V isscherij
Texel
he^?UveXXeltr;an f
Nederlandschc Reisvereeniging.
Verslag vergadering
„Het Witte Kruis".
Auto over den kop geslagen.
Vertrokken personen.
Licht op voor alle voertuigen
Burgerlijke Stand van Den Helder
hoofdklasse van den Nederlandschen Dam bond
en dat is voor den dammer wel een bijzondere
onderscheiding. Terecht spoorde de heer Rab
de spelers aan om te trachten die eervolle
plaats te behouden en door het spelen tegen
Sterkere tegenstanders het spelpeil nog meer
op te voeren.
De heer J. C. Kossen, lid van de Feestcom
missie, nam het woord van den heer Rab over
en luidde het eigenlijke feest in. Die inzet
werd gevormd door een polonaise, welke, in
afwachting van de komst van den heer Schaap
van het Dansinstituut „Mouton", die het ver
dere bal leidde, onder leiding stond van nie
mand minder dan professor Melorini. Het ge
volg was, dat de stemming er dadelijk inzat en
het zou blijken, dat het niet van tijdelijken aard
was, in het tijdsbegrip van dezen avond ge
sproken althans, want zoolang wij tegenwoor
dig waren, hadden de dames en heeren veel
pleizier.
Het feest was dan ook alleraardigst gearran
geerd. Zoo hadden op het tooneel enkele attrac
tieve manipulaties plaats. Daar was b.v. een
mijnheer Piet Schuts, die zich als een verdien-
stelijk karakterkunstenaar ontpopte. Zoo be
gon hij heel goed als de boer, die wegens het
behalen van een eersten prijs op een varkens
tentoonstelling, zóó populair werd, dat hij tot
raadslid van zijn dorp gebombardeerd werd.
Ook in de volgende voordrachten werden we
getroffen door enkele kernachtige, geestige
vondsten, doch van dit genre moet men niet
te veel opgediend krijgen. Zooals alles waar
„te" voorkomt eigenlijk niet gewenscht is.
Dan heeft de langzamerhand tot een bekend
heid uitgegroeide professor Melorini weer eens
van zijn kunnen op het gebied van goochelen
en buikspreken blijk gegeven. Zijn tricks von
den weer een dankbaar publiek, maar bepaald
enthousiast was men over zijn optreden met
„Greetje". Het is een oude kunst dat buik
spreken, maar het vormt toch altijd nog
een dankbaar „nummer". En zeker, zooals het
door onzen plaatsgenoot verzorgd wordt..
Van louter pleizier trokken twee leden van
het nieuwe huisorkest van de familie Burger
de Bühne op. Een van hen haalde de gekste
capriolen met een viool uit, pleegde er ook jiog
muziek mee en gaf even later een zeer goede
solo op de saxofoon, de bekende „Lachende
Saxofoon".
Tusschen de bedrijven door kwam er ook een
amateur voor het voetlicht. Dat was de jonge
man Dissel, die op zijn mondharmonika een
marschen-potpourri ten beste gaf.
Tusschen de verschillende nummers door
danste men lustig een ouden wals of een dans
van moderne allure. Maar dat was niet alles.
Men moet n.1. weten, dat de leden van de club
een jaar lang hadden gespaard om dit feestje
te kunnen vieren. Er was goed gespaard ook,
want alle aanwezigen werden getracteerd, het
geen, wel begrijpelijk, zeer op prijs werd ge
steld. Iemand naast ons noemde het „een
goede boel", welke kernachtige ontboezeming
we hier gaarne citeeren als een juiste qualifi-
catie van het geheel.
Op elke Heldersche fuif hoort een tombola.
Zoo ook hier. Een ontzaglijke hoeveelheid prij
zen had den heelen avond al veler blikken ge
trokken en eindelijk was het moment van de
verloting daar. Nu, het viel bepaald niet mee
om er met een „niet" af te komen. Zoo dacht
een mijnheer in onze nabijheid, dat hij toch nog
buiten de prijzen zou vallen, toen het laatste
nummer, dat getrokken werd, hem als den
winnaar van den mooisten, althans lekkersten,
prijs, en reusachtige fruitmand, aanwees.
Ook mevrouw Schaap won een prijs, n.1... de
5 gratis danslessen, die door haar man be
schikbaar gesteld waren... „Dat moet je mee
maken", zou „Greetje" van Melorini zeggen.
