Buitenlandsch Overzicht.
HAAS BOOG-AZIJN
Poolsche toenadering tot Frankrijk?
„Vxiti Vreemde, Vsdj,"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
REIST PER WACO-
DONDERDAG 20 AUGUSTUS 1936
64ste JAARGANG
Communistische agitatie in
het Belgische leger.
Persoonlijke overwegingen spelen een groote rol.
Vijandschap tusschen Rydz-Smigly en Beek.
Opnieuw belangrijk bezoek
aan Polen.
BI B E N B O LT
No. 7793
EERSTE BLAD
COURANT
Abonnement per 3 maanden b$ vooruit bet: Heldersche Courant 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wleringen en Texel 1.65; binnenland 2.
Nederl. Ooet- en Weet-lndlë per zeepost 2.10, Idem per mail en overige
landen 8.20. Losse nos. 4 ot; Ir, p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1.—. Modeblad resp. 1.20, 1.50, 1.50, 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Glrorekenlng No. 16066.
ADVERTENTIËNi
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bi) vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en brieven onder nummer 10 ct.
per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Beteekenisvolle bezoeken te Berlijn en Warschau. Waarom
worden Kamenef en Zinowjef ten derde male gedaagd?
Politieke
visites.
Behalve met den
Spaanschen burgeroor
log hebben de groot
machten Engeland en
Frankrijk zich dezer
dagen ook met andere belangrijke aangele
genheden bezig te houden. En als we dit neer
schrijven, dan moge dit vooral blijken uit een
tweetal bezoeken, die dezer dagen respectieve
lijk in Berlijn en Warschau afgelegd zijn.
Zooals men weet bezocht Vansittart de Olym
pische Spelen, maar ook... Hitier! Nu zal
Hitier tegenover hem zeker niet met even on
voorzichtige openhartigheid hebben uitgepakt
als in Maart van het vorige jaar tegenover
Simon en Eden. Het resultaat is toen voor
Berlijn weinig gunstig geweest. Maar waar
schijnlijk zou, ook zonder dit afschrikkende
voorbeeld, Hitier nu geen behoefte hebben ge
voeld aan het ontvouwen van zoo verstrek
kende plannen en wenschen. De Duitsche
politiek heeft intusschen geleerd, zich voor-
loopig tot beperkter doeleinden te bepalen.
Het beleid tegen Oostenrijk leert dat reeds.
In Parijs kwam genoemde Vansittart na
tuurlijk in gesprek met den Franschen mi
nister van Buitenlandsche Zaken, Delbos, en
het is, ondanks alle geheimhouding, niet
moeilijk om te raden, waarover die twee het
gehad zullen hebben.
Men zal te Berlijn wel degelijk de behoefte
hebben gevoeld, Vansittart boodschappen voor
Parijs, en niet enkel voor Londen mee te
geven. Want de positie van Frankrijk ln Mil-
den Europa schijnt weer aanzienlijk versterkt
door hetgeen er aan het bezoek van den op
perbevelhebber van het Fransche leger aan
Warschau vastzit.
Men krijgt daaruit den indruk, dat de
Duitschgezinde invloed van Beek daar
sterk aan het tanen is. Het viel in het
oog, dat Beek zich met het Fransche be
zoek lang niet zoo ingenomen toonde, als
b.v. de Poolsche opperbevelhebber, Rydz-
Smigly, die als erfgenaam van den man
tel van den nationalen profeet Pilsudski
beschouwd kan worden. Polen was, naar
aanleiding van dit bezoek, merkbaar ln
twee kampen verdeeld, waarvan het eene
heel groot, en het andere niet groot was,
en waarvan het kleine weliswaar den
leider van de buitenlandsche politiek be
vatte, maar het groote den zoogenaamd
tweeden man ln den staat, die feitelijk
de eerste is, en die tevens het leger ln
handen heeft.
Deze man gaat nu, naar het heet, weldra
een bezoek afleggen te Parijs. Dit moet voor
Berlijn bedenkelijk op het afbrokkelen van een
illusie lijken. Vansittart moet belangwekken
de mededeelingen kunnen doen over den in
ruk, die deze dingen in Duitschland hebben
gewekt.
