Buitenlandsch Overzicht. DE GOUDEN BRUG AKKERTJES CACHET5) NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA^M De Italianen in Abessinië. Hl No. 7755 EERSTE BLAD ZATERDAG 23 MEI 1936 64ste JAARGANG Per Waco met de Pinksterda gen naar Belgiëen Duitschland Ingrijpende politieke verandering in Italië. De executies te Addis Abeba. De bevolking van Italië. De Duitsche vlootbouw. De onrust in Palestina. Cs nGUrULGJtl De Britsche scheepsbouwindustrie en de bouw van schepen in Duitschland. Goebbels opent rijksautoweg Keulen-Dusseldorp. De televisie. COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heidersche Courant 1.50; Koegras. Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2. NederL Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. 0.50. 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 413 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele pr(js. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct ltaliaansche ijver in Abessinië. - Duitschland wil het gekwelde Europa nieuw leven geven, zegt Goebbels. ltaliaansche ijver in Abessinië. De Italianen leggen een bewonderenswaardi- gen (jver aan den dag ten opzichte van de cul tiveering van Abessinië. Inderdaad hebben zij ook tijdens de oorlogsvoering getoond voor geen moeilijkheden te staan als het gaat om het aanleggen van wegen en het bouwen van bruggen. De plannen, die in den laatsten tijd gemaakt zijn en met de uitvoering waarvan men reeds gedeeltelijk is begonnen, zuilen het hunne wel moeten doen tegenover het buiten land. Hieruit zal onomstooteljjk moeten wor den bewezen welke goede en ernstige plannen Italië heeft met zijn nieuw veroverd gebied en op welke wijze het ltaliaansche bewind ten zegen wil zijn van Abessinië. Zich eenige illusies te maken van een eventueeien ge- biedafstand van Abessinië is dwaasheid. Met Italië zal over Abessinië niet meer te praten zijn. We zijn dan ook heusch benieuwd wat het resultaat zal zijn van de besprekingen van de Volkenbondsvergadering, die volgende maand over deze kwestie gehouden wordt in een hoofdartikel schreef de N. R. Crt, Woensdagavond over den „ijver en armoede" van de Italianen. Wij ontleenen aan dat arti kel het volgende: De Italiaaen laten geen gras groeien over hun overwinning. Reeds is een belangrijke groep aspirant-kolonisten naar Afrika ver trokken. Een grootsch plan tot aanleg van duizenden kilometers geasfalteerden weg is al in bewerking, Het zullen wegen worden die in elk jaargetijde berijdbaar zijn. Ontzaglijke sommen zal dit werk zeker verslinden. Want een groot gedeelte der tracjecten is zeer ge accidenteerd. De hooge stand van het water in de bergstroomen gedurende den regentijd, maakt machtige bruggen noodig over de bed- digen dezer rivieren, hoog in hun daden. Deze dingen echter zijn de Italianen ook ten zeer ste toevertrouwd. Het aanleggen van groote werken is voor hen niet slechts taak, maar een ware liefhebberij. De aanleg van wegen door Abessinië voor den veldtocht, moet dan ook een kolfje naar de hand van de Italianen geweest zijn. Een bezwaar moet het nu toch wel zijn, dat die dingen veel geld zullen kosten. De stand der ltaliaansche financiën is een ge heim. Wij hooren enkel af en toe, dat hij niet zoo slecht zou zijn, als de buitenwereld heet te meenen. Ja, soms kan men zelfs vernemen, dat Italië zich volstrekt niet in financieele moeilijkheden bevindt. Men geeft uiteraard, liefst zoo weinig mogelijk van zijn financieele beklemming toe, omdat de vijandige buiten wereld daaruit conclusies zou kunnen trekken betreffende de uitwerking van de sancties. Toch verneemt men wel eens wat, Als men het bovenstaande in rekening brengt, zijn de mededeelingen, die de ltaliaansche minister van financiën in de Kamer heeft gedaan, niet van belangwekkendheid verstoken. Men krijgt er eenige voorstelling door, of men wordt eraan herinnerd, hoe diep Italië onder den oorlog gebukt heeft gegaan, en verder nog Vertrek Zaterdagmiddag 30 Mei Terug Maandag I Juni Retour Antwerpen f4.50 Brussel f5.00 Dusseldorp f 5 00 Keulen f6.00 Inlicht.: WACO, Kanaalw. 