Buitenlandsch Overzicht. HAAS BOOG-AZIJN CHINA -^NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA REIST PER WACO- DONDERDAG 16 JULI 1936 64ste JAARGANG AUTOBUSDIENSTEN naarHOORN, EDAM, AMSTERDAM en GEHEEL WEST-FRIESLAND 1 Het Duitsch-Oostenrijksch verdrag. Meer Duitsche troepen in het Rijnland Desertie uit het Duitsche leger? Krijgt Oostenrijk een nieuwen bondskanselier Gil Robles aan moordenaarshand ontsnapt Hij was niet thuis. Na den moord op Sotelo Frankrijk viert zijn 14den Juli. De vlootbasis te Singapore. Sterke verhooging van de Japansche legeruitgaven. De optimistische stemming te Montreux. Gevecht tusschen politie en stakers feuilleton EEN IN uit het enqelsch door H B E N B O LT COURAN Abonnement per 8 maanden bij vooruitbet: Helderde Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.55; binnenland 2.-, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen 3.20. Losse noa. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct Zondagsblad resp. 0.80, 0.70, 0.70, 1.Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Het steeds weer falende standpunt van Engeland. Een slapende leeuw? Een toelichting van den Oostenrijkschen bondscommissaris op het Duitsch-Oostenrijksche verdrag. Het Duitsch' Oosten- rij ksche- verdrag. De Oostenrijksche bonds commissaris Adam heeft ln een radio-rede te Wee. nen eerst een overzicht gegeven van de ont vangst van het Duitsch Oostenrijksche verdrag in de Europeesche pers en daaraan de volgende toelichting verbonden: „De aanvankelijke waardeering der Fran- sche bladen is in latere commentaren ver zwakt in welke de bezorgdheid tot uitdruk king is gekomen, dat het verdrag het eerste sein van een Duitsch-Oostenrjjksch-Hon- gaarsch-Italiaansche blok zou vormen. In dit opzicht wil ik opmerken dat de span ning tusschen Weenen en Berlijn meer dan twee jaar heeft geduurd en Europa zich aan dien toestand min of meer had gewend. Daar- cm is het niet te verwonderen als de opheffing van dien toestand tot verkeerde veronderstel lingen heeft geleid. Het herstel van betrekkin gen van goede nabuurschap is geen eerste schrede op den weg van een Centraal-Europee- sche blokvorming. De Romeinsche protocollen blijven de grondpeilers van de buitenlandsche politiek van Oostenrijk, maar deze protocollen Sluiten geen enkelen staat, dus ook Duitsch- land niet, uit van de rechtzetting der zaken in het Donaugebied. Het kan den algemeenen stand van zaken in het Donau-gebied slechts tot voordeel strekken als twee landen die ook door taal en kuituurgemeenschap verbon den zijn, de goede betrekkingen weer her stellen. Het behoud van den toestand van spanning was integendeel onnatuurlijk en had nooit als een waarborg tegen de blokvorming kunnen dienen. Deze waarborg kan slechts door inter nationale onderhandelingen op den breedst mogelijken grondslag gevonden worden en de Vooruitzichten voor deze onderhandelingen zijn zeker niet slechter geworden nu aan den be- klagenswaardigen strijd een einde is gemaakt. In andere buitenlandsche bladen komt be zorgdheid tot uitdrukking nopens onze onaf hankelijkheid. Vooral wegens de quantitatieve verhoudin gen tusschen Oostenrijk en Duitschland. Maar als dit eenig gewicht in de schaal legde zou er nooit van een eerlijke vriendschappelijke Verhouding tusschen een grooten en kleinen staat sprake kunnen zijn. Dan zijn er nog uitingen van wantrouwen geweest die ik het eenvoudigst meen te kun nen beantwoorden met wat ik reeds gezegd heb: „met het oog naar achteren gewend zal men het lot van