Buitenlandsch Overzicht. Kerstschotel GRATIS NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Konijn, Spoorstraat Eden Britsch minister van bmtenlandsche zaken letter pak HONIG's VERMICELLI HET GESTOLEN KIND GEMENGD NIEUWS Buitenland. Spionnage in België. Ook spionnage in Engeland. Een wintersch geluid uit Argentin'ë. Bruiale overval op klaarlichten dag Krankzinnig gcwoiden fusilïer schiet twee militairen neer Aanslag op Sowjet-trein? EEN VERHAAL UIT AFRIKA 63ste JAARGANÖ COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland i 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 1 2.10, Idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekenlng No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Toch nog eenig resultaat van de vlootconferentie te verwachten Dreigende ontwikkeling van den politieken toestand in het verre Oosten Weer eens de vloot' conferentie. Vorige week hebben wij ons in pessimistisch gestelde bewoordingen uitgelaten over het re sultaat van de Vloot conferentie, welke te Londen gehouden wordt. Thans, na de confe- retntie wegens haar Kerstvacantie haar werk zaamheden tot 6 Januari onderbroken heeft, is het niet ondienstig weer eenige woorden aan haar te wijden. We hebben reeds verteld, dat Japan's voorstellen voor gelijkheid van vloten verworpen moesten worden, want zij zou dan in een zeer bevoorrechte positie in den westelijken Pacific en op het Oost- Aziatisch vasteland gekomen zgn. Zij zou be reid geweest zijn om non-agressie-verdragen met de deelnemers aan de conferentie te slui ten, wat praktisch tot gevolg zou hebben, dat zij met niemand meer in conflict zou kunnen komen, zij het dan met uitzondering van Sovjet-Rusland. En niet te noemen ware dan het vrije spel, dat de Japs in China zouden krijgen. Trouwens zij zijn al aardig bezig om dat héelemaal op te slokken. Niet alleen dat deze schoone voorstellen vriendelijk doch be- beslist afgewezen werden. Engeland heeft plotseling middels Hoare belicht, hoe ernstig de toestand in het Verre Oosten wel is. Men herinnert zich, dat Hoare deze waarschuwing deed hooren in de ook in ons blad weergege ven rede ter rechtvaardgiing van zijn in Parijs gevolgde politiek. De Amerikanen, zoo zegt de N.R.Crt., wa- /en echter ook niet van gisteren. Zij weiger den Japan niet alleen gelijkheid, maar zij eischten ook handhaving van de oude ver houding 5:5:3. Dat was voor de anderen al evenmin een verrassing, als het Japansche voorstel dit geweest was. De Amerikanen hadden, sedert de voorbereidende vlootconfe rentie, nooit een oogenblik aarzeling vertoond op dit punt. Zij gingen nu echter nog verder. Zij stelden een vermindering van de toege stane tonnages voor de verschillende catego- riën van schepen voor met 20 pet., waarbij dan de bovengenoemde verhouding gehand haafd zou blijven. De Japanners vonden dit een verdere ver zwakking van hun positie. Maar er kwam nog Iets bij, dat nu hen, op hun beurt, aan een slimmigheid van de andere partij moest doen denken. De Japanners bezitten ongeveer alles aan tonnage, waarop zg recht hebben; de Amerikanen zijn met hun aanbouw vrij aan zienlijk onder het hun toegestane maximum gebleven. Voor Uw naar Tel. 339 Dag» en nachtbediening Kreeftensalade 40 ct. p. persoon Garnalen 40 Zalm 30 Huzaren 25 Croquetten, Regoutbroodjes en Kerstpud ding. Diverse wildsoorten gebraden met jus of panklaar thuisbezorgd. Ook Uw adres voor Nassi Goreng en Bahmi, 25 ct. per portie. ii ii ii ii n Het resultaat van de regeling zou ge weest zijn, dat Japan gedwongen zou zijn geworden een belangrijk aantal kostelijke schepen te sloopen, terwijl Amerika er in zekere categoriën nog