Het feest heeft lang geduurd, wat geen won
der was, gezien de gezellige sfeer, waarin de
uurtjes schenen om te vliegen. Het laatste wat
wij gezien hebben was het kunstje om met een
excentrieken bril over een rechthoek te loo-
pen. Door velen werd naarstig getracht om het
kunststuk te volbrengen, doch of er nog iemand
in geslaagd is, kunnen we helaas niet meie-
deelen, daar het klokje van gehoorzaamheid
voor ons reeds geslagen had.
Wel kunnen we hier vastleggen, dat de
H.D.C. eer van haar werk gehad heeft en dat
de avond volkomen aan de gestelde verwach
tingen beantwoord heeft. De donateurs hebben
„iets" voor hun donatie gehad, waarover
zij zich niet zullen beklagen.
Bovengenoemde reisvereeniging is in de
gelegenheid gesteld a.s. Woensdag aan de
Hoofdgracht de Koninklijke stoet te zien
passeeren.
Voor bijzonderheden verwjjzen wij naar de
desbetreffende advertentie in dit nummer.
In het verslag over deze vergadering werd
door ons geschreven, dat de heer Kamman
gezegd zou hebben, naar aanleiding van een
vraag van den heer De Bie, dat de salarissen
van de zusters nog zeer behoorlijk big ven
(f 1800.— en geen last hebben van pensioen
aftrek.
De heer Kamman verzoekt ons thans er op
te wijzen, dat door hem beweerd is, dat hij
zijn spijt uitgedrukt heeft over de noodzake
lijke korting, doch dat men zich gelukkig
mag prijzen, dat de salarissen hier de ver
gelijking met die van andere inrichtingen wel
doorstaan kunnen. Ook voor pensioen wordt
eerst dan gestort, indien de zusters voor een
zekeren leeftijd in dienst zijn gekomen.
Te hard gereden?
In den nacht van Zondag op Maandag, te on
geveer 2 uur, is een luxe-auto, afkomstig van
Wieringen, en rijdende in de richting Den
Oever, tusschen de Kooy en Van Ewijcksluis,
over den kop geslagen.
De inzittenden kwamen, behoudens enkele
niet ernstige ontvellingen, goeddeels met den
schrik vrij.
Naar men ons mededeelde, zou uit de ach
tergelaten sporen gebleken zijn, dat de auto
met zeer groote snelheid gereden had.
De inzittenden zijn niet bekend.
J. A. van den Bos, R.K., matroos le kl.,
en echtgen., naar Amsterdam, Mataramstr.
22 Ihg.
H. van der Linden, N.H. hulp in de huis
houding, naar Overschie, Dorpsstraat 5.
L. M. van Hese en gez., geen, naar Hilver
sum, Lorentzweg 53a.
H. Wieringa en gezin, N.H.,. matroos le kl,
naar Amsterdam, Ternatestraat 271.
H. Schwarz, Isr., hulp in de huish., naar
Rotterdam. Dr. Heijmans Slotlaan 31.
J. M. Dordtmundt, O.B.C., electricien, naar
Johannesburg.
P. Dekker R.K., en echtgen. N.H., naar
Zuid-Scharwoude, Dorpsstraat B 29.
H. van Diest, geen, naar Zuid-Scharwoude,
Dorpsstraat B 29.
W. Boon en gezin, Chr. Ger., naar Rotter
dam, Mathenesserstraat 119a.
Alida H. C. de Wit, N.H., naar Hilversum,
Serdanglaan 4.
R. Vredeveld, geen, korp.-torpedom., naar
Soerabaja.
I. Nicolai, geen, dienstbode, naar Amster
dam, Diezenstraat 301.
E. Manuelsvan Haren en zoon, geen, naar
Zutphen, Hoven, Weg naar Voorst 1A.
H. Bodenstaff en gezin., geen, timmerman,
naar Hilversum, Neuweg 247.
M. H. van der Vlietde Haas, N.H., naar
Hengelo (O.), Breemarschweg 49.
L. Vlasblom, Ev. L., naar Haarlem, Korte
Hofstraat 2.
H. W. Verel en gezin, N.H., sergeant-schrij
ver, naar Soerabaja.
J. Muntjewerf, N.H., arbeider, naar Anna
Paulowna, Molenvaart 283a.
H. Lopes Dias, Irs., winkelier, naar Amster
dam, Damstraat 10.