de Europeesche volksgemeen schap nooit groeizaam kunnen regelen. Men moet een spons over vele dingen uit het ver leden halen om thans vooruit te kunnen komen, en een scheut van Europeesch-optimisme zou niet misplaatst zijn om tot de consolideering Inlichtingen WACO, Kanaalweg 137, Den Helder van Europa te kunnen komen waarbij Oosten rijk zoo bijzonder groot belang heeft. We hebben in de laat ste overzichten nogal eens de gelegenheid ge had om te wijzen op de slappe houding van het Britsch-buitenlandsch beleid, zoodat zelfs uit eigen gelederen daarop felle critiek werd ge leverd. Het is geen benijdenswaardige taak nu op eenige wijze verantwoordelijk te zijn voor de Engelsche politiek zoo schreef de N. R. Crt. dezer dagen in een hoofdartikel. Deze periode van Baldwin en Anthony Eden zal den Britten heugen. Met oude kracht en met het oude zelfbewustzijn heeft Engeland er aanspraak op gemaakt, de wereld den weg te wijzen uit haar moeilijkheden en scheids rechter te zijn inzake oorlog en vrede. Maar geen nederlaag is Engeland in dat streven bespaard gebleven. Engeland maakt plannen, of het werkt aan plannen mede en wordt een van de voornaam ste dragers ervan. Maar die plannen kunnen nooit worden uitgevoerd. Het fronst de wenkbrauwen naar eenige kanten. Maar op de sommatie daarmede op te houden, moet het zijn voorhoofd weer glad trekken. Zoo wordt zijn zwakheid altijd weer in het licht gesteld. Aan het slot van dit artikel, waarin dan met tal van voorbeelden gewezen wordt op het telkens weer falen van de buitenlandsche politiek en het telkens weer terugtrekken voor de consequenties van een bepaald stand punt, geeft het blad een eigen visie op deze Engelsche houding. Het zegt dan: Wij zien dit spel met bekommering aan, omdat het slecht zou kunnen afloopen voor den vrede in Europa. Zij, die er een sport van maken Engeland te trotseeren, zullen het gevaar daarvan allicht onderschatten. Want Engeland heeft tenslotte, met zijn prestige, heel veel te verliezen. Het is niet gelijk China, dat met lankmoedigheid en eindeloos geduld alle moreele en andere opstoppers kan opvan gen, in de overtuiging, met zijn massale pas siviteit op den duur den overweldiger toch de baas te worden. Als Engeland in den reuk zou komen, zich alles te laten welgevallen, zou het rijksverband groot gevaar loopen. Bovendien moet men rekening houden met een bijzondere eigenaardigheid van Engeland. Het heeft nu eenmaal herhaaldelijk getoond, langen tijd opmerkelijk te kunnen stuntelen, sleur en dilettantisme tot op den rand van den afgrond hun gang te kunnen laten gaan. Maar als de wereld dan begon te constateeren dat het uit was met het oude Engeland, kwam het plotseling tot zich zelf. En dan bleek het tot de felste besluiten en tot verwonderlijke krachsinspanning in staat zijn. Er zijn elementen genoeg waar te nemen in het politieke leven van Engeland naast zijn opmerkelijk ijverige wapening die het raad zaam zouden moeten maken de hoop knorrig heid en gele haren niet al te zeer te prikke len, daar het geheel, ontwakend, nog zeer wel een leeuw zou kunnen Blijken, die geslapen had. Het vergelijk Is voor 25 jaar aan gegaan. Naar de Weensche correspondent van de N.R.Crt. meldt, is het Duitsch-Oostenrjjksch staatskundig vergelijk voor 25 jaar gesloten. OOK EEN GEHEIM VERDRAG T De Daily Telegraph verneemt uit Weenen, dat tusschen Oostenrijk en Duitschland twee overeenkomsten tot stand zijn gekomen, waar van er slechts één openbaar is gemaakt. Het tweede is een „gentlemen's