„DE TOELAST"
ONDRAGELIJKE
BRANDWONDEN
KLOOSTERBALSEM
5ÏS5Vvan wlau
Raadsoverzicht
DE WEEK:
Waar gaan we
Donderdag 24 December 1936
Heldersche Courant
BAND
THE RAMBLERS
Donderdag en)
s avonds
1", 2", 3en Kerstdag
l*n, 2« 3«n Kerstdag 's middags
THÉ DANSANT
DE VELLEN HINGEN ERBIJ
AKKERS
Roodkapje»
The Blue Ramblers in Casino.
Musis Sacrum.
Op Zaterdag éénmaal melk-
bezorging.
Bioscoovnicu^-
Witte Bioscoop
Tivoli-theater*
Rialto-theater*
Uit het politierapport
Burgerlijke Stand van Den Helder
IN FEITEN EN
FANTASIEËN
SSCJi.- a/~
De Gemeenteraadsvergadering van Dinsdag
avond j.1. is een marathon in haar soort ge
weest. Zij begon om 8 uur in het „geheim",
om half tien eerst werd er een openbare zitting
van gemaakt en om b(J half twee, in den pril-
len morgen van den 23sten December, was zij
ten eindeMet deze laatste raadsvergade
ring werd dus wel op „waardige" wijze af
scheid genomen van het in gemeente-politiek
vrij rustig verloopen jaar 1936. Een slotver
gadering van fc&jkans 5 V& uur, het kan er mee
door.....*
In 5 Vé uur kan er heel wat gezegd worden.
Uit den aard der zaak kennen we den inhoud
van de debatten, die in de eerste 90 minuten
plaats gevonden hebben, niet. Later op den
avond bleek, dat de heeren het toen over het
bestuursvoorstel tot den aankoop van mate
rialen voor de brandweer gehad hebben. Een
tipje van den sluier der „geheim"-zinnigheid
dezer vergadering werd door den sociaal
democraat Steenlage opgelicht, toen deze in
het openbaar verklaarde, dat zijn fractie de
brandweervoorziening, zooals die in de betref
fende bijlage werd voorgesteld, te ruim van
opzet vond. De soci's vinden, dat het met den
aankoop van de nieuwe brandspuiten, van de
z.g. Magirusladder en van de gereedschappen,
benoodigd voor het uitvoeren van herstellingen,
welletjes is en dat in plaats van de gevraagde
materialen-auto van 3.600.een goedkoo-
pere oplossing moet worden gevonden. Dit
standpunt werd door den burgemeester, Op
perhoofd van de plaatselijke brandweer, be
streden, doch hij slaagde er niet in de soci's
van de noodzakelijkheid van de aanwezigheid
van zoo'n auto te overtuigen. Tenslotte werd
overeengekomen, dat men een materiaalauto
„op zicht" zal laten komen, dan kan men zich,
na eigen aanschouwing, nog eens beraden. Het
zonderlinge geval doet zich nu voor, dat de
Baad, z on d e r zichtzending, tot den koop
van 2 nieuwe brandspuiten overging 6.587,10,
terwijl de aankoop van de materiaalauto
3.583.afhankelijk gesteld wordt van het
geen de zichtzending oplevert. Onze Baad is
er dus wel op uit, om zich geen knollen voor
een materiaalauto te laten verkoopen!
Het is het College van B. en W. gelukkig
ernst om een eind te maken aan de ergerlijke
wantoestanden, die hier ter plaatse op het ge
bied der huisvesting nog bestaan. Eenerzijds
staan tientallen woningen leeg, terwijl nog
ettelijke gezinnen gehuisvest zijn in krotten.
Burgemeester Bitmeester en wethouder v. d.
Vaart hebben duidelijk doen uitkomen, dat de
saneering van bepaalde stadswijken serieus
ter hand genomen wordt en dat er heel wat
woningen op de nominatie staan om afgekeurd
te worden.
