Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA %|>M
Mo. 7754 EERSTE BLAD
WOENSDAG 20 MEI 1036
64ste JAARGANG
Dreigen er gevaren in Oostenrijk van de zijde van Starhemberg?
Een pleidooi voor het opheffen van de sancties, van de Temps.
Gevaren
in Oostenrijk
Pleidooi voor
opheffing
van sancties
Naar HOORN-AMSTERDAM
en alle andere plaatsen in
West-Friesland
per WACO autohusdiensten.
De kerkstrijd in Duitschland
De Stürmer
Hoover geen candidaat voor de
presidentsverkiezingen.
Het vlootverdrag van
Londen.
De executies te
Addis Abeba.
Een nationaal gevaar.
Na de Brusselsche
wereldtentoonstelling.
Zoon van Aga Khan in het
huwelijk getreden.
De onrust in Palestina.
De chauffeur van Hitier overleden
De verbinding met de Ver. Staten
De Italianen in Abessinië.
Nieuwe wegen in Abessinië.
F E U ILLE TON.
COURANT
Abonnement per 8 maanden by vooruitbet.: Heldereche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland J 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost J 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, J 0.70, 1._. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Versch\)nt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekening No. 16066.
ADVERTENTIËNs
20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De vraag die in Oos
tenrijk de gemoederen
bezig houdt en die ook
wel in het buitenland
gesteld wordt is deze:
„Dreigt er gevaar vcwr de nieuwe, georgani
seerde regeering, van de zijde van Starhem-
berg?" De meeningen daarover zijn verdeeld.
De corr. van de Times meldt dat men
te Rome aanneemt dat prins Starhem
berg bij Mussolini geen neiging aange
troffen heeft om hem aan te moedigen
bil eenige agressie tegen het nieuwe ka
binet van Schuschnigg, Integendeel,
Btarhemberg schijnt een raad gekregen te
hebben het nieuwe kabinet te steunen en
af te wachten hoe het zal afloopen. Een
aanwijzing voor de waarheid hiervan acht
men het feit, dat prins Starhemberg bij
zijn aankomst te Rome niet op opvallende
manier is ingehaald.
Van particuliere zijde meldde men echter uit
Weenen aan de N. R. Crt. over de vraag of
«r een putsch dreigt van de zijde van Starhem-
lierg:
Het is moeilijk, op het oogenblik een defini
tief antwoord te geven, een feit echter is, dat
de roepen geconsigneerd zijn en ook de politie
gealarmeerd is teneinde op eventualiteiten
voorbereid te zijn.
Starhemberg heeft de kans, hem geboden
door het feit, dat niet hij alleen over hoord
gezet werd, doch dat men tegelijkertijd een
slag tegenover de Heimwehr in haar geheel
heeft uitgebracht, ten volle weten te gebrui
ken, Zijn heengaan zou, met uitzondering
van een zeer kleine groep, ook ln de gelede
ren der Heimwehr niet zi)n betreurd. Nu ech
ter heeft hij kans gezien om te toonen, dat
de slag niet tegen hem persoonlijk was be
doeld, dat het niet Starhemberg de mensch,
doch Starhemberg de leider der Heimwehr
was, dien men over boord wenschte te zet
ten!
De nationaal-sicialistische agitatie heeft
van deze situatie onmiddellijk gebruik ge
maakt en in de laatste 48 uur hebben vooral
in de buitenwijken der stad zich tallooze
Bieuwe leden aangemeld, die uit den aard der
zaak slechtst uit het bruine kamp kunnen
komen. Het nieuw-gevormde kabinet heeft
door een te sterk geaccentueerd clerikalisme
niet do mogelijkheid hij de Weeners veel sym
pathie te vinden, zoodat men op het oogen
blik moet constateeren, dat tot op dit oogen
blik van de in het begin verwachte ontspan
ning niets is gekomen, Integendeel!
