PAG. 4
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1936
T JUTTERT.ie
Engelands kroon verliest
een steen.
SUIKER AES VOEDINGSMIDDEL.
Bederfwerende eigenschappen.
Menigmaal wordt de voorliefde van kin
deren voor zoetigheid beschouwd als snoep
lust, terwijl het in de meeste gevallen niet
anders is dan de behoefte van het groeien
de organisme aan suiker. Inderdaad vindt
men in suiker waardevolle bestanddeelen,
die het lichaam kracht en warmte toevoe
ren en deze opbouwstoffen mogen het kin
derlijke organisme niet onthouden worden.
Een verstandige moeder zal haar kinde
ren naast de onmisbare minerale zouten en
vitaminen-rijke groenten ,vruchten en an
dere voedingsmiddelen tevens gerechten
geven, waaraan rijkelijk suiker wordt toe
gevoegd.
Reeds lang is op wetenschappelijke wijze
de meening weerlegt, dat suiker aan het
lichaam en wel in het bijzonder aan het
gebit en het beenderstelsel kalk zou ont
trekken. Bij een normale voedingswijze
neemt de mensch genoeg kalk op door
groente en andere voedingsmiddelen, zoodat
suiker zonder het minste bezwaar gebruikt
kan worden, tenzij de arts het in verband
met bepaalde ziektetoestanden verboden
heeft.
Voor de huisvrouw heeft suiker, vooral
in deze maanden van het conserveeren van
vruchten en sappen een groote beteekenis.
Suiker heeft een bederfwerende werking
en voorkomt het gistingsproces. Men kan
dit zelfs reeds waarnemen bij melk. Voegt
men bij het koken een dessertlepel suiker
op 1 L. toe, dan zal de melk op warme
dagen langer frisch blijven.
Geconserveerde vruchten, waaraan meer
dan 60 pet. suiker is toegevoegd, beder
ven zelfs niet, indien men ze niet afgeslo
ten bewaart. Men rekent op vruchtenmar
melade, die toch veelal maanden bewaard
wordt, 55 pet. suiker en bij gelei 60 pet.
Eenvoudige soorten jam, die voor onmid
dellijk gebruik bestemd zijn, vragen niet
meer dan 2540 pet. suiker.
Van groot belang is het om bij het in
maken een zeer goede kwaliteit suiker te
gebruiken, wil men althans niet de kans
loopen, dat een of ander, ondanks alle
voorzorgen toch mislukt, waardoor de zui
nigheid de wijsheid zou bedriegen, omdat
goedkoop duurkoop zou blijken te zijn.
WENKEN VOOR DE WARME DAGEN.
Boter blijft goed op warme dagen, wan
neer men ze met koud water kneedt en
in een steenen pot bewaart, afgedekt met
een in zout water gedrenkte doek.
Is boter ietwat ranzig, dan kneedt men
ze met water, waaraan een weinig dubbel-
koolzure soda is toegevoegd, b.v. 1 thee
lepel op 1 liter water.
Melk wordt niet zoo spoedig zuur, in
dien men op 1 liter een dessertlepel suiker
toevoegt.
Met vochtig weer is het zout in de vaat
jes moeilijk uit te strooien. Men voorkomt
dit door er enkele rijstkorrels in te doen,
die de vochtdeelen opnemen.
In de keuken kan men zout op de vol
gende wijze drooghouden. Men legt onder
in den zoutpot een vel vloeipapier, waar
door het vocht geabsorbeerd wordt en het
zout droog blijft.
ZELFS ROZEN WORDEN
GECONSERVEERD.
Rozenwater is, zooals bekend is, in de
keuken een hulpmiddel, dat bij de bereiding
van sommige soorten gebak en marsepein
onmisbaar is. Men kan het op de volgende
wijze zelf bereiden:
Men kiest bij voorkeur de blaadjes van
roode rozen en vult hiermede een flesch
met wijden hals, voor ongeveer 13 en
voegt er 2/3 wijngeest van 100 bij, waar
na men de flesch kurkt en meerdere we
ken in de zon plaatst.
Na dien tijd wordt de vloeistof door fil-
treerpapier van de rozenblaadjes geschei
den en de heerlijk geurende essence over
kleine fleschjes verdeeld, die goed afge
sloten, bewaard worden. Men behoeft
slechts enkele druppels van dit fijne reuk
water te gebruiken om een aangename
geur te verspreiden. Voor keukengebruik
heeft men 812 druppels noodig op 1 liter
water.
AFKOELEN ZONDER IJS.
Wanneer men moeilijk ijs kan bekomen,
most men de chemie te hulp roepen en 375
gr. ammoniak in kristalletjes oplossen in
l!i liter regenwater. In deze vloeistof kan
men verschillende flesschen of kannen
plaatsen, waardoor de inhoud heerlijk koel
wordt. Na het gebruik kan men de oplos
sing laten verdampen en daarna tot 12
maal toe opnieuw oplossen en gebruiken
koele dranken te yerkrjjgejK_
„Heb je al wat van je zoon op de Uni
versiteit gehoord? Ik verneem, dat je zeer
bezorgd ben."
