Stadsnieuws
(joon m
Jiack spot
Jfocfi lot.
ECHTE
BEEMSTERBOER
KOOPJES
TWEEDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 14 JANUARI 1936.
25-iarig bestaan van
„Ziekenzorg".
Da Bilans-Op ruiming van BEEMSTERBOER
zit vol ECHTE KOOPJES.
Alles onder volle garantie.
WAT BcEMSTERBOE9 U BIEOT dat vindt U elders niet.
Kinderzegels.
Jubileum-avond Neder-
landsche blindenbond.
Uit het politie-rapport.
Licht op voor alle voertuigen.
Dinsdag 15 Dec.
Woensdag 16 Jan.
16.43 uur
16.45 uur
Bij de in December 1.1. afgelegde exa
mens in Fransche Handelscorrespondentie,
slaagde mej. Elisabeth J. T. Wiesser, leerlin
gen van mej. A. de Jong.
D8. O. B. HYLKEMA.
Zondag was het 40 jaar geleden dat ds.
C. B. Hylkema, doopsgezind predikant te Haar
lem, zijn ambt aanvaardde in Den Helder.
Met October zal ds. Hylkema met emeritaat
gaan.
HET AANSTAAND MARINE-CONCEIIT.
In het tceken van Beethoven.
Zooals wij in het nummer van Zaterdag
m-'ldden, zal op het aanstaand Mar.ne-Concert
van de S af muziekkapel, Liouis Zimmermann
op.reden als solo-violist en aldaar vertolken
Besthoven's vioolconcert.
•Ien heeft gemeend ook het overige deel
van het programma „in toon" te houuen, en
zoo zal men behalve van de bekende violisti-
schs prestaties van Mengel bergs eersten
concertmeester eveneens kunnen genieten van
de vermaarde Egmont-ouverture en de Vijfde
Symphonie, beide van Beethoven.
let is wel duidelijk, dat dit een bijzonder
coicert belooft te worden, hetwelk ongetwij
feld geen enkele ware muziekliefhebber zal
willen missen.
Woorden van waardeering gesproken
door Ir. Visman en den loco-burgemees
ter. Een uitstekend cabaretprogram
van 't gezelschap Louis Noiret.
Zaterdag heeft „Ziekenzorg", onderafdee-
ting van „Onderling Belang", en „Vereeniging
van Personeel in 's Rijksdienst te Den Helder"
In Casino haar 25-jarig bestaan gevierd.
Dit is geschied voor een eivolle zaal, welke
op ondubbelzinnige wrjze van haar enthousias
me blijk heeft gegeven.
En deze vereeniging, waarvan het vele werk,
dat ztf verrichtte, zoowel voor de materieele
als moreele verbetering van haar leden, be
kend is, heeft tevens bewezen, dat zij een
feestavond, zooals er Zaterdagavond een ge
geven is, voor 100 weet te doen slagen
Wat OOK een prestatie is!
Rede van den voorzitter,
Het was de heer L. Van Loo, welke als
praeses der vereeniging het openingswoord
sprak, waarvan wij het volgende citeeren:
„Ziekenzorg" is niet eèn van die vereenigin-
gen, welke langs den weg timmeren, integen
deel, dat zij de stille kracht, welke in 25 jaar
evenveel nuttig als belangrijk werk voor haar
leden leverde.
Hij herinnert aan den tijd, die nog niet eens
zóó ver achter ons ligt, dat de arbeider met
een zuinig percentage van zijn loon bij ziekte
naar huis gestuurd werd. En hoe er in dien tijd
onderlinge fondsjes werden opgericht, ten
einde deze geringe uitkeeringen te stimulee-
ren, en over 't wezen der z.g. „hammenpot-
jes". waarvan de jaarlijksche overschotten
zoo belangrijk waren...
Onderling belang was het, die aan deze toe-
Standen een einde maakte en een onderaf-
deeling hiervan werd „Ziekenzorg". Aanvan
kelijk met sléchts een 100-tal leden begonnen
werd dit later een even groote als levens
krachtige vereeniging.
Het was een lange strijd, doch uiteindelijk
boekte men het groote succes: het volle loon
bij ziekte.
De vraag was toen: Had „Ziekenzorg" nog
reden van bestaan?? Ongetwijfeld, want
thans kon men zich toeleggen op het steunen
der leden bij ziekte, bijv. in den vorm van
specialistische hulp, verpleging, rentelooze
leeningen, etc. En dan gewaagt de heer van
Loo van het beheer dezer gelden, waar slechts
- één kwalificatie voor van toepassing is: voor
beeldig.
Cijfers passeeren de revue, cijfers, die even-
zoovele stille getuigen zijn van het prachtige
werk, hetwelk „Ziekenzorg" in 25 jaar deed.
En na de cijfers weer woorden van dank, voor
de medewerking, welke men steeds van de
zijde van het gemeentebestuur mocht onder
vinden.
