Buitenlandsch Overzicht.
Abonneert II op dit blad
LIEFDE
CHINA
AKKERTJES OKHETSÏ
IEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
jfóet ZMr.
imarSjOC—
No. 7785
EERSTE BLAD
ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Een geharnast protest van de
Duitsch Evangelische kerk.
Tegen de maatregelen tegen de
kerk en de verheerlijking
van den leider.
GAAT U MET PENSIOEN?
TH. LIEFTING
De Oostenrijksche nazi's
verwekken een
relletje.
Bij de overhandiging van de Olymp.
vlam te Weenen.
COURANT
Abonnement per 8 maanden bi) vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2-,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige
anden 8.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p, 6 cL Weekabonnementen 12 ct.
ndagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.Modeblad reep. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Versch^jnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Poet-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contairte betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De nationaal-socialisten veroorzaken rumoer in Oostenrijk
en scheppen internationale gevaren. Buitenlandsche reacties
op den Spaanschen burgeroorlog.
Nazi'bravour
in Oostenrijk
De Oostenrijksche na
zi's, versterkt door een
groot aantal Duitsche
politieke broeders, zijn
momenteel de oorzaak
van heel wat rumoer in de poliUeke wereld.
De hoop dat ze zich, door het Duitsch-Oosten-
rijksch accoord wat koest zouden houden is
niet ir» vervulling gegaan en daarmee is de
toestand niet alleen voor Oostenrijk en
Duitschland, maar ook voor andere Europee-
sche staten, weer moeilijker en gecompliceer
der geworden.
Alsof er al niet genoeg onrust in de wereld
was!
Woensdag, bij de plechtige overdracht van
de Olympische vlam, die zooals men weet door
loopers naar Berlijn wordt gebracht, heeft zich
een zeer onaangename en onverkwikkelijke
demonstratie voorgedaan, die de Oostenrijk
sche machthebbers in een moeilijke positie
hebben gebracht en die ook voor de gematigde
Duitsche politici een onaangenamen bijsmaak
moet hebben.
Bij het vergelijk, dat amper drie weken ge
leden tusschen Berlijn en Weenen tot stand
Is gekomen, heeft Duitschland verklaard geen
verdere aanslagen meer te zullen doen op de
zelfstandigheid van Oostenrijk en zich niet
meer met het nationaal-socialisme in dat land
te zullen bemoeien, zoo schrijft de Nw. Rott.
Crt. Wij hebben er toen op gewezen, dat zulks
natuurlijk geen waarborg bood tegen acties
van de nazi's in Oostenrijk zelf uitgaande en
reeds de verwachting uitgesproken, dat de
meedoogender behandeling van deze lieden,
die uit het vergelijk noodwendig moest voort
spruiten, aanleiding zou geven tot een ver
hoogde roerigheid van dit toch reeds roerige
element, welke de regeering nog wel eens
zorg kon baren, zoo schrijft het blad verder
In dit artikel.
Van Oostenrijkschen kant, en voor zoover
tot dusver valt na te gaan ook van Duitschen
heeft men er ernstig naar gestreefd het ver
gelijk op eerlijke wijze na te komen. De am
nestie voor een groot deel van de politieke
veroordeelden in Oostenrijk was daar een be
wijs van en ook uit andere, soms bijkomstige
zaken bleek dat, o.a. uit het feit, dat men van
Oostenrijkschen kant bij de samenstelling van
de delegatie, die moest onderhandelen over
een oeconomisch vergelijk, zorgvuldig reke
ning heeft gehouden met de strenge Duitsche
rasvoorschriften.
Het vergelijk met Duitschland is in de
Oostenrijksche nationaal-socialistische krin
gen lang niet onverdeeld gunstig ontvangen.