1 Terwijl Starhemberg zelf het Oostenrjjk-
Sche voetbal-elftal naar Rome heeft verge
zeld Donderdagavond bij zijn vertrek ver
klaarde hij dat de strijd nu pas zou beginnen
«n dat elk woord van zijn toespraak te Horn
gehandhaafd bleef ontwikkelen zijn ge
trouwen een voor Oostenrijksche begrippen
min of meer „unheimliche" activiteit. Het
groote plan, Fey voor een actie tegen de re
geering te winnen en hem de door Starhem-
berg toegevoegde beleedigingen te doen ver
geten is weliswaar mislukt, het schijnt echter
Volgens de laatste berichten dat de pogingen
«m groepen, die absoluut betrouwbaar achter
ï*ey stonden, voor Starhemberg te winnen,
Zullen slagen.
Hoe het ook zt), Oostenrijk staat voor een
kieuwe kritieke fase van zijn geschiedenis en
is het menschelijkerwijs gesproken onmo
gelijk, dat een „pronunciamento" eenige kans
op slagen zou hebben, ook een mislukte on
derneming zou opnieuw nameloos leed over
het land brengen. Mogen de verantwoorde
lijke instanties dit ter twaalfder ure bedenken,
en niet uit het oog verliezen, dat een derge
lijke mislukte onderneming slechts koren op
den molen zou zijn van het Derde Rijk.
De halfslachtige hou
ding van Frankrijk in
het Italiaans.hAbes-
sjjnsche geschil is op
deze plaats al meerma
len belicht en we heb
ben daarbij gelegenheid gehad er op te wij
zen dat bij een krachtiger houding van
Frankrijk de toestand in Abessinië nooit zoo
precair zou zijn geworden.
Het Fransche blad „De Temps" houdt nu
een pleidooi voor het opheffen van de sanc
ties en de N. R. Ct. vindt daarin aanleiding
eens flink van leer te trekken tegen dit land,
Het blad schrijft dan o.m.:
Nadat Frankrijk erin is geslaagd, de
kracht van deze actie door passieve resisten
tie te breken, ziet de Temps het feit, dat de
actie niet de gewenschte uitwerking heeft
gehad, een afdoende reden, om haar geheel
te staken en het hoofd te buigen voor het
voldongen feit. „Als wij de sancties nog gaan
verscherpen, dan beteekent dat oorlog in de
Middellandsche Zee en misschien zelfs op het
vasteland", zegt het blad. Voor een oorlog
in de Middellandsche Zee, die voor de positie
op het vasteland evenzeer ernstige gevolgen
zou kunnen hebben, bestaat bij een verscher
ping der sancties inderdaad gevaar. Een ver
scherping der sancties is echter ook niet
noodig. Het feit, dat Italië geen credieten
kan krijgen in de Europeesche landen, die er
voor in aanmerking komen, en ternauwer
nood ook in Amerika, waar de voortzetting
der sancties een moreel brandmerk voor
Italië, en een zekere mate van moreel pres
tige voor Genève zal bijlven vormen, is voor
Mussolini pijnlijk genoeg. Het gevaarlijke in
Óen toestand is echter ontstaan door de po
litiek van Laval, die door de Temps uit alle
macht is gesteund. Daardoor is het oogen
blik verzuimd, waarop Mussolini nog zonder
gevaar teruggedrongen had kunnen worden,
of de Temps, die in verregaande korzichtig-
heid geholpen heeft, den tegenwoordigen
toestand te laten ontstaan, nu nog de moreele
en intellectueeie bevoegdheid bezit, den Vol
kenbond den weg te wijzen, lijkt ons aan twij
fel onderhevig.
De Temps tracht dit inderdaad te doen.
Het blad zet uiteen, wat er noodig is „om
het gezag van het instituut van Genève te
verhoogen". Het betreurt zeer terecht, dat er
al te veel groote mogendheden onbreken in
de gemeenschap van Genève. Amerika, Ja
pan, Duitschland zijn afwezig. Als Italië nu
ook nog weggaat, wat zou er dan overblij
ven? zoo vraagt het. Onze taak moet nu dus
Veiligste en Goedkoopste reisgelegenheid
Inlicht,: WACO, Kanaalw. 137, Den Helder.
zijn, in de eerste plaats Duitschland en Italië
terug te brengen.
Wij zien de logica daarvan niet in. Zeker
zou het een belangrijke, numerieke verster
king zijn. Geen verhooging van gezag echter.
De raadstafel zou een middelpunt van ge
sjacher worden, zoo mogelijk met de belan
gen van meer of minder weerlooze staten,
zooals de oude congressen van mogendheden
het niet erger zouden hebben vertoond. Mo
reel zou de Volkenbond veel vertlezen, en
winst in kracht op die manier heeft hij niet
noodig. Het gaat ook zonder dat.
