Stadsnieuws (joon m Jiack spot Jfocfi lot. ECHTE BEEMSTERBOER KOOPJES TWEEDE BLAD HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 14 JANUARI 1936. 25-iarig bestaan van „Ziekenzorg". Da Bilans-Op ruiming van BEEMSTERBOER zit vol ECHTE KOOPJES. Alles onder volle garantie. WAT BcEMSTERBOE9 U BIEOT dat vindt U elders niet. Kinderzegels. Jubileum-avond Neder- landsche blindenbond. Uit het politie-rapport. Licht op voor alle voertuigen. Dinsdag 15 Dec. Woensdag 16 Jan. 16.43 uur 16.45 uur Bij de in December 1.1. afgelegde exa mens in Fransche Handelscorrespondentie, slaagde mej. Elisabeth J. T. Wiesser, leerlin gen van mej. A. de Jong. D8. O. B. HYLKEMA. Zondag was het 40 jaar geleden dat ds. C. B. Hylkema, doopsgezind predikant te Haar lem, zijn ambt aanvaardde in Den Helder. Met October zal ds. Hylkema met emeritaat gaan. HET AANSTAAND MARINE-CONCEIIT. In het tceken van Beethoven. Zooals wij in het nummer van Zaterdag m-'ldden, zal op het aanstaand Mar.ne-Concert van de S af muziekkapel, Liouis Zimmermann op.reden als solo-violist en aldaar vertolken Besthoven's vioolconcert. •Ien heeft gemeend ook het overige deel van het programma „in toon" te houuen, en zoo zal men behalve van de bekende violisti- schs prestaties van Mengel bergs eersten concertmeester eveneens kunnen genieten van de vermaarde Egmont-ouverture en de Vijfde Symphonie, beide van Beethoven. let is wel duidelijk, dat dit een bijzonder coicert belooft te worden, hetwelk ongetwij feld geen enkele ware muziekliefhebber zal willen missen. Woorden van waardeering gesproken door Ir. Visman en den loco-burgemees ter. Een uitstekend cabaretprogram van 't gezelschap Louis Noiret. Zaterdag heeft „Ziekenzorg", onderafdee- ting van „Onderling Belang", en „Vereeniging van Personeel in 's Rijksdienst te Den Helder" In Casino haar 25-jarig bestaan gevierd. Dit is geschied voor een eivolle zaal, welke op ondubbelzinnige wrjze van haar enthousias me blijk heeft gegeven. En deze vereeniging, waarvan het vele werk, dat ztf verrichtte, zoowel voor de materieele als moreele verbetering van haar leden, be kend is, heeft tevens bewezen, dat zij een feestavond, zooals er Zaterdagavond een ge geven is, voor 100 weet te doen slagen Wat OOK een prestatie is! Rede van den voorzitter, Het was de heer L. Van Loo, welke als praeses der vereeniging het openingswoord sprak, waarvan wij het volgende citeeren: „Ziekenzorg" is niet eèn van die vereenigin- gen, welke langs den weg timmeren, integen deel, dat zij de stille kracht, welke in 25 jaar evenveel nuttig als belangrijk werk voor haar leden leverde. Hij herinnert aan den tijd, die nog niet eens zóó ver achter ons ligt, dat de arbeider met een zuinig percentage van zijn loon bij ziekte naar huis gestuurd werd. En hoe er in dien tijd onderlinge fondsjes werden opgericht, ten einde deze geringe uitkeeringen te stimulee- ren, en over 't wezen der z.g. „hammenpot- jes". waarvan de jaarlijksche overschotten zoo belangrijk waren... Onderling belang was het, die aan deze toe- Standen een einde maakte en een onderaf- deeling hiervan werd „Ziekenzorg". Aanvan kelijk met sléchts een 100-tal leden begonnen werd dit later een even groote als levens krachtige vereeniging. Het was een lange strijd, doch uiteindelijk boekte men het groote succes: het volle loon bij ziekte. De vraag was toen: Had „Ziekenzorg" nog reden van bestaan?? Ongetwijfeld, want thans kon men zich toeleggen op het steunen der leden bij ziekte, bijv. in den vorm van specialistische hulp, verpleging, rentelooze leeningen, etc. En dan gewaagt de heer van Loo van het beheer dezer gelden, waar slechts - één kwalificatie voor van toepassing is: voor beeldig. Cijfers passeeren de revue, cijfers, die even- zoovele stille getuigen zijn van het prachtige werk, hetwelk „Ziekenzorg" in 25 jaar deed. En na de cijfers weer woorden van dank, voor de medewerking, welke men steeds van de zijde van het gemeentebestuur mocht onder vinden. Vervolgens dankte de heer van Loo den loco-burgemeester voor zijn aanwezigheid en eveneens Ir. Visman, directeur van 's Rijks werf, de vertegenwoordigers van de Vereen, van Beambten Werfbedrijf, van het Belasting- personeel, de bestuursleden der „Centrale", de heeren Perdok en Steketee en de afgevaardig den van HORA. let doet zeer sypathiek aan, dat de heer va.i Loo daarna een drietal leden gedenkt, welke niet aanwezig zijn door ziekte. Men heeft dezen bloemen laten bezorgen en voor hen (het zijn K. Pheiffer, W. Conijn en P. Koelemey, (de laatste in HORA) gaat een spontaan applaus op. Louis Noiret. De nos. 2, 3, 4 en 5 volgden daarna en werden verzorgd door het gezelschap Louis Noiret uit Amsterdam. Hoe gaarne wij het detlen, het is ons onmogelijk in finesse op de prestaties van dit cabaret-ensemble, dat niet alleen het groote publiek wist te boeien, doch mee te voeren in spanning en vaart, in te -;aan. 'aar was de fameuze Louis zelf, die in cea vlot speechje en wat „Witzen" de ern- s-ige tendenz van de opening direct deed om slaan in een dito van vroolijkheid en feest vreugde. Na hem arriveerden Anthonini. ko- m'sch goochelaar, die op bescheiden wijze de meest fantastische prestaties leverde, bijv. door guldens en rijksdaalders van de dun- bezaaide hoofden van eenige heeren in de zaal te strijken enz. Ook kreeg men onder richt in de zwarte kunst... Vervolgens was het Berny, die als equili brist het auditorium den adem deed stok ken... de dames keken den anderen kant op. Volgde een trio. dat allerlei wonderbaar lijks op de fiets uithaalde en tenslotte, voor de pauze Lodewijk zelf. die zijn nummer even beschaafd als origineel vertolkte. Met name zijn parodie op de provinciale opera Was superb... De complimenteering. Thans was een der belangrijkste punten van het programma aan de beurt: gelegen heid tot complimenteeren. Als eerste, welke zich gedrongen voelde eenige hartelijke woorden aan „Ziekenzorg" te wijden betrad Ir. Visman het podium. Deze feliciteert de vereeniging en zegt, dat hij hier het „Onderling Belang" ziet, als het belang in de juiste verhouding. D.w.z. dat men niet alleen ijvert voor den flnanciee- len welstand van de leden doch ook voor dien, het moreele gedeelte betreffend. Hoewel Ir. Visman „Ziekenzorg" in geen geval toene mende zieken wil wenschen, spreekt hij de hoop uit, dat er een blijvende groei moge zijn, dit ten voordeele zoowel Van het per soneel als van het bedrijf. Hiema werd het woord gevoerd door den locó-burgemeester, den heer W. de Boer, namens het gemeentebestuur, dat bij monde van spr. ook zijn gelukwenschen offreert. De heer De Boer noemt de vereeniging niet alleen een der grootste van Den Helder, hij acht haar tevens een der belangrijkste vakvereenigingen alhier. De wijze, waarop men bouwt aan de so ciale verzorging van de leden vervult spr. met respect, terwijl hij er den nadruk op legt, hoezeer men ook van gemeentewege prijs stelt op deze verzorging. Gij hebt verder gezien, dan het veld van uw dagelijkschen arbeid, aldus de loco-bur gemeester in zijn goed gestyleerde rede, gij waart paraat, als de ziekte aan de deur der leden klopte, als daar geld van noode was voor te betalen hulp. Zooals gij er in al die jaren voor gezorgd hebt, plijt voor uw wijs beleid, voor uw verzienden blik. Met de verzekering, dat het bestuur der Gemeente zich verheugd acht in 't bezitten van een dergelijke organisatie, biedt de heer De Boer bloemen aan. Volgt de heer A. Abbenes, die speekt namens den Bond van Adm. Techn. en toe- zichth. personeel. Ook deze gewaagt van zijn groote waardeering voor het werk, door Ziekenzorg geleverd in den loop der jaren en wil niet achterblijven met haar van harte te complimenteeren en het vertrouwen uit te spreken, dat Ziekenzorg inderdaad de „zie- ken-zorg" moge bannen. Ook de heer Abbe nes „zegt het met bloemen"... Namens HORA srpeekt de heer Trap, welke wijst op het vele werk, dat de jubilee- rende vereeniging presteerde, vooral ook ten voordeele der sociale verbetering van haar leden. Er is hier een prachtig stuk werk geleverd, waarvoor Ziekenzorg alle eer en respect toekomt. Ook deze spreker schenkt bloemen. Dan volgt de heer Perdok namens de Centrale. Deze wijst op het belang van een „sociaal program" in het gezin. Er komt in ieder ge zin méér voor dan de simpele overgave van het loonzakje. In de tijden, toen 't er met deze zorg nog niet zoo florisant voorstond, was het Ziekenzorg, die zuivere