Stadsnieuws POLONAISE DENKT Waar gaan we heen? Donderdag 21 Januari 1937 Heldersche Courant Tweede Blad Vierde Marine-Concert. Filmavond van de Ned. Reis-ver ee niging Majo Marco's afscheid in Casino De extra uitkeering aan werkloozen* Nieuws van de Heldersche eierenveiling. O LOUIS D A VID GROTE Licht op voor alle voertuigen Particuliere belastingophaaldienst verduistert 8 a 900 gulden. Visscherij EEN PHILIPS RADIOTOESTEL EEN SIMPLEX HEEREN- OF DAMESFIETS EEN ZILVEREN HEEREN- OF DAMESHORLOGE Feuilleton De strijd om de „Betty Bonn" door Friedrich L i n d e m a n Btl Kon. besluit van 7 Dec. is aan S Stevens, Singel 70, alhier, de bronzen medaille' met daaraan verbonden oorkonde, toegekend' als belooning voor menschlievend hulpbetoon' Een en ander is gisterenmiddag door den burgemeester met eenige toepasselijke woor den aan den jeugdigen Stevens uitgereikt. Een populair programma. A.s. Woensdag, 27 Januari, zal het vierde der serie Marine-Concerten gegeven worden door het symphonieorkest van het Stafmuziek korps der Koninklijke Marine. Men heeft gemeend ditmaal ter afwisseling een geheel populair programma te brengen, waarvoor o.i. zeker belangstelling zal blijken te bestaan. In uitvoering zal gebracht worden o.a. Suppé's ouverture „Isabelle", de „Suite Algérienne" van Saint Saëns, de fantasie „Jolanthe" van Tschaikowsky, en de London- suite van E. Coates. Eveneens zal men de welbekende „Defileer- marsch" van Hazebroek kunnen beluisteren en de „Elegie" van Gabriel Faure in een arran gement van den heer Leistikow. Wij komen op dit programma nog nader terug. Veel belangstelling. In afwijking van het gebruikelijke thema heeft de afdeeling Den Hélder van de N.R.V. gisteravond in „Musis Sacrum" een bijeen komst georganiseerd, waarvan de hoofdschotel gevormd werd door een viertal films, die de aanwezigen, die in grooter getale aanwezig waren dan we bij avonden van deze afdeeling gewend zijn, tallooze schoone plekjes van Duitschland hebben laten zien. De bijeenkomst werd geopend door den voorzitter van de afdeeling, den heer P. H. L. Maas, die er zijn vreugde over uitsprak, dat zoovelen gekomen waren om de dingen, die komen zouden, mede te maken. Het was niet de eenige keer, dat de heer Maas dezen avond het woord voerde, want in de pauze's, die er waren tusschen de films, maakte hij van de gelegenheid gebruik om een propagandistisch woord ten bate van zijn afdeeling te spreken. Ook heeft hij de aanwezigen aangespoord om zich op te geven voor een cursus in het skiën, die alleen dan doorgang zal kunnen vinden, als zich voldoende deelnemers (sters) aanmelden. Wij vernamen, dat men het cursusgeld laag denkt te stellen, terwijl het in de bedoeling ligt, om eventueel op gere gelde tijden een ski-leeraar naar hier te doen komen. Ongetwijfeld is dit een voornemen, dat niet van originaliteit ontbloot is, terwijl, als we ons niet vergissen, er wel belangstelling voor zal bestaan. De avond zelf was, zooals gezegd, hoofd zakelijk gewijd aan het vertoonen van films, doch vooraf hield de heer K. W. Gerisch, secretaris van het Duitsche Verkeersbureau- Amsterdam, een korte causerie met lichtbeel den over het land van Lippe. In woord en beeld is ons een goeden indruk gegeven van het Land Lippe, waar de voorvaderen van den Gemaal van onze Prinses leefden. Voor al de gekleurde plaatjes trokken sterk de aan dacht. Hierna werd een aanvang gemaakt met de vertooning van de smalgeluidsfilms, die qua beeldweergave en fotografie tallooze uitste kende momenten hadden. Minder waren we echter te spreken over de geluidsweergave, die in de eerste film bepaald slecht, in de vol gende wel iets beter waren, doch over het al gemeen toch niet op het peil stonden van de beelden. De films voerden ons allereerst naar Nördiingen, de historische zonnige stad in het mooie Frankenland, dan naar Alpenland, waar we een tochtje van Garmisch-Partenkirchen tot