als ^generatieverschijnsel? Blindheid Een aardbeving Rust aan het front De Holl. wegrenners kunnen het wel Gaan we spoedig op de schaats? Britsche arbeiders en de vrijwilligerskwestic Nog steeds staking te Rijssel een raadsel in het mexicaan- sche oerwoud. indianen, die aan een vreemdsoortige ziek te lijden. SPANJE Anti-semieten naar een concentratiekamp In opdracht van de Mexicaansche regeering tracht op het oogenblik een medische commissie, onder lei ding van den Amerikaanschen oog specialist Dr. G. B. Warner, het ge heim van de in de nabijheid van de stad Cuicatlan gelegen Indiaan- sche nederzetting te ontsluieren. Deze Indianen van Tiltepee zijn al len zonder uitzondering blind. De Indiaansche nederzetting Tiltepee, ge legen in Zuid-Mexico, niet ver van de stad Cuicatlan, werd eenigen tijd geleden bij toeval door de wetenschap ontdekt. Tijdens een kleine lokale revolte vluchtten tal van Mexicanen naar de stad Ocaxz. Onder deze bevonden zich ook twee Indiaansche fami lies, die algemeen opzien verwekten, daar alle leden van deze familie blind waren. Een Amerikaansche geleerde, Dr. G. B. War ner, een bekend oogspecialist, ondervroeg deze lieden en vernam tot zijn groote ont zetting, dat in het uiterste Zuiden van het land, in het hartje van het oerwoud een nederzetting van indianen was, waarvan al le bewoners, menschen zoowel als huisdie ren, sinds onheugelijke tijden blind zijn. De man der wetenschap besloot een on derzoek naar dit fenomeen in te stellen. Zoodra de rust in de streek hersteld was, liet hij zich door twee Indianen, naar Til tepee brengen. Het verslag, dat dr. Warner van deze ontdekkingsreis geeft, is een der meest typische, die een ontdekkingsreiziger ooit gemaakt heeft. De nederzetting Tilte pee was weliswaar in den lande niet on bekend. doch men had zich tot dusver om trent het lot van de inwoners nimmer be kommerd. Thans is op instigatie van de Mexicaansche regeering een commissie ge vormd, die de opdracht heeft naar de oor zaken te zoeken van deze massa-blindheid. De bewoners van Tiltepee zijn Lacandon- Indianen, een tak van het vroegere op hoog peil van beschaving staande Maya-volk Met een aan het onwaarschijnlijke grenzende ze kerheid geleidden de blinden den ontdek kingsreiziger door het oerwoud, te midden waarvan het Indianendorp verscholen ligt, Zoo kon Dr. Warner met eigen oogen aan schouwen, dat de geheele bevolking blind was, hoewel de menschen zich dusdanig voortbewogen, dat men op het allereerste gezicht in de meening verkeerde, dat ze de normale beschikking over hun zintuigen hadden. Slechts een nader onderzoek toonde aan dat ze blind waren. Tal van kinderen speelden in de dorpsstraat. Op den tast vin den ze de weg. Op het land werkten de Indi anen. Eén liep achter de ploeg, die door twee ossen voortgetrokken werd. De ossen waren eveneens blind. Blinde honden blaf ten den vreemdeling aan. Blinde vrouwen waren bezig prachtig vlechtwerk te ma ken. Niemand in het dorp kan zien, met uitzondering van eenige zuigelingen. „Deze blindheid", verklaarde de oudste man van het dorp, dateert uit onze jeugd, Wanneer er kinderen geboren worden, kun nen zij zien, doch dit duurt hoogstens tot hun tweede jaar. Dan verdwijnt het licht uit hun oogen. Handen en ooren moeten dan maar vervangen, wat de natuur ons ontneemt. Nochtans zijn wij niet ongeluk kig. Wij leven gelijk andere menschen. Wij bebouwen onze akkers en varen met onze bootjes op de rivier. Wij zijn aan ons nood lot gewend". De blinde Lacandon-Indianen zijn niet mooi. Hun kleurlooze pupillen