Had Frankrijk niet zijn rol van sabo
teur gespeeld, dan had de Volkenbond,
zonder Duitschland en tegen Italië, in
den afgeloopen winter en in dit voorjaar
een kracht ontwikkeld, die in de heele
wereld een diepen indruk zou hebben ge
maakt.
Zelfs Duitschland was bereid zich te laten
imponeeren. Wij hebben herhaaldelijk daarop
gewezen, en het is later ook maar al te dui
delijk geworden, dat slechts de gevolgen van
het falen van Frankrijk Duitschland hebben
kunnen aanmoedigen tot de dingen, die nu
Frankrijk zelf in de eerste plaats doen sidde
ren.
Wij gelooven niet, dat de Volkenbond, met
het tegenwoordige Italië en Duitschland aan
de raadstafel, het moreele gezag zou hebben,
dat hij een oogenblik in October scheen te
verdienen. Wij weten slechts dat daarmede
zijn waarde voor Frankrijk als politieke beurs
ter behartiging van zijn eigen belangen ge
stegen zou zijn. En dat trekt ons niet genoeg
aan.
Het orgaan der katholieke Duitschers in
Polen, „Der Deutsche in Polen", publiceert
een oproep, dien de Duitscbe bisschoppen op
2 Mei j.1. hebben opgesteld maar die in
Duitschland niet mocht worden gepubliceerd.
De oproep, bestemd voor de katholieke jeugd,
zegt o.m.: „wanneer uw katholieke geloof
bedreigd wordt in de organisatie waarvan gij
deel uitmaakt, zijt gij gehouden uit deze or
ganisatie te treden". De bisschoppen bekla
gen zich er over dat de „banden van fatsoen
en welvoegelijkheid los gemaakt worden en
dat de paus en de bisschoppen, de priesters
en monniken gehoond worden op grove wijze
in woord en beeld". Voorts wordt in den op
roep gezegd: „Wij hebben talrijke pogingen
gedaan, waarover de openbare meening niets
heeft vernomen en die tot dusverre vruch
teloos zijn gebleven. Ten behoeve van de ver
dediging van uw rechten hebben wjj in den
herfst van 1935 onzen kanselier en Fuehrer
een gedetailleerd memorandum toegezonden".
Voorioopig van het tooneel
Weer doen, volgens de Times, te Berlijn
geruchten de ronde, dat het schendblad „Der
Stürmer" binnenkort niet meer zal versche
nen, tot na de Olympische Spelen, maar offi-
cieele bevestiging ontbreekt. Het verdient
echter opmerking, dat het blad is verdwenen
uit de kastjes in de drukke straten van Ber-
lgn, waarin het aangeplakt placht te worden.
Die kastjes, die vuurrood waren geverfd, wor
den nu zwart overgeschilderd, bevatten thans
bladen van partij-organen, zooals „Der
Schwarze Korps" enz.
Reuter meldt uit Chicago, dat oud-presi
dent Hoover in een formeele verklaring ge
zegd heeft, dat hy zich niet candidaat zal
stellen voor de Republikeinen by de aan
staande presidentsverkiezingen.
Uitbreiding van het aantal Brit-
sche torpedojagers met 40.000 ton.
Engeland heeft aan de regeeringen van de
Ver. Staten en Japan medegedeeld, dat het
voornemens is de tonnenmaat van zijn vloot
torpedojagers te verhoogen met 40.000 ton
hoven de 150.000 ton, die het volgens het
verdrag van Londen van 1930 waren toege
staan, welk verdrag in December ten einde
loopt. De Ver. Staten hebben meegedeeld
geen bezwaar tegen deze verhooging te heb
ben. Naar Cordell Huil, de Amerikaansche
minister van staat heeft meegedeeld, erkent
men te Washington den dringenden aard van
de vraagstukken, die Engeland vanwege den
toestand in de Middellandsche Zee onder het
oog moet zien. De uitbreiding van Engelands
vloot van torpedobootjagers zal niet leiden
tot een wedstrijd in aanbouw van Amerikaan-
schen kant. Ook tegen een wijziging van het
kruisertonnage zouden de Ver. Staten geen
bezwaar maken.
