De bewoners passen zich aan BUITENLAND De wankele Roe- meensche troon Polen tegen Dantzig WOENSDAG 4 NOVEMBER» Scheepvaartstaking in Amerika breidt zich uit Voorzorgmaatregelen voor de verkiezingen in Amerika Geen Russische luchtvaartbases in Tsjecho-Slowakije Een nieuw Iran Teheran. In October. Het is in hooge mate belangwekkend een land, dat in'volle ontwikkeling verkeert, yoor eenigen tijd te verlaten om er daarna terug te keeren. Dan eerst krijgt men een juisten indruk van wat er wordt tot stand gebracht. Ik kwam thans door geen dorp, geen stad in Iran, of er waren veranderin gen, verbeteringen, vergeleken bij een jaar geleden, toen ik dat land verliet. Het waren niet slechts nieuwe werken van openbaar nut, groote nijverheidsondernemingen, die ik te aanschouwen kreeg, ook kleine onder nemers en particulieren hadden zich aan gepast aan den vooruitgang. Het hotel te Kerinde bijvoorbeeld, waar ik twee jaar geleden eenige dagen woonde en thans een smakelijk kippetje genoot, had er intusschen een nieuw eetzaaltje bij gekregen. In het zelfde stadje zag ik nieuwe, meer moderne winkels, nieuwe, keurige woningen. Verder op waren er suikerfabrieken, die ik in aan bouw had gekend en die zich thans in volle werking bevonden, een groote petroleum- raffinaarderij, villa's, ergens een nieuw groot postkantoor, een nieuwe brug, in stadjes en dorpen nieuwe plantsoenen met duizenden kleurige bloemen. Ruim tien jaar is het ge leden, dat de huidige sjah-in-sjah Reza Pach- levi het volk van Iran uit een eeuvvenlangen dommel opwekte en ik vroeg me af hoe dit land er na nog eens tien jaar uit zal zien. Merkwaardig is het op te merken hoe de Iraniërs zich bij dit alles aanpassen. Ook hier ligt weder een diep verschil tusschen hen en de Arabieren bijvoorbeeld. Verklaar baar is dit verschijnsel: de Iraniërs behooren tot de oudste dragers der menschelijke be schaving en ook nu nog kan men niet geheel overzien hoeveel onze eigen Europeesche beschaving aan hen te danken heeft. Bijna vijf-en-twintig eeuwen geleden, toen ons werelddeel nog diep in den nacht der bar- baarschheid lag verzonken, had Iran (onder Darius den Eersten) reeds een georganiseer de rechtspleging, een muntwezen en een postdienst, waarbij boden te paard de berich ten over brachten en in posthuizen van paarden konden verwisselen. Herhaaldelijk onderweg werden bij politie posthuizen onze paspoorten gevraagd. Nieu welingen in het land zullen deze herhaalde controle onbegrijpelijk vinden, menschen, die het land kennen, zullen het nut van dezen maatregel inzien. Iran heeft in verhouding tot zijn bevolking zeer uitgestrekte grenzen, die zeer moeilijk voldoende te bewaken zijn en dit maakt een controle ook in het bin nenland gewenscht. De avond begon reeds te vallen, toen we de stad Kermansjah binnen reden. Daar zouden we eten, maar tevens drong zich de vraag op, of we daar dien nacht zouden blijven, dan wel verder rijden tot Hamadan, het oude Ecbatan, de vroegere hoofdstad van het rijk der Meden, nog een afstand van bijna tweehonderd kilometer. Ik gevoelde voor een voortzetting van den tocht in nachtelijk duister niets, daar ik wist hoe moeilijk de weg zou worden, vooral in het gebergte van Assadabad, waar we langs diepe afgronden zouden moeten klim men tot een hoogte van meer dan 2300 meter. Daarbij kwam, dat de chauffeur reeds meer dan twaalf uur zwaren dienst achter zich had, zoodat het volgens mij onmenschelijk en roekeloos zou zijn met hem den nachte lijken tocht door een zoo moeilijk gebied te wagen. De Lazaristen-pater, die voor het eerst in Iran kwam en het land en de moei lijkheden van den weg tusschen Kermansjah en Hamadan niet kende, wenschte den vol genden avond zoo vroeg mogelijk te Teheran te zijn en wilde dus doorrijden. Van dezelfde meening waren de twee andere reizigers, de Griek en de Italiaan. Deze hadden te Hamadan vrienden, bij wie ze kosteloos zou den kunnen logeeren, terwijl ze te Kerman sjah hun hotel zouden moeten betalen. Al mijn betoogen en uiteenzettingen hielpen niets en met drie stemmen tegen mijn stem werd besloten, dat we nog in den nacht verder zouden trekken. Het liep tegen