M. H. van Baaren—v. Gersteling, R.K., naar
Amsterdam, Willem de Zwijgerlaan 114 II.
J. Focke en gezin, N.H., luitenant ter zee
2e kl., naar Amsterdam, Dintelstraat 4 I.
H. P. B. BossongOosthuizen, geen, naar
Amsterdam, Bataviastraat 29.
H. H. A. Spijker, R.K., naar Amsterdam,
Bataviastraat 29.
W. A. Glotzbach, R.K., naar Amsterdam,
Bataviastraat 20.
C. J. Bouw, R.K., bootsman, en echtgen.,
N.H., naar Soerabaja.
A. T. H. Gebbink en gezin, R.K., naar Am
sterdam, Cornelis Krusemanstraat 56/8.
Het minste tandbederf,
indien U poetst met wat goeds, dus met
robe 60 en 40 ct. Doos 20 ct. IVORCJL
S. J. C. Stip—Clasener, R.K., naar 's-Gra-
venhage, 's-Gravenzandelaan 89.
H. J. Johannes, R.K., en gezin, N.H.,
korp.-marinier, naar Rotterdam, Linker Rot-
tekade 56.
L. W. F. Kasteelen en gezin, geen, sergt.-
machinist, naar Soerabaja.
R. Petter, N.H., dienstbode, naar Anna Pau
lowna, Middenvliet 16.
S. Bergman, geen, sergeant-machinist, en
gezin, naar Soerabaja.
Eduardina Maria Rijnders, R.K., naar Am
sterdam, Haarlemmer Houttuinen 1031.
P. J. G. Marcusse, R.K., koopman, naar
Amsterdam, Haarlemmer Houttuinen 1031.
N. de Man, N.H., en gezin, R.K. los-werk-
man, naar Amsterdam, Haarlemmer Hout
tuinen 103.
D. 't Hooft en echtgen., sergeant-machinist,
naar Soerabaja.
Johanna C. Brouwer, R.K., naar Amster
dam, Waldeck Pyrmontlaan 14 boven.
Anna W. A. Troost, N.H., naar Hengelo
(O.), Willemstraat 30.
A. BusEnnes en zoon, geen, naar Gronin
gen A-weg 8.
H. C. Kremer, N.H., le luitenant der art.,
naar Bergen op Zoom.
Wed. H. J. Verburg—van Eek, N.H., naar
Rotterdam, Aleidisstraat 79a.
D. van der Monde, R.K., matroos le kl., en
echtgen., Ev. L., en zoon, geen, naar Amster
dam, Orteliusstraat 355 IIhg.
J. LugtenNijhuis en kinderen, geen, naar
Hengelo (O.), Mariastraat 46.
R. van Gennep en gezin, G.K., naar Rheden,
Groenestraat 38.
K. W. M. Brantjes en echtgen., R.K., le
luitenant der artillerie, naar Bergen op Zoom,
Potterstraat 20.
Marijtje van Amesfoort, geen, naar Zoeter-
meer, Dorpsstraat 18.
T. de Klerkvan Ommeren en dochter,
geen, naar Vlissingen, Koudehoek 29.
A. P. van Dorstvan Boven, R.K., naar
Roosendaal en Nispen, Langestraat 58.
G. van Leeuwen, R.K., wagenrijder, naar
Alkmaar, van der Woudestraat 67.
C. Beijer een echtgen., geen, marinier le kl.,
naar Rotterdam, C. Trompstraat 10 IIhg.
A. C. BliekendaalSturk, G. K., naar Schie
dam, Parallelweg 136 A.
J. H. van Schaik, geen, matroos le kl., en
echtgen., H. Ev. L., naar Amsterdam, 2e
Ceramstraat 36 Ihg.
J. Breel en gezin, N.H., sergeant der mari
niers, naar Soerabaja.
R.K. Roomsch Katholiek
O.K. Oud Katholiek.
N.H. Ned. Hervormd.
G.K. Geref. kerk.
D.G. Doopsgezind.
Geen geen godsdienst.
De trawler „Adriatic" IJM. 18 is met ge
broken schoorsteen, tengevolge van den storm
te IJmuiden binnengeloopen en moet nu her
steld worden, zoodat het eenigen tijd zal du
ren voor 't schip weer zee zal kunnen kiezen.