pioniersar beid verricht heeft. En zij bleef niet stilstaan bf de eerste successen, integendeel, zij ging voort en spr. hoopt, dat dit deel der groote organisatie moge blijven groeien, opdat iedere zorg uit de gezinnen gebannen blijve. Met de verzekering van den dank ook uit Den Haag en het aanbiedenvan bloemen, be sluit de heer Perdok zijn kprte rede. De heer Van Loo dankt de sprekers voor hun al bijzonder hartelijke woorden en hun gaven. (Wij vernamen, dat Ir. Visman een gift voor de kas geschonken heeft.) In een warm pleidooi voor de zaak van Ziekenzorg uit hij nogmaals zijn wenschen, dat het de vereeniging even goed zal blijven gaan als tot dusver en hij eindigt niet, alvorens een der initiatiefnemers, den heer Baak, dank te brengen voor het vele, wat deze voor Zieken zorg in tal van jaren deed. Na de pauze: Louis Noiret. Na de pauze is het woord uitsluitend aan Louis Noiret en de zijnen, die in een daverend program een Casino-zaal tot groot enthou siasme wisten te brengen. Daar was Choy Hoy, met een z.g. Chineesche Melange-act, er was de „K.Klank-Klucht", daar was de fenomenale August, met als vader Antho nini (o.i. een der beste gedeelten van dit ca baret-program!) en tenslotte Polly en Louis te zamen in eenige levensliedjes. Het was reeds dichter bij éénen dan bij twaalven, toen het bal aanving, de laatste faze van een jubileumfeest, dat tot in ieder onderdeel slaagde. Zoowel het ernstige als het cabaret-tisti- sche. Kranig werk, bestuur! „HELDER'S BELANG." Wisseling van het voorzitterschap. Maandagavond had in „Dennenheuvel" te Huisduinen een bijzondere bestuursvergadering plaats van „Helder's Belang". Naar bekend mag worden verondersteld, had de heer Biersteker op de laatste algemeene vergadering het voorzitterschap neergelegd en was in zijn plaats benoemd de heer J. Kamman, oud-secretaris onzer gemeente. De vergadering in „Dennenheuvel" werd gepresideerd door den vice-voorzitter, den heer Joh. Bakker. Deze memoreerde in korte trekken de verdiensten van den scheidenden voorzitter en bood hem ten slotte het eere-lidmaatschap der Vereeni ging en een daarbij behoorende oorkonde aan. Vervolgens heette spr. den nieuwen voor zitter welkom, daarbij het vertrouwen uit sprekende, dat deze op zijn beurt het werk van Helder's Belang" in goede banen zou weten te leiden. De scheidende zoowel als de nieuw benoemde voorzitter beantwoordden de tot hen gerichte woorden. Hierbij kwam in het bijzon der naar voren de prettige geest die steeds in het bestuur heerschte, ook al verschilde men wel eens van inzicht. Na afloop van het officieele gedeelte bleef men nog geruimen tijd gezellig bijeen. INSCHRIJVIONGEN HANDELSREGISTER 714 Januari 1936. Nieuwe Zaken. Den Helder: Administratiekantoor voor Onroerende zaken „Den Helder en Omstre ken" N.V., Plantsoenstraat 3. Wijzigingen. Den Helder: „Firma C. Bos", Weststaat 44, bakkerij; N.E.: C. Bos. Texel: Coöp. Zuivelfabriek „Eendracht" G.A., Den Burg, bestuurswijziging. Gebr. Dros, vennootschap ontbonden. Gouden ring met 2 Diamanten van f 75.- voor f 49.- 1» II 19 2 Diamanten II II 45.- 1» ii 28- II II 2 Diamanten L I» II 48.- H 29.50 II II II groote Brillant j, II II 71.- II 52 - II II II 3 kleine Diamanten II II 35.- h II 24.60 II II >1 1 B-iHant, in platina gezet, II II 48.- •i II 31.- 100.— TE VEEL. -i In de advertentie van de firma Beemstér- boer in onze courant van Zaterdag j.1. zijn hinderlijke zelfoulen gesloper), welke wij hi'ér even recht willen zetten. Genoemde adverten tie geeft n.1. een prijsverlaging van gouden rin gen met 2 diamanten, resp. grooie brillant en 3 kleine diamanteD. Voor de vroegere prijzen is abusievelijk hel cijler 1 gekomen, zoodat al|e prijzen 100 gulden te hpog geDoemd warép. Onze lezers zullen ongetwijfeld reeds een ver gissing vermoed hebben Texel: J. Rab Jaczn., ting, Den Burg. Opheffingen, autoverhuurinrich- De opbrengst der Kinderzegels in het district Den Helder bedraagt f 2 870.37. Het Helder- sche comité verkocht daarvan voor f 1.754,50. De meerdere opbrengst boven vorige jaren is hoofdzakelijk te daDken aan de actie der brievenbestellers, die zelf kinderzegels huis aan huis verkocht hebben en de. met kinder zegels gefrankeerde stukken op