Stadsnieuws
de
strooper.
HrMs* „De Ruy ter"
Waar gaan we heen?
Heldersche Courant
Tweede Blad
De Cabaretavond ten bate
van het Dorus Rijkers
fonds»
De Pers maakt een trip met de
nieuwste aanwinst van onze
vloot.
N.V. W.A.C.O. HOORN
Licht op voor alle voertuigen
Voorziet Uw hond op den open
baren weg van een belasting
penning.
FEUILLETON.
DOOR
PETER BARON.
prmderdag 8 October 1936
eekvolle onderscheiding van
den heer leistikow.
poor
G.
den kapelmeester van de Koninklijke
e Kapel, den heer L. H. F. Leistikow
Ji8^n eenige weken geleden ter eere van
Bernhard von Lippe Biesterfeld een
?rirl3 h gecomponeerd en door hem getiteld
rffnS Bernhard Marsch".
Namens den Prins ontving de heer
tikow van diens wrn. part. secretaris W.
Iloëll het volgend vereerend schrijven:
In opdracht van Zijne Hoogheid Prins
gernhard von Lippe Biesterfeld heb ik
,3e eer U Zijn dank over te brengen voor
de aanbieding van den door U gecom-
poneerden marsch, waarvan Zijne Door
luchtige Hoogheid met bijzondere belang
stelling heeft kennis genomen en Zijn
goedkeuring heeft gehecht aan den naam
^prins Bernhard Marsch".
Inderdaad een succes voor den heer
Leistikow, waarmede wij hem hartelijk ge-
lukwenschen.
de winterdienst van de t.e.s.o.
Wij moeten nog even terugkomen op het
geschrevenen over de Winterdienstregeling
van de T.E.S.O. Wij schreven n.1. in de Held.
Courant van j.1. Dinsdag, dat het vertrek,
uur, dat eerst op 10 uur vastgesteld was op
9 uur bepaald was. Dit geldt echter niet
vo0r werkdagen, doch alleen voor Zon- en
feestdagen.
Men gelieve het boekje, waarin deze dienst
regeling voorkomt, alsnog in dezen zin te
wijzigen.
tesselschade bazar.
Verloting prijzen:
le prijs no. 93, 2e prijs no. 8, 3e prijs no. 69,
4e prijs no. 104.
Prijzen kunnen Vrijdagavond tusschen 7 uur
en 8-30 uur worden afgehaald bij de pen-
ningmeesteresse, mevr. Teune, Spoorgracht
6 (Gasfabriek).
ver. van aquaritjmhouders
„rasbora".
Dinsdagavond had in de bovenzaal van het
gebouw van den heer Sanders, Koningsplein,
de prijsuitreiking plaats van de huiskeuring
(het keuren van aquariums met hun bevol
king en beplanting) en de kweekwedstrijd,
uitgeschreven door bovengenoemde vereeni-
ging.
De keurmeester was de heer Deutz, de
bekende leider van „Klein Artis" hier ter
plaatse goed bekend.
De prijs voor de huiskeuring was een
wisselprijs en diverse medailles waaraan nog
toegevoegd kleine geldprijzen voor aankoop
van visschen.
De uitslag luidde:
le prijs met 68% punt: E. N. v. Klaveren.
2e prijs met 64% punt: H. J. Steyn.
3e prijs met 64% punt: M. Janssen.
4e prijs met 63% punt: W. M. Scharff.
5e prijs met 62% punt: C. Bakker.
6e prijs met 62 punten: J. Snieder.
7e prijs met 61 punten: M. Glazer.
8e prijs met 60% punt: P. Glazer.
Uitslag kweekwedstrijd luidde:
le prijs bewuste kweek: H. J. Steijn met
Stevardia-Albipinnis-Gill.
2e prijs bewuste kweek: C. Bakker met
Barbus-Tieto.
le prijs onbewuste kweek: P. Glazer met
Betta-Spendens.
De heer Steijn werd mededinger in den
hationalen kweekwedstrijd, uitgeschreven door
het blad „Aqua-Terra", waarbij hij den derden
Prijs won.
oranjeco.mité en buurtcomitê's.
