Stadsnieuws
Gebrs. PRONK,
DE
STROOPER.
Oranjefeesten»
Uitnoodigings-O|
15, 25 en 30 cent
per V2 pond.
Banketbakkerij,
Keizerstraat.
kaarten J
Drukkerij De Boer*
Waar gaan we heen
Hoofdpijn, Kiespijn, ^l^dez!
FEUILLETON
Heldersche Courant
Tweede Blad
De Marine-concerten»
Weeiv cn Sterrenkundige
vereeniging»
Filmavond Geref» Kerk»
Geen bouwvergunning»
De 1ste Abonnements-
Voorstelling»
„Meisjesly ceum"»
Kerkconcert Jo Vincent
en Anthon v» d» Horst»
Firma
Prijsuitreiking Foto-wedstrijd
V»V»V- „Helders Belang"»
Bij het optreden der
„Wiener Sangerknaben
Een koor met een cultureel
verleden.
Licht op voor alle voertuigen
DOOR
PETER BARON.
^/nensdag 21 October 1936
Grafmonument A.G.A. Verstegen
de bijdragen binnenkomen voor het
J^monument Voor wijlen den heer A. G. A.
£r tesren, in leven oud-wethouder dezer
^erSeente'en burgemeester van Koog aan de
^ern wordt door het comité medegedeeld,
naast het adres van den heer D. van der
da t Crocusstraat 22, ook gelden kunnen
r, gestort op de girorekening van den
W0 - Hor Voort Ofirnni,mmpr
heer
222988
te
p s. van der Vaart, gironummer
Men wordt verzocht bij girostorting
vermelden: Bijdrage grafmonument
yerstegen.
pe Marine Winter-concerten zullen, he
idens onvoorziene omstandigheden, plaats
hben op: 28 Oct., 18 Nov. en 16 Dec. 1936
op 27 Jan-» 24 Febr-> en 24 Mrt- 1937. Met
611 oegen kan geconstateerd worden, dat het
gentai abonné's aanmerkelijk grooter is dan
voorgaande jaren, er zijn echter nog een be-
t1 oU/vMnovvtnnf An itAvlr»'-J/vV,ri n»
perkt
aantal abonnementen verkrijgbaar
2.50 plus 0.50 pl. belasting, toegang
evende tot alle zes concerten voor één per-
?oon tot het balcon in Casino.
Aanvragen daartoe kunnen geschieden bij de
heeren Van Ballegooyen, Singel 24 of Delgorge,
jjoofdgracht 27.
jjet bestuur van genoemde vereeniging
verzoekt ons mee te willen deelen, dat de con
tributie van de vereeniging 2.50 bedraagt en
niet, zooals vorige week abusievelijk gemeld
werd, 3.50.
In een advertentie in dit nummer wordt
hekend gemaakt dat, ten bate van het orgel
fonds, in de Gereformeerde Kerk, Juliana-
nark, een filmavond zal worden gehouden,
op Dinsdag 27 October a.s. O.a. zal worden
vertoond de film van de verloving van Prinses
Juliana.
Voor bizonderheden zie men de betreffende
advertentie.
Naar wij vernemen heeft de eigenaar van
het perceel Spoorstraat no. 25, een achter dat
perceel, zonder toestemming van Burgemees
ter en Wethouders, aangebracht balcon, na
vordering van gemeentewege, heden verwij
derd.
Dinsdag a.s., te half negen, vangt de eerste
der abonnements-tooneelvoorstellingen aan
en wel met het uitstekend gerecenseerde
tooneelstuk van Todor „Meisjeslyceum".
Ten behoeve der abonné's vestigen wij
speciaal de aandacht op de plaatsbespre
king welke op Maandagavond a.s. plaats
vindt.
Voor de uren, enz. zie men de advertentie.
Prof. Dr. G. van der Leeuw uit Groningen
schrijft ons naar aanleiding van het Kerk
concert van bovengenoemde Nederlandsche
kunstenaars het volgende:
Het zij mij vergund de aandacht te vragen
van de minnaars van goede muziek voor het
jaarlijksch concert, dat Jo Vincent en Anth.
van der Horst in de Nieuwe Kerk aan de
Weststraat, op Vrijdag 23 October, aanvang
8.15 precies, hopen te geven. Hun concerten
zijn langzamerhand, evenals vroeger die van
mevrouw Noordewier Reddingius (eerst in
samenwerking met A. B. H. Verhey, later met
Van der Horst) een goede traditie geworden.
