Buitenlandsch Overzicht. HET GESTOLEN KIND NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Oost-Indié. 63ste JAARGANG Engeland's come-back naar de Volkenbonds-gedachte. - Ce regeering redt zich ten koste van Hoare. De beteekenis van grondstoffen Zegepraal van éc Volkenbonds gedachte De kwestie der grond stoffen. Duitschland en de evangelistische kerk. Herriot afgetreden als voorzitter van de radicale en socialistische radicale partij. 16 nieuwe kardinalen. Ontwerp van 500 millioen voor openbare werken in de Vereen igde Staten. De aangenomen resolutie Devlootplannen van Japan Groote militaire bedrijvigheid te Alexandrië. De ontgoocheling van Italië. Hoofdpijn, Kiespijn. ^0^°^ Diefdesdrama in Indië. Tegen muskietengevaar in Singapore. FEUILLETON EEN VERHAAL UIT AFRIKA COURANT Abonnement per 3 maanden by voorultbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—, NederL Oost- en Weat-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, f 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. VerschUnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Glrorekenlng No. 16066. ADVERTENTIE Nl 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; by niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Ook in deze kolommen is onlangs verwondering uitgedrukt over de plot seling gewijzigde poli tiek van de Engelsche regering, die by monde van Sir Samuel Hoare in Parys met de Fransche vredesvoorstellen accoord gegaan was. Deze politiek beoogde niet minder dan een bevoordeelen van een staat, welke niet geschroomd had om het Vol kenbondspact te schenden en een aanval op een lid van dien Bond te ondernemen. Zooa s men elders in dit blad kan lezen, is der regee ring in deze geen critiek gespaard gebleven en heeft zy zelf haar Minister van Buiten- landsche Zaken „overboord moeten zetten", om te voorkomen, dat in de regeering en-bloc een motie van wantrouwen werd gesteld. Thans is Sir Samuel Hoare afgetreden en Donderdag heeft deze in het Lagerhuis een verklaring over zyn handelwyze afgelegd. Ook dit belangrijk stuk vindt men in dit nummer afgedrukt. Wat wy ons thans hebben af te vragen is: Wat zijn de gevolgen van dit aftreden en van deze come-back der Engelsche regeering T Ziet hier wat de N.R.Ct. er van denkt: Wat gebeurd is, heeft twee buitengewoon belangrijke kanten. Een er van is zeer ver heugend. In Engeland heeft de Volkenbondsge dachte gezegevierd. De Engelsche regee ring is niet geweken voor eenigen druk uit de buitenwereld. Het gaat nu ook niet langer aan te zeggen, dat Engeland in deze aangelegenheid enkel Zijn eigen belangen zoekt, en het beginsel slechts als voorwendsel gebruikt. Want by het voorstel van Parys werd vrijwel alles, wat Enge'and van de penetratie van Italië in Abessinië te vreezen had, voorkomen. Het ge vaar vdoc.bet.„Siiezkanaal werd er niet grooter door. Italië kreeg niet de beschikking over het reservoir van de zeer krygshaftige, Abes- sij.iscbe bevolking en evenmin over het ontoe- gankelijke Abessynsche hoogland, om een machtige, militaire basis aan de Roode Zee en een luchtbasis tegenover Aden en Zuid- Afrika daaruit te maken. Het Engelsche volk, byna In z(Jn geheel, woog deze dingen niet af, maar mat de concessies met den maatstaf van het Vol- kenbondsrecbt. Het duldde niet, dat de aanvaller toch nog vruchten zou plukken van zijn aanval, in plaats dat straf hem trof voor zyn lichtvaardige misdaad tegen vrede. Wlen deze daad heeft begaan, kun- non geen