Buitenlandsch Overzicht.
D.E. IN DE PIJP f
De burgeroorlog in Spanje
IE
CHINA
GENIET VAN UW VACANTIE
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
No. 7787
EERSTE BLAD
DONDERDAG 6 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
EEN
IN
B E N B O LT
Economische opbloei
in Amerika.
Alle factoren voor een
hoogconjuctuur aanwezig
Kans op inflatie?
AUTOBUSDIENSTEN
MET
DOUWE EGBERTS
De regeering maakt melding
van overwinningen in het
Guadarrama gebergte.
Bij de opstandelingen.
Carlistisch fanatisme.
De toestand te Barcelona
onbeschrijfelijk.
COURAN
A nnement per 3 maanden bfl vooruitbet: Heldereche Courant 1.50; Koegras
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
Nederi. Oost- en West-Indlg per zeepost f 2.10, idem per man en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. ft ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50. 0.70, 0.70, L-. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1 50 1 70
Verschijnt Dlnadag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerfl v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 60 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
Croot'Brittannië voor niet-inmenging in den Spaanschen burger
oorlog. De Spaansche gebeurtenissen in internationaal licht.
ADVEBTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bfl vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Geen
inmenging in
de Spaansche
burgeroorlog
Blijft neutraal, zoo heb
ben we In onze vorige
overzichten gezegd. Dat
is de meest verstandige
houding die de mogend
heden ten opzichte van
het Spaansche conflict
kunnen aannemen. Onze
regeering denkt er ook zoo over, want zij
heeft den verkoop van vliegtuigen van de
K. L. M. aan Spanje verboden. Steek je hand
in geen wespennest.
In officieele Britsche kringen wordt ver
nomen, dat het Engelsche antwoord op de
Fransche nota, waarin de overeenkomst van
nlet-inmenging in de binnenlandsche Spaan
sche troebelen wordt voorgesteld, op het
Fransche gezantschap is overhandigd.
De Britsche regeering heeft met vol
doening kennis genomen van het Fran
sche initiatief en hecht er haar princi-
pieele goedkeuring aan.
Uit Parijs meldt Reuter, dat dit Engelsche
antwoord op zijn beurt met voldoening ont
vangen is in de Fransche regeeringskringen.
In het bijzonder is men daar verheugd over
de promptheid van het antwoord. Het feit,
dat Groot-Britannië slechts in principe het
Fransche voorstel heeft aanvaard, wordt al
gemeen opgevat, als verband te houden met
de moeilijkheid om een scherp omlijnd ant
woord te geven op een voorstel, hetwelk nog
afhankelijk is van de goedkeuring van andere
Europeesche mogendheden.
Het Vereenigd Koninklijk wenscht levendig,
dat na de onlangs gehouden bijeenkomst van
Locarno-mogendheden alles vermeden worde,
wat Europa In twee kampen zou kunnen ver-
deelen en aldus de kansen van de vijf-mogend-
conferentie nadeelig zou kunnen influenceeren.
Daarom is het wenschelijk, dat Duitschland
en de Sowjet-Unie zoo goed als Italië geljjke-
ïnedewerken aan iedere afspraak, van nlet-
Inmenging.
Internationale
gevolgen van
de Spaansche
opstand
Welke gevolgen de
Spaansche opstand voor
Europa zal hebben ls
nog moeilijk te zeggen.
Ten eerste niet omdat
de strijd nog lang niet
beslist is en ten tweede
ook daarom niet om
dat men nog niet weet, welke houding de
mogendheden, in het bizonder Duitschland en
Italië, in het conflict zullen blijven aannemen.
Wij vreezen, dat de opstand in Spanje
meer argwaan in verschillende hoofdsteden in
Europa wekt, dan de argwanenden naar bul
ten nog willen erkennen. Misschien, waar
schijnlijk zelfs, is die achterdocht overdreven.
Maar begrijpelijk is zij in ieder geval zoo
schreef de N. Rott. Crt. dezer dagen.
