Buitenlandsch Overzicht.
Kerstschotel
GRATIS
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Konijn, Spoorstraat
Eden Britsch
minister van
bmtenlandsche
zaken
letter pak HONIG's VERMICELLI
HET
GESTOLEN KIND
GEMENGD NIEUWS
Buitenland.
Spionnage in België.
Ook spionnage
in Engeland.
Een wintersch geluid uit
Argentin'ë.
Bruiale overval op
klaarlichten dag
Krankzinnig gcwoiden fusilïer
schiet twee militairen neer
Aanslag op Sowjet-trein?
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
63ste JAARGANÖ
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland i 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 1 2.10, Idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Toch nog eenig resultaat van de vlootconferentie te verwachten
Dreigende ontwikkeling van den politieken toestand in het verre
Oosten
Weer eens
de vloot'
conferentie.
Vorige week hebben
wij ons in pessimistisch
gestelde bewoordingen
uitgelaten over het re
sultaat van de Vloot
conferentie, welke te
Londen gehouden wordt. Thans, na de confe-
retntie wegens haar Kerstvacantie haar werk
zaamheden tot 6 Januari onderbroken heeft,
is het niet ondienstig weer eenige woorden
aan haar te wijden. We hebben reeds verteld,
dat Japan's voorstellen voor gelijkheid van
vloten verworpen moesten worden, want
zij zou dan in een zeer bevoorrechte positie
in den westelijken Pacific en op het Oost-
Aziatisch vasteland gekomen zgn. Zij zou be
reid geweest zijn om non-agressie-verdragen
met de deelnemers aan de conferentie te slui
ten, wat praktisch tot gevolg zou hebben, dat
zij met niemand meer in conflict zou kunnen
komen, zij het dan met uitzondering van
Sovjet-Rusland. En niet te noemen ware dan
het vrije spel, dat de Japs in China zouden
krijgen. Trouwens zij zijn al aardig bezig om
dat héelemaal op te slokken. Niet alleen dat
deze schoone voorstellen vriendelijk doch be-
beslist afgewezen werden. Engeland heeft
plotseling middels Hoare belicht, hoe ernstig
de toestand in het Verre Oosten wel is. Men
herinnert zich, dat Hoare deze waarschuwing
deed hooren in de ook in ons blad weergege
ven rede ter rechtvaardgiing van zijn in Parijs
gevolgde politiek.
De Amerikanen, zoo zegt de N.R.Crt., wa-
/en echter ook niet van gisteren. Zij weiger
den Japan niet alleen gelijkheid, maar zij
eischten ook handhaving van de oude ver
houding 5:5:3. Dat was voor de anderen
al evenmin een verrassing, als het Japansche
voorstel dit geweest was. De Amerikanen
hadden, sedert de voorbereidende vlootconfe
rentie, nooit een oogenblik aarzeling vertoond
op dit punt. Zij gingen nu echter nog verder.
Zij stelden een vermindering van de toege
stane tonnages voor de verschillende catego-
riën van schepen voor met 20 pet., waarbij
dan de bovengenoemde verhouding gehand
haafd zou blijven.
De Japanners vonden dit een verdere ver
zwakking van hun positie. Maar er kwam nog
Iets bij, dat nu hen, op hun beurt, aan een
slimmigheid van de andere partij moest doen
denken. De Japanners bezitten ongeveer alles
aan tonnage, waarop zg recht hebben; de
Amerikanen zijn met hun aanbouw vrij aan
zienlijk onder het hun toegestane maximum
gebleven.
Voor Uw
naar
Tel. 339 Dag» en nachtbediening
Kreeftensalade 40 ct. p. persoon
Garnalen 40
Zalm 30
Huzaren 25
Croquetten, Regoutbroodjes en Kerstpud
ding. Diverse wildsoorten gebraden met
jus of panklaar thuisbezorgd. Ook Uw
adres voor Nassi Goreng en Bahmi, 25 ct.
per portie.
ii ii
ii ii
n
Het resultaat van de regeling zou ge
weest zijn, dat Japan gedwongen zou zijn
geworden een belangrijk aantal kostelijke
schepen te sloopen, terwijl Amerika er in
zekere categoriën nog had kunnen bij
bouwen. De regeling zou het slechts veel
goedkooper voor de Amerikanen hebben
gemaakt, om van de hun toegestane voor
sprong op de Japanners werkelijk partij te
trekken.
