Buitenlandsch Overzicht. DE GOUDEN BRUG Na den opstand te Tokio. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Zal er vrede komen tusschen Italië en Abessinë? De Volken bond doel nieuwe pogingen lot bijlegging van het conflict. Amerikaansche journalisten achten het Abessijnsche avontuur een verloren spel voor Mussolini. Het witboek over de ver sterking van de Engelsche weermacht Nieuwe vredes pogingen. De Versterking van de Engelsche weermacht. Van der Lubbe en de brand in den Rijksdag. Verscherping der Japansch- Chineesche tegenstellingen verwacht. De verantwoordelijkheid voor de jongste gebeurtenissen in Japan. De staking der liftbedienden Training voor jack Dempsey. FEUILLETON. ROMAN VAN HANNO PLESSEN 7721 EERSTE BLAD COURA Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Courant J 1.60; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2-, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 et; fr. p. p. t ct Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.50, 0,70, 0.70, 1-, Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct „Men moet het ijzer smeden als het heet is", dit bekende spreek woord tracht men te Genève in toepassing te brengen op het Itali- aansch-Abessijnsche conflict De laatste over winningen van Italië grijpt men aan om een laatste poging tot bijlegging van het conflict te doen. Men hoopt dat Mussolini tevreden zal zijn met het bereikte resultaat, waardoor hij de Italiaansche nederlaag van 1896 ge wroken acht Doorzetting van het conflict beteekent voor Italië de overwinning van ontzaggelijke moeilijkheden, de zeer waar schijnlijke uitbreiding van de sancties tot een petroleum-uitvoervcrbod, groote economische opofferingen en een financieele aderlating, die het land waarschijnlijk ten gronde zal richten. Zoo ooit dan is het nu voor Italië de gelegenheid het conflict bij te leggen. Het prestige van Mussolini wordt daarbij het minst geschaad. Wat zal hij doen? Ook de Negus, hoewel verbitterd tegen Italië, zal de wijste partij kiezen zich te laten vinden voor een bijlegging van het conflict. Niet alleen heeft deze onzalige strijd hem duizenden slachtoffers gekost, het is ge bleken uit de laatste Italiaansche overwin ningen, dat zijn primitieve legers het op den duur toch af moeten leggen tegen de Itali aansche overmacht, in technisch opzicht. Dinsdag heeft de Commissie van Dertien een nieuw beroep gedaan, zoowel op Abes- sinië als op Italië. Het volgende telegram werd tot beide regeeringen gericht: 8UVICB, te Italiaansche onderstaatssecretaris, die het Voornemen heeft Hongarije te bezoeken om gewichtige besprekingen te voeren. 3 maal per dag Den Helder- Wieringermeer - Medemblik - Hoorn - Amsterdam. Verbinding met geheel West-Friesland. „De raadscommissie van dertien, han delende krachtens de opdracht, die de Volkenbondsraad haar bjj resolutie van 19 December 1935 heeft toevertrouwd, richt een dringend beroep tot de twee oorlogvoerenden, om onmiddellijke onder handelingen binnen het kader van den Volkenbond en in den geest van het Volkenbondsverdrag te openen, ten einde tot een spoedig einde van de vijandelijk heden en tot een definitief herstel van den vrede te komen. De raadscommissie van dertien zal op 10 Maart bijeenkomen om kennis te nemen van het antwoord der twee regeeringen." We wachten nu dus af wat zoowel Rome als Addis Abeba voor antwoord zullen geven. Mocht Mussolini niet bereid zijn tot onder handelingen, dan zullen de sancties onge twijfeld in alle scherpte worden toegepast. Reeds werd een commissie Ingesteld, die in afwachting van de uitkomst der verzoenings poging alle noodige voorbereidingen zal tref fen, opdat de petroleum-sanctie zeer spoedig, zonder verdere technische instructies, in werking kan treden en de bestaande sancties, overeenkomstig de voorstellen der commissie Westman zullen worden verscherpt. Mussolini staat dus voor de keuze. Laat ons hopen dat hij zooveel gezond verstand bezit