De heer s. Makelaar, Molenstraat 44, alhier
verzoekt ons mede te deelen, dat hij op de
vergadering van Dinsdagavond in het Kegel
huis niet bedoeld heeft te zeggen, dat B. en
w. zich achter de zaak hadden moeten zetten,
doch wel, dat hij naar Duitschland verwees,
waar burgemeesters en wethouders aan een
collecte deelnamen. De bedoeling van den
heer Makelaar was, dat een collecte door
willekeurige collectanten verricht, niet zooveel
op zal brengen dan wanneer zich hiervoor
eenige personen van aanzien of populariteit
beschikbaar stellen.
W£j waren reeds in de gelegenheid er op te
wijzen, dat diegenen, die zich van een plaats
bewijs voor de voorstelling van a.s. Zondag
avond, ten bate van het Helden der Zeefonds
„Dorus Rijkers" voorzien, een zeer prettigen
avond wacht.
Wij kunnen dit met nadruk getuigen, daar
de Haagsche pers, aanwezig bij de opvoering
in de Residentie, aan hetzelfde ensemble een
zeer gunstige beschouwing wijdt.
Zoo lezen wij bijv. in „De Residentiebode":
Met het programma mag voor den dag
worden gekomen: Dh. Timm qualificeerden
we reeds als vlot en geestig, met zijn vrouw
vormt hij een aardig duo. Het orkest mag er
zijn, met zijn leider Dh. E. Kalff, die naast
zijn dirigeer-talent nog solistische eigen
schappen toonde in eenige voortreffelijke
cello-nummers. Dan waren er nog de wonder
lijke manupulator Crochet en de handige (of
„bg-de-mondsche"?) mond-accordeon vir
tuoos Chargeni. Na de pauze werd een één-
acter opgevoerd.
Het gezelschap zg op zijn verder tournee
veel succes voor het mooie doel toegewenscht.
En de „Haagsche Courant":
Niet slechts als conferencier oogstte de
heer Timm lauweren, ook met de liedjes en
praatjes met zijn niet minder geestige echt-
genoote als partner, wist hij zijn auditorium
op de meest aangename wijze bezig te hou
den. Crochet, aangekondigd als manipulator,
bleek een handig goochelaar, wienst kunst
voor alle toeschouwers een diep mysterie
bleef. Kunstzinnig was voorts het spel van
een mondaccordeon-virtuoos, dat met harte
lijk applaus werd beloond.
Na de pauze vermeldde het programma
„De luitenant in de knel", een een-acter met
een titel, welke weinig aan de verbeelding
overlaat.
r .i-jv,
Zooals men ziet, belooft deze avond een
zéér prettige te worden. Men voorzie zich ech
ter zoo spoedig mogelijk van kaarten, daar
het niet uitgesloten geacht moet worden dat
het hierom storm zal loopen.
Zooals bekend kunt U deze betrekken bij
Casino, het bureau der Heldersche Courant,
en bij de boekhandelaren hier ter stede.
radion-verrassing.
Men schrijft ons:
In dezen tijd moeten de huisvrouwen bij
haar inkoopen meer dan ooit letten op
kwaliteit en reputatie van hetgeen zij
koopen. Dan is men pas zeker, dat men doel
matig en zuinig gekocht heeft. Mogen wij
op dit gebied even een nuttigen wenk geven?
Wij zien in de winkels, dat Radion onze
huisvrouwen tijdelijk een bijzonder buiten
kansje bezorgt! Want behalve de zoo wel
kome geschenkenbons, krijgt men tot uiter
lijk 21 November a.s. nog geheel extra ge
schenken en wel badhanddoeken met keurig
gestreepten rand en flinke theedoeken! Dus
practische artikelen, die m de huishouding
uitstekend te pas komen.
