is
Texel
Uj. List
DOUWE EGBERTS
Marineberichten
Het Marsdiep
en het
opgevischte anker
N
HERMAN NYPELS'
Buitengewone Algemeene
vergadering van T*E*S,0
ficAk. FRIESCHE heeren-baai
A?1755
l i I '/i
VIRGINIA:
EXPEDITIE IN VATEN.
Nog meer vliegtuigen
op het vliegveld „De Vlijt
Geval van kolendampvergiftiging
Vischafslag Oudeschild
Df MmiftTT TOTC
Geestelijke verzorging in het leger
Reünie militaire opleidingsschool
Visscherijberichten
Feuilleton
door
Annie de HoogNooy
KLEDINGMAGAZIJNEN DEN HELDER
Heren-ondergoederen, van bekend solide
fabrikaat. Goedkoop in aanschaffing,
uiterst solide in het gebruik.
Zij, die belang stellen in de historie onzer
omgeving, zullen met genoegen het eenvou
dige berichtje in de Heldersche Courant van
12 April over het gevonden anker hebben ge
lezen. Het is een mooi idee, dit anker een
plaatsje te geven bij het Redding-monument.
Een soortgelijk anker vindt men vóór het
Historisch Scheepvaart-Museum te Amster
dam, terwijl vóór Maritieme gebouwen in het
buitenland ook meermalen pude ankers een
plaats kregen. Uit scheepsbouwkundige ge
schriften zal men op 50 jaar nauwkeurig, ge
makkelijk het bouwjaar kunnen vaststellen.
Het zou niet onaardig zijn, indien deze vondst,
met het oog op de eventueele plaatsing op het
Westplein, eens zou kunnen worden aangeduid
door een notarieele, onder getuigen opge
maakte verklaring. Dit zou voor onze ge
meente niets vreemds zijn, blijkens het onder
staande:
Het Marsdiep is een zeer belangrijk, histo
risch vaarwater, dat in de oudheid vastland
was en zeer waarschijnlijk aan het eiland
Texel verbonden is geweest. Volgens de daar
van bestaande geschriften bestonden er bos-
schen, die in latere tijdperken overspoeld zijn
geworden. De boomen liggen er ten huidigen
dage nog, lagen er honderd jaar terug ook, en
dat zij er eenige honderden jaren geleden ook
lagen, kan blijken uit de hierop volgende no
tarieele verklaring:
Op den eersten September 1776 compareer
den voor mij, Abraham Wentel, Openbaar No
taris bij den edele Hove Van Holland geadmit
teerd, ter steede en Eilande' Texel residee-
rende, in praesentie van de nagenoemde ge
tuigen:
Simon Buisekool, Schipper van eene loods-
schuit en oud-overman der Loodsen;
Hendrik de Wijn, mede Schipper van eene
loodsschuit;
Cornelis Huisman, Loodsman en Schipper
van een visch-schuit, alle aan het Oude-Schilt
woonachtig.
Dewelke ter requisitie van den WelEdele
Gestrenge Heer Mr. Rutgerus Paludanus,
Raad in de Vroedschap en Oud-Scheepen der
Stad Alkmaar, verklaarden waar te zijn, dat
zij getuigen, veelmalen met hunne schuiten en
volk in Zee gevist, en menigwerf met lijnen
na verloorene ankers gedreven hebben, in het
Noord-West, en Noord-Noord-West bij gis,
een en een half of ten hoogsten twee mijlen
van Kijkduin of de Huisduiner Kerk.