„Ja, maar hg maakt het lichamelijk op
perbest. Ik heb indirect nieuws van 'm
gekegen. Van de Bank, dat z'n saldo vol
komen uitgeput is..."
EDEN ALS MODE-VOORBEELD.
In geheel Noorwegen maakt men zich
grappig over een inval van een der
eleganste kleermakers van Oslo, die zoo
juist een heeren-mode-prospectus uitgaf
onder den titel: „Kleedt u zooals Eden zich
kleedt."
De clou van het prospectus is de afbeel
ding van een zeer elegant heeren-costuum
uit donkerblauwe stof, dat „Eden-combi
natie" genoemd wordt.
De Prins van Wales, de tegenwoordige
koning van Engeland, is dus schijnbaar
niet meer de elegantste man ter wereld.
In zijn plaats is getreden de Engelsche
Minister van Buitenlandsche Zaken, die
misschien met behulp van den kleermaker
nog wel eens „onsterfelijk" wordtI
LAWAAI OP GRAMOFOONPLATEN.
Wat men in zijn wanhoop al niet be
denkt, bewijst het geval van een Engelsch
echtpaar, welks leven totaal vergald werd
door het eindelooze gekakel en rumoer van
een stel kippen, dat in hun buurt gehuis
vest was. Toen al hun geprotesteer bij de
buren niets hielp, gingen ze ten einde raad
naar een gramofoonplatenhandel en gaven
daar aan een bediende opdracht, met het
noodige materiaal bij hen thuis te* komen
en voor' het open raam een gramofoon-
opname van het hanengekraai en het kip-
pengekakel te maken. Vervolgens dienden
zij een klacht in bij het gerecht, waarbij
de gramofoonplaat diende als onweerleg
baar bewijsstuk. Bij de behandeling van
deze origineele zaak was de rechter on
middellijk bereid, de gramofoonplaat als
bewijsstuk te aanvaarden. Aanvankelijk
was de uitwerking echter geheel tegen
overgesteld aan wat zij ervan verwacht
hadden. Tot de rechter zich de plaat liet
voorspelen, kwam het gekakel er zoo zwak
uit, dat hij hoofdschuddend opmerkte:
„Van dat geluid zou ik zeker niet nerveus
worden."
Gelukkig had de verdediger van het
echtpaar direct een behoorlijk argument
bij de hand. Hij zei; „Ja zeker, maar u hebt
met een veel te zachte naald gespeeld!"
Hij liep naar de gramofoon toe, verwis
selde de zachte naald voor een normale en
bracht de schijf weer in beweging. En daar
klonk een heidensch spektakel door de
rechtzaal, dat hooren en zien verging. Ook
de rechter werd er door tot vertwijfeling
gebracht, hetgeen het voor de klagers ge-
wenschte gevolg had, dat zij in het gelijk
werden gesteld. De kippenhouders moesten
hun liefhebberij maar elders gaan bot
vieren; bij rechterlijk vonnis werd hun ge
last, de rumoerige kippenbende op te rui
men. Laat dus niemand meer iets kwaads
zeggen van de gramofoon!
DE DOODELIJKE KUS.
De Amerikaansche cowboy, Frank Ras-
con, uit Arizona, werd ter dood veroor
deeld en dezer dagen werd het vonnis door
middel van gifgas ten uitvoer gebracht.
Toen men na de executie het lijk uit de
gaskamer bracht, stortte de weduwe van
den man zich op het lijk en kustte het op
den mond. Enkele minuten later zakte de
vrouw bewusteloos in elkaar en stierf kort
daarop. Een onmiddellijk ingesteld onder
zoek wees uit, dat de vrouw, toen zij haar
gestorven man dezen afscheidskus gaf, een
geringe hoeveelheid moet hebben inge
ademd, dat zich nog in den mond van den
doode bevond. De uitwerking was nog
sterk genoeg om ook bij haar den dood te
vstoeyezaken.
DE VERLATEN KOPERSTAD.
In Britseh-Columbia, niet ver van de
Amerikaansche grens, worden in het jaar
1891 lagen goudhoudend koper ontdekt.
Onmiddellijk stortte zich een golf van
goudzoekers over deze in het hart van de
Rocky Mountains gelegen streken uit en
werd er een aanvang gemaakt met de ont
ginning van de ertshoudende aardlagen,
die inderdaad zeer loonend bleken te zijn.
In het centrum van de door 100.000 goud
delvers bewoonde streek werd een stad
gesticht, die men den naam Phoenix gaf.
