen zich voor
als vrienden van den Europeeschen vrede.
Tegenover een dergelijke hybridische coalitie,
aldus de Popoio, voelt he.. Italiaansche volk de
onoverwinnelijke moreele kracht van zyn eigen
recht op leven en arbeid.
pijnen te verdryven is een Mijnhard!'* Poeder.
Per stuk 8 ct.; doos 4o ct. By Uw Drogist.
Europeaan schiet op Inlandsch meisje.
Te Saumlaki, de hoofdplaats van de Tanim-
bar-eilanden, heeft zich op 16 November een
ernstig drama afgespeeld, waarvan Aneta per
luchtmail het volgende meldt:
De 24-jarige magazynmeester J., van het te
Dobo thulshoorende zeilmotorschlp Ariel en
dienst doet als moederschip voor de ln die
zeeën verbiyvende parelvisschers, knoopte te
Saumlaki liefdesbetrekkingen aan met een 16-
jarig Mohammedaansch meisje. Daar deze
Jongeman katholiek was en het meisje reed»
aan een Mohammedaan te Lerat ultgehuweiykt
was, stond haar vader den omgang met J. niet
toe. Op een avond verdween het meisje en de
vader, die veronderstelde, dat zy met J. weg-
geloopen was, wendde zich tot den gezagvoer
der om haar met politiehulp te doen opsporen.
Na lang zoeken werd het paar om ongeveer
1 uur 's nachts in een loods nabij den steiger
aangetroffen. De politie arresteerde J. en het
meisje, Aminah Soepa genaamd, werd weder
onder het ouderiyk gezag gesteld.
Den volgenden dag werd J. voor den raad
van hoofden geleld en aldaar veroordeeld vol
gens het adatrecht tot 8 maanden gevangenis
straf. Daar het vonnis nog niet bekrachtigd
was, werd hem toegestaan zich naar boord te
begeven van het schip, dat op de reede ten
anker lag, om zyn zaken te regelen.
Den volgenden morgen begaf hy zich b(j het
krieken van den dag, zonder dat iemand het
wist, naar den wal, na zich voorzien te hebben
van een Colt-revolver, geladen met 10 patro
nen. Hy zocht het meisje op en schoot op haar,
doch de kogel wondde haar slechts licht aan
de kin en borst. De vader rende hierop uit de
slaapkamer naar achteren. Een worsteling
ontstond, waarby den vader de llnkerpink werd
afgeschoten en J. drie schoten ln de borst, het
rechterbeen en den linkerarm kreeg, waarop
hy spoedig ln elkaar zakte. De vader ontrukte
hem de revolver en rende daarmede weg. J.
overleed eenige uren later in het hospitaal,
In zyn zak werd een brief aangetroffen,
waarin hy zyn kapitein mededeelde, dat Ami
nah en hy besloten hadden om zich van het
leven te berooven, omdat ze elkaar toch niet
zouden krygen. Tevens verzocht hy daarin
den kapitein om zyn schulden te willen be
talen en zijn nagelaten zaken te regelen.
Na een gehouden onderzoek werd de vader,
die eerst was gearresteerd, uit de voorloopig»»
hechtenis ontslagen.
Reuter meldt uit Singapore:
In verband met de toenemende verspreiding
van malaria door de ludlowi-muskieten, die ln
de afgeloopen week ontstellende afmetingen
heeft aangenomen, hebben de autoriteiten te
Singapore besloten drastische maatregelen te
nemen, en een kanaal te graven om het zee
water te voeren naar de lager gelegen ge
bieden, waar de broedplaatsen der muskieten
gelegen zyn. Dit acht men het eenige middel
om het vraagstuk op te lossen.
Door dezen maatregelen zullen uitgestrekt®
gebieden en de daarop gelegen dorpen getrof
fen worden, terwyl vele visschers broodeloo»
zullen worden.
Het gebied ligt naby het vliegveld van Sin
gapore, dat ras zyn voltooiïing nadert, en ge
vreesd wordt, dat de internationale sanitaire
autoriteiten het vliegveld ongeschikt zullen
verklaren, indien men den huidigen toestand
laat voortbestaan.
Een andere factor is het gevaar, dat de gel®
koorts door de lucht uit Afrika wordt binnen
gebracht.
is die nieuute H O NG'S KA L F SS O EP
10)
Zoo trachtte hy zijn gewetensbezwaren weg
te redeneeren en zocht eindelyk, laat in den
nacht zijn veldbed op. Maar hy kon niet sla
pen. Hy werd vervuld door kwellende droo-
men over zijn halfbroer. Hy zag Roger Man-
nering's primitieve manier van leven ln het
inlandsche dorp; hy stelde zich hem voor, op
het oogenblik, dat het verleden tot hem te
rugkwam en dat zijn verlangen naar wraak
in hem begon te ontwaken en hy dacht aan
de onnavolgbaar handige wijze, waarop hij
die wraak ten uitvoer had gebracht.
Tenslotte kon hy zijn eigen gedachten niet
langer verdragen en hy stond op en liep zoo
zacht mogelyk naar de waranda.