had kunnen bij bouwen. De regeling zou het slechts veel goedkooper voor de Amerikanen hebben gemaakt, om van de hun toegestane voor sprong op de Japanners werkelijk partij te trekken. Men zegt, dat de Japanners niet eens vriendelijk zijn geweest, toen zg dit voorstel verwierpen. We zien voorts, dat Engeland ter bescher ming van zijn zeewegen, een uitbreiding van kleinere kruisers aan zgn vloot wil geven. Wellicht dat Albion hier overeenstemming met Japan zal kunnen vinden, doch dem zijn de V.S. er weer om er een stokje voor te steken. Zjj wenschen toch sterke vlooteenheden. De N. R. Crt. zegt dan verder nog: Engeland tracht nu het hopelooze probleem van de drie rantsoenen een gedeeltelijke op lossing te geven, door voor te stellen, dat de deelnemers aan de nieuwe vlootovereenkomst hun plannen voor een reeks jaren zullen vast stellen en die dan aan de anderen meedeelen. Bindend hoeven deze plannen niet onder alle omstandigheden te zijn. Maar van iedere wijziging zal eveneens mededeeling gedaan moeten worden. Het schijnt, dat niemand ge noegen wil nemen met dit surrogaat voor een vlootverdrag. Van een rantsoeneering komt niets terecht. Het beste, wat men nog kan hopen, is een onderling overeengekomen maximum in af metingen en bewapening der verschillende scheepstypen. Dat zou bij een wedstrijd In be wapening ter zee nog een belangrijke beper king vormen. En dan zou de conferentie tenminste nog op eenigerlei resultaat kunnen wijzen! PORTELA VALLADARES, de nieuwe Spaansche regeeringschef. In het hierboven ge schrevene hebben we en passant iets gezegd van den dreigenden toestand in het Verre Oosten. We maken van deze ge legenheid gebruik om onze lezers weer eens te wijzen op den ontwikkelingsgang aldaar, die, naar zij zullen zien, ook al geen reden tot optimisme geeft. Integendeel, zoo zoetjes aan begint er oorlogsgevaar te dreigen als gevolg van de niet te stuiten Japansche pene tratie in China. Er zijn symptomen, die er op wijzen, dat de Japanners een nieuwen, be langrijken stap in deze richting willen onder nemen. Mochten de aanwijzigingen, die het Alg. Handelsblad In een hoofdartikel aangeeft, juist zijn, dan zou deze nieuwe expansie Japan dicht bij Sovjet-Rusland brengen, met alle schoone vooruitzichten van dien!... De gang van zaken in de laatste 4 '8. 5 weken is in groote trekken als volgt geweest. Japan stuurde aan op de autonomie vèn 5 Noord-Chineesche provincies, welke autonomie zou neerkomen op de vorming van een soort bufferstaat onder Japansche controle, als ver lengstuk van Mandsjoekwo. Tengevolge van verschillende omstandig heden, w.o. verzet van deelen der bevol king onder den invloed van Nanking, heeft het Japansche leger zich voor het oogenblik tevreden moeten stellen met de autonomie van twee der vijf provincies, nl. Tsjahar, in politiek opzicht de mee3t belangrijke van Binnen-Mongolië, en Hopei, welke provincie als springplank kan die nen voor nieuwe „spontane" afscheidings bewegingen. Stelselmatig, doch uiterst voorzichtig wordt de expansie voortgezet; na lederen politieken sprong voorwaarts, consoli- deering van het nieuw veroverde terrein ais voorbereiding voor den volgenden sprong het beeld van de militaire tac tiek op het gevechtsveld. Hand aan hand met deze tactiek gaat de diplomatieke actie van Tokio onder leiding vaii mini ster Hirota, die telkens weer aandringt op samenwerking van China met Japan op den grondslag van onderdrukking der anti-Japansche beweging en economische toenadering, ook met Mandsjoekwo, een en ander gepaard aan den eisch van ge zamenlijke actie tegen het voortwaarts dringen van het communisme. De jongste „incidenten" aan