Een beroep op U! DE WEEK: CHELLINGER Bioscoopnieuws Japansche verwijten aan Nederland* Voor zooveel mogelijk: help. Burgerlijke Stand van Den Helder CHEMERLAMPEN VAN GALENSTRAAT 48 Tivoli-theater* Rialto-theater* „The Blue Ramblers'% Ingekomen personen Vetrokken personen Ons land zal op zijn qui vivc moeten zijn. IN FEU EN EN FA NT ASIEËN Het voetbalprogramma voor morgen* Nee, echte armoe bestaat er niet meer. Het njk steunt immers en de gemeente en maatschappelijk hulpbetoon en de Bond v. Barmhartigheid en nog zooveel andere instel lingen van weldadigheid, dat er in onze hui dige maatschappij eigenlijk niet meer gespro ken kan worden van „zwarte armoe". Nietwaar, vriendelijke lezer (es) dat is zoo'n beetje de gangbare meening. En toch In een armoe huisje, in een steeg, komen we binnen. Hier grijnst de armoe niet, hier schreeuwt ze haar leed uit. Over den grond kruipen een viertal kinderen, de oudste een jaar of zes. De kleertjes zitten wat vodderig. Moeder zit in een bedstee met haar jongste van vijf dagen. Het kleintje kijkt met een paar verwonderde oogjes deze vreemde wereld aan. Nog eenige kinderen zijn naar geSiool, terwijl de oudste, een jongen van zestien, met zijn accordeon door de straten gaat, om de 5.50 steun voor het gezin van 12 personen, wat op te voeren. In de kamer ligt een stuk zeil, een tafel wordt gedekt door een oud kleedje. De lamp hangt scheef, aan een paar touwtjes, een groot gat zit in de vergane zijde. Op het oude fornuis pruttelt wat eten. Boven op zolder, die we langs een stijl trapje bereiken, staan drie ledikanten. In het eene, een één-persoons, gedekt met een deken en een tijk, slapen 's nachts vier klein tjes. Twee aan het hoofdeinde en twee aan het voeteneinde, in het andere slapen drie grootere kinderen en in het derde, dat ook zoo goed als geen dek heeft, liggen de twee oudsten. 't Is een droevig gezicht, een schrijnend ge zicht. Vader, die zomers op de kermissen wat ver dient kan nu slechts drie dagen in de week met z'n jongen op pad, om met muziek wat langs de huizen op te halen en als ze dan vijf gulden of vijf en een halven gulden in het gunstigste geval ophalen, hebben ze een „beste week". Dan komen daar nog een gulden of twee kerkelijke steun bij, de menschen zijn katholiek, en van die 12 gulden moet men dan „leven", Waarom we dit nu vertellen? Volgende week Woensdag zal de Bond v. Barmhartigheid een rondgang maken door de stad en dan zal men huis aan huis aan kloppen en vragen of er iets te missen is om de „openbare" en „stille" armoede in onze stad te leenigen. 't Is waar, rijk en gemeente steunen wat ze steunen kunnen, maar die steun is niet toereikend. Men kan er zijn huishuur van be talen, men kan er de meest noodige levensmid delen voor koopen, maar voor het aanschaffen van een nieuw stukje kleeren, als het oude op is, voor het koopen van de meest noodza kelijke huishoudelijke artikelen, daarvoor is die steun niet toereikend. De vorige week kwam een moeder bedroefd bij den voorzitter van den Bond van Barmhar tigheid, met een smeekbede voor haar ge trouwden zoon, die geen bovenkleeren meer had. „Help hem, meneer, ik kan het zelf ook niet," snikte ze. We stonden voor het huisje van een jong marinier. Zijn inkomen bedraagt 7 gulden per week, daar gaat dan nog 1 gulden plunje- geld af en 2 gulden huur, zoodat het jonge vrouwtje 4 