Buitenlandsch Overzicht.
De burgeroorlog in Spanje
HAAS BOOG-AZIJN
Overwinningen van
de opstandelingen bij
Irun.
,,Vxut Ifaeentde, jmetten Kfc#"
CHINA
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
64ste JAARGANG
N.V. WACO Autobusdiensten
uitgebreide Dienstregeling
De verwijdeiing van Titulescu.
De nieuwe Engelsche postzegels
China en Japan.
Lloyd Georg naar Duitschland
vertrokken.
De Arabische opstand.
Het incident te Tsjengtoe.
Arbeidsdienstplicht in Roemenië.
De belangrijke stellingen La Puncha
en San Marial, alsmede Behobia
ingenomen. Irun ernstg bedreigd.
EEN
IN
B B E N B O LT
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij voonritbet: Heldersche Courant 1.50; Koegraa,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland 2.-,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, Idem per mali en overige
landen 3.20. Losse nos. 4 ct; fr. p. p. 6 ct Weekabonnementen 12 ct
Zondagsblad resp. 0.50, 0.70, 0.70, 1._. Modeblad resp. f 1.20, 1.50 1 50 1 70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerjj v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVEBTENTIËNl
(galjard). Ingez. meded. (kolombreedte
als redaction. tekst)
20 ct per regel 0—
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij 1
minimum 60 ct (Adres Bureau van
per advertentie extra).
niet-contante betaling 15 ct per regel,
dit blad en brieven onder nummer 10 ct
Bewijsnummers 4 ct
Groote woorden van Mussolini bij de Italiaansche manoeuvres.
De voorstellen tot hervorming van den Volkenbond.
Groote
woorden van
Mussolini
Mussolini heeft weer
eens met grof geschut
geschoten, hg gelegen
heid van de Italiaan
sche manoeuvres te
Avellino. Daar was een
imposante parade, waaraan niet minder dan
60.000 man deelnam, waar 200 tanks en 400
kanonnen, 400 mijnwerpers en maar even
2800 machinegeweren bij waren. Met een
hautain gebaar beweerde Mussolini dat dit
slechts een klein gedeelte van de militaire
macht van Italië was. „In weinige uren kon
het land 8 millioen man mobiliseeren" ,zoo
zei de Duce.
De N. R. Crt. schrijft daarover:
Dit moet erg indrukwekkend geweest zijn
om te hooren voor de Italianen, die er op dat
plechtige oogenblik allicht niet aan hebben
gedacht, dat er altijd nog ongemobiliseerde
mannen moeten overblijven om het oecono-
jnische leven gaande te houden, waarop dit
leger van 8 millioen rnan zou komen te rus
ten. Menig deskundigen echter buiten en
ook zelfs binnen Italië zal stellig hebben
gemeesmuild, bij de voorsteling van de ver
warring, die de mobilisatie van 8 millioen
Italianen in weinige uren zou moeten te weeg
brengen.
Men weet het uit verschillende landen, dat
juist de militairen bij uitstek sceptisch kun
nen zijn tegenover de martiale droomen van
hun dictators. Voor het overige heeft het ons
getroffen, dat in de opgesomde krijgsmacht
en krtjgsmiddelen, juist het machtigste wapen
der Italianen, waarmede zij den oorlog in
Abessinië hebben gewonnen, het giftige
vochten uitsproeiende vliegtuig, ontbrak.
Wilde men het bestaan van dat instrument
der overwinning liever vergeten?
Wij weten, dat men de woorden van Mus
solini, als hij tot zijn Italianen spreekt, niet
op het goudschaaltje der logica mag afwe
gen. Maar het is toch ook weer niet onver
schillig, wat de man, die bezig is een staat
te militairiseeren, zooals nog nooit een staat,
menschelijk en technisch, gemilitariseerd is
geweest, tot de zijnen ter aanvuring zegt.
Mussolini heeft hun verteld, dat het nu zijn
st-sven moet zijn, zoolang mogelijk den vrede
te handhaven, maar dat het fascisme afgere
kend heeft met het ideaal van den eeuwigen
vrede.