geven iets naargeestigs aan hun uiterlijk. Doch zij bemerken dit niet. Ziet ze vroolijk en on bekommerd rondloopcn en dansen wan neer er een dorpsfeest is! Een der merk waardigste dingen, die Dr Warner ontdekt heeft, is, dat de afgodsbeelden, die hij in de tempel gevonden heeft, eveneens zon der oogen zijn voorgesteld. Zou de blind heid der bevolking zooveel eeuwen terug gaan? Hoe het ook zij, niemand herinnert zich, dat het ooit anders geweest is. Wat zou dan wel de oorzaak van deze chronische blindheid zijn? Sinds eenige maanden is de medische commissie bezig een oorzaak hiervoor te vinden. Allereerst werd vastgesteld, dat de blindheid van deze menschen niet aanste kelijk is. Door Tiltepee te bezoeken of zelfs door daar langere tijd te verblijven, heeft niemand een oogziekte opgedaan. De doktoren hebben een insect ontdekt dat zich aan de blinde huid van het oog vast zet en dit met een slijm overdekt. Na lange onderzoekingen heeft men nochtans moeten opgeven dit verschijnsel met de blindheid in verband te brengen, want dit insect is ook in andere plaatsen bekend en geenszins in staat blindheid te voorschijn te roepen In Zuid-Mexico heeft men dikwijls be weerd, dat de blindheid van de bewoners van Tiltepee terug te brengen is op alcohol misbruik. Doch ook dit argument is niet steekhoudend. Want ofschoon vastgesteld werd, dat dezen Indianen de „Pulque" het sap van een cactus, niet onbekend :s, is het gebleken, dat zij geen overmatige drin kers zijn, terwijl anderzijds de „Pulque in de overige deelen van Mexico nimmer blind heid veroorzaakt heeft. De eenige alcohol soort, die met blindheid iets te maken heeft, is methyl-alcohol, en deze soort is in deze streken Volledig onbekend. Zoo blijft de oorzaak van dit fenomeen voorloopig een raadsel. De meest voor de band liggende verklaring betreft. Onder een degeneratieverschijnsel betreft. Onder de nakomelingen van de Maya-Indianen heeft men reeds meermalen dergelijke ver schijnselen kunnen vaststellen. Men vindt bij deze stammen de meeste gevallen van lepra, kanker en malaria van Mexico Voorts heeft de commissie nog kunnen vaststellen, dat behalve hun blindheid, de meeste be woners van Tiltepee nog kankerlijders zijn Misschien ligt hierin wel de oplossing van het geheimzinnige verschijnsel, dat de medi sche wetenschap tot dusverre nog voor een raadsel houdt Het weer is stabiel, zegt de Bilt, maar strenge vorst is voorloopig niet te wachten. Wanneer de Bilt het goed heeft, dan zal het weer stabiel blijven, dat wil zeggen dé wind zal blijven waaien uit den goeden hoek, Zuid, Zuid-Oost. En al wordt er voorloopig althans geen strenge vorst verwacht en zal het kwik overdag zelfs om het vriespunt schommelen, er bestaat gereede aanleiding toe om de schaatsen uit het vet te halen oui klaar te zijn als straks het ijs sterk genoeg is, om de talrijke liefhebbers en liefhebsters van de echt Hollandsche wintersport, te kun nen dragen. Het zal des nachts ongeveer drie a vier graden vriezen, zoodat het ijs eenigen tijd langer noodig zal hebben zich te vormen. Maar na twee of drie dagen zullen toch verschillende ijsbanen welke op ondergeloo- pen land zijn ingericht, geopend kunnen worden. Strenge vorst is volgens de Bilt voorloopig niet te wachten, want er waait een land wind en in de streken waar die wind van daan komt, is maar weinig sneeuw, terwijl aldaar de temperatuur niet lager wordt ge noteerd dan zes graden onder nul. Het ziet er intusschen niet zoo slecht uit! DE RECHTSCHE OPMARSCH VASTGELOOPEN. aul, eia- Aan het front van