Buitenlandsch Overzicht.
HAAS BOOG-AZIJN
CHINA
-^NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
DONDERDAG 16 JULI 1936
64ste JAARGANG
AUTOBUSDIENSTEN
naarHOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
1
Het Duitsch-Oostenrijksch
verdrag.
Meer Duitsche troepen in het
Rijnland
Desertie uit het Duitsche leger?
Krijgt Oostenrijk een nieuwen
bondskanselier
Gil Robles aan
moordenaarshand ontsnapt
Hij was niet thuis.
Na den moord op Sotelo
Frankrijk viert zijn
14den Juli.
De vlootbasis te Singapore.
Sterke verhooging van de Japansche
legeruitgaven.
De optimistische stemming
te Montreux.
Gevecht tusschen politie en stakers
feuilleton
EEN
IN
uit het enqelsch
door
H B E N B O LT
COURAN
Abonnement per 8 maanden bij vooruitbet: Helderde Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.55; binnenland 2.-,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
landen 3.20. Losse noa. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.80, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Het steeds weer falende standpunt van Engeland. Een slapende
leeuw? Een toelichting van den Oostenrijkschen bondscommissaris
op het Duitsch-Oostenrijksche verdrag.
Het Duitsch'
Oosten-
rij ksche-
verdrag.
De Oostenrijksche bonds
commissaris Adam heeft
ln een radio-rede te Wee.
nen eerst een overzicht
gegeven van de ont
vangst van het Duitsch
Oostenrijksche verdrag
in de Europeesche pers
en daaraan de volgende toelichting verbonden:
„De aanvankelijke waardeering der Fran-
sche bladen is in latere commentaren ver
zwakt in welke de bezorgdheid tot uitdruk
king is gekomen, dat het verdrag het eerste
sein van een Duitsch-Oostenrjjksch-Hon-
gaarsch-Italiaansche blok zou vormen.
In dit opzicht wil ik opmerken dat de span
ning tusschen Weenen en Berlijn meer dan
twee jaar heeft geduurd en Europa zich aan
dien toestand min of meer had gewend. Daar-
cm is het niet te verwonderen als de opheffing
van dien toestand tot verkeerde veronderstel
lingen heeft geleid. Het herstel van betrekkin
gen van goede nabuurschap is geen eerste
schrede op den weg van een Centraal-Europee-
sche blokvorming. De Romeinsche protocollen
blijven de grondpeilers van de buitenlandsche
politiek van Oostenrijk, maar deze protocollen
Sluiten geen enkelen staat, dus ook Duitsch-
land niet, uit van de rechtzetting der zaken
in het Donaugebied.
Het kan den algemeenen stand van
zaken in het Donau-gebied slechts tot
voordeel strekken als twee landen die ook
door taal en kuituurgemeenschap verbon
den zijn, de goede betrekkingen weer her
stellen.
Het behoud van den toestand van spanning
was integendeel onnatuurlijk en had nooit als
een waarborg tegen de blokvorming kunnen
dienen. Deze waarborg kan slechts door inter
nationale onderhandelingen op den breedst
mogelijken grondslag gevonden worden en de
Vooruitzichten voor deze onderhandelingen zijn
zeker niet slechter geworden nu aan den be-
klagenswaardigen strijd een einde is gemaakt.
In andere buitenlandsche bladen komt be
zorgdheid tot uitdrukking nopens onze onaf
hankelijkheid.
Vooral wegens de quantitatieve verhoudin
gen tusschen Oostenrijk en Duitschland. Maar
als dit eenig gewicht in de schaal legde zou
er nooit van een eerlijke vriendschappelijke
Verhouding tusschen een grooten en kleinen
staat sprake kunnen zijn.
Dan zijn er nog uitingen van wantrouwen
geweest die ik het eenvoudigst meen te kun
nen beantwoorden met wat ik reeds gezegd
heb: „met het oog naar achteren gewend zal
men het lot van de Europeesche volksgemeen
schap nooit groeizaam kunnen regelen. Men
moet een spons over vele dingen uit het ver
leden halen om thans vooruit te kunnen komen,
en een scheut van Europeesch-optimisme zou
niet misplaatst zijn om tot de consolideering
Inlichtingen WACO,
Kanaalweg 137, Den Helder
van Europa te kunnen komen waarbij Oosten
rijk zoo bijzonder groot belang heeft.