Men zegt, dat de Japanners niet eens
vriendelijk zijn geweest, toen zg dit voorstel
verwierpen.
We zien voorts, dat Engeland ter bescher
ming van zijn zeewegen, een uitbreiding van
kleinere kruisers aan zgn vloot wil geven.
Wellicht dat Albion hier overeenstemming met
Japan zal kunnen vinden, doch dem zijn de
V.S. er weer om er een stokje voor te steken.
Zjj wenschen toch sterke vlooteenheden.
De N. R. Crt. zegt dan verder nog:
Engeland tracht nu het hopelooze probleem
van de drie rantsoenen een gedeeltelijke op
lossing te geven, door voor te stellen, dat de
deelnemers aan de nieuwe vlootovereenkomst
hun plannen voor een reeks jaren zullen vast
stellen en die dan aan de anderen meedeelen.
Bindend hoeven deze plannen niet onder alle
omstandigheden te zijn. Maar van iedere
wijziging zal eveneens mededeeling gedaan
moeten worden. Het schijnt, dat niemand ge
noegen wil nemen met dit surrogaat voor een
vlootverdrag.
Van een rantsoeneering komt niets terecht.
Het beste, wat men nog kan hopen, is een
onderling overeengekomen maximum in af
metingen en bewapening der verschillende
scheepstypen. Dat zou bij een wedstrijd In be
wapening ter zee nog een belangrijke beper
king vormen.
En dan zou de conferentie tenminste nog
op eenigerlei resultaat kunnen wijzen!
PORTELA VALLADARES,
de nieuwe Spaansche regeeringschef.
In het hierboven ge
schrevene hebben we en
passant iets gezegd van
den dreigenden toestand
in het Verre Oosten. We
maken van deze ge
legenheid gebruik om onze lezers weer eens
te wijzen op den ontwikkelingsgang aldaar,
die, naar zij zullen zien, ook al geen reden
tot optimisme geeft. Integendeel, zoo zoetjes
aan begint er oorlogsgevaar te dreigen als
gevolg van de niet te stuiten Japansche pene
tratie in China. Er zijn symptomen, die er op
wijzen, dat de Japanners een nieuwen, be
langrijken stap in deze richting willen onder
nemen. Mochten de aanwijzigingen, die het
Alg. Handelsblad In een hoofdartikel aangeeft,
juist zijn, dan zou deze nieuwe expansie Japan
dicht bij Sovjet-Rusland brengen, met alle
schoone vooruitzichten van dien!...
De gang van zaken in de laatste 4 '8. 5
weken is in groote trekken als volgt geweest.
Japan stuurde aan op de autonomie vèn 5
Noord-Chineesche provincies, welke autonomie
zou neerkomen op de vorming van een soort
bufferstaat onder Japansche controle, als ver
lengstuk van Mandsjoekwo.
Tengevolge van verschillende omstandig
heden, w.o. verzet van deelen der bevol
king onder den invloed van Nanking,
heeft het Japansche leger zich voor het
oogenblik tevreden moeten stellen met de
autonomie van twee der vijf provincies,
nl. Tsjahar, in politiek opzicht de mee3t
belangrijke van Binnen-Mongolië, en Hopei,
welke provincie als springplank kan die
nen voor nieuwe „spontane" afscheidings
bewegingen.
Stelselmatig, doch uiterst voorzichtig
wordt de expansie voortgezet; na lederen
politieken sprong voorwaarts, consoli-
deering van het nieuw veroverde terrein
ais voorbereiding voor den volgenden
sprong het beeld van de militaire tac
tiek op het gevechtsveld. Hand aan hand
met deze tactiek gaat de diplomatieke
actie van Tokio onder leiding vaii mini
ster Hirota, die telkens weer aandringt
op samenwerking van China met Japan
op den grondslag van onderdrukking der
anti-Japansche beweging en economische
toenadering, ook met Mandsjoekwo, een
en ander gepaard aan den eisch van ge
zamenlijke actie tegen het voortwaarts
dringen van het communisme.