voordooien daarvoor aangeboden worden; anders zou de Volkenbond eer een gevaar dan een voordeel worden voor den zwakkere tegenover den sterke. Deze redeneering was het criterium. Z(j heeft de drijfkracht gevormd voor de steeds in kracht toenemende beweging tegen het accoord van Parys. De regeering 1« daarvoor gezwicht, zy zegt nu, dat haar beleid in over eenstemming zou zyn met den wensch van de KONIJN's AUTOMATIC (dag en nacht) Diverse Winterschotels, Nasis- Goreng en Bahmi, alles 25 c. p. p. natie, zooals die ook by de verkiezingen zoo sterk tot uiting gekomen is. Men mag de regeering niet beschuldigen, dat zy anders gewild heeft, zy is slechts voor zichtig geweest. Laval had haar overtuigd van het gevaar, dat er stak in de desperate stem ming van Mussolini tegenover de oliesancties, en haar tevens medegedeeld, dat hy tegen over dit gevaar het risico by de afkondiging van het embargo niet mede kon aanvaarden. Om een gevaar, dat hy buitengewoon groot was gaan achten, te ontgaan, heeft Hoare. en heeft met hem het kabinet met het beginsel geschipperd. Nu zal er niet verder worden geschip perd. Genève weet, wat het aan Engeland heeft. Genève men heeft het uit de houding van Laval in den Raad ook ge zien staat nu weer sterk, te sterker zelfs na deze uiterste beproeving van den ernst der bedoelingen van Groot-Brittanje. Wat wy voor en van den Volkenbond hebben gevreesd, is op het oogenblik niet langer te vreezen, onverschillig of het olie- embargo er komt of niet. De Volkenbond is de ernstigste crisis in zyn bestaan nu te boven gekomen. Op een vastberaden Engeland steunend, is hy een realiteit. Maar onmiddeltyk in verband daarmede staat een andere, zeer ernstige kant van het geval. Men zal zich nu schrap moeten zetten voor de komende gebeurtenissen. Engeland scheen eerst zijn rekening te hebben opge maakt, en ieder risico van de toepassing der sancties te willen aanvaarden. Daarvan is zyn regeering op 8 December afgeweken. Nu ver klaart zy uitdrukkeiyk, tot haar oorspronke- ïyk standpunt terug te keeren. Men kan slechts hopen, dat Laval zich uit vreesachtig heid In de ware bedoelingen van Mussolini vergist heeft of dat Mussolini, nu tegenover een Engeland staande, dat heel zeker niet meer tot wyken te brengen Is, zich, bezint De Engelsche regeering kan thans veel wagen, omdat het land haar met onmiskenbare dui- deUjjkheld gemachtigd heeft de verantwoor- delijkheid op zich te nemen, waarvoor zy eerst was teruggeschrikt Spannend echter wordt de toestand nu in de hoogste mate. Maar men moest weten, toen Genève zyn actie begon, dat dit geen spelletje was, doch een slechts door den inzet gerechtvaardigd waagstuk. Zooals men weet, is één van de voornaamste redenen van den Ita- liaanschen inval in Abes sinië, het gebrek aan grondstoffen, dat een groote staat als Italië ten tyde van oorlog in groote moeiiykheden zou kunnen brengen. Men kan zich Immers Indenken, dat een oor- logvoerend land van zijn bondgenooten (wèl bezitters van voldoende kolenmynen e.d.) zou worden afgesneden, waarop dat land op zyn eigen koien-voortbrenging zou zyn aange wezen. Een treffend voorbeeld vinden we nu in de toepassing der sancties. We zien hier, dat Italië als het ware van de andere landen afgesneden wordt, daar de levering van aller lei benoodlgde grondstoffen en goederen aan haar verboden is. In de toepassing van deze sancties vinden we een nog grootere mate van verklaarbaar heid in het feit, dat Italië territoriale uit