Wij hebben dezer da
gen bericht, dat de Rus
sische rechtbank Ka
menef en Zinowjef op
nieuw gedaagd heeft, als
zijnde medeplichtigen bij
de samenzwering, die op 1 December 1934
Kirof het leven kostte. Dit is reeds de derde
maal, dat beiden voor de balie geroepen wor
den. Kort nadat de moord plaats had gevon
den, werden zij uit de partij gebannen, omdat
*0 tekort waren geschoten in hun plicht, om
hetgeen zij van den aanslag wisten ter kennis
van de overheid te brengen. Toen vernam men
iets naders over hun medeplichtigheid, maar
waarin die grootere mate van schuld zat
kwam men hier niet te weten, omat men reeds
begonnen was meer dan 100, ten deele vol
komen onschuldige, menschen daarvoor dood
te schieten. Bij die gelegenheid werd Kamenef
tot 5 jaar en zijn medeslachtoffer tot 10 jaar
vrijheidsstraf veroordeeld.
Nu zullen de beide oude voormannen van
het communisme nog eens volgens verzwaarde
beschuldiging, berecht worden, zoo schrijft de
N. R. Crt.
Trotski, ofschoon buiten schot, wordt erbij
betrokken. Deze tragische figuur raakt nu
weer aan alle kanten in opspraak. In Noor
wegen staat hij in het middelpunt van zeer
vreemde dingen. In Rusland beschuldigt men
hem agent te zijn geworden van de Duitsche
gestapo. Dat Trotski, met de verbittering van
den jarenlang opgejaagden, en ook in zrjn
familie smartelijk getroffen balling, geheel uit
zijn, bijvoorbaat wankel evenwicht geraakt
zou zijn, ware te gelooven. Voor dengeen, die
deze figuur, in zijn sterke en zwakke kanten,
sedert 1917 eenigermate heeft gevolgd, zal de,
op hysterische wijze uitgeslingerde beschuldi
ging, vooralsnog ongeloofwaardig zijn.
Het proces, dat in openbaarheid zal worden
gevoerd, zal zeker uitermate belangwekkend
worden.
Een vraag, die belangwekkend is, maar
waarop wij voor het oogenblik geen antwoord
weten is:
Waarom heeft het regime het noodig. Ka
menef en Zinowjef nu weer dit proces aan te
doen
Naar de N. R. Crt. van betrouwbare zijde
vernam, Is in verband met het ontdekken
van ernstige communistische agitatie in
heet militaire kamp van Beverloo, waar
eenige weken geleden ook reeds ongere
geldheden plaats vonden en mede ln ver
band met verschillende andere door de
süreté-générale ontvangen mededeelingen
het wapen der gendarmerie met 1000 man
reservetroepen versterkt.
Deze duizend man ontvingen niet de gebrui
kelijke depotopleiding doch zijn aanstonds naar
verschillende posten gedirigeerd, terwijl de
geoefende manschappen overgeplaatst zijn naar
die plaatsen waar ongeregeldheden verwacht
worden. Naar het schijnt, houdt men rekening
met het uitbreken van nieuwe stakingen.
Omtrent de arrestaties van communisten in
het militaire kamp te Beverloo, verneemt de
N. R. Crt. van goed ingelichte zijde nog het
volgende:
Reeds geruimen tijd feitelijk van het
oogenblik af, dat het wetsontwerp tot verlen
ging van den diensttijd werd aangenomen
wordt van communistische zijde getracht de
militairen tot ontevredenheid op te ruien en
AUTOBUSDIENSTEN
naar HOORN, EDAM, AMSTERDAM
en GEHEEL WEST-FRIESLAND
Inlichtingen WACO,
Kanaalweg 137, Den Helder - Tel. 773
ln kampen en kazernes ongeregeldheden uit te
lokken.
Tot voor korten tjjd bepaalden deze onge
regeldheden zich tot wat men zou kunnen
noemen „kwajongensstreken", die weliswaar ln
militair verband niet getilereerd kunnen wor
den, doch die op zichzelf geen ernstig karakter
droegen.
In het begin van de vorige week echter
kregen de militaire autoriteiten kennis van
eenige feiten, die er op wezen, dat de com
munistische raddraaiers van plan waren op
Donderdag 13 Augustus ongeregeldheden
van meer ernstigen aard in kazernes en
militaire kampen uit te lokken.