Natuurlijk zal de ontruiming van die krot
woningen geleidelijk moeten geschieden, ter
wijl de zekerheid moet bestaan, dat voor elk
gezin, dat zijn woning moet verlaten, een
home beschikbaar is, dat wat de huurprijs
betreft aan het inkomen en wat de ruimte
aangaat, aan de samenstelling van het gezin
beantwoordt. Wij hebben wel den indruk, dat
het College in deze vastberaden, maar toch
soepel te werk zal gaan.
Er schijnt een bezitter van inmiddels onbe
woonbaar verklaarde woningen te zijn, die al
eenige weken naarstig aan het werk is, om
zijn bezit weer in bewoonbaren staat te ma
ken. Hij kan zich gerust de moeite en het
geld besparen, want het College denkt er niet
aan, eenmaal afgekeurde woningen weer be
woonbaar te verklaren.
De debatten over de Ziekenhuisverpleging
hebben zich hoofdzakelijk bewogen over het
ontbreken van de minimum-premie, waarvoor
men zich, evenals voorheen bij „Voorzorg", of
populair gezegd, het „Breukepotje", tegen
ziekenhuisverpleging kon verzekeren. Inder
daad is dit nog een gebrek in deze, overigens
keurig voorziene, materie, doch we zijn de
toevallig betreurenswaardig misverstand,
waarvan de hopelijk vlugge oplossing de eer
en het - aanzien van Gibraltar in het buiten
land, enz. enz. enz.
Ja, ja, Bristol werd het hoofdkwartier te
gen Trevor.
Billy Thompson resideerde daar, en diri
geerde. Minstens drie maal per dag kwam
de Consul en ontving zijn instructies. Hij
moest naar den President van het Gerechts
hof, Sir William Douglas.
Hij moet naar den havendienst, naar de
Courant, naar het Telegraafkantoor. Tele
grammen naar Londen, telegrammen naar
New-York. De tegenactie was ingezet en
Thompson vond steeds weer nieuwe middelen.
De eerste berichten van Engelsche en Ame-
rikaansche kranten kwamen binnen.
Wat is er eigenlijk aan de hand Zendt
honderd pagina's „Justitieschandaal!" In Gi
braltar. Deze telegrammen gaf Thompson met
een breeden glimlach door aan Sir William
en van ieder een afschrift aan den reporter
van de „Gibraltar Chronicles". Men moet het
ijzer smeden als het heet is.
Den dag na mijn beide tegenstrijdige ge
sprekken met Spurling en Crane trof ik Nan-
cy Trevor aan het strand van Catalan Bay.
Ik moet toegeven, ik had op haar gewacht,
alleen al reeds omdat ik met mjj bekende
feiten aan den achtergrond van de „Betty
Bonn" mij niet meer bij Trevor waagde.
Integendeel, Crane had zelfs verzocht
Thompsons drijfveeren verder te vertellen.
Maar wat zouden de gevolgen zijn, als ik
als een soort berichtgever bij Trevor zou ko
men? Ten eerste zou hij Thompson beslist
laten inrekenen, zeker als hij te New-York
terug zou zijn. Maar de kwestie der verzeke-
ringszwendgl hgd toch nog maar heel uit de
meening toegedaan, dat die populaire mini
mum-premie er wel weer zal komen. De heer
Van Zwijndrecht, die voorzitter ls van het
Breukepotje, zeide tenminste, dat er nog men-
schen zjjn, die tegen dat minimum-tarief ver
zekerd zijn, terwijl zijn vereenigtng binnenkort
cnder de oogen zal zien of weer tot officieele
invoering van de minimumpremie kan worden
overgegaan. Hopen we, dat het zoover zal ko
men! De mlnder-gesitueerden cnder de stads
bevolking zullen er een vergroote aanleiding
in vinden om zich tegen ziskenhuisverplegings-
kosten te gaan verzekeren.
De heeren Dr. P. Feenstra Kuiper en J.