de Mongcol- sehe grens en de mislukking van de pogingen om tot een grensregeling te komen tusschen Mandjoekwo en Mongolië geven voedsel aan het vermoeden, dat hier inderdaad nieuwe acties in wording zijn. Tevens komen berichten uit Dairen, vol gens welke de toestand aan de grens van Buiten-Mongolië zeer gespannen zou zijn, als gevolg van de plaats gehad hebbende scher mutselingen tusschen Mongoolsche grenswach ten en Japansche troepen. Te Tokio zou men zich bezorgd maken over den aanleg van een spoorweg in Oost-Siberië, waar de Sowjets, althans volgens Japansche bewering, een leger van 230.000 man zouden hebben gecon centreerd, „gereed, elk oogenblik Mands joekwo aan te vallen". Al even veront rustend klinkt een Reutertelegram uit Tokio, dat Mandsjoekwo zijn grenswach ten in de richting van Buiten-Mongolië heeft versterkt; en dat het Kwantoeng- leger besloten heeft veiligheidsmaatrege len te nemen, ten einde „aan de illegale activiteit In Buiten-Mongolië een einde te maken." Is dit alles het voorspel van een gewapen- den strijd in 1936 om Buiten-Mongolië? zoo vraagt het blad. Tot dusver heeft Rusland, zij het schoor voetend, toegezien hoe de Japansche invloed In Mandsjoerije langzaam maar zeker dien van Rusland terugdrong, onmachtig als het nieuwe Rusland tengevolge van het binnenlandsche opbouwwerk was, om daartegen ernstig ver zet te bieden. Door de vastzetting van Japan in Mandsjoerije is Oost-Siberië en speciaal de Kustprovincie (Wladiwostok) in een gevaar lijke positie gedrongen. Ernstiger nog zou echter de toestand voor Rusland worden, in dien Japan de hand kon leggen op Buiten- Mongolië, omdat strategisch daardoor de Rus sische positie rechtstreeks met afsnijding bij het Baikalmeer zou worden bedreigd, en poli tiek aan de infiltratie der communistische beweging in China, welke haar steun- en uit gangspunt heeft in Buiten-Mongolië via Sin- king een einde zou kunnen worden gemaakt herhaaldelijk hebben de ,roode legers" in Midden-China getracht een communistischen corridor te scheppen van de kust (Foekien) naar Sinkiang, pogingen welke Tsjing-Kai- tsjek tot dusver steeds heeft weten te be letten. Een eventueel doorstooten van Japan naar Buiten-Mongolië zou daarom waar schijnlijk op heftigen tegenstand van Rus land moeten stuiten, omdat dit daardoor In een uiterst vitaal punt, zoowel politiek als strategisch, bedreigd zou worden. De Japansche actie verdient derhalve meer nog dan anders de aandacht. De Japansch- Russische spanning kan er door in een ge vaarlijk stadium geraken. GENERAAL SUNG CHEH-YUAN, die president van den onlangs opgerichten politieken Raad vöor de Noord-Chineesche provincier is. in een Zondagmorgen gepubliceerd officieel communiqué wordt bekend ge maakt, dat de minister voor Volken bondsaangelegenheden, Anthony Eden, benoemd is tot Britsch minister van Buitenlandsche Zaken. De koning heeft deze benoeming bekrachtigd. Voor de leiding der Volkenbondsaangelegenheden zal geen nieuwe minister worden be noemd. De benoeming van Eden tot opvolger van sir Samuel Hoare moet in de eerste plaats worden uitgelegdals een bevestiging van het feit, dat de Britsche regeering opnieuw ten volle bereid is tot actieve medewerking aan iet stelsel van een collectieve veiligheid. De Volkenbond blijft de spil,, waarom deze politiek draait. Minister Eden had zich reeds als minister var Volkenbondstaangelegenheden doen ken nen als een dei kracatigste voorstanders van een voortzetting der sanctiepolitiek. Met zijn benoeming moet dan ook de periode van weifeling in het optreden van Groot-Brittan- niè als afgesloten worden besch mwd, al zal ook Eden, evenals Hoare, zich