FOTO-PAGINA HELDERSCHE COURANT
De interland-wedstrijd
„Helder-Hoorn"
emmert
Bij zijn aankomst te Budapest werd
Koscialkowski door Gömbös verwel
komd. De staatslieden op bet station
in de Hongaarsche hoofdstad
Op het oude terrein der American
Petroleum Cy. aan den Sluisjesdiik te
Rotterdam is Maandag een groote loods
door feilen brand geheel vernield. Een
overzicht van de ruïne
De internationale hockeywedstrijd der B-ploegen België Nederland te Brussel,
werd door de Nederlandsche ploeg gewonnen. Een spelmoment
Minister Slingenberg heeft Maandag de in werkverschaffing uitgevoerde havenwerken en
Industrie-terreinen te Beverwijk in gebruik gesteld en de nieuwe verbindingsweg van den
Wijkerstraatweg te Velsen-Noord naar de haven alsmede de nieuwe brug naar de Slachthuis*
straat officieel voor het verkeer geopend
De Belgische scholieren, die ons land bezoeken, maakten Maandag een tocht naar
Amsterdam, waar hun In het A.M.VJ.-gebouw een diner werd aangeboden
Ook de koks hleljpen mede, om de 450 gasten te bedienen
O ruw dubbele zege. Heldendaden
van Peukle en Inlichtingen van
Gerritje. Krimle, de beul.
Ken Heldersche lagere school tegen een
Hoornsche lagere school en een Heldersche
HBS tegen een Hoornsche HBS... wel lezer,
het leek ons genoeg om er een Engelschen
Zaterdagmiddag voor over te hebben, en naar
het Helder-terreln te stevenen, want niet
alleen dat het „voetballen" was, het was
school-voetbal (duizend procent spannender!)
en... het waren kampioenen.
Dus... we gingen Zaterdagmiddag naar het
Helder-terreln en het was koud. Zeer koud,
vooral omdat we in voorjaarschen overmoed
Jasloos ter tribune plaats namen, zoodoende
alle gevaren van toekomstige griepen, en
andere narigheden trotseerend.
Ondanks dat het koud was, liep er een
optimist achter een wit-karretje (later kwam
«r zelfs nóg een!) en die riep: roomijs-als-
vanille. Dat was spotten met het leven!
In de tribune was het spel reeds in vollen
gang: links zat de jonkheid opgesteld, man
netje naast mannetje, als scharren aan elkaar
geregen met de armen in elkaar gestrengeld.
Rechts de elite van de ouderen met-hunne
dames en adsplrant-verloofden en in het mid
den was ruimschoots ruimte gelaten voor
Horinezen, Mede-bliksemers en verdere be
langstellenden en genoodigden. Er woei een
Vlag, men zong wat en floot wat en er waren
aardige meisjes. Ook zat er „muziek" in de
lucht (een mechanische van Van Baaren)
zoodat ik maar wil zeggen dat het die oude
en niet precies te definieeren sfeer was van
't ware schoolvoetbal. U kent haar vast...
Dan betreden de spelers het veld: Helder
sche kampioen 7e leerjaar II en de dito kam
pioen uit Hoorn. Er achter loopen de pala
dijnen, die ook mee willen op 't terrein, doch
de „tros" wordt onverbiddelijk door secun-
danten van het 22-man tellende leger afge-
sneden. Dan zetten we ons terneder en zien
het JaarljJksche spel der spelen, de ftnale bu
het schootvoetbal-toumooi.
Wat we al zoo geeien hebben? veel! Ge
hoord echter nog meer en het is alleen maar
Jammer dat een goed kwantum niet direct
geschikt is in deze kolommen weergegeven te
worden.
Jopie voor 't 7e.
Het enthousiame was prachtig en we wer
den mee-gesleept, want nog vóór en aleer de
eerste bal afgetrapt was stond het reeds vast
dat Helder zou winnen.
Dan gaat het spel beginnen: voor en in de
tribune. Verschrikt kijken meester Mol en
meester Kramer achter zich: nee, ze valt nog
niet om, de tribune heeft erger dingen mee
gemaakt.
