Buitenlandsch Overzicht.
peï*jiïaca!
bijkaan
tffaminen
zssxnJ?"--
HET
GESTOLEN KIND
BLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No. 7711 EERSTE BLAD
DINSDAG 11 F BFcUAM 1936
64ste JAARGANG
Bezorgdneid
over
Duitschiand
De moord op Gustloff.
3 maal per dag Den Helder
De staking te Smitfield ten
einde
Londens verdediging wordt
doeltreffender.
Het Britsche bewapenings
programma.
Oprichting van nieuwe munitie
fabrieken in Engeland.
De onlusten in Syriè.
EEN VERHAAL UIT AFRIKA
CHE COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet TT
A»» Pnulownu 1
Nedert rw Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 1 210
nn. aceposi j ^.io, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct fr n
p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad rem), 0.50, ƒ070 ƒ0 70 ti
v. tu, j o.70, 1._. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70
Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Burean: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Engelsche ongeruslheid over de Du,.sche politiek. Actie voor
opzegging van het Fransch-Belgisch militair accoord. - Vredes-
plannen in de maak
Men maakt zich onge
rust over wat Duitsch
iand in zyn schild voert.
We hebben dat de vorige
week reeds in een over
zicht gezegd. En het is
niet alleen Frankrijk, dat bezorgde blikken
naar Duitschiand wendt, ook Engeland heeft
het noodig gevonden zijn militaire macht
meer dan behoorlijk uit te breiden met het
oog op de bewapening van onze Oosterburen,
terwfll ook in ons land de noodige millioenen
naar de wapenfabrikanten gaan om niet on
verhoeds voor een voldongen feit te staan
van een Duitsch experiment.
In Engelsche regeeringskringen heeft on
gerustheid over de politiek van Duitschiand
en Japan zoo groote afmetingen aangenomen,
schreef de N. R. Crt. Zaterdagavond, dat de
als persoonlijk vriend van Eden gewoonlijk
uitstekend ingelichte „diplomatieke corres
pondent" van de Daily Teiegraph extra uit
gaven voor defensie-doeleinden aankondigt
ten bedrage van 300 milüoen pond sterling.
De berichten, die Eden in den laatsten
tijd hebben bereikt, heeten zoo diepen
indruk op hem te hebben gemaakt, dat
hij een vrede nog slechts te redden acht
door een buitengewone militaire inspan
ning van Engeland.
De Britsche regeering zou voornemens zijn,
bt) de indiening van haar voorstellen in het
Lagerhuis een volledig overzicht te geven
van de inlichtingen, die zij over beide landen
heeft verzameld.
Als men te Londen nu Duitschiand en Ja
pan in één noemt, vindt dat slechts zijn oor
zaak in de gelijkenis van beide landen, zoo
wel wat hun militaire versterking als hun
ongebreidelde nationale hartstochten betreft,
die er vallen waar te nemen. Verder politiek
verband tusschen hem zal men te Londen nog
niet zoeken. Berlijn geeft geen bl(jk een
avontuur naar buiten te zoeken. Wat er op
den duur met een dictatuur in moeilijkheden
gebeuren kan, leert ons het voorbeeld van
Italië.
Verderop schrijft het blad, als het ook de
verzachtende omstandigheden in beschouwing
genomen heeft:
Een groot gevaar blijft niet weg te
Cijferen: Dat is de figuur van den dictator,
die ieder oogenblik kan handelen zonder
!enT,ite vr"gea; die overtuigt is het recht
te hebben van zijn volgelingen alles te ver
langen, die op hun blinde gehoorzaamheid
kan rekenen; die rotsvast vertrouwen heeft
gekregen in zijn eigen ingevingen en in znn
geluk; en die steeds bereid is geweest het
uiterste te wagen. Als die figuur, met haar
ongewone temperament en impulsiviteit be
schikt over een volk in wapenen, dat zich
niet byvoorbaat kansloos zou achten in
eenigen strijd, dan kan men nooit heelemaal
gerust zjjn.