Madrid was het gis teren de tweede rustig edag. De rechtsche strijdkrachten hebben den opmarsch gister niet voortgezet, doch zich ertoe bepaaj alles voor de komende operaties in gerei heid te brengen. Tegen vier uur in dén middag deed het geschut zich opnieuw hooren, doch reeds spoedig verstomde het gebulder der kanon nen. In de straten der hoofdstad gaat het verkeer normaal zijn gang en de jóngste maatregelen welke door de evacuatie geno men zijn hebben nog geen wijziging in het standsbeeld gebracht. Wat de ontruiming der stad betreft, deze zal niet gemakkelijk gaan, daar de inwoners hun huizen niet in den steek willen laten. Tegenoffensief der regeerings troepen. De regeeringstroepen hebben een tegenof fensief ingezet in den sector ten Noord- Westen van Madrid, nabij Aravaca. Ter uitvoering van het plan van actie hebben de autoriteiten van den Raad van Verdediging van Madrid nieuwe schikkin gen getroffen voor de evacuatie van de bur gerbevolking uit de hoofdstad. Jiminez, de voorzitter van de evacuatie- commissie, heeft tegenover een vertegen woordiger van Havas verklaard: „Ons doel is tweevoudig, nl. ten eerste het grootste deel der niet-strijders te onttrekken aan de oorlogsgruwelen; ten tweede den verdedigers in staat te stellen met meer vrijheid op te treden op bedreigde punten, waar zich thans een dichte bevolking bevindt, Madrid telt ongeveer anderhalf millioen inwoners, wan neer men rekening houdt met de uitgewe kenen, die uit de door de opstandelingen bezette provincies hierheen zijn gekomen." Het officieel e communiqué van gisteren avond uit Madrid zegt: Wat het centrale front betreft hebben de opstandelingen in den sector van Aranjuez dc stellingen der regeeringstroepen te Alga- dor en ten n.o. van Algora Mirabueno be stookt, doch de regeeringstroepen hebben den aanval der rechtschen afgeslagen. Aan het front voor Madrid hebben de re- geeringsaanhangers een aanval ondernomen in de richting van Las Rozas, Maiadahonda en Villa Nueva del Pardillo, en zich van een hoeveelheid krijgstuig meester gemaakt. Manoeuvres van de Fransche marine. De „Paris Soir" publiceert het volgende telegram uit Tanger: „Gistermiddag 'heb ben drie eenheden der Fransohe marine ma noeuvres gehouden aan de Atlantische kust van Spaansch Marokko, tusschen Ar- zila en Larasji. Op hetzelfde oogenblik vloog een Britsch 'Watervliegtuig van de basis te Gibraltar, over dit gedeelte van de kust, terwijl verscheidene eenheden der Engelsche marine kruisten in de Straat van Gibraltar, buiten Ceuta. Gisteren en eergisteren heeft men te Ceuta de aanwezigheid opgemerkt van een tiental Duitsohe onderzeeërs. Na een hevige explosie volgde 'n verlammende stilte. In paniek vluchtten de bewoners; de dag werd tot een nacht; groene en gele wolken verduisterden het zonnelicht. Dieren voorspellen dikwijls aard bevingen, doch de mensch staat machteloos tegenover deze ramp „Om halfzes werden de bewoners door een overweldigend gedreun uit hun slaap opge schikt Als bij een bombardement volgden explosies elkaar op. Toen trad een verlam mende stilte in. De van schrik half krank zinnig geworden bewoners sloegen op de vlucht. Om de ellende nog grooter te maken, brak aan alle zijden van de stad brand uit. Het gas ontweek uit de vernielde buizen en ontbrandde. Maar nog steeds kwam de aarde niet tot rust Niet minder dan 50 stooten werden dien dag geregisteerd Van de 167 duizend inwoners bleven op den eersten dag 70 duizend dood op de straten liggen. Som migen ook worden door de aarde verzwolgen of door de ineenstortende