Zij, die als de vroegere Groot-Duitschers
steeds op een nauw samengaan met Duitsch
land hebben aangedrongen, die altijd het Duit
sche karakter van Oostenrijk op den voor
grond hadden gesteld, maar die van huis uit
geen nationaal-socialist waren, toonden zich
met het vergelijk ten zeerste ingenomen. An
ders echter de volbloed nazi's, die in het ver
gelijk een Oostenrijksche overwinning zagen
AUTOBUSDIENSTEN
Inlichtingen WACO.
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
en hun hoop op een volledige „Gleichschaltung"
althans voorloopig den bodem zagen inge
slagen.
De regeering was van hun stemming vol
komen op de hoogte, naar zij nog onlangs
toonde door een officieuze verklaring om er
aan te herinneren, dat ondanks het accoord
met het Duitsche rijk het nationaal-socialis
me in Oostenrijk verboden bleef en dat elke
poging om het tot herleving te brengen streng
gestraft zou worden.
De waarschuwing blijkt, gezien het ge
beurde, geen uitwerking gehad te hebben en
ook de amnestie heeft klaarblijkelijk een min
der kalmeerenden invloed gehad, dan men er
van verwachtte.
Het gebeurde kan belangrijke gevolgen heb
ben, zoowel voor de binnen- als voor de bui
tenlandsche politiek van Oostenrijk. In het
binnenland kan het de positie van Starhem
berg, wiens rol reeds uitgespeeld leek, aan
zienlijk versterken en ook het monarchisme
nieuwe impulsen geven. Inzake de buitenland
sche politiek kan het in de eerste plaats een
nadeeligen invloed uitoefenen op de onder
handelingen, die ingevolge het vergeljjk met
Duitschland gevoerd worden. Er zal van beide
zijden heel wat goeden wil aanwezig moeten
zjjn, nog veel meer dan toch al vereischt zou
zjjn geweest, wil niet het heele vergelijk ge
vaar loopen.
De rol van Italië bij de totstandkoming van
het vergelijk is nooit geheel opgehelderd. Men
mag echter wel aannemen, dat de maatrege
len, die Oostenrijk tegen het nazi-gevaar zal
nemen, de sympathie van Italië zullen hebben
en dat het in dat land een krachtigen rugge
steun zal vinden tegen mogelijke Berlijnsche
eischen. Zoo zou dit relletje ook het jonge
plantje van de Italiaansch-Duitsche samen
werking wel eens in gevaar kunnen brengen.
Ten slotte zal men vooral in Engeland met
ongenoegen van deze berichten kennis nemen.
De gebeurtenissen in
Spanje en het Spanje beginnen de be-
buitenland. langstelling van het bui-
tenland hoe langer hoe
meer te vragen. We
hebben van de week al gewezen op de moge
lijkheid van complicaties buiten de Spaansche
grenzen en het is daarom van groote betee-
kenis dat de landen rondom Spanje een strikt
neutrale houding blijven aannemen, opdat de
ellende nog niet grooter wordt.
De Daily Express vraagt zich af of de bur
geroorlog niet de rest van Europa in een oor
log zal meesleepen, maar weigert te gelooven,
dat zekere andere Europeesche landen mate-
rieelen steun aan de strijdenden verstrekken.
De News Chronicle schrijft: „De revolutie is
een conflict dat Europa in twee deelen zou
kunnen verdeelen, welke onmogelijk met
elkander zouden kunnen worden verzoend."
Het blad eindigt met den wensch uit te spre
ken, dat de conferentie van vijf „die toch ten
doel zou hebben West-Europa te pacifieeren,
al het mogelijke zal doen, opdat een wapen
stilstand worde geteekend in Spanje, voordat
de bitterheid en ellende van dit volk de
atmosfeer van Europa, waarin een beschaafd
mensch toch al zoo moeilijk kan ademhalen,
nog meer vergiftigt.
