Stadsnieuws
POLONAISE
DENKT
Waar gaan we heen?
Donderdag 21 Januari 1937
Heldersche Courant
Tweede Blad
Vierde Marine-Concert.
Filmavond van de Ned.
Reis-ver ee niging
Majo Marco's afscheid in Casino
De extra uitkeering aan
werkloozen*
Nieuws van de Heldersche
eierenveiling.
O
LOUIS
D A VID
GROTE
Licht op voor alle voertuigen
Particuliere belastingophaaldienst
verduistert 8 a 900 gulden.
Visscherij
EEN PHILIPS RADIOTOESTEL
EEN SIMPLEX HEEREN- OF DAMESFIETS
EEN ZILVEREN HEEREN- OF DAMESHORLOGE
Feuilleton
De strijd om de
„Betty
Bonn"
door Friedrich
L i n d e m a n
Btl Kon. besluit van 7 Dec. is aan S
Stevens, Singel 70, alhier, de bronzen medaille'
met daaraan verbonden oorkonde, toegekend'
als belooning voor menschlievend hulpbetoon'
Een en ander is gisterenmiddag door den
burgemeester met eenige toepasselijke woor
den aan den jeugdigen Stevens uitgereikt.
Een populair programma.
A.s. Woensdag, 27 Januari, zal het vierde
der serie Marine-Concerten gegeven worden
door het symphonieorkest van het Stafmuziek
korps der Koninklijke Marine.
Men heeft gemeend ditmaal ter afwisseling
een geheel populair programma te brengen,
waarvoor o.i. zeker belangstelling zal blijken
te bestaan. In uitvoering zal gebracht worden
o.a. Suppé's ouverture „Isabelle", de „Suite
Algérienne" van Saint Saëns, de fantasie
„Jolanthe" van Tschaikowsky, en de London-
suite van E. Coates.
Eveneens zal men de welbekende „Defileer-
marsch" van Hazebroek kunnen beluisteren
en de „Elegie" van Gabriel Faure in een arran
gement van den heer Leistikow.
Wij komen op dit programma nog nader
terug.
Veel belangstelling.
In afwijking van het gebruikelijke thema
heeft de afdeeling Den Hélder van de N.R.V.
gisteravond in „Musis Sacrum" een bijeen
komst georganiseerd, waarvan de hoofdschotel
gevormd werd door een viertal films, die de
aanwezigen, die in grooter getale aanwezig
waren dan we bij avonden van deze afdeeling
gewend zijn, tallooze schoone plekjes van
Duitschland hebben laten zien.
De bijeenkomst werd geopend door den
voorzitter van de afdeeling, den heer P. H. L.
Maas, die er zijn vreugde over uitsprak, dat
zoovelen gekomen waren om de dingen, die
komen zouden, mede te maken. Het was niet
de eenige keer, dat de heer Maas dezen avond
het woord voerde, want in de pauze's, die er
waren tusschen de films, maakte hij van de
gelegenheid gebruik om een propagandistisch
woord ten bate van zijn afdeeling te spreken.
Ook heeft hij de aanwezigen aangespoord om
zich op te geven voor een cursus in het
skiën, die alleen dan doorgang zal kunnen
vinden, als zich voldoende deelnemers (sters)
aanmelden. Wij vernamen, dat men het
cursusgeld laag denkt te stellen, terwijl het
in de bedoeling ligt, om eventueel op gere
gelde tijden een ski-leeraar naar hier te doen
komen. Ongetwijfeld is dit een voornemen, dat
niet van originaliteit ontbloot is, terwijl, als
we ons niet vergissen, er wel belangstelling
voor zal bestaan.
De avond zelf was, zooals gezegd, hoofd
zakelijk gewijd aan het vertoonen van films,
doch vooraf hield de heer K. W. Gerisch,
secretaris van het Duitsche Verkeersbureau-
Amsterdam, een korte causerie met lichtbeel
den over het land van Lippe. In woord en
beeld is ons een goeden indruk gegeven van
het Land Lippe, waar de voorvaderen van
den Gemaal van onze Prinses leefden. Voor
al de gekleurde plaatjes trokken sterk de aan
dacht.
