ONDRAGELIJKE
BRANDWONDEN
KLOOSTERBALSEM
DE WEEK:
r.
De voorbije
Kerstdagen.
De droeve stoet onderweg bij de Timorlaan.
De teraardebestelling
van den burgemeester.
DE VELLEN HINGEN ERBIJ
Dank zij KLOOSTERBALSENkomt
zijn hand weer goed in ordo
IN FEITEN EN
FA NT ASIEËN
HHT.DERSCHE COURANT VAN ZATi'.RDAG 28 DECEMBER 1935.
Voor onze „postabonné's" laten w(J hieronder
nog rolgen het laatste gedeelte van het ver
slag van de teraardebestelling van burgemees
ter Driessen, dat wij voor hen niet meer op
tonden nemen tn het vorig nummer.
Op de begraafplaats.
Onder de talrijke belangstellenden merken
we o.m. nog op de burgemeester van Alkmaar,
Jhr. van Kinschot, de burgemeester van Anna
Baulowna, de heer Lovink, oud-burgemeester
Van Brede, tal van hoofdofficieren van de
Zee- en Landmacht en verschillende vertegen
woordigers van vereenlgingen en corporaties.
Het is ons niet mogelijk, gezien het uur van
verschijning van onze krant een ook maar
eenigszins volledig overzicht te geven van alle
vertegenwoordigde corporaties.
Het eerste pad links, in het plantsoen bij
de begraafplaats, wordt ingeslagen. Men ziet
het gedolven graf op het eerste grafpunt in
het plantsoen. Daar, waar zomers de heesters
bloeien en waar nu de sparren hun groene
pracht tentoonspreiden, waar de roode hulst in
bloei staat, zal het stoffelijk overschot van
burgemeester Driessen worden neergelegd.
Rondom de groeve scharen zich allen die
hun burgemeester, hun vriend, de laatste eer
hebben willen bewijzen, 't Zijn er tientallen, die
met de stoet zijn meegekomen, 't zijn er hon
derden bij honderden, die buiten de afgezette
paden een plaats hebben gezocht.
De kist wordt boven op het graf geplaatst,
het teeken wordt gegeven, dat het stoffelijk
overschot kan worden neergelaten in zijn
laatste rustplaats en terwijl de kist daalt,
speelt het „Stedelijk Muziekkorps", „In 't graf
is vrede". Diep ontroerd zijn velen. Men voelt
de tegenstelling, vlak voor het feest van de
geboorte van Het Leven, hier de dood, vlak
voor het feest van de geboorte van Het Licht,
hier de donkerheid van het graf
De laatste tonen van de muziek golven weg.
I»
Rede van den locoburgemeester,
den heer W. de Boer.
De heer De Boer neemt dan het woord en
spreekt de volgende rede uit:
De heer De Boer: Op dezen grauw om
floersten winterdag, onderscheppend al het
zonlicht ons nog toegemeten in deze korte
dagen nu het jaar verglijdt en wij staan voor
den Kerstdag van morgen, symbool van licht
en yreugde, nu staan wij hier aan de groeve
van onzen burgemeester. Nu bevinden wij ons
hier aan de groeve van den man, die sedert
15 November 1928 zijn gemeenteleden, zijn
wethouders en secretaris, de geheele bevol
king van Den Helder voorging, om van onze
gemeente te maken wat er van te maken
was.
In het harnas is deze man gestorven, mid
den in zijn plicht staande, tot het laatste
oogenblik nog doende wat hij kon, is hij van
ons weggerukt.
ik heb enkele dagen geleden reeds ge
schetst en verteld, wat wij in dezen man, in
onzen burgemeester Driessen verliezen. Niet
Voor de tweede maal zal ik opsommen, wat
met hem voor onze gemeente heengaat.
