Buitenlandsch Overzicht.
De burgeroorlog in Spanje
HAAS BOOG-AZIJN
M CHINA
WACO AUTOBUSDIENST
Italië slaat olievoorraden in.
„V&ti VJieetnde. J*te££ea
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
/FgKLIEFDE
No. 7790
EERSTE BLAD
DONDERDAG 13 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGAKG
HOORNSCHE KERMIS
Von Ribbentrop ambassadeur
te Londen,
Spionnage in Zwitserland.
Het Joodsche wereldcongres.
Het wil geen enkel risico loopen.
De kosten bedragen 200 millioen Lire.
Duitsch bezoek aan
Companys.
2 generaals ter dood
veroordeeld.
Owen Cathcart Jones vliegt voor
de opstandelingen.
-
COURANT
Abonnement per 8 maanden by vooruitbet.HeWSersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.—,
Nederl. Oo«t- «n West-Indië per zeepoet 2.10, Idem per mail en overige
landen 3.20. Losse nos. t et; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 et.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte ais redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) bg vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Terwijl de aandacht op Spanje gevestigd is... Japan zoekt
steun bij Engeland tegen Rusland.
Reeds meerdere malen
hebben wij de gelegen
heid aangegrepen om de
aandacht op Japan te
vestigen. Ook thans, nu
de belangstelling vrijwel geheel is geconcen
treerd op den Spaanschen burgeroorlog, mee-
nen wij den blik naar het Verre Oosten te
moeten wenden. Omdat men van het land van
de Rgzende Zon nü, en wellicht nimmer,
geheel gerust kan zijn. Het is met dat land
zoo, dat men het ééne oogenblik niet weet, wat
het het andere zal uithalen. Nu is het waar,
dat zich op het oogenblik een zekere mate van
landziekerigheid, van uitgeputheid, van ver
moeidheid van het land meester heeft gemaakt.
De staatsgreep der officieren, de moord op
aanzienlijke staatslieden, en vooral de druk,
die toen op den Keizer is uitgeoefend, zijn te
veel geweest voor het volksgeweten. De mili
tairen hebben zich bij die gelegenheid verder
gewaagd, dan het in hun macht stond te gaan.
Een sterke reactie is erop gevolgd. Er werd
schoonmaak gehouden In het leger. Onlangs
heeft men kunnen lezen, dat reeds 3000 offi
cieren van hun posten ontzet waren. Nu stelle
men zich van de uitwerking van die schoon
maak niet al te veel voor. Vermoedelijk zijn
de plaatsvervangers van de afgezetten, en zij,
die door dezen maatregel hun intrede hebben
kunnen doen in het officierscorps, in hun denk
wijze weinig verschillend van de slachtoffers
van de schoonmaak. Het nut van de actie
bestaat dan ook hoofdzakelijk in het bewijs,
dat de officieren zich niet ongestraft ieder in
grijpen in het staatsbestuur, en eiken aanslag
op de regeerende staatslieden kunnen veroor
loven. Een dergelijke waarschuwing was reeds
lang dringend noodig geworden.
Nu moet men echter niet denken, dat de
matheid welke voornamelijk het leger ken
merkt, Japan zuiniger doet zijn met zijn mili
taire toebereidselen. De N. R. Crt. schrijft
hier in het betreffende hoofdartikel over:
In dat opzicht bezitten leger en vloot
nog hun oude macht. Harder en met
zwaarder financieele offers dan ooit,
wordt er gewerkt aan de versterking van
de militaire uitrusting van het land. Het
verschijnsel lijkt op wat ook in Europa
hier en daar is waar te nemen: Naar
mate de toestand oeconomisch en finan
cieel moeilijker wordt, neemt men, om
de onmiddellijke zwarigheden te bestrij
den, met te meer ijver zijn toevlucht tot
Uitbreiding van het leger, en tot werk
verschaffing door wapenfabricage. Waar
het op den duur heen moet, vraagt men
zich, naar het schijnt, volstrekt niet
meer af. Men wil voor hte oogenblik de
menigte zoo goed mogelijk tevreden stel
len. Wie later nog leeft, mag zich be
lasten met de betaling van de rekening,
die onder in den zak gevonden zal wor
den. Er kan voordien nog zooveel ge
beuren! De zondvloed komt later!
NAAR DE
9-17 AUG.
