Hoe
Oostenrijk*
Italië gestaakt
Het programma voor de
Paaschdagen
D.T.S.-B.JC.C. 1-1
Schoorl I-Districtelftal Alkmaar
en Omstreken 0-3
WVwaard-Zeemacht 3-1
Helder 2 kampioen werd
De eenige Heldersche K.N.V.B. kampioen: Helder H
Aanvoerder H. de Boer
B. de Boer
H-R-C- III-Hollandia II 1-1
Alkmaar-Texel 1-1
V.C.L, II-And. Boys II 3-1
Flevo I; N.Niedorp II 2-6
V.C.L. I-M.F.C. III 4-5
K.PT.V.B.-beker (2e Paaschdag).
SuccesD.E.C. (Amst. derde klasser).
Winnaar Schinkelhaven-De Spartaan)Al cm
Victrix.
Kampioenschap van Nedwla/td.
P.S.V.—Be Quick.
H.-ft V. B.
H.R.C. 4J.V.C. 1.
Oudesluis 1Zeemacht 1.
Helder 5Succes 2, (terrein Succes).
Rauch beker.
Texel 1Helder 1.
Slechte wedstrijd. DTS' geestdrift
eenig lichtpunt.
Wie dacht een wedstrijd te zullen zien, die
de competitie in 4 A op waardige wijze zou
besluiten, is wel bedrogen uitgekomen. Het
veld was bijzonder zwaar en alleen het prij
zenswaardige élan, dat DTS in haar spel
legde, vermocht het oog te boeien. Ofschoon
ook dit nog te sterk is uitgedrukt. Wel zaten
de Langedijkers er geweldig op, het resultaat
was echter niet groot, want BKC was ondanks
haar minder goeden dag nog wel sterk genoeg
om afbrekend spel te leveren en de aspiraties
van haar rivale bij het strafschopgebied een
halt toe te roepen.
In de eerste helft is DTS absoluut in de
meerderheid geweest. Telkens weer gingen de
withemden tot den aanval over. Wel opereerde
vooral de snelle Kuiper met veel vaardigheid
op den linkervleugel en werden veel ballen in
den BKC-doelmond gedeponeerd, goals kwa
men er niet van, omdat DTS met schieten
niet gelukkig was. Dat het dan ook bij een
uitstekend doelpunt van Kuiper na 8 min.
moest blijven in de eerste helft was lang niet
onfortuinlijk voor de club uit den Polder. Te
genover de vele ballen, die Prins en zijn hel
pers uit de goal hebben moeten grabbelen,
stond feitelijk alleen maar een harde hooge
bal van Blok, die Kroon keurig tot corner
verwerkte.
In de tweede helft heeft BKC er een schepje
opgegooid, zoodat het in het veld gelijk op
ging. Het samenspel was aan beide z(j den be
neden peil, door het zware veld, waarop men
zich niet te best schrap kon zetten.
De verdedigingen hebben de meeste aan
vallen in de kiem gesmoord. BKC, dat al ge
handicapt was doordat de uitstekende links
binnen Webeling niet kon medespelen, kreeg
bovendien den tegenvaller te incasseeren, dat
Jac. van Wees door een „aanrijding" met kee
per Kroon driekwart van den strijd op ver
minderde kracht moest spelen.
Toch zou deze Van Wees nog de hand heb
ben in den gelijkmaker, die BKC een kwartier
voor het einde op nogal gelukkige wijze toe
viel. Van der Goes plaatste een pass naar
links, Van Wees liep toe, zette keihard voor
en geheel onverwachts spatte de bal van een
DTS-back in de goal (11).
Hierbij is het gebleven, al kreeg Blok nog
een paar keer de kans om met een volwaardig
doelpunt een zege te behalen voor zijn ploeg.
Hij ontsnapte nog al eens aan z'n half, Sloo-
ves, maar z'n schot was niet gelukkig..
Gelijk spel was dus het eindresultaat van
dit weinig verwarmende partijtje, dat DTS
menschelijkewijs gesproken had verdiend te
winnen, al was het alleen maar omdat de
Langedijkers zich voor 100 procent gaven en
doordien hun tegenstanders ook meestal te
vlug af waren.
De scheidsrechter vonden we maar heel
gewoontjes. Typisch was z'n herhaaldelijk
fluiten wanneer de benadeelde partij 'n het
bezit van den bal bleef.
