Stadsnieuws
Koning George V
en de sport.
De prins van Wales
FFLDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 21 TANUARI 1936.
De nieuwe koning.
Licht op voor alle voertuigen.
Visscherij.
In Schotland. De koning in Schotsch costuum, inspecteert de
eerewacht bij zijn aankomst in Balmoral.
Britsche keizerrijk viert het jubileum van
George V met prachtige geestdrift. Aldus
manifesteeren zich de krachten van een ge
meenschap, die de meest verschillende volken
op alle contingenten in zich vereenigt Frank
rijk verheugt zich over een uiting van macht
die den vrede dient, .waarvan Engeland een
der bewaarders is".
Tenslotte citeeren we generaal Weygand:
„Op -het oogenblik, dat het Britsche keizer
rijk het jubileum van zyn souverein viert, zou
maarschalk Foch, die de veldmaarschalk staf
ontving uit de handen van koning George V.,
zich gelukkig gevoeld hebben zijn eerbe
tuiging te verbinden met die van Engelsche
wapenmakkers'
Italiaansche deelneming.
De Italiaansche ambassadeur te Londen, die
van zijn regeering de opdracht had gekregen
de beste wenschen van de Italiaansche regee
ring voor het herstel van koning George over
te brengen, deelt mede dat koningin Mary een
telegram naar Rome heeft doen zenden, waarin
•zrj haar dank en die van het geheele konink
lijke gezin uit voor de deelneming, door Italië
be'uigd.
De geheele Italiaansche pers publiceert lange
berichten over de ziekte van den koning en
spreekt de hoop uit op herstel van den koning.
„Wat ook de vijandschap kan zijn geweest
of nog is van zekere Engelsche partijen voor
ons volk", zoo schrijft de „Giornale d'Italia",
„wij kunnen niet vergeten dat koning George
onze bondgenoot is geweest in den grooten
oorlog en dat hij een koning is die groote
deugden bezit, een ridderlijke ziel en een diep
gevoel voor verantwoordelijkheid."
De Engelsche Koning heeft zeker op het
gebied van de sport, zich den naam van een
volkomen insider verworven. En wel in hoofd
zaak in het zeilen en in de paardensport.
Maar in de eerste plaats moet met de noo-
dige waardeering gewag worden gemaakt
van het feit, dat deze souverein geen enkele
gelegenheid heeft laten voorbijgaan om te
getuigen van zijn liefd voor de sport in het
algemeen: met intense belangstelling heeft
hij, ontelbare malen, de verrichtingen van
Engelsche sportsmen gevolgd en even zoovele
malen door persoonlijk contact met de win
naars hun hart gestolen.
Voetbalwedstrijden van beteekenis, rugby-
ontmoetingen, cricket zeker ook niet in de
laatste plaats en nog zooveel andere takken
van sport meer hebben de belangstelling van
Koning George in hooge mate gehad. Hjj heeft
ook als prins van Wales reeds nooit
ontbroken als hij er zijn kon.
Deze groote en vaak diepgaande belang
stelling in de sport heeft Koning George een
bijzondere plaats gegeven in de harten van
de zooveel duizenden Engelschen, die aan die
sport van jongsaf allen hun eigen hart ver
pand hebben.
Koning George nam in de zeilers-wereld
oen heel bijzondere plaats in. Hjj was op ende
op een zeiler: heel vaak nam hij zelf het
stuuurrad van zijn geliefden kotter „Britan-
nia" ter hand en leidde het trotsche schip
door moeilijke situaties. Natuurlijk niet altijd,
want dergelijke groote schepen worden nu
eenmaal in het algemeen door betaalde krach
ten gevaren. Maar toch wel zóó vaak en zóó
goed, dat men dezen koning onder de bijzon
der goede jachtzeilers van dezen tijd mocht
rekenen. D&t is een groote verdienste als
sportsman, want het jachtzeilen, vooral het
wedstrijdzeilen, is een kunst, die eerst na
vele jaren goed onder de knie kan worden
gekregen. En die menigeen zijn heele leven
niet leeren kan.
Een andere tak van sport, die des Konings
hart had was de paardensport. In de eerste
plaats al omdat hij een Engelschman was.
Maar bovendien nam de Koning al jaren lang
In zooverre een daadwerkelijk aandeel in deze
sport, dat hij heel wat paarden van zijn
stallen heeft laten meeloopen in groote ren
nen... en herhaaldelijk met succes. Hoewel
Koning George in dezen tak van sport nog
niet eens de evenknie kon worden genoemd
van zijn grooten vader Edward, die voor de
paardensport in Engeland bijzonder veel
heeft béteekend.
De prins van Wales, de wettelijke troonop
volger, is den 23en Juni 1894 op White Lodge,
Richmond Park, Sheen, geboren. Hjj ontving
de namen Edward, Albert, Christian, George,
Andrew, Patrik, David.
Toen zijn vader in 1910 den troon besteeg,
ging de titel prins van Wales op prins Edward
over. De jonge Prins stond bijzonder bjj zjjn
grootvader, koning Edward, in den pas. Zjjn
opvoeding was eenvoudig en degelijk Engelsch.