PER
Vraagt strooibiljet omtrent EXTRA DIENSTEN
aan onze chauffeurs
Het leger ziet nochtans met leede oogen
zijn gedwongen non-activiteit aan. Immers
in China schrijdt het consolidatieproces,
waarbij het overwicht van de Nanking-regee-
ring toeneemt, steeds voort en in het Noor
den doet zich Ruslands invloed steeds ster
ker gelden nu Mantsjoekwo in vele opzich
ten heeft teleurgesteld.
En aan zjjn grenzen staan de Russen, met
een krijgsmacht, waartegen het Japansche
leger in Mantsjoerije het, in zijn tegenwoor
dige sterkte, zeker niet zou kunnen opnemen.
De Japansche officieren voelen zich zoo
van eigen voortreffelijkheid overtuigd, dat zij
liever vandaag dan morgen de afrekening
met Rusland zouden willen beginnen. Zij zijn
van meening, dat de tijd zeker niet ten na-
deele van de Russen is. Vandaar een gespan
nen toestand, die ieder oogenblik gevaarlijke
complicaties teweeg zou kunnen brengen. De
regeering te Tokio echter moet van derge
lijke complicaties niets hebben. En voorloo-
pig schijnt zij het leger voldoende in toom te
kunnen houden.
Het mag na dit alles geen wonder heeten,
dat de Japansche regeering steun gaat zoe
ken bij Engeland, steun tegen het dreigende
Sovjet-gevaar.
Men meent dat Engeland er prijs op zou
stellen, te weten dat het zich vrij in Europa
kan bewegen, en als weer de veilige toestand
in het Verre Oosten zou ontstaan, waarvan
de Engelschen zoo onberekenbaar veel nut
hebben gehad in de dagen van den grooten
oorlog.
Daarvoor verlangt men echter in ruime
mate erkenning van eigen, bevoorrechte
positie in China. Vreemde belangen zou
den voor die van Japan moeten wijken.
Engeland zou moeten erkennen, dat China
voor Japan niet een land is als voor de
andere landen, die daar belangen te be
hartigen hebben, maar dat de positie van
Japan in het groote, vastelandsche rijk
van beslissende beteekenis is voor zjjn
bestaan.
Het is verre van zeker, dat de Japansche
militairen, met hun verstrekkende eerzucht
en begeerten betreffende heel Oost-Azië, en
met hun buitensporig zelfvertrouwen, zich
kunnen vereenigen met deze denkbeelden, die
in de Asahi bijzondere behandeling vinden.
En al zouden zy dat doen, dan nog zou men
elschen van hen mogen verwachten, wier in
williging door Engeland vroeger slechts na
een verloren oorlog denkbaar ware geweest.
Naar Reuter uit Berlijn verneemt, is van
Ribbentrop, Hitler's bijzondere raadsman voor
buitenlandsche aangelegenheden, tot Duitsch
ambassadeur te Londen benoemd.
Tevredenheid, zoowel te Londen als
te Berlijn.
De benoeming van von Ribbentrop tot
Duitsch ambassadeur te Londen, is zoowel te
Berlijn als te Londen zeer goed ontvangen. Te
Berlfjn ziet men er een teeken in, hoezeer
Hitier prijs stelt op goede betrekkingen met
Engeland, terwijl men te Londen in officieele
kringen verklaart aangenaam getroffen te
zijn, door het feit, dat von Ribbentrop, die in
Engelsche kringen goed bekend is, benoemd is
om von Hoesch op te volgen.
2 arrestatie».
Reuter meldt uit Bern, dat men den redac
teur van een blad voor oud frontstrijders
Elsenegger gearresteerd heeft, die er van be
schuldigd wordt, deel te hebben genomen aan
een politieken inlichtingendienst. Een ander
deelnemer aan deze beweging, die waarschijn
lijk de leider er van is, is de Duitscher
Fleischhauer, die eveneens gearresteerd is.
Volgens een mededeeling van de politie gaat
het hier om het verstrekken van inlichtingen
ln het belang van een buitenlandsche mogend
heid. i
Op het Joodsche wereldcongres is Maandag
o.a. gesproken over de positie, die de Joden
in de wereld innemen, en hun oeconomische
moeilijkheden. Eenige sprekers, o.a. Murok,
de rabbijn van Riga, verklaarden, dat er geen
wereldvrede zal zijn, zoolang men niet de
rechtsgelijkheid van de Joden met de andere
staatsburgers had hersteld.