zeven uur, toen we Kerman sjah verlieten in volle duisternis. Ik had een zeer zwaar hoofd in het geval, maar kon niet anders, dan me bij de beslissing van de meerderheid neer te leggen, ook al han delde deze meerderheid zonder kennis van zaken. Zooiets komt niet alleen in een auto mobiel, maar ook wel eens in een staat voor. Twee kilometer ongeveer buiten de stad kwamen we bij een politieposthuis, waar weder de paspoorten en ook de papieren van den automobiel moesten worden gecontro leerd. De officier in het posthuis had ver moedelijk betreffende een nachtelijken tocht over het gebergte van Assadabad dezelfde meening als ik, al zeide hij dit niet. Hij achtte het noodig, dat de chauffeur, a vo rens den tocht voort te zetten, eerst eens n) den daartoe aangestelden ambtenaar de rem men liet nazien. Wij moesten daarvoor terug Reza Pachlevi, de Sjah-in-Sjah van Iran. naar Kermansjah. Het kantoor van den be trokken ambtenaar bleek echter reeds ge sloten en de chauffeur zond een knaap uit om dien ambtenaar te zoeken. Mijn drie mede-passagiers waren niet tevreden met dit alles, maar ik stond tegenover het geval anders. Ik wilde niet wachten tot de ambte naar gevonden was en verliet den automo biel, zeggend tot den chauffeur, dat ik me naar het Hotel Hellal begaf. Twee uur later verschenen daar ook de drie andere reizigers met den chauffeur. Het onderzoek der rem men had plaats gehad, maar het was nu toch te laat geworden nog dien nacht den tocht voort te zeten. De andere passagiers waren ontstemd en min of meer boos op mij, alsof ik in dezen schuld had. Besloten werd, dat we den volgenden morgen drie uur, dus lang voor het aanbreken van den dag, de reis zouden vervolgen. Tegen dit vroege uur had ik geen bezwaren. Bij het moeilijkste gedeelte van den weg, het gebergte van As sadabad, zouden we dan eerst komen als het reeds dag zou zijn geworden. Liep alles een weinig mede, dan zouden we den vol genden avond de hoofdstad van Iran, Tehe ran, kunnen bereiken. Voor ons allen waren in Hotel Hellal ka mers ter beschikking. Hoe het den anderen reizigers gegaan is, weet ik niet, maar ik heb dien nacht zeer weinig geslapen, daar ik, niettegenstaande mijn vermoeidheid', eerst na middernacht te bed ben gegaan. In de groote eetzaal van het Hotel werd namelijk een groot feest gevierd, een zeldzaamheid in het zeer rustige Kermansjah. Het was een feest van Armeniërs, wat de ouderen aanging meest oud-bewoners van Turkije. Deze menschen zijn reeds jaren ge leden voor de vervolging uit Turkije weg gevlucht en ze hebben in Iran een nieuwe woonplaats en verdraagzaamheid gevonden Onder elkander spreken deze menschen nog hun eigen taal, het Armeensch, maar allen kennen ook nog Turksch en Perzisch en velen spreken bovendien nog èén of meer Europeesche talen. In de met bloemen ver sierde zaal waren er ongeveer honderd-vijf- tig bijeen, mannen eri vrouwen, onder hen vele kooplieden en handwerkers, maar ook twee geneesheeren, die in Rusland hadden gestudeerd, een tandarts en een advocaat. Aan één tafeltje zat ik met drie andere niet- Armeniërs, een Perzische Jood, een Zwitser, landbouwkundige in dienst der Iransche regeering, en een Arabische chauffeur uit Syrië, die evenals de andere uitstekend Fransch bleek te kennen. Nu en dan kwamen Fransch of Engelsch sprekende Armeniërs 'n beetje met ons praten. Er was een Armeensch orkestje van zeven man, waarvan vooral de harmonica-speler buitengewoon begaafd bleek. Hij speelde herhaaldelijk wonderlijke fantasieën over oude Armeenseclie liederen en ook Armeensche dansen werden uitge voerd. Zoowel de dansen als de muziek deden sterk denken aan de dansen en de muziek, die wij als „Russisch" kennen. Hierbij mag men wel aannemen, dat niet de Russen de Armeniërs, doch de Armeniërs de Russen beïnvloed hebben. Het zou niet de eerste maal zijn, dat de overwinnaars met de wapenen de beschaving der overwonnenen overnemen, tenminste gedeeltelijk. Hoe belangwekkend deze feestavond en mijn wonderlijk gemengd gezelschap ook waren, toch besloot ik een half uur na mid dernacht een weinig rust te nemen. Op mijn kamer liet ik me slechts gedeeltelijk ont