Buitenlandsch Overzicht. HET GESTOLEN KIND leder pak HONIG's VERMICELLI SS>ir. Bouillonblokje GRATIS Verkorte oorlogsberichten uit Abessinië. De rede van Roosevelt. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA DINSDAG 7 JANUARI 1936 64ste JAARGANG Het geschil tusschen sowjet Rusland en Uraguay Reist per W.A.C.O. naar Westfriesland Hoorn - Edam - Amsterdam 3 X PER DAG De rede van Roosevelt te Rome COURANT Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Courant j 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2. Neder! Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 et. Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIEN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bjj niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Roosevelt over de internationale vraagstukken. Middel landsche Zee-probleem. Itailë en het Het Middel' landsche Zee vraagstuk. De redevoering van Roosevelt, waarnaar niet zonder belangstelling in Europa is uitgezien, is Vrijdagavond uitgespro ken. De houding van de Vereen. Staten in verschillende Europeesche vraagstukken en in het bizonder ten opzichte van het Abessjjnsche probleem, heeft de volle belangstelling van Europa. De Vereen. Staten Immers kunnen, naar den mensch gesproken, door hun houding een oorlog doen ophouden of voortgang doen vinden en het is daarom van groote beteekenis welk standpunt ze ten op zichte van Europa innemen. Nu, daarover heeft Roosevelt wel het een en ander gezegd, dat de Nw. Rott. Crt. een hoofdartikel in de pen gaf, met den kop .Roosevelt als zedenmeester", -Over het internationale gedeelte van de rede zegt het blad dan o.m.: O zeker, het was alles erg juist wat hjj daar over zei. Hjj schetste de dictatuur, zooals zfl dat steeds meer gaat verdienen. Of het echter helpt, dit alleen maar te zeg gen? Gewoonlijk maakt men er de betrokke nen slechts woedend mede. Wjj zouden, met weinig kansen van falen, de oordeelen, die ons over dit gedeelte van Roosevelt's rede uit Duitschland en Italië zullen bereiken, zelf kun nen fabriceeren, als wj) maar wisten, hoeveel daar van die rede zal worden bekend gemaakt. Ontstaat er in onze nationale samenlevingen «en opstandige ontevredenheid, dan neemt men maatregelen, waarvan men hoopt, dat zjj reeds door preventieve uitwerking, onlusten zullen voorkomen. Roosevelt echter geeft, na het gevaar te hebben geconstateerd, duidelijk te kennen, dat Amerika er niets voor voelt, zijn aan deel te nemen in het handhaven der alge- meene veiligheid, ofschoon Juist zijn deel neming die veiligheid meer dan iets anders zou waarborgen, Amerika zal niet meer dan normaal verkoopen aan een twistzoe ker en dan vooral geen wapens. Dat ljjkt hem genoeg. Als allen er zoo over dachten, kon iedere twistzoeker gerust zjjn gang gaan tegenover zwakkeren, of slechter geoutilleerden. Roose velt rekent er echter op, dat anderen hun plicht zullen doen. Hjj acht de zjjne vervuld met ver manen. Hjj is als de man, die zjjn medeburgers met veel zalving op het brandgevaar wjjst, maar zich zelf er van ontheven acht, aan de vrtjwillige brandweer deel te nemen. Wjj meenden den tollenaar te hooren in den man, die Juist als president der Vereenigde Staten, in sommige opzichten minder recht van spreken had dan wie ook ter wereld. Vooral tn betrekking tot Italië. Want geen land heeft «r zooveel toe bijgedragen, Italië tot zijn despe raat avontuur te drijven, dan Juist Amerika, In een correspondentie van de Times uit Rome is het dezer dagen nog zoo terecht op gemerkt: Zou er geen immigratieverbod