Stadsnieuws de strooper. HrMs* „De Ruy ter" Waar gaan we heen? Heldersche Courant Tweede Blad De Cabaretavond ten bate van het Dorus Rijkers fonds» De Pers maakt een trip met de nieuwste aanwinst van onze vloot. N.V. W.A.C.O. HOORN Licht op voor alle voertuigen Voorziet Uw hond op den open baren weg van een belasting penning. FEUILLETON. DOOR PETER BARON. prmderdag 8 October 1936 eekvolle onderscheiding van den heer leistikow. poor G. den kapelmeester van de Koninklijke e Kapel, den heer L. H. F. Leistikow Ji8^n eenige weken geleden ter eere van Bernhard von Lippe Biesterfeld een ?rirl3 h gecomponeerd en door hem getiteld rffnS Bernhard Marsch". Namens den Prins ontving de heer tikow van diens wrn. part. secretaris W. Iloëll het volgend vereerend schrijven: In opdracht van Zijne Hoogheid Prins gernhard von Lippe Biesterfeld heb ik ,3e eer U Zijn dank over te brengen voor de aanbieding van den door U gecom- poneerden marsch, waarvan Zijne Door luchtige Hoogheid met bijzondere belang stelling heeft kennis genomen en Zijn goedkeuring heeft gehecht aan den naam ^prins Bernhard Marsch". Inderdaad een succes voor den heer Leistikow, waarmede wij hem hartelijk ge- lukwenschen. de winterdienst van de t.e.s.o. Wij moeten nog even terugkomen op het geschrevenen over de Winterdienstregeling van de T.E.S.O. Wij schreven n.1. in de Held. Courant van j.1. Dinsdag, dat het vertrek, uur, dat eerst op 10 uur vastgesteld was op 9 uur bepaald was. Dit geldt echter niet vo0r werkdagen, doch alleen voor Zon- en feestdagen. Men gelieve het boekje, waarin deze dienst regeling voorkomt, alsnog in dezen zin te wijzigen. tesselschade bazar. Verloting prijzen: le prijs no. 93, 2e prijs no. 8, 3e prijs no. 69, 4e prijs no. 104. Prijzen kunnen Vrijdagavond tusschen 7 uur en 8-30 uur worden afgehaald bij de pen- ningmeesteresse, mevr. Teune, Spoorgracht 6 (Gasfabriek). ver. van aquaritjmhouders „rasbora". Dinsdagavond had in de bovenzaal van het gebouw van den heer Sanders, Koningsplein, de prijsuitreiking plaats van de huiskeuring (het keuren van aquariums met hun bevol king en beplanting) en de kweekwedstrijd, uitgeschreven door bovengenoemde vereeni- ging. De keurmeester was de heer Deutz, de bekende leider van „Klein Artis" hier ter plaatse goed bekend. De prijs voor de huiskeuring was een wisselprijs en diverse medailles waaraan nog toegevoegd kleine geldprijzen voor aankoop van visschen. De uitslag luidde: le prijs met 68% punt: E. N. v. Klaveren. 2e prijs met 64% punt: H. J. Steyn. 3e prijs met 64% punt: M. Janssen. 4e prijs met 63% punt: W. M. Scharff. 5e prijs met 62% punt: C. Bakker. 6e prijs met 62 punten: J. Snieder. 7e prijs met 61 punten: M. Glazer. 8e prijs met 60% punt: P. Glazer. Uitslag kweekwedstrijd luidde: le prijs bewuste kweek: H. J. Steijn met Stevardia-Albipinnis-Gill. 2e prijs bewuste kweek: C. Bakker met Barbus-Tieto. le prijs onbewuste kweek: P. Glazer met Betta-Spendens. De heer Steijn werd mededinger in den hationalen kweekwedstrijd, uitgeschreven door het blad „Aqua-Terra", waarbij hij den derden Prijs won. oranjeco.mité en buurtcomitê's. De heer s. Makelaar, Molenstraat 44, alhier verzoekt ons mede te deelen, dat hij op de vergadering van Dinsdagavond in het Kegel huis niet bedoeld heeft te zeggen, dat B. en w. zich achter de zaak hadden moeten zetten, doch wel, dat hij naar Duitschland verwees, waar burgemeesters en wethouders aan een collecte deelnamen. De bedoeling van den heer Makelaar was, dat een collecte door willekeurige collectanten verricht, niet zooveel op zal brengen dan wanneer zich hiervoor eenige personen van aanzien of populariteit beschikbaar stellen. W£j waren reeds in de gelegenheid er op te wijzen, dat diegenen, die zich van een plaats bewijs voor de voorstelling van a.s. Zondag avond, ten bate van het Helden der Zeefonds „Dorus Rijkers" voorzien, een zeer prettigen