Buitenlandsch Overzicht.
D o mpo
HET
GESTOLEN KIND
rkoudheid
Verkorte oorlogsberichten
uit Abessinië.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA^^M
OVERHEMDEN 20 GENT
No 7701 EERSTE BLAD
ZATERDAG 18 JANUARI 1936
64ste JAARGANG
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
3 maai per dag Den Helder-
Lavai behaalt een
meerderheid.
Wal Miinhardt maakt is goed
De mislukte vloot'
conferent e
Buiten Mongolië en
Mantsjoekwo
Het Russische leger meer
dan verdubbeld.
HORIG'S
WASSCHERIJ S. KROM n.V.
Vanaf 20 JANUARI
CH
COURANT
Abonnement per 3 maanden by voorultbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wlerlngen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Oost- en West-Indlö per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 cL; fr. p. p. 0 cL Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DB BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
advertentiën»
20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; by niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De mislukte vlootconferentie en de argumentatie van Japan - De
a s. zitting van den Raad van den Volkenbond. - Groote taal van
Italië.
De mislukte
vloot'
conferentie.
Met teleurstelling
heeft de wereld kennis
genomen van het uit
treden van Japan uit
de vlootconferentie. Men
voelt dat deze daad van
Japan zonder twijfel zal leiden tot een ster
kere uitbreiding van alle vloten en dat is
iets, wat men niet graag ziet. De begrootingen
van marine zullen met sprekende cijfers naar
boven gaan en waar landmacht en luchtvaart
ook al millioenen verslindt, beteekent dit voor
de burgers van diverse landen verhooging van
hun belastingbiljet
Japan verdedigt zyn houding. Natuurlek,
het heeft zelfs zijn optreden verdedigd in
China en dat met een stoïcynsch gezicht, dat
men er verbaasd van staat. Trouwens heeft
Italië niet hetzelfde gehandeld en zijn op
treden in Abessiniè gerechtvaardigd met de
meest krasse leugens. Men staat in de diplo
matie immers nergens voor. Dat ervaart men
ook opnieuw als men de motiveering leest
van Japansche staatslieden over hun daad te
Londen.
Zoowel de premier als de minister van
bu.tenlandsche zaken hebben n.L een onder
houd gehad met den keizer van Japan en
daarby verklaringen afgelegd over het heen
gaan van Japan.
De premier legde er den nadruk op, dat
Japan nog altyd het beginsel niet aanvallen
en niet bedreigen blijft toegedaan of er een
vlootovéreenkomst bestaat of niet en dat er
geen verandering komt in de politiek van de
regeering van internationale samenwerking
bij datgene, wat bestemd is den wereldvrede
te bevorderen en de welvaart van de mensch-
heid te verhoogen. De premier gelooft niet
aan een wedloop in wapening, maar sprak
uitdrukkeiyk van het belang van nationale
eendracht om den nieuwen toestand het hoofd
te bieden.
De minister van buiteniandsche zaken gaf
uiting aan soortgelijke gevoelens, maar drukte
er daarby zijn leedwezen over uit dat de,
let wel, „tegemoetkomende voorstellen van
Japan", niet door de andere afgevaardigden
zijn aangenomen.
3e minister zei: „Ondanks het ernstige
streven van onze afgevaardigden zyn de rede
lijke, billijke, principieele eischen van onze
regeering niet door de andere mogendheden
aanvaard. En bovendien is ook het ernstige
voorstel van onze regeering verworpen, om
die overeenkomsten te sluiten, die mogeiyk
zouden blijken en de conferentie te eindigen
op een vriendschappelijke wijze, door het uit
vaardigen van een gemeenschappeiyke ver
klaring, dat de betrokken mogendheden geen
wedloop in wapening zouden aangaan. Dien
tengevolge was het onvermljdeiyk geworden,
dat onze afgevaardigden de conferentie ver
lieten."
I-Iet vertrek van dé Japanners uit de con
ferentie-zaal te Londen zal groote maritieme
gevolgen hebben, zoo schreef de Nw. Rott
Crt. in een aan dit feit gewijd artikel.
Zij zouden (die gevolgen n.1.) zijn uitge
bleven, als politici, en niet militairen, te
Tokio het besluit hadden bepaald. Er la nog
strijd geweest, maar men wist van tevoren,
hoe die zou afloopen. Het vraagstuk van het
prestige heeft daarbij heel zwaar gewogen.