Vervolgens dankte de heer van Loo den
loco-burgemeester voor zijn aanwezigheid en
eveneens Ir. Visman, directeur van 's Rijks
werf, de vertegenwoordigers van de Vereen,
van Beambten Werfbedrijf, van het Belasting-
personeel, de bestuursleden der „Centrale", de
heeren Perdok en Steketee en de afgevaardig
den van HORA.
let doet zeer sypathiek aan, dat de heer
va.i Loo daarna een drietal leden gedenkt,
welke niet aanwezig zijn door ziekte. Men
heeft dezen bloemen laten bezorgen en voor
hen (het zijn K. Pheiffer, W. Conijn en P.
Koelemey, (de laatste in HORA) gaat een
spontaan applaus op.
Louis Noiret.
De nos. 2, 3, 4 en 5 volgden daarna en
werden verzorgd door het gezelschap Louis
Noiret uit Amsterdam. Hoe gaarne wij het
detlen, het is ons onmogelijk in finesse op de
prestaties van dit cabaret-ensemble, dat niet
alleen het groote publiek wist te boeien,
doch mee te voeren in spanning en vaart, in
te -;aan.
'aar was de fameuze Louis zelf, die in
cea vlot speechje en wat „Witzen" de ern-
s-ige tendenz van de opening direct deed om
slaan in een dito van vroolijkheid en feest
vreugde. Na hem arriveerden Anthonini. ko-
m'sch goochelaar, die op bescheiden wijze de
meest fantastische prestaties leverde, bijv.
door guldens en rijksdaalders van de dun-
bezaaide hoofden van eenige heeren in de
zaal te strijken enz. Ook kreeg men onder
richt in de zwarte kunst...
Vervolgens was het Berny, die als equili
brist het auditorium den adem deed stok
ken... de dames keken den anderen kant op.
Volgde een trio. dat allerlei wonderbaar
lijks op de fiets uithaalde en tenslotte, voor
de pauze Lodewijk zelf. die zijn nummer
even beschaafd als origineel vertolkte. Met
name zijn parodie op de provinciale opera
Was superb...
De complimenteering.
Thans was een der belangrijkste punten
van het programma aan de beurt: gelegen
heid tot complimenteeren.
Als eerste, welke zich gedrongen voelde
eenige hartelijke woorden aan „Ziekenzorg"
te wijden betrad Ir. Visman het podium.
Deze feliciteert de vereeniging en zegt,
dat hij hier het „Onderling Belang" ziet, als
het belang in de juiste verhouding. D.w.z.
dat men niet alleen ijvert voor den flnanciee-
len welstand van de leden doch ook voor dien,
het moreele gedeelte betreffend. Hoewel Ir.
Visman „Ziekenzorg" in geen geval toene
mende zieken wil wenschen, spreekt hij de
hoop uit, dat er een blijvende groei moge
zijn, dit ten voordeele zoowel Van het per
soneel als van het bedrijf.
Hiema werd het woord gevoerd door den
locó-burgemeester, den heer W. de Boer,
namens het gemeentebestuur, dat bij monde
van spr. ook zijn gelukwenschen offreert.
De heer De Boer noemt de vereeniging
niet alleen een der grootste van Den Helder,
hij acht haar tevens een der belangrijkste
vakvereenigingen alhier.
De wijze, waarop men bouwt aan de so
ciale verzorging van de leden vervult spr.
met respect, terwijl hij er den nadruk op legt,
hoezeer men ook van gemeentewege prijs
stelt op deze verzorging.
Gij hebt verder gezien, dan het veld van
uw dagelijkschen arbeid, aldus de loco-bur
gemeester in zijn goed gestyleerde rede, gij
waart paraat, als de ziekte aan de deur der
leden klopte, als daar geld van noode was
voor te betalen hulp. Zooals gij er in al die
jaren voor gezorgd hebt, plijt voor uw wijs
beleid, voor uw verzienden blik.
Met de verzekering, dat het bestuur der
Gemeente zich verheugd acht in 't bezitten
van een dergelijke organisatie, biedt de heer
De Boer bloemen aan.
Volgt de heer A. Abbenes, die speekt
namens den Bond van Adm. Techn. en toe-
zichth. personeel. Ook deze gewaagt van zijn
groote waardeering voor het werk, door
Ziekenzorg geleverd in den loop der jaren en
wil niet achterblijven met haar van harte te
complimenteeren en het vertrouwen uit te
spreken, dat Ziekenzorg inderdaad de „zie-
ken-zorg" moge bannen. Ook de heer Abbe
nes „zegt het met bloemen"...
Namens HORA srpeekt de heer Trap,
welke wijst op het vele werk, dat de jubilee-
rende vereeniging presteerde, vooral ook
ten voordeele der sociale verbetering van
haar leden. Er is hier een prachtig stuk werk
geleverd, waarvoor Ziekenzorg alle eer en
respect toekomt. Ook deze spreker schenkt
bloemen.
Dan volgt de heer Perdok namens de
Centrale.