De onpartijdigheid van Frankrijk tegen
over den burgeroorlog is niet verwonderlijk,
ondanks het feit, dat in Frankrijk het volks
front regeert. In de buitenlandsche politiek
van de groote mogendheden, vooral als die
op een stevig gevestigde traditie berust, is
nu eenmaal en terecht een samenhang,
die door uitslagen van verkiezingen, ja, vaak
Zelfs door revoluties, niet zoo licht wordt
geschokt
Te Parijs overweegt men niet in de
eerste plaats, wien men liever in Spanje
ziet regeeren, maar hoe men de betrek
kingen tusschen Frankrijk en Spanje zoo
goed mogelijk houdt. Kiest men partij,
dan maakt men zich een van de twee
strijdende groepen tot vijand. En als deze
dan de overhand behoudt, heeft men van
Spanje voorloopig geen vriendelijke ge
zindheid te verwachten.
Duitschland, dat zich al lang bijzondere
moeite geeft om Spanje naar zich toe te trek
ken, zal aan den anderen kant van de Pyre
neeën een vriend krijgen, waarmede Frankrijk
terdege rekening zou moeten houden.
Het fascistische zonnetje zal Spanje dan
van twee kanten bestralen, uit Duitschland
en uit Italië. Daarom moet Frankrijk nog te
voorzichtiger zijn!
De hulp, die Italië den opstandelingen
biedt, zouden dezen bereid zijn te betalen met
maritieme concessies betreffende Port Mahon
op Minorca. Daar zou Italië een vlootbasis
mogen oprichten. Zoo erg hoeft het nog niet
te zgn. Italië zou het bevriende Spanje in
staat kunnen stellen, zelf daar het noodige
te doen, om Port Mahon tot een punt te
maken, waar de Italiaansehe marine, als zij
dit wenschte, op gastvrijheid zou kunnen
rekenen. Een blik op de kaart is reeds vol
doende om de beteekenis van dit punt, In
staat kunnen stellen, zelf daar het noodige
te doen, om Port Mahon tot een punt te ma
ken, waar de Italiaansehe marine, als zij dit
wenschte, op gastvrijheid zou kunnen reke
nen. Een blik op de kaart is reeds voldoende
om de beteekenis van dit punt, in Italiaansehe
handen of voor Italië openstaande, duidelijk
te maken.
Italiaansehe invloed op Minorca zou een
machtigen stap vooruit vormen voor het
streven van Italië, om zich van de hegemo
nie in de Middellandsche Zee meester te ma
ken. Het zou een kostbare aanvulling zijn
van de strategische nesteling der Italianen in
de Oostelijke Middellandsche Zee, en een on
verwacht buitenkansje voor de eerzuchtige
politiek van Mussolini.
Alles bij elkaar genomen, moeten zich voor
Italië op het oogenblik, in zijn oogen, gele
genheden bieden, die niet gemakkelijk meer
zullen terugkeeren.
Daarom kan men, wat over Port Mahon
wordt geopperd, niet als volkomen zonder be
teekenis, buiten beschouwing laten.
Het is niet geruststellend, dat Italië geen
haast maakt, te antwoorden op het voorstel
van Frankrijk tot onzijdigheid in den Spaan
schen burgeroorlog. Want dagen zijn nu
kostbaar, en Italië (mitsgaders Duitschland)
hebben niet veel tijd noodig om de opstan
delingen van datgene te voorzien, wat hun
het ontbrekende overwicht in den strijd kan
bezorgen. Men zal dit te Parijs en ook te
Londen, zeer wel beseffen, maar het is waar
schijnlijker, dat Parijs en Londen nog wat
tijd in aarzeling laten verstrijken dan dat
Rome en Berlijn dit zouden doen. Men zal
in beide eerstgenoemde hoofdsteden, en voor
al te Parijs, slechts te zenuwachtiger en
wantrouwiger worden. Wat geschiedt er in-
tusschen ondershands?
