Jonge gorilla
in Artis.
Een Spaansche
Paasch vertelling
TOB NOOIT HOEKJE
Populaire Rubriek
PAG 2
ZATERDAG 11 APRIL 1936
HORIZON.
Ziet voor U uit, niet ooilaagl
Wg zitten zoo muurvast geketend aan
het materieele, wtj menschen van dezen
tyd. Er wordt van allerlei uitgevonden om
het leven gemakkelijker en vermakelijker
te maken, en dit voornamelijk op mate
rieel gebied. Wanneer wij het nog tamelijk
goed hebben, zijn wi) ont3temd omdat wij
aan al dat nieuwe niet kunnen meedoen,
en voelen ons daardoor achteruitgezet.
En wanneer wij net niet goed meer
hebben, zitten wij totaal verstrikt In onze
stoffelijke nooden, geld voor dit en geld
voor dat. En ons leven wordt gelijk een
elndelooze rekenles.
Wij kunnen ons lichaam gewennen aan
veel of aan weinig voedsel, wie gewend
is, matig te eten, kan na eenigen tijd zelfs
geen groote hoeveelheden inééns meer tot
zich nemen. De geest reageert hierin op
dezelfde Wijze als ons lichaam. Wanneer
Wij onze gedachten uitsluitend ir stellen op
lichamelijke behoeften, wanneer wy er
eigenlijk nooit meer ana denken, dat wy
niet alleen lichaam zijn maar ook geest,
zelfs in de eerste plaats geest, dan ver
minderen geleidelijk de vermogens van on
zen geest, de vermogens om ons te
verheffen boven alledaagsche zorgen, en
om ons in onze droomen omhoog te voeren
naar sferen, waar het materieele geen
rol speelt.
Wanneer ge slechts denkt aan stoffelijke
moeilijkheden, dan zij t ge als een mensch
die door een mooie streek wandelt, maar
alléén oog heeft voor het plekje grond
dat door zijn volgenden voetstap bedekt
zal worden.
Hij heeft geen horizon: ook gij hebt
geen horizon, wanneer uw gedachten
steeds ronddraaien in het kleine kringetje
van uw eigen zorgen. Er bestaat nog een
geheele wereld buiten u en uw zorgen,
er zijn duizenden anderen die het even
moeilijk hebben als gtj en honderden an
deren die het nog veel moeilijker hebben.
Er is tenslotte nog een oneindigheid, waar
van wij deel uitmaken. Er zijn nog veel
mooie dingen in het leven, waarvoor niet
het geld betaald behoeft te worden, ster
ker nog, de dingen die het leven de moeite
waard maken, zijn voor geen kapitaal te
koop: ware vriendschap, volkomen begrij
pen, een zuivere ontroering. Die dingen
zijn er voor een ieder, die ernaar zoeken
wil, die zijn blik richt naar de horizon
en niet naar den grond.
Zeker, er is veel materieele nood, maar
deze wordt door de meesten in overgroote
afmetingen gevoeld, omdat zy nergens
meer oog of aandacht voor hebben dan
juist voor dat eene. Geldzorgen en een al
te zwaar opnemen daarvan maakt de
menschen even materialistisch als groote
weelde.
Tracht wat minder eenzijdig in het stof
felijke te leven. Gaat uw hartewenschen
eens na. Zijn het niet allemaal dingen die
u zoudt willen koopen? Bedenkt eens
een Ideaal dat u niet kunt koopen, het
tot stand brengen van iets, het geluk van
een mensch, die u zeer ter harte gaat.
Wendt uw blik zoo nu en dan eens van het
materieele af, dan zal dit minder vat op
u krijgen en uw leven zal er waardevoller,
blijder en gelukkiger door worden.
DR. JOS DE COCK.
Jaapje, de ondeugende aap
Voor het eerst gedurende het thans ruim
98-jarige bestaan van Artis, is dit Genoot
schap op het oogenblik in het bezit van
een gorilla, geschenk van de Vereenlging
Artis-fonds. Het dier is een jong manne
tje, naar schatting ongeveer 1% Jaar oud.
