Texel
Voorkom GRIEP
neem 'n "AKKERTJE"
Uitslag aanbesteding.
Uitvoering van de
tooneel vereenigng
„Het Noorderlicht"
Jan Bijl f
Wereld Jamboree 1937
Baas van Alfen neemt afscheid
Een prachtige film*
Ongeval op de Texelsche boot.
den
Gezellige bijeenkomst van
Landarbeidersbond.
Film ,.De macht van het Kleine"
Visscherij
Haven van Nieuwediep
genootschappen. Zij zijn: de „H. Kindsheid",
voor kinderen vanaf de geboorte tot hun
twaalfde jaar, verder het „Genootschap tot
Voortplanting des Geloofs" (contributie voor
kinderen 12 ct. per jaar, voor volwassenen
1.30) en eindelijk het „Sint Petrus-Liefde
werk", hetwelk zich ten doel stelt in elk land
priesters van het land zelve op te leiden. Dit
laatste werk bestaat van vrijwillige .giften. De
Kerk op de Kerkgracht heeft een Chineesche
student in China in opleiding, van wien juist
zeer onlangs een keurige Latijnsche brief werd
ontvangen, welke binnenkort, vertaald, in de
„Parochieklok" wordt afgedrukt.
Met verklaarbare trotsch haalde spr. een uit
spraak van mgr. Olaf Smit, te Rome aan,
waaruit bleek, dat de Italiaansche èn de Hol-
landsche Missionarissen no. 1 zijn wat betreft
pionierswerk en Ausdauer. Namens hen bracht
spr. dank aan den Missienaaikring, en in het
bijzonder aan de presidente, mej. Koppen, die
5 jaar presidente is, en zich steeds bijzonder
verdienstelijk maakte met het arrangeeren der
jaarlijksche tentoonstellingen.
Nu volgde een eenvoudige, doch treffende
hulde. Twee schoolmeisjes (van Koningsbrug-
gen en Groenewegen) boden in een gedicht 10
bloemen aan. „Tien is te weinig", verklaarde
de één: maar dan geeft de andere uitleg. Het
zijn dan ook tien verschillende bloemen, en elk
had zijn eigen beteekenis. De kleuters droegen
voor alsof ze jaren lang niets anders hadden
gedaan...
Toen kwam een groep anderen, wel acht of
tien „man" sterk. Allen even groot (hoe hebben
ze dat zoo uitgezocht?). Ook zij boden mej.
Koppen bloemen aan. En ook hen ging het
goed af.
Van de gelegenheid tot gelukwenschen werd
door enkelen nog gebruik gemaakt, waarna de
tentoonstelling open was. Het publiek stroomde
meteen binnen.
De tentoonstelling is het bekijken overwaard.
Kazuifels, velums, alben, stola's, kortom alles
wat bij de plechtige kleedij behoort, kan men
er bewonderen. De wanden hangen vol met ge
wone kleeding, voor armen en melaatschen. En
als men niets meer te bewonderen zou vinden,
is daar een handwerkstand waar men allerlei
producten van nijvere vingers gaarne verkoopt;
is daar een schiettent; is daar..", neen, laten
wij niet alles noemen.
Men ga zelf kijken. Toegang gratis. Tot en
met hedenavond. En wil men praten, dan is er
pater van Baren S.V.D., die zelf 11 jaren in de
Missie doorbracht, die gaarne een en ander uit
legt.
Uitslag van de op Zaterdag 6 Febr. j.1.
gehouden aanbesteding voor het bouwen van
een winkelhuis met bovenwoningen aan de
Spoorstraat no. 35 alhier, voor rekening van
den heer J. Postma, door architect S. Krijnen.