Hierna werd een aanvang gemaakt met de
vertooning van de smalgeluidsfilms, die qua
beeldweergave en fotografie tallooze uitste
kende momenten hadden. Minder waren we
echter te spreken over de geluidsweergave,
die in de eerste film bepaald slecht, in de vol
gende wel iets beter waren, doch over het al
gemeen toch niet op het peil stonden van de
beelden. De films voerden ons allereerst naar
Nördiingen, de historische zonnige stad in het
mooie Frankenland, dan naar Alpenland, waar
we een tochtje van Garmisch-Partenkirchen
tot de Königssee maakten.
Na de pauze werd een rolprent vertoond,
welke een algemeen overzicht gaf van de
wintersport in Duitschland. Vooral dit ge
deelte van het programma vond veel bijval
hij de aanwezigen; de beelden waren dan ook
fraai van fotografie en suggestief geregis
seerd.
Van het geheel kan gezegd worden, dat het
een duidelijk overzicht gegeven heeft van
Duitschland als toeristenland.
Zooals gewoonlijk, werd de avond besloten
met een geslaagd bal onder leiding van den
heer Jac. Polak, terwijl de All Round Musi-
cians hun zeer gewaardeerde medewerking
verleenden.
Voor zijn vertrek naar het buitenland komt
de Band van Majo Marco, welke in de feest-
week zoo in den smaak viel van danslievend
Den Helder, hier nog een afscheid - matinée
geven op Zondag a.s., te 3.30 uur, en zal deze
Band tevens 's avonds, na afloop der Louis
Davids-revue, de balmuziek verzorgen. Dit zal
voorloopig de laatste gelegenheid zijn, dat
deze band hier optreedt.
B. en W. beantwoorden de vragen
van den heer Schoeffelenberger.
Door het lid van den Raad, den heer J. J.
Schoeffelenberger, zijn aan het College van
Burgemeester en Wethouders der gemeente
de volgende vragen gesteld inzake uitkeering
van een extra-bedrag aan de werkloozen ter
gelegenheid van het huwelijk van H. K. H.
Prinses Juliana:
le. Is het U bekend, dat een Gemeente ter
gelegenheid van het huwelijk van de
Prinses en, daarbij finantieel in staat
is, aan de werkloozen een extra steun
kan verstrekken?
2e. Is het U bekend, dat de Gemeenteraad
van Koog aan de Zaan, met goedkeu
ring van de Regeering, een extra uit
keering van 500 voor de werkloozen
ter beschikking stelt?
3e. Is de finantieele draagkracht onzer
Gemeente daartoe ook in staat?
4e. Zoo ja! hoe denkt het College van B.
en W. erover-, ook aan onze werkloozen
een extra uitkeering te verstrekken
Het antwoord van bovengenoemd College
luidt als volgt:
1. Wij meenen uit vraag 1 te mogen af
leiden, dat het Uw bedoeling is aan ons
te vragen, of het ons bekend is, dat
voor een gemeente, welke daartoe finan
cieel in staat is, de mogelijkheid bestond,
ter gelegenheid van het huwelijk van
H. K. H. Prinses Juliana, een extra be
drag als steun aan de werkloozen uit te
keeren.
Mocht dit inderdaad zoo bedoeld zijn,
dan moeten wij antwoorden, dat ons dat,
ten tijde waarop de steun moest worden
verleend, niet bekend was.
2. Uit aan ons verstrekte inlichtingen is
gebleken, dat de Raad der gemeente
Koog aan de Zaan, ter gelegenheid van
het onder 1 genoemde feit, een bedrag
van 500 beschikbaar heeft gesteld, als
extra uitkeering aan de werkloozen. Per
werklooze is daar, over de week waarin
het huwelijk is voltrokken, een bedrag
uitgekeerd hoogstens bedragende 2.50.