Alleen wU ik hier dit woord nog zeggen: dat
het gemeentebestuur van Den Helder dank,
warmen dank brengt bij deze laatste rust
plaats, waar wij dezen burgemeester kunnen
brengen, onzen laatste groet Wij brengen
hem warmen dank voor de jaren, die hij voor
ons heeft gearbeid, voor de jaren, die hij voor
onze gemeente heeft gezorgd met al zijn toe
wijding en al zijn kracht Burgemeester, nu
wij, Heldersche inwoners, U gebracht hebben
naar Uw groeve midden in onze gemeente,
temidden van uw bevolking, die van alle zij
den is komen toestroomen, teneinde te getui
gen van hetgeen leeft in hun harten voor
alles wat U tn het belang van de gemeente
verrichtte, spreken wij de hoop uit, dat, wan
neer straks een ander Uw taak zal aanvatten
en geroepen wordt den fakkel verder te dra
gen, dit een man zal mogen zijn, voortgaande
met te arbeiden in den geest, zooals gij dit
hebt gedaan.
Burgemeester Driessen, rust zacht.
Rede van den Commandant
der Marine.
De Commandant der Marine, schout-bij-
nacht T. L. Kruys, zegt daarna het volgende:
Burgemeester en vriend Driessen, ook wij
bij de Marine waren geroerd door het bericht
van je plotseling heengaan. Ook bij ons laat je
een leege plaats achter. Je bleef steeds ge
hoorzaam aan je taak het belang van je ge
meente te dienen en je wist, dat steeds te
doen samengaan met het belang van de
Marine. Geen gelegenheid heb je voorbij laten
gaan om je belangstelling voor de Marine te
•toonen.
Je persoonlijkheid, je hartelijk tegemoet
komendheid, ook als soms de belangen van de
Marine niet altijd strookten met de belangen
die je diende voor de gemeente, zijn eigen
schappen in je, die je vele vrienden hebben
bezorgd bi) de Marine. Ik breng je de dank
van de Marine voor je samenwerking en een
laatste groet ook namens alle vrienden, die je
daar gemaakt hebt.
Rede van het oudste Raadslid.
Dan ia het woord aan het oudste raadslid,
die namens zijn medeleden een woord van
a scheid zal spreken tot hun overleden voor
zitter. Deze taak rust op den heer W. Bier
steker, die echter, wegens ongesteldheid,
daartoe verhinderd was. Zijn partijgenoot,
Dr P. Feenstra Kuiper, leest nu de woorden
voor, die de heer Biersteker gesproken zou
hebben.
Een laatsten groet breng ik U, burgemees
ter Driessen, namens den Raad der Gemeente
Den Helder. In overeenstemming met Uwen
geest zal dit slechts een sober woord zijn, ge
waart meer een man van de daad, dan van
het woord. De verschillende werken door U
in onze Gemeente tot stand gebracht, zuilen
lang na Uw verscheiden nog tot ons blijven
spreken van Uw energie en werkkracht. Wij,
als leden van den Raad, die met U mochten
samenwerken, kunnen dit het best getuigen.
Meerdere malen is het gebeurd, dat ge iets
hebt voorgesteld, dat niet terstond aller in
stemming had, doch met vastberadenheid
wist ge Uw wil te doen zegevieren. Later
kwam dan tot uiting, ook van tegenstanders,
„Hjj heeft het toch goed gezien". Zoo zullen
Uw daden voor U blijven spreken. Wij bren
gen U daarvoor aan deze groeve dank. Men
heeft wel eens gezegd, het is een dure bur
gemeester, doeh als we letten op hetgeen in
het belang onzer Gemeente door U ls tot stand
gebracht om de aantrekkelijkheid In onze
stad te bevorderen, dan mogen we zeggen,
gedachtig aan de spreuk: de Cost gaat voor
de Baat: de Baat dekt de Cost.
Wij, als leden van den Raad zullen U mls-
Maria's rijkdom brengt uw groet;
niet te versagen.
Nog een afscheidsgroet moet ik U bren
gen. namens de Commissarissen der N.V.