op den bodem der feiten blijven plaatsen en niet verder gaan deze deze hem veroorloven. Ook hij heeft steeds erkend, dat er van een geïsoleerd optreden ar Groot-Brittannië geen sprake kan zijn. Het is laarom voor namelijk een verschil van accent, dat aan den dag zal treden bij vergelijking van zijn optreden met dat van Sir Samuel Hoare. Doch geen gebaar kon beter naar buiten bevestigen, dat voor de Britsche regeering een overtuigde Volkenbondspolitiek weer het parool zal zijn. Ten behoeve van Duitschland. De politie te Luik heeft vier Belgen gearresteerd, die beschuldigd worden van spionnage ten gunste eener buitenland sche mogendheid. De aangehoudene heb ben reeds bekend. Naar Havas meldt, Is hier sprake van spionnage ten gunste van Duitsch land. De vier aangehouden personen stonden in betrekking tot een Duitsch agent, die een dr. Brandt uit Munster zou zijn. Hun gangen werden sedert 3 maanden door de politie nagegaan. Na huiszoekingen werd overgegaan tot hun arrestatie. Men gelooft aan een nieuwe spionnagezaak op luchtvaartgebied, die zich afgespeeld heeft op het Engelsche vliegveld Gravesend. Een nachtwaker ontdekte in een der hangars een man, die toen hij zich ontdekt zag, den nachtwaker aanviel. Er ontstond een worste ling, maar een derde persoon snelde toe en sloeg den nachtwaker neer, Daarna namen de twee onbekenden de vlucht. Het schijnt hier niet te gaan om een po ging tot diefstal, want in de hangar waarin de twee onbekenden waren doorgedrongen, worden op het oogenblik belangrijke proeven genomen met een nieuw soort metalen vlieg tuig. In geheel Argentinië heerscht op het oogenblik een hittegolf. Te Buenos Aires steeg de temperatuur tot 36 gr. C., te San Juan tot 41% gr. en te San tiago Estero tot 43 gr. Vjjf bandieten ontrooven Indus trieel 96.000 frank. Vrijdagmorgen heeft te Saint-Denls een bru tale overval plaats gehad. De industrieel Bruet, van de machine fabriek Cazeneuve te Saint Denis. begaf zien in zijn auto met zgn secretarisse naar de fa briek. De secretaresse, die naast den beer Bruet zat, die zelf zijn auto bestuurde, had op haar schoot een geldtasch, inhoudende «6.000 lrank, welk bedrag van de bank Be' haak was, aangezien het gisteren op de fa- brie] juist betaaldag wa«. Hiervan moeten de rooveis op de hoogte zijn geweest. Toen ae heer Bruet op <en terugweg naar de fabriek door een nauwe straat reed, ma noeuvreerde voor hem een auto op een wjjzé die aanleiding gaf tot het vermoeden, dat er iets aan den wagen haperde. Dwars over den weg bleef hij stilstaan, zoodat men niet kon passeeren. Nadat de heer Bruet gestopt had, stapten drie mannen uit den auto, zij liepen op den heer Bruet toe, naar deze meende oin hulp te vragen. Een van de onbekenden begaf zich naar het portier waaraan de heer Bruet zat, een ander liep op de secretaresse af, de derde ging voor den auto staan. Plotseling trokken zij een revolver: Handen omhoog, het geld! De heer Bruet gooide het portier open, zoodat de aanvaller van de treeplank, viel, doch de man aan den anderen kant wist de geldtach te bemachtigen nadat hij een schot gelost had, dat de secretarisse in de kin trof. Hierna hebben de bandieten zich uit de voeten weten te maken, wat hun te gemak kelijker viel daar er op dat moment geen voorbijgangers in de straat waren. Een bedrag van 13,000 frank is teruggevon den op straat. Blijkbaar hebben de dieven in den snel wegrrjdenden wagen de geldtasch ge opend om den inhoud na te gaann Toen zijn de biljetten hun waarschijnlijk uit de handen gewaaid. De verwonding van de secretaresse is niet van ernstigen aard. Uit een raam van een kazerne te Toul werd Zaterdagmorgen