In het kamp te Beverloo o.a. meende men
een algemeene ontevredenheid het best te
kunnen verwekken, door de ravitailleering
van het kamp, waarin eenige duizenden
soldaten zijn ondergebracht, ln gevaar te
brengen. Daarom bestond het voornemen
de magazijnen met levensmiddelenvoorra-
den, de keukens en de electrische centrale
van het kamp in brand te steken.
Deze plannen lekten uit, doordat men de on
voorzichtigheid beging samenwerking te zoe
ken met eenige ontevreden, Vlaamsch natio-
naal-gezinde, militairen. Deze traden schijn
baar in de voorstellen tot samenwerking, doch
zij rapporteerden tevens een en nader aan
eenige Vlaamsch-nationale leiders, welke op
hun beurt de militaire autoriteiten weder in
lichtten.
Het gevolg hiervan was, dat oogenblikkelijk
maatregelen genomen werden, zoodat reeds
Woensdagavond 12 Augustus de verschillende
kazernes en kampen ln het geheim door man
schappen van de mobiele colonne der gendar
merie werden bewaakt.
Donderdag 13 Augustus volgde daarop in het
kamp te Beverloo de arrestatie van zes com
munistische raddraaiers, waarvan er een paar
in het bezit van, niet tot hun uitrusting be-
hoorende, wapens bleken te zijn.
Hoewel het de bedoeling der militaire auto
riteiten was een en ander strikt geheim te
houden, maakte het Rexistisch dagblad „Le
pays riel", dat een felle campagne tegen de
communisten voert, reeds Vrijdag van de arres
taties melding, evenals van het feit, dat het
wapen der gendarmerie met 1000 man wordt
uitgebreid.
(Van onzen V.P.B.-correspondent).
Warschau, Augustus.
Onder enorme belangstelling nam de in
specteur-generaal en toekomstige opper
bevelhebber van het Fransche leger in
oorlogstijd, Generaal Gamelin, aan de 13e
plechtige herdenking van het „Wonder
aan de Weichsel" deel. Eenzelfde plech
tigheid Is „het Wonder aan de Marne":
na den wereldoorlog, in Augustus van
1020, moesten de Russische troepen, die
Warschau reeds bijna hadden ingesloten,
terug trekken. Ook toen was een hooge
Fransche officier in het Poolsche hoofd
kwartier, n.1. niemand minder dan Wey-
gand, de stafchef van foch. Thans, even
als 16 jaar geleden dus, ontmoet leidende
Fransche en Poolsche militairen elkaar
wederom. Slechts ziet het er op het mo
ment naar uit, alsof de Wacht aan de
Weichsel, van Warschau uit gezien, zich
meer naar het Westen dan naar het
Oosten richt.
Nu bestaat er tegenwoordig in vele landen
een dubbelzinnig buitenlandsche politiek, en
beide richtingen hiervan loopen geenszins pa
rallel en zijn even-minharmonisch. Geen won
der dus, dat er thans ook in Polen twee bui-
tenlandsch-politieke richtingen overheerschend
zijn, die van Beek, den minister van buiten
landsche zaken en die van Generaal Rydz-
Smigly, den opvolger van Pilsoedski, divisie-
generaal en inspecteur-generaal van het Pool
sche leger. De carrière van Rydz-Smigly is
inderdaad zeer eigenaardig en men moet haar
kennen, om de toestanden, welke thans in
Polen heerschen, te begrijpen.
Rydz-Smigly.
Als jong student aan de Academie voor
Schoone Kunsten te Krakau werd de Gallici-
sche boerenzoon Rydz-Smigly, lid van een
weerafdeeling onder leiding van den vroege-
ren socialist Josef Pilsoedski. Deze Poolsche
weerafdeelingen zouden in geval van een oor
log tusschen Duitschland, Oostenrijk en Rus
land, den symbolischen wil voor de Poolsche
onafhankelijkheid met eigen bloed verkondi
gen. Reeds jaren voor den oorlog luidde het
wachtwoord: „Eerst tegen de Russen, die het
grootste deel van Polen opgeslokt hebben en
dan... zullen we zien, hoe we met Oostenrijk
en Duitschland klaar komen."