dat er met hem te redeneeren zal zijn, tot heil van Italië en tot ontspanning van den toestand in Europa. Mussolini heeft den Verloren spel strijd nog lang niet ge- van Mussolini wonnen, ook ai blaast hij wat hoog van den toren, na de laatste successen aan het Noordelijk front. Er wach ten hem, wanneer hij den oorlog door wil zet ten onoverkomelijke moeilijkheden en het zal, volgens deskundigen een strijd worden van jaren, voordat een volkomen overwinning zou worden bereikt, als die tenminste ooit bereikt zal worden. Amerikaansche journalisten waren er deze week, zelfs na de laatste overwinningen, van overtuigd, dat de zaak voor Italië reeds ver loren was. Italië, zoo schreef de New York Times, zal natuurlijk protesteeren tegen het nauwer aanhalen van de sancties of tegen een em bargo op petroleum, maar wat kan het be ginnen. De bedreiging, dat het een Euro- peeschen oorlog zou ontketenen,'welke inder tijd de Engelsche regeering zooveel schrik Inboezemde, heeft zjjn effect verloren en de bedreigingen van Mussolini om HiUer naar zijn kant over te halen, heeft een moordend echec geleden. Italië moet alleen de vraag van vrede of oorlog onder de oogen zien. Italië heeft behoefte aan vrede. De eerst komende dagen zullen moeten toonen, of Italië inderdaad evenzeer den vrede wenscht, als het hem noodig heeft. Walter Lippman zegt in de New York Herald Tribune, dat het steeds duidelijker wordt, dat het verzet van den Volkenbond tegen Italië's pogingen succes heeft, want als het geen einde maakt aan den ellendigen Afrikaansche oorlog, maakt het een einde aan den droom van het nieuw-Romeinsche rijk. Het zal een geluk zjjn voor Mussolini, als de Abessijnsche kwestie zonder ongelukken voor hem afloopt. Mussolini kan niet meer hopen, dan eenige weinige indrukwekkende overwinningen te behalen en een gebied tc verkrijgen, dat uiterst weinig zal opleveren. Het met zooveel span ning verbeidt witboek over de versterking van de Engelsche weermacht is Dinsdag verschenen, Het witboek legt den nadruk op Engelands verantwoordelijkheid in de wereld, welke niet kan gedoogen, dat het zijn strijdkrachten op eigen kusten samen trekt. Het ItaliaancchAbessijnsche geschil is hier een voorbeeld van. Het witboek somt vervolgens de verster king in wapening van verschalende vreemde landen op. He. zet de redenen uiteen, waar om Engeland voorzorgsmaatregelen heeft ge nomen in de Middellandsche en de Roode Zee naar aanleiding van het Italiaansch-Abes- sijnsche geschil, met name „de heftige, drei gende propaganda" van Italië, welke in Au gustus de reden was, dat men de mogelijk heid onder het oog moest zien van een inci dent, dat had kunnen leiden tot uitbreiding van het genoemde conflict. Het witboek vestigt de aandacht op de herbewapening van Duitschland, de Fran- sche verdedigingsentwerpen, de verhooging van de uitgaven voor het Belgische leger, de militaire positie en de luchtmacht van Italië, de groote krijgsmacht van de Sowjet-Unie. de heruitrusting van het Japansche leger en de defensie-uitgaven van de Ver. Staten. Na betoogd te hebben, dat de steeds wisse lende toestand van tijd tot tijd een wijziging van bepaalde maatregelen en van het defen sie-plan in zijn geheel noodig kan maken, zet het witboek de plannen uiteen. Wij ontlee- nen daar het volgende aan: Ten einde de vloot in staat te stellen on der alle omstandigheden in alle behoeften te voorzien, zal het niet alleen noodig zijn met nieuwen aanbouw voort te gaan in een snel ler tempo dan de laatste jaren, maar tevens om thans de bestaande gapingen aan te vul len. Tot het einde van dit jaar zijn de vlo ten van alle groote zeemogendheden bij ver drag vastgesteld. Wat er van deze beperking na afloop van de huidige vlootconferentle' over zal blijven is nog onzeker, maar het lijkt waarschijnlijk, dat de overeenkomst zich niet verder za) uitstrekken dan tot een vooraf meedeelen vai de jaarlijksche pro gramma's van aanbouw, de