We zouden dit niet vermelden, indien het
niet was de trawler, die, met behulp van de
Gemeente Noordwijk, door werklooze vis-
schers in de vaart was gebracht.
Zooals we hebben gemeld, verkregen deze
visschers met hun eerste reizen een goed
resultaat. Daaraan is nu plotseling weer een
einde gekomen en daaruit zullen weer gevol
gen voortvloeien, zoowel voor de bemanning
als voor de gemeente Noordwijk.
Dit is nu inderdaad het risico van het be
drijf en met de exploitatie mag daarmee ook
wel rekening worden gehouden. Het reser
veeren van een zeker bedrag van de besom
ming voor dergelijke gebeurlijkheden zou dan
ook wel gewenscht zijn.
Dinsdag 3 Nov.
16-56 uur
De Ned. Vischhandel publiceert een bericht,
waaruit blijkt, dat men, zelfs in den groot
handel zich niet ontziet practyken uit
oefenen, die niet door den beugel kunnem
Ziehier het feit. zooals dat in het genoemde
orgaan wordt vermeld:
Iemand ontving een vraag voor de levering
van tong voor 100 couverts. De vischhande-
laar (lid van den Ned. Bond van Kleinha
laren) gaf prijs op en nam niet meerdan
15 winst. Daarvoor moest de tong panklaa
gemaakt worden.
Den volgenden dag ontving hij echter de
mededeeling, dat het niet noodig was, doordat
uit IJmuiden een prijs was binnengekomen,
die 60 lager was.
Dit scheen den kleinhandelaar onmogelijk,
maar men zou hem roepen als de visch was
aangekomen.
Doch wat bleek toen? Men had geen tong,
maar gefileerde schol gestuurd.
Voor deze gefileerde schol was door een
groothandelaar uit IJmuiden 75 cent per pond
berekend.
Het is niet te verwonderen, dat het orgaan
met verontwaardiging van dit feit melding
maakt en het is de vraag of dit rechtens te
verantwoorden is.
Meende men op het IJsselmeer, dat er na
den storm weinig meer met de aalvisscherij
zou zijn te winnen, enkele dagen van de vo
rige week brachten, vooral voor de lijnvis-
schers, nog wel aardige vangst. Echter is
deze visscherij sterk afnemende en ook in dit
watergebied heeft men geen ander visch-
object, waarmee de kost kan worden ge
wonnen.
Naar verluidt, zullen de beide vischhandels-
vereenigingen te IJmuiden a.s. Woensdag een
onderhoud met den Minister van Sociale Za
ken hebben over de verstrekking van visch
aan werkloozen, waarbij ze hun bezwaren
tegen deze regeling zullen kenbaar maken.
Volgens het Dagblad voor IJmuiden
wordt er weer onderhandeld over een
nieuw visscherijcontract, dat zou ingaan
met 1 Januari 1937. Daartoe zou opzeg
ging van het bestaande contract moeten
hebben plaats gehad op 1 November,
maar omdat deze tijd te kort was voor
overleg, heeft men dezen termijn met
14 dagen verlengd.
De heer Uitzinger, Directeur van de N.V.
IJmuider Vischhandel H. Glastra Co., komt
in het Dagblad voor IJmuiden terug op het
geen de Haarlemsche correspondent van „Het
Handelsblad" over visscherij en vischvoorzie-
ning in dat blad heeft geschreven en bestrijdt
categorisch het inzicht, dat daarin wordt ge
poneerd.
Schr. laakt het, dat te veel het oor is te
luisteren gelegd bij de reedersvereeniging en
niet eveneens bij den handel, zoodat z.i. een
onjuiste voorstelling van zaken is gegeven.
Hij wijst op het ontbreken van overleg tus
schen handel en reederij en wijst er op hoe
men in het buitenland wel kan zorgen, dat
aan den wensch van handelaren voor bepaalde
vischsoorten wordt tegemoet gekomen.
Hjj verwacht wel degelijk schade voor den
handel bij de distributie van visch aan werk
loozen, omdat de handel nu wel zal moeten
concurreeren met de regeeringsvisch, zoodat
de consument misschien goedkoope visch zal
verkrijgen, maar ten schade van handel en
reeder.
Dit punt diende o.i. verdere toelichting,
want de handel zal misschien moeten gaan
concurreeren, maar of dat ten schade zal zijn
voor den reeder vermogen we nog niet in te
zien.
