Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
Na den opstand
te Tokio.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Zal er vrede komen tusschen Italië en Abessinë? De Volken
bond doel nieuwe pogingen lot bijlegging van het conflict.
Amerikaansche journalisten achten het Abessijnsche avontuur
een verloren spel voor Mussolini. Het witboek over de ver
sterking van de Engelsche weermacht
Nieuwe
vredes
pogingen.
De Versterking
van de
Engelsche
weermacht.
Van der Lubbe en de brand in
den Rijksdag.
Verscherping der Japansch-
Chineesche tegenstellingen
verwacht.
De verantwoordelijkheid voor de
jongste gebeurtenissen in Japan.
De staking der liftbedienden
Training voor jack Dempsey.
FEUILLETON.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN
7721 EERSTE BLAD
COURA
Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Courant J 1.60; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2-,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 et; fr. p. p. t ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0,70, 0.70, 1-, Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
„Men moet het ijzer
smeden als het heet is",
dit bekende spreek
woord tracht men te
Genève in toepassing te
brengen op het Itali-
aansch-Abessijnsche conflict De laatste over
winningen van Italië grijpt men aan om een
laatste poging tot bijlegging van het conflict
te doen. Men hoopt dat Mussolini tevreden
zal zijn met het bereikte resultaat, waardoor
hij de Italiaansche nederlaag van 1896 ge
wroken acht Doorzetting van het conflict
beteekent voor Italië de overwinning van
ontzaggelijke moeilijkheden, de zeer waar
schijnlijke uitbreiding van de sancties tot een
petroleum-uitvoervcrbod, groote economische
opofferingen en een financieele aderlating,
die het land waarschijnlijk ten gronde zal
richten. Zoo ooit dan is het nu voor Italië de
gelegenheid het conflict bij te leggen. Het
prestige van Mussolini wordt daarbij het
minst geschaad. Wat zal hij doen?
Ook de Negus, hoewel verbitterd tegen
Italië, zal de wijste partij kiezen zich te laten
vinden voor een bijlegging van het conflict.
Niet alleen heeft deze onzalige strijd hem
duizenden slachtoffers gekost, het is ge
bleken uit de laatste Italiaansche overwin
ningen, dat zijn primitieve legers het op den
duur toch af moeten leggen tegen de Itali
aansche overmacht, in technisch opzicht.
Dinsdag heeft de Commissie van Dertien
een nieuw beroep gedaan, zoowel op Abes-
sinië als op Italië. Het volgende telegram
werd tot beide regeeringen gericht:
8UVICB,
te Italiaansche onderstaatssecretaris, die het
Voornemen heeft Hongarije te bezoeken om
gewichtige besprekingen te voeren.
3 maal per dag Den Helder-
Wieringermeer - Medemblik - Hoorn -
Amsterdam.
Verbinding met geheel West-Friesland.
„De raadscommissie van dertien, han
delende krachtens de opdracht, die de
Volkenbondsraad haar bjj resolutie van
19 December 1935 heeft toevertrouwd,
richt een dringend beroep tot de twee
oorlogvoerenden, om onmiddellijke onder
handelingen binnen het kader van den
Volkenbond en in den geest van het
Volkenbondsverdrag te openen, ten einde
tot een spoedig einde van de vijandelijk
heden en tot een definitief herstel van
den vrede te komen. De raadscommissie
van dertien zal op 10 Maart bijeenkomen
om kennis te nemen van het antwoord
der twee regeeringen."
We wachten nu dus af wat zoowel Rome
als Addis Abeba voor antwoord zullen geven.
Mocht Mussolini niet bereid zijn tot onder
handelingen, dan zullen de sancties onge
twijfeld in alle scherpte worden toegepast.
Reeds werd een commissie Ingesteld, die in
afwachting van de uitkomst der verzoenings
poging alle noodige voorbereidingen zal tref
fen, opdat de petroleum-sanctie zeer spoedig,
zonder verdere technische instructies, in
werking kan treden en de bestaande sancties,
overeenkomstig de voorstellen der commissie
Westman zullen worden verscherpt.