De gebeurtenissen in Spanje hebben
reeds lang niet enkel meer voor Spanje
ernstige beteekenis.
feuilleton
UIT HET ENGELSCH
DOOR
22)
„Neen, Ching; Miss Barrington komt eerst.
Als we gescheiden raken mag je aan niets
anders denken dan aan haar welzijn. Beloof
me dat."
„Ik beloof het," herhaalde de Chinees zon
der eenige terughouding.
Forsyth viel hem niet verder lastig. Hij
Wist, dat een fatsoenlijke Chinees een man
Van zijn woord is en hij had van Ching*s be
trouwbaarheid afdoende bewijzen.
„Ik zal je er heel dankbaar voor zijn,
Ching," verzekerde hij geroerd.
Een uur lang trokken zij zwijgend verder.
Ue weg begon te stijgen en ten slotte hoor
den zij het ruschen van water. Boven hen
glinsterden lichten en aangezien onzichtig-
heid geboden was, ging Ching vooruit om
het terrein te verkennen. Na een kwartier
kwam hij terug en bracht in zijn abtrupten
stijl rapport uit.
„Brug over het water. Wachthuis met so -
daten op de brug, kunnen geen andere weg.
Uit was een ernstige complicatie, maar
daar zij vooruit moesten, zat er niets anders
op dan dit risico te aanvaarden. Om de beste
kansen te hebben voor Kathleens redding
sprak Forsyth echter af, dat Ching eerst over
de brug zou gaan en aan de overzijde op
hem wachten. Mocht hem dan iets over
komen, dan zou de Chinees onmiddellijk den
tocht naar Pi-Chow voortzetten.
Toekijkend uit de schaduw, zag hij hoe
Ching ongehinderd de brug passeerde en zoo
goed en zoo kwaad als dat in het vage licht
der opkomende maan mogelijk was, nam hij,
terwijl hij wachtte, het gevaarlijke punt op.
De brug was in kameelrug-vorm geconstru
eerd en het wachthuis beheerschte haar in
haar volle lengte. Twee soldaten, de een ge
wapend met een sabel en de ander met een
lange speer, waren in het licht van een. lan
taarn aan den ingang zichtbaar en Forsyth
veronderstelde dat aan de overzijde ook wel
twee schildwachten geposteerd zouden zijn.
Beneden golfde en schuimde een snelstroo-
mende rivier en de oever was steil. Inderdaad
was de brug de eenige weg naar Pi-Chow.
Hij drukte zijn hoed diep in de oogen,
kwam uit de schaduw te voorschijn en stapte
al zijn moed bijeenrapend, op de brug af. De
soldaten zagen hem komen en bleven vadsig
op hun steenen banken hangen. Reeds begon
hij iets van opluchting te voelen, toen, juist
op het oogenblik dat lüj de brug bereikt had,
een der soldaten opstond en hem een krom
zwaard voorhield. Hij bleef staan en zag in
dat moment, hoe het afgestompte, uitdruk-
kinglooze gele gezicht van den man plotse
ling uitdrukking kreeg. Een seconde later,
schreeuwde de kerel:
„De vreemde hond!"
De andere soldaat wipte overeind en de
dokter met een sprong naar achteren, pro-
hperde' weg te hollen. De soldaat met de
speer wierp zijn wapen naar hem. De punt
(Van onzen H.-correspondent.)
Washington, 3 Augustus.
Zwarte Vrijdag in Wallstreet, die het begin
der ernstige economische crisis in de Ver-
eenigde Staten Inluidde, had de zenuwen der
ondernemers zoo zeer geschokt, dat de onder
nemingsgeest voor een goeden tijd volkomen
dood was. In 1935 liet men het aan Roosevelt
over, met den opbouw te beginnen. Voordien
had men reeds eenmaal gepoogd, de opbloei
te stimuleeren, maar deze poging was op
niets uitgeloopen. Eveneens faalde een twee
de poging, die men onmiddellijk na de ambts
aanvaarding van Roosevelt waagde.