gulden over houdt en met Maart verwacht ze haar eerste kindje. Ze gaat uit werken, voor zoover haar dat mogelijk is, maar de werkhuizen zijn schaars en het schamele loontje wordt maar met weinig aan gevuld. Geld voor een baby-uitzet is er niet, voor een wieg evenmin. Zoo zouden we met nog veel voorbeelden hunnen illustreeren dat er waarlijk veel en diepe armoede geleden wordt in de stegen en sloppen van onze stad. En die armoede zoo veel mogelijk te leenigen is het werk van den Bond v. Barmhartigheid. Wanneer dus volgende week een beroep op u gedaan wordt, hiag dat niet tevergeefs zijn. U zult de men schen niet voorbij sturen als u weet dat op zolder nog iets ligt dat u best missen kan. als u weet dat in de kast nog een pak hangt, of een paar schoenen staan, die, nu ja, nog wel door u te gebruiken zijn, maar die u toch ook weg kan geven. Men heeft zoowel meu belen als kleeren noodig, baby- als mannen- goed. Zie nu uw voorraad reeds na en ver blijd den Bond met uw gave en u oogst den dank van hen, voor wie iederen dag een strijd is om er door te komen. Maandagavond om half acht hoopt onze burgemeester, over de stadslijn van de H.R.c.O., met kapiteine Paul van het Leger des Heils, een aanbevelend woord te spreken voor de a.s. collecte. 20 November 1936. BEVALLEN: A. G. EdciusKutschnig, z.; C. M. CroneEjjkmans, d. In uitgebreide sorteering De verfilming van Victor Hugo's „Les Misérabless". In vele boekenkasten treft men ook in deze dagen nog wel een lijvig, en door den tand des tijds vergeeld foliant aan, waarop met gothi- sche letters gepenseeld staat: „Les Misérables" Het is een werk van meer dan duizend pagina's en aangezien wij momenteel leven in de era van het tempo, wordt het niet meer gelezen. Althans: het groote publiek leest het niet meer. En toch... en toch... toen we gister de ver filming van Hugo's bekendste werk „De El- lendigen" zagen, kwam dit boek ons in ge dachten met al zijn rijkdom aan romantiek, met zjjn spanning, zijn menschenkennis en tenslotte zijn 19-eeuwsch sentiment. En we gedachten het feit, dat het boek ook nu nog waard te lezen is... CHARLES LAUGHTON, die op fenomenale wijze de rol van Javert in „De Ellendigen" vervult. Maar dan de film: een Engelsche rolprent, waarin de beide hoofdvertegenwoordigers Jean Valjean en Javert respectievelijk ge speeld worden door het tweetal sterren aan het Britsche filmfirmament: Frederic March en Charles Laughton. Men kent March en men kent Laughton en was het dus te verwonderen, dat zij beiden van dit gegeven iets gemaakt hebben, dat pakt, dat U aangrijpt en dat U nog gerui- men tijd zal in herinnering zal blijven? Daar i., Laughton als de politie-spion. Zel den zagen wij een ondoorgrondelijker, een kwellender en tenslotte haast tot een obses sie wordend masker van tot in het oneindige doorgedacht en consequent uitgevoerd plichts besef. Javert, de man die zijn leven in dienst van de W e tgesteld heeft, de Wet, zooals men hem volgens de regel leest. De Wet: zyn leven en zijn dood. En men beziet dit masker van steen en ijs en men gruwt. March speelt de rol van Valjean en ook deze heeft een opvallende prestatie geleverd in zijn vertolking van den opgejaagde, van den man, wiens leven verduisterd werd door den schaduw van het „geel-paspoort". Daar is tragiek in zijn spel, een tragiek die meer malen treft door haar zuivere