Stadsnieuws
C. Koopman
De strijd om de
„Betty
Bonn"
Kerstbakjes
Hulst,
Waar gaan we heen?
Dinsdacr 22 December 1936
Heldersche Courant
Tweede Blad
Het reizigersvervoer met de
feestdagen,
Sluiting Zweminrichting.
Activiteit der buurtcomité's.
Uitslag loterij
pluimvee-tentoonstelling.
Kerstuitvoeringen.
De Texelsche boot op
Zon- en Feestdagen,
DE UITVERKOOPEN.
Nutsspaarbank.
Stedelijk Muziekkorps,
Bloemenmagaz ij n
Emmastraat - Tel. 626
Uw adres voor
rijk met bessen
Licht op voor alle voertuigen
Feestelijke bijeenkomst
van de Christelijke
Oranje Vereeniging.
Vedotmg
tKetetmib-
Ruwe(gesprongen handen
F euilleton
In verband met een te verwachten druk reizi
gersvervoer tijdens het Kerstfeest en Nieuw
jaar, verzoekt de stationschef de plaats
bewijzen, zoo eenigszins mogelijk, één of twee
dagen tevoren te nemen.
De Marine-Zweminrichting op de Rijkswerf
alhier zal vanaf 24 December a.s. 20 uur tot
4 Januari 1937, 8 uur, gesloten zijn.
DE ZATERDAGAVONDMARKT VERZET.
In verband met de Kerstdagen zal de Zater-
dagavondmarkt deze week gehouden worden op
Donderdag 24 December.
Nu zoo langzamerhand de groote dag van
het Oranjefeest nadert is een ontplooiing van
de activiteit der buurtcomité's in tal van
stadsdeelen merkbaar.
Reeds de vorige week bleek, dat voor velen
de tijd van voorbereiding goeddeels voorbij
was en men nu begon met de handen uit de
mouwen te steken.
Draden worden gespannen over de straten,
hier en daar staan de geraamten reeds van
de op te richten eerepoorten en in weer
andere treft men aan weerszijden der trottoirs
reeds een mastbos van palen aan, waaraan
over enkele dagen de honderden en honder
den lampjes en lampen gehangen zullen
worden en het groen het geheel een apart
cachet zal geven.
In de city was men gisteren reeds werk
zaam aan het plaatsen der lichtzuilen. zoo
dat het niet lang meer zal duren, of Den
Helder kan rustig de veelbelovende Januari
dagen afwachten.
Dat onze stad een goed figuur zal slaan,
daaraan twijfelen wij niet.
1
1334
13
1130
25
3822
37
273
2
578
14
2060
26
169
38
2810
3
715
15
649
27
40
39
1147
4
2259
16
1450
28
2643
40
1074
5
294
17
2376
29
1293
41
325
6
3845
18
1014
30
84
42
697
7
1131
19
3085
31
1419
43
834
8
288
20
1048
32
70
44
1997
9
845
21
551
33
3597
45
2269
10
2217
22
730
34
503
46
3116
11
1287
23
3989
35
699
47
555
12
1404
24
1681
36
598
-,48
567
De prijzen na 1 Januari 1937 niet afgehaald,
vervallen aan de vereeniging.
De prijzen kunnen afgehaald worden Bali-
straat 31, Den Helder.
Wij verzoeken secretarissen van vereenigin-
gen en Zondagsscholen, ons vóór morgenmid
dag opgave te willen verstrekken van uit
voeringen of kerstfeestvieringen op de beide
Kerstdagen.
In ons nummer van Donderdag hopen we
de Kerstagenda op te nemen.
Men verzoekt ons er nog eens de aandacht
op te vestigen, dat de Texelsche boot op Zon
en Feestdagen, niet des morgens om 10 uur
vertrekt, doch om 9 uur. Men doet verstan
dig dit uur meteen te wijzigen in de winter-
dienstregeling, omdat telkens blijkt, dat
passagiers nog om 10 uur aan den steiger
komen.
De Commissaris van Politie te Den Helder
maakt bekend, dat de Kamer van Koophandel
en Fabrieken voor Hollands Noorderkwartier,
gevestigd te Alkmaar, heeft besloten, in ver
band met de vaststelling van den datum van
het huwelijk van H.K.H. Prinses Juliana en
de daaraan verbonden feestelijkheden, krach
tens artikel 12 derde lid van de wet op het
Uitverkoopen, voor alle groepen van winkel
neringen als tijdvak aan te wijzen, waarbinnen
de opruimingen zullen mogen worden ge
houden in de gemeente Den Helder: Woens
dag 13 Januari tot en met Vrijdag 12
Februari 1937.