Een weinig aantrekkelijk spel.
We kunnen wel beginnen met te vermel
den, dat het districtselftal Alkmaar en om
streken ons bepaald is tegen gevallen. Er zat
weinig verband in de ploeg. De voorhoede
was bepaald zwak te noemen. Alleen de Koe-
dijkspcler Verwer deed aardige dingen, hij
was ook de maker van de beide doelpunten.
In de halflinie was de spil Spaarman de
eenige, die opviel, zijn plaatsen is heel goed
te noemen. Van de beide backs was Beeld-
man de beste. Doelman Halff kreeg niet
zooveel moeilijk werk, om zijn capaciteiten
goed te beoordeelen, doch hfl gaf wel een be
trouwbaren indruk.
Bij Schoorl heeft de achterhoede stug ver
dedigd, de voorhoede was echter als ge
woonlijk niet snel genoeg. Keeper Geurts had
bepaald z'n dag, door werkelijk eenige las
tige ballen schitterend uit z'n doel te houden.
De beste van het veld was de Schoorl spil
Henneman.
Over den wedstrijd het volgende:
Uit een strafschop wist het D.-elftal de
leiding te nemen. Als de D.-voorhoede even
later weer voor het S.-doel verschijnt, zet
Hart den bal mooi voor het doel en wordt
deze even mooi dooi zijn clubgenoot Verwer
ingekopt. Een hard schot van Koster wordt
mooi door Geurts gestopt. Ook Schoorl zit
niet stil, want wie gedacht had, dat het zoo
iets zou worden als het spel van Kat en
muis, was er toch glad naast. Jb. Korver
weet mooi langs de lijn op te brengen en
goed naar Klop te plaatsen, die de kans van
den dag voobrij laat gaan, door vlak voor
het doel recht tegen den keeper aan te schie
ten. Als S. even buiten het strafschopgebied
een vrijen schop krijgt te nemen, wordt de
bal hard door Henneman op het doel geko
geld, doch door keeper Halff keurig gestopt.
Het D.-elftal krijgt nog eens een hoek
schop te nemen, doch noch de rechts-, noch
de linksbuiten brengen daar veel van terecht.
De rust gaat in met een 20 voorsprong
voor het Districtselftal.
Na de thee zien we eerst eenige goede
aanvallen van Schoorl, waarbij Halff eenige
malen handelend moet optreden hetgeen
hem echter goed afgaat. Een mooi schot van
den linksbuiten Dekker scheert juist over
de lat. Beide partijen geven elkaar niet veel
toe, doch het spel wordt er niet mooier op.
Er wordt van beide kanten veel te wild en
onbesuisd gespeeld, waardoor mooie spel
momenten uitblijven. Verwer weet nog een
mooi doelpunt te plaatsen, als de bal van
rechts voor het doel wordt gezet. Aan den
anderen kant krijgt Nab een mooie kans als
hij keeper en al is gepasseerd, doch de bal
rolt juist naast.
Hiermee is spoedig het einde van dezen
wedstrijd aangebroken. Het spel van beide
ploegen stond nu juist niet op hoog peil. Het
Districtselftal heeft verdiend, doch wel wat
geflatteerd gewonnen. 21 had de verhou
ding beter weergegeven. De leiding van de
zen wedstrijd was over het geheel iets te
zwak, wat ten gevolge had, dat het spel er
tegen het einde niet mooier op werd.
In een wedstrijd, waarin we de roodbroeken
niet op de volle sterkte hebben zien spelen, heb
ben de W.W.-menschen toch de twee zoo kost
bare punten weten binnen te krijgen.
We schreven over het niet op volle sterkte
spelen der roodbroeken, speciaal de voorhoede
was er vanmiddag niet in. We misten het open,
breede spel van den W.W.-aanval. Te veel pas
sen van Schenk naar Hazeloop gaven de Z.-
verdedigers kans om in te grijpen.
De grootste kracht ging deze keer uit van
de middenvoor. Ook de achterhoede en keeper
Rezelman hebben een goeden wedstrijd ge
speeld.
Wanneer we hiertegenover Zeemacht zetten,
dan viel allereerst het vlugge en bewegelijke
spel op van Van Niel, een speler uit Suriname.