Door de groote vleug voor den reeder met
de haring- en makreelvisscherij, zoo de schr.,
is er een groot tekort ontstaan aan ander
soortige visch, en het is niet zoo gemakkelijk
om het verloren terrein door het niet kun
nen leveren van gevraagde visch te her
winnen. Dat het tongencontingent voor Frank,
rvjk niet is uitgeput, acht de schr. eveneens
van bedenkelijke gevolgen.
Dat er is gewezen op den ouderdom der
Engelsche schepen is goed, maar zoo gChr
het ware ook goed geweest een staaltje te
geven van den ouderdom der Hollandsche
schepen.
Volgens het verslag van de afd. Visscherjjen
van het Dept. van Landbouw en Visscherij,
over September, werd dit jaar in die maand
rond 200.000 meer aan visch aangevoerd dan
in September van het vorige jaar.
Dit jaar voor 1.624.971 en verleden jaar
f 1.423.942.
De gemiddelde prijs van pekel- en steur-
haring was dit jaar 9. per kantje en ver
leden jaar 8.86.
Dit mag oogenschijnlijk niet zoo'n groot
verschil zijn, maar op de groote hoeveelheid
is dat nogal van belang.
Op 30 October waren er 75 trawlers in be-
drijf, n.1. 50 Noordzee- en 25 kustbooten.
Wederom zijn een paar trawlers voor sloop
verkocht en één is er in andere handen
overgegaan.
De tongprijzen en die van andere vischsoor
ten toonden Maandag aan den IJmuider af
slag een goed beeld. Tong deed tot 1.50 per
kilo en ook de scholprijzen handhaafden zich
op een hoog niveau.
De trawlers maakten dan ook goede besom
mingen, evenals de Deensche kotters.
BINNENBRANDJE IN DE
PAARDENSTRAAT.
Film in brand gevlogen.
Gisteravond vloog ten huize der familie
J. Nannings, wonende Paardenstraat No. 21,
een film, welke men juist bezig was af te
draaien, in brand.
De vlam greep direct om zich heen en in
een ommezien stonden zoowel het vloer- als
tafelkleed en een mat in lichter laaie.
Het was een gelukkige omstandigheid, dat
de oudste zoon, een 14-jarige boy, zijn posi
tieven bij elkaar hield en na eenige pogingen
het vuur wist te bedwingen.
De belangstelling was groot.
van 2 Nov. 1936.
BEVALLENN. WezelmanMeindertsma,
d. J. van Rotterdam—van Kooten, d.
OVERLEDEN: A. DuifOostendorp, 66 j.
MARKTO VERZICHT.
De aanvoer van runderen was Maandag
aan de markt groot, er waren nu de staltijd
een aanvang neemt, ook verscheidene gelde-
koeien, de prijs was niet hoog. Betaald werd
voor een geldekoe ongeveer 130.voor een
betere pl.m. 150.1% -jarige kalf pinken
brachten ongeveer 130.op, gelde vanaf
100.—.
Voor graskalveren was de hoogste prijs
75.Nuchtere kalveren deden prijzen van
9.— tot 12.—.
Schapen werden weinig aangevoerd en over
het algemeen van minder goede kwaliteit. De
prijs bedroeg gem. 17.per stuk. Overhou-
ders waren van beter kwaliteit; gemiddeld
werd voor deze 22.— per stuk betaald. Ram
men werd een tweetal verhandeld, de duurste
bracht 12.op.
De wolprijzen loopen, nu de gulden wat
stijver is, iets terug, geboden wordt thans 80
cent per kg.
De varkensprijzen zijn iets lager, op de
boerderij wordt 19 20 ct. per pond betaald;
biggen brengen gemiddeld 10 gld. per stuk op.
Aan de eierenveiling steeg de prijs weder
met ongeveer 25 cent per 100 stuks.
Goede kippen brachten op de markt 60 ct.
per stuk op.
lijkertijd had opgeraapt, moffelde hij handig
weg. Hij drentelde nog een poosje heen en
weer en kwam toen weer binnen. „Niets te
vinden, mijnheer."
„In orde, je kunt gaan," zei Larry. „Ik
zal je morgenochtend wel zien."
Daarin had Larry 't bij het rechte eind.
Alleen de omstandigheden, waaronder de ont
moeting plaats vond, waren anders dan hij
zich had voorgesteld.