de Königssee maakten. Na de pauze werd een rolprent vertoond, welke een algemeen overzicht gaf van de wintersport in Duitschland. Vooral dit ge deelte van het programma vond veel bijval hij de aanwezigen; de beelden waren dan ook fraai van fotografie en suggestief geregis seerd. Van het geheel kan gezegd worden, dat het een duidelijk overzicht gegeven heeft van Duitschland als toeristenland. Zooals gewoonlijk, werd de avond besloten met een geslaagd bal onder leiding van den heer Jac. Polak, terwijl de All Round Musi- cians hun zeer gewaardeerde medewerking verleenden. Voor zijn vertrek naar het buitenland komt de Band van Majo Marco, welke in de feest- week zoo in den smaak viel van danslievend Den Helder, hier nog een afscheid - matinée geven op Zondag a.s., te 3.30 uur, en zal deze Band tevens 's avonds, na afloop der Louis Davids-revue, de balmuziek verzorgen. Dit zal voorloopig de laatste gelegenheid zijn, dat deze band hier optreedt. B. en W. beantwoorden de vragen van den heer Schoeffelenberger. Door het lid van den Raad, den heer J. J. Schoeffelenberger, zijn aan het College van Burgemeester en Wethouders der gemeente de volgende vragen gesteld inzake uitkeering van een extra-bedrag aan de werkloozen ter gelegenheid van het huwelijk van H. K. H. Prinses Juliana: le. Is het U bekend, dat een Gemeente ter gelegenheid van het huwelijk van de Prinses en, daarbij finantieel in staat is, aan de werkloozen een extra steun kan verstrekken? 2e. Is het U bekend, dat de Gemeenteraad van Koog aan de Zaan, met goedkeu ring van de Regeering, een extra uit keering van 500 voor de werkloozen ter beschikking stelt? 3e. Is de finantieele draagkracht onzer Gemeente daartoe ook in staat? 4e. Zoo ja! hoe denkt het College van B. en W. erover-, ook aan onze werkloozen een extra uitkeering te verstrekken Het antwoord van bovengenoemd College luidt als volgt: 1. Wij meenen uit vraag 1 te mogen af leiden, dat het Uw bedoeling is aan ons te vragen, of het ons bekend is, dat voor een gemeente, welke daartoe finan cieel in staat is, de mogelijkheid bestond, ter gelegenheid van het huwelijk van H. K. H. Prinses Juliana, een extra be drag als steun aan de werkloozen uit te keeren. Mocht dit inderdaad zoo bedoeld zijn, dan moeten wij antwoorden, dat ons dat, ten tijde waarop de steun moest worden verleend, niet bekend was. 2. Uit aan ons verstrekte inlichtingen is gebleken, dat de Raad der gemeente Koog aan de Zaan, ter gelegenheid van het onder 1 genoemde feit, een bedrag van 500 beschikbaar heeft gesteld, als extra uitkeering aan de werkloozen. Per werklooze is daar, over de week waarin het huwelijk is voltrokken, een bedrag uitgekeerd hoogstens bedragende 2.50. 3. Over het hier gevraagde kan verschil lend worden geoordeeld. 4. Aangezien het verleenen van een extra uitkeering geen maatregel is geweest, welke over ons geheele land is toege past, is de onderwerpelijke aangelegen heid, op het tijdstip waarop die uitkee ring eventueel zou moeten hebben plaats gehad, in de vergadering van ons College niet aan de orde gekomen. Het schouwen van de eieren gaat van heden af secuurder en sneller. Als de aanvoerder en de koopers van de Heldersche eierenveiling vanmiddag in het be kende gebouwtje in de Palmstraat komen om er hun zaken van allen dag te doen, dan zul len zij verrast zijn door het „toestel", dat zij vlak bij de weegschaal zullen zien staan. Het is eigenlijk niet meer dan een groote vierkante kist, dezelfde die voorheen in de bekende don kere kamer stond, waariil tot nu toe de eieren geschouwd werden. Inwendig heeft die kist een verandering ondergaan, omdat men het gaarne zonder dat lastige donkere kamertje willde stellen. Immers wat was het een ge sjouw met die rekken vol eieren door het zaal tje, dat steeds bezet is met gesticuleerende koopers en verkoopers, naar het kamertje, deur dicht schouwen, deur open en weer terug naar