„Traditioneel" zijn zij echter allerminst, zij
bieden integendeel elk najaar weer iets
nieuws en interessants, naast oude en goede
bekenden.
Zoo begint Van der Horst ditmaal een
Preludium en Fuga van Bach, maar in den
loop van den avond zal hij ook moderne wer
ken ten gehoore brengen: een Adagio uit de
Derde Orgelsymphonie van Vierne en een
Toccata en Passacaglia van S. W. Muller.
Ook van de zangeres zullen wij veel moois
hooren: twee bijzonder mooie aria's uit Can
taten van Bach, drie van de schoonste Lie
deren uit de verzameling van Reimann, waar
onder één van Franck en twee oude geeste
lijke Volksliederen.
Dan komen de nieuwere: twee Franschen,
Fauré en Chausson, benevens een Cantique
spirituel van onzen voortreffelijken Neder-
landschen componist Hendrik Andriessen.
Tenslotte komen eenige composities, welker
uitvoering zeker een merkwaardige gebeur
tenis in ons muziekleven mag worden ge
noemd: vier Latijnsche Psalmen (gevolgd
door de Staten-vertaling) van Constantijn
Huygens. Het is algemeen bekend, dat Huy-
gens een voortreffelijk muziekbeoefenaar was.
Maar minder bekend is het feit, dat hij een
componist van beteekenis is geweest, die in
de muziek de toen nieuwe en uiterst „mo
derne" richting van Monteverdi volgde, den
Italiaanschen opera-componist, die zijn melo
dieën nauw aan den tekst deed aansluiten en
wiens kracht van expressie de tijdgenooten in
verbazing bracht. Ongetwijfeld zullen wij deze
„Nederlandsche noviteit" met groote belang
stelling aanhooren. Moge een talrijk audito
rium de beide concertgevers ook ditmaal de
overtuiging geven, dat hier in het Noorden
van Noord-Holland hun werk niet minder
Speculaas
wordt op prijs gesteld dan in de rest van
Nederland.
Nu het na veel moeite is gelukt onze in
binnen- en buitenland vermaarde zangeres
hier ter plaatse te doen optreden, zal onge
twijfeld het Heldersche publiek hierop rea-
geeren door in grooten getale dit bijzonder
concert te komen beluisteren.
Haast onmogelijk lijkt het, dit niet te ver
wachten! Dat Mevrouw Vincent, die een in
ternationale reputatie geniet, dit seioen de
uitverkorene is om onder leiding van den
wereldberoemden dirigent Toscanini in Oos
tenrijk op te treden, kan niemand verwon
deren, waar zij bij het vertolken der werken
van de grootmeesters steeds getuige geeft
van zuiver stijlbegrip en prachtige vocaal
vorming.
Gisterenavond had in het Verkeershuis, Ka-
naalweg, de prijsuitreiking plaats aan de
prijswinnaars van den foto-wedstrijd, die dezen
zomer georganiseerd was door de V.V.V. „Hel
ders Belang".
Bij afwezigheid van den voorzitter, den heer
Kamman, leidde de heer Delgorge de vergade
ring. Hij bedankte de deelnemers voor den
ijver en toewijding waarmee zij zich aan hun
taak hadden gegeven en sprak den wensch
uit, bij een volgende gelegenheid, weer op hun
medewerking te mogen rekenen.
Spr. knoopte aan dit woord tevens een
woord van propaganda vast voor de V.V.V.,
met gevolg, dat eenige prijswinnaars zich als
lid van deze voor onze stad nuttige vereeni
ging opgaven.
Met een toepasselijk woord reikte de heer
Dflgorge daarna de prijzen uit. Wij volstaan
hier met het noemen van slechts enkele namen,
omdat wij de vorige week reeds de namen van
prijswinnaars, zoowel als de gewonnen prij
zen, in ons blad hebben vermeld.
