1
Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
Duitschiand met algemeene stemmen
veroordeeld.
Overspannen
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Retours ff 1.05
EERSTE BLAD
64ste JAARGANQ
1
•j
f
Londen veroordeelt gemeenschappelijk Duitschiand. ook na het
aanhooren van de rede van v. Ribbentrop. Duitschiand beoogt
geen agressie tegen Sowjet Rusland.
Per W A.C.O. naar den
belangrijken voetbalwedstrijd
Overeenstemming tusschen de Locarno-mogendheden.
Een internationale conferentie over Hitler's voorstellen?
Een beroep op het Haagsche Hof,
De vergadering van den
Volkenbondsraad.
MIJNHARDT'S
ZENUW-TABLETTEN
Uitbreiding van het
Amerikaansche
marinepersoneel
Van 88.000 op 100 000 man.
In het Verre Oosten.
De regeling der grenskwesties.
FEUILLETON.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN
COURAN
onnement per 8 maanden by vooruitbet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
NederL Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per maU en overige
3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, LModeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
1'ost-Glro rekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ot per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) by vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; by niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewysnummers 4 ct
Eenstemmigheid
jn de veroor
deeling van
Duitschiand.
We hebben het in ons
vorig overzicht al ge
zegd dat de toestand
nog lang niet is opgehel
derd en ook het feit dat
Duitschiand nu deel
neemt aan de besprekingen te Londen en als
gelijkgerechtigde mogendheid aanzit aan de
raadstafel heeft de zaak van Locarno natuur
lijk nog geenszins gered. Von Ribbentrop, die
Donderdag het Duitsche standpunt, in een
gematigde redevoering heeft verdedigd, waar
bij hy met weinig nieuws kwam, heeft het
aan moeten hooren dat Duitschiand met alge-
meene stemmen (één stem was blanco) werd
veroordeeld. Dat was natuuriyk niet aange
naam voor den Duitschen vertegenwoordiger
en hy kon niets anders zeggen dan dat
Duitschiand in de toekomst zou worden ge
rechtvaardigd.
Uit v. Ribbentrop's rede is opnieuw geble
ken dat Duitschiand zich niet neerlegt by
het voorstel om de zaak door het Haagsche
hof te laten beoordeelen. Neen, zegt Duitsch
iand, de kwestie waar het omgaat is niet
zuiver juridisch, maar ook politiek, en dus be
hoort de zaak niet in Den Haag te worden
behandeld.
't Zal moeiiyk zijn om een oplossing te vin
den die zoowel Frankryk als Duitschiand be
vredigt. Engeland tracht de klippen te om
zeilen. Het stelt zich natuuriyk niet tegen
over Frankryk, maar wil toch ook Duitsch
iand niet van zich afstooten. De taak van
Eden is dan ook allesbehalve benjjdenswaard.
Hij heeft al scherpe critiek van de Fransche
pers moeten incasseeren en hem ls verweten
dat hij tegenover Italië (Mussolini) lang niet
zoo inschikkelijk was als tegenover Duitsch
iand (Hitier). Toch schynt Eden zich Donder
dag positiever te hebben uilgesproken en
heeft verklaard dat by eenige agressie van
den Duitschen kant, Engeland zich direct aan
den kant van België en Frankryk zou plaat
sen.
De vier mogendheden hebben nu een ont
werp accoord samengesteld, waarover zy het
waarschijnlijk niet elkander eens zullen wor
den en dat zoo mogelijk ook voor Duitsch
iand aannemelijk zal worden gemaakt.
Reuter meldt daarover:
Het ontwerp-accoord tusschen de vier
Locamo-mogendheden, heeft naar Reuter
meent te weten, nog eenige veranderingen
ondergaan in den loop van den dag van gis
teren. Het ls nu voornameiyk gebaseerd op
een beroep op het Permanente Hof van In
ternationale Justitie in Den Haag, met be
trekking tot de vereenigbaarheld van het
Fransch-Russische pact met het verdrag van
Locarno. De beslissing van het Haagsche Hof
zal voor de partyen bindend zyn.