137, Den Helder. gebukt zal gaan. Om den staat aan geld te helpen heeft men o.a. den bouw van nieuwe huizen verboden, en het uitgeven van hypo theken. De inperking van crediet moet ver lammend van uitwerking zfjn geweest op het normale, oeconomische leven. Stellig zal men zich de opzichtige inzameling van goed her inneren, maar veel belangrijker was de stille maatregel van het in beslag nemen van alle buitenlandsche papieren van waarde in het bezit van Italianen, zooveel mogelijk ook als deze papieren zich in het buitenland bevonden. Daarmede is de aankoop van oorlogsbehoeften betaald. De bezitters hebben er obligaties in lire voor gekregen. Verarming en feitelijke inflatie heeft deze maatregel teweeggebracht. Voor den oorlog waren nog vele andere din gen noodig, die Italië zelf niet bezit, schreef het blad verder in dit artikel, en het noemt dan een interessant geval, dat groote poli tieke beteekenis heeft gekregen,en wel van een aard, die Rome uitsluitend onaangenaam kan z(jn. Italië kreeg zijn kolen uit Duitschland. Het betaalde daarvoor niet met contanten, maar, naar het heet, met aandeelen in Oostenrijk- sche industrieele ondernemingen. De invloed van Duitschland in de Oostenrijksche nijver heid moet in den loop van dit voorjaar uiter mate gestegen zijn, ten koste van den invloed der Italianen. Dit is voor Oostenrijk een be denkelijk verschijnsel en voor Italië een van de noodlottige offers, die de oorlog noodig maakte. Let men op het tempo, waarmede nu het werk in Abessinië ondernomen zal worden, dan is het gemakkelijk uit te rekenen, hoe kwetsbaar Italië voor de voortzetting van de sancties is. Hoezeer het een herleving van zijn in- en uitvoer noodig heeft, blijkt o.a. uit het feit, dat meer dan twee milliard lire be schikbaar zijn gesteld als steun voor de terug- keerende soldaten. Duitschland als redder in den nood In de sluitingsverga dering van den Duit- schen juristendag te Leipzig, heeft rijksmi nister Goebbels een rede gehouden, waarin hij o.m. wees op het beginsel, dat de wetten het leven niet den weg moeten voorschrijven, maar zich omgekeerd naar het leven moeten richten. Uitvoerig besprak Goebbels het pro bleem der indmdueele vrijheid, waarbij hij met nadruk de stelling verwierp, dat er in Duitschland geen persvrijheid meer zou be staan. De individueele rechten en vrijheden zijn slechts beprekt, waar zij in strijd waren met de levensnoodzakelijkheden van het volk. Zoo staat het ook met de rechtsbeginselen tusschen de volkeren. Geen staat heeft het recht zich op te werpen als rechter over de binnenlandsche aangelegenheden van een an deren staat. De wetten, volgens welke een volk zij n bestaan in het binnenland organi seert, zijn slechts aan zijn eigen oordeel onder worpen. Derhalve kan het op het nationaal- socialisme niet den minsten indruk maken, wanneer zekere anti-Duitsche, meest Joodsche juristen, op grond van artikelen de wetteloos heid der nationaal-socialistisehe revolutie meenen te kunnen aantoonen. Dit is ook de basis van de Duitsche critiek op het verdrag van Versailles, dat niet berust op een Duit sche onderteekening, maar