agreement", ten deele betrekking hebbend op militaire zaken dat echter waarschijnlijk nooit zal worden ge publiceerd. Tegenspraak. Te Weenen wordt, naar Reuter meldt, offi cieel ten stelligste ontkend, dat het Duitsch- Oostenrijksche vergelijk geheime militaire verbintenissen zou bevatten. De symbolische ln een werkelijke bezetting omgezet. De diplomatieke correspondent van de Daily Herald zegt, vernomen te hebben, dat Hitier besloten heeft de symbolische bezetting van het Rijnland in een werkelijke om te zetten. In gewoonlijk welingelichte kringen wordt ge zegd, dat de garnizoenen versterkt zullen worden tot gelijke kracht als de garnizoenen aan de Fransche zijde van de grens. Te Saarbrücken b.v., waar sinds de bezet ting slechts 800 man waren, zal een troepen macht van 15.000 man komen. Tevens zou, volgens inlichtingen uit betrouwbare bron, de versterking van het Rijnland in snel tempo worden uitgevoerd. Verschillende Poolsche bladen melden, dat talrijke deserteurs uit het Duitsche leger in Oost-Pruisen de Poolsche grens overschrijden. De autoriteiten zouden overwegen een inter- neeringskamp in te richten. Naar de Daily Herald meldt, wordt in Oostenrijk verwacht, dat bondskanselier dr. Schuschnigg, nu de overeenkomst met Duitsch land is gesloten, spoedig zal aftreden. Als zrjn waarschijnlijke opvolger wordt genoemd kolonel Adam, thans minister van propaganda. Slechts aan een toeval is het te danken dat Dinsdagavond uitsluitend de monarchistische leider Calvo Sotelo, onder de kogels der gen darmes is gevallen. Hadden laatstgenoemden hun plannen geheel kunnen volvoeren, dan zouden ook Sotelo's partijgenoot Gaicoecha en Gil Robles, de leider der katholieke volksactie, den dag van gisteren niet hebben overleefd. Gebleken is namelijk, dat de gendarmes alvorens zich naar Sotelo's huis te begeven, V I -Wi.l.Vi-.'Vl i-;. -i *i" eerst met hun auto langs de woningen van Gaicoecha en Gil Robles zijn gereden, ten einde ook hen gevangen te nemen. Beide politici waren echter uitstedig. Gil Robles be vond zich bij zijn gezin te Biarritz, doch keerde nog in den loop van den nacht naar Madrid terug. Waar Gaicoecha vertoeft, is op het oogenblik niet bekend. De Spaansche regeering neemt strenge maatregelen om ongeregeld heden te voorkomen. In verband met den moord op Sotelo is de Cortes voor den tijd van een week gesloten. Hiertoe heeft Quiroga, de Spaansche minister president na overleg met Martinez Barrio, den president van de Cortes, Domingo, den leider der links-republikeinsche groep, en een vertegenwoordiger der socialisten besloten. Nog voor het begin van de zitting van heden zal dit besluit bij regeeringsdecreet worden bekrachtigd. Dit om de gemoederen de ge legenheid te geven tot rust te komen. Zoowel te Madrid als in de provincie zijn verder zeer strenge politiemaatregelen ge nomen om ongeregeldheden te voorkomen. Te Madrid zijn 175 aanhangers van rechtsche partijen gearresteerd. Verder 15 leden van de stormtroepen, die deel uitmaakten van het peleton van luitenant Castillo, die Zondag avond is vermoord. De departementen worden verder streng bewaakt. De regeering heeft tevens besloten het gebouw der anarcho- syndicalisUsche partij en alle lokalen der monarchisten te sluiten. In de dagbladen blijft ieder commentaar betreffende den moord op Sotelo verboden. Alle kranten zijn aan censuur onderworpen. In de rechtsche bladen zijn de hoofdartikelen geschrapt. Het R.K. blad Ya, dat een speci ale editie had uitgegeven in verband met den moord op Sotelo, is