Sir Nail Malcolm, de hooge commissaris
van den Volkenbond voor de vluchtelingen uit
Duitschland, verzekerde, dat hij al het moge
lijke zou doen om het lot der emigranten te
verbeteren.
Van onzen United-Press-V.P.B.-correspondent.
Naar aanleiding van zijn ervaringen
in den Italiaansch-Abessijnschen oorlog
bouwt Italië geweldige tanks, om in ge
val van oorlog zeker te zijn van zijn olie
voorziening.
Steeds voortgaande zijn landsverdediging te
versterken, hecht Italië tegenwoordig groote
waarde zoowel aan de vermeerdering van zijn
olievoorraden als aan den bouw van moderne
onderzeebooten, slagschepen, bommenwerpers
en aan de vervaardiging van chemische strijd
middelen. Nog onder den indruk van de olie-
schaarschte, welke een gevolg van de sancties
was, voert de staat van Mussolini thans een
energieken strijd met het doel, de brandstof-
fenverzorging van Italië voor den volgenden
oorlog voor 100 procent te garandeeren. Tot
zijn voornaamste bondgenooten in dezen strijd
waarvan de onafhankelijkheid van Italië voor
een goed deel zal afhangen, behooren, behalve
het koninkrijk Albanië, dat practisch onder
Italië's controle staat, zeer invloedrijke groepen
uit het bedrijfsleven van de Vereenigde Staten
van Amerika.
Men zal zich herinneren, dat de Italiaanscbe
regeering niet lang geleden aan Amerikaan-
sche ondernemingen een belangrijke concessie
verleende, welke, te beginnen met 1937, een
grooteren uitvoer van ruwe olie uit Amerika
naar Italië tengevolge zal hebben. Deze con
cessie brengt met zich mede, dat de bouw van
een moderne olieraffinaderij bij Napels nood
zakelijk is geworden. De kosten van dezen
bouw worden, op grond van nauwkeurige
berekeningen, geraamd op 4,500,000 gulden.
Ongeveer de helft van dit bedrag wordt door
particulieren en belangrijke groepen, die met
de Sacony Vacuum OU Company geassocieerd
zijn, ter beschikking gesteld, terwijl de andere
helft in Italië zelf zal worden bijeen gebracht
en wel voor een deel uit „bevroren winsten",
die Amerikaansche maatschappijen in Italië
behaalden en die tot een zeer hoog bedrag zijn
opgeloopen.
Met den bouw van de nieuwe raffinaderij
heeft men reeds een aanvang gemaakt. Zij
komt op een terrein, dat ongeveer 10 km van
het centrum van Napels verwijderd is. Een
buizensysteem zal haar met de haven van
Napels verbinden. In zeven enorme tanks kan
een maximum van 500.000 ton olie opgeslagen
worden. Tevens worden tanks gebouwd, die
voor de bewaring van benzine en andere olie
derivaten bestemd zijn en een capaciteit heb
ben van ongeveer 300.000 ton.
De voornaamste producten van deze raffi
naderij die den naam „Raffineria di Napoli,
Societa Anomima Italiana" zal dragen, zuUen
zijn: zware en lichte smeerolie, benzine en an
dere oliesoorten en tenslotte bijproducten,zoo
als vasoline en parafine. De bouwmaterialen,
die voor dit geweldige werk benoodigd zijn,
worden deels door de Vereenigde Staten, deels
door Duitschland geleverd. Wanneer het ge-
heele bedrijf gereed is en men hoopt, dat dit
reeds in begin 1937 zal zijn zal de leiding
van deze hoogst moderne olie-raffinaderij van
ItaUë in handen komen van een Amerikaansch
scheikundige.
De Italiaansche autoriteiten hebben bij het
opmaken van de plannen van dit bedrijf er
nauwgezet zorg voor gedragen, de fabriek
tegen luchtaanvallen te beschermen.
Deze onderneming is geenszins de eenige,
die Italië op het oogenblik uitvoert, om in
geval van oorlog wat zijn olie betreft, on
afhankelijk van het buitenland te zijn.
Hand ln hand met den bouw van raffina
derijen, olieleidingen en olie-tanks, waar
voor jaarlijks vele millioenen lire ter be
schikking worden gesteld, gaan experimen
ten voor de winning van kunstmatige ben
zine uit koolwaterstof, suikerbieten en
wijndruiven. Naar uit goede bron verluidt,
bedragen de kosten van het geheele Itali
aansche programma om zich van nationale
olie-reserves te verzekeren, ruim 150 mill.
gulden of 1200 millioen lire.