Zelfs de militairen zullen moeten inzien, dat
Japan, bij den „vrijen" toestand die nu ont
staat, slechts slechter kan worden.
Amerika en Engeland gaan bouwen, daar
Is geen twljefl aan, en Amerika stellig op
een schaal, waar Tokio financieel in geen
geval by kan. De strategische positie en de
politieke constellatie kunnen slechts ongun
stiger worden voor Japan, door het vervallen
van de bepalingen betreffende de steunpunten
en door het samendrijven van de Westersche,
maritieme mogendheden.
Wat heeft de militairen dan bezield? zal
men misschien vragen; en „wat heeft de
niet-militaire machthebbers, waartoe toch ook
een nationale figuur als Takahasji behoort,
ertoe gebracht, voor hun gevaariyke verlan
gens te zwichten?"
Als men het geval als prestigekwestie be
schouwt, wordt het begrijpelijk. De Japansche
officieren, die de heele wereld wel zouden
aandurven, kunnen zich niet schikken in een
zwakkere positie dan Engeland en Amerika.
Natuurlijk is dat dwaasheid. Gaat men met
verstand rantsoeneeren, dan moet men de
rantsoenen niet afmeten volgens het begrip
van gelijkheid, maar volgens de behoefte.
De sancties
Maandag a.s. komt de
Volkenbondsraad te Ge-
nève opnieuw by'een en
daar zullen wederom besprekingen worden
gehouden over de toepassing van de sanctie
maatregelen op Italië. En natuurlijk komt
dan ter sprake het petroleum-embargo. Enge
land is wel voor toepassing van een petroleum-
uitvoerverbod naar Italië, maar het voelt er
weinig voor daartoe het initiatief te nemen.
De Engeische regeering zal voor alles
staan op handhaving van de collectieve,
van de gemeenschappelijke actie, wat be
treft de sanctie-maatregelen tegen Italië.
Men neemt aan, dat Engeland eerst dooi
de deskundigencommissie uitgemaakt wil
zien, in hoeverre een petroleum-embargo
inderdaad een goede uitwerking zou kunnen
hebben. Mocht het advies van deze commissie
niet zoo zijn, dat een embargo gewenscht
lijkt, dan zou het alleen maar gevaarlijk zijn
om het toch door te zetten. Algemeen is
men in deze kringen te Londen van meenir.g,
dat het Italiaansch-Abessynsche conflict ge
sloten zal moeten worden met een overwin
ning van den Volkenbond en niet met een
van Abessinië.
Wat betreft den toestand ln de Mlddelland-
sche zee, neemt men aan, dat het zeer wel
mogelijk is, dat eenige eenheden van de Brit-
sche vloot zullen worden teruggetrokken
indien niet besloten wordt tot het opleggen
van een petroleum-embargo.
Italië's
economische
verdediging.
Itali laat zich niet
kennen. Worden er ver
liezen geleden in Abes-
sinl dan zwijgt men, zijn
er overwinningen te ver
melden dan wordt daar
voor behoorlijk de groote trom geroerd. Als
men de berichten uit Italië leest zou men
kunnen veronderstellen dat heel Italië Juicht
over het avontuur van Mussollni ln Oost-
FEUILLE TON
21)
Heb je dan een boodschap gekregen?
vroeg ze.
- Vannacht, toen iedereen sliep. Hier Is
h.
dj haalde een stuk papier te voorschyn.
Honor keek er nieuwsgierig naar en strekte
haar hand er naar uit, maar hy gaf het haar
niet
Is dat van mr. Rimlngton?
Van wie anders? was het vage ant
woord, maar ze merkte dat zyn oogen de
ha .-e ontweken.
aar vermoeden, dat iemand anders dien
brief had gestuurd nam vaster vorm aan.
Maar ze zei niets van haar argwaan en
vroeg rustig:
Wat ben Je van plan te doen?
Doen? Doen? riep hy woedend, die
idioot moet doen wat ik zeg, natuurlijk.
M'at zou RRimlngton anders van me
denken! Hijhy heeft me misschien noo- j
1 -o of zijn dragers of voorraden. En voor
©eze zullen gaan! Al moest lk ze voortzwe-
pc M
onor wierp een blik op den hoofdman.