avond wacht. Wij kunnen dit met nadruk getuigen, daar de Haagsche pers, aanwezig bij de opvoering in de Residentie, aan hetzelfde ensemble een zeer gunstige beschouwing wijdt. Zoo lezen wij bijv. in „De Residentiebode": Met het programma mag voor den dag worden gekomen: Dh. Timm qualificeerden we reeds als vlot en geestig, met zijn vrouw vormt hij een aardig duo. Het orkest mag er zijn, met zijn leider Dh. E. Kalff, die naast zijn dirigeer-talent nog solistische eigen schappen toonde in eenige voortreffelijke cello-nummers. Dan waren er nog de wonder lijke manupulator Crochet en de handige (of „bg-de-mondsche"?) mond-accordeon vir tuoos Chargeni. Na de pauze werd een één- acter opgevoerd. Het gezelschap zg op zijn verder tournee veel succes voor het mooie doel toegewenscht. En de „Haagsche Courant": Niet slechts als conferencier oogstte de heer Timm lauweren, ook met de liedjes en praatjes met zijn niet minder geestige echt- genoote als partner, wist hij zijn auditorium op de meest aangename wijze bezig te hou den. Crochet, aangekondigd als manipulator, bleek een handig goochelaar, wienst kunst voor alle toeschouwers een diep mysterie bleef. Kunstzinnig was voorts het spel van een mondaccordeon-virtuoos, dat met harte lijk applaus werd beloond. Na de pauze vermeldde het programma „De luitenant in de knel", een een-acter met een titel, welke weinig aan de verbeelding overlaat. r .i-jv, Zooals men ziet, belooft deze avond een zéér prettige te worden. Men voorzie zich ech ter zoo spoedig mogelijk van kaarten, daar het niet uitgesloten geacht moet worden dat het hierom storm zal loopen. Zooals bekend kunt U deze betrekken bij Casino, het bureau der Heldersche Courant, en bij de boekhandelaren hier ter stede. radion-verrassing. Men schrijft ons: In dezen tijd moeten de huisvrouwen bij haar inkoopen meer dan ooit letten op kwaliteit en reputatie van hetgeen zij koopen. Dan is men pas zeker, dat men doel matig en zuinig gekocht heeft. Mogen wij op dit gebied even een nuttigen wenk geven? Wij zien in de winkels, dat Radion onze huisvrouwen tijdelijk een bijzonder buiten kansje bezorgt! Want behalve de zoo wel kome geschenkenbons, krijgt men tot uiter lijk 21 November a.s. nog geheel extra ge schenken en wel badhanddoeken met keurig gestreepten rand en flinke theedoeken! Dus practische artikelen, die m de huishouding uitstekend te pas komen. Dinsdag, tegen het vallen van den avond, kwam de nieuwste aanwinst van onze Marine, Hr. Ms. „De Ruyter", voor het eerst sedert de indienststelling op de reede van Den Hel der, waar het schip ten anker ging. Het was na zonsondergang, en dus werd het gebruike lijke saluut voor den Commandant der Marine dien dag niet meer afgegeven. Dit geschiedde nu Woensdagmorgen te 9 uur. Het werd be antwoord door de batterij van de Marine kazerne. Trotsch en grimmig teekenden op dezen kouden herfstochtend de contouren van den grijzen oorlogsbodem zich af tegen de grauw heid van water en wolkendek, toen, terwijl de marine-batterij haar machtig woord nog hooren deed, een communicatie-vaartuig zich van het havenhoofd losmaakte en een aantal journalisten, dat volgaarne gevolg had ge geven aan de uitnoodiging van den comman dant van den marinestaf, Schout-bij-nacht J. F. Fürstner, tot het deelnemen aan een pers- tocht, naar deze jongste belangrijke aanwinst onzer Marine bracht. Eenmaal aan boord was men, na een korte en voor velen hernieuwde kennismaking met den commandant van den kruiser, kapitein ter zee A. C. van de Sande Lacoste, weldra in de typische atmospheer van het leven op een oorlogsschip opgenomen. De statietrap wordt ingehaald, het anker gehieuwd en dan gaat het naar buiten. Op de reede vaart de „Gelderland", een oudje dat er reeds 40 jaar op heeft zitten, en op haar beurt weer een „broekje" in vergelijking met het kleine, eveneens in de nabijheid varende kanonneerboot