de plek, waar het „koopje" opgesteld was. Vooral in den drukken tijd was het schou wen in dat donkere kamertje zeer tijdroovend en zeer onkundig. Het was den heer G. J H. Verstegen, voorzitter van de Stichting, dan ook al lang een doorn in het oog, vandaar dat hij er op zon om verbetering in den bestaanden toestand te brengen. En nu komen we weer vanzelf op bovenstaande kist terug. De zinken bak in die kist is n.1. door den schilder A. Stam Sluisdijkstraat, behandeld met een nieuwe verfsoort, „witter dan wit", terwijl de heer Verstegen een combinatie van 2 electri- sche lampen aanbracht, welke, vanwege de Saturnus-ringen, die er om aangebracht zijn, een zeer hel licht naar boven uitstralen. Nu is die lichtkracht zoo sterk, dat men de donkere kamer niet meer noodig heeft, doch in het vrije daglicht rustig kan schouwen. En, zooals wij konden constateeren, met zeer goed resul taat! De goede eieren lieten licht door, terwijl de eieren, waarin bloedstippen (welke mee kun nen komen als de dooier van den eierstok in den eierleider valt) het licht minder of heele- maal niet doorlieten. Zoo is het ook met be dorven of aangebroede eieren, die evenmin het licht doorlaten. Het „toestel" stelt den schou wer tevens in staat de eieren op verschheid te onderzoeken, terwijl hij tevens aan de weet komt of de eieren in de broedmachine geweest zijn. Uit een en ander blijkt duidelijk, dat, hoe eenvoudig het schouwtoestel ook is, het als een groote aanwinst voor de Heldersche eier- veiling aangemerkt mag worden. Immers de koopers kunnen zich er nu zelf van overtuigen, dat de eieren, die zij op de veiling aanschaf fen, volkomen versch en zuiver zijn. L_... ER AAN met de KOMT OP ZONDAG A.S. BESPREEKT UW PLAATSEN! Donderdag 21 Jan16.49 uur Een 150-tal gedupeerden? In ons blad van Maandag jj. kwam een be richt voor van een persoon, die zich aan ver duistering van een bedrag van circa 800 gul den schuldig zou gemaakt hebben en zich hiervoor bij de politie had aangemeld, die hem in arrest stelde. Thans komt ons ter oore, dat het hier een particulieren belasting-incasseeringsdienst be treft. Het bedrag, dat de betrokken persoon verduisterd zou hebben, beloopt van 8 tot 900 gulden. Deze dienst haalde belastingpenningen op bij een 160-tal leden, die uit den aard der zaak persoonlijk aansprakelijk zijn en waarbij er zijn, naar men ons verzekerde, die voor niet minder dan 60 gulden gedupeerd werden. Het bedrag van 800 gulden is vermoedelijk de ontvangst van 1 maand.. Natuurhistorisch Museum. Elke week: eiken Woensdagmiddag van 36 uur, eiken Zaterdagavond van 710 uur, den eersten Woensdag van elke maand van 810 uur, den eersten Zondag van elke maand van 3—5 u. Vrijdag 28 Januari. Casino, 8.30 u. Derde Abonnementsvoorstel ling „Het voorste Legioen". Zaterdag 83 Januari. Casino, 8.30 u. Soirée „Helders Mannen koor". Dinsdag 86 Januari. Evangelisatiegebouw, Palmstraat, 8.15 u. Ds. C. J. Hoekendijk. Hooge vischprijzen. Ook Woensdag waren de vischprijzen aan den IJmuider afslag hoog te noemen, behalve die voor de tong. Deze prijs onderging nog eenige daling en kwam op ten hoogste 1.15 per kilo, terwijl de prijs van tarbot gelijk bleef met den vorigen dag, deze was ten hoogste 1.60 per kilo. De scholprijzen waren nog hoog, vooral die van de kleine schol. Schelvisch en kabeljauw waren ook flink aan de markt. Haring toonde een minder goed beeld. De besommingen van de 14 aan den afslag zijnde schepen waren goed te noemen. Kans van wijziging in de vis- scherij in Noorwegen. Volgens een correspondentie in „De Tele graaf" uit Noorwegen, waar te Oslo een ver tegenwoordiger een onderhoud heeft gehad met den directeur van het Noorsche Vis- Dit jaar bestaat onze firma 125 jaar, gedurende welken tijd zij steeds de be kende prima Sterkoffie en Sterthee met stijgend succes heeft verkocht. Om ook onze cliëntèle in dit jubileum te betrekken, stellen wij beschikbaarj voor hen, die uit het opschrift van deze advertentie „Sterkoffie en Sterthee jubileeren de meeste, bestaande Nederlandsche woorden (oude spelling) weten te vormen en aan ons vóór 1 Mei 1937 inzenden. Voorwaarden voor deelname: Voor ieder ingezonden woord moet een sluitetiket met een klein Sterretje, ge knipt van een zak Sterkoffie of Sterthee, worden bijgesloten. Ieder woord mag niet meer letters van één soort bevatten, dan totaal in het opschrift voorkomenalle woorden moeten verschillend zijn. Alle inzendingen moeten ons vóór 1 Mei 1937 franco worden toegestuurd. 