Mi stond opstandig en met een minachten-
n blik in zijn oogen voor zich uit te sta
len. Hij had blijkbaar begrepen wat de oor-
ik van de heftigheid van den Bwana was.
J onor moest den man in haar hart geiyk
geven en vroeg rustig:
Maar is het niet een beetje zonderling,
dat Rimington geen boodschap aan den
hoofdman heeft gestuurd.
Dat weet lk niet Ik ben niet ver... ver-
ant...woordeiyk voor de manier w...waarop
Rimington zyn bevelen geeft. Maar die
zwarte schurk zal my gehoorzamen.
Hy wendde zich weer tot den hoofdman
en overstelpte hem met zoo'n woedende
stroom van scheldwoorden, dat de Inboorling
begon te aarzelen en ten slotte te kennen
gaf, dat hij zich zou onderwerpen aan den
wil van den blanke.
Mannering begon terstond bevelen uit te
deelen, waarnaar de hoofdman stug en nog
half opstandig luisterde. Het was duldeiyk
te zien, dat zyn volgzaamheid een gX/olg
was van vrees en dat hy volkomen tegen zyn
beter weten in handelde. Toen Mannering uit
gesproken was liep hg naar zyn tent terug
met onzekere, wankelende stappen.
Honor volgde hem en toen ze zyn tent
binnenkwam, zag ze op de kleine tafel een
tinnen kroes en een whlskey-flesch, die nog
maar voor drie-kwart gevuld was.
Hy zak haar blik op de flesch en begreep
ongetwyfeld wat er in haar omging, maar
het scheen hem in het geheel niet te hinde
ren.
Wel? vroeg hij kort en ruw.
Ze negeerde zijn toon en vroeg:
Zou ik dien brief van mr. Rimlngton
even mogen zien?
Nee, zei hij op denzelfden onbeschoften
toon van zooeven; tocht trachtte hy de wei
gering een beetje te verzachten met de
woorden:
Het ia alleen voor my een particu
liere mededeeling.
Zou je me dan misschien willen vertel
len waarom mr. Rimlngton zyn plannen ver
anderd heeft?
Dan zou ik je net zoo goed den brief
kunnen laten lezen!
Afrika. Achter de schermen zal echter een
andere toon te beluisteren zijn-
Het Giornale d'Italia schrijft in een hoofd
artikel dat Italië op het oogenblik dat de
derde maand der economische belegering aan
vangt, sterker en hechter is dan ooit.
De sanctionistische groepen hebben zich ten
zeerste vergist toen zy geloofden een doode-
lijken stoot te kunnen toebrengen aan het
fascisme. Zij vergaten, dat Italië, al is het
dan een arm land, oeconomisch sterk staat,
omdat het een geordende huishouding heeft,
gefundeerd op de arbeidsovereenkomst van
het corporatieve regime, dat tegenover alle
moeilijkheden het formidabele front stelt van
cte geheele Italiaansche huishouding, d.w.z.
den landbouw, de industrie, den handel en
het bankwezen zonder dit eenheidsfront
zou Italië reeds gevallen zijn nu zal het
standhouden en zelfs de financieele moeilijk
heden trotseeren, want de regeerij.g heeft
kunnen voorzien in alle behoeften door mid
del van uitgifte van gewone schatkistbons,
conversie van nationale leeningen, gedwongen
conversie van buiteniandsche leeningen en
Italiaansche staatsfondsen in het buitenland
uitgegeven en in het bezit van Italiaansche
burgers. Het is dus volstrekt vergeefsch de In
een storting van Italië te verwachten. Niet
alleen zal het den oeconomischen en financi-
eelen veldslag tegen 52 naties winnen, maar
het zal ook uit de leering van dit oogenblik
enorm profijt trekken voor de toekomst, daar
het dan geleerd zal hebben de oeconomische
onafhankeiykheid te bereiken.
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
Het is zoo goed als zeker dat
Herriot zal aftreden als minister.
De Fransche Kamer heeft Donderdagavond
met 315 tegen 252 stemmen het voorstel van
Laval om onmiddellyk de landbouwkwestie
te bespreken aangenomen.
Laval had de kwestie van vertrouwen ge
steld.