plotseling een groot aantal schoten gelost op de in de binnenplaats aan wezige officieren en manschappen. Een kapi tein en een soldaat werden zoodanig getrof fen, dat zij een kwartier later stierven. De soldaten zochten dekking, doch een luitenant en drie onderofficieren, die zich verscholen acher dikke matrassen, welke men uit een chambree had gehaald, stormden de kazerne binnen. In een gang vonden zg een soldaat, die door een schot door een deur heen gewond was. Zg trapten de deur in en vonden daar een soldaat met het geweer in den aanslag. De luitenant en de sergeants schoten en door zeven kogels doorboord viel de moordenaar neer. Het bleek een Marokkaansch fuselier te zijn, die in een vlaag van verstandsverbijstering had gehandeld. 1 Er zjjn 200 slachtoffers zgn. De Wit-Russische pers te Charbln meldt, dat eind November Wit-Russen op den Amoer- spoorweg een Sovjet-trein tn de lucht hebben doen springen. Daarbij zouden 201 personen gedood of gewond zijn. De aanslag zou gericht zijn geweest tegen verscheidene hooggeplaatste Sovjet-ambtenaren, die onderweg waren naar Chabarowsk. bevat ter kennismaking een HONIG's BOUILLONBLOKJE FEUILLETON ll- U moet rustig blijven liggen, mon amf! En niet praten, dat dient nergens toe. D<" koorts moet zijn beloop hebben en als zijn krachten opgebrand zijn, zullen de uwe ook heel wat verminderd zijn. Maak u maar niet bezorgd, monsieur en u ook niet, made- moiselle. Met gemengde gevoelens zag Honor hem een uur later vertrekken. Het gaf haar een gevoel van diepe verlichting, dat hij voor een poosje wegging, maar tegelijkertijd maakte het haar verantwoordelijk voor Sir George, wiens onsamenhangend gepraat haar zélfs op de veranda in.de ooren klonk. Ze had kinine en de Swahili-hoofdman kon haar helpen, een man, die, zooals Legrand haar verzekerd'had, in zijn leven al heel wat koortsgevallen bij de' hand had gehad, Maar Mannering's zinloos gepraat vervulde haar met onrust. Ze had nog nooit tevoren iemand hooren glen en de stroom van onsamenhangende woorden, nu eens zacht en eentonig als het vredig gemur mel van een rivier, dan weer druk en luid als een spattende bergbeek, maakten haar bang en zenuwachtig. Nadat ze Legrand had zien verdwijnen achter de struiken, ging ze naast George zitten en nam zijn brandende hand in de hare, terwijl ze zwggcnd naar zijn opgezet gezicht staarde. Hg was in het geheel niet bewust van haar aanwezigheid. Zijn brandende oogen staarden naar de zoldering. Hij praatte bijna onop houdelijk, nu eens ijlde hij over wat hem in den oorlog overkomen was, dan weer was hij in Engeland aan het jagen; eens zelf riep hij zijn broers naam en later een andere, een meisjesnaam: Madeline! De dag ging langzaam voorbij. Van tijd tot tgd viel Mannering in 'n onrustigen slaap; 'n paar keer was hij helder wakker geweest en had haar herkend en dan scheen hij zeer ongerust over wat hij zich in zijn glen had laten ontsnappen. Ik heb zeker weer geijld, Honor? had hij haar eenmaal gevraagd. Niet geijld, zei ze sussend, alleen maar zacht en onsamenhangend gepraat. Een hoop onzin, zeker vroeg hij kwasie- onverschillig, maar ze merkte, dat er iets van angstige verwachting was in zijn stem. Niets om je ongerust over te maken, antwoordde ze glimlachend, En je moest maar liever niet praten. Als je je rustig houdt, val je misschien weer in slaap. Hij bleef even zwijgen en toen vroeg hg weer: Heb Ik namen genoemd? Twee, zei ze, want ze zag geen reden om dat voor hem te verzwijgen. Eén keer heb je Rogers naam gezegd en een keer de naam van een meisje, Madeline. Er kwam in zijn oogen een blik van doode- lijken angst, een vreemde trek op