naar Amerika hebben bestaan, dan zou Italië ook nooit aan een oorlog in Oost-Afrika hebben gedacht. Amerika heeft, op grond van een stelsel, dat jammerlijk gefaald heeft, in den tijd toen het zelf groote behoefte aan menschen had, Immigratie en de productie van anderen bui ten zjjn grenzen gehouden. En nu hooren wij den president van dat land de slachtoffers vol zalving de les lezen, daarbij vooral het stand punt handhavende, dat hem alles slechts als zedemeester aangaat. Hoe Juist wij ook vele van zijn opmerkingen vinden, wjj kunnen de gevoelens der Italianen er tegenover begrijpen. Het bovenstaande slaat op Roosevelt's alge- meene beschouwingen. Wat zjjn plannen tegenover de gebeurtenis sen van het oogenblik betreft, daaruit zal men weinig nieuws vernomen hebben. Opmerkelijk was, dat hij sprak van den strijd tegen het ontstaan of voortbestaan van autocratische in stellingen, die voor het binnenland slavernij en voor het buitenland een aggressieve hou ding meebrengen". Zoo heeft nog geen westersch staatsman over Italië en Duitsch land gesproken. Allen, Hoare, Baldwin, La val, hebben de houding aangenomen, dat de binnen- landsche aangelegenheden der anderen hun niet aangaan. Maar Roosevelt oordeele anders. De ingediende bepalingen spreken voor zich zelf. Opmerkelijk is, dat de Monroeleer haar uitdrukking zal vinden in een amendement, dat verkoop van wapenen aan Amerikaansche staten, die met een niet-Amerikaansche staat in oorlog zjjn geraakt, toestaat. De beperking van den verkoop van petroleum aan Italië in grooter hoeveelheid dan in normale tijden, zou in toepassing reeds met een embargo vrijwel gelijk staan, daar Italië slechts een klein ge deelte van zijn olieproducten uit de Vereenig de Staten placht te betrekken. Een verscher ping van het beginsel der embargo-bepalingen in het algemeen, in den geest van den Volken bond, is het denkbeeld, den president het recht te geven, het embargo op bepaalde oorlog voerenden niet van kracht te verklaren. Dat zou een bevoordeeling van den aangevallene kunnen meebrengen, gelijk Abessinië nu van de sanctielanden" ten deel valt, in afwijking van de „neutraliteit", zooals zij verder in het ontwerp uitdrukking vindt. SIK ER1C DRUMMOND, de vroegere secretaris-generaal van den Volkenbond, die benoemd werd tot Britsch gezant te Rome. De voorzitter van den Italiaanschen senaat, Federzoni, heeft ter ge legenheid van de Inwij ding van het Instituut voor de studie der inter nationale politiek, een redevoering uitgespro- De rede' voering van Roosevelt FEUILLETON EEN VERHAAL UIT AFRIKA m Ze antwoordde niet en voor ze woorden had kunnen vinden, zei Rimington: Neem mij niet kwalijk! Ik heb geen recht om dat te vragen. Maar de gedachte kwam opeens bi) me op. Ik zal de dragers roepen. Hjj liep naar de opening van de tent en op hetzelfde oogenblik stak een van de dra gers zjjn hoofd naar binnen. Aha, dat zal Jules Legrand zijn. Ik ben benieuwd of we voor uw verloofde zullen Moeten vechten, miss Donthorne. Hjj liep naar buiten en op hetzelfde oogen blik klonk Jules Legrand's stem dreigend: Mflnheer, wat doet u hier in m(jn ka mer? Honor liep haastig de tent uit en zag Ri mington naar het vuur toegaan en er met zjjn voet een nieuw stuk hout op schoppen. De vlammen laaiden bijna dadelijk hoog op en ze zag hoe de twee mannen elkaar zwij gend aankeken over het vuur; zjj zag ook hoe er een blik van ontsteltenis over Le grand's gezicht was gekomen. Toen lachte Rimington kort: Herken Je me Legrand? Ja? Dan zal ik Je vertellen wat ik hier doe. Ik ben hier gekomen op verzoek van miss Donthorne om sir George mee te nemen. De andere vloekte woedend, maar Riming ton vervolgde: Je schijnt verbaasd te zijn. Legrand. Dat begrijp Ik. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. En deze ontmoeting is een van die wonderen. Of vergis ik me? Is die man daar in de tent... Monsieur! Er lag iets waarschuwends in die Btem en Legrand's oogen flitsten snel in rionor's richting met een veelbeteekenden blik. Het meisje merkte dien blik op en vroeg zich af wat die beteekende, terwijl Reminglon blijk baar iets anders zei dan hij oorspronkelijk van plan was geweest. Mannering gaat met me mee. Neen, riep de Franschman heftig. Ja. Miss Donthorne heeft het mij ver zocht: het is aan haar om te zeggen waar sir George heeii moet. Legrand wendde zich met een blik naar Honor. Mademoiselle, u weet niet wat u doet! Deze man... is de ergste vijand van uw ver loofde! Als die er zelf toe in staat was zou hfl u verbieden te gaan. U moet hier bij ons blijven. Dat zou Mannering's wensch zijn. Ik smeek u... verander het plan en blijf. Het meisje keek van den een naar den apder en zag dat Rimington's oogen haar ernstig aanzagen. Hij negeerde de woorden van den ander en vroeg eenvoudig: Gaat u mee? Honor aarzelde geen oogenblik. Er was veel dat zij niet begreep, maar wat Jules Le grand beweerde, maakte niet den minsten Indruk op haar. Ja, zei ze. Neen, riep Legrand, terwijl hjj een snelle beweging maakte. Er flitste iets in het licht van het vuur en Honor zag, dat het een zwaar automatisch pistool was. Ze wachtte, zonder eenige vrees, want diep in haar hart was het vaste vertrouwen, dat de Engelsch- man met zijn ernstige oogen ook deze hinder paal zou overwinnen. ken over het probleem van de Middellandsche zee. In deze rede stelde hij in het licht, dat ten gevolge van het fascistische herstel van Italië en de versterking van zijn politieke en mili taire macht Londen vrees ging koesteren voor de traditioneele verhouding van krachten in de Middellandsche Zee en argwaan opvatte ten opzichte van de Italiaansche bedrijvigheid, vooral na de tot stand koming van de Fransch- Italiaansche overeenstemming. Daarom be strijdt Londen de gewettigde eischen van Italië in Abessinië, door middel van het Vol kenbondspact. De crisis zal overwonnen worden dank zjj de vastberaden voortzetting van de Italiaan sche actie, ten behoeve van de noodzakelijke doeleinden. In de Middellandsche Zee vormt Italië een niet op te heffen politieke werkelijk heid en niemand kan verlangen dat een volk van 44 millioen zielen afstand doet van zijn eigen ontwikkeling en toekomst. Italië heeft geen enkele reden en heeft er ook geen belang bij de Engelsche posities in Afrika te verzwakken, maar het heeft behoefte aan een recht op een heter begrip voor zijn eigen belangen. Het probleem van de Middel landsche Zee, dat met dat van Oost-Afrika het eenige probleem vormt, is voor Italië in de allereerste plaats een vraagstuk van de onafhankelijkheid. RO MA IN BOLLAND, de beroemde Fransehe schrijver, wordt 29 Februari 70 jaar. Litwinof verzoekt plaatsing van het geschil op de agenda der aanstaande zitting van den Volken bondsraad. Het Volkenbondssecretariaat heeft zoo juist de wensch van Litwinof van 30 December openbaar gemaakt, waarin deze tot den se cretaris-generaal van den Volkenbond het ver zoek richt het geschil tusschen Sowjet Rusland en Uruquay over de verbreking der diploma tieke betrekkingen tusschen beide landen op de agenda van de op 20 Januari beginnende zitting van