De jongste „incidenten" aan de Mongcol-
sehe grens en de mislukking van de pogingen
om tot een grensregeling te komen tusschen
Mandjoekwo en Mongolië geven voedsel aan
het vermoeden, dat hier inderdaad nieuwe
acties in wording zijn.
Tevens komen berichten uit Dairen, vol
gens welke de toestand aan de grens van
Buiten-Mongolië zeer gespannen zou zijn, als
gevolg van de plaats gehad hebbende scher
mutselingen tusschen Mongoolsche grenswach
ten en Japansche troepen.
Te Tokio zou men zich bezorgd maken
over den aanleg van een spoorweg in
Oost-Siberië, waar de Sowjets, althans
volgens Japansche bewering, een leger
van 230.000 man zouden hebben gecon
centreerd, „gereed, elk oogenblik Mands
joekwo aan te vallen". Al even veront
rustend klinkt een Reutertelegram uit
Tokio, dat Mandsjoekwo zijn grenswach
ten in de richting van Buiten-Mongolië
heeft versterkt; en dat het Kwantoeng-
leger besloten heeft veiligheidsmaatrege
len te nemen, ten einde „aan de illegale
activiteit In Buiten-Mongolië een einde
te maken."
Is dit alles het voorspel van een gewapen-
den strijd in 1936 om Buiten-Mongolië? zoo
vraagt het blad.
Tot dusver heeft Rusland, zij het schoor
voetend, toegezien hoe de Japansche invloed
In Mandsjoerije langzaam maar zeker dien van
Rusland terugdrong, onmachtig als het nieuwe
Rusland tengevolge van het binnenlandsche
opbouwwerk was, om daartegen ernstig ver
zet te bieden. Door de vastzetting van Japan
in Mandsjoerije is Oost-Siberië en speciaal de
Kustprovincie (Wladiwostok) in een gevaar
lijke positie gedrongen. Ernstiger nog zou
echter de toestand voor Rusland worden, in
dien Japan de hand kon leggen op Buiten-
Mongolië, omdat strategisch daardoor de Rus
sische positie rechtstreeks met afsnijding bij
het Baikalmeer zou worden bedreigd, en poli
tiek aan de infiltratie der communistische
beweging in China, welke haar steun- en uit
gangspunt heeft in Buiten-Mongolië via Sin-
king een einde zou kunnen worden gemaakt
herhaaldelijk hebben de ,roode legers" in
Midden-China getracht een communistischen
corridor te scheppen van de kust (Foekien)
naar Sinkiang, pogingen welke Tsjing-Kai-
tsjek tot dusver steeds heeft weten te be
letten.
Een eventueel doorstooten van Japan
naar Buiten-Mongolië zou daarom waar
schijnlijk op heftigen tegenstand van Rus
land moeten stuiten, omdat dit daardoor
In een uiterst vitaal punt, zoowel politiek
als strategisch, bedreigd zou worden.
De Japansche actie verdient derhalve meer
nog dan anders de aandacht. De Japansch-
Russische spanning kan er door in een ge
vaarlijk stadium geraken.
GENERAAL SUNG CHEH-YUAN,
die president van den onlangs opgerichten
politieken Raad vöor de Noord-Chineesche
provincier is.
in een Zondagmorgen gepubliceerd
officieel communiqué wordt bekend ge
maakt, dat de minister voor Volken
bondsaangelegenheden, Anthony Eden,
benoemd is tot Britsch minister van
Buitenlandsche Zaken. De koning heeft
deze benoeming bekrachtigd. Voor de
leiding der Volkenbondsaangelegenheden
zal geen nieuwe minister worden be
noemd.
De benoeming van Eden tot opvolger van
sir Samuel Hoare moet in de eerste plaats
worden uitgelegdals een bevestiging van
het feit, dat de Britsche regeering opnieuw
ten volle bereid is tot actieve medewerking
aan iet stelsel van een collectieve veiligheid.
De Volkenbond blijft de spil,, waarom deze
politiek draait.
Minister Eden had zich reeds als minister
var Volkenbondstaangelegenheden doen ken
nen als een dei kracatigste voorstanders van
een voortzetting der sanctiepolitiek. Met zijn
benoeming moet dan ook de periode van
weifeling in het optreden van Groot-Brittan-
niè als afgesloten worden besch mwd, al zal
ook Eden, evenals Hoare, zich op den bodem
der feiten blijven plaatsen en niet verder
gaan deze deze hem veroorloven.
