De Locarno-kwestie
De zone van
Verdun
Buitenland
Tweede Kamer
erkenning van
Het anti-communistisch
front
De strijd tusschen
Chineezen en Mongolen
De groote fascistische Raad
bijeen
nowleb.skr,"l,?t
Franco's regeering
Groote verontwaardiging
in Rusland
Wat de pers zegt.
Over het algemeen is de Fransche pers
van oordeel dat het erkennen van de re
geering-Franco door Duitschland en Italië
een gevolg is van de moeilijkheden, welke
de opstandelingen voor Madrid ondervin
den.
„Echo de Paris" schrijft, dat de' opstan
delingen voor Madrid groote moeilijkheden
ondervinden. Zij zullen de stad binnen
dringen en bezetten, doch tegen welken
prijs? Zullen zij nog in staat zijn op te ruk
ken naar Valencia en Barcelona? Deze
vragen stelde men ook te Rome en Ber
lijn en als eerste maatregel scheen noodig
de toevoer van wapenen door de Sovjets te
verhinderen. Hitier en Mussolini zijn even
als Stalin bij Spanje betrokken en kunnen
niet terug. De blokkade van Barcelona
wordt een kruitvat in Europa.
Ook Madame Tabouis schrijft in de
„Oeuvre" de erkenning van de regeering-
Franco toe aan de moeilijkheden, welke
deze voor Madrid ondervindt. Zij ver
wacht, dat thans eenige Zuid-Amerikaan-
sche republieken en Europeesche landen,
o.a. Portugal zullen volgen. De laatste pha-
se van den burgeroorlog levert zoo een
grooter risico voor den vrede in Europa,
grooter dan Europa sedert 1914 heeft ge-
loopen.
„Le Populaire" schrijft, dat de erkenning
van de regeering-Franco door Duitschland
en Italië zonder twijfel een schending is
van het non-interveritie-verdrag. De gevol
gen van deze provocatie kunnen slechts in
toom worden gehouden, wanneer Frank
rijk en Engeland hiertegenover hun vaste
wil plaatsen om de internationale wet te
eerbiedigen en te doen naleven.
Engeland voelt niet voor een
anti-communistisch blok.
De „Daily Telegraph" schrijft, dat het
conflict in Spanje thans ernstiger is gewor
den, nu Franco is erkend door twee groote
mogendheden, welke hem niet willen zien
verliezen. Zonder twijfel zullen pogingen
worden gedaan om ook Engeland te betrek
ken in een „anti-communistitsch" blok, doch
Engeland zal zich hiertoe niet laten verlei
den.
De „Times" schrijft, dat deze erkenning
geen diepen indruk maakte in Britsche of
ficieels kringen. Het zal geen verschil
maken voor de Britsche politiek om zich te
mengen in deze kwestie. De diplomatieke
correspondent van het blad voegt hieraan
toe, dat de regeering de meedeeling van
Burgos inzake het invoeren van wapenen
door. Barcelona bestudeert. Men verwacht
niet, dat de Britsche regeering het recht
van Franco zullen erkennen de haven van
Barcelona onbeperkt te bombardeeren, zon
der tevoren een veiligheids-zone te hebben
aangewezen voor' de neutrale schepén.
Men g&lopjt evenwel, dat geen onmiddel
lijk gèvëar voor een bombardement bestaat.
ZAL OOK JAPAN DE REGEERING-FRANCO
SPOEDIG ERKENNEN?
Naar aanleiding van de erkenning van de
revolutionnaire Spaansche regëering door
Duitschland en Italië, meent men volgens
het agentschap Domei in diplomatieke krin
gen te Tokio, dat de Japansche regeering te
gelegener tijd, wanneer de orde te Madrid
zal zijn hersteld, eveneens de Franco-regee
ring zal erkennen.
Japan legt zich niet vast in de
Europeesche politiek.
In diplomatieke kringen meent men op
grond van berichten uit bevoegde bron te
weten, dat de berichten inzake een bondge
nootschap tusschen Duitschland en Japan
van allen grond ontbloot zijn. Waarnemers
wijzen er op, dat Japan niet voornemens is,
zich in de Europeesche politiek vast te leg
gen, noch een politiek volgt welke ten doel
heeft een overeenkomst te sluiten, welke te
gen een bepaalde mogendheid is gericht.