Hij was het, die z'n medespelers in de voor
hoede, goede kansen gaf. Toch werd er weinig
door deze voorhoede gepresteerd. De midden
linie speelde goed verdedigend. Het backspel
speelde sterk verdedigend. Wat keeper Velle-
man betreft, deze was beter dan in den wed
strijd bij Zeemacht in Den Helder. Hij viel op
door best vangwerk en opstellen.
Om precier twee uur geeft scheidsrechter
Metselaar het beginsignaal, nadat de toss
door W.W. was gewonnen. Van Niel trapt af
en direct gaat Zeemacht ten aanval. Reeds de
eerste aanval was uiterst gevaarlijk. Met
moeite wordt de bal weggewerkt. Langzaam
werkt W.W. zich los en de eerste goede aan
val welke wij noteerden, had reeds succes.
Hazeloop profiteerde van een misverstand in
de Z.-achterhoede en scoorde (10). Na dit
doelpunt zakte het peil van W.W. aanmerke
lijk. De voorhoede van de roodbroeken werd
wel goed gesteund door de middenlinie, maar
er ging geen kracht van die aanvallen uit.
De gelijkmaker kwam door een penalty.
Saai vloerde ongeoorloofd Van Niel. De toe
gestane penalty werd onhoudbaar ingezet
(11). Voor de rust viel er weinig meer te
genieten.
De tweede helft werd ingezet met enkele
Zeemacht-aanvallen. Na 12 minuten werd K.
Schenk in het strafschopgebied tegen den
grond gewerkt. Ook hiervoor werd een penalty
gegeven. M. Schenk plaatste onhoudbaar in
(21). Feitelijk was dit het psychologische
moment van den wedstrijd. Zeemacht zakte
met spelpeil ineen. Toch was dit maar van
korten tijd. Hazeloop kreeg na 23 minuten de
z.g.n. kans van den dag. Zijn schot vloog ech
ter hoog over. Het laatste kwartier was de
spannendste periode van den wedstrijd. W.W.
ging meer verdedigend spelen. K. Schenk trok
zich meer terug, om de zege te behalen. Onder
spanning verstrijken de laatste minuten. Dan
een minuut voor het einde plaatste Schenk
naar Hazeloop en deze sooort onhoudbaar het
derde doelpunt (31), onder groot gejuich
van het aanwezige publiek.
Een I0 achterstand met rust.
Na een emotioneelen strijd is het den
Helder-reserves tenslotte gelukt ook hun laat-
sten wedstrijd in een overwinning om te zet
ten. Dat er voor hen veel op het spel stond,
was reeds dadelijk te merken. Er zat geen
rust in hun spel. Het was een zenuwachtig
heen en weer getrap, dat ondanks het vrij
poovere spel der tegenpartij tot niets kón lei
den. Voeg daarbij n°g het zeer slechte fluiten
van den scheidsrechter, die toestond, dat
KFC van ongeoorloofde middelen gebruik
maakte, dan is het niet te verwonderen, dat
Helder 2 met rust een achterstand moest boe
ken. Na de pauze bleef het aanvankelijk zoo,
maar toen kort na elkaar een tweetal doel
punten van Helder-zijde de balans naar den
anderen kant deed overslaan, was alles plot
seling oh-kay. De rust was er weer en het
laatste kwartier was er slechts een ploeg, die
voetbal liet zien en goed voetbal ook. Voor
al Helder's middenlinie had er zin in en met
v. Steenberghe aan het hoofd vormde ze een
hecht bolwerk, waarbij de gebroeders De Boer
vaak prachtig als verbindingsketen dienst
deden.
Dit is het elftal dat tegen H.R.C. III op het Helder-terrein gelijk speelde
V.l.n.r. st.: S. Spigt, H. de Boer, Lastdrager, A. G. H. Nijpels, en W. Bakker
MiddenP. Trap, D. van Steenbergen en B. de Boer
Gehurkt: S. Ran. G. Kubbe en W. de Jongh
verdediging teruggedrongen. Nadat B. de
Boer tot tweemaal toe in 't beruchte gebied
gehaakt werd, zonder dat dit bestraft werd,
kreeg H. de Boer, eindelijk weer eens een
serieuze kans, doch zijn keiharde schot vloog
rakelings langs. Tot de rust bleef de stand
ongewijzigd.
In de tweede helft.
zette Helder er dadelijk een moorddadig tempo
in. Strubbeling na strubbeling volgde, er werd
gezwoegd en gesjouwd en hoewel KFC met
mannenmoed verdedigde, was het duidelijk,
dat doelpunten niet uit konden blijven.