kleed in mijn bed vallen, maar toen ik iets meer dan 2 uur later opstond om de verdere reis naar Teheran te aanvaarden, was het feest in de eetzaal nog niet ten einde. De talentvolle harmonica-speler had zijn laatste Armeensche melodie nog niet gespeeld. J. K. Brederode. Geruchten omtrent complot tegen Koning CaroL In sommige kringen te Londen meent men, dat koning Carol plotseling besloten heeft kroonprins Michael naar Tsjecho-Slo- wakije, vanwaar hij inmiddels reeds is te ruggekeerd, mede te nemen, uit vrees voor een poging den prins tot hoofdfiguur te maken van een complot tegen den troon. De „Daily Telegraph" deelt in dit ver band mede, dat prinses Helena, de vroegere gemalin van Koning Carol, onlangs heeft medegedeeld, dat zij op het punt stond, een bezoek aan Boekarest te brengen, teneinde een maand bij haar zoon te vertoeven. Toen haar huwelijk met Koning Carol was ontbonden, is bepaald, dat zij het recht zou hebben om elk jaar een maand bij Prins Michael in Roemenië door te brengen, en dezen voorts nog een maand in het buitenland bij zich te hebben. De aankondiging van de op handen zijn de aankomst van Prinses Helena te Boeka rest volgde op een aanval op den Koning en zijn vermeende fascistische neigingen door den leider van de nationale boeren partij, dr. Julius Maniu. Koning Carol oor- HILVERSUM H Orkest Concerten VARA Orkest Nieuwsberichten A.N.P. Gramofoonmuziek Lichte Muze Melody Circle Melody Circle Godsdienstige Uitz. Morgenwijding VPRO Dansmuziek Flierefluiters Dansmuziek Lezingen De positie van de werkloozen voorheen en thans Sociale verzekering Huwelijksverhoudingen Orgelbespelingen Orgelspel Voor de jeugd Voor de kinderen Solisten-concert Zang en Orgel Sport. Sportuitzending Diversen Keukenpraatje Voor de vrou Radio Tooneel •o o 4) *-> a o O 8.00 10.15 12.00 10.00 11.30 tx> cö •O •O 5.30 1.00 12.15 2.00 3.05 9.30 2.30 •0 HILVERSUM I •o V ho o! ■O ■o c O 2 n O O O Nieuwsberichten A.N.P. 8.00 10.00 8.03 Gramofoonmuziek 8.15 12.15 9.45 1000 2.00 10.20 7.15 Godsdienstige Uitz. 8.15 Schriftlezing NCRV 8.00 11.30 Morgendienst NCRV 10.30 Dankdienst voor het 10.30 gewas NCRV 815 Lezingen Landbouwhalfuur i NCRV - 6.00 Onderwijsfonds voor de Scheepvaart NCRV 6.30 Natuur Hlst. Causerie 9.30 NCRV 7.15 Orgelbespelingen Orgelspel NCRV 4.00 Voor de jeugd 7.40 Kinderuur NCRV 5.00 11.00 Solisten-concerten Zang en piano NCRV 12.00 3.00 Viool en Piano NCRV Sport 10.05 Schaakcursus NCRV Diversen 10.05 Hollands Harpkwartet NCRV 12.30 7.00 8.45 1 KONING CAROL. deelde het daarop beter, Prins Michael met zich mede te nemen naar Joego-Slavië, of schoon de prins hier niet veel zin in gehad zou hebben. Koning Carol zou een aanzien lijk bedrag aan geld aan prinses Helena hebben aangeboden, indien zij slechts wil afzien van haar recht, Roemenië te bezoe ken. Naar de Atlantische havens overgeslagen. De scheepvaartstaking is uitgebreid tot de Atlantische havens. San Francisco blijft het brandpunt der moeilijkheden en naar de Daily Telegraph meldt, heerscht daar een soort noodtoe stand. De scheepvaartmaatschappijen heb ben geweigerd, de onderhandelingen te her vatten, zoolang de arbeiders blijven staken. De toestand is nog verergerd door de sluiting van levensmiddelenzakcn tenge volge van het feit, dat een duizendtal be dienden van levensmiddelenmagazijnen in staking zijn gegaan. Er worden steeds meer schepen vastge houden en men vreest, dat aan vele hiervan ernstige schade zal worden berokkend, aan gezien de bond van scheepsmachinisten zijn leden order heeft gegeven de machine kamers te verlaten. Transpireerende beambten van de Pana- ma-Pacific Steamship Line zagen zich ge noodzaakt, hun jas uit te trekken om te helpen bij het meren van een groote lijn- boot te San Pedro, de haven van Los An- geles. Postende stakers zagen hierbij met een minachtenden glimlach toe. In regeeringskringen heeft men den vrees te kennen gegeven, dat in Alaska en op Hawaii de levensmiddeh nvoorziening wel eens gevaar zou kunnen loopen, indien de verschepingen niet over eenige weken zijn hervat. Te Portland, San Pedro, Seattle, San Die- go en in vele andere Zuidzeehavens ligt de