Een nieuw optimisme wordt levendig.
Een nieuwe golf van optimisme kon zich
begin 1935 baanbreken, toen de twee jaar ge
leden nog zoo geprezen „New Deal" van Roo
sevelt door de beslissing van het Hoogste Ge
rechtshof in strijd met de Grondwet ver
klaard werd. Vele Amerikaansche onderne
mers waren toen van meening, dat de econo
mische opbloei, nu zonder staatshulp, met
volle kracht kon inzetten. Alle factoren voor
dien opbloei waren aanwezig, behalve een
zeer voorname: de ondernemingsgeest. De be
volking was reeds over de depressie heen. Zij
had vertrouwen in de toekomst, kocht auto's
en bouwde huizen. Maar de ondernemer, en
nog sterker de geldschieter, bleven achter.
Wéér moest de staat het initiatief nemen en
toonen, dat het mogelijk is, het geld aan het
rollen te brengen. Een groep Amerikaansche
ondernemers, met Ford aan het hoofd, lieten
zich den wenk uit Washington niet .tweemaal
geven en deden alle moeite, hun productie te
stimuleeren. De groote massa der onderne
mers volgde het voorbeeld echter niet, en liet
de maatregelen tot werkverschaffing, waar
mede Roosevelt het aantal werkloozen wilde
terugbrengen, eerst tot ontwikkeling komen.
Pas tegen het einde van het vorige jaar be
gon de Amerikaansche particuliere industrie
zich in grooteren omvang voor den economi-
schen opbloei daadwerkelijk te interesseeren.
Nadien is er van eenigen terugslag ook geen
sprake meer geweest.
Op weg naar de hoogconjunctuur.
De economische barometer staat gedurig
op „mooi weer". Terwijl in normale jaren om
dezen t(jd een seizoeninzinking optreedt, wer
ken in dit jaar de fabrieken op volle kracht
door. Bovendien had men verwacht, dat de
aanstaande presidents-verkiezingen de sei
zoensinzinking nog sterker zouden doen be-
invloeden, dan dat dit in „gewone" jaren het
geval zou zijn. Maar niets van dit alles. Het
indexcijfer der industrieele productie is ruim
20 hooger dan om denzelfden tijd van het
vorige jaar. De staalproductie is zelfs 60
hooger. De productiviteit van de staalindus
trie, welke de bedrijvigheidsgraad van de
overige industrie verre te boven gaat, is
zonder twijfel een zeer goed teeken. Het be
wijst, dat de machine-industrie belangrijke
opdrachten gegeven heeft; het bewijst ver
der, dat een van de belangrijkste industrieën,
de automobiel-industrie, zeer levendig is,
terwijl deze gewoonlijk in dezen tijd van het
jaar de nieuwe modellen voor het komende
jaar voorbereidt.
Ook de textielindustrie, die een van de
naar HOGRN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Inlichtingen WACO.
Kanaaiweg 137, Den Heldor - Tel. 773
grootste zorgenkinderen der Amerikaansche
volkshuishouding is, deelt in den opbloei. De
opwekking van electrische stroom bereikte
in deze dagen een record-stand. De productie
van steenkolen en de winning van petroleum
stijgen voortdurend. Daarbij is het van bui
tengewoon belang, dat er nauwelijks op voor
raad gewerkt wordt, dat de hoeveelheden
slechts weinig aangroeien, maar dat de ver
hoogde productie uitsluitend te danken is aan
de groote vraag. Hiermede gaat een prijs
stijging natuurtjk gepaard. Maar tot nog toe
is deze gering geweest en is er dan ook geen
reden om hierin een gevaar voor de toekomst
te zien.
Men vreest een inflatie.
Ondanks den gunstigen economischen toe
stand is men in Wall Street toch niet gerust.
In breede kringen in men beducht voor een
inflatie.
Is deze meening gewettigd Het is juist,
dat de uitgaven van den Staat aangroeien.