Zeebad Huisduinen. In dit college had ge
ambtshalve zitting, doch zonder overdrijving
mag gezegd worden, dat ge aan den opbouw en
de ontwikkeling van Huisduinen als badplaats,
Uw volle medewerking hebt gegeven. Niet
tegenstaande dat de natuur-elementen belem
merend werken, durfde ge toch de plannen
tot uitbreiding en vernieuwing met warmte
verdedigen, omdat ge geloof had in de toekomst
van Huisduinen ais badplaats. Burgemeester
Driessen, wij zeggen U dank voor Uwe mede
werking en ook In dit college zullen we U
noode missen.
Gij zijt de 4e commissaris, die aan onze
nog jonge N.V. door Jen dood wordt ontrukt.
Als de majesteit van oen dood spreekt, dan
past ons slechts eerbiedig zwijgen. Zelfs als
we voelen het schrijnend leed door het vaak
ruw en onverwacht ingrijpen in ons men-
schenleven, dan nog kunnen we slechts dee
moedig buigen.
Burgemeester Driessen, aan den voor
avond van het Vredesfeest hebben wij Uw
stof hier neergelegd. Nog enkele uren en de
klokken zullen het over de aarje uitbeieren:
Vrede op aarde...
Gij hoort niet meer den metalen klank dier
beierende klokken, doch wij hopen en bidden,
dat ge in betere gewesten vrede en rust zult
hebben gevonden.
Op verzoek van het College zou het woord
slechts door deze drie sprekers worden ge
voerd, omdat men vreesde voor een eindelooze
rjj van sprekers, die van hun waardeering en
dank zouden komen getuigen. Niet alleen dat
dit vermoeiend zou worden voor de velen, die
de teraardebestelling bijwoonden, men zou ook
telkens in herhaling moeten vervallen. Zij, die
de plechtigheid bijwoonden, waardeerden dezen
maatregel, die zeker ook in den geest was
van hem, die men de laatste eer bewees en
die er niet van hield, dat men lang van stof
was. 't Was bovendien bitter koud op de be
graafplaats.
De broer van den burgemeester
spreekt een slotwoord.
Het zij mjj vergund, alvorens tot een woord
van dank over te gaan, een oogenblik te spre
ken. Uit den aard tier zaak zal hetgeen ik
hier zal zeggen van geheel andere strekking
zijn dan de woorden van de vorige sprekers,
die mijn broer als Overheidspersoon of als
vriend herdachten.
Willem, hier staan wij dan om afscheid van
je te nemen. Nauwelijks behoef ik aan te
halen hoe dikwijls in deze dagen mijne ge
dachten teruggingen naar ons ouderlijk huis,
waar de hechte band, die ons bond, werd ge
lift? 1
oen0H«wLNrf^t hUT Jj"'e°* aan 9 bi' d* «r aa 00 *ste
Helder, den heer W. F. G L. Drwuen, welke D.nidaq onder groot# be engitell ng
plaats vond
ing vtn oen ^uiyeu cciie
engstell ng op c<e cegiaaipiaatt Huisduinen
smeed. Hoe dikwijls dacht ik niet aan onze
kinderjaren, toen we tezamen speelden. Na
de verdere schooljaren trok je het huis uit en
volgden in snelle opvolging: Ouderkerk, Bus-
siim, Westzaan. Koog en ten slotte: Den
Helder, hetgeen de kroon op je werken werd.
Maar niettegenstaande je vroeg-uit-de-deur-
zijn wist Je de hechte band steeds te bewa
ren en trouw zagen we je in ons midden op
al onze grootere of kleinere familie feest
dagen.
Het is slechts 5 6 jaren geleden, dat onze
Ouders ons zoo kort na elkander ontvielen,
doch onze hechte band werd daardoor geens
zins verbroken.
Wim, we zijn je innig en onuitsprekelijk
dankbaar voor alles wat je voor ons geweest
bent en dat we je nooit vergeten zullen, be
hoeft niet gezegd te worden.
Helaas kunnen we niets meer voor je doen
dan je toeroepen een „Rust in Vrede".
Thans kom ik aan mijn woord van dank.