Ook hij heeft steeds erkend, dat er van een
geïsoleerd optreden ar Groot-Brittannië
geen sprake kan zijn. Het is laarom voor
namelijk een verschil van accent, dat aan
den dag zal treden bij vergelijking van zijn
optreden met dat van Sir Samuel Hoare.
Doch geen gebaar kon beter naar buiten
bevestigen, dat voor de Britsche regeering
een overtuigde Volkenbondspolitiek weer het
parool zal zijn.
Ten behoeve van Duitschland.
De politie te Luik heeft vier Belgen
gearresteerd, die beschuldigd worden van
spionnage ten gunste eener buitenland
sche mogendheid. De aangehoudene heb
ben reeds bekend.
Naar Havas meldt, Is hier sprake
van spionnage ten gunste van Duitsch
land.
De vier aangehouden personen stonden in
betrekking tot een Duitsch agent, die een
dr. Brandt uit Munster zou zijn.
Hun gangen werden sedert 3 maanden door
de politie nagegaan. Na huiszoekingen werd
overgegaan tot hun arrestatie.
Men gelooft aan een nieuwe spionnagezaak
op luchtvaartgebied, die zich afgespeeld
heeft op het Engelsche vliegveld Gravesend.
Een nachtwaker ontdekte in een der hangars
een man, die toen hij zich ontdekt zag, den
nachtwaker aanviel. Er ontstond een worste
ling, maar een derde persoon snelde toe en
sloeg den nachtwaker neer, Daarna namen de
twee onbekenden de vlucht.
Het schijnt hier niet te gaan om een po
ging tot diefstal, want in de hangar waarin
de twee onbekenden waren doorgedrongen,
worden op het oogenblik belangrijke proeven
genomen met een nieuw soort metalen vlieg
tuig.
In geheel Argentinië heerscht op het
oogenblik een hittegolf.
Te Buenos Aires steeg de temperatuur tot
36 gr. C., te San Juan tot 41% gr. en te San
tiago Estero tot 43 gr.
Vjjf bandieten ontrooven Indus
trieel 96.000 frank.
Vrijdagmorgen heeft te Saint-Denls een bru
tale overval plaats gehad.
De industrieel Bruet, van de machine
fabriek Cazeneuve te Saint Denis. begaf zien
in zijn auto met zgn secretarisse naar de fa
briek. De secretaresse, die naast den beer
Bruet zat, die zelf zijn auto bestuurde, had
op haar schoot een geldtasch, inhoudende
«6.000 lrank, welk bedrag van de bank Be'
haak was, aangezien het gisteren op de fa-
brie] juist betaaldag wa«. Hiervan moeten
de rooveis op de hoogte zijn geweest.
Toen ae heer Bruet op <en terugweg naar
de fabriek door een nauwe straat reed, ma
noeuvreerde voor hem een auto op een wjjzé
die aanleiding gaf tot het vermoeden, dat er
iets aan den wagen haperde. Dwars over den
weg bleef hij stilstaan, zoodat men niet kon
passeeren. Nadat de heer Bruet gestopt had,
stapten drie mannen uit den auto, zij liepen
op den heer Bruet toe, naar deze meende oin
hulp te vragen. Een van de onbekenden begaf
zich naar het portier waaraan de heer Bruet
zat, een ander liep op de secretaresse af, de
derde ging voor den auto staan. Plotseling
trokken zij een revolver: Handen omhoog, het
geld! De heer Bruet gooide het portier open,
zoodat de aanvaller van de treeplank, viel,
doch de man aan den anderen kant wist de
geldtach te bemachtigen nadat hij een schot
gelost had, dat de secretarisse in de kin trof.
Hierna hebben de bandieten zich uit de
voeten weten te maken, wat hun te gemak
kelijker viel daar er op dat moment geen
voorbijgangers in de straat waren.
Een bedrag van 13,000 frank is teruggevon
den op straat. Blijkbaar hebben de dieven in
den snel wegrrjdenden wagen de geldtasch ge
opend om den inhoud na te gaann Toen zijn
de biljetten hun waarschijnlijk uit de handen
gewaaid.
De verwonding van de secretaresse is niet
van ernstigen aard.