De Manchester Guardian schrijft: „Een over
winning van de regeeringsgetrouwen is te
wenschen, omdat deze de eenheid van Spanje
zal handhaven en ook omdat de linkscüe
Spaansche regeering pro-Engelsch en pro-
Fransch is. Het blad voegt er echter aan toe,
dat een uitbreiding van het communisme en
anarchosyndicalisme naar Portugal het ge-
heele werk van Salazar zou vernielen en
reacties tot in de Portugeesche koloniën met
zich zou meesleepen. Het is begrijpelijk, dat
Portugal met de rebellen sympathiseert, maar
het zou betreurenswaardig zijn, wanneer deze
sympathie den vorm aannam van materieele
hulp.
In Frankrijk.
De Excelsior omschrijft als volgt het stand
punt van de Fransche regeering ten aanzien
van de gebeurtenissen in Spanje: „De regee
ring zal geen enkele afstand, verkoop of leve
ring van wapenen of munitie onder oogen
zien. De regeering is vastbesloten zich te ont
houden van interventie in de binnenlandsche
politiek van Spanje. De regeering beschikt
echter over geen enkel middel zich in rechte
en feite te verzetten tegen aankoopen van
sanitair materiaal, levensmiddelen, grondstof
fen, brandstoffen van zuiver commercieelen
aard, welke aankoopen uitgevoerd worden
door particuliere firma's onder voorwaarden,
die beperkt en vastgelegd zijn door de
Fransch-Spaansche handelsverdragen.
Dit standpunt, dat volkomen correct en
loyaal is, sluit iederen eenzijdigen embargo-
maatregel van de Fransche regeering uit,
aangezien dit een inmenging zou vormen in
de binnenlandsche politiek van Spanje.
De Basler Nachrichten publiceert den tekst
van het protest van de Duitsch Evangelische
kerk bij rijkskanselier Hitier, van welken
protestbrief wij het volgende overnemen.
Men herinnert aan de verklaring, die na
tionaal-socialistische leiders in 1933 gegeven
hebben en volgens welke de nationaal-socia
listen met hun overwinning over het bolsje
wisme tegelijk den vijand overwonnen heb
ben, die de Christelijke kerk en het Christen
dom bestreed en onder den voet dreigde te
loopen. Op het oogenblik ervaart men echter,
dat een strijd tegen de Christelijke kerk in
het Duitsche volk, zooals nimmer na 1918
aan den gang is.
In verband hiermede wenscht men den
Rijkskanselier de duidelijke vraag te
stellen, of de pogingen om het Duitsche
volk van de Schrift af te brengen, als
nieuwe koers van de regeering door offi-
cieele personen in de hand zullen worden
gewerkt, of zelfs maar getolereerd zullen
worden.
Toen de N.S.D.A.P. in haar programma
verklaarde, op de basis van een positief Chris
tendom te staan, kon de Christelijke bevol
king dit niet anders uitleggen, dan dat het
Christelijk geloof in het Derde Rijk overeen
komstig de tradities van de leer beschermd
en gestimuleerd zou worden. Later hebben
echter leidende personen van den Staat en de
partij het woord positief Christendom naar
willekeur uitgelegd.
De kerk heeft niet de vrijheid gehad om
aan het beloop van den kerkstrijd volledige
openbaarheid te geven. De instelling van een
rijksministerie voor kerkelijke aangelegen-
feuilleton
EEN
IN
uit het engelsch
door
B B E N B O LT
20)
Ching ging plat op zijn buik liggen, werkte
zich naar den uitersten rand van het plateau
en keek er overheen. Na een minuut kroop
hij terug en kwam overeind.
„Als een muur," rapporteerde hij. „Klip
gaat naar beneden als stuk kaas dat met
scherp mes afgesneden is. Langs dien kant
niet omlaag; geen kans."
„Neen; en als Li Weng-Ho's mannen achter
ons aankomen, zitten we als ratten in de val.
Op een of andere manier moeten we een weg
naar beneden vinden."
„In het donker?" informeerde Ching.
„Als het mogelijk is, ja. Ik weet dat het
heel gevaarlijk is, maar iedere seconden is
kostbaar."