We hebben in de laat
ste overzichten nogal
eens de gelegenheid ge
had om te wijzen op de
slappe houding van het
Britsch-buitenlandsch beleid, zoodat zelfs uit
eigen gelederen daarop felle critiek werd ge
leverd.
Het is geen benijdenswaardige taak nu op
eenige wijze verantwoordelijk te zijn voor de
Engelsche politiek zoo schreef de N. R.
Crt. dezer dagen in een hoofdartikel. Deze
periode van Baldwin en Anthony Eden zal
den Britten heugen. Met oude kracht en met
het oude zelfbewustzijn heeft Engeland er
aanspraak op gemaakt, de wereld den weg
te wijzen uit haar moeilijkheden en scheids
rechter te zijn inzake oorlog en vrede. Maar
geen nederlaag is Engeland in dat streven
bespaard gebleven.
Engeland maakt plannen, of het werkt aan
plannen mede en wordt een van de voornaam
ste dragers ervan. Maar die plannen kunnen
nooit worden uitgevoerd. Het fronst de
wenkbrauwen naar eenige kanten. Maar op de
sommatie daarmede op te houden, moet het
zijn voorhoofd weer glad trekken. Zoo wordt
zijn zwakheid altijd weer in het licht gesteld.
Aan het slot van dit artikel, waarin dan
met tal van voorbeelden gewezen wordt op
het telkens weer falen van de buitenlandsche
politiek en het telkens weer terugtrekken
voor de consequenties van een bepaald stand
punt, geeft het blad een eigen visie op deze
Engelsche houding. Het zegt dan:
Wij zien dit spel met bekommering aan,
omdat het slecht zou kunnen afloopen voor
den vrede in Europa. Zij, die er een sport van
maken Engeland te trotseeren, zullen het
gevaar daarvan allicht onderschatten. Want
Engeland heeft tenslotte, met zijn prestige,
heel veel te verliezen. Het is niet gelijk China,
dat met lankmoedigheid en eindeloos geduld
alle moreele en andere opstoppers kan opvan
gen, in de overtuiging, met zijn massale pas
siviteit op den duur den overweldiger toch de
baas te worden. Als Engeland in den reuk zou
komen, zich alles te laten welgevallen, zou
het rijksverband groot gevaar loopen.
Bovendien moet men rekening houden met
een bijzondere eigenaardigheid van Engeland.
Het heeft nu eenmaal herhaaldelijk getoond,
langen tijd opmerkelijk te kunnen stuntelen,
sleur en dilettantisme tot op den rand van den
afgrond hun gang te kunnen laten gaan.
Maar als de wereld dan begon te constateeren
dat het uit was met het oude Engeland, kwam
het plotseling tot zich zelf. En dan bleek het
tot de felste besluiten en tot verwonderlijke
krachsinspanning in staat zijn.
Er zijn elementen genoeg waar te nemen in
het politieke leven van Engeland naast zijn
opmerkelijk ijverige wapening die het raad
zaam zouden moeten maken de hoop knorrig
heid en gele haren niet al te zeer te prikke
len, daar het geheel, ontwakend, nog zeer wel
een leeuw zou kunnen Blijken, die geslapen
had.
Het vergelijk Is voor 25 jaar aan
gegaan.
Naar de Weensche correspondent van de
N.R.Crt. meldt, is het Duitsch-Oostenrjjksch
staatskundig vergelijk voor 25 jaar gesloten.
OOK EEN GEHEIM VERDRAG T
De Daily Telegraph verneemt uit Weenen,
dat tusschen Oostenrijk en Duitschland twee
overeenkomsten tot stand zijn gekomen, waar
van er slechts één openbaar is gemaakt. Het
tweede is een „gentlemen's agreement", ten
deele betrekking hebbend op militaire zaken
dat echter waarschijnlijk nooit zal worden ge
publiceerd.
Tegenspraak.