Opgegroeid in deze atmosfeer van vurigen
onafhankelijkheidszin, voortdurend militair en
politiek onderricht, rukt Rydz-Smigly de
tweede naam is een pseudoniem met de
eerste brigade van het Poolsch legioen van
Pilsoedski in 1914 op. De jonge majoor is
van een buitengewone beheerschtheid; door
zijn strategisch talent, zijn persoonlijken moed
en zijn kameraadschappelijkheid wordt hij
spoedig de afgod van zijn troepen. Pilsoedski
weet, dat hij volkomen op Rydz-Smigly kan
vertrouwen: nu en dan geeft hij hem het op
perbevel over de geheele brigade.
In Juli 1917 wordt Pilsoedski door de Duit-
schers gearresteerd en naar Maagdenburg ge
transporteerd, waar hij in 1918 met de No-
vember-Revolutie wordt vrijgelaten. De legioe
nen worden geteisterd door een ernstige cri
sis, omdat de centrale mogendheden het met
het Poolsche patriottisme niet eens zijn.
Ryd-Smigly, reeds luitenant-kolonel, is leider
van de geheime militaire organisatie „P.O.W."
naar de beginletters van „Polska Orgnanizacja
Woskowa", genoemd een reserve-leger voor
de toekomst. Deze toekomst breekt spoedig
aan: in het gereorganiseerde Poolsche leger
van den nieuwen Poolschen staat is brigade
generaal Rydz-Smigly commandant van de
eerste divisie in den oorlog tegen de Sovjet-
Unie in 1919. In 1920 is hij zelfs bevelhebber
van een leger, dat Kiew binnenrukt, maar het
evenwel weer moet verlaten. Tegen het eind
van 1920 wordt de wapenstilstand gesloten en
in het voorjaar van 1921 volgt de vrede met
de Sovjet-Unie.
De onafhankelijkheid van Polen.
Is Rydz-Smigly nu op grond van dit ver
leden een verklaarde vijand van den Ooste
lijken buurstaat van Polen? Hij is dit net zoo
min als Pilsoedski het was, die een nuchter
politicus kon zijn, als het om het belang van
Polen ging. Rydz-Smigly is uit het zelfde
hout gesneden. Hij ziet zijn voornaamste taak
in het feit, dat hij er voor moet zorgen, dat
de val van Polen in alle buitenlandsch-poli-
tieke vraagstukken, die van een onafhanke
lijke politiek blijft. Dit beteekent geenszins de
ontbinding van alle bestaande relaties van
verdragen, maar deze relaties en verdragen
mogen er nimmer toe leiden, dat de onafhan
kelijkheid van Polen ook maar eenigszins
wordt bedreigd. Men kan vragen, of de bui
tenlandsche politiek van overste Beek in de
laatste jaren steeds dezelfde richting inge
gaan is, die Pilsoedski heeft aangegeven, en
die Rydz-Smigly thans tracht te consolidee-
ren en uit te breiden. De jury bestaat het
Poolsch-Fransche vriendschapsverdrag nog
altijd, maar de fracto heeft de Poolsche, bui
tenlandsche politeik zich er in de laatste
jaren weinig van aangetrokken, niet in het
minst, omdat Beek persoonlijk alles behalve
Fransch gezind is. Persoonlijke inzichten en
persoonlijke antipathieën en sympathieën in
de Poolsche politiek van de laatste 15 jaar een
bijzonder groote rol. De persoonlijke politiek
van Beek heeft Polen in een eigenaardigen
toestand gebracht; verkoeling tot Frankrijk,
toenadering tot Duitschland, zonder dat de
talrjjke dringende problemen tusschen
Duitschland en Polen ook maar voor een
klein deel zijn opgelost, gereserveerdheid
tegenover Sovjet-Unie en een betrekkelijk ge
spannen verhouding met Tsjecho-Slowalqje.
Deze toestand is verre van gunstig en Rydz-
Smigly heeft begrepen, dat Polen uit dezen
toestand moet komen, welke talrijke gevaren
met zich brengt. In zooverre heeft het be
zoek van Gamelin, dat op een persoonlijk ver
zoek van Rydz-Smigly volgde, meer dan
slechts symbolische beteekenis. Polen kan
zekeren ruggesteun niet ontberen, wie het
niet op een dag door de gebeurtenissen wor
den geïsoleerd. De buitenlandsche politiek
van Beek heeft te weinig rekening met de
werkelijkheid gehouden.