breiding beoogt, vooral van die gebieden, die haar de zoo zeer gewenschte grondstoffen kunnen verschaffen. Eenmaal in het bezit van dergelijk grondgebied, zou Italië meer weer stand kunnen bieden, daar het feit, dat zy haar relaties met andere mogendheden ver broken zou zien, haar niet zoo zeer zou deren. Het Alg. Handelsblad wijdde in haar Donder dagavondnummer een hoofdartikel aan deze belangrijke kwestie. Wy stippen er de volgen de passages uit aan: Wg hebben al eerder in dit b'ad uiteengezet, dat er geen territoriale verdeeling van grond- stofgebieden denkbaar is gesteld dan al, dat de landen bereid zouden zyn om daartoe over te gaan. hetgeen voorloopig niet waar schijnlijk mag heeten die aan elk land voor zijn behoeften een volledige collectie eigen grondstofbronnen zou kunnen verschaffen. Concentratie van zulke brongebieden in de handen van enkele landen zal andere landen steeds onbevredigd laten. Een indeeling, die allen voldoet is dus niet mogeiyk. Een aangevallen staat zonder eigen grond stoffen, zal deze steeds van zyn collectieve helpers kunnen krygen. Maar afgezien daar van zou het, zooals wy reeds hebben opge merkt, nooit mogelijk zijn om zelfs door her- verdee'ing der z.g. koloniale grondstofbron- gebieden, het een ieder naar den zin te maken. Voor het overige is zelfs het bezit van grondstofbrongebieden over zee geen absolute garantie in oorlogstijd. Dan treden er immers quaesties op van bedreigde verbindingswegen en van de macht om die vrij te houden. En daarmede zit men dan toch weer in het alge- meene veiligheidsprobleem. De Volkenbondsmethode wil dit langs col lectieven weg oplossen. Die weg corrigeert tevens de mogettjke gevolgen van een oneven wichtige verdeeling der grondstofvoorraden der wereld. Te vreemder is het dan ook, dat juist de onbevredigde landen zich het sterkst tegen dit collectieve systeem verzetten. Bisschop Zanker ontslagen. Dr. Zanker, de evangelische bisschop van Siberië Is naar de Beriynsche correspondent van de Times meldt door minister Kerrl ontslagen. Hy had zich naar men weet niet gestoord aan 's ministers scherpe verordening en was voortgegaan met het examineeren van theologische candidaten. Deswege was hem eerst huisarrest en inhouding van salaris op gelegd en daarop Is nu het ontslag gevolgd. De Belgdeniskerk die den laatsten tyd nog een kleine hoop had gehad op een schikking verwacht thans na Kerstmis scherpe maat regelen tegen haar. Het ontslag van Herriot als voorzitter van de radicale partij schynt nu definitief. Zoo dik wijls heeft hy daarmede gedreigd, dat men ge neigd was er niet te veel waarde aan te hech ten. Maar het conflict ln zijn geweten was zoo nijpend geworden, dat het hem onmogelijk werd de verantwoordelijkheden van een minis ter overeen te brengen met die van leider eener party, waarvan een deel der leden zich ln de Kamer by elke belangrijke stemming tegen het kabinet, dus tegen hem zelf uitspreekt. Nu Herriot als hun leider afgetreden is, is tegelijkertijd zyn beteekenis als lid van de re geering verminderd. Herriot blijft in de radicale party en men weet, dat het ministerie nog andere radicalen telt. Maar de stelling van het kabinet-Laval is weer wat verder ondergraven. In de uiteenzetting, die Herriot ln de bijeen komst van het bestuur der radicale partij heeft gegeven omtrent zijn standpunt ten opzichte WAS-en WBIM0MACHINE3 van de politiek van Laval welke uiteenzet ting aan de uitlating van Vidal vooraf ging verklaarde hy