Te Weenen wordt, naar Reuter meldt, offi
cieel ten stelligste ontkend, dat het Duitsch-
Oostenrijksche vergelijk geheime militaire
verbintenissen zou bevatten.
De symbolische ln een werkelijke
bezetting omgezet.
De diplomatieke correspondent van de Daily
Herald zegt, vernomen te hebben, dat Hitier
besloten heeft de symbolische bezetting van
het Rijnland in een werkelijke om te zetten.
In gewoonlijk welingelichte kringen wordt ge
zegd, dat de garnizoenen versterkt zullen
worden tot gelijke kracht als de garnizoenen
aan de Fransche zijde van de grens.
Te Saarbrücken b.v., waar sinds de bezet
ting slechts 800 man waren, zal een troepen
macht van 15.000 man komen. Tevens zou,
volgens inlichtingen uit betrouwbare bron, de
versterking van het Rijnland in snel tempo
worden uitgevoerd.
Verschillende Poolsche bladen melden, dat
talrijke deserteurs uit het Duitsche leger in
Oost-Pruisen de Poolsche grens overschrijden.
De autoriteiten zouden overwegen een inter-
neeringskamp in te richten.
Naar de Daily Herald meldt, wordt in
Oostenrijk verwacht, dat bondskanselier dr.
Schuschnigg, nu de overeenkomst met Duitsch
land is gesloten, spoedig zal aftreden. Als zrjn
waarschijnlijke opvolger wordt genoemd
kolonel Adam, thans minister van propaganda.
Slechts aan een toeval is het te danken dat
Dinsdagavond uitsluitend de monarchistische
leider Calvo Sotelo, onder de kogels der gen
darmes is gevallen. Hadden laatstgenoemden
hun plannen geheel kunnen volvoeren, dan
zouden ook Sotelo's partijgenoot Gaicoecha en
Gil Robles, de leider der katholieke volksactie,
den dag van gisteren niet hebben overleefd.
Gebleken is namelijk, dat de gendarmes
alvorens zich naar Sotelo's huis te begeven,
V I
-Wi.l.Vi-.'Vl
i-;. -i
*i"
eerst met hun auto langs de woningen van
Gaicoecha en Gil Robles zijn gereden, ten
einde ook hen gevangen te nemen. Beide
politici waren echter uitstedig. Gil Robles be
vond zich bij zijn gezin te Biarritz, doch
keerde nog in den loop van den nacht naar
Madrid terug. Waar Gaicoecha vertoeft, is op
het oogenblik niet bekend.
De Spaansche regeering neemt
strenge maatregelen om ongeregeld
heden te voorkomen.
In verband met den moord op Sotelo is de
Cortes voor den tijd van een week gesloten.
Hiertoe heeft Quiroga, de Spaansche minister
president na overleg met Martinez Barrio,
den president van de Cortes, Domingo, den
leider der links-republikeinsche groep, en een
vertegenwoordiger der socialisten besloten.
Nog voor het begin van de zitting van heden
zal dit besluit bij regeeringsdecreet worden
bekrachtigd. Dit om de gemoederen de ge
legenheid te geven tot rust te komen.
Zoowel te Madrid als in de provincie zijn
verder zeer strenge politiemaatregelen ge
nomen om ongeregeldheden te voorkomen. Te
Madrid zijn 175 aanhangers van rechtsche
partijen gearresteerd. Verder 15 leden van
de stormtroepen, die deel uitmaakten van het
peleton van luitenant Castillo, die Zondag
avond is vermoord. De departementen worden
verder streng bewaakt. De regeering heeft
tevens besloten het gebouw der anarcho-
syndicalisUsche partij en alle lokalen der
monarchisten te sluiten.
In de dagbladen blijft ieder commentaar
betreffende den moord op Sotelo verboden.
Alle kranten zijn aan censuur onderworpen.
In de rechtsche bladen zijn de hoofdartikelen
geschrapt. Het R.K. blad Ya, dat een speci
ale editie had uitgegeven in verband met den
moord op Sotelo, is tot nader order verboden.
Bloedige botsing b(J de begrafenis
van Sotelo.