De Amerikaansche senaat ratifi
ceert de overeenkomst van Londen.
Het vlootverdrag van Londen, dat de Ver.
Staten hebben gesloten met Groot-Brittannië
en Frankrijk is Maandag in den Senaat zon
der hoofdelijke stemming geratificeerd.
B(j groepen van 40 of 50 tegeiyk.
Reuter meldt uit Dzjibouti:
Reizigers, die hier aan komen, geven bij
zonderheden over het zeer groot aantal
executies van lieden, die verondersteld wor
den te hebben deelgenomen aan de plunde
ringen te Addis Abeba, of die hun wapens
niet tijdig genoeg hebben ingeleverd. Volgens
deze reizigers worden de ter dood veroordeel
den in groepen van veertig of vijftig door
machinegeweervuur vernietigd. Ook de lang
ste Abessijnsehe soldaat, de tamboer-majoor
van de keizerlijke garde en de parapludrager
van den negus, is ter dood gebracht. Deze
soldaat was een van de markantste figuren
van Addis Abeba.
Een Britsche diplomatieke por
tefeuille verdwenen.
Een diplomatieke portefeuille, geadresseerd
aan het Britsche consulaat te Dzjbouti, is
verdwenen uit den trein tusschen Addis Abeba
en Dzjibouti.
Verder wordt nog uit Dzjibouti gemeld,
dat de ItaJiaansche autoriteiten te Diridawa
een onderofficier, genaamd Bonner, verbon
den aan de Britsche ambulance in Abessinië,
gearrsteerd hebben. Bonner was door een
dollen hond geheten en was op weg naar
Aden om zich daar te laten behandelen.
In de Petit Parisien geeft senator Ouvré
een overzicht van de geboortecijfers der laat
ste Jaren en constateert, dat deze in Frank
rijk de laatste jaren met groote snelheid zyn
teruggeloopen. Vergeleken by Japan, Duitsch
land, Engeland en Italië, is Frankrijk thans
in de ongunstigste positie, en Ouvré berekent,
dat Frankrijk, wanneer het verloop blijft,
zooals dit de laatste jaren het geval is, in
1980 nog slechts 29 millioen inwoners zal
tellen, „Een nationaal gevaar", zoo schrift
senator Ouvré, „niet alleen bezien van het
standpunt der buitenlandsehe politiek, maar
eveneens, vanuit een oeconomisch oogpunt.
Een dergelijke vermindering der bevolking
kan niet anders dan overproductie ten ge
volge hebben, in het hijzonder op het gebied
der landbouw."
Ouvré eindigt zyn artikel met te wyzen op
de taak, die den staat in dezen te vervullen
heeft.
De balans sluit met een batig
saldo. Eenige Interessante ctjfcrs.
De correspondent van de N. R. Crt. te
Brussel meldt:
In de algemeene vergadering van aandeel
houders der Brusselsche vergadering wereld
tentoonstelling belegd tegen het einde van
Mei, zal worden medegedeeld, dat tegen alle
internationale tentoonstellingstradities in, de
balans niet met een deficitair saldo, maar
met een kleine winst, ten bedrage van 50.153
francs kon worden afgesloten.
Aan regeeringssubsidie mocht de tentoon
stelling 18.750.000 francs ontvangen, terwijl
de stad Brussel voor een som van 24.933.967
francs bijdroeg. De loterij en andere inkom
sten bracht 44.375.000 francs op, terwijl de
eigenlijke exploitatie-inkomsten het cijfer be
reikten van 90.724.666 francs.
Uit het rapport aan den raad van beheer
zal men voorts nog kunnen vernemen dat 20
millioen menschen de tentoonstelling hebben
bezocht. Ongeveer 2 millioen passagiers
maakten gebruik van den Liliputterstrein die
een afstand aflegde van 78.000 kilometer.
Aan electriciteit werd 11 millioen kilowatt
verbruikt.