Eenige dagen na aankomst woog het 12%
kg; 14 dagen later 13,16, nog weer 14 da
gen later, Maandag j.1., 13,65 kg.
Jaapje, die in equatoriaal Afrika (Ka
meroen) geboren is, vanwaar hij werd
medegebracht door opvarenden van het
s.s. „Reggestroom", Jacquot genoemd
werd, is een door en door gezond, bijzon
der levendig kereltje. Zoo nu en dan voert
hy ware negerdansen uit, waarbij hij in
de handen klapt, op z'n dikke buikje of
borst slaat en z'n tong uitsteekt van puur
plezier. Deze trappeldans voert hij bijzon
der graag uit op den hol klinkenden hou
ten vloer van z'n bedje, wanneer dit afge
haald is.
Jaapje is reeds buitengewoon goede
vrienden met z'n oppasser en ook elke
andere bezoeker, die zjjn verblijf be
treedt, wordt met vreugde begroet en
vriendelijk, zij het soms wat handtastelijk,
ontvangen. Hij eet zeer behoorlijk zijn
bordje leeg, waarbij hij zich reeds van
lepel en vork bedient. Een buitengewone
attractie is het bad, dat hy dagelijks om
twee uur 's middags krijgt en waarbij hij
duchtig met zeep gewasschen wordt. Dat
deze plechtigheid zeer veel publiek trekt
behoeft nauwelijks gezegd te worden. Een
groote attractie is voorts ook het ser
veeren van den lunch tusschen half één
en één uur, evenals het opdienen van het
ontbijt, bestaande uit melk en geklutste
eieren, des morgens om even voor half
negen, het theedrinken om 10 uur en
vruchtenmaaltijd des middags om 4 uur.
Maar het hoogtepunt vormt misschim nog
wel het naar bed brengen des middags
tusschen 5% en 6 uur. Nadat de oppasser
Jaapje in z'n bed toegedekt heeft en het
verblijf verlaten heeft, wil het ondeugende
Jong nog wel eens uit bed komen; een
enkel streng vermanend woord van den
oppasser is dan echter voldoende om hem
weer ijlings in bed te doen schieten,
waarna hij dan als een ondeugend kind, ae
dekens over z'n kop trekt.
Gorilla's behooren tot de zeldzaamheden
in dierentuinen. Over het algemeen heeft
men ze alleen in grootere, werkelijk zoölo
gische tuinen kunnen aantreffen. En dat
is dan ook maar goed ook. Want alleen in
dereglijke inrichtingen, waar men over
voldoende natuurwetenschappelijke ken
nis en inzicht beschikt, is het houden van
gorilla's en andere mensch-apen, zooals
orang-oetans en chimpansé's, verantwoord.
De Gorilla is de grootste onder de
mensch-apen. Een volwassen gorilla-man
is een enorme, angstwekkende verschij
ning. Hoewel de beenen van een gorilla
relatief belangrijk korter zijn dan die van
den mensch, kan een mannelijke gorilla
langer worden dan 2 m. Gewichten van
250 kg en meer werden geconstateerd. Bij
zijdelings in eikaars verlengde uitgestrek
te armen bedroeg in een bepaald geval dc
afstand van den top van den linker mld
denvinger tot aan dien van den rechter
middenvinger 2.80 ml
Aardig de volgende vergelijking tus
schen een bepaalde gorilla-man en den
bekenden bokser Dempsy, die toch ook
geen kleine jongen is!
Gorilla Dempsey.
lengte 1.71 m. 1.85 m
gewicht 163% kg 85% kg
omvang borstkas 1.57 m 1-07 m
Van de gorilla zijn twee vormen, soorten
of ondersoorten bekend.
De eene soort, waartoe ook Jaapje be
hoort, leeft ln de tropische oerwouden
van den Franschen Gongo en Kameroen,
ongeveer 4° N. tot 4° Z. breedte, in het
gebied gelegen tusschen de Sanaga (of
Lom de Kameroen-rivier) en de Congo-
rivier.