Men verklaart, dat het de traditioneele poli
tiek van Japan is, de activiteit van de Kom
intern, die den vrede bedreigt, te onder
drukken.
Daar de Komintern streeft naar de
wereldrevolutie door internationale
organisatie, streeft Japan naar vor
ming van een gemeenschappelijk
front met andere mogendheden, die
zich eveneens door de Komintern be
dreigd voelen.
Met dit doel tracht Japan ook met China
een anti-communistische overeenkomst tot
stand te brengen. Japan is echter niet voor
nemens, zich bij het fascistische kamp te
voegen, en nog minder om iets te doen, dat
van invloed zou kunnen zijn op zijn tradi
tioneele vriendschappelijke betrekkingen met
de Engelsche, Amerilcaansche en andere lan
den.
De gevolgen van de Japansch-
Duitsche samenwerking.
Een van de voornaamste gevolgen van de
Japansch-Duitsche samenwerking is het
volbrengen van het Japansche bewape
ningsplan, dat 3000 millioen yen zal kosten,
in drie of vier jaar, inplaats van zes jaar,
zooals was voorgenomen.
Naar verluidt, zal een overeenkomst wor
den gesloten tot levering van Duitsch oor
logsmateriaal, o.a. vliegtuigen, en tanks,
noodzakelijk voor de mechanisatie van het
Japansche leger, waarvan de lacuna's hij
de jongste manoeuvres bleken. Hiertoe za!
een leening worden verstrekt, of goederen
worden geleverd aan Duitschland.
DR. SCHACHT NIET NAAR ANKARA MET
EEN SPECIALE MISSIE.
De president van den Turkschen staat,
Kemal Ataturk, heeft eergisteren den presi
dent van de Duitsche rijksbank, dr. Schacht,
in audiëntie ontvangen. Schacht overhandig
de Ataturk een portret van Hitier met op
dracht.
Vervolgens ontving dr. Schacht de verte
genwoordigers van de Turksche pers. Hij ver
klaarde, dat hij naar Turkije is gekomen om
een tegenbezoek te brengen aan de vele per
sonen uit het Turksche bankwezen. Hij is
bezoek- hebben- gebracht aan Berlijn. Hij is
niet gekomen ,om kwesties van bijzondere
beteekenis te bespreken.
Binnen enkele dagen den groo-
ten aanval.
Volgens berichten uit Chineesche bron
worden de gevechten tusschen Chineezen en
Mongolen in de streek van Faolin, welke
zich nog steeds in handen bevindt van de
troepen van Soei Yoean, doch thans belegerd
wordt, voortgezet.
De aanval op Soei Yoean schijnt duidelij
ker vormen aan te nemen. Een Mandsjoe
Mongoolsch leger heeft gisteren Hsingho aan
gevallen, waarbij het gesteund werd door
luchtstrijdkrachten. De Mongolen, die zich
kort geleden in Pai Ling Miau hebben ge
concentreerd, zouden in de nabijheid van
Oetsjoean, op 45 K.M. ten noorden van Koei
Hoa zijn aangekomen.
De Chineesche bladen verwachten
over twee of drie dagen cUn alge-
meenen aanval. Chineesche waarne
mers wijzen in dit verband op de nu
merieke meerderheid der Chineesche
troepen. Zij zijn van meening, dat de
Nankingregeering vastbesloten is
met alle middelen steun te verlee-
nen aan de regeering van Sjansi
en Soei Yoean.
Uit Chineesche bron verluidt, dat Vorst
The officieel de onafhankelijkheid heeft uit
geroepen van Binnen-Mongolië en dat hij
zijn voornemen te kennen heeft gegeven de
vijf oostelijke districten van Soei Yoean te
veroveren, welke vroeger deel uitmaakten
van het Mongoolsche gebied.