Het zal derhalve in deze gemeente inge
volge art. 15 der wet op het uitverkoopen
strafbaar zijn, aankondiging te doen van
verkoopen als „jaarlijksche opruiming", half-
jaarlijksche opruiming", „seizoenopruiming",
„balansopruiming" of „inventarisopruiming"
in het tijdvak van 1 Januari tot en met 12
Januari 1937.
De Commissaris van Politie voornoemd,
Van der Hoeven
Van Donderdag tot 2 Januari gesloten.
De directie van de Nutsspaarbank verzoekt
ons er op te willen wijzen, dat de Spaarbank
evenals in vorige jaren, wegens het bereke
nen van aan inleggers over 1936 verschul
digde rente, tusschen 23 December en
2 Januari a.s. gesloten zal zijn.
Morgen, Woensdag 23 December, is het
dus de laatste dag, waarop de spaarders nog
bij de spaarbank terecht kunnen.
Beschermheer: Burg. Ritmeester.
Dir.: Joh. F. Pala.
Ochtendconcert te geven op Vrijdag 25
December, len Kerstdag, in de muziektent,
Julianapark, des morgens van 8.309 uur.
Programma:
1. Stille Nacht. Cruber.
2. Dankgebed. Valerius.
3a. Eere zij God.
3b. Ave Maria. F. Schubert.
4. Sweet belle Mahone.
5. Twee oud Nederlandsche Kerstliederen.
a. Nu zijt wellkekome Jesu lieve Heer.
b. 't Is een dag van vroolyckheydt.
Arr. Joh. F. Pala.
6. Ave Verum. Mozart.
7. Einzug des Herrn Hë.ndel.
8. a. Festlich U heiter, O Tannenbaum.
b. O Sanctissima. Arr. H. Kling.
9. Schafers- Sontagslied. Kreutzer,
Ziet de étalage - Laag in prijs
Dinsdag 22 Dec16-17 uur
Ter viering van den ondertrouw
van Prinses Juliana en Prins Bern-
hard. Een geslaagde avond, met
een mooi zangspel. De heer Van
de Rovaert geeft les in samenzang.
Om de blij de gebeurtenis van den on
dertrouw van H. K. H. Prinses Juliana
en Z. D. H. Prins Bernhard nog eens
extra te onderstrepen, heeft de Christe
lijke Oranje Vereeniging „Den Helder"
gisteravond in het „Casino"-gebouw een
feestelijke bijeenkomst gehouden, die
schitterend geslaagd mag heeten. Daar
was een uitstekend gevulde zaal en een
dito balkon en er was een stemming, die
men zich niet beter kan denken. Het dient
dadelijk gezegd, dat die opgewekte stem
ming voedsel vond in datgene, wat ln den
loop van den avond op het tooneel ten
beste werd gegeven. We aarzelen ten
minste niet het succes van deze bijeen
komst voor het grootste deel op rekening
van de vele medewerkenden te stellen.
Dit ter inleiding. Thans iets over de onder
deden van het lijvige programma.
Aangevangen werd met het gemeenschap
pelijk zingen van Psalm 75 1, waarna de
heer J. de Jong, voorzitter van de organi-
seerende vereeniging, voorging in gebed. In
zijn openingswoord heette de heer De Jong
vervolgens de aanwezigen welkom, in het bij
zonder o.m. den eere-voorzitter van de Chr.
Oranje-Vereeniging, Burgemeester Ritmeester,
kapitein Kalkman, vertegenwoordiger van den
garnizoenscommandant, den heer A. J. van
der Hoeven, commissaris van politie, en de
medewerkers. (Vice-admiraal T. L. Kruys had
bericht van verhindering gezonden).
Met blijdschap gewaagde de voorziter van
het feit, dat de nationale gedachte de-laatste
dagen weer zoo sterk tot uiting is gekomen.
