©p ir o
PINKSTEREN.
Stadsnieuws
Onze tweede
excursie naar Texel.
Onze Ford-Schiphol
excursie.
SM.PI BOER
tweede blad
Spaar onze duinen.
heldersche courant
REEDS MEER DAN
20 JAAR DE BEKENDE
NAAM VOOR HET
BESTE FOTOWERK
KEIZERSTRAAT 113 TEL. 450
van dinsdag 2 juni 1936
Gemeenteraad
6-jarig jongetje door taxi
aangereden.
Visscherij
Licht op voor alle voertuigen.
pinsdag 2 Juni 21.41 uur
Woensdag 3 21.42 uur
Morgen om uiterlijk kwart over
twaalf present bij de boot. Het
bewijs van deelname duidelijk
zichtbaar dragen.
Morgen gaan we met onze tweede groep
jonge excursisten naar Texel. Onze jonge deel-
nemertjes moeten uiterlijk kwart over twaalf
b(j den toegang van de boot zijn. Daar worden
ze opgewacht door de leiders, die de namen
zullen controleeren. Het bewijs van deelname
moet duidelijk zichtbaar gedragen worden. De
kinderen begeven zich daarna met hun
leiders op de boot en blyven onder hun toe
zicht, zelfstandige verkenningen worden op de
boot niet ondernomen.
De kinderen kunnen op de boot hun boter
ham verorberen. Het is gemakkelijk als ze een
flesch of thermosflesch melk of thee mee
nemen. Een of twee dubbeltjes voor een glas
ranja of melk is aan te Bevelen. Verder be
hoeven de kinderen geen geld mee te nemen.
Met de boot van half zes wordt de terug
tocht aanvaard. Ouders, die hun kinderen dus
af willen halen, kunnen ze om kwart over
zes op het Havenhoofd opwachten.
Tot morgenmiddag dus, jongens en meisjes.
We zullen hopen, dat we het even fijn en
zonnig zullen treffen als de vorige week.
Maar ook als de zon niet schijnt zullen we
ons best amuseeren, zorgen jullie dus alleen
voor een zonnig humeur en denkt er om op
tijd te zijn, de rest komt vanzelf.
De Texelsche vriendjes en vriendinnetjes,
die schreven dat ze graag mee wilden, worden
verwacht.
Vandaag (Dinsdag), of morgen (Woensdag)
worden de kaarten aan de deelnemers ver
stuurd voor onze eerste excursie naar Am
sterdam. Het aantal liefhebbers voor deze
eerste trip was zoo groot, dat we niet aan
alle verzoeken konden voldoen en het grootste
aantal van de excursisten moesten verdeelen
over onze andere tochten. Niet minder dan
223 deelnemers meldden zich voor 10 Juni
aan. Dat is te veel. Afgezien nog van het
feit, dat een zoo groot aantal niet gelijktijdig
tot de Ford-fabriek zou worden toegelaten,
zou ook de gezelligheid bij een zoo groot ge
zelschap voor een deel verloren gaan. Om
echter zooveel mogelijk aan de wenschen te
gemoet te komen, zullen we op 10 Juni met
drie bussen gaan, met in totaal 100 excur
sisten. Bij de Ford-fabriek hebben we de
medewerking gekregen van den betrokken
chef om met dit gezelschap gelijktijdig een
rondgang te maken, terwijl men zal zorgen
Voor drie gidsen. We zullen het bedrijf in
Volle werking zien. Het vertrek, voor het
kantoor van de Heldersche Courant, zal plaats
hebben om 8 uur 's morgens.
Goedkoope consumpties.
Ten gerieve van de deelnemers aan onze
excursies hebben we een aantal reductie-bons
Voor de consumptie op Schiphol gekocht, dit
levert een belangrijke besparing op de con
sumptie-prijzen voor koffie, thee, limonade,
Vanja, kwast, melk of ijs. De prijzen van deze
consumpties zijn 20 cent, wanneer men echter
in het bezit is van een reductie-bon, worden
deze consumpties geleverd voor 12(4 cent.
deelnemers, die gebruik wenschen te maken
Van deze bons, kunnen die gelijktijdig, bij de
ibetaling van hun gulden, op ons kantoor koo
ien. Doordat we met een groot gezelschap
komen, was dit voordeeltje mogelijk.
Een goedkoope koffietafel.
Bij een voorbereidende bespreking, die we
de vorige week met den chef van de propa-
ganda-rondleiding hadden, hebben we ge
ïnformeerd naar verschillende voordeelen,
Verbonden aan het bezoek van grootere ge
zelschappen aan onze nationale luchthaven.