tot nader order verboden. Bloedige botsing b(J de begrafenis van Sotelo. Op het kerkhof Almudena te Madrid, waar de moordenaars het stoffelijk overschot van Calvo Sotelo hadden afgeleverd, heeft Dins dag ook de bijzettingsplechtigheid plaats ge vonden. Een delegatie van de Cortes, die in verscheidene auto's was verschenen, zag zich gedwongen terug te keeren, daar de menigte een dreigende houding aannam, de leden der delegatie uitmaakte voor afgevaardigden van de moordenaars van Sotelo. Tijdens de begrafenisplechtigheid hief de zeer groote menigte toeschouwers herhaalde malen de hand op in fascistischen groet, waar bij gejuicht werd voor het fascisme en waar bij „Weg met de Cortes" werd geschreeuwd. Onder de aanwezigen bevond zich ook Gil Robles, de leider van de Accion Popular, be nevens talrijke vertegenwoordigers van recht sche en middenpartijen. Blum en Daladier spreken. Ter viering van zijn overwinning bij de stembus en de viering van een ministerie uit zijn midden heeft t' volksfront Dinsdagmiddag te Parijs een groote betooging gehouden. Er werden twee optochten gevormd, waarvan de eene uitging van de Rue Saint Antoine, de andere van de Avenue de la République en die samenkwamen op de Place de la Bastille. De Place de la Bastille en de Place de la Nation waren prachtig versierd; de vlaggen van de oude Fransche provinciën omgaven op de zuil van den 14en Juli de driekleur. Drie kleurige wipels wapperden van de hooge masten, die op het plein waren opgesteld en 's avonds wierpen zoeklichten groote lichtbun dels over beide pleinen, waar zeshonderd muzikanten en zangers plaats hadden geno men op een tribune op het middenvak van de Place de la Bastille. Een tweede tribune was opgeslagen ln den Oosthoek van de Place de la Nation voor de ministers en andere bekende figuren die aan de betooging deelnamen. Op de officieele tribune werden toespraken gehouden, o.a door Blum, Daladier en Vlctor Basch, den voorzitter van de liga voor de rechten van den mensch. Deze redevoeringen werden door den draadloozen omroep ver spreid. Een waardige viering. Volgens de Dinsdagavond op het departe ment van binnenlandsche zaken te Parijs bin nengekomen berichten, zoo meldt Reuter verder, heeft geen enkele onrust van eenige beteekenis den nationalen feestdag verstoord, die overal in het land met kalme waardigheid is gevierd. Het aantal deelnemers van het défilé tus schen de pleinen van de Bastille en de Natie kan niet precies geschat worden, maar nog nooit had een dergelijk dichte menigte te Parijs gedefileerd, ook niet verleden jaar op 14 Juli of dit jaar op 12 Februari. Men spreekt van wel 500.000 deelnemers. De relletjes in de Champs Elysées hebben weinig om het lijf gehad, al duurden zij tot 8 uur voort. De politie heeft hier vier menschen ingerekend. Op het eind van den middag zijn er op de Champs Elysées na een plechtigheid b(j 9e eeuwige vlam op het graf van den onbekenden soldaat relletjes ontstaan tusschen aanhan gers van de rechtsche partijen en leden van het volksfront, die met taxi's van de Place de la Nation terugkeerde en die de gewijde plek begroeten door het opheffen tui de vuist. Het schijnt bij dit relletje tamelijk heet te zijn toegegaan, want er vielen vijf gewonden, van wie er een naar het ziekenhuis moest worden gebracht. Nog een crediet van 2 mlllioen pond. Officieel wordt meegedeeld dat een som van 2 millioen pond, vorige week b(j supple- toire begrooting door het Lagerhuis aange nomen, zal besteed worden aan de voltooiing van de werven, de