Men kan te Londen Duitschiand en Japan
als gevaren op zichzelf beschouwen, zegt het
blad, men he=ift vooralsnog geen reden er
een gecowoineerd gevaar in te zien. Dit is
het geruststellende: Berlijn laat zich niet
verlokken tot avontuur
Engeland houdt nu met alles rekening. Het
heeft daartoe reden. Want de opheffing van
de demilitarisatie van het Rijnland is blijk
baar het pum, waau.p Berlijn nu, schijnbaar
nog aarreiecd maar vastbesloten zjjn doel te
bereiken, het gevestigd heeft. En aan deze
kwestie is Engeland gebonden door het ver
drag van Locarno, dat de tegenwoordige En
gelsche regeering, en in het bijzonder Eden,
thans met geen mogelijkheid zou kunnen
verloochenen.
Het Fransch-
Belgisch
militair
accoord
Er is een actie gaan
de in België, voor de op
zegging van 't Fransch-
Belgisch militair ac
coord, de actie komt van
Vlaamschen kant, die
het eenzijdig risico niet
wenscht te dragen van
dit accoord. Vooral de jongste redevoering
van den Waaischen minister van Openbaar
onderwijs, mr. Bovense, waarin deze be
windsman zeide, dat het Fransch-Belgisch
accoord niet geheel door het pact van Lo
carno wordt gedekt, heeft in het Vlaamsche
land groote opschudding teweeg gebracht.
De katholieke Vlaamsche Standaard
schrijft in verband hiermede:
Beide ministers moeten thans, op den
vooravond van de verkiezingen, geen blad
meer voor den mond nemen. Indien zij „on
verbloemde waarheid" hebben gezegd, ter
zake van het Fransch-Belgisch militair ac
coord en van de huidige opvatting van de
Belgische grensverdediging, dan moeten <fe
schellen thans ook de meest verblinde Vla
mingen van de oogen vallen, en moet ai wie
in net land bezorgd is om een werkelijke on
afhankelijkheid van België en van zjjn leger
macht mèt de Vlamingen de onverwijlde op
zegging eischen van dit militair accoord.
Zjjn de opvattingen van minister Devèze
den Belgischen minister van landsverdediging!
en van minister Bovesse onjuist, hebben
deze ministers in functie een onware voor
stelling gegeven in zulke gewichtige en kie-
sche aangelegenheid, dan moet dit onmid
dellijk duidelijk worden gemaakt."
De Standaard toont verder aan, dat de hee-
ren Devèze en Bovesse afwijken van de
steeds door koning Albert gehuldigde opvat
ting, welke hierop neerkwam, dat België
nimmer iets van zijn zelfstandigheid en vrij
heid van handelen mocht opgeven.
De onpartijdige courant De Dag is even
eens beslist gewonnen voor opzegging van de
geheime Fransch-Belgische militaire afspra
ken, die, naar haar oordeel, binnen korten
tijd een groot gevaar zouden kunnen worden
voor de bevolking van België.
Een pan'
Amerikaansche
vredes'
conferentie
Uit Washington wordt
gemeld dat Summer
Welles en verscheidene
pan-Amerikaansche di
plomaten, de wensche-
lijkheid hebben bespro
ken van een pan-Ame
rikaansche vredesconfe
rentie, die ten doel hebben de vredelievende
houding van Amerika ten aanzien van Eu
ropa aan te toonen. Deze conferentie zou niet
slechts de hangende geschillend tusschen de
Amerikanasche landen moeten regelen, doch
tevens moeten zoeken naar maatregelen om
alle moeilijkheden te voorkomen.
Welles heeft voorgesteld de conferentie in
het voorjaar of dezen zomer te houden. Men
gelooft, dat het ministerie van Dultenland-
sche zaken Mexico, Havanna of Washington
zal voorstellen als plaats voor de conferentie.
Het voorstel tot bijeenroepmg van een
pan-Amerikaansche vredesconferentie, om op
het Amerikaansche continent de rust te ver
sterken, heeft uiteenioopende reacties ver
wekt te Washington. Indien het plan werke
lijkheid wordt, zal Cordell Huil wellicht aan
de conferentie deelnemen. President Roose-
velt heeft van het plan met groote belang
stelling kennis genomen, omdat hjj het van
belang achtte zoo de staten van Amerika
gemeenschappelijk hun houding bepalen, als
een oorlog in Europa dreigt.