op een bedreiging met geweld. Vandaar ook, dat Hitier deze on draaglijke artikelen vervangen heeft door nieuwe feiten. Met het opstellen van een nieuwen, hechten rechtsgrondslag gelooft Duitsch land een kostbare bijdrage te hebben ge leverd tot de consolidatie van Europa. Wij, nationaal-socialisten aldus Goebbels willen niet alleen ons eigen land opbouwen, wij willen het gekwelde Europa nieuw leven geven. Het kan alleen gezond worden door de gezondheid van al zijn leden. Wij hopen, dat de wereld toch nog tot een waren vrede zal komen. De volkeren hebben een recht tot leven en de staatslieden moeten aan dit recht gehoor geven. Vrede en welvaart berusten op rechtvaardigheid en deze rechtvaardigheid willen wfl tot overwinning brengen. Noodzakelijke wijzigingen in het regime als gevolg der sancties. Reuter meldt uit Rome: Volgens bepaalde geruchten, die onder alle voorbehoud moeten worden ontvangen, zou Italië zich aan den vooravond bevinden van een politieke hervorming, die het karakter zou dragen van een ware constitutioneele om wenteling. Gelijk men weet heeft de Koning van Italië reeds den titel gekregen van Kei zer van Ethiopië, hetwelk reeds een wijziging van de grondwet noodzakelijk heeft gemaakt en voorts is reeds herhaaldelijk sprake ge weest van een opheffing van de Kamer van Afgevaardigden. Zoo verklaarde Mussolini in een rede van 23 Maart j.1., dat de vervanging van dit orgaan, door een corporatieve Kamer, binnenkort haar beslag zou krijgen. Boven dien is door den veldtocht in Abessinië die de nationale industrie en handel aan banden ge legd heeft, de organisatie van een nieuwe staatshuishouding ingeleid. Het regime der sancties heeft aan het land offers opgelegd, waarvan het profijt zal kunnen trekken; de buitenlandsche handel is aanmerkelijk inge krompen en de handelsbalans verbeterd. Het fascistische bewind zou besloten hebben, dat deze uitzonderingstoestand regel zal moeten worden en dat Italië nooit meer dezelfde handelsbetrekkingen met aanctionistische landen zal aanbin- den, als vroeger. De oeconomische beperkingen, die Italië zich opgelegd heeft, in het belang van het publieke welzijn, zullen derhalve in de grond wet moeten worden neergelegd. Ook wordt een wijziging in de bezetting der hoogste staatsambten overwogen. De meest populaire fascistische figuren, die als vrijwilligers in Oost-Afrika hebben gediend en thans terug gekomen zijn, zooals graaf Ciano en de oud- partij-secretaris Varinaeci, of de gouverneur van Rome, Bottai, zullen zich met nieuwe ambten bekleed zien. Ook is het niet onmo gelijk, dat eenige portefeuilles, die Mussolini op het oogenblik zelf beheert, zullen worden toegewezen aan nieuwe ministers. Al deze geruchten, hebben echter nog geen officieele bevestiging gevonden. De correspondent van de Times, die Addis Abeba heeft moeten verlaten, meldde 18 Mei uit Dzjibouti aan zijn blad, dat de executies van Abessijnen op grond van vage aanwijzin gen of terzake van het in hun bezit zijn van wapens te Addis Abeba, aanhouden. 45 men- schen zijn Donderdagavond doodgeschoten en 23 zouden gefusileerd worden op den dag, dat hij Addis Abeba verliet. De Abessijnen vlucht ten nog steeds naar de heuvels, waar sjoema's (leiders), sjifta's (benden) vormen, om hun rechten te verdedigen. Een van de dorpen, waar zoo'n bendehoofd zetelt, is kort voor het vertrek van den correspondent door een Engelschman bezocht, die vriendelijk ont vangen werd en met het bendehoofd thee heeft gedronken. De onrust in het binnenland. Over het geheele land treft men dergelijke benden aan; de kleine