Zooals men weet, was het doel van den
wedstrijd, foto's te krijgen van Den Helder,
die eventueel voor propagandistische doel
einden gebruikt konden worden.
Dit doel was het meest benaderd door den
len prijswinnaar, den heer A. A. Cornielje, die
tal van fraaie stadskiekjes had ingezonden.
De meest artistieke inzending was die van
den tweeden prijswinnaar, den heer W. C. J.
Verberne, die eenige juweeltjes van foto's had
ingezonden, terwijl de derde prijs door den heer
J. Lok in de wacht was gesleept met een
plaatje van de „Dorus Rijkers" in volle zee.
Het jury-lid, de heer Kreuger, sprak, na de
uitreiking, een kort woord over de verdienste
van de verschillende inzendingen en geloofde
zeker, dat de V.V.V. veel nut zou hebben van
het ter beschikking gekomen materiaal, bij de
samenstelling van een nieuwe gids.
De prijsuitreiking werd o.m. bijgewoond door
den heer Velthuijs, directeur van 't Verkeers
huis.
het costuum van dien tijd, Schubert's „Der
Hausliche Krieg",
Wij laten in dit en een volgend nummer nog
eenige interessante bijzonderheden volgen dit
koor betreffende.
A.s. Zondagavond treden in het Casino op
de „Wiener Saengerknaben" en wij zijn er
zeker van, dat het een avond zal worden van
groot muzikaal genot en een daverend
enthousiasme.
Naar wij vernemen, wordt een vrijwel ge
heel nieuw program ten gehoore gebracht,
doch zoowel Straus' „Blauwe Donau" als
Mozart's „Schlafe mein Prinzchen" staan er
op vermeld...
Zooals men zich nog zal herinneren, werd
bij het eerste optreden opgevoerd Offen-
bach's een-act-opera „Monsieur et Madame
Denis" en de in rococo-habijt gestoken jonge
lui maakten een alleszins imponeerenden
indruk.
Ditmaal zal gegeven worden, eveneens in
Van Maandag 19 tot en met Vrijdag 2$ October.
Gebouw Oostslootstraat (ingang le Vroon
straat), van 4 tot 10 u. Natuur Historisch
Museum.
Woensdag 21 October.
Musis Sacrum, 8.S0 u. Propaganda-revue
„Dat zal ik je bewijzen", Esperantovereen.
„Nova Sento".
Vrijdag 23 October.
Nieuwe Kerk, 8.15 u. Kerkconeert.
Zaterdag 21) October.
Casino, 8 u. Gymnastiekuitvoering „Pro
Patria".
pijnen te verdrijven is een Mijnhardt's Poeder.
Per stuk 8 ct.; doos 45 ct. Bij Uw Drogist.
Het instituut der „Wiener Saengerknaben"
werd gesticht bij decreet van Keizer Maximi-
liaan op 7 Juli 1498 met het doel te assis-
teeren bij de kerkelijke diensten in de Hof-
brugkapel. Het had niet alleen een zeer gun-
stigen invloed op de muzikale ontwikkeling
van het kultureele leven te Weenen, maar
was tevens een belangrijke instelling op het
gebied van opvoeding en onderwijs, omdat
aan een groot aantal begaafde, doch dikwijls
in behoeftige omstandigheden grootgebrachte
kinderen de mogelijkheid werd geschonken
gratis een uitstekende opvoeding te genieten.
De Keizerlijke familie had de kosten voor
deze opvoeding op zich genomen in het door
haar gestichte „Loewenburgische Konvikt"
terwijl als tegenprestatie van hen verlangd
werd hun heldere kinderstemmen te laten
hooren bij de kerkelijke plechtigheden.
Bij de ineenstorting der Habsburgsche
monarchie hield deze donatie op, zoodat het
koor moest worden opgeheven. Jaren bleef
de Hofbrugkapel verstoken van de „Saenger
knaben", hetgeen zich door een steeds minder
wordend bezoek geducht liet gevoelen. Ten
slotte was men zelfs door de groote onkosten,
veroorzaakt door de engagementen van solis
ten en koren, gedwongen de diensten geheel
te staken.
