Buitenlandsch Overzicht.
DE GOUDEN
BRUG
AKKERTJES CACHET5)
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA^M
De Italianen in
Abessinië.
Hl
No. 7755
EERSTE BLAD
ZATERDAG 23 MEI 1936
64ste JAARGANG
Per Waco met de Pinksterda
gen naar Belgiëen Duitschland
Ingrijpende politieke
verandering in Italië.
De executies te
Addis Abeba.
De bevolking van Italië.
De Duitsche vlootbouw.
De onrust in Palestina.
Cs
nGUrULGJtl
De Britsche scheepsbouwindustrie
en de bouw van schepen in
Duitschland.
Goebbels opent rijksautoweg
Keulen-Dusseldorp.
De televisie.
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heidersche Courant 1.50; Koegras.
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.
NederL Oost- en West-Indlë per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50. 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 413
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele pr(js. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
ltaliaansche ijver in Abessinië. - Duitschland wil het gekwelde
Europa nieuw leven geven, zegt Goebbels.
ltaliaansche
ijver in
Abessinië.
De Italianen leggen
een bewonderenswaardi-
gen (jver aan den dag
ten opzichte van de cul
tiveering van Abessinië.
Inderdaad hebben zij
ook tijdens de oorlogsvoering getoond voor
geen moeilijkheden te staan als het gaat om
het aanleggen van wegen en het bouwen van
bruggen. De plannen, die in den laatsten tijd
gemaakt zijn en met de uitvoering waarvan
men reeds gedeeltelijk is begonnen, zuilen het
hunne wel moeten doen tegenover het buiten
land. Hieruit zal onomstooteljjk moeten wor
den bewezen welke goede en ernstige plannen
Italië heeft met zijn nieuw veroverd gebied en
op welke wijze het ltaliaansche bewind ten
zegen wil zijn van Abessinië. Zich eenige
illusies te maken van een eventueeien ge-
biedafstand van Abessinië is dwaasheid. Met
Italië zal over Abessinië niet meer te praten
zijn. We zijn dan ook heusch benieuwd wat
het resultaat zal zijn van de besprekingen van
de Volkenbondsvergadering, die volgende
maand over deze kwestie gehouden wordt
in een hoofdartikel schreef de N. R. Crt,
Woensdagavond over den „ijver en armoede"
van de Italianen. Wij ontleenen aan dat arti
kel het volgende:
De Italiaaen laten geen gras groeien over
hun overwinning. Reeds is een belangrijke
groep aspirant-kolonisten naar Afrika ver
trokken. Een grootsch plan tot aanleg van
duizenden kilometers geasfalteerden weg is
al in bewerking, Het zullen wegen worden die
in elk jaargetijde berijdbaar zijn. Ontzaglijke
sommen zal dit werk zeker verslinden. Want
een groot gedeelte der tracjecten is zeer ge
accidenteerd. De hooge stand van het water
in de bergstroomen gedurende den regentijd,
maakt machtige bruggen noodig over de bed-
digen dezer rivieren, hoog in hun daden. Deze
dingen echter zijn de Italianen ook ten zeer
ste toevertrouwd. Het aanleggen van groote
werken is voor hen niet slechts taak, maar
een ware liefhebberij.
De aanleg van wegen door Abessinië voor
den veldtocht, moet dan ook een kolfje naar
de hand van de Italianen geweest zijn.
Een bezwaar moet het nu toch wel zijn,
dat die dingen veel geld zullen kosten. De
stand der ltaliaansche financiën is een ge
heim. Wij hooren enkel af en toe, dat hij niet
zoo slecht zou zijn, als de buitenwereld heet
te meenen. Ja, soms kan men zelfs vernemen,
dat Italië zich volstrekt niet in financieele
moeilijkheden bevindt. Men geeft uiteraard,
liefst zoo weinig mogelijk van zijn financieele
beklemming toe, omdat de vijandige buiten
wereld daaruit conclusies zou kunnen trekken
betreffende de uitwerking van de sancties.