je „Tyr", dat al een forsch aan tal jaren zijn plicht had vervuld, toen de „Gelderland" geboren werd. Met een zeven tienmijlsvaart door het Schulpengat te varen, is op zichzelf weinig interessant, doch zich daarbij aan boord te weten van een oorlogsbodem, die tot in bijna alle onderdeelen een product is van het tech nisch kunnen in ons land en in zijn klasse, mede vooral wat snelheid en prestatie betreft, in geen enkel opzicht onderdoet voor de „ge vechtsmachines" der groote mogendheden om deze versleten, maar ware uitdrukking te bezigen gaf onwillekeurig een gevoel van zekere voldoening. En terwijl al varende de kustlijn uit het oog verdween, wendde de blik van den leek zich naar de vele dingen van het schip, waaraan de moderne techniek vorm heeft gegeven en waarvan de bijzonderheden tot in vrijwel alle détails, die voor den buitenstaander niet taboe zijn, haar weg, dank zij de deskundige ver flagen van dg technische proeftochten van de -„De Ruyter", die bereids 'tot het publiek ge bracht zijn. Met dat al kwam echter op dezen perstocht ook de niet-deskundigen, toen zij op het voor dek bijeen stonden, onder de machtige sug gestie van het achter de commandobrug hoog oprijzende stalen torenhuis, in de hoogste regionen waarvan de officier van de artillerie binnen de bescherming van zware stalen pantserplaten zijn plaats vindt om het artil lerievuur te leiden, terwijl het hun ook anders zins aan een bonte wisseling van indrukken aan boord van dezen kruiser met zijn, van hoog tot laag, bijna 450 opvarenden allerminst ontbrak, geleid als zij o.m. werden langs steile ijzeren ladders en door nauwe doorgan gen van één der hoogste toppen: het zich 25 meter boven den zeespiegel verheffende lichtdek, tot in het hart van den oorlogs bodem: één der beide groote machinekamers met haar machtige hooge- en lagedruk tur bines, die op volle capaciteit arbeidend, het schip een snelheid kunnen geven van minstens 32 mijl Welk een verschil in uiterlijk met de dagen, toen het schip zijn proeftochten aan ving. Een werkelijke verandering heeft plaats gehad met den schoorsteen. De „hoed is verdwenen. In plaats daarvan is boven aan, rond den schoorsteen een scherm aan gebracht, waarin zich een van voor naar achter schuin oploopend schot bevindt. Het doel van deze, in den windtunnel van den Rijksstudiedienst beproefde constructie is, te voorkomen, dat de rook neerslaat op het dek, waar het anti-luchtvaartgeschut staat opgesteld. Bij den oorspronkelijken schoor steen had men daarvan bjj het recht in den wind opstoomen, en vooral wanneer het schip eenige vaart liep, veel hinder onder vonden. Welk een geheel anderen eersten indruk geeft het ook, nu het schip geheel is afge schilderd. Er is gepoetst en gewerkt en dit alles heeft tot gevolg, dat het geheel een prettigen, helderen indruk maakt. Nu kwam ook goed uit, dat er naar gestreefd is Alle opvarenden een ruimere en meer gezellige omgeving te verschaffen. Daarbij is naar wij meenen terecht van de veronderstel ling uitgegaan, dat dit er toe zal bijdragen, dat de bemanning .meer gezelligheid aan boord zal vinden en de waardeering hiervan ook tot uitdrukking zal komen in een meer ontzien en goed onderhoud van de eigen omgeving. Hetzelfde beoogt het in gebruik nemen van aardewerk komaliewant in plaats van de schaftblikken etc. Het is een proef. Al kan men moeilijk verwachten, dat op een servies voor pl.m. 450 man ook al is het boord-porcelein niet af en toe eens een stuk sneuvelt, de praktijk zal moeten uit wijzen of dit geen al te groote afmetingen aanneemt. 