De Britsche regeering verzekert Frankryk
en België bystand oy een eventueele agressie.
De clausules met betrekking tot het leg
gen van een internationale politiemacht in het
Pransch-Duitsche grensgebied zyn, naar Reu
ter aanneemt, evenals de Fransche elach de
Vertrek Oen Helder 12.10.
inlichtingen bij de chauffeurs en agentschappen.
Duitsche troepen uit het gedemilitariseerde
gebied terug te trekken, uit het ontwerp-
accoord genomen, dat gistermiddag op het
Foreign Office is geratificeerd.
Hoewel de Franschen er in hebben toege
stemd van hun eisch nopens het terugtrek
ken van de Duitsche troepen afstand te doen,
hopen zy dat, indien de beslissing van het
Haagsche Hof in voor Frankrijk gunstigen
zin uitvalt, Duitschiand bereid zal zijn tot een
terugkeer tot den toestand in het Rynland,
voor de weder-bezetting met troepen.
Een internationale conferentie.
Het ontwerp-accoord, dat zeer lang ia, stelt
ook voor, naar Reuter meent te kunnen mel
den, de by eenroeping van een internationale
conferentie. Op deze conferentie zouden be
sproken worden:
Ten eerste: De Duitsche voorstellen met be
trekking tot bevestiging van den vrede op
een duurzamen grondslag, daarby inbegrepen
het probleem van Centraal-Europa.
Ten tweede: ontwapening.
Ten derde: oeconomische aangelegenheden.
Men stelt zich ook voor aan den Volken-
bondsraaad, waarschijnlijk de volgende week,
eenige resoluties voor te leggen. Een van deze
resoluties heeft betrekking op een verzeke
ring opnieuw, van het geheiligde karakter
van verdragen. Een andere slaat op het voor
leggen van het Fransch Russische pact aan
het Permanente Hof; de derde vraagt den
Raad acte te nemen van verscheidene andere
voorstellen uit het ontwerp-accoord van de
Locarno-mogendheden.
De Deutsche diploma-
tisch-politische Korres-
pondenz, het orgaan van
het Duitsche ministerie
van buitenlandsche zaken
schryft over de rede, die Litwinof Dinsdag te
Londen heeft gehouden: ,,De bewering, dat
Sowjet-Rusltnd met de heele kwestie niets uit
staande zou hebben, wordt door de feiten ge
logenstraft
Litwinof had des te minder recht de hou
ding van een onpartydig en objectief rechter
aan te nemen, daar hy het voornaamste aan
deel heeft gehad in het tot stand komen van
het verderfelijke verdrag met Frankryk, dat
de aanleiding is tot den Duitschen stap. Ver
der verliest hy ieder zakeiyk standpunt uit
het oog, wanneer hy de kwestie verdraaid
voorstelt, alsof Duitschiand zich schuldig zou
hebben gemaakt aan een aanval en hy den
Raad opwekt zich niet aan een „collectieve
capitulatie" schuldig te maken.
Litwinof kwam weer met de oude verdacht
making aan, dat Duitschiand zyn zinnen ge
zet zou hebben op vreemd grondgebied.
Daarentegen weet de geheele wereld, zoo ver
klaarde hy, dat noch Frankrijk noch Rusland
aanspraak maakt op Duitsch gebied. Terwyi
hy op deze wyze de korte en krachtige, aan
een ieder bekende Duitsche verklaring, dat
Duitschiand tegen de Sowjet-Unie geenerlel
agressie beoogt, eenvoudig doodzweeg, maak-
hy het zich wei heel gemakkeiyk met de be
wering, dat Rusland geen aanspraak maakt
op Duitsch gebied. Het einddoel der Komin
tern toch is nog steeds: de heerschappy over
alle volkeren.