Naar raming van den raad van beheer
heeft de tentoonstelling de Belgische schat
kist, aan extra-inkomsten,. 45 millioen francs
bezorgd, terwjjl de spoorwegen, die in
Januari, Februari en Maart 1935, hunne in
komsten voor het reizigersvervoer alleen,
met 12 millioen francs zagen afnemen, over
de periode April-October 1935, ruim 65 mil
lioen francs meer incasseerden dan het jaar
te voren. Het „Office belgo-luxembourgeois
de tourisme" berekende van zgn kant, dat
tusschen 15 April en 30 September 1935, on
geveer 400.000 vreemdelingen 1.500.000 nach
ten doorbrachten in de hotels van de voor
naamste Belgische steden.
Prins Ali Salomon Khan, zoon van Aga
Khan, is Maandag in allen eenvoud in het
huwelijk getreden met mej. Joan Babara Yarde
Buller, dochter van wijlen Lord Churston, de
gescheiden vrouw van het Lagerhuislid Loël
Guiness. Aga Khan en de moeder van de
bruid waren getuigen.
Na de plechtigheid op het stadhuis, werd in
de moskee een Mohammedaansche godsdienst
plechtigheid gehouden.
Het jonge paar zal de wittebroodsweken aan
de Riviera doorbrengen.
Wederom een incident.
De teraardebestelling van den Zondag ver
moorden Oostenrijker heeft aanleiding gege
ven tot een nieuw incident. Een duizend Ara
bieren, die den uitvaartdienst waren komen
bijwonen in de katholieke kerk in de oude
stad, raakten in opgewondenheid toen bleek,
dat de kist met het stoffelijk overschot recht
streeks van het doodenhuis naar het katho
lieke kerkhof was gebracht. Zg begaven zich
naar het kerkhof, waar zij de kist weghaalden.
Een afdeeling politie trad daarop handelend op
en joeg ze uiteen. Zij lieten toen de kist achter,
welke weer naar het reeds gedolven graf
werd teruggebracht.
Een nieuwe moord.
Te Jeruzalem is weder een Jood vermoord
gevonden. Dat is de vijfde moord sedert
Zaterdag.
Er zijn speciale maatregelen genomen om
den spoorweg te beschermen. Op den weg
tusschen Jeruzalem en Haifa wordt het ver
keer geconvoyeerd door met soldaten bezette
vrachtauto's.
Op den weg van Jeruzalem naar Jaffa wordt
gepatroeljeerd.
Julius Schrek, de chauffeur van rijkskan
selier Hitier, die hedennacht in een kliniek te
München is overleden, in den ouderdom van
38 jaar, was een der populairste mannen van
de nationaal-socialistische beweging en hier
mede ook van het Derde Rijk.
Immers, waar de Leider verscheen, ver
scheen ook Schreck. Tienduizenden kilometers
heeft hij samen met Hitier in Duitschland af
gelegd voor en na de overwinning van het
nationaal-socialisme en hij was er geweldig
trotsch op, dat hij in al die jaren niet het ge
ringste ongeluk heeft gehad.
Eerst enkele dagen geleden werd hij opge
nomen in een kliniek. Hij is daar gestorven
aan de gevolgen van een hersenvliesontste
king.
Normandie en Queen Mary.
Het Journal de la Marchande betoogt, dat
de dienst in onderling overleg van Normandiö
en Queen Mary de verbindingen in het Noor
delijke deel van den Atlantischen Oceaan niet
zal storen. Dank zjj een gelukkig toeval gaat
hij samen met een duidelijke toeneming van
het passagiersaantal tusschen de Ver. Staten
en Europa. De versterking van de vloten met
die twee reuzen zou nu zelfs heel gelegen
komen. Ze omvatten 65 eenheden, maar
slechts 14 moderne passagiersschepen.
De exploitatie van die schepen krimpt meer
en meer in, waardoor het onmogelijk wordt
ze tegen 5 pet. 's jaars af te lossen. Als de
Normandië, die 900 millioen gekost heeft in
15 jaar geamortiseerd moest worden zou ze
per jaar 60 millioen frank als netto-winst
moeten maken. Tenslotte kan het verschijnen
van Zeppelins en groote vliegtuigen de ratio
nalisatie van het verkeer verhaasten.