De raffinaderij bij Napels is slechts een der
vele inrichtingen, die in de verschillende deelen
van Italië of reeds gebouwd worden of over
eenigen tijd zullen verrijzen. Een tweede bij
Bari Is bijna gereed; zij zal de ruwe olie uit
Albanië tot benzine verwerken. Drie anderen
worden in Leghorn, Florence en Valdarno ge
bouwd. Al deze fabrieken staan onder staats
controle; het eerst zal de raffinaderij in Triëst
klaar zijn. De fabriek in Triëst moet in de eer
ste plaats voor de synthetische olie-productie
dienen. Aanvankelijk rekent men op een pro
ductie-capaciteit van 300.000 ton per jaar, maar
later zal deze tot 480.000 ton worden opge
voerd.
(Nadruk verboden).
(Auteursrecht U.P.V.P.B.).
Gevechten rondom Saragossa en
nabij de Spaansche grens.
Volgens den correspondent van Havas zijn
Dinsdagmorgen vroeg in de gevechtsterreinen
om en bij Irun, aan de Fransch-Spaansche
grens ernstige gevechten ontbrand.
Van regeeringszijde werd het bombarde
ment van Saragossa voortgezet. Volgens me-
dedeellngen van kolonel Sandino, met succes.
Nabij Monte Aragon, ten Oosten van Huesca,
werden hevige artilleriegevechten geleverd,
waarbij, aldus Havas uit Barcelona, de op
standelingen ernstige verliezen zouden hebben
geleden. De republikeinsche strijdkrachten
zouden erin zijn geslaagd tot aan het dorp
Loporzano op te rukken. Verder is een nieu
we afdeeling miliciens van Bareelona in de
richting Saragossa opgerukt.
LOUIS COMPANYS,
Een corporatief Spanje.
Reuter's correspondent te Lissabon maakt
melding van de verklaring van generaal
Franco: Wanneer wij erin zullen slagen de
overwinning te behalen, zal Spanje volgens
het corporatieve stelsel worden geregeerd,
evenals Portugal, Italië en Duitschland. Het
leger speelt de rol van een chirurg, die alle
moeite doet om Spanje te redden. De operatie
ln den vorm van een militaire dictatuur zal
dan ook slechts zoo lang duren, als noodza
kelijk is.
Dinsdagochtend 7 uur is aan boord van
het schip Uruguay, ln de haven van Barce
lona, het proces begonnen tegen de opstan
dige generaals Goded en Buriel. Enkele jour
nalisten, roode miliciens en de scheepswacht
waren aanwezig. De krijgsraad werd voor
gezeten door kolonel Pena.
Bij de opening van de zitting werd het rap
port van de instructie voorgelezen. Hierna
werden de beklaagden gehoord. Zij protesteer
den ertegen, dat zij werden beschuldigd van
opstand tegen de republiek. De opstand is
niet gericht tegen de republiek, doch tegen
de anarchie, welke in Spanje heerscht en om
een roode dictatuur onmogelijk te maken.
Ook ontkenden zij de leiders van den opstand
te zijn. Zij hebben slechts het commando te
Barcelona op zich genomen, omdat verschei
dene officieren dit hun verzochten.
De houding van generaal Goded, die in
uniform was gekleed, bleef gedurende het ge
heele proces hooghartig. Toen de hoofdoffi
cieren getuigden en iedereen opstond, bleef
hij zitten. Hij stond slechts op, toen de pro
cureur het doodvonnis tegen hem eischte.
Generaal Buriel daarentegen scheen zeer
onder den indruk.
Tenslotte zijn Goded en Buriel ter dood ver
oordeeld.
Het vonnis moet nog worden geratificeerd
door den divisiecommandant van Barcelona
en de regeering van Madrid.
Ex-koning Alfons XIIL
Ex-koning Alfons Xni is Dinsdagochtend
naar het Woerth-meer, in Karinthië, vertrok
ken.
Aan het front van Saragossa.
De regeering te Barcelona deelt mede, dat
haar troepen na heftigen strijd de dorpen
Geusa, Pina en Osera, aan het front van Sara
gossa, genomen hebben.
Vreemdelingen te Granada vra
gen om hulp.