Op het kerkhof Almudena te Madrid, waar
de moordenaars het stoffelijk overschot van
Calvo Sotelo hadden afgeleverd, heeft Dins
dag ook de bijzettingsplechtigheid plaats ge
vonden. Een delegatie van de Cortes, die in
verscheidene auto's was verschenen, zag zich
gedwongen terug te keeren, daar de menigte
een dreigende houding aannam, de leden der
delegatie uitmaakte voor afgevaardigden van
de moordenaars van Sotelo.
Tijdens de begrafenisplechtigheid hief de
zeer groote menigte toeschouwers herhaalde
malen de hand op in fascistischen groet, waar
bij gejuicht werd voor het fascisme en waar
bij „Weg met de Cortes" werd geschreeuwd.
Onder de aanwezigen bevond zich ook Gil
Robles, de leider van de Accion Popular, be
nevens talrijke vertegenwoordigers van recht
sche en middenpartijen.
Blum en Daladier spreken.
Ter viering van zijn overwinning bij de
stembus en de viering van een ministerie uit
zijn midden heeft t' volksfront Dinsdagmiddag
te Parijs een groote betooging gehouden. Er
werden twee optochten gevormd, waarvan de
eene uitging van de Rue Saint Antoine, de
andere van de Avenue de la République en die
samenkwamen op de Place de la Bastille.
De Place de la Bastille en de Place de la
Nation waren prachtig versierd; de vlaggen
van de oude Fransche provinciën omgaven
op de zuil van den 14en Juli de driekleur. Drie
kleurige wipels wapperden van de hooge
masten, die op het plein waren opgesteld en
's avonds wierpen zoeklichten groote lichtbun
dels over beide pleinen, waar zeshonderd
muzikanten en zangers plaats hadden geno
men op een tribune op het middenvak van de
Place de la Bastille. Een tweede tribune was
opgeslagen ln den Oosthoek van de Place de
la Nation voor de ministers en andere bekende
figuren die aan de betooging deelnamen.
Op de officieele tribune werden toespraken
gehouden, o.a door Blum, Daladier en Vlctor
Basch, den voorzitter van de liga voor de
rechten van den mensch. Deze redevoeringen
werden door den draadloozen omroep ver
spreid.
Een waardige viering.
Volgens de Dinsdagavond op het departe
ment van binnenlandsche zaken te Parijs bin
nengekomen berichten, zoo meldt Reuter
verder, heeft geen enkele onrust van eenige
beteekenis den nationalen feestdag verstoord,
die overal in het land met kalme waardigheid
is gevierd.
Het aantal deelnemers van het défilé tus
schen de pleinen van de Bastille en de Natie
kan niet precies geschat worden, maar nog
nooit had een dergelijk dichte menigte te
Parijs gedefileerd, ook niet verleden jaar op
14 Juli of dit jaar op 12 Februari. Men spreekt
van wel 500.000 deelnemers.
De relletjes in de Champs Elysées hebben
weinig om het lijf gehad, al duurden zij tot 8
uur voort. De politie heeft hier vier menschen
ingerekend.
Op het eind van den middag zijn er op de
Champs Elysées na een plechtigheid b(j 9e
eeuwige vlam op het graf van den onbekenden
soldaat relletjes ontstaan tusschen aanhan
gers van de rechtsche partijen en leden van
het volksfront, die met taxi's van de Place
de la Nation terugkeerde en die de gewijde
plek begroeten door het opheffen tui de vuist.
Het schijnt bij dit relletje tamelijk heet te
zijn toegegaan, want er vielen vijf gewonden,
van wie er een naar het ziekenhuis moest
worden gebracht.
Nog een crediet van 2 mlllioen pond.
Officieel wordt meegedeeld dat een som
van 2 millioen pond, vorige week b(j supple-
toire begrooting door het Lagerhuis aange
nomen, zal besteed worden aan de voltooiing
van de werven, de opslagplaatsen en de bas
sins om oorlogsschepen te proviandeeren te
Singapore. Een groot deel van het crediet zal
worden besteed aan de oprichting van
kazernes, waaruit men de gevolgtrekking
maakt dat het Engelands bedoeling is een
sterk marine-smaldeel te Singapore te sta
tioneeren om saam te werken met de vloot-
eenheden in Indië, China, Nieuw Zeeland en
Australië. De eenige oorlogsschepen die zich
op het oogenblik alhier bevinden zijn de kleine
kruisers Monitor en Terror en een paar ver
ouderde kleinere schepen.
