Raadsels
Hij gaf het nog zo
gauw niet op*
Beste Jongens en Meisjes
Kindervriend
Nieuwe Raadsels
Wat mankeert
er aan de
dieren
n.
Zijn sprookjesmoeder.
Haar wenskleed,
SS i.
Ruilhoekje.
Het tekenen van een konijn en
een wesp.
,0
't Wordt echt Sinterklaas-tijd, de wind
waait door de schoorsteen en als je goed
luistert, dan hoor je zwarte Piet zijn pakjes
naar beneden gooien. Mijn kinderen hadden
Zaterdagavond voor het eerst hun schoen
gezet en hun hele Sinterklaas repertoire af
gedraaid. En waarlijk, Zondagmorgen, toen
het nog donker was, ging m'n oudste jongen,
die zes jaar is, al naar beneden, om de zaak
voor z'n broertje en zusje te verkennen. We
hoorden plotseling een soort Indianen gebrul
en een vreugde-dans en dat was het duide
lijkste bewijs, dat het zingen van Zaterdag
avond niet tevergeefs was geweest. En je be
grijpt, nu zingen ze iedere avond.
En de winkels zijn ook al in „Sinterklaas
stemming", zo echt feestelijk aangekleed, het
is een plezier om door de straten te wandelen
en van de étalages te genieten.
Nu is het wel jammer, dat je op het platte
land woont, want de stad is nu zo aantrek
kelijk, dat je eens moest proberen een Zater
dagmiddag met moeder over te wippen «n
b.v. een tochtje naar Den Helder te maken
of "haar Alkmaar, dat is beide dicht in de
buurt en in beide steden vind je fijne winkel
straten.
Het boek is gewonnen door:
DORA NOORDERMEER.
Spoediger dan je gedacht hebt, Dora, win je
een prijs en dus zie ik je blije gezicht voor me,
nu ik feliciteer je met dit buitenkansje. Je
adres kon ik niet achter je naam schrijven, om
dat je dat zelf verzuimde.
Poppenmoedertje, Soerabaia. Ik kom eens
even naar jou overgevlogen, Poppenmoedertje.
Wij hebben hier op het ogenblik wel wat
warmte nodig en als je ons in een trommeltje
wat over kan sturen, graag, we bibberen soms,
als we hier langs de weg gaan en bij jou is
het zo heel, heel warm schrijf je, zó warm,
dat je er moe van wordt. Als er wat meer
Indische vriendjes meedoen, dan wil ik onder
die Indische vriendjes en vriendinnetjes wel
apart een boek verloten. Dan kunnen jullie
gewoon de raadsels oplossen en insturen. Dag,
tot volgende keer, doe maar flink je best in
de tweede klas.
Nellie Christiana. Bijna was ik op tijd met
m'n gelukwens voor je verjaardag van giste
ren, Nellie, en ik durf vandaag nog best bij
je binnenwippen om je heel hartelijk geluk te
wensen met je negende verjaardag.
Luitje Folkerts. Dat is fijn werk, Luitje,
figuurzagen. Dan zie je wat moois onder je
handen groeien en iets waar je misschien later
ook nog wat aan hebt. Maar je moet het veel
doen, om het goed te leren.
Henk Doeleman. Of het een leuk clubje bij
jou thuis is, Henk, gezellig zo met z'n vijfjes
en leuk dat jij met je zusje gel(jk naar school
gaat en dat jullie zo goed met elkaar over
weg kunt, al trek je haar misschien ook wel
eens aan haar haar en krabt zij je wel eens
over je wang, want zo zijn meisjes, net jonge
poesjes.
Annie Moor. Ja, die liedjes, die jij straks
moet zingen ken ik ook allemaal, Annie, be
halve natuurlijk dat „Prins Bernhard lied".
Wil je dat eens voor me opschrijven?
Loeki en Leon v. d. Wal, Den Haag. Dat is
leuk, Loeki, dat je ook het kinderverhaaltje
inplakt en kleurt. Wie weet, win jij een prijs.
Wordt Den Haag al zo mooi? Nu, in Den
Helder wordt straks ook heel wat werk van
de versiering gemaakt. Stuur je duiven maar
eens over, dan kunnen die je het nieuws van
onze stad brengen, 't Zal fijn geweest zijn denk
ik met dat paardje langs het strand rijden.
De groeten aan Leon, Pieni en Marietje.
Jantje Koomen. Wat jammer, Jantje dat ik
je nu toch niet gezien heb, met Sinte Maarten
en dat nog wel, terwijl jij zo'n fijne lantaarn
had.
Dirk Johan Mosk, Breeeand. Wat kreeg ik
weer een keurig briefje van je, Dirk, 't is leuk
dat jij nu ook meedoet en dat je zo'n goed
kope oplossing gevonden hebt om je raadsels
naar Den Helder te krijgen. Ik hoop dat ik
je nog eens een boek kan sturen, of een taart.