450 man! Voor het grootste deel zijn zij nog maar enkele dagen aan boord. Het is een heele toer wegwijs te worden en er zullen nog weken mee gemoeid zijn voor allen ook op de hoogte zijn met de bediening der tallooze tech nische inrichtingen. Op het oorlogsschip is de tijd van den man met de „vierkante handen" voorbij. De techniek heeft veel hand- en denk arbeid overgenomen, maar heeft als gevolg daarvan met zich meegebracht, dat al die in richtingen gevoeliger geworden zijn op het punt var behandeling. Nu moeten alle opva renden in den kortst mogelijken tijd op de hoogte gebracht worden van de werking en bediening der organen, die zij te behandelen krijgen. Veel is te bereiken met goeden wil, en deze wordt niet weinig gestimuleerd door de we tenschap, dat men op een schip dient, dat up to date is en de vergelijking met buiten- landsche van dezelfde klasse met glans kan doorstaan. Terwijl de pers den tocht door het schip maakte, had de „De Ruyter" het lichtschip „Haaks" bereikt. Met een groote boog werd er omheen gevaren en vervolgens koers gezet naar de kust, richting Camperduin. Het weer lokte niet tot een verblijf aan dek, want ofschoon de zee zich van haar kalmste zijde deed kennen en aan de „De Ruyter" een zacht deinende beweging gaf, blies het gure windje nu en lan striemende regenvlagen in het gelaat, zoodat het meerendeel der pers vertegenwoordigers, na zijn nieuwsgierigheid bevredigd en geconstateerd te hebben, dat in elk deel van den kruiser orde en netheid den scepter zwaaien, de veilige, warme en gezel lige omgeving var de longroom opzochten, een ruimte, die tijd en plaats deed vergeten... Te kwart over vieren keerde de „De Ruyter", op de reede van Den Helder terug en brachten een tweetal motorbarkassen de journalisten, die van hun erkentelijkheid van het gebodene in een uit zee verzohden telegram aan den commandant van den marinestaf hebben blijk Vanaf 3 Oct. UITBREIDING DIENST Den Helder—Medemblik—Hoorn- Amsterdam Weekse dagen 5X.Zaterdag 6X> Zondags 4X, in| bside richtingen. Vraagt gratis dienstwijziging bij onze chauf feurs en ons bijkantoor, Kanaalweg 137, Tel. 773 Vrijdag 9 October. Casino, 8 uur. Amusements-avond. Bond van Chr. Marine-Personeel. Zaterdag 10 October. Casino, 8 uur. Causerie Opera „Faust", met bal na. Donderdag 8 Oct. 17.51 uur gegeven, weer naar den vasten wal, in het bezit van de vaste overtuiging dat straks, in de Indische wateren deze moderne oorlogs bodem er het zijne toe zal bijdragen dat het Nederlandsche gezag zal worden hooggehou den. Naar wij vernemen is er reeds de afge- loopen week en zal er in de komende weken contróle op worden uitgeoefend of de honden wel voorzien zijn van de geldige belasting penning. Onze lezers honden-liefhebbers wijzen wij er op, dat, wil men zich niet aan een straf baar feit schuldig maken, eenige pro cessen-verbaal zijn reeds opgemaakt een ieder verplicht is te zorgen, dat de onder zijn toezicht staande honden niet op den openbaren weg komen, zonder dat deze zijn voorzien van een geldige belastingpenning. Honden, welke, zonder een penning op den openbaren weg worden aangetroffen, worden geacht geen houder te hebben en worden door de Politie voor ten hoogste drie dagen in bewaring gehouden, ten einde den even- tueelen houder in de gelegenheid te stellen zich als zoodanig aan te melden. Voor onder houd van de door de Politie in bewaring ge nomen honden is verschuldigd vijf en twintig cent per etmaal, gedeelten van een etmaal voor een vol etmaal gerekend. Indien de honden binnen 3 maal 24 uur niet door den rechthebbende zijn opgevraagd, kunnen zij op last van den Commissaris van politie worden afgemaakt. Zooals bekend, wordt bij de betaling der hondenbelasting kosteloos voor eiken hond een penning uitgereikt. Indien de uitgereikte penning verloren is geraakt, wordt door of namens den Gemeente-Ontvanger, op aan vrage van den belastingschuldige, op vertoon van het gekwiteerde loopende belastingbiljet, tegen betaling van 25 cent, een nieuwe pen ning uitgereikt. Voorts wijzen wij er op, dat de honden belasting reeds verschuldigd is, zoodra een hond den leeftijd van twee maanden heeft bereikt. Een ieder, die, door welke oorzaak ook, in den