expedities, die maar schalk Badoglio groot genoeg achtte om den weerstand te overwinnen, worden grooter. Vrijdag zijn verscheidene duizenden Askari's naar Addis Alem vertrokken, omdat zich in den omtrekt van die plaats 5000 sjifta's moes ten bevinden. Op dienzelfden dag zijn meer dan 90 vrachtauto's met Askari's, vergezeld van marcheerende troepen, voorbij de poorten van de Britsche legatie vertrokken in de richting van Dessié en Ankober, waar een kleine expeditie door de Abessijnsche ben den, die boven in de bergen verbleven, was uiteengeslagen. Ook Godjam moet vol met dergelijke benden zitten en de vlucht van tien Britsche leden van een Britsch bijbelgenoot schap uit Asba Tafari, de hoofdstad van de provincie Chercher, was niet alleen een vlucht voor plaatselijke rooverbenden van het soort, dat ook te Addis Abeba heeft huisgehouden, maar ook voor een troep van 3000 sjifta's,'' die in de buurt van Nirna hadden vertoefd en van plan waren zich aan te sluiten bij andere sjifta's in Wollamo. Geen van deze benden toont ëen uitgesproken vijandigheid tegen vreemdelingen, maar ze zouden toch in ieder geval wel de ltaliaansche troepen aanvallen, als de kans op een overwinning hun groot zou lijken. Een agressieve houding tegenover de buitenlandsche legaties. De houding van de Italianen te Addis Abeba tegenover de vreemde legaties wordt met den dag agressiever. Donderdag werd een sikh bevolen af te stijgen en den fascisti- schen groet te brengen. Dit geschiedde buiten de poorten van de legatie. De man weigerde. Vrijdag werden twee stalknechten van de lega tie om dezelfde reden lastig gevallen. Ook zij weigerden. Men gelooft, dat een verzoek de wacht van Sikhs van de Britsche legatie te verwijderen, bovenaan op de ltaliaansche agenda staat. Gaat deze legatiewacht heen, dan zullen ltaliaansche soldaten de Britsche legatie binnentrekken, wat ze ook reeds met de andere legatiegebouwen gedaan hebben, een wacht plaatsen aan de legatiepoort en zich schuldig maken aan andere agressieve praktijken, waar de Fransche legatie zich op het oogenblik aan moet onderwerpen. Te Harrar is het Britsche consulaat al door inlandsche troepen en door doebats bezet Chapman Andrews, de consul, moet, wanneer hij Diredawa wil binnentrekken, den Italianen hiertoe permissie vragen. In Diredawa is een Britsch-Arabische zaak gedwongen de Union Jack lager te hangen en de ltaliaansche vlag in top te hijschen. De Franschen mogen hun vlag nog uitsteken, maar de rechten, die zij in de stad hebben, verminderen zienderoogen. Een toeneming van 2.000.600 In woners sinds 1931. Het centrale instituut voor de statistiek heeft de eerste voorloopige cijfers bekend ge maakt omtrent de volkstelling, die op 21 April in het koninkrijk heeft plaats gehad. Het aan tal inwoners bedroeg in den nacht van 20 op 21 April 42.438.104. Hierbij zjjn de soldaten en arbeiders in Oost-Afrika niet inbegrepen, doch de getallen hieromtrent houdt men uit mili- aire overwegingen geheim. Tusschen de volkstellingen van '31 en '36 is het aantal geboorten 2.000.000 hooger geweest dan het aantal sterfgevallen, met een gemid delde van 400.000 per jaar. De bouw van duikbooten het verst gevorderd. Het Marineverordnungsblatt publiceert en kele gegevens over den vlootbouw. Daaruit blijkt, dat de bouw van de duikbooten, die het verdrag met Engeland veroorlooft, het verst is gevorderd. Van de 20 kleine duik booten (van 250 ton), die op het program staan, zijn 19 reeds van stapel geloopen. Aan 17 grootere wordt nog gebouwd; daarvan ztjn zes van 500 en twee van 750 ton. De tonne- maat van de andere wordt niet