De minister van oorlog heeft Dinsdag de
lang verbeide voorloopige raming voor de
legerbegrooting ingediend, aldus meldt het
D.N.B. uit Tokio. Volgens het agentschap Do
mei voorziet deze begrooting in een tweede
aanvullend plan voor een periode van 12 jaar.
Voor de eerste 6 jaar wordt een bedrag van
3 milliard jen als aanvulling vereischt. Domei
wijst er op, dat de voornaamste uitgaven be
trekking hebben op de versterking van de
troepenmacht in Mantsjoekwo en van het
luchtwapen.
In militaire kringen wordt verklaard, dat
twee-derde deel van de legerbegrooting in
direct ten goede zal komen aan de kleine in
dustrie en aan het platteland. De tegenwoor
dige begrooting bedraagt 22 milliard jen, die
voor het nieuwe dienstjaar zal, de marine in
begrepen, ongeveer 3 milliard jen bedragen.
STAAT VAN BELEG IN KWANGTOENG.
Uit Sjanghai wordt gemeld, dat generaal
Tsjen-Tsji-tang in de provincie Kwangtoeng
den staat van beleg heeft afgekondigd en
zich gereed maakt om zich tegen den op-
marsch der troepen van generaal Joe Han-
moe te verzetten. Hjj zou twee regimenten,
die er van verdacht werden, Nanking gunstig
gezind te zijn, ontwapend en 12 nieuwe regi
menten gevormd hebben.
Na de Maandag gehouden besprekingen is,
volgens Reuter de indruk van optimisme be
vestigd. Engeland heeft toegestemd in de
openstelling der zeeëngten voor het geval
eener beslissing van den Volkenbondsraad met
een meerderheid van 2/3 genomen. Het weigert
echter dezelfde vrijheid te verleenen voor de
uitvoering van regionale overeenkomsten,
waarbij derden geen partij zijn. Men geeft er
zich echter rekenschap van, dat dit verschil
van meening niet onoverkomelijk is en dat
compromis-formules mogelijk zijn. De hoop
op een gunstige regeling nam Maandagavond
bij de delegaties dan ook toe.
Het Engelsche standpunt,
In verband met de nieuwe instructies aan
de Engelsche delegaties meldt de correspon
dent van de Times uit Montreux:
De Britsche delegatie zal er op blijven staan
dat verdragen, welke volgens juristen „bin
nen het kader van het Volkenbondshandvest"
liggen, toch niet beschouwd behooren te wor
den als van dezelfde kracht te zijn als het
Handvest. Dit beteekent dat de Dardanellen
in oorlogstijd niet automatisch geopend be
hooren te zijn voor onderteekenaars van der
gelijke verdragen. In het bijzonder beteekent
dit dat op Turkeij, als neutralen staat in
oorlogstijd, niet de plicht behoort te rusten
de Dardanellen open te zetten voor Fransche
en Russische oorlogsschepen wegens het be
staan van het Fransch-Russische verdrag,
terwijl Turkije de Dardenellen zou moeten
sluiten voor niet-Volkenbondsleden. De Brit
sche opvatting is, dat Turkije wél neutraal
kan blijven, maar niet kan optreden als niet-
oorlogvoerende bondgenoot. Indien Turkije zoo
de tenuitvoerleging van het Fransch-Rus
sische pact wil bevorderen, waarom, zoo
vraagt men van Britsche zijde, sluit Turkije
zich dan niet bij dat pact aan?
Van Fransche en Russische zijde klaagt
men dat Engeland, 't welk goedgekeurd heeft
dat het Fransch-Russisch verdrag een
integraal onderdeel van het Volkenbonds
systeem zou vormen, thans moeilijkheden in
den weg legt aan de ten uitvoer legging van
dat verdrag. Rusland wenscht voorts dat zich
onder het tonnage oorlogsschepen dat do
Zwarte Zee binnen mag komen, geen „vest
zak-oorlogsschepen mogen bevinden, daar
deze wel klein, maar gevaarlijk zijn.