Jij zeker ook, hé?
Loesje Flotat. Dat begrijp ik, Loesje, dat
je het niet leuk vond om met Sinte Maarten
een paar centen van je vader te krijgen, als
je dan maar niet langs de deuren ging. Het
fijne van het feest is natuurlijk juist dat, wat
je zelf ophaalt. Nu, mijn drietal mocht ook
met een lichtje, hoor, maar alleen bij familie
en goede kennissen. Ze waren er dagen tevoren
al vol over.
Tint v. Os. Ja, dat mag natuurlijk, Tini, dat
jij en Martin me samen een briefje schrijven
en als Martin ook al een beetje puzzelen kan
mag hij ook meedoen en anders .moet hij nog
een jaartje wachten. Ik ben jou vast al vaak
tegengekomen, want ik zie dikwijls de kinde
ren van de Catrina school voorbijwandelen, als
ik naar huis ga.
Henk Ruiten. Als je met een goed zwart
potlood schrijft, zodat ik het lezen kan, Henk,
vind ik dat uitstekend, hoor, als het maar
geen houtje is, want daar heb ik m'n ogen nog
te lief voor. Ik begrijp dat je 17-jarige zusje
niet meer meedoet.
Beppie Vink. Hartelijk dank, Beppie, voor
die 25 bonnen „De Boerderij". Zo schieten we
op en heb ik gauw de album bij elkaar. Ik
vond het erg aardig van je. Je vader heeft hem
dus gisteren op z'n verjaardag gehad, 't Was
zeker een fijn feest, hé?
Rens Nieuwenhuizen. Wat een feest, Rens,
die verjaardag van je zusje, en al die vrien
dinnetjes bij haar. Wat een pret zullen jullie
gehad hebben. Je moeder vond het natuurlijk
ook fijn, maar ik denk dat ze 's avonds toch
ook wel een beetje blij was, toen al die feest
vierders in bed lagen.
Theo Bruning. Moed verloren, al verloren,
Theo, ook deze week verhuisde het boek naar
een ander adres dan de Emmastraat, maar
dat geeft toch niet, wij kunnen iedere week
gezellig met elkaar babbelen.
Willy Kerkhoven Het beste is, dat wan
neer jij een taart wint, Willy, dat je zusje er
minstens de helft van krijgt, want die heeft
je zo trouw geholpen, daar heeft ze een beetje
recht op.
Annie Ouwerkerk. Jij bent zeker een vrien
dinnetje van Tini v. Os, Annie. Op dezelfde
school en in dezelfde buurt. Jullie gaan zeker
vaak samen heen. Of vergis ik me Jullie had
den ook alletwee van dat gezellige postpapier.
Cor de Jong. Je hebt gelijk, Cor, vijf jaar
geleden kon jij nog niet meedoen, want een
vierjarige dreumes die kan alleen maar raad
sels verscheuren, maar niet oplossen, 't Was
ook maar een grapje van me, hoor.
M. Hoogendijk. O, wat is zo'n voornaam
toch moeilijk, hé? Je vergeet hem telkens. Ik
ook, die van jou tenminste.
Trijntje Jans. 't Is ook voor anderen veel
leuker als je eigen naam in de krant staat,
Trijntje. Zo'n schuilnaam kent natuurlijk nie
mand anders dan jij en ik en kennissen vinden
het toch wel leuk om je naam te zien.
Rika v. Os. Je nichtje uit Indië mag me
schrijven, hoor, Rika, want je ziet dat ik van
daag ook een briefje beantwoord van een
vriendinnetje uit Soerabaia. En nu, heel har
telijk gefeliciteerd met je tiende verjaardag,
die je morgen viert. Ik hoop, dat de zon de
hele dag schijnt, maar als dat soms niet het
geval mocht zijn, dan hoop ik toch dat ze in
je hart schijnt. En ik wens je een heel geluk
kig jaar.
Corrie Lubsen. Ik heb gelezen van die bazar
van jullie, Corrie. Je zal het wel fijn vinden,
want er is altijd iets feestelijks aan verbonden,
al zou het alleen maar zijn het bezoek van al
die mensen, want die komen natuurlijk en dan
de gezellige aankleding van het clublokaal.
Jopie Vogt. Je hadt me zeker vorige week
geen briefje geschreven, Jopie, anders had je
wel wat van me gehoord, want er gaat geen
briefje weg, zonder antwoord.