Bregman hebben geen genoegen genomen met
het antwoord, in eerste instantie door B. en
W, op hun vragen, betreffende den uitvoer van
garnalen naar Frankrijk, verstrekt
Uitvoerig ging het in anciënniteit
jongste raadslid Bregman op de onderdeelen
van het bestuursantwoord in en het moet
voor het College en voor den betrokken wet
houder in het bijzonder, lang niet prettig ge
weest zijn toen zoo laatdunkend over hen
gesproken werd.
Wethouder De Boer heeft met het noemen
van de statistische gegevens van de Neder-
landsche Visscherij-Centrale op overtuigende
wijze aangetoond, dat het met dat deel van
den Nederlandschen uitvoer van garnalen
naar Frankrijk, dat door Den Helder verhan
deld wordt, niet zoo droevig gesteld is als
door de vragenstellers wel gesuggereerd
werd. Wel is in vergelijking met vorig jaar
de garnalenuitvoer in het algemeen achteruit
gegaan, maar van den huidigen uitvoer is
momenteel verreweg het grootste deel in
handen van de Heldersche handelaars. In
Januari van dit jaar bedroeg dit deel 14 van
den geheelen garnalenuitvoer naar Frankrijk,
in Maart ongeveer V3. in April reeds meer
dan de helft en in November werd bijna even
veel door Den Helder verhandeld als door de
andere plaatsen in Nederland te zamen!
Op hun beurt moeten de voorvechters van
het Gemeentebelang het niet prettig gevon
den hebben, dit overstelpende cijfermateriaal
te moeten aanhooren. Inderdaad, deze cijfers
werpen een geheel ander licht op het werk
van den betrokken wethouder dan dat, wat
de vragenstellers er op hebben doen vallen.
Zooals zij zelf zeiden, was deze aanval niet
op den persoon van den wethouder gemunt,
maar de redactie van hun vragen was zoo,
dat deze den heer De Boer ernstig moest
grieven.
Intusschen heeft de wethouder, onder dui
delijke instemming van een groot deel van den
Baad, dezen aanval schitterend afgeslagen.
Deze vragenstellerij kan echter nog een
nuttig effect sorteeren, n.1. dit, dat naar aan
leiding daarvan nog eens extra moeite ge
daan wordt om de uitvoermogelijkheden van
garnalen te vergrooten. Feit is, dat Den
Helder een zeer voornaam deel van den hui
digen uitvoer voor zijn rekening genomen
heeft, maar die uitvoer in zijn geheel is voor
opvoering vatbaar. Slaagt de regeering er in,
een vergroot uitvoerdebiet te verkrijgen, dan
twijfelen we er niet aan, of ons College van
B. en W. zal er voor de Heldersche hande
laren voordeel uit weten te halen.
HENK KLAVER
verte iets te maken met de verdwijning der
„Betty Bonn" bemanning.
Zeker, wanneer het schip zelf verloren was,
dan kon men natuurlijk den verzekeringszwen-
del er mee in verband brengen. Maar nu? Het
was niet alleen geen enkel voordeel, maar het
zou bovendien nog tot de onaangenaemste ge
volgen leiden. Maar wat voor nieuws zeiden
per slot de vertellingen van de beide zeelui
over het geheim der verdwijning van de be
manning der „Betty Bonn"? Niets. Absoluut
niets.
Hoogstens iets over den mensch Spurling
en, dat hij niet zoo vreemd tegenover de be
manning van de „Betty Bonn" gestaan had
als hij eerst verteld had.
Maar ook deze terughoudendheid van den
kleinen kapitein was aannemelijk, wanneer
men zijn verhouding tot Glover en de vrouw
kende. In ieder geval, iets bijzonders, ge
schikt voor de oplossing van het raadsel om
trent de verdwijning, gaven de verhalen niet.
Iets zou in ieder geval het gevolg van mijn
mededeelingen zijn: Trevor3 fantasie zou op
nieuw worden opgewekt. En dat vreesde ik
nog het allermeeste.