Het heeft ons goed gedaan en gesterkt te
hooren spreken zooals er gesproken is.
In de eerste plaats betuig "ik dan, mede na
mens mijn vrouw, onze dank en groote erken
telijkheid aan den Gemeenteraad van Den
Helder en het College van Burgemeester en
Wethouders, voor de woorden, gewijd aan de
nagedachtenis van mijn broer en voor hetgeen
zij voor hem gedaan hebben.
Dan een woord van dank aan de aanwezige
autoriteiten.
Vervolgens een woord van dank aan de
verschillende deputaties, die ik hier aanwezig
zie en aan de sprekers, van wie wjj zoovele
waard eerende woorden gehoord hebben en
ten slotte dank aan alle aanwezigen uit Den
Helder en van buiten de stad, die hier de
laatste eer aan mijn broer hebben bewezen.
Rest mij nog de plicht een woord van dank
te richten tot mevrouw en den heer Bakker,
waar mijn Broer zoo gaarne verbleef en die
hem in zijne laatste oogenblikken zoo liefde
vol hebben bijgestaan.
Ik heb gezegd.
De begrafenis-ondernemer,, de heer Huber
verzocht aan het slot van de plechtigheid,
allen het hoofd te ontblooten.
Diep onder den indruk verlieten daarna de
honderden den doodenakker.
In donkerheid, wat het weer betreft, zijn
de Kerstdagen 1935 vergleden. En 't is maar
gelukkig dat het Kerstfeest, in alle opzich
ten „een binnenfeest" is, een feest van den
geest in de eerste plaats. De weersomstan
digheden kunnen dus aan de feestvreugde
weinig veranderen. Natuurlijk was het aan
genamer geweest, als wij bij de herdenking
van de geboorte van Het Licht, dat in de we
reld ontstokend werd, het blanke, vlekke-
looze wit van een donzen sneeuwkleed over
de wereld gespreid hadden gezien. Bjj Kerst
feest ziet men nu eenmaal graag een blanke
wereld.
Door de grauwheid der dagen, die we nu
hadden, kan de stemming „binnenshuis" ech-
tei slechts verhoogd zijn. Familie en vrien
den, die elkaar met de Kerstdagen opzoeken,
zoeken de feestelijkheid van den familiekring.
Welnu, daar heeft men nu van kunnen ge
nieten. Bij het dansen van de kaarslichten en
bij net zingen van de Kerstliederen was er
binnenshuis de gezelligheid.
Honderden zijn in onze stad ook weer op
getrokken naar de kerstfeestvieringen van de
Zondagsscholen. Want in het leven van de
Zondagsschoolvereenigingen is de viering van
het Kerstfeest ieder jaar weer een hoogte
punt.
j Kerstfeest is het feest van de liefde Gods,
Waarvan we de heerlijkste afstraling vinden
in de geboorte van Christus, 't Is die liefde
die de menschen weer beweegt om liefde te
betoonen en zoo is er op de Kerstdagen het
gaarne offeren voor de minderbedeelden. Het
Leger des Heils gaat hierbij altijd voorop,
Üe kerken en tal van vereenigingen brengen
met dezi dagen rijke gaven in veel gezinnen,
die door den nood der tijden gebukt gaan
onder het maatschappelijk leed. Ook dit jaar
is er in onze stad weer veel gegeven en het
doet goed te zien dat deze schoonste gave
van den mensch, de gave van de barmhartig
heid, zoo rijk beoefend wordt, Juist met de
Kerstdagen.
De vreugde va het Kerstfeest is dus niet
bedorven door de somberheid der dagen die
voorbijgingen.
En nu gaan we ook, in letterlijken zin
weer het licht tegemoet, de zon komt iederen
dag weer een weinig vroeger ip en zakt
een paar minuten later weg en als straks de
jaarwenteling heeft plaats gehad en Januari
loopt ten einde dan is het al goed te merken,
dat de „donkere dagen" voorbij zijn en dat
we het licht tegemoet gaan.