Mussolini staat dus voor de keuze. Laat
ons hopen dat hij zooveel gezond verstand
bezit dat er met hem te redeneeren zal zijn,
tot heil van Italië en tot ontspanning van
den toestand in Europa.
Mussolini heeft den
Verloren spel strijd nog lang niet ge-
van Mussolini wonnen, ook ai blaast
hij wat hoog van den
toren, na de laatste
successen aan het Noordelijk front. Er wach
ten hem, wanneer hij den oorlog door wil zet
ten onoverkomelijke moeilijkheden en het zal,
volgens deskundigen een strijd worden van
jaren, voordat een volkomen overwinning
zou worden bereikt, als die tenminste ooit
bereikt zal worden.
Amerikaansche journalisten waren er deze
week, zelfs na de laatste overwinningen, van
overtuigd, dat de zaak voor Italië reeds ver
loren was.
Italië, zoo schreef de New York Times, zal
natuurlijk protesteeren tegen het nauwer
aanhalen van de sancties of tegen een em
bargo op petroleum, maar wat kan het be
ginnen. De bedreiging, dat het een Euro-
peeschen oorlog zou ontketenen,'welke inder
tijd de Engelsche regeering zooveel schrik
Inboezemde, heeft zjjn effect verloren en de
bedreigingen van Mussolini om HiUer naar
zijn kant over te halen, heeft een moordend
echec geleden. Italië moet alleen de vraag
van vrede of oorlog onder de oogen zien.
Italië heeft behoefte aan vrede. De eerst
komende dagen zullen moeten toonen, of
Italië inderdaad evenzeer den vrede wenscht,
als het hem noodig heeft.
Walter Lippman zegt in de New York
Herald Tribune, dat het steeds duidelijker
wordt, dat het verzet van den Volkenbond
tegen Italië's pogingen succes heeft, want als
het geen einde maakt aan den ellendigen
Afrikaansche oorlog, maakt het een einde
aan den droom van het nieuw-Romeinsche
rijk.
Het zal een geluk zjjn voor Mussolini, als
de Abessijnsche kwestie zonder ongelukken
voor hem afloopt. Mussolini kan niet meer
hopen, dan eenige weinige indrukwekkende
overwinningen te behalen en een gebied tc
verkrijgen, dat uiterst weinig zal opleveren.
Het met zooveel span
ning verbeidt witboek
over de versterking van
de Engelsche weermacht
is Dinsdag verschenen,
Het witboek legt den
nadruk op Engelands
verantwoordelijkheid in
de wereld, welke niet kan gedoogen, dat het
zijn strijdkrachten op eigen kusten samen
trekt. Het ItaliaancchAbessijnsche geschil
is hier een voorbeeld van.
Het witboek somt vervolgens de verster
king in wapening van verschalende vreemde
landen op. He. zet de redenen uiteen, waar
om Engeland voorzorgsmaatregelen heeft ge
nomen in de Middellandsche en de Roode Zee
naar aanleiding van het Italiaansch-Abes-
sijnsche geschil, met name „de heftige, drei
gende propaganda" van Italië, welke in Au
gustus de reden was, dat men de mogelijk
heid onder het oog moest zien van een inci
dent, dat had kunnen leiden tot uitbreiding
van het genoemde conflict.
Het witboek vestigt de aandacht op de
herbewapening van Duitschland, de Fran-
sche verdedigingsentwerpen, de verhooging
van de uitgaven voor het Belgische leger, de
militaire positie en de luchtmacht van Italië,
de groote krijgsmacht van de Sowjet-Unie.
de heruitrusting van het Japansche leger en
de defensie-uitgaven van de Ver. Staten.