Volgens sommigen zou Roosevelt van
meening zjjn, dat de moeilijkheden voor de
verbindingen met Europa, in tijden van oor
log nauwere samenwerking tusschen de
Amerikaansche staten wettigen, teneinde
nieuwe afzetgebieden te vinden en onderbre
king'vari de commercieele activiteit te voor
kop en.
Jawaharlal, die tot president van het Indische
Nationale Congres gekozen is en als opvolger
van Gandhi genoemd wordt.
In het kerkgebouw der Evangelische ge
meente te Davos is Zaterdag een rouwdienst
gehouden voor den vermoorden leider der
N.S.DA..P. in Zwitserland, Gustlofi. De dienst
werd onder meer bijgewoond door den Duit-
schen gezant, de meeste Duitsche consuls en
de plaatselijke Zwitsersche autoriteiten.
Gistermorgen is het stoffelijk overschot van
den vermoorde van de kapel naar het station
overgebracht. In een extra trein is het naar
de Duitsche grens gebracht.
De laatste reis.
Begeleid door het doffe geroffel van de af-
deeling jongvolk heeft de trein met het stoffe
lijk overschot van Gustloff het Zwitsersche
grondgebied verlaten om per extra-trein de
reis van 15 uur naar zijn laatste rustplaats
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
in Sehwerin te aanvaarden. 50 politieke leiders
en 10 leiders van de landsgroep Zwitserland
begeleiden het lijk op zijn laatsten tocht. De
extra trein bestaat uit twee passagierswagens
met de lijkkist in het midden. De krans van
Hitier hangt voor op de locomotief, de kist
is met de hakenkruisvlag gedekt.
In de Zondagmorgen gehouden vergadering
van vertegenwoordigers der stakers en den
transportbond is besloten gisterenavond het
werk in de abattoirs van Smithfield weder te
hervatten.
Het dagelijksch bestuur van het vakver
bond heeft gisterenochtend de voorwaarden
voor werkhervatting met de werklieden be
sproken.
Het verzoeningscomité heeft Vrijdag de uit
eindelijke beslissingen omtrent de salarissen
aangenomen.
Systeem tegen aanvallen uit de lucht
wordt verbeterd.
De graafschapsraad van Londen heeft een
omwerp in studie genomen voor de verdedi
ging van de hoofdstad tegen aanvallen van
vliegtuigen.
Men meent te weten, dat het ontwerp be
oogt, buiten en behalve samenwerking van de
gemeentelijke autoriteiten van Londen, uni
ficatie in de leiding van de te nemen maat
regelen, vermeerdering van het personeel, dat
thans in dienst is, evenals van het aantal
stukken afweergeschut, instelling van een
speciaal stelsel van communicatie, opleiding
van reservisten, en ontwikkeling van een stel
sel, ten doel hebbende onverwijld een begin-
nenden brand te bestrijden zonder te wach
ten op de beroepsbrandweer.
Kost niet minder dan 300 millioen
pond sterling
De Daily Teiegraph meldt, dat het nieuwe
Britsche wapeingsprogramma niet minder dan
300 millioen pond sterling zal kosten. De re
geering, aldus het blad, heeft besloten tot
verdere bespoediging der wapening, zoodat
einde 1939 het grootste deel van het program
ma ten uitvoer zal zijn gelegd.
Het eerste deel van net vierjarig program
zal door middel van schatkistpapier worden
gefinancierd, doch na anderhalf jaar zal het
aangaan van een wapeningsleening noodig
zijn.
De debatten in het Lagerhuis over de wa
peningsplannen zullen waarschijnlijk beginnen
in de tweede week van Maart.
De Daily Herald meldt, dat op het oogenblik
een groot aantal nieuwe munitiefabrieken in
Engeland wordt opgericht om te voldoen aan
de dringende regeeringsorders, die reeds niet
meer kunnen worden verzorgd door de groote
munitie-ondernemingen, die niettemin met
koortsachtige haast munitie produceeren.