Deze wijst op het belang van een „sociaal
program" in het gezin. Er komt in ieder ge
zin méér voor dan de simpele overgave van
het loonzakje. In de tijden, toen 't er met
deze zorg nog niet zoo florisant voorstond,
was het Ziekenzorg, die zuivere pioniersar
beid verricht heeft. En zij bleef niet stilstaan
bf de eerste successen, integendeel, zij ging
voort en spr. hoopt, dat dit deel der groote
organisatie moge blijven groeien, opdat iedere
zorg uit de gezinnen gebannen blijve.
Met de verzekering van den dank ook uit
Den Haag en het aanbiedenvan bloemen, be
sluit de heer Perdok zijn kprte rede.
De heer Van Loo dankt de sprekers voor
hun al bijzonder hartelijke woorden en hun
gaven. (Wij vernamen, dat Ir. Visman een
gift voor de kas geschonken heeft.) In een
warm pleidooi voor de zaak van Ziekenzorg
uit hij nogmaals zijn wenschen, dat het de
vereeniging even goed zal blijven gaan als
tot dusver en hij eindigt niet, alvorens een der
initiatiefnemers, den heer Baak, dank te
brengen voor het vele, wat deze voor Zieken
zorg in tal van jaren deed.
Na de pauze: Louis Noiret.
Na de pauze is het woord uitsluitend aan
Louis Noiret en de zijnen, die in een daverend
program een Casino-zaal tot groot enthou
siasme wisten te brengen. Daar was Choy
Hoy, met een z.g. Chineesche Melange-act,
er was de „K.Klank-Klucht", daar was de
fenomenale August, met als vader Antho
nini (o.i. een der beste gedeelten van dit ca
baret-program!) en tenslotte Polly en Louis
te zamen in eenige levensliedjes.
Het was reeds dichter bij éénen dan bij
twaalven, toen het bal aanving, de laatste
faze van een jubileumfeest, dat tot in ieder
onderdeel slaagde.
Zoowel het ernstige als het cabaret-tisti-
sche. Kranig werk, bestuur!
„HELDER'S BELANG."
Wisseling van het voorzitterschap.
Maandagavond had in „Dennenheuvel" te
Huisduinen een bijzondere bestuursvergadering
plaats van „Helder's Belang".
Naar bekend mag worden verondersteld, had
de heer Biersteker op de laatste algemeene
vergadering het voorzitterschap neergelegd en
was in zijn plaats benoemd de heer J. Kamman,
oud-secretaris onzer gemeente. De vergadering
in „Dennenheuvel" werd gepresideerd door den
vice-voorzitter, den heer Joh. Bakker. Deze
memoreerde in korte trekken de verdiensten
van den scheidenden voorzitter en bood hem
ten slotte het eere-lidmaatschap der Vereeni
ging en een daarbij behoorende oorkonde aan.
Vervolgens heette spr. den nieuwen voor
zitter welkom, daarbij het vertrouwen uit
sprekende, dat deze op zijn beurt het werk van
Helder's Belang" in goede banen zou weten
te leiden. De scheidende zoowel als de nieuw
benoemde voorzitter beantwoordden de tot hen
gerichte woorden. Hierbij kwam in het bijzon
der naar voren de prettige geest die steeds in
het bestuur heerschte, ook al verschilde men
wel eens van inzicht.
Na afloop van het officieele gedeelte bleef
men nog geruimen tijd gezellig bijeen.
INSCHRIJVIONGEN HANDELSREGISTER
714 Januari 1936.
Nieuwe Zaken.
Den Helder: Administratiekantoor voor
Onroerende zaken „Den Helder en Omstre
ken" N.V., Plantsoenstraat 3.
Wijzigingen.
Den Helder: „Firma C. Bos", Weststaat 44,
bakkerij; N.E.: C. Bos.
Texel:
Coöp. Zuivelfabriek „Eendracht" G.A., Den
Burg, bestuurswijziging.
Gebr. Dros, vennootschap ontbonden.
Gouden
ring
met
2 Diamanten
van
f
75.-
voor
f
49.-
1»
II
19
2 Diamanten
II
II
45.-
1»
ii
28-
II
II
2 Diamanten L
I»
II
48.-
H
29.50
II
II
II
groote Brillant j,
II
II
71.-
II
52 -
II
II
II
3 kleine Diamanten
II
II
35.-
h
II
24.60
II
II
>1
1 B-iHant, in platina gezet,
II
II
48.-
•i
II
31.-
100.— TE VEEL. -i
In de advertentie van de firma Beemstér-
boer in onze courant van Zaterdag j.1. zijn
hinderlijke zelfoulen gesloper), welke wij hi'ér
even recht willen zetten. Genoemde adverten
tie geeft n.1. een prijsverlaging van gouden rin
gen met 2 diamanten, resp. grooie brillant en 3
kleine diamanteD. Voor de vroegere prijzen is
abusievelijk hel cijler 1 gekomen, zoodat al|e
prijzen 100 gulden te hpog geDoemd warép.
Onze lezers zullen ongetwijfeld reeds een ver
gissing vermoed hebben
Texel: J. Rab Jaczn.,
ting, Den Burg.
Opheffingen,
autoverhuurinrich-
De opbrengst der Kinderzegels in het district
Den Helder bedraagt f 2 870.37. Het Helder-
sche comité verkocht daarvan voor f 1.754,50.