Dat sjj menigvuldige reizen hebben ontdekt,
dat de grond daar ter plaatse onderwater zeer
russig was en dat den derde Deposant (zooals
die nu alleen getuigd) differente reizen heeft
bevonden, dat er hout, wortels en takken van
boomen aan het vischwant hing gelijk de ge
tuigen alle diverse keeren in het visschen na
ankers aan de lijnen geheele boomen met
stam, takken en wortels boven of gelijks wa
ters gehaald hebben, aan welke duidelijk te
zien waar, dat met de wortels in de grond
gezeten hadden, als welke zwart van modder
en vol zand waren,
dat zij wijders door het drijven na ankers,
met de loods-schuiten ontdekt hebben, dat de
boomgrond van de voren gemelde plaats
strekt tot in 't Noord-Ooste voorbij de Koog
tot aan 't Eierland en dus langs de geheele
buitenkust van Texel, na gis circa een en een
half mijl van de wal strekkende agter de Koog
zo ver in de breedte uit, dat men het land uit
het gezigt moet zijn eer men vrij van de boo
men en heften is, ter welker plaatsen zij ge
tuigen menigkeer met de lijnen, boomen met
stam en wortel hebben boven water gehaald,
welke zoo vast zaten, dat twee en zelv' drie
mannen veel moeite hadden om ze met het
Bra-spil uit de grond te winden.
Dat zij getuigen ook vervolgens door het
visschen na ankers bij ondervinding weeten,
dat aan de binnenkant der Haaks, van de
Noordkant van Huisduinen weder boomgrond
gevonden werd, beginnende bij het Wester-
hooft, en loopende tot aan en langs de bui
tenkant der laan, leggende aan de Zuidkant
van Texel; op welke plaatse zij getuigen al
mede geheele boomen en wortels te hebben
helpen boven water winden.
Hebbende de twee laatste getuigen wel eens
van de kleinste soort der opgewondene boo
men in de schuiten gehaald en tot brandhout
gehakt, en verbrand.
Dat ook door haar getuigen alle, op de
Zuidwal in Texel, diverse keeren boomen zrjn
helpen boven winden, en dat in het opgaan
der grond van den Bos (zooals de twee laatste
Deposanten zulks verklaaren, als hebbende de
eerste dit niet bij ondervinding) een menigte
boomen en heften gevonden werden, gelijk
door de Deposanten bij de scheer, en tusschen
Burg en Vogelzand, een russige grond met
boomen gevonden is, loopende tot aan de hoek
van de Nes bij de Rooton. Leggende den Bos
in 't Oost-Zuid-Oost van 'oude schilt op Texel,
na gis, ruim een half mijl van daar en de
scheer Burg, en Vogelzand in 't Zuid-Oost ten
Zuiden van 't Nieuwe Schilt, het eerste na
gissing een half mijl, het tweede drie vierde
van een mijl, het derde twee mijlen en de
hoek van de Nes of Rooton, in dezelfde streek,
twee en een half mijlen van de laatstgenoem
de plaats.
Geevende voor reedenen van weetenschap,
het voorenstaande in eigenen personen te
hebben gedaan, gezien, bijgewoond en van der
jeugd af ondervonden als in den Text vermeld
staat, bereid zijnde zulks (des noods) nader
solemneel te affirmeeren.
Dat aldus passeerde aan 't Oude Schil op
Texel ter praesentie van Cornelis Jonker en
Reijer Kuyper als getuigen.
't Welk ik getuige,
ABRAHAM WENTEL,
Notaris publ."
Uit bovenstaande acte, die woordelijk is
overgenomen, blijkt dus, dat het niet zoo heel
vreemd zou zijn, als van het opgevischte anker
een dergelijke notarieele verklaring werd op
gemaakt. KI. F. O.
Wie wordt de opvolger van den
heer Stompff. Groote toeloop naar de
vergadering. Niet minder dan 585
stemmen uitgebracht.
Hoewel indertijd de oprichtingsverga
dering van T.E.S.O. zeer druk werd be
zocht, is ongetwijfeld echter nog nimmer
een vergadering van onze Stoomb.-Ondern.
gehouden, die zulk een bezoek ten deel
viel als de Buitengewone vergadering, die
gisterenavond in Hotel „Texel" werd ge
houden, uitsluitend om het bestuur een
aanwijzing te geven voor de bindende
voordracht voor de betrekking van Direc
teur-administrateur van T.E.S.O. Er werd
ditmaal een dubbele contróle gehouden,
opdat alleen aandeelhouders bij de stem
ming aanwezig zouden z(jn, dit nam zoo
veel tijd in beslag, dat de vergadering pas
omstreeks 10 uur door den Voorzitter,
den heer W. H. Lap, kon worden geopend.