Het is intusschen interressant op te mer
ken, dat terwyi Litwinof in Londen tracht
aan zekere, voor hem teleurstellende, reacties
van Raadsleren een andere richting te geven,
tegelykertyd de Sowjet-Russische gezant te
Ankara, Karachan, eenzelfde taak tracht te
volbrengen. Biykbaar is het de bedoeling van
dit zorgvuldig afgestemde initiatief der Rus
sen, om de rustige houding, die sommige in
den Raad vertegenwoordigde mogendheden
aannemen, door onzakeiyke uitvallen tegen
Duitschiand aan het wankelen te brengen"
Ten slotte zegt de Korrespondenz: „de aan
komst van de Duitsche delegatie en het werk,
dat deze in Londen denkt te verrichten, zal
allen, die tot opbouwenden arbeid bereid zyn,
in staat stellen te toonen, of Duitschlands
openhartige bereidwilligheid om constructief
in den zin van een waarlijke Europeesche
pacificatie aan de besprekingen te Londen
deel te nemen, met den eigen goeden wil zal
strooken."
Een dag van groot© gebeurtenissen.
De ster-correspondent van de Nw. Rott. Ct.
telefoneerde Donderdagavond uit Londen aan
zijn blad.
Het is vandaag (Donderdag) een dag van
groote gebeurtenissen geweest. Von Ribben
trop heeft zyn rede gehouden, maar daardoor
zooals te verwachten was, weinig indruk ge
maakt. De rede zelf was zoo goed als zij zyn
kon, maar zy bevatte geen nieuws. En nieuwe
argumenten of aanbiedingen waren noodig ge
weest, om te verhinderen wat er nu verder
gaat gebeuren.
Zooals te verwachten was, maakt byzonder
indruk het vasthouden aan de weigering om
de kwestie van het.Fransch-Russisch verdrag
voor het Haagsche Hof te brengen. De kwesüe
was by uitstek politiek en niet juridisch, zeide
von Ribbentrop, volgens het bekende Duitsche
standpunt. Maar de anderen waren van mee
ning, dat de poliUeke beslissing van HiUer
het juridisch oordeel van het hof niet in inter
nationale aangelegenheden mocht vervangen.
Welke waarde, zoo vroeg men, heeft
zelfs Hitiers aanbod tot toetreding tot den
Volkenbond, als hy zich niet aan de alge
meene rechtsinstellingen wil onderwerpen.
Men herinnerde er verder aan, dat Duitsch
iand op 5 Juli 1933 dus reeds onder het natio
naal-socialistische regime, de bekende clausule
die tot onderwerpen van alle kwesties aan
het hof verplicht, geratificeerd had en nog
daardoor was gebonden. Flandln had het dan
ook geheel gemakkeiyk, toen hy in weinig
woorden het protest van von Ribbentrop tegen
de schuldigverklaring van Duitschiand terug
wees.
Slechts Chili heeft zich Donderdagmiddag
van stemming onthouden. Verder was er een
stemmigheid. Ecuador was niet vertegenwoor
digd. Zyn afgevaardigde bevindt zich ziek op
het vasteland. Men zegt, dat hy door een
politieke ziekte overvallen was, daar zyn re
geering zich liever bulten de kwestie wilde
houden. Chili had tevoren ai verklaard, eerst
het oordeel van het Haagsche gerechtshof te
willen hooren. Toen de stemming had plaats
gehad, had de raad zyn taak in deze aange
legenheid verricht Er moest nu alleen nog een
vergadering gehouden worden van raadsleden
in hun kwaliteit van leden van de commissie
van dertien, in de Abessynsche kwestie. Men
spreekt in dit verband van nieuwe onderhan
delingen tusschen Italië en Abessinië in Den
Haag. Maar de kwestie van het Rynland was
tot zoover afgedaan.
Bruce, de voorzitter van den raad, heeft
toen echter een initiatief genomen, door den
raad nog eens byeen te roepen, zoodat Von
Ribbentrop gelegenheid kreeg, het contact te
herstellen en aan te houden.