Nieuwjaarsdag hebben bezorgd. Het comité betuigt hun daar voor zijn hartelijken dank, evenals aan aiïe dames, die haar tijd hebben gegeven door zitting te nemen in de stand in het postkan toor of door op andere wijze de zegels te verkoopen. MUSEUM-NIEUWS. Het begin is er. Het Natuurhistorisch Mu seum, dat van zooveel zeiden veel medewer king heeft ondervonden, heeft nu de beschik king gekregen over een pracht-vitrine en een dito glazen-kast. Met de opstelling van de opgezette dieren en andere natuur-objeC- ten is thans reeds een aanvang gémaakt. En, eerlijk gezegd, onze stoutste verwachtin gen zijn overtroffen. De vitrine en de kaSt zijn al meer dan gevuld en het bestuur van het Museum heeft dan ook al weer bespre kingen gevoerd om nieuwe bergruimte te krijgen. We mogen niet stilstaan en zullen dan ook stevig aansturen op het gestelde doel: een museum te krijgen, dat, wat de orga nisatie betreft aan hooge eischen voldoet. Nóg eens: het begin is er. En dat begin is eén goed begin geweest. Als straks alles een beetje geordend is en het lokaal „Visch- markt" een aankleeding heeft gekregen, die in overeenstemming is met de tentoongestelde voorwerpen, zullen we de eerste uithoodigifi- gen kunnen verzenden om'eens een kijkje Ce komen nemen. Want, en dat willen we nóg eens herhalen, zal een instelling als deze kunnen slagen, dan moet er belangstelling gewekt worden bij alle lagen onzer bevol- 1 king. Hoe breeder de grondslag wordt van onzen arbeid, hoe liever het ons zal 2ijn en hoe doeltreffender wij kunnen werken. En in den korten tijd van ons bestaan hebben j we al treffende bewijzen geconstateerd van j de sympathie onzer Heldersche bevolking. Het is soms aandoenlijk te zien, hoe kleine kereltjes met hun vondst van Huisduinen naar de Soembastraat tippelen om het daar aan de deskundige handen van den heer Nij- kamp toe te vertrouwen. Daar zit vaak zoo'fi groot stuk „liefde" in zoo'n daad. Iets te j kunnen afstaan voor een, nu ja ze begrij- pen het nog wel niet heelemaal, maar I zoo'n ideëel doel. Intuïtief hebben ze het dan toch wel dóór, dat ze meewerken tot iets, dat eigenlijk ook van hun-zelf is. Goed zoo, jongens en meisjes, bestudeert de natuur maar en verzamelt maar. Ge vindt daar nog rein genot. Wat ge van de groote menschen- wereld lang niet altijd zeggen kunt. En, zijn Swammerdam en Leeuwenhoek daarin niet voorgegaan. A propos, laten we toch zorgen, dat a.s. Zaterdag de „Witte" uitver kocht is. De Leeuwenhoek-film is het waard. En de stichting, die het Museum organiseert, heeft dien steun heel erg noodig. Wij spreken dus af, dat niemand de jonge kaarten- colporteurs teleurstelt. RIALTO-THEATER. Intellect-voorstelling. Nog steeds blijken dé intellect-voorstellin gen niets aan populariteit ingeboet te hebben. Rialto was tenminste Zondagmorgen bij de vertooning „Met Han Hollander in de wil dernis" vrijwel uitverkocht. Nu is dat vrij ge makkelijk te verklaren: bioscoop is populair, een avonturenfilm in een oerwoud wordt graag gezien, Han Hollander wordt gaarne gehoord, evenals Max Tak, zij 't deze laat ste „in het muzikale", zoodat het geheel een populaire geschiedenis vormt, welke men- schen moest trekken. De film zelf is het onopgesmukte en pre- tentie-looze verhaal van een expeditie onder leiding van den Engelschen vorscher Harry Schenck, gehouden in het voor een groot deel nog ongerepte Perak, een vorstendom op he't schiereiland Malakka (Straits SetUements). Verre van 'n wildernis-sensatie te willen bren gen beoogde de expeditie-leider unieke en voor de wetenschap kostbare photo's te maken van de dieren, levend in dat oerwoud. Als zoodanig mag de expeditie geslaagd heeten, deze film legt er getuigenis van af! Talrijke malen Is zoowel het groote en gevaarlijke als het kleine en sympathieke gedierte door het feil loos oog van de camera gesnapt, zoodat we prachtige exemplaren van apen, pythons, olifanten, waaronder de zeer zeldzame en daar om heilige witte), buffels, tijgers, luipaar den, krokodillen etc. te zien kregen. Bij het zien van de moeilijkheden, die men te over winnen had om dergelijk materiaal te ver zamelen, bekroop ons een gevoel van diep respect voor Schenck en de zijnen. Deze film is de