Uit een raam van een kazerne te Toul werd
Zaterdagmorgen plotseling een groot aantal
schoten gelost op de in de binnenplaats aan
wezige officieren en manschappen. Een kapi
tein en een soldaat werden zoodanig getrof
fen, dat zij een kwartier later stierven. De
soldaten zochten dekking, doch een luitenant
en drie onderofficieren, die zich verscholen
acher dikke matrassen, welke men uit een
chambree had gehaald, stormden de kazerne
binnen. In een gang vonden zg een soldaat,
die door een schot door een deur heen gewond
was. Zg trapten de deur in en vonden daar
een soldaat met het geweer in den aanslag.
De luitenant en de sergeants schoten en door
zeven kogels doorboord viel de moordenaar
neer.
Het bleek een Marokkaansch fuselier te zijn,
die in een vlaag van verstandsverbijstering had
gehandeld. 1
Er zjjn 200 slachtoffers zgn.
De Wit-Russische pers te Charbln meldt,
dat eind November Wit-Russen op den Amoer-
spoorweg een Sovjet-trein tn de lucht hebben
doen springen. Daarbij zouden 201 personen
gedood of gewond zijn. De aanslag zou gericht
zijn geweest tegen verscheidene hooggeplaatste
Sovjet-ambtenaren, die onderweg waren naar
Chabarowsk.
bevat ter kennismaking een
HONIG's BOUILLONBLOKJE
FEUILLETON
ll-
U moet rustig blijven liggen, mon amf!
En niet praten, dat dient nergens toe. D<"
koorts moet zijn beloop hebben en als zijn
krachten opgebrand zijn, zullen de uwe ook
heel wat verminderd zijn. Maak u maar niet
bezorgd, monsieur en u ook niet, made-
moiselle.
Met gemengde gevoelens zag Honor hem
een uur later vertrekken. Het gaf haar een
gevoel van diepe verlichting, dat hij voor een
poosje wegging, maar tegelijkertijd maakte
het haar verantwoordelijk voor Sir George,
wiens onsamenhangend gepraat haar zélfs op
de veranda in.de ooren klonk. Ze had kinine
en de Swahili-hoofdman kon haar helpen, een
man, die, zooals Legrand haar verzekerd'had,
in zijn leven al heel wat koortsgevallen bij de'
hand had gehad, Maar Mannering's zinloos
gepraat vervulde haar met onrust. Ze had
nog nooit tevoren iemand hooren glen en de
stroom van onsamenhangende woorden, nu
eens zacht en eentonig als het vredig gemur
mel van een rivier, dan weer druk en luid
als een spattende bergbeek, maakten haar
bang en zenuwachtig. Nadat ze Legrand had
zien verdwijnen achter de struiken, ging ze
naast George zitten en nam zijn brandende
hand in de hare, terwijl ze zwggcnd naar zijn
opgezet gezicht staarde.
Hg was in het geheel niet bewust van haar
aanwezigheid. Zijn brandende oogen staarden
naar de zoldering. Hij praatte bijna onop
houdelijk, nu eens ijlde hij over wat hem in
den oorlog overkomen was, dan weer was hij
in Engeland aan het jagen; eens zelf riep hij
zijn broers naam en later een andere, een
meisjesnaam: Madeline!
De dag ging langzaam voorbij. Van tijd tot
tgd viel Mannering in 'n onrustigen slaap;
'n paar keer was hij helder wakker geweest
en had haar herkend en dan scheen hij zeer
ongerust over wat hij zich in zijn glen had
laten ontsnappen.
Ik heb zeker weer geijld, Honor? had hij
haar eenmaal gevraagd.
Niet geijld, zei ze sussend, alleen
maar zacht en onsamenhangend gepraat.
Een hoop onzin, zeker vroeg hij kwasie-
onverschillig, maar ze merkte, dat er iets van
angstige verwachting was in zijn stem.
Niets om je ongerust over te maken,
antwoordde ze glimlachend, En je moest
maar liever niet praten. Als je je rustig
houdt, val je misschien weer in slaap.
Hij bleef even zwijgen en toen vroeg hg
weer:
Heb Ik namen genoemd?