P. Vermeulen en W. A. Ran
Den Helder
C. Th. Kwak, Huisduinen
Joh. Steeman, Den Helder,
C. Bot, Den Helder,
G. Groot, Den Helder,
C. Goes, Den Helder,
J. Lugtenburg, Den Helder,
W. F. Labout, Den Helder,
P. Tuin, 't Zand,
Modder en Cuperus, Den Helder,
J. Roomeijer, Den Helder,
K. Venema, Den Helder,
G. v. d. Wal, Den Helder,
G. H. Geus, Den Helder,
H. Hagen, Den Helder,
P. Broers en J. Mosch, Breezand,
fa. Koorn en De Jong, Medemblik,
H. Doorn, Den Helder,
fa. R. K. Koppen en Zn.,
Julianadorp,
12.696.—
12.740.—
13.300.—
13.450.—
13.485.—
13.500.—
13.500.—
13.930
14.190.—
14.200.—
14.300.—
14.367.—
14.400.—
14.480.—
14.500.—
14.900.—
14.967—
15.000—
15.200—
Een uitstekend geslaagde avond.
Huisduinen bezit sinds een drietal jaren
een tooneelvereeniging en ondanks het feit,
dat een dorp als Huisduinen nu eenmaal niet
over een staf van tooneelspelers kan be
schikken, zijn er toch nog een twintigtal wer
kende leden, die gezien de prestaties van
Zaterdagavond wel degelijk iets kunnen pres-
teeren. Begrijpelijkerwijs was er natuurlijk
alleen uit het lichtere genre een greep ge
daan.
Het is wel in de eerste plaats de heer
Melief, die als geestelijke vader van deze
tooneelvereeniging, hij is zoowel regisseur
als souffleur, een belangrijk aandeel in het
slagen van deze uitvoering heeft gehad. Doch
ook de wakkere secretaresse, mevrouw De
Zeeuw, die de geheele aankleeding heeft ver
zorgd is voor haar taak berekend. Het zal
ongeveer half negen geweest zijn, dat de
voorzitter, de heer Klein, de aanwezigen die
het zaaltje van Dennenheuvel tot in de hoe
ken vulden, van harte welkom heette en
wel in het bijzonder het hoofd der school,
de heer Sinjewel, die het kunnen van zijn
vroegere leerlingen nu ook eens van een an
der dan zijn schoolstandpunt kon bezien en
vervolgens een woord van dank sprak tot de
Mondharmonicaclub „Ons Genoegen" voor
haar medewerking aan dezen avond. Direct
hierna wordt een aanvang gemaakt met het
tooneelstukje van Justus v. Maurik, „Dames-
paketten". Dit buitengewoon geestige stukje
in twee bedrijven werd op heel verdienste
lijke wijze gespeeld.
De geschiedenis speelt zich af in de zaak
van een winkelier, die op het lumineuse
denkbeeld is gekomen om paketten te maken
met verschillende voor dames interessante
artikelen, terwijl in een van de paketten een
bon voorkomt, die of recht geeft op 5000.
of op een huwelijk met een gunstig uitziend
persoon, in dit geval de koopman zelf, die in
het bezit is van 10.000.De koopman, die
Gedund is we er de heldenschaar
Het aantal redders weer geslonken.
Jan Bijl, den held in stormgevaar,
Is thans voor goed de rust geschonken.
De laatste eer is hem gebracht,
Den man, die eens met reuzenkracht
En mannenmoed de zee trotseerde
En triomfeerde.
O, trouwe schipper, menschenvriend,
Hoe onbaatzuchtig was uw streven.
Al hadt ge eer en roem verdiend,
Toch is uw eenvoud steeds gebleven.
Bij al hetgeen ge hebt gewrocht,
Hebt g(j geen eigen eer gezocht,
Maar was het altijd weer uw streven
Uzelf te geven.
Uw taak was schoon, uw taak was groot,
Wanneer het u weer mocht gelukken,
Als schipper van een reddingboot
De woeste zee, haar prooi t'ontrukken.
En met uw mannen, één van zin,
Gaaft gij een blijk van menschenmin,
Wat drong tot een oprechte hulde.
Met dank vervulde.