Over de erkenning van de re
geering-Franco door Duitsch
land en Italië
De „Prawda" schrijft over de officieele
erkenning van de regeering-Franco door
Duitschland en Italië. De'nieuwe daad van
inmenging, die de Duitsche en Italiaansche
fascisten cynisch en onbeschaamd verrich
ten, formuleert slechts de sedert het begin
van den opstand en reeds daarvoor be
staande nauwe samenwerking tusschen de
opstandelingen en de fascistische interven
ten, en is slechts een nieuwe schakel in
het uitgebreide plan van daden van inmen
ging, die door de Italiaansche en Duitsche
fascisten in verband met den versterk
ten tegenstand van het republikeinsche
Spanje zijn uitgewerkt. De erkenning van
Franco beteekent tegelijkertijd de erken
ning van het feit der inmenging in Span
je door de fascisten zelf. ,Deze pjeuv^e,. on:
b'bséfiaatnde sl'rèëk van dé'fascistische usur
patoren is het diéëete gevolg 'van de atfhösi
feer van straffeloosheid, waarin zij optreden
de atmosfeer die door de politiek van be-
gunstiging en het niet beletten van ®Kre~
is geschapen. De nieuwe p fnont dat
fascistische interventie msPa J voor
Italië en Duitschland vastbesloten hun
geen middelen terug te dienzen om hun
doel te bereiken. Dit moet een dreigend^
waarschuwing zijn voor hen, d mosfeer
dragen voor het scheppen van de atrnosfeer
van straffeloosheid, die_ de fascistische in
terventen in staat gesteld hee"' 'vcn
nen voor het ontketenen van een nieuwen
oorlog openlijk tot uitvoering te brengen.
Nieuwe Britsche nota overhandigd.
De nieuwe Britsche nota ten aanzien van
het Locarno-vraagstuk is gisteravond op
het Foreign Office overhandigd aan ae
Fransche. Duitsche en Belgische ambassa
deurs en aan den Italiaanschen zaakgelas
tigde. De nota bevat voorstellen ter over
brugging van de meeningsverschillen, zoo
als die bestaan volgens de verschillende
antwoorden op de Britsche nota van 18
September.
DE STAKING DER ZEELIEDEN IN
AMERIKA.
Geen regeerings-schepen beschik
baar.
Het ministerie van binnenlandsche zaken
deelde mede, dat. de besprekingen, welke
zijn gevoerd inzake het voorzien van Alaska
van levensmiddelen en brandstof, hebben uit
gewezen, dat geen doelmatige regeeringssche-
pen beschikbaar zijn. Er zullen dus parti
culiere schepen gecharterd moeten worden
om Alaska, dat door de staking der zeelieden
geheel afgesloten is, van voorraden te voor-
zien.
Te Tampa hebben botsingen plaats gehad
tusschen de politie en stakers. Hierbij wer
den verscheidene personen gekwetst.
DE ONRUST IN SYRIë.
In het begin van den middag heeft gis
teren een groep inboorlingen van Tripoli
een aanval gepleegd op verschillende mili
taire posten, waarop zij revolver- en geweer
schoten losten. De militairen beantwoord
den het vuur. Onder de troepen zijn slacht
offers gevallen. Het is niet bekend of onder
de aanvallers gewonden zijn gemaakt. Om
vier uur des middags was de rust hersteld.
ELEANOR HOLM JARRETT VRIJGE
SPROKEN.
Het hooggerechtshof van den staat New
York heeft de bekende Amerikaansche
zwemster Mevr. Eleanor Holm Jarrett vrij
gesproken van een beschuldiging, als zou
zij contractbreuk hebben gepleegd met een
congem uit.. Boston, om een zwemtpurnee
door de Vereenigde Staten te maken.
Voldoening over het in Abessinië
bereikte. Italië streeft naar autar
kie.
De zitting van den grooten fascistischen
Raad, die Donderdagavond om 10 uur was
begonnen, is gistermorgen om 4 uur geëin
digd.
De Duce zette breedvoerig den internatio
nalen en binnenlandschen, alsook den mili
tairen en economischen toestand uiteen.
Nadat de Duce daarop voorlezing had ge
daan van een rapport van den onderkoning
Graziani over den politieken en militairen
toestand in Oost-Afrika, werden tot maar
schalk Graziani warme dankbetuigingen
gericht voor het werk, dat hij in Abessinië
heeft verricht.
Na met bèlangstelling en voldoe
ning te hebben kennis genomen van
de door den Duce gegeven .pijfers,
wat betreft de militaire voorberei
ding, van het volk, sprak de Raad
als zijn meening uit, dat deze voor
bereiding op dit bijzondere oogen-
blik vooral bespoedigd diende te
worden op het gebied van lucht- en
zeemacht.