Hij zou zich opnieuw in eindelooze moei
lijkheden verdiepen, duizend nieuwe sporen
volgen. Hij zou zich steeds dieper verwarren
in het net zijner onderzoekingen, steeds weer
nieuwe bergen akten samenstellen, die hij per
slot van rekening toch nergens anders voor
zou kunnen gebruiken als voor den brand
stapel zijner wenschen.
Want dat deze onderzoekingen geen resul
taat konden opleveren, daar was ik overtuigd
van.
Spurling wilde zich niet verder uitlaten, dan
hij in het protocol gedaan had. Waarschijnlijk
kon hij ook niet meer zeggen. Hij was natuur
lijk op de een of andere raadselachtige ma-
Dank zij KLOOSTERBALSEM kamt
zijn hand weer goed in arde
,,'t Gebeurde door kokend heete olie en
m\jn rechter hand was geheel en al
wond. Ik was ten einde raad en huilde
van de ondragelijke pijnen. Mijn man
heeft mijn hand dadelijk verbonden
met Kloosterbalsem, welke we altijd
voor ons kleintje in huis hebben. U kunt
er zich geen voorstelling van maken,
hoe dat ineens heerlijk verzachtte. Ik
geef U de heilige verzekering, dat ik
zelf verstomd sta over het wonder.
Binnen li dagen was mijn hand weer
gewoon." A/eur. B. Fr. te 's-Q.
ORIGINEEL TER INZAGE
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bij brand- en snüwonden
Ook ongeëvenaard als wrijfmlddel bij
Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren
Schroef doos 31 ct Potten: ö2% ct. en 11.04
Laat ons dit overzicht eindigen met even
te Wijzen op het verheugend feit, dat de re
geering goed gevonden heeft, dat het Hel
dersche kanaal in werkverschaffing wordt
uitgebaggerd. Na 8 Januari kan er mee be
gonnen worden, doch B. en W. zullen dan nog
wel een week of 8 wachten in verband met
de klimatalogie, waarmede we hier in het
hooge Noorden behept zijn.
2e opvoering bi Casino.
Naar aanleiding van het groote succes bij
de vorige voorstelling van dit alleraardigste
sprookje, opgevoerd door het gezelschap „Het
Kindertooneel", leider Herm. Smits, van
Haarlem en omdat door het talrijke bezoek
voor velen geen plaats meer was, zal dit
kindertooneelspel op Woensdag a.s. als
vacantie-voorstelling nog eenmaal worden ge
geven in Casino. Het is Zoowel voor jong als
oud een aller amusahtsten middag en ook
dit keer zal er zeer zeker weer een druk ge
bruik van worden gemaakt. Men zié de
advertentie.
Men schrijft ons:
De le Kerstdag in Casino staat in het têeken
van dans. De hier reeds populair geworden
Band „The Blue Bamblers" in hun uitge
breide bezetting van 12 Jazz-musici zullen er
een The Dansant en een gezellige Kerst
soiree geven, met een uitgelezen repertoire
vóór dien dag.
Men schrijft ons:
Gedurende de a.s. feestdagen, zullen de
danslustigen weder hun hart kunnen ophalen
in Musis' veste. De Allround Musicians, met
een zeer uitgebreid, modern reportoir, met de
nieuwste schlagers, zullen stemming en jolijt
brengen. Eiken avond zal zich doen ken
merken. door een wedstrijd.
Onder verwijzing naar een advertentie
in dit nummer, maken wij er onze lezers
op attent, dat a.s. Zaterdag, 2en Kerst
dag slechts éénmaal melk geleverd zal
worden.
De bezorging des avonds komt te ver
vallen.