Na betoogd te hebben, dat de steeds wisse
lende toestand van tijd tot tijd een wijziging
van bepaalde maatregelen en van het defen
sie-plan in zijn geheel noodig kan maken, zet
het witboek de plannen uiteen. Wij ontlee-
nen daar het volgende aan:
Ten einde de vloot in staat te stellen on
der alle omstandigheden in alle behoeften te
voorzien, zal het niet alleen noodig zijn met
nieuwen aanbouw voort te gaan in een snel
ler tempo dan de laatste jaren, maar tevens
om thans de bestaande gapingen aan te vul
len. Tot het einde van dit jaar zijn de vlo
ten van alle groote zeemogendheden bij ver
drag vastgesteld. Wat er van deze beperking
na afloop van de huidige vlootconferentle'
over zal blijven is nog onzeker, maar het
lijkt waarschijnlijk, dat de overeenkomst zich
niet verder za) uitstrekken dan tot een
vooraf meedeelen vai de jaarlijksche pro
gramma's van aanbouw, de uitwisseling van
inlichtingen en enkele maatregelen ter be
perkte kwalitatieve beperking van de grootte
der schepen en het kaliber van het geschut.
Al bereikt men geen algemeene overeen
komst. daaruit behoeft nog niet noodzakelijk
voort te vloeien, dat de andere mogendheden
voornemens zijn nun vloot uit te breiden op
zoodanige wijze, dat zij het evenwicht en de
veiligheid in gevaar brengen, en de plannen
der regeering houden dan ook geen rekening
met een dergelijke mogelijkheid.
Wat het leger betreft is de regeering
voornemens vier nieuwe bataljons infanterie
te vormen om In zekere mate tegemoet te
komen aan de moeilijkheden in de uitoefe
ning van de politietaak, die de verantwoor
delijkheden des rijks het land opleggen. Er
bestaat generlei voornemen het aantal ge
vechtseenheden van het geregelde leger bo
ven deze vier nieuwe bataljons te versterken,
maar er bestaat een dringende behoefte aan
een doeltreffende uitrusting van de bestaan
de militaire formatie, die voorzien moet wor
den van de modernste uitrusting in wape
ning en verdere hulpmiddelen, met voldoende
reserves aan munitie en voorraden. Speciale
aandacht wordt geschonken aan de veldar
tillerie, die geheel gemoderniseerd zal wor
den.
De modernisatie van de kustverdediging
van Groot-Britt&nnië en overzeesche gebie
den zal met verhoogde snelheid ter band ge
nomen wordeD en de reorganisatie van de
verdediging tegen luchtaanvallen, die in Zuid
oost- Engeland is toegepast zal uitgebreid
worden tot alle belangrijke industriedistric
ten in het cenrtum en het NoordeD des lands.
Het programma tot uitbreiding van de
luchtmacht, dat verleden jaar door het par
lement is goedgekeurd, wordt volgens het
ontwerp uitgevoerd, maar nieuwe vindingen
in de constructie veroorlooven ons de aanval
lende kracht daarvan aanzienlijk te vergroo-
ten. Met inbegrip van de vier nieuwe esca
drilles voo. samenwerking met het territo
riale leger, zal het nieuwe programma de
macht in eerste linit verhoogen tot ongeveer
1750 toestellen, die van de marine niet in
begrepen.
De plannen zjji thans zoover gereed, dat
zij kunnen worden tot uitvoering gebracht.
En de begrooting van uitgaven voor het
loopende jaar zal te gelegener tijd worden be
kend gemaakt.
De mededeehngen van Baldwin ln het
Lagerhuis van 27 Febr. samenvattende, zegt
het witboek, dat de wijzigingen in de rjjks-
verdediging voorgesteld, ten doel hebben het
vraagstuk der verdediging in zjjn geheel nog
beter te bestudeeren en een zoo groot moge
lijke doeltreffendheid te verleenen zoowel aan
de menschelijke hulpkracht als aan het in-
dustrieele rendement. Het zal, zeide hij noo
dig zijn de regeeringsfabrieken uit te brei
den of haai capaciteit te verdubbelen en de
trefbaarheid van de terreinen te verkleinen.
Mede zullen de belangen van de districten,
waar industrieeie malaise beerscht, in over
weging worden genomen.
Tenslotte wijst het witboek op het vaste
voornemen van de regeering, dat de nooden
der natie er niet op zullen uitloopen, dat de
leverancier daarvan overmatig profiteeren.
