DE GEBROEDERS „GOOCHEM"
Raadsels
T JUTTERTJE
ZATERDAG 21 MAART 1936
PAG. 7
Nieuwe Raadsels.
De spelling Marehant.
jullie hebben sinds September 1934 op
He scholen de zogenaamde spelling Mar
ehant geleerd. De woorden met twee o's
twee e's mochten in 't vervolg met één
e°en één e geschreven worden, voor de
Q Qli SV-
(jie toch niet werd uitgesproken
SCoéhten Jnlüe in 't vervolg s schrijven en
chts in enkele gevallen kreeg het lid
woord en 't bijvoeglijk naamwoord een n.
mdat alleen de namen van mannelijke
"ersonen en van bepaalde mannelijk dieren
>t vervolg mannelijk genomen werden.
Vóór dien bestonden er veel meer woor
den die ook mannelijk waren, zoals boom,
stoei, hoed, regel, zin, enz. enz. enz. en
waarbij dus het aantal gevallen, dat het
lidwoord of bijv. naamwoord een n kreeg
veel en veel groter was.
Volgens hetgeen de minister van Onder
ste minister Slotemaker de Bruine, dezer
dagen heeft medegedeeld, bestaat er
echter een zeer grote kans, dat men ten
opzichte van deze regel weer naar de
oude toestand terug gaat, zodat jullie dan
met heel wat meer mannelijke woorden te
doen krijgt dan thans.
Jongen op rolschaatsen ernstig
gewond.
De vorige week is te Amsterdam een
jongen, die op rolschaatsen op de open
bare weg reed, door een auto aangereden.
De jongen werd zo ernstig gewond, dat
raen voor zijn leven vreest.
Ook in onze stad beschouwen jullie de
rijweg als je rolschaatsenbaan. Het is een
heel aardig gezicht jullie zo te zien zwie
ren en zwaaien, maar uit het boven
staande blijkt wel, dat het ook heel ge
vaarlijk is.
Grote voorzichtigheid is hier dus wel
aan te bevelen, of... zou het niet beter
zijn, dat de rijweg voor jullie kunsten op
de rolschaatsen werd verboden?
Rolschaatsers weest voorzichtig!
De beraadslagingen over de
schending van het verdrag van
Locarno.
Jullie hebt natuurlijk, uit hetgeen wij
de vorige week hierover schreven, wel
begrepen, dat Frankrijk en België i«ng
niet te spreken zijn over het gedrag van
Duitschland. Ook Engeland en Italië zijn
hierbij betrokken, maar deze landen
hebben er niet zoveel belang bij als de
beide eerstgenoemde.
De geheele week hebben de afgevaar
digden van deze landen deze questie be
sproken. De besprekingen hebben te Lon
den plaats. De Franse minister van
Buitenlandse zaken, Flandin, verklaarde,
dat Frankrijk niet wilde onderhandelen
alvorens Duitsland een gedeelte van de
troepen uit het Rijnland had terugge
roepen.
Tevens werd Duitschland uitgenoodigd
aan de besprekingen deel te nemen, doch
dit land stelde brutaalweg nog voorwaar
den, die daarenboven aanvankelijk nog
door het onjuist vertalen van een woord
verkeerd begrepen werden en waardoor
de toestand er niet beter op werd. Wel
beloofde Duitsland gedurende den onder
handelingen niet meer soldaten naar het
Rijnland te zenden.
De Engelse minister van Buitenlandse
Zaken, Eden (spreek uit: leden), heeft
echter alles in het werk gesteld, om de
Europese vrede te bewaren. Aan zijn be
moeiingen is het ten slotte te danken, dat
Duitsland (Freiherr von Ribbentrop) naar
Londen is gekomen, om verder over het
verdrag van Locarno te spreken.
Naturlijk is het nog lang geen koek en
ei, maar we hopen toch, dat door de ver
dere besprekingen ernstiger dingen zullen
voorkomen worden.
gaan. De meeste kinderen dachten, dat het
een fopperij was en lachten een beetje
smalend, maar anderen geloofden het vast
•en konden bijna de.tijd niet afwachten, die
er nog moest verlopen tot de laatste dag
op school bereikt was.