Hij zette zich neer en keek urenlang uit
ln den maanverlichten nacht. Een gevoel van
namelooze wanhoop maakte zich van hem
meester en hij huiverde. Het was hem alsof
een paar spookachtige gryparmen, die uit een
andere wereld kwamen, hem grepen en naar
omlaag sleurden, hij voelde om zich heen de
ontastbare aanwezigheid van een op wraak
zinnenden geest, die niet rusten zou voor hy
zijn doel bereikt had en overmand door vrees
en ellende begroef hy zyn gezicht in de han
den.
Toen meende hij plotseling een vaag geluid
te hooren; bi) lichtte zijn hoofd op en keek
scherp om zich heen. Iemand iets stond
daar in de schaduw by de deur, die toegang
gaf tot de waranda. Een oogenblik stond zyn
hart stil van schrik, toen bewoog de gestalte
en hy herkende Honor. Een half gesmoorde
kreet van verlichting ontsnapte hem en het
meisje keek verwonderd om. Haastig en ner
veus lachend gaf hij een verklaring.
Ik moet in slaap gevallen zyn voor jy
kwam. Ik dacht heusch dat je een geest was.
Het is niet moeilyk om bygeloovig te wor
den in Afrika.
Bygeloovig, antwoordde Honor snel.
Heb jy dat gevoel ook? Er ts hier iets
ik weet niet watdat me onrustig maakt.
Het is net of ik er een voorgevoel van heb,
dat er iets gebeuren zal. Het ls dwaas van
me, maar ik kan er niet van slapen.
Haar woorden droegen er niet toe bij om
hem te kalmeeren, maar hy trachtte zyn
toon zoo luchtig mogeiyk te doen klinken.
Het is niets, zei h(j. Je bent over
vermoeid van de inspanning van de laatste
dagen. Je moet dat gevoel van je afzetten.
Honor. Kom hier bij me zitten. Misschien zal
dat je wat rustiger maken, zoodat Je inslapen
kunt.
Ze ging naast hem zitten, onbewust van de
onmetelyke verlichting, die zy hem gaf. Zyn
arm glipte om haar heen en een tydlang
zaten ze daar zwijgend te staren naar het
koele licht, dat de maan wierp op het woud
en het vlakke land voor hen, maar een dichte
mist begon op te komen, die de omtrekken
van alles, dat een paar minuten geleden nog
scherp en duldeiyk was, deed vervagen. Toen
klonk door de stilte weer het eenige gerof
fel van de verre trommels. Onwillekeurig hui
verde Honor en drong dichter tegen George
aan.
Wat is er? vroeg htj fluisterend.
Die trommels! Hoor je ze? Ze vervolgen
me overal. Ze zyn als een stemeen drin
gende, onontkoombare stemde stem van
het noodloot.
Een stem van het noodlot! herhaalde hy
zacht en haar onschuldige woorden al zyn
bijgeloovige vrees weer ontwaken, maar
kwasi-luchtig zei hy:
Wat een onzin, Honor. Dat geluid betee-
teekent alleen maar dat er daarginds in het
bosch een stuk of wat zwartjes bezig zijn een
van hun afschuwelyke dansen uit te voeren.
Dat weet je toch wel? Je hebt ze gezien
Ja! Ja! Maar ik kan het niet helpen,
dat ik dat gevoel heb. Zoolang ik hier ben,
heb ik het niet van me af kunnen zetten.
Vergeet het, zei hy bruusk, Legrand
zou je uitlachen als...
O, viel ze hem fluisterend in de rede,
ik vertrouw dien man niet, George. Hy heeft
iets over zich...
Ik vertrouw hem zelf niet, antwoordde
hy naar waarheid. Maar hy is op het
oogenblik onvermijdelijk noodzakelijkheid. Ik
geloof niet dat we zonder hem M'Buba kun
nen bereiken.
Zouden we niet wat voorraad van hem
kunnen koopen en wat dragers van hem
kunnen huren en alleen verder gaan? vroeg
ze.
Ik ben bang van niet. Hy heeft zyn
mannen zelf noodig. We zullen ons werkelyk
zoo goed mogelijk moeten schikken. Honor.
Het meisje antwoordde niet. Een kleine
beweging aan den voet van den heuvel had
haar aandacht getrokken.
Kijk eens, fluisterde ze, terwyl ze wees
naar de plek waar ze hem het eerst had ge
zien.
En plotseling zagen ze de bewegende ge
stalte duidelyker en herkenden een antilopen,
waarvan de horens glansden ln het maan
licht.
Een antilope, zei Mannering en nauwe-
lyks had hy die woorden uitgesproken of het
dier wierp verschrikt zijn kop achterover en
vluchtte weg. Maar het was te laat. Het had
maar een paar sprongen gedaan toen een
zwart, lenig lichaam opveerde uit de duister
nis en neersprong op het slanke, sierlyke
dier. Een oogenblik later kondigde een vol
daan gegrom aan, dat de overwinnaar bezig
was zijn prooi te verslinden.