„In orde," kwam het weer met Ooster-
sche gelatenheid nu over Ching's lippen,
„mij alles het zelfde. Beter je nek breken, dan
gevild door Li's mannen. Wij zoeken weg naar
heneden en als we geen vinden..."
„Dan zij de Hemel ons genadig," viel For
syth in.
XIII.
Een zware etappe.
Vóór hen schemerde reeds de dageraad,
toen zij eindelijk een pad gevonden hadden,
dat van het plateau wegleidde. Het begon
met een klauterpartij langs de rotsen naar
beneden en toen kwamen met gras begroeide
natuurlijke treden, die op een veelvuldig ge
bruik duidden. Forsyth gaf er zich reken
schap van, dat, als zij op dit pad door het
daglicht werden verrast, de kans op ontdek
king groot was en hij maakte zijn metgezel
deelgenoot van deze vrees.
„We moeten een schuilplaats zien te vin
den, tot zich een gelegenheid voordoet om
de omgeving 'n beetje te verkennen, Ching.
Het heeft geen zin ons in gevaar te bege
ven, en buitendien, we moeten rusten."
„Zullen direct wel een vinden," verklaar
de Ching geruststellend.
ZQ volgden het pad nog wat verder, tot
dat, toen de lucht helderder werd en de da
geraad in voUen dag begon over te gaan de
Chinees naar een langgerekte met kreupel
hout begroeide plek wees langs de helling
van den heuvel, een weinig naar links.
„Hier verbergen, slapen en eten," be
duidde hij laconiek.
,Ik zal met allerbei heel erg blij zijn,
antwoordde de dokter, óp van vermoeienis
Zij verlieten het pad en werkten zich
dwars over den heuvel heen naar het
boschje toe. Toen zij het bereikt hadden,
bemerkten zij, dat het er vol lag met stuk
ken rots en kalksteen en blijkbaar zelden of
nooit door menschen werd betreden. Met
een gevoel van veiligheid, dat ze in geen
uren gekend hadden, zagen ze om naar een
rustplaats en plotseling slaakte Ching een
kreet en stak een wijzende vinger uit. For
syth keek in de aangegeven richting en
ontwaarde een kolossaal, in de rots uitge
houwen gezicht op een plek waar het kale
gesteente niet door plantengroei bedekt was.
Hij herkende het als het gelaat van den
Boeddha, onberoerd door hartstocht, eeuwig
kalm.
„Schuilplaats," galmde Ching, naar voren
springend.
Dick Forsyth volgde hem, nog altijd zijn
blik gevestigd op dat onbewogen gezicht
en zich afvragend wat voor schuilplaats het
zou opleveren. Hij kwam tot de ontdekking,
dat Ching's oogen nauwkeuriger waarnamen
dan de zijne en dat zich in de rots aan den
voet van het gebeeldhouwde gezicht, half
verscholen in het kreupelhout, een smalle
spleet bevond. De spleet bleek toegang te
geven tot een kelderachtige cel, die lang ge
leden in de harde rots uitgehouwen moest
zijn door een geduldigen kluizenaar, waar
schijnlijk door dezelfde hand die ook het
Boeddhagezicht gebeiteld had.
„Hier rusten," vervolgde Ching opgewekt,
geen mensch komt hier, U zitten Dokter
Forsyth en rusten; ik voedsel vinden."
De poreuze steensoort in aanmerking ge
nomen, was de plaats buitengewoon droog
en de zendingsarts liet zich op een van de
steenen zittingen neer, terwijl Ching zich
weer naar den spieetachtigen ingang begaf.
„Niet weggaan dokter, niet weggaan,"
waarschuwde hij. „Ben direct terug."
Hij verdween en Forsyth begon zich aan
bespiegelingen over te geven. Maar geen
twee minuten later knikkebolde hij reeds en
het volgende oogenblik was hij vast in slaap.