De heer Lap wees er op, dat men voor een
heel belangrijke beslissing stond, die het be
stuur al heel wat moeilijkheden had berok
kend; immers zei spr., geheel ons eiland heeft
er belang bij, dat een goede Directeur aan het
hoofd van onze bloeiende Vennootschap komt
te staan, opdat de bloei bestendigd worde.
Heel gemakkelijk zou het voor ons zijn ge
weest als wij uit de ongeveer 330 sollicitan
ten voor u waren gekomen met drie niet-
Texelaars. Doch het bleek ons, na den oproep
om sollicitanten al spoedig, dat het den
wensch van de meeste aandeelhouders was,
dat een keuze zou worden gedaan uit de
Texelsche sollicitanten, wij hadden aanvanke
lijk niet verwacht, dat er zooveel Texelaars,
die de bekwaamheid bezitten voor deze func
tie, zich zouden aanmelden. Om nu de aan
deelhouders zelf een beslising te laten nemen,
besloot het Bestuur om een keuze te laten
doen uit een 7-tal Texelsche sollicitanten, die
de bekwaamheid bezitten om aan het hoofd
der onderneming te staan.
De statuten verplichten den Raad van Com
missarissen om met een bindende voordracht
van drie personen voor de algemeens verga
dering te komen. Vandaar dat wij geen vrije
stemming mogen houden. Een keuze uit het
7-tal bepaalde de Raad van Commissarissen,
opdat men niet met iemand aan zou komen,
Vóór de Virginia-tabak wordt
verpakt, wordt deze intens
gedroogd en daarna met
stoom soepel gemaakt om
het breken te voorkomen. Op
het eind wordt de tabak
door hydraulische persen in
vaten van 500 K.g. geperst.
Langen tijd blijft de tabak
daarna nog opgeslagen in het
zoele klimaat voorverder
doorrijpen.
die niet voor de functie berekend is. Verder
deelde de voorzitter mede, dat men geen drie
personen mocht stemmen, maar één, zoodat
elk stembiljet waarop meer dan één hokje
voor een naam rood gemaakt was, ongeldig
werd.
De stemming had nu een zeer vlot verloop.
De uitslag was als volgt:
Uitgebracht 585 geldige stemmen, 2 van
onwaarde en 2 blanco.
Hiervan verkregen:
R. P. Dros Dz.
121
stemmen
J. Flens Jz.
73
J. Kikkert Jz.
58
D. J. Lap
19
tt
C. Smit
16
tt
K. Stoepker Pz.
169
tt
J. J. v. d. Vlies
125
tt
Het Bestuur heeft nu definitief besloten om
met de volgende bindende voordracht voor de
algemeene vergadering te komen, (die op
Woensdag 21 April a.s. zal worden gehouden,
zie achterstaande advertentie).
In alphabetische volgorde.
1. R. P. Dros Dz.
2. K. Stoepker Pz.
3. J. J. v. d. Vlies.
De Voorzitter dankte na afloop der stem
ming de toen nog aanwezigen voor het orde
lijk verloop van deze vergadering.
De uitslag der stemming geeft nog geens
zins een duidelijke aanwijzing wie de meeste
kansen heeft. Een zeer groot aantal stemmen
behaalde de heer Stoepker, daarop volgt de
heer v. d. Vlies, die er evenwel slechts 4 meer
verkreeg dan de heer Dros. Hoe zullen nu
echter de stemmen van de uitgevallenen zich
verplaatsen? Ook een herstemming kan nog
groote verassingen brengen.
Dinsdagmorgen landde omstreeks half elf een
tweedekker vliegtuig van de Nationale Lucht-
vaartschool te Amsterdam, waarin zich bevond
de heer Postma, directeur van genoemde school.
Het vliegtuig was in den tijd van 40 minuten
van Amsterdam naar hier gevlogen en is zeer
vlot geland. Na een kwartier is de machine
weer opgestegen en teruggevlogen.
Oudeschild.
Bij een alhier wonend echtpaar werd van
morgen een geval van kolendampvergiftiging
geconstateerd, als gevolg van een nagenoeg
afgesloten kachel.
Direct werd medische hulp gehaald, waar
bij bleek, dat de vrouw er het ergste aan toe
was.