uitwisseling van inlichtingen en enkele maatregelen ter be perkte kwalitatieve beperking van de grootte der schepen en het kaliber van het geschut. Al bereikt men geen algemeene overeen komst. daaruit behoeft nog niet noodzakelijk voort te vloeien, dat de andere mogendheden voornemens zijn nun vloot uit te breiden op zoodanige wijze, dat zij het evenwicht en de veiligheid in gevaar brengen, en de plannen der regeering houden dan ook geen rekening met een dergelijke mogelijkheid. Wat het leger betreft is de regeering voornemens vier nieuwe bataljons infanterie te vormen om In zekere mate tegemoet te komen aan de moeilijkheden in de uitoefe ning van de politietaak, die de verantwoor delijkheden des rijks het land opleggen. Er bestaat generlei voornemen het aantal ge vechtseenheden van het geregelde leger bo ven deze vier nieuwe bataljons te versterken, maar er bestaat een dringende behoefte aan een doeltreffende uitrusting van de bestaan de militaire formatie, die voorzien moet wor den van de modernste uitrusting in wape ning en verdere hulpmiddelen, met voldoende reserves aan munitie en voorraden. Speciale aandacht wordt geschonken aan de veldar tillerie, die geheel gemoderniseerd zal wor den. De modernisatie van de kustverdediging van Groot-Britt&nnië en overzeesche gebie den zal met verhoogde snelheid ter band ge nomen wordeD en de reorganisatie van de verdediging tegen luchtaanvallen, die in Zuid oost- Engeland is toegepast zal uitgebreid worden tot alle belangrijke industriedistric ten in het cenrtum en het NoordeD des lands. Het programma tot uitbreiding van de luchtmacht, dat verleden jaar door het par lement is goedgekeurd, wordt volgens het ontwerp uitgevoerd, maar nieuwe vindingen in de constructie veroorlooven ons de aanval lende kracht daarvan aanzienlijk te vergroo- ten. Met inbegrip van de vier nieuwe esca drilles voo. samenwerking met het territo riale leger, zal het nieuwe programma de macht in eerste linit verhoogen tot ongeveer 1750 toestellen, die van de marine niet in begrepen. De plannen zjji thans zoover gereed, dat zij kunnen worden tot uitvoering gebracht. En de begrooting van uitgaven voor het loopende jaar zal te gelegener tijd worden be kend gemaakt. De mededeehngen van Baldwin ln het Lagerhuis van 27 Febr. samenvattende, zegt het witboek, dat de wijzigingen in de rjjks- verdediging voorgesteld, ten doel hebben het vraagstuk der verdediging in zjjn geheel nog beter te bestudeeren en een zoo groot moge lijke doeltreffendheid te verleenen zoowel aan de menschelijke hulpkracht als aan het in- dustrieele rendement. Het zal, zeide hij noo dig zijn de regeeringsfabrieken uit te brei den of haai capaciteit te verdubbelen en de trefbaarheid van de terreinen te verkleinen. Mede zullen de belangen van de districten, waar industrieeie malaise beerscht, in over weging worden genomen. Tenslotte wijst het witboek op het vaste voornemen van de regeering, dat de nooden der natie er niet op zullen uitloopen, dat de leverancier daarvan overmatig profiteeren. „Het Volk" ontleent aan „Die deutsche Re. volution", het blad van de oppositioneele nationaal socialistische groep van dr. Otto Strasser een relaas van zekeren HeiDz Jiirges, die beweert een van de mannen te zijn die aan de voorbereiding vaD de brandstichting in den Rijksdag hebben deelgenomen. Jürges, die zich verborgen houdt in Zuid- Amerika, vertelt in zijn „onthullingen" hoe hij in opdracht van Göbbels als vertaler flm- geerde (Jürges verstaat Nederlandscb) bij een bespreking tusschen Heines, Ernst en Van der Lubbe, welke geleid zou hebbeD tot de brandstichting in den Rijksdag door den laatste. Doihara verlaat China. De Japansche generaal majoor Doihara, bijgenaamd de „Lawrence van bet Verre Oos ten", is Dinsdag uit Peiping vertrokken. Hij keert na afscheidsbezoeken aan Tientsin, Moekden en TsjaDgtsjoen naar Japan terug, waar bi) het commando over de twaalfde divisie op zich zal