Belangrijke personen in het muziekleven,
gaven er zich spoedig rekenschap van, dat
de „Hofmusik", zooals de combinatie Wiener
Philharmoniker (Staatsopera-orkest), koor
van de Staatsopera en Wiener Saengerknaben
genoemd werd, een éénig instituut was in het
artistieke leven te Weenen en dat men, indien
één der elementen hiervan zou verdwijnen,
de geregelde uitvoering van unieke klassieke
meesterwerken zou moeten staken. Begin
1923 organiseerde men derhalve wederom uit
voeringen van plechtige Hoogmissen in de
Kapel en dacht daarbij tevens aan de reorga
nisatie van het instituut der „Saenger
knaben". De huidige Rector, Professor
Joseph Schnitt, stelde zich die reorganisatie
ten doel en werd zoo de herschepper van het
beroemde instituut. Regelmatig worden weer
ieder jaar tientallen missen van Haydn,
Mozart, Schubert, Bruckner benevens de
Italiaansche klassieken ten gehoore gebracht.
In een volgend nummer het een en ander
over de successen n& de reorganisatie.
Vergadering van het Centraal
Comité der Oranjevereenigingen
met de vertegenwoordigers der
buurtvereenigingen.
Gisteravond had in de bovenzaal van het
Kegelhuis bovengenoemde vergadering plaats.
Het was de voorzitter, de heer De Jong, die
de aanwezigen in een kort openingswoord wel
kom heette. Het deed den heer De Jong veel
genoegen, dat de buurtcomité's zoo rijk ver
tegenwoordigd waren. Het Centrale comité kan
echter nog geen plan van feestviering voorleg
gen, omdat het resultaat van de inzendingen
nog niet bekend is.
De Voorzitter geeft dan het woord aan den
secretaris, mr. Mulder.
De heer Mulder memoreert, dat op de vorige
vergadering is afgesproken, dat de buurt
comité's een plan de campagne aan zijn adres
zouden bezorgen. Tot nu toe hebben van de
ongeveer dertig buurtvereenigingen slechts
negen hieraan gevolg gegeven. Verder wijst hij
op het voordeel van een gezamenlijke Inkoop-
vereeniging. Dit is echter een punt, dat door
de buurtcomité's zelf moet worden uitgemaakt.
Hierna komt de heer Nijpels met de volgende
voorstellen. Ten eerste moet het centraal
comité eenig houvast hebben, daarom verwacht
dit comité, dat de buurtvereenigingen hun pro
gramma's voor 15 November a.s. zullen in
sturen en ten tweede, dat de buurtvereenigin
gen een percentage of anders een eventueel
overschot aan de centrale commissie zullen af
staan. Dit laatste in verband met het feit, dat
de inzameling danig tegenvalt. De heer Nijpels
Woensdag 21 Oct17.22 uur
25)
Toch was het spannend, elk oogenblik
iemand te kunnen verwachten, die haar
kwam ontvoeren. In gedachten was zij al aan
de geurige kusten van Tahiti, toen de reuk
ven de uien, die ze aan 't schillen was, haar
tot de werkelijkheid terugriep.
Was er wel nam in huis? Anders zou Jan
vvei nam in nuis aiiucis
morgen erg ongemakelijk zij n. Juffrouw
Greer behoorde tot de school, die gelooft, dat
't humeur van 't mansvolk afhankelijk is
het
--t voer, dat het krijgt. Zij was er van over
tuigd, dat men aan den eetlust van een man
on zien, hoe 't met hem gesteld was. Zoolang
de spijsvertering van een paard had, was
a"es in orde. Daarentegen, als hij niet goed
a'. was hq verliefd, ziek of dronken. Zij wist
et- Zij had eenige ervaring met haar echt
enoot, de „Fat". Waar was die ham toch?
Juffrouw Greer vond de ham nooit. Het
ücht ging uit) een zak daalde over haar hoofd,
etl smoorde haar ontstelden gil. Op hetzelfde
°°genblik gaf een sissende stem haar te ver
staan, dat zij, als ze zich koest hield, mocht
Wen leven, om op een meer gelegen tijdstip
e vertellen, wat zij te "ertellen had.