De Duce heeft in zijn hoedanigheid van
minister van Koloniën een wegenplan voor
Abessinië ontworpen. Hi) heeft gelast, dat
onverwijld moet worden overgegaan tot den
aanleg van de volgende wegen:
1. Om AgeGondar—Debra TaborDessié,
een afstand van 650 kilometer;
2. Debra TaborDebra MarkosAddis
Abeba, een afstand van 500 kilometer;
3. AdigratDessiéAddis Abeba, een af
stand van 850 kilometer;
4. Assab—Dessié, een afstand van 500 kilo
meter;
5. Addis AbebaDjimma, een afstand van
300 kilometer.
Daarna zal een begin worden gemaakt met
den aanleg van:
6. een weg Addis AbebaNeghelli—Dolo
over 1110 kilometer. Tegeleijkertyd zal een
net van secundaire wegen worden aangelegd.
De wegen het zullen hitumenwegen zijn
zullen in ieder seizoen bruikbaar zijn. Te
Addis Abeba zal, speciaal met het oog op
den wegenbouw, een technisch bureau worden
ingericht.
De plannen van den negus staan
nog niet vast.
Te Londen heeft men nog steeds geen be
vestiging ontvangen van het gerucht, dat de
negus binnenkort naar Europa zou komen»
Voor zoover men weet, heeft de negus nog
geen definitief plan gemaakt.
NIEUWE SI'AAN SCI IE PREMIER STELT
ZIJN KABINET AAN CORTES VOOR.
Gisteren heeft de regeering-Quiroga zich aan
de Cortes voorgesteld.
Na de regeeringsverklaring nam de Cortes
met 217 tegen 61 stemmen een motie van ver
trouwen in Qulroga aan.
ROMAN VAN
HANNO PLESSEN.
35)
wil roepen, maar zij vermag slechts eenige
onverstaanbare klanken over haar lippen te
brengen... Haar oogen worden plotseling ver
sluierd door een rooden nevel... Dof hoort zij
het blaffen van den hond, in haar ooren
riUscht het als een verre branding... Haar
boeten weigeren den dienst... Zij wankelt en
zPu zeker gevallen zijn, als niet op het laatste
oogenblik Sylvester Vonberg's armen haar
hadden opgevangen.
„Renate!" roept hij en in zijn stem liggen
schrik en ernstige bezorgdheid, om 's hemels
Ml, wat scheelt je...?"
„Niets meer," fluistert ze, terwijl zij in
een gelukzalige ontspanning haar rust en
bracht voelt terugkeeren. „Ik was zoo be-
Mrgd om je... 't is al zoo laat... Je kwam
hiaar niet terug... toen wou ik je tegemoet
gaan..."
Bevrijdende tranen stroomen over haar
hangen en langs haar bevenden mond, die
Moeven nog pijnlijk vertroliken de eerst*
oNossende glimlach waagt.
„Renate," stamelt hij, oprecht bewogen,
»>»erg<*f me_ ja
Ban draagt hg haar zwijgend en in tcedere i
behoedzaamheid den korten weg naar huis
terug.
Bella doet wederom met onfeilbaar in
stinct het beste wat van haar verwacht kon
worden: zy rent vooruit om Therese den
terugkeer van beide menschen te melden.
Zoo komt het, dat Sylvester en Renate
direct aan tafel kunnen gaan. En dat heeft
ongetwyfeld zyn goede zyde, want in tegen
woordigheid van het bedienende meisje kun
nen zy slechts over algemeene dingen van ge
dachten wisselen en moeten zy hoofdzakehjk
eten. Daarby vinden zy het spoedigst hun
evenwicht terug. Voor Renate is dat al heel
gemakkeiyk, nu Sylvester er weer is. Welis
waar ziet zy er nog wat vermoeid en over
spannen uit, maar hy is terug... hy zit naast
haar... laat zich door haar bedienen... eet...
praat... klinkt met haarlacht haar toe...
Alles, alles is weer goed.
Voor Sylvester is het heel wat moeiiyker
zich te beheerschen. Alles wat hy overdacht,
beraamd en verzonnen heeft in de uren, waar
in hij, sinds het afscheid van Margot, doel
loos door de bosschen en langs de bergen
heeft gedwaald, blijkt thans door de wijze,
waarop hij in de Lantaarn is teruggekeerd
onuitvoerbaar. Hoe zou hij Renate kunnen
zeggen, dat hy in de onmiddeliyke nabyheid
van haar woning geaarzeld heeft naar binnen
te gaan, ja, misschien zelfs op dit oogenblik
nog zou hebben geaarzeld, als de hond niet
plotseling blaffend tegen hem was opgespron
gen...