De meerdere opbrengst boven vorige jaren is
hoofdzakelijk te daDken aan de actie der
brievenbestellers, die zelf kinderzegels huis
aan huis verkocht hebben en de. met kinder
zegels gefrankeerde stukken op Nieuwjaarsdag
hebben bezorgd. Het comité betuigt hun daar
voor zijn hartelijken dank, evenals aan aiïe
dames, die haar tijd hebben gegeven door
zitting te nemen in de stand in het postkan
toor of door op andere wijze de zegels te
verkoopen.
MUSEUM-NIEUWS.
Het begin is er. Het Natuurhistorisch Mu
seum, dat van zooveel zeiden veel medewer
king heeft ondervonden, heeft nu de beschik
king gekregen over een pracht-vitrine en
een dito glazen-kast. Met de opstelling van
de opgezette dieren en andere natuur-objeC-
ten is thans reeds een aanvang gémaakt. En,
eerlijk gezegd, onze stoutste verwachtin
gen zijn overtroffen. De vitrine en de kaSt
zijn al meer dan gevuld en het bestuur van
het Museum heeft dan ook al weer bespre
kingen gevoerd om nieuwe bergruimte te
krijgen. We mogen niet stilstaan en zullen
dan ook stevig aansturen op het gestelde
doel: een museum te krijgen, dat, wat de orga
nisatie betreft aan hooge eischen voldoet. Nóg
eens: het begin is er. En dat begin is eén
goed begin geweest. Als straks alles een
beetje geordend is en het lokaal „Visch-
markt" een aankleeding heeft gekregen, die
in overeenstemming is met de tentoongestelde
voorwerpen, zullen we de eerste uithoodigifi-
gen kunnen verzenden om'eens een kijkje Ce
komen nemen. Want, en dat willen we nóg
eens herhalen, zal een instelling als deze
kunnen slagen, dan moet er belangstelling
gewekt worden bij alle lagen onzer bevol- 1
king. Hoe breeder de grondslag wordt van
onzen arbeid, hoe liever het ons zal 2ijn en
hoe doeltreffender wij kunnen werken. En
in den korten tijd van ons bestaan hebben j
we al treffende bewijzen geconstateerd van j
de sympathie onzer Heldersche bevolking.
Het is soms aandoenlijk te zien, hoe kleine
kereltjes met hun vondst van Huisduinen
naar de Soembastraat tippelen om het daar
aan de deskundige handen van den heer Nij-
kamp toe te vertrouwen. Daar zit vaak zoo'fi
groot stuk „liefde" in zoo'n daad. Iets te j
kunnen afstaan voor een, nu ja ze begrij-
pen het nog wel niet heelemaal, maar I
zoo'n ideëel doel. Intuïtief hebben ze het dan
toch wel dóór, dat ze meewerken tot iets,
dat eigenlijk ook van hun-zelf is. Goed zoo,
jongens en meisjes, bestudeert de natuur
maar en verzamelt maar. Ge vindt daar nog
rein genot. Wat ge van de groote menschen-
wereld lang niet altijd zeggen kunt. En,
zijn Swammerdam en Leeuwenhoek daarin
niet voorgegaan. A propos, laten we toch
zorgen, dat a.s. Zaterdag de „Witte" uitver
kocht is. De Leeuwenhoek-film is het waard.
En de stichting, die het Museum organiseert,
heeft dien steun heel erg noodig. Wij spreken
dus af, dat niemand de jonge kaarten-
colporteurs teleurstelt.
RIALTO-THEATER.
Intellect-voorstelling.
Nog steeds blijken dé intellect-voorstellin
gen niets aan populariteit ingeboet te hebben.
Rialto was tenminste Zondagmorgen bij de
vertooning „Met Han Hollander in de wil
dernis" vrijwel uitverkocht. Nu is dat vrij ge
makkelijk te verklaren: bioscoop is populair,
een avonturenfilm in een oerwoud wordt
graag gezien, Han Hollander wordt gaarne
gehoord, evenals Max Tak, zij 't deze laat
ste „in het muzikale", zoodat het geheel een
populaire geschiedenis vormt, welke men-
schen moest trekken.
De film zelf is het onopgesmukte en pre-
tentie-looze verhaal van een expeditie onder
leiding van den Engelschen vorscher Harry
Schenck, gehouden in het voor een groot deel
nog ongerepte Perak, een vorstendom op he't
schiereiland Malakka (Straits SetUements).
Verre van 'n wildernis-sensatie te willen bren
gen beoogde de expeditie-leider unieke en voor
de wetenschap kostbare photo's te maken van
de dieren, levend in dat oerwoud. Als zoodanig
mag de expeditie geslaagd heeten, deze film
legt er getuigenis van af! Talrijke malen
Is zoowel het groote en gevaarlijke als het
kleine en sympathieke gedierte door het feil
loos oog van de camera gesnapt, zoodat we
prachtige exemplaren van apen, pythons,
olifanten, waaronder de zeer zeldzame en daar
om heilige witte), buffels, tijgers, luipaar
den, krokodillen etc. te zien kregen. Bij het
zien van de moeilijkheden, die men te over
winnen had om dergelijk materiaal te ver
zamelen, bekroop ons een gevoel van diep
respect voor Schenck en de zijnen. Deze film
is de triomph van de camera en de voldoening
van hem, die haar het oerwoud als operatie
terrein gegeven heeft.