De tweede vorm, de berg-Gorilla of Go
rilla van Beringe komt uitsluitend voor in
het gebergte, gelegen tusschen het Ed-
ward Meer en het Klwoe Meer, op den
grens van den Belgischen Congo en het
Tanganjika Territorium. De dieren leven
daar in uitgestrekte bamboebosschen en
schijnen zich ook voor een belangrijk ge
deelte met bamboe-spruiten te voeden.
Van verdere nieuwe aanwinsten van
Artis mogen hier nog genoemd worden
een paar Casuarissen, geschenk van den
heer A. Brouwer, gezagvoerder van het
m.a „Polyphemus", eenige Magellaan pln-
guins, geschenk van de heeren J. A.
Berkhout en L. J. H. Peters, resp. gezag
voerder van en hofmeester aan boord van
het s.s. „Alkmaar", alsmede een paar Chi-
leensche Zwarthals zwanen.
Gedurende den Paaschtijd, van 9 t/m 19
dezer zal Artis voor alle bezoekers toe
gankelijk zijn tegen den gerduceerden en-
trée-prijs van 0.50 per persoon.
WINSTBEJAG ROND DEN MONT
BLANC-TUNNEL.
Hotelbouw vóór den tunnel, die
er nog niet is......
Hoewel men nog niet weet, wanneer de
machtige Mont Blanc-tunnel tusschen
Chamonix en Aosta, welke Frankrijk met
Italië zal verbinden, gereed zal zijn, ach
ten de zakenlieden, zoowel op Fransch als
Italiaansch grondgebied, het reeds nood
zakelijk plannen te maken, om zoo snel
en zoo veel mogelijk winst uit dit zaakje
te slaan.
De grondprijzen in de nabijheid van den
tunnel stijgen met den dag. Zoowel de
Franschen als de Italianen slaan haar op.
Groote hotels, garages en benzinestations,
alsook luxe restaurants en café's, zullen
in de buurt van den tunnel verrijzen en
nog eerder in gebruik worden genomen
dan de tunnel zelf! Want zooals men weet,
is de tunnel hoofdzakelijk bestefiid voor
het autoverkeer in beide richtingen. De
afstand tusschen West-Eufopa en Rome
zal door den autotunnel 200 km worden
verkort. De tunnel zelf zal een lengte
krijgen van 13 km.
ANTI-JAPANSCHE SCHOLEN
TE TOKIO.
De Nanking-regeering betaalt
de leermiddelen!
Ondanks de talrijke, van Japansche
zijde afkomstige verzoeningspogingen der
laatste maanden, zijn de anti-Japansche
stromingen in China onveranderd
gebleven. De talrykf anti-Japans^»Ster!t
bonden in China bezitten daarbij een m***"
die ongelooflijk is. Zij beperken zich
tot de propaganda ln eigen land, doch s'et
ven den strijd zelfs tot midden Jaca
te breiden. n
Dezer dagen ontdekte de politie
Tokio, dat zich in het hart van de h
stad van Japan een school bevindt, w/a"
openlijk tegen de Japansche contine^r
tegen de Japansche eultj^e
05.
politiek en
wordt gestreden. In de schooi wordt
derwijs gegeven in literatuur, geograJ?
vaderlandsche geschiedenis en socloio
De leermiddelen, welke de scholen
van het schoolbestuur krijgen, aw
volgens de berichten van de politie
komstig zijn van het Ministerie van
derwijs der Nanking-regeering!
DE HAND ALS KALENDER.