Nu rust gij, na zoo meen'gen strijd
Bij hen, ons vroeger reeds ontnomen,
Een levenstaak is thans bereid
Aan jong'ren, die weer na u komen.
Maar de herinn'ring blijft bestaan
Aan hetgeen Jan Bijl eens heeft gedaan,
Die altijd ridder zonder vreezen
Heeft mogen wezen.
Een laatste groet van deze plaats,
Van vrienden en verwanten beiden
En van de vele trouwe maats,
Die hem ter groeve heengeleidden.
Een Hooger Macht bestiert en leidt
Ons lot in tijd en eeuwigheid.
Daarom dan ook tot slot de bede:
Hij rust' in vrede.
Dagelijks wordt ook Gij ermee besmet.
Voorkom verdere narigheid. Bestrijdt
eiken avond het dreigend gevaar:
een zwak heeft opgevat voor het nichtje van
zijn huishoudster, heeft het pak met den bon
achtergehouden om dit, wanneer zij zich als
eventueele koopster van een paket zou aan
melden, haar ter hand te stellen. Maar
door nieuwsgierigheid van de huishoudster,
die natuurlijk eveneens met deze echt vrou
welijke rekenschap was behept, geraakt het
paket verzeild tusschen anderen en komt ten
slotte terecht bij een boerenfamilie in Gro-
nigen, die gezegend is met een dochter, die
door haar uiterlijk niet aan den man te
brengen was. Vooral de scène die nu volgt,
wanneer de Groninger familie bij den toekom-
stigen schoonzoon en bruidegom op bezoek
komt werd op geestige wijze gespeeld. De
dochter Tetske in het dagelijks leven een
allerbekoorlijkste jongedame, maar voor
deze gelegenheid, gemetamorfoseerd in een
landelijke jongedochter, met een neus, die
tot groote hilariteit van het publiek afzak-
neigingen vertoonde, wilde met alle geweld
een man hebben. En zelfs toen de koopman
ten einde raad zich op de meest idiote wijze
aanstelde en zijn toekomstige schoonouders
dusdanig den schrik op het lijf joeg, dat zij
maar liever de 5000.dan hem met zijn
kapitaaltje wilden hebben, zeurde Tetske
maar: „Ik wil hèm". Maar tenslotte werd
het haar toch ook te bar en vertrok de fami
lie in allerijl met het geld en kon de koop
man de keus van zijn hart volgen. Na dit
alleraardigste stuk, dat een dankbaar applaus
van het publiek ten deel viel, bracht de
Mondharmonicaclub „Ons Genoegen" een
viertal nummers ten gehoore, die er door
hun populariteit en uitstekende vertolking bij
het publiek als koek in gingen. Het is dan het
tooneelstukje „Jochem Pegel is een ezel", dat
na de pauze onze aandacht vraagt. Dit gees
tige „een-actertje", waarin een luitenant met
zijn oer-stommen oppasser de hoofdrol ver
vullen, werd vooral door het spel van dezen
boeren-oppasser tot een geheel, dat de lach
lust van het publiek ten volle kon bevredi
gen. Deze Jochem, die door de natuur reeds
met een gezonde gelaatskleur was bedeeld,
welke echter door de hitte in de overvolle
zaal de kleur van een roode kool nabijkwam,
was geknipt voor deze rol van oppasser. Zijn
rolvastheid en zijn vrijheid van bewegen, on
danks zijn houterige en stuntelige bewegin
gen, stempelden hem tot een van de besten
van dezen avond. De heer Sinjewel, die voor
zitter en medewerkenden voor dezen intiemen
gezelligen avond in een hartelijk toespraakje
bedankte, sprak dan ook zeker uit aller
naam. Een bal, dat de Huisduiners wel tot
een gezellig wisten te maken, besloot dezen
avond.
Rest ons nog te vermelden, dat het
muzikale gedeelte van den avond door het
Ensemble-de Leeuw op uitstekende wijze
werd verzorgd.