loop van het jaar belastingplich tig wordt, d.w.z. een hond in bewaring neemt, of met penning koopt of krijgt, zonder dat dit is aangegeven, verder een hond, die is komen aanloopen, huisvesting en voedsel verstrekt, kortom, ieder die zich gedraagt als houder van een hond, is tot het doen van aangifte, ten kantore van den Contróledienst der Gemeentebelastingen, bureau Weststraat 40, binnen 14 dagen na het bestaan dier oorzaak, verplicht. Voor de heffing der hondenbelasting wordt als verantwoordelijk houder aangemerkt het hoofd van het gezin, onverschillig of de hond (of honden) meer in het bijzonder het eigendom is (of zijn) van een of meer leden van het gezin. Personen bij anderen in wonend, zonder tot het gezin van dezen te behooren, worden persoonlijk als houder aangemerkt, voorzoover zij honden in deze gemeente houden. Tenslotte wijzen wij er op, dat iedere be lastingpenning een nummer draagt, dat op naam van den belastingplichtige geboekt staat, een gevonden of gekregen penning heeft voor den nieuwen eigenaar geen waarde. 14) H« legde de telefoon neer en zag, dat Bar- ^ara indachtig naar hem keek. Zij verwacht- dat hij haar eenige verklaring zou geven, at niet in Keating's bedoeling lag, aanvan- haa ^enxn^ns^e niet, want het bleek moeilijk r op den duur iets te weigeren. Haar va st uitgezonderd, hadden maar weinigen Bar- t .ra 00it iets geweigerd, en Keating kwam ko t ontdekking- dat hij tijdens hun zeer 1 e kennismaking al veel bekoorlijks in haar 0ad gevonden. "Nou, is er iets niet g0ed?" vroeg hij: nze lui zorgen voor alles." rJ' aar u>" antwoordde zij, „schijnt op het Ik k ni6tS te doen te hebben." 2o^ ken bezig te doen, wat de schrijvers Ik hg!Ubewust gegevens verzamelen noemen, e al veel gedacht over dit geval." 16 met veel resultaat, dunkt me." fer'ti6 ma" een ouden man niet plagen, juf hand6 g6ef toe' dat die oom van je het gers'S ingepikt. Hg is me door de vin- Pfesent "UPt Maar te elfder ure was ik toch Jojjj ,Was zeer ingenomen met zijn stilistische en herhaalde ze daarom. „Dat zou Kaye me niet verbeteren," meen de hij triomfantelijk. „Kaye?" „Je leest je Daiy Express niet, geloof me Kaye is een van de heeren van de Ronde Tafel. Feitelijk is h g de Groote Vier, de an dere drie zijn maar kleintjes." Hij zweeg. Volgens zijn opvatting was het tgd, drie van de Groote Vier door bekwame mannen te vervangen, en hij kende op zijn minst één verdienstelijk plaatsvervanger. „Ik geloof, dat ik den naam wel eens ge hoord heb," zei Barbara. „Iemand zei eens, dat hij lichtschuw is." „Dat is hg ook. Hij kan het daglicht niet verdragen. En als hg het wel kon, zou het niet lang duren." Dat klonk een beetje geheimzinnig en hij verduidelijkte het haar, in de hoop, dat het haar wat zou afleiden. „Kaye werkt altgd in het donker. Zijn beste werk doet hij op het kantoor op de Yard. Als hij zijn gezicht te veel liet zien, zou iemand er een kogel of een mes door jagen. Het is dat soort gezicht, dat de menschen verveelt." Hij zag haar huiveren en lachte goedig. „Het klinkt als een stuiversroman, hè? 't Mag zijn, maar het is waar. Je oom bg- voorbeeld, is veel te vrij met wapens. Over Dennis gesproken, het wordt tg'd, dat Kerrow wat van zich laat hooren." Hij wendde zich tot Brown. „Sjouw je een knapper mee?" „Neen mijnheer," antwoordde de man, en zijn meerdere gromde. „Snap je zooiets? Hg' zou olifanten gaan jagen met een katapult. Dat is een voor sprong voor Dennis. Als je die pacifistische ontwapeningsplannen kon opgeven, zou ik geen tgd hoeven te verspillen om naar de Yard te loopen. Intusschen is Dennis al lang in Hurst Park of Honolulu." Hij keek ontstemd naar den ongelukkigen Brown. „Wou u naar de Yard gaan om een revol ver te halen?" vroeg Barbara plotseling. Keating knikte. „In de la van dat tafeltje naast u ligt er een." Hij opende de la en nam 't wapen, dat op een olielap lag, er uit. Het