den Volkenbondsraad te plaatsen. De Sowjet regeering beschouwt de hande ling van Uruguay als onvereenigbaar met den eerbied die Uruguay aan zijn Volkenbonds- verpiichtingen verschuldigid is. Onder deze omstandigheden en met het oog op artikel elf van het Volkenbondsverdrag, dat aan ieder Volkenbondslid het recht verleent de aandacht van den Volkenbondsraad te ves tigen op alle omstandigheden die den vrede of de goede verstandhouding tusschen de vol keren in gevaar kunnen brengen, heeft de Sowjet-regeering besloten den toestand, ont staan door de overtreding door Uruguay van de voorschriften van artikel 12 paragraaf 1 van het Volkenbondsverdrag, bij den Volken bondsraad aanhangig te maken. Zaterdagavond heeft Roosevelt de president der Vereenigde Staten ter opening van het Congres een rede uitgesproken, waaraan het volgende is ontleend: De politiek, aldus de president, die er op gericht was goede betrekkingen tusschen de Amerikanen te scheppen is geen ideaal meer, doch is werkelijkheid geworden. Sedert den zomer van 1933 echter zijn de stemmingen en de doeleinden van de regeerders van talrijke groote volken in Europa niet meer gericht op den vrede en op een goede verstandhouding tusschen de volken. De dreigende toestand. Het is zoover gekomen dat het Amerikaan sche volk kennis moet nemen van een groei ende slechte gezindheid, van neigingen tot den aanval, van bewapeningen die een gevaar op leveren voor de prikkelbare geestesgesteld heid. De toestand heeft vele elementen In zich die leiden tot de tragedie van een algemeenen oorlog. Vandaag den dag is er grond voor pessi misme. Het ware onnut te verkondigen, dat die vol ken die bedoelde naties, welke beheerscht wor den door die autocratische geest en gezindheid tot agressie, vormen, geen sympathie zouden koesteren voor hun vereerders, en dat hun ge legenheid geschonken wordt zich te uiten en den gang der dingen naar hun wensch te wij zigen. Daar de middelen die de democratische re- geeringsvorm ten dienste stelt, voor hen niet bestaan, volgen die volken blind en hardnek kig de leiding van hen, die den autocratischen staatsvorm belijden. Die volken, die expansie zoeken, herstel van onrechtvaardigen toestanden, voortvloeiende uit voorafgegane oorlogen, die afzetgebieden zoeken voor hun handel, voor hun bevolking, of zelfs gelegenheid om hun eigen vreedzame bijdragen aan den voortgang der beschaving te toonen, slagen er niet In dat geduld te too- nen dat noodig is om langs redelijken en wet tigen weg, door vreedzame onderhandelingen, of volgens de schoonste beginselen der recht vaardigheid zulks te bereiken. Zjj zjjn dan teruggekeerd tot het oude ver trouwen in het recht van den sterkste, en tot het fantastische geloof dat alleen zij zijn uit gekozen om een zending in de wereld te heb ben, die alle anderen landen noodig hebben en zullen aanhooren. En die anderen zullen hun onderworpen zijn! Ik erken, aldus Roosevelt, dat deze woorden, die ik met zorgvuldige overweging heb geko zen, niet aangenaam zijn voor het land, dat, begrijpend dat het voor hem bestemd is, zich aantrekt wat gezegd wordt. Den wereldvrede en den wil tot een Alle Inlichtingen bij de agenten en de chauffeurs goede verstandhouding staat slechts 10 of 15 der menschheid in den weg. Dat is de reden waarom de pogingen om te komen tot beperking van de bewapening niet alleen mislukt zijn, maar gevolgd zijn door nieuwe bewapeningen in de lucht en op het land en dat is ook de reden waarom de pogingen om te komen tot een beperking van de bewapening ter zee