Van 1 tot 9 Augustus zal in Vogelenzang bij
Haarlem de Wereld Jamboree 1937 gehouden
worden. Dan zal ons land optreden als gastheer
voor tienduizenden jongens; padvinders uit alle
deelen van de wereld zullen daar samen komen,
zullen daar samen kampeeren, zullen elkander
toonen, hoe ze in hun land het spel van ver
kennen spelen, zullen samen om het kampvuur
zitten en hun padvindersliederen zingen. Voor
de jongens, die dit mee zullen maken een
grootsch avontuur, om daar kennis te maken
en vriendschap te sluiten met broeder-padvin
ders uit vele andere landen.
Voor het publiek is dit wereldkamp ook toe
gankelijk; er komt een restaurant voor 3000 be
zoekers, een winkeldorp met 60 a 70 winkels.
In een demonstratietent zal men het padvin-
derswerk van de verschillende landen kunnen
bezichtigen.
Na afloop van het kamp zartr voor de bui-
tenlandsche jongens nog een excursie gehou
den worden om hun^ enkele bezienswaardig
heden van ons land te toonen.
U begrijpt, dat het houden van een Wereld
Jamboree een uitgebreide, zorgvuldige voorbe
reiding vereischt. Nederland moet goed voor
den dag komen en daarom wordt er een be
roep gedaan op het geheele Nederlandsche Volk
om te steunen.
De Propagandadienst der Wereld Jamboree
organiseert een groote verloting, 120.000 loten
en 2000 prijzen, o.a. auto met aanhang-woon
wagen, automobielen, zeilvaartuigen, kano's,
Dezer dagen zullen U door de padvinders loten
te koop worden aangeboden 50 cent per stuk
Stelt U deze jongens niet teleur en helpt U
allen mede, dat de Wereld Jamboree 1937 een
succes wordt, zoodat na afloop vele jongens,
dankbaar gestemd en een mooie ervaring rijker,
naar huis terugkeeren.
Zaterdagmorgen zijn de monteurs van de
Rijkswerf in de gelegenheid gesteld, afscheid
te nemen van baas Van Alfen. Nadat deze en
zijn vrouw per auto van huis waren gehaald
werden allereerst aan mevrouw van Alfen bloe
men aangeboden namens het personeel, terwijl
als woordvoerder voor de monteurs de heer Van
Wolferen optrad. Hij bracht dank voor de pret
tige leiding van den baas, wat ook het over
heerschende gevoel was om dit afscheid niet
ongemerkt voorbij te laten gaan. Als blijk van
dankbaarheid en waardeering werd vervolgens
aan ir. Bijvoet verzocht een horloge te overhan
digen, namens ir. Bijvoet, personeel teeken
kamer en monteurswerkplaats, die allen gaarne
aan dit geschenk hadden willen bijdragen. Ir
Bijvoet roemde de goede samenwerking en
wenschte, dat de echte „Amsterdamsche hu
mor" waarvan de baas zoo dikwijls blijk gaf,
hem op zijn verderen levensweg mag blijven
vergezellen. De hoofdingenieur sprak namens
de Directie der Marinewerf eenige woorden van
afscheid, terwijl al deze wenschen werden on
derstreept door een driewerf „hoera voor baas
Van Alfen". Zichtbaar onder den indruk dankte
deze voor de medewerking, die hij steeds gehad
heeft, van hoog tot laag en verzocht medewer-
king voor zijn opvolgers. Persoonlijk werd nu
door hem afscheid genomen van allen, een
sigaartje gepresenteerd en een foto gemaakt
Deze foto zal hem later door de Directie der
Marinewerf worden aangeboden. Alzoo vertrekt
er van de Marinewerf een baas, die niet door
bijzonder gunstige omstandigheden of antier
zins iets geworden is, doch alleen steunende op
eigen kracht iets bijzonders heeft bereikt. Een
voorbeeld voor de jongere monteurs.
De verfilming van Waldemar
Bonsels: „Die Biene Maja".