Intusschen wist men reeds, dat buitenge
woon belangrijke beslissingen genomen waren,
door de gedelegeerden van de mogendheden
vaq Locarno, buiten Duitschiand. Reeds sedert
gisteravond waren dienaangaande geruchten
in omloop. Er was in den loop van Woensdag
nacht tot in den vroegen morgen beraad
slaagd, toen zou men elndeiyk tevreden zyn
uiteen gegaan.
Flandin heeft veel van de Engelschen ge
daan gekregen, in ruil voor zijn bereidwillig
heid tot een inschikkeiyk beleid. Van Duitsch
iand zal geen geheele of gedeelteiyke ontrui
ming meer van het gedemilitairiseerde gebied
worden gevraagd. Maar daarvoor stelt Enge
land zich heel beslist aan de zyde van Frank
ryk en België.
De regeeringen zyn door het overeengeko-
mene op dit oogenblik nog niet gebonden.
Vanavond echter, heeft het Britsche kabinet
er reeds een byeenkomst over gehouden en
naar het heet, moet het eerste oordeel zeer
gunstig zijn geweest.
Drie stadia karakteriseeren den ioop van
zaken. De eerste is nu afgeloopen met het
vaststellen door den Raad van de schending
van het verdrag van Locarno. Daarop zal een
tweede periode volgen van voorbereidenden
aard. Deze, zoo wordt thans reeds aangekon
digd, zal groote offers van alle betrokkenen
vergen, anders komt er van de onderhande
lingen niets terecht. Voor die periode is de
medewerking van „symbolische" Engelsche
en Italiaansche troepenafdeelingen bedoeld
onder voorwaarden, waarvan w(j ons moeilijk
kunnen voorstellen dat de Duitschers ze zullen
aanvaarden. Men zal echter goed doen zyn
oordeel op te schorten tot byzonderheden be
kend zyn. Van andere dan Engelsche en
Italiaansche afdeelingen schijnt geen sprake
meer te zyn.
In deze periode zal ook de kwestie van het
Fransch-Russische verdrag met of zonder
medewerking der Duitschers voor het Haag
sche Hof worden gebracht. Men schynt er van
te hopen, dat de Duitschers bereid zuilen biy-
ken hun beslissing in dezen te herzien. Dat
men zoo groot vertrouwen in de tegemoet
komendheid der Duitschers toont, wil vooral
zeggen dat men vertrouwen heeft in de kracht
van de drukmiddelen waarover men beschikt.
Want tot nog toe hebben de Duitschers naar
bulten niet veei blyk gegeven van wankelen.
Men zal echter van hen noch onmlddeliyk noch
daarna herstel van het thans reeds gebeurde
eischen.
Dit moet voor hen weer een attractie vor
men van de onderhandelingen.
De drukmiddelen, waarover wy spraken,
zyn van militairen aard. Wanneer een ver
gelijk niet tot stand komt, dan zou Enge
land in ieder geval militaire waarborgen
van krachtigen aard voor de veiligheid
van Frankryk en België verstrekken, bul
ten Duitschiand om. Duitschiand zal zich
dan geïsoleerd zien, daar het na ervarin
gen van de laatste weken noch ten op
zichte van Italië, noch van Polen illusies
zou koesteren.
Reeds zyn de generale staven der betrok
ken landen met elkaar in contact getreden.
Het geheele stelsel wordt in ieder geval in-
gelyfd in het systeem van de veiligheid en de
waarborgen van den Volkenbond.
Is men over het tweede stadium heen ge
komen en heeft 'men na het overwinnen van
de onvermydelyke spanningen en crises een
toenadering bereikt, die de mogelijkheid opent
voor vruchtbare samenwerking, dan gaat men
een conferentie houden van politieken en voor
al van oeconomischen aard, waaraan de Duit
schers dan natuuriyk zullen deelnemen. Nog
maals zal men trachten het vraagstuk der
ontwapening ter hand te nemen. Waar en
wanneer die conferentie en öf die conferenties
gehouden zullen worden, staat nog volstrekt
niet vast. Het tweede stadium, waarover wy
spraken, kan maanden van onderhandelingen
eischen.