Een van deze voordeelen noemden we hier
boven al n.1. de reductiebons op de con-
Bumptie-prijzen. Maar ook voor hen, die geen
brood meenemen en op Schiphol zelf een
koffietafel gebruiken willen, is er een voor
deeltje, wanneer minstens 75 personen ge
bruik maken van de door Schiphol aange
boden goedkoope koffie-tafel. Deze koffie
tafel, waarvoor anders 1.25 berekend wordt,
ivordt aangeboden voor 75 cent, wanneer 75
personen daarvan gebruik maken. Bij deze
koffie-tafel kan men zooveel brood, belegd
'het kaas, ham of vleesch gebruiken als men
behoeft, terwijl men ook zooveel koffie ge
bruiken kan als waarin men trek heeft.
voor deze koffie-tafel kan men zich ook
0Pgeven, als men zijn bedrag van deelname
komt betalen. Men is natuurlijk volkomen vrij
of men er gebruik van maakt of niet en wie
fc^n broodje mee wil nemen, kan dat zonder
®Ohig bezwaar doen. Hij of zij kan in ieder
gevai gebruik maken van de reductie-bons
''oor de goedkoope consumpties.
Aan de Universiteit te Amsterdam is
het doctoraal examen klassieke letteren met
gunstig gevolg afgelegd door onze vroegere
stadgenoote, mej. E. van Urk, te 's-Graven-
hage.
DE INDISCHE MAIL.
De Rotterdamsche Lloyd Rapide, rijdende
in aansluiting op het 2 Juni a.s. te Marseille
verwacht wordend m.s. „Indrapoera", wordt
den 3den Juni om 14.14 uur aan het C.S.
Amsterdam verwacht.
Ons artikel over het Huisduiner Badseizoen
in de Held. Courant van 30 Mei behoeft eenige
correctie, en wel het gedeelte waar wij schre
ven, dat de duinen vrij zijn.
Men deelt ons mede, dat dit slechts betrek
kelijk is. In de Held. Courant van 7 Juli 1934
komt een berichtje voor: „Wandelen in de
duinen", waarin het publiek wordt gewaar
schuwd tegen het loopen in de buitenduinen;
met name het op- en afloopen der buiten
duinen is verboden, omdat daardoor de be
planting van onze natuurlijke zeewering
wordt vernield.
In den afgeloopen winter hebben de duinen
veel geleden, in hoofdzaak door den storm
van 19 en 20 October 1935. Tusschen de
strandpalen 1 en 2 is de beplanting vrijwel
geheel verdwenen van den duivoet tot den
duinrand. In de maanden Maart, April en Mei
van dit jaar zijn tientallen jongens uit het
beloop der buitenduinen verwijderd, omdat zij
op baldadige wijze de schade aan de duinen
aan het vergrooten waren. Verschillende
ouders ontvingen hierover van den betrokken
ambtenaar van den Rijkswaterstaat een
schrijven.
Binnenkort wordt over groote lengte over
gegaan tot het opnieuw met rietpoten ver
dedigen van het buitenduinbeloop, waarbij
langs den duinvoet een afrastering zal ge
plaatst worden. Tegen personen, die zich
daarna nog aan duinvernieling schuldig ma
ken, zal proces-verbaal opgemaakt worden,
krachtens artikel 3 sub c van het Rijkszee-
weringenreglement. In dit reglement is o. a.
het volgende vermeld: Art. 3 sub c. Behou
dens verkregen rechten is het verboden, aan
de zeekeerende duinen en andere zeeweringen
en hetgeen daartoe behoort, beplantingen te
ontnemen, daarop beplantingen of andere ver
dedigingsmiddelen tegen verstuiving te be
schadigen of te vernietigen. Art. 6. Met de
handhaving van dit reglement zijn belast:
Rijks- en gemeentepolitie, benevens ambtena
ren van den Rijkswaterstaat. Art. 7. Overtre
ding van dit reglement wordt gestraft als
volgt: met een geldboete van ten hoogste
vijf en zeventig gulden de overtreding van
artikel 3.
Het werkspoortje en de duinen landwaarts
daarvan, de z.g. „binnenduinen", zijn voor-
loopig nog vrij. Bij het loopen in de buiten
duinen bestaat de kans, dat proces-verbaal
wordt opgemaakt; ook op het vernielen der
rietschermen op het strand zal nauwkeurig
gelet worden. Evenals in 1934 zullen op be
paalde punten toegangen naar het strand ge
maakt worden.
Men bedenke bjj het strandbezoek, dat door
toename der duinvernieling onze mooie duinen
steeds meer afgesloten zullen worden.
DE FINALE VAN DE VEILIG
VERKEERWEEK.
Tini, Bram en Jeannette nemen hun
prijzen in ontvangst. Vriendelijke woor
den van den commissaris van Politie.
Zooals men weet was door het bestuur van
„Veilig Verkeer" een opstelwedstrijd uitge
schreven voor jongelui in de hoogste klassen
der lagere scholen, waarvan de drie beste niet
alleen met een prijs beloond zouden worden,
doch die ook in het „Juttertje" worden opge
nomen en waarvan men het eerste reeds j.1.
Zaterdag gelezen heeft.
Zaterdagmiddag zijn we getuige geweest
van de prijsuitreiking, welke geschiedde door
den commissaris van politie in het Hoofd
bureau en in bijzijn van eenige bestuursleden
van „Veilig Verkeer". Behalve de heer van
der Hoeven zelf, was daar Mevr. Rienks, de
heer Feringa (Inspecteur L.O. en bestuurs
lid V.V.) en de heer F. Grunwald.