Spr. herinnerde aan de radio-uitzending van
de VARA op Zaterdagavond j.1., waarin een
hoorspel over Willem van Oranje was opge
nomen, dat o.m. duidelijk deed uitkomen, dat
de groote Zwijger voor de geloofsvrijheid ge
streefd heeft. „Wij waardeeren deze opvat
tingen van dien kant en stellen die op hoogen
prijs. Laat ons hopen, dat alle partijen in ons
landje nog eens één mogen zijn in de nationale
gedachte en in liefde voor Oranje". (Krachtig
applaus). Met genoegen heeft spr. gelezen,
dat de Zaanstreek dezer dagen zoo goed voor
den dag komt met haar vreugdebetoon over
den ondertrouw van het Prinselijke Paar.
„Dat is een verblijdend teeken, ik hoop, dat
de „roode" Zaanstreek nog eens de „Oranje"
Zaanstreek moge worden!" (Applaus).
Men leert zingen
Met een hartelijk applaus werd daarop de
heer Jan van de Rovaert uit Utrecht, bij diens
verschijnen op het tooneel, door de aanwezi
gen ontvangen. En toen begon er iets, wat we
in Den Helder nog niet meegemaakt hebben.
De heer Van de Rovaert ging n.1. zonder ver
dere plichtplegingen les ln samenzang geven!
Eerst gaf hij het goede voorbeeld door met
zijn welluidend orgaan het „Prinses Juliana-
lied" van Arnold Spoel voor te dragen en
daarna nam hij een dirigentenstokje en: gaan
jelui nu maar eens naar hartelust zingen,
aanwezigen! En niet trachten er met een
Jantje van Leiden af te komen, goed zin
gen, zingen, zooals het hoort. Geen straat
deuntjes, maar goede, onvervalschte Holland-
sche volksliedjes, als „Wij willen Holland
houen", „Gelukkig is het land" van Valerius,
„Hollands Vlag", „Ferme Jongens", ,,'k Heb
m'n wagen volgeladen", enz. Het merkwaar
dige was, dat men tot de ontdekking kwam,
dat men die goeie, ouwe liederen eigenlijk niet
Dagen van vrede-liefde-geluk
Dagen, die eer. mijlpaal in
Uw leven zullen beteekenen
van hooge waarde waarop ij
gij Uw band van liefde ver-
eeuwigde door het dragen I
van een verlovingsring.
Onze ringen kunnen U moge
lijk een blijvend geluk garan
deeren, maar zeker zullen ze
U steeds door hun aantrek
kelijke vormen en soliede
afwerking met genoegen her
inneren aan onvergetelijke
dagen.
v ntuur hwi orisch Museum. - Elke weekt
Woensdag nam. van 3-5 u en van 8-i0 u<
pn Zaterdag nam. van 3—6 u„ alsmede 0p
^en eersten Zondag van elke maand nam,
van 35 u.
Dinsdag n December.
CaTlantseog. - Kerstuitvoering Ned. Her*
Kerkkoor.
Casino, Su. Feestavond R.H.B.S.-vereen,
Woensdag Z$ December.
Ned. Herv. Kerk, Julianadorp, 8 u.
uitvoering Herv. Kerkkoor.
Kerst»
Burgerlijke Stand van Den Helder
19 December 1936.
GETROUWD: A. van der Vring en M. Mag»
BEVALLEN: L. W. Diks—Querreveld,
j. D. de Vree—Beezemer, z.
OVERLEDENM. C. van de Lagemaat-^
Jolen/30 jaar; Wed. P. Goudswaardt, gel*
F. J. Prins, 83 jaar.
van 21 Dec. 1936. ij
BEVALLEN: G. J. de Vries—Schuuring,
G TamisBerkhout, d.
OVERLEDEN: W. J. Bakker (m.), 70 jaar»
J. Rob (m.), 77 jaar.
eens goed kende; die kon alleen het eerste
couplet, de ander wist de laatste 2 regels zelfs
niet. Ja. zelfs waren er, die het Wilhelmus
niet heelemaal juist konden zingen, weet U
nog wel?
De heer Van de Rovaert had een alleraar
digste manier van onderrichten: hij liet nu
eens de heeren staan en zingen, dan de dames,
het „schellinkje" moest een slechts ten deele
geslaagde demonstratie geven, die verbeterd
werd door het heeren-septet, dat het tweede
vers van „Ferme Jongens" mocht zingen! De
leerlingen echter hadden schik i n den zang
en met den onderwijzer, die hen zelfs nog
gedegen huiswerk, n.1. het goed leeren zingen
van volksliederen, opgaf. Met een hartelijk
applaus nam men, nadat hij tweemaal opge
treden was, afscheid van den heer Van de
Rovaert; niet voor goed, want, naar wij mee-
nen te weten, komt hij in het nieuwe jaar nog
eens in Den Helder terug.