3ovendien ontvangt ieder deelnemer, die minstens 8 woorden en sluitetiketten heeft ingezonden, een jubileumgeschenk. Dit geschenk heeft U direct, want het ooschrift geeft U zoo zonder meer reeds vier van de acht woorden Gilling was nog steeds de baas op het schip. Voor hem was niets veranderd. De dienst ging verder. De koers bleef dezelfde. Doch dit juist was het, wat de drie mannen van de „Frisco" onrustig maakte. Den avond van den 25en November de dag was weer helder en stralend met een frisschen Westenwind voorbijgegaan kwa men Clyde, Higgings en Harley naar ach teren. Stuurman, wij zijn te New York over eengekomen, dat wij slechts tot St. Michae op dit schip zouden blijven. Kapitein Glover wilde op de Azoren nieuwe mannen aanmonsteren, en wij zouden weer teruggaan op de „Frisco". Naar onze schatting zijn we nu echter al ongeveer mijlen voorbij St. Michael. Gilling snauwde hen toe: De koers bepaal ik! Ik ben hier kapi tein aan boord, begrepen! Zij hielden vast: Wij hebben een overeenkomst! Als die niet wordt nagekomen, leggen wij ons werK neer. De stuurman deed twee stappen naar voren, keek ieder ven hen strak aan en bromde als een opgejaagde tijger: Muiterij? Ik laat u in de ijzers slaan! Zij sloegen de oogen neer. Nu schreeuwde hij: Maakt dat ge weg komt. Weg hier! Als een paar afgestrafte jongens dropen zij af. 's Avonds had Charlie Moore het erover in de logie: Deze beul, deze tyran weet bliksems goed, wat hij doet! Die wil ons alleen daarom als niet naar St. Michael brengen, omdat hij weet, dat wij allemaal drossen. Die wil ons vasthouden totdat hij het schip te Genua heeft Dan geeft hij ons bij de politie als muiters aan, laat ons opsluiten en spaart op die ma nier nog de wedde uit. Jawel. Lach niet, Ibarra, gij zijt de eerst, die de gevangenis ingaat. Muiterij, daadwerkelijk vergrijp, dat is voldoende. Laten we den kerel eenvoudig in zee smij ten, eenvoudig het schip in beslag nemen en ergens heenzeilen, waar we de lading kunnen verkwanselen. Maar het duurde nog een vollen dag en nacht eer de vlam oplaaide. Ibarra stond aan het roer. Voor een of andere kleine fout brulde Gilling hem iets toe. Plotseling kwam de woede bij den Span jaard boven. Hij viel zonder een woord te zeg gen, den stuurman aan. Een kort 'gevecht, borst aan borst op de kleine ruimte naast de commandobrug. Plotseling stortte Ibarra met een schreeuw ruggelings over de reeling in zee. Of hij er afgestooten was of door een on gelukkig toeval zijn evenwicht verloren had, kon niemand zeggen. Maar voordat de stuurman hem een zwem vest toewerpen kon, stormden Dugan en Moore op hem af. In het begin hadden zij niet goed begrepen wat er met Ibarra gebeurd was. Zij voelden zich echter sterk genoeg einde lijk den stuurman te overmeesteren. Maar ook ditmaal dreef Gilling de beide, in den grond laffe aanvallers de trap af en terug naar het middendek. Toen de stuurman daarna weer aan het roer stond, was van den Spanjaard al lang niets meer te bespeuren en van de muitende bemanning op dit oogenblik een reddings poging te verlangen, was waanzin, was zelf moord geweest. Gilling begreep maar al te goed, dat hij met deze broeders. Genua nooit bereiken zou. Voor hem was er maar een mogelijkheid, zich uit zijn netelige positie te bevrijden, door een der Azoren-eilanden aan te