Als wij hier van „een prachtige film" spre
ken, nemen wij aan, dat wjj dat doen namens
allen het waren er gelukkig velen die
Zaterdagmiddag in Rialto de verfilming van
het beroemde boek van Waldemar Bonsels.
„De bij Maja" en haar avonturen hebben bij
gewoond.
Die Biene Maja, het gedicht in proza, zoo
als de inleider, de heer N. H. Wolf, het boek
prachtig karakteriseerde! Toen bekend raakte,
dat de film hier vertoond zou worden, zal
menigeen het bandje uit zijn boekenkast ge
nomen hebben om nog een? heelemaal dat
heerlijk geschreven verhaal te beleven en zoo
tegelijkertijd de voorbereiding te treffen voor
het aanschouwen en volledig begrijpen van de
film. Die Biene Maja... onze gedachten gaan
jaren terug en we zien voor ons, hoe onze
Duitsche leeraar het met ons doornam, de
mooiste gedeelten zélf lezend, met zijn aanga-
naam, warm timbre... Heerlijke, onvergete
lijke uurtjes waren dat!
En nu hebben we de film gezien. We ver
gaten volkomen, dat het film was; dat is
eigenlijk het mooiste compliment, dat we de
U.F.A. kunnen maken. Het was alsof het be
kende verhaal zich in werkelijkheid voor onze
oogen afspeelde! We zagen Maja, de heldin
van het verhaal, geboren worden en haar eer
ste levenslessen ontvangen van Kassandra, de
oude, wijze bij. En hoe zij op een mooien, war
men zomermorgen uitvloog, de wijde wereld
in, het avontuur tegemoet. Maja beleefde er
vele... de film gaf ze trouw weer, zij volgde
het boek hoofdstuk voor hoofdstuk, hoe enorm
groot de moeilijkheden om dat te volbrengen
ook moeten geweest zijn. Met alle bekende
figuren maken we in „levenden lijve" kennis,
met Peppi, den rozenkever, met Kurt, den
mestkever, die het leven van onze kleine bij
redt uit dankbaarheid, dat Maja hem eens
denzelfden dienst heeft bewezen, met de kruis
spin Thekla, die Maja zoozeer naar het leven
stond en tenslotte ook met het rooversgeslacht
der horzels. Zij allen waren daar en leefden,
juist zooals ons dat door Bonsels gesugge
reerd was.
Een buitengewoon mooie film! Talloos zijn
de natuurtafereelen, die een genot voor het
oog zijn. Hoe wordt hier ons, al verhalend,
een leerzamen blik gegund in het wonderbare
z ij n, in de onvergelijkelijke schoonheid van de
Natuur! Om eens eenige beelden in de her
innering terug te roepen. Hoe ontroerend-
schoon was 't te zien, hoe de ringslang-baby
uit het ei kroop, het moment, waarop de libel
voor het eerst het levenslicht aanschouwde,
en de vlinder uit de cocon kroop... Hoe waren
wij verbaasd, toen de roos zichtbaar ont
look en haar purperen bladeren in het licht
van de razende zon strekte om als 't ware te
trachten de eerste stralen daarin op te van
gen. En terwijl men dat allemaal ziet, onder
gaat, vraagt men zich af en toe eens af: hoe
is 't mogelijk, dat men dat allemaal opnemen
kon. De cinematografie is toch een schitte
rende vinding!
In spanning leefden we mee, vooral aan het
slot, toen de B ij e n s t a d, waar Maja gebo
ren werd, door de roofzuchtige horzel-benden
zoo moorddadig aangevallen werd, dat men
zich zelfs afvraagt, waarvoor men meer be
wondering moet hebben, voor het boek of
voor de film.