o.m. „Gy zult begrijpen, waarom lk loyaal wil biyven. Niettegenstaande alles wensch ik u er op opmerkzaam te maken, dat het ontwerp half Engelsch, half Fransch is. Ik acht het noodzakeiyk te zeggen: laten we En geland blijven vertrouwen en overtuigd zyn, dat we het aan onze zyde zullen vinden op den weg, welke tot den vrede leidt. Men heeft het goed geacht den chef van de regeering ver antwoordelijk te stellen; lk behoor tot- deze regeering en acht het een republikein waardig te zeggen: „Ik ben ten zeerste overtuigd, dat Laval den vrede wil verdedigen door te trach ten Italië aan onze zyde te brengen". Herriot verklaarde vervolgens, dat hy een aanhanger is van een verzoenings-formule, doch deze gebaseerd op het Volkenbonds-pact. „Wij arbeiden aan de verzoening, doch blijven trouw aan de rechtvaardigheid en aan den eer bied voor den Volkenbond" zelde hy. De Paus heeft Donderdagochtend een con sistorie gehouden in de basiliek van de St. Pieter, waar hy 16 nieuwe kardinalen den hoed opzette. Voorafgegaan door een schitterenden stoet, schreed de Paus naar de basiliek, waar hy platas nam op den troon, welke bij het altaar is opgesteld. Op de tribunes voor de genoodigden werden opgemerkt de vroegere Koning van Spanje, familieleden van den Paus, de Grootmeester van de Orde van Malta en alle leden van het Corps Diplomatique, zoomede leden der aristo cratie van Rome. Na de plechtigheid keerde de Paus naar zyn vertrekken terug. Na deze grootsche ceremo nie in de St. Pieter, vereenigden de kardinalen zich in de consistoriezaal, waar de Paus een geheim consistorie hield, waarby hy den nieu wen kardinalen den ring overhandigde. President Roosevelt heeft medegedeeld, dat de regeering in de eerstvolgende zitting van het Congres een wetsontwerp zal indienen, tot het doen uitvoeren van openbare werken, waarvoor een bedrag van bijna 500 millioen dollar beschikbaar zou moeten worden gesteld. De tekst van de resolutie, die de Volken bondsraad Donderdagmiddag heeft aange nomen, luidt als volgt: 1. De Volkenbondsraad bedankt de gede legeerden van Engeland en Frankryk voor de mededeelingen, die zy hem gedaan hebben om trent de denkbeelden, die zy aan de twee par tijen ter wille van een verzoening hebben aan geboden. 2. Met het oog op het slechts preliminaire karakter van deze denkbeelden, welk karak ter de mogendheden, die het Initiatief er toe genomen hebben onderstreept, ls de Volken bondsraad van oordeel, dat er geen reden be staat zich thans reeds daarover uit te spreken. 3. De Volkenbondsraad draagt aan de raadscommissie van dertien (alle leden van den Volkenbondsraad behalve de strydende partyen) op, om onder de ln acht neming van het Volkenbondsverdrag den toestand tn zyn geheel te willen bestudeeren, ln het licht van de Inlichtingen, die de raadscommissie zou kunnen verkrygen. In Japansche militaire kringen is men van oordeel, dat er in 1037 geen onmiddeliyke wed loop ln maritieme wapening zal beginnen zelfs indien de verdragen van Wasnington en Londen afloopen, zonde, dat er dan een nieu we maritieme overeenkomst zou zyn tot stand gekomen. In Japan wordt er voorts op gewezen, dat het programma voor vlootbouw vrywel onge wijzigd zal worden voortgezet op den huldi gen voet, omdat de Japansche vloot de vei ligheid der natie dient te verzekeren en be hoort te voldoen aan de speciale eischen, die er voor Japan te steden zyn. Reuter meldt uit Alexandrië, dat daar een zeer groote militaire bedrijvigheid valt