Toch verneemt men wel eens wat, Als men
het bovenstaande in rekening brengt, zijn de
mededeelingen, die de ltaliaansche minister
van financiën in de Kamer heeft gedaan, niet
van belangwekkendheid verstoken. Men krijgt
er eenige voorstelling door, of men wordt
eraan herinnerd, hoe diep Italië onder den
oorlog gebukt heeft gegaan, en verder nog
Vertrek Zaterdagmiddag 30 Mei
Terug Maandag I Juni
Retour Antwerpen f4.50 Brussel f5.00
Dusseldorp f 5 00 Keulen f6.00
Inlicht.: WACO, Kanaalw. 137, Den Helder.
gebukt zal gaan. Om den staat aan geld te
helpen heeft men o.a. den bouw van nieuwe
huizen verboden, en het uitgeven van hypo
theken. De inperking van crediet moet ver
lammend van uitwerking zfjn geweest op het
normale, oeconomische leven. Stellig zal men
zich de opzichtige inzameling van goed her
inneren, maar veel belangrijker was de stille
maatregel van het in beslag nemen van alle
buitenlandsche papieren van waarde in het
bezit van Italianen, zooveel mogelijk ook als
deze papieren zich in het buitenland bevonden.
Daarmede is de aankoop van oorlogsbehoeften
betaald. De bezitters hebben er obligaties in
lire voor gekregen. Verarming en feitelijke
inflatie heeft deze maatregel teweeggebracht.
Voor den oorlog waren nog vele andere din
gen noodig, die Italië zelf niet bezit, schreef
het blad verder in dit artikel, en het noemt
dan een interessant geval, dat groote poli
tieke beteekenis heeft gekregen,en wel van
een aard, die Rome uitsluitend onaangenaam
kan z(jn.
Italië kreeg zijn kolen uit Duitschland. Het
betaalde daarvoor niet met contanten, maar,
naar het heet, met aandeelen in Oostenrijk-
sche industrieele ondernemingen. De invloed
van Duitschland in de Oostenrijksche nijver
heid moet in den loop van dit voorjaar uiter
mate gestegen zijn, ten koste van den invloed
der Italianen. Dit is voor Oostenrijk een be
denkelijk verschijnsel en voor Italië een van
de noodlottige offers, die de oorlog noodig
maakte. Let men op het tempo, waarmede nu
het werk in Abessinië ondernomen zal worden,
dan is het gemakkelijk uit te rekenen, hoe
kwetsbaar Italië voor de voortzetting van de
sancties is. Hoezeer het een herleving van
zijn in- en uitvoer noodig heeft, blijkt o.a. uit
het feit, dat meer dan twee milliard lire be
schikbaar zijn gesteld als steun voor de terug-
keerende soldaten.
Duitschland
als redder
in den nood
In de sluitingsverga
dering van den Duit-
schen juristendag te
Leipzig, heeft rijksmi
nister Goebbels een rede
gehouden, waarin hij
o.m. wees op het beginsel, dat de wetten het
leven niet den weg moeten voorschrijven,
maar zich omgekeerd naar het leven moeten
richten. Uitvoerig besprak Goebbels het pro
bleem der indmdueele vrijheid, waarbij hij
met nadruk de stelling verwierp, dat er in
Duitschland geen persvrijheid meer zou be
staan. De individueele rechten en vrijheden
zijn slechts beprekt, waar zij in strijd waren
met de levensnoodzakelijkheden van het volk.
Zoo staat het ook met de rechtsbeginselen
tusschen de volkeren. Geen staat heeft het
recht zich op te werpen als rechter over de
binnenlandsche aangelegenheden van een an
deren staat. De wetten, volgens welke een
volk zij n bestaan in het binnenland organi
seert, zijn slechts aan zijn eigen oordeel onder
worpen. Derhalve kan het op het nationaal-
socialisme niet den minsten indruk maken,
wanneer zekere anti-Duitsche, meest Joodsche
juristen, op grond van artikelen de wetteloos
heid der nationaal-socialistisehe revolutie
meenen te kunnen aantoonen. Dit is ook de
basis van de Duitsche critiek op het verdrag
van Versailles, dat niet berust op een Duit
sche onderteekening, maar op een bedreiging
met geweld. Vandaar ook, dat Hitier deze on
draaglijke artikelen vervangen heeft door
nieuwe feiten.
Met het opstellen van een nieuwen,
hechten rechtsgrondslag gelooft Duitsch
land een kostbare bijdrage te hebben ge
leverd tot de consolidatie van Europa.