Het duurde niet lang, of er verrees een
kerk, de tempel van een bepaalde secte,
terwijl er natuurlijk ook luxe-hotels en
danslokalen werden gebouwd. Uit hout ge
bouwde huizen vulden lange straten, ruime
avenu's. Tot burgemeester van deze stad
werd een voormalig goudzoeker gekozen,
die in korten tijd een rijk man geworden
was.
Vol naijver sloegen de Amerikaansche
trappers, die op de berghelling aan de
overzijde van de grens woonden, deze plot
seling opkomende welvaart gade. Het uit
breken van den wereldoorlog droeg er het
zijne toe bij, deze snelle ontwikkelings-
vlucht nog op te voeren. Voor den oorlog
immers was koper, veel koper noodig en
de prijzen van dit metaal stegen dan ook
enorm, kwamen bijna zelfs zoo hoog als
die van het zilver.
In die jaren leefde men in Phoenix in
weelde en overvloed. Tot de vrede aan de
oorlogsspeculaties een einde maakte. Het
koper viel beduidend in prijs, de onderne
mers konden de exploitatie van hun uit de
krachten gegroeide bedrijven, die in de
jaren van hoogconjunctuur met koortsach
tige haast waren uitgebreid, niet meer loo
nend maken. Tal van mijnen moesten ge
sloten worden en de eens zoo benijde ge
lukzoekers trokken bij honderden de stad
uit. Thans is Phoenix een doode stad. De
in allerijl opgetrokken huizend vallen reeds
thans in puin. Het gras woekert tusschen
de straatsteenen en het oerwoud heeft
reeds weer de grenzen van dit kortston
dig weeldeverblijf bereikt, 's Nachts sluipt
het wild door de uitgestorven straten. Eén
enkel mensch is de stad trouw gebleven.
Het is een oude bergbewoner, die onwan
kelbaar vasthoudt aan het geloof, dat eens
de tijd komen zal, dat Phoenix, evenals
eertijds zijn legendarische naamgenoot, in
nieuwen glans uit puin en asch zal her
rijzen.
Zuid-Ier land op weg iiaaj- zijn
onafhankelijkheid.
De Valera's nieuwe grondwet.
Wanneer de wenschen van den Ierschen
Minister-president De Valera in vervulling
gaan, zal de Iersche Vrijstaat nog vóór het
einde van het jaar 1936 een nieuwe grond
wet bezitten, welke de algeheele losmaking
van het Britsche Imperium zal beteekenen.
In Ierland zal dan geen plaats meer zijn
voor den Gouverneur-Generaal, die zooals
in alle andere Engelsche Dominions het
Britsche Imperium vertegenwoordigt. Ja,
het ia zelfs niet uitgesloten, dat de Iersche
Vrijstaat om zijn nieuw verworven sou-
vereiniteit te onderstreepen, een eigen
staatshoofd zal aanstellen. Dat zou alzoo
zijn het einde van de in het jaar 1801 met
Engeland overeengekomen unie, waartegen
de Iersche Nationalisten sedert jaar en dag
strijden.
Minstens sedert de 17e eeuw toonen de
Ieren nu reeds hun antipathie tegenover de
Engelsche overheersching. Toen Karei II
aanving de Iersche economie geheel te
wurgen, daar hij het eiland van den handel
met de Engelsche kolonie uitsloot, en de
Iersch vee-uitvoer naar Engeland verbood,
en de schaapherders dwong hun wol, ue
beste in Europa, slechts aan Engeland te
verkoopen, en toen tenslotte de Iersche
Katholieken om hun geloof getergd en
gemarteld werden, kwam het tot een
volledige breuk, welke onherstelbaar
schijnt.
Toen op 1 Januari 1801, op grond van
de Unieacte het „Vereenigd Koninkrijk
van Groot-Brittannië en Ierland" in het
leven werd geroepen, was dat niet meer
dan een kunstmatig verworven constructie,
waarin de Iersche Nationalisten nooit kon
den toestemmen en waarmede zij nooit
accoord zijn gegaan.
De periode van den tweestrijd.
Gladstone was de eerste, die poogde een
verzoening met de Ieren tot stand te
brengen. Hij beperkte in het jaar 1870
door zijn Landbill de bevoegdheid der
grondbezitters tegenover de Iersche
pachters. De onbescheiden eischen, welke
de Engelsche heeren zich dorsten veroor
loven tegenover de pachters, trachtte hg
redelijker te maken. In 1886 en in 18s,
beijverde hij zich een Home Rule-Biii
het Lagerhuis te krijgen, waardoor
Ieren een zekere zelfstandigheid zoudj
verkrijgen, onder bescherming van <jec'
staat. De Engelsche Conservatieven en
Liberale Unionisten, onder leiding
Joseph Chamberlain verzetten zich hier!
tegen en brachten de Nationalisten ten va
In economisch opzicht werd Ierland door
de Britsche vrijhandels-politiek en ai
opheffing van de graaninvoerrechten zwaat
gedupeerd. Slechts het Protestantse^
Noorden, het gebied van Ulster kon aci,
ontwikkelen.