Ter gelegenheid van den eersten
verjaardag van de sancties beves
tigde de Raad nogmaals, dat ge
streefd zal worden naar zoo groot
mogelijke economische autonomie,
in het bijzondér waar het de lands
verdediging geldt.
De Raad nam kennis van het verslag van
Graaf Ciano en hechtte zijn goedkeuring aan
het in Berlijn geteekende proces-verbaal en
het protocol van Weenen, waarover het zijn
voldoening uitsprak.
Na het rapport te hebben aangehoord
•van Grandi, den Italiaanschen ambassadeur
te Londen, over diens activiteit in de com
missie van non-interventie in den Spaan
sche burgeroorlog, en over den huidigen
stand der Britsch-Italiaansche betrekkingen,
hechtte de Raad hieraan zijn volle goedkeu
ring.
De Raad ging daarop over tot de benoe
ming van een commissie, belast met het
opstellen van een voorstel inzake de samen
stelling en werkwijze van een nieuwe kamer
van fasce en corporaties, welke commissie
in de eerstvolgende zitting van den raad
.verslag zal uitbrengen.
HET GEVAL-RIES BEHEERSCHT
DE JUSTITIE-DEBATTEN. DE
GEHEIMZINNIGE PROCESSTUK
KEN BUITEN HET DOSSIER.
Den Haag, 19 Nov. 1936.
Van de twaalf heden aan het woord geko
men sprekers(sters) hielden niet minder dan
een achttal, namelijk de leden Van der Hei
de (S.D.) niet zonder reden zal hij van
daag de eerste zijn geweest! Kortenhorst
(R.K.), Katz (C.H.), Terpstra A.R.) Rut-
gers van Rozenburg (C.H.) Boon (V.B.)
Sneevliet (R.S.P.) en Zandt (S.G.) zich min
of meer uitvoerig bezig met de zoo gerucht
makende zaak, aanvankelijk aangeduid met
den sensationeelen term „Haagsch zeden-
schandaal", doch thans zoowat ingekrom
pen tot een politioneele en Justitieele kwes
tie!
Algemeen kwam groote ongerustheid naar
voren wat betreft de rechtzekerheid in ons
land, en het valt niet te verwonderen, dat
dr. Kortenhorst het Parlement een hoogge
schat bezit achtte, wijl het tot taak heeft de
Regeering te becontroleeren. Evenwel maan
de hij tot voorzichtigheid, daar de kamer
zoo zei hij niet de bevoegdheid en het
recht heeft, de zaak tot e engoed einde te
brengen. Evenwel: er zijn beschuldigingen
van zeer ernstigen aard ingebracht tegen
over hen, die een onkreukbaren naam bezit
ten. De Kamer kent slechts eenzijdige gege
vens (door de brochures) en zou er bij den
minister op aan moeten dringen, volledig
opening van zaken te geven? Dr. Korten
horst erkende, dat de taak van het Parle
ment ten slotte van beslissende beteekenis
moet worden geacht. Hoe moet de hoofdzaak
dan worden behandeld? Het rechtsgevoel der
massa moet bevredigd worden aldus ver
der de afgevaardigde en in dit verband
noemde hij het een gelukkige (bij)omstan-
digheid, dat Mr. Ries, die immers zooveel
onrecht zou zijn aangedaan, ambtenaar is,
en dus een speciale rechterlijke bescherming
geniet (ambtenaren-gerecht) en dus niet kan
worden geschorst of ontslagen zonder een
uitspraak van dat rechterlijke college. Nu
wordt er reeds een administratief onder
zoek ingesteld naar de strafbare en laak
bare feiten in het leven van den thesaurier-
generaal (dat de hetrokkene-zelf van heeler-
harte bevordert) en laat men thans al
dus dr. Kortenhorst genoeg vertrouwen
hebben in den minister van Financiën ,dat
hij zijn ambtenaar in zijn functie zal her
stellen als eenmaal blijkt (en de afgevaar
digde geloofde stellig, dat zulks blijken zal!)
dat op mr. R. geen blaam rust. Mr. Ries be
hoeft momentcel al niet te berusten in het
hem gegeven verlof, hij kan schorsing of
ontslag van of uit zijn ambt vorderen, waar
na zijn zaak automatisch bij het ambtena
rengerecht komt.