nemen. Zijn vermoedelijke opvolger zal de huidige chet van de tweede sectie van den grooten Japanscheu geoeralen staf ztjD, generaal-majoor Okamoera. In Chineesche kringen verwacht men een wijziging van de Japansche politiek ten op zichte van Noord-China, en wei in het bijzon der een ondersteuning van de pro-Japansche regeering van Oost-Hopei in de door het ver drag van Tankoe ingestelde gedemilitariseerde zone, waarbij het Hopei-Tsjahar comité zou worden achtergesteld. Dit zou tot een ver scherping van den toestand leiden. De Asahi en de Nitsji Nitsji melden, dat de minister van oorlog, generaal Kawasjima, en de leden van den oppersten oorlogsraad, waaronder de generaals Araki en Mazaki, alsmede andere functionarissen van het mini sterie van oorlog en den generalen staf de verantwoordelijkheid op zich nemen voor de gebeurtenissen van 6 Februari. De bladen verwachten, dat de nieuwe ninia- ter van oorlog, waarschijnlijk uit de luite nants-generaal zal worden gekozen. Naar de Nitsji Nitsji hier nog aan toe voegt, meent men te weten, dat de verant woordelijke militairen spoedig hun ontslag zullen indienen. De sympathie voor de gedoode poli Ue-agen ten. De sympathie van het volk voor de vjjf vermoorde politie-agenten toont zich op aller lei wijzen. Zjj vielen bjj de verdediging van de ambtswoning van den minister-president en van de particuliere woning van den minister van financiën. Waarschijnlijk zal het fonds, voor hun nabestaanden bijeengebracht, 100.000 Jen bedragen. De rust teruggekeerd. Te Tokio heerscht nog de krijgswet, maar men ziet bijna geen soldaten of politie op straat. De wachten die bij de meeste regee- ringsgebouwen waren geplaatst, jjn terug getrokken. Het eerste vlooteskader, dat eenige dagen voor Tokio heeft gelegen, is naar Joko- soeka teruggekeerd. De schouwburgen, bio scopen en café's te Tokio zijn op denzelfden voet open als voor den opstand. De generaals uit den oppersten mili tairen raad nemen ontslag. De minister van oorlog, Kawaspima, en zijn zes medeleden in den oppersten militai ren raad, t.w. Masaki, Araki, Abe, Nisji, Te- routsji en Oejede, hebben, wijl, zjj zich aan sprakelijk houden voor het gebeurde in het leger hun ontslag aangeboden. Het leger overweegt vier eischen. Uit Tokio wordt gemeld, dat het leger krachtig werkt aan het opstellen van een program, dat door de nieuwe regeering zal moeten worden aanvaard. Het leger eischt: 1. Een politieke definitie van den staat, waarbij iedere schijn van de opvatting als zouden leger en vloot aan iemand anders verantwoordelijkheid schuldig zjjn dan aan den keirer wordt te niet gedetan; 2. De eischen voor de nationale verdediging zooals het leger ze begrijpt, moeten worden ingewilligd; 3. Er moet evenwicht worden tot stand gebracht tusschei de (belangen van de) industrie en de noodlijdende landbouwbevol king; 4. Er moet een buiieniandsche politiek worden gevoerd, welke vereenigbaar is met de onophoudelijke toeneming van de bevolking, hetgeen met andere woorden beteekent: uit breiding (van den Japanschen invloed) ln China en Mantsjoerije. De terechtstelling van de opstan delingen. Officieel wordt medegedeeld, dat een spe ciale krijgsraad onder voorzitterschap van den minister van oorlog is ingesteld, waar voor de medeplichtigen aan den jongsten op stand zullen moeten terecht staan. Voorts wordt in een officieel communiqué medegedeeld, dat meer dan 1400 officieren en minderen, behoorende tot. het 3e regiment infanterie of tot de divisie der keizerlijke garde, tot de le en 3e regimenten van de le divisie en tenslotte tot het 7e regiment zware artillerie aan den opstand hebben deelgenomen. Prins Konoje is tot minister president benoemd. Prins Konoje, voorzitter van het Japan sche hoogerhuis, waarin hij tot de rechter zijde behoort, is tot minister-president be noemd. De prins heeft den keizer eehter verzocht, de opdracht tot vorming van een kabinet te mogen weigeren weigeren, in