De zitting van de Kamer is Donderdag ln
tegenwoordigheid van bijna alle Kamerleden
geopend. Laval nam. na eenige woorden met
den president van de Kamer te hebben ge
wisseld plaats in de regeeringsbank.
Fernand Bouisson, de president van de Ka
mer, spak eerst een korte openingsrede uit,
waarin hy o.a. de Kamer gelukwenschte met
het feit dat de begrooting op het peil van
1923 was teruggebracht.
Treedt Herriot uit het kabinet?
Na de vergadering van de Kamer zyn de
soc. radicale ministers by Herriot gekomen.
Bij de besprekingen bleken de moeliykheden
waarin de regeering zich op het oogenblik
bevindt.
Hoewel Herriot zich niet over zyn voorne
mens heeft willen uitlaten, is het zoo goed
als zeker dat hy zich uit het kabinet zal
verdrijft men door In
wrijving en inademing van
terugtrekken om de verkiezingscampagne
van de soc. radicalen te leiden.
Men n.emt aan dat op de vergadering van
de party, die Zondag genouden wordt, Her
riot door enthousiaste bewijzen van de sym
pathie,^ die de partij voor hem voelt weer
aan het hoofd van de groote linksche party
zal brengen, zoo Herriot maar de vrijheid van
handelen zal nebben.
De gevolgen van een eventueele
aftreding van Herriot voor het
kabinet.
De aftreding van Herriot zou geen recon
structie van het kabinet noodig maken. Dit
zou ;>as noodig worden wanneer de soc.
radicale collega'? van Herriot hem volgen.
Uitbreiding van de Engeische en de
Amenkaansche vloot.
Zoowel van Engelschen als van Ame-
rlkaanschen kant gaan er, naar aanlei
ding van Japan's vertrek van de vlootcon
ferentie, stemmen op, die verklaren, dat
het gevolg alleen een aanmerkelijke uit
breiding van de vloten van deze beide lan
den kan zijn.
Volgens een bericht van Reuter uit Washing
ton, heeft men daar uit gezaghebbende bron
aanwijzingen, dat het departement van ma
rine spoedig aan het Congres nieuwe fondsen
zal vragen, om de sterkte van de vloot aan
kapitale schepen te verhoogen.
Senator Plttman, de voorzitter van de com
missie van buiteniandsche zaken, heeft ver
klaard, dat het terugtrekken van Japan het
den Ver. Staten onmogelijk maakt, eenigerlel
overeenkomst, met wie ook, ter vermindering
van zyn vlootprogramma, aan te gaan, daar
het duidelijk is, dat Japan er naar streeft,
zyn vloot onbeperkt uit te breiden.
De maritieme correspondent van de Daily
Telegraph zegt, dat Engeland geen andere
keus heeft dan het indienen van een groot
programma tot herbouw van de vloot, dat zal
voorzien in de vervanging van verouderde
linieschepen en in een uitbreiding van het
aantal kruisers.
De News Chronicle betreurt Japan's besluit
en merkt op, dat dit een einde beteekent van
den Godsvrede In den Stillen Oceaan en op
zyn best een toestand van onzekerheid en wan
trouwen schept.
De eerste besluiten zonder de
medewerking van Japan.
De eerste commissie van de vlootconferen
tie is gistermiddag byeengekomen. De voor
zitter, Lord Monsell, legde den brief over,
welke hy van de Japansche delegatie ont
vangen had, ter bevestiging, dat zy niet
langer jiuttig kon deelnemen aan het werk
van de conferentie.
De commissie werd het eens over de ter
men, waarin het antwoord aan de Japansche
delegatie zou zyn vervat.
De commissie hervatte daarop de discus
sie over de kwantitatieve beperking en aan
vaardde de volgende voorstellen: dat de uit
wisseling van inlichtingen een wezenlijk be
standdeel is van Iedere overeenkomst ter be
perking van de vlootbewapenlng en dat de
kennisgeving van te voren van de program
ma's zeer gewenscht Is.
De commissie is daarop tot vanmiddag
verdaagd.
Een nieuw incident.
Op 15 Januari stiet een Mongoolsche grens-
patrouille by het meer van Haranhoer, op
25 K.M. g.ens van de grens, op Mongoolsch
grondgebied, onverwachts op een verborgen
Mantsjoerysche afdeeling, die het vuur op
haar opende. Toen de Mantsjoe's zich door de
J.ongoolsche troepen omslingeld zagen, trach
ten zy te vluchten, maar werden allen gevan
gen genomen. De buit bestond uit zeven ge-
uniformeerde soldaten, zeven Japansche gewe
ren en twaalf paarden.