Rond het einde der vorige eeuw leefde
de Home Rule-Beweging in Zuid-Ierlajj
in een radicalen vorm weer op en het ij
bekend, dat in den Wereldoorlog haar
leider, Sir Robert Casement, met Duitsche
hulp een militaire eenheid der Ieren poogde
te organiseeren. Hij moest zijn „misdaad",
volgens het Britsche recht, met den dood
bekoopen.
De vrijheidsoorlog duurt voort
Ondanks dat groeide de beweging van
Casement zoo snel, dat men in December
1918, bij de verkiezingen van het Britsche
Parlement, 73 van de den Ieren voorbe
houden 106 zetels verkreeg. In Januari 1919
kwam het Iersche Nationale Parlement te
Dublin bijeen en sloot een onafhankelijk
heidsverklaring. Doch het duurde nog tot
den zomer van 1921, eer Lloyd George in
naam van den Engelschen kroon den vrede
met Ierland sloot. De zes noordoostelijke
graafschappen van Ulster werden afge
scheiden en bleven in nauwe verbinding
met het Engelsche Moederland.
Zuid-Ierland vormde de Iersche Vrijstaat
en kreeg een Dominion-constitutie zooals
Australië en Zuid-Afrika die kennen. De
Iersche Vrijstaat behoort overigens sedert
September 1923 tot de leden van den
Volkenbond.
De energieke vertegenwoordiger van de
Nationalistische Oppositie tegen den in
1921 geschapen toestand was vanaf den
beginne de Valera, die aanvankelijk moest
uittreden uit de leiding der partij, doch
tenslotte toch weer het heft in handen
kreeg en minister-president werd. Hij
heeft, aan het hoofd van den Ierschen
Vrijstaat, nimmer gerust zijn land van
Engeland los te scheuren. Het eerste
resultaat, dat hij na langen strijd bereikte
was de opheffing van de verplichting van
een aan den Koning van Engeland af te
leggen eed van trouw ten opzichte van de
Iersche grondwet. De nieuwe bepaling, die
de Nationalisten tevreden stelden, kwam
in 1933 tot stand. De tegenstand van de
zijde der Engelschen was slechts zwak.
Met het doel voor oogen
Dat was een stap nader in de richting
naar een algeheele losmaking van de
Engelsche heerschappij in Ierland! Wan
neer de Valera toen gewild had, had hij
misschien met succes kunnen voortgaan,
doch hiervan zag hij at, omdat zijn partfl
bij de verkiezingen geen overeenstemming i
in het mandaat konden vinden. Trouwens,
de Valera zelf ondervond in zijn eigen land
vrij veel tegenstand, doch zijn tegenstan
ders wist hij met zijn taaien wil en oneindig
geduld te weerstaan op een meesterlijke
wijze.
De strijd tusschen Engeland en Ierland
ontspon zich langzaam gedeeltelijk op
economische gebied en ontpopte zich
tenslotte in den vorm van een grensoorlog,
welke door Ierland het beste werd gevoeld.
Eerst in Februari 1936 werd deze oneenig*
heid, in Juli 1932 begonnen, eenigszins j
bijgelegd, doch geheel verdwenen is zij nog
lang niet.
De Valera heeft slechts één doel voor
oogen: vrijmaking van Ierland uit Britsche
handen. Toen George V zijn 25-jarig
kroningsfeest vierde, wees hij de officieele
uitnoodiging van de Engelsche regeering
van de hand. In April 1935 nam het
Iersche parlement de door hem voorgelegd®
Nationaliteits- en Burgerrechtsbepalingen
aan, waardoor de Ieren ophielden Britsche
staatsburgers te zijn. In Mei 1935 kondigde
de Valera aan, dat in het volgend jaar de
Gouverneur-Generaal weer naar
vaderland zou kunnen terugkeeren, omda£
men hem dan waarschijnlijk niet meet
noodig had... Als dat eenmaal zoo zal zijn-
zal Ierland eerst met recht geheel met zij®
Oosterbuur hebben gebroken. De leren
zullen juichen, zooals zij nog nimmer
hebben gejuicht en de handel zal, naar men
hoopt, weer spoedig opleven, omdat men
dan niet langer meer den druk van de
Britsche overheid behoeft te ondervinden-
INTERESSANTE VRUCHTENTEELT-
In het Kaiser Wilhelm-Instituut
Muncheberg in Brandenburg heeft men
zich reeds geruimen tijd onledig gehouden
met verschillende kruisingen van vrUL*,
ten, die wellicht binnen afzienbaren tÖ
op de markt gebracht zullen worden.