Rydz-Smigly contra Beek.
Hieruit blijkt, dat er vele tegenstellingen
tusschen Rydz-Smigly en Beek bestaan, waar
bij het tevens niet van belang ontbloot is te
weten, dat ook persoonlijke houding tusschen
de beide staatslieden veel te wenschen over
laat. Maar de Poolsche generaal is een te
voorzichtig tacticus, dan dat hij met één slag
het roer zal omgooien. Dat zou zonder bin-
nenlandsche strijd ook niet mogelijk zijn.
Maar de richting, die Rydz-Smigly zal inslaan,
zij het met of zonder Beek, heeft ten doel,
de Fransch-Poolsche vriendschap weer te
doen opleven, en de verhouding tot Slowakije
te verbeteren. Het bezoek van Gamelin is de
eerste schrede op dezen weg, de tweede zal
spoedig volgen, wanneer de Poolsche lnsp.-
gen. in het najaar te Parijs een tegenbezoek
zal afleggen.
(Auteursrecht V.P.B.).
Binnenkort een bezoek van den chef
van den Roemeenschen generalen staf
generaal Samsonovici te verwachten.
De onmiddellijk na het vertrek van generaal
Gamelin opgekomen geruchten, dat ook de
chef van den Roemeenschen generalen staf,
Samsonovici, binnenkort een bezoek aan Polen
zal brengen, worden bevestigd.
Reeds ln de eerste helft van September zal
de inspecteur- generaal van het leger, Rydz-
Smigly, het bezoek van generaal Gamelin
beantwoorden. Onmiddellijk na zijn terugkeer
uit Parijs wordt Samsonovici dan te Warschau
verwacht, waar hij de gast van den chef van
den Poolschen generalen staf, Stachlewicz, zal
zijn.
De leidende Poolsche militaire kringen
krijgen hiermede opnieuw gelegenheid, de
mogelijkheid van een eventueel ingrijpen van
Rusland bfl een Midden-Europeesch conflict
onde oogen te zien. De generale staven schij
nen het hieromtrent gemakkelijker eens te
zullen worden dan de betrokken ministeries
van buitenlandsche zaken, wier betrekkingen
ln den loop der laatste drie jaren immers zeer
koel zijn geworden.
TROTSKI WAARSCHIJNLIJK NAAR
OSLO VERTROKKEN.
Trotski heeft zijn vacantie-oord bij Kristian-
sand met onbekende bestemming verlaten.
Waarschijnlijk is hij naar Oslo vertrokken. Hij
was de laatste dagen lastig gevallen door per
sonen, die met bootjes naar zijn eiland voeren
en hem „moordenaar" enz. toeschreeuwden.
DUITSCHE SPIONNAGE ONTDEKT.
Ten nadeele van Frankrijk.
Onlangs is te Zurich een spionnagegeval
ontdekt, dat volgens het Zwitsersch Tel.
Agentschap verspieding tegen Frankrijk ten
gunste van Duitschland betrof. De leider was
een Duitsch agent die Zwitsers en buitenlan
ders had aangeworven.
De zaak ging uit van een filmverhuurkan
toor te Frankfort a. d. Main, dat aai den
Duitschen agent vragenlijsten zond over mili
taire aangelegenheden in Frankrijk. De agent
zond deze lijsten dan weer door aan hand
langers in verschillende Zwitsersche plaatsen,
waarvan een zich naar Frankrijk moest be
geven, om de gevraagde Inlichtingen te krij
gen. Drie ervan, een Zwitser en twee buiten
landers zijn gearresteerd voor zij de opdracht
konden uitvoeren.
DE UITBREIDING VAN DE ENGELSCHK
LUCHTMACHT.
Naar de luchtvaart-correspondent van de
Daily Telegraph meldt, zullen In de komende
2 weken nog 47 luchteskaders gevormd moe
ten worden, waarmede het totaal der nieuwe
luchteskaders voor de verdediging van het
Britsche moederland gebracht zal zijn op 71,
zooals voorzien is in het uitbreidingsplan, dat
einde Maart voltooid zal zijn.