Wij, nationaal-socialisten aldus Goebbels
willen niet alleen ons eigen land opbouwen,
wij willen het gekwelde Europa nieuw leven
geven. Het kan alleen gezond worden door de
gezondheid van al zijn leden. Wij hopen, dat
de wereld toch nog tot een waren vrede zal
komen. De volkeren hebben een recht tot
leven en de staatslieden moeten aan dit recht
gehoor geven. Vrede en welvaart berusten op
rechtvaardigheid en deze rechtvaardigheid
willen wfl tot overwinning brengen.
Noodzakelijke wijzigingen in het
regime als gevolg der sancties.
Reuter meldt uit Rome:
Volgens bepaalde geruchten, die onder alle
voorbehoud moeten worden ontvangen, zou
Italië zich aan den vooravond bevinden van
een politieke hervorming, die het karakter
zou dragen van een ware constitutioneele om
wenteling. Gelijk men weet heeft de Koning
van Italië reeds den titel gekregen van Kei
zer van Ethiopië, hetwelk reeds een wijziging
van de grondwet noodzakelijk heeft gemaakt
en voorts is reeds herhaaldelijk sprake ge
weest van een opheffing van de Kamer van
Afgevaardigden. Zoo verklaarde Mussolini in
een rede van 23 Maart j.1., dat de vervanging
van dit orgaan, door een corporatieve Kamer,
binnenkort haar beslag zou krijgen. Boven
dien is door den veldtocht in Abessinië die de
nationale industrie en handel aan banden ge
legd heeft, de organisatie van een nieuwe
staatshuishouding ingeleid. Het regime der
sancties heeft aan het land offers opgelegd,
waarvan het profijt zal kunnen trekken; de
buitenlandsche handel is aanmerkelijk inge
krompen en de handelsbalans verbeterd.
Het fascistische bewind zou besloten
hebben, dat deze uitzonderingstoestand
regel zal moeten worden en dat Italië
nooit meer dezelfde handelsbetrekkingen
met aanctionistische landen zal aanbin-
den, als vroeger.
De oeconomische beperkingen, die Italië
zich opgelegd heeft, in het belang van het
publieke welzijn, zullen derhalve in de grond
wet moeten worden neergelegd. Ook wordt
een wijziging in de bezetting der hoogste
staatsambten overwogen. De meest populaire
fascistische figuren, die als vrijwilligers in
Oost-Afrika hebben gediend en thans terug
gekomen zijn, zooals graaf Ciano en de oud-
partij-secretaris Varinaeci, of de gouverneur
van Rome, Bottai, zullen zich met nieuwe
ambten bekleed zien. Ook is het niet onmo
gelijk, dat eenige portefeuilles, die Mussolini
op het oogenblik zelf beheert, zullen worden
toegewezen aan nieuwe ministers.
Al deze geruchten, hebben echter nog geen
officieele bevestiging gevonden.
De correspondent van de Times, die Addis
Abeba heeft moeten verlaten, meldde 18 Mei
uit Dzjibouti aan zijn blad, dat de executies
van Abessijnen op grond van vage aanwijzin
gen of terzake van het in hun bezit zijn van
wapens te Addis Abeba, aanhouden. 45 men-
schen zijn Donderdagavond doodgeschoten en
23 zouden gefusileerd worden op den dag, dat
hij Addis Abeba verliet. De Abessijnen vlucht
ten nog steeds naar de heuvels, waar
sjoema's (leiders), sjifta's (benden) vormen,
om hun rechten te verdedigen. Een van de
dorpen, waar zoo'n bendehoofd zetelt, is kort
voor het vertrek van den correspondent door
een Engelschman bezocht, die vriendelijk ont
vangen werd en met het bendehoofd thee
heeft gedronken.
De onrust in het binnenland.
Over het geheele land treft men dergelijke
benden aan; de kleine expedities, die maar
schalk Badoglio groot genoeg achtte om den
weerstand te overwinnen, worden grooter.