Mussolini wil dus trachten, het Italiaansche
volk tot het uiterste van zijn draagkracht
wapenende, en na nu den „rechtvaardigsten
oorlog der wereldgeschiedenis" te hebben uit
gevochten, den verderen noodzakelyken in
zijn oogen ook moreel noodzakelijken oor
log aan een volgende generatie over te laten.
Dat een man, die weet wat de verschrikkin
gen van den oorlog in onzen tjjd reeds zou
den zijn, en die moet kunnen vermoeden, hoe
veel erger het in de toekomst nog worden
zal, op deze wijze die toekomst kan tegemoet
zien, is om van te rillen. Men kan niet zeggen,
dat Mussolini meer van zijn pessimisme dan
van een ideaal uitgaande sprak. Want hoe
vaak, en met hoeveel gloed heeft hij den oor
log, als moreel bad der naties, verheerlijkt!
Maar het is waar, hoe kan men van een
volk verlangen, dat het de zwaarste lasten
voor zijn strijdvaardigheid draagt, dat zijn be
staan zich in het militaire concentreert, als
men het den oorlog niet als waarschijnlijkheid
in het vooruitzicht stelt. Hoe kan men met
ware geestdrift dienen, zooals de Italiaan van
zijn achtste tot zijn zestigste jaar moet die
nen, als men geen geestdrift gevoelt in het
vooruitzicht van den strijd Mussolini's woor
den pasten in Mussolini's systeem. Maar wat
wil hij met dat systeem?
Wie gelooft dat hij tot de zijnen slechts
propaganda spreekt, zou zich zelf „met open
oogen" bedriegen. Men zou dan blijk geven
met een door de feiten reeds gelogenstraft op
timisme. Gedragen de dictatoren zich als
menschen die hun krasse woorden niet
meenen
De hervorming
van den
Volkenbond
Dinsdag was het den
laatsten dag dat het
secretariaat van den
Volkenbond nog voor
stellen tot hervorming
van den Bond in ont
vangst kon nemen. Alleen van Frankrijk,
Sowjet-Rusland, Argentinië, Uraquay en
Nieuw Zeeland zijn voorstellen ontvangen.
Nieuw Zeeland stelt voor dat alle staten,
leden en niet leden van den Bond onmiddellijk
een plebisciet organiseeren over de beide
volgende punten;
Is het volk bereid autonomisch en onmid
dellijk deel te nemen aan sancties, voorzien bij
art. 16 van het Volkenbondspact tegen iederen
staat, die door den raad of de Volkenbonds
vergadering wordt gekenmerkt als een aan
valler
Moeten in dit geval de legers van de staten
onmiddellijk en automatisch ter beschikking
van den Volkenbond worden gesteld?
Koht, de Noorsche minister van buiten-
landsche zaken, heeft den Volkenbond een
nota gezonden, waarin het standpunt van
Noorwegen ten aanzien van de hervorming
van het Volkenbondspact uiteengezet wordt.
In deze nota verklaart Koht, dat de vier
landen van het Noorden over het belangrijk
ste punt eens zijn: de voornaamste taak van
den Bond is te voorkomen, dat conflicten uit
breken, die tot een oorlog kunnen leiden.
Hij stelt voor :1. ontwapening en 2. een
meer automatisch in werking treding van de
preventieve maatregelen, vervat in de art. 11,
15, 17 en 19 van het pact. Verder stelt hij
een permanente ontwapeningsconferentie voor
of wel de benoeming van een commissie,
waarin van elk land een vertegenwoordiger
zitting heeft. Hij wijst eveneens op de nood
zakelijkheid van controle op de bewapening.
Tenslotte stelt hij voor, internationale con
ferenties te houden, voor de belangstelling van
oeconomische vraagstukken, zooals stabili
satie, de verdeeling der grondstoffen en de
koloniale kwesties.