De heer Jaring was verhinderd aanwezig
te zqn.
Om 4 uur komen ze binnen: Tini Veul,
Jeannette Koekenbier en Bram Gene, alszoo 2
jongedames en een jongeheer.
Buiten, voor het Bureau, staat een soort
eere-garde opgesteld van jongedames en
heeren, vanzelfsprekend ten zeerste benieuwd
naar den uitslag van zóó iets officieels.
Wat de gelukkige winnaars zelf betreft,
het is dezen aan te zien dat zij zich volkomen
bewust zqn van hun waardigheid. De heer
van der Hoeven spreekt een kort woord en
wendt zich in 't bijzonder tot de jongelui:
Tini heeft den eersten prijs weten te bemach
tigen, daarmee de eer van de St, Maria-
school aan de Javastraat hooghoudende.
Nummero twee werd Bram als discipel van
O.L.-school no. 4, terwijl als derde Jeannette
fungeerde, leerlinge van O.L. school no. 8.
Spr. wijst op het vele en nuttige werk dat
Veilig Verkeer reeds deed en op datgene wat
het nog doen zal. Wat den opstellen-wedstrijd
betreft, hij achtte dit al een heel nuttig
besluit van V.V., aangezien hier duidelijk naar
voren treedt wat er in de jongelui zit. Deze 3
o.a. weten ongetwijfeld wat voor gevaren et
op den weg kunnen schuilen en zij zullen wel
weten hoe men zich als goed weggebruiker
(ster) heeft te gedragen.
Volgt de prijsuitreiking: de commissaris
doet dit op ongezocht origineele wijze, door
bij ieder gelukkige een passend rijmpje te
debiteeren. Tini krijgt dan een pracht van
een schooltasch, Bram een veldflesch en
Jeannette een badtasch. Zooals U ziet, ge
schenken waar men (en direct!) wat aan
heeft.
De heer F. Grunwald, als secretaris van
V.V., richt hierna enkele woorden toe den
heer van der Hoeven: hq brengt hulde aan
diens werk en sympathie met het streven van
Veilig Verkeer.
Doch naast den commissaris is daar het
korps agenten, dat eveneens dank toekomt
voor zijn bemoeiingen in de afgeloopen week.
De heer Grunwald besluit met den wensch
uit te spreken, dat men ten allen tjjde een
beroep op de Heldersche politie zal mogen
blijven doen, zooals dat tot op heden het geval
was.
Bij al deze officieels woorden zitten Bram,
Tini en Jeanette te luisteren, en buiten hooren
we de eere-garde. Doch het wordt niet lang
gemaakt en al spoedig nemen we afscheid.
Ze bedanken netjes voor hun cadeaux en geven
de heeren een hand.
Dan vertrekken ze en even later verstomt
buiten het geroezemoes. Want daar worden de
prijzen aan een diepgaande beschouwing
onderworpen en worden de gelukkigen gepolst
over de wederwaardigheden in dat officieele
Hoofbureau van Politie.
Het was een geslaagde finale van een even
eens geslaagde Veilig Verkeers-week.
DE AFVLOEIING AAN HET STATION
DEN HELDER GAAT STEEDS DOOR.
Terwijl Den Helder, ten opzichte der bevol
king, de laatste jaren een grooten groei ver
toont, onze stad steeds meer in beteekenis,
ook op het gebied van verkeer, toenneemt,
boekt zij helaas op 't gebied van het personèel
der spoorwegen een duidelijk zichtbaren
achteruitgang.
Steeds meer en meer leden van dit perso
neel worden naar elders overgeplaatst en niet
vervangen. In korten tijd zijn zeker reeds een
veertigtal „spoor"-gezinnen uit onze stad
vertrokken en deze „exit" houdt nog niet op.
Den 7den Juni gaat weer een aantal spoor-
mannen onze veste verlaten, waaronder de
onderladingmeester Broersma en de voorzitter
van de Heldersche afdeeling van Spoor- en
Tramwegpersoneel, Bulter, terwijl de heer
Biegstraten ter drukkerij van de Spoorwegen
te Utrecht wordt aangesteld,
Onderladingmeesters Broersma heeft, op
slechts 3 weken na, eeri vijf-en-twintig jaar in
Den Helder dienst gedaan.
Er zijn maar weinig reizigers die niet bij
den uitgang door hem „geknipt" zijn en legio
zijn de pakjes, pakken en vischmanden, die
hij naar alle deelen van Europa heeft „ge
wogen" en niet te licht bevonden, want ze
konden Broersma nooit te zwaar zijn.
Jammer, dat deze trouwe onderlading
meester zijn jubileum niet in Den Helder viert.
Onze beste wenschen vergezellen de ver-
trekkendenWe hopen alleen maar, dat
nu aan het verloop van treinpersoneel een
einde komt.
