„DE TOELAST" ONDRAGELIJKE BRANDWONDEN KLOOSTERBALSEM 5ÏS5Vvan wlau Raadsoverzicht DE WEEK: Waar gaan we Donderdag 24 December 1936 Heldersche Courant BAND THE RAMBLERS Donderdag en) s avonds 1", 2", 3en Kerstdag l*n, 2« 3«n Kerstdag 's middags THÉ DANSANT DE VELLEN HINGEN ERBIJ AKKERS Roodkapje» The Blue Ramblers in Casino. Musis Sacrum. Op Zaterdag éénmaal melk- bezorging. Bioscoovnicu^- Witte Bioscoop Tivoli-theater* Rialto-theater* Uit het politierapport Burgerlijke Stand van Den Helder IN FEITEN EN FANTASIEËN SSCJi.- a/~ De Gemeenteraadsvergadering van Dinsdag avond j.1. is een marathon in haar soort ge weest. Zij begon om 8 uur in het „geheim", om half tien eerst werd er een openbare zitting van gemaakt en om b(J half twee, in den pril- len morgen van den 23sten December, was zij ten eindeMet deze laatste raadsvergade ring werd dus wel op „waardige" wijze af scheid genomen van het in gemeente-politiek vrij rustig verloopen jaar 1936. Een slotver gadering van fc&jkans 5 V& uur, het kan er mee door.....* In 5 Vé uur kan er heel wat gezegd worden. Uit den aard der zaak kennen we den inhoud van de debatten, die in de eerste 90 minuten plaats gevonden hebben, niet. Later op den avond bleek, dat de heeren het toen over het bestuursvoorstel tot den aankoop van mate rialen voor de brandweer gehad hebben. Een tipje van den sluier der „geheim"-zinnigheid dezer vergadering werd door den sociaal democraat Steenlage opgelicht, toen deze in het openbaar verklaarde, dat zijn fractie de brandweervoorziening, zooals die in de betref fende bijlage werd voorgesteld, te ruim van opzet vond. De soci's vinden, dat het met den aankoop van de nieuwe brandspuiten, van de z.g. Magirusladder en van de gereedschappen, benoodigd voor het uitvoeren van herstellingen, welletjes is en dat in plaats van de gevraagde materialen-auto van 3.600.een goedkoo- pere oplossing moet worden gevonden. Dit standpunt werd door den burgemeester, Op perhoofd van de plaatselijke brandweer, be streden, doch hij slaagde er niet in de soci's van de noodzakelijkheid van de aanwezigheid van zoo'n auto te overtuigen. Tenslotte werd overeengekomen, dat men een materiaalauto „op zicht" zal laten komen, dan kan men zich, na eigen aanschouwing, nog eens beraden. Het zonderlinge geval doet zich nu voor, dat de Baad, z on d e r zichtzending, tot den koop van 2 nieuwe brandspuiten overging 6.587,10, terwijl de aankoop van de materiaalauto 3.583.afhankelijk gesteld wordt van het geen de zichtzending oplevert. Onze Baad is er dus wel op uit, om zich geen knollen voor een materiaalauto te laten verkoopen! Het is het College van B. en W. gelukkig ernst om een eind te maken aan de ergerlijke wantoestanden, die hier ter plaatse op het ge bied der huisvesting nog bestaan. Eenerzijds staan tientallen woningen leeg, terwijl nog ettelijke gezinnen gehuisvest zijn in krotten. Burgemeester Bitmeester en wethouder v. d. Vaart hebben duidelijk doen uitkomen, dat de saneering van bepaalde stadswijken serieus ter hand genomen wordt en dat er heel wat woningen op de nominatie staan om afgekeurd te worden. Natuurlijk zal de ontruiming van die krot woningen geleidelijk moeten geschieden, ter wijl de zekerheid moet bestaan, dat voor elk gezin, dat zijn woning moet verlaten, een home beschikbaar is, dat wat de huurprijs betreft aan het inkomen en wat de ruimte aangaat, aan de samenstelling van het gezin beantwoordt. Wij hebben wel den indruk, dat het College in deze vastberaden, maar toch soepel te werk zal gaan. Er schijnt een bezitter van inmiddels onbe woonbaar verklaarde woningen te zijn, die al eenige weken naarstig aan het werk is, om zijn bezit weer in bewoonbaren staat te ma ken. Hij kan zich gerust de moeite en het geld besparen, want het College denkt er niet aan, eenmaal afgekeurde