Twee, zei ze, want ze zag geen reden
om dat voor hem te verzwijgen. Eén keer heb
je Rogers naam gezegd en een keer de naam
van een meisje, Madeline.
Er kwam in zijn oogen een blik van doode-
lijken angst, een vreemde trek op zijn gezicht,
toen ze die namen noemde.
Wat heb ik gezegd vroeg hjj bruusk,
terwijl hjj zich met een ruk ophief van zijn
veldbed.
Niets, zei ze. Alleen maar die namen.
Toe, ga nu weer liggen, George, je moet
heusch niet zoo...
Hij viel terug op zijn bed, maar voor zijn
oogen zich sloten had ze gezien, hoe de angst
daarin plaats gemaakt had voor diepe ver
lichting en ze vroeg zich af waarom hg zoo
ongerust was geweest over die mannen, die hg
in zijn ijlen genoemd had. Maar ze kon het
raadsel natuurlijk niet oplossen.
Een half uur voor zonsondergang viel hij
in een lichte sluimering en Honor liet hem
even alleen om wat frissche lucht te schep
pen. In het schuine licht van de snel dalende
zon was het woud in de verte een grimmig
donker en er klonk geen enkel geluid. Maar
terwijl ze daar stond op de waranda, zag ze
plotseling, op misschien een kwart mijl af
stand, de gestalte van een man, die haastig
in de richting van het bosch liep. Ze keek
hem onverschillig na; waarschijnlijk was het
een van de dragers, die op het spoor van een
stuk wild was.
De man liep door in dezelfde richting tot
hij een kleinen onbegroeiden heuvel bereikt
had; daar bleef hg een paar onbewegelijk
staan, alsof hij met zijn oogen de vlakte voor
hem afzocht. Plotseling klonk een geweer
schot, vaar en ver weg. Na een korten tus-
schenpoos viel nog een schot, daarop nog een.
Toen stak de man op den heuvel even zijn
arm omhoog, alsof hij een teeken gaf en ver
dween haastig uit het gezicht. Het meisje
zocht met haar oogen het land achter den
heuvel af, zich afvragend wie die signaal-
schoten want ze was ervan overtuigd dat
het signaalschoten waren geweest had af
gevuurd en wachtte tot de man, voor wien
ze' bljjkbaar bestemd waren, weer in het ge
zicht kwam. Het duurde lang en ze was op
het punt het op te geven, toen ze hem weer
zag, dicht bij een groep hoornen, die een soort
van uttlooper van het woud vormden.
Op hetzelfde oogenblik zag ze een anderen
man uit het bosch te voorschijn komen en
toeloopen op den inboorling, die het eerst
haar aandacht had getrokken. Nadat ze even
samen hadden staan praten, draaiden ze zich
beiden om en verdwenen tusschen de boomen.
Er kwam een plotselinge gedachte bij haar
op en ze liep snel naar de andere zijde van
het gebouw, waar de dragers bezig waren
hun avondmaal te bereiden. In haar gebroken
Swahili vroeg ze naar den hoofdman. De in
boorling, tot wien ze haar vraag richtte, ant
woordde haar met een stortvloed van woorden
die haar niet veel wijzer maakte. Maar toen
de man met zijn hand in de richting van het
bosch wees, ving ze een woord op, dat ze
kende en waaruit ze opmaakte, dat hij bezig
was haar te vertellen, dat de hoofman aan
het Jagen was.
Ze knikte dat ze het begrepen had en
keerde terug naar de waranda. Haar ver
moeden, dat de man, dien ze op den heuvel
had zien staan, de hoofman was, was dus
juist geweest. Maar wie was de ander ge
weest? Ze dacht weer aan de drie geweer
schoten. Er was geen twijfel aan, dat was
een signaal geweest en de hoofdman had er
op staan wachten. Dat beteekende dus, dat
de ontmoeting van te voren afgesproken was,
maar waarom was de ander niet naar het
fort gekomen? Ze kon geen antword op die
vraag vinden. Ze kon alleen maar gissen naar
wat de reden van die geheimzinnige ont
moeting was. Als. de dragers eens, gebruik
maakten van Jules Legrand's afwezihgeid en
er vandoor gingen...