voor de komende jaren zoo weinig succes hebben. President ROOSEVELT. De houding van de Vereenigde Staten strikt neutraal. Maar mochten de Vereenigde Staten en de andere volken van Amerika tegenover dezen toestand geplaatst worden, dan kunnen zij geen andere houding aannemen dan een strikte neutraliteit, die er op gericht is niets te doen dat het conflict kan aanwakkeren, vastbeslo ten door een passende verdediging zich er voor te behoeden in dit conflict verwikkeld te raken en aangevallen te worden, en wettigen steun en hulp te verleenen om andere naties terug te brengen tot het gebruik van middelen des vre- des en van goede gezindheid jegens elkander, Roosevelt zeide ten slotte dat in democrati sche landen de groote zorg van het volk ge richt is op de verhindering van het voortbe staan of het ontstaan van autocratische in stellingen die voo het binnenland slavernjj en voor het buitenland een agressieve houding meebrengen. De indruk in de Ver. Staten. Reuter meldt uit Washington, dat de Demo craten eens van zin zjjn in het prijzen van de boodschap van Roosevelt. Eenige republikeinen uiten daarentegen hittere commentaren, maar het meerendeel van hunne collegae sluit zich hjj den lof aan. Persstemmen over Roosevelt's rede. Naar Reuter uit New York meldt, noemen de oppositiebladen de rede van Roosevelt een theatrale verkiezingstoespraak. De New- York Herald Tribune spreekt van het schril contrast tusschen de toewjjding voor den vrede in het buitenland en de opwekking van haat in het binnenland. Aan de GanaJe Doria hebben de Italia nen het plaatsje Amino bezet. Voorts vie len zjj een Abessjjnsch kamp aan bjj Areri dat zjj na een hevig gevecht veroverden. De Abessiniërs lieten 150 gesneuvelden en gewonden op het slagveld achter. Het Italiaansche legerbericht maakt voorts gewag van gevechten tusschen pa trouilles in Tembien en bjj de samenvloei ing van de Gabat en de Geva. Officieel wordt te Rome meegedeeld, dat Zaterdag twee Italiaansche vliegers in het Noordwesten van Abessinië bjj de grens van den Soedan zjjn neergeschoten. Van de Abessiniërs, die bjj het bom bardement van het Roode Kruis-hospl- taal bjj Dolo gewond zjjn, zjjn er 20 over leden, zoodat het totaal aantal slachtof fers thans 50 bedraagt, Italianen hebben gisteren langs het geheele Noordeljjke front intensieve bom bardementen uitgevoerd, die vooral in het Wolbal t-gebied groote schade hebben ver oorzaakt. De Engelsche gezant te Addis Abeba heeft zjjn regeering het bombardement op ambulance van Dagaboer bevestigd. Men zal een officieel rapport doen opmaken. De Sun van Baltimore zegt, dat Amerika dankbaar is voor do openhartigheid, waarmee de president do bedreiging van den vrede van do zjjde der autocratisch geregeerde staten heeft gebrandmerkt. De Amerikaansche neutraliteit. Naar Reuter uit Washington meldt, is bjj Je Amerikaansche Kamer nog een derde ont werp neutraliteltswet ingediend door een af gevaardigde van Indiana. Dit is het strengste van de drie en verbiedt den uitvoer en het verschaffen van leeningen aan de oorlogvoe renden, zoodra een oorlog Is uitgebroken. De indruk in Duitschland. Naar de Berljjnsche correspondent van Havas meldt heeft de boodschap van presi dent Roosevelt aan het Congres in Duitsch land diepen indruk gemaakt. Men heeft er met voldoening kennis genomen van de nieuwe strooming in de Ver. Staten en merkt op dat wanneer Amerika in 1915 had geweigerd oor logsmateriaal aan de oorlogsvoerenden te leveren het niet in het conflict zou zjjn be trokken. De petroleum kwestie minder