waar te nemen. Er zijn thans 24 eenheden van de Britsche vloot in de haven van Alexandrië, die zoo vol ls, dat eenige kruisers buiten de haven voor anker moesten gaan. De laatste dagen heeft men met grooten spoed de schepen voorzien van munitie, vlieg tuigen, automatische kanonnen en ambulances. De woestyn in de buurt van Alexandrië is herschapen in een militair tentenkamp Naar verluidt worden er de komende dagen nieuwe contingenten troepen verwacht en er ls een groot -xansport tenten onderweg van Enge land. De geheele atmosfeer te Alexandrië is zeer geladen. De Popoio d'Italia schryft ln een artikel, dat de Afrikaansche oorlog een oorlog van armé, onterfde proletariërs is. In de laatste vyftig jaar heeft Frankryk Tunis, Marokko, Syrië enz. bezet. Engeland heeft zyn controle uitgebreid over Egypte, Transvaal, de Oranje Vry staat, Tanganjika, Palestina en de petro leum van Irak. Italië kreeg niets. Dezer dagen, aldus de Popoio d'Italia, heeft de onrechtvaardigheid van de sanctionisten zich duidelyk gemanifesteerd. De pacifisten ln dienst van de negers duldden niet, dat met Italië gesproken werd. Als een minister een plan indient, dat een mogelijke basis voor een discussie is, is hij gedwongen om zyn ontslag te nemen. De nelft van den Volkenbond staat onder het gezag van duistere stroomingen. De Abes synsche rassen, de roode en groene Internatio- nales, louche, Inhalige zakenlui doen zich voor als vrienden van den Europeeschen vrede. Tegenover een dergelijke hybridische coalitie, aldus de Popoio, voelt he.. Italiaansche volk de onoverwinnelijke moreele kracht van zyn eigen recht op leven en arbeid. pijnen te verdryven is een Mijnhard!'* Poeder. Per stuk 8 ct.; doos 4o ct. By Uw Drogist. Europeaan schiet op Inlandsch meisje. Te Saumlaki, de hoofdplaats van de Tanim- bar-eilanden, heeft zich op 16 November een ernstig drama afgespeeld, waarvan Aneta per luchtmail het volgende meldt: De 24-jarige magazynmeester J., van het te Dobo thulshoorende zeilmotorschlp Ariel en dienst doet als moederschip voor de ln die zeeën verbiyvende parelvisschers, knoopte te Saumlaki liefdesbetrekkingen aan met een 16- jarig Mohammedaansch meisje. Daar deze Jongeman katholiek was en het meisje reed» aan een Mohammedaan te Lerat ultgehuweiykt was, stond haar vader den omgang met J. niet toe. Op een avond verdween het meisje en de vader, die veronderstelde, dat zy met J. weg- geloopen was, wendde zich tot den gezagvoer der om haar met politiehulp te doen opsporen. Na lang zoeken werd het paar om ongeveer 1 uur 's nachts in een loods nabij den steiger aangetroffen. De politie arresteerde J. en het meisje, Aminah Soepa genaamd, werd weder onder het ouderiyk gezag gesteld. Den volgenden dag werd J. voor den raad van hoofden geleld en aldaar veroordeeld vol gens het adatrecht tot 8 maanden gevangenis straf. Daar het vonnis nog niet bekrachtigd was, werd hem toegestaan zich naar boord te begeven van het schip, dat op de reede ten anker lag, om zyn zaken te regelen. Den volgenden morgen begaf hy zich b(j het krieken van den dag, zonder dat iemand het wist, naar den wal, na zich voorzien te hebben van een Colt-revolver, geladen met 10 patro nen. Hy zocht het meisje op en schoot op haar, doch de kogel wondde haar slechts licht aan de kin en borst. De vader rende hierop uit de slaapkamer naar achteren. Een worsteling ontstond, waarby den vader de llnkerpink werd afgeschoten en J. drie schoten ln de borst, het rechterbeen