De „Oranje Harmonie Kapel".
Medewerking werd ook verleend door de
Oranje Harmonie Kapel o. 1. v. den heer J.
Hertsworm. Eenige weken geleden mochten
we in waardeerende bewoordingen over de
muzikale prestaties van dit ensemble gewa
gen, zoodat we ditmaal kort zuilen zijn, mede
daar we de nummers reeds op het laatste
concert gehooid hadden. Zij slechts vermeld,
dat deze medewerking zeer op prijs werd ge
steld en dat met name het dankbare „Ein
Morgen, ein Mittag, ein Abend in Wien" een
zeer goede vertolking ondervond, welke te
recht een warm applaus bij de aanwezigen
ontlokte. Uitgevoerd werd o.m. ook de Taptoe,
waar eveneens veel eer mee ingelegd werd.
Zangspel „Hollands Bruidspaar".
Na de pauze werd het zangspel met decla
matie „Hollands Bruidspaar", een welge
slaagde compositie van den heer M. A. Tim
mermans uit Sliedrecht, opgevoerd. Düt werd
een doorslaand succes. Er waren vele mede
werksters en medewerkers en als daar een
massale bezetting is, dan komt de vlotte af
werking wel eens in het gedrang. Maar daar
was hier geen sprake van! Allen, zonder uit
zondering, kunnen terugzien op een succesvol
optreden. Natuurlijk, er werden hier en daar
foutjes gemaakt, maar die waren, in het ver
band van het geheel gezien, zoo klein, dat de
opvoering er niet onder leed.
„Hollands Bruidspaar", behoeft ge een
explicatie van dit spel? Natuurlijk was he«
geheel gewijd aan Juliana en Bernhard, wier
meer dan levensgroot portret het centralf»
punt van het fraaie decorum vormde. Voou
we verder gaan willen we eerst den heer J. C<
Sneltjes huldigen voor de fraaie wijze, waarop)
hij dit portret en ook dat van de Koningin,
van wijlen Prins Hendrik en van wijlen dg
Koningin-Moeder in teekening gebracht heeft,
Toen het Wagner-doek opging en de portret*
ten (die ook nog op smaakvolle wijze ge*
drapeerd waren) plotseling voor de aanwe*
zigen stonden, toen ging er een spontaan ea
lang aangehouden applaus op. Dat was groo*
tendeels hulde aan den man, dien we zoo juist
noemden.
In gezegde en gezongen rijmen werd in diü
spel op posthume wijze vreugde uitgedrukt
over de belangrijke gebeurtenis, betreffenda
ons Vorstenhuis. De Nederlandsche Maagd
stond daar fier en schoon en zegde met juista
articulatie en welbegrepen mimiek haar ver*
zen, die gewaagden van Oranje's historie, lie^,
leed en... hope. We vonden de vertolking vaa
deze niet gemakkelijke rol uitstekend verzorgd
en de naam van Mej. L. Horsman zij in dit
verband met eere genoemd.
De elf provinciën, zoomede Oost-ïndië
(waar was West-Indië?) kwamen, zinnebeeldig
voorgesteld, hun hulde brengen aan het Jonga
Paar en deden die vergezeld gaan van de besta
wenschen. Het viel ons op, hoe juist de ge*
personifieerde provincies getypeerd warenl
hier waren kennelijk met zorg de menschea
uitgezocht op stem uiterlijk, terwijl voortel
de regie voor een sprekende kleederdracht ge*
barsten en groeven, jeukend en branderig, ge
zwollen en rood. Neen, zóó kunt U zich niet
in gezelschap vertoonen. Waarom ook? Zwitsal
- de zalf met onbegrijpelijke geneeskracht
maakt ook Uw handen weer zacht, glad en
blank. Vraag het oordeel van Moeders, die
het gevoelige huidje van hun kinderen met
Zwitsal behandeleD, zij kénnen de waarde
van deze Zwitsersche Balsem. 5
<za axJJ mot
yenej22&>icijc/d
door Friedrich
Lindem a n
28)
John Spurling zat er bij en hoorde dit alles
als door een glazen wand. Hij wist al
lang niet meer wat hem overkwam en of hij
nog wel iets onderging. Alles was gestorven
in hem.