De Fransch-Belgische resolutie met
algemeene stemmen aangenomen.
De Volkenbondsraad is Donderdagmiddag
15 uur 25 (G.T.) in besloten zitting byeenge-
komen. Deze besloten zitting heeft slechts
eenige minuten geduurd.
In de openbare vergadering was aan de orde
de stemming over de door Frankryk en België
ingediende resolutie, die als volgt luidt:
„De Raad van den Volkenbond constateert,
naar aanleiding van het verzoek dat België
en Frankryk op 8 Maart hebben gedaan, dat
Duitschiand art. 43 van het verdrag van Ver-'
sailles heeft geschonden, daar het op 7 Maart
troepen gebracht en gestationneerd heeft bin
nen de gedemilitariseerde zdne, genoemd in
de artt. 42 e.v. van genoemd verdrag, en in
het verdrag van Locarno. De Raad besluit
krachtens art. 4, par. 2 onmlddeliyk den on
derteekenaars van het verdrag van consta
teering dezer feiten mededeellng te doen."
De stemming.
Duitschiand heeft tegen de resolutie ge
stemd. Chili bracht een blanco stem uit, de
gedelegeerde van Ecuador was afwezig.
Zooais men weet gelden de stemmen van
Duitschiand, Frankryk en België niet voor de
bepaling van den uitslag. De resolutie was
dus met algemeene stemmen aangenomen.
Een verklaring van von Ribbentrop.
Ribbentrop heeft een verklaring afgelegd,
waarin hy zeide: Ik heb den indruk dat wan
neer de ernstige en volledige verklaring, die
ik vanmorgen heb afgelegd over het stand
punt van Duitschiand, uitvoeriger door de
ieden van den Raad was bestudeerd, zy daar
door tot een andere beslissing zouden zyn ge
komen. Spr. voegde eraan toe: De Duitsche
Koker 75ct
\7i-k COpath., -on Dvjqiitm.
regeering en het Duitsche volk hebben de
diepe overtuiging, dat de resolutie van des
Raad niet gehandhaafd zal worden in het oor
deel der historie.
Flandin reageert,
Flandln reageerde aldus op Von Ribben
trop's woorden:
Ik zou het woord niet hebben gevraagd, zoo
de vertegenwoordiger van het Duitsche ryk
niet gemeend had dit te moeten doen.
Ik moet hier verklaren dat onder de heer
schappy van het internationale recht, niemand
de bevoegdheid heeft zelf ais rechter op te
treden.
Ik herhaal hier plechtig het Fransche voor
stel, om het door Duitschiand opgeworpen ge
schil aan het Haagsche Hof, dat arbeidt on
der de hooge autoriteit van den Volkenbond,
voor te leggen.
Flandin te Parijs terug,
Flandin, de Fransche minister van buiten
landsche zaken, is om drie minuten over vyf
(G.T.) Donderdagmiddag van Croydon per
vliegtuig naar Parys teruggekeerd.
Om 18 uur 55 is het vliegtuig met Flandis
aan boord te Parys geland.
Het Fransche kabinet aanvaardt
het accoord.
De ministerraad heeft met algemeene stem
men het te Londen tusschen de Locarno-sta-
ten tot stand gekomen accoord goedgekeurd.
Reuter meldt uit Washington:
Het departement van marine heeft bekend
gemaakt, dat voor het einde van 1637 het
aantal manschappen in actieven dienst zat
worden uitgebreid tot 100.000. Op het oogen
blik is dit 88.000.
Deze uitbreiding houdt verband met het
in dienststellen van 18 nieuwe eenheden, die
op het oogenblik in aanbouw zyn,
Volgens het blad Asahi heeft de Japan-
sche ambassadeur te Moskou naar Tokio ge*
telegrafeerd, dat de Sovjet-unie er in prin
cipe mede accoord zou gaan, dat:
1. de Oosteiyke grens tusschen Mantsjoe*
kwo en de Sowjetunie volgens de bestaands
verdragen wordt afgebakend, en.