Voorloopig accoord.
Tusschen de gedelegeerden op de conferen
tie te Montreux, is in den loop van Dinsdag
een voorloopig accoord tot stand gekomen om
trent de formule over de doorvaart in oor
logstijd. Deze clausule voorziet, naar verluidt,
in de doorvaart op grond van besliuten van
den Volkenbond of ter vervulling van over
eenkomsten, waarbij Turkije betrokken is.
De clausule omtrent de overeenkomsten,
waaraan Turkije zal deelnemen, worden in
dien zin uitgelegd, dat Turkije zal toetreden
tot het Fransch-Russische verdrag van bij
stand, doch van Turksche zijde is hierom
trent geen bevestiging te krijgen.
Reuter meldt uit Kairo:
Tijdens een gevecht tusschen politie en
stakers eener suiker-raffinaderij te Hawam-
deya, nabij Kairo, werden twee personen ge
dood en vier ernstig gewond. De stakers
hadden zich in het gebouw verschanst en de
politie slaagde er niet in hen daaruit tever-
13)
In een hoek, dicht bij een open venster,
stond een groot scherm, met gouden draken
geborduurd, en hierachter verborg ze zich.
Tusschen de scharnieren kon ze door het open
Venster op de veranda kijken en ze zag den
mandarijn plaats nemen op een bank, die
®en der bedienden voor hem neerzette; toen
deze zich teruggetrokken had, begon Li
Weng-Ho te spreken voorzichtigheidshalve
in het Engelsch.
„En, beste vriend, je hebt nieuws voor me?
.Goed nieuws, hoop ik?"
„Neen," antwoordde Barrington, met een
familiariteit, die duidelijk te kennen gaf hoe
bevriend de twee mannen waren. „Ellendig
nieuws!"
„Zoo!" De stem van den mandarijn klonk
rustig, maar een plotselinge beweging met
fcijn waaier verried, dat hij meer van streek
Was dan men zou vermoeden.
„Het is die dekselsche vent, Forsyth. Ik
geloof, dat Kathleen verliefd op hem is."
„Ah!" zei de mandarijn, zijn waaier vlug
bewegend. „Waarom zeg je dat?"
„Hij was straks hier. Ik zag hem en ze
hadden een ernstig gesprek. Kathleen
heelemaal veranderd. Ze is opstandig. Ze wil
hier vandaan en naar Engeland terug."
„Dit is werkelijk heel belangrijk."
„Dat dacht ik ook. Het is heelemaal de
schuld van dien dokter!" Barrington zweeg
plotseling; toen voegde hij er scherp aan toe:
„Hij is werkelijk gevaarlijk, Li. Hij moet zoo
gauw mogelijk verdwijnen!"
Kathleen Barrington huiverde toen ze
haar vaders woorden hoorde en wachtte in
spanning op het antwoord van den manda
rijn.
„Ja, dat lijkt mij ook. Als de man niet
handelbaar is, dan zie ik ook geen anderen
weg. Zooals je zegt, hij is gevaarlijk, hij in de
Yam en geweest en had de brutaliteit mij
te bedreigen. Maar ik heb hem een lesje
gegeven, en de waarschuwing Yong-Foo voor
zonsondergang te verlaten."
„Dat doet hij toch niet," klonk het met
overtuiging. „Hij..."
„Maar de les, die ik hem gaf..."
„Wat was dat voor een les?"
„Nu, eerst beschuldigde ik hem ervan, dat
hij de zendings-sampan gebruikt had om
opium te smokkelen en wees hem op het ge
vaarlijke van zijn positie indien ik mijn maat
regelen zou nemen."
„Dat zal Forsyth zijn zorg zijn. Hij zal in
Canton onder eede verklaren, dat hij onkun
dig was van den inhoud der kisten en hij zal
Kathleen overhalen hetzelfde te doen: het
meisje is verliefd op hem, anders ben ik een
boon en aangezien het niet waarschijnlijk
is dat een dokter opium smokkelt, zullen ze
hem gelooven en is ons spel voorgoed ver
loren."