zijn gezicht, toen ze die namen noemde. Wat heb ik gezegd vroeg hjj bruusk, terwijl hjj zich met een ruk ophief van zijn veldbed. Niets, zei ze. Alleen maar die namen. Toe, ga nu weer liggen, George, je moet heusch niet zoo... Hij viel terug op zijn bed, maar voor zijn oogen zich sloten had ze gezien, hoe de angst daarin plaats gemaakt had voor diepe ver lichting en ze vroeg zich af waarom hg zoo ongerust was geweest over die mannen, die hg in zijn ijlen genoemd had. Maar ze kon het raadsel natuurlijk niet oplossen. Een half uur voor zonsondergang viel hij in een lichte sluimering en Honor liet hem even alleen om wat frissche lucht te schep pen. In het schuine licht van de snel dalende zon was het woud in de verte een grimmig donker en er klonk geen enkel geluid. Maar terwijl ze daar stond op de waranda, zag ze plotseling, op misschien een kwart mijl af stand, de gestalte van een man, die haastig in de richting van het bosch liep. Ze keek hem onverschillig na; waarschijnlijk was het een van de dragers, die op het spoor van een stuk wild was. De man liep door in dezelfde richting tot hij een kleinen onbegroeiden heuvel bereikt had; daar bleef hg een paar onbewegelijk staan, alsof hij met zijn oogen de vlakte voor hem afzocht. Plotseling klonk een geweer schot, vaar en ver weg. Na een korten tus- schenpoos viel nog een schot, daarop nog een. Toen stak de man op den heuvel even zijn arm omhoog, alsof hij een teeken gaf en ver dween haastig uit het gezicht. Het meisje zocht met haar oogen het land achter den heuvel af, zich afvragend wie die signaal- schoten want ze was ervan overtuigd dat het signaalschoten waren geweest had af gevuurd en wachtte tot de man, voor wien ze' bljjkbaar bestemd waren, weer in het ge zicht kwam. Het duurde lang en ze was op het punt het op te geven, toen ze hem weer zag, dicht bij een groep hoornen, die een soort van uttlooper van het woud vormden. Op hetzelfde oogenblik zag ze een anderen man uit het bosch te voorschijn komen en toeloopen op den inboorling, die het eerst haar aandacht had getrokken. Nadat ze even samen hadden staan praten, draaiden ze zich beiden om en verdwenen tusschen de boomen. Er kwam een plotselinge gedachte bij haar op en ze liep snel naar de andere zijde van het gebouw, waar de dragers bezig waren hun avondmaal te bereiden. In haar gebroken Swahili vroeg ze naar den hoofdman. De in boorling, tot wien ze haar vraag richtte, ant woordde haar met een stortvloed van woorden die haar niet veel wijzer maakte. Maar toen de man met zijn hand in de richting van het bosch wees, ving ze een woord op, dat ze kende en waaruit ze opmaakte, dat hij bezig was haar te vertellen, dat de hoofman aan het Jagen was. Ze knikte dat ze het begrepen had en keerde terug naar de waranda. Haar ver moeden, dat de man, dien ze op den heuvel had zien staan, de hoofman was, was dus juist geweest. Maar wie was de ander ge weest? Ze dacht weer aan de drie geweer schoten. Er was geen twijfel aan, dat was een signaal geweest en de hoofdman had er op staan wachten. Dat beteekende dus, dat de ontmoeting van te voren afgesproken was, maar waarom was de ander niet naar het fort gekomen? Ze kon geen antword op die vraag vinden. Ze kon alleen maar gissen naar wat de reden van die geheimzinnige ont moeting was. Als. de dragers eens, gebruik maakten van Jules Legrand's afwezihgeid en er vandoor gingen... Een luide kreet, die uit het huis kwam, on derbrak haar sombere gedachten en toen ze haastig naar binnen ging vond ze Mannering recht overeind op zgn veldbed zitten met een koortsachtige glans in zijn oogen en zijn han den voor zich uitgestrekt, alsof hij