HET VERZET VAN KWANGSI.
In de Kwangsi-crisis is een ernstige keef
gekomen, tengevolge van het besluit der lei
ders van Kwangsi om een onafhankelijke
anti-Japansche volksregeering tot redding van
China te vormen, nadat het ultimatum van
Tsjiang Kai-sjek aan de leiders van Kwangsi
om de provincie binnen drie dagen te ver
laten, was afgewezen.
MUSSOLINI MAAIT EIGEN GEZAAID
GRAAN.
De duce heeft zich gisteren, naar StefanI
meldt, naar de provincie Littoria begeven, om
het graan te maaien, dat hijzelf ln December
had gezaaid op een boerderij te Pontinia, een
der steden in de droogmakerij van de Ponrijn-
sche moerassen. De plaatselijke bevolking be
reidde den duce een enthousiaste ontvangst.
Na een bezoek aan de steden Sabaudla en
Littoria nuttigde Mussolini een maaltijd, ge
heel samengesteld uit producten van den
grond, die enkele jaren geleden nog niets op
leverde en tot kweekplaats van malaria
muggen diende.
CHINA EN DE SOW JET-UNIE.
Een Chlneesch-Russisch handels
verdrag.
De Chlneesche onderminister van buiten
landsche zaken heeft bekend gemaakt dat
binnenkort een nieuw handelsverdrag tusschen
China en de Sowjet-Unie zal worden gesloten.
DOOR
28)
„Naar de heuvels, Ching, we moeten in de
richting Yunnan. Daar zijn zendingsstations
en Li Weng-Ho zal ons zoeken in de rich
ting van de rivier.
De Chinees betuigde zijn instemming met
dit plan; ze tilden den draagstoel op en be
gonnen hun tocht, de draagarmen over hun
schouders. Zij volgden het pad, waarlangs
Forsyth uit zijn schuilplaats het landvolk
naar Pi-Chow had zien trekken vroeger in
den schemer, en waren zoo gelukkig dit nu
Vrijwel verlaten te vinden. Het licht van lan
taarns ter rechter- en linkerzijde van hen
Verried de aanwezigheid van enkele boerde
rijen, maar het duurde niet lang of ze had
den de laatste hofsteden achter den rug.
Langzamerhand begon het pad te stijgen, ze
naderden, veronderstelde Forsyth met een
opgelucht gemoed, den voet der heuvels.
Nu hfl het gevoel had dat zij veilig konden
praten, stelde Forsyth den Chinees een
Vraag.
„Waar ben je gebleven, Ching, nadat ik je
ln het gedrang bij de Yamen kwijt raakte?
„Zag opeens mijn broer. Wist niet hjj ln
Pi-Chow is, en ik achter hem aan en spreek
met hem. Hij rijk man tegenwoordig en heb
geld van hem geleend; draagstoel ook, touw
ook. Hij is niet vergeten hoe vader gedood en
wil ook wel Weng-Ho hak zetten, maar hij te
bang om zelf wat te doen. Ik zei dat u
terugbetaalt wat ik geleend, dokter Forsyth."
„Ja, dat komt wel in orde. Maar hoe ben
je zoo zonder ongelukken op de Yamen ge
komen?"
„Toen ik u kwijt was tusschen de kramen
en niet terug vinden kon, ik denk dr. For
syth gaat alleen naar de Yamen en probeert
Missie Barrington te redden. Leen stoel en
touw en ik ook naar de Yamen. Klim over
den muur zie licht in een paar kamers en
kijk. In de eerste kamer is niemand en dus
stil als slang naar de andere kruipen. Hoor
stemmen, lig plat op den grond en wacht.
Opeens stem van Li Weng-Ho, dan andere
stem en ik denk, dat dokter Forsyth, mis
schien heeft hjj mij noodig. Dus ik kruip
naar voren en kijk in de kamer.
Ik zie Missie Barrington eerst, zij is heel
bleek; dan zie ik Li Weng-Ho en ik weet
direct wat aan de hand is hem niet aan
staat en dan zie ik u en ik blij want u heeft
zwaard in uw hand en denk u dien duivel nu
doodm tiken."