opslagplaatsen en de bas sins om oorlogsschepen te proviandeeren te Singapore. Een groot deel van het crediet zal worden besteed aan de oprichting van kazernes, waaruit men de gevolgtrekking maakt dat het Engelands bedoeling is een sterk marine-smaldeel te Singapore te sta tioneeren om saam te werken met de vloot- eenheden in Indië, China, Nieuw Zeeland en Australië. De eenige oorlogsschepen die zich op het oogenblik alhier bevinden zijn de kleine kruisers Monitor en Terror en een paar ver ouderde kleinere schepen. De minister van oorlog heeft Dinsdag de lang verbeide voorloopige raming voor de legerbegrooting ingediend, aldus meldt het D.N.B. uit Tokio. Volgens het agentschap Do mei voorziet deze begrooting in een tweede aanvullend plan voor een periode van 12 jaar. Voor de eerste 6 jaar wordt een bedrag van 3 milliard jen als aanvulling vereischt. Domei wijst er op, dat de voornaamste uitgaven be trekking hebben op de versterking van de troepenmacht in Mantsjoekwo en van het luchtwapen. In militaire kringen wordt verklaard, dat twee-derde deel van de legerbegrooting in direct ten goede zal komen aan de kleine in dustrie en aan het platteland. De tegenwoor dige begrooting bedraagt 22 milliard jen, die voor het nieuwe dienstjaar zal, de marine in begrepen, ongeveer 3 milliard jen bedragen. STAAT VAN BELEG IN KWANGTOENG. Uit Sjanghai wordt gemeld, dat generaal Tsjen-Tsji-tang in de provincie Kwangtoeng den staat van beleg heeft afgekondigd en zich gereed maakt om zich tegen den op- marsch der troepen van generaal Joe Han- moe te verzetten. Hjj zou twee regimenten, die er van verdacht werden, Nanking gunstig gezind te zijn, ontwapend en 12 nieuwe regi menten gevormd hebben. Na de Maandag gehouden besprekingen is, volgens Reuter de indruk van optimisme be vestigd. Engeland heeft toegestemd in de openstelling der zeeëngten voor het geval eener beslissing van den Volkenbondsraad met een meerderheid van 2/3 genomen. Het weigert echter dezelfde vrijheid te verleenen voor de uitvoering van regionale overeenkomsten, waarbij derden geen partij zijn. Men geeft er zich echter rekenschap van, dat dit verschil van meening niet onoverkomelijk is en dat compromis-formules mogelijk zijn. De hoop op een gunstige regeling nam Maandagavond bij de delegaties dan ook toe. Het Engelsche standpunt, In verband met de nieuwe instructies aan de Engelsche delegaties meldt de correspon dent van de Times uit Montreux: De Britsche delegatie zal er op blijven staan dat verdragen, welke volgens juristen „bin nen het kader van het Volkenbondshandvest" liggen, toch niet beschouwd behooren te wor den als van dezelfde kracht te zijn als het Handvest. Dit beteekent dat de Dardanellen in oorlogstijd niet automatisch geopend be hooren te zijn voor onderteekenaars van der gelijke verdragen. In het bijzonder beteekent dit dat op Turkeij, als neutralen staat in oorlogstijd, niet de plicht behoort te rusten de Dardanellen open te zetten voor Fransche en Russische oorlogsschepen wegens het be staan van het Fransch-Russische verdrag, terwijl Turkije de Dardenellen zou moeten sluiten voor niet-Volkenbondsleden. De Brit sche opvatting is, dat Turkije wél neutraal kan blijven, maar niet kan optreden als niet- oorlogvoerende bondgenoot. Indien Turkije zoo de tenuitvoerleging van het Fransch-Rus sische pact wil bevorderen, waarom, zoo vraagt men van Britsche zijde, sluit Turkije zich dan niet bij dat pact aan? Van Fransche en Russische zijde klaagt men dat Engeland, 't welk goedgekeurd