2. dat een commissie wordt gevormd yoof
de regeling der grensgeschillen tusschen
Mantsjoekwo en de Sowjet-unie en Mant-
sjoekwo en Mongolië.
Hlrota zou, naar de Asahi voorts meldt,
voornemens zyn aan Ohta instructies te sei
nen om:
1. accoord te gaan met afbakening van de
Oostelijke grens tusschen Mantsjoekwo en de
Sowjetunie, volgens de verdragen van Po
king van 1860 en van Tsjangtsojen van 1886;
2. de bevoegdheid van de in te stellen go-
mengde commlsle te doen beperken tot het
gedeelte van de Oosteiyke grens waar zich
Uf-cU Ls die. rUeiuite HON IG'5 KALFSSOEP
9)
Renate wordt een antwoord op deze posi-
eve verklaring bespaard, want nu ls het
c zoo juist besprokene, die op vleienden toon
haar aandacht vraagt:
•.Piease, for a moment, mrs Lien
Bn nu neemt Renate, die er nauwelyks in
&agt haar lachen te v.erbergen, kennis van
e dringend verzoek van de Engelsche om
„for heavens sake!"1) een kamer alleen
j8 B'even. Ze is met het eenvoudigste hokje
'-v' eden, maar om haar slaapsalet met een
'U er te deelen, dat is Ellen Spencer abso-
onmogelyk.
ics bereidt Renate tante Sopherl een
aaPplaats naast de hare, terwyi miss Spen-
r de tweede logeerkamer op de bovenste
*ge al'een krygt toegewezen.
e barones betuigt haar tevredenheid met
eze indeeling, terwyi zy zich behaagiyk on-
er^e bonzen dekens uitstrekt,
t. 11 kunnen we tenminste nog een beetje
vit c'en," stelt ze met haar onverwoestbare
taliteit voor ,„Weet Je, Renate, Je bent toch
In vredesnaam.
eigenlyk een schat van een kind. En laatst
had ik zelfs byna een boek van je gelezen,
maar toen kwam juist Hannerl terug van
een skitocht. Maar het is me steeds byge-
bleven hoor en nu zal ik het beslist lezen,
nu ik Je weer eens gezien heb en ik me alles
weer zoo goed herinner van je moeder en van
dien goeden ouden tydAls dr. Falk zoo
met je dweept als schryfster, dan moet je
toch werkeiyk wat presteeren. Die heeft er
verstand van
Renate lacht en de baronesse babelt ver
der, waarby zy de lieftallige verschyning ln
de flatteuze pyama met welgevallen bekykt.
En knap ben Je geworden. Werkeiyk!
Je ziet er heusch nog Jong uit Dus dat biyft
dan afgesproken, hè, dat je ons gauw in Ig-
lerhof komt opzoeken. Dan kan je meteen
eens kennis maken met Hannerl. Dat is ook
een schat van een kind en zoo flink! Trou
wens dat laatste schynt tegenwoordig mode
te zijn. In myn tyd behoefde een meisje er
alleen maar aardig uit te zien
„En Sopherl Geitier was destyds de aar
digste", valt Renate haar lachend in de rede.
„Nou, nou", protesteert de barones gevleid
en afwerend tevens, waarby ze met een koket
gebaar onwillekeurig een gryze lok uit haar
voorhoofd strykt en dan vervolgt ze, eenigs-
zins van haar stuk gebracht: „Maar wat ik
nog zeggen wilde, lieve kindo, ja
nogmaals m'n compliment hoor! En gezellig
heb je 't hier ook ln de Lantaarn. Maar om
altyd binnen te zitten, niets van de wereld te
zien en geen anderen omgang dan die oude
Delmer, noudat vind Ik toch wel een
beetje heel zonderling. Neem me niet kwalijk,
Renate, maar zooiets doet op den duur een
jonge vrouw geen goed
„Maar tante, een Jonge vrouw! Dat klopt
heelemaal nietBovendien ben ik achttien
Jaar getrouwd geweest.byzonder geluk
kig, werkeiykMeer dan- twee jaar ia
Wolfgang nu al dood en ik heb niets als..."