uitbeelding en een opvatting die er naar streefde, zooveel als dit eenigszins mogelijk was ieder theatraal effect te ontwijken, iets wat, gezien het onder werp, uitermate moeilijk was. Naast beide hoofdrolvertolkers treden nog diverse bij-figuren op, allen gegeven door eerste rangs materiaal, doch die toch in geen enkele opzicht March en Laughton benaderen. Men zal zeker van deze film, die zij het van het goede soort, een „publiek"-film is, genie ten. En men zal zich kunnen verbazen over een tijd, die ons thans volkomen vreemd ge worden is. Een tijd, toen la belle France hen, die foudeerden tegen de Staat, niet alleen op onmenschelijke wijze vervolgde, doch hen ook na het boeten der zonde niet meer de gelegen heid schonk een donkere bladzijde van hun leven om te slaan. Vrouw of Secretaresse? Het is niet voor de eerste maal, als wij op deze plaats de lof gaan bezingen van zoo'n doodgewone Amerikaansche „society-film" als „Vrouwof Secretaresse" is. Een doodgewone filmja, maar gezon der, beter, oprechter dan duizend andere rol prenten, die coquetteeren met valsch senti ment, pathos en tooneelmatig gedoe, hetwelk alles even ver van de ware filmerij afstaat als onderhavige films er dicht bij. Het is een film voorts, die men ongetwij feld tot de categorie mag rekenen, die het groote publiek voldoen en dat is in dit geval geen gecamoufleerde afkamming. Integendeel, men zal er van kunnen genieten, men zal hartelijk kunnen lachen om deze overdaad van Amerikanismen, om deze ongelooflijke vaart, dit voor iederen Europeaan onvatbaar tempo en men zal zich voorts kunnen verbazen over een logika en common sense, zooals men die in andere films nog maar al te sporadisch aantreft. De hoofdrollen worden vertolkt door Clark Gable, Jean Harlow en Myrna Loy, alle na men van rasechte camera-artisten, die hun sporen in het half luchtig, half serieuze genre reeds lang geleden verdienden. Wat de story betreft, hierover zullen we niets zeggen. In wezen is deze ook in het ge heel niet belangrijk. Maar het gaat hier om de uitbeelding van menschen. Menschen van vleesch en'bloed, menschen, zooals U en ik en voorts menschen, die men niet ziet door een gekleurd glaasje van regisseurs-wellusten, maar dooor het glas van een nuchter mensch, die tevens beschikte over een merkwaardig filmisch inzicht. En zoo ziet men dan deze Gable-film (want hij is het, die deze rolprent dat merkwaardige stempel van vaart en ongedwongenheid gaf) en een goede twee uur lang wijkt de glim lach U niet van het gezicht. Ook al is het hier en daar bést gechargeerd en al gelooft ge niet alles zooals het hier zwart op wit af gedraaid wordt. Een film, die het zien in ieder opzicht waard is en die in feite een triomf beteekent voor het Amerikaansche amusements-genre. Een genre, dat men niet te laag moet aan slaan, als men het vertolkt ziet op déze wijze. In het overige programma draait „De Rozenkrans", een Fransche bewerking van het haast klassiek geworden boek- en tooneel- werk. Men krijgt het volle pond der Rozen- krans-sentimentaliteit en zij die het weenen in het bloed zit zullen ongetwijfeld tranen plengen. Met dat al viel de film ons niet mee, en we zijn ervan overtuigd, dat van dit wel uit gezocht dankbare onderwerp meer te maken geweest zou zijn. Te bewonderen erin valt de fotografie en de beeldmontage. Morgen treedt weer een exclusief