Helder scoort tweemaal binnen
de minuut.
Na pl.m. tien minuten spelen, kopte één der
K.-backs via de lat over. De corner, slecht
genomen, werd wederom tot corner verwerkt.
Maar deze kwam door B. de Boer keurig voor
doel en daar stond De Vries klaar om met
een keiharden kopbal den gelijkmaker in het
net te jagen.
En nauwelijks was er afgetrapt of een lis
tig trekballetje van Hoeke, bracht den bal
bij den vrijstaanden H. de Boer, die zuiver
de winnende goal in 't net schoot.
Van nu af aan speelden de witjes een ge
wonnen wedstrijd. Wel verplaatste KFC het
spel nog even, doch ze gaf daarmee Helder
de gelegenheid om met goed passes-spel nog
veel gevaarlijker te worden. Een missen van
Ran bezorgde den Helder-supporters nog even
een koude rilling, doch Quant, gesteund door
De Jongh, brachten tenslotte redding.
De wedstrijd
begon onder voor Helder zeer ongunstige om
standigheden. Het terrein toch was abnor
maal zwaar en de spelers hadden de grootste
moeite om zich staande te houden. Het eerste
gevaarlijke moment ontstond echter voor het
KFC-doel, toen Piet Trap een keurige pass
gaf, die Beekhoven precies tegen den doel-
verdediger aanschoot. Even later scoort Van
Beekhoven uit een terugspringenden bal na
een hard schot van B. de Boer, het eerste
doelpunt, doch Hoebe stond buitenspel, zoodat
deze goal geannuleerd werd.
KFC neemt de leiding.
Geen minuut daarna maakte KFC echter
onder precies dezelfde omstandigheden ook
een doelpunt en tot aller verbazing kende de
scheidsrechter dit toe. Zoo hadden de wit-
jakken onverwachts een 10 achterstand.
Het is te begrijpen, dat het spel nog zenuw
achtiger werd, maar ondanks dit werd Helder
steeds sterker en KFC werd geheel in de
Penalty!
Na een klein half uur spelen breekt dan
Van Beekhoven plotseling door en één der K-
backs kon niet anders dan dan hem ten val
brengen. Penalty. Quant faalde echter vol
komen en ver naast vloog de bal.
Toch S—1.
Doch dit was uitstel van executie, want
5 minuten later zat de H-middenvoor den
KFC-keeper zoo op zijn huid, dat deze den
bal niet in zijn macht kon krijgen en de toe-
loopende Hoeke schoot den bal zachtjes in het
net.
Nu was het afgeloopen en in de reeteerende
minuten verflauwde het spel zienderoogen en
toen de scheidsrechter voor de laatste maal
blies, verlieten elf doodelyk vermoeide, doch
dol-gelukkige Helder-spelers het terrein.
De juiste verhouding.
Na een weinig fraaien wedstrijd is HRC
er niet in geslaagd het tot een overwinning
te brengen.
Hollandia heeft den tos geronnen en als
Boon den bal aan het rollen brengt is het
Visser, die met een laag schot den Holl.-
keeper op den proef stelt. Met moeite weet
hij te redden. Vlak hierop is het wederom de
zelfde speler, die een hard schot lost, doch
via den paal vliegt de bal achter. HRC komt
nu geweldig enthousiast opzetten, maar Hol
landia staat pal, vooral de beide backs ma
ken een uitstekenden indruk door hun trap-
vastheid en hun kopwerk. Toch moeten zij
na ongeveer 15 min. spelen zwichten, als
Koster een goede pass van links benut
(1—0).
HRC oefent grooten druk op het doel der
gasten uit, doch de doelwachter weet enkele
harde schoten te stoppen. Ook een serie
corners van rechts leveren niets op. Zoo
verstrijkt de eerste helft. Geleidelijk komt
Hollandia los, maar Buitenhuis c.s. werken
steeds goed weg, waardoor de rust ingaat
met een 10 voorsprong voor HRC.
De tweede helft
begon voor de roodjakken al heel hoopvol:
de goed opgebouwde aanval stuit echter
weer af op de hechte verdediging. De HRC-
blnnenspelers trekken steeds ver terug,
waardoor de thuisclub in het befaamde KFC-
systeem vervalt. Hierdoor wordt Hollandia
als het ware tot den aanval uitgenoodigd,
waar dan ook dankbaar gebruik van wordt
gemaakt. De Holl.-midvoor, een gevaarlijk
schutter, stichtte groote verwarring de
roode defensie en hij is het dan ook, c. iet
een hard schot de partijen op gelijken voet
brengt.