„Het Volk" ontleent aan „Die deutsche Re.
volution", het blad van de oppositioneele
nationaal socialistische groep van dr. Otto
Strasser een relaas van zekeren HeiDz Jiirges,
die beweert een van de mannen te zijn die
aan de voorbereiding vaD de brandstichting
in den Rijksdag hebben deelgenomen.
Jürges, die zich verborgen houdt in Zuid-
Amerika, vertelt in zijn „onthullingen" hoe
hij in opdracht van Göbbels als vertaler flm-
geerde (Jürges verstaat Nederlandscb) bij een
bespreking tusschen Heines, Ernst en Van
der Lubbe, welke geleid zou hebbeD tot de
brandstichting in den Rijksdag door den
laatste.
Doihara verlaat China.
De Japansche generaal majoor Doihara,
bijgenaamd de „Lawrence van bet Verre Oos
ten", is Dinsdag uit Peiping vertrokken. Hij
keert na afscheidsbezoeken aan Tientsin,
Moekden en TsjaDgtsjoen naar Japan terug,
waar bi) het commando over de twaalfde
divisie op zich zal nemen. Zijn vermoedelijke
opvolger zal de huidige chet van de tweede
sectie van den grooten Japanscheu geoeralen
staf ztjD, generaal-majoor Okamoera.
In Chineesche kringen verwacht men een
wijziging van de Japansche politiek ten op
zichte van Noord-China, en wei in het bijzon
der een ondersteuning van de pro-Japansche
regeering van Oost-Hopei in de door het ver
drag van Tankoe ingestelde gedemilitariseerde
zone, waarbij het Hopei-Tsjahar comité zou
worden achtergesteld. Dit zou tot een ver
scherping van den toestand leiden.
De Asahi en de Nitsji Nitsji melden, dat
de minister van oorlog, generaal Kawasjima,
en de leden van den oppersten oorlogsraad,
waaronder de generaals Araki en Mazaki,
alsmede andere functionarissen van het mini
sterie van oorlog en den generalen staf de
verantwoordelijkheid op zich nemen voor de
gebeurtenissen van 6 Februari.
De bladen verwachten, dat de nieuwe ninia-
ter van oorlog, waarschijnlijk uit de luite
nants-generaal zal worden gekozen.
Naar de Nitsji Nitsji hier nog aan toe
voegt, meent men te weten, dat de verant
woordelijke militairen spoedig hun ontslag
zullen indienen.
De sympathie voor de gedoode
poli Ue-agen ten.
De sympathie van het volk voor de vjjf
vermoorde politie-agenten toont zich op aller
lei wijzen. Zjj vielen bjj de verdediging van de
ambtswoning van den minister-president en
van de particuliere woning van den minister
van financiën. Waarschijnlijk zal het fonds,
voor hun nabestaanden bijeengebracht,
100.000 Jen bedragen.
De rust teruggekeerd.
Te Tokio heerscht nog de krijgswet, maar
men ziet bijna geen soldaten of politie op
straat. De wachten die bij de meeste regee-
ringsgebouwen waren geplaatst, jjn terug
getrokken. Het eerste vlooteskader, dat eenige
dagen voor Tokio heeft gelegen, is naar Joko-
soeka teruggekeerd. De schouwburgen, bio
scopen en café's te Tokio zijn op denzelfden
voet open als voor den opstand.
De generaals uit den oppersten mili
tairen raad nemen ontslag.
De minister van oorlog, Kawaspima, en
zijn zes medeleden in den oppersten militai
ren raad, t.w. Masaki, Araki, Abe, Nisji, Te-
routsji en Oejede, hebben, wijl, zjj zich aan
sprakelijk houden voor het gebeurde in het
leger hun ontslag aangeboden.
Het leger overweegt vier eischen.
Uit Tokio wordt gemeld, dat het leger
krachtig werkt aan het opstellen van een
program, dat door de nieuwe regeering
zal moeten worden aanvaard.