„Maar laat ik nu eens vertellen, welke
poets ik hem gespeeld heb. Toen hij de Yamen
verliet, heeft hij zich eerst naar jou tuin
begeven. Ik wist dat al voor jij me dat ver
telde, want ik heb een mannetje achter hem
aangestuurd. In den tijd, dat hij hier was,
heb ik mijn maatregelen genomen en toen
hij wegging, wachtte hem een verrassing."
Bij deze woorden werd Kathleen Barring-
ton's gezicht doodsbleek, een plotselinge angst
benam haar haast de adem; ze trilde terwijl
ze stond te wachten op wat ze verder te hoo-
ren zou krijgen.
„Het was doodeenvoudig. Ik zette wat ge
peupel tegen hem op. Yong-Foo is niet op
barbaren gesteld." De mandarijn liet een hik
kend gelach hooren. „De bevolking hier is als
honden aan den ketting. Een woord uit de
Yamen, de ketting is los en de troep is achter
de prooi aan. Zelfs jij, mijn vriend, die de stad
zooveel geneugten verschaft, zou niet veilig
zijn als ik maar één woord fluisterde..."
„Ik zou je doodschieten, Li, als je dat durfde
te doen," viel Barrington hem bruusk in de
rede. „Maar je doet het niet. Ik ben je veel te
veel waard om zoo'n dwaasheid uit te halen.
Maar wat gebeurde er met Forsyth? Hebben
je honden hem te pakken gekregen?"
Kathleen Barrington leunde in haar schuil
plaats naar voren en hield haar adem in om
het antwoord goed te kunnen verstaan. Toen
het kwam, ontspanden haar trekken zich en
ze gaf een zucht van opluchting.
„Neen. Dat was ook niet de bedoeling. Het
moest ook alleen maar een les voor hem zijn,
begrijp je? Ze dreven hem de stad door naar
het zendingsgebouw; ze gooiden hem met
steenen en hebben hem misschien gewond,
maar hij kwam er levend af." Weer liet de
mandarijn een hikkend gelach hooren. „Het is
zeer onbehoorlijk van het volk om vijandschap
ten opzichte van vreemdelingen, die in Peking
in een goed blaadje staan, te toonen. Maar
wat kan ik doen om het te verhinderen?
Hoogstwaarschijnlijk zal ik enkele booswich
ten laten onthoofden om zoo mijn zin voor
orde te toonen en dan zal de zaak afgeloopen
zijn, terwijl Dr. Forsyth zijn les geleerd heeft
en voor zonsondergang uit Yong-Foo zal ver
dwijnen."
„Maar als hij naar Canton gaat..."
„Hij gaat niet naar Canton," zei de manda
rijn zacht. „Dat staat nite op het programma.
Hij zal zich op weg begeven ja; maar het
is een lange reis langs de Pi-Kiang en er kan
van alles gebeuren. Hij kan wel worden aan
gevallen door zeeroovers, maar dan niet in
mijn provincie, zoodat ik niet verantwoordelijk
ben, begrijp je?"
„Li, je bent een onheilig wondefl"
„Als hij dan verdwenen is, zal mij om rap
port verzocht worden; dan rapporteer ik
volgens de waarheid, dat Dr. Forsyth Yong-
Foo de zendingssampan verlaten heeft, op
den veertienden van de zesde maand voor
zonsondergang. Als die mededeeling Peking
bereikt, zal er een verder onderzoek worden
ingesteld en dan zullen ze ergens tusschen
Yong-Foo en Cnaton de overbljjselen van een
vernietigde sampan vinden. Het zal dan dui
delijk zijn wat er gebeurd is. De regeering
van Peking zal zich uitputten in veronb
schuildigingen, zij zal de familieleden van den
verongelukten zendingsarts schadeloos stellen
en er een kanonneerboot op uit sturen om de
Pi-Kiang af te zoeken naar de roovers. Daar
mee zal de zaak afgedaan zijn en Dr. For
syth zal het ons niet meer lastig maken.
Maar als hij voor zonsondergang niet gaat?"