Aan geen van belde zyden vielen dooden of
gewonden.
In hetzelfde gebied en tezelfder plaatse
werden dertig tenten van nomadische Bar-
goeten ontdekt, die onder bescherming van
de afdeeling Mantsjoe's naar het Mongoolsche
gebied waren verhuisd, zy verklaarden, dat zy
op bevel van de Japanners verhuisd waren,
die gezegd hadden, dat het gebied, waarheen zy
gingen, Mantsjoerijsch was. Toen den Bar-
goeten yerklaard werd, dat zy zich op on
bestreden Mongoolsch gebied bevonden en
hun voorgesteld werd, weer naar Bargoe terug
te keeren, gaven zy daaraan gevolg.
De vredesterkte, die eenige jaren
geloden nog slechts ©en half tnillioen
bedroeg, thans opgevoerd tot 1.300.000
By de debatten over e begrooting van de
Sowjetunie heeft Woensdag de maarschalk
dei Sowjet-unie Toechatsjewski, onder-volks
commissaris van defensie, gezegd, dat het
cyfer van de uitgaven natuuriyk niet gering
was, maar procentsgewyze toch nog een heel
wat geringer deel van de begrooting vormt
dan ln de meeste andere landen.
Na erop gewezen te hebben, dat de stryd-
/aardigheid van alle categorieën van het leger
versterkt la, vermeldde Toechatsjewski ln het
byzonder, dat aan tien- en tienduizenden sol
daten het teeken vai. par.-chutespringer was
uitgereikt en uat bovendien de Osowiachlm
nog meer dan 16.000 sprongen uit vliegtuigen
en meer da:. 800.000 sprongen van parachute-
torens georganiseerd had.
Vervolgens verklaarde Toechasjewskl, dat
de maatregelen ter verdediging van het land
geleld hadden tot een onvermljdeUjke verhoo
ging van het algemeen effectief, dat dit Jaar
1.300.000 man bereikt.
De kracht van lucht- en «©©vloot.
Over de luchtvloot sprekend, zeide Toechat
sjewski, dat degeen, die van de verovering van
sowjetgebied droomt, de macht van het lucht-
wapen niet buiten beschouwing moet la-
Volgens hot Italiaansche legerberlcht
heeft gonemal Grazlanl zyn overwinning
aan 'de Ganale Doria voltooid, zyn troe
pen zyn thans sinds het begin van den
slag 120 km oppgerukt en het leger van
ras Desta vlucht, zonder nog belang-
ryken tegenstand te bieden.
De Abessiniëre moeten ten minste 4000
gesneuvelden hebben verloren, beneven»
verscheidene gevangenen, geweren, ma
chinegeweren en zelfs enkele kanonnen.
Van Italiaansche zijde hecht men aan
deze overwinning zeer groote beteekeni».
De Italiaansche regeering heeft geant
woord op de Zweedsche protestnota met
betrekking tot het bombardement van de
Zweedsclie ambulance. Z(j w(jst formeel
tedere beschuldiging van de hand.
Te Kopenhagen ontkende men gisteren
met nadruk, dat de Scandinavische lau
den een Initiatief zouden nemen met be
trekking tot een petroleum-embargo of
tot het zenden van een Volkenbondscom-
mlssle van onderzoek naar Abessinië.
Italië zal deelnemen aan de zittingen
van den Volkenbondsraad. Alolsl vertrekt
vanavond naar Genève,
Van Abessynsche zyde ontkent men,
dat ras Desta een ernstige nederlaag
geleden heeft. Andere berichten maken
een groote Italiaansche overwinning ten
Noorden van Dolo echter zeer waar-
schyniyk.
Eenige Italiaansche vliegers, die met
een bommenwerper een noodlanding heb
ben moeten maken ln den Britschen
Soedan, z\jn door de Britsche regeering
geïnterneerd.
(keurig opgemaakt).
Telefoon 473.
ten. zy moeten er ook rekening mee houden,
dat de groote uitgestrektheid van de Sowjet
unie onoverwlnneiyke hinderpalen schept voor
den aanval van vjjandeiyke vliegtuigen op de
meeste van haar Industriecentra, terwyi haar
eventueele tegenstanders deze voordeelen niet
bezitten.