triomph van de camera en de voldoening van hem, die haar het oerwoud als operatie terrein gegeven heeft. Er zijn documentaires, die U gevechten tusschen de wreede heerschers van het oer woud kunnen laten zien deze film bracht ze U niet, maar zoo u al sensatie wenschte, heeft u die toch voldoende gehad ln die be angstigende achtervolging van mensch door krokodil of luipaard. En zoo u idylle ver- Rede van den heer Van den Berg. Na dezen jeugdzang was vervolgens het kardinale punt van het programma aan de orde: de rede van den heer Johan van den Berg, den bekenden propagandist van den Nederlandschen Blindenbond. Spreker had zijn even korte als kernachtige toespraak verdeeld in: een woord van over denking, één van overtuiging en van opwek king, waaraan wij het volgende ontleenen: Voor 40 jaar is het thans, dat hier in Ne wachte, dan bent u niet teleurgesteld door het Maleisch bediendenpaar, dat u onweer staanbaar denken deed aan Saïdjah en Adin- dah uit de „Max Havelaar"? Zoo komen we tot de conclusie, dat, waar men tevens aandacht aan de „regie" schonk, een uiterst interes sante film verkregen werd, welke we met genoegen bijgewoond hebben. Des heeren Hollanders explicatie was ingetogener dan we vernacht hadden en de muziek van Max Tak was dusdanig Oostersch geïnterpreteerd, dat zij zich waardig aansloot. Een programma, dat zoowel in artistiek- als in propagandistisch opzicht slaagde. Gisteravond is de Jubileum-avond, ter her denking van het 40-jarig bestaan van 'den Nederlandschen Blindenbond, in Casino ge houden. Het moet voor hen, die deze bijeen komst organiseerden, wel een buitengewoon prettige ervaring zijn, dat deze avond op zulk een gelukkige wijze geslaagd is. En dat, zooals wij reeds hierboven schreven, in dub bel opzicht: namelijk artistiek en propagan distisch. Wat zou men meer hebben kunnen verlan gen Rede van den heer De Boer. Het was de heer W. de Boer, voorzitter van het comité, die een woord van inleiding sprak en daarbij allereerst verwelkomde luit.- kolonel. J. H. C. Bentz van den Berg, met zijn echtgenoote, benevens mevr. Kruys. Door ambtsbezigheden was de Schout-bij-Nacht, eveneens lid van het Eere-comité, verhinderd aanwezig te zijn. Vervolgens dankt de heer De Boer allen, die er het hunne toe hebben bijgedragen, om dezen avond mogelijk te ma ken, en dat zijn er niet weinigen. Maar ook hen, die achter de schermen hebben gewerkt, en in niet mindere mate aanspraak op dank baarheid hebben. In sympathieke woorden schildert spr. ver volgens het waardevolle werk, dat door den Bond gepresteerd wordt. Deze is in de prak tijk uitsluitend op het particulier initiatief aangewezen en vandaar, dat men verplicht is, steeds weer uitvoeringen in dezen geest te geven, opdat men in alle lagen der bevolking in kennis gebracht wordt met het besef, Wót er vereischt is voor „blinden-zorg". Warm beveelt de heer De Boer dit werk in de be langstelling van ieder afzonderlijk aan en ein digt met het vertroüwen uit te spreken, dat ook deze bijeenkomst wederom moge slagen. En hierna neemt dan het eigenlijke pro gramma een aanvang, een program, dat ge heel in het teeken van Apollo stond en het welk begonnen werd met een tweetal num mers, uitgevoerd door het stafmuziek-korps der Koninklijke Marine. Allereerst ging daar Auber's ouverture van „La Domino Noir". Zeer melodisch en met een prachtig rhythme werden deze romantische klanken vertolkt en ook thans kon men zich er wederom van overtuigen, hoe verzorgd dit alles aandoet, hoe iedere faze „af" is tot in finesse. Er volgde èen wals van Waldteufel, „Sirenenzauber", soepel gespeeld en vol kleur en charme. Het was opvallend hoe warm de violen in deze overbekende muziek klonken, en 't viel niet te verwonderen, dat het audito rium beide vertolkingen op prijs wist te stellen. Hierna verscheen mevr. G. Postuma ten tooneele, welke, met begeleiding van den heer Steinroth een drietal liederen voordroeg. Mevr. Postuma bezit een warm altgeluid, hetwelk echter ditmaal (en met name in de hoogere passages) door een zekere heesch- heid enkele malen gehandicapt werd. Dit neemt echter niet weg, dat Nevins „Rosary" ongetwijfeld boeide en eveneens de Engelsche compositie „Till I wake". Zij wist