Vrijdag zijn verscheidene duizenden Askari's
naar Addis Alem vertrokken, omdat zich in
den omtrekt van die plaats 5000 sjifta's moes
ten bevinden. Op dienzelfden dag zijn meer
dan 90 vrachtauto's met Askari's, vergezeld
van marcheerende troepen, voorbij de poorten
van de Britsche legatie vertrokken in de
richting van Dessié en Ankober, waar een
kleine expeditie door de Abessijnsche ben
den, die boven in de bergen verbleven, was
uiteengeslagen. Ook Godjam moet vol met
dergelijke benden zitten en de vlucht van tien
Britsche leden van een Britsch bijbelgenoot
schap uit Asba Tafari, de hoofdstad van de
provincie Chercher, was niet alleen een vlucht
voor plaatselijke rooverbenden van het soort,
dat ook te Addis Abeba heeft huisgehouden,
maar ook voor een troep van 3000 sjifta's,'' die
in de buurt van Nirna hadden vertoefd en
van plan waren zich aan te sluiten bij andere
sjifta's in Wollamo. Geen van deze benden
toont ëen uitgesproken vijandigheid tegen
vreemdelingen, maar ze zouden toch in ieder
geval wel de ltaliaansche troepen aanvallen,
als de kans op een overwinning hun groot
zou lijken.
Een agressieve houding tegenover
de buitenlandsche legaties.
De houding van de Italianen te Addis
Abeba tegenover de vreemde legaties wordt
met den dag agressiever. Donderdag werd
een sikh bevolen af te stijgen en den fascisti-
schen groet te brengen. Dit geschiedde buiten
de poorten van de legatie. De man weigerde.
Vrijdag werden twee stalknechten van de lega
tie om dezelfde reden lastig gevallen. Ook zij
weigerden. Men gelooft, dat een verzoek de
wacht van Sikhs van de Britsche legatie te
verwijderen, bovenaan op de ltaliaansche
agenda staat. Gaat deze legatiewacht heen,
dan zullen ltaliaansche soldaten de Britsche
legatie binnentrekken, wat ze ook reeds met
de andere legatiegebouwen gedaan hebben,
een wacht plaatsen aan de legatiepoort en
zich schuldig maken aan andere agressieve
praktijken, waar de Fransche legatie zich op
het oogenblik aan moet onderwerpen.
Te Harrar is het Britsche consulaat al door
inlandsche troepen en door doebats bezet
Chapman Andrews, de consul, moet, wanneer
hij Diredawa wil binnentrekken, den Italianen
hiertoe permissie vragen. In Diredawa is een
Britsch-Arabische zaak gedwongen de Union
Jack lager te hangen en de ltaliaansche vlag
in top te hijschen. De Franschen mogen hun
vlag nog uitsteken, maar de rechten, die zij in
de stad hebben, verminderen zienderoogen.
Een toeneming van 2.000.600 In
woners sinds 1931.
Het centrale instituut voor de statistiek
heeft de eerste voorloopige cijfers bekend ge
maakt omtrent de volkstelling, die op 21 April
in het koninkrijk heeft plaats gehad. Het aan
tal inwoners bedroeg in den nacht van 20 op
21 April 42.438.104. Hierbij zjjn de soldaten en
arbeiders in Oost-Afrika niet inbegrepen, doch
de getallen hieromtrent houdt men uit mili-
aire overwegingen geheim.
Tusschen de volkstellingen van '31 en '36 is
het aantal geboorten 2.000.000 hooger geweest
dan het aantal sterfgevallen, met een gemid
delde van 400.000 per jaar.
De bouw van duikbooten het verst
gevorderd.
Het Marineverordnungsblatt publiceert en
kele gegevens over den vlootbouw. Daaruit
blijkt, dat de bouw van de duikbooten, die
het verdrag met Engeland veroorlooft, het
verst is gevorderd. Van de 20 kleine duik
booten (van 250 ton), die op het program
staan, zijn 19 reeds van stapel geloopen. Aan
17 grootere wordt nog gebouwd; daarvan ztjn
zes van 500 en twee van 750 ton. De tonne-
maat van de andere wordt niet vermeld,
maar kan, krachtens het verdrag, tot 2000
ton gaan.
Op stapel staan verder de twee slagsche
pen van 26.000 ton, die de sterkste eenheden
der vloot zullen zijn. Zij naderen hun vol
tooiing, evenals drie kruisers, waarvan twee
van 10.000 ton.
Gebouwd wordt verder aan 16 torpedo
jagers van 1625 ton eik.