Tweehonderd vreemdelingen, die zich te
Granada bevinden en de stad niet kunnen
verlaten, hebben de Britsche vlootautoritei-
ten om hulp gevraagd. Zij zeiden, dat de stad
hevig door regeeringsvliegtuigen wordt ge
bombardeerd.
De haven van Gibraltar niet ge
sloten.
De Britsche autoriteiten ontkennen, dat de
haven van Gibraltar gesloten is. Wel zijn de
oorlogvoerenden gewaarschuwd de Britsche
wateren te eerbiedigen en geregeld patrouil
leeren Britsche oorlgsschepen, teneinde Brit
sche koopvaardijschepen te beschermen.
Het lot der buitenlanders.
Naar verluidt is een dringend beroep ge
daan op de te Madrid verblijvende Engel
schen, om binnen zoo kort mogelijken tijd
Spanje te verlaten.
Hun evacuatie is uitsluitend mogelijk langs
de spoorwegen, weshalve de Engelsche re
geering haar onderdanen heeft verzocht t«
vertrekken, zoolang deze diensten nog re
gelmatig werken. De Amerikaansche regee
ring heeft een dergeljjken stap gedaan.
Owen Cathcart Jones, de bekende Britsche
vlieger, die reeds eenige recordvluchten op
zijn naam heeft, is als vlieger in dienst ge
treden van de Spaansche opstandelingen. H(J
is door hen belast den „minister van lucht
vaart" der opstandelingen naar de diverse
Europeesche hoofdsteden te brengen om daar
vliegtuigen en munitie te bemachtigen. Cath
cart Jones is Dinsdag met twee Spaansche
opstandelingen aan boord op het vliegveld
Mariënbad gedaald, alwaar de Tsjechoslo»
waaksche autoriteiten hem hebben verboden
verder te vliegen. Cathcart Jones was de
autoriteiten echter te slim af. „Hij heeft ona
volkomen voor den gek gehouden", vertelde
een booze beambte van het vliegveld gister
avond! Hij maakte ons wijs, dat hij zijn
vliegtuig uit de hangar wou halen om de
machines na te zien en kreeg toestemming
om dit te doen. Hij klom echter direct in de
cockpit, en voordat we begrepen wat er ge»
FEUILLETON m
~ZT EEN
UIT HET ENQELSCH
DOOR
m BEN BOLT
25)
„Een van de gestraften was ln de Yam en
vanmorgen. Heeft haar gezien ln den tuin,
en hoorde zijn de vrouw was, met wie LI
.Weng-Ho gaat trouwen."
„Ching," zei de dokter ernstig. „We heb
ben geen tijd te verliezen. Laten we rond om
de Yamen loopen."
„Kan nietnu nog niet," antwoordde
Ching beslist. „Als bij daglicht iemand ons
ziet zijn we erbij! Gaan nu naar de stad,
dan terug als donker."
Ondanks zfln koortsachtig onegduld, wist
JTorsyth, dat Ching gelijk had, en aarzelend
keerde hij zich van Kathleen's gevangenis af.
Het feestgedruisch, dat Ching tot in het
diepst van zijn Chineezen ziel roerde, liet den
dokter koud. De zijden banieren aan de mu
zen en de wapperende papieren draken op de
palen vormden geen attractie voor hem, hoe
Schilderachtig hij het tooneel onder andere
Omstandigheden gevonden zou hebben. In zijn
gekwelden geest was slechts plaatsruimte
Voor gedachten aan het meisje, dat wachtte
Op da komst van Li Weng-Ho, den mach
tigen meedoogenloozen gouverneur, die 1»
deze stad leven en dood was.
Zóó afwezig was hij, dat hij vlak bij een
kraampje buiten de stadspoorten, bijna over
het half-ontkleede lichaam van een man
struikelde. De zielige stakker lag op zijn
rug, zijn hoofd rustend op een plukje gras,
de oogen gesloten, den mond open, en zooals
Dick Forsyth als medicus met een oogop
slag constateerde, den dood nabij.
Een toomelooze verontwaardiging maakte
zich van hem meester over een land, dat zich
in de internationale politiek het air gaf van
een beschaafde natie en waar men doodge
moedereerd een doodzieken man zijn huis uit
droeg en aan den weg neerlegde om daar
te laten sterven, zoodat de straatarme nabe
staanden niet met de kosten van een be
grafenis werden bezwaard. Maar met den
besten wil kon hij voor dit menschehjke
wrak niets meer doen en met een gevoel
van onuitsprekelijke walging liep hij door en
merkte nog op, dat de feestgangers nauwe
lijks eenige aandacht aan den stervenden
schonken. Zoo Iets was hier immers een da-
gelijksch evenement!