heeft dat het Fransch-Russisch verdrag een integraal onderdeel van het Volkenbonds systeem zou vormen, thans moeilijkheden in den weg legt aan de ten uitvoer legging van dat verdrag. Rusland wenscht voorts dat zich onder het tonnage oorlogsschepen dat do Zwarte Zee binnen mag komen, geen „vest zak-oorlogsschepen mogen bevinden, daar deze wel klein, maar gevaarlijk zijn. Voorloopig accoord. Tusschen de gedelegeerden op de conferen tie te Montreux, is in den loop van Dinsdag een voorloopig accoord tot stand gekomen om trent de formule over de doorvaart in oor logstijd. Deze clausule voorziet, naar verluidt, in de doorvaart op grond van besliuten van den Volkenbond of ter vervulling van over eenkomsten, waarbij Turkije betrokken is. De clausule omtrent de overeenkomsten, waaraan Turkije zal deelnemen, worden in dien zin uitgelegd, dat Turkije zal toetreden tot het Fransch-Russische verdrag van bij stand, doch van Turksche zijde is hierom trent geen bevestiging te krijgen. Reuter meldt uit Kairo: Tijdens een gevecht tusschen politie en stakers eener suiker-raffinaderij te Hawam- deya, nabij Kairo, werden twee personen ge dood en vier ernstig gewond. De stakers hadden zich in het gebouw verschanst en de politie slaagde er niet in hen daaruit tever- 13) In een hoek, dicht bij een open venster, stond een groot scherm, met gouden draken geborduurd, en hierachter verborg ze zich. Tusschen de scharnieren kon ze door het open Venster op de veranda kijken en ze zag den mandarijn plaats nemen op een bank, die ®en der bedienden voor hem neerzette; toen deze zich teruggetrokken had, begon Li Weng-Ho te spreken voorzichtigheidshalve in het Engelsch. „En, beste vriend, je hebt nieuws voor me? .Goed nieuws, hoop ik?" „Neen," antwoordde Barrington, met een familiariteit, die duidelijk te kennen gaf hoe bevriend de twee mannen waren. „Ellendig nieuws!" „Zoo!" De stem van den mandarijn klonk rustig, maar een plotselinge beweging met fcijn waaier verried, dat hij meer van streek Was dan men zou vermoeden. „Het is die dekselsche vent, Forsyth. Ik geloof, dat Kathleen verliefd op hem is." „Ah!" zei de mandarijn, zijn waaier vlug bewegend. „Waarom zeg je dat?" „Hij was straks hier. Ik zag hem en ze hadden een ernstig gesprek. Kathleen heelemaal veranderd. Ze is opstandig. Ze wil hier vandaan en naar Engeland terug." „Dit is werkelijk heel belangrijk." „Dat dacht ik ook. Het is heelemaal de schuld van dien dokter!" Barrington zweeg plotseling; toen voegde hij er scherp aan toe: „Hij is werkelijk gevaarlijk, Li. Hij moet zoo gauw mogelijk verdwijnen!" Kathleen Barrington huiverde toen ze haar vaders woorden hoorde en wachtte in spanning op het antwoord van den manda rijn. „Ja, dat lijkt mij ook. Als de man niet handelbaar is, dan zie ik ook geen anderen weg. Zooals je zegt, hij is gevaarlijk, hij in de Yam en geweest en had de brutaliteit mij te bedreigen. Maar ik heb hem een lesje gegeven, en de waarschuwing Yong-Foo voor zonsondergang te verlaten." „Dat doet hij toch niet," klonk het met overtuiging. „Hij..." „Maar de les, die ik hem gaf..." „Wat was dat voor een les?" „Nu, eerst beschuldigde ik hem ervan, dat hij de zendings-sampan gebruikt had om opium te smokkelen en wees hem op het ge vaarlijke van zijn positie indien ik mijn maat regelen zou nemen." „Dat zal Forsyth zijn zorg zijn. Hij zal in Canton onder eede verklaren, dat hij onkun dig was van den inhoud der kisten en hij zal Kathleen overhalen hetzelfde te doen: het meisje is verliefd op hem, anders