Het deficiet van de schatkist bedraagt eenige
mililarden dollars, een nog niet gekend ver
schijnsel in de Amerikaansche staatsfinan
ciën. De bonus aan de oud-strijders, die van
de uitkeering mooie kleeren en auto's koopen
en zelfs reisjes naar Europa maken, is zon
der twijfel een zuiver inflationistische hande
ling. Deze verhoogt de hoeveelheid geld, die
in omloop ls, zonder tegelijkertijd een nieuwe
productiviteit te scheppen. Deze uitkeering
aan oud-strijders ls niet de eenige hulpmaat
regel van de regeering geweest. De onder-
ECHTE FRIESCHE HEEREN-BAAI
en BAAI-TABAK
ANNO 1755
steuning van den landbouw en de werkloozen-
uitkeeringen brachten enorme staatsuitgaven
met zich mede. De Staat financiert dit alles
en moet dus wel zgn toevlucht nemen tot een
grootere uitgifte van bankbiljetten. Maar dit
is niet met de inflatie in den gewonen zin van
het woord op één lgn Ie stellen, Want de door
de grootere inkomens van tallooze menschen,
stijgen nu reeds de belastinginkomsten. Het
woord inflatie is derhalve hier niet geheel
op zijn plaats. Zuiver theoretisch beschouwd
heeft men hier misschien wel met een inflatie
te maken. Dit ls een kwestie die door econo
men zelf zal moeten worden uitgemaakt.
(Auteursrecht V.P.B.) (Nadruk verboden.)
De regeering maakt melding van overwin
ningen in het Guadarrama-gebergte. Zoowel
de speciale verslaggever van Havas ln de
Siërra Guadarrama, als Reuter uit Madrid,
weten te vertellen, dat de regeeringstroepen
het dorp San Rafael hebben Ingenomen. De
opstandelingen zouden zich hierna naar Gua
darrama hebben teruggetrokken, hetwelk ze
na hevige gevechten hebben moeten ont
ruimen.
De regeeringstroepen zetten de belegering
van Saragossa voort. Melding wordt gemaakt
van bombardementen en luchtaanvallen door
regeeringsvliegers.
Volgens berichten van Havas uit Barcelona
zouden de regeeringstroepen in de omstreken
van Saragossa zware verliezen aan de artil
lerie der opstandelingen hebben toegebracht.
In de provincie Badajoz heerscht volkomen
rust. In de provincie Huelva, ten Zuiden van
Badajoz, hebben regeeringstroepen gevechten
geleverd met de rebellen. 150 civiele garden
zouden zich aan de regeeringstroepen hebben
overgegeven.
Generaal Queipo de Llano weet verder
te berichten, dat in de nabijheid van
Granada de regeeringstroepen een gevoe
lige nederlaag hebben geleden en 200
dooden hebben moeten achterlaten. Ver
der zou Ronda, 80 km ten Noorden van
Algeciras, door de regeeringstroepen zijn
ingenomen.
La Linea en Algericas worden op het
oogenblik bezet gehouden door afdeelingen
vrijwilligers, leden van monarchistische orga
nisaties. Deze zijn de Marokkaansche troepen
komen aflossen, om deze de gelegenheid te
geven zich te San Roue samen te trekken.
Te Algeciras bevinden zich op het oogenblik
3000 man; in den loop van de week verwacht
men nog een 2000 man uit Marokko. Uit
Cadiz en Fernando worden veldkanonnen en
vrachtauto's met munitie aangevoerd. Tus
schen de Getares-baai en Punta Camera zijn
zes anti-luchtvaartkanonnen opgesteld. De
opstandelingen verwachten daar n.1. een hef
tig bombardement van regeeringskruisers en
-vliegtuigen.
Edouard Helsey vertelt in het Journaal van
een Spaanschen dorpsburgemeester, die toen
een vrachtauto met carlistische miliciens aan
gekomen was en de mannen de hulzen be
gonnen te doorsnuffelen, hun voorhield ook
carlist te zijn en voor zijn menschen in te
staan. Maar wegrijdend werd de wagen be
schoten en de miliciens keerden op hun schre
den terug.