huizen verbrijzeld. Gedurende veled agen zweefde een groote wolk aan den hemel. Nu eens was zij geel, dan weer groen. Zelfs rood werd de wolk, zoodat men er niet naar kijken kon, zonder dat de oogen pijn deden." Ziedaar hetgeen een ooggetuige wist te vertellen van de aardbeving, welke einde 1908 de stad Messina teisterde. Deze paar zinnen geven wel uitmuntend weer hoe ont zettend de uitwerking van een aardl>eving kan zijn. Men denke niet, dat de noodlottig heid der uitwerking in verband staat met den duur der aardbeving. De uitbarsting bij Messina duurde verscheidene weken en eischte ruim negenduizend dooden. Maar de aardbeving op het eiland Jesso in Janan, in het jaar 1891, duurde slechts luttele se conden en eischte hijna tienduizend levens, maakte bijna twintigduizend gewonden en vernielde ruim tweehonderdduizend huizen. In ons land kan men zich feitelijk geen juiste voorstelling van een aardbeving ma ken; wij kennen deze slechts uit kranten en filmjournaals. Wij weten dat het ver schrikkelijk is, maar aan eigen lijve hebben wij het gelukkig niet ondervonden. Dat wil niet zeggen, dat ons land geen aardbevingen kent. De kronieken kunnen ons leeren, dat in de dertiende eeuw reeds aardschokken geconstateerd werden in het gebied, dat tegenwoordig Nederland heet. Maar juist is het niet van schokken te spre ken, beter ware voor ons land de term trillingen. Deze werden vaker in ons land geconstateerd. Verscheidene malen zelfs in de zeventiende achttiende en negentiende eeuw. Meestal hebben de bewoners van ons land hiervan niet veel bemerkt. Ook vorig jaar werden in ons land schokken bemerkt. In den regel vinden aardbevingen plaats in vulcanische gebieden. In Noord- en Oost Europa heeft men er weinig hinder van. liet schijnt trouwens, dat sedert de tweede helft van. de achttiende eeuw het aantal aardbevingen op aarde verminderd is, het geen natuurlijk niet zeggen wil, dat er in de laatste eeuwen niet herhaaldelijk ernstige rampen door aardbevingen veroorzaakt werden. Men denke meer ens aan de hevige rampen, die onzen Oost in de vorige eeuw teisterden. Voor Java waren de jaren 1847, 1807, 1880 en 1890 wel bijzonder noodlottig. En laten wij vooral de aardbeving van 1906 niet vergeten, welke San Francisco voor een groot deel verwoestte. De aardbevingen zijn niet gelijkmatig over de aardoppervlakte verdeeld Het tal rijkst zijn zij in die streken, waar in de jongste geologische tijdperken de meeste en grootste tectonische veranderingen heb ben plaatsgegrepen, vooral langs de breuk- randen der gebergten. In Rusland heeft nog nooit een aardbeving plaats gehad; in Australië zijn zij heel sporadisch. Daaren tegen heeft Japan er gemiddeld 120 per jaar, hetgeen echter in vergelijking met Zuid Amerika niet veel is Ook in Oceanië zijn aardbevingen sche ring en inslag. Men onderscheidt in den regel drie soor ten aardbevingen: vulcanische, instortings- en tectonische ardbevingen De eerste tre den slechts op in vulcanische gebieden en gaan meestal gepaard met een uitbarsting De tweede soort wordt veroorzaakt door het instorten van ondoraardsche holle ruimten en treedt vooral in kalkgebieden op. De laatstgenoemde aardbeving wordt door ve len beschouwd als een gevolg van het elas- ticiteitsverschijnsel der aardkorst. Meestal duren de aardbevingen enkele se conden, mar dikwijls volgen verscheidene stooten elkander op, welke soms zoo tal rijk zijn, dat men van aardhevingspcrioden spreekt, Van 18701873 registreerde men in Phocis niet minder dan 50.000 stooten. Ook de in het begin