Er zijn documentaires, die U gevechten
tusschen de wreede heerschers van het oer
woud kunnen laten zien deze film bracht
ze U niet, maar zoo u al sensatie wenschte,
heeft u die toch voldoende gehad ln die be
angstigende achtervolging van mensch door
krokodil of luipaard. En zoo u idylle ver-
Rede van den heer Van den Berg.
Na dezen jeugdzang was vervolgens het
kardinale punt van het programma aan de
orde: de rede van den heer Johan van den
Berg, den bekenden propagandist van den
Nederlandschen Blindenbond.
Spreker had zijn even korte als kernachtige
toespraak verdeeld in: een woord van over
denking, één van overtuiging en van opwek
king, waaraan wij het volgende ontleenen:
Voor 40 jaar is het thans, dat hier in Ne
wachte, dan bent u niet teleurgesteld door
het Maleisch bediendenpaar, dat u onweer
staanbaar denken deed aan Saïdjah en Adin-
dah uit de „Max Havelaar"? Zoo komen we
tot de conclusie, dat, waar men tevens aandacht
aan de „regie" schonk, een uiterst interes
sante film verkregen werd, welke we met
genoegen bijgewoond hebben. Des heeren
Hollanders explicatie was ingetogener dan we
vernacht hadden en de muziek van Max Tak
was dusdanig Oostersch geïnterpreteerd, dat
zij zich waardig aansloot.
Een programma, dat zoowel in
artistiek- als in propagandistisch
opzicht slaagde.
Gisteravond is de Jubileum-avond, ter her
denking van het 40-jarig bestaan van 'den
Nederlandschen Blindenbond, in Casino ge
houden. Het moet voor hen, die deze bijeen
komst organiseerden, wel een buitengewoon
prettige ervaring zijn, dat deze avond op
zulk een gelukkige wijze geslaagd is. En dat,
zooals wij reeds hierboven schreven, in dub
bel opzicht: namelijk artistiek en propagan
distisch.
Wat zou men meer hebben kunnen verlan
gen
Rede van den heer De Boer.
Het was de heer W. de Boer, voorzitter
van het comité, die een woord van inleiding
sprak en daarbij allereerst verwelkomde luit.-
kolonel. J. H. C. Bentz van den Berg, met
zijn echtgenoote, benevens mevr. Kruys. Door
ambtsbezigheden was de Schout-bij-Nacht,
eveneens lid van het Eere-comité, verhinderd
aanwezig te zijn. Vervolgens dankt de heer
De Boer allen, die er het hunne toe hebben
bijgedragen, om dezen avond mogelijk te ma
ken, en dat zijn er niet weinigen. Maar ook
hen, die achter de schermen hebben gewerkt,
en in niet mindere mate aanspraak op dank
baarheid hebben.
In sympathieke woorden schildert spr. ver
volgens het waardevolle werk, dat door den
Bond gepresteerd wordt. Deze is in de prak
tijk uitsluitend op het particulier initiatief
aangewezen en vandaar, dat men verplicht is,
steeds weer uitvoeringen in dezen geest te
geven, opdat men in alle lagen der bevolking
in kennis gebracht wordt met het besef, Wót
er vereischt is voor „blinden-zorg". Warm
beveelt de heer De Boer dit werk in de be
langstelling van ieder afzonderlijk aan en ein
digt met het vertroüwen uit te spreken, dat
ook deze bijeenkomst wederom moge slagen.
En hierna neemt dan het eigenlijke pro
gramma een aanvang, een program, dat ge
heel in het teeken van Apollo stond en het
welk begonnen werd met een tweetal num
mers, uitgevoerd door het stafmuziek-korps
der Koninklijke Marine. Allereerst ging daar
Auber's ouverture van „La Domino Noir".
Zeer melodisch en met een prachtig rhythme
werden deze romantische klanken vertolkt en
ook thans kon men zich er wederom van
overtuigen, hoe verzorgd dit alles aandoet,
hoe iedere faze „af" is tot in finesse.
Er volgde èen wals van Waldteufel,
„Sirenenzauber", soepel gespeeld en vol kleur
en charme. Het was opvallend hoe warm de
violen in deze overbekende muziek klonken,
en 't viel niet te verwonderen, dat het audito
rium beide vertolkingen op prijs wist te
stellen.
Hierna verscheen mevr. G. Postuma ten
tooneele, welke, met begeleiding van den heer
Steinroth een drietal liederen voordroeg.
Mevr. Postuma bezit een warm altgeluid,
hetwelk echter ditmaal (en met name in de
hoogere passages) door een zekere heesch-
heid enkele malen gehandicapt werd. Dit
neemt echter niet weg, dat Nevins „Rosary"
ongetwijfeld boeide en eveneens de Engelsche
compositie „Till I wake".