tenslotte deze liederen op sugges tieve wijze weer te geven, en had een wel gemeend applaus in ontvangst te nemen Een woord in 't bijzonder voor het accom pagnement van den heer Steinroth, dat merk waardig goed verzorgd was. Op welk een juiste wijze wist deze zich te voegen naar aard en tempo van de zangeres. Het was de heer Krijgsman, welke vervol gens eenige piano-soli voordroeg, en wel: Mozarts Fantasie no. 23 in d kl. terts en de Spaansche dansen 1 en 2 van Moskowsky. Het is hier ter stede genoegzaam bekend, dat deze blinde pianist over een meer dan gewone vaardigheid op het klavier beschikt, zoodat wij niet in detail hierop behoeven in te gaan. Laat ons volstaan met er op te wij zen, dat vooral beide dansen uitstekend ge speeld werden. Dat zij heftig en bewogen waren, vol vaart en drift, zooals deze zoo be koorlijke muziek in wezen is. En toen, ja toen verscheen wederom de heer Krijgsman, doch thans niet allen, maar temidden van zijn discipelen, de kindereang- kiasse. Er werden een viertal korte liede kens gezongen, zooals kindéren dat doen: lucht en vroolijk en volmaakt pretentieloos. Er waren goede en minder goede momenten, doch de goede waren in belangrijk meerdere getale present, zoodat er vier maal een spontaan applaus in de zaal opklaterde. derland de Bond werd opgericht. Weliswaar kende men ook toen reeds tal van vereeni- gingen en instellingen, welke zich beijverden voor de sociale verzorging, van den blinde, doch thans besloot men, vanuit het milieu der blinden zelf, het initiatief ter hand te ne men, teneinde te toonen, dat ook deze klasse van menschen volwaardig in de samenleving moet zijn. Het ging niet direct en het was een periode van zeer hard werken, alvorens men in breeden kring dat besef bijgebracht had. En daarbij: hoe uitgestrekt was niet het te bewerken gebied! Zoowel in de steden ais ten plattelande moest gewerkt worden, doch dat alles neemt niet weg, dat de groote zaak tnans populair is, hoewei er nog veel arbeid verricht zal 'dienen te worden. In materieel opzicht is eveneens veel bereikt. Tal van ver een! gingen en inrichtingen zagen het licht èn voor de blinden is de Bond thans onmisbaar geworden. Toen men dan ook in Mei van dit jaar ter herdenking van het 40-jarig jubileum bijeenkwam in de Rotterdamsche Dierentuin, was men zóóver, dat er 500 leden ingeschre ven stonden. De heer Van den Berg wijst dan op de vol waardigheid van zrjn lotgenooten, welke aan vankelijk beschouwd werden als maatschap pelijk overtolligen. Nu is goddank dat min derwaardigheidsgevoel verdwenen en wacht ook den blinden het voile leven. Spr. bestrijdt enkele dwaze denkbeelden die er zoo veel heerschen, en citeert de woor den: „Beklaag de blinden niet zonder hen te helpen, doch help ze, zonder te beklagen" Eenige getallen worden genoemd: in Neder land zijn ca. 4000 blinden en over de 8 mil lioen inwoners verdeeld is dit in feite slechts weinig. Tenminste, als men een vergelijking met tal van andere landen maakt. Op de ge- heele wereld treft men ongeveer 2.300.000 blinden aan, hetgeen er 135 op de 100.000 zijn. welk getal in ons land 60 bedraagt. Evenwel, dit cijfer is altjjd té grootI Spr. vraagt de aandacht voor het sociale vraagstuk der blinden, een probleem, waarvan een primaire eisch is, dat het vrienden krijgt, vrienden, die oog hebben voor het werk, dat hier verricht moet worden. Tenslotte moeten deze belangen door het geheele Nederland- sche volk gedragen worden; men wil niet zijn: hulpbehoevende stumperds, doch in tegendeel; met opgericht hoofd door het leven gaan. Met een oproep voör propaganda, besluit de heer Van den Berg zijn gloedvolle rede, die met opvallende aandacht beluisterd werd. Na de pauze arriveerde wederom op de planken het koortje, dat nog eens een' vier tal nummers zong. Vooral het laatste, het Clublied, sloeg in. Dat was dan ook een voor naam nummer, daar het geheele, uit jeugdige en zéér jeugdige van jaren bestaande en semble van de „partituur" zong. Zelfs een héél kleine peuter, die vast en zeker nog niet lezen kon, las duchtig mee En ofschoon dit koor ongetwijfeld verster king vari vocale krachten noodig heeft, werd er frisch en aardig gezongen uit al die jonge kelen en