Ten velde springt de bed als een ontem
bare en begeerlijke prooi in het rond. Dartelt
van linker naar rechter doel. Springt hoog
op en komt door dien verdraaiden wind
steeds precies daar terecht, waar ie niet
moest zijn. Zie ze, de geel-zwarten en de wit-
zwarten. Hoe koninklijk ia die geeftdrift, hoe
aller overheerschend dat schoone idee om voor
je school de uiteindelijke overwinning in de
wacht te sleepen.
Meneer Westenberg is scheidsrechter en het
lijkt ons lang geen pretje om met 22 van die
opgewonden spelertjes de kerk in 't midden
te houden. Als we dan zoo langs onzen neus
aan Frans die vóór ons zit, vragen of me
neer Westenberg wel onpartijdig is? krijgen
we alleen maar te hooren: „Watte?? Daggie
soms van niet?" Zoodat we ook dót weten,
Puntjes komen er aanvankelijk niet en Ger-
ritje, die naast ons zit en 5 jaar is, zegt veel-
beteekend naar ons opziende: „slappe bewe
ging, wat?!" Men roept: „hup Centraal"j
maar Centraal (buiten de tribune) denkt: doe
het zelf maar". Dan krijgt Helder de kans
van den dag en... Jopie mist.
Ik beschrijf het geloei niet, dat opging. De
tranen, die er welhaast in vele oogen blonken.
„Een kans meneer, een kans als je in geen
jaar meer krijgt, zei Gerritje. en... Gerritje
had weer gelijk.
Dan komt het noodlot: het zit in de lucht
en fladdert over den Middenweg. Het scheert
over het optimistische Jongepiers-(jskarretjes
en het zet zich sarcastisch en honend lachend
op het puntje van den luidspreker, waar juist
een soort treurmuziek uitkomt (merkwaardige
samenloop toch in 't leven). Dan ploft het mid
den voor 22 voeten van Heldersche jongens
en... Hoorn scoort.
We lachten, omdat het zoo doodstil in onze
buurt bleef, doch het gelach verging ons. Vele
woeste oogen, waarin de wraak somber
gloeide, waren op het verslaggeverljjk lichaam
gevestigd, zoodat ook wij somber schouwden.
We vernamen van Gerritje dat het de stom
me streek van Peukie was, maar de jongen
die rechts van ons zat zei dat Gerritje gek
was, en dat Peukie vrij uit ging. Er was een
meisje die zich er mee bemoeide en zet dat
de kieper een suffer was, maar toen zei weer
een ander; „meld, dan mot Jt) daar 's gaan
Het carillon In den Zuider- of St. Pan-
orastoren te Enkhuizen, een der oudste
carillons van ons land, wordt gerestau
reerd. De oude klokken worden ge
demonteerd
De voorbereiding der tentoonstelling Nederlandsch Fabrikaat 1936",
die Donderdag in de Apollohal te Amsterdam geopend wordt, Is In
vollen gang
De nieuwe kruiser .De Ruyter" Is
Maandag naar de Noordzee vertrok
ken om daar gedurende een week
proef te varen. De kruiser op de
Maas
staan, dan kèje zien hoe makkeluk het Is,
waar hèje verstand van."
In ieder geval: Hoorn loeide. Hard, gemeen,
lang, valsch, zooals alleen maar Horineezen
kunnen loeien. En we zwoeren «e wraak.
Hoorn en de Horinezen.
Nog geen 3 minuten later geviel het evene
ment van den middag: toen kwam op de
De keeper had z'n handen vol.
vankelijke via dolorosa, langs welke het nood
lot gekomen was niemand minder dan Tante
Fortuna aan, gestoken in haar beste kleed en
zie wat ze daar vlak voor de voeten van Puck
neerlegde: het alleen maar in te schieten
puntje, dat de gelijkmaker was.