De juffrouw, die dadelijk gehoord had
Wat de kinderen zo opgewonden met el
kaar bespraken, had een prachtige inval
en zei: „Kinderen, luisteren jullie nu eens
aandachtig. Wie van jullie allen het beste
proefwerk heeft gemaakt en wie van jullie
tot aan de vacantie niet meer verboden
behoeft te worden, krijgt van den paas
haas een extra mooi geschenk. Ik zal heel
zorgvuldig de puntenlijst bijhouden en die
een dag voor de paashaas komt, aan hem
geven".
De kinderen, die eerst geen geloof aan
het verhaal van den Paashaas hadden ge
slagen, wisten niet wat zij hiervan moe
sten denken, terwijl de juffrouw vast van
plan was om de twee beste leerlingen zelf
een kleinigheid te geven, dat was het haar
wel waard, om tenminste nog een week
een geregelde klas te hebben.
Vol ijver gingen alle kinderen aan het
werk, men kon een speld horen vallen,
de juffrouw zat rustig rond te kijken en
er werd zelfs niets gefluisterd of afge
keken. Het was wonderbaarlijk, zooals die
toespraak geholpen had.
Eindelijk was al het proefwerk klaar en
de rapporten werden ingevuld Nu zou de
hoofdonderwijzer komen om ze uit te
delen, want dat was altijd zo het geval.
Eindelijk sloeg de klok elf uur, de deur
ging open en daar kwam hij, beladen met
een stapel rapporten, het lokaal binnen.
Hij begon met te zeggen, dat hij ver
baasd was over de prachtige cijfers, die
alle kinderen zonder uitzondering in deze
klas hadden behaald, ze waren natuurlijk
niet allemaal even hoog, maar een slecht
rapport was er geen enkel bij. Daarna be
gon de uitdeling en een van de jongens
had de hoogste cijfers. De hoofdonder
wijzer vertrok en de juffrouw vertelde nu,
wie van de kinderen geen enkele maal
verboden was geworden en steeds de lessen
had gekend. Hier was het een van de
meisjes, die de prijswinnaar werd. Opge
togen gingen de kinderen naar huis en
lieten met een blij gezicht hun mooie rap
port aan vader en moeder zien.
Tenslotte kwam de volgende dag de
laatste dag voor de vacantie. Toen de kin
deren de school inkwamen, hing er een
grote spanning. Nauwelijks had de bel ge
luid of allen zaten op hun plaats. De Juf
frouw zei, dat zij hun boeken maar niet
te voorschijn moesten halen, want dat zij
een mooi Paasverhaal zou vertellen. Vol
aandacht luisterden de kinderen naar haar
want vertellen kon de juffrouw zo mooi!
Daar luidde om tien uur de bel, dat was
wel erg ongewoon op die tijd. De juffrouw
had haar verhaal juist beëindigd en zei
tegen de kinderen, dat zij allemaal in een
rij moesten gaan staan en in gang zich
moesten aankleden. Daarna zagen de kin
deren dat ook de andere klassen aanstalten
maakten om weg te gaan. Nadat iedere
klas weer een rij had gevormd, vertelde
de hoofdonderwijzer, dat vlak bij school op
een brug de paashaas met een helper op
hen stonden te wachten. Rustig liepen zij
er heen. De eene kant van de trap op, de
paashaas met zijn helper, ook een paas
haas en bijna even groot als hij, gaven
ieder kind een pakje, daarna gingen zij
achter een reusachtig groot paasei om de
andere kant de trap af. Er waren grote
en kleine pakjes bij, het was of de haas
al die kinderen uit zijn hoofd kende en
wist of zij goed oppasten en hun best
deden op school. Daar begrepen zelfs de
kinderen in de hoogste klasse niets van,
hoewel die aldoor gezegd hadden, dat zfl
niet aan een paashaas geloofden. Maar
toen de onderwijzer hen gevraagd had, of
zij dan maar liever niet mee wilden gaan,
hadden zij toch maar de wijste partij ge
kozen en waren wel meegegaan. Daarna
gingen de kinderen weer naar school terug,
waar ieder zijn pakje uitpakte. En wat
daar allemaal voor verrassingen inzaten,
neen, dat was niet te geloven, en juist
allemaal van die aardigheidjes, waar de
kinderen in de laatste weken wel eens over
gesproken, thuis of met hun vriendjes. Het
was wonderlijk. De beide kinderen, die een
extra prijs kregen vonden op hun plaats
nog een pakje, toen zij dat open maakten
vonden zij een boek vol mooie paasvërtel-
lingen.