De burgemeester zei: „Ik ben een man van
eer, ik had mijn woord voor het dorp gegeven,
doodt mij".
Hij reikte zijn revolver aan den chef van
den troep en na een oppérvlakkigen krijgs
raad werd het carré gevormd, waarbinnen htj
gefusileerd zou worden. Toen sprong een van
de miliciens uit het gelid, omhelsde den bur
gemeester en zei:
Ik ken hem, hij is even betrouwbaar als
ik. Als jullie hem dood schiet moet je mij
doodschieten.
Door deze tusschenkomst heeft de burge
meester er het leven afgebracht.
Het Italiaansehe antwoord op
het Fransche voorstel. Gel(jk aan
het Engelsche?
De diplomatieke correspondent van het
persagentschap Stefani meldt uit Rome, dat
het Fransche voorstel nopens de niet Inmen
ging in de Spaansche binnenlandsche aange
legenheden ln studie is bij de technische bu-
reaux en tegelijkertijd verzonden is naar den
chef der regeering, die gelijk gemeld, zich op
het oogenblik met vacantie buiten Rome be
vindt.
Men verwacht het antwoord binnen enkele
dagen en Reuter vermoedt, dat het zal worden
geïnfluenceerd door het Britsche antwoord en
waarschijnlijk in soortgelijke termen zal wor
den vervat.
De kwestie der Duitsche oorlogs
schepen.
Naar het D.N.B. uit Berlyn meldt, zijn Dins
dag het pantserschip „Deutschland" en da
torpedoboot „Lucii" naar Malaga vertrokken.
Volgens het D.N.B. vertoeven de Duitsche
oorlogsschepen in de Spaansche wateren ter
bescherming van de Duitsche belangen en
Duitsche onderdanen. De Duitsche torpedo
boot „Leopard" is verder Maandag de haven
van Melila (Spaansch Marokko) binnengeloo-
pen om de schade, bij de laatste beschieting
door de regeeringsschepen aan de Duitsche
bezittingen toegebracht, op te nemen.
Reuter meldt verder uit Tanger, dat het
Duitsche s.s. Sevilla uit Hamburg zich naar
La Rache (Spaansch Marokko), dat zich thans
in handen der opstandelingen bevindt, heeft
begeven om goederen te lossen. Naar het
schijnt heeft de torpedojager van de regee
ring, de „Almirante Valdes", tijdens het lossen
verscheiden schoten op de haven gelost, die
vlak bij het Duitsche vrachtschip neerkwa
men. Het vrachtschip zou hierop radiografisch
den kruiser .Deutschland hebben medege
deeld, dat de aanval van de torpedoboot spe
ciaal op de „Sevilla" was gemunt.
Aan een particulieren brief uit Barcelona,
d.d. 29 Juli. zjjn de volgende passages ont
leend:
„Zondag was ik in Barcelona en de schade,
die er is aangericht, ls onbeschrijfelijk. Geen
kerk staat meer, geen klooster, dat niet ont
ruimd ls en zoo mogelijk totaal verbrand. Alle
kunstschatten zijn op hoopen gegooid en ver
brand. Zelfs hebben ze de beestachtigheid
gehad om een particuliere begraafplaats bjj
een klooster te schenden door de kisten uit te
graven en de beenderen te verbranden en hen,
die eenige dagen geleden begraven waren, ln
het publiek uit te kleeden en dan in het vuur
te gooien. Tot op heden is de toestand, naar
mtjn idee, echter niet slecher geworden, zelfs
veel verbeterd. Het verkeer te Barcelona is
weer normaal. Vandaag zijn voor het eerst de
groote café's en restaurants geopend en binnen
enkele dagen zullen de fabrieken ook weer
beginnen te werken"De communisten
van buiten af komen hier en halen de slacht
offers, die in den tijd der rechtsche regeering
de linkschen dwars gezeten hebben, af en
executeeren hen een eind buiten de stad aan
den kant van den weg, waar ze dan 's morgens
gevonden worden. Geen mensch weet dan, wie
het gedaan heeft. In één dorp hebben ze zoo
twintig fabrikanten, door de arbeiders gehaat,
naar de andere wereld geholpen."
miste, maar Forsyth struikelde over de
lange schacht en viel tegen de wankele leu
ning die naar het begin van de brug liep.