ben ik een boon en aangezien het niet waarschijnlijk is dat een dokter opium smokkelt, zullen ze hem gelooven en is ons spel voorgoed ver loren." „Maar laat ik nu eens vertellen, welke poets ik hem gespeeld heb. Toen hij de Yamen verliet, heeft hij zich eerst naar jou tuin begeven. Ik wist dat al voor jij me dat ver telde, want ik heb een mannetje achter hem aangestuurd. In den tijd, dat hij hier was, heb ik mijn maatregelen genomen en toen hij wegging, wachtte hem een verrassing." Bij deze woorden werd Kathleen Barring- ton's gezicht doodsbleek, een plotselinge angst benam haar haast de adem; ze trilde terwijl ze stond te wachten op wat ze verder te hoo- ren zou krijgen. „Het was doodeenvoudig. Ik zette wat ge peupel tegen hem op. Yong-Foo is niet op barbaren gesteld." De mandarijn liet een hik kend gelach hooren. „De bevolking hier is als honden aan den ketting. Een woord uit de Yamen, de ketting is los en de troep is achter de prooi aan. Zelfs jij, mijn vriend, die de stad zooveel geneugten verschaft, zou niet veilig zijn als ik maar één woord fluisterde..." „Ik zou je doodschieten, Li, als je dat durfde te doen," viel Barrington hem bruusk in de rede. „Maar je doet het niet. Ik ben je veel te veel waard om zoo'n dwaasheid uit te halen. Maar wat gebeurde er met Forsyth? Hebben je honden hem te pakken gekregen?" Kathleen Barrington leunde in haar schuil plaats naar voren en hield haar adem in om het antwoord goed te kunnen verstaan. Toen het kwam, ontspanden haar trekken zich en ze gaf een zucht van opluchting. „Neen. Dat was ook niet de bedoeling. Het moest ook alleen maar een les voor hem zijn, begrijp je? Ze dreven hem de stad door naar het zendingsgebouw; ze gooiden hem met steenen en hebben hem misschien gewond, maar hij kwam er levend af." Weer liet de mandarijn een hikkend gelach hooren. „Het is zeer onbehoorlijk van het volk om vijandschap ten opzichte van vreemdelingen, die in Peking in een goed blaadje staan, te toonen. Maar wat kan ik doen om het te verhinderen? Hoogstwaarschijnlijk zal ik enkele booswich ten laten onthoofden om zoo mijn zin voor orde te toonen en dan zal de zaak afgeloopen zijn, terwijl Dr. Forsyth zijn les geleerd heeft en voor zonsondergang uit Yong-Foo zal ver dwijnen." „Maar als hij naar Canton gaat..." „Hij gaat niet naar Canton," zei de manda rijn zacht. „Dat staat nite op het programma. Hij zal zich op weg begeven ja; maar het is een lange reis langs de Pi-Kiang en er kan van alles gebeuren. Hij kan wel worden aan gevallen door zeeroovers, maar dan niet in mijn provincie, zoodat ik niet verantwoordelijk ben, begrijp je?" „Li, je bent een onheilig wondefl" „Als hij dan verdwenen is, zal mij om rap port verzocht worden; dan rapporteer ik volgens de waarheid, dat Dr. Forsyth Yong- Foo de zendingssampan verlaten heeft, op den veertienden van de zesde maand voor zonsondergang. Als die mededeeling Peking bereikt, zal er een verder onderzoek worden ingesteld en dan zullen ze ergens tusschen Yong-Foo en Cnaton de overbljjselen van een vernietigde sampan vinden. Het zal dan dui delijk zijn wat er gebeurd is. De regeering van Peking zal zich uitputten in veronb schuildigingen, zij zal de familieleden van den verongelukten zendingsarts schadeloos stellen en er een kanonneerboot op uit sturen om de Pi-Kiang af te zoeken naar de roovers. Daar mee zal de zaak afgedaan zijn en Dr. For syth zal het ons niet meer lastig maken. Maar als hij voor zonsondergang niet gaat?" „Dan zal er een oproer losbreken," ver