Het leger eischt: 1. Een politieke definitie
van den staat, waarbij iedere schijn van de
opvatting als zouden leger en vloot aan
iemand anders verantwoordelijkheid schuldig
zjjn dan aan den keirer wordt te niet gedetan;
2. De eischen voor de nationale verdediging
zooals het leger ze begrijpt, moeten worden
ingewilligd; 3. Er moet evenwicht worden tot
stand gebracht tusschei de (belangen van de)
industrie en de noodlijdende landbouwbevol
king; 4. Er moet een buiieniandsche politiek
worden gevoerd, welke vereenigbaar is met de
onophoudelijke toeneming van de bevolking,
hetgeen met andere woorden beteekent: uit
breiding (van den Japanschen invloed) ln
China en Mantsjoerije.
De terechtstelling van de opstan
delingen.
Officieel wordt medegedeeld, dat een spe
ciale krijgsraad onder voorzitterschap van
den minister van oorlog is ingesteld, waar
voor de medeplichtigen aan den jongsten op
stand zullen moeten terecht staan.
Voorts wordt in een officieel communiqué
medegedeeld, dat meer dan 1400 officieren
en minderen, behoorende tot. het 3e regiment
infanterie of tot de divisie der keizerlijke
garde, tot de le en 3e regimenten van de
le divisie en tenslotte tot het 7e regiment
zware artillerie aan den opstand hebben
deelgenomen.
Prins Konoje is tot minister
president benoemd.
Prins Konoje, voorzitter van het Japan
sche hoogerhuis, waarin hij tot de rechter
zijde behoort, is tot minister-president be
noemd.
De prins heeft den keizer eehter verzocht,
de opdracht tot vorming van een kabinet te
mogen weigeren weigeren, in verband met
zjjn slechte gezondheidstoestand.
Meer dan 300 daden van geweldpleging, in
totaal leidende tot hec verwonden van 20
menschen, hebben het noodig gemaakt, dat
heel wat arrestaties plaats vonden. Op het
oogen blik zjjn er over de bonderd menschen
opgeborgen. In meer dan duizend gebouwen
ondervindt men de nadeelen van de staking.
In bet geheel staken 20.000 menschen.
De staking der liftbedienden.
Wanordelijkheden.
Tijdens de staking der liftjongens hebben
zich ernstige wanordelijkheden voorgedaan.
In den nacnt van Maandag op Dinsdag heb
ben de stakers aanvallen gedaan op meer dan
driehonderd woonhuizen. Zjj dwongen het
dienstpersoneel zich bjj de staking aan te
sluiten, sloegen deuren en vensters in, sneden
de liftkabels door en openden de ventielen
der ketels. Het kwam tot ernsiige botsingen
met de politie, waarbij verscheidene personen
gewond werden. Ue politie heeft meer dan
honderd arrestaties verricht.
Het aantal stakers 25.000.
De politie schat het aantal stakers op
25.000, en het aantal gebouwen, dat door de
staking getroffen ia op 1000. Tal van huizen
moeten het zonder verwarming stellen. De
moeilijkheden worden Dog vergroot door de
sneeuw, die opnieuw is beginnen te vallen.
Nog geen resultaat bereikt.
De besprekingen tusschen den burgemeester
van New-York en de afgevaardigden van de
stakende liftjongens zijn op niets uitgeloopen.
Nog steeds vinden daden van geweld plaats
tegen de niet hij de vakvereeniging aangeslo
ten liftjongens, die stakers, welke met scheer
messen en hamers gewapend zijn, voor hun
zaak trachten te winnen.
In de Park Avenue schijnen tal van huizen
in staat van beleg te zijn. Vergeefs trachten
de werkwilligen deze huizen te verlaten. De
politie doet al het mogelijke om de stakers, die
de huizen belegeren, terug te dringen. Tal
rijke brievenbussen in de zakenwijk zijn met
water volgespoten.