woningen weer be woonbaar te verklaren. De debatten over de Ziekenhuisverpleging hebben zich hoofdzakelijk bewogen over het ontbreken van de minimum-premie, waarvoor men zich, evenals voorheen bij „Voorzorg", of populair gezegd, het „Breukepotje", tegen ziekenhuisverpleging kon verzekeren. Inder daad is dit nog een gebrek in deze, overigens keurig voorziene, materie, doch we zijn de toevallig betreurenswaardig misverstand, waarvan de hopelijk vlugge oplossing de eer en het - aanzien van Gibraltar in het buiten land, enz. enz. enz. Ja, ja, Bristol werd het hoofdkwartier te gen Trevor. Billy Thompson resideerde daar, en diri geerde. Minstens drie maal per dag kwam de Consul en ontving zijn instructies. Hij moest naar den President van het Gerechts hof, Sir William Douglas. Hij moet naar den havendienst, naar de Courant, naar het Telegraafkantoor. Tele grammen naar Londen, telegrammen naar New-York. De tegenactie was ingezet en Thompson vond steeds weer nieuwe middelen. De eerste berichten van Engelsche en Ame- rikaansche kranten kwamen binnen. Wat is er eigenlijk aan de hand Zendt honderd pagina's „Justitieschandaal!" In Gi braltar. Deze telegrammen gaf Thompson met een breeden glimlach door aan Sir William en van ieder een afschrift aan den reporter van de „Gibraltar Chronicles". Men moet het ijzer smeden als het heet is. Den dag na mijn beide tegenstrijdige ge sprekken met Spurling en Crane trof ik Nan- cy Trevor aan het strand van Catalan Bay. Ik moet toegeven, ik had op haar gewacht, alleen al reeds omdat ik met mjj bekende feiten aan den achtergrond van de „Betty Bonn" mij niet meer bij Trevor waagde. Integendeel, Crane had zelfs verzocht Thompsons drijfveeren verder te vertellen. Maar wat zouden de gevolgen zijn, als ik als een soort berichtgever bij Trevor zou ko men? Ten eerste zou hij Thompson beslist laten inrekenen, zeker als hij te New-York terug zou zijn. Maar de kwestie der verzeke- ringszwendgl hgd toch nog maar heel uit de meening toegedaan, dat die populaire mini mum-premie er wel weer zal komen. De heer Van Zwijndrecht, die voorzitter ls van het Breukepotje, zeide tenminste, dat er nog men- schen zjjn, die tegen dat minimum-tarief ver zekerd zijn, terwijl zijn vereenigtng binnenkort cnder de oogen zal zien of weer tot officieele invoering van de minimumpremie kan worden overgegaan. Hopen we, dat het zoover zal ko men! De mlnder-gesitueerden cnder de stads bevolking zullen er een vergroote aanleiding in vinden om zich tegen ziskenhuisverplegings- kosten te gaan verzekeren. De heeren Dr. P. Feenstra Kuiper en J. Bregman hebben geen genoegen genomen met het antwoord, in eerste instantie door B. en W, op hun vragen, betreffende den uitvoer van garnalen naar Frankrijk, verstrekt Uitvoerig ging het in anciënniteit jongste raadslid Bregman op de onderdeelen van het bestuursantwoord in en het moet voor het College en voor den betrokken wet houder in het bijzonder, lang niet prettig ge weest zijn toen zoo laatdunkend over hen gesproken werd. Wethouder De Boer heeft met het noemen van de statistische gegevens van de Neder- landsche Visscherij-Centrale op overtuigende wijze aangetoond, dat het met dat deel van den Nederlandschen uitvoer van garnalen naar Frankrijk, dat door Den Helder verhan deld wordt, niet zoo droevig gesteld is als door de vragenstellers wel gesuggereerd werd. Wel is in vergelijking met vorig jaar de garnalenuitvoer in het algemeen achteruit gegaan, maar van den huidigen uitvoer is momenteel verreweg het grootste deel in handen van de Heldersche handelaars. In Januari van dit jaar bedroeg dit deel 14 van den geheelen garnalenuitvoer naar Frankrijk, in Maart ongeveer V3. in April reeds meer dan de helft en in November werd bijna even veel door Den Helder verhandeld als door de andere plaatsen