De nieuwe fabrieken, aldus het blad, zullen
in hoofdzaak granaten vervaardigen. Vooral
firma's, die in het bezit zjjn van staaigieterijen,
komen voor dit werk in aanmerking. Te Leiston
(Suffolk) is een fabriek, die sedert vier jaar
heeft stil gelegen, heropend om een order voor
granaten uit te voeren. Daartoe zijn duizend
arbeiders in dienst gesteld, die ten minste een
jaar werk zullen hebben.
Algemeene staking en straatgevechten.
De algemeene staking, welke gisteren reeda
drie weken duurde, is thans in geheel Syrië
met kracht hervat. De door de inhecmsche
bevolking geboycotte Fransche tramwegmaat-
schappij en de Electriciteitsmaatschappij te
Damascus hebben hun bedrijven bijna geheel
moeten stopzetten.
De Syrische Universiteit en de Hoogeschool
te Damascus zijn door de autoriteiten ge
sloten.
Het aantal dooden bij de stakingsonlusten
te Hama en Homs is tijdens het week-einde
gestegen tot 10. Tot de 35 te Hama gewonde
militairen behoort een Fransch officier.
De bijzondere correspondent van de Petit
Parisien meldt uit Syrië, dat de toestand in
het beloop der beide laatste dagen opnieuw
aanzienlijk slechter is geworden. Te Damas
cus, Homs en Hama hebben de studenten
opnieuw incidenten veroorzaakt.
Te Hama heeft de politie bij de teraarde
bestelling der zeven slachtoffers van de vuur
wapens gebruik moeten maken.
Aan de zijde van de politie betreurt men
drie dooden en tal van gewonden.
Staat van beleg verwacht.
Uit Jeruzalem meldt D.N.B..
De toestand in Syrië heeft zich toegespitst
en men verwacht, dat de staat van beleg voor
het geheele gebied zal worden afgekondigd.
Het Britsche consulaat wordt door militai
ren bewaakt, aangezien de bevolking verbol
gen is over de berichten van den Britsehen
radiodienst, waarin gezegd werd, dat de
stakers voornemens zijn te plunderen.
vv -
fcN
BLUE BW?
56 v 0182 H
FEUILLETON
81)
2e hielp Alec Rimington overeind en hoor
de hoe hy de anderen iets toeriep, die daar-
°P wegrenden in de richting van de hoornen
*°or hen.
Loop! riep hy Honor toe. Probeer
n by te houden.
Neen, antwoordde ze wanhopig en bukte
z'ch om de twee geweren op te rapen, die
gebruikt waren om de draagbaar te maken.
060 gaf ze Rimington een arm Leun op
mij'
protesteerde en er was een grimmige
Woede in zijn oogen, maar ze liet zich niet
Van haar voornemen afbrengen.
Neem myn arm, drong ze heftig aan,
wanhopig over zijn dwaasheid.
Ten slotte deed hy wat ze zei en samen
"orstelden ze verder. Een wolk van asch,
en vonken daalde op hen neer.
et vuur greep ontzettend vlug om zich
een en een overweldigende, knetterende gol-
'lammenmassa kwam met ongeloof-
snelheid op hen af. Verder, steeds ver-
or strompelden ze. De hitte was ondrageiyk,
den'n*la'en onrn°gelijk, rook en asch verblind-
kvT hen' maar toen ze hij de eerste boomen
Vai^mea 'onden ze daar de onverwachte hulp
S,llotni die zyn angst overwonnen had en
was teruggered.
,71 rteP 'ots in het S
">reed 'etS in hct Swahili en b00g ïijn
tninL(n rag en een oogenblik later werd Ri-
°n op dien breeden rug het woud inge
dragen.
Hy riep Honor toe snel vooruit te loopen,
maar ze weigerde en bleef naast hem. De
brullende vlammenzee was nu heel dicht by
hen. Kleine vlammetjes dartelden omhoog in
de met gras begroeide plekken tusschen de
boomen; maar Honor merkte, dat het licht
minder sterk begon te worden, toen ze van
het plateau afdaalden. De mist, die daar nog
was biyven hangen, voelde weldadig koel en
vochtig aan. Ze haalde diep adem in de zui
vere lucht en ze verlangzaamden hun vaart,
want ze wisten, dat de kleine uitloopers van
den brand, die over den rand van het pla
teau heen kwamen, spoedig zouden doodloo-
pen in de overweldigende groei van sappige
groene planten, die bedekt waren met groote
dauwdroppels.