en den linkerarm kreeg, waarop hy spoedig ln elkaar zakte. De vader ontrukte hem de revolver en rende daarmede weg. J. overleed eenige uren later in het hospitaal, In zyn zak werd een brief aangetroffen, waarin hy zyn kapitein mededeelde, dat Ami nah en hy besloten hadden om zich van het leven te berooven, omdat ze elkaar toch niet zouden krygen. Tevens verzocht hy daarin den kapitein om zyn schulden te willen be talen en zijn nagelaten zaken te regelen. Na een gehouden onderzoek werd de vader, die eerst was gearresteerd, uit de voorloopig»» hechtenis ontslagen. Reuter meldt uit Singapore: In verband met de toenemende verspreiding van malaria door de ludlowi-muskieten, die ln de afgeloopen week ontstellende afmetingen heeft aangenomen, hebben de autoriteiten te Singapore besloten drastische maatregelen te nemen, en een kanaal te graven om het zee water te voeren naar de lager gelegen ge bieden, waar de broedplaatsen der muskieten gelegen zyn. Dit acht men het eenige middel om het vraagstuk op te lossen. Door dezen maatregelen zullen uitgestrekt® gebieden en de daarop gelegen dorpen getrof fen worden, terwyl vele visschers broodeloo» zullen worden. Het gebied ligt naby het vliegveld van Sin gapore, dat ras zyn voltooiïing nadert, en ge vreesd wordt, dat de internationale sanitaire autoriteiten het vliegveld ongeschikt zullen verklaren, indien men den huidigen toestand laat voortbestaan. Een andere factor is het gevaar, dat de gel® koorts door de lucht uit Afrika wordt binnen gebracht. is die nieuute H O NG'S KA L F SS O EP 10) Zoo trachtte hy zijn gewetensbezwaren weg te redeneeren en zocht eindelyk, laat in den nacht zijn veldbed op. Maar hy kon niet sla pen. Hy werd vervuld door kwellende droo- men over zijn halfbroer. Hy zag Roger Man- nering's primitieve manier van leven ln het inlandsche dorp; hy stelde zich hem voor, op het oogenblik, dat het verleden tot hem te rugkwam en dat zijn verlangen naar wraak in hem begon te ontwaken en hy dacht aan de onnavolgbaar handige wijze, waarop hij die wraak ten uitvoer had gebracht. Tenslotte kon hy zijn eigen gedachten niet langer verdragen en hy stond op en liep zoo zacht mogelyk naar de waranda. Hij zette zich neer en keek urenlang uit ln den maanverlichten nacht. Een gevoel van namelooze wanhoop maakte zich van hem meester en hij huiverde. Het was hem alsof een paar spookachtige gryparmen, die uit een andere wereld kwamen, hem grepen en naar omlaag sleurden, hij voelde om zich heen de ontastbare aanwezigheid van een op wraak zinnenden geest, die niet rusten zou voor hy zijn doel bereikt had en overmand door vrees en ellende begroef hy zyn gezicht in de han den. Toen meende hij plotseling een vaag geluid te hooren; bi) lichtte zijn hoofd op en keek scherp om zich heen. Iemand iets stond daar in de schaduw by de deur, die toegang gaf tot de waranda. Een oogenblik stond zyn hart stil van schrik, toen bewoog de gestalte en hy herkende Honor. Een half gesmoorde kreet van verlichting ontsnapte hem en het meisje keek verwonderd om. Haastig en ner veus lachend gaf hij een verklaring. Ik moet in slaap gevallen zyn voor jy kwam. Ik dacht heusch dat je een geest was. Het is niet moeilyk om bygeloovig te wor den in Afrika. Bygeloovig, antwoordde Honor snel. Heb jy dat gevoel ook? Er ts hier iets ik weet niet watdat me onrustig maakt. Het is net of ik er een voorgevoel van heb, dat er iets gebeuren zal. Het ls dwaas van me, maar ik kan er niet van slapen. Haar