van dit artikel genoem de aardbeving van Messina kenmerkte zich door talrijke schokken. Een hevige aardbeving gaat gewoonlijk vergezeld van ónderaardsche donderende, rollende, knetterende en krakende geluiden •Soms ontstaan scheuren in den bodem, ko men gas-, water en slijkmassa's aan de op pervlakte of wordt de ligging der aardla gen in horizontale of verticale richting ver anderd. Wel zijn de blijvende veranderingen in de aardkorst doorgaans niet van grooten omvang, maar bij een aardbeving op Java in 1891 werd toch een spleet van vier meter breedte en vijfenzestig kilometer lengte ge vormd. Bij San Francisco, in 1906, ontston den verschillende spleten, waarvan sommi ge zich honderden kilometers ver en waar schijnlijk nog verder op den bodem der na burige zee uitstrekten. Zeebevingen kunnen in dit opizicht nog merkwaardiger dingen doen. Het is immers bekend, dat herhaal delijk eilandjes in de Oceanen verdwijnen om na tientallen jaren weer te verschijnen. Men heeft de vraag gesteld, of er tegen aardbevingen niets te doen was? Zijn er geen middelen tot bescherming en is het mogelijk de aardbevingen te voorspellen? Wat het eerste punt betreft hier kan al leen sprake zijn van beveiliging van het leven en van gebouwen. In Japan worden de huizen zoodanig gebouwd, dat zij aan schokken den meest mogelijken weerstand bieden. Hetgeen helaas niet al te veel schijnt te helpen. In zake het tweede punt zijn de geleer den het niet eens. Het schijnt dat sommige dieren een onbestemd voorgevoel hebben van een naderende aardbeving, hetgeen daarmee kan samenhangen, dat de dieren trillingen kunnen voelen, welke voor ons niet waar te nemen zijn. De meeste onder zoekers hechten alleen waarde aan voor spellingen, die uit waarnemingen aan vul kanen afgeleid worden. Sommige onderzoe kers achten een voorspelling wel mogelijk en van de hypothese dat het binnenste der aarde in vloeibaren toestand verkeert en evenals de zee aan getijden onderworpen is. Steekhoudende bewijzen heeft men hier voor evenwel niet kunnen aanvoeren. Het schijnt dan ook, dat de mensch voor loopig machteloos tegenover de groote kwel lingen der aardbeving staat. Al zijn tech niek haat hem tegenover de enorme krach ten der aarde niets. Carnavaltstijd nadert! De Garde van Prins Carnaval staat in stramme hou ding gereed de instructies zelfs de meest dolle van haar leutenant op te volgen. Zij achten regeeringsmaatregelen onvoldoende. De leider der Britsche Arbeidersoppositie Attlee, heeft gisterenmiddag in Limehouse, Eastend, een redevoering uitgesproken, waar in hij o.m. verklaarde, dat het initiatief der Britsche regeering met het doel het voorbeeld te geven aan de andere naties betreffende het uitzenden van vrijwilligers naar Spanje een nieuwe dwaling was, van denzelfden aard als de vergissing, die de regeering beging, toen zij voorbarig den uitvoer van wapenen naar Spanje verbood, „aldus aan de fascisti sche mogendheden drie weken gevende, ge durende welke zij van haar kant wapenen konden sturen zonder verontrust te worden." Attlee voegde hieraan toe: „het gaat hier niet meer om nietinmenging, maar om eenzijdige inmenging. Daadwerkelijke nietinmenging kan slechts door gemeenschappelijk en gelijk tijdig optreden, gepaard met controle, ver kregen worden. Het Engelsche besluit zal ten gevolge hebben uitstel en ontwijkingen van Duitschland en Italië en zal de regeerings- strijdkrachten in een zeer ongunstige positie stellen." De leden van de Independant La- bour Partij hebben een houding aan genomen, die op opstandigheid