De Deensche regeering heeft eveneens door
een nota van haar minister van buitenland-
sche zaken, Munch, haar voorstellen In zake
de hervorming van den Volkenbond Ingediend.
Ztj meent, dat op 't oogenblik veranderingen
noch noodzakelijk noch wenschelijk zijn en is
VANAF 1 SEPTEMBER
Den Helder - Wieringermeer - Medemblik - Hoorn-
Amsterdam v.v.
Vraagt gratis hiervan dienstregeling aan onze
chauffeurs en ons kantoor Den Helder, Kanaal-
weg 137. Tel. 773.
daarom van meening, dat het streven meer
gericht moet worden op een zoo goed mogelijk
toepassen van de beginselen van den Volken
bond, zooals die op het oogenblik luiden.
Tevens stelt Denemarken voor de Assemblée
over de valuta-kwestie besprekingen te doen
voeren.
De ziekte.
Naar Reuter uit Nice meldt, is Titulescu,
wiens gezondheidstoestand aan zijn omgeving
eenige zorg baart, nog steeds gedwongen in
het hotel te Cap Martin zijn kamer te hou
den. Zij toestand is niet veranderd en zijn
temperatuur is nog niet gedaald.
Protesten van het personeel van
verscheidene gezantschappen.
Uit Londen wórdt gemeldt, dat in vele
Roemeensche gezantschappen in Europa lega
tie-secretarissen en militaire attaché's en in
twee gevallen zelfs de gezanten hun ontslag
bij de regeering hebben aangeboden uit pro
test tegen de verwijdering van Titulescu uit
de regeering en tevens als bewijs van ver
knochtheid aan de buitenlandsche politiek, die
Titulescu voorstond.
EDEN ONGESTELD.
Hij moet eenige dagen in bed blijven.
Minister Eden heeft lichte koorts en zijn
geneesheer heeft medegedeeld, dat hjj eenige
dagen te bed zal moeten blijven.
Hij zal dus de kabinetszitting van morgen
ochtend niet kunnen bijwonen. Vermoedelijk
zal lord Halifax hem vertegenwoordigen.
TWEEDE O.Z.BOOTFLOTTIELJE
IN DIENST GESTELD.
Maandag is te Kiel het tweede onderzee
van den Führer den naam „onderzeebootflot-
vanden Führer den naam „onderzeebootflot
tielje Saltzwedel" draagt.
30 millioen in 1 dag verkocht.
Dinsdagnacht zijn aan de weinige postkan
toren, die te Londen na middernacht nog ge
opend zijn, eenige duizenden nieuwe postze
gels verkocht aan verzamelaars en publiek,
die de eerste verkrijgbare zegels met het
uurstempel I. A.M. aan zich zelf of vrienden
en kennissen wilden zenden. Er zijn 300 mil
joen nieuwe zegels beschikbaar en dit aantal
wordt voldoende geacht voor de behoefte van
een week of ten hoogste tien dagen. Na dien
tijd zullen, naar reeds gemeld, de nog in voor
raad zijnde zegels van Koning George eerst
verkocht worden.
Reuter meldde Dinsdag nader uit Londen:
Zoo groot is vandaag de vraag naar de
nieuwe postzegels geweest, dat men ver
wacht, dat er vanavond reeds 30 miljoen ver
kocht zullen zyn.
Ook nieuwe Australische postzegels.
Ook Australië gaat nieuwe postzegels uit
geven met den beeldenaar van Koning Eduard
VIII, die naar uit Canberra gemeld wordt zelf
een portret heeft uitgekozen van de serie, die
de Australische regeering den koning heeft
doen voorleggen. In tegenstelling met den
Engelschen zegel vertoont de Australische
zegel het gelaat van voren gezien.
Dreigende taal van een Japansch
generaal. Het incident te Tsjengtoe.
Naar het blad Jiji Sjimpo meldt, dringt de
directeur van de militaire afdeeling van het
ministerie van oorlog, generaal majoor Isa-
gai, bij den plaatsvervangenden minister van
buitenlandsche zaken, Horloesji, aan op het
aannemen van een krachtige houding met be
trekking tot het incident van Tsjengtoe en
den eisch tot ontbinding van de Kwomintang
als aanstichter van dergelijke incidenten.