Ligt het niet op den weg van de Kamer van
Koophandel, naar dit verloop eens een onder
zoek in te stellen, wellicht dat een verdere
groote afvloeiing voorkomen wordt.
HELDERSCHE PADVINDERS DOEN VAN
ZICH SPREKEN.
De Koekoeken-patrouille van „De
Jutters" behalen in Ommen den eersten
prijs. Huldiging In het Troephuis.
Moge net dan voor de Pinkstergangers in
't algemeen een prettig Pinksterfeest geweest
zijn, in het bijzonder is dit wel het geval met
de Koekoeken-patrouille van „De Jutters",
onze Heldersche padvindersgroep, die zoo ge
lukkig geweest is in Ommen bij de patrouille-
wedstrijden als nummero één geclassificeerd
te worden.
Alzoo geschiedde het, dat we gisteravond,
nog met het Pinksterzand in onze haren naar
het Dijkje togen en in het aloude troephuis,
waar we ook zelf onze eerste padvinders
ervaringen jaren geleden opdeden, op de din
gen wachtten die gingen komen, want, dat
stond vast, men zou de gelukkigen, die op
zulk een bijzondere wijze de eer der Helder
sche groep hoog gehouden hadden, op even
bijzondere wijze huldigen.
Er waren diverse vaders en moeders en er
waren een aantal padvinders, en allen was het
ongeduld op de gezichten te lezen. Voorts
kwamen successievelijk bloemen binnen, zoo
dat we maar willen zeggen, dat die op weg
zijnde Koekoeken iets wachtte...
Over half tien arriveerden ze, voorafgegaan
door trommelslagers en omstuwd door hun
vrienden. Geen Imperator had een indrukwek
kender incomste kunnen houden dan deze pa-
tróuillle en als een lawine van enthousiasme
en blijdschap stortte het gezelschap zich in
het troephuis, waarvan de muren wel zelden
zulk een daverende uiting van geestdrift zul
len hebben beleefd.
De Koekoeken is een patrouille, die staat
onder leiding van patrouille-leider Piet Groot
en diens assistent Geert Koning en de leden
P. Labohn, H. Stroo, F. 1'Istelle en W. Aber-
son. Het bereikte resultaat is, naar ons van
bevoegde zijde meegedeeld werd, eveneens in
niet geringe mate toe te schrijven aan den
voortrekker Wim Rab, die voor deze wedstrij
den zijn extra-goede beentje voorgezet had.
Hoewel het een buitengewone prestatie is,
dat deze jongens bq de wedstrijden van de
districten tegen elkaar in Ommen een eersten
prjjs wisten weg te halen, na eerst in Alk
maar bij de districtswedstrijden eveneens
nummer een geweest te zijn. speciaal willen
we hier vermelden, dat zij eerst in October
van het vorig jaar geïnstalleerd werden en
daarvoor nog nimmer aan de padvinderij deel
genomen hadden.
In het midden van de troephuis-zaal staan
ze opgesteld, met daaromheen de vrienden
der andere patrouilles en ze zien er ondanks
de verre reis, afgelegd met den auto van den
heer van Baaren frisch en monter uit.
De Hopman, de heer Metselaar, richt het
eerst 't woord tot hen: hij prijst hun succes
en hoopt, dat het behaalde zilveren wissel-
schild nog tweemaal gewonnen zal worden,
opdat dit eigendom worde. Namens de troep
overhandigt hij een krans, terwijl Wim Rab
eveneens in de bloemetjes gezet wordt. Nadat
ook een woord van dank tot den heer van
Baaren gericht is, spreekt de heer Klapmeyer
voor het Afdeelings-Bestuur, namens welk
hij alle jongens hartelijk feliciteert met het
bereikte.
Voorts wordt nog gesproken o.a. door den
heer en mevrouw Groot en die, evenals mevr.
Koning het gesprokene met kransen en bou-
quetten accentueeren.
En na iedere gelukwensch daveren de
hoera's door dat oude troephuis, waarin het
lijkt of de Indianen en spoorzoekers langs de
wanden verbaasd zijn over die even late als
onverwachte huldebetooging. Het enthousias
me is grenzenloos en de blijdschap van allen
voor dezen 6 is typeerend voor den geest van
„De Jutters".
En voorts... deze overwinning lijkt ons de
mooist denkbare stimulans voor de komende
Jamboree, waar de zelfde Koekoeken weder
om een kans krijgen om van hun goed padvin-
derschap te doen blijken. In welken trant ook
zoo ongeveer Wim Rab gesproken heeft.
En dan zingt men gezamenlijk en pittig dat
prachtige padvinderslied: „Hoort zegt het
voort", hetgeen het einde is van deze koekoe
kenhuldiging.
Kranig werk, jongens.
Drankwet; bezwaarschrift vergunningsrecht.
Mevrouw J. Stins alhier maakt bezwaar
tegen den haar opgelegden aanslag in het
vergunningsrecht 1936-1937. B. en W. hebben
naar aanleiding van dit bezwaarschrift het
advies ingewonnen van den deskundige, be
doeld in de artikelen 6 en 7 der verordening,
regelende het heffen van vergunningsrecht
voor den verkoop van sterken drank in het
klein in deze gemeente.