Daar het door de feestdagen ditmaal niet
mogelijk is filmrecenties op te nemen,
wij hier eenige bijzonderheden
het filmisch menu, zooals dat dezer dagen in
onze 3 theaters geserveerd wordt
„Mag een Vader...?, een film, welke ver
vaardigd werd naar het bekende tooneelstuk
van Cyril Campion „The Lash" met in de
hoofdrollen Lyn Harding en Joan Maude. H
is een sterk realistisch drama, met tal van
goedgetroffen gedeelten. Een film, die reeds
in een groot aantal bioscopen met succes ge-
HraaiH hppft
De tweede hoofdfilm is getiteld „Bella
Donna", een verfilming van Robert Hitchens
roman van dien naam en vertolkt door Conrad
Veidt en Mary Ellis. De naam Veidt zegt den
waren filmliefhebber nog steeds genoeg om te
weten dat hier iets goeds geboden zal worden.
Veidt. een der merkwaardigste figuren op het
witte doek sedert vele jaren.
Tivoli brengt in zy'n program weer eens een
„super thriller", een film met Boris Karloff,
de man, die zulk een ongeëvenaard succes
wist te behalen in films als „De Onzichtbare
Man", „Frankenstein" en „De Bruid van
Frankenstein". Werk, dat zich speciaal eigent
voor liefhebbers van dit genre en die tevens
over sterke zenuwen beschikken.
Eveneens wordt hier gegeven „Het Legaat
van den Dokter", een interessant gegeven, dat
volgens de groote pers op merkwaardig juiste
wijze verfilmd werd. Een ernstig werk, als
tegenhanger van de Karloff-rolprent.
Rialto brengt een paar goede bekenden van
het lach-repertoire. Niet minder dan Benate
Müller en Georg Alexander in „Escapade",
een film, spelend in het mondaine Parijs van
1910. Wij vermoeden, dat de naam Benate
Müller voor velen voldoende zal zijn een be
zoek aan Bialto te brengen.
Eveens ziet men hier „Het lijk in den
koffer", een Metro-productie, van het welbe
kende spannende Amerikaansche soort. Een
program van luim en sensatie alzoo.
Om zjjn snoeplust te bevredigen.
Door een winkelier van de Sluisdijkstraat
werd telefonisch kennisgegeven, dat hj een 14-
jarigen jongen, die uit zijn winkel een doosje
bonbons had ontvreemd, aldaar vasthield. Be
doelde jongen werd naar het Hoofdbureau
van Politie overgebracht, alwaar hij verhoord
werd en bekende. Na zijn verhoor is hij aan
de ouders teruggeven.
Koude voeten?
Door een bewoonster van de Joubertstraat
werd aangifte gedaan, dat in den afgeloopen
nacht van haar erfaf twee paar wollen
kousen zijn ontvreemd.
Vernieling.
Door een bewoonster van den Kanaalweg
werd aangifte gedaan dat haar winkelruit is
vernield.
23 Dec. 1936.
BEVALLEN: G. de BuijzerKapitein, d.
ONDERTROUWD: A. Buursink en B.
Beunk. K. Goud en M. J. Bot. J. B. van der
Beek en J. Bambach.
OVERLEDEN: Wed. G. Hintertür, 79 jaar.
Natuurhistorisch Museum. Elke Week,
Woensdag nam. van 3—5 u. en van 8—10
en Zaterdag nam. van 3 6 u., alsmede 0B
den eersten Zondag van elke maand nani.
van 35 u.
Z5 December
Casino. - 's middags en 's avonds Dansbar
„The Blue Ramblers".
t6 December.
Casino, 8 u. - Tooneelvoorstelling „De Straat.
muzikanten".
27 December.
R.K. Volksbond, 8.30 u. Uitvoering R. K<
Tooneelvereenlglng „Excelsior".
Casino, 8 u. Tooneelvoorstelling „De Straat,
muzikanten".
Van Leeszaal-ellende, buurtcomité'g
en een stankloos Heldersch Kanaal,
In de raadsvergadering welke Dinsdag,
avond gehouden is, zitten tal van punten,
waaruit wij dankbare copy zouden kunnen
slaan. Evenwel, wij willen het jaar niet be-
sluiten om ook ditmaal ons fenijn neer te
spuiten op onze vroedschap, allewel er reden
in overvloed is.