Juffrouw Greer wilde niet ongezeggelijk
^n en hield zich muisstil. Gevangen in een
stalen greep twijfelde zij niet, of het was met
haar gedaan. Maar ze werd enkel maar in
een stoel gekwakt, in dien stoel vastgebonden
met riemen, die in haar vleesch sneden. Juf
frouw Greer verkeerde in doodsangst, maar
haar „ernstige en zwijgzame" aanvaller kees
verder niet eens naar haar om.
Hij stond bij het open raam en tuurde op
lettend in den tuin. Het maanlicht glansde op
iets, dat hij in de hand hield. Plotseling
drukte hij zich tegen den muur met een uit
drukking, die niet veel goeds voorspelde voor
zeker iemand.
Die iemand was Clem Wade. Met doffe
oogen en een brandende pijn in zijn schouder
kwam hij langzaam langs het pad wankelen,
dat door den moestuin naar jufforuw Greer'3
keuken leidde. Nu het doel in zicht was,
scheen zijn laatste kracht hem te begeven,
en hij slingerde herhaaldelijk. Met een ver
wilderd gezicht, de eene bebloede hand tegen
de donkere vlek aan zijn schouder geklemd,
kwam hij onzeker op de keukendeur af.
H(j had die bijna bereikt, toen hij ineens
stil stond en zijn brekende oogen opsloeg. In
de omlijsting van het venster had hg een ge
zicht gezien, dat hij maar al te goed kende,
evenals de rustige hooge stem, die tegen hem
sprak.
,,'t Schijnt, dat ik mijn laatste werkje niet
goed gedaan heb," zei de Strooper zacht.
„Maar we kunnen het nog verbeteren."
Kijkend in die lachende oogen, deed de ge
wonde een wanhopige poging om te ontvluch
ten en zijn leven nog wat te rekken. Maar de
ander was hem te vlug af.
Juffrouw Greer hoorde de twee doffe plof
fen, maar ze kon slechts gissen wat er ge
beurde. Dat kostte haar weliswaar niet veel
moeite, want ze was nite geheel onbekend
met den klank van een geluiddemper, en de
gevolgen die het gebruik er van na zich
sleept.
Ze zat verlamd van angst in haar stoel,
terwijl de Strooper lenig door het raam
sprong en zich over den stervende heen boog.
Hij legde iets op Clem's borst en was spoe
dig in de schaduw verdwenen.
Juffrouw Greer hoorde haar aanvaller
gaan, maar bleef nog een heele poos doodstil
zitten. Toen zij tenslotte haar stem terug
kreeg, was 't eerst maar een zwak gerochel,
dat zij uitbracht. Het ging over in een ang
stig gegil.
„Miss Teyst! Miss Teyst! Help Barbara,
waar bent u?"
Waanzinnig van angst worstelde zij met
haar banden, en op de een of andere manier
slaagde zij er in, zich vrij te maken. Nog
bevend wierp zij den zak en de riemen ter
zijde en sleepte zich naar het raam.
Op den grond lag een gestalte, het hoofd
badend in het maanlicht, en iets anders,
maar volkomen onherkenbaar. Dat alleen
was voldoende om haar stil te maken, maar
het grimmige gezicht van Jan, zooals hij
naast den ontzettend verminkten Clem
knielde, was bijna even erg.
„Wat is hier gebeurd?' vroeg hij, en juf
frouw Greer merkte op, dat zijn stem on
gewoon koud en afgemeten klonk.
„Ik ik wist niet dat je terug was,"
hijgde zij. „Ik hoorde hem schieten hij
gebruikte een geluiddemper. Wie is dat?"
„Dat," zei Jan, „is Clem."
„In die kleeren? Goeie hemel, wat...!"
„Ik wil weten hoe dit gebeurd is!" viel
Jan haar streng in de rede.
Juffrouw Greer slikte en deed haar ver
haal zoo goed en zoo kwaad als zg kon. In-
tusschen had Jan gelezen, wat op het stukje
papier stond, dat de Strooper op de borst
van den vermoorde had gelegd: „De Stroo
per mist nooit twee keer," was er op ge
krabbeld.