Heeft Maart 30 of 31 dagen? Om der
vraag te beantwoorden moet men naden
ken. Welnu, wij geven hierbij een maniertje
om dit onmiddellijk te weten te komen
Je houdt Je hand op de manier zoals de
tekening laat zien. Op de knokken komen
de maanden met 31 dagen, daartussgj
die met 30 dagen. Wij beginnen dus bjj de
knok van de wijsvinger voor Jan., dan bi
de holte Febr., de volgende knok Maart
enz., Juli en Aug. hebben ieder 31 dagen,
dus hebben wij Juli gehad op de knok van
de pink, dan komt Aug. dadelijk weer op
de knok van de wijsvinger, waar wy eerst
met Jan. zijn begonnen.
Proberen Jullie het maar, het komt al-
tijd uit. Is dit niet een gemakkeiyk mld
deltje
Er is ook een rijmpje, daar onthielden
de kinderen het vroeger mee. Dat is ais
volgt:
30 dagen heeft November, April, Juni en
September,
Februari heeft er 28 alleen,
En de overige 30 en L
Er zijn luie menschen op de wereld, en
er zijn zeer luie menschen op de wereld.
Tot de laatste groep behoorde meneer
Pietersen, die in een landhuisje woonde
met een enorm gat in het dak. Een vriend
komt bij hem op bezoek en vraagt:
„Maar beste kerel, waarom maak Je dat
gat in het dak toch niet dicht?"
Meneer Pietersen rekte zich eens uit,
keek naar de stralende zon en antwoordde:
„Als het regent kun je het onmogelijk
maken, en als het mooi weer is, is het niet
noodig".
Mevr. A.: „Ik laat mijn dochtertje nooit
door vreemde menschen kussen."
Mevr. B.: (zuchtend) „Ik denk er precies
zoo over, maar zij niet, ze is achttien
geweest".
„Kijk," zegt een reclameagent tot
iemand, die hij tot klant hoopt te krijgen,
„het gaat in het leven nu eenmaal niet
zonder reclame. Daar heb je de eenden.
Ze leggen eieren. Maar een kip legt ook
eieren en een kip kakelt er zoo hard
mogelijk bij. Daarom eten menschen kip
peneieren en geen eendeneieren."
Bella Conchita, de schoonste
van het dorp door
JUAN DE RAMERO
Pedro's gezicht werd bleek en treurig,
toen hij zonder woorden van haar weg
ging. Den heelen nacht zag Conchita dat
treurige gezicht voor zich, en eenige uren
lang huilde zy over haar drift Zij was
doodsbang, dat ze nu Pedro's liefde ver
loren had, en ze zwoer bij zichzelf, dat ze
die vreeselijke driftbuien overwinnen zou.
Zy herinnerde zich, dat zy vaak over het
bygeloof van de meisjes in het dorp ge
spot had, die het Paaschwater schepten,
dat een geheimzinnige tooverkracht moest
hebben. Had ook grootmoeder niet eens
verteld dat het Paaschwater als het booze
uit de menschen haalde...
Op Paasch-Zondag, heel vroeg, ging de
deur van het burgemeestershuis heel
zachtjes open, en Conchita sloop, schuw
rondkijkend, naar buiten. Ze zorgde er wel
voor, dat ze vroeger dan de anderen by
tien vyver, achter Pedro's huis was, waar
de meisjes hun water schepten. De zon
was nog niet opgegaan, en de vogeltjes
zongen nog niet. De dauw lag als een
teer waas over de velden. Conchita voelde
zich heel alleen op de wereld, en vrede en
rust kwamen in haar wild kloppend hart,
alsof de dag van heden haar helpen kon.
Haar hartje klopte onstuimig, en de
sieraden aan haar hals tingelden zachtjes
toen zy zich boog, om het water te schep
pen in de bont gekleurde schaal.
Maar Pedro had Conchita toch gezien.
Want ook hij kon deze nacht niet slapen.
Voor het eerst had Conchita's toorn hem
getroffen, maar hij was niet boos, want hy
had wel degeiyk den nood in haar oogen
gelezen, en dat deed hem verdriet Dik
wijls had hy haar goede hart geprezen, en
hy meende, dat een liefde niet groot ge
noeg kon zyn, om zoo'n hart van die drift
te bevryden. Hy kleedde zich vlug aan, en
ging toen langs het kleine weidepaadje,
want er was geen anderen weg, waar Con
chita langs terug kon komen. Hy glim
lachte jongensachtig, want hij wist, dat de
meisjes het water zwygend moesten schep
pen, en ook zwijgend thuis moesten bren
gen, anders zou het zyn kracht verliezen.