Een enkele uitzondering willen we maken
en dat betreft de opmerking van Mr. Mulder,
die deze debiteerde ten aanzien van ons plaat
selijk Leeshok pardon Leeszaal. Er is
hem vagelijk iets beloofd.
Wij koesteren de oprechte vreeze, dat het
met dit Instituut den weg des verwerfs op
gaat. Reeds nü is het een hachelijke onder,
neming het gebouw, dat nog steeds de wijd.
sche naam van „Zaal" draagt, binnen te gaan.
Het verval vrat in de laatste jaren op onrust-
barende wijze door, en wij bewonderen de
moed der personeels, dat hier dag-in, dag-uit
doodsgevaren tart. Gezwegen nog van de be-
zoekers, onbekend met het dreigend molest,
en gezwegen van de hier zich rijende Vondels,
Beetsen, Dante's, Goethe's en andere ridders
van den geest, die hun ouden dag in zulk een
hun onwaardige omgeving moeten slijten.
Met wel zeer veel genoegen hebben wij
kennis genomen van de versiering onzer stad.
Het is in één woord prachtig, dat algemeen
enthousiasme, dat niet alleen vaardig werd
over de sterkeren onder ons, maar zelfs over
stokoude lieden, menschjes wier dagen geteld
z(jn en die slechts steunend op stokjes en ge-
convooid van twee assistenten het geheel kun-
nen bezichtigen. Bijna geen weg, gracht,
straat of steeg of ze zijn met groen en vlaggen
getooid, zoodat het dubbel-pijnljjk aandoet als
men een onzer voornaamste boulevards ont
dekt waar dit niet het geval is. Bijv. onze on
volprezen Ruijghweg, de gouden raïid van
Den Helder... waar is zijn buurtcomité ge
bleven. De Ruijghweg, parel aan onze Helder
sche straten, de Ruijghweg, waar ieder
jaloersch op is en die met wreed sarcasme
gehoond wordt als crediet-boulevard... Ruijgh
weg, ge moogt U schamen. Tenzij er alsnog
handen uit de mouwen gestoken zullen
worden.
Laat ons besluiten met een juichkreet. Het
Heldersche kanaal, ons Noorsch Venetiaansch
„Canal Grande" wordt uitgebaggerd. Echt uit
gebaggerd, zoodat er hope is, dat millloenen
odeuren en stankjes, de zwarte wateren, waar
des zomers avonds ongekende pestilente
aromen van afdwarrelden tot het verleden
gaan behooren. Hulde, ieder lid in het bij
zonder, die zich als stankbestrijder heeft op
geworpen. Dank... ja zelfs dank aan hem, die
dit geval met-de-hand wilde opknappen, den
heer Schoeffelenberger.
nier met het geheim der Betty Bonn verbon
den, maar schuldig aan het verdwijnen der
bemanning was hij niet.
Dat geloofde ik van hem. Zijn menschen
zouden zeker niet meer zeggen dan hun ka-
pitéin gedaan had. Bbleef dus alleen over Mr.
Thompson, die zonder eenigen twijfel meer
wist van zijn schip en de bemanning. Maar
die zou zeker zwijgen, deels uit angst, en dan,
hij zou zeker geen woord zeggen, dat de
„Frisco" bemanning belasten zou.
Op deze manier zag ik geen enkele moge
lijkheid meer voor Trevor. Of het had moeten
zijn, dat ergens een der leden van de beman
ning weer was opgedoken. Doch hieraan viel
nauwelijks te denken.
Over dit alles sprak ik met Nancy aan het
strand van Catalan Bay. En het resultaat van
mjjn overwegingen was:
Ik geloof niet, dat ik nog lang te Gi
braltar zal blijven.
Op dit oogenblik voelde ik maar al te zeer
hoe smartelijk deze woorden mij op de tong
lagen.
Alles hield mij terug bij Nancy, maar er
was veel dat mij tegenhield, ja zelfs had ik
een bepaalden angst, mij te binden. Nancy
was er de vrouw niet naar om een vluchtig
spelletje mee te spelen.