Dr. Kortenhorst drong dan ook niet aan
op 'openbaarmaking van het door den mi
nister genoemde „belastend materiaal", dat
er buiten de verklaringen van den jeug
digen-fantast zou bestaan. Alleen achtte de
afgevaardigede het de taak des Parlements
om „met argusoogen" toe te zien, dat er èn
tegenover den thesaurier-generaal, èn ten
aanzien van rechterlijke ambtenaren of mi
nisters geen onrecht geschiedt. „In het Par
lement is de zaak nog niet ten einde" aldus
dr. Kortenhorst.
Gezien de weinige geneigdheid, welke
minister Van Schaik heeft getoond om mo
menteel in het openbaar meer opening van
zaken te geven ,is het zeker verre van uitge
sloten, dat de afwikkeling van de zaak zich
beweegt in de door den heer Kortenhorst
aangewezen richting.
Maar natuurlijk waren niet alle sprekers
't in deze met den Katholieken spreker eens.
Allereerst ds. Van der Heide die in hoofd
zaak de feiten, in zijn bekende brochure
genoemd, naging, vroeg om opening van za
ken, speciaal wat de buiten het dossier
bestaande processtukken betreft.
Mr. Boon b.v. ging verder en stelde kort
weg aan den minister de vraag, of het „be
lastend materiaal" in het dossier aanwezig
was, ja dan neen De heer Sneevliet noem
de het feit, dat de minister geen lichtvaar
dig optreden der rechterlijke macht consta
teerde, gevolg van een „geestesgesteldheid a
la Laren".
Mr. Terpstra was het in hoofdzaak eens
met dr. Kortenhorst. met dezen verheugd
zijnde, dat de minister wil overleggen om
met de pers tot een bevredigende overeen
stemming te komen, zoodat vroegtijdige pu
blicaties als de onderhavige vermeden kun
nen worden. De afgevaardigde keurde het
af, dat ds. Van der Heide zijn brochure
schreef, zonder eerst den minister te hebben
gehoord. Had de afgevaardigde niet beter
eerst een interpellatie kunnen aanvragen?
Morgenmiddag volgt de ministerieele uit
eenzetting, het heeft thans weinig zin, uit
voering in te gaan op beschouwingen van de
leden, die over de zaak het woord voerden.
Hoewel de „zaak-Ries" het debat vrijwel
beheerschte, brachten verschillende afge
vaardigden nog diverse andere kwesties
naar voren. Zoo wat aangaat de gezags-
handhaving en de excessieve uitingen van
extremistische stroomingen.
Mej. Mr. Katz achtte het onhoudbaar, dat
de door den rechter ontoelaatbaar verklaar
de „Nationale Jeugdstorm", tenslotte kalm
kan blijven voortbestaan, zij het dan onder
eenigszins gewijzigde statuten. De heer Terp
stra noemde de meening van Mr. Donker,
dat de Regeering den indruk heeft gewekt,
(door haar ,,Dugeraad"-uitzending-Verbod),
alsof zij voor N.S.B.-terreur gebukt zou heb
ben, „een volslagen miskenning van de anti-
rev. staatkunde en -historie".Hij vroeg van
den ander, zich niet zoo gauw te laten bein-
vloeden door de N.S.B.-pers.
Voorts becritiseerde de afgevaardigde de
omstandigheid, dat er N.S.B.-ers onder de
rechterlijke ambtenaren bstaan.
De heer Truyen (R.K.), wilde niets liever
dan een verbod voor extremistische en anti
godsdienstige vereenigingen. Mr. Rutgers
van Rozenburg (C.H.) kwam op voor maat
regelen tegen annstootelijke prenten en ad
vertenties van kaartlegsters en verkoopers
van „patent-geneesmiddelen".
Mr. Boon besprak de ordeverstoringen op
de „üageraad"-vergadering te Utrecht en riep
uit, dat de schuldigen ernstig gestraft behoo-
ren te worden. Daarentegen keurde hij het
optreden van den minister inzake het caba
ret „Die Pfeffermühle" zeer af, verzekerend,
dat dit z.i. voortreffelijke gezelschap, dat de
geheele wereld bereist, zich niet aan politieke
inmenging schuldig maakt.