Het ongerief dat de staking in verscheidene
hoogeapartements-huizen veroorzaakt, wordt
treffend geïllustreerd door hel geval van ex-
wereidkampioen Jack Dempsey, die zijn kinder
wagen 20 verdiepingen naar beneden beeft
gedragen en toen weer Daar boven is geloopen
om het kind en zjjn vrouw te halen. Na thuis
komst van de wandeling heeft Jack de „pram"
maar zoolang in een garage gehuisvest op den
beganen grond, maar zijn spruit heeft hjj
weer 20 verdiepingen van gemiddeld 14 treden
naar boven moeten dragen.'
2)
Juist de wetenschap echter, dat hjj zoo
onbekommerd had geleefd, zoo zonder eeni-
Ken strjjd en zorgeloos was gestorven, dat
Was ^et, wat Renate's smart over zijn heen-
Kaan had vermogen te lenigen. Met deze op-
a ring had zjj bewust stelling genomen
ogenover haar trotsche, enghartige en op-
P-rvlakkige familieleden. Van oudsher had
do°r haar afwjjkend karakter voor dezen
tiid ee" outsider gegolden met wie men
ens haar huweljjk met den weliswaar be-
Zetf1"'611' maai toch ietwat burgerljjken, ja,
3 bohémien-achtigen architect, slechts
'°3Se relaties had onderhouoen. Nu ver-
die^ men deZl' Keheel en al. hetgeen boven-
fleh ,|We' 800 Kcmakkelijk was. omdat men
over aarmee aan c"te verantwoording tegen-
ker//1"'- f00zeer van het rechte pad afgewe-
had ,arnil'el'c' kon onttrekken. Renate zelf
ten bandelwjjze van haar bloedverwan-
teleur»6r ®een 00Senblik ook maar eenige
Jioyt 8 eümS bereid, zjj kende aen stam der
Klscfw8 volcioende om hun houding al te tra-
Oek 0 C nemcn en moedig had zijn zich dan
.Vet" dez® nieuwe ervaring heen gezet...
D*t aiie,
weet Eugen Delmer, voor een
deel uit mededeelingen van zjjn broer in
Weenen, maar voor een zeer groot deel ook
door het inzicht, dat Renate Lien, tijdens de
twee jaar van hun vriendschappeljjken om
gang, hem in haar leven en denken heeft ver
gund.
Slechts enkele minuten heeft deze terug
blik op twee, voor Delmer zoo gelukkige ja
ren geduurd, minuten, die Anton heeft benut
om uit den bloemenwinkel aan den overkant
twee, ln volle bloei prjjkende, gele chrysanten
te halen. Ware prachtstukken zjjn het, die
nu in een slanke, fijn geslepen kristallen vaas
de feestelijke versiering van de smaakvol ge
dekte tafel vormen.
„Goed zoo, heel goed..." prjjst Delmer.
„Nu kan mevrouw komen!" constateert
Anton tevreden.
Zjj zullen echter beiden nog wat geduld
moeten hebben, want ook Therese heeft op
haar manier met de bijzondere beteekenis
van dezen dag rekening gehouden, waardoor
het ontbijt in de „Lantaarn" bedenkelijk
wordt gerekt. De groote tulband, waaraan zjj
al haar zorg en talent heeft besteed, is wer
kelijk uitstekend geslaagd.
Bella, wiens ruime ervaring en diepe
levenswijsheid elke verbazing reeds bij voor
baat uitsluiten, staart dit wonderwerk van
bakkunst met scheef gebogen kop in oprechte
bewondering aan. Ja, zij vergeet in dit bjj-
zondere oogenblik zoowaar ten eenenmale
haar goede opvoeding, haar inderdaad voor
beeldige zelfbeheersching en snuift met van
gulzigheid trillende neusvleugels de zoete
geur van het gebak op. De voorname dog van
eerste rangs afstamming snuift en snuffelt
thans even ordinair als de eerste de beste
straathond.
En Renate lacht. Tevreden en opgewekt
klinkt dit melodieus lachen van het tengere
vrouwtje, aan welks donker Madonna-kapsel
een paar vroeg-grjjze haren een zeldzaam
pikante noot verleenen.