ge- vaarljjk geacht. In officieele kringen te Rome wensehte men zich Zaterdag nog niet uit te laten over da rede van Roosevelt en over de nieuwe Ameri kaansche neutraliteitsmaatregelen, aangezien men eerst den volledigen tekst wenscht te kennen. Niettemin heeft het feit, dat Amerika de verschepingen van oorlogsmaterialen, zoo lang die de normale hoeveelheden niet te boven gaan, niet zal stopzetten, hoop gewekt, welke hoop nog wordt versterkt, door de meening dat Engeland te Genève niet het initiatief zal nemen tot het instellen van een embargo op petroleum. Onderwijl stond Legrand kwaadaardig en triomfantelijk te lachen. Monsieur Rimington, wilt u zoo goed zijn onmiddellijk te vertrekken. En u, made moiselle, moest maar naar uw tent gaan. Ze had nog maar een paar stappen gedaan toen ze den Franschman hoorde lachen en dreigend bevelen: Vooruit hond! Wel, Legrand, aangezien er niets anders opzit... Ze draaide haar hoofd om bij die on verschillige woorden en zag wat er gebeurde. Rimington sprong, lenig als een tijger, dwars over het vuur... uit Legrand pistool Kwam een lichte flits, nog één, en nog één, maar de kogels floten tusschen de toppen van de hoornen, want Rimington's eene hand had den Franschman bjj de pols gegrepen, terwijl de andere hem vasthield bij den nek. Het schieten hield op en de Engelschman deed een stap achteruit, zjjn gebalde vuist schoot uit en trof den ander precies op het hart. Legrand zwaaide achterover, verloor zjjn evenwicht door de kracht van den slag, viel en bleef onbewegelijk liggen. Uit de duisternis kwamen zijn dragers aanhollen, op geschrikt door de revolverschoten; maarAlec Rimington draaide zich om en zei Iets op ge biedende toon tegen hen en ze bleven staan als verschrikte schapen, terwijl de een na den ander naar het vuur afdroop. Rimington lachte en gaf zjjn eigen mannen een kort j bevel met een blik op den bewusteloozen Legrand. Leg den zieken Bwana uit de tent op de draagbaar en vouw de tent op. Die tweede ook. De dragers haastten zich om zjjn bevel uit te voeren, terwijl de Engelschman een wakend oog hield op de Inboorlingen bij het vuur en hun hulpeloozen meester. In wonderbaarljjk korten tijd lag Mannering op de draagbaar, de tenten waren opgebroken en ze waren klaar om te vertrekken en toen pas maakte Rimington aanstalten om te zien hoe het met zjjn overwonnen vijand was. Terwijl hjj zich over hem heenbukte liep Honor op hem toe. Is... is hjj dood? Ik ben bang van niet, was het laconieke antwoord. Ik had hem tot mosterd moeten slaan, schurk dat hjj is. Maar daar is nu niets j meer aan te doen. Kom, miss Donthorne, we moeten gaan! Ze trokken weg van Jules Legrand en zjjn angstige dragers, het bosch in, waar veilig heid hen wachtte. HOOFDSTUK IX. De zon was nog niet opgegaan, maar in Rimington's kamp was alles al in beweging en toen Honor te voorschijn kwam uit Manne ring's tent, stond het ontbjjt klaar en waren de dragers bezig alles gereed te maken voor het vertrek. Morgen, miss Donthorne, begroette Remington haar. Ik hoop, dat de weder waardigheden van gisteravond geen kwaad hebben gedaan Absoluut niet, antwoordde ze opgewekt. Prachtig! en de patiënt? Vast in slaap. Ik geloof, dat hjj nu werkeljjk geen koorts meer heeft. Ik hoop het, maar het is altjjd een hard nekkige geschiedenis. Zjjn toon verontrustte Honor. Hjj scheen volkomen onverschillig ten opzichte van Man nering. Ze zag de toebereidselen voor het ver trek en vroeg: Gaan we weg? Ja, zoo gauw als u ontbeten hebt miss Donthorne en de zon op is... Ze wierp een