vermeld, maar kan, krachtens het verdrag, tot 2000 ton gaan. Op stapel staan verder de twee slagsche pen van 26.000 ton, die de sterkste eenheden der vloot zullen zijn. Zij naderen hun vol tooiing, evenals drie kruisers, waarvan twee van 10.000 ton. Gebouwd wordt verder aan 16 torpedo jagers van 1625 ton eik. De spanning duurt voort. De toestand blijft in heel Palestina ge spannen. De troepen moeten voor de veilig heid van spoorlijnen en wegen waken. Sedert het begin van de onlusten zyn 814 Arabieren en 53 Joden gearresteerd. De houding van de Arabieren. De Arabische leiders hebben beraadslaagd over de bepaling van een standpunt der Ara bieren tegenover de als een afwijzing hunner eischen opgevatte verleende vergunning tot immigratie van een betrekkelijk groot con- tigent (4500) Joden en ten opzichte van het besluit van de Engelsche regeering, een commissies van onderzoek naar Palestina te zenden. In een oproep wordt bij de Arabieren aan gedrongen op voortzetting van de staking. Cn dezen oproep wordt o.m. gezegd dat de Arabieren weliswaar niet sterk genoeg zijn om Engeland met geweld te dwingen tot eer biediging van de Arabische rechten in Pa lestina, maar door voortzetting der vreed zame staking hopen de Arabieren toch hun doel te bereiken. De door deze staking ge vallen slachtoffers en het leed der Arabische bevolking, moeten betreurd worden, maar daarvoor is alleen de mandaatregeering ver antwoordelijk. Sabotage bij het omroepstation. Daar Dinsdag de draden doorgesneden bleken tusschen de studio van den radio- omroep en den zender, moest Dinsdagavond de uitzending van de Palestijnsehe omroep- maatschappij worden gestaakt. Een Duitscli zendeling in Abessinië vermoord. De Duitsche zendeling Muller, moet, naar Reuter uit Khartoem verneemt in Oost-Abes- sinië door inlanders zijn vermoord. De Abes sijnsche regeering te Gore heeft een escorte naar de plaats gezonden om de weduwe van den vermoorde en een collega van hem af te halen. FEU ILLE TON. ROMAN VAN 13 HANNO PLESSEN. 36) „Waarvan Renate Ik zei je zooeven toch a', dat ik absoluut zonder middelen ben." ..Die acute kwaal zal toch wei niet chro nisch worden, wat...? Integendeel, je zult dat geld gemakkelijk bij elkaar kunnen krijgen... •^ee, staar me nu maar niet zoo onnoozel aan... Die paar muziekbladen daar boven op Je kamer z|jn misschien wel het honderd voudige waapd in goede, echte bankbiljet- om nog maar niet eens te spreken Van hetgeen je nog scheppen zult... schep pen moet... een geniaal en in sommige op zichten zoo verschrikkelijk dom mensch als J0-.. Ja, nu weet je niet meer hoe je 't hebt, Wat..." Renate, wien zijn innerlijke ontroering geenszins ontgaat en die al evenzeer bemerkt, h°e het in hem gist en kookt, vervalt opzet telijk bi een wat losseren, gekscherenden to°n, want met haar fijne zesde zintuig Voelt ze, dat ze nu niet weekhartig mag zijn. Uit oogenblik ia er slechts één ding dat aar liefdeswerk kan bekronen, n.I. dit: den pan, dien zij het leven heeft gered en wien Zij haar liefde heeft geschonken, nu ook het vertrouwen in zichzelf, zijn capaciteiten en tin roeping terug te geven. Dit laatste ech ter kan slechts geschieden door een eenvoudige vanzelfsprekendheid, zonder pathos en zonder groote woorden... Dat het haar inderdaad gelukt, bewijst haar de uitdrukking van zijn levendig gelaat, dat den str(jd en de eindelgke overwinning in zijn binnenste weerspiegelt en waarvan geen enkele phase haar scherp ob- serveerenden blik ontgaat, terwijl zij zegt: Ja, talent en begaafdheid, dat beteekent voor slechts eenigermate gunstige omstan digheden