Zoo dit geweigerd mocht worden, zou de Ja-
pansche regeering van Nanking toestemming
hebben, alle incidenten, waaraan de Kwo-
manting schuld heeft, zelf te kunnen regelen.
Lloyd George is met zyn zoon Gwilym en
zijn dochter Megan uit Londen vertrokken om
voor de eerste maal sedert den oorlog e«n
bezoek te brengen aan Duitschland. Hij zal de
vraagstukken van huisvesting en landbouw in
Duitschland bestudeeren en het is mogelijk,
dat hij Hitier ontmoeten zal.
De Egyptische regeering heeft in de ge
beurtenissen in Palestina aanleiding gezien
om de bewaking van de Egyptisch-Pales-
trjnsche grens te verscherpen. In de zóne
van Simai is het aantal kameelruiters ver
dubbeld en er wordt druk gepatrouilleerd met
gepantserde auto's.
KONING GUSTAAF LICHT ONGESTELD.
In een Dinsdagavond te Stockholm gepu
bliceerd officieus communiqué wordt mede
gedeeld, dat de Koning in de afgeloopen week
veel last heeft gehad van zenuwpijnen, doch
dat zijn toestand geen reden tot ongerustheid
geeft.
Te Tokio acht men de gevolgen van het
incident te Tsjengtoe zoo ernstig, dat een
Japansch smaldeel bevel heeft ontvangen de
Jang-tse-Kiang tot groote hoogte op te
Naar Reuter uit Boekarest meldt, heeft het
kabinet Tatarescu besloten arbeidsdienst
plicht in te voeren voor de jongelieden van 18
tot 21 jaar. De maatregel strekt er in de
eerste plaats toe de studenten te onttrekken
aan den invloed van de organisaties van de
uiterste rechterzijde, vooral de ijzeren garde,
die in de vacanties de jongens in zooge
naamde werkkampen verzamelde, waar zij
gratis onderdak en voedsel hadden en van
politieke propaganda doordrenkt werden.
Naar Reuter uit Béhobie (in Frankrijk,
aan de Spaansche grens) meldt, is uitgeko
men wat men verwachtte en heeft het opper
bevel van de opstandelingen, inziende, dat
men geen resultaat kon behalen door op te
rukken langs den weg naar Irun, die door
de militie schitterend wordt verdedigd, artil
lerie laten opstellen op de bergtoppen, die
Béhobie en Irun beheerschen.
Zij hebben met dit geschut een tamelijk
heftige voorbereiding ingezet, die ten doel
heeft ten eerste de loopgraven van de re-
geeringstroepen in elkaar te schieten en het
fort San Marcial te verwoesten en ten
tweede den weg IrunSan Marchial te bom
bardeeren, die een belangrijk verbindingsmid
del vormt voor de verdediging van Irun en
steeds gebruikt wordt voor het vervoer van
levensmiddelen en het zenden van troepen
naar de vuurlijn.
Van hun kant hebben de verdedigers een
krachtig artillerievuur ingezet, dat den sec
tor, die de opstandelingen bezet hebben, in
sluit. De machinegeweren vormen een waar
achtig spervuur om den tegenstander het
oprukken te beletten.
Men kan zeggen, dat er tusschen Alunda
en La Puncha, niets in de posities van de
vechtenden is veranderd, doch men kan niet
zeggen, wat er zich achter de bergtoppen af
speelt.
Dynamietopslagplaats getroffen.
Tegen den middag heeft een bom een dy
namietopslagplaats te Irun getroffen, waar
van de ontploffing groote schade heeft aan
gericht. De artillerie is nog niet in den aan
val gekomen.