scheepvaart volkomen stil. De misdadigers worden tijdelijk ingerekend. De chef van de politie van New York heeft gelast, dat alle personen, die reeds enkele malen wegens misdaden zijn gestraft, vóór hedenochtend gearresteerd moeten zijn en moeten worden vastgehouden tot morgen. De politie is derhalve gisterochtend begon nen met een uitgebreide razzia in alle be kende schuilplaatsen van misdadigers. Naar aanleiding van het bericht van Duitsche zijde, dat in Tsjecho-Slowakije steunpunten voor de roode luchtstrijdkrach ten geschapen zijn, publiceert de „Prawda" een tegenspraak, waaraan 't volgende ont leend is. Het Sowjet-Russische blad „Na Strasse" heeft in zijn nummer van 8 Februari een kaart gepubliceerd met het onderschrift „nieuwe vliegtuigbases in Tsjecho-Slowa kije". In een bericht van Duitsche zijde om trent de publicatie van deze kaart was het woord „nieuwe" vervangen door „onze" In het Duitsche bericht is volgens de „Prawda" welbewust verwezen naar een Sowjet-Russisch blad, dat in het buitenland een geringe verspreiding heeft, daar het zoodoende moeilijk zou zijn, de juistheid van het misleidende bericht te controleeren. Het bericht is, aldus de „Prawda", ge richt tegen 't Russisch-Tsjechoslowaaksc.h verdrag van wederzijdschen bijstand. Het is, zoo besluit het blad, geen toeval, dat deze nieuwe lasterende uitval van Berlijn tegen het Russisch-Tsjechoslowaaksch ver drag juist samenvalt met een verscherpten aanval der Duitsche fascisten op Tsjecho- Slowakije. Scherpe woorden van de Fransche pers. Met betrekking tot den aanval, die een dezer dagen door militante nationaal-socia- listen is gepleegd op Poolsche onderdanen, wijst de Gazeta Polska erop, dat er twee Danziger vraagstukken bestaan. Het eerste is het geschil tusschen de Vrije Stad en den Volkenbond, waarin Polen een bemiddelende rol speelt en de zaak langs normalen weg door besprekingen tusschen den minister van buitenlandsche zaken en den Danziger senaat tracht te regelen. Het tweede vraagstuk wordt gevormd door de rechten van Polen te Dantzig en de rechten der Poolsche staatsburgers, die in de Vrije Stad wonen. Tegen de aanvallen op Poolsche staatsburgers zal het geheele Poolsche volk zich krachtig verzetten. De Poolsche regeering zal het statuut van Polen te Danzig verdedigen, en de aanhan» gers van een politiek avontuur te Danzig kunnen niet op de lijdzaamheid van Polen rekenen. EEN MERKWAARDIGE OOSTENRIJKSCHE STATISTIEK. Uit officieele cijfers, welke zoojuist gepu bliceerd zijn, blijkt dat van de soldaten, die in den wereldoorlog gewond zijn, er meer na den oorlog aan hun verwondingen be zweken zijn dan tijdens de gevechten. In den strijd zijn namelijk gesneuveld 8.538.000 soldaten, terwijl 15.000.000 pas na den oorlog aan de tijdens den strijd opge- loopen verwondingen zijn overleden. Van de soldaten, die in den wereldoorlog gewond zijn, zijn er 4.247.000 nog in leven. AMERIKAANSCH SCHIP OP DE ENGELSCHE KUST VERGAAN. De reddingboot van Saint Ives in Cornwall heeft 'in den afgeloopen nacht 33 leden van de bemanning van het Amerikaansche schip „Bessemer City" gered. De „Bessemer City" was op de rotsen bij Saint Rennenis geslagen. WERKEN VAN EDGAR WALLACE IN DUITSCHLAND VERBODEN. De schrijver zou een jood zijn geweest. De Duitsche autoriteiten hebben thans ook de werken van Edgar Wallace in den ban gedaan, en wel naar aanleiding van ge ruchten, dat de bekende schrijver een jood was. Een zoon van den schrijver heeft gis teren de juistheid van dit gerucht tegenge sproken, en verklaard, dat zijn vader de zoon was van een Schotsche moeder en een Officier van het Britsche leger, afstammen de van een zuiver Engelsche familie. Hij zeide ervan overtuigd te zijn. dat de zaak wel weer in orde zou komen. BINNENKORT ERKENNING VAN ABESSINIë DOOR OOSTENRIJK? Naar de Daily Telegraph meldt, verwacht men in welingelichte kringen, dat de Oosten rijksche regeering binnPn enkele dagen me- dedeeling zal doen van de officieele erken ning van de Italiannsche souvereiniteit over Abessinië. Hongarije en Albanië zullen dit voorbeeld waarschijnlijk volgen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 3