3. Over het hier gevraagde kan verschil
lend worden geoordeeld.
4. Aangezien het verleenen van een extra
uitkeering geen maatregel is geweest,
welke over ons geheele land is toege
past, is de onderwerpelijke aangelegen
heid, op het tijdstip waarop die uitkee
ring eventueel zou moeten hebben plaats
gehad, in de vergadering van ons College
niet aan de orde gekomen.
Het schouwen van de eieren gaat
van heden af secuurder en sneller.
Als de aanvoerder en de koopers van de
Heldersche eierenveiling vanmiddag in het be
kende gebouwtje in de Palmstraat komen om
er hun zaken van allen dag te doen, dan zul
len zij verrast zijn door het „toestel", dat zij
vlak bij de weegschaal zullen zien staan. Het
is eigenlijk niet meer dan een groote vierkante
kist, dezelfde die voorheen in de bekende don
kere kamer stond, waariil tot nu toe de eieren
geschouwd werden. Inwendig heeft die kist
een verandering ondergaan, omdat men het
gaarne zonder dat lastige donkere kamertje
willde stellen. Immers wat was het een ge
sjouw met die rekken vol eieren door het zaal
tje, dat steeds bezet is met gesticuleerende
koopers en verkoopers, naar het kamertje,
deur dicht schouwen, deur open en weer terug
naar de plek, waar het „koopje" opgesteld
was. Vooral in den drukken tijd was het schou
wen in dat donkere kamertje zeer tijdroovend
en zeer onkundig. Het was den heer G. J H.
Verstegen, voorzitter van de Stichting, dan
ook al lang een doorn in het oog, vandaar dat
hij er op zon om verbetering in den bestaanden
toestand te brengen. En nu komen we weer
vanzelf op bovenstaande kist terug. De zinken
bak in die kist is n.1. door den schilder A.
Stam Sluisdijkstraat, behandeld met een
nieuwe verfsoort, „witter dan wit", terwijl de
heer Verstegen een combinatie van 2 electri-
sche lampen aanbracht, welke, vanwege de
Saturnus-ringen, die er om aangebracht zijn,
een zeer hel licht naar boven uitstralen. Nu is
die lichtkracht zoo sterk, dat men de donkere
kamer niet meer noodig heeft, doch in het
vrije daglicht rustig kan schouwen. En, zooals
wij konden constateeren, met zeer goed resul
taat!
De goede eieren lieten licht door, terwijl de
eieren, waarin bloedstippen (welke mee kun
nen komen als de dooier van den eierstok in
den eierleider valt) het licht minder of heele-
maal niet doorlieten. Zoo is het ook met be
dorven of aangebroede eieren, die evenmin het
licht doorlaten. Het „toestel" stelt den schou
wer tevens in staat de eieren op verschheid te
onderzoeken, terwijl hij tevens aan de weet
komt of de eieren in de broedmachine geweest
zijn.
Uit een en ander blijkt duidelijk, dat, hoe
eenvoudig het schouwtoestel ook is, het als
een groote aanwinst voor de Heldersche eier-
veiling aangemerkt mag worden. Immers de
koopers kunnen zich er nu zelf van overtuigen,
dat de eieren, die zij op de veiling aanschaf
fen, volkomen versch en zuiver zijn.
L_...
ER AAN
met de
KOMT OP
ZONDAG A.S.
BESPREEKT UW PLAATSEN!
Donderdag 21 Jan16.49 uur
Een 150-tal gedupeerden?
In ons blad van Maandag jj. kwam een be
richt voor van een persoon, die zich aan ver
duistering van een bedrag van circa 800 gul
den schuldig zou gemaakt hebben en zich
hiervoor bij de politie had aangemeld, die hem
in arrest stelde.