Muziekuitvoeringen op de Kerst
dagen. Orgelconcert Aafje Kamp.
Dinsdagavond hield Aafje Kamp, evenals
vorig jaar, een orgelbespeling in de Luthersche
Kérk. Deze orgelbespeling aan den vooravond
van Kerstmis, heeft een eigen karakter en
veien hebben dan ook gebruik gemaakt van
de gelegenheid dit gewijde halfuur in deze
kerk door te brengen. In het stille gebouw,
dat spaarzaam verlicht is, is het vertoeven een
genot. Wanneer de bekende Kerstliederen weer,
na een jaar van sluimering, ontwaken en ons
toeklinken, op fraaie en stemmige wijze uit
gevoerd, dan komt het Kerstfeest weer op de
oude maar steeds heerlijke wijze tot ons. Dan
bljjkt, dat zoo'n orgelbespeling ter inleiding van
het Kerstfeest, een geschenk is, waarvoor wjj
dankbaar kunnen zijn.
Vooral bjj deze orgelbespelingen gaat het
niet om de waarde van de uitvoering en speel
wijze zelf. Hier gaat het niet om een critisch
aanhooren van orgelmuziek Hier gaat het niet
om de gave, muzikaliteit, techniek-behcer-
sching en aanvoeling te meten van degene, die
het orgel bespeelt. Trouwens, het is genoeg
zaam bewezen, dat Aafje Kamp ook een der
gelijke critiek geheel niet behoeft te vreezen.
En ook dezen avond was daarvoor een bewij3.
Het gaat hier echter om de stemming. Het
gaat hier om de Engelenboodschap, die op men-
sehelijke wijze weer herhaald wordt. En die
menscheljjke wijze is voor ons, menschen, vol
doende om ons in gedachten te brengen naar
Bethlehem.
En daarom, wij zeggen het nog eens, is een
dergelijke orgelbespeling een geschenk, waar
voor wij dankbaar kunnen zijn. Door hun op
komst toonden velen die dankbaarheid. Toon-
deen zij, dat zij dit bjj-geschenk van Kerstmis
waardeerden.
't Gebeurde door kokend heet» olie en
mijn rechter hand was Qelie^n..a,
wond. Ik was ten einde raad en huilde
van de ondragelijke pijnen. Mijn man
heeft mijn hand dadelijk verbonden
met Kloosterbalsem, welke we altijd
voor ons kleintje in huls hebben. U kunt
er zich geen voorstelling van maken,
hoe dat ineens heerlijk verzachtte, ik
geef U de heilige verzekering, dat Ik
zelf verstomd sta over het wonder.
Binnen li dagen was mijn hand weer
gewoon." Mevr Fr. te s-Q.
flKKER'S OfttOINEEL TER INZAOB
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bjj brand-en «njjwonden
Ook ongeëvenaard als wrtifmlddel bjj
Rhetimatiek, spit en pUniyke spieren
Schroefdoos M. ct. Potten: «2% ct. en 1.04
Concert „Stedelijk Muziekcorps".
In den vroegen morgen van den Eersten
Kerstdag heeft het „Stedelijk Muziekcorps" ons
het reeds traditioneel© Kerstconcert gebracht
Ook hier kan gesproken worden van een uit
voering met een geheel eigen karakter. Als de
muzikanten daar in de tent zjjn opgesteld, dan
is het een typische gedachte om dat te be
schouwen als een staande receptie bjj de ge
boorte van het Kind van Bethlehem. Met ernst
en toe wjj ding worden de liederen, die zich
groepeeren om de Kribbe of vertellen van de
vrede op aarde, gespeeld.
Het viel ons op, dat wjj weer zooveel per
sonen bjj dit concert aantroffen, die wjj al
eenige jaren op den Kerstmorgen daar zagen.
Ook het aantal toehoorders, dat hlerbjj aan
wezig is, schijnt telken jare hetzelfde te zjjn.