Op grond van den inhoud van dat advies,
stellen B. en W. voor den onderwerpelijken
aanslag met een bedrag van f 25.te ver-
hoogen.
Drankwet; bezwaarschrift vergunningsrecht.
Door A. J. H. W. Luijckx alhier wordt
bezwaar gemaakt tegen den hem opgelegden
aanslag in het vergunningrecht 1936-1937.
Naar aanleiding van deze reclame hebben
B. en W. het advies ingewonnen van den des
kundige, bedoeld in de artikelen 6 en 7 der
verordening, regelende het heffen van vergun
ningsrecht voor den verkoop van sterken
drank in het klein in deze gemeente.
B. en W. stellen, op grond van den inhoud
van dat advies, voor, den onderwerpelijken
aanslag met een bedrag van f 25.te ver
minderen.
Verzoek om medewerking ingevolge
artikel 72 e.v. Lager Onderwijswet 1920.
Bij schrijven wendt het Bestuur der School-
vereeniging „Laat de Kinderkens tot Mij
kómen", alhier, zich tot den Raad met het
verzoek medewerking te willen verleenen, op
grond van artikel 72 e.v. der Lager Onder
wijswet 1920, voor het aanschaffen van tel-
ramen, volgens nieuw model, ten dienste van
het rekenonderwijs, in de klassen een en twee
der bijzondere scholen voor gewoon lager
onderwijs aan de Keizersgracht, Koningstraat
en aan de Kolensteeg.
B. en W. hebben de Commissie van Advies
over deze aanvraag gehoord.
Blijkens mededeeling van het schoolbestuur
aan de commissie wordt met het „nieuw model
telraam" bedoeld het nieuwe leermiddel „de
tuimelaar", welk leermiddel zich van het ge
wone telraam onderscheidt, doordat de tien
tallen niet los, maar verbonden zijn.
Hoewel de commissie erkent, dat aan het
nieuwe leermiddel kleine voordeelen verbonden
zijn, is zij toch van meening, dat dit leermiddel
als een telraam moet worden aangemerkt.
Waar het hier betreft een eerste aanschaf
fing (de aanwezige telramen verkeeren nog in
goeden staat), zouden bij inwilliging van het
verzoek, de normale eischen, aan het geven
van lager onderwijs te stellen, worden over
schreden, omdat het niet noodig is, naast de
in gebruik zijnde telramen waarmede het
zelfde kan worden geleerd als met het nieuwe
leermiddel nieuwe aan te schaffen. De com
missie is dan ook van meening, dat op het
verzoek afwijzend moet worden beschikt,
waarmede ons College zich geheel kan ver
eenigen.
B. en W. stellen mitsdien voor de gevraagde
medewerking te weigeren.
Verzoek om medewerking ingevolge
art. 72 e.v. der Lager Onderwijswet 1920.
Het Bestuur der Protestantsche Vereeniging
tot stichting en instandhouding van een
school met den Bijbel te Koegras richtte een
aanvraag tot den Raad, om, ingevolge arti
kel 72 der Lager Onderwijswet 1920, de noo-
dige gelden te mogen ontvangen voor het
aanschaffen van een nieuwe serie taalboekjes,
daar de thans in gebruik zijnde methode onge
schikt moet worden geacht voor de betrokken
tweemansschool.
De Commissie van Advies kan zich met deze
aanvraag vereenigen.
B. en W. geven in overweging het verzoek
in te willigen.
Drankwet.
Door G. J. van der Lee's Slijterij N.V. alhier
werd eveneens bezwaar gemaakt tegen den
haar opgelegden aanslag in het vergunnings
recht 1936/37. Het naar aanleiding van deze
reclame ingewonnen advies van den deskun
dige, bedoeld in de artikelen 6 en 7 der ver
ordening, regelende het heffen van vergun
ningsrecht voor den verkoop van sterken
drank in het klein in deze gemeente, is er de
reden van, dat B. en W. voorstellen den onder
werpelijken aanslag te handhaven.
Bezwaarschriften vergunningsrecht.
C. B. Pluylaar alhier maakt bezwaar tegen
den hem opgelegden aanslag in het vergun
ningsrecht 1936/37. B. en W. hebben naar aan
leiding van deze reclame het advies ingewon
nen van den deskundige, bedoeld in de arti
kelen 6 en 7 der verordening, regelende het hef
fen van vergunningsrecht voor den verkoop
van sterken drank in het klein in deze ge
meente.
Op grond van den inhoud van dat advies,
stellen B. en W. voor den onderwerpelijken
aanslag met een bedrag van 25.te ver
minderen.
Gebroken dijbeen en hersenschudding.