„Zwyg! Jy bent een jonge vrouw. Ik ben
oud, maar daarom begryp ik dat juist zoo
veel beter dan jy. Luister eens kind, dat Je
een paar maanden van het jaar hier gaal
wonen om wat te schryven, is allemaal goed
en wel. Daar kan ik Inkomen, maar daar
tusschendoor moet je reizen, met menschen
omgaan, iets van de wereld zienln één
woord: leven!"
„Ik heb het hier volkomen naar myn zin,
tante Sopherl en wat u me daar voorstelt,
trekt me absoluut niet."
„Misschien een beetje slecht by kas, kind?
Geneer je niet hoor, vertel het my maar ge
rust. Armoede behoort immers tegenwoordig
by onzen stand...!"
Renate schudt lachend het hoofd. „Ach nee,
dat is het niet Een paar reizen per jaar en
een leven, zooals u me dat voorstelt, dat zou
ik me nog wel kunnen veroorloven
„Doe dat dan!" meent de oude dame te
moeten aandringen.
„Maar waarom dan toch?" verzet Renate
zich. „Ik leef nu al twee jaar zoo en ik heb
er heusch nog geen oogenblik spyt van ge
had!"
„Alles goed en wel, twee jaar is dat ook
wel uit te houden en misschien houd je het
nog wel een paar maanden vol, maar op den
duur
„Nee tante, ook op den duur! Geloof me,
dat biyft zoo voor altyd".
„Altyd, m'n lieve kind, bestaat niet. Ik
meen het goed met je, heusch! Volg myn
raad. Anders loopt het vandaag of morgen
spaak."
Daarmee draait zy zich om naar den muur
en reeds het volgende oogenblik is zy inge
slapen. zy ademt rustig. Haar slaap is zor
geloos als die van een kind.
Reinate echter biyft nog eenigen tijd onbe-
weegiyk op den rand van het bed zitten. Zy
heriiinert zich de merkwaardige gemoedsaan
doening, welke haar by dr. Delmer overviel,
toen deze haar onbewust haar jeugd betwistte.
Zou tante Sopherl met haar half vermake-
ïyke, half ernstige predikatie tenslotte toch
heelemaal ongeiyk hebben...?
De vrouw van veertig Jaar. Een oer-oud,
eeuwig-nieuw en nooit geheel en al op te los
sen probleem. Hoeveel er ook over geschreven
en gediscussieerd wordt, steeds biyft dit
vraagstuk bestaan.
Tenslotte is het menschelyk leven immers
subjectief, niet aan vaste regels te binden en
nog minder in bepaalde vormen vast te leggen.
En daarom zal elke vrouw dezen kritieken
leeftijd ook verschillend en op haar eigen,
persooniyke manier doorkomen, waarby dan
zeker wel in de eerste plaats karakter en
temperament naast verschillende andere om
standigheden, zooals traditie en opvoeding,
een belangryke rol spelen.
Wolfgang Lien's weduwe gaat ln deze by
zich zelf te rade. Veel, zeer veel heeft het
onverwachte bezoek van dezen avond uit haar
vroeger leven in haar opgerakeld. Maar neen,
ze laat zich daardoor niet beïnvloeden en ook
de orakeltaal van tante Sopherl ls niet tn
staat haar van den weg af te brengen, dien
ze na rypeiyk overleg is ingeslagen en dien
ze in een ervaring van twee jaren als de
eenige juiste heeft leeren kennen.
Langzaam staat ze op om naar het raam
te gaan, waardoor thans het heldere maan
licht de kamer binnenstroomt. Want evenzoo
plotseling als de nevel zich over het land uit
strekte, is hy thans ook weer verdwenen.