Eindelijk kwam de lang gewenschte barm
hartige schemering. De vele lampions zoowel
binnen als buiten de stad, gaven kleur aan
het tooneel, dat door een uitbundigen vloed
van vuurwerken met flitsende regens van
gouden vuur in gloed werd gezet. Forsyth
keerde zich om, om iets tegen Ching te zeg
gen, maar ontdekte, dat zijn metgezel ver
dwenen was. Verbluft en angstig bleef hij
staan waar hij stond, in de hoop, dat de
Chinees hem zou vinden. Overal om hem
heen gemaskerde gezichten; het was onder
deze omstandigheden heel gemakkelijk iemand
uit het oog te verliezen. Hij durfde zijn eigen
masker niet af te nemen en al was Ching in
de nabijheid, hij zou hem toch niet kunnen
herkennen. De dokter bleef een heelen tgd
op dezelfde plaats staan, maar Ching ver
scheen niet, en op het laatst, toen de sche
mer in duisternis was overgegaan, trok hij
alleen op de residentie van Li Weng-Ho af.
De hoofdpoort was vroolijk met lampen
verlicht, en daar de schildwachten nog
steeds scherp op hun hoede waren, vermeed
hij het heldere schijnsel en begon langs den
muur te loopen, van tijd tot tijd stil staand
om te zien of hij erover zou kunnen komen.
Eindelijk, na lang zoeken, vond hij een punt
waar het mogelijk was er zonder hulp over
te klimmen; twee minuten later lag hij plat
voorover op den muur en keek ln den tuin.
De tuin was ook al geïllumineerd als voor
een feest, maar lag voor zoover hij kon na
gaan, geheel verlaten. Zijn oogen wendden
zich naar het huis. De blinden van latwerk
aan zijn kant waren allemaal open en de
kamers verlicht. Hij tuurde, gretig en met
oogen strak van spanning, in de hoop een
spoor van Kathleen Barrington te ontdekken,
maar zijn moeite werd niet beloond. In een
van de kamers echter, zag hij een man, die
zat te schrijven. Het was Ah Yeo, in rijke
kleedij voor een festiviteit of voor een offi
cieele gelegenheid.
Behoedzaam hield hij den secretaris een
oogenblik ln het oog, keek nog eens naar
alle kanten om zich heen en liet zich daarna
in den tuin neer .Kort daarop stond Ah Yeo
op, verliet de kamer en keerde geen minuut
later terug met zijn hoed op.
Forsyth had het wel kunnen uitschreeuwen
van blijdschap: de man ging uit Hij wachtte
tot Ah Yeo opnieuw de kamer had verlaten
en ving toen een rondgang om het huis aan.
Het hoofdgebouwd was donker, maar in den
daaraan vastgebouwden vleugel, lagen de
verlichte kamers. Een latwerk gaf toegang
tot een ruim vertrek, waar zachtgekleurde
schemerlampen brandden en waar zich op dit
moment niemand bevond.
Hij keek naar binnen, besluiteloos wat te
doen. Toen gebeurde er plotseling iets wat
tot een onmiddellijke beslissing noopte. Een
zijden voorhang aan het andere einde der
kamer werd opzij geschoven en een meisje
trad binnen, gekleed als de Chineesche dames
uit den hoogsten stand, in een hemelsblauw
zijden kimono, zalm-rose kousen en gouden
schoentjes van het traditioneele model aan de
voeten.
Het kostte Dick Forsyth geen moeite haar
te herkennen.
„Kathleen," kwam het hijgend over zijn
trillende lippen, „Kathleen."
XVI.
Van aangezicht tot aangezicht.
Een oogenblik na zijn ontdekking bleef dr.
Forsyth in de kamer turen. Toen greep een
verschikkelijke twijfel hem aan. Dit weelde
rige vertrek met zijn zachte lampen, zijn
zijden gordijnen, zijn gebeeldhouwde nissen
met kostbare schilderijen, leek niet veel op
een gevangenis. Het had een vergulde kooi
kunnen zijn, maar de open vensters spraken
een andere taal. En die Chineesche kleedij
de kleedij van een dame van stand? Wat
deed Kathleen Barrington daarin, als zij niet
reeds den trots van haar ras had afgelegd?