dansorkest op In „Casino". De 12 man sterke band, de „Blue Ram- blers", zullen dansmuziek doen hooren met hun prachtige bezetting en gloedvolle rhytme. Ook in andere steden behaalden zij groote successen, getuige de hieronder volgende recensies uit andere bladen: „Utrechts Nieuwsblad", 25 Maart 1936: De „Blue Ramblers" is een van die combinaties, die het juiste gevoel hebben, dat noodig is om gedurende uren achtereen onder houdend te zijn en bovendien de stemming tot een climax op te voeren met een hun geheel eigen wijze van spelen. „Jazzwereld", Juni 1936: De „Blue Ramblers" hebben een keuri- gen indruk gemaaktDe band is prachtig ingespeeld en beschikt over prima krachten. Cor van Lier ontpopte zich verder nog als een voortreffelijke scatzanger. De pianist is uit stekend, ook als solist. Hij werd goed bijge staan door den drummer en bassist. Weduwe Klap, zonder beroep, Bassingr. 41. C. de Jong, zonder beroep, Bassingracht 3 L. Weergang, korp. der mars. Koningsw. 11 H. Wanisch, Oostenrfjksche, dienstbode, Tuinstraat 74. J. C. M. Verhoeff, etaleur, Spoorstraat 55. H. Stoelwinder, kommies-rijksbelastingen, Sperwerstraat 9. P. Meijer, banketbakker (h) Spoorstraat 21. M. de Waal, chauffeur Noordh. Autobus- ondern., Koekoekstraat 27. J. Hup, bankwerker, Leliestraat 8. W. J. M. Hoogveld, onderwijzeres, Java- straat 167. A. Dekker, zonder beroep, C. Ditostraat 15. W. Wink, dienstbode, Kerkgracht 8. L. A. Mens, sergt. vliegtuigmaker K.M., Joubertstraat 90. A. M. W. Bondam, zonder beroep, Soemba- straat 42. A. H. Bomer, marinier le klas, Polderw. 63. A. Walstra, schilder, Molenstraat 14. P. A. Verhoef, zonder beroep, Keizerstr. 67. A. P. J. van TilGroen, zonder beroep, Sperwerstraat 7. L. J. van Til, korp. der mariniers, Sper werstraat 7. D. Commelin, stoker-olieman, Brakkeveld- weg 117. Weduwe Christiani, zonder beroep, Boer- haavestraat 55. M. BrandenburgWestendorp, zonder be roep, Prof. Zeemanstraat 30. J. N. Blokker, groentenhandelaar, Tuin straat 54-56. M. G. J. Polane, zonder beroep, Hoogstr. 62. B. Nijenbuis, sergt. maj. d. mars. Narcis straat 65. T. KruizeDe Graaf, zonder beroep, Rozenstraat 12. J. Krielevan den Bos, zonder beroep, Beukenkampstraat 57. D. Kort en echtgen. geen, bierbottelaar, naar Batavia. J. Bakker en gezin, geen, onderlading- meester N.S., naar Deventer, Gronoviusstr. 46. J. Metselaar, R.K., chauffeur, naar Alkmaar, v. d. Woudesjraat 23. J. J. Mes en echtgen., R.K., geen, naar Am sterdam, van Speijkstraat 124. P. J. G. Huijer en gezin, geen, luitenant ter zee, naar Soerabaja. A. Niehot, N.H., marinier le kl. en echtgen. R.K., en kinderen, geen, naar Rotterdam. C. A. J. van Well Groeneveld en gezin, geen luitenant ter zee 2e kl. naar Soerabaja. J. W. van Toledo en gezin, geen, gep. K.M., naar Rotterdam, Zuidhoek 252. K. Jellema N.H., gep. en echtgen. E.v.L., naar Leeuwarden, Leeuwerikstraat 84. W. Schilthuizen-Sluimer, N.H., geen, naar Velsen, Bloemstraat 136. A. Kruidenier, N.H., koopman galanterieën echtgen. en gezin, R.K., naar Rotterdam, Twee- boschstraat 54a. H. Heuving, geen, naar Assen, Groninger straat 24. F. Beukenkamp, geen, loopknecht, naar Ansterdam, Menadostraat 15. A. Witsiers en gezin, R.K., sergt.-torpedo- maker, naar Vlissingen, Paul Krugerstraat 46. A. P. Overduin en echtgen., N.H., sergt. der mar., naar Soerabaja. H. de Boer, D., timmerman, naar Kaap stad (Z.