Zachtjes opent Renate het venster om met
hart en ziel het beeld van het haar zoo wel
vertrouwde landschap ln zich op te nemen.
En daarby ontgaat haar de verlangende blik
van Stefan Szartossy, die in de schaduw van
'n spar voor het huis staat en, totaal onge
voelig voor de schoonheid van den nacht om
hem heen, onafgebroken naar haar opziet...
Johanna en Sylvester hebben Iglerhof nog
vóór de mist kwam opzetten, bereikt. Jahanna
is direct naar haar kamer gegaan om zich
voor het diner te kleeden. zy maakt de laatste
dagen met veei zorg tollet en verheugt zich
daarby over haar schoonheid en alle japonnen,
sieraden en andere dingen, welke er toe die
nen die schoonheid nog meer te doen uit
komen en te accentueeren.
„Sylvester" klopt haar hart, „Sylvester"
gonst haar bloed en „Sylvester" vormen haar
lippen.
zy kiest een reseda-kleurige japon van
zware, doffe zyde, waarvan de hals metBrus-
selsche kant is afgezet en daarby als eenige
sieraad een schitterende robyn aan een dunne,
platina ketting. Als een lichtroode bloeddrup
pel teekent de steen zich tegen het wit van
haar hals af...
Met een paar handbewegingen maakt zy
het golvende haar wat losser. Daarna klopt ze
aan de tusschendeur van de kamer der baro
nes. Niemand antwoordt echter. Ook tn de.
by de appartementen der dames behoorende
badkamer, zoekt Johanna haar tante tever
geefs.
In de hall verneemt zij van de mistbank,
die plotseling is komen opzetten en dat de
slede naar Innsbruck, vermoedeiyk daardoor
opgehouden, nog niet terug ls.
Terwyi de overige gasten, in een levendig
gesprek over een en ander gewikkeld naar
de eetzaal gaan, geeft de jonge barones haar
voornemen te kennen met het diner op den
terugkeer van haar tante te willen wachten.
Sylvester biedt haar zyn gezelschap aan. bet
geen dankbaar wordt geaccepteerd en belden
blijven in de hall achter.
Het uitbiyven van de slede baart den direo-
teur van het hotel veel meer zorg dan hy
uiteriyk laat biyken, want hy kent het ge
vaar, dat een natuurverschijnsel als dit met
zich brengt De gasten mogen daarvan
echter niets ervaren, want dat zou het hotel
slechts nadeel kunnen berokkenen. De Engel
sche, de Hongaar en de medicus uit Beriya
zyn hier alleen, maar barones von Geltler
heeft een nichtje, dat reeds anderhalf uur
tevergeefs op haar wacht. Het ls dus hoog
tyd die jonge dame met een of andere plausi
bele verklaring wat op te monteren, want
anders krygt hy de poppen aan het dansen,
In geen geval mag hy riakeeren, dat de, zich
na het diner weer ln de hall verzamelende
gasten meer belangstellende vragen en ver
onderstellingen tot de Jonge barones richten
dan ln de gegeven omstandigheden wenscheiyic
is.
En nletegenstaande uit een telefonische In
formatie by Hotel „Maria Theresla" biykt,
dat de logé's van Iglerhof reeds meer dan
drie uur geleden Innsbruck hebben verlaten,
deelt de directeur de barones het volgende
mede: „Zooeven heeft dr. Falk uit Innsbruck
getelefoneerd. Het gezelschap heeft besloten
daar te overnachten, omdat het geen zin
heeft op het optrekken van de mist te wach
ten".
Komt tyd, komt raad, denkt hy, terwijl
Johanna van deze boodschap nota neemt. Het
aanbod, haar het diner alsnog te serveeren,
wyst zy af.
„Ik zou alleen graag een kop thee op myn
kamer willen hebben", verlangt ze.
„Uitstekend misschien nog een koude
schotel erby?"
(Wordt vervolgd.)