Hjj kwam op de cadettenschool voor de zee
macht te Osbourne en Dartmouth. Op zijn 19en
verjaardag werd hem het kasteel Carnarvon
in Wales als woonplaats aangewezen. In 1912
diende hjj drie maanden op Z.M. Hindustan en
Jbracht hij vjjf maanden in Frankrijk door. Ver
volgens studeerde hjj aan Magdalen College
te Oxford in staatsrecht en geschiedenis. Hjj
deelde hier volkomen het leven van de overige
studenten.
Toen de oorlog uitbrak, werd de prins van
Wales ingedeeld bjj het derde bataljon van het
eerste regiment gardegrenadiers. Aanvanke-
ljjk deelde men hem in bij verschillende staven,
doch later heeft hjj op eigen verzoek en tegen
•den zin van Kitchener ook dienst gedaan aan
het front. In Maart 1916 werd hij stafofficier
in Egypte en eenige maanden later bezocht hjj
het Italiaansche front.
Na den oorlog ondernam de Prins groote
reizen naar alle deelen van het Britsche Rijk
•en ook naar het buitenland, die hem den naam
van den koninklijken ambassadeur deden ver
werven.
In 1921 bezocht hjj Britsch-Indië en Japan en
in 1925 Zuid-Afrika en Zuid-Amerika. Behalve
deze reizen, die staatkundige en commercieele
doeleinden dienden, vertoefde de prins van
Wales ook vaak voor zjjn genoegen buitens
lands. Vooral het Zuiden van Frankrjjk bezocht
hjj graag. In December 1928 vertoefde hij op
een jachtexpeditie in Afrika, toen de ernstige
ziekte van zjjn vader hem dwong hals over kop
naar Engeland terug te keeren. De reis, die
onder normale omstandigheden 23 dagen eischt,
volbracht hij in nog geen tien dagen.
De prins van Wales is bjj zjjn volk en ook
in de landen, die hjj bezocht heeft, zeer popu
lair. Men heeft hem niet ten onrechte den titel
van „prince charming" gegeven. Hoewel zijn
populariteit bjj de vrouwen zeker niet minder
is dan bjj de mannen, is prins Edward onge
huwd gebleven. Mocht de prins den troon be
stijgen eh ongehuwd en zonder nakroost ster
ven, dan zou de hertog van York hem als
koning moeten opvolgen, wiens dochters ver
volgens voor de troonsopvolging in aanmer
king komen. Eerst daarna hebben de hertog
van Gloucester en de hertog van Kent recht
op den troon.
Prins Eduard heeft zich ook naam gemaakt
als voorganger op het gebied van de heeren
mode, waarin hjj vaak een origineele noot
bracht. De prins is verder een bekend sports
man. Vooral als jachtruiter en polo-speler heeft
hjj zich in zjjn jonge jaren onderscheiden.
Menigmaal heeft hij bjj die sport betrekkeljjk
ernstige ongelukken gehad. Sinds hjj echter na
de ziekte van koning George V in 1928 een
deel van zjjn vaders verplichtingen over heeft
genomen, is hij voorzichtiger geworden.
De Prins verplaatst zich gaarne per vliegtuig
en is de grootste particuliere vliegtuigeigenaar
in Engeland. Er zijn tjjden geweest, dat hij zes
toestellen tot zijn beschikking had. Hoewel hjj
in September 1929 zijn brevet als vlieger heeft
gehaald, vliegt hjj niet zelf, doch laat dit aan
zijn vliegers over. De Prins is verder een lief
hebber van golf, maakt ook wel eens een rit
op de fiets en heeft zich de laatste jaren veel
aan tuinwerk gewjjd. Ook visschen mag hij
graag.
De Prins stelt veel belang in de nooden en
behoeften van het Engelsche volk. Dit is niet
louter plichtsbetrachting van hem, maar voor
een goed deel echt menscheljjk gevoel. Dat
blijkt ook uit de vertrouwelijke manier, waar
op hjj met lieden van allerlei rang en stand
weet om te gaan.
MEVR. G. H. A. v. d. HULST—HEEROMAf
Te Hilversum is gisteren plotseling over
leden mevr. v. d. Hulst-Heeroma, een bij vele
stadgenooten bekende figuur. Zjj was het
eerste vrouwelijke raadslid in onze stad. Als
vertegenwoordigster van de Vrjjz. Democraten
had zjj zitting in onzen gemeenteraad van
16 Sept. 1920 tot Sept. 1927.
Onder het pseudoniem „Norma" schreef
mevr. v. d. Hulst indertjjd verschillende schet
sen voor onze krant.
Zjj was tevens een der oprichtsters van de
Vereeniging tot Dierenbescherming, van welke
vereeniging zij presidente was tot aan haar
vertrek uit de gemeente.
De crematie zal plaats hebben te Velsen op
Donderdag a.s., na aankomst van trein 14.14 u.