was een brow ning, in uitmuntenden staat en geladen. Kea ting onderzocht het vlug en knikte tevreden. „Als het u hetzelfde is, ga ik me even klee- den," zei Barbara. „Ik kan vknnacht toch niet meer slapen. Het zal ook wel haast morgen zijn." Toen zg de kamer uitging, rinkelde de te lefoon weer. Brown nam den hoorn op en na een oogenblik geluisterd te hebben, hield hij de hand op het mondstuk. „Wét zei je? Bij Larry Wade?" „Ja mg'nheer," „In Burton Street? Dat is dichtbij. Echt iets voor Dennis. Hij is er koelbloedig genoeg voor." „Hg' heeft een omweg gemaakt langs Park Lane, Piccadilly en Bond Street," vervolgde Brown, terwijl hij met tusschenpoozen naar de stem aan het andere eind van de lijn luisterde, en legde den hoorn weer in de vork. „Onze Dennis wordt oud", antwoordde Kea ting. „Hij schijnt niet te weten, dat we hem op het spoor zijn. dat kan hg ook niet, want ik heb de zaak in handen. We zullen er heen gaan en voor Kaye mee den kost gaan ver dienen." Hij liet de revolver in zijn zak glijden, stond op en lachte voldaan. „Binnenkort zal er een plaats open zijn aan de Ronde Tafel, die ik, in alle bescheiden heid gezegd, zeer waarschijnlijk zal innemen." Hij was halfweg de gang, toen Barbara weer verscheen. Tot zijn verwondering was zij geheel gekleed en had een hoed in de hand. „Gaat u?" vroeg ze, en haar lippen trokken een beetje. „Ja. We hebbenehDennis opge spoord." Zij werd erg bleek, maar hield zich flink. „Datklinkt heel knap.' „Het is werk van Keating, wat ongeveer hetzelfde is. Sinds Dennis hier is weggeloo- pen, had ik drie mannetjes dichter achter hem aan den onbetaalde kleermakers." „Waar is hij nu?" „Op de flat van Larry Wade." Hij zag haar verwondering en keek haar nieuwsgierig aan. „Dien naam heb ik meer gehoord. Ralph heeft hem wel een genoemd. Hij was niet erg op Larry Wade gesteld." „Het eenige, wat Ralph en ik gemeen had den, was een antipathie tegen Larry," zei Keating, die aanstalten maakte om Barbara voorbg te gaan. „En gaat u daar nu heen?" „Ja." „Goed, dan zal ik u brengen met mijn wagen," zei ze vastbesloten. „Dat zou je kunnen doen," meende Keating, „maar het komt me toch niet geschikt voor. Het zou er wel eens een beetje raar kunnen toegaan in Burton Street." „Het is hier ook raar toegegaan," was haar antwoord. „Ik kan wel een stootje verdragen." Dat moest Keating erkennen, maar toch voelde hij zich verplicht, de voorwaarde te stellen, dat zij buiten zou bigven. Twee mi nuten later waren zg op weg naar Burton Street en reden door West-End met een vaart, waarvoor geen enkele vrederechter geaarzeld zou hebben, hen te beboeten met veertig shilling. XI. Barbara's kleine Rover had den weg gauw afgelegd, maar Keating was erg gejaagd en beschouwde elke minuut als verloren. Boven dien scheen Brown, die half boven op hen zat, elke honderd meter zwaarder te worden. Op Keating's verlangen stopte Barbara op den hoek van de straat en de twee mannen stapten uit. Zoodra zij zich bij hen had ge voegd, liepen ze langzaam in de schaduw der huizen voort. Toen ze bg 12 A kwamen, zagen zg in de donkere portiek een gestalte. „Wade's flat is op de bovenste verdieping, mg'nheer," zei de gestalte, toen Keating haastig de stoep op liep, „Teyst is ongeveer twintig minuten boven." „Denk je, dat hij je gezien heeft?" „Neen, bijna zeker niet." „Wees daar maar niet al te zeker van. Je moet verduiveld handig zijn, als je een Teyst schaduwen wilt. Heb je een sleutel voor deze deur?" „Neen mijnheer." „Hier is weer iets voor jou," zei hg. „Beproef je krachten een op die deur." Al bestond Brown's meest op den voor grond tredende en vrijwel eenige bekwaam heid in het op een andere dan de gewone manier openmaken van deuren, deze deur kostte hem toch vier minuten, zooals Keating die er met zijn horloge in de hand bij stond, ontevreden vaststelde. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 7