V isscherij
El
Zoo'n Migraine?
EIMELIJKE
Ruiteritcmdbcfi
ö,v-e,hqicJhl
Mussolini is boos!
21e
Agenda
DE
STRIJD
Rijkspostspaarbank
GERARDWORM
Postduivenvereniging
V-O-P-
P.D.V. „Het Noorden"
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voo
GERARD WORM
Vischafslag Den Helder
Burgerlijke Stand van Den Helder
door Michael Corvin
Licht op voor alle voertuigen
Kinderraadsels
Trekkingslijst
We zijn de vorige week wat te optimistisch
geweest, toen we schreven, dat Mussolini, op
stillen aandrang van Berlijn, er in toe
zou stemmen, de Italiaansche „vrijwilligers
(„moedwilligers" schreef ons dezer dagen een
medewerker), uit Spanje terug te roepen.
Mussolini schijnt, voor hij daartoe overgaat,
eerst de Italiaansche nederlaag bij Guadala-
jara, te willen wreken, en het is wel zeker,
dat wanneer hij kans zag nog meer „vrijwil
ligers" naar Spanje te zenden, hij die kans
niet voorbij zou laten gaan. Maar daarmee
riskeert de Duce een oorlog. En die prijs zal
hem toch wel te zwaar zijn.
Italië is boos op Engeland. De tegen
stand van Engeland bij den Abessijnschen
strijd, de afkeuring van Albion over de
inmenging in Spanje, is Mussolini een
voortdurende ergernis. Om daaraan uiting
te geven heeft Italië de correspondenten
der Italiaansche bladen te Londen, terug
geroepen en den invoer van Engelsche
bladen, met uitzondering van enkele, in
Italië verboden.
Mussolini heeft zich vergist als hij gemeend
heeft, dat deze daad ontsteltenis in Engeland
zou wekken. Engeland, dat sedert maanden
een doelbewuste politiek voert, heeft zich in
het geheel niet uit het veld laten slaan,
schenkt zelfs ternauwernood aandacht aan
de gril van Mussolini. De beste manier om
den dictator te straffen. Hij zal hierdoor tot
de ontdekking komen, dat hij zich door deze
daad alleen zelf in de vingers gesneden heeft,
want het kan de bedoeling van Italië niet
zijn, om Engeland tegen zich in het harnas te
jagen. En dezedaad moet dan ook uitslui
tend gezien worden als een onbeheerschte,
bedreven door een geërgerd potentaat, die
zich in zijn streven gedwarsboomd ziet.
De N.R.Crt. schreef naar aanleiding hiervan
gisterenavond o.m.:
Er was zeker voor Italië wel reden ge
weest de verbolgenheid jegens Engeland niet
al te zeer te demonstreeren. Vooral voor de
Midden-Europeesche kwestie is dit van be
lang, waar de betrokken landen voor de ver
zekering hunner veiligheid verlangend naar
Engeland opzien. Dat geldt vooral voor Oos
tenrijk, sinds Schuschnigg te Venetië zulke
klaarblijkelijk teleurstellende ervaringen heeft
opgedaan. Wat den leider der Oostenrijksche
legimisten voor eenige maanden te Londen
niet gelukt is, n.1. steun te vinden in Londen
ter bevordering van de Oostenrijksche onaf
hankelijkheid, gaat nu de staatssecretaris
voor buitenlandsche zaken Guido Schmidt
probeeren.
Mussolini zal zijn overhaaste daad nog wel
eens betreuren, maar het is niet gemakkelijk
voor een karakter als dat van den Duce om
fouten te erkennen en op een reeds ingesla
gen weg terug te keeren.
In den loop der maand April 1937 werd aan
bovengenoemd kantoor op spaarbankboekjes
ingelegd68.628.69
en terugbetaald108.340.22
Derhalve minder ingelegd dan
terugbetaald.39.711.53
Het aantal nieuw uitgegeven boekjes be
droeg 84.
KE ZERSTRAAf
HANDSCHOENEN EN
KOUSEN
Ik heb een huis, niet van mijn eigen,
Ik kon het nog zoo ver niet krijgen,
Ik heb een deur, dat snapt U wel,
Ik ben bezitter van een bel,
'k Heb ook een prima brievenbus,
In mijne deur gemaakt, en dus
Wordt daar van alles ingegooid,
Maar zooals nu, was het nog nooit.
Van alles stopt men er maar in
En men vraagt niet' is 't naar je zin?
Dat gaat hen heelemaal niets aan.
Men doet het maar, waar ligt dat aan?