Spoedig is de vertraagde avondmaaltijd ten
einde.
Met opgetrokken knieën zit Renate in haar
groote fauteuil. Sylvester offreert haar een
vlammetje voor een sigaret en steekt daarna
zelf de brand in een kort pypje.
Hoewel de vrouw tegenover hem ook nu
it geen woord naar zyn wedervaren infor
meert, voelt hg nu toch zelf, dat hy moet
spreken.
Eerst langzaam, maar steeds sneller loopt
hy van het raam naar de deur, terwyi hy tot
twee- - driemaal toe aanstalten maakt om te
beginnen, maar telkens snoert een snel op
komende vrees hem de keel toe.
„Als het je zoo moeilijk valt, Sylvester,
dwing je er dan niet toe," klinkt tenslotte
Renate's rustige stem in de nerveuse stilte.
„Nee... nee...," weert hij af, „eens moet
het immers toch gezegd worden... wy mogen
niet langer blind zyn voor de feiten... we
moeten de dingen onder het oog durven
zien... vandaag of morgen zul je het immers
toch te weten komen, ik wil het niet langer
voor je verheimeiyken... ik... ik... Renate,
kijk me toch niet zoo aan...!"
„Maar hoe dan, beste jongen...?"
„Ach, zoo... zoo vol liefde en goedheid...
dat verdien ik immers niet..."
„Verdienen...? Hoe kan je nu van verdie
nen of niet verdienen spreken...? We houden
toch van elkaar... en dat brengt toch vanzelf
sprekend mee, dat de een den ander het beste
geeft van hetgeen hij te geven heeft?"
„Ja, maar het beste van jou en het beste
van my zyn niet gelijkwaardig, Renate...!"
„Hoe wil je dat nu beoordeelen, Syl
vester...?! Plaag jezelf en mg toch niet met
zulke hersenschimmen...!"
„Dat zijn geen hersenschimmen, Renate...
dat zgn feiten. Probeer niet om me af te lei
den, liefste... laat me het mogen uitspreken,
de waarheid moet nu eenmaal gezegd wor
den: tusschen ons beiden bestaat een hemels
breed verschil.''
„Natuuriyk, ja. jy bent een man... ik ben
een vrouw. Als je dat een hemelsbreed ver
schil noemt, zal ik je niet tegen spreken".
„Nee... nee... ook zéé mag je je niet van
de zaak afmaken, Renate. Toe ik smeek je,
wees nu even ernstig".
„Aha dat is waar, er is nóg een verschil
tusschen ons beiden en eigeniyk heb je geiyk
met er op aan te dringen, dat we ons daar
over eens uitspreken... Je bedoelt... het leef-
tydsverschil".
„Renate...!"
„Zeer zeker... jy, de man, bent nog maar
kort de dertig gepasseerd, terwijl ik de
vrouw het vierde kruisje al genoteerd heb.
Dat is ongetwijfeld..."
„Renate...!"
„Ja ja, zoo heet ik en ik ben je ruim zeven
jaar voor... Zeven zulke jaren kunnen een
onoverzichtelijk tijdperk zyn, dat vandaag
nog door hartstocht wordt overbrugd... mor
gen door liefde, maar overmorgen..,?"
„Overmorgen door de eenheid van lichaam
en ziel... ach Renate, dat weet je zelf im
mers veel beter dan ik... Je voelt het toch
elk uur van den dag, wat het zeggen wil
elkaar zoo goed te begrypen, zoo volkomen
by elkaar te passen, dat je je tenslotte af
vraagt, wat van jezelf en wat een stuk van
den ander is... Jij, Renate, jy bent de mooi
ste, omdat je de drie-eenheid bezit: schoon
heid van lichaam, van geest en van ziel..."
„Sylvester..."
„Ja, nu zijn de rollen omgedraaid. Nu
spreek ik en nu zal ik ook verder spreken
en jij zult naar me luisteren, jy, kind met je
meerderheid van zeven jarenJa, nu zit
je daar en nu schaam je je voor je zelf, bloos
je als een bakvisch, die iets heel doms heeft
gezegd..."