Larry was uitgegaan, vóór de anderen op
waren, gedeeltelijk, omdat hij zijn gevangene
moest voeren en gedeeltelijk, omdat hij een
boodschap wilde doen, waarvan niemand
hoefde te weten. Het was voor hem van bij
zonder belang, dat zijn bezoek aan een winkel,
waar ze onder andere periscopen verkochten,
onopgemerkt bleef. Wat jammer voor hem
was, omdat het opgemerkt werd.
Juist toen hij den winkel verliet, met den
periscoop onder zijn jas verborgen, rende hij
recht in de armen van superintendant Kaye.
Het was een ontmoeting, die slechts voor een
van beiden een verrassing inhield. Kaye,
totaal onverstoorbaar, haalde een telegram te
voorschijn, en bood het Larry aan.
„Dit kwam, nadat u uitgegaan was, mijn
heer," zei hfl beleefd. „Ik dacht, dat het mis
schien dringend kon zijn, daarom ben ik maar
eens gaan kijken of ik u kon vinden."
Dat was allemaal waar, maar hij zei er niet
bij, dat 't hem eigenlijk te doen was om Larry
in de gaten te houden. Hjj had de noodzake
lijkheid van diens ochtend-expeditie, die hem
niet ontgaan was, niet kunnen inzien. Nu wist
hij, waar 't om te dcan was evenals hjj
wist, wat er in 't telegram stond.
Larry scheurde de gele enveloppe open en
las:
„Kaye. Die trein vertrekt vanavond om
denzelfden tjjd. De Strooper."
Hij vouwde het telegram peinzend dicht,
stak het bij zich en slenterde in de richting
van het postkantoor. Daar verknoeide hij een
dik half uur en de eenige inlichting die hij
kreeg, was, dat ljet bewuste telegram den
vorigen avond laat op Charing Cross aange
boden was. De Strooper, bedacht Larry,
scheen een bepaalde reden te hebben om
Kaye uit Marske House te verwijderen. Hjj
begreep ook, dat hij, door zich voor Kaye uit
te geven, zich de gevaren, die de positie van
den Yardman meebracht, op den hals had ge
haald waar hjj zich evenwel niet erg druk
over maakte. Larry maakte zich over zooiets
niet gauw druk.
Evenmin besteedde hij veel tijd om over de
identiteit van den Strooper na te denken. Hij
meende die te kennen. Zijn verdenkingen
zouden Kaye, als hjj ze gekend had, waar
schijnlijk geamuseerd hebben.
Toen Larry thuis kwam, vond hjj de anderen
aan het ontbjjt ze hadden zich alelmaal
verslapen, wat Larry tegelijk met iets gewich
tigere ontdekte. Hjj vroeg namelijk toevallig
aan Barbara, of zij Crale met het telegram
had gezonden. Barbara keek op en lacht.
„Ik niet, mijn beste man," zei ze. „Ik
ben pas een half uur op. Tengevolge van de
onderbroken nachtrust heb ik me leeljjk ver
slapen."
„Wat u aan mjj te danken hebt," veront
schuldigde Larry zich. „Het spijt me. Heb jij
hem met dat telegram gestuurd, Teyst?"
„Ik ook niet," antwoordde Jan kort, en ver
diepte zich demonstratief in zjjn kracht. Maar
in stilte begon hij zich hoe langer hoe meer
over zjjn butler te verwonderen. Er was iets
zonderlings aan dien vent. Hjj had in den
nacht, dat Clem gedood was, om het huis
rondgespookt, liep met weliswaar onge
laden revolvers, sprak over Stroopers
alsof 't niets was, en nu had hij 't op zich
genomen, op zjjn eigen houtje telegrammen
te gaan bezorgen. Jan nam het besluit; dat
geval zoo spoedig mogelijk met Crale te be
spreken, en de geschikte gelegenheid daartoe
deed zich onmiddellijk na het ontbijt voor.
„Ik heb gehoord, dat je superintendant
Kaye vanmorgen een telegram nagebracht
hebt, Crale," zei Jan.
„Dat is zoo, mijnheer."
„Wie had je dat gevraagd?"
„Niemand, mijnheer. Er was nog niemand
op, maar ik dacht, dat 't misschien dringend
kon zjjn."
„Zoo," zei Jan kortaf. „Misschien wil je er
in 't vervolg aan denken, dat je als butler
in dienst bent genomen niet als telegram
besteller. Je kunt gaan."