Veel frissche lucht mocht spoedig baten, en
hopelijk zal het echtpaar geen nadeelige ge
volgen van dit hachelijk avontuur ondervin
den.
M
Aanvoer 13 April 1937:
200 kg zoute garnalen 15 ct. per kg.
De vischafslag is met ingang van gisteren
telefonisch aangesloten onder no. 25 Oude
schild.
Hoofdofficier van administratie der 2e kl.
J. Rotgans, wien vergund is uit Oost-Indië
naar Nederland terug te keeren, is 7 April met
het m.s. Johan van Oldenbarnevelt van Bata
via vertrokken.
Bij beschikking van den minister van staat,
minister van defensie a.i., zijn de volgende
plaatsingen gelast:
Met 15 April 1937: luit. ter zee der 2e kl.
E. Dankmeijer aan boord Hr. Ms. Gelderland,
luit. ter zee der 3e kl. der marine reserve R.
Mooij aan boord Hr. Ms. Nautilus.
Met 19 April 1937: luit. ter zee 2e kl. D. J.
van Doorninck Jzn. aan boord Hr. Ms. Hertog
Hendrik.
Met 20 April 1937: luitenant ter zee der 2e
kl. der marine reserve A. van Altena bij den
onderzeedienst te Willemsoord.
Met 22 April 1937: luit. ter zee der le kl.
J. B. de Meester te Amsterdam, luit. ter zee
der le kl. H. J. Surmondt, belast met de be
trekking van eersten officier aan boord Hr.
Ms. Hertog Hendrik, luit. ter zee der 2e kl. G.
Kruijs aan boord Hr. Ms. Hertog Hendrik.
Met 26 April 1937; luits. ter zee der 2e kl.
F. W. van Duim, aan boord Hr. Ms. Hertog
Hendrik, jhr. P. L .M. van Geen, aan boord
Hr. Ms. Hydra, de luit. ter zee der 2e kl. der
marine-reserve J. J. Buhre aan boord Hr. Ms.
Hertog Hendrik en off. van dén M.S.D. der
le kl. D. J. Monté aan boord Hr. Ms. Hertog
Hendrik.
Met 29 April 1937: luit. ter zee der 2e kl.
E. A. Labouchère aan boord Hr. Ms. Wacht
schip te Vlissingen.
Met 1 Mei 1937: luit. ter zee der le kl. T.
F. Walma van der Molen, belast met het be
vel over Hr. Ms. Van Meerlant, luit. ter zee
der 2e kl. B. Poortman aan boord Hr. Ms.
Van Meerlant, luit. ter zee der 2e kl. R. M.
Crommelin aan boord Hr. Ms. Van Meerlant
off. van den M.S.D. der le kl. J. C. Hamilton
aan boord Hr. Ms. Van Meerlant, luit. ter
zee der 3e kl. der marine reserve A. Wolters
aan boord Hr, Ms. Nautilus ,off. van den
M.S.D. der 2e kl. H. Koster aan boord Hr. Ms.
Wachtschip te Vlissingen, de off. van den
M.S.D. der 2e kl. M. A. Teljer aan boord Hr.
Ms. Gelderland.
Met 3 Mei 1937: officier-vlieger der 2e kl.
L. F. Hesselink bij het vliegkamp De Kooij.
t)QU^
(—P©RTRET ATELIER
#77 JAC Dl BOE R 3T>
Zooals telegrafisch reeds werd gemeld, ver
toefde kort geleden de hoofdaalmoezenier van
Leger en Vloot, Mgr. Kolonel J. J. J. Noord-
man, na een reis over Java te Batavia.