Toen... lezer hebben wij ons jasje dichtge
knoopt voor de tocht uit die ontelbare gil
lende Jongenskeelen. We hebben onze schoe
nen onder ons opgetrokken omdat we niet
barrevoets thuis wilden komen en we hebben
meegegild, omdat we links en rechts gepord,
geslagen en gemarteld werden louter en
alleen uit puur enthousiasme.
P -
De otfeaan bleef minuten lang aanhouden en
<^y
toen even daarna Weer een sodgenaamds dót-
van-een-kans kwam werd het een tornado.
Peukie werd ln de tribune dlreot geridderd en
verheven tot „reune-vent" allewel zijn onder
broek afzakte, op het veld. Doch hij was niet
de eenige.
Enfin, leoer we zullen er geen „verslag"
van maken. Nog vele malen werd er dien mid
dag geloeid en nog eenmaal mochten w(J het
genot beleven een bal ln het Hoornsche net te
kien vliegen. Dat was prachtig.
En het werd maar kouder en steeds grooter
werd de vreugde en we hebben gezongen dat
Hoorn „z&kkies-moet-plakke" en ook „dat-
we-niet-bang-zjjn". En er was nog één jongen,
die steeds het tochtluik in de tribune open
gooide, omdat h(j het zoo benauwd had en die
Jongen werd door een burgeragent er uit
gezwiept en dat was geen schoolvoetbal,
maar wel afwisseling...,
We wonnen, waaraan niemand getwijfeld had
en we hebben tegen elkaar gezegd, dat we
het altijd wel gedacht hadden. Maar ln de
kleedkamer van Helder lagen ze als vaat
doeken tegen den kant, ze zweetten als echte
voetballers maar kunnen zweeten en ze wa
ren bek-af. Maarze hadden gewonnen.
Ze waren nu kampioen der kampioenen
endat was de verwerkelijking van een
schoonen Jongensdroom, lezer, hetgeen waar
heid is.
Er na kwamen de H.B.S.-ers tegen elkaar
in het velden we wonnen weer, al was
het dan met de kleinst mogelijke score: 10
Ook toen is er geschreeuwd ln de tribune
maar dat was niet meer je-dat. Trouwens,
er werd toen eigenlijk meer „gewoon" ge
voetbald, en dat is als kijkspel niet zoo aar
dig. Daarbij kwam, dat Gerritje zei dat het
een „tamme-bedoenlng" was en dat vonden
wij ook. Er werden duizend kansen door Den
Helder verspeeld en de tribune was over
deze „stommiteiten" lang niet te spreken.
Maar toen er een Horinees bigde was men
alles weer vergetenToen zijn we naar
het Kegelhuls gegaan, waar de roemruchte
en dubbele overwinning der Helder-leeuwen
gevierd zou worden. Deftig ln een zaal. Met
den burgemeester erbij.
Allo ging weg en eenzaam, verloren in de
KOJAC NOG SNELLER DAN WEF®*»
De bekende Amerikaansche zwcn'n^pt
George Kojac, die reeds sedert langen tijd
wedstrijd zwemmen vaarwel had gezegd, he
te New York zjjn rentrée gemaakt met e
nieuw wereldrecord. Hij verbeterde het werf
record over 400 M. rugslag, dat zijn la""»
noot Adolf Klef er op 11 April 1935 ln ChK»».
met een tijd van 5 min. 17.8 sec had geve8t,°0
met precies 1 seconde en bracht het dus
zijn naam met 5 min. 10.8 sec.
v; W
■"TV r
'v' "pp-.-- -V" -
eenzaamheid bleef het Heklerterrein datf
aotiiS». 9wee weven ét dter: twee Juugffg
van school nocweel waarvan de een een du®
beitje ln de hitte van het schreeuwen verl®
ren had en de ander z(jn schoen kwijt waA
Het was een middag, sooals we ze ons he»
Inneren uit den tijd, die al weer 10 Jaar achtel
ons Hgt: sportief, vrooliJk. en... gezellig.
Volgend Jaar hopen we het festijn wederonj
niet te missen.
Hv kreeg den bol voor het nakeken! j