Over de vloot zeide hy, dat de Sowjet-unle
een krachtige zeegaande vloot bouwt, daarby
vooral aandacht schenkend aan de duikboot-
vloot, maar ln de toekomst zal zy naast de
ontwikkeling van de duikbootvloot ook vast
beraden de andere elementen van de vloot
ontwikkelen. De sowjetvloot moet onvoor
waardelijk op het algemeene peil van de ge
wapende macht staan.
Maar ze gaf het niet op.
Heb je den hoofdman verteld waarom?
Ik heb hem gezegd wat hij weten moet
en dat is de naam van iie plaats waar we
Rimington zullen ontmoeten.
Waar is dat? vroeg ze.
Een dorp dat Rahutu heet, ergens ln
het bosch, dat is alles, wat ik ervan weet
Rimington zal ons daar ontmoeten. En als
je zoo vriendelyk zou willen zyn lk moet
me klaar maken om weg te gaan.
Honor aarzelde. Ze had nog andere dingen
willen vragen. Ze liet haar oogen door de
tent gaan en ze vielen op een kleine tinnen
doos die op den grond stond. Er naast lag een
stapeltje papieren en een boek met harden
kaft, dat haar aan een dagboek deed den
ken. Ze wist dan Mannering niet de eige
naar van de doos was en ze begreep dade-
lyk, dat hy ln Alec Rimington's papleren
had gesnuffeld. Een diepe verontwaardiging
maakte zich van haar meester.
O, begon ze, maar hy negeerde haar
verontwaardigden blik en toon.
Je moest je maar liever dadeiyk klaar
gaan maken, zei hy snel. We gaan zoo gauw
mogeiyk op weg.
H(j draaide haar den rug toe en met een
gevoel van volkomen hulpeloosheid verliet ze
de tent.
Buiten stonden de dragers opgewonden met
elkaar te praten. Ze ving den naam van de
plaats op, waarvan Mannering gesproken
had; en onmiddellyk stak een storm van
protesten op.
Om de een of andere reden waren de dra
gers bevreesd om daarheen te gaan. Dat
vermeerderde haar wantrouwen. Een week
geleden zou ze om die argwaan gelachen
hebben. Ze had George Mannering haar heele
leven gekend. Hij was haar broera vriend ge
weest en ze zou hem nooit in staat hebben
geacht tot het verraad, waarvan ze hem nu
verdacht. Maar ze had hem altyd onder gun
stige omstandigheden gekendwaar het
leven glad en zonder moeilijke omstandig
heden voortgleed, terwyi er sedert haar
broers doodneen, sinds den avond van
hun ontmoeting met Legrand 'n groote ver
andering ln hem was gekomen, waarschijn
lijk het gevolg van het geheim, waarvan ze
het bestaan met zekerheid wist, maar waar
van ze de oplossing niet kon vinden; het ge
heim dat Mannering en den ex-priester ver
bond tot een gemeenschappelyk doel. Ze
dacht aan de open doos en de papieren op
den grond ernaast en ze voelde een diepe
minachting voor George Mannering.
Toen dacht ze plotseling aan Fatuma en
ze liep langzaam naar de hut. De vrouw zat
Ineengedoken op den grond, net als den vo-
rlgen avond.
Toen Honor binnenkwam keek ze op met
een uitdrukking van onuitsprekelijke wan
hoop in haar donkere oogen. Het meisje
sprak haar ln het Engelsch aan, trachtend
baar woorden te verduidelijken met het
beetje Wahlll dat ze kende.
Je moet niet zoo wanhopend zyn, Fatu
ma. Het kamp wordt opgebroken en we gaan
naar Bwana Rimington in Rahutu.
Ze kwam niet verder. Bij dat laatste woord
sprong de vrouw plotseling overeind met
een uitdrukking van doodeiyke angst op
haar gezicht Ze schudde heftig haar hoofd
en uitte een stroom van woorden, waarvan
Honor er maar één van verstond de naam
van de plaats waar ze heen gingen.