meer dan uitsluitend een goede kans om wat te verdienen. Ik spreek uit er varing... Mijn deel van het beperkte vermo gen der familie Royter Is aan de inflatie ten offer gevallen... en wat ik van mijn man heb geërfd, toonde een saldo van nul, komma nul, repetent... Maar desondanks kan ik er zeer goed komen... mag ik me verheugen in een nog steeds aangroeiend banksaldo... en dat alles louter als resultaat van m'n werk als schrijfster. Mpn moet zich slechts weten aan te passen, dat wil zeggen zich opnieuw weten in te stellen. Als je eens rondkijkt, zul je juist in de oud-Oostenrijksche adellijke families groote omwentelingen ontdekken. Veranderingen welker scherpe tegenstellin gen den daardoor getroffenen ongetwijfeld rake klappen hebben toegebracht. Maar wien de genius zijn gaven in de wieg heeft gelegd, die kent geen moeilijkheden, omdat hij boven de alledaagsheid met haar normen verheven is... Zulken menschen is zelfs veroorloofd, dat zij zich af en toe eens dom en kinder achtig aanstellen... Slechts wanneer zijn hun roeping niet begrepen hebben of... hun licht onder de korenmaat stelden, zou dat niet te verontschuldigen zijn". Diep boort Sylvester Vonberg's stralende blik zich in Renate's wijd geopende oogen, den spiegel van haar ziel, die zich hem biedt in haar gansche rijkdom. „Ja," zegt h|j langzaam en vol eerlijke overtuiging, „dat is... jouw gouden brug... Ik dank je, Renate..." Dan buigt h|j zich over haar mooie, smalle handen... Sinds twee dagen is Szartossy nu toch de gelukkige bezitter van den zoo stellig beloof den brief van Barones Geitier uit Cairo en evenzoo lang bezwaart het hem, dat hij Jo- hanna's ring, welke hij, door Vonberg's schul den te betalen, bij den directeur van het ho tel heeft ingelost, nog niet aan de recht matige eigenares heeft terug gezonden. De oude dame toch heeft hem, tusschen enthou siaste beschrijvingen van het Egyptische winterseizoen door, toevertrouwd, dat de ver loving van haar nichtje met den geadopteer- den zoon van Sir Herbert Hawkins, zeer spoedig te verwachten is. Tengevolge van deze verrassende mededeeling houdt Szar tossy zich in gedachten weer meer met het jonge meisje herig, welks persoonlijkheid hem interesseert en welks lot, voor zoover hem dit bekend is, zijn deelneming heeft op gewekt. Een verloving uit teleurgestelde liefde meent hij van Johanna niet te mogen ver wachten. Evenmin acht hij het in overeen stemming met haar karakter, dat zij de ont goocheling, welke Sylvester Vonberg haar be reid heeft, zoo spoedig zou kunnen vergeten om in een nieuwe liefde troost te vinden. Maar welke dan ook de diepe innerlijke be weegredenen mogen rijn, die achter zoo moei lijk te begrijpen, uiterlijke feit staan, in ieder geval komt Stefan Szartossy tot de conclusie, dat het nu toch langzamerhand tijd wordt de jonge barones haar eigendom onder een of ander onschuldig voorwendsel te doen toekomen. Zoo kan bijvoorbeeld de ring eerst thans bij het opruimen van de hotelkamer gevonden z|jn. Hij steekt hem derhalve bij zich met het voornemen hem van ïnnbruck uit te verzen den. Hij wil ook de geringste mogelijkheid van kletspraatjes vermijden en deze zouden zeer gemakkelijk kunnen ontstaan, wanneer hij de expeditie van het kleine postkantoor te Igls uit bezorgde. Daarmee heeft hg dan tevens voor vandaag een programma, een doel, iets dat hem even uit de sleur van allen dag brengt en dat zijn gedachten aan de vrouw, van wie hij zich verder dan ooit verwijderd voelt, wat afleidt... Het toeval echter, dat er zoo vaak op uit is de menschen naar z|jn wilekeur te leiden, het toeval