Dinsdag, tegen het vallen van den avond,
kwam de nieuwste aanwinst van onze Marine,
Hr. Ms. „De Ruyter", voor het eerst sedert
de indienststelling op de reede van Den Hel
der, waar het schip ten anker ging. Het was
na zonsondergang, en dus werd het gebruike
lijke saluut voor den Commandant der Marine
dien dag niet meer afgegeven. Dit geschiedde
nu Woensdagmorgen te 9 uur. Het werd be
antwoord door de batterij van de Marine
kazerne.
Trotsch en grimmig teekenden op dezen
kouden herfstochtend de contouren van den
grijzen oorlogsbodem zich af tegen de grauw
heid van water en wolkendek, toen, terwijl
de marine-batterij haar machtig woord nog
hooren deed, een communicatie-vaartuig zich
van het havenhoofd losmaakte en een aantal
journalisten, dat volgaarne gevolg had ge
geven aan de uitnoodiging van den comman
dant van den marinestaf, Schout-bij-nacht J.
F. Fürstner, tot het deelnemen aan een pers-
tocht, naar deze jongste belangrijke aanwinst
onzer Marine bracht.
Eenmaal aan boord was men, na een korte
en voor velen hernieuwde kennismaking met
den commandant van den kruiser, kapitein
ter zee A. C. van de Sande Lacoste, weldra
in de typische atmospheer van het leven op
een oorlogsschip opgenomen.
De statietrap wordt ingehaald, het anker
gehieuwd en dan gaat het naar buiten. Op de
reede vaart de „Gelderland", een oudje dat
er reeds 40 jaar op heeft zitten, en op haar
beurt weer een „broekje" in vergelijking met
het kleine, eveneens in de nabijheid varende
kanonneerboot je „Tyr", dat al een forsch aan
tal jaren zijn plicht had vervuld, toen de
„Gelderland" geboren werd.
Met een zeven tienmijlsvaart door het
Schulpengat te varen, is op zichzelf weinig
interessant, doch zich daarbij aan boord te
weten van een oorlogsbodem, die tot in bijna
alle onderdeelen een product is van het tech
nisch kunnen in ons land en in zijn klasse,
mede vooral wat snelheid en prestatie betreft,
in geen enkel opzicht onderdoet voor de „ge
vechtsmachines" der groote mogendheden
om deze versleten, maar ware uitdrukking te
bezigen gaf onwillekeurig een gevoel van
zekere voldoening.
En terwijl al varende de kustlijn uit het oog
verdween, wendde de blik van den leek zich
naar de vele dingen van het schip, waaraan
de moderne techniek vorm heeft gegeven en
waarvan de bijzonderheden tot in vrijwel alle
détails, die voor den buitenstaander niet taboe
zijn, haar weg, dank zij de deskundige ver
flagen van dg technische proeftochten van de
-„De Ruyter", die bereids 'tot het publiek ge
bracht zijn.
Met dat al kwam echter op dezen perstocht
ook de niet-deskundigen, toen zij op het voor
dek bijeen stonden, onder de machtige sug
gestie van het achter de commandobrug hoog
oprijzende stalen torenhuis, in de hoogste
regionen waarvan de officier van de artillerie
binnen de bescherming van zware stalen
pantserplaten zijn plaats vindt om het artil
lerievuur te leiden, terwijl het hun ook anders
zins aan een bonte wisseling van indrukken
aan boord van dezen kruiser met zijn, van
hoog tot laag, bijna 450 opvarenden allerminst
ontbrak, geleid als zij o.m. werden langs
steile ijzeren ladders en door nauwe doorgan
gen van één der hoogste toppen: het zich
25 meter boven den zeespiegel verheffende
lichtdek, tot in het hart van den oorlogs
bodem: één der beide groote machinekamers
met haar machtige hooge- en lagedruk tur
bines, die op volle capaciteit arbeidend, het
schip een snelheid kunnen geven van minstens
32 mijl
Welk een verschil in uiterlijk met de
dagen, toen het schip zijn proeftochten aan
ving. Een werkelijke verandering heeft
plaats gehad met den schoorsteen. De „hoed
is verdwenen. In plaats daarvan is boven
aan, rond den schoorsteen een scherm aan
gebracht, waarin zich een van voor naar
achter schuin oploopend schot bevindt. Het
doel van deze, in den windtunnel van den
Rijksstudiedienst beproefde constructie is, te
voorkomen, dat de rook neerslaat op het
dek, waar het anti-luchtvaartgeschut staat
opgesteld. Bij den oorspronkelijken schoor
steen had men daarvan bjj het recht in den
wind opstoomen, en vooral wanneer het
schip eenige vaart liep, veel hinder onder
vonden.