tegen het laatste regeeringsbesluit lijkt. De secretaris der partij heeft de pers er van in kennis gesteld, dat honderd vrijwilligers op het oogen blik gereed staan te vertrekken. Voorts bestreed hij de deugdelijkheid van het besluit, aangezien de Foreign Enlistment Act een verbod inhoudt dienst te nemen in een leger, dat het leger van een Staat be strijdt, die „in vrede met Engeland leeft". Hij is derhalve van meening, dat de wet alleen verbiedt dienst te nemen in 't leger der op standelingen. Tenslotte deelde Maxton mede, dat hij het voornemen had deze verschillende punten voor te leggen aan den Minister van Binnen- landsche Zaken of wel een debat uit te lok ken, zoodra het Lagerhuis bijeen zal zijn ge komen. De strijd oom het gezag. De ingenieurs en werkmeesters in de me taalindustrie hebben in een algemeene ver gadering met 337 tegen 5 stemmen besloten, de staking voort te zetten. De verschillende sprekers op deze verga dering gaven nog eens een uiteenzetting van de voornaamste eischon hunner colle ga's namelijk intrekking van de fantasti- sche klachten, die door de bij de C.G.T. aangesloten arbeiders zijn ingediend, en erkenning van hun gezag in- de werkplaat sen. Ontevredenheid onder de arbeiders. De staking der ingenieurs en meester knechts, welke een algemeene hervatting der werkzaamheden heeft verhinderd in de metaalfahrieken. heeft ontevredenheid ge wekt onder de arbeiders. Aan den anderen kant verklaren de werkgevers, dat herope ning der fabrieken zonder dit personeel materieel onmogelijk is. De ingenieurs en meesterknechts, in totaal 90 procent van de in de metaal fabrieken van de Rijsselsche streek werkende, schijnen voorloopig hïin stakingsbesluit te handhaven. Naast „de Pijnis ook Wals momenteel goed in vorm Komt er dit jaar een toer door Nederland In een vorig artikel hebben wij de pres taties van onze baanrenners belicht en spe ciaal de figuur Jan Pijnenburg. Maar naast hem willen we ook nog even de kracht van Lor Wals als koppelwedstrijdrijdcr en Zcs- dagoncoureur roemen. Want deze oud-nro- vinciegenoot hij stamt af van de bekende alsen familie uit Landsmeer heeft ook een periode van inzinking achter den rug om zich nu weer met élan in den striid te werpen en met heel veel succes. Wals is momenteel weer in buitengewoone conditie en hceit dit bewezen ook dooi' zijn /on goede prestatie in de Gentsche Zcsdaagsche Wel werd hij geen winnaar maar zijn reden Vier nationalisten, die in hechtenis waren genomen na de antisemietische relletjes in Czyzew, zijn naar het concentratiekamp te Bereza (Polen) gezonden. Tot nader order zijn alle markten in het district verboden. was van dien aard dat Wals zeer terecht als een van 's werelds sterkste coureur werd gequalificeerd. Hoofdzakelijk willen we echter de prestaties van onze wegrenners eens onder de loupe nemen. Johny Brasp'en- ninx is wel de meest regelmatige renner geweest die ooit is uitgekomen. In Noordhol- land won hij de ronde van Ilpendam, Alk- maar en Assendelft. Vroeg in het voorjaar werd hij nog derde in den omloop van P ur merend achter de eeuwige tweede, Piet van Nek, en Albert Gyssen uit Putte (N. Br.), de renner die later in onze Tour de Fran- ceploeg is opgenomen bij het terugtrekken van Pellenaars. De monsterrit langs de grenzen van Frankrijk over een afstand van ongeveer 4500 km. heeft voor ons land heel veel succes gebracht. Niet alleen om dat drie van de vier renners het eindpunt bereikten, maar zij hebben in verschillende ritten eereplaatsen bezet. Van dat oogènblik af dateert eigenlijk