KERKELIJKE VIERING 25-JARIG
JUBILEUM KERKMEESTER
M. A. HOLSTER.
Begiftigd door Z.H. Paus Plus XI
met het Eorokrulg „Pro Ecclesia et
Pontlflce".
De plechtige Hoogmis op Zondag 19 Ja
nuari, 10.30 uur, aan het met bloemen rjjk
versierde altaar, werd opgedragen door
den ZeerEerw. heer Pastoor A. Koopman,
met assistentie van de WelEew. heeren Ka
pelaans der parochie, ter intentie van den
jubilaris.
Ingezet met een meerstemmig „Veni Crea-
tor" werden de plechtigheden begonnen. Na
beëindiging der plechtige Hoogmis werden de
jubilaris met echtgenoote en kinderen door
den ZeerEerw. Voorzitter Pastoor Koopman
uitgenoodigd in de ontvangzaal van de pas
torie. Tevens waren hier aanwezig de Wel-
eerw. heeren Kapelaans, alsmede de leden
van het Kerkbestuur met hunne dames. Na
dat allen hadden plaats genomen, nam Pastoor
Koopman het woord om den jubileerenden
Kerkmeester te complimentceren met zjjn zil
veren jubileum. Onder de H. Mis had hij Gods
zegen afgebeden voor hem en zijn gezin. Hij
memoreerde nu de installatie van den heer
Kolster op 28 December 1910, door den toen-
maligen ZeerEerw. Heer Pastoor Huyg,
daarbij voorlezend uit de notulen van dipn'
datum, het eenvoudige aanvaardings- en
dankwoord van den heer Kolster.
Pastoor Koopman gaf daarna een summair
overzicht van den veelzjjdigen arbeid in de
25 voorbije jaren door den jubilaris verricht,
daarbij aantoonend, dat niet alleen de paro
chie, maar ook het Kerkelijk Gezag in het
Bisdom Haarlem, groote waardeering had
voor de onbaatzuchtige diensten in zijn func
ties bewezen.
Mededecling aan Z.H. Paus Pius XI van
dit jubileum werd beantwoord met toezen
ding van een hoog bljjk van waardeering.
Het was voor den ZeerEerw. Voorzitter
een groot genoegen en voorrecht namens
Z.H. den Paus, aan den jubilaris te overhan
digen het eerekruis „Pro Ecclesia et Pon-
tifice".
Onder applaus van de aanwezigen speldde
de voorzitter het eerekruis op.
Na het in ontvangst nemen der felicitaties
van de aanwezigen en het gebruik van een
eeredronk vroeg de jubilaris het woord.
Hij dankte den ZeerEerw. Pastoor aller
eerst voor de opgedragen plechtige H. Mjis
en meende dat de hooge onderscheiding
veel was voor zjjn eenvoudigen arbe:
voelde zich er echter gelukkig mede en ver
zekerde zijn werkkracht, met Gods hulp, nog
jaren te zullen geven.
Daarop werd hij door een zjjner medebe
stuurders namens hen gefeliciteerd en napr
voren gebracht, dat hij zjjn arbeid te sober
voorstelde. De heer Kolster heeft zjjn
25-jarigen arbeid, zooals gebruikelijk, pro
Deo verricht. De huldiging is verdiend pn
namens de leden van het Kerkbestuur bood
hjj hem aan de kleine draagmedaille voor de
uitgereikte onderscheiding.
Hierna sprak een der kinderen, Dr. Kolstelr,
eenige welgekozen felicitatiewoorden, daarbij
op den voorgrond stellend, het mooie en juiste
voorbeeld van den huisvader.
Na nog een tijdje onderling gezellig ge
kout, werd deze plechtigheid om 2 uur bp-
eindigd. j r
HET LEGER DES HEILS 45 JAAR. j
Feesteljjke samenkomsten.
Het Leger des Heils te Den Helder viert
zijn 45-jarig bestaan. Onder moeiljjke omstan
digheden, dikwjjls minachtend schouder
ophalen, ja zelfs veel strjjd brengende voor
hen, die zich bjj het Leger aansloten, zoo wp.s
het 45 jaar geleden gesteld, toen het corps ln
Den Helder ontstond.
Dat men bjj het afsluiten van deze 45 jaar
terug ziet op den afgelegden weg is begrjjpelijk
Zaterdagavond werd de feestweek, welke
het Leger thans is ingetreden, voorbereid door
een samenkomst in haar gebouw, Spoorgracht,
waar veel belangstellenden aanwezig waren.
De samenkomst stond onder leiding van den
Deenschen Kolonel C. Nielsen.
Geopend werd met een lied: „Er is vreugd,
vreugd bij het Leger des Heils!", terwijl na
het gebed gemeenschappeljjk gezongen werd:
„Prijst den Heer". Na een welkomstwoord,
in het bijzonder tot Kolonel Nielsen, nam
deze laatste het woord om de gelukwenschen
namens den Commandant in Nederland over
te brengen. Hjj wees er op, dat ook het Hel-
dersche Leger des Heils heeft getracht aan
het groote werk: Het volk van Nederland
voor den Heer!, kracht bij te zetten. Spr.
noemde de laatste zeven jaar wonderbaar in
Nederland. Dank aan God voor alles wat hjj
ons geschonken heeft. Hij, Die 45 jaar ons
geleid heeft, moge ook vanavond en morgen
met ons zijn.