woorden droegen er niet toe bij om hem te kalmeeren, maar hy trachtte zyn toon zoo luchtig mogeiyk te doen klinken. Het is niets, zei h(j. Je bent over vermoeid van de inspanning van de laatste dagen. Je moet dat gevoel van je afzetten. Honor. Kom hier bij me zitten. Misschien zal dat je wat rustiger maken, zoodat Je inslapen kunt. Ze ging naast hem zitten, onbewust van de onmetelyke verlichting, die zy hem gaf. Zyn arm glipte om haar heen en een tydlang zaten ze daar zwijgend te staren naar het koele licht, dat de maan wierp op het woud en het vlakke land voor hen, maar een dichte mist begon op te komen, die de omtrekken van alles, dat een paar minuten geleden nog scherp en duldeiyk was, deed vervagen. Toen klonk door de stilte weer het eenige gerof fel van de verre trommels. Onwillekeurig hui verde Honor en drong dichter tegen George aan. Wat is er? vroeg htj fluisterend. Die trommels! Hoor je ze? Ze vervolgen me overal. Ze zyn als een stemeen drin gende, onontkoombare stemde stem van het noodloot. Een stem van het noodlot! herhaalde hy zacht en haar onschuldige woorden al zyn bijgeloovige vrees weer ontwaken, maar kwasi-luchtig zei hy: Wat een onzin, Honor. Dat geluid betee- teekent alleen maar dat er daarginds in het bosch een stuk of wat zwartjes bezig zijn een van hun afschuwelyke dansen uit te voeren. Dat weet je toch wel? Je hebt ze gezien Ja! Ja! Maar ik kan het niet helpen, dat ik dat gevoel heb. Zoolang ik hier ben, heb ik het niet van me af kunnen zetten. Vergeet het, zei hy bruusk, Legrand zou je uitlachen als... O, viel ze hem fluisterend in de rede, ik vertrouw dien man niet, George. Hy heeft iets over zich... Ik vertrouw hem zelf niet, antwoordde hy naar waarheid. Maar hy is op het oogenblik onvermijdelijk noodzakelijkheid. Ik geloof niet dat we zonder hem M'Buba kun nen bereiken. Zouden we niet wat voorraad van hem kunnen koopen en wat dragers van hem kunnen huren en alleen verder gaan? vroeg ze. Ik ben bang van niet. Hy heeft zyn mannen zelf noodig. We zullen ons werkelyk zoo goed mogelijk moeten schikken. Honor. Het meisje antwoordde niet. Een kleine beweging aan den voet van den heuvel had haar aandacht getrokken. Kijk eens, fluisterde ze, terwyl ze wees naar de plek waar ze hem het eerst had ge zien. En plotseling zagen ze de bewegende ge stalte duidelyker en herkenden een antilopen, waarvan de horens glansden ln het maan licht. Een antilope, zei Mannering en nauwe- lyks had hy die woorden uitgesproken of het dier wierp verschrikt zijn kop achterover en vluchtte weg. Maar het was te laat. Het had maar een paar sprongen gedaan toen een zwart, lenig lichaam opveerde uit de duister nis en neersprong op het slanke, sierlyke dier. Een oogenblik later kondigde een vol daan gegrom aan, dat de overwinnaar bezig was zijn prooi te verslinden. Het was een luipaard, zei Mannering op zakelyken toon. Ja, zei het meisje rillend. Toen zei haar intuïtie haar plotseling, dat ze niet meer alleen waren en ze wendde snel haar hoofd om. Op enkele meters afstand, op een plek waar een breede maanstraal viel door het half ver gane houtwerk, stond Jules Legrand naar hen te kijken. Honor maakte een onwille keurige beweging van schrik toen ze hem zag. De man glimlachte even en liep zacht en onhoorbaar als een kat naar binnen, zonder een woord te zeggen. Honor dacht aan den luipaard, die in het witte maanlicht de slanke antilope besprongen had en rilde opnieuw. Wat is er? vroeg Mannering