Welk een geheel anderen eersten indruk
geeft het ook, nu het schip geheel is afge
schilderd. Er is gepoetst en gewerkt en dit
alles heeft tot gevolg, dat het geheel een
prettigen, helderen indruk maakt. Nu kwam
ook goed uit, dat er naar gestreefd is Alle
opvarenden een ruimere en meer gezellige
omgeving te verschaffen. Daarbij is naar
wij meenen terecht van de veronderstel
ling uitgegaan, dat dit er toe zal bijdragen,
dat de bemanning .meer gezelligheid aan
boord zal vinden en de waardeering hiervan
ook tot uitdrukking zal komen in een meer
ontzien en goed onderhoud van de eigen
omgeving.
Hetzelfde beoogt het in gebruik nemen
van aardewerk komaliewant in plaats van
de schaftblikken etc. Het is een proef. Al
kan men moeilijk verwachten, dat op een
servies voor pl.m. 450 man ook al is het
boord-porcelein niet af en toe eens een
stuk sneuvelt, de praktijk zal moeten uit
wijzen of dit geen al te groote afmetingen
aanneemt.
450 man! Voor het grootste deel zijn zij
nog maar enkele dagen aan boord. Het is een
heele toer wegwijs te worden en er zullen nog
weken mee gemoeid zijn voor allen ook op de
hoogte zijn met de bediening der tallooze tech
nische inrichtingen. Op het oorlogsschip is de
tijd van den man met de „vierkante handen"
voorbij. De techniek heeft veel hand- en denk
arbeid overgenomen, maar heeft als gevolg
daarvan met zich meegebracht, dat al die in
richtingen gevoeliger geworden zijn op het
punt var behandeling. Nu moeten alle opva
renden in den kortst mogelijken tijd op de
hoogte gebracht worden van de werking en
bediening der organen, die zij te behandelen
krijgen.
Veel is te bereiken met goeden wil, en deze
wordt niet weinig gestimuleerd door de we
tenschap, dat men op een schip dient, dat
up to date is en de vergelijking met buiten-
landsche van dezelfde klasse met glans kan
doorstaan.
Terwijl de pers den tocht door het schip
maakte, had de „De Ruyter" het lichtschip
„Haaks" bereikt. Met een groote boog werd
er omheen gevaren en vervolgens koers gezet
naar de kust, richting Camperduin.
Het weer lokte niet tot een verblijf aan dek,
want ofschoon de zee zich van haar kalmste
zijde deed kennen en aan de „De Ruyter" een
zacht deinende beweging gaf, blies het gure
windje nu en lan striemende regenvlagen in
het gelaat, zoodat het meerendeel der pers
vertegenwoordigers, na zijn nieuwsgierigheid
bevredigd en geconstateerd te hebben, dat in
elk deel van den kruiser orde en netheid den
scepter zwaaien, de veilige, warme en gezel
lige omgeving var de longroom opzochten, een
ruimte, die tijd en plaats deed vergeten...
Te kwart over vieren keerde de „De Ruyter",
op de reede van Den Helder terug en brachten
een tweetal motorbarkassen de journalisten,
die van hun erkentelijkheid van het gebodene
in een uit zee verzohden telegram aan den
commandant van den marinestaf hebben blijk
Vanaf 3 Oct. UITBREIDING DIENST
Den Helder—Medemblik—Hoorn-
Amsterdam
Weekse dagen 5X.Zaterdag 6X> Zondags 4X,
in| bside richtingen.