Dominéé Zandt had een heel verlanglijstje:
Handhaving van de Zondagswet, maatre
gelen tegen de zedenverwildering, invoering
van de doodstraf, verbod voor Godlooze ver
eenigingen.
En ten slotte mr. Westerman, die zijn be
klag deed over het standpunt der Regeering
inzake de wereldtentoonstelling te Amster
dam (in 1940), wijl zij geen toestemming
wilde verleenen voor een loterij. De afge
vaardigde noemde de zaak een groot natio
naal belang. En wat de Utrechtsche orde
verstoring betreft, mr. Westerman kon zich
dat optreden wel begrijpen, omdat de Règee-
ring haar taak niet begrijpen zou en „heele-
maal tekortgeschoten is
Het sprekerslijstje was aan het einde van
den middag nog niet uitgeput, zoodat we
morgenmiddag eenige speeches zullen hoo-
ren, eer mr. Van Schaik het zijne kan gaan
zeggen.
Want hedenavond gaan we verder met de
behandeling van de begrooting van Binnen
landsche Zaken, om daarna het Postbudget
af te doen.
DE AVONDVERGADERING.
Begrooting van binnenlandsche
Zaken aangenomen.
Voordat minister De Wilde van avond hot
woord verkroeg, spraken eerst nog eenige
leden, namelijk de heeren Wijnkoop (Com
Westerman, van Houten (C.D.U.), Zandt
(S.G.)Krijger (C.H.), K. ter Laan (S.D.) en
v. d. Zaal (A.R.).
Daarvan zij opgemerkt, dat mr. Wester
man onder hilariteit in de Kamer uitriep
dat de Regeering de waarde van den fas'
cistengroet" miskent als zij hem niet "toe
laat bij nationale demonstraties.
Mr de Wilde verkreeg dan het woord, wees
aanstonds op de vele diverse zaken welke
ter sprake waren gebracht.
Wat de Bijz.-Vrijw. Landstorm aangaat
xc. zeide dat de B.V.L. absolute gehoor-
?faiFw, *lan h,ff ™ef,i£ kezag verschuldigd
Aen'4 »beter weten" dan de
overheid (fascisten) worden niet geduld!
aldus met groote kracht minister de Wilde.'
merktea/nZW" Va" df, luchtbescherming
merkte Z. Exc. op, alles te zullen doen
*oor een. effect,eve organisatie. De lucht-
beschermingswet verwacht, dat de groote
De'minkte V"je Ilnlr*erii ,li4saat.
De minister ging verder min of meer uit
enkele artikelen e enl' Je hl7 fon
der stemming aangenomen. g zon'
EEN ONZICHTBAAR NET IN HET
ACHTERLAND VAN DE MAGI-
NOT-LINIE HOE FRANKRIJK
ZICH TEGEN SPIONAGE BEVEI
LIGT.
Parijs. November 1936
De veiligheidsdienst in de „verbo
den zone" van Verdun, die tot nog
toe uitsluitend in handen van de
Süreté Nationale lag, is in verband
met de nieuwste grensverdedigings
maatregelen met 3000 man gendar
merie en gardes mobiles versterkt.
Het begrip „Maginot-linie" kent slechts in
Frankrijk, maar in geheel Europa ieder
kind. Onder de betiteling „Zone van Verdun"
kan men zich daarentegen niets concreets
voorstellen. Waarom zijn hier bijzondere
veiligheidsmaatregelen noodig? Verdun ligt
toch tamelijk ver van de grens!
Het antwoord op deze vraag laat zich in
twee korte zinnen samenvatten; „De Magi
not-linie beschermt Frankrijk. De zóne van
Verdun beschermt de Maginot-linie". Daar
mede is alles gezegd...
Doel van toeristen.
Ongeveer drieduizend toeristen bezoeken
jaarlijks de zóne van Verdun en de Argon-
nen. Zij komen niet voor het schoone land.
schap, maar om de slagvelden te zien, waar
20 jaren geleden de kanonnen donderden.