Rahutu! Het scheen dat die naam de een
of andere duistere beteekenis had. De vrouw
herhaalde het woord steeds maar weer met
een heftigheid, die Honor angst aanjoeg en
een oogenblik later kwam de hoofdman met
twee van de dragers haastig de hut binnen-
loopen. Hy richtte het woord tot Fatuma en
hoewel Honor er geen woord van verstond,
zcl de uitdrukking van angst ln de oogen
van Fatuma haar genoeg.
En terwyi de vrouw den hoofdman heftig
en opgewonden antwoord gaf, kwam dezelfde
uitdrukking van angst te voorschyn ln de
oogen van den hoofdman, terwyl op de ge
zichten van de dragers achter hem doode-
lijke ontzetting te lezen stond. Fatuma
praatte door, heftig gebarend, de andere
vielen in, meer dragers kwamen aanloopen en
het geschreeuw wera steteds luider, toen
klonk plotseling Mannering's stem.
Wat heeft al dat lawaai te beteekenen?
Ze draalde zich naar hem om en vertelde
hem wat ze ervan begrepen had.
Mannering uitte een vloek en beval de
mannen op woedenden toon om weg te gaan;
en ze gingen, gewend als ze waren te ge
hoorzamen. Maar Fatuma ging voort met
haar heftige protesten; hoewel Mannering
haar toesnauwde te zwygen en weer ving
Honor het woord Rahutu op. Toen ge
beurde iets ongeloofïyks: plotseling hief de
man zyn hand op en sloeg Fatuma op haar
mond. De vrouw deinsde verschrikt achteruit,
terwyl Honor met vlammende oogen tusschen
Mannering en haar ging staan.
Ellendeling! riep ze uit, Lafaard! Bah,
om een vrouw te slaan!
Maar haar verontwoordiging scheen hem
niet te raken: hy staarde met woedende
oogen naar Fatuma, die weer in elkaar ge
doken op den grond zat, toen draaide hy zich
om en zijn oogen ontmoetten een ondeelbaar
oogenblik die van Honor. Wat ze zag deed
Honor ontzet een stap achteruit doen er
lag een uitdrukking van wilde woede in, die
niet normaal was, een flikkering van krank
zinnigheid. Ze bleef staan, sprakeloos van
angst, terwyl Mannering de hut langzaam
verliet
Anderhalf uur later was alles Ingepakt en
de dragers stonden met opstandige gezichten
ln een ry te wachten op een teeken van ver
trek.
Uit Rimlngton'» tent, die blijkbaar achter
gelaten zou worden, kwam Mannering t»
voorschyn. Hy monsterde de drager» met een
vluchtigen blik en Inspecteerde de geïmpro
viseerde draagbaren, één voor Honor en één
voor hemzelf, toen gaf hy den hoofdman een
bevel, die het weer herhaalde tegen de drager%
die hun lasten ophieven terwyl Mannering on
zeker op zyn draagstoel toeliep. Terwijl hy er
zich op uitstrekte, riep hy korti
Voorwaarts!
Op dat oogenblik ving Honor een geluid op,
dat uit een van de hutten kwam en ze keek
haastig om zich heen. Fatuma was niet in d»
ry.
Wacht eens! riep ze bevelend.
Wat... begon Mannarlng, maar ze Uet
hem niet uitspreken.
Die arme vrouw, we kunnen haar niet
achterlaten. Ze moet met ons meegaan.
Een uitroep van woede kwam van Manne
ring's lippen, maar Honor luisterde niet en
liep haastig naar de hut. Fatuma zat ln haar
gewone houding, heen en weer wiegend ln
wanhopige smart. Het meisje bukte zich over
haar heen en raakte haar even aan Fatuma
we gaan weg. Je moet mee komen. Je kunt
hier niet achterbiyven.
De vrouw moest hebben verstaan wat ze zei,
maar ze bewoog zich niet en Honor zag dat
ze in een soort apatische onverschilligheid ver
vallen was, die vaker voorkomt by zwarte ras
sen en die dikwijls de voorloop, r is van den
dood. Ze pakte de vrouw onder de armen en
probeerde haar op te richten, ln de hoop haar
op die manier uit haar verdooving te wekken.
Toen klonken onzekere stappen achter haar
en Mannering's stem, dik en heesch. riep on
geduldig:
Laat die vrouw toch als ze...
Honor zag hem recht ln de oogen.
Als Jo haar hier ach er laat biyf ik by
haar.
(Wordt vervolgd.)