De (r.k.) „Koerier" meldde over de zending
van Mgr. Noordman naar Indië, dat de door
den Minister van Koloniën en Defensie a.i.
verstrekte opdracht tweeledig was; ten eerste
was kolonel Noordman belast met de zielzorg
der R.K. schepelingen, die zich aan boord be
vonden van Hr. Ms. „De Ruyter", gedurende
de reis van dien bodem naar Indië en voorts
vermeldde de opdracht ook, dat de hoofdaal
moezenier zich op de hoogte moet stellen van
de omstandigheden waarin, en de wijze waarop
de geestelijke verzorging der Katholieken bij
de weermacht in Indië wordt uitgeoefend en
daarvan verslag moet uitbrengen aan den
Minister. Het is natuurlijk niet uitgesloten,
dat Mgr. Noordman aan de bevoegde autori
teiten voorstellen zal doen, welke een nog meer
doelmatig uitoefenen van de zielzorg der R.K.
militairen beoogen en dat daardoor zijn op
dracht direct voordeel aan het instituut der
geestelijke verzorging in Indië zal kunnen
brengen, maar in ieder geval blijkt uit de aan
hem verstrekte opdracht, dat het bij de regee
ring in Nederland hooge emst is inzake de
zielzorg der militairen en dat zij deze inder
daad als een integreerend deel van onze weer
macht wil beschouwd zien.
Op 2 Juli a.s. zal het 60 jaar geleden zijn, dat
de voormalige pupillenschool te Nieuwersluis
werd opgericht onder beschermheerschap van
wijlen Z.M. Koning Willem III. Aanvankelijk
werden hier jongelingen tusschen 12 en 16 jaar
opgeleid tot militairen in actieven dienst. De
50-jarige herdenking van de oprichting in 1927,
had op feestelijke wijze plaats. De oudpupillen-
vereeniging braakt op dien dag hare leden bij
een. Onder presidium van den oudcommandant
van het depot politietroepen, majoor J. J. Ver
meulen, werden in de ontspanningszaal van het
depot dien dag tal van oude herinneringen op
gehaald. Het ligt in de bedoeling ook dit 60-
jarig jubileum op soortgelijke wijze te herden
ken. Ieder die met deze plannen sympathiseert,
wordt verzocht dit kenbaar te maken aan den
heer M. L. v. d. Laan, secretaris der oud-pupil-
lenvereeniging, Dirck Hoffstraat 25a, te Rot
terdam, aan welk adres alle verdere gewensch-
te mededeelingen gaarne verstrekt worden.
(De Telegraaf).
13 April.
Aangebracht door korders:
Tongen p. kg 0.750.68
Slips 0.55
Schol le soort p. kist 5.10—410
Schol 2e soort 3.802.90
Schar 1.40—0.70
Door haringvisschers:
Haring p, tal 1.90—1.40
Door garnalenvischers
Gekookte garnalen p. kg „0.15
29)
Wat had ze daar graag wat meer over wil
len hooren. Het was zeker erg onvoorzichtig
geweest, dat ze haar stoel wat dichter bijge
schoven had, want Mammie had toen direct
het gesprek afgebroken.
Ze had natuurlijk net gedaan of ze dat niet
bemerkt had en was stil doorgegaan met
lezen.
Maar toen Mammie 's avonds, voordat ze
wegging, haar op den man of vroeg of ze ge
luisterd had dien middag, had ze jé. gezegd.
Ze wist vooruit dat ze een standje zou
krijgen, omdat afluisteren erg leelijk was,
maar jokken was nog leelijker...
Maar toen was Mammie zóó verschrikke
lijk te keer gegaan, dat ze eigenlijk niet
heelemaal zeker wist of ze het den volgenden
keer wel zoo eerlijk zou opbiechten.
Gelukkig dat ze er nog bijtijds aan dacht
om niets over haar vader te vragen. Het was
«•genlijk echt naar als je maar zoo weinig
mocht weten. Op zoo'n manier bleef je altijd
even dom.
Het was een heerlijke middag geweest, of
schoon Doortje niet mee mocht. Gelukkig had
ze er niet met haar over gesproken, dat zou
nog veel akeliger geweest zijn. Ze wist zelf
hoe naar het was als iemand je iets beloofde
en zijn woord niet hield. Dat had Mammie nu
al twee keer gedaan, eenmaal met een
nieuwe jurk en later met een paar schoenen.
En ze had ze allebei toch zoo hard noodig.
Tante Lottie wou ze vanmiddag voor haar
koopen, maar dat wou mammie beslist niet.
Dat was eigenlijk echt flauw van d'r. 't Was
toch zeker tante's geld en daar kon ze mee
doen wat ze wou.