Door een agent van Politie, die zich op den
Strooweg bevond, werd gisterenmiddag ge
zien, dat aldaar een aanrijding had plaats ge
vonden. Het bleek, dat een 6-jarig jongetje
was aangereden. Door een sergeant-ziekenver
pleger, die zich ter plaatse bevond, werd
eerste hulp verleend. De inmiddels ter plaatse
verschenen dokter constateerde een lichte
hersenschudding en gebroken dijbeen. Hij
werd naar het Hospitaal overgebracht. Bij
ingesteld onderzoek bleek, dat het ventje, dat
op den Strooweg bij een bushalte uit een
autobus was gestapt en zich om den autobus
heen naar den anderen kant van den weg
wilde begeven, waarna hij, toen hij achter
den autobus vandaan kwam, door een juist
aankomende taxi werd aangereden.
Den bestuurder van de taxi treft geen
schuld.
RIJWIEL GESTOLEN.
Door een bewoner van de De Rujj terstraat
werd aangifte gedaan van vermissing van
zijn rijwiel, hetwelk h(j in de gang van het
Militair Tehuis aan de Spoorstraat had ge
plaatst.
Over weerberichten en hoe ze soms
uitkomenPinkster twee: „ouder-
wetsch". Huisduinen doet goede
zaken. Duizenden op het strand en in
de duinen.
Als we dit neerschrijven, behoort Pinkster
1936 alweer tot het verleden en rest ons alleen
nog een terugblik, wat deze beide Zon- en
Feestdagen ons gebracht hebben.
Voor een duidelijk beeld is het echter nood
zakelijk, dat we dan teruggaan tot Zaterdag
morgen. Want toen was het, dat ons vader-
landsch Meteorologisch Instituut in het Bilt-
sche een van z'n afgrijselijkste berichten door
vurig-hopend Nederland zond, een bericht, dat
zonder meer een doodvonnis beteekende.
Het was ongeveer zoo: regen, kou, hier veel
en daar wat minder bewolking, en, im groszen
Ganzen... ongunstig. Zeer ongunstig zelfs...
Zoodat we alle hoop lieten varen, onze polo
hemden, plus-fours, sportpakken en zomer-
habijtjes kalm in de kasten lieten, er desnoods
wat extra kamferballen bijvoegden en... (dat
waren dan de verstandigsten!) besloten de
zaken te nemen zooals ze zouden vallen.
En de houders van café's en restaurants bui
ten Den Helder, met hun Pinkster-voorraden,
zij waren het al zoo langzamerhand gewoon ge
raakt, zij zouden ondanks hun optimisme wel
weer een Pinkster-strop halen.
De stemming zou ongeveer in deze woorden
gecomprimeerd kunnen worden: „Op alle pos
ten pessimisme!"
Eerste Pinksterdag.
Dan komt de eerste Pinksterdag en reeds
's nachts begon het lieve leventje: regen, wind,
kilheid en verdere aanverwante narigheden.
Ook later op den morgen wilde het niet vlot
ten: enorme wolkgevaarten werden door harde
windstooten voortgedreven en de enkele wan
delaar die het er waagde, keerde al gauw op
z'n dappere schreden terug.
Later op den dag, toen het naar het mid
daguur liep, leek het of het wat opklaarde. We
hebben ongeloovig naar het hemeldak gekeken
en inderdaad: het leek daar iets te blauwen.
Weliswaar was het niet 18-karaats en bleef het
regenjassen-weer, maar in ieder geval kon men
er op uit en wat is een reeds niets meer ver
wachtenden Pinksterganger meer waard?
Het onverwachte werd een feit: er kwam
geen regen meer, alleen de wind bleef nog wat
sterk en uit het zonnetje was het nog wat guur.
Maar toen bleek overduidelijk, hoe men op
stel en sprong gezeten had. Want daar gingen
de deuren open en daar trokken ze er op uit.
Jong en oud en de heele lieve jeugd natuurlijk,
monter door deze even plotselinge als welkome
opheldering.
Ook wij zijn niet thuis gebleven en hebben
een kijkje op Huisduinen, waar we Zaterdag
nog zoo opgewekt over schreven, genomen.
Zoowel in het Badpaviljoen als op Dennenheu
vel liep het aardig. Het mocht dan geen over
weldigende drukte zijn, er was vrij wa-t publiek
en daarbij kwam, dat de stemming onder de
wandelaars uitstekend was. Hetgeen ook een
factor is!
En met de beste hoop voor den volgenden
dag zijn we Zondagavond gaan slapen.
Tweede Pinksterdag.
En... ja hoor, er bleef niets, maar dan ook
geen stukje heel van al die Biltsche ramptijdin
gen. Want daar werden we wakker, terwijl een
pracht van een voorjaarszon in de ruiten
speelde, een zon, die stond te stralen van
vreugde aan een zoo goed als wolkenlooze
hemel
Het was nog vroeg, doch we hoorden ze al
buiten: de auto-bezitters en fietsers, die er
geen gras over lieten groeien, doch er meteen
op uit trokken, opgewekt en dankbaar voor
deze surprise die een tweeden Pinksterdag in
petto had.
Het is een dag geworden van louter vreugde
en louter zonneschijn. Een dag, die wij gi3ter
verscheidene malen hebben hooren qualificee-
ren met „ouderwetsch", waarbij men zich na
tuurlijk gevoegelijk mag afvragen of er dan
vroeger nooit verregende en verwaaide Pink
sterdagen geconstateerd werden...