De twijfel werd nadrukkelijker. Had hij zich
dan achteraf toch vergist? Was ze dan, zoo
als Ah Yeo had geïnsinueerd geen gevangene,
maar een gewillige bruid?
Deze gedachte deed enkele seconden den
adem in zijn keel stokken, tot zijn oogen,
die hij weer op het meisje gericht had, za
gen hoe er een verandering over haar kwam.
Ze staarde het donker in, vouwde toen plot
seling de handen als in gebed en een uit
drukking van nameloos beklemmend ver
driet kwam over haar. Neen, dat was geen
verlangende bruid. Die verschrikte oogen,
door tranen verduisterd, waren niet de oogen
van een jonge vrouw, die de zonnige uren
telde.
Het volgende moment had hij den afstand,
die hem van haar scheidde afgelegd; hij zocht
zijn weg door het latwerk, zonder eraan te
denken, dat het masker dat hij droeg en zijn
beslijkte kleeren, een allesbehalve aantrek
kelijke verschijning van hem maakt.
Toen ze de vreemde gestalte zag, stond
het meisje als gehynotiseerd. Vol angst wa
ren haar violette oogen op hem gericht; ze
scheen niet in staat zich te bewegen, en hij
was de kamer ln voordat zij zich omkeerde
om de vlucht te nemen.
„Kathleen!" riep hij zachtjes, maar drin
gend. „Kathleen!"
Ze bleef staan en keerde zich verbijsterd
naar hem.
„Jij!" riep hij met een lage, trillende stem
ongeloovig naar zijn gemaskerd gezicht sta
rend. „Jij!"
„Ja, ik; Kathleen."
Haar twijfel begrijpend, trok hij het mas
ker van het gezicht en wierp het op den
grond.
„Maarmaarstamelde zij.
„Ik ben gekomen om Je te redden. Je moet
met me mee gaan, onmiddellijk".
„Ik dacht, dat je in gevangenschap was,"
hernam zij, den zin die haar woorden onder
broken hadden, voltooiend.
„Dat was ik ook, maar ik ontsnapte den
avond toen jij de jonk verliet."
„Je ontsnapteWeer maakte zij haar
zin niet af en keek hem aan, als vertrouwde
zij haar oogen niet.
„Ja. En van dat oogenblik af heb ik niets
gedaan, dan pogen tot hier door te dringen."
„Maar Ah Yeo vertelde me nog geen half
uur geleden, dat je hier in een van de ka»
mers van de Yamen gevangen zat. Hij ver»
zekerde me, dat je vannacht zou worden ge»
folterd, en daar ik weet hoe duivelachtig*
geraffineerd Chineesche martelingen kunnen
zijndaarom, om je te redden, heb ik....,j
heb ik
„Om me te reddenJa?"
,,ehheb ik beloofd omom
Li Weng-Ho te huwen!"
Een trek van ontzetting kwam over Dick
Forsyth's gezicht. In zijn oogen flitste een
plotselinge vlam.
„Jij beloofde Li Weng-Ho te huwen," her»
haalde hij op strakken stillen toon, „om mij
te kunnen redden?"
„Ja," hernam zij eenvoudig, „ofschoon Ut
liever zou sterven."
„En daarom draag je die kleeren?"
„Ja," antwoordde ze weer, met een klank
in haar stem, die een steenen hart had moe»
ten vermurwen. „Dit zijn de offerkleeren.
Ah Yeo heeft ze me gegeven. Ze waren voot
me gemaakt, en vanavond of morgen moet
ik de bruid worden van den mandarijn, als..,1*
„Neen lieveling!"
Hij strekte zijn armen uit- Weer vlamden
zijn oogen, en zijn gelaatsuitdrukking open»
baarde meer dan zijn woorden. Voor een
oogenblik stond ze daar en staarde hem aail
alsof ze het niet kon begrijpen, niet durfde
gelooven; toen kleurde een diepe blos van
vreugde het mooie meisjesgezicht en als eed
vogel naar het nest vloog zij ln zijn armen,
Die hielden haar omvat en zij begroef haai?
gezicht tegen zijn schouders, terwijl z(J
snikte van eindelooze opluchting. Voor een
oogenblik was al het andere vergetenhet
gevaar, dat van zoo nabij loerde en de nood»
zakelijkheid om te ontsnappen, terwtjl heg
nog tijd was. _j
(Wordt vervolgd.) J