Kaye nam het standje gedwee in ontvangst
en trok zich terug in zijn kwartier, niet om
eenig butlerswerk te verrichten, maar om
er zich van op de hoogte te stellen, welk ge
bruik Larry van zijn nieuwen periscoop dacht
te maken. Vanuit de bijkeuken kon hjj het
raam van Larry's kamer die recht boven de
studeerkamer lag overzien. Zoodoende zag
hjj, hoe Larry het instrument opstelde, en
vervolgens met een blauw papiertje in de
weer was, wat hem er toe bracht zich op be
scheiden, maar voldoenden korten afstand
van de deur van Jan's studeerkamer te
posteeren, een oogenblik nadat Larry daar
binnen was gegaan.
Jan's houding was van dien aard, dat Larry
er uit kon afleiden, onwelkom te zjjn. maar
daardoor liet hjj zich niet afschrikken.
„Ik wou eens komen praten over dien
butler van jou," zei hjj. Meteen liet hjj zich
in een stoel vallen en nam en sigaret uit de
zilveren doos, die op tafel stond
Jan maakte de doos dicht.
„Dat," zei hij zonder uit zijn boek op te
zien, „is nog geen bewijs, dat ik met jou
wil praten, over dat of eenig ander onder
werp."
„Toch zul je dat. Het gaat jou van meer
nabij aan dan mij."
„Ik wist niet, dat wij iets gemeen hadden."
„We hebben een heelen hoop gemeen," ver
zekerde Larry naar waarheid. „Waar heb je
dien Crale opgepikt?"
„Heb je daar iets mee te maken?"
Eenigszins. Hjj was geheel gekleed en
had een revolver bjj zich, gisterenavond, toen
iemand op mij geschoten heeft."
„Je verwacht toch niet van me, dat ik
huilen zal, omdat ze je van kant hebben wil
len maken? Als ik huil, is 't, omdat het niet
gelukt is."
„Je zult nog eens in Queen Street be
landen," merkte Larry op. „Maar als wat ik
van je verwacht is, in te zien dat iemand
krijgen." 6 b6St d06t °m me hi6r Weg te
„Dat doet me erg veel verdriet," zei Jan
„Als ze slagen, zal 't je nog meer verdriet
den" Strooper."6r tUSSChen
Strooper is?" de
„Ik bedoel niet, behalve dat als m -w
onbeschadigd wilt bewaren, je JJ J
papier van George van ,i» stukje
doen. Zoolang je het hebt zauLT m°eten
niet uit het oog verliezen StrooPer je
„en als Crale de Strooper is,
voorkeur aan, hem hier te hebben. Dan kan
ik hem tenminste bewaken."
„En hij jou. In elk geval moet ik dat
papiertje hebben, dat hier bij hoort."
Hij nam zjjn portefeuille en haalde er een
strookje blauw papier uit. Jan keek er ter
loops naar en glimlachte.
„Ik twijfel er aan, of je het krijgen zult.
Als ik het had, weet ik zeker dat je 't niet
zou krijgen. Waar heb je dat vandaan?"
„Van Larry Wade, en die had het van Den
nis. Heel eenvoudig."
Larryy vond het noodig, zijn baard te
streelen, om een glimlach te verbergen.
„Gesteld dat ik het papiertje werkeljjk
had," antwoordde Jan, „dan zou ik jouw
kostbaar leven in gevaar brengen door 't aan
je uit te leveren, Kaye. Als je dicht genoeg bij
Larry Wade geweest bent, om hem dat pa
piertje af te nemen, ben je ook dicht genoeg
bij den Strooper geweest om hem in te reke
nen. En nu, je begrjjpt wel, dat twintig mi
nuten in jouw gezelschap precies negentien
minuten te lang is. Bonjour."
Larry deed het blauwe strookje weer in
zijn portefeuille en stond op. Jan's oogen
flikkerden even. Ongemerkt verschoof hjj zijn
rechtervoet.
Aan de deur stond Larry even stil, om zijn
laatste waarschuwing op Jan af te vuren.
„Als je niet vatbaar bent voor overreding,
^an' ze* i»wou ik je dit zeggen: de uit-
spraak van den Coroner, dat Clem Wade door
een of meer onbekende personen vermoord
zou zijn, lijkt me wel een beetje onnauw
keurig."
(Wordt vervolgd.)