Door den smak brak deze af, en met één
enkelen, korten kreet tuimelde Dick Forsyth
ln het water.
XIV.
Voor de poort.
Toen deze ééne kreet hem ontsnapt was,
stootte Dr. Forsyth op een uitstekenden rots
punt, waarop het struikgewas wortel ge
schoten had.
Hij greep er zich onmiddellijk aan vast en
terwijl de takken onder zijn gewicht door
bogen, hing hij boven het schuimende wa
ter. In het licht van den lantaarn zag hij, hoe
de soldaten zich over de gebroken leuning
heenbogen en terwijl hij daar nog in een
hoogst gevaarlijke positie hing, trachtend
eenig houvast voor zgn voeten te vinden, ver
lieten beide mannen de brug en begonnen
stroomafwaarts te loopen.
Hij was met dit vertrek buitengewoon in
genomen, en wetend, dat het onmogelijk was
om lang te blijven hangen, zocht hij nog
steeds naar een steuntje onder zijn voeten,
doch vond er geen. Al worstelend slipte zijn
voet op de met mes begroeide rots, het boschje
bezweek en sleurde hem in den stroom mee.
Tot zijn geluk kwam hij terecht op een
plaats waar de rivier een diepe geul gemaakt
had, zoodat hg zich niet bezeerde, maar toen
hij, naar adem snakkend, boven kwam, voelde
hij zich stroomafwaarts drijven. In weerwil
van den dubbelen schrik behield hg zijn tegen
woordigheid van geest en spande al zgn spie
ren en zenuwen in om zijn koers dwars door
den stroom te leiden. Het water was, zooals
hg vaststelde, niet heel diep, hier en daar
reikte het nauwelijks ter hoogte van de borst,
maar de kracht van den stroom was gewel
dig en er tegen op te tornen bijna een on
mogelijkheid. Overal waren rotspunten en
kleine draaikolken, die elk op zichzelf een
nieuw gevaar vormden, hoewel ten slotte een
dezer laatste hem dienstig was, want toen hij
daarin geraakte werd hij rond en rond ge
draaid en er aan den anderen kant uitgeslin
gerd. Daar leidde het geraamte van een groo-
ten boom, door een storm in de rivier ge
smakt, van halfweg het water naar den vas
ten wal. Het was zijn redding.
Toen hij op den boom geklauterd was, be
vond hij zich aan den voet van een steilen
oever. Een van de weinige struiken die er
groeiden hingen over en met zijn voeten op
den boomstam gelukte het hem naar de smalle
plek waar dit struikje groeide, te klimmen.
Een oogenblik bleef hij daar rusten en keek
rond. Twee honderd meter stroomafwaarts lag
de brug; twintig meter verder, stroomaf
waarts, bewogen zich langs den anderen
oever twee donkere gedaanten, spiedend in
het water. Het maanlicht weerkaatste in het
zwaard van een hunner en daaruit wist hij,
dat het de beide soldaten waren, die hem
zochten. Zich volmaakt stilhoudend, sloeg hij
hen gade en zag hoe zij, in de blijkbare ver
onderstelling, dat hij verdronken en met den
stroom meegesleurd, naar hun post terug
keerden.
Hij voelde zich voor het moment vr\j van
vervolging en begon verdere maatregelen te
nemen om te ontkomen. Deze oever was lang
zoo steil niet, als die waarvan hij naar bene
den geploft was en twintig minuten later had
hij den top bereikt.