dus wil het, dat ook Renate zich dezen dag in Innsbruck ophoudt. Dr. Delmer, die zich nog wat zwak voelt na den vrij ernstigen griepaanval, verheugt zich uitermate over haar onverwacht bezoek. Renate is werkelijk ontsteld zoo slecht ais hjj er uit riet en terwijl z|j de hartelijkheid en de warme toegenegenheid voelt, welke er van hem uitgaan verwijt z|j zich zelf in stilte, dat ze zich den laatsten tijd aan den ouden trouwen vriend zoo weinig gelegen heeft laten liggen. „Als ik geweten had, dat u riek was, doc tor..." „Ach, onzin... breekt u zich daarover maar niet het hoofd. Mijn ziekte had niets te be- teekenen... en u hebt uw tijd in ieder geval nuttig besteed..." „Ik... ja, ik heb een novelle geschreven, die binnenkort voor de radio zal worden voor gedragen... door Margot Sellert van het Mün- chener Kleintooneel... Ik zal u tegen dien tijd nog wel waarschuwen". „Prachtig... ach, beste doctor, ik moet tot m'n schande erkennen, dat ik niet zoo heel vlijtig ben geweest..." Renate bloost als een jong meisje. „Toch", meent Delmer volkomen ernstig te moeten protesteeren. „U hebt gedurende den tijd, dat wij elkaar niet gezien hebben iets tot stand gebracht, dat aan het wonderbaar lijke grenst... U bent jonger geworden en... nog mooier". Bewonderend en onderzoekend tegelijk blijft rijn blik gevestigd op haar smal, edel gelaat en het warme inkarnaat van haar wangen, waarvan de zachte blos nu voor een purperen bloedgolf plaats maakt... Renate slaat haar oogen neer. Deze woor den van haar vaderlijken vriend zijn zoo ver verwijderd van de banaliteit van een laf com pliment, zooals een of andere bewonderaar dat zou hebben gedebiteerd, dat ze een oogen blik overlegt, of ze hem deelgenoot zal maken van haar geluk. Een menschelijk zeer wel te begrijpen zeker iets dwingt haar tot mededeelzaamheid... Reeds opent rij den mond, als zij zich plotseling het eigenlijk doel van haar bezoek aan Delmer's kantoor herinnert. En daarmee blijft het hooge woord onuitge sproken. In plaats daarvan zegt ze lachend: „In ieder geval ben ik schandelijk lichtzin nig geworden..." „Zoo?!" „Ja werkelijk... ik zou graag... ik bedoel... ik heb vijfduizend mark noodig". „Direct of dadelijk?" schertst Delmer. „In alle ernst, doctor... onmiddellijk... hier op tafel..." „Ja, maar waaivoor dan, kind?" „AchRenate is zichtbaar verlegen. „Ik... ik wil een paar dingen koopen en... nu ja „Neemt u mg niet kwalijk, mevrouwtje, die vraag viel me nu werkelijk spontaan uit den mond bij uw verrassende mededeeling. Natuur lijk gaat het mij niets aan, wat u met uw geld wilt doen... Ik hoop, dat u mij niet voor indis creet zult houden..." KUk goed uit Uw oogen. er zUn handelaren die meer op winsbejag dan op fatsoen gesteld zijn en die U, als Ge naar "AKKERTJES" vraagt, een nabootsing gevent Velen begrijpen dan niet, dat ze hun ptjn niet kwijt raken. Toch is dat heel begrij pelijk. want men gaf U iets dat met "AKKERTJES" niet anders gemeen heeft dan den uiterlijken vorm. "AKKERTJES" zijn voorzien van nevenstaand merk. Soortgelijke artikelen zónder het neven staand merk zijn geen "AKKERTJES",, Nederlandsch Product Recept van Apotheker Dumont Koker met 12 stuks 52 ct. Z&kdooaje. 