in Nederland te zamen! Op hun beurt moeten de voorvechters van het Gemeentebelang het niet prettig gevon den hebben, dit overstelpende cijfermateriaal te moeten aanhooren. Inderdaad, deze cijfers werpen een geheel ander licht op het werk van den betrokken wethouder dan dat, wat de vragenstellers er op hebben doen vallen. Zooals zij zelf zeiden, was deze aanval niet op den persoon van den wethouder gemunt, maar de redactie van hun vragen was zoo, dat deze den heer De Boer ernstig moest grieven. Intusschen heeft de wethouder, onder dui delijke instemming van een groot deel van den Baad, dezen aanval schitterend afgeslagen. Deze vragenstellerij kan echter nog een nuttig effect sorteeren, n.1. dit, dat naar aan leiding daarvan nog eens extra moeite ge daan wordt om de uitvoermogelijkheden van garnalen te vergrooten. Feit is, dat Den Helder een zeer voornaam deel van den hui digen uitvoer voor zijn rekening genomen heeft, maar die uitvoer in zijn geheel is voor opvoering vatbaar. Slaagt de regeering er in, een vergroot uitvoerdebiet te verkrijgen, dan twijfelen we er niet aan, of ons College van B. en W. zal er voor de Heldersche hande laren voordeel uit weten te halen. HENK KLAVER verte iets te maken met de verdwijning der „Betty Bonn" bemanning. Zeker, wanneer het schip zelf verloren was, dan kon men natuurlijk den verzekeringszwen- del er mee in verband brengen. Maar nu? Het was niet alleen geen enkel voordeel, maar het zou bovendien nog tot de onaangenaemste ge volgen leiden. Maar wat voor nieuws zeiden per slot de vertellingen van de beide zeelui over het geheim der verdwijning van de be manning der „Betty Bonn"? Niets. Absoluut niets. Hoogstens iets over den mensch Spurling en, dat hij niet zoo vreemd tegenover de be manning van de „Betty Bonn" gestaan had als hij eerst verteld had. Maar ook deze terughoudendheid van den kleinen kapitein was aannemelijk, wanneer men zijn verhouding tot Glover en de vrouw kende. In ieder geval, iets bijzonders, ge schikt voor de oplossing van het raadsel om trent de verdwijning, gaven de verhalen niet. Iets zou in ieder geval het gevolg van mijn mededeelingen zijn: Trevor3 fantasie zou op nieuw worden opgewekt. En dat vreesde ik nog het allermeeste. Hij zou zich opnieuw in eindelooze moei lijkheden verdiepen, duizend nieuwe sporen volgen. Hij zou zich steeds dieper verwarren in het net zijner onderzoekingen, steeds weer nieuwe bergen akten samenstellen, die hij per slot van rekening toch nergens anders voor zou kunnen gebruiken als voor den brand stapel zijner wenschen. Want dat deze onderzoekingen geen resul taat konden opleveren, daar was ik overtuigd van. Spurling wilde zich niet verder uitlaten, dan hij in het protocol gedaan had. Waarschijnlijk kon hij ook niet meer zeggen. Hij was natuur lijk op de een of andere raadselachtige ma- Dank zij KLOOSTERBALSEM kamt zijn hand weer goed in arde ,,'t Gebeurde door kokend heete olie en m\jn rechter hand was geheel en al wond. Ik was ten einde raad en huilde van de ondragelijke pijnen. Mijn man heeft mijn hand dadelijk verbonden met Kloosterbalsem, welke we altijd voor ons kleintje in huis hebben. U kunt er zich geen voorstelling van maken, hoe dat ineens heerlijk verzachtte. Ik geef U de heilige verzekering, dat ik zelf verstomd sta over het wonder. Binnen li dagen was mijn hand weer gewoon." A/eur. B. Fr. te 's-Q. ORIGINEEL TER INZAGE „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bij brand- en snüwonden Ook ongeëvenaard als wrijfmlddel bij Rheumatiek, spit en pijnlijke spieren Schroef doos 31 ct Potten: ö2% ct. en 11.04 Laat ons dit overzicht eindigen met even te Wijzen op het verheugend feit, dat de re geering goed gevonden heeft, dat het Hel dersche kanaal in werkverschaffing wordt uitgebaggerd. Na 8 Januari kan er mee be