-Afrika). H. Kluft, N.H. en echtgen. R.K., groenten- handelaar, naar Heemskerk, Jan van Kuit straat 13. Kl. G. Tiel en gezin, N.H., luit. ter zee 2e kl., naar Soerabaja. Wed. H. J. DielemanSchinkel, R.K., naar Amsterdam, Balistraat 67 h. DAME TWEE WINTERS IN HUIS GEVANGEN Nu weer geheel vry van spit en rheumatiek. „Ik leed verschrikkelijk aan spit in mijn rug en rheumatiek in mijn voeten, zoodat ik al twee winters niet op de been kon. Mijn man ried mij toen aan om Kruschen Salts te probeeren, en dat deed ik. Ik ben nu aan mijn vierde flacon, en het doet mij genoegen. U te kunnen zeggen, dat al mijn afschuwelijke pijnen weg zijn; ik voel mij een geheel andere vrouw zeker 10 jaren jonger, en ik ga even goed mijn gang bij het werk als een vrouw van 30. Ik ben nu 58 en kan zeer goed tegen een druk leven, dank zij Kruschen Salts. Ik zou er niet buiten kunnen." Mevr. M M. te D. Rheumatische pijnen vinden meestal hun oorzaak in een overmaat van urinezuur in het lichaam. Dit kwaadaardige urinezuur kon zich ophoopen omdat de afvalstoffen op te trage wijze door Uw afvoerorganen, d.z. inge wanden, lever en nieren, uit Uw lichaam wer den verwijderd. Kruschen Salts bestaat uit zes minerale zouten, die Uw afvoerorganen aansporen tot krachtige werking, waardoor de schadelijke stoffen geen kans meer hebben om zich op te hoopen. Het bloed wordt nu ge zuiverd, de rheumatische pijnen nemen ge regeld af om eindelijk geheel op te houden, terwijl tegelijkertijd Uw algemeene gezond heidstoestand vooruitgaat. Zoo zult ge door de kleine dagelijksche dosis Kruschen Salts niet alleen gevrijwaard zijn tegen rheumatiek en spit, maar ge zult U ook veel krachtiger en energieker voelen. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers en erkende drogisten 0.40, 0.75 en 1.60 per flacon, omzet belasting inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpak king de naam Rowntree Handels Maatschap pij, Amsterdam, voorkomt. (Adv.) Over „Nederland en het Pacificisch pro bleem" hield luit. ter zee 1ste kl. A. Kroese Donderdagavond een voordracht voor de Kon. Ned. Vereeniging „Onze Vlopt", de Ver. IndiëNederland en de Ver. „Het Nederland- sche Zeewezen", in het gebouw „Excelsior" te Den Haag. Spr. betoogde dat Japan, door zijn sterk toenemende bevolking gedwongen wordt, om met kracht de industrialisatie en de emigratie ter hand te nemen. Zoowel bij de emigratie als bij den afzet van zijn industrie-producten ondervindt Ja pan van vele landen tegenwerking. Dit maakt, dat het zich verongelijkt voelt en vermoede lijk is het hierdoor, dat het thans aanslui ting heeft gezocht bij de opposante fascisti sche landen in Europa, Japan, Duitschland en Italië vormen nu tezamen als het ware een koor van ontevredenen. Deze nieuwe coalitie heeft Rusland tot „gemeenschapsvijand no. 1" geproclameerd. In een verlichten westerschen staat, aldus spreker, is het militaire apparaat ondergeschikt aan het civiele gezag, ter wijl in Japan de militairen oppermachtig zijn. De mogelijkheid bestaat, dat heethoofdige elementen Japan's buitenlandsche politiek in handen nemen en dit verklaart de vrees van vele westersche mogendheden voor toekom stige conflicten in den Pacific. Japan verwijt ons, dat wij in ons Aziatisch eilandenrijk militair te zwak zijn, waardoor wjj de situatie in eigen huis niet zullen kun nen beheerschen, wanneer Japan in oorlog ge raakt met de Angelsaksische zeemogend heden. In zoo'n oorlog moet bijna de geheele Ja pansche zeehandel door de nauwe zeestraten van onzen Archipel. Japan verwijt Nederland, dat het niet ener giek genoeg is, waardoor uitgestrekte gebie den in Ned. Indië onontgonnen blijven. Het heeft dringend behoefte aan grondstoffen en zou deze in Ned.