Zij wist tenslotte deze liederen op sugges
tieve wijze weer te geven, en had een wel
gemeend applaus in ontvangst te nemen
Een woord in 't bijzonder voor het accom
pagnement van den heer Steinroth, dat merk
waardig goed verzorgd was. Op welk een
juiste wijze wist deze zich te voegen naar
aard en tempo van de zangeres.
Het was de heer Krijgsman, welke vervol
gens eenige piano-soli voordroeg, en wel:
Mozarts Fantasie no. 23 in d kl. terts en de
Spaansche dansen 1 en 2 van Moskowsky.
Het is hier ter stede genoegzaam bekend,
dat deze blinde pianist over een meer dan
gewone vaardigheid op het klavier beschikt,
zoodat wij niet in detail hierop behoeven in
te gaan. Laat ons volstaan met er op te wij
zen, dat vooral beide dansen uitstekend ge
speeld werden. Dat zij heftig en bewogen
waren, vol vaart en drift, zooals deze zoo be
koorlijke muziek in wezen is.
En toen, ja toen verscheen wederom de
heer Krijgsman, doch thans niet allen, maar
temidden van zijn discipelen, de kindereang-
kiasse. Er werden een viertal korte liede
kens gezongen, zooals kindéren dat doen:
lucht en vroolijk en volmaakt pretentieloos.
Er waren goede en minder goede momenten,
doch de goede waren in belangrijk meerdere
getale present, zoodat er vier maal een
spontaan applaus in de zaal opklaterde.
derland de Bond werd opgericht. Weliswaar
kende men ook toen reeds tal van vereeni-
gingen en instellingen, welke zich beijverden
voor de sociale verzorging, van den blinde,
doch thans besloot men, vanuit het milieu
der blinden zelf, het initiatief ter hand te ne
men, teneinde te toonen, dat ook deze klasse
van menschen volwaardig in de samenleving
moet zijn. Het ging niet direct en het was een
periode van zeer hard werken, alvorens men
in breeden kring dat besef bijgebracht had.
En daarbij: hoe uitgestrekt was niet het te
bewerken gebied! Zoowel in de steden ais
ten plattelande moest gewerkt worden, doch
dat alles neemt niet weg, dat de groote zaak
tnans populair is, hoewei er nog veel arbeid
verricht zal 'dienen te worden. In materieel
opzicht is eveneens veel bereikt. Tal van ver
een! gingen en inrichtingen zagen het licht èn
voor de blinden is de Bond thans onmisbaar
geworden. Toen men dan ook in Mei van dit
jaar ter herdenking van het 40-jarig jubileum
bijeenkwam in de Rotterdamsche Dierentuin,
was men zóóver, dat er 500 leden ingeschre
ven stonden.
De heer Van den Berg wijst dan op de vol
waardigheid van zrjn lotgenooten, welke aan
vankelijk beschouwd werden als maatschap
pelijk overtolligen. Nu is goddank dat min
derwaardigheidsgevoel verdwenen en wacht
ook den blinden het voile leven.
Spr. bestrijdt enkele dwaze denkbeelden
die er zoo veel heerschen, en citeert de woor
den: „Beklaag de blinden niet zonder hen te
helpen, doch help ze, zonder te beklagen"
Eenige getallen worden genoemd: in Neder
land zijn ca. 4000 blinden en over de 8 mil
lioen inwoners verdeeld is dit in feite slechts
weinig. Tenminste, als men een vergelijking
met tal van andere landen maakt. Op de ge-
heele wereld treft men ongeveer 2.300.000
blinden aan, hetgeen er 135 op de 100.000 zijn.
welk getal in ons land 60 bedraagt. Evenwel,
dit cijfer is altjjd té grootI
Spr. vraagt de aandacht voor het sociale
vraagstuk der blinden, een probleem, waarvan
een primaire eisch is, dat het vrienden krijgt,
vrienden, die oog hebben voor het werk, dat
hier verricht moet worden. Tenslotte moeten
deze belangen door het geheele Nederland-
sche volk gedragen worden; men wil niet
zijn: hulpbehoevende stumperds, doch in
tegendeel; met opgericht hoofd door het leven
gaan.
Met een oproep voör propaganda, besluit
de heer Van den Berg zijn gloedvolle rede, die
met opvallende aandacht beluisterd werd.
Na de pauze arriveerde wederom op de
planken het koortje, dat nog eens een' vier
tal nummers zong. Vooral het laatste, het
Clublied, sloeg in. Dat was dan ook een voor
naam nummer, daar het geheele, uit jeugdige
en zéér jeugdige van jaren bestaande en
semble van de „partituur" zong. Zelfs een
héél kleine peuter, die vast en zeker nog niet
lezen kon, las duchtig mee
En ofschoon dit koor ongetwijfeld verster
king vari vocale krachten noodig heeft, werd
er frisch en aardig gezongen uit al die jonge
kelen en scheelde het niet veel of de heer
Krijgsman had zelfs een open doekje te in-
casseeren.