En voor velen van hen is deze reis een
pelgrimstocht naar een van de 70.000 geval
lenen, die in de massagraven rondom de
forten Vaux, Tavannes, Souville en Dou-
aumont een laatste rustplaats gevonden heb
ben. Franschen, Amerikanen, Engelschen,
Belgen en Duitschers bevinden zich onder
hen. De meesten komen met de groote reis
gezelschappen van de internationale reis-
bureaux. Bijna allen brengen fototoestellen
mede om een voortdurend aandenken aan
de plaats, waar vader, broeder of zoon rust,
mede naar huis te nemen.
Tot 1926 kon een ieder hier zooveel rei
zen en fotografeeren, als hij maar wilde.
Daarna begon men met den bouw van de
Maginot-linie, verschillende deelen van het
vroegere oorlogstooneel werden afgesloten
en het fotografeeren werd verboden. Maar
de bewaking was te zwak en het verbod
bleef dientengevolge min of meer op papier
staan.
Toen men verder met den bouw vorder
de, veranderde dit langzamerhand. De bewa
king werd verdubbeld en men organiseer
de een controledienst, waarbij de Süreté Na
tionale en het „Deuxième Bureau" met de
plaatselijke militaire autoriteiten samen
werkten. Maar ook deze maatregelen ble
ken nog niet voldoende te zijn!
De „roode zóne".
Door het instellen van „verboden zónes"
ging men een stap verder. Wie over dag in
deze zónes wordt aangetroffen, risceert on
aangename verhooren, een hooge geldboe
te en, voorzoover het een buitenlander be
treft, een vrijheidsstraf van onbepaaldcn
duur: betreedt men deze zónes daarente
gen 's nachts, dan loopt men gevaar, zonder
waarschuwing neergeschoten te worden met
de scherpe tanden van een waakhond ken
nis te maken. Deze honden, die Frankrijk's
veiligheid helpen beschermen, zijn Duitsche
herders
Op den weg, die langs de kleine boerderij
Thiaumont loopt, staat een bord met het
opschrift: „Roode zóne! Verboden toegang!"
Hier begint het verboden gebied. Voortdu
rend circuleeren hier gendarmerie-patrouil
les met herdershonden, wielrijders en klei
ne militaire commando's en iedere nieuws
gierige, die zich in het verboden achterland
van de Maginot-linie gewaagd heeft, wordt
onverbiddelijk tot een streng verhoor naar
de kazerne te te Belleville gebracht.
Laatste snufjes der techniek.
In de kazerne te Belleville bevindt zich
het „hoofdkwartier" van den bijzonderen af
gevaardigde van het Tweede Bureau van
den Generalen-Staf voor de zóne van Ver
dun luitenant Androuard en de chefs van
de Sureté Nationale, de gendarmerie en de
Gardes Mobiles. Hier worden voortdurend
alle inkomende schriftelijke, mondelinge,
telefonische, telegrafische en radiofonische
rapporten verzameld en de daaruit noodza
kelijk blijkende maatregelen getroffen.
De geheele zóne is in sectoren verdeeld,
die dikwijls niet meer dan 1 kilometer lang
rijn. Iedere verdachte persoon wordt direct
aan den nahurigen sector gesignaleerd en
aldus onbemerkt „beschaduwd", totdat men
een gegronde reden meent te hebben om
hem te arresteeren of- zich niet verder om
hem te bekommeren. Iedere sector heeft
zijn eigen „bureau", een met een telefoon
een een miniatuur zendstation uitgeruste
kasemat, waarin de terugkeerende patrouil-
es hun rapporten opstellen, die onmiddel
lijk doorgegeven worden. Deze dienst func
tioneert dag en nacht. Op dezelfde minuut,
dat de dienstdoende brigadier van den sec
tot I hiaumont een patrouille-melding ont-
\angt telefoneert hij deze niet slechts over
aan de centrale te Belleville, maar ook aan
de naburige sectoren van Damloup en L®
auche; is het bericht van veel belang, dan
wordt het bovendien onmiddellijk doorga;
ge\cn aan den plaatselijken commandant
van Verdun en het Tweede Bureau van
den Generalen-Staf te Parijs.
Zoo wordt de Maginot-linie, die op zich
zelf reeds een wonderwerk van technische
volmaaktheid is, harerzijds weer beschermd
door een onzichtbaar net, waardoor gce11
muis ongemerkt heen kan sluipen.