-Indië in overvloed en goed koop kunnen produceeren, wanneer het daar toe maar de vrijheid kreeg. Spr. is het niet eens met hen, die meenen, dat wij den Japanschen druk op Ned.-Indië zouden kunnen verlichten door aan Japan vrijwillig grondgebied af te staan. De gewel dige landhonger van Japan zou hierdoor toch niet gesteld worden. Bovendien zouden wij het Britsche gemeenebest van ons vervreemden door Japan toe te staan punten te bezetten op de brug tusschen Singapore en Australië. Engeland is onze aangewezen bondgenoot. Maar Engeland's positie is niet meer wat zij was vóór den wereldoorlog. Het luchtwapen en de duikboot hebben aan Engeland's onaan tastbaarheid een einde gemaakt. In Europa moet Engeland zeer op zijn hoede zijn en dit vermindert de kans dat het in het Verre Oosten een vuist kan maken tegen Japan. Wanneer Nederland dus door Japan wordt aangevallen in Oost-Azië, dan bestaat groote kans, dat wij het gedurende maanden zullen moeten stellen buiten daadwerkelijke hulp van anderen. In dit geval zullen de gebieden van Groot- Nederland, welke niet direct bedreigd worden, terdege moeten beseffen, dat onze defensie één samenhangend geheel vormt. Hulp zal over zee en door de lucht aan Ned.-Indië moeten worden toegevoegd. Doeltreffende bezuiniging op ons Station en actie verzocht voor een „Pan-Sinterklasuur". Hoewel Amerika nog steeds par excellence het land van de „slogan" is, blijft ook Neder land niet ten achter met het systeem, om via puntige gezegden, en markante, het geheugen nimmer meer verlatende zinnen, de aandacht der menschheid op een bepaalde zaak of arti kel te vestigen. Nietwaar, wij hebben toch maar een C. A. waar-alles-toch-voordeeliger is, en een „Telegraaf" wiens speurder-en-succes perma nent synoniem zijn. En zouden wij onzen goe den Krigee vergeten, waarvan oud en jong toch weet dat er krentenbrood is en krenten brood van Krigee Dat men de directe waarheid van dit geslo- gan met een korreltje zout moet nemen (uit gezonderd dan bij voorgenoemd krenten brood...) bewijzen o.a. de nog steeds aan het noodlijden zijnde Nederlandsche Spoorwegen, die zich zelve nog steeds plegen op te heme len als „snel...veilig...en goedkoop". Over de goedkoopte willen wij het niet heb ben, maar wel over de beide eerste, waarvan de werkelijkheid in Den Helder ver te zoe ken is. Als u het niet gelooft, vraag 't dan eens den reizigers, die in deze donkere dagen voor Kerstmis verplicht zijn te debarkeeren op ons pittoresk stationnetje, dat zoo lieflijk licht te droomen bij zijn aardig tuintje, doch waar ver der ieder comfort zoek is. Persoonlijk steeg ik een dezer dagen uit en moest constateeren, toen ik reeds ettelijke mi nuten met m'n schoenpunten naar de straat getast had, dat deze minstens 75 centimeter onder de treeplank schemerde. Voor ouden van dagen en gebrekkigen alzoo een knal-methode om lenig te worden. Weliswaar maken stjjve en onhandige lieden hier een uitgezochte kans hun beenen te breken, maar