Havas meldt uit Biriatou, dat na den
moorddadigen dag van Dinsdag de strategi
sche positie van Punchal zich nog altijd in
handen van de regeeringstroepen bevond. Aan
weerszijden waren de stellingen maar weinig
veranderd, maar de verschansingen van de
regeeringstroepen hadden veel te lijden gehad
van het zware artillerievuur en waren bjj ge
deelten geheel verwoest. De regeeringstroepen
bleven hardnekkig weerstand bieden, maar
aan den kant van de opstandelingen stonden
reserves klaar om aan den strijd deel te ne
men en ter zee werden zij door de oorlogs
schepen van de opstandelingen belaagd.
Groote verliezen bjj Irun.
Reuter meldt uit Hendaye:
Een blik op het slagveld laat zien, dat de
opstandelingen geen profijt hebben getrokken
van het hevige bombardement der stellingen
van de regeeringstroepen voor Irun, dat Dins
dag heeft plaats gehad.
De verliezen aan beide zjjden zijn ontzaglijk
groot, gesproken wordt van tenminste 1600
dooden en gewonden. Het moreel der regee
ringstroepen is buitengewoon goed, hoewel zij
er zich van bewust zijn, dat de artillerie, die
tegen hen in het veld^ wordt gebracht, sterker
is dan de hunne. Naar men zegt, is het moreel
der opstandelingen bij lange na niet zoo goed.
Terechtstellingen te Madrid.
De „Morning Post" publiceert mededeelin-
gen van een ooggetuige over de terechtstelling
van 27 leidende Spaansche personen door de
marxistische militie te Madrid. Deze oogge
tuige was een van de 2000 politieke gevange
nen, die tezamen met een groot aantal mis
dadigers in de z.g. modelgevangenis te Ma
drid was opgesloten en later wist te ont
vluchten.
Op 22 Augustus, zoo vertelde hij, werden
alle gevangenen van de Roode Militie naar de
binnenplaats gebracht. Bij het vallen van de
duisternis bezette de militie de daken rondom
de binnenplaats en opende van alle zyden het
vuur op de ongelukkigen, van wie er negen
onmiddellijk werden gedood en meer dan 20
zwaar gewond. Na vijf minuten werd het
vuren gestaakt. Den volgenden morgen wer
den 27 vooraanstaande politieke gevangenen
gefusileerd.
Nadat gisteren de ochtend in volkomen rust
was verstreken, openden de opstandelingen
plotseling om 1 uur des middags een krachtig
vuur van de infanterie, mitrailleurs en hand
granaten op de regeeringsinstellingen, welke
van het oude fort San Marcial omlaag naar de
grensrivier Bidassao loopen. Ongeveer een half
uur later vielen zy, uit het Zuiden komende,
de laatste hoogten van Irun in stormloop aanf
om half drie kon men van den Franschen oever
der Bidassao de rood-geel-roode kleuren, da
vlag der troepen van Franco, van deze hoogten
zien waaien.
Terwijl de te hulp geroepen versterkingen der
regeeringstroepen er de voorkeur aan gaven,
halverwege terug te keeren, verplaatste da
artillerie van Fontarable het vuur belangrijk
naar achteren en bestookte de naar Irun lei»
dende helling, teneinde een verder oprukken der
opstandelingen te voorkomen.
Opvallend was in dit stadium van den strijd
het volkomen afwezig blijven van luchtstrijd
krachten aan beide zijden, evenals de zuinig»
heid, waarmede aanvallers en verdedigers van
hun munitie gebruik maakten.
Even over vier uur werd een afdeeling op
standelingen, ter sterkte van ongeveer 60 man,
op de zoo juist veroverde hoogte zichtbaar. Met
de rood-geel-roode vlag aan het hoofd, storm
den zij de helling af naar de eerste stelling der
regeeringstroepen, welke iets boven Behobig
lag. Van San Marcial uit werden de aanvallers
met een hevig machinegeweervuur bestookt,
hetgeen hun stormloop echter niet stuitte. En
kele minuten later hadden zij de stelling be«
reikt, die door de regeeringstroepen reeds waa
verlaten. Op hetzelfde oogenblik, waarop""dg
vlag op de borstwering van de loopgraaf ge
plant werd, sloegen vier granaten voor de stel»
ling in, echter zonder schade aan te richten,
Intusschen trokken zich op de uitgangstel»
ling verdere versterkingen samen, benevens
nieuwe stormafdeelingen, welke tot taak heb»
ben de bergopwaarts op dezelfde keten liggen»
de stellingen 3 en 4 aan te vallen. De artillerig
der regeeringstroepen vuurde onophoudelijk.