Zeventig k tachtig menschen komen daar, on-
geaent het weer, dat ditmaal een druilerige
regen bracht, luisteren naar dit gewijde con-
ceert.
Carillonconcerten.
Woensdagmiddag van 4 tot 8 uur werd
door den heer Tj. J. Dito, stadsbeiaardier,
een carillonconcert gegeyen, hetwelk on
danks het feit, dat de weersomstandigheden
nu niet direct onverdeeld gunstig te noemen
waren, verscheidene belangstellenden aange
trokken had.
He1 rrogramma was door den heer Dito
met zorg gekozen en stond begrjjpeljjleerwijs
in het teelten van het Kerstfeest. Daar waren
het lieflijke „De herdertjes lagen bjj Nachte",
ecu fantasie over het „Stille Nacht" en over
„O Sanctissimo" en het prachtige „O Haupt
voii Blut und Wunden"
Er was weinig wind, zoodat 't geluid tot
vei over de stad gehoord kon worden. De
klanken van dit zoo bjjzonderde Instrument
goifden licht en vriendelijk door de sombere
atmosfeer.
Een enkele maal was daar een wondere
echo, -die sloeg tegen de in de onmiddellijke
nabijheid gelegen huizen en kerk. waardoor
een bjjzonder effect verkregen werd.
Zooals we zeiden, het programma was met
zorg geselecteerd en bjj de aanwezigen,
welke met aandacht naar de muziek geluis
terd hebben, zal het ongetwijfeld de Kerst
stemming verhoogd hebben.
Wjj vermeiden nog, dat het progamma van
eersten Kerstdag geopend werd met een
compositie van den heer Dito zelf „Roeit
wakkere schepelingen van het wrak naar de
kust" (een thema met variaties), hetwelk
opgedragen is aan wjjlen burgemeester
Driessen.
Ook den tweeden Kerstdag heeft de beiaar
dier een concert gegeven.
Hierbij was een speciaal door den heer
Dito vervaardigd nummer, „Een lied van de
Zee", opgedragen aan den secretaris-penning
meester van het Monument den heer L.
Bandsma.
We willen op deze plaats nog eens wjjzen
op de waarde van deze concerten, welke on
getwijfeld aanspraak maken op belangstel
ling van de zijde van het Helderscho Publiek.
Publiek.
Het Gem. Verpleeghuis aan de
KerkgrarT.t.
De vader van het Tehuis schrjjft ons:
Reeds eenige dagen tevoren was in een der
Conversaliezalen van het tehuis, ter opluiste
ring van het Kerstfeest, een Kerstboom ge
plaatst, die met behulp van den heer F. Winter
in orde was gebracht. Wat deze kerstfeest-
viering dan wei zoo goed deed slagen is dit:
Op den eersten Kerstavond kwam het „Ge
mengde zangkoor'' onder leiding van den heer
F. van der Mejj de bewoners verrassen met zaag
en muziek, de heer L. van Loo Jr, viool, en
Mej. A. Remelink, piano.
Op den tweeden Kerstdag werd des middags
gezongen door het Leger des Heils, welke
liederen den Verpleegden in rechte Kerst
stemming brachten. De bewoners ontvingen
allen een geschenk van het Leger.
Des avonds gaf de zangvereeniglng „Morgen
rood", wederom onder leiding van den heer
van der Mejj, voor de bewoners een uitvoering.
Vooral zang en pianospel van de dames Rjjke-
Geervliet en D. Geervliet, vielen zeer in den
smaak.
Eenige bestuursleden van Maatsch. Hulpb
waren aanwezig. De WelEd. heer A. Smit]
Weth. v. Soc. aangelegenh., bracht dank aan
het koor.
Ter gelegenheid van deze feestdagen heeft
de Alg. Coöp. „Helder", Koningstr., de be
woners getracteeru op eenige kerstbrooden.
Uit vrees dat iemand zal vergeten worden,
wit het Bestuur van Maatsch. Hulpb. geen
persoonlijken dank uitspreken, doch betuigt
allen, die hebben medegewerkt die dagen voor
onze bewoners zoo recht gezellig te maken,
zjjn oprechten dank.