Ching gaf daarop in zijn schilderachtig
taaltje een relaas van het gebeurde in de
kamer en vsin zijn verschenen als een deus
ex machina op het hachelijkst oogenblik.
„Het komt me voor, dat ik een heeleboel
aan je te danken heb, Ching," verklaarde de
dokter, toen zijn reisgezel uitgesproken was.
„Misschien, dokter Forsyth. Maar nu nog
niet over praten. Nog Eiltijd gevsiar."
„En of! We kunnen er wel op rekenen,
dat wanneer Li Weng-Ho verlost is, hfl on
middellijk een achtervolging zal beginnen
met grof geschut en een net zal spannen over
de heele provincie om ons te vangen."
Ching, die opnieuw betreurde, dat de
dokter geen korte metten met den manda
rijn en zijn secretaris had gemaakt, beaam
de volkomen en gaf als zijn meening te ken
nen, dat ze den tocht den geheelen nacht
moesten voortzetten, om, als het licht werd,
een plekje te zoeken, waar zij zich konden
verbergen.
Ze waren tot aan de eerste, lage heuvels
genaderd en kwamen aan een punt, waar
de weg overging in een lange, moeizame
traphelling. De steilte deed bijna het heele
gewicht van draagstoel en passagier op de
schouders van Forsyth drukken en de dokter
dankte den hemel, toen hij, buiten adem en
hijgend bij een bocht in het pad een plEiats
ontdekte waar zij de chaagstoel konden neer
zetten.
Toen het primitieve vervoermiddel op den
grond stond, werd het gordijn terzijde ge
schoven en verscheen het hoofd van
Kathleen.
„Ik heet Dick!"
„Ja," smtwoordde zij met een lachje, ik
herinner me, dat U me eens verteld hebt, dat
uw goede vrienden u Dick noemden."
„Je wou me vragen, Kathleen?"
„Ja Dick!" De intieme naam werd uit
gesproken met een verlegen aarzeling, die
hem nauwelijks luider deed klinken dan een
fluistering.
„Ik wilde vragen waar we waren."
„We zijn juist bfl het begin van de heu
vels."
„En zooals ik zie, staan we hier op een van
die ellendige, lange hellingen. Ik stap uit en
ga verder loopen. Ik kan werkelijk niet toe
staan, dat Ching en Jij zich zoo moe ma
ken."
„Het is heusch niet zoo erg, Kathleen. We
kunnen jouw gewicht best aan."
„Je kunt praten wat je wilt, ik ga loopen,"
hield ze vol. „Ik zou me op een heuveltrap
als deze zelfs niet door koelies laten dragen.
Bovendien kunnen we niet samen praten als
ik in den stoel zit, en ik wou wel eens wat
van jullie avonturen hooren. Je begrijpt toch
zeker wel, dat ik brand van nieuwsgierigheid
om gewsiar te worden hoe je op die jonk van
Li Weng-Ho kwam en hoe je het gelukt is te
ontsnappen en Pi-Chow te bereiken."
Ze sprong op den grond, en toen Ching en
Forsyth den thEins veel lichter geworden
draagstoel op hun schouders namen, stapte
z(j naast den dokter voort, gelijk met hem op.
„Vertel me alles Dick!"
Hij gaf een levendig verslag van de gebeur
tenissen sedert het ontvangen van haar
briefje en zijn verhaal was nog niet geheel
geëindigd, toen ze de bovenste ruwe treden
beklommen. Eensklaps liet Ching, die voorop
liep, een lichtten wsiarschuwingskreet hooren.
„Wat is er?" vroeg Forsyth direct bezorgd.
„Daar voor ons vuur. Lijkt kampvuur."
Een oogenblik later zag ook Forsyth het,
een klein rond vuur, terwijl op den achter
grond de omtrekken van een tent zichtbaar
waren.
„Wat kan dat zijn, Ching?"
„Weet niet. Kan niet zeggen tot wij zien."
En stilstaande staarden zij sille drie in de
door het vuur verlichte duisternis naar de
silhouet van die onheilspellende tent.
XVffl.
Langs het bergpad.
Een paar minuten beraadslaagden de
vluchtelingen, tot Ching aanbood op verken
ning uit te gaan. Forsyth stemde toe en
toen zqn trouwe lijftrawant wegglipte, bleef
hij, met den arm om Kathleen naar het vuur
kijken.