scheelde het niet veel of de heer Krijgsman had zelfs een open doekje te in- casseeren. No. 7 vermeldde een drietal door den heer Gerard Meyer te zingen liederen. Reeds eer der schreven wij waardeerend over dezen jón gen zanger, welke niet alleen over een merk waardig'goedé techniek beschikt) doch teVens over een opvallend bariton-geluid. Gezongen werd: „Du bist die Ruh", (Schü- bert) en van Schumann „Ich grolle nicht" en het prachtige „Die beiden Grenadiere". Zonder in extenso op dezen zang in te gaan, willen v/ij toch wijzen op de meer dan góede vertolking, op het beschaafd cacnet dat zijn zingen kenmerkt en op zijn zeer suggestieve voordracht.De begeleiding van den heer Stein roth was ook thans ten zeerste verzord. Het programma werd besloten met We- ber's „Aufforderung zum Tanz", quaitremain gespeeld door den heer Krijgsman en mej. C. Kokelaar. Het was een pakkend slot van een, in ar tistiek opzicht, hoogstaanden avond. De heer Van den Berg sprak een kort dank woord, waarin hij allen, die hun medewer king gegeven hadden, nadrukkelijk dankte, en het vertrouwen uitsprak, dat de dezen avond verworven sympathie moge blijven en even eens de band van vriendschap. DE KINDERVOORSTELLING VAN MORGENMIDDAG. Een buitenewoon aantrekkelijk jeugd-program in Casino. Men heeft het wellicht reeds gelezen of ver nomen: morgenmiddag gaat er wederom een z.g. „Kindermiddag" in Casino, en wij zyn er van overtuigd, dat de aanwezige joDgelui, meisjes of jongens, doch in niet mindere mate de ouders, van dit programma zullen kunnen smullen. Behalve dat Herma's paedagogische poppenkast verschijnt met een boeiend ver haal: „Piet de Leugenaar", en Mr. Maxo, de komische goochelaar, zal optreden prof. Anto- nim, met zijn wonderbaarlijke pop August. Deze Antonini geniet een uitstekenden naam in den lande, hetgeen niet behoeft te verwon deren, als men weet, dat hjj nimmer vulgair is, doch steeds geestig en meermalen origineel. Hij zal ongetwijfeld ook morgenmiddag zelfs de meest nurksche naturen tot éen gullen lach weten te dwingen. Zeker is, dat de Heldersche jeugd een paar vroolijke uurtjes te wachten staan. GEZELSCHAP „DE HAGESPELERS" MET „ZESTIEN JAAR". De eerste rangs voorstelling, welke onder regie staat van één onzer beste toóneelspelers, n.1. Eduard Verkade, werd reeds in den loop van het vorige seizoen eenmaal hier ter stede met uitbundig succes opgevoerd. Het is dan ook een boeiend stuk met interessant gegeven, dat met kop en schouder uitsteekt boven de doorsnee blijspelen van den laatsten tijd. In Londen werd „Zestien Jaar" b.v. gedurende een jaar opgevoerd, terwijl in ons land de 150e opvoering voor de deur staat. „Zestien Jaar" wordt vertolkt door de beste Nederlandsche artisten. w.o. Mevr. v. Wester hoven, Kika Hopper, Adr. Canivez, Jacques v. Hoven e.a. EEN GOEDE VANGST. Door de politie werd een persoon aange houden verdacht van diefstal van een gouden halsketting, met gouden kruis, gepleegd ie Mc ^mblik. In de woning, waar verdachte vterd aangehouden, werden 2 damespantoffels et, ..eemleerlappen aangetroffen. Verdachte bekende deze voorwerpen te hebben gestolen. Omtrent de herkomst van den goucen hals ketting, later eveneens in de woning aange troffen, wenschte verdachte zich met uit te laten. 14 Januari. Als u soms denkt, dat het zoo pleizierig Is om rijk te zijn, wel, dar, moet u eens luisteren naar het tragische geval van den Engelschen kopermagnaat John Evans. John Evans was zóó immens rijk, dat hr er zelf onpasselijk van werd. Dat kunt u nu gelooven of niet het is een feit, dat hij op alle manieren probeerde z'n geld kwijt te worden. Hij was ziek van z'n rijkdom. Eer, uitzonderingsgeval? Goed, maar hij wè,s het dan toch. En hij had maar één wensch: niet langer millionnair te zijn, een héél bescheiden vermogen te hebben, waarvan hij nèt zou kunnen rondkomen. Ik hoor u interrumpeeren: „een ideaal, dat makkelijk te bereiken is! Een Ideaal, dat voor millioenen niet-millionnairs werkelijk heid is, zonder eerst ideaal te zijn geweest." Maar luistert u nu eens en wordt u niet ongeduldig. Evans gaf al zijn zaken óp en trachtte z'n geld links en rechts op nuttige wtjze on der dak te brengen. Hg stichtte eerst allerlei