Thans komt ons ter oore, dat het hier een
particulieren belasting-incasseeringsdienst be
treft. Het bedrag, dat de betrokken persoon
verduisterd zou hebben, beloopt van 8 tot
900 gulden.
Deze dienst haalde belastingpenningen op
bij een 160-tal leden, die uit den aard der zaak
persoonlijk aansprakelijk zijn en waarbij er
zijn, naar men ons verzekerde, die voor niet
minder dan 60 gulden gedupeerd werden.
Het bedrag van 800 gulden is vermoedelijk
de ontvangst van 1 maand..
Natuurhistorisch Museum. Elke week:
eiken Woensdagmiddag van 36 uur, eiken
Zaterdagavond van 710 uur, den eersten
Woensdag van elke maand van 810 uur,
den eersten Zondag van elke maand van
3—5 u.
Vrijdag 28 Januari.
Casino, 8.30 u. Derde Abonnementsvoorstel
ling „Het voorste Legioen".
Zaterdag 83 Januari.
Casino, 8.30 u. Soirée „Helders Mannen
koor".
Dinsdag 86 Januari.
Evangelisatiegebouw, Palmstraat, 8.15 u.
Ds. C. J. Hoekendijk.
Hooge vischprijzen.
Ook Woensdag waren de vischprijzen aan
den IJmuider afslag hoog te noemen, behalve
die voor de tong. Deze prijs onderging nog
eenige daling en kwam op ten hoogste 1.15
per kilo, terwijl de prijs van tarbot gelijk
bleef met den vorigen dag, deze was ten
hoogste 1.60 per kilo.
De scholprijzen waren nog hoog, vooral die
van de kleine schol. Schelvisch en kabeljauw
waren ook flink aan de markt. Haring toonde
een minder goed beeld.
De besommingen van de 14 aan den afslag
zijnde schepen waren goed te noemen.
Kans van wijziging in de vis-
scherij in Noorwegen.
Volgens een correspondentie in „De Tele
graaf" uit Noorwegen, waar te Oslo een ver
tegenwoordiger een onderhoud heeft gehad
met den directeur van het Noorsche Vis-
Dit jaar bestaat onze firma 125 jaar, gedurende welken tijd zij steeds de be
kende prima Sterkoffie en Sterthee met stijgend succes heeft verkocht.
Om ook onze cliëntèle in dit jubileum te betrekken, stellen wij beschikbaarj
voor hen, die uit het opschrift van deze advertentie „Sterkoffie en Sterthee
jubileeren de meeste, bestaande Nederlandsche woorden (oude spelling)
weten te vormen en aan ons vóór 1 Mei 1937 inzenden.
Voorwaarden voor deelname:
Voor ieder ingezonden woord moet een sluitetiket met een klein Sterretje, ge
knipt van een zak Sterkoffie of Sterthee, worden bijgesloten.
Ieder woord mag niet meer letters van één soort bevatten, dan totaal in het
opschrift voorkomenalle woorden moeten verschillend zijn.
Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937 franco worden toegestuurd.
3ovendien ontvangt ieder deelnemer, die minstens 8 woorden en sluitetiketten
heeft ingezonden, een jubileumgeschenk. Dit geschenk heeft U direct, want het
ooschrift geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht woorden
Gilling was nog steeds de baas op het
schip. Voor hem was niets veranderd. De
dienst ging verder. De koers bleef dezelfde.
Doch dit juist was het, wat de drie mannen
van de „Frisco" onrustig maakte.
Den avond van den 25en November de
dag was weer helder en stralend met een
frisschen Westenwind voorbijgegaan kwa
men Clyde, Higgings en Harley naar ach
teren.
Stuurman, wij zijn te New York over
eengekomen, dat wij slechts tot St. Michae
op dit schip zouden blijven.
Kapitein Glover wilde op de Azoren
nieuwe mannen aanmonsteren, en wij zouden
weer teruggaan op de „Frisco". Naar onze
schatting zijn we nu echter al ongeveer
mijlen voorbij St. Michael.