Eén uur, twee uren gingen voorbij en nog
sliep hij. Toen kwam Ching terug, zette een
paar pakjes op den anderen steenen zetel
en keek naar den dokter. Een vriendelijke
heden en een speciale commissie heeft welis
waar eenige misverstanden, die tevoren door
officieele personen geduld werden, uit den
weg kunnen ruimen, doch door dit „verzoe
ningswerk" is de kerk financieel afhankelijk
geworden van den Staat, waardoor zij van
haar vrijheid van verkondiging en organisa
tie is beroofd en genoodzaakt is de dwaal
leer te dulden.
Het jeugdwerk is de kerk door een over
eenkomst tusschen de Rijksjeugdleider en
den daartoe niet gemachtigden Rijksbisschop
afgenomen, doch ook aan deze overeenkomst
houden vele officieele personen zich niet. De
staat werkt het confessioneele onderwijs be
wust tegen en de bepalingen nopens gods
dienstonderricht worden onophoudelijk ge
schonden. De Christelijke invloed in de radio
en in de pers wordt hand over hand tegen
gegaan.
De evangelische leden van de nationaal-
socialistische organisaties moeten zich tot de
nationaal-socialistische wereldbeschouwing be
perken en deze wereldbeschouwing wordt
vaak gesteld in de plaats van het Christen
dom, dat overwonnen dient te worden.
De Christen wordt echter door het
eerste gebod gedwongen de eeuwige
waarde van bloed en ras te ontkennen
en ook de verheerlijking van den Arischen
mensch is in tegenspraak met Gods ge
bod. Evenzoo is het met het anti-semie
tisme, zooals het voor den Christen een
ernstig gewetensconflict vormt om het
doordringen van de anti-Christelijke ge
dachten wereld bij hun kinderen te bestrij
den.
De voortschrijding van een aan het Chris
tendom vreemde zedelijkheid, die een groot
gevaar voor het volk met zich mede brengt,
wordt met diepe bezorgdheid aanschouwd.
Verder wordt met bezorgdheid vastgesteld,
dat tegenwoordig voor goed wordt aangezien,
wat het volk ten dienste is.
De Evangelische Christenen hebben de
overtuiging, dat God de beschermer van het
recht en van de rechtloozen is. Daarom ziet
zij het, als een zich wenden van God, als de
rechtspraak naar willekeur geschied en din
gen gebeuren, die den Heere niet recht zijn.
Het Evangelische geweten wordt in ern
stige mate bezwaard door het bestaan van
concentratiekampen en door het feit, dat
maatregelen van de geheime politie genomen
worden zonder eenig gerechtelijk onderzoek.
Belijdenisgetrouwe Evangelische Christenen,
wier eer aangevallen wordt, vinden vaak niet
dezelfde eerbescherming als andere staats
burgers ten deel valt.
De protestbrief eindigt dan als volgt:
Wij verzoeken de rijksregeering zich de
vraag te stellen, of het op den duur voor ons
volk te verdragen zal zijn als dezen weg
verder wordt bewandeld. Reeds nu oefenen de
dwang op het geweten, de vervolging van de
Evangelische overtuiging en het wederzijd-
sche bespieden en uithooren een zeer slech-
Op Heiloo woont U rustig, mooi en
goedkoop. Als wij een huis voor U
ontwerpen of bouwen, heeft U dat ge
rieflijk en modern.
Inlichtingen vanaf Woensdag 12 AUG.
iedere Woensdag van 7'/2 tot9'/2uur*n
Ho el „MINNEBOO", Keizerstraat 16.
Telef. Int. 269.