Vraagt gratis dienstwijziging bij onze chauf
feurs en ons bijkantoor, Kanaalweg 137, Tel. 773
Vrijdag 9 October.
Casino, 8 uur. Amusements-avond. Bond van
Chr. Marine-Personeel.
Zaterdag 10 October.
Casino, 8 uur. Causerie Opera „Faust", met
bal na.
Donderdag 8 Oct. 17.51 uur
gegeven, weer naar den vasten wal, in het
bezit van de vaste overtuiging dat straks, in
de Indische wateren deze moderne oorlogs
bodem er het zijne toe zal bijdragen dat het
Nederlandsche gezag zal worden hooggehou
den.
Naar wij vernemen is er reeds de afge-
loopen week en zal er in de komende weken
contróle op worden uitgeoefend of de honden
wel voorzien zijn van de geldige belasting
penning.
Onze lezers honden-liefhebbers wijzen wij
er op, dat, wil men zich niet aan een straf
baar feit schuldig maken, eenige pro
cessen-verbaal zijn reeds opgemaakt een
ieder verplicht is te zorgen, dat de onder
zijn toezicht staande honden niet op den
openbaren weg komen, zonder dat deze zijn
voorzien van een geldige belastingpenning.
Honden, welke, zonder een penning op den
openbaren weg worden aangetroffen, worden
geacht geen houder te hebben en worden
door de Politie voor ten hoogste drie dagen
in bewaring gehouden, ten einde den even-
tueelen houder in de gelegenheid te stellen
zich als zoodanig aan te melden. Voor onder
houd van de door de Politie in bewaring ge
nomen honden is verschuldigd vijf en twintig
cent per etmaal, gedeelten van een etmaal
voor een vol etmaal gerekend.
Indien de honden binnen 3 maal 24 uur
niet door den rechthebbende zijn opgevraagd,
kunnen zij op last van den Commissaris van
politie worden afgemaakt.
Zooals bekend, wordt bij de betaling der
hondenbelasting kosteloos voor eiken hond
een penning uitgereikt. Indien de uitgereikte
penning verloren is geraakt, wordt door of
namens den Gemeente-Ontvanger, op aan
vrage van den belastingschuldige, op vertoon
van het gekwiteerde loopende belastingbiljet,
tegen betaling van 25 cent, een nieuwe pen
ning uitgereikt.
Voorts wijzen wij er op, dat de honden
belasting reeds verschuldigd is, zoodra een
hond den leeftijd van twee maanden heeft
bereikt. Een ieder, die, door welke oorzaak
ook, in den loop van het jaar belastingplich
tig wordt, d.w.z. een hond in bewaring
neemt, of met penning koopt of krijgt,
zonder dat dit is aangegeven, verder een
hond, die is komen aanloopen, huisvesting en
voedsel verstrekt, kortom, ieder die zich
gedraagt als houder van een hond, is tot het
doen van aangifte, ten kantore van den
Contróledienst der Gemeentebelastingen,
bureau Weststraat 40, binnen 14 dagen na het
bestaan dier oorzaak, verplicht.
Voor de heffing der hondenbelasting wordt
als verantwoordelijk houder aangemerkt het
hoofd van het gezin, onverschillig of de
hond (of honden) meer in het bijzonder het
eigendom is (of zijn) van een of meer leden
van het gezin. Personen bij anderen in
wonend, zonder tot het gezin van dezen te
behooren, worden persoonlijk als houder
aangemerkt, voorzoover zij honden in deze
gemeente houden.
Tenslotte wijzen wij er op, dat iedere be
lastingpenning een nummer draagt, dat op
naam van den belastingplichtige geboekt
staat, een gevonden of gekregen penning
heeft voor den nieuwen eigenaar geen
waarde.
14)
H« legde de telefoon neer en zag, dat Bar-
^ara indachtig naar hem keek. Zij verwacht-
dat hij haar eenige verklaring zou geven,
at niet in Keating's bedoeling lag, aanvan-
haa ^enxn^ns^e niet, want het bleek moeilijk
r op den duur iets te weigeren. Haar va
st uitgezonderd, hadden maar weinigen Bar-
t .ra 00it iets geweigerd, en Keating kwam
ko t ontdekking- dat hij tijdens hun zeer
1 e kennismaking al veel bekoorlijks in haar
0ad gevonden.