Gilling snauwde hen toe:
De koers bepaal ik! Ik ben hier kapi
tein aan boord, begrepen!
Zij hielden vast:
Wij hebben een overeenkomst! Als die
niet wordt nagekomen, leggen wij ons werK
neer.
De stuurman deed twee stappen naar voren,
keek ieder ven hen strak aan en bromde als
een opgejaagde tijger:
Muiterij? Ik laat u in de ijzers slaan!
Zij sloegen de oogen neer. Nu schreeuwde
hij:
Maakt dat ge weg komt. Weg hier! Als
een paar afgestrafte jongens dropen zij af.
's Avonds had Charlie Moore het erover in
de logie:
Deze beul, deze tyran weet bliksems
goed, wat hij doet! Die wil ons alleen daarom
als niet naar St. Michael brengen, omdat hij
weet, dat wij allemaal drossen. Die wil ons
vasthouden totdat hij het schip te Genua heeft
Dan geeft hij ons bij de politie als muiters
aan, laat ons opsluiten en spaart op die ma
nier nog de wedde uit. Jawel. Lach niet,
Ibarra, gij zijt de eerst, die de gevangenis
ingaat. Muiterij, daadwerkelijk vergrijp, dat
is voldoende.
Laten we den kerel eenvoudig in zee smij
ten, eenvoudig het schip in beslag nemen en
ergens heenzeilen, waar we de lading kunnen
verkwanselen.
Maar het duurde nog een vollen dag en
nacht eer de vlam oplaaide. Ibarra stond aan
het roer. Voor een of andere kleine fout
brulde Gilling hem iets toe.
Plotseling kwam de woede bij den Span
jaard boven. Hij viel zonder een woord te zeg
gen, den stuurman aan. Een kort 'gevecht,
borst aan borst op de kleine ruimte naast de
commandobrug. Plotseling stortte Ibarra met
een schreeuw ruggelings over de reeling in
zee.
Of hij er afgestooten was of door een on
gelukkig toeval zijn evenwicht verloren had,
kon niemand zeggen.
Maar voordat de stuurman hem een zwem
vest toewerpen kon, stormden Dugan en
Moore op hem af. In het begin hadden zij
niet goed begrepen wat er met Ibarra gebeurd
was.
Zij voelden zich echter sterk genoeg einde
lijk den stuurman te overmeesteren. Maar
ook ditmaal dreef Gilling de beide, in den
grond laffe aanvallers de trap af en terug
naar het middendek.
Toen de stuurman daarna weer aan het
roer stond, was van den Spanjaard al lang
niets meer te bespeuren en van de muitende
bemanning op dit oogenblik een reddings
poging te verlangen, was waanzin, was zelf
moord geweest.
Gilling begreep maar al te goed, dat hij met
deze broeders. Genua nooit bereiken zou. Voor
hem was er maar een mogelijkheid, zich uit
zijn netelige positie te bevrijden, door een der
Azoren-eilanden aan te doen. Maar, hiervoor
had hij mannen noodig.
Hij riep Clyde, Clyde kwam. Hij sprak hem
gemoedelijk toe.
Luister nu eens, Clyde, gij, drie Frisco
mannen, wees toch verstandig. Ik doe u een
voorstel. Ik breng u naar de Azoren, waar
gij wilt: naar Santa Maria of naar St. Michael.
Santa Maria halen we binnen anderhalven
dag; St. Michael in twee. Maar ik verlang
van u, dat ge mijn commando gehoorzaamt
en de beide anderen in toom houdt.
Clyde vroeg:
Geeft ge Dugan en Moore aan?
Gilling zij onnadenkend:
Natuurlijk.
Dan zullen wij zweren, dat gij Ibarra over
boord gegooid hebt!
Dat is niet waar. Maar zelfs, indien het
waar was, kreeg ik toch gelijk. Ik verkeerde
in staat van verdediging.