Het was een luipaard, zei Mannering op
zakelyken toon.
Ja, zei het meisje rillend. Toen zei haar
intuïtie haar plotseling, dat ze niet meer
alleen waren en ze wendde snel haar hoofd
om.
Op enkele meters afstand, op een plek waar
een breede maanstraal viel door het half ver
gane houtwerk, stond Jules Legrand naar
hen te kijken. Honor maakte een onwille
keurige beweging van schrik toen ze hem
zag. De man glimlachte even en liep zacht en
onhoorbaar als een kat naar binnen, zonder
een woord te zeggen. Honor dacht aan den
luipaard, die in het witte maanlicht de slanke
antilope besprongen had en rilde opnieuw.
Wat is er? vroeg Mannering snel.
Legrand, hij stond naar ons te kyken,
zy ze fluisterend.
En Mannering werd er zich plotseling van
bewust dat zijn gemoedrust ook nog op een
andere manier bedreigd werd.
HOOFDSTUK VI.
De zonstond al boven het bosch in de verte,
toen Honor Donthorne uit haar slaapkamer
kwam en naar de vervallen veranda liep. Het
bedauwde land lag te glinsteren in de zonne-
schyn. De wind zong door de boomen en hun
toppen bewogen zacht op en neer. De mor
genkoelte, de frissche, pas ontwaakte wereld,
het zachte windje dat langs haar wangen
streek, dat alles tezamen was wonderiyk op
wekkend en de schaduwen die haar den
vorigen avond omringd hadden, weken ad
spoedig van haar.
Een korten poos stond ze kyken naar de
zon, die langzaam hooger steeg aan den blau
wen hemel. Toen kwam om den hoek van het
gebouw Jules Legrand naar haar toe, slank
en lenig.
Bonjour, mademoiselle Honor.
Bonjour, monsieur, zei ze koel.
Dit ia een eigenaardige morgen, die
leven en kracht brengt, zei hy. Een goed be
gin voor den tocht vandaag.
Gaan we dan weg? vroeg ze onbewust
van de verandering ln zyn plannen.
O, u niet, mademoiselle. Ik laat u hier
voor een dag of drie achter met uw verloofde,
terwyl ik myn zaken afdoe in een dorp ln
het bosch.
Het meisje was ten hoogste verbaasd en
verborg dat niet.
En gaan we niet met u mee?
Helaas niet. En ik ben degeen die daar-
by de verliezende party is. Ik ga met drie of
vier dragers, zoodat ik het dorp, dat niet op
den weg maar M'Buba ligt, gauw kan be
reiken. En het dient nergens toe om u en Sir
George die lastige reis door het bosch te laten
maken. Maar ik moet bekennen dat ik tame-
lyk jaloersch ben als ik bedenk wat ik by
hem achterlaat.
Een hoogroode kleur vloog over Honoris
gezicht, maar ze besloot de opmerking te
negceren en gaf geen antwoord. Legrand
keek naar het verstoorde gezichtje en glim
lachte.
U moet me myn openhartigheid maar
vergeven. Een man die al tyd tusschen de
zwarten leeft, ontbeert veel en u, made
moiselle Honor... U bent een feest voor de
oogen. De zwarte vrouwen zyn apen, maar u
bent als de blanke lelie van het Noorden,
die...
Ze maakte een korte beweging om hem te
doen zwygen.
Monsieur Legrand, zoudt u zoo goed
willen zyn niet te vergeten dat ik uw gast
ben.
Hy boog zwygend het hoofd als ter ver
ontschuldiging, maar de gloed ln zyn oogen
verdween niet.
Mademoiselle, hoe zou lk het kunnen
vergeten? Uw licht zal hier maar korten tyd
schynen en dan helaas verdwynt u voor
al tyd!
Een scherp antwoord... hoe eerder hoe
beter... brandde haar op de lippen, maar
plotseling ving haar oor het geluid van on
zekere schuifelende voetstappen op. Toen ze
zich omdraaide zag ze Mannering door de
open deur de waranda opwankelen. Zyn
oogen schitterden koortsachtig, een roode
blos brandde op zyn wangen en zyn handen
tasten onzeker voor zich uit. Een oogenblik
dacht ze. dat hy dronken was. Maar onmid-
dellyk daarop begreep ze, wat er was en ze
liep haastig op hem toe.
George, George, je bent ziek!
Een aanval van malaria, denk ik.
Je moet naar bed gaan, riep ze. Je
hebt...
Natuuriyk, mengde Legrand zich ln het
gespek. Het is koorts. U moet kinine ne
men, een flinke dosis, en dan naar bed gaan.
Dat is de eenige manier.
Hy nam Mannering ?;acht by den arm en
bracht hem terug naar zijn kamer, terwyl
het meisje, in wier oogen een angstlgen blik
was gekomen, hen volgde. Legrand hield
hem voorzichtig in bed, nam de kinine eu
liet 't hem Innemen.
(Wordt vervolgd.)