Tegen vijf uur was uit de richting van den
straatweg van Behobie naar Irun buitenge»
woon hevig infanterie- en machinegeweervuut
te hooren.
Later werd vernomen, dat de Marokkaan»
sche troepen Behobie zijn binnengerukt en in
handgemeen zyn geraakt met de verdedigers
in de straten. Tevoren hebben vrouwen, kin»
deren en grijsaards de stad verlaten over dg
Fransche grens. Ook verscheidene manschap»
pen van de regeeringstroepen hebben de grens
overschreden. Fransche gendarmes zrjn gezon»
den om de mannen, die Fransch Behobie bin
nenkomen, onmiddellijk te ontwapenen. Ook La
Puncha is ingenomen.
De regeeringstroepen strijden dapper,
doch de toestand schijnt hopeloos voor hen
te worden en men vraagt zich af hoelang
zij het nog zullen uithouden. Zy worden ge- j
steund door een pantsertrein, uit welke
trein onophoudelijk op de opstandelingen J
wordt geschoten. Een troep volksfront- j
militie trachtte een berg voor La Puncha I
FEUILLETON
UIT HET ENGELSCH
DOOR
.84
„Alles is voor het vertrek gereed," deelde
de abt nogmaals mee.
„Dan vader..."
Forsyth viel, zooals gewoonte en beleefd
heid eischten op de knieën en de anderen
Volgden zijn voorbeeld. De abt schonk hen
Zijn zegen en Dick Forsyth overwoog dat,
Rl was hij dan geen Boeddhist, de zegening
van een goedhartigen ouden man hem zeker
geen schade zou berokkenen!
„Dit is Uw weg," vervolgde de abt, toen
Ze weer opgestaan waren en de deur, die
Zij tevoren reeds hadden opgemerkt, geopend
had. „Een van mijn monniken zal U tot gids
«trekken."
Na nogmaals hun dankbaarheid te hebben
hitgesproken gingen ze door de deur en kwa-
hien in een kleinen tuin, waar zij den stoel
Vonden met den langen monnik wachtende er
haast.
Kathleen stapte in, Ching en Forsyth
heschen den stoel op hun schouders en met
laatste wuiven naar den hulpvaardigen
ftbt, die nog aan den uitgang van zijn rots-
Woier stond, zetten zy hun vlucht voort
XXII.
De weg naar Yunnan.
De halve maan scheen helder op de door
den regen schoon gewasschen heuvelen. Met
uitzondering van enkele stoompluimen, die
nog tusschen de boomen hingen, was de mist
opgetrokken en konden zij vrij goed hun weg
zien. De kleine tuin vormde een deel van een
grooteren, welken zij eveneens passeerden en
die op een klein plateau gelegen was. Dat sta
ken zij over en daalden vervolgens een lange
wenteltrap af, die zich langs den wand van
een heuvel draaide. Beneden vonden zij een
geplaveid pad, gingen door een poort in den
kloostermuur en kwamen, rechts afslaand, op
een ander pad. De monnik, die zich tot het
geven van enkele karige aanwijzingen be
paalde, wandelde voor hen uit en na onge
veer een halve mijl, liep het pad op een bree-
deren weg uit, die naar een zadel in de heu
velen voerde. Toen stond hun gids stil.
„De weg naar Yunnan," deelde hij mede,
naar het zadel wijzend en zonder verder een
woord te spreken keerde hij zich om en keer
de met vlugge passen naar het klooster
terug.
Moeizaam worstelden de vluchtelingen voort
langs een der slechtste wegen ter wereld, die
bovendien glibberig was van den regen.