„Als je zoo'n gezicht trekt, gaan we direct
naar huis," had Mammie gedreigd. Wat had
ze nu gewild, dat ze nog blij gekeken had
ook, als er een mooie jurk en een paar nieu
we schoenen zoo maar aan je neus voorbij
gaan? Toch had ze maar gauw een ander
gezicht getrokken. Ze wist dat, als haar moe
der op zoo'n bitsen toon iets zei, ze het meen
de ook. En ze waren nog niet in dien lekke
ren winkel geweest...
Tante had haar later nog stiekum een reep
chocolade in d'r hand gestopt.
„Voor vanavond in bed," had ze gefluis
terd, maar na een uur was er al niets meer
van over geweest.
Nu ze aan vanavond dacht, kreeg ze het
weer een beetje te kwaad, vanavond, dat be-
teekende donkerte en alleen-zijn. Maar zoo
erg als gisteravond kon het nooit meer wor
den, want Mammie had vandaag een stevige
knip op de deur gemaakt. Dat had ze zélf
gedaan. Mammie was toch soms wel erg
knap ook.
Als die knip er eenmaal op was, dufde ze
misschien het licht ook wel uit te doen, of
schoon ze déAr nog niet heelemaal zeker van
was.
Toen haar moeder wegging, had ze haar
beloofd boven te zullen blijven. Maar wie had
ook kunnen denken, dat er zoo laat nog een
orgel zou komen, dat al maar spelend naar
het pleintje reed, waar het een poosje bleef
staan en het eene leuke deuntje na het an
dere speelde. De heele buurt was uitgeloopen,
een orgel kwam er maar zelden en zij zelf
was ook niet te houden geweest. De kinderen
hadden er allemaal omheen gesprongen en
gedanst. Eerst was zij blijven toekijken, maar
na een oogenblik had ze, dol van vroolijkheid,
met hen meegedaan.
Nog nooit had ze zoo'n pleizier gehad.
Maar toen de donkerte inviel, het orgel weg
reed en de kinderen een voor een, door hand
geklap of geroep uit de ramen, naar binnen
gehaald waren, was zij, als een klein eenzaam
figuurtje op het donkere plein achtergeble
ven. HéAr riep niemand... Ze liep langzaam
de straat in, nu al bevreesd voor de trap, die
weer stikdonker zou zijn en die ze toch op
moest, alvorens ze in de kamer kon komen,
waar het nu zoo goed was met die knip op
de deur...
Als ze nu eens hard begon te loopen en
dan meteen, met hetzelfde vaartje de trap
opholde, dan zou ze boven zijn voordat ze het
wist. Het was wel een heele onderneming,
maar ze zou het kunnen probeeren. Als een
pijl uit een boog schoot ze voort, daar was de
deur, nu meteen naar binnen...
Juist toen ze haar openduwde, hoorde ze
boven een harden slag. Ze liep bijna even
hard terug als ze gekomen was. Op een paar
huizen afstand bleef ze staan. Wat kon dat
geweest zijn? Het leek wel of het huis in zou
storten. Of kwam het door den schrik, dat
het hard klonk? VerschrikkelijkNu kon
het toch de buitendeur niet zijn, zooals gis
teravond...
Ineens wist ze dat ze zoo'n slag wel meer
had gehoord, overdag, als ze met Mammie
thuis was. En ineens ontdekte ze wat het
geweest kon z(jn... het zolderraam! Dat had
ze vanmiddag open moeten zetten. Wat
maakte zij zich toch angstig om niets. Nu ze
wist, wat het was, hoefde ze ook niet bang
meer te zijn. Ze verzamelde al haar moed,
wachtte tot twee menschen, die aankwamen
loopen, vlak bij haar huis waren en vloog toen
de donkere trap op. Gelukkig, de kamer had
ze open gelaten, nu smeet ze haar vlug dicht
en met een krachtige beweging van haar
beide handjes, schoof ze het stroeve knipje
er op.
Met een zucht van 'blijdschap liep ze naar
het midden van de kamer. Heerlijk veilig zoo.
En als Mammie nu 's avonds thuiskwam, zou
ze haar altijd hooren, want dan moest zij d'r
bed uit om de knip er af te doen. Nu, dat
vond ze wel leuk.