aarzelende blik in de richting van Mannering's tent. Rimington raadde haar onuitgesproken ge dachte. U bent ongerust over Mannering, Is het niet? Maar van twee kwaden moeten we het minste kiezen. Ais we niet gaan, zullen we den strjjd tegen Legrand moeten aanbinden, want hjj zal het er zeker niet bjj laten. De wouden van de Congo zijn Hyde Park niet. Er gebeuren dingen in Afrika die nooit in de Times komen. Het eenige recht dat hier geldt is het recht van de sterkste; en we zouden in de pan gehakt kunnen worden zonder dat de Belgen in M'Buba er ooit iets van zouden merken. En er zjjn mogeljjkheden in dit ge val die u niet kent, miss Donthorne. Legrand is een vreemde persoonljjkheid en... en... priester. Dat weet ik, zei ze. O, wist u dat? Wel, maar er zjjn an dere dingen die u niet weet. Hjj is koek en ei met de stammen hier in de buurt. Ik ver denk hem van practjjken waar u van zoudt gruwen. Juist van zjjn priesterschap heeft hjj heele slechte practjjken overgehouden en Afrika is een ideaal land voor menschen van dat soort. Legrand had dat ook heel gauw in de gaten. Hjj had geweldige invloed op de inboorlingen hier hjj is een soort hooge- priester hier geworden van de een of andere gruwelijks godsdienst, die alles behalve wars is van bloedoffers en dergeljjke plechtigheden. Als hjj er werkeljjk zijn zinnen op gezet heeft om ons te krijgen en dat heeft hjj zeker dan staat ons een vroolijke tjjd te wachten. Denkt u dat hjj ons vervolgen zal? Rimington knikte. Ik hoorde vannacht trommels roffelen niet dat gewone helsche geroffel, dat ze lederen avond doen, maar signalen en dat kon wel eens beteekenen, dat Legrand al op het oorlogspad is. Ik had er gisterenavond het volle recht toe om hem dood te schieten, maar er waren redenen... Hjj zweeg, lachte een beetje gedwongen en haalde zjjn schouders op. Dat is de toestand, miss Donthorne, dus U zult wel begrjjpen waarom we zoo gauw mogelijk moeten vertrekken. Hoe verder we weg zjjn hoe beter. U zult me wel willen excuseeren, als ik niet met u ontbjjt. Ik heb nog een paar dingen te doen.. Hjj ging heen en Honor ging machinaal zitten en at wat de zwarte drager haar voor- zltte, diep in gedachten verzonken over wat ze gehoord had. Ze begreep maar half wat hjj gezegd had over Legrands connectie met de heidensche stammen uit de buurt, maar wat ze begreep was genoeg om haar te doen huiveren van afkeer. Ze besefte volkomen welke gevaren hen nog te wachten konden staan als Le grand hen werkeljjk achtervolgde. Ze durfde er niet verder aan te denken en haar ge dachten sprongen over op een ander onder werp. Ze dacht aan den half uitgewischten naam dien ze gelezen had op den grafsteen en aan het feit, dat het George was geweest, die het bevel had gegeven het opschx-ift weg te beitelen. Wie was de doode, wier naam ze gehoord had van Mannering's lippen? Maar terwjjl ze die vraag stelde, verbaasde ze zich er over, dat het antwoord, behalve dat het misschien een oplossing van alle geheim zinnigheid zou zjjn, haar verder onbewogen liet, ofschoon het haar, met het oog op zjjn langdurig verbljjf in Afrika, het waarschjjn- ljjkst leek, dat de doode Madeline zjjn vrouw was geweest. Die gedachte liet haai- volko men koud. Haar verloving met Marmering leek haar thans iets onwezenlijks, iets onbe staanbaars, toe. De verhouding was al ge spannen geworden door de tweeslachtigheid, die ze Intuïtief In hem voelde en Riming ton's vraag van den vorigen nacht had haar laatsten twjjfel weggevaagd. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1