dan moet men ook maar uitkijken. Tenslotte is men niet voor niets volwassen... Voorts heerscht hier na zonsondergang de meest volstrekte nacht. Op enkele plaatsen flikkeren unheimisch oliepitjes en een heel en kele maal kan men zoowaar een electrisch lichtpunt ontwaren (op Zon- en feestdagen). Maar waar is licht tenslotte ook voor noodig, als den heelen dag de zon schijnt. Overdaad schaadt en waarom zoudt ge de uitgang niet opscharrelen met een gloeiende lucifer of uw sigarenaansteker Zooals men ziet wordt er hier op doeltref fende wijze bezuinigd, iets, wat met name bij de vreemdelingen, die zoowel eens komen, met groot enthousiasme begroet wordt. Binnen kort zullen we nu ook wel een sluitend budget tegemoet mogen zien van ons noodlijdend troe telkind. Zij het dan met waarschijnlijk op offering van enkele hoogsprong- en duister nis slachtoffers. Doch wat beteekent het molest van den enkeling bij een zulk grootsch plan?? Toch niets!! Voorts staan deze dagen in het teeken der Sinterklazen en bereids mochten wij het ge noegen smaken met eenigen hunner een kort, doch niet minder aangenaam onderhoud te hebben. Zij bleken inmiddels slechts te spre ken over de toestanden in hun Heimat, waar het nogal bijster Spaansch blijkt toe te gaan. Gelukkig dat hier in Holland nog warm hooi en malsche winterpenen het bezit van allen zijn, zoodat we het bezoek van zijne Heilig heid Den Kindervriend nog wel geruimen tijd zullen mogen smaken. Jammer is het, dat Z.H. zich met ieder jaar meer op de Zwarte Kunst schijnt toe te gaan leggen. Herhaaldelijk valt het ons op,, dat hij zich op een en het zelfde uur in meerdere plaatsen tegelijk kan ophouden, wat toch in tegenspraak is met de meest elementaire be grippen van redelijkheid en logika. Het doet velen onzer ouderen bezorgd het hoofd schudden, terwijl de jeugd zich (aiiiü) hoogelljk met dit probleem amuseert. Ten slotte is de kans bij II Sinterklazen aanmer kelijk grooter dan bij slechts 1. Zit hier niets in voor ons voortvarend ge meentebestuur, dat toch het welzijn van allen aan het herte moet liggen? Is het niet moge lijk, dat een oproep geplaatst wordt voor sol licitatie naar de betrekking van Stads-Sinter- klaas? De gelukkige uitverkorene zou men 11 maanden tijd kunnen geven om zich voor te bereiden op de duizend-en-een originali- teiten die des Kindervriends zijn, terwijl hij in de resteerende periode zijn gaven rijkelijk kon ontplooien als gesanctionneerd Sinter klaas. Hij zou voorts in de acten kunnen wor den aangeduid als „Pan-Sinterklaas", voor welke qualificatie men alleen reeds de job zou accepteeren... N.B. Indien er niet zoo geageerd werd tegen cumulatie zouden wij willen aanraden eens den kring onzer raadsleden na te gaan. Er zijn er daar diversen, die het „verrassen" in het bloed zit Spreker besloot met de opmerking, dat Nederland verstandig zal doen in zake zijn bewapening niet al te lang meer te talmen met het verzetten van de bakens. Een bruik baar militair apparaat groeit uiterst lang zaam en de tijd dringt. Wij maken de voetballiefhebbers er op attent, dat in de periode van 15 Novem ber15 Januari de middagwedstrijden van den K. N, V. B. om 2 uur aanvan gen. Dat gaat dus morgen in. Succes 2—Watervogels 2 is vervallen. Ingelascht is: Watervogels 2MLD 1, aan vang 10 uur.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 7