„Dan zal er een oproer losbreken," ver
klaarde de mandarijn met ironische intonatie
in zijn stem. „Ik zal niet in staat zijn hem
de behulpzame hand te bieden en ik zal weer
enkele belhamels bij wijze van straf laten
onthoofden. Het zendingsstation zal hoogst
waarschijnlijk in brand worden gestoken en
de dokter zal ternauwernood kunnen vluchten
maar hij zal de rivier bereiken en daarna
nu, voor de rest heb je genoeg voorstellings
vermogen!"
„Li," zei Barrington vol bewondering, „Je
bent de sluwste Chinees, dien ik ooit heb ont
moet!"
De mandarijn wuifde met zijn waaier als
dank voor het compliment, toen vervolgde hij:
„Als de hond opgeruimd is, blijft alleen de
kwestie over wanneer ik met de dochter zal
trouwen."
„Daar is toch zoo'n haast niet bij?" vroeg
Barrington, onverschillig. „Kathleen is nogal
eigenzinnig, weet je Li, en weérspannig."
Li Weng-Ho maakte zich van die moeilijk
heid af door een beweging met zijn waaier.
„Wij leven in China," zei hij, „en de meisjes
hier stribbelen niet tegen als haar een huwe
lijkskans wordt geboden. Als de koop gesloten
is en het geld betaald, hebben ze niets meer in
te brengen."
,Ja, ik weet het. Het is doodeenvoudig, maar
toch ben ik bang, dat Kathleen er niets voor
voelt. Engelsche meisjes worden niet verkocht
als vee. Daarbij is de prijs..."
„Ik dacht dat we op dit punt tot overeen
stemming gekomen waren."
Terwijl de mandarijn dit zei, schrok het
meisje zoo hevig, dat ze het scherm bijna om
ver stootte. Verontwaardiging en afschuw
stonden op haar gezicht te lezen, terwijl ze,
me een ongeloovige uitdrukking in haar oogen
naar de twee mannen op de veranda staarde.
Ze kon haast niet gelooven, dat ze goed ge
hoord had, en toch...
„Ja, dat is in orde," hernam haar vader.
„Daar zullen we ook geen ruzie om krijgen.
Maar je moet verstandig te werk gaan, Li,
en haar niet behandelen als een vrouw van je
eigen ras."
De mandarijn liet zijn hikkend lachje weer
hooren en negeerde den raad. „Het is hier
vreeselijk warm," zei hij rustig. „Buiten is
het koeler. We kunnen meteen van je fraaie
rozentuin genieten, terwijl we praten."
„Gelijk heb je!" antwoordde Barrington en
ging voor, naar den anderen kant van het huis.
Het meisje wachtte in haar schuilplaats tot
de twee mannen verdwenen waren; toen kwam
ze te voorschijn doodsbleek en zielsbedroefd.
Er sprak ontzetting uit haar donkere oogen,
namelooze angst teekende zich af op haar wit
gezicht, en haar mond trilde.
„O!" kreunde ze. „Verkocht te worden als
een Chineesch meisje...! Wat moet ik doen...?,
Wat kan ik doen?"
Haar gedachten gingen uit naar Dr. Forsyth,
Ze moest hem vertellen wat ze gehoord hadl
ze moest hem waarschuwen en hem tegelijker,
tfld om hulp vragen. Ze stond te overleggen.
„Ik zal hem vragen om het allemaal te
schrijven... Hij zou het niet gelooven..."
Ze liep naar een tafeltje van bamboe en
krabbelde een haastig, dringend briefje.
Daarna verzegelde ze het en ging de kamer
uit om een jongen te zoeken, die het briefje
naar het zendingsstation kon brengen.
-
IX.
„Verraden
In de schaduw van het huis tegenover den
rozen tuin dronk Leiand Barrington thee met
den mandarijn en sprak met hem over zijn
dochters huwelijk, toen hij een van zijn be
dienden uit het huis zag komen met een brief
in de hand. Hij zelf had dien dag geen brief
geschreven, het was dus niet moeilijk te gis
sen dat zfln dochter de schrijfster moest zijn.
Een plotselinge nieuwsgierigheid greep hem
aan. h(j wilde weten voor wien de brief be
stemd was.
I
(Wordt vervolgd),