Bouwkundige en Aannemer
GROENELAAN 27 - HEILOO
ten invloed uit. Ons volk dreigt de door God
geplaatste grenzen te overschrijden. In dit
verband moeten wij den leider en rijkskanse
lier onze bezorgdheid mededeelen, dat hij
vaak in een vorm vereerd wordt, zooals
alleen God vereerd mag worden. Eenige jaren
geleden heeft de leider nog zijn afkeuring er
over uitgesproken, dat zijn portret op Evan
gelische altaren werd geplaatst. Vaak wordt
zijn bestier in steeds ongebondener vormen
niet alleen op politiek terrein, doch ook op
dat der zedelijkeheid en van het recht in ons
volk gezocht en hij zelf met de religieuze
waardigheid van een volkspriester, ja zelfs
van een bemiddelaar tusschen God en het
volk om in de toekomst zijn weg onder het
teeken van het kruis van Christus mag gaan,
opdat niet eens de kinderen hun vaders vloe
ken, omdat zij hun wel een staat op aarde
bouwden en achterlieten, doch hun het Ko
ninkrijk Gods afsloten.
Wat wij in dezen brief gezegd hebben,
moesten w\j zeggen onder de verantwoorde
lijkheid van ons ambt. De kerk is in de hand
des Heeren.
De geestelijke leden van de voorloopige
leiding van de Duitsche Evangelische kerk.
w.g. WUELLER, ALBERTS, BOEHM,
FORCK, FRICKE.
De Raad van de Duitsch-Evangelische kerk:
w.g. ASMUSSEN, LUECKING, MID-
DENDORF, NIEMOELLER, VAN
THADDEN.
Naar Reuter Woensdagavond uit Weenen
meldde, hebben de regeeringsvertegenwoor-
die aan een Olympisch feest deelnamen ter
gelegenheid van de overhandiging van de
Olympische vlam, zich teruggetrokken, toen
de nationaal socialisten een Incident Veroor
zaakten. De Ravag staakte meteen de radio
uitzending van het feest. De ministers kwa
men vervolgens op de kanselarij bijeen voor
een bespreking met Skubt, den prefect van
politie, en verschillende andere hooge politie
autoriteiten. Zij stelden zich bovendien in
verbinding met bondskanselier Schuschnigg,
die zich op zijn buitenverblijf in den omtrek
van Salzburg bevindt.
In welingelichte kringen verzekert men,
dat de regeering vastbesloten is zoo
streng mogelijk op te treden tegen de
nationaal-socialisten, die onlusten trach
ten te veroorzaken, al zou daardoor dan
ook de toekomst van het Duitsch
Oostenrijksch accoord in gevaar gebracht
worden.
Naar Reuter meldt, zijn dadelijk een hon
derd menschen gearresteerd. In den loop van
den nacht verwachtte men nog meer aan
houdingen. Verscheidene agenten werden ge
wond. Een nationaal-socialistisch leider van
Duitsch nationaliteit bevindt zich onder de
aangehoudenen.
De bewoordingen van het officieele com
muniqué wekken, naar Reuter verder meld,
de verwachting, dat de Regeering niet de
minste clementie zal betoonen. De ge
arresteerde nationaal-socialisten, voor zoo
ver zij de voordeelen van de onlangs afge
kondigde amnestie genoten, zullen nu hun
geheele straf moeten uitzitten, zonder dat
zulks vooruitloopt op de nieuwe straffen,
waaraan zij blootstaan.
De regeering heeft de aanvullende am-
"AKKERTJES dragen het
AKKER-merk in ruitvorm.
Dan weet Ge wat Ge inneemt,
want een geneesmiddel is een
zaak van vertrouwen. Let p
Op den inhoud komt het aan.
Deze waarborgt een snelle hulp bflt
hoofdpijn, onbehaaglijkheid, griep, enz.
Weiger daarom nabootsingen, die er
misschien uiterlijk op lijken, maar waar
van de inhoud niet te vergelijken is met
het zéér bijzondere poeder, dat is sa
mengesteld door Apotheker Dumont,
waarmede "AKKERTJES" gevuld zijn#
Nederlandsch Product Recept van Apotheker Dumont
Koker met 12 stuks 52 ct. Z&kdoosje, S stuks 20 ct.
nestie voor eenvoudige politiedelicten, waar»
van ieder oogenblik de afkondiging had kun»
nen worden verwacht, opgeschort.
Hiervan zouden eventueel 5000 menschen
profiteeren.