Herhaaldelijk moesten zij trappen klim
men en hoewel de paar uur slaap in het
klooster hen wonderlijk verfrischt hadden,
begon het zweet van hun inspanning te ge
tuigen. Het dal bleek verder af dan het hun
in het maanlicht toegeschenen had en toen
zy het eindelijk bereikten begon het boven de
heuveltoppen reeds te schemeren. Er stond
een straffe wind, die hun bezweete lichamen
koud maakte tot op het merg. Ching's gezicht
was smalletjes en vertrokken van vermoeie
nis. Dat hij vol zou houden tot hij er bij
neerviel, daaraan twijfelde Forsyth geen
oogenblik, maar het was niet wenschelijk, dat
het zoover zou komen, en toen zij een klein
bosch aantroffen liet hij halt houden.
„Ochtendrust, Ching!"
„Ik heel blij," verklaarde de Chinees met
een zucht.
„Wij zullen het bosch ingaan en een vuur
tje aanleggen. Een slok thee zal ons geen
kwaad doen."
Zij zochten een beschutte plek, maakten
vuur, vonden een bron en terwijl het thee
water warm werd, beklommen Forsyth en
Kathleen den heuvel om de omgeving te ver
kennen.
Boven de heuveltoppen begon het licht te
worden.
„Denk je, dat Ah Yeo en de soldaten ons
zullen volgen, Dick?" vroeg het meisje na
dat ze enkele minuten zwijgend om zich heen
hadden gekeken.
„Niet als onze vriend de abt het kan ver
hinderen, en in elk geval den eersten tyd nog
niet. Zij zullen denken, dat wjj door het on
weer zijn opgehouden en in de veronderstel
ling dat wij naar een schuilplaats gedreven
zyn, tijd verliezen met het afzoeken van de
heuvels in de richting vanwaar we gekomen
zyn. Het eenige werkelijke gevaar is, dat
Ah Yeo de voorzorg zou kunnen nemen een
paar soldaten langs dit pad vooruit te stu
ren, maar het heeft geen nut je druk te
maken over moeilijkheden die er nog niet
zijn."
„Neen," antwoordde Kathleen, toen na een
poos merkte zij peinzend op: „Die abt is een
oude schat!"
„Ja, het is een brave kerel," viel de dokter
haar bjj. „En geen vriend van Li Weng-Ho,
hy zal alles doen wat in zijn vermogen is om
de achtervolging te verhinderen of in elk ge
val op te houden.
En als we maar eerst de grens naar Yun
nan gepasseerd zijn, zijn we er al een hoop
beter aan toe; dan bevinden we ons buiten
het rechtsgebied van den mandarijn.
„Daar zal hij zich niets van aantrekken,"
meende het meisje.
„Maar de andere gouverneur heeft ook
iets te zeggen en die zal zich niet iedere
schurkerij laten aanleunen, omdat hij de ver
antwoordelijkheid draagt. In een andere pro
vincie heeft het woord van Li Weng-Ho bo
vendien niet de macht die het hier heeft.
Daar kan hjj de bevolking niet dwingen zijn
zin te doen, of haar openlijk tegen ons op
hitsen. Ook kan hij daar zijn proclamaties
niet laten aanplakken en dat scheelt een
stuk! En tenslotte... net zooals gisterenavond
toen we tegen dat klooster aanliepen, het
geluk spreekt ook een woordje mee..."
Ching's roep deed hem het gesprek af
breken.
„Dokter Forsyth, Missie Barrington!"
Zij daalden af van het vuur om hun deel
te genieten van de warme thee en het een
voudige ontbijt en toen het op was, baadde
de wereld om hen heen, zich in den helderen
gloed van de morgenzon. Verfrischt en op
gewekt trokken zij weer op weg, terwijl
Kathleen, om de zware taak van haar met
gezellen te verlichten, nu liep.