De spanning duurt voort.
De toestand blijft in heel Palestina ge
spannen. De troepen moeten voor de veilig
heid van spoorlijnen en wegen waken.
Sedert het begin van de onlusten zyn 814
Arabieren en 53 Joden gearresteerd.
De houding van de Arabieren.
De Arabische leiders hebben beraadslaagd
over de bepaling van een standpunt der Ara
bieren tegenover de als een afwijzing hunner
eischen opgevatte verleende vergunning tot
immigratie van een betrekkelijk groot con-
tigent (4500) Joden en ten opzichte van
het besluit van de Engelsche regeering, een
commissies van onderzoek naar Palestina te
zenden.
In een oproep wordt bij de Arabieren aan
gedrongen op voortzetting van de staking.
Cn dezen oproep wordt o.m. gezegd dat de
Arabieren weliswaar niet sterk genoeg zijn
om Engeland met geweld te dwingen tot eer
biediging van de Arabische rechten in Pa
lestina, maar door voortzetting der vreed
zame staking hopen de Arabieren toch hun
doel te bereiken. De door deze staking ge
vallen slachtoffers en het leed der Arabische
bevolking, moeten betreurd worden, maar
daarvoor is alleen de mandaatregeering ver
antwoordelijk.
Sabotage bij het omroepstation.
Daar Dinsdag de draden doorgesneden
bleken tusschen de studio van den radio-
omroep en den zender, moest Dinsdagavond
de uitzending van de Palestijnsehe omroep-
maatschappij worden gestaakt.
Een Duitscli zendeling in Abessinië
vermoord.
De Duitsche zendeling Muller, moet, naar
Reuter uit Khartoem verneemt in Oost-Abes-
sinië door inlanders zijn vermoord. De Abes
sijnsche regeering te Gore heeft een escorte
naar de plaats gezonden om de weduwe van
den vermoorde en een collega van hem af te
halen.
FEU ILLE TON.
ROMAN VAN
13 HANNO PLESSEN.
36)
„Waarvan Renate Ik zei je zooeven toch
a', dat ik absoluut zonder middelen ben."
..Die acute kwaal zal toch wei niet chro
nisch worden, wat...? Integendeel, je zult dat
geld gemakkelijk bij elkaar kunnen krijgen...
•^ee, staar me nu maar niet zoo onnoozel
aan... Die paar muziekbladen daar boven op
Je kamer z|jn misschien wel het honderd
voudige waapd in goede, echte bankbiljet-
om nog maar niet eens te spreken
Van hetgeen je nog scheppen zult... schep
pen moet... een geniaal en in sommige op
zichten zoo verschrikkelijk dom mensch als
J0-.. Ja, nu weet je niet meer hoe je 't hebt,
Wat..."
Renate, wien zijn innerlijke ontroering
geenszins ontgaat en die al evenzeer bemerkt,
h°e het in hem gist en kookt, vervalt opzet
telijk bi een wat losseren, gekscherenden
to°n, want met haar fijne zesde zintuig
Voelt ze, dat ze nu niet weekhartig mag zijn.
Uit oogenblik ia er slechts één ding dat
aar liefdeswerk kan bekronen, n.I. dit: den
pan, dien zij het leven heeft gered en wien
Zij haar liefde heeft geschonken, nu ook het
vertrouwen in zichzelf, zijn capaciteiten en
tin roeping terug te geven. Dit laatste ech
ter kan slechts geschieden door een eenvoudige
vanzelfsprekendheid, zonder pathos en zonder
groote woorden... Dat het haar inderdaad
gelukt, bewijst haar de uitdrukking van zijn
levendig gelaat, dat den str(jd en de eindelgke
overwinning in zijn binnenste weerspiegelt en
waarvan geen enkele phase haar scherp ob-
serveerenden blik ontgaat, terwijl zij zegt:
Ja, talent en begaafdheid, dat beteekent
voor slechts eenigermate gunstige omstan
digheden meer dan uitsluitend een goede
kans om wat te verdienen. Ik spreek uit er
varing... Mijn deel van het beperkte vermo
gen der familie Royter Is aan de inflatie ten
offer gevallen... en wat ik van mijn man
heb geërfd, toonde een saldo van nul, komma
nul, repetent... Maar desondanks kan ik er
zeer goed komen... mag ik me verheugen in
een nog steeds aangroeiend banksaldo... en
dat alles louter als resultaat van m'n werk
als schrijfster. Mpn moet zich slechts weten
aan te passen, dat wil zeggen zich opnieuw
weten in te stellen. Als je eens rondkijkt, zul
je juist in de oud-Oostenrijksche adellijke
families groote omwentelingen ontdekken.