„Dat Is werkelijk een verrassing, Therese.
Ik dank je wel, hoor!" Hartelijk steekt zjj
het van blijdschap stralende meisje de hand
toe. Dan doet zjj het feesteljjke ontbjjt de
noodige eer aan, terwijl de hond zich behaag-
ljjk uitstrekt aan haar voeten op het donker-
roode karpet.
Na het ontbjjt verwisselt Renate haar witte
wollen huisjapon tegen een donkerblauw
sportcostuum, bindt haar skies onder en
gljjdt naar het dal. Zij neemt de helling ln
groote bogen en trekt het eerste spoor in de
frissche poedersneeuw, die daarbjj licht op
stuift. Bjj de Pramonstratenserabdij beëin
digt zjj, de prikkelende winterlucht diep In
ademend, haar snellen tocht. Hier gaat het
landschap geleideljjk over in de, door het
stadsbestuur aangelegde parken en plant
soenen.
In Innsbruck zelf Is de sneeuw niet meer
wit en wel allerminst in de straten, waar
skie-, slede-, wagen- en voetsporen door
elkaar loopen. Ook de lucht Is er niet meer
zoo zuiver als op de helling, want tusschen
de rookende schoorsteenen heerscht hier een
zeer druk verkeer van allerlei vervoermidde
len. Voorbjj is het met de stilte der bergecn-
zaamheid Het dringend bellen der trams,
het loeien van auto-claxons en ander straat
rumoer van de meest uiteenloopende soort
zorgen voor de typische stedelijke atmosfeer.
De skies over den schouder, vervolgt Re
nate haar weg van de Maria Theresiastraat
langs de galerij van de Herzog Friederieh-
straat om dan kwiek de zandsteen en trap
van Eugen Delmer's woning te bestijgen.
Hartelijk als steeds is de begroeting tus
schen den jurist en zijn „Zondags-cliënt",
zooals hjj Renate schertsend pleegt te noe
men. Spoedig zitten zjj beiden tegenover
elkaar en langzaam schenkt Eugen Delmer
de goudgele wjjn in de slanke glazen.
„Prosit, mevrouw Lien! Op een verder ge
lukkig leven in de Lantaarn en een prettige
vriendschap met den ouden Delmer!"
Helder klinken de kelken tegen elkaar. Met
een hartelijken blik dankt Renate voor zjjn
goede wenschen. Er wordt niet veel gespro
ken; zjj begrjjpen elkaar ook zonder bjjzon-
dere woorden. Het samenzijn is vevuld van
diepen, weldoenden vrede; zijn betoovering
gaat uit van de persoonlijkheid van de vrouw,
niettegenstaande deze toch eigenlijk niet
mooi kan worden genoemd. Want onregel
matig zjjn de trekken van het bleeke, smalle
gelaat, sluik is het gladde, donkere haar en
onbeduidend ls haar tengere gestalte. Maar
uit haar groote, grijze oogen straalt de
warmte van haar ziel...
Vrooljjk 'achend verweert zjj zich tegen
haar gastheer als deze haar nogmaals een
der schotels aanreikt: „Nee, nee, dank u! Ik
ben hard op weg op mjj btj gelegenheid van
den tweeden verjaardag van mjjn Intocht ln
de Lantaarn mjjn maag te bederven, want
reeds vóór deze rijkelijk voorziene disch heeft
Therese mij een ontbjjt voorgezet, dat aller
minst ln overeenstemming kon worden ge
noemd met m'n financieele draagkracht..."
„Dan zullen we toch direct eens even na
zien hoe het met onze financiën gesteld ls,"
gaat Delmer bereidwillig op haar scherts in.
En daarmee is de overgang gevonden naar
eép zakeljjke bespreking tusschen cliënte en
zaakwaarnemer, waarbij noch thans het
vriendschappelijk karakter van het Bamcn-
zjjn niet wordt beïnvloed. Zjj bljjven in den
erker zitten. Anton ruimt de tafel af en
Eugen Delmer spreidt daar allerlei papieren
over uit, zooals afschriften van bankrekenin-
uit een lade van zjjn schrijfbureau heeft ge-
hfaald.