Het was spreker opgevallen, dat het muziek
corps tijdens den rondgang door de stad zoo
uitstekend gespeeld had en dat in zoo'n
strakke lijn gemarcheerd was, waarvoor hjj
een complimentje op z'n plaats achtte.
Het koor, o.l. van kapelmeester Geus, zong
vervolgens: „Vol van jubel klinken onze
zangen".
De heilssoldaat, die het langst lid was van
het Corps, gaf hierna zjjn getuigenis, hetgeen
korten tijd daarna eveneens geschiedde door
de oudste heilssoldate. Beiden haalden eenige
herinneringen aan de eerste jaren op, terwijl
zjj dank brachten aan God.
Naar aanleiding van de eerste teksten van
Psalm 105 bracht Kolonel C. Nielsen eenige
gedachten naar voren. Geen volk stond in
nauwer verbond met God dan de Israëlieten.
En helaas waren het juist toch de Israëlie
ten, die God zoo dikwijls vergaten. De Psalmist
vond het goed, er daarom nu en dan eens aan
te herinneren, dat zij dankbaar moesten zjjn
tegenover hem, die ons alle3 geeft. Het is een
wonderlijk iets, dankbaar te kunnen zjjn. Het
is heerlijk een dankbaar gevoel te bezitten.
Ook dankbaarheid voor verdrukkingen past
ons. Wie en wat wjj zijn, verdrukkingen
hebben wij allen te lijden. Druk brengt
vreugde. Dank helpt ons nederig te zjjn en te
blijven. Een dankbare ziel is in Gods oog aan
genaam. Wjj mochten in 45 jaren zooveel rjjk-
dom van genade ondervinden. Hadden wij niet
weg kunnen glijden? God bewaarde ons er
voor. Vertel het in de straten, welk een
wonderbaar God gij hebt. Doe het uit dank
baarheid. Spreekt ge wel eens over Gods
goedheid? God, die nooit een ootmoedige ziel
zal laten staan. Altijd zegt hij weer tot ons!
Kom, ik vergeef.
De samenkomst ging daarna over in een
korte bidstond, waarna gesloten werd met
dankgebed. Behalve het hierboven gememo
reerde, werd de avond gevuld met zang door
de jonge bekeerlingen, zang door de jonge
soldaten, muziek van de kapel en gemeen
schappelijke zang.
Op goede, wjj ze is het 45-jarig bestaan in
gewijd. Op het programma staan nog ver
schillende bijeenkomsten, waarvan wjj noemen!
Woensdagavond en Donderdagavond, aan
vang 8 uur, samenkomsten resp. onder lei
ding van Kapitein R. v. d. Meulen en Briga
dier J. van Loo.
Zondag sluiting van het jaarfeest.
INDISCHE MAIL.
De speciale boottrein met passagiers en
post in aansluiting op het motorschip
Christlaan Huygens, zal morgen 9 u. 19 te
Amsterdam (C.S.) aankomen.
WEDEROM EEN BUURTVEREENIGING
OPGERICHT.
Na die van de Spoorstraat, thans
Keizerstraat.
Gisterenavond is officieel opgericht de Ver
eeniging „Keizerstraat", die ten doel stelt in
samenwerking met de Vereeniging Spoorstraat,
de belangen te behartigen van die straat.
Als bestuur werd gekozen de heeren Borgelt
(firma Beemsterboer), voorzitterEgner, secr.;
Puinbrock, penningm. en verder de heeren
Steinberg, v. d. Heuvel, Masairac en Kanne-
wasser,
DE 4e ABONNEMENTSVOORSTELLING,
Het Centraal Tooneel met 't bljjspel:
„Oude Liefde"
De eerstvolgende Abonnementsvoorstclling
zal gegeven worden op Woensdag 29 Januari
en wel met het stuk „Oude Liefde...", van
den Amcrikaanschen dramaturg Samson Ra-
phaelson.
In afwijking van de laatste uitvoeringen,
die steeds min of meer tragische problemen
behandelden, heeft de Casino-directie hier de
hand weten te leggen op een blijspel, een lichte
comedie, waarin de jeugd en ouderdom in een
zeer geestig duel met elkander geraken.
Het is 't Centraal Tooneel, dat met een in
ieder opzicht juiste rolbezetting volgens de
pers, de opvoering verzorgt, terwijl de regie
op naam van Cees Laseur staat.
Van de medespelenden noemen wij .oa. La
seur zelf, Marie Dresselhuys, Rie Gilhuys,
Cor Hermus en Hermann Schwab.