Een paar uur ging het bergafwaarts, zon
der dat ze iemand tegenkwamen of iets van
achtervolging bespeurden. Eindelijk in een
der bochten van een kronkelpad vernamen
zfl het getinkel van belletjes.
„Wat is dat, Ching?"
„Muilezels! Komen dezen kant op. Beter
verstoppen, dan kunnen de lui niet aan Ah
Yeo zeggen, dat zij ons hebben gezien."
Een opening in het kreupelhout bleek een
geschikte schuilplaats voor hen en den stoel,
en juist hadden zy zich achter het gebladerte
verborgen, toen de eerste van een reeks
zwaar beladen muildieren, de ruwe zig-zag
trappen beklom, die op dat punt den weg
vormden. Zij kwamen slechts langzaam voor
uit op den stijgenden gladden trappenweg:
koelies sloegen hen met bamboestokken, en
telkens als zij een trede namen twinkelden
de belletjes.
De lange karavaan, dertig dieren in totaal,
die koper, zout en steenkool vervoerde voor
de handelaars in de naburige provincie, ging
voorbij en zij wachtten stilzwijgend af, tot de
laatste der arme uitgemergelde dieren voor
wier rekening het vrachtvervoer kwam in dit
primitieve oord zonder spoorwegen of andere
moderne verbindingsmiddelen, uit het gezicht
was, en vervolgenden toen opnieuw hun
tocht.
Ze spraken niet veel, maar op een gege
ven oogenblik keerde Kathleen die nog steeds
vooraan liep, zich om, om een opmerking te
maken.
De woorden kwamen echter niet over haar
lippen, want een gespleten steen, losgewoeld
door den regen en door de muildierkaravaan,
schoot onverwachts onder haar voet weg en
met een gil vloog ze voorover en rolde de
trappen af. Verschrikt zette Forsyth den
draagstoel neer en rende naar haar toe. Haar
val was gelukkig gestuit maar toen hij bij
haar kwam, vreesde hij reeds b(j den eersten
oogopslag, dat zij er niet geheel ongedeerd
afgekomen was, want ze zag heel bleek en
in haar oogen stonden tranen van pijn.
„Wat is er? Je hebt je pijn gedaan, liefste.
Waar?"
„Het is mijn voet. Ik heb een gevoel alsof
ik mijn enkel gebroken heb."
„Zoo erg zal het wel niet zyn, hoop ik,"
sprak hij met voorgewende luchtigheid. „PrO«
beer eens of je staan kunt?"
Hij hielp haar overeind, maar toen zij deyj
bezeerden voet neerzette ontsnapte haar een
scherpe kreet.
„Ik moet meteen onderzoeken," Forsyth
ging op een der treden zitten, trok haar
schoen uit en betastte voorzichtig den pijn»
ljjken enkel.
„Is hij gebroken?" vroeg het meisje, in»
eenkrimpend bij de aanraking.
„Neen," stelde hij haar na eenige oogen»
blikken gerust. „Maar hij is leelijk verstuikt
Ik zal hem verbinden."
Hij riep Ching, gaf dezen orders te pro»
beeren wat water te krijgen, en toen de Chi»
nees met de volle pan terugkwam, wat in
enkele minuten gebeurde, maakte de dokteï
met behulp van linnen, dat hij uit den bin»
nenkant van zijn jas scheurde een waterver-
band.
„Nu in den stoel," riep hij opgewekt toen
hij klaar was.
„Kan ik niet loopen, Dick?"
„De eerste dagen niet Mijn voorgevoel bi
zake den stoel blijkt dus achteraf niet be»
driegelijk te zijn geweest. Maar maak je niet
ongerust kindlief; we komen best door al dig
wederwaardigheden heen."
Zrjn toon klonk optimistisch genoeg, hoe»
wel hij heel goed besefte, dat dit ongeval in
menig opzicht een handicap zou blijken tg
zijn.
Juist had hij Kathleen zoo comfortabel a!8
het kon in den stoel geïnstalleerd, toen een
waarschuwend „pst" van den Chinees hent
deed opkijken.
(Wordt vervolgd. 1 J