Ook dank aan den heer S. voor het steeds
bezorgen van „De Telegraaf" en andere zenders
van lectuur voor ons,
Verrassing voor Huisduinen.
Even als het vorige jaar hebben eenige
kindervrienden en vriendinnen van verschil
lende gezindten, de meisjes van de Wees-
inricnting te Huisduinen verrast met hei
zenden van versnaperingen en geschenken,
ter gelegenheid van het Kerstfeest, waardoor
de feestvreugde niet weinig werd verhoogd,
en waarvoor de meisjes zich zeer dankbaar
toonden.
Ik heb gelezen, dat een der concerten, welke
momenteel in Casino door den fameuzen Jack
de Vries en Clara gegeven worden, door de
radio-her-gebroadcast zal worden. Dat is een
idée. Hier is nu eens een zeldzame gelegenheid
om de Juttersche muzikaliteit naar voren te
brengen. Een gelegenheid als nimmer tevoren.
Onder de vele jongelui, welke zich aan Jack's
rhythmen bedwelmen, zullen er ongetwijfeld
zjjn, die zich in stilte weieens geoefend heb
ben in het „croenen" en zou het niet aardig
zjjn als Clara's croening zoo eens tusschen de
bedrjjven afgewisseld werd door specifiek Hel
dersche croening?
Het behoefde er voorts niet bjj te bijjven:
men zou den heer Vonk, de onsterfelijke Casl-
no-band-drummer kunnen verzoeken nog eens,
als in den ouden tijd, een nummertje „zingende-
zaag" ten beste te geven, terwijl men den
indertjjd hier ter stede zoo poputairen Gjjs van
der Hulst zou kunnen inviteeren zjjn „Swallow
Boston" weer op het klavier te willen vertol
ken. Voor één keertje maar!
Dat deze tjjden steeds benarder worden be
wijst die zigeuner welke een dezer dagen
ergens in Drente opgepikt werd voor het
moedwillig inslaan van tien ruiten. Voor da
balie bleek, dat de man het leven onder da
sterren en levende van de milde gaven zjjner
medebroeders, moe was en een retraite In
Hotel de Houten Lepel prefereerde.
Het is wat je noemt typeerend voor den tjjd,
evenals het instituut der „Hallen". Ik wandel-
de gisteren in onze stad en telde er maar even-
tjes 16. Zoo waren er o a. ijshallen, groenten-
hallen. vleeschhallen, melkhallen, kolenh&Ilen
enz. enz.
Men kan dus eerstdaags tegemoetzien: voor
een nieuwe school een „Ieer-hal", voor een
bioscoop een „kjjk-hal" en voor een depot, waar
winkelende hulsmoeders hun kroost voor een
tjjdje willen onderbrengen, een „baby-hal".
Heeft u gelezen, dat er met Eersten Kerst
dag maar weer eens een schuit op het strand
bjj Petten Is geloopen? Van de langs de kust
geplaatste borden door den Raad van Scheep
vaart met „Verboden te Parkeeren" schijnt men
zich dus al bitter weinig aan te trekken.
Tal van zaken staan er nog te behandelen,
doch Ik zie, dat ik weer aan het einde van m'n
toegemeten ruimte kom. Trouwens, een
Dultsch poëet heeft eens gezegd: „In der Be-
schrilnkung zeigt slch der Meister" en dat is
een waar woord.
Ik wil echter niet eindigen alvorens den
lezers van deze rubriek (m'n hulde voor hun
uithoudingsvermogen...) vanaf deze gewjjde
plaats het beste voor '36 te wenschen.
Ik hoop van ganscher harte, dat ze gespaard
mogen bijjven voor alles wat zijdelings of
direct in verband staat met salarisverlagingen,
crisisheffingen, belasting-opcenten, ontslagen,
pj)n, ziekte, slechte humeuren en wat zich ver
der In Pandorra's doos bevindt.