weldadigheidsinstellingen. Kosten 3 millioen pond. Toen trok hij zich met de rest van zijn vermogen, die hem een jaarlijksche rente van 400 pond garandeerde, in een heel bescheiden landhuisje terug. Helaas, de weelde van het eenvoudige leven was hem niet lang beschoren. Tien maanden slechts. Want toen achterhaalde hem weer zijn genadelooze noodlot, en strooide nieuwe rijkdommen over hem uit. Eerst kreeg hij bericht, dat een van zijn bezittingen in Britsch Guyana, die hij tot dusver voor volslagen waardeloos had gehou den, plotseling zeer aanzienlijke koperlagen bleek te bevatten. Evans gaf het land cadeau aan den man, die het koper ontdekt had. Zijn tegenslag liet hem niet met rust. Twee maanden later erfde hij 100.000 pond; hij stuurde ze per ommegaande aan een weeshuis. Kort daarna trof hem een nieuwe slag, in den vorm van een erfenis van 30.000 pond, die hij aan diverse ziekenhuizen overmaakte. Toen hjj nu eindelijk meende z'n geld kwjjt te zijn, won hij ln een weldadighèids- loterrj den hoofdprijs van 5000 pond. -at was voor het geduld van één mensch te veel. Hjj zag in, dat het hem toch nooit zou lukken om arm te worden en ging weer In zaken. En nu is de stakker vermoedelijk weer op weg om millioenen te vergaren. Onze hoeden af voor het gesneuvelde ideaal! Twee minuten stilte voor den ondergega- nen anti-materialist! En dé moraal van de geschiedenis? Laten we houden wat we hebben, en onze millioenen niet links en rechts uitstrooien, want er komen toch andere voor in de plaats... Eiken avond bioscoopvoorstellingen. Rialto-theater en Witte Bioscoop, aanvang half acht. Tivoli-theater, aanvang 7 uur. Dinsdag H Januari. Casino, 8.15 uur: Uitvoering H.B.S.-vereeni- ging- Woensdag 15 Januari. Casino, 2.30 uur: Kindervoorstelling met o.a. Prof. Antonini. Donderdag 16 Januari. Musis Sacrum, 8 uur: Voordracht met licht beelden Nederl. Reisvereeniging. Casino, 8 uur: Vergadering S.D A.P. Zaterdag 18 Jantiari, Witte Bioscoop, 3 uur: Anthony van Leeu» wenhoekfilm. Casino, 8.30 uur: Apachenbal T.A.V.E.N.U» Zondag 19 Januari. Casino, 8.15 uur: Zestien jaar, gez. Verkade. WINKELNIEUWS. In de Emmastraat, vlak bij de plaats waar een van de gebroeders De Vries reeus langen tijd een buitenstandplaats heeft, wordt heden middag een vischwinkel geopend. In perceel Emmastraat 49, waar jarenlang de heer Kansen zijn aardappelen en groemeD aan den man heett gebracht, zal van heden at de versche en gerookte visch, de gebakken visch en de paling van de gebrs. De Vries verkrijg baar zjjn, terwijl men in den winkel ook alle soorten zuren koopen kan. De zaak ziet er frisch en helder uit en getracht zal worden, door een nette bediening, de sympathie van de clientèle te veroveren. Wij twijfelen er niet aan of in deze volkrijke buurt zal dit zaakje wel levensvatbaarheid hebben, temeer waar de viscb van gebrs. De Vries, die leeds geruimen tijd een standplaats hebben aan den Overweg en op bet Koningsplein, al in heel wat Heldersche magen verdwijnt. BRAND IN DE VIJZELSTRAAT. Inboedel verloren gegaan. Zaterdagavond te omstreeks half acht brak brand uit in de woning van de familie A. J. H. Egbert, Vijzelstraat No. 14. Omwonenden bemerkten aan opstijgenden rook, dat er in het huis iets niet in orde moest zijn. De ruiten werden direct door eenige personen ingeslagen, daar men aanvankelijk in de meening verkeerde, dat zich nog een kind in de woning bevond. Dit bleek echter niet het geval te zijn. Het vuur was erger dan men vermoedde, want reeds stond zoowel de benedenverdieping, als een gedeelte van den zolder in vlammen. Van alle zijden kwam hulp, in den voim van met emmers water gewapende buren op dagen, en otschoon men aanvankelijk wel wat pessimistisch deze blussching gadesloeg, bleek toch dat zfl voldoende was. Zoo behoefde van de inmiddels gearriveerde manschappen van Hr. Ms. Schorpioen geen gebruik meer ge maakt te worden. Van den inboedel, zoowel die van boven als beneden, is weinig of niets meer over. Deze is of door het vuur of door waterschade prac- tisch geheel vernield! Hoewel het vuur ontstaan is ln de buurt van de brandende kachel is de oorzaak niet bekend. Verzekering dekt de schade,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 5