Hij ontdekte, dat hij zich in een met raap-
kool beplant veld bevond, en dat rechts van
hem de straatweg liep. Diep gebukt kroop hg
er heen, en eindelijk, toen hg zich veilig wist
tegen bespieders van de brug af, kwam hij
recht overeind en keek achterom.
In het maanlicht zag hij een langen Chinees,
die handenwringend in zijn richting naderde.
Gissend dat het Ching was, bleef hij in de
schaduw van gepluimde bamboe, en toen de
oosterling dichter b(j kwam, hoorde hij hem
in zichzelf klagen en jammeren.
„Ching!" riep hg zacht, uit de schaduw van
het bamboe te voorschijn tredend.
„Dokter dokter Forsyth!" Ching juichte
bijna en rende op hem toe. Al zijn onaan
doenlijkheid was verdwenen en de tranen ston
den hem in de oogen. Snikken van blgdschap
deden zgn lichaam schokken en de handen
van den dokter in de zijne nemend, schudde
hij ze heen en weer alsof hij aan het pompen
was.
„Ik dacht u verdronken. Ik was heel be
droefd. Nu..."
„We zijn nu veiliger dan we waren," gaf
Forsyth ten antwoord, op bruusken toon, om
zijn eigen ontroering te verbergen. „Die vrien
den daar zullen rapporteeren, dat ik in de
rivier gevallen ben, en mgn nek gebroken
heb."
,,Ik denk het ook. Ik hoorde u gillen en
ging terug. De soldaten vertelden, de vreemde
hond over de brug gevallen, door een speer
getroffen. Mijn hart gebroken. Ik...".
„Help me eens die mantel uit te wringen,"
viel Forsyth hem zakelijk in de rede. „Hij is
zoo zwaar als lood."
Handelen was het middel om Ching tot de
werkelijkheid terug te roepen, die wist For
syth. Samen wrongen zij zijn doorweekt ge
waad uit en vervolgden na enkele minuten
hun weg.
Een lange reeks van trappen, een stelle hel
ling in den weg aangevend lag nu vlak voor
hen. Aan den top vonden zij een gedenkboog
van bizarre schoonheid. De vergulde inscriptie
glansde in het maanlicht en Forsyth poosde
even om haar te lezen.
„Een hulde aan de rechtvaardige regeering
van Li-Weng-Ho ln Pi-Chow," deelde hij zgn
metgezel met een grimmigen lach mede.
Zij naderden nu een groot dorp, dat door
den straatweg doorsneden werd en daar de
plaats in de diepste duisternis scheen, waagden
zg het om er door te trekken. Halfweg de
smalle straat begon een hond te blaffen, een
andere hond antwoordde, toen weer een, en
eensklaps klonk achter hen een roep.
Ching keek even schichtig om.
„Soldaat," waarschuwde hg met ingehouden
adem en zette het op een loopen.
Forsyth volgde hem, hoewel hij zeker ge-
loofde dat een andere stem den kreet had op-
gevangen en een vervolging zou beginnen.
Zij kwamen echter ongehinderd door het
dorp en verlieten na korten tijd den straat
weg, om een zijpad in te slaan, dat een groote
bocht afsneed. Onverwacht stonden zij voor
een armoedig huisje. De deur was open, en
daarbinnen zagen zij een vrouw en een klein
meisje. De laatste schreeuwde het uit, toen zij
voorbij gingen en verborg haar gezicht aan
haar moeders borst, terwijl zij schokschouderde
van het snikken.
Ching wilde doorloopen, maar Forsyth bleef
staan.
„Wat is er aan de hand?" vroeg hg in het
Chineesch.
„Het is omdat we geen rgst hebben," gaf
de vrouw met kennelgken tegenzin ten ant
woord", en mgn dochtertje heeft honger."
Forsyth keek naar het verlegen gzeicht van
de vrouw en was overtuigd dat er geen reden
was om aan haar woorden te twijfelen.
(Wordt vervolgd.). J