Met dezen heroieken strijd, die dank zjj de
kleine Maja op het nippertje door het bijen
volk gewonnen wordt (er ging een gejuich op
in de zaal, toen deze overwinning een feit
was), kwam het einde van deze prachtige film,
waarvan het vervaardigen liefst twee-en-een-
half jaar tijd gevorderd heeft. Speciale ver
melding verdient ook de muzikale illustratie
en de verbindende teksten, welke geschreven
werden door eerder genoemden heer De Wolf.
We kunnen verzekeren, dat de hoop, welke
de heer J. Nykamp, de voorzitter van het Na
tuurhistorisch Museum, in zijn openingswoord
uitgesproken had, n.1. dat de film de ver
wachtingen zou overtreffen, volkomen in ver
vulling is gegaan.
We zijn er het Museum dankbaar voor, dat
het ons in de gelegenheid heeft gesteld met
dit filmisch document kennis te maken en we
twijfelen er niet aan, of de liefde voor de
natuur is bij velen opgewekt en versterkt.
Het was een mooie middag!
Onze vroegere plaatsgenoot, de heer J. van
de Craats, thans boschwachter te Putten (Gld.)
is met ingang van 1 Maart a.s. in gelijke be
trekking benoemd te Den Haag.
De directeur van de T.E.S.O.
pijnlijk gevallen.
Met de Texelsche boot, die om 4 uur 20
uit de haven van Den Helder vertrekt, zou
Zaterdagmiddag de directeur van de T.E.S.O.,
de heer J. A. G. Stömpff, zich naar Texel
begeven. Dadelijk nadat hij aan boord geko
men was, wilde hij naar beneden gaan.
Waarschijnlijk tengevolge van een lichte dui
zeling, die hem plotseling overviel, gleed de
heer Stömpff van de bovenste trede van de
trap af en viel naar beneden. Hij bekwam
zoodanige verwondingen, dat opname in het
Hospitaal alhier noodzakelijk bleek. Hier zal
de heer Stömpff eenige dagen verblijven.
Naar wij vernemen, maakt de patiënt het
goed.
Oudeschild.
De zaal van 't Eigen Gebouw was tot de
laatste plaats bezet, toen om half acht de heer
Westbroek een welkomstwoord sprak tot de
medewerkenden van dezen avond, het Modern
Amsterdams Kleinkunst Ensemble, en den
spreker, den heer v. d. Ham, hoofdbestuurslid.
Hij sprak zijn voldoening over de geheel ge
vulde zaal uit en als een der oorzaken daar
van noemde spr. de groote populariteit van
het gezelschap Romijn, op Texel.
Reeds van Cocksdorp en Eierland waren
115 personen aanwezig.
Over de prestaties van het gezelschap kun
nen we kort zijn, daar deze, getuige de stem
ming in de zaal, af waren.
Gegeven werd een revue in één proloog en
twee bedrijven, bestaande uit 18 tafereelen.
Het geheel had een propagandistische strek
king en tusschen de moppen door werden
harde noten gekraakt.
Het muzikale tusschenspel werd verzorgd
door Rie Vos, viool, en Wim Wegerif, piano en
accordeon. De zangnummers van Rita Ross
vielen ook bijzonder in den smaak.
Jacq. Presser en Is. Romijn wisten met hun
samenspel de toehoorders te boeien en aan 't
lachen te maken. Vooral in „Achter en voor
de toonbank" en „Het procesverbaal", gaven
dezen vlot spel en voor een goed verstaander
was daar heel wat uit te leeren.
Voor de pauze krijgt de heer v. d. Ham ge
legenheid z'n rede uit te spreken. Hieruit ver
nemen we, dat de Landarbeidersbond een 36-
jarig bestaan heeft, en met 28 andere moderne
bonden bij het N.V.V. is aangesloten.
Velen, aldus spr., zeggen wel eens en wat is
er na die 40 jaar propaganda nu voor de arbei
dersklasse bereikt, we verkeeren immers nog
steeds in moeilijkheden. Het zijn hoofdzake
lijk de jongeren die zoo redeneeren, die alleen
dezen slechten tijd met werkloosheid, oorlog en
oorlogsdreiging meemaken. Zij kennen den toe
stand waarin de arbeidersklasse in de negen
tiger jaren verkeerde, niet.