Nu ziet HRC de ernst van de zaak in, en
het heele elital concentreert zich op den
aanval. De HRC-backs staan ver opgedron
gen, maar het spel wordt veel te kort gehou
den en het vleugelspel wordt volkomen ver
waarloosd. Plotseling is de Holl. midvoor
alleen doorgebroken en staat hij alleen voor
Bongers, die met een gedurfden duik den
bal voor zijn voeten weggrabbelt
Het gevaar is nog niet geweken, want vlak
hierna is het Stins, die een schot van den
rechtsbuiten uit het verlaten doel kopt.
HRC stelt alles in het werk om te winnen
en de Holl. linksbuiten en keeper worden
door forsch spel verwond. De linksbuiten
moet zelfs het veld verlaten. De speeltijd
verstrijkt, en nadat Koster een voorzet van
links goed inkopt, maar even goed weer door
den Holl. doelwachter wordt gestopt, fluit
de scheidsrechter voor de laatste maal.
Een gelijk spel was het eind van deze eerste
promotie-degradatiewedstrijd, die een ontmoe
ting was tusschen twee oude bekenden. Het
was vrijwel, wat de beide partijen verdienden.
Wellicht zijn de Alkmaarders wat meer in den
aanval geweest, maar daar staat tegenover, dat
de Texelsche voorhoede, in het bijzonder voor
half-time, veel schotvaardiger was. Eigenlijk
gezegd hebben we ons er toen over verwon
derd, dat het groen-zwarte aanvalsquintet de
reputatie had van vrij onvruchtbaar te zijn.
Vooral de midvoor was toen vaak uiterst ge
vaarlijk en het door hem gescoorde doelpunt
was fraai en verdiend. Na de rust echter wilde
het totaal niet meer. De Alkmaarsche verdedi
ging en half-linie, waarin Ooms eigenlijk het
eenige zwakke punt vormde, was de Texelsche
voorwaartsen de baas. Daarbij werd hun spel
te kort en dus vrijwel gevaarloos, terwijl de
schoten öf achterwege bleef óf totaal mis
waren. Enkele uitzonderingen, die echter voor
Duiveman geen moeilijkheden opleverden, bui
ten beschouwing gelaten.
De Alkmaarsche voorhoede was... de Alk
maarsche voorhoede. Dat wil zeggen, ze miste
de capaciteiten om den Texelschen doelman,
die werd terzijde gestaan door twee hard-wer-
kende, goed-spelende backs, te verschalken
Het was de uitstekende Alkmaarsche midden
linie, -die altijd maar weer haar aanval voedde
en opstuwde, maar die daarmee het werk over
gaf aan een quintet, dat hard zwoegde, maar
niet best voetbalde. Wel zagen we veel onnoo
dige ruwheid, terwijl de wijze, waarop van de
handen werd gebruik gemaakt, werkelijk de
spuigaten te buiten ging. Het gevolg daarvan
was echter, dat de scheidsrechter, die blijk gaf
zijn taak te verstaan, herhaaldelijk moest af
fluiten op oogenblikken, waarin Texel duchtig
in de perikelen zat. Vooral de midvoor, Kra
nenburg, was zwak. Heel dikwijls zwierf hij
naar de vleugels, met het gevolg, dat de voor
zetten, die dan soms werden gedaan, niets kon
den opleveren, omdat er op de center-voor
plaats niemand stond om er profijt van te trek
ken.
De wedstrijd.
Na een gelijkopgaand begin, waarin de
zenuwen blijkbaar beide partijen parten spelen,
forceert Alkmaar na 5 minuten de eerste cor
ner, die slecht wordt genomen.
Een oogenblik later volgt de tweede corner
door zwak spel der Texelsche backs. Deze
wordt goed genomen en dreigt gevaarlijk te
worden, maar Kranenburg helpt de bezoekers
in letterlijken zin een handje mee. Hjj maakt
hands en de kans is voorbij.
Enkele Alkmaarsche aanvallen stranden
op buitenspel, dan moet Duiveman optreden.