verband met zjjn slechte gezondheidstoestand. Meer dan 300 daden van geweldpleging, in totaal leidende tot hec verwonden van 20 menschen, hebben het noodig gemaakt, dat heel wat arrestaties plaats vonden. Op het oogen blik zjjn er over de bonderd menschen opgeborgen. In meer dan duizend gebouwen ondervindt men de nadeelen van de staking. In bet geheel staken 20.000 menschen. De staking der liftbedienden. Wanordelijkheden. Tijdens de staking der liftjongens hebben zich ernstige wanordelijkheden voorgedaan. In den nacnt van Maandag op Dinsdag heb ben de stakers aanvallen gedaan op meer dan driehonderd woonhuizen. Zjj dwongen het dienstpersoneel zich bjj de staking aan te sluiten, sloegen deuren en vensters in, sneden de liftkabels door en openden de ventielen der ketels. Het kwam tot ernsiige botsingen met de politie, waarbij verscheidene personen gewond werden. Ue politie heeft meer dan honderd arrestaties verricht. Het aantal stakers 25.000. De politie schat het aantal stakers op 25.000, en het aantal gebouwen, dat door de staking getroffen ia op 1000. Tal van huizen moeten het zonder verwarming stellen. De moeilijkheden worden Dog vergroot door de sneeuw, die opnieuw is beginnen te vallen. Nog geen resultaat bereikt. De besprekingen tusschen den burgemeester van New-York en de afgevaardigden van de stakende liftjongens zijn op niets uitgeloopen. Nog steeds vinden daden van geweld plaats tegen de niet hij de vakvereeniging aangeslo ten liftjongens, die stakers, welke met scheer messen en hamers gewapend zijn, voor hun zaak trachten te winnen. In de Park Avenue schijnen tal van huizen in staat van beleg te zijn. Vergeefs trachten de werkwilligen deze huizen te verlaten. De politie doet al het mogelijke om de stakers, die de huizen belegeren, terug te dringen. Tal rijke brievenbussen in de zakenwijk zijn met water volgespoten. Het ongerief dat de staking in verscheidene hoogeapartements-huizen veroorzaakt, wordt treffend geïllustreerd door hel geval van ex- wereidkampioen Jack Dempsey, die zijn kinder wagen 20 verdiepingen naar beneden beeft gedragen en toen weer Daar boven is geloopen om het kind en zjjn vrouw te halen. Na thuis komst van de wandeling heeft Jack de „pram" maar zoolang in een garage gehuisvest op den beganen grond, maar zijn spruit heeft hjj weer 20 verdiepingen van gemiddeld 14 treden naar boven moeten dragen.' 2) Juist de wetenschap echter, dat hjj zoo onbekommerd had geleefd, zoo zonder eeni- Ken strjjd en zorgeloos was gestorven, dat Was ^et, wat Renate's smart over zijn heen- Kaan had vermogen te lenigen. Met deze op- a ring had zjj bewust stelling genomen ogenover haar trotsche, enghartige en op- P-rvlakkige familieleden. Van oudsher had do°r haar afwjjkend karakter voor dezen tiid ee" outsider gegolden met wie men ens haar huweljjk met den weliswaar be- Zetf1"'611' maai toch ietwat burgerljjken, ja, 3 bohémien-achtigen architect, slechts '°3Se relaties had onderhouoen. Nu ver- die^ men deZl' Keheel en al. hetgeen boven- fleh ,|We' 800 Kcmakkelijk was. omdat men over aarmee aan c"te verantwoording tegen- ker//1"'- f00zeer van het rechte pad afgewe- had ,arnil'el'c' kon onttrekken. Renate zelf ten bandelwjjze van haar bloedverwan- teleur»6r ®een 00Senblik ook maar eenige Jioyt 8 eümS bereid, zjj kende aen stam der Klscfw8 volcioende om hun houding al te tra- Oek 0 C nemcn en moedig had zijn zich dan .Vet" dez® nieuwe ervaring heen gezet... D*t aiie, weet Eugen Delmer, voor een deel uit mededeelingen van zjjn broer in Weenen, maar voor een zeer groot deel ook door het inzicht, dat Renate Lien, tijdens de twee jaar van hun vriendschappeljjken om gang, hem in haar leven en denken heeft ver gund. Slechts enkele minuten heeft deze terug blik op twee, voor Delmer zoo gelukkige ja ren geduurd, minuten, die Anton heeft benut om uit den bloemenwinkel aan den overkant twee, ln volle bloei prjjkende, gele chrysanten te halen. Ware prachtstukken