Het Handelsblad zegt van dit zeer geestige
stuk:
„Oude Liefde" is een stuk, dat de oude lief
de voor het tooneel, die bjj vele tjjdgenooten
ingesluimerd schjjnt te zjjn, weer wekken en
verjongen kan. Tenminste in deze uitmuntend
gespeelde en onder Laseur's regie met smaak
en raffinement verzorgde opvoering".
De Telegraaf (bij de 25ste opvoering)
„Het is geestigheid van goeden huize: geen
potsenmakerjj of hoogere cyniek, maar het
soort geest, waarachter wij ons in deze hoog-
gerezen samenleving allen zoo een beetje ver
schuilen, om onze kwetsbare plekkei niet bloot
te geven."
„Nieuwe Rotterdamsche Courant":
„...niet vaak verheugde men zich zoo over
het buitengewoon langdurige applaus, dat aan
het slot in een staande ovatie eindigde. Het
spelen van dit stuk is immers een experiment,
in laatste instantie met het publiek; het zou
geen slecht teeken zyn voor ons tooneel wan
neer het publiek zich aa» een onconventioneel
fijn en intelligent stuk als dit in een ver
tooning als van dezen avond gewonnen
geeft."
In een volgend nummer zullen wjj nog enkele
andere persbeschouwingen opnemen.
ORANJEGARDE.
Men schrjjft ons:
Blijkens de in dit nummer voorkomende
advertentie, houdt de Oranjegarde (niet de
Oranjevereeniging, zooals abusieveljjk in de
agenda vermeld stond), op Donderdag 23
Januari a.s. een groote propagandavergade-
ring in Casino.
Het programma wordt geheel uitgevoerd
door de verschillende afdeelingen van het
Vendel, waarbij de dames Vreeswijk hunne
welwillende medewerking verleenen.
O.m. wordt een mooi historisch tableau
vertoond, hetwelk met de fraaie costumes en
de daarbij passende belichting een mooi
effect belooft.
Aan het einde der vergadering wordt een
tombola gehouden, waarvoor een groote col
lectie fraaie prijzen beschikbaar zjjn gesteld.
Aan de gevers hiervan onzen hartelijken
dank. De opbrengst hiervan moet dienen voor
aanschaffing van instrumenten.
VIERDE MARINE CONCERT.
Het Beethoven-concert van mor
genavond.
Nog eenmaal vestigen wjj de aandacht op
het concert, hetwelk morgenavond door het
i symphonie-orchest van het Stafmuziekkorps
gegeven wordt en waar optreedt als solo
violist Louis Zimmerman.
Zimmerman speelt het Violin-Konzert in
D dur, hetwelk Beethoven schiep, op het
hoogtepunt van zjjn scheppingsdrang en als
hoofdthema een der schoonste melodieën der
muzieklitteratuur voert.
Eveneens wordt uitgevoerd de Vjjfde Sym-
phonie; hierop zjjn diverse toelichtingen ge
schreven, welke alle min of meer doen uit
komen, de strjjd van het goede tegen de
machten der duisternis; men noemt haar wel
de zg. „Noodlots-symphonie".
Het grogramma vangt aan met de roman
tische ouverture „Egmont" en wordt besloten
met Weber's Ouverture „Euryanthe".
Het is wel heel duideljjk, dat muzieklievend
Den Helder morgenavond een muzikaal menu
voorgezet krjjgt, hetwelk zjj ongetwijfeld niet
zal willen missen.
DE HEER ALT VERKLAART
WAGNER'S „LOHENGRIN".
Voor de Ver. van Onderofficieren
„Ons Belang".
Zaterdagavond^vas in Musis Sacrum door
de Vereeniging van Onderofficieren „Ons Be
lang" een bijeenkomst georganiseerd, alwaar
de heer A. Alt, in Den Helder wel bekend
door zijn suggestieve wijze, waarop hij in den
loop der jaren diverse opera's expliceerde,
een uitleg gaf van Richard Wagner's roman
tische opera „Lorengrin".
Het was de adj.-onderoff. A. C. Recourt,
lid van het hoofdbestuur, die de aanwezigen
in een kort speechje welkom heette, en in
't bijzonder daarbij noemde den heer Alt,
den maj.-hoofdinstructeur van het regiment
Kustartillerie, den kap.-adj. van het regiment
en verscheidene andere officieren.
Na vervolgens nog eenige woorden van
propagandistische strekking gesproken te
hebben, geeft de heer Recourt het woord aan
den spreker.
„Lohengrin".
Met nadruk wijst de heer Alt erop, dat
men voor een goed begrip van dezen „Lohen
grin", eerst eenig inzicht moet hebben in
de stof, waaruit Wagner zjjn gegeven
putte. Deze stof nu is zeer uitvoerig en be
treft voornameljjk de sage van Parcifal en
den Heiligen Graal.
Eveneens wordt dan verklaard, waarom
men Lohengrin „Zwanenridder" noemde, wie
en wat de Graalridders waren en tenslotte
hooren wjj nog het een en ander van de prin-
cipen welke Richard Wagner voor de op-mu-
ziek-zetting volgde.