„Wjj hebben goed geboerd, mevrouw Lien
en kunnen met het resultaat alleszins tevre
den zjjn. Kijkt u eens hier: het onaangeroerde
konto bij de Kredit-anstalt is nog vermeer
derd met rente, de hypotheek op uw woning
is door den gunstigen verkoop van de En
gelsche staatsaandeelen geheel afgelost en
het bedrag voor huishoudelijke doeleinden en
levensonderhoud is door de betalingen van
uw uitgever te Leipzig niet alleen gedekt,
maar bovendien is er nog 'n saldo van 10.000
shilling, die Ik op uw naam bjj de Gemeente
Spaarbank heb belegd... alstublief..."
„Dank u, meneer Delmer. Ik ben u zeer
erkentelijk. Het is werkeljjk te veel zooals u
voor me zorgt!"
„O, wat ik doe, is de moeite niet waard.
U bent nu eenmaal een flinke vrouw, die met
haar pen veel geld weet te verdienen. Ja, wie
zou dat ooit gedacht hebben van de kleine
comtesse Royter..."
„Dat waren toen heel andere tijden, Eugen
Delmer..."
„Andere tjjden," herhaalt hjj langzaam.
„Mooiere misschien, maar ook moeilijker.
Het ging op en neer in u, zoo zoowel als ln
mjj, er was een streven en verwachten, dat
nu eens ln vervulling ging, dan weer in een
teleurstelling eindigde. Steeds echter was
alles in beweging. In ons en om ons heen.
Dat was de Jeugd met al haar onrust en
haar zeldzame tegenstrijdigheden. Die is nu
overwonnen; de symmetrie der rustige dagen
van den ouderdom Is bereikt..."
Terwjjl hjj spreekt voelt Renate plotseling
haar hart ineenkrimpen. Maar op hetzelfde
moment reeds komt haar gevoel ln opstand.
Zjj verzet er zich tegen, dat hjj, de zestiger,
haar de vrouw van veertig Jaar op zoo'n
wjj ze met zichzelf vergelijkt. Gedurende het
onderdeel van een seconde maken haar
vriendschappelijke gevoelens Jegens Eugen
Delner plaats voor vijandschap en evenzoo
kort stijgt een warm en gulz g verlangen in
haar op. Een opwelling is het zooals zjj die
niet meer gekend heeft sinds Wolfgang Lien
van haar is heen gegaan. Zjj voelt, hoe het
bloed haar naar de wangen stijgt en haar
hart bonst. Een schemerige waas voor de
oogen dwingt haar dezen te sluiten en haar
hoofd zoekt steun tegen de hooge leuning
van de stoel.
„Voelt u zich niet goed?" Ernstige be
zorgdheid, medeleven en hartelijkheid liggen
in den toon, waarop Eugen Deimer dit
vraagt. En als Renate haar oogen weer op
slaat, ontmoeten sjj den trouwen blik van
haar besten vriend. Spontaan steekt zjj hem
belde handen toe, terwijl zjj hem tegelijkertijd
in stilte vergiffenis schenkt, al vermoedt hij
dan ook niets van hetgeen er in haar om
gaat.
..Ik geloof, dat ik die zware wjjn wat al
te schieljjk heb gedronken," zegt zjj en alles
in haar is weer tot rust gekomen. Zjj is weer
mevrouw Renate Lien. die sinds twee jaren
als weduwe in de Lantaarn woont, in de
bergen rondklimt en a) die aardige legenden
schrjjft over den Berggeest en Prinses Alpen
roos, over de verschietende ster, die in het
meer viel, de verdwaalde glimwormpjes en
over het lot van de nevel vrouw; die zoo aar
dig weet te vertellen hoe het Zondagskind
edelweis plukt, hoe de vliegenpaddestoel aan
zjjn rood-wit gespikkeld Jurkje komt, waar
om het eenzame kruis op de rotsen staat en
nog zooveel meer.
(Wordt ve-vo'~''.>