Een uitstekend schot van den groen-zwarten
rechtsbuiten wordt prima gehouden. Een mis
verstand in de Alkmaarsche achterhoede wordt
door Texel onvoldoende benut, het schot gaat
ver naast.
Na juist een kwartier krijgen de eilandbe
woners hun eerste corner te nemen. De bal
komt goed voor het doel, wordt weggewerkt,
komt terug, doch het uiteindelijk schot gaat
naast.
Dan komen de gastheeren weer opzetten.
Schoonhoven schiet ver naast, een corner tegen
Texel brengt geen verandering In den stand.
Even later brengt de groen-witte linksbui
ten goed op, hij zet voor, de Texelsche doelman
mist den bal en met kunst- en vliegwerk
twee Alkmaarsche voorhoedespelers weten het
leer een klein zetje te geven, waardoor het ten
slotte over de doellijn rolt komt het eerste
Alkmaarsche doelpunt tot stand. Een echt
Alkmaar-doelpunt, want schieten, daaraan
schijnt die ploeg niet te doen.
De stand is dus 10.
Texel komt stevig opzetten en probeert den
achterstand in te loopen. We zien verschillen
de fraaie aanvallen van de gasten, die Duive
man gelegenheid geven te laten zien wat hij
kan. Goed spel tegen goed spel.
Na 25 minuten is de mid-voor der eiland
bewoners doorgebroken, hij staat alleen voor
het doel. Wel komt van rechts de Alkmaar
sche back aansnellen, doch te laat. Onhoud
baar ziet Duivermans den bal ver langs zich
heengaan.
ue scana is x
Gedurende tien minuten heeft Texel hm
heft geheel in handen, er wordt veel en elj
geschoten, maar Duivemans weet zijn hteS
dom schoon te houden.
In de 35ste minuut neemt Alkmaar tw».
corners achtereen, zonder succes. De groen
witten hebben zich losgewerkt en tot de rust
blijven ze hun tegenstanders belagen. In JS
geheel tellen we in deze periode niet mincj».
dan zes corners tegen Texel, maar het schot
ontbreekt ten eenenmal bij de gastheeren!
Vlak voor het eind mist Kranenburg e~J
mooie kans, dan is het rust.
Na de hervatting.
komt eerst Texel aan het woord. Maar da
afwerking der aanvallen is nu bepaald zwak
te noemen. We zien veel individueel en kort
spel en slechts weinig schieten. Dat wat dien
naam kan verdienen, gaat echter naast.
Weldra herneemt Alkmaar het initiatief,
doch alle aanvallen stranden, waarna de beurt
weer is aan de Texelaren. Duivemans moet
eenige malen in actie komen en keurig houdt
hij een vrije trap van den rand van het straft
schopgebied, een cadeau van Alkmaar, dat
geheel noodeloos hands veroorzaakte.
Langzaam aan begint nu de Alkmaarsche
halflinie haar overwicht te toonen. Meer eu
meer beheerscht ze het middenveld. Wanneer
Kranenburg 'enkele malen zijn plaats houdt
en opent naar de vleugels, zien we voor het
eerst werkelijk spel van hem. De score echte»
blijft onveranderd. Aanval op aanval wordt
nu ondernomen, doorloopend zweeft de bal in
de buurt van het Texelsche doel. Werkelijk
gevaarlijke momenten voor de groen-zwarten
zijn er niet of nauwelijks.
Tien minuten voor het eind werkt Texel
zich los. Een tweetal corners tegen Alkmaar
worden genomen, even later worden twee
fraaie kansen volkomen gemist. Een schot*
dat gevaarlijk had kunnen zijn, belandt in hel
zijnet. Dan redt Duivemans een keer waarlijk
schitterend. Hij zendt den bal naar het mid
denveld en Alkmaar zet alles op alles om het
winnend doelpunt te forceeren. Het geeft niet.
Verder dan tot een paar corners weten de
groenwitten het niet te brengen.
Wanneer de scheidsrechter het eindsignaal
laat hooren, verlaten twee ploegen, die blijio*
baar beide met het bejiaalde resultaat tevre
den zijn, het veld.
VCL 2 wist revanche te nemen van Andijflj
en de gasten huistoe te sturen met 31.
Na de nederlaag van verleden week is dit
een hoopvol teeken. VCL was steeds de meert
dere in het veld en bleek verrassend gevaar
lijk voor de Boys. Mogelijk waren deze een
weinig overmoedig geworden door het succeg
van verleden week, wat hun nu echter nood
lottig is geworden.