Johanna Kohier. Eerst je vraag over die
plaatjes van het Kinderverhaal, Joh. Je moet
natuurlijk en dat is veel aardiger, het ver
haaltje dat onder het plaatje staat, ook uit
knippen en onder het plaatje plakken, precies
zoals het in de krant staat. Het plaatje kleur
je dan. Je zal eens zien hoe leuk zo'n boekje
wordt en dan is er nog de kans van een leuke
prijs. Ik hoop Maandagmiddag om vier uur
op kantoor te zijn, dan vraag je maar naaj
den Kindervriend en zal ik je een en ander uit
leggen. Want: belofte maakt schuld. Je mag
natuurlijk ook even na vieren komen.
Margaretha v. d. Vliet. Leuk dat jij ook
meedoet met de kleurwedstrijd, Gretha, ik ge
loof dat er heel wat vriendjes en vriendinnetjes
aan de slag gegaan zijn èn het is ook niet zo
moeilijk, hé, een kwestie van een beetje smaak.
Jongens en meisjes, ik ben door de briefjes
heen en stop dus. Tot volgende week.
Onderwijzer: Tevreden is een mensch
eigenlijk nooit. Hoe meer hij heeft, hoe meer
hij wil hebben.
Jongen, die juist een pak slaag gekregen
heeft: Nou, ik niet.
Oplossing reedsels vorige week:
I.
Azië, Maan, Even, Rood, Iets, Krijt, Anna.
't Gevraagde werelddeel is AMERIKA.
II.
Aal, Bal, Dal, Gal, Hal, Val, Wal, Zal.
Goede oplosisngen ontvangen van:
Arie de G., Nellie C., Luitje F., Sientje H.,
Frits C., Reinhard K., Henk G., Reijer E., J.
B., Annie M., Pieter Frans G., Grietje v. d. W.,
Wijnand K., Frida de B., Loeki v. d. W., Den
Haag, Janje K., Zilverschool Han G.,
Dirk, Johan M., Breezand (N.H.), Loesje
F., Tini v. O., Dora N„ H. R., Jan B., Koen
C., Joop v. E., Eef H., Rens N., Theo B., Tiny
B., Eddy de M., Willy K., Nellie O., Annie O.,
P. de K., Cor de J., Joosje D., Tieny C., M. H.,
Trijntje J., Rika v. O., Corrie L., Strooweg,
Cocosnoot, Neeltje C., Johanna de C., Coentje
C., Riena S., J. V., Johanna K., Nettei H.,
Margaretha v. d. V.
i.
iilMii:'!:;!.; i'ihiii II.: i.fii"""1"- -
Onze tekenaar moest enige
dieren voor ons tekenen, maar
hij had geen tijd om naar ae
dierentuin te gaan en daar de
dieren na te tekenen. Hij deed
het nu uit zijn hoofd en hoe
wel hij het vrij aardig gedaan
heeft, zit er toch in ieder dier
een fout. Zouden jullie kunnen
zeggen welke 8 fouten er in de
tekening zitten
'k Ben niet in blauw, maar wel in rood,
Niet in levend, en toch in rouw.
Wat ben ik?
door
VIOLETTE CARR.
De hele dag was het huis in rep en roer
geweest, maar Dikkie had er zich niet van
aangetrokken. Hij was maar kalm aan het
kleuren van zijn prenten gebleven. De tantes
en oma vroegen hem al gedurig:
„Herinner je je haar niet meer vent?"
„Ik heb haar nooit gezien, Oma; maar wèl
heb ik haar telkens geschreven."
Ze vonden het onbegrijpelijk, dat Dik zijn
allerliefste moeder zou vergeten hebben, die
hem, nu twee jaar geleden, hier aan huis
gebracht had. Zijn oom was er ook en die
kon het eindelijk toch niet langer uithouden
en wilde zich persoonlijk nog eens overtuigen,
of Dik nu alle herinnering aan zijn moeder
verloren had.
„Dikkie!" riep hij opeens.
Die uitroep kwam ons jongmens zó onver
wacht, dat zijn personeel de verkeerden kant
uitgleed en hij al met héél bedroefd stemme
tje klaagde:
„Hè, Oom, wat deed u mij daar schrikken!
Nu heeft die dame een heel groen gezicht!
Net als de bomen.
„Dikkie, herinner je je moeder niet meer?"
Dikkie schudde het hoofd.
„Neen, Oom, ik geloof niet, dat ik haar
ooit gezien heb."
„Ben je dan niet blij, dat moeder morgen
komt?"
Dik bleef het hoofd schudden met een kop
pige glimlach.
„Zij komt niet écht thuis, fluisterde hij ge-
heimzining. „Dat maken ze me maar wijs,
om me zoet te houden."
„Maar Dik, je weet toch wel, dat groot
moeder je niet zo iets vertellen zou, als ze
dacht, dat het niet waar was?"
„Maar hoe kan moeder nu thuis komen, als
ik helemaal geen moeder heb?"
„Geen moeder heb?... Maar Dikkie!"