Volgens niet-officieele bron zjjn in totaal
150 aanhoudingen verricht.
Wat is er gebeurt.
De ceremonie na de aankomst van de
Olympische vlam te Weenen is, naar de
correspondent van de Times meldt, door de
nazi's gebruikt voor een betooging zooalS
Weenen in geen jaren gezien heeft.
Langs de Ringstrasse en het Heldenplein
stonden dichte troepen nazi's. Zij zongen het
Deutschland, Deutschland ilber alles en het
Horst-Wessel-lied. Afgewisseld door uitroe
pen als; Eén volk, één rijk; volksstemming
over aansluiting; wij willen Hitier; en weg
met de Joden.
Onder de rede van prins Starhemberg
bleef het onrustig en na afloop marcheerden
de nazi's naar huis onder het brullen van hun
lijfspreuken. De politie had blijkbaar orders
om hen te laten begaan, onder den indruk
van de DuitschOostenrijksche overeen
komst, maar toen het te bar werd, zijn el!
toch een paar honderd heethoofden opgepakt
en naar het concentratiekamp te Wullersdorf
gezonden.
Toen prins Starhemberg zijn rede begon,
werd hij uitgejouwd zoo vaak hij het woord
„Oostenrijk" noemde. Hij sprak over Oosten
rijks eeuwenoude tradities, den moed van
haar zonen in den oorlog en iederen keer
werd hij of uitgelachen of door vijandige uit
roepen in koor, die van alle kanten van het
Heldenplein schenen te komen, overstemd.
Toen de prins eindelijk het Olympisch vuur
had overhandigd aan Schafer, die het naar
de Tsjechische grens zal brengen, zou vice-
kanselier Baar Baarenfels nog een slotrede
gesproken hebben, maar zijn woorden gingen
volkomen verloren in het heidensch kabaal,
dat de nazi's maakten.
Na afloop van deze onaangename scènes
op het Heldenplein trokken de nazi's in troe
pen door de stad. In de Karntner-strasse,
wierpen zij o.a. stinkbommen, zoodat de po
litie ten slotte genoodzaakt was hen met den
wapenstok uiteen te drijven.
glimlach, vol sympathie kwam op het gele
gezicht.
„Slaapt als een kind, maar luj moet gauw
eten."
Hij wijdde zich aan de pakjes, die hij mee
gebracht had, en étaleerde een verzameling
koud varkensvleesch, koude gekookte rijst en
een porceleinen flesch Chineeschen landwijn.
Voor iemand, die niet heel hongerig was, zou
de uitstalling alles behalve aantrekkelijk
en smakelijk zijn geweest, maar Ching keek
er vol trots naar en schudde toen den En-
gelschman wakker.
„Ontbijt, dokter. Ik hoeft niet. Gegeten in
den winkel in het dorp beneden."
Dick Forsyth rammelde letterlijk van den
honger, zoodat koude rijst en slecht toe
bereid, taai varkensvleesch op dat oogen
blik godenspijs voor hem waren; en de
landwijn, hoewel dun en schraal, verwarmde
zijn bloed. Ofschoon hij de pijn in spieren en
gewrichten tengevolge van de overmoeidheid
en bovenmatige inspanning duchtig merkte,
voelde hij zich toch, toen hij zijn maaltijd
geëindigd had, een heel ander mensch.
Ching zag het.
„Opgeknapt, dokter?" grinnikte hij.
„Nou, en of!" was het opgewekte ant
woord.
„Mooi! Nu wij weer slapen, een uur, mis
schien twee, dan vertrekken niet te lang
bhjven. Li Weng-Ho's mannen hier mis
schien zoeken."
Meer zei hij niet. Met de merkwaardige
onverstoorbaarheid van zijn ras dook hij op
den steenen vloer ineen en sliep onmiddellijk
in. Forsyth zelf sloot ook de oogen, maar
de slaap bleek weggevlucht. Zijn gedachten
dwaalden naar Kathleen, die nu ergens op de
schouders van de koelies van den mandarijn
in een draagstoel schommelde, een noodlot
tegemoet, waarvoor h ij alleen haar bewa
ren kon. Een hevige onrust maakte zich
van hem meester; ten laatste stond hij op,
rekte zich uit en liep naar den uitgang van
de holte.