Hy dacht na, en kwam tot de conclusie,
dat het een goede gelegenheid was, om
Conchita de volle waarheid te vertellen, en
haar te zeggen hoe het eigeniyk was, wat
Marita betrof, en dat- het dwaas was, Jm
door zoo'n driftbui zooveel geluk te ver-
stooren. Hy zag met ontroering, hoe ern
stig Conchita's gezicht stond, toen zy lang
zaam het pad opkwam, want er mocht
geen druppel van het Heilige Paaschwater
verloren gaan.
„Heb je een morgenwandeling gemaakt,
Conchita?" vroeg hy kalm, en Conchit/i
knikte even.
„Ik kon ook niet slapen, want er is zoo
veel dat me niet met rust wilde laten, alle
maal dingen die ik je zeggen wilde..."
Conchita was zoo geschrokken, toen zy
Pedro zag aankomen, maar bedacht nog
juist bytyds, dat ze niets mocht zeggen, en
boog alleen het hoofd, zoodat ze Pedro
niet in de oogen hoefde te kyken. Hy
legde zyn arm om haar schouder, maar-ze
had geen handen vry om die eraf te schud
den. Vlug verborg ze de schaal met
Paaschwater onder haar zyden Zondags-
schort, en Pedro deed alsof hy niets gezien
had.
Toen vertelde hy van Marita, die een
nichtje van zyn moeder was, en na een
lange ziekte en veel verdriet, by hen
kwam om weer heelemaal beter te worden.
„Ik moet haar helpen, zoodat zy weer
vroolijk wordt. Dat zie je toch ook, niet
waar Co'nchita? jy helpt toch ook de die
ren als ze ziek zyn".
Conchita wilde een paar maal opvliegen
en een heftig antwoord geven, maar dan
dacht ze weer net op tyd aan het Paasch
water en zweeg. Het leek haar ook, alsof
de druk van Pedro's arm steeds vaster en
inniger werd en zoodoende de booze woor
den terughield. Zy bemerkte hoe goed het
was, de drift die in haar opkwam, door
de groote liefde van Pedro, zoo te laten
verdryven. Beschaamd bedacht zy, dat
haar drift, vaak door haar onbedacht
zame heftigheid, nog hooger was opge
laaid.
„Je bent toch niet boos meer, Con
chita...?" vroeg de stem hartelyk verder,
en Conchita schudde het hoofd. Ze waagde
het niet hem aan te kyken, want haat
oogen/hadden zich gevuld met tranen van
geluk, over de ommekeer, die in haar ziel
had plaats gehad.
Nu waren zy by' het huis aangeland, en
Pedro ging mee naar binnen, alsof het
vanzelf sprak. Lachend trok hy nu de
schaal met Paaschwater onder haar schort
vandaan, en legde zijn vingers op den
mond, om haar er aan te herinneren, dat
zy ook nu nog niets mocht zeggen.
„Ik wil het je voorhouden, Conchita,
Doop er Je handen in, dan biyft al het
kwade verre van onze liefde
Conchita deed het, en haar tranen vloei
den hulpeloos en niet te stelpen in i>e!
■Paaschwater, en nu schaamde zy zich nkj
meer. zy keek ze aandachtig na, terffï
ze daar kringetjes teekenden.
„Zoo, nu kun je ook weer spreken, Con
chita," zei Pedro en zette de schaal W#-
„Zeg me nu dat Je me liefhebt
Lachend kuste hy Conchita, en ze de
het zich nog steeds zwygend welgevallen-
Maar, daarna stamelde ze vele teert
woordjes van jonge liefde, ontloken in ee»
bevry'd hart