Als ge dét tenminste kunt bewijzen. In
ieder geval verlangen wij, dat wrj alle drie
vrij van boord kunnen gaan.
Gilling zag in: hij moest toegeven. Bij de
gedachte: wat er in de haven gebeuren zou,
zou wel terechtkomen.
Dus werd het roer weer bezet. De lui de
den hun werk als andere dagen. De koers
was Noordoost-Noord. Richting Santa Maria,
het zuidelijkste der eilanden.
Doch 's nachts het was de nacht van
27 op 28 November verdween ook Gil
ling.
Weg! Verder werd er geen woord meer over
gesproken. Emmo Dierksen kon niet zeggen,
wie den stuurman over de reeling gewerkt
had, of het Dugan of Charly Moore geweest
was uit vrees voor straf of uit wraak.
Toen de jongen 's morgens gewekt werd
om koffie te zetten, stond de bootsman aan
het roer en naast hem de matrozen in een
opgewonden gesprek. Zoo bleef het enkele
uren lang.
Dierksen kan hen vanuit de kombuis met
elkaar hooren en zien redetwisten. Alleen, als
hij in de nabijheid kwam, staken zij de kop
pen bij elkaar en dempten hun stemmen.
Hij, als de eenige niet-zeeman aan boord,
scheen hen toch wel een beetje te gevaarlijk.
Tegen den middag dook, als een blauwe
havenrug, het eiland Santa-Maria aan de
kim op. Dugan gooide het roer om. Zij wilden,
zooals Emmo later begreep, naar de Noord-
Oostkust aanhouden, die volgens de zeekaarit
het minst bewoond was. Harley werd op uit
kijk gezet. Na ongeveer een half uur riep hij:
Zeil recht vooruit!
Het was een kleine boot, een visscher om
zoo te zien, die daar onder de kust zeilde.
Een paar fluisterende woorden tusschen
Dugan en Moore ,dan hield de bootsman op den
Portugees aan.
Op dit moment kwam Clyde de kombuis
binnen. Hij ging gemakkelijk zitten op den
eenig aanwezigen stoel, en begon bijna vader
lijk met den jongen te praten.
Luister eens, Dierksen, Dugan en Moore
willen weg. Zij willen probeeren met die kleine
boot aan land te komen. Daarom moeten wij
ze met de boot afzetten. Dat zij hun waren
naam niet zullen noemen en in het hotelboek
inschrijven, zal u misschien langzamerhand
wel duidelijk geworden zijn. Het zou trouwens
voor ons allemaal beter zijn wanneer wij ons
den eersten tijd een beetje zwijgzaam betoon
den. Nu, kort en goed: Dugan en Moore willen
in Villa Porto zoo heet de haven op Santa-
Maria een nieuwe schuit zoeken. Wilt gij
mee?
Dit was echter een vraag, waarop Dierksen
alleen maar kleintjes antwoorden kon:
En gij?
Doch deze vraag was Clyde blijkbaar niet
erg aangenaam. Hij treuzelde met zijn ant
woord:
Ik? Wij? Jawij drieën willen aan
boord blijven.
Hier scheen voor den jongen een kleine hoop
te zqn.
Kan ik dat dan ook niet?
Kunnen...? Dat kunt ge wel, als ge... ik
bedoel: ik zal dan zoo'n beetje voor kapitein
spelen.
Jawel. Goed. En waarheen?
Waarheen...? Nu, ge zijt niet op uw ach
terhoofd gevallen. We zullen doorzeilen tot
aan de Straat van Gibraltar. Daar kruisen we
dan zoolang heen en weer of we gaan voor
anker onder de Afrikaansche kust, totdat we
de „Frisco" in 't zicht krijgen. Als dit niet
gelukt, dan moeten we... nu, dan moeten we
eenvoudig een haven binnenloopen en de
„Betty Bonn"... God nog toe dan moeten we
zien, wat we eruit kunnen slaan. Dat begrijpt
ge toch? (Wordt vervolgd.)