"Nou, is er iets niet g0ed?" vroeg hij:
nze lui zorgen voor alles."
rJ' aar u>" antwoordde zij, „schijnt op het
Ik k ni6tS te doen te hebben."
2o^ ken bezig te doen, wat de schrijvers
Ik hg!Ubewust gegevens verzamelen noemen,
e al veel gedacht over dit geval."
16 met veel resultaat, dunkt me."
fer'ti6 ma" een ouden man niet plagen, juf
hand6 g6ef toe' dat die oom van je het
gers'S ingepikt. Hg is me door de vin-
Pfesent "UPt Maar te elfder ure was ik toch
Jojjj ,Was zeer ingenomen met zijn stilistische
en herhaalde ze daarom.
„Dat zou Kaye me niet verbeteren," meen
de hij triomfantelijk.
„Kaye?"
„Je leest je Daiy Express niet, geloof me
Kaye is een van de heeren van de Ronde
Tafel. Feitelijk is h g de Groote Vier, de an
dere drie zijn maar kleintjes."
Hij zweeg. Volgens zijn opvatting was het
tgd, drie van de Groote Vier door bekwame
mannen te vervangen, en hij kende op zijn
minst één verdienstelijk plaatsvervanger.
„Ik geloof, dat ik den naam wel eens ge
hoord heb," zei Barbara. „Iemand zei eens,
dat hij lichtschuw is."
„Dat is hg ook. Hij kan het daglicht niet
verdragen. En als hg het wel kon, zou het
niet lang duren."
Dat klonk een beetje geheimzinnig en hij
verduidelijkte het haar, in de hoop, dat het
haar wat zou afleiden.
„Kaye werkt altgd in het donker. Zijn beste
werk doet hij op het kantoor op de Yard. Als
hij zijn gezicht te veel liet zien, zou iemand
er een kogel of een mes door jagen. Het is
dat soort gezicht, dat de menschen verveelt."
Hij zag haar huiveren en lachte goedig.
„Het klinkt als een stuiversroman, hè?
't Mag zijn, maar het is waar. Je oom bg-
voorbeeld, is veel te vrij met wapens. Over
Dennis gesproken, het wordt tg'd, dat Kerrow
wat van zich laat hooren."
Hij wendde zich tot Brown.
„Sjouw je een knapper mee?"
„Neen mijnheer," antwoordde de man, en
zijn meerdere gromde.
„Snap je zooiets? Hg' zou olifanten gaan
jagen met een katapult. Dat is een voor
sprong voor Dennis. Als je die pacifistische
ontwapeningsplannen kon opgeven, zou ik
geen tgd hoeven te verspillen om naar de
Yard te loopen. Intusschen is Dennis al lang
in Hurst Park of Honolulu."
Hij keek ontstemd naar den ongelukkigen
Brown.
„Wou u naar de Yard gaan om een revol
ver te halen?" vroeg Barbara plotseling.
Keating knikte.
„In de la van dat tafeltje naast u ligt er
een."
Hij opende de la en nam 't wapen, dat op
een olielap lag, er uit. Het was een brow
ning, in uitmuntenden staat en geladen. Kea
ting onderzocht het vlug en knikte tevreden.
„Als het u hetzelfde is, ga ik me even klee-
den," zei Barbara. „Ik kan vknnacht toch niet
meer slapen. Het zal ook wel haast morgen
zijn."
Toen zg de kamer uitging, rinkelde de te
lefoon weer. Brown nam den hoorn op en na
een oogenblik geluisterd te hebben, hield hij
de hand op het mondstuk.
„Wét zei je? Bij Larry Wade?"
„Ja mg'nheer,"
„In Burton Street? Dat is dichtbij. Echt
iets voor Dennis. Hij is er koelbloedig genoeg
voor."