klaarde de mandarijn met ironische intonatie in zijn stem. „Ik zal niet in staat zijn hem de behulpzame hand te bieden en ik zal weer enkele belhamels bij wijze van straf laten onthoofden. Het zendingsstation zal hoogst waarschijnlijk in brand worden gestoken en de dokter zal ternauwernood kunnen vluchten maar hij zal de rivier bereiken en daarna nu, voor de rest heb je genoeg voorstellings vermogen!" „Li," zei Barrington vol bewondering, „Je bent de sluwste Chinees, dien ik ooit heb ont moet!" De mandarijn wuifde met zijn waaier als dank voor het compliment, toen vervolgde hij: „Als de hond opgeruimd is, blijft alleen de kwestie over wanneer ik met de dochter zal trouwen." „Daar is toch zoo'n haast niet bij?" vroeg Barrington, onverschillig. „Kathleen is nogal eigenzinnig, weet je Li, en weérspannig." Li Weng-Ho maakte zich van die moeilijk heid af door een beweging met zijn waaier. „Wij leven in China," zei hij, „en de meisjes hier stribbelen niet tegen als haar een huwe lijkskans wordt geboden. Als de koop gesloten is en het geld betaald, hebben ze niets meer in te brengen." ,Ja, ik weet het. Het is doodeenvoudig, maar toch ben ik bang, dat Kathleen er niets voor voelt. Engelsche meisjes worden niet verkocht als vee. Daarbij is de prijs..." „Ik dacht dat we op dit punt tot overeen stemming gekomen waren." Terwijl de mandarijn dit zei, schrok het meisje zoo hevig, dat ze het scherm bijna om ver stootte. Verontwaardiging en afschuw stonden op haar gezicht te lezen, terwijl ze, me een ongeloovige uitdrukking in haar oogen naar de twee mannen op de veranda staarde. Ze kon haast niet gelooven, dat ze goed ge hoord had, en toch... „Ja, dat is in orde," hernam haar vader. „Daar zullen we ook geen ruzie om krijgen. Maar je moet verstandig te werk gaan, Li, en haar niet behandelen als een vrouw van je eigen ras." De mandarijn liet zijn hikkend lachje weer hooren en negeerde den raad. „Het is hier vreeselijk warm," zei hij rustig. „Buiten is het koeler. We kunnen meteen van je fraaie rozentuin genieten, terwijl we praten." „Gelijk heb je!" antwoordde Barrington en ging voor, naar den anderen kant van het huis. Het meisje wachtte in haar schuilplaats tot de twee mannen verdwenen waren; toen kwam ze te voorschijn doodsbleek en zielsbedroefd. Er sprak ontzetting uit haar donkere oogen, namelooze angst teekende zich af op haar wit gezicht, en haar mond trilde. „O!" kreunde ze. „Verkocht te worden als een Chineesch meisje...! Wat moet ik doen...?, Wat kan ik doen?" Haar gedachten gingen uit naar Dr. Forsyth, Ze moest hem vertellen wat ze gehoord hadl ze moest hem waarschuwen en hem tegelijker, tfld om hulp vragen. Ze stond te overleggen. „Ik zal hem vragen om het allemaal te schrijven... Hij zou het niet gelooven..." Ze liep naar een tafeltje van bamboe en krabbelde een haastig, dringend briefje. Daarna verzegelde ze het en ging de kamer uit om een jongen te zoeken, die het briefje naar het zendingsstation kon brengen. - IX. „Verraden In de schaduw van het huis tegenover den rozen tuin dronk Leiand Barrington thee met den mandarijn en sprak met hem over zijn dochters huwelijk, toen hij een van zijn be dienden uit het huis zag komen met een brief in de hand. Hij zelf had dien dag geen brief geschreven, het was dus niet moeilijk te gis sen dat zfln dochter de schrijfster moest zijn. Een plotselinge nieuwsgierigheid greep hem aan. h(j wilde weten voor wien de brief be stemd was. I (Wordt vervolgd),

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 1