Tot Thomas Glover in zijn overborrelend
geluk, waarvan hij de heele wereld wel zgn
deel had willen geven, hem plotseling toeriep:
Spurling! Waar blijft uw meisje nu?
Wij zouden toch een dubbel huwelijk vieren!
Nu lachte ook Betty Bonn.
Wat is dat Spurling Hebt ge een vrien
din hier? En nu had ik nog wel altijd gedacht,
dat ik de eenige was.
Maar toen Thomas Glover in zijn over
moedige bui er nog aan toevoegde:
Wat hebt ge er geen? Dan schenk ik
hem Lucy, de dikke Lucy.
A'.s door een wesp gestoken, sprong Spur
ling overeind. Met heesche stem stootte hij
er uit:
Nu moet ik gaan.
Stormde, zonder verder een woord te spre
ken naar buiten. Achter hem schalde Thomas
Glover's luide lach.
Dit lachen klonk hem den heelen nacht in
de ooren. Hij zat in elkaar gedoken in een
hoek van de kajuit op de „Frisco". Hij hoorde,
hoe de een na den ander van zijn bemanning
lachend en zingend van de wal terugkwam.
Hij verroerde zich niet. Een zware donkerte
van radeloosheid lag om zijn hersens. Het
leven was uit zijn hart verdwenen, dat hij
drie maanden lang erin had voelen kloppen.
Nu was er plotseling een groote leegte in
hem, woede en schaamte. Maar in dezen
nacht, waarin hij geen oog toedeed, voelde
hij hoe iets anders de plaats van liefde ging
innemen, iets veel heftigers, veel wilder, een
gloeiende haat; haat tegen de vrouw, haat
tegen Glover, haat tegen alles en iedereen,
zelfs haat tegen zichzelf.
Er was geen enkele redelijkheid meer in
hem.
Hij was eenvoudig niet meer in staat zich
zelf af te vragen, welke bedoeling dit meisje
had ei) of Glover wel eenige schuld trof. Dat
werd overweldigd door zijn eigen gevoel, dat
hem overheerschte:.,de wereld accepteert mij
niet, ik ben slechts de kleine onaanzienlijke
zeerooverskapitein. Zoo is het en niet anders;
een meisje kan zich met mij vermaken en mij
dan weggooien, een glad gezicht als Glover kan
mij elk oogenblik de loef afsteken, die heeft
succes en geluk, alleen omdat hij zich weet
aan te passen, ik moet verkrengen als een
hond, ik besta eenvoudig niet voor hen, alleen
omdat ik een leelijk gezicht en een ingedrukte
borstkas heb, maar ik wil niet, neen, neen, ik
wil niet!
Drie maanden lang had zijn leven beteeke-
nis gehad, omdat hij geleerd had weer te ge-
looven. en te hopen. Dit was nu voorbij. In de
toekomst zou rijn leven nog slechts een be-
teekenis keoo**cc te hateD en zoo mogelijk, te
vernietigen.
Den volgenden morgen zat Spurlin" nog
steeds in den hoek van zijn kajuit, grauw,
leeggebrand. Hij zag niet, dat het daglicht
door de patrijspoorten naar binnen drong. Hij
hoorde niet, hoe het aan dek levendig werd.
Hij ontwaakte pas, toen zijn stuurman Crane
de trap van de kajuit afkwam.
Hallo, Kapitein, daarbuiten staat Glover
en schreeuwt dat hij drie menschen moet
hebben en waar of die blijven.
Woedend snauwde Spurling.
Hij kan naar den bliksem loopen.
Maar Crane Het zich zoo maar niet afsche
pen.
Drie mannen kunnen we best missen. En
als die voor een poosje eens in wat betere om
standigheden kunnen verkeeren.
Hij krjjgt ze niet!
Dat was Spurlings laatste woord.
Maar na drie minuten waren zij er alweer,
Glover vooraan.
Mensch, Spurling, wat is er met u aan de
hand? De drie lui. Op die drie menschen wil
ik trouwen, en nu komt gij maar alle gek
heid op een stokje we hebben een overeen
komst gesloten, schriftelijke overeenkomst. Ik
kan ze opeischen. Maar als gij capsies wilt
maken, goed, dan wil ik er nog wat opdoen.
Thompson en Winchester hebben zooveel la
ding op de kade laten smijten, dat ik mijn
heele schip van onder tot oven er mee zou
kunnen volstoppen.
Maar dat doe ik niet. Gij moet nu eindelijk ook
maar eens.een ordentelijk vrachtje hebben.