zjjn het, die nu in een slanke, fijn geslepen kristallen vaas de feestelijke versiering van de smaakvol ge dekte tafel vormen. „Goed zoo, heel goed..." prjjst Delmer. „Nu kan mevrouw komen!" constateert Anton tevreden. Zjj zullen echter beiden nog wat geduld moeten hebben, want ook Therese heeft op haar manier met de bijzondere beteekenis van dezen dag rekening gehouden, waardoor het ontbijt in de „Lantaarn" bedenkelijk wordt gerekt. De groote tulband, waaraan zjj al haar zorg en talent heeft besteed, is wer kelijk uitstekend geslaagd. Bella, wiens ruime ervaring en diepe levenswijsheid elke verbazing reeds bij voor baat uitsluiten, staart dit wonderwerk van bakkunst met scheef gebogen kop in oprechte bewondering aan. Ja, zij vergeet in dit bjj- zondere oogenblik zoowaar ten eenenmale haar goede opvoeding, haar inderdaad voor beeldige zelfbeheersching en snuift met van gulzigheid trillende neusvleugels de zoete geur van het gebak op. De voorname dog van eerste rangs afstamming snuift en snuffelt thans even ordinair als de eerste de beste straathond. En Renate lacht. Tevreden en opgewekt klinkt dit melodieus lachen van het tengere vrouwtje, aan welks donker Madonna-kapsel een paar vroeg-grjjze haren een zeldzaam pikante noot verleenen. „Dat Is werkelijk een verrassing, Therese. Ik dank je wel, hoor!" Hartelijk steekt zjj het van blijdschap stralende meisje de hand toe. Dan doet zjj het feesteljjke ontbjjt de noodige eer aan, terwijl de hond zich behaag- ljjk uitstrekt aan haar voeten op het donker- roode karpet. Na het ontbjjt verwisselt Renate haar witte wollen huisjapon tegen een donkerblauw sportcostuum, bindt haar skies onder en gljjdt naar het dal. Zij neemt de helling ln groote bogen en trekt het eerste spoor in de frissche poedersneeuw, die daarbjj licht op stuift. Bjj de Pramonstratenserabdij beëin digt zjj, de prikkelende winterlucht diep In ademend, haar snellen tocht. Hier gaat het landschap geleideljjk over in de, door het stadsbestuur aangelegde parken en plant soenen. In Innsbruck zelf Is de sneeuw niet meer wit en wel allerminst in de straten, waar skie-, slede-, wagen- en voetsporen door elkaar loopen. Ook de lucht Is er niet meer zoo zuiver als op de helling, want tusschen de rookende schoorsteenen heerscht hier een zeer druk verkeer van allerlei vervoermidde len. Voorbjj is het met de stilte der bergecn- zaamheid Het dringend bellen der trams, het loeien van auto-claxons en ander straat rumoer van de meest uiteenloopende soort zorgen voor de typische stedelijke atmosfeer. De skies over den schouder, vervolgt Re nate haar weg van de Maria Theresiastraat langs de galerij van de Herzog Friederieh- straat om dan kwiek de zandsteen en trap van Eugen Delmer's woning te bestijgen. Hartelijk als steeds is de begroeting tus schen den jurist en zijn „Zondags-cliënt", zooals hjj Renate schertsend pleegt te noe men. Spoedig zitten zjj beiden tegenover elkaar en langzaam schenkt Eugen Delmer de goudgele wjjn in de slanke glazen. „Prosit, mevrouw Lien! Op een verder ge lukkig leven in de Lantaarn en een prettige vriendschap met den ouden Delmer!" Helder klinken de kelken tegen elkaar. Met een hartelijken blik dankt Renate voor zjjn goede wenschen. Er wordt niet veel gespro ken; zjj begrjjpen elkaar ook zonder bjjzon- dere woorden. Het samenzijn is vevuld van diepen, weldoenden vrede; zijn betoovering gaat uit van de persoonlijkheid van de vrouw, niettegenstaande deze toch eigenlijk niet mooi kan worden genoemd. Want onregel matig zjjn de trekken van het bleeke, smalle gelaat, sluik is het gladde, donkere haar en onbeduidend ls haar tengere gestalte. Maar uit haar groote, grijze oogen straalt de warmte van haar ziel... Vrooljjk 'achend verweert zjj zich tegen haar gastheer als deze haar nogmaals een der schotels aanreikt: „Nee, nee, dank u! Ik ben hard op weg op mjj btj gelegenheid van den tweeden verjaardag van mjjn Intocht ln de Lantaarn