de erkenning van de Holandsche wegrenners op de internatio nale markt. Holland telde voordien niet mee en waardoor kwam dat eigenlijk? Het is heel eenvoudig; in ëen land waar 'geen groóté cöursën worden verreden als de Tour de France; de Omloop van Vlaanderen Parijs-Roubaix of een criterium van Zurich en waar een wegwedstrijdverbod bestaat, zoekt men geen renners van groote klas. Die landgenooten die speciaal op den weg willen blijven moesten naar het buitenland en daar werden zij meestal lam gelegd door de combine van een groep buitenlanders waartegen zij als enkeling niets konden uitrichten. Het afgeloopen jaar is dat an ders geworden en door hier en daar onthef fing te krijgen van het wegwedstrijdverbod heeft Nederland zijn eerste groote wieler- coursen beleefd. In Noordholland hebben dé diverse inrichters veel medewerking onder vonden van de Gemeentebesturen en van Provinciale Staten. Wij hebben gehad het criterium van Scheveningen met de beste internationale renners, 100 in getal. Jan Aerts, Magne, de van Schendels, Wals,/MaX Bula, Piëtro en de Zuid Afrikaansche kam* pioen Charles Kisling behoorden tot de deel nemers. De Hollandsche wegrenners hebben door hun prestaties bewondering gewekt bij publiek, pers, autoriteiten, Parlement en Regeering en daarom bestaat er groote kans dat in den komenden tijd de wegrenners een uitgebreid werkterrein vinden in eigen land. Do mogelijkheid is niet uitgesloten dat er het komende jaar een „Toer door Nederland" voor wegrenners wordt georgani ceerd. Uit zeer betrouwbare bron wordt ons dit voorloopige bericht medegedeeld en van de verdere plannen hopen we onze lezers t'z't' op de hoogte te houden. Door de erva ring van het afgeloopen jaar heeft zich een zeker zelfvertrouwen van de Hollandsche wegrenners meester gemaakt, iets wat on ontbeerlijk is bij den drang naar groote da den. In dat opzicht is 1936 voor de wiel rennerij in Nederland en Noordholland in het bijzonder, een zeer gunstige periode ge weest. Even willen we nog memoreeren dat er in 1927 een. „Toer door Nederland" is gehouden, iets wat onzen lezers wel vreemd in de ooren zal klinken en welke door den huidige N.W.B. bestuurder Gerbrandts was georganiseerd. Het was een „Tour de Fran ce" in zakformaat, want de rit duurde vier dagen en ging over een afstand van 800 km. dwars door Nederland. Deze rit voor Amateurs onafhankelijken bestonden er toen nog niet, werd echter een groot succes ook wat de deelname betreft.-Verschillende vooraanstaande Buitenlandsche renners en landgenooten uit die dagen namen deel. On* der de 45 vertrekkers waren 30 Hollanders en 15 buitenlanders, waaronder renners die hun land later in de Tour de France pn andere groote coursen zouden vertegen woordigen. Er vielen slechts 7 Hollanders uit maar van de beroemde Buitenlanders kwamen er slechts 7 aan het eindpunt Deelnemers waren o.a. Erich Rösch, Rudoli Wolke, winnaar van den rit en van de ..loer door Duitschland" de oud-wegkamP1" oen van Nederland Jan Maas en tal varl anderen. A. Braspenninx werd tweede, Jaap Oudenaar de 4e., Hans Bockkom 6e, de te genwoordige verslaggever van het Belgisch blad „Sportwereld" E. Lammers 7e en Jan Maas 8e. Dit waren alle Hollanders. N ei een bewijs dus, dat voor eenige jaren H" land eigenlijk renners op den weg beza van internationale klasse, de routine ont brak hen echter nog dikwijls. Geen wonder want deze wordt pas in groote wegwedstrij den opgedaan. Dan eerst kunnen de rennei naai het allerhoogste grijpen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 2