Eindelijk ging voor het laatst de bel en
de kinderen gingen met veertien dagen
vacantie naar huis. Zij vlogen de school
uit om de paashazen nog eens te zien,
maar toen zij bij de brug kwamen, was
alles verdwenen, zelfs het hele grote ei,
waaruit de paashazen alle cadeautjes te
voorschijn hadden gehaald.
Zoo vierden de schoolkinderen allemaal
een vrolijk paasfeest, maar de paashaas
was het vrolijkste van allemaal, omdat hij
zoveel kinderen gelukkig had kunnen
maken.
OPLOSSING VORIGE WEEK.
L
Omdat een kip poot voor poot verzet en
een mus twee poten te gelijk om vooruit
te komen.
n.
Omdat een tandeborstel wit haar heeft
en een eekhoorn bruin of omdat je met
een tandeborstel je tanden poetst en met
een eekhoorn niet enz.
Goede oplossingen ontvangen van:
Zilverschoon, Rie de K., Rika B., Made
liefje, Reiniertje B., Tiny B., Reina Sctu,
De Rode Pimpernel, Loesje F., Jan IC,
Truusje B., Teetje B., Marietje K., MA-
ria B., Jantje K., Annie V. H., Tom T.
L
Wat is het land van de Rijzende Zon?
n.
Wie zond het eerste draadloze bericht
over de Atlantische Oceaan?
Hl.
Wat is de langste letter van het alphabet?
IV.
Wie mag voor den koning zitten zonder
zijn hoed af te nemen?
V.
In welke maand spreekt men het minst?
Zoekplaat je:
PIET DE KAMPEERDER.
Piet heeft zijn tent in het bos opgesla
gen en is nu zelf een beetje aan het rond
dwalen. Hij is echter nog in de nabijheid
var. zijn tent. Zouden jullie hem eens wil
len zoeken. Als je de tekening in verschil
lende richtingen draait en goed lqjkt, dan
kan het niet missen, dan moet je Piet
vinden.
Zien jullie wel?
50 Gnuivend namen Pit en Pat eindelijk weer de
wijk naar de boerderij van Pummels. Daar gekomen,
werden zq door boer Pummels flink de les gelezen, over
hun kwajongensstreken, waarvan hij op het politie
bureau gehoord had. Nadat ze beterschap beloofd had
den zou Pummels het nog eens met hen proberen en
werden ze niet uit hun betrekking ontslagen. Dus troK-
ken ze die avond weer naar hun hooimijt, waar zij door
dfnpy werden verwelkomd.
51. Zaterdag was altijd een drukke dag voor hun.
Pit moest dan helpen vloeren schrobben en Pat zijn
taak was schoenen poetsen in de bijkeuken. In de week
droeg het hele boerengezin klompen, doch op Zondag
keurig gepoetste schoenen. Pat had er zijn handen vol
aan, want uit alle hoeken en gaten werden schoenen te
voorschijn gehaald, zodat het dikwijls een ware chaos
om hen heen was. Hij deed dan een voorschoot aan en
begon al fluitend.
52. Maar zoals altijd kan Keetje hem weer niet met
rust laten. Hé, kwam ze plagen, heb je fijn gelogeerd
op het politiebureau en mocht je met oom Pieterse
een wandeling maken? Pat werd rood van kwaadheid,
doch zei heel liefjes, alsof Keetje niets gevraagd had:
Zeg Kee, wat zal je morgen lekker ruiken, als je met
je vader uitgaat