No. 7 vermeldde een drietal door den heer
Gerard Meyer te zingen liederen. Reeds eer
der schreven wij waardeerend over dezen jón
gen zanger, welke niet alleen over een merk
waardig'goedé techniek beschikt) doch teVens
over een opvallend bariton-geluid.
Gezongen werd: „Du bist die Ruh", (Schü-
bert) en van Schumann „Ich grolle nicht" en
het prachtige „Die beiden Grenadiere".
Zonder in extenso op dezen zang in te gaan,
willen v/ij toch wijzen op de meer dan góede
vertolking, op het beschaafd cacnet dat zijn
zingen kenmerkt en op zijn zeer suggestieve
voordracht.De begeleiding van den heer Stein
roth was ook thans ten zeerste verzord.
Het programma werd besloten met We-
ber's „Aufforderung zum Tanz", quaitremain
gespeeld door den heer Krijgsman en mej. C.
Kokelaar.
Het was een pakkend slot van een, in ar
tistiek opzicht, hoogstaanden avond.
De heer Van den Berg sprak een kort dank
woord, waarin hij allen, die hun medewer
king gegeven hadden, nadrukkelijk dankte, en
het vertrouwen uitsprak, dat de dezen avond
verworven sympathie moge blijven en even
eens de band van vriendschap.
DE KINDERVOORSTELLING VAN
MORGENMIDDAG.
Een buitenewoon aantrekkelijk
jeugd-program in Casino.
Men heeft het wellicht reeds gelezen of ver
nomen: morgenmiddag gaat er wederom een
z.g. „Kindermiddag" in Casino, en wij zyn er
van overtuigd, dat de aanwezige joDgelui,
meisjes of jongens, doch in niet mindere mate
de ouders, van dit programma zullen kunnen
smullen. Behalve dat Herma's paedagogische
poppenkast verschijnt met een boeiend ver
haal: „Piet de Leugenaar", en Mr. Maxo, de
komische goochelaar, zal optreden prof. Anto-
nim, met zijn wonderbaarlijke pop August.
Deze Antonini geniet een uitstekenden naam
in den lande, hetgeen niet behoeft te verwon
deren, als men weet, dat hjj nimmer vulgair
is, doch steeds geestig en meermalen origineel.
Hij zal ongetwijfeld ook morgenmiddag zelfs
de meest nurksche naturen tot éen gullen
lach weten te dwingen.
Zeker is, dat de Heldersche jeugd een paar
vroolijke uurtjes te wachten staan.
GEZELSCHAP „DE HAGESPELERS" MET
„ZESTIEN JAAR".
De eerste rangs voorstelling, welke onder
regie staat van één onzer beste toóneelspelers,
n.1. Eduard Verkade, werd reeds in den loop
van het vorige seizoen eenmaal hier ter stede
met uitbundig succes opgevoerd. Het is dan
ook een boeiend stuk met interessant gegeven,
dat met kop en schouder uitsteekt boven de
doorsnee blijspelen van den laatsten tijd. In
Londen werd „Zestien Jaar" b.v. gedurende
een jaar opgevoerd, terwijl in ons land de
150e opvoering voor de deur staat.
„Zestien Jaar" wordt vertolkt door de beste
Nederlandsche artisten. w.o. Mevr. v. Wester
hoven, Kika Hopper, Adr. Canivez, Jacques
v. Hoven e.a.
EEN GOEDE VANGST.
Door de politie werd een persoon aange
houden verdacht van diefstal van een gouden
halsketting, met gouden kruis, gepleegd ie
Mc ^mblik. In de woning, waar verdachte
vterd aangehouden, werden 2 damespantoffels
et, ..eemleerlappen aangetroffen. Verdachte
bekende deze voorwerpen te hebben gestolen.
Omtrent de herkomst van den goucen hals
ketting, later eveneens in de woning aange
troffen, wenschte verdachte zich met uit te
laten.
14 Januari. Als u soms denkt, dat
het zoo pleizierig Is om rijk te zijn, wel, dar,
moet u eens luisteren naar het tragische
geval van den Engelschen kopermagnaat
John Evans.
John Evans was zóó immens rijk, dat hr
er zelf onpasselijk van werd. Dat kunt u nu
gelooven of niet het is een feit, dat hij op
alle manieren probeerde z'n geld kwijt te
worden. Hij was ziek van z'n rijkdom. Eer,
uitzonderingsgeval? Goed, maar hij wè,s het
dan toch. En hij had maar één wensch: niet
langer millionnair te zijn, een héél bescheiden
vermogen te hebben, waarvan hij nèt zou
kunnen rondkomen.
Ik hoor u interrumpeeren: „een ideaal, dat
makkelijk te bereiken is! Een Ideaal, dat
voor millioenen niet-millionnairs werkelijk
heid is, zonder eerst ideaal te zijn geweest."
Maar luistert u nu eens en wordt u niet
ongeduldig.
Evans gaf al zijn zaken óp en trachtte
z'n geld links en rechts op nuttige wtjze on
der dak te brengen. Hg stichtte eerst allerlei
weldadigheidsinstellingen. Kosten 3 millioen
pond. Toen trok hij zich met de rest van zijn
vermogen, die hem een jaarlijksche rente van
400 pond garandeerde, in een heel bescheiden
landhuisje terug.