Vóór juffrouw Greer uitgesproken was,
stak Jan het briefje weg en rees bedaard
overeind. Toen hij haar voorbijging, zag zij
iets in zijn hand, dat haar deed terug
deinzen. Zoekend ging hij door de beneden
kamers, maar hij vond er niets verdachts, en
boven evenmin. Tenslotte ging hij Barbara's
kamer binnen en schakelde het licht aan.
Juffrouw Greer volgde hem zenuwachtig.
Op elk ander oogenblik zou het gezicht
van Barbara's warrig haar op het witte
kussen, door een ronden en niet minder wit
ten arm beschermd, Jan's bewondering heb
ben opgewekt. Nu keek hij onderzoekend op
haar neer, raakte haar schouder aan en
schudde haar ruw.
Zij bewoog zich een beetje in haar slaap,
maar dat was al, en ook toen hij haar weer
schudde, nog ruwer dan eerst, bereikte hij
niets. Toen zag hij een glas staan op een
tafeltje bij haar bed. Hij nam het in de hand
en snoof de lucht op.
„De Strooper doet geen half werk," zei hij.
„Barbara's slaappoeiers zijn er in gedaan."
Hij keerde zich om en staarde in gedach
ten uit het raam. Juffrouw Greer was erg
bang, alleen gelaten te worden en voegde
zich bjj hem.
„Mijn hemel, Jan," fluisterde zij bevend.
„Wie is het toch, Jan? Ik ben bang we
zjjn niet veilig met die schaduw bij ons, die
komt en gaat kijk!"
Dat laatste woord was bijna een gil, en
toen hij de richting van haar wijsvinger
volgde, zag hij in de oprijlaan de schim van
een man, die na een oogenblik weer ver
dwenen was.
Als een bezetene stormde Jan de kamer
uit, waarbij hij juffrouw Greer haast om
verwierp. Krijschend smeekte zij hem, haar
niet alleen te laten, en tuimelde achter hem
aan de trappen af, maar bij de deur bleef
zij toch staan om hem zijn dollen ren alleen
te laten vervolgen. Toen hij bij de poort
kwam, tuurde hij in beide richtingen, maar
zoover als hij in het donker zien kon, was
de weg verlaten. Daarom keerde hij weer
terug, en vond juffrouw Greer op de treden
van het bordes ineengedoken zitten.
„We zijn hier niet veilig, zeg ik je," griende
zij. „We zijn niet veilig. Wat moeten we toch
doen, Jan? Wie heeft het gedaan? In
's hemelsnaam, zeg eens iets!"
„De Strooper," antwoordde Jan, en liet
haar het briefje zien.
„De Strooper' Wie is dat?"
„Hoe voor den duivel weet ik dat?"
snauwde hij, en het was de eerste keer, dat
zij hem hoorde vloeken. „Hoe toch in 's hemels-
op met dat gejank. Ik wil nadenken."
Hij ging naar binnen en liet zich in de
hal in een stoel vallen. Juffrouw Greer ging
hem achterna en sloot de deur.
„Wat moeten we nu doen?", fluisterde zij.
Barbara mag het niet weten."
„Dat zal ze ook niet," beet Jan haar toe,
„en hou nou je mond dicht. We zijn in geen
onmiddellijk gevaar. Je zei immers, dat de
Strooper een geluiddemper gebruikt heeft?
Goed, niemand dan jij heeft het dus ge
hoord."
Zijn ongevoelige hardheid deed juffrouw
Greer verstommen. Er waren sommige om
standigheden, die zij nog niet goed begreep,
en zij keek hem argwanend aan.
„Wanneer ben je thuis gekomen?" vroeg
zij.
„Juist toen je begon te gillen."
„Geef je je woord daarop?"
Hij lachte wreed. „Denk je misschien, dat
ik hem neergeschoten heb? Gek! Ik heb
Clem uitgezonden om de flat van zijn broer te
doorzoeken. Vermoedelijk heeft hij dat ook
gedaan. Zegt je dat misschien iets?"
Maar juffrouw Greer bleef hem arg-