doen. Maar, hiervoor had hij mannen noodig. Hij riep Clyde, Clyde kwam. Hij sprak hem gemoedelijk toe. Luister nu eens, Clyde, gij, drie Frisco mannen, wees toch verstandig. Ik doe u een voorstel. Ik breng u naar de Azoren, waar gij wilt: naar Santa Maria of naar St. Michael. Santa Maria halen we binnen anderhalven dag; St. Michael in twee. Maar ik verlang van u, dat ge mijn commando gehoorzaamt en de beide anderen in toom houdt. Clyde vroeg: Geeft ge Dugan en Moore aan? Gilling zij onnadenkend: Natuurlijk. Dan zullen wij zweren, dat gij Ibarra over boord gegooid hebt! Dat is niet waar. Maar zelfs, indien het waar was, kreeg ik toch gelijk. Ik verkeerde in staat van verdediging. Als ge dét tenminste kunt bewijzen. In ieder geval verlangen wij, dat wrj alle drie vrij van boord kunnen gaan. Gilling zag in: hij moest toegeven. Bij de gedachte: wat er in de haven gebeuren zou, zou wel terechtkomen. Dus werd het roer weer bezet. De lui de den hun werk als andere dagen. De koers was Noordoost-Noord. Richting Santa Maria, het zuidelijkste der eilanden. Doch 's nachts het was de nacht van 27 op 28 November verdween ook Gil ling. Weg! Verder werd er geen woord meer over gesproken. Emmo Dierksen kon niet zeggen, wie den stuurman over de reeling gewerkt had, of het Dugan of Charly Moore geweest was uit vrees voor straf of uit wraak. Toen de jongen 's morgens gewekt werd om koffie te zetten, stond de bootsman aan het roer en naast hem de matrozen in een opgewonden gesprek. Zoo bleef het enkele uren lang. Dierksen kan hen vanuit de kombuis met elkaar hooren en zien redetwisten. Alleen, als hij in de nabijheid kwam, staken zij de kop pen bij elkaar en dempten hun stemmen. Hij, als de eenige niet-zeeman aan boord, scheen hen toch wel een beetje te gevaarlijk. Tegen den middag dook, als een blauwe havenrug, het eiland Santa-Maria aan de kim op. Dugan gooide het roer om. Zij wilden, zooals Emmo later begreep, naar de Noord- Oostkust aanhouden, die volgens de zeekaarit het minst bewoond was. Harley werd op uit kijk gezet. Na ongeveer een half uur riep hij: Zeil recht vooruit! Het was een kleine boot, een visscher om zoo te zien, die daar onder de kust zeilde. Een paar fluisterende woorden tusschen Dugan en Moore ,dan hield de bootsman op den Portugees aan. Op dit moment kwam Clyde de kombuis binnen. Hij ging gemakkelijk zitten op den eenig aanwezigen stoel, en begon bijna vader lijk met den jongen te praten. Luister eens, Dierksen, Dugan en Moore willen weg. Zij willen probeeren met die kleine boot aan land te komen. Daarom moeten wij ze met de boot afzetten. Dat zij hun waren naam niet zullen noemen en in het hotelboek inschrijven, zal u misschien langzamerhand wel duidelijk geworden zijn. Het zou trouwens voor ons allemaal beter zijn wanneer wij ons den eersten tijd een beetje zwijgzaam betoon den. Nu, kort en goed: Dugan en Moore willen in Villa Porto zoo heet de haven op Santa- Maria een nieuwe schuit zoeken. Wilt gij mee? Dit was echter een vraag, waarop Dierksen alleen maar kleintjes antwoorden kon: En gij? Doch deze vraag was Clyde blijkbaar niet erg aangenaam. Hij treuzelde met zijn ant woord: Ik? Wij? Jawij drieën willen aan boord blijven. Hier scheen voor den jongen een kleine hoop te zqn. Kan ik dat dan ook niet? Kunnen...? Dat kunt ge wel, als ge... ik bedoel: ik zal dan zoo'n beetje voor kapitein spelen. Jawel. Goed. En waarheen? Waarheen...? Nu, ge zijt niet op uw ach terhoofd gevallen. We zullen doorzeilen tot aan de Straat van Gibraltar. Daar kruisen we dan zoolang heen en weer of we gaan voor anker onder de Afrikaansche kust, totdat we de „Frisco" in 't zicht krijgen. Als dit niet gelukt, dan moeten we... nu, dan moeten we eenvoudig een haven binnenloopen en de „Betty Bonn"... God nog toe dan moeten we zien, wat we eruit kunnen slaan. Dat begrijpt ge toch? (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 5