Salem keek naar het vuur, dat achter nen
met groote vlammen oplaaide en een grinne-
kende lach deed al zijn tanden glinsteren.
Honor keek ook om en plotseling zag ze
door de opening in de boomen iets, dat haar
hevig deed ontstellen. De gestalte van een
man, die heen en weer scheen te dansen te
midden van de vlammen, teekende zich
scherp af tegen de helle gloed. Ze zag hem
een ondeelbaar oogenblik, toen scheen "j
zich naar beneden te gooien, de helling af en
in de duisternis zag ze een flauwe licht-
schiln heen en weer flikkeren. Ze vroeg zich
af wat het geweest kon zijn en vond een
aannemelijk lijkende verklaring.
De kieeren van den man hadden vlam ge
vat cn hij had zich heen en weer gerold 'n
het vochtige gras, om het vuur te dooven.
wendde zich om naar Rimington, om hem te
vertellen, wat ze gezien had, maar tot haar
schrik bemerkte ze, dat Rimingion slap en
bewusteloos op den rug van den neger hing.
Haar eerste impuls was om Salem tegen te
houden, zoodat ze kon onderzoeken wat de
oorzaak was; maar toen herherinnerde ze
zich weer de gestalte van den man, dien ze
gezien had, die waarschijniyk alle vijandelijk
heden niet gestaakt had en ze liep zwygend
verder.
De boomen begonnen dichter te worden,
lianen en andere klimplanten, onzichtbaar in
den grijzen mist, streken langs haar gezicht;
ze hoorde een geluid als van druppelend wa
ter en bemerkte plotseling, dat ze den voet
van een helling bereikt hadden, waar een
kleine rivier stroomde. Daar hielp ze Salem
zijn last neerzetten en onderzocht ze Riming
ton zoo goed en zoo kwaad als het ging in
de duisternis. Haar eerste vrees was, dat het
verband weer verschoven was en dat zjjn
bewusteloosheid het gevolg was van bloed
verlies. Maar het verband zat nog op zijn
plaats en de wond scheen niet meer te bloe
den. Dus moest zijn zwakte het gevolg zijn
van de inspanning van het laatste gedeelte
van den tocht.
Ze schepten wat water uit de rivier, die
in dien tijd van het jaar niet veel meer was
dan een klein stroompje tusschen de rotsen
en het duurde niet lang of hij begon bij te
komen. Nog een oogenblik en een korte
onverwachte vraag bewees, dat hij weer
scherp en helder denken kon.
Wat is er aan de hand?
Een heele hoop, zei ze met een lachje
van verlichting. U hebt weer uw bewustzijn
verloren, maar we zijn uit het vuur, en ik
hoop, dat die man, die geschoten heeft, den
ken zal, dat we verbrand zyn.
Rimington keek snel om zich heen.
De anderen, waar zijn die?
Honor had geen oogenblik aan hen gedacht
en ze keek hem plotseling angstig aan, toen
ze zich herinnerde, hoeveel dat kind voor hem
beteekende.
Ik weet het niet, zei ze Salem...
Hy deed dezelfde vraag in het Swahili aan
Salem en de drager antwoordde hem met
stroom van woorden. Toen zei hy tegen
Honor:
Ze zyn een eindje verder in het boscb.
Ik denk, dat ik Salem zal sturen om hen hier
te halen.
Ja, als u dat het beste vindt, zei ze.
Maar zeg hem, dat hij voorzichtig moet zyn.
Die man met zyn geweer moet daar boven
nog ergens zyn.
Hoe weet u dat?
Ik heb hem gezien, toen we den heuvel
afkwamen. Ik geloof, dat zyn kieeren in
brand waren geraakt.
Ik hoop, dat hy geroosterd ia, zei
Rimington grimmig. Wat 'n ongelooflijk
laffe streek om zooiets te doen.
Hij bleef even zwijgen, toen richtte hy zich
op en zei een paar woorden tegen den drager,
die het bosch inging en verdween.