Een oogenblik bleef hij in de opening staan
en keek naar het bosch. De zon scheen hel
der en brak in breede plekken door het bla
derscherm. Ergens zong een vogel en bloe
mengeur vervulde de lucht. Hij voelde den
moed in zich herleven, terwijl hij daar zoo
stond. Toen ging hij verder naar een open
plek in het bosch, waar hij tegen een boom
geleund het panorama om hem heen gade
sloeg.
Onder hem strekte zich een wijde vlakte
uit, met heuvels naar het Noorden en Wes
ten. In de vlakte, waardoor een riviertje
kronkelde, lagen een menigte dorpen, ge
huchten en hofsteden verspreid en tegen de
westelijke heuvels zag hij den glans van
vele vergulde daken, die een aanwijzing
vormden, dat daar een belangrijke stad
moest zijn. „Pi-Chow," mompelde hij.
In de heldere lucht scheen het heel wat
dichter bij dan in werkelijkheid het geval
was, want ruw geschat was de afstand tot
aan de heuvels waartegen de stad gemetseld
lag, minstens vijf en twintig mijl.
Hij realiseerde zich welk een haast-boven-
menschehjke taak hij te vervullen had. Vijf
en twintig mijl in een dicht bevolkte streek
scheidden hem van de Yamen van Li Weng-
Ho in Pi-Chow en als hij Kathleen wilde be
vrijden moest deze afstand onverwijld wor
den afgelegd. Daar zijn ontsnapping bekend
geworden was, hoefde hij er niet aan te
twijfelen, of de bevolking was gewaarschuwd
een oog op hem te houden. De gevaren en
moeilijkheden waren niet te tellen.
Vastbesloten klemde hij de tanden op el
kaar. Hij mocht niet falen en hij zou niet
falen.
Hij wendde het oog af van de goudglan
zende daken van Pi-Chow en nam opmerk
zaam het dichterbij liggende landschap in
oogenschouw. Nog geen halve mijl verwij
derd, glinsterde op een uitlooper van een
heuvel een kleine pagode in het zonlicht en
daaronder lag een groot dorp, waar Ching
ongetwijfeld in een winkel de levensmidde
len had opgedaan. Ver weg naar links, als
een geel lint, liep de straatweg, die zich ver
loor in de heuvels. Langs dezen weg, zoo
vermoedde hij, werd Kathleen Barrington
thans naar haar gruwelijke bestemming ge
voerd.
Zijn oogen zochten den weg af, of hij wel
licht eenig spoor van haar zou kunnen ont
dekken, zonder resultaat echter en geen
twee minutenten later werd hij opgeschrikt
door het plotseling roffelen van een trom in
het dorp onder hem.
Vanwaar hij stond kon hij de plaats bijna
in vogelvlucht overzien en toen het trom
melen aanhield, zag hij de bewoners uit hun
huizen en winkel te voorschijn schieten en
samenscholen rondom een open plek, waar
de trommelslager zich moest bevinden. De
reden waarom op dit vroege uur de rust van
het stille oord gestoord werd, liet zich niet
moeilijk raden: tien tegen een, dat de dor
pelingen werden aangespoord jacht op Ching
en hemzelf te maken. Toen deze gedachte
door zijn brein flitste, spoedde hij zich terug
naar het kluizenaarshol. Hij vond zijn met
gezel in diepen slaap, maar toen hij hen;
schudde was Ching meteen klaar wakker.
„Ching", kondigde hij aan. „we moeten et
direct vandoor. De jacht is geopend."
Snel vertelde hij, wat hij gehoord en gezieü
had en Ching knikte begrijpend.
(Wordt vervolgd).