Veranderingen welker scherpe tegenstellin
gen den daardoor getroffenen ongetwijfeld
rake klappen hebben toegebracht. Maar wien
de genius zijn gaven in de wieg heeft gelegd,
die kent geen moeilijkheden, omdat hij boven
de alledaagsheid met haar normen verheven
is... Zulken menschen is zelfs veroorloofd,
dat zij zich af en toe eens dom en kinder
achtig aanstellen... Slechts wanneer zijn hun
roeping niet begrepen hebben of... hun licht
onder de korenmaat stelden, zou dat niet te
verontschuldigen zijn".
Diep boort Sylvester Vonberg's stralende
blik zich in Renate's wijd geopende oogen,
den spiegel van haar ziel, die zich hem biedt
in haar gansche rijkdom.
„Ja," zegt h|j langzaam en vol eerlijke
overtuiging, „dat is... jouw gouden brug... Ik
dank je, Renate..."
Dan buigt h|j zich over haar mooie, smalle
handen...
Sinds twee dagen is Szartossy nu toch de
gelukkige bezitter van den zoo stellig beloof
den brief van Barones Geitier uit Cairo en
evenzoo lang bezwaart het hem, dat hij Jo-
hanna's ring, welke hij, door Vonberg's schul
den te betalen, bij den directeur van het ho
tel heeft ingelost, nog niet aan de recht
matige eigenares heeft terug gezonden. De
oude dame toch heeft hem, tusschen enthou
siaste beschrijvingen van het Egyptische
winterseizoen door, toevertrouwd, dat de ver
loving van haar nichtje met den geadopteer-
den zoon van Sir Herbert Hawkins, zeer
spoedig te verwachten is. Tengevolge van
deze verrassende mededeeling houdt Szar
tossy zich in gedachten weer meer met het
jonge meisje herig, welks persoonlijkheid
hem interesseert en welks lot, voor zoover
hem dit bekend is, zijn deelneming heeft op
gewekt.
Een verloving uit teleurgestelde liefde
meent hij van Johanna niet te mogen ver
wachten. Evenmin acht hij het in overeen
stemming met haar karakter, dat zij de ont
goocheling, welke Sylvester Vonberg haar be
reid heeft, zoo spoedig zou kunnen vergeten
om in een nieuwe liefde troost te vinden.
Maar welke dan ook de diepe innerlijke be
weegredenen mogen rijn, die achter zoo moei
lijk te begrijpen, uiterlijke feit staan, in
ieder geval komt Stefan Szartossy tot de
conclusie, dat het nu toch langzamerhand tijd
wordt de jonge barones haar eigendom onder
een of ander onschuldig voorwendsel te doen
toekomen.
Zoo kan bijvoorbeeld de ring eerst thans
bij het opruimen van de hotelkamer gevonden
z|jn. Hij steekt hem derhalve bij zich met het
voornemen hem van ïnnbruck uit te verzen
den. Hij wil ook de geringste mogelijkheid
van kletspraatjes vermijden en deze zouden
zeer gemakkelijk kunnen ontstaan, wanneer
hij de expeditie van het kleine postkantoor
te Igls uit bezorgde. Daarmee heeft hg dan
tevens voor vandaag een programma, een
doel, iets dat hem even uit de sleur van
allen dag brengt en dat zijn gedachten aan
de vrouw, van wie hij zich verder dan ooit
verwijderd voelt, wat afleidt...
Het toeval echter, dat er zoo vaak op uit
is de menschen naar z|jn wilekeur te leiden,
het toeval dus wil het, dat ook Renate zich
dezen dag in Innsbruck ophoudt.
Dr. Delmer, die zich nog wat zwak voelt
na den vrij ernstigen griepaanval, verheugt
zich uitermate over haar onverwacht bezoek.