Een poos lang bleven ze zwijgend luiste
ren naar het geknetter van het vuur, dat
van ver nog tot hen doordrong. Er klonk geen
enkel geluid, behalve het zachte gekabbel van
het water, hoewel het haar een keer leek,
alsof ze uit de richting, waarin Salem ver
dwenen was, het knappen van een drogen tak
hoorde. Maar het was zoo onduidelyk, dat ze
er niet zeker van was en hoewel ze scherp
luisterde, hoorde ze niets meer.
Toen begon Rimington te spreken, fluiste
rend, want hij wist, dat de geluiden heel ver
doordrongen in de nachtelijke stilte.
U bent werkelyk een wonder, fluisterde
hy zacht met een zachte, vertrouwelyke stem,
Waarom? Omdat u en uw moed me uit
die ellendige brand gered hebben.
Moed? Ze begon zacht te lachen en zei
geringschattend
Als u eens wist hoe angstig ik was toen
Juma en de andere wegliepen, zoudt u het
woord moed heusch niet gebruiken.
Ik was doodsbang...
Doodsbang! Hy lachte even zwak. Dat
weet ik nog zoo net niet. Weet u wel, dat u
gewoon tegen me schreeuwde?
Ze wist het maar al te goed. Ze herinnerde
zich haar plotselinge heftigheid, maar had er
absoluut geen berouw van.
Ik had u wel door elkaar kunnen schud
den, antwoordde ze. Ik was zoo woedend
over dien idioten onzin van u.
Hy lachte niet. Ik was wanhopig en
angstig om u, antwoordde hy heesch. Ik zag
u in die vlammen, brandend. Ik wilde niet
de schuld zijn van Uw dood.
Dus had u mij willen redden en zelf
verbranden? viel ze hem in de rede.
Beter dat... dan dat u ook... Weet u,
totdat Salem kwam had ik een ellendig ge
voel alsof ik heelemaal in elkaar zou schrom
pelen. Ik kon ternauwernood meer zien... en
alles draaide voor myn oogen. Maar ik moest
wei... om u.
Was het om... myl fluisterde ze zacht
Ja, om u! antwoordde hij.
En niet... niet voor het kind?
Goede hemel, ik heb geen seconde aan
het kind gedacht, zei hy verbluft over zijn
eigen vergeetachtigheid. Maar zy begreep,
misschien beter dan hij, wat die vergeet
achtigheid beteekende. Ze voelde zich plotse
ling heel nederig en onwaardig en haar stem
klonk heel zacht toen ze terugfluisterde.
Dan is het myn schuld. Ik... ik maakte
dat u het vergat.
Uw schuld! zei hy heftig. U hebt geen
schuld in niets.
Hy maakte met zyn arm een gebaar als
om haar te verucuigen en sloeg haar per
ongeluk op den arm, zoodat zy een zachte
kreet uitte.
Kijk nu, zei hy berouwvol, wat een on
handige kerel ik ben.
Ze lachte zacht en legde haar hand op zyn
arm.
U hoeft heusch niet zoo...
Met een plotselinge beweging had hy haar
hand gegrepen, toen boog hij zyn hoofd en
drukte zyn lippen erop in een lange kus. Ze
bewoog zich niet en trachtte ook niet haar
hand terug te trekken. Toen hoorde ze op
eens zyn stem, heusch en onzeker:
Wilt u me vergeven? Ik had dat niet
moeten doen. Ik... ik was mezelf niet. Uw
nabijheid...
Was het dat alleen? vroeg ze, trachtend
haar teleurstelling te verbergen.
Alec Rimington hoorde de klank in haar
stem en hy begreep. Er klonk een lach in zyn
stem, toen hy zei:
Er is meer dan dat veel meer! Moet
ik het werkelyk zeggen of begrijp je het zoo
wel?
Ik geloof van wel... wanneer...
Van het oogenblik af, waarop je mijn
kamp kwam binnenloopen, toen ik je bewuste
loos in myn armen hield. Ik voelde dadelyk
dat we by elkaar hoorden en je verhaal
maakte me wanhopig, want ik dacht, dat je
Mannering's vrouw was en nu...
Hy kuste haar hand weer en zy fluisterde:
Wat moet je me wispelturig vinden!
(Wordt vervolgd.)