Dan springt Renate plotseling uit haar
stoel op. Uitgelaten als een jong meisje valt
ze den man om de hals en kust hem midden
op den mond...
„Nu is het uit," beveelt zy hem lachend te
mwygen.
Maar plotseling wordt Sylvester ernstig.
„Neen," zegt hy gedecideerd, terwyi hy
langzaam haar armen van zgn schouders los
maakt en haar zacht terug duwt. „Neen...
neen. Ga zitten, Renate... zoo, hier, tegen
over me... zoo gaat het niet langer... Je
moet eindeiyk weten, wien je voor je hebt."
„De beste en liefste man van de wereld...
dat weet ik immers."
Wederom dreigt de roes van vreugde over
het kostelijke bezit van deze vrouw hem de
kracht te ontnemen datgene uit te spreken,
wat hem in haar oogen degradeeren en ver
nederen moet en wat dit gansche, niet ge
wonnen, maar hem geschonken geluk tot een
fictie zal maken... Maar ditmaal geeft lüj
zich niet aan deze stemming over; ditmaal
verzet hy zich tegen de betooverende en ver
blindende verlokking van het noodlot, dat er
steeds op uit schgnt te zyn hem uit het volle
licht in de diepste duisternis te slingeren om
hem dan daaruit weer even onverwacht op te
heffen naar een stralende hoogte...
„Maak het me niet zoo ontzettend moei-
ïyk, Renate... Laat ik je mogen zeggen, dat
deze beste man van de wereld een bedelaar is,
een..."
Daar hg nu toch een oogenblik aarzelt,
neemt de vrouw het woord over.
„Je moet het me maar niet kwalijk nemen,
als deze wereldschokkende onthulling me niet
zoo uit m'n evenwicht brengt, als je blijk
baar verwacht hebt. In de eerste plaats toch,
was het me al uit de krant hekend, dat
Freiherr von Berg by het verloren proces
zyn geheele vermogen heeft ingeboet en..."
„Maar ik ben Immers heelemaal niet..."
wil hy haar in de rede vallen, doch Renate
legt hem met een enkele handbeweging het
zwygen op:
En in de tweede plaats interesseert me
dit feit niet in het minst."
Nu probeert Sylvester Vonberg het zoo:
„Je bent toch niet geheel op de hoogte,
Renate... Ik bezit niet alleen geen sou, maar
zelfs nog minder dan dat, ik bedoel..."
„Schulden?" vraagt ze.
Hy knikt bevestigend. „Ik heb vanmiddag
vernomen, dat ik 3300 mark moet betalen..
en ik weet, dat ik daartoe niet in staat ben."
„Nu schyn jy toch niet goed op de hoogte
te zyn, Sylvester... Permitteer me, dat ik het
zóó zeg: Je kunt en zult natuuriyk betalen..*
Ik zou anders werkeiyk niet weten, waarvoor
ik m'n geld eigeniyk heb...
„Renate..." Hy schreeuwt het byna uit. „Bt
smeek je, houd op... ik kan, mag en wil het
niet hooren...."
„Ach, Sylvester," antwoordt ze met iets
droevigs in haar stem, „waarom winden we
ons toch op... over zulke futiliteiten... Het
is zoo pymyk, dat je dergeiyke kleinigheden
zoo opblaast..."
„Maar Renate, lieve Renate, begryp je dan
niet, dat ik van jou geen geld kan aanne
men
„Nee, Sylvester, dat begrijp ik werkeiyk
nieten ik zal je ook nooit kunnen be
grypen, dat je je als vanzelfsprekend m'n
liefde laat schenken, mijn geheele hart, al
m'n denken, voelen en streven... het beste
van me neem Je zonder eenig gemoedsbe
zwaar en zonder tegenspraak... Maar over
dat beetje onbenullige geld wordt een spek
takel gemaakt...! Belacheiyk is dat, Sylves
ter, eenvoudig belacheiyk... Jezelf onwaardig
en voor my... ja, voor my byna beledigend."
„Renate, ik smeek je..."
Maar zjj spreekt alweer verder: „Boven
dien denk ik er niet aan je dat geld, dat nu
eenmaal zoo'n belangrijke rol speelt in het
leven, te schenken... Je moet het me natuur*
iyk terug betalen.., desnoods met rente..."
/Wer<R vervolffdfj J