„Hg' heeft een omweg gemaakt langs Park
Lane, Piccadilly en Bond Street," vervolgde
Brown, terwijl hij met tusschenpoozen naar de
stem aan het andere eind van de lijn luisterde,
en legde den hoorn weer in de vork.
„Onze Dennis wordt oud", antwoordde Kea
ting. „Hij schijnt niet te weten, dat we hem
op het spoor zijn. dat kan hg ook niet, want
ik heb de zaak in handen. We zullen er heen
gaan en voor Kaye mee den kost gaan ver
dienen."
Hij liet de revolver in zijn zak glijden, stond
op en lachte voldaan.
„Binnenkort zal er een plaats open zijn
aan de Ronde Tafel, die ik, in alle bescheiden
heid gezegd, zeer waarschijnlijk zal innemen."
Hij was halfweg de gang, toen Barbara
weer verscheen. Tot zijn verwondering was zij
geheel gekleed en had een hoed in de hand.
„Gaat u?" vroeg ze, en haar lippen trokken
een beetje.
„Ja. We hebbenehDennis opge
spoord."
Zij werd erg bleek, maar hield zich flink.
„Datklinkt heel knap.'
„Het is werk van Keating, wat ongeveer
hetzelfde is. Sinds Dennis hier is weggeloo-
pen, had ik drie mannetjes dichter achter hem
aan den onbetaalde kleermakers."
„Waar is hij nu?"
„Op de flat van Larry Wade."
Hij zag haar verwondering en keek haar
nieuwsgierig aan.
„Dien naam heb ik meer gehoord. Ralph
heeft hem wel een genoemd. Hij was niet erg
op Larry Wade gesteld."
„Het eenige, wat Ralph en ik gemeen had
den, was een antipathie tegen Larry," zei
Keating, die aanstalten maakte om Barbara
voorbg te gaan.
„En gaat u daar nu heen?"
„Ja."
„Goed, dan zal ik u brengen met mijn
wagen," zei ze vastbesloten.
„Dat zou je kunnen doen," meende Keating,
„maar het komt me toch niet geschikt voor.
Het zou er wel eens een beetje raar kunnen
toegaan in Burton Street."
„Het is hier ook raar toegegaan," was haar
antwoord. „Ik kan wel een stootje verdragen."
Dat moest Keating erkennen, maar toch
voelde hij zich verplicht, de voorwaarde te
stellen, dat zij buiten zou bigven. Twee mi
nuten later waren zg op weg naar Burton
Street en reden door West-End met een
vaart, waarvoor geen enkele vrederechter
geaarzeld zou hebben, hen te beboeten met
veertig shilling.
XI.
Barbara's kleine Rover had den weg gauw
afgelegd, maar Keating was erg gejaagd en
beschouwde elke minuut als verloren. Boven
dien scheen Brown, die half boven op hen
zat, elke honderd meter zwaarder te worden.
Op Keating's verlangen stopte Barbara op
den hoek van de straat en de twee mannen
stapten uit. Zoodra zij zich bij hen had ge
voegd, liepen ze langzaam in de schaduw der
huizen voort. Toen ze bg 12 A kwamen,
zagen zg in de donkere portiek een gestalte.
„Wade's flat is op de bovenste verdieping,
mg'nheer," zei de gestalte, toen Keating
haastig de stoep op liep, „Teyst is ongeveer
twintig minuten boven."
„Denk je, dat hij je gezien heeft?"
„Neen, bijna zeker niet."
„Wees daar maar niet al te zeker van. Je
moet verduiveld handig zijn, als je een Teyst
schaduwen wilt. Heb je een sleutel voor deze
deur?"
„Neen mijnheer."
„Hier is weer iets voor jou," zei hg. „Beproef
je krachten een op die deur."
Al bestond Brown's meest op den voor
grond tredende en vrijwel eenige bekwaam
heid in het op een andere dan de gewone
manier openmaken van deuren, deze deur
kostte hem toch vier minuten, zooals Keating
die er met zijn horloge in de hand bij stond,
ontevreden vaststelde.
(Wordt vervolgd).