Spr. schetst den toestand van vóór 1900, en
toont met feiten aan wat er in dien tijd door
de arbeidersbeweging werd gedaan aan sociale
wetgeving en maatregelen.
Dat er, zooals ongeorganiseerden ons ver
wijten, niet genoeg is bereikt is de schuld van
hen zelf, omdat ze steeds als rem hebben ge
werkt bij het streven van den bond naar lots
verbetering. Van de 250.000 arbeiders in de
agrarische bedrijven zijn er slechts 74.000 ge
organiseerd in de verschillende bonden.
Spr. wekt op tot organisatie, want uit het
verleden is het heden gekomen met tastbare
resultaten, en uit het heden moet de toekomst
worden opgebouwd, waarvoor de resultaten
weliswaar niet opgelegd zijn, doch in het be
lang van het nageslacht dienen wij reeds te
strijden.
In de pauze vond de trekking plaats van de
verloting ten bate van het Eigen Gebouw. De
prijzen kunnen vandaar afgehaald worden:
De hoofdprijs, een fiets, viel op lot no. 83.
De verdere prijzen zijn gevallen op 511,
boekenkastje; 531, kussen; 458, kleedje; 482,
vorkenbak; 419, kaasstolp; 439, flesch lek
kernij; 132, wandbord; 371, byouteriedoosje en
351, boek.
Om pl.m. kwart voor twaalf eindigt de heer
Westdorp met alle medewerkenden z'n wel-
gemeenden dank te betuigen voor hetgeen zij
dezen avond aan kunstgenot brachten.
Een gezellig bal besluit deze, eveneens heel
prettige bijeenkomst.
VISCH AFSLAG.
Na meer dan een week stilstand zijn de
wulkenvisschers Zaterdag weer uitgevaren.
De aanvoer was Vrijdag 132 kg wulken
24.10 per 100 kg.
Zaterdag 1640 kg wulken èi f 19.5019.65
per 100 kg.
STEUNVERGOEDING ERWTEN EN
VEI.DBOONEN.
De Nederlandsche AkkerbouwcentraU
maakt bekend, dat de steunvergoeding voor
groene erwten van de kwaliteitsklasse c, ge.
denatureerd in het tijdvak van 1 Februari 1937
tot en met 6 Februari 1937 1.30 per 100 k»
zal bedragen.
Voor groene erwten van de laagste klasse
en voor andere erwten, in datzelfde tijdvak
gedenatureerd bedraagt de steunvergoedin»
0.80 per 100 kg.
De steunvergoeding voor veldboonen, welke
blijkens de dateering van het dorschbriefje in
bovengenoemd tijdvak zijn gedorscht, is vast-
gesteld op 1.75 per 100 kg (Adv.)
Oosterend.
Vrijdag werd in het gebouw voor Christel.
Belangen alhier de Film „De Macht van het
Kleine" vertoond. De bijeenkomst viel een zeer
druk bezoek ten deel, wij schatten het aantal
aanwezigen op ongeveer 200.
Geopend werd door Ds. v. d. Leer, gezon-
gen werd Ps. 72 vers 7, waarna spr. voorging
in gebed. Hierna voerde even de film-opera-
teur het woord. Daarna werd tof de filmver-
tooning overgegaan. Wij maakten daarbij ken
nis met de werkwijze in de inrichting van
deze vereeniging.
Tijdens de pauze gaven 27 personen zich
op voor het 3-cents Fonds. Ook werden door
enkele dames lepeltjes a 25 ct. per stuk aan
geboden; voor de heeren waren lucifers-doos-
jes-étui's te koop. Verder werden Jasspeltjes
voor 1 cent per stuk verkocht. Van deze aan
geboden artikelen, ten voordeele van de
Vereen., werd veel ingeslagen.