Een luide kreet, die uit het huis kwam, on
derbrak haar sombere gedachten en toen ze
haastig naar binnen ging vond ze Mannering
recht overeind op zgn veldbed zitten met een
koortsachtige glans in zijn oogen en zijn han
den voor zich uitgestrekt, alsof hij iets af
weerde. Zij kalmeerde hem zoo goed mogelijk
en het duurde niet lang of hij liet zich over
halen om weer te gaan liggen.
De zon was ondergegaan, het werd don
ker in de kamer en plotseling klonk weer
door de duisternis het eentonige geroffel van
verre trommels. Dit gaf haar weer dezelfde
huiveringwekkende gewaarwording, die het te
voren had gedaan.
Ze stak een lamp aan, bereidde een eenvou
dig maal voor zichzelf en dwong zich tot
eten; toen ging ze voor den tweeden keer
naar de waranda. De maan was nog niet op
gekomen en ze stond daar in het vage licht
van de sterren te luisteren naar het verre ge
roffel.
Ze had er nog maar even gestaan, toen ze
op de helling van den heuvel beneden zich
een vaag geluid hoorde. Wat was het, een
mensch of een dier? Ze dacht aan den Swahili-
hoofdman en bleef doodstil staan luisteren.
Weer klonk het geluid en toen zag ze een
donkere gestalte de toegangspoort van het
fort binnensluipen. Ze twijfelde er geen
oogenblik aan of het was de hoofdman en
een paar seconden later zag ze hem bij het
vuur, waarom de dragers zaten. Maar als hij
op de jacht geweest was, waarom droeg hij
dan geen geweer?
Ze kon dien nacht niet slapen, hoewel Man
nering heel rustig was. Gejaagd liep ze heen
en weer tusschen haar eigen kamer en de
zijne. Het leek, dat de zwarte dragers ook de
slaap niet hadden kunnen vatten, want van
hun kampplaats drong een onderdrukt ge
mompel van stemmen met van tijd tot tijd
een zacht gelach tot haar door. En terwijl ze
daar stond te kijken, klonk door den nacht
weer het doffe bonsen van een trommel. Maar
dezen keer was het niet ver weg. Het had
aan den voet van den heuvel of aan den an
deren kant van het fort, even buiten den
steenen wal, kunnen zijn.
Toen gebeurde er iets vreemds. Binnen de
omheining doemde plotseling de gestalte van
een man uit het duister en die man begon in
het licht van de maan een wilden, wflesten
dans uit te voeren. Zij kon hem duidelijk zien.
Het was een inboorling en zjjn gladde huid
glansde in het witte licht van de maan. Ze
had hem de groep bij het vuur niet zien ver
laten en het plotseling verschijnen deed haar
hart luider kloppen van angst. Luider klonk
het geroffel van de trommels en eentoniger
stapten de zware voeten op den grond. Toen
begon het bovenlichaam te huiveren en het
was alsof daar in het duister, een eenzame
vlam begon te sidderen in den nachtwind.
Een tweede gestalte te voorschijn, een derde
voegde zich bij hen en met hun drieën dans
ten ze een vreemden dans in het maanlicht.
Honor stond onbewegelijk naar hen te sta
ren, ze zag het wit van hun oogen glanzen en
hun dikke lippen zich bewegen zonder eenig
geluid voort te brengen en ze vroeg zich af
wat die vreemde dans beteekende. Plotseling
bekroop haar de vrees, dat de drie zwarten
haar konden zien, hoewel ze in de schaduw
stond en ze draaide zich om en liep onhoor
baar naar de open deur. Het maanlicht viel
naar binnen en verlichtte een deel van de
gang, waarop alle kamers uitliepen en haar
hart scheen plotseling stil te staan, want uit
haar kamer zag zjj 'n in het wit gekleede ge
stalte komen. Ze kon zijn gezicht niet onder
scheiden, maar ze zag iets glinsteren in het
maanlicht en ze herkende de vier ringen, die
Legrand droeg aan een koord om zijn hals.
Een doodelijke angst overviel haar. Waarom
was Legrand terug gekomen? Waarom had
hij niet gezegd, dat hij terugkwam? Wat deed
hij in haar kamer? Even bleef ze onbewege
lijk staan, toen vluchtte ze over de waranda
naar den hoek van het fort en verder, tot"
plotseling voor een hindernis stond, die <u..j
belette verder te gaan (Wordt vervolgd.)