Auf Wiederschrelb'n!
8 POPULAIRE SOIRÊE's IN „MUSIS
SACRUM".
Na een onderbreking door een succesavond
van de fam. Hofmann hervat de directie het
arrangeeren van de populaire soirée's.
De eerstvolgende twee soirée's op 29 Deo,
om van 1935 afscheid te Demen en op 1 Jan.
om 1936 welkom te heeten, zjjn toegaDkeljjk
op één en dezelfde introductie. Een lipje van
het aanlokkelijke programma kunt U la dt
desbetreffende advertentie in dit blad ont
dekken.
JUBILEUM-VOORSTELLING AAF BOUBEB
„Het kind van de Buurvrouw".
Zooals kort geleden reeds alle groote bladen
hebben vermeld, heeft Mevr. Aaf Bouber
Ten Hoope, de populaire actrice van het
Ensemble Bouber en ook aan velen bekend van
de film, haar 25-jarig tooneeljubileum in den
Stadsschouwburg op grootsche wjjze gevierd
met een succesvolle opvoering van het bekende
volksstuk van Herman Bouber: „Het Kind
van de Buurvrouw".
Vanaf 1 Januari maakt het gezelschap
Bouber een Jubileum-tournee met dit stuk,
bewerkt naar de roman „Arle" van Joh. Elsen-
sohn, een typisch brok volksleven, met „een
lach en een traan", waarin de jubilaresse de
hoofdrol vervult.
Zondag 5 Jan. wordt er een opvoering van
gegeven in Casino. Deze voorstelling zal ge
heel geljjk zijn aan die in den Stadsschouwburg
met hetzelfde twee-verdiepingen decor.
JACK DE VRIES
EN ZIJN INTERNATIONALS.
Trompettist© Clara de Vries.
Stepdanser Alexander Roskin.
Casino staat in het teeken van „Jack de
Vries' vjjf-daagsche". Drie dagen concerteerde
het septet reeds in Den Heider, 2 volgen er nog:
heden en morgen. Dan zal het ensemble ons
land voorloopig vaarwel zeggen om contracten
in Zwitserland en in Parjjs na te komen.
In de serie uitstekende bands, die de Casino
directie den laatsten tjjd gebracht heeft en
waarmede zjj de harten der Heldersche uit
gaande jeugd gestolen heeft, past dit bezoek
van Jack de Vries, die hier trouwens doubleert,
wonderwel. We zouden dit optreden niet de
climax willen noemen, d.w.z. wat verbluffende
tot enthousiasme voerende prestaties betreft,
doch er is een omstandigheid, die dat
septet boven de andere plaatst en dat is de
degeljjke muzikaliteit, die van elk lid indivi
dueel zoowel als van het corps uitgaat. We
missen verbijsterende show en daarbjj exaltee-
rende soll, maar doen ons te goed aan de fjjn
voorgedragen muziek, die van een met zorg
samengesteld team en van kennis der zaken
van leader en leden getuigt. Het septet streeft
kenneljjk naar harmonische expressie, waarbij
het individue ondergeschikt en het team-work
hoofdzaak is.
Anderzjjds mogen we toch ook weer niet van
een negeeren der soll spreken want in de per
soon van Clara de Vries, blijkbaar opvolgster
van den te vroeg gestorven Louis, heeft het
ensemble een uitstekende trompettiste. Zij is wel
niet van het formaat van een Armstrong, Nat
Gonelia, e.d., maar men moet toch alle respect
hebben voor de techniek en het adem volume
van deze lady-trumpettist. Zoo hebben we haar
kunnen bewonderen in „Troubles on trumpet",
„I can 't dance", „Dinner for one please,
James" en het aloude „Some of these days".
Ook de andere 6 zijn volkomen voor hun taak,
resp. string-bass (Jack de V ies), drum, saxes
(trio heel goed!) en vleugel berekend. Met ge
noegen hebben we naar den eersten saxofonist,
onzen ex-plaatsgenoot, Leo Borghardt, geluis
terd.