mjjn maag te bederven, want reeds vóór deze rijkelijk voorziene disch heeft Therese mij een ontbjjt voorgezet, dat aller minst ln overeenstemming kon worden ge noemd met m'n financieele draagkracht..." „Dan zullen we toch direct eens even na zien hoe het met onze financiën gesteld ls," gaat Delmer bereidwillig op haar scherts in. En daarmee is de overgang gevonden naar eép zakeljjke bespreking tusschen cliënte en zaakwaarnemer, waarbij noch thans het vriendschappelijk karakter van het Bamcn- zjjn niet wordt beïnvloed. Zjj bljjven in den erker zitten. Anton ruimt de tafel af en Eugen Delmer spreidt daar allerlei papieren over uit, zooals afschriften van bankrekenin- uit een lade van zjjn schrijfbureau heeft ge- hfaald. „Wjj hebben goed geboerd, mevrouw Lien en kunnen met het resultaat alleszins tevre den zjjn. Kijkt u eens hier: het onaangeroerde konto bij de Kredit-anstalt is nog vermeer derd met rente, de hypotheek op uw woning is door den gunstigen verkoop van de En gelsche staatsaandeelen geheel afgelost en het bedrag voor huishoudelijke doeleinden en levensonderhoud is door de betalingen van uw uitgever te Leipzig niet alleen gedekt, maar bovendien is er nog 'n saldo van 10.000 shilling, die Ik op uw naam bjj de Gemeente Spaarbank heb belegd... alstublief..." „Dank u, meneer Delmer. Ik ben u zeer erkentelijk. Het is werkeljjk te veel zooals u voor me zorgt!" „O, wat ik doe, is de moeite niet waard. U bent nu eenmaal een flinke vrouw, die met haar pen veel geld weet te verdienen. Ja, wie zou dat ooit gedacht hebben van de kleine comtesse Royter..." „Dat waren toen heel andere tijden, Eugen Delmer..." „Andere tjjden," herhaalt hjj langzaam. „Mooiere misschien, maar ook moeilijker. Het ging op en neer in u, zoo zoowel als ln mjj, er was een streven en verwachten, dat nu eens ln vervulling ging, dan weer in een teleurstelling eindigde. Steeds echter was alles in beweging. In ons en om ons heen. Dat was de Jeugd met al haar onrust en haar zeldzame tegenstrijdigheden. Die is nu overwonnen; de symmetrie der rustige dagen van den ouderdom Is bereikt..." Terwjjl hjj spreekt voelt Renate plotseling haar hart ineenkrimpen. Maar op hetzelfde moment reeds komt haar gevoel ln opstand. Zjj verzet er zich tegen, dat hjj, de zestiger, haar de vrouw van veertig Jaar op zoo'n wjj ze met zichzelf vergelijkt. Gedurende het onderdeel van een seconde maken haar vriendschappelijke gevoelens Jegens Eugen Delner plaats voor vijandschap en evenzoo kort stijgt een warm en gulz g verlangen in haar op. Een opwelling is het zooals zjj die niet meer gekend heeft sinds Wolfgang Lien van haar is heen gegaan. Zjj voelt, hoe het bloed haar naar de wangen stijgt en haar hart bonst. Een schemerige waas voor de oogen dwingt haar dezen te sluiten en haar hoofd zoekt steun tegen de hooge leuning van de stoel. „Voelt u zich niet goed?" Ernstige be zorgdheid, medeleven en hartelijkheid liggen in den toon, waarop Eugen Deimer dit vraagt. En als Renate haar oogen weer op slaat, ontmoeten sjj den trouwen blik van haar besten vriend. Spontaan steekt zjj hem belde handen toe, terwijl zjj hem tegelijkertijd in stilte vergiffenis schenkt, al vermoedt hij dan ook niets van hetgeen er in haar om gaat. ..Ik geloof, dat ik die zware wjjn wat al te schieljjk heb gedronken," zegt zjj en alles in haar is weer tot rust gekomen. Zjj is weer mevrouw Renate Lien. die sinds twee jaren als weduwe in de Lantaarn woont, in de bergen rondklimt en a) die aardige legenden schrjjft over den Berggeest en Prinses Alpen roos, over de verschietende ster, die in het meer viel, de verdwaalde glimwormpjes en over het lot van de nevel vrouw; die zoo aar dig weet te vertellen hoe het Zondagskind edelweis plukt, hoe de vliegenpaddestoel aan zjjn rood-wit gespikkeld Jurkje komt, waar om het eenzame kruis op de rotsen staat en nog zooveel meer. (Wordt ve-vo'~''.>

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1