gonnen worden, doch B. en W. zullen dan nog wel een week of 8 wachten in verband met de klimatalogie, waarmede we hier in het hooge Noorden behept zijn. 2e opvoering bi Casino. Naar aanleiding van het groote succes bij de vorige voorstelling van dit alleraardigste sprookje, opgevoerd door het gezelschap „Het Kindertooneel", leider Herm. Smits, van Haarlem en omdat door het talrijke bezoek voor velen geen plaats meer was, zal dit kindertooneelspel op Woensdag a.s. als vacantie-voorstelling nog eenmaal worden ge geven in Casino. Het is Zoowel voor jong als oud een aller amusahtsten middag en ook dit keer zal er zeer zeker weer een druk ge bruik van worden gemaakt. Men zié de advertentie. Men schrijft ons: De le Kerstdag in Casino staat in het têeken van dans. De hier reeds populair geworden Band „The Blue Bamblers" in hun uitge breide bezetting van 12 Jazz-musici zullen er een The Dansant en een gezellige Kerst soiree geven, met een uitgelezen repertoire vóór dien dag. Men schrijft ons: Gedurende de a.s. feestdagen, zullen de danslustigen weder hun hart kunnen ophalen in Musis' veste. De Allround Musicians, met een zeer uitgebreid, modern reportoir, met de nieuwste schlagers, zullen stemming en jolijt brengen. Eiken avond zal zich doen ken merken. door een wedstrijd. Onder verwijzing naar een advertentie in dit nummer, maken wij er onze lezers op attent, dat a.s. Zaterdag, 2en Kerst dag slechts éénmaal melk geleverd zal worden. De bezorging des avonds komt te ver vallen. Daar het door de feestdagen ditmaal niet mogelijk is filmrecenties op te nemen, wij hier eenige bijzonderheden het filmisch menu, zooals dat dezer dagen in onze 3 theaters geserveerd wordt „Mag een Vader...?, een film, welke ver vaardigd werd naar het bekende tooneelstuk van Cyril Campion „The Lash" met in de hoofdrollen Lyn Harding en Joan Maude. H is een sterk realistisch drama, met tal van goedgetroffen gedeelten. Een film, die reeds in een groot aantal bioscopen met succes ge- HraaiH hppft De tweede hoofdfilm is getiteld „Bella Donna", een verfilming van Robert Hitchens roman van dien naam en vertolkt door Conrad Veidt en Mary Ellis. De naam Veidt zegt den waren filmliefhebber nog steeds genoeg om te weten dat hier iets goeds geboden zal worden. Veidt. een der merkwaardigste figuren op het witte doek sedert vele jaren. Tivoli brengt in zy'n program weer eens een „super thriller", een film met Boris Karloff, de man, die zulk een ongeëvenaard succes wist te behalen in films als „De Onzichtbare Man", „Frankenstein" en „De Bruid van Frankenstein". Werk, dat zich speciaal eigent voor liefhebbers van dit genre en die tevens over sterke zenuwen beschikken. Eveneens wordt hier gegeven „Het Legaat van den Dokter", een interessant gegeven, dat volgens de groote pers op merkwaardig juiste wijze verfilmd werd. Een ernstig werk, als tegenhanger van de Karloff-rolprent. Rialto brengt een paar goede bekenden van het lach-repertoire. Niet minder dan Benate Müller en Georg Alexander in „Escapade", een film, spelend in het mondaine Parijs van 1910. Wij vermoeden, dat de naam Benate Müller voor velen voldoende zal zijn een be zoek aan Bialto te brengen. Eveens ziet men hier „Het lijk in den koffer", een Metro-productie, van het welbe kende spannende Amerikaansche soort. Een program van luim en sensatie alzoo. Om zjjn snoeplust te bevredigen. Door een winkelier van de Sluisdijkstraat werd telefonisch kennisgegeven, dat hj een 14- jarigen jongen, die uit zijn winkel een doosje bonbons had ontvreemd, aldaar vasthield. Be doelde jongen werd naar het Hoofdbureau van Politie overgebracht, alwaar hij verhoord werd en bekende. Na zijn verhoor is hij aan de ouders teruggeven. Koude voeten? Door een bewoonster van de Joubertstraat werd aangifte gedaan, dat in den afgeloopen nacht van haar erfaf twee paar wollen kousen zijn ontvreemd. Vernieling. Door een bewoonster van den Kanaalweg werd aangifte gedaan dat haar winkelruit is vernield. 