De uittocht.
Den geheelen morgen trokken ze naar bui
ten: eenzamen, op hun fiets, en clubjes, ook
per rijwiel, in café's of in bussen. Het was een
ware uittocht van gelukkige menschen, vroo-
lijk gekleed in hun Pinkster-best van luchtige
zomerjurken en lichte pakken.
Natuurlijk waren er pessimisten, die het
waagden te beweren, dat het tegen den middag
wel veranderen zou, doch zij werden hopeloos
in het ongelijk gesteld. Want den geheelen dag
bleef de zon paraat, bleef de lucht diep-blauw
en was het een verkwikking naar buiten te
trekken.
We hebben den geheelen dag zoo ongeveer
„im Freien" doorgebracht en ons laten koeste
ren door die milde zon. In de Donkere Duinen,
ons magnifiek park, was het zooals wel van
zelf spreekt, een drukte van belang.
Daar waren vele zusjes en broertjes ver
gaard, die maar niet genoeg konden krijgen
van de fel-gekleurde pauwen en van die eigen
wijs pikkende fazanten. Maar daar waren ook,
behalve dan de begeleidende (en mee-genie-
tende!) vaders en moeders, van die héél oude
menschjes, die het er ook op gewaagd had
den.
Die ook hun huisje in de stad of hun inrich
ting voor dien middag vaarwel gezegd hadden
en de lokkende natuur ingetrokken waren. En
we hebben ze daar met intens genoegen gade
geslagen: hoe ze daar op de bankjes zaten, en
hoe ze zich verbaasden over de schoonheid van
die Donkere Duinen, welke, en dat mogen w(j
hier zeker wel eens accentueeren, met ieder
jaar er op vooruitgaan.
Naast en achter de Donkere Duinen, daar
zjjn de gewone duinen. Langs het fietspad was
het een eindeloos va et vient van wandelaars
en fietsers. Zwart zag het er van de menschen,
die een dagje naar het strand gingen en zwart
zag het op het strand bij paal drie.
Natuurlijk zaten de duinkammen langs den
weg, zoover het oog reikte, dien middag vol
van Pinkster-genieters. De een lag lui met z'n
hoofd in het kriebelende helm, de ander knip
oogde tegen de zwierende meeuwen, die hoog
in het blauw zeilden en weer anderen lazen
of... sliepen. Want die zijn er ook!
Verderop langs het strand werd veel ge
zwommen, doch dat bleef een heldendaad, want
de meesten kwamen er bibberend uit ofschoon
weer anderen beweerden, dat je er eieren in
kon koken, iets wat ons schromelijk overdreven
lijkt...
Huisduinen kan tevreden zijn.
In Huisduinen... wel daar was in den middag
de kermis geopend, een ouderwetsche kermis,
met snoep-kramen, met een zweefmolen en pof
fertjeskramen. Een kermis, waar je de geuren
van gebak en het getjingel van bellen reeds
een kwartier ver ruikt en hoort.
Behoeven wij het nog te zeggen? Natuurlijk
werd het een pracht-dag voor Huisduinen, dat
er dien dag extra jong en extra fleurig scheen
uit te zien. Huisduinen, waar je overal de
bruisehing van de zee hoort, die lokt... en
lokt... Huisduinen, wat snakt naar een goed
jaar en Huisduinen dat wachtte op een goe
den Pinkster!
Voor Huisduinen is het een pracht-dag ge
worden, ook al, zooals een der exploitanten ons
gisteravond nog verzekerde: „ouderwetsch".
Want èn het Badpaviljoen èn Dennenheuvel,
èn de andere gelegenheden maakten zaken, en
je behoefde maar naar de glunderende gezich
ten van de eigenaars te zien om te weten waar
ze aan toe waren.
Door de politie moest op Huisduinen in den
loop van den middag zelf handelend bq het ver
keersregelen opgetreden worden, terwq'1 ook b(J
de Donkere Duinen zoowel de stads- als de
militaire politie een oogje in 't zeil hielden.
Want het was één aan- en afrij van bussen
en taxi's, welke dien dag ook wel een aardige
verdienste gehad zullen hebben.
En zoo geschiedde het, dat Pinksteren 1936,
ondanks vele aanvankelijk zoo ongunstig schij
nende factoren, toch nog een feest werd voor
velen. Een feest waaraan niet alleen de vreugde
aanzat, maar ook de dankbaarheid...
En als een Pinksterfeest zoo is: als men
dankbaar en vol moed is, dan is het een dubbel
feest, dat brengt optimisme en durf in vele
harten. Zooals het eens vele eeuwen geleden
ook durf en enthousiasme bracht onder die
genen, die te strijden togen voor Hem, die het
Licht der wereld werd.
Als men dit begrijpt, dan begrijpt men ook
de diepere beteekenis van het Pinksterfeest!:
vreugde en enthousiasme!