Verkiezingen zijn weer in 't zicht,
Je wordt reusachtig ingelicht,
Wat men de laatste jaren deed,
Wordt ons verteld, en naar het heet,
Wordt nu de strijd reusachtig zwaar,
Dat is een feit, gelooft het maar.
Als 't niet zoo was, da's ook een zet,
Dan stond het toch niet op 't biljet.
Mijn brievenbus is heel geduldig.
En z." ontvangt ook heel onschuldig,
Hetgeen aan waarheid wordt bedreven,
En wat aan leugens (onzin) wordt geschreven.
Daarna bekijk ik die pamfletten,
Van alles kan men er opzetten,
Ik kijk door mijn verkiezingsbril,
Nog ben ik vrjj, 'k stem wie ik wil.
JAN MENS,
Mei 1937.
Zondag hield onze plaatselijke Postduiven
Vereeniging haar 3e wedvlucht vanaf Mons,
afstand 286 km. In concours waren 181 dui
ven. De vogels zouden om 8 uur in vrijheid
gesteld worden, doch wegens mist en regen
werden zij pas om 12 u. 5 in vrijheid gesteld
met ZiJV. wind en zwaar bewolkte lucht, bij
aankomst O.N.O.
De eerste prijsvliegende duif bereikte haar
hok om 4.27.41. De laatste en 37e duif om
5.4.56 uur.
De prijzen werden verdiend door de heeren:
A. Verhoef 1; M. de Boer 2, 18; P. Ham 3;
M. de Vroomen 4, 6; A. Koorn 7. 35; G. de
Wit 8, 11, 12, 19, 20, 22, 28, 32, 33, 36; J.
Bruin 9; H. v. d. Giessen 5, 10, 13, 27; W. de
Boer 14, 24, 26, 30, 37; C. Braun 15, 17; J.
Vullerup 16, 23; F. Minneboo 21; H. v. d. Wal
25; J. de Ruiter 29. 31; E. Stegers, C. de
Wit 34.
Bovengenoemde vereeniging hield Zondag
haar eerste wedvlucht van Dordrecht af. In
concours waren ruim 300 duiven. De duiven
werden om 8 uur in vrijheid gesteld met
N.N.W. wind. De eerste duif bereikte haar
hok om 9.59.33 en de laatste of wel de 20ste
om 10.8.25. De prijzen werden behaalt door
de Volgende leden: Buis 1, 2, 3, 4, 5, 6. 7;
De Leeuw 8, 9; Kos 10; G. Cup 11. 15; C. Bon-
tes 12; Zwigman 13; Pronk 14; Dirks 16, 19;
Schotting 17; Bontes 18; C. Koger 20.
LASTEN VOOR HET VISSCHERIJBEDRIJF
Van reederszijde wordt in het Dagblad voor
IJmuiden een artikel geschreven, waarin
sterk de nadruk wordt gelegd op de zware
lasten, die het visscherijbedryf momenteel
drukken.
Gewaarschuwd wordt tegen de voorstelling
gewekt door de cijfers der uitkomsten van
het bedrijf, dat dit bedrijf er beter voor zou
gaan staan, want, dat de hoogere uitgaven
van alle benoodigdheden voor het bedrijf deze
schijnbaar hoogere uitkomsten totaal ophef
fen.
Het staat er dus mee, zooals op de verga
dering van den Ned. Visschersbond ook aan
het licht kwam, dat de exploitatiekosten den
laatsten tijd ontstellend zijn vergroot, terwijl
er geen mogelijkheid schijnt te bestaan, dat
aan deze prijsopdrijving paal en perk zal
worden gesteld.
Gewezen wordt in het artikel hetgeen
België voor zijn vloot doet, aan de hand van
een artikel in De Telegraaf van 4 Mei 1937.
Inderdaad wordt tegenwoordig in België
veel gedaan tot uitbreiding van de visschers-
vloot. Van verschillende kanten hebben we
echter de vraag reeds hooren stellen of deze
snelle uitbreiding van de vloot niet spoedig
haar schaduwkant zal toonen, omdat België,
evenals ons land, zelf een beperkte afname
van visch kan hebben, zoodat men zich ook
daar meer op den export zal moeten gaan tóe-
leggen en men dan ook te kampen krijgt met
de belemmerende bepalingen van invoer in
andere landen.
De laatste dagen zijn de uitkomsten van
het trawlbedrijf trouwens niet zoo gunstig
meer als een poos geleden.
Verlaagde prijzen van de fijnvisch hebben
grooten invloed op de besommingen. Zaterdag
konden zoowel