Traan in vaten en alcohol voor Genua. Een aar
dig sommetje mee te verdienen. Kunt gij ver
dienen. Maar eerst m'n drie menschen. Voor
uit, top, sla toe.
Spurling keek de uitgestrekte hand voorbij.
Dus Glover dacht werkelijk, da- hij door zijn
weigering er nog wat dacht uit te slaan.
Aan iets anders dacht hjj niet? Bood hem
een heele lading aan. Een heele scheepslading
stinkende traan? Dus dat was de prijs waar
mee hij zijn schuld wilde afkoopen? Dus was
het toch mogelijk, dat deze geelharige reus,
met zijn harde stem en zijn glad gezicht, men
schen koopen kon, gisterenavond drie en nu
weer?
Was het geen belachelijke speling van het
lot; drie maanden lang had hij, Spurling, zich
afgebeuld en per slot slechts een paar arm
zalige dollars overgehouden, precies genoeg,
om een piano te kunnen koopen, en nu, nu de
heele bedoeling geen zin meer had, nu hij met
een slagteruggeslingerd was in zijn ongeluk,
nu smeten ze hem het geld in den schoot?
Neen! Neen!
En toch mocht hij dit aanbod zoo maar af
wijzen? Daar stond zijn stuurman en beefde
alleen al bij de gedachte aan zoo'n ongehoord
geluk. Ja, mocht hy het als kapitein afwezen?
Er waren toch ook nog acht hopeloozen zijn
bemanning. Jarenlang hadden zij het bij hem
uitgehouden, hadden alleen maar op feest
dagen een paar dollars gage gezien, hadden
honger gekregen.
En nu. nu zij schadeloos gesteld konden
worden voor al die jaren - nu zou hem dat
voorbij gaan, alleen omdatHet was deze
sooort kameraadschap, dit slechts half bewust
gevoel van saamhoorigheid in deze ozngeX
van uitgeslotenen, dat Spurling zelf greTP
hem een oogenblik zijn haat deed vergeten
Crane, doe wat ge wilt. De drie gaan
over. Let op, wat ge er voor krijgt Ik JL er
niets mee te maken hebben. Weg"
Met deze woorden liet hij twee staan
sleepte zich naar zijn kooi en kroop erin^
kwam de verdere dagen, dat zij nog i^ de ha
ven waren niet meer aan dek
ju£aea;,2rwaa hier de -
nU twe <**er beheer
en werkte als een paard. Glover zelf waS
meestal aan land; in zijn verliefdheid Het hijj
alles loopen, zooals hpt ging.
De hoofdzaak was, dat hij goed betaalde.
Crane bracht zijn menschen aan boord van da
„Marlborough" en liet het schip van kiel tot
vlaggetop ondersteboven 'halen, tot alles glom
van was van binnen en van buiten.
Hijzelf schilderde eigenhandig den nieuwen
naam op den wand: „Betty Bonn, New-York".
Daarna Het hij van de kade zooveel vaten
aan boord brengen, als hij met Glover overeen*
gekomen was. De rest was voor de „Frisco"*
En toen dit allemaal voor elkaar was, ont*
ving hij als een verwaande Opperbevelhebber
stralend de jonge, half van geluk duizelende
vrouw met haar bagage, haar kleeren en haaf
piano aan boord van haar eigen schip.
Ja, zelfs gelukte het hem een bootsman ert
drie lichtmatrozen op te duiken. Dat het nU
juist niet de allerbesten waren en een der
matrozen stomdronken aan boord gesleepl
was, deze kleinigheid ontging Glover groot*
moedig in zijn drift naar zee en op de hu*
welijksreis te gaan.
Een stuurman had hij zelf, da, hemel weel
waar, opgediept.
Zoo zeilde dus de „Betty Bonn" het huwe*
lijksschip op 7 November uit New-York ®a
zette koers naar de Azoren.
Spurling zat in zijn kajuit. Hij hoorde ho«
zijn stuurman Crane op dek lichtzinnige woor*
den naar het voorbijglijdende schip riep, dal
Glover antwoordde en dat op een piano eeit
weemoedig afscheidslied gespeeld werd.
Spurling verroerde zich niet. Hij Het zP
hoofd, zooals gewoonlijk, op zijn borst zinken
en booze gedachten dwarrelden door zij«
hoofd.
{Wowrt vervolgd.)