Later op den avond keerde de rust in de
duinen terug. Zij allen waren naar huis ge
gaan, moe, maar met een dosis frissche lente
lucht in hun body. Dan wordt het daar heel
eenzaam: langs het strand is daar alleen nog
de branding, die schuimend aan en af blijft
rollen en in de duinen is daar alleen een enkele
nachtvogel die geluidloos door de zwart-blauwe
wijdheid over de kammen wiekt.
In de Donkere Duinen vangt dan een ander
feest aan: dan gaan de duizenden kaarsjes in
de dennen gloeien, dan ritselt het geheimzin
nig tusschen het helm op de duinen en de zee
wordt één groote kolk van drijvend licht.
Zij is als zilver en als men heel scherp luis*
tert, hoort men in de verte een boei zingen.
Pinksteren 1936: welk een schoone volein
ding nam het.
Van de Coöperatieve Ansjovisverkoop-Ver
eeniging te Amsterdam ontvangen we het
verzoek het volgende op te nemen:
„Ansjovis:
De ansjovis-visscherij boven den afsluitdijk,
zoowel als te Bergen-op-Zoom, is tot nu toe
zeer .teleurstellend en in vakkringen gelooft
men, dat er dit jaar wederom met een mis
lukte vangst zal moeten rekening gehouden
worden.
De berichten over de vangst in Spanje lul
den eveneens ongunstig.
Mede door de te verwachten Regeerings-
maatregelen bestaan er gegronde redenen
voor een verbetering van den ansjovishandel,
Intusschen is de markt wat beter gestemd,
ofschoon de handel nog beperkt blijft."
Inderdaad kan tot dusverre van beteeke-
nende vangst van ansjovis niet worden ge
sproken, zoodat men zeer vermoedelijk niet
aan het door de Visscherij-Centrale toege
stane vangst-contingent van 15.000 ankers,
zal komen.
Er wordt in de Waddenzee nog wel wat
ansjovis aangebracht, maar belangrijk zijn de
vangsten geenszins, zoodat er grond is te ver
onderstellen, dat de teelt (zooals men dat
vroeger placht te zeggen) als mislukt zat
kunnen worden beschouwd.
Ongeveer 18 cent per kilo wordt er voor
betaald. Hoog in prijs is dit allerminst, als
we denken aan prijzen van om en bij 40 cent
per kilo in vroegere jaren. Maar dit was in
de gunstige periode van de bedrijven.
Hoe de maatregelen, die de regeering zat
nemen, zullen uitvallen, is ons niet bekend.
Er zijn uit belanghebbende kringen ver
schillende suggesties om tot saneering in dea
ansjovishandel te komen.
De commissie, die zich indertijd heeft ge
vormd om verbetering te krijgen, wendde zicli
tot de Tweede Kamer om te verkrijgen, dat
het aantal exporteurs van ansjovis zou wor
den uitgebreid, zoodat ook houders van
ansjovis in de gelegenheid gesteld worden te
exporteeren.
De N.V. Haringgroothandel „Scheveningen"
gaf als saneering de suggestie om alle 1930er
en 1931er ansjovis in welke slechte par
tijen voorkomen streng te controleeren ett
te sorteeren en de slechte soorten te vernie
tigen.
Bovendien werd geadviseerd, dat de Regee
ring voor b.v. 500.000 goede ansjovis van
verschillende jaargangen, gedurende 2 jaren
uit de markt zou nemen, hetgeen bij de hui
dige noteeringen van circa 10.voor de
1930er, 14 gld. voor de 1931er en 18 gld. voor
de latere jaargangen zou neerkomen op een
totaal kwantum van circa 40.000 ankers.
De restvoorraad van nog circa 40.000 an
kers zou dan, ondanks contingenteering ge
ëxporteerd zijn, waarna de door de regeering
uit de markt genomen ansjovis den kostprijs
en nog belangrijk meer zou kunnen opbren
gen, zoodat het de regeering geen cent zou
behoeven te kosten.
Dit zijn in hoofdzaak de adviezen, die uit
belanghebbende kringen zjjn gegeven, maar
er is nog niets bekend in welke richting de
regeering de maatregelen zal nemen.
Voor het geheele bedrijf, ook wanneer de
vangsten niet ruimer worden, is het te hopen,
dat er iets gedaan wordt om de oudere jaar
gangen geruimd te krijgen.
Ook voor den visscher, want mochten er
nog goede vangsten komen en wordt er niets
tot saneering gedaan, dan staat het te ver
wachten, dat de toch al niet hooge prqs nog
meer zal dalen.
Het conflict te IJmuiden is nog niet opge
lost. De reeders achtten een nadere conferen
tie met den rijksbemiddelaar niet meer noo
dig, omdat ze met de voorstellen van dien
Rqksbemiddelaar accoord konden gaan. Da
werknemers, die niet daarmee accoord gin
gen waren wel voor een nadere bespreking.
Maar omdat beide groepen geen zelfde stand
punt innemen, meende de Rijksbemiddelaar,
dat nadere bespreking overbodig zou zijn. i