„Het kunnen geen mannen veui den Yamen
zijn," meende het meisje, „want ik heb Li
Weng-Ho order hooren geven, dat niemand
in den particulieren vleugel veui den Yamen
binnen mocht gEtan en de Chineesche bedien
den zjjn de gehoorzaamste ter wereld. Het
zal nog verscheidene uren duren, voor er veui
eenige vervolging sprake kan zijn."
„Ik hoop het," was het wederwoord, „en
het is een geluk dat we niet veel sporen
hebben achtergelaten. Het zal zelfs Li Weng-
Ho met alle hulpmiddelen waarover hij be
schikt, eenigen tjjd kosten om ons spoor te
vinden, tenzij wij den tegenvaller mochten
hebben iemand te ontmoeten die hem het
nieuws overbrengt." Hij zweeg eenige oogen-
blikken; toen: „Je zegt, dat je Li Weng-Ho de
order hebt hooren geven. Wanneer was dat?"
„Hoorde je die gong?"
„Ja, dat deed mij den angst om het hart
slEian."
„Het was toen. Ik had schoenen en een man
tel gehEiald zooals we afgesproken hadden en
op den terugweg ontmoette ik Li Weng-Ho.
Ik was vreeselijk geschrokken, want ik wist
niet, dat hij thuis was."
„Hij moet thuis gekomen zijn, terwijl wij
met elkEiar praatten. We hebben ontzettend
geboft, dat hij ons toen niet verE^t heeft."
„Ja," gsif Kathleen toe. „Toen ik hem zag,
was ik gewoon wanhopig.
Ik wou je waarèchuwen, maar ik wist niet
zoo gauw hoe ik dat doen moest. Maar opeens
kreeg ik een idee. Ik had den mantel over
mijn arm en daaronder mijn kleinen hand
koffer en schoenen, en toen hij op me af
kwam, klsiagde ik over de warmte en zei, dat
ik even naar buiten wilde gaan in zijn parti
culieren tuin. Hij stond erop mij te begelei
den en dEiarop wandelde Ik langzaam naar de
kamer wsiar je achteregbleven was, luid pra
tend om je te waarschuwen en ik hoop, dat
je een goed heenkomen zou zoeken. Ik was
ontzettend angstig over je."
„En ik over jou. Maar ik zou niet wegge*
gaan zijn en jou met dien schavuit alleen heb
ben gelaten, zelfs al had lk zeker geweten
dat hfl me levend zou laten villen, zooals hij
gedreigd heeft.
Hoe je een seconde hebt kunnen denken,
Kathleen, dat ik zou weg gEian en je alleen
zou laten, begrijp ik niet."
„Ik geloof ook niet, dat ik werkelijk ver
wachtte, dat je dat doen zou," luidde het be
scheid. „Maar ik wilde je de kEins geven."
„Daarom bleef je in de deur staan?"
Terwijl hij sprak, voelde hij hEiar huiveren.
„Wat is er?" wilde hij weten.
„O," fluisterde zij, „dat weis een vreeselijk
oogenblik. Ik moest coquetteeren en dien
ellendeling aanmoedigen. Hfl legde zijn af
schuwelijke hand op mijn schouder. Ik had
het wel kunnen uitschreeuwen, msiar in plEiats
daarvan gaf ik hem lonkjes om te ontkomen
aan wat komen moest, trok ik het gordijn op
zij. Bij den eersten blik dacht ik dat de kamer
leeg was, dat je was weggegaan; toen zeg ik
je achter het scherm staan en om te verhin
deren, dat Li Weng-Ho je ook zou zien, ma
noeuvreerde ik zoo, dat hij met zijn rug naar je
toekwam, en daar ik begreep dat je op een ge
geven moment tusschenbeide zou komen,
leidde ik het gesprek zoo, dat je op het juiste
oogenblik je kans zou krijgen, ofschoon ik al
dien tijd wel had kunnen huilen."
„Je bent heel moedig, Kathleen," antwoord
de hij ernstig, haar hand aan zijn lippen
brengend.
„Heelemsial niet. In werkelijkheid wist lk
me geen r£md van angst. Ik had wel willen
gillen."
(Wordt vervolgd^ j