Renate is werkelijk ontsteld zoo slecht ais
hjj er uit riet en terwijl z|j de hartelijkheid
en de warme toegenegenheid voelt, welke er
van hem uitgaan verwijt z|j zich zelf in
stilte, dat ze zich den laatsten tijd aan den
ouden trouwen vriend zoo weinig gelegen
heeft laten liggen.
„Als ik geweten had, dat u riek was, doc
tor..."
„Ach, onzin... breekt u zich daarover maar
niet het hoofd. Mijn ziekte had niets te be-
teekenen... en u hebt uw tijd in ieder geval
nuttig besteed..."
„Ik... ja, ik heb een novelle geschreven,
die binnenkort voor de radio zal worden voor
gedragen... door Margot Sellert van het Mün-
chener Kleintooneel... Ik zal u tegen dien tijd
nog wel waarschuwen".
„Prachtig... ach, beste doctor, ik moet tot
m'n schande erkennen, dat ik niet zoo heel
vlijtig ben geweest..."
Renate bloost als een jong meisje.
„Toch", meent Delmer volkomen ernstig
te moeten protesteeren. „U hebt gedurende
den tijd, dat wij elkaar niet gezien hebben iets
tot stand gebracht, dat aan het wonderbaar
lijke grenst...
U bent jonger geworden en... nog mooier".
Bewonderend en onderzoekend tegelijk blijft
rijn blik gevestigd op haar smal, edel gelaat
en het warme inkarnaat van haar wangen,
waarvan de zachte blos nu voor een purperen
bloedgolf plaats maakt...
Renate slaat haar oogen neer. Deze woor
den van haar vaderlijken vriend zijn zoo ver
verwijderd van de banaliteit van een laf com
pliment, zooals een of andere bewonderaar
dat zou hebben gedebiteerd, dat ze een oogen
blik overlegt, of ze hem deelgenoot zal maken
van haar geluk. Een menschelijk zeer wel
te begrijpen zeker iets dwingt haar tot
mededeelzaamheid... Reeds opent rij den mond,
als zij zich plotseling het eigenlijk doel van
haar bezoek aan Delmer's kantoor herinnert.
En daarmee blijft het hooge woord onuitge
sproken. In plaats daarvan zegt ze lachend:
„In ieder geval ben ik schandelijk lichtzin
nig geworden..."
„Zoo?!"
„Ja werkelijk... ik zou graag... ik bedoel...
ik heb vijfduizend mark noodig".
„Direct of dadelijk?" schertst Delmer.
„In alle ernst, doctor... onmiddellijk... hier
op tafel..."
„Ja, maar waaivoor dan, kind?"
„AchRenate is zichtbaar verlegen.
„Ik... ik wil een paar dingen koopen en... nu
ja
„Neemt u mg niet kwalijk, mevrouwtje, die
vraag viel me nu werkelijk spontaan uit den
mond bij uw verrassende mededeeling. Natuur
lijk gaat het mij niets aan, wat u met uw geld
wilt doen... Ik hoop, dat u mij niet voor indis
creet zult houden..."
KUk goed uit Uw oogen.
er zUn handelaren die
meer op winsbejag dan
op fatsoen gesteld zijn
en die U, als Ge naar
"AKKERTJES" vraagt,
een nabootsing gevent
Velen begrijpen dan niet, dat ze hun ptjn
niet kwijt raken. Toch is dat heel begrij
pelijk. want men gaf U iets dat met
"AKKERTJES" niet anders gemeen heeft
dan den uiterlijken vorm. "AKKERTJES"
zijn voorzien van nevenstaand merk.
Soortgelijke artikelen zónder het neven
staand merk zijn geen "AKKERTJES",,
Nederlandsch Product Recept van Apotheker Dumont
Koker met 12 stuks 52 ct. Z&kdooaje. 3 stuks 20 ct.
De Daily Herald meldt, dat stappen bg de
regeering zullen worden gedaan om te voor
komen, dat Duitschland Britsche firma's zou
dwingen bij Duitsche scheepsbouwers orders
te plaatsen als middel om zich de betaling
te verzekeren van bevroren credieten.