Ze zou dadelijk, als ze haar boterhammen
op had, een briefje voor moeder onder de
deur schuiven. Dan wist ze wat ze vanavond
te doen had, als ze thuiskwam. Zou ze er bij
schrijven, dat ze toch nog de straat opgegaan
was? Dan hoefde ze het haar niet te zeg
gen... Maar misschien zou ze dan weer erg
boos worden zooals laatst, en dan in den
nacht, dan had je haast geen tijd om het weer
goed te maken... En dan kon je niet meer in
slapen ook, want dan kon je nooit als je moe
der kwaad op je was. Ze vond niet anders
dan een leege suikerzak, maar daar kon je
ook een heeleboel op schrijven. De juffrouw
uit de kruidenierswinkel schreef er soms wel
een heel rijtje getallen op.
Met een stukje potlood, dat ze in het
rommel-laatje van de naaimachine vond,
schreef ze een boodschap aan haar moeder:
„fijn dat knip-je mam
u moet driemaal kloppen
da-ag hoor
dit zijn allemaal zoentjes.
Even voordat ze haar bedje in zou stappen,
hoorde ze weer een harde bons. De spieren
va,n haar rechteroogje krompen een oogen
blik krampachtig samen... doch dan kwam
er opeens ontspanning in haar gezicht, glun
der lachend wipte ze onder de dekens.
Sla maar raak. hoor zolderraam, ik weet toch
wel, dat jij het bent, je maakt mij niet meer
bang!" riep ze.
Ze voelde zich ineens zoo moedig, dat ze
opstond en met een resoluut gebaar het licht
uitdeed. Maar toen ze, tastend, door de don
kere kamer naar haar bedje terugliep, klonk
daar opeens weer diezelfde slag. Ze hield ver
schrikt haar adem in... Nu het zoo donker
was, klonk die veel zwaarder, veel angsti
ger... 't Was wel het zolderraam, dat wist ze
maar je kon maar beter secuur zijn. En met
een haastig gebaar knipte ze het licht weer
ci 3,n.
De revue was nauwelijks ten einde toen
Lottie als eerste van de girls de gemeen
schappelijke kleedkamer binnenkwam.
„Diny, schiet gauw op. Ik heb een invitatie
voor je aangenomen."
„Voor mij? Hoe dat zoo?"
„Van Dalen is jarig en wil ons na afloop
van de voorstelling fuiven. Hij wacht buiten
op ons. Zijn wagen staat er al, de portier is
me komen waarschuwen."
„Maar ik ga liever niet mee. Lottie."
„Kind, wees niet zoo flauw. Het is een ver
zetje voor je en voor mij is het leuk als er
een derde bij is. Hij is anders zoo vervelend.^
„Ik ga toch liever naar huis, Lot heusch.
hield Diny vol.
„Zeg, stuur de boel nou niet in de war. Je
zult voor mij toch ook wel eens wat over heb
ben, zou ik denken."
„Ja, maar je weet... het kind..."
„Ach wat, Marry slaapt toch immers.
merkt er geen steek van of je om twaalf of
om één uur thuis komt en later wordt het
niet."
„Heb je het al afgesproken?"
„Ja, natuurlijk. Ik dacht je er een reuze-
pleizier mee te doen. We gaan fijn soupeeren.
Hou je van oesters? Ja, caviaar kan je ook
krijgen hooren! 't Komt er bij hem niet op
geld op aan. Willen we hem afzetten voor
Champie, wat denk je?"
„O, asjeblieft niet. Ik geef trouwens heele
maal niet om drank.
„Nou, maar vanavond doe je mee. voor een
enkele keer zal je d'r niet dood van ga*0'
'ben je mal!"
,,'kWou, dat je het niet gedaan had,
Lottie."
„Wat niet?"
„Beloven, dat ik meekwam. Kan je me niet
excuseeren?"
,,'k Denk er niet aan. Weet je waarom niet
Dat zal ik je nou eens precies vertellen.
heb ik een bedoeling bij. Ik heb in de Korte
Poten een schat van een bontjasje gewen-
.(Wordt vervolgd.)