Opvallend is het evenwel, dat de adspiran*
ten alle drie punten voor hun rekening wisteil
te nemen. Een felicitatie dus voor de junioren,
Het was Zondagmiddag bij het uitgaan van
onze ploeg te verwachten, dat de puntjes niet
gemakkelijk zouden worden behaald. Uit
komend met eenige invallers was de ontmoew
ting dan ook niet bijzonder enthousiast. De
cijfers spreken in deze dan ook een duidelijke
taal. Slechts twee puntjes werden door Flevo
bemachtigd, waardoor de eindstand uitkwam
met 6—2 in het voordeel van N. Niedorp 2.
Boven verwachting werd VCL door MFQ
geklopt. VCL kwam in het veld met een in
valler voor Rentenaar. Deze halflinie-speleü
laat zich niet gemakkelijk vervangen, zoodat
VCL al bij het begin sterk gehandicapt werd,
De halflinie kon zich niet ontplooien waardoor
zij het verband miste, wat van invloed was
ook op de andere spelers.
Voor de rust werd het spel steeds goed
open gehouden, waarvan VCL profijt wist te
trekken. Ze wist zelfs een voorsprong te
nemen van 31.
VCL had dus wel overwicht op MFC. TocH
kon zij niet verhinderen, dat MFC den achter
stand wist in te halen, zoodat de rust inging
met 3—3. Na de rust was VCL weder steeds
in den aanval, en wist zij mooie aanvallen van
MFC onschadelijk te maken. Meer en mee*
wordt het spel van VCL korter gehouden*
waardoor MFC de kans kreeg VCL te pas-
seeren. Het resultaat was dan ook hiervan*
dat MFC nog tweemaal wist te scoren. VCL
wist niet éénmaal met succes den bal in het
MFC-doel te werken. Verdiend heeft MFQ
echter niet gewonnen.
Levensgevaarlijk geacht volgens
scheidsrechter Ohlssen.
Weenen, 21 Maart (A.N.P.), 50.000 toe
schouwers hebben den landenwedstrijd tus
schen Oostenrijk en Italië bijgewoond, welke
ontmoeting geleid doch niet beëindigd kon
worden, door den bekenden Zweedschen
scheidsrechter Ohlssen. Het merkwaardige van
deze ontmoeting was n.1., dat de heer Ohlssen
zich ongeveer een kwartier voor het einde van
den wedstrijd genoodzaakt zag den strijd te
staken, omdat hij het voor de gezondheid van
de spelers onverantwoordelijk achtte, nog ver
der met het spel door te gaan.
Wie hier de schuldigen zijn, zal wel nadeif
worden uitgezocht, maar in ieder geval heeft
het publiek zich er ook duchtig mede bemoeid,
waardoor de hartstochten in 't veld hoog wer
den opgezweept. In de eerste helft was het
al niet rustig geweest. Oostenrijk was aan
vankelijk iets in de meerderheid. De spil van
het Italiaansche elftal, Andreolo, kreeg een
waarschuwing, omdat hij den Oostenrijkschen
midhalf Pekarek unfair had aangevallen. Het
eerste doelpunt voor Oostenrijk scoorde Jeru-
salem uit een voorzet van Sindelar. De
Oostenrijker werd daarbij door den rechts-
halfspeler van Italië, Serantoni* onsportief
bejegend en Jerusalem revancheerde zich der
mate, dat hij door Ohlssen van 't veld moest
worden gezonden. Van dat moment af begon
nen de moeilijkheden.
Herhaaldelijk moest Ohlssen Ingrijpen vooï
natrappen, haken, en over het algemeen zeer
onsportief gedrag van de verschillende spelers.
Het publiek bemoeide zich er mede en daar
door werden de hartstochten nog meer op
gezweept. De voorzitter van den Oostenrijk
schen Voetbalbond, dr. Eberstaller, en de Ita
liaansche officials Vaccaro en Pozzo, wilden
ingrijpen, hadden een bespreking met den
scheidsrechter en de grensrechters.
In de tweede helft benutte Stroh een straf
schop voor Oostenrijk en enkele minuten
later, ongeveer 18 minuten voor het einde,
zag Ohlsson zich genoodzaakt den strijd te
staken, daar hij geen kans zag den wedstrijd
tot een behoorlijk einde te brengen.