Op de jaarvergadering van het vakverbond
van machinisten en scheepsbouwers te Scar-
borough werd verklaard, dat Britsche firma's
werden gedwongen in Duitschland orders te
plaatsen voor den bouw van schepen, onge
acht of zij iets met scheepvaart te doen heb
ben of schepen noodig hebben. De schepen
zouden dan worden verkocht aan scheepvaart-
vaartmaatschappijen en de Britsche scheeps
bouwindustrie zou daar de dupe van zijn.
Noderlandsche officieele belang
stelling.
Gisteren is het eerste, 24 km lange deel van
den rijksautoweg van Keulen door het indus
triegebied door minister Goebbels geopend, o.m.
in tegenwoordigheid van den Nederiandschen
minister van waterstaat, jhr. ir. O. C. A. van
Lidth de Jude en van den voorzitter van de
K.N.A.C., mr. J. Lenthorst Homan. Voorts was
de voorzitter van de touringclub van België bg
de opening aanwezig, terwijl 150 Nederiand-
sche en 50 Belgische auto's met belangstellen
den gevolg hadden gegeven aan de uitnoodi-
ging van de D.DA.C. Uiteraard waren van
Duitsche zgde alle partij-instanties vertegen
woordigd.
DE KING EDWARD VIII.
Koning Eduard heeft toestemming verleend
om de nieuwste der groote locomotieven der
Great Western spoorwegmaatschappij, die op
het oogenblik in de werkplaatsen nog aange
duid wordt als nr. 6029, den naam King
Edward VIII te verleenen.
Wijziging bi den staf der B.B.G.
De Daily Telegraph meldt, dat Cecil Mad-
den, die tot nu toe een belangrijke rol heeft
gehad bij de samenstelling der programma's
voor de rijksuitzendingen, als „producere" is
overgeplaatst naar de afdeeling televisie,
waar hij in de plaats komt van den heer
Eustace Robb, die ontslag heeft genomen bg
de B.B.C.
Hoewel er 588 sollicitanten waren voor de
functie van omroeper voor de televisie-uit
zendingen, zal er een nieuwe oproep worden
gedaan. De diretceur van de afdeeling tele
visie wenscht Iemand van athletische gestalte,
die niet geaffecteerd praat. Hg mag niet
roodharig zijn, omdat deze kleur niet goed
doorkomt.
De uitzendingen zullen omtreeks half Juli
beginnen.
„Maar m'n beste doctor Delmer, hoe kunt
u nu zooiets zeggen... U weet toch, dat u m'n
beste en trouwste vriend bent..."
„Dan is het goed... Een oogenblikje alstu
blieft..." Delmer drukt op den knop van een
electrische schel en draagt den binnentreden-
den bediende op het verlangde bedrag onmid
dellijk van de bank te halen.
Terwijl de man zich van deze taak kwgt,
praten Renate en haar zaakwaarnemer
slechts over verschillende algemeenheden.
Vriendschappelijk als steeds, maar nochtans
gaapt er een kloof tusschen hen, een zekere
spanning, die niet wgken wil, tenminste nu
niet. Wel bg hun volgende ontmoeting, hoopt
Renate. Bg een volgend bezoek zal ze haar
hart voor den vaderlijken vriend uitstorten...
Want zoodra Sylvester zgn zaken geregeld
heeft, zgn composities zal hebben ingezonden
en daarmee tevens zgn nieuw burgerlijk be
staan als musicus zal zgn begonnen, is het
tijd, dat haar verhouding tegenover hem
haar officielen naam wordt gegeven. Zoo
denkt Renate...
„Ziezoo, daar hebben we het geld", zegt
dr. Delmer, die van den blnnentredenden be
diende de bankbiljetten in ontvangst neemt
om ze daarna voor Renate uit te tellen.
Met een knikje betuigt ze haar accoordbe-
vinding en als zg het geld in haar taschje
heeft geborgen, staat ze ook onmiddellijk op.
„Hartelijk dank", zegt ze, den advocaat de
hand toestekend, „ik zal u nu niet langer
ophouden. Een spoedig algeheel herstel... en
tot ziens..."
Peinzend en min of meer bezorgd is de
blik. waarmede de oude man z'n cliënte door
het raam nastaart. En als de vrouw aan zijn
gezichtskring onttrokken is, neemt hg met
een zucht weer achter zgn schrijftafel plaats..
(Wordt vervolgd.)