„Neen, ik heb geen moeder, zoals andere
Jongens. Maar ik vertel u liever niet waar
om."
„Waarom niet? Ik ben er nu juist zo heel
erg nieuwsgierig naar!"
„Dan vertelt u het en dan is alle aardig
heid er af!"
„Ik beloof je van neen, Dik."
„Wel, ze is een fee! Ik en nog een andere
jongen op school, hebben feeënmoeders."
„Maar Dik, daar sta ik nu toch van te kij
ken." Toe, vertel er mij eens wat meer van!"
Dik gooide zijn penseel neer en kwam wat
dichter bij oom, terwijl hij zei:
„Moeder leeft in feeënland. Ze rijdt op oli
fanten en kamelen en die olifanten hebben
goud aan hun snuiten en ze heeft een wens
kleed, en als ze maar in de handen klapt,
brengen zwarte slaven haar al wat ze hebben
wil."
„Hoe ziet dat wens-kleed er uit, Dik?"
vroeg Oom.
„Rood en wit. En zodra ze daar een ring
op legt en een wens uitspreekt, wordt die
vervuld."
„Maar Dik, hoe kan je moeder nu een fee
zijn? Ze schrijft je wel eens."
„Ja," antwoordde Dik, „maar het zijn ook
echte feeën-brieven, met echte feeën-letters!"
„Laat mij er eens een zien!"
Dik haalde zijn hand uit zijn zak en reikte
Oom een vierkantgevouwen brief over. Die
brief was zoo'n dun papiertje, dat oom hem
eigenlijk niet goed durfde aan te pakken.
De eerste woorden las Dik hardop: „Beste
Jongen..."
„Maar Dik, dat is heus niet waar. Je moeder
is een gewone vrouw, wie heel lief en aardig,
maar van vlees en bloed, hoor!" zei Oom, die
misscnien bang was, dat Dikkie's fantasie
hem anders nog te ver zou voeren.
„Neen, neen! En Eggie's moeder is óók een
fee; die komt altijd op St. Nicolaas gelijk met
Sinterklaas zélf."
„En komt jouw moeder ook op Sint-Nico-
laas
„Ja zeker, Oom. Hoe zou ik anders mijn fiets
en mijn wagen en mijn trom en alles hebben
gekregen?' hijgde Dik.
„En je hebt haar nooit gezien!" wilde Oom
hem vangen.
„O, ja!" En terwijl de kleine neef zich toen,
heel geheimzinnig tegen zijn Oom aandrukte,
zei hij: „Ik zie haar dikwijls in de nacht.
Laatst, toen de maan zo helder scheen en er
allemaal sterren aan de lucht stonden, boog
zij zich over mijn bed heen. Ik hoorde het nog
net twaalf slaan. En het was Juf niet, of tante
Marie; maar moeder... En ze was een echte
feeën-moeder. Oma denkt, dat ze morgen
terugkomt, maar dat is niet zo!"
„Nu, je zult dan zelf wel zien," berustte
oom er eindelijk maar in.
„Ik heb ook al dikwijls aan haar geschreven
en Eggie ook aan zijn moeder. En dan zenden
wij het weg met een zwaluw."
't Was al bijna middernacht, toen Dik wak-
kre werd. Hij ontwaakte, doordat de deur
zachtjes opengedaan werd, en er iemand bin
nentrad. Iemand, die nu aan zijn bedje stond
en hem toelachte, niet tranen in de ogen.
„Ik wist wel, dat u komen zoudt!" zei Dik
kie, zijn zachte wang tegen de hare aanleg
gend. „Ze zeiden, dat u „echt" was, maar ik
weet wel beter! Ik heb een lekker chocolaadje
voor u bewaard... daar op tafel ligt het"
„Maar Dik, ik ben echt. Heus waar' mijn
jongen, en nu ga ik nooit meer weg."
Maar Dik was al weer in slaap.
„Wel. jongen, is je moeder nu nog een fee'"
Ar «e véél
„Dat zou ik ook menen, beste jongen viel
Om. In. „En nu UK, moedet Jk «JJ
"Modern.
Schoenmakersjongen: Baas als ie
eens aan mijn ooren trekt, ga ik dir g
mijn advocaat, hoor! 1 naar
Ik heb 140 Verkade bonnen (de Boerderij)
en wil deze ruilen voor hetzelfde aantal Hille'a
bonnen, oude of nieuwe.
A. A. Roels,
De Ruyterstraat 18.
Hier zien jullie hoe je moet beginnen om
een konijn op een heel gemakkelijke manier
te kunnen tekenen, ook de wesp 's op deze
manier niet moeilijk na te tekenen. Als je de
tekeningen gemaakt hebt, is het een prettig
werkje ze daarna te kleumen.
EEN VERHAAL ZONDER WOORDEN!