3 stuks 20 ct. De Daily Herald meldt, dat stappen bg de regeering zullen worden gedaan om te voor komen, dat Duitschland Britsche firma's zou dwingen bij Duitsche scheepsbouwers orders te plaatsen als middel om zich de betaling te verzekeren van bevroren credieten. Op de jaarvergadering van het vakverbond van machinisten en scheepsbouwers te Scar- borough werd verklaard, dat Britsche firma's werden gedwongen in Duitschland orders te plaatsen voor den bouw van schepen, onge acht of zij iets met scheepvaart te doen heb ben of schepen noodig hebben. De schepen zouden dan worden verkocht aan scheepvaart- vaartmaatschappijen en de Britsche scheeps bouwindustrie zou daar de dupe van zijn. Noderlandsche officieele belang stelling. Gisteren is het eerste, 24 km lange deel van den rijksautoweg van Keulen door het indus triegebied door minister Goebbels geopend, o.m. in tegenwoordigheid van den Nederiandschen minister van waterstaat, jhr. ir. O. C. A. van Lidth de Jude en van den voorzitter van de K.N.A.C., mr. J. Lenthorst Homan. Voorts was de voorzitter van de touringclub van België bg de opening aanwezig, terwijl 150 Nederiand- sche en 50 Belgische auto's met belangstellen den gevolg hadden gegeven aan de uitnoodi- ging van de D.DA.C. Uiteraard waren van Duitsche zgde alle partij-instanties vertegen woordigd. DE KING EDWARD VIII. Koning Eduard heeft toestemming verleend om de nieuwste der groote locomotieven der Great Western spoorwegmaatschappij, die op het oogenblik in de werkplaatsen nog aange duid wordt als nr. 6029, den naam King Edward VIII te verleenen. Wijziging bi den staf der B.B.G. De Daily Telegraph meldt, dat Cecil Mad- den, die tot nu toe een belangrijke rol heeft gehad bij de samenstelling der programma's voor de rijksuitzendingen, als „producere" is overgeplaatst naar de afdeeling televisie, waar hij in de plaats komt van den heer Eustace Robb, die ontslag heeft genomen bg de B.B.C. Hoewel er 588 sollicitanten waren voor de functie van omroeper voor de televisie-uit zendingen, zal er een nieuwe oproep worden gedaan. De diretceur van de afdeeling tele visie wenscht Iemand van athletische gestalte, die niet geaffecteerd praat. Hg mag niet roodharig zijn, omdat deze kleur niet goed doorkomt. De uitzendingen zullen omtreeks half Juli beginnen. „Maar m'n beste doctor Delmer, hoe kunt u nu zooiets zeggen... U weet toch, dat u m'n beste en trouwste vriend bent..." „Dan is het goed... Een oogenblikje alstu blieft..." Delmer drukt op den knop van een electrische schel en draagt den binnentreden- den bediende op het verlangde bedrag onmid dellijk van de bank te halen. Terwijl de man zich van deze taak kwgt, praten Renate en haar zaakwaarnemer slechts over verschillende algemeenheden. Vriendschappelijk als steeds, maar nochtans gaapt er een kloof tusschen hen, een zekere spanning, die niet wgken wil, tenminste nu niet. Wel bg hun volgende ontmoeting, hoopt Renate. Bg een volgend bezoek zal ze haar hart voor den vaderlijken vriend uitstorten... Want zoodra Sylvester zgn zaken geregeld heeft, zgn composities zal hebben ingezonden en daarmee tevens zgn nieuw burgerlijk be staan als musicus zal zgn begonnen, is het tijd, dat haar verhouding tegenover hem haar officielen naam wordt gegeven. Zoo denkt Renate... „Ziezoo, daar hebben we het geld", zegt dr. Delmer, die van den blnnentredenden be diende de bankbiljetten in ontvangst neemt om ze daarna voor Renate uit te tellen. Met een knikje betuigt ze haar accoordbe- vinding en als zg het geld in haar taschje heeft geborgen, staat ze ook onmiddellijk op. „Hartelijk dank", zegt ze, den advocaat de hand toestekend, „ik zal u nu niet langer ophouden. Een spoedig algeheel herstel... en tot ziens..." Peinzend en min of meer bezorgd is de blik. waarmede de oude man z'n cliënte door het raam nastaart. En als de vrouw aan zijn gezichtskring onttrokken is, neemt hg met een zucht weer achter zgn schrijftafel plaats.. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1