23 Dec. 1936. BEVALLEN: G. de BuijzerKapitein, d. ONDERTROUWD: A. Buursink en B. Beunk. K. Goud en M. J. Bot. J. B. van der Beek en J. Bambach. OVERLEDEN: Wed. G. Hintertür, 79 jaar. Natuurhistorisch Museum. Elke Week, Woensdag nam. van 3—5 u. en van 8—10 en Zaterdag nam. van 3 6 u., alsmede 0B den eersten Zondag van elke maand nani. van 35 u. Z5 December Casino. - 's middags en 's avonds Dansbar „The Blue Ramblers". t6 December. Casino, 8 u. - Tooneelvoorstelling „De Straat. muzikanten". 27 December. R.K. Volksbond, 8.30 u. Uitvoering R. K< Tooneelvereenlglng „Excelsior". Casino, 8 u. Tooneelvoorstelling „De Straat, muzikanten". Van Leeszaal-ellende, buurtcomité'g en een stankloos Heldersch Kanaal, In de raadsvergadering welke Dinsdag, avond gehouden is, zitten tal van punten, waaruit wij dankbare copy zouden kunnen slaan. Evenwel, wij willen het jaar niet be- sluiten om ook ditmaal ons fenijn neer te spuiten op onze vroedschap, allewel er reden in overvloed is. Een enkele uitzondering willen we maken en dat betreft de opmerking van Mr. Mulder, die deze debiteerde ten aanzien van ons plaat selijk Leeshok pardon Leeszaal. Er is hem vagelijk iets beloofd. Wij koesteren de oprechte vreeze, dat het met dit Instituut den weg des verwerfs op gaat. Reeds nü is het een hachelijke onder, neming het gebouw, dat nog steeds de wijd. sche naam van „Zaal" draagt, binnen te gaan. Het verval vrat in de laatste jaren op onrust- barende wijze door, en wij bewonderen de moed der personeels, dat hier dag-in, dag-uit doodsgevaren tart. Gezwegen nog van de be- zoekers, onbekend met het dreigend molest, en gezwegen van de hier zich rijende Vondels, Beetsen, Dante's, Goethe's en andere ridders van den geest, die hun ouden dag in zulk een hun onwaardige omgeving moeten slijten. Met wel zeer veel genoegen hebben wij kennis genomen van de versiering onzer stad. Het is in één woord prachtig, dat algemeen enthousiasme, dat niet alleen vaardig werd over de sterkeren onder ons, maar zelfs over stokoude lieden, menschjes wier dagen geteld z(jn en die slechts steunend op stokjes en ge- convooid van twee assistenten het geheel kun- nen bezichtigen. Bijna geen weg, gracht, straat of steeg of ze zijn met groen en vlaggen getooid, zoodat het dubbel-pijnljjk aandoet als men een onzer voornaamste boulevards ont dekt waar dit niet het geval is. Bijv. onze on volprezen Ruijghweg, de gouden raïid van Den Helder... waar is zijn buurtcomité ge bleven. De Ruijghweg, parel aan onze Helder sche straten, de Ruijghweg, waar ieder jaloersch op is en die met wreed sarcasme gehoond wordt als crediet-boulevard... Ruijgh weg, ge moogt U schamen. Tenzij er alsnog handen uit de mouwen gestoken zullen worden. Laat ons besluiten met een juichkreet. Het Heldersche kanaal, ons Noorsch Venetiaansch „Canal Grande" wordt uitgebaggerd. Echt uit gebaggerd, zoodat er hope is, dat millloenen odeuren en stankjes, de zwarte wateren, waar des zomers avonds ongekende pestilente aromen van afdwarrelden tot het verleden gaan behooren. Hulde, ieder lid in het bij zonder, die zich als stankbestrijder heeft op geworpen. Dank... ja zelfs dank aan hem, die dit geval met-de-hand wilde opknappen, den heer Schoeffelenberger. nier met het geheim der Betty Bonn verbon den, maar schuldig aan het verdwijnen der bemanning was hij niet. Dat geloofde ik van hem. Zijn menschen zouden zeker niet meer zeggen dan hun ka- pitéin gedaan had. Bbleef dus alleen over Mr. Thompson, die zonder eenigen twijfel meer wist van zijn schip en de bemanning. Maar die zou zeker zwijgen, deels uit angst, en dan, hij zou zeker geen woord zeggen, dat de „Frisco" bemanning