snel. Legrand, hij stond naar ons te kyken, zy ze fluisterend. En Mannering werd er zich plotseling van bewust dat zijn gemoedrust ook nog op een andere manier bedreigd werd. HOOFDSTUK VI. De zonstond al boven het bosch in de verte, toen Honor Donthorne uit haar slaapkamer kwam en naar de vervallen veranda liep. Het bedauwde land lag te glinsteren in de zonne- schyn. De wind zong door de boomen en hun toppen bewogen zacht op en neer. De mor genkoelte, de frissche, pas ontwaakte wereld, het zachte windje dat langs haar wangen streek, dat alles tezamen was wonderiyk op wekkend en de schaduwen die haar den vorigen avond omringd hadden, weken ad spoedig van haar. Een korten poos stond ze kyken naar de zon, die langzaam hooger steeg aan den blau wen hemel. Toen kwam om den hoek van het gebouw Jules Legrand naar haar toe, slank en lenig. Bonjour, mademoiselle Honor. Bonjour, monsieur, zei ze koel. Dit ia een eigenaardige morgen, die leven en kracht brengt, zei hy. Een goed be gin voor den tocht vandaag. Gaan we dan weg? vroeg ze onbewust van de verandering ln zyn plannen. O, u niet, mademoiselle. Ik laat u hier voor een dag of drie achter met uw verloofde, terwyl ik myn zaken afdoe in een dorp ln het bosch. Het meisje was ten hoogste verbaasd en verborg dat niet. En gaan we niet met u mee? Helaas niet. En ik ben degeen die daar- by de verliezende party is. Ik ga met drie of vier dragers, zoodat ik het dorp, dat niet op den weg maar M'Buba ligt, gauw kan be reiken. En het dient nergens toe om u en Sir George die lastige reis door het bosch te laten maken. Maar ik moet bekennen dat ik tame- lyk jaloersch ben als ik bedenk wat ik by hem achterlaat. Een hoogroode kleur vloog over Honoris gezicht, maar ze besloot de opmerking te negceren en gaf geen antwoord. Legrand keek naar het verstoorde gezichtje en glim lachte. U moet me myn openhartigheid maar vergeven. Een man die al tyd tusschen de zwarten leeft, ontbeert veel en u, made moiselle Honor... U bent een feest voor de oogen. De zwarte vrouwen zyn apen, maar u bent als de blanke lelie van het Noorden, die... Ze maakte een korte beweging om hem te doen zwygen. Monsieur Legrand, zoudt u zoo goed willen zyn niet te vergeten dat ik uw gast ben. Hy boog zwygend het hoofd als ter ver ontschuldiging, maar de gloed ln zyn oogen verdween niet. Mademoiselle, hoe zou lk het kunnen vergeten? Uw licht zal hier maar korten tyd schynen en dan helaas verdwynt u voor al tyd! Een scherp antwoord... hoe eerder hoe beter... brandde haar op de lippen, maar plotseling ving haar oor het geluid van on zekere schuifelende voetstappen op. Toen ze zich omdraaide zag ze Mannering door de open deur de waranda opwankelen. Zyn oogen schitterden koortsachtig, een roode blos brandde op zyn wangen en zyn handen tasten onzeker voor zich uit. Een oogenblik dacht ze. dat hy dronken was. Maar onmid- dellyk daarop begreep ze, wat er was en ze liep haastig op hem toe. George, George, je bent ziek! Een aanval van malaria, denk ik. Je moet naar bed gaan, riep ze. Je hebt... Natuuriyk, mengde Legrand zich ln het gespek. Het is koorts. U moet kinine ne men, een flinke dosis, en dan naar bed gaan. Dat is de eenige manier. Hy nam Mannering ?;acht by den arm en bracht hem terug naar zijn kamer, terwyl het meisje, in wier oogen een angstlgen blik was gekomen, hen volgde. Legrand hield hem voorzichtig in bed, nam de kinine eu liet 't hem Innemen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1