iets af weerde. Zij kalmeerde hem zoo goed mogelijk en het duurde niet lang of hij liet zich over halen om weer te gaan liggen. De zon was ondergegaan, het werd don ker in de kamer en plotseling klonk weer door de duisternis het eentonige geroffel van verre trommels. Dit gaf haar weer dezelfde huiveringwekkende gewaarwording, die het te voren had gedaan. Ze stak een lamp aan, bereidde een eenvou dig maal voor zichzelf en dwong zich tot eten; toen ging ze voor den tweeden keer naar de waranda. De maan was nog niet op gekomen en ze stond daar in het vage licht van de sterren te luisteren naar het verre ge roffel. Ze had er nog maar even gestaan, toen ze op de helling van den heuvel beneden zich een vaag geluid hoorde. Wat was het, een mensch of een dier? Ze dacht aan den Swahili- hoofdman en bleef doodstil staan luisteren. Weer klonk het geluid en toen zag ze een donkere gestalte de toegangspoort van het fort binnensluipen. Ze twijfelde er geen oogenblik aan of het was de hoofdman en een paar seconden later zag ze hem bij het vuur, waarom de dragers zaten. Maar als hij op de jacht geweest was, waarom droeg hij dan geen geweer? Ze kon dien nacht niet slapen, hoewel Man nering heel rustig was. Gejaagd liep ze heen en weer tusschen haar eigen kamer en de zijne. Het leek, dat de zwarte dragers ook de slaap niet hadden kunnen vatten, want van hun kampplaats drong een onderdrukt ge mompel van stemmen met van tijd tot tijd een zacht gelach tot haar door. En terwijl ze daar stond te kijken, klonk door den nacht weer het doffe bonsen van een trommel. Maar dezen keer was het niet ver weg. Het had aan den voet van den heuvel of aan den an deren kant van het fort, even buiten den steenen wal, kunnen zijn. Toen gebeurde er iets vreemds. Binnen de omheining doemde plotseling de gestalte van een man uit het duister en die man begon in het licht van de maan een wilden, wflesten dans uit te voeren. Zij kon hem duidelijk zien. Het was een inboorling en zjjn gladde huid glansde in het witte licht van de maan. Ze had hem de groep bij het vuur niet zien ver laten en het plotseling verschijnen deed haar hart luider kloppen van angst. Luider klonk het geroffel van de trommels en eentoniger stapten de zware voeten op den grond. Toen begon het bovenlichaam te huiveren en het was alsof daar in het duister, een eenzame vlam begon te sidderen in den nachtwind. Een tweede gestalte te voorschijn, een derde voegde zich bij hen en met hun drieën dans ten ze een vreemden dans in het maanlicht. Honor stond onbewegelijk naar hen te sta ren, ze zag het wit van hun oogen glanzen en hun dikke lippen zich bewegen zonder eenig geluid voort te brengen en ze vroeg zich af wat die vreemde dans beteekende. Plotseling bekroop haar de vrees, dat de drie zwarten haar konden zien, hoewel ze in de schaduw stond en ze draaide zich om en liep onhoor baar naar de open deur. Het maanlicht viel naar binnen en verlichtte een deel van de gang, waarop alle kamers uitliepen en haar hart scheen plotseling stil te staan, want uit haar kamer zag zjj 'n in het wit gekleede ge stalte komen. Ze kon zijn gezicht niet onder scheiden, maar ze zag iets glinsteren in het maanlicht en ze herkende de vier ringen, die Legrand droeg aan een koord om zijn hals. Een doodelijke angst overviel haar. Waarom was Legrand terug gekomen? Waarom had hij niet gezegd, dat hij terugkwam? Wat deed hij in haar kamer? Even bleef ze onbewege lijk staan, toen vluchtte ze over de waranda naar den hoek van het fort en verder, tot" plotseling voor een hindernis stond, die <u..j belette verder te gaan (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1