belasten zou. Op deze manier zag ik geen enkele moge lijkheid meer voor Trevor. Of het had moeten zijn, dat ergens een der leden van de beman ning weer was opgedoken. Doch hieraan viel nauwelijks te denken. Over dit alles sprak ik met Nancy aan het strand van Catalan Bay. En het resultaat van mjjn overwegingen was: Ik geloof niet, dat ik nog lang te Gi braltar zal blijven. Op dit oogenblik voelde ik maar al te zeer hoe smartelijk deze woorden mij op de tong lagen. Alles hield mij terug bij Nancy, maar er was veel dat mij tegenhield, ja zelfs had ik een bepaalden angst, mij te binden. Nancy was er de vrouw niet naar om een vluchtig spelletje mee te spelen. Voor haar was er maar een mogelijkheid. Maar dat eene juist vreesde ik. Ik was man van de krant, wereldreiziger, jong, onrustig. Een vrouw zou mjj aan een bepaalde plaats binden, zou aanhankelijk zijn, zooals ik mij voorstelde, en dat, neen, dat zou ik nooit kun nen verdragen. Dus bleef mij geen anderen uitweg over: de scheiding. Uw vader moest het onderzoek staken. Het had geen zin meer. Nancy sprak slechts een enkel woord. Londen. Ik kon haar helaas geen troost geven. Deze hoop is ditmaal vervlogen. Misschien komt het nog eens. Maar haar vader moest dit bedenken, dat hjj zijn naam als rechter steeds meer in discrediet bracht, hoe verder hij het onderzoek zou doordrijven. De openbare meening was al tegen hem Op welke gronden, dat kunnen we rustig on aangeroerd laten. Maar ik zou het voor zeer onverstandig houden wanneer hö nu nog op zijn recht en zelfs op zijn plicht bleef wijzen Het is onmogelijk, ook maar ergens een nieuw schuldbewijs te ontdekken. En daar enboven beteekent iedere dag, dien hij twij felt, een steen meer, dien men hem om zijn hals zal hangen. Ja zelfs vrees ik, dat men hem nog eenmaal overplaatsen zal, maar dan met naar Londen In Nancy's oogen was een vochtige waas. Wat gaan we doen? Ik haalde mijn schouders op. ,..Da\*7S.PreCieS de vraag' die ik u stellen wou: Wat moet ik doen? n Ga naar vader toe. Daar ben ik bang voor. Ge moet hem de waarheid zeggen Alles, wat ik weet? Ik geloof dat het genoeg is ai* v, noeg 8e! W*«»» 70» g(. noog 3? bM°"' W"rom praten kan en van wiens eerlijke meening hÜ overtuigd is. En denkt ge, dat hij dan Ja, dan zult ge kunnen vertrekken. Toch duurde het nog enkele dagen voor ik den moed had naar Trevor toe te gaan. Eerst den I7en Januari, zocht ik hem op- Hij ontving mij met oprechte vreugde. Hij werd zelfs rood, toen ik binnentrad. Hij sprong op achter zijn schrijfbureau. Eindelijk weer een mensch! Ik geloofde al, dat gij me ook vergeten waart. Maar dat daargelaten. Kom, help mij. Uit den klank van zijno stem klonk vreug* de en terughoudendheid, hoop en bitterheid tegelijk. Dat merkte ik duidelijk. Daarom twij felde ik ook, datgene uit te spreken, wat ik mij voorgenomen had, te zeggen. Maar omdat het toch eenmaal gezegd moest worden, zei ik hem maar dadelijk, toen wij weer, zooais vroeger, tegenover elkaar zaten. da, meneer de Rijksadvocaat, ik moet u iets zeggen, dat mij zwaar valt, dubbel zwaan omdat ik niet eens een heldere reden voor mijn inzicht te berde kan brengen. Maar het zoo: ik voor mij geloof niet meer aan een misdaad door den Kapitein van de „Frisco'. Ja, ik ben er zelfs overtuigd van, dat Spur' ling onschuldig is. Niettegenstaande alles, had ik niet ver- w'acht dat mijn woorden zoo'n geweldigen in* druk op Trevor zouden maken. Als door een hamerslag getroffen, viel M ais t ware voorover, steunde met z(jn handen op den rand van de schrijftafel, als wilde hij rik oogenblik opstaan en op my losstormen- Hij werd rood en bleek en schreeuwde: Wat? Wat gelooft ge? Ben ik £elc? de heele wereld dan gek? Gij ook? Waar z'Jn we dan eigenlijk? (Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1936 | | pagina 6