Daarna eerst komt de heer Alt bjj de eer
ste acte van de opera, zich afspelende ln den
aanvang van de 10de eeuw, in de wilde con
treien van Brabant.
Elsa van Brabant, de dochter van een mach
tig ridder, wordt door Frederik, eveneens een
edelman en diens vrouw Ortrud, welke een
begeerig oog slaan op de kroon van Brabant,
beschuldigd van moord op haar broeder Gott-
fried; evenwel, het is juist Ortrud, welke dezen
omtooverde in een zwaan, om bovengenoemde
redenen.
De beschuldiging is ernstig en hoewel de
koning aarzelt haar direct te aanvaarden
staat het leven van Elsa op het spel. Men
besluit de beslissing voor den hoogsten rech
ter te brengen, en wel door het houdon van
een Godsgericht. De vraag is nu maar: wie
zal zich aanbieden Elsa te verdedigen?
De bazuinen worden gestoken en schallend
verkonden zjj, dat er een dapper ridder kome
om de beschuldiging te niet te doen of te
sterven. Men wacht... en wacht.,, en zie,
juist op het moment, dat men wanhoopt dat
zich iemand zal aandienen, komt vanaf de
Schelde een wonderlijk bootje zakken, getrok
ken door 'n zwaan, en erin: ,,'n ridder, - met
glanzend goud bedekt". De onbekende ts bereid
den strijd te wagen, en bljjft hierin overwin
naar. Reeds den volgenden dag zullen de On
bekende Ridder en Elsa huwen, doch het is
haar verboden ooit zijn naam te vragen.
Deze belofte is licht gegeven, doch in de
praktijk zal het met name voor een vrouw
een onmogelijkheid beteekenen, deze ook te
houden.
Daarbij komt nog, dat Elsa van de zjjde van
Ortrud en Frederik danig „bewerkt" wordt
en aan 't ware ridderschap van Lohengrin
begint te twijfelen. Hoe 't ook zjj, 't huwelijk
heeft plaats, doch het duurt niet lang, of
Elsa tracht Lohengrin (dien zij kent als
Ruwaard v. Brabant) tè bewegen zyn warer.
naam en stand te vertellen.
Dit is dan een der dramatische hoogtepun
ten van de opera. Lohengrin staat op en weet,
dat de bevelen van zjjn orde hem geen keus
laten...
Den anderen dag, voor het front van ten
strjjdende trekkende troepen van den Koning,
houdt de dappere ridder dan zijn bekende
„Gralerzahlung"; in bewogen trant vertelt
hjj wie hij is, wat hjj is en wat de gevolgen
zijn van het vragen naar dit alles.
En wederom verschijnt de zwaan met het
bootje, doch het is thans als treurige bode
om Lohengrin den Graalridder weer te halen
en mee te voeren.
Evenwel, de toovermacht ia thans gebro
ken en als de trouwe zwaan onder de wateren
van de Schelde duikt, is het Gottfried, Elsa's
broeder, die voor de verbaasde menigte staat
In het bootje staat Lohengrin, en langzaam
en plechtig ziet men hem verdwijnen...
Elsa sterft van smart en dit is tevens het
einde van de derde acte van de opera.
Zooals begrjjpelijk zijn inmiddels ook Ortrud
en Frederik niet aan hun verdiende straf ont
komen.
Het was niet alleen het gesproken woord,
doch ook de pianobegeleiding en de lichtbeel
den, welke ons tal van bijzonderheden ln het
werk van deze geniale schepping van Wagner
duideljjk maakten.
Ook nu weer beleefde de heer Alt zelf, dat
gene wat hij expliceerde, en wist zoodoende
zijn publiek van de eerste tot laatste minuut
te boeien.
Een kort slotwoord sprak de heer Recourt;
hierin vermelde hjj tevens nog, dat de garni
zoenscommandant en de schout bjj nacht door
ambtsbezigheden verhinderd waren aanwezig
te zijn.
FILMVORSTELLING
NATUURHISTORISCH MUSEUM.
Anthoni van Leeuwenhoek-film.
Zaterdagmiddag werd in de Witte voor
een uitstekend bezette zaal een Anthoni van
Leeuwenhoek-film vertoond.
Namens het bestuur werden de aanwezi
gen, waaronder wjj o.m. onze loco-burge
meester, tevens wethouder van onderwijs, den
heer de Boer opmerkten, hartelijk welkom
geheeten. Het overgroote deel van de kjjk-
lustigen bestond uit leerlingen van de mid
delbare onderwijsinrichtingen, die door hun
diverse leeraren in de natuurlijke historie,
waren opgewekt deze vertooning bij te wonen.
In het bjjzonder bedankte het bestuur den
heer van Twisk, die geheel belangeloos zjjn
theater had afgestaan.
De heer Mol, de producent en tevens voor
dezen middag de explicateur van dit film
werk neemt hierna het woord en geeft een
duidelijke beschouwing van het leven en het
werk van den grooten Nederlander Anthoni
van Leeuwenhoek.
Van Leeuwenhoek werd in 1632 in Delft
geboren en kwam als jongen op een han
delskantoor in Amsterdam. In 1654 vestigde
hjj zich te Delft, waar hjj o.a. kamerbewaar
der van heeren schepenen werd en hjj een
salaris verdiende, dat hem in staat stelde
zich geheel aan zijn studiën te wijden. Deze
studiën betroffen een nog geheel onbetre
den terrein en wel dat van de microscopie.
Lenzen waren niet bekend, zoodat van
Leeuwenhoek deze zelf moest slijpen en dat
hjj dit goed deed, bljjkt wel uit de verkregen
resultaten. Een profeet is niet geëerd in zijn
eigen vaderland. Ook bjj dezen grooten ont
dekker ging dit spreekwoord weer op, want
de resultaten van zjjn werk werden door een
Engelschman in boekvorm uitgegeven. Eerst
later verschenen zij in het Nederlandse!»,
onder den titel van „Sendbrieven, ontledingen
en ontdekkingen, ondervindingen en beschou
wingen".
Door de „Royal Society", een kring van
uitnemende geleerden werd hjj als lid opge
nomen.
Van groot belang was zijn ontdekking van
de spermatozoën en van de infusiediertjes.
Ook kwam hjj tot de conclusie, dat verschil
lende van deze onzichtbare diertjes wel eens
de verwekkers konden zijn van ziekten.
In het eigenaardige Nederlandsch van dien
tijd en met de enthousiaste bewoordingen,
waarmee hjj zjjn „brieven" schreef, is het
wedt van dezen geleerde, die een van de
wetenschapeljjke gebouwen van den grond af
optrok, van buitengewone waarde voor het
nageslacht.
De heer Mol gaat dan over tot vertooning
van deze film van het microscopisch kleine en
we zien deze ontelbare eencellige wezens, die
staan op de laagste trap van het leven en
die ondanks dat toch van buitengewoon be
lang zijn. In een enorme verscheidenheid zien
we de diertjes op het witte doek en we wor
den opnieuw vervuld met bewondering voor
een schepping, die van het onzichtbare tot
het zichtbare een wonderljjk mysterie is,
waarvan het den wetcnschapsmensch slechts
af en toe gelukt een tip van den sluier, waar
achter het zich verbergt op te lichten. Het
diepste respect voor een man als van
Leeuwenhoek die met zjjn eenvoudige micro-
coopjes tot dezelfde resultaten kwam als wjj
met onze moderne samengestelde micros
copen en electrische belichting van het voor
werp. Van Leeuwenhoek bepaalde zich niet
alleen tot de ontdekking van bacteriën maar
ontdekte ook de roode bloedlichaampjes in
den bloedsomloop, dien hjj volgde in den
doorzichtigen staart van een visch.
Op 90-jarigen leeftijd stierf hjj, tot het
laatste oogenblik bezig met zijn onderzoe
kingen.
Als waardig slot van dezen middag volgde
een film over het vogelleven en een dito over
bloemen.
Alzoo een programma geheel gehouden in
het licht van het Natuurhistorisch Museum.
Wat dit Museum zelf betreft, zoo ver
namen wij dat de opening begin Februari zal
plaats vinden.
Dinsdag 21 Jan,
Woensdag 22
16-53 uur
16.55 uur
Volgens Het Handelsblad is er te lj„
een reeder, die twee harer schepen verh!!^"
■heeft aan Katwijker visschers. Een a i
reederjj zou een schip kunnen verhuren
te IJmuiden wonende visschers, doch het s
moet zulke belangrijke vernieuwingen on'.
gaan, dat van deze verhuur niets kan k„
Het begint er naar te ljjken, dat aiT°"'
combinaties van visschers voor eigen "u*
ning het visscherij bedrijf gaan uitoefenen"
Dat is begonnen te Katwijk, waar S
meer dan .dertig loggers varen onder het h
heer van een zoogenaamden eigenaar-schinnT
of wel dat de bemanning zelf geïnteresseerd
is by het beheer.
•Zooals men misschien weet, heeft dit nu
dan moeiljjkheid opgeleverd voor het vcT
krijgen van een uitvaartvergunning, maar dat
schjjnt nu te zjjn geregeld.
Of deze moeilijkheid ook zal worden onder
vonden bjj het verhuren van een vaarluie'
Vermoedelijk niet, omdat er, in dit geval geen
verandering van eigenaar is.
Maar het is toch wel kenmerkend, dat de
visschers zelf er waarschijnlijk kans toe zien
op deze wjjze een loonend bestaan te ver-
werven.
Gaan we dus toch terug naar het klein,
bedrijf Dit zou niet zoo geheel onmogelijk
zijn. De exploitatiekosten kunnen immers on
deze wjjze veel lager gehouden worden, omdat
in zoo'n geval factoren ingeschakeld worden
waarover de grootreeder, uit den aard der
zaak, niet kan beschikken.
We bedoelen het ingeschakelde directe be
lang van de bemanning, hetgeen niet kan
worden onderschat. Daarbij zuilen de verdere
lasten tot zoo klein mogelijke proporties
worden gereduceerd.
In Katwijk schjjnt dit systeem althans goed
te werken. Wel zegt men dat het geen vet
pot is, maar men heeft een bestaantje en de
menschen loopen niet werkloos rond. We
weten dat de Burgemeester van Katwijk zich,
uit een oogpunt van werkloosheidsbestrijding,
zeer voor deze wjjze van uitvaren der schepen
interesseert. De Burgemeester stond dan ook
voor de schlppers-eigenaars op de bres, toen
het stagneerde met het verstrekken van een
uitvaartvergunning, toen enkele menschen
zich een vaartuig hadden aangeschaft.
En uit het bovengemelde bljjkt, dat het
weer de Katwijker visschers zijn, die nu
met trawlers schjjnen te willen beginnen.
Volgens de Nw. Rott. Crt. was er de vorige
week weer groot gebrek aan rondvisch te
Rotterdam aan de markt en weer werd aan
gedrongen op ruimer aanvoer van rondvisch
uit het buitenland.
Zooals te verwachten was, heeft de nieuwe
tongregeling, die voorloopig voor de maand
Januari was ingevoerd, weer heel wat ont
stemming gewekt.
Vooral bij hen, die omstreeks Juni van het
vorig jaar, aan den export van tong konden
deelnemen, en die nu dat contingent weer is
ontnomen.
Daardoor is hun een niet onbelangrijk deel
van hun inkomen ontnomen, zoodat zjj hun
ontstemming niet onder stoelen en banken
schuiven.
Hun deel contingent is nu weer gekomen bjj
de groote exporteurs, die natuurlijk met dit
hun aangewezen deel hun zaken zien bevoor
deeld.
Men weet, dat inderdaad van reeders- en
visscherszrjde aangedrongen is op uitbreiding
van het aantal exporteurs, waardoor er mede
dinging aan den afslag zou ontstaan en dus de
prijzen werden beïnvloed. Vooral in die krin
gen was men dan ook uiterst tevreden met
deze regeling.
Maar nu de export weer in handen is ge
legd van een klein aantal exporteurs bestaat
de kans, dat ook de tongprjjzen weer zullen
worden gedrukt.
De aandrang bjj den Minister om tot her
ziening van zjjn besluit te komen zullen dan
ook wel niet uitbljjven.
De kustvisscherjj is tengevolge van het ont-
stuimige weer in de vorige week weer van
weinig beteekenis geweest, zoodat ook deze
week als een zeer schrale kan worden aan
gemerkt. De prijzen van de visch liepen, door
den geringen aanvoer, daarom omhoog, maar
kon voor de kustvisscherjj van geen be-
teeekenis zijn.
In de IJmuider Courant is gewezen op de
schaduwzjjde van het hebben van radio-te e
fonie aan boord van de trawlers, omcat U
hel voeren der gesprekken, omtrent vangsten,
daardoor ook andere, b.v. Belgische sehepe
attent worden gemaakt op goede vangs -
plaatsen.
Volgens de N. Visscherij Ct. heeft daarop
„Het Visscherjjblad" (Ostende) gereageer
hetwelk ietwat ironisch zegt, dat daaraan
telefonie geen schuld heeft, maar dat di
danken (of te wijten) is aan het hebben
een paar puike Hollandsche schippers
boord der Belgische trawlers, die den neig
wegwijs maken op de beste vischgroneen.
Zie hier wat het Visscherjjblad oa.schrij
„Onze Noorderburen verliezen daarby
hel oog, dat, sedert een jaar een tweetal p
Hollandsche schippers op sommige
trawlers meevaren en deze trawlers 1
nog de Noordzeevisscherij beoefenen.
Hier wringt de schoen.
Maar het zal ieder duideljjk zjjn, dat
aan weinig valt te veranderen.
De zaak is eenmaal niet anders en w
nen daarover mopperen, maar te keere
dit niet. Evenmin dat te keeren is g
dat de Hollanders het haringvisschen h
geleerd aan de Duitschers en evenmin
nu nog bezig zjjn het haringvisschen,
en bereiden van haring te leeren aan d p
Onze export van visch we wezen
herhaalde malen krimpt daardoo e
daarom dienen we ons in te stellen op
export mogeljjkheden en niet te vergt
vischconserveering, met bovendien een
tlge ontplooiing van vischdistributie i
land. ïioudeh
We hebben nu eenmaal rekening te .ft
met de feiten. Die leiten zelf kunnen w
wegwerken, zoodat er omgezien moe
naar de andere mogeljjkheden. goed'
Daartoe zal samenwerking en aan e ijg
willende en intensieve samenwerking
zjjn tusschen handel en reederij. ^od-
Zoolang die niet is verkregen, 7'al beele
deren blijven, zeer ten schade van n n
vischbedrjjf. neer-
Voor conscrvevisch ligt, zooais e( te
malen schrijven, terrein braak, zoo oD'/o
lande als in het onmeteljjk gebied
Oost.