Na de pauze liet de film ons zien de krans-
legging bij het Monument van H.M. Koningin
Emma. Verder den brand in de kaarsenfabriek
te Gouda en tot slot Herinneringen aan het
huwelijk van onze Kroonprinses.
Om ongeveer half elf werd door Ds. v. d.
Leer met dankgebed gesloten.
De maaswijdte der netten.
De Chr. Bond van Fabrieks- en Transportar
beiders had zich tot den Minister van Land
bouw en Visscherij gewend met een adres,
waarin werd aangedrongen om geen uitzonder
lijke maatregelen te nemen inzake de maas
wijdte van trawlnetten.
Aldus: niet het aanvankelijk voornemen uit
te voeren, maar af te wachten tot welke con
clusies de internationale conferentie, die nog
gehouden moest worden, zou komen.
De Minister heeft er op geantwoord, dat, in
overeenstemming met de op de internationale
conferentie van vertegenwoordigers van de bij
de visscherij betrokken staten genomen beslui
ten, bij Kon. Besluit van 2 Januari 1937, de
maaswijdte voor de trawlnetten nader werd
vastgesteld op 7 cm.
Hierdoor is, zoo de Minister, de maaswijdte
teruggebracht tot dezelfde grootte, als ze in
de ons omringende landen is of zal worden
vastgesteld.
De Minister vestigt er nog de aandacht op,
dat aan handhaving dezer minimummaat
streng de hand zal worden gehouden.
Door S-N (v. d. Steen) wordt hieraan toege
voegd in „Toenadering", het orgaan van dien
Bond: „dat deze beslissing algeheele bevredi
ging zal gebracht hebben bij de kleine kust-
visschers en de bemanning van de trawlloggers,
meenen wij te moeten betwijfelen. Zien wij de
zaak even breeder, dan moeten wij erkennen,
dat het dringend noodzakelijk was om be
schermende maatregelen te nemen.
Daar aan het verzoek voldaan is om geen
uitzonderlijke positie voor onze visscherij te
scheppen, moeten wij tevreden zijn".
Tot zoover S-N.
We betwijfelen ook sterk of, niet alleen de
kustvisschers, maar ook de loggertreilers met
dit oordeel accoord zullen gaan.
Doch voorloopig is er niet veel aan te ver
anderen.
Markten ver van huis.
Verleden week is er een Texelsche kotter aan
de markt te Scheveningen geweest. De besom
ming welke werd verkregen, gaf reden tot
tevredenheid.
Een enkelen keer komt het meer voor, dat
deze schepen daar markten. Overigens zoeken
ze het meer te IJmuiden, maar Scheveningen
had ook groote behoefte aan visch, zoodat daar
eens een kansje werd gewaagd.
Meer roep om buitenlandsche visch.
Het overzicht in de N.Rt.Ct. is weer één
roep om meer visch uit het buitenland. Veel te
weinig visch wordt hier aangevoerd, zoo zegt
deze schrijver en brengt de vischvoorziening in
een stad als Rotterdam danig in de war.
Bovendien wordt weer hoog opgegeven van
deze buitenlandsche visch, die superieur zou
zijn aan onze visch, omdat de beste kwaliteit
van hier naar het buitenland wordt geëxpor
teerd.
Het is een oude klacht, waarop we al vele
malen de aandacht hebben gericht en waarbij
we dan aangaven, dat er één uitweg mogelijk
zou zijn, wanneer handel en reederij elkaar de
hand reikten, en met opzijdezetting van het
directe groepsbelang, meer het oog gericht
hielden op het gemeenschappelijk visscherijbe-
lang.
Maar er zal nog heel wat keeren eb en vloed
zijn alvorens men tot een dergelijke samen
werking zal zijn gekomen.
6 Februari.
Aangekomen van Appingedam met bestem
ming Londen de Nederlandsche motorschoe
ner „Spes Salutis".
Aangekomen en vertrokken naar Londen het
Eng. s.s. „Groningen",