Voor haar was er maar een mogelijkheid.
Maar dat eene juist vreesde ik. Ik was man
van de krant, wereldreiziger, jong, onrustig.
Een vrouw zou mjj aan een bepaalde plaats
binden, zou aanhankelijk zijn, zooals ik mij
voorstelde, en dat, neen, dat zou ik nooit kun
nen verdragen. Dus bleef mij geen anderen
uitweg over: de scheiding.
Uw vader moest het onderzoek staken.
Het had geen zin meer.
Nancy sprak slechts een enkel woord.
Londen.
Ik kon haar helaas geen troost geven.
Deze hoop is ditmaal vervlogen. Misschien
komt het nog eens. Maar haar vader moest
dit bedenken, dat hjj zijn naam als rechter
steeds meer in discrediet bracht, hoe verder
hij het onderzoek zou doordrijven.
De openbare meening was al tegen hem
Op welke gronden, dat kunnen we rustig on
aangeroerd laten. Maar ik zou het voor zeer
onverstandig houden wanneer hö nu nog op
zijn recht en zelfs op zijn plicht bleef wijzen
Het is onmogelijk, ook maar ergens een
nieuw schuldbewijs te ontdekken. En daar
enboven beteekent iedere dag, dien hij twij
felt, een steen meer, dien men hem om zijn
hals zal hangen. Ja zelfs vrees ik, dat men
hem nog eenmaal overplaatsen zal, maar dan
met naar Londen
In Nancy's oogen was een vochtige waas.
Wat gaan we doen?
Ik haalde mijn schouders op.
,..Da\*7S.PreCieS de vraag' die ik u stellen
wou: Wat moet ik doen? n
Ga naar vader toe.
Daar ben ik bang voor.
Ge moet hem de waarheid zeggen
Alles, wat ik weet?
Ik geloof dat het genoeg is ai* v,
noeg 8e! W*«»» 70» g(.
noog 3? bM°"' W"rom
praten kan en van wiens eerlijke meening hÜ
overtuigd is.
En denkt ge, dat hij dan
Ja, dan zult ge kunnen vertrekken.
Toch duurde het nog enkele dagen voor ik
den moed had naar Trevor toe te gaan.
Eerst den I7en Januari, zocht ik hem op-
Hij ontving mij met oprechte vreugde. Hij
werd zelfs rood, toen ik binnentrad. Hij sprong
op achter zijn schrijfbureau.
Eindelijk weer een mensch! Ik geloofde
al, dat gij me ook vergeten waart. Maar dat
daargelaten. Kom, help mij.
Uit den klank van zijno stem klonk vreug*
de en terughoudendheid, hoop en bitterheid
tegelijk. Dat merkte ik duidelijk. Daarom twij
felde ik ook, datgene uit te spreken, wat ik
mij voorgenomen had, te zeggen. Maar omdat
het toch eenmaal gezegd moest worden, zei
ik hem maar dadelijk, toen wij weer, zooais
vroeger, tegenover elkaar zaten.
da, meneer de Rijksadvocaat, ik moet u
iets zeggen, dat mij zwaar valt, dubbel zwaan
omdat ik niet eens een heldere reden voor mijn
inzicht te berde kan brengen. Maar het
zoo: ik voor mij geloof niet meer aan een
misdaad door den Kapitein van de „Frisco'.
Ja, ik ben er zelfs overtuigd van, dat Spur'
ling onschuldig is.
Niettegenstaande alles, had ik niet ver-
w'acht dat mijn woorden zoo'n geweldigen in*
druk op Trevor zouden maken.
Als door een hamerslag getroffen, viel M
ais t ware voorover, steunde met z(jn handen
op den rand van de schrijftafel, als wilde hij
rik oogenblik opstaan en op my losstormen-
Hij werd rood en bleek en schreeuwde:
Wat? Wat gelooft ge? Ben ik £elc?
de heele wereld dan gek? Gij ook? Waar z'Jn
we dan eigenlijk?
(Wordt vervolgd