Helaas, de weelde van het eenvoudige
leven was hem niet lang beschoren. Tien
maanden slechts. Want toen achterhaalde
hem weer zijn genadelooze noodlot, en
strooide nieuwe rijkdommen over hem uit.
Eerst kreeg hij bericht, dat een van zijn
bezittingen in Britsch Guyana, die hij tot
dusver voor volslagen waardeloos had gehou
den, plotseling zeer aanzienlijke koperlagen
bleek te bevatten. Evans gaf het land cadeau
aan den man, die het koper ontdekt had.
Zijn tegenslag liet hem niet met rust.
Twee maanden later erfde hij 100.000 pond;
hij stuurde ze per ommegaande aan een
weeshuis.
Kort daarna trof hem een nieuwe slag, in
den vorm van een erfenis van 30.000 pond,
die hij aan diverse ziekenhuizen overmaakte.
Toen hjj nu eindelijk meende z'n geld
kwjjt te zijn, won hij ln een weldadighèids-
loterrj den hoofdprijs van 5000 pond.
-at was voor het geduld van één mensch
te veel. Hjj zag in, dat het hem toch nooit
zou lukken om arm te worden en ging weer
In zaken.
En nu is de stakker vermoedelijk weer op
weg om millioenen te vergaren.
Onze hoeden af voor het gesneuvelde
ideaal!
Twee minuten stilte voor den ondergega-
nen anti-materialist!
En dé moraal van de geschiedenis?
Laten we houden wat we hebben, en onze
millioenen niet links en rechts uitstrooien,
want er komen toch andere voor in de
plaats...
Eiken avond bioscoopvoorstellingen.
Rialto-theater en Witte Bioscoop, aanvang
half acht.
Tivoli-theater, aanvang 7 uur.
Dinsdag H Januari.
Casino, 8.15 uur: Uitvoering H.B.S.-vereeni-
ging-
Woensdag 15 Januari.
Casino, 2.30 uur: Kindervoorstelling met o.a.
Prof. Antonini.
Donderdag 16 Januari.
Musis Sacrum, 8 uur: Voordracht met licht
beelden Nederl. Reisvereeniging.
Casino, 8 uur: Vergadering S.D A.P.
Zaterdag 18 Jantiari,
Witte Bioscoop, 3 uur: Anthony van Leeu»
wenhoekfilm.
Casino, 8.30 uur: Apachenbal T.A.V.E.N.U»
Zondag 19 Januari.
Casino, 8.15 uur: Zestien jaar, gez. Verkade.
WINKELNIEUWS.
In de Emmastraat, vlak bij de plaats waar
een van de gebroeders De Vries reeus langen
tijd een buitenstandplaats heeft, wordt heden
middag een vischwinkel geopend. In perceel
Emmastraat 49, waar jarenlang de heer
Kansen zijn aardappelen en groemeD aan den
man heett gebracht, zal van heden at de
versche en gerookte visch, de gebakken visch
en de paling van de gebrs. De Vries verkrijg
baar zjjn, terwijl men in den winkel ook alle
soorten zuren koopen kan. De zaak ziet er
frisch en helder uit en getracht zal worden,
door een nette bediening, de sympathie van
de clientèle te veroveren. Wij twijfelen er
niet aan of in deze volkrijke buurt zal dit
zaakje wel levensvatbaarheid hebben, temeer
waar de viscb van gebrs. De Vries, die leeds
geruimen tijd een standplaats hebben aan den
Overweg en op bet Koningsplein, al in heel
wat Heldersche magen verdwijnt.
BRAND IN DE VIJZELSTRAAT.
Inboedel verloren gegaan.
Zaterdagavond te omstreeks half acht brak
brand uit in de woning van de familie A. J.
H. Egbert, Vijzelstraat No. 14.
Omwonenden bemerkten aan opstijgenden
rook, dat er in het huis iets niet in orde
moest zijn. De ruiten werden direct door eenige
personen ingeslagen, daar men aanvankelijk
in de meening verkeerde, dat zich nog een
kind in de woning bevond. Dit bleek echter
niet het geval te zijn.
Het vuur was erger dan men vermoedde,
want reeds stond zoowel de benedenverdieping,
als een gedeelte van den zolder in vlammen.
Van alle zijden kwam hulp, in den voim
van met emmers water gewapende buren op
dagen, en otschoon men aanvankelijk wel wat
pessimistisch deze blussching gadesloeg, bleek
toch dat zfl voldoende was. Zoo behoefde van
de inmiddels gearriveerde manschappen van
Hr. Ms. Schorpioen geen gebruik meer ge
maakt te worden.
Van den inboedel, zoowel die van boven als
beneden, is weinig of niets meer over. Deze
is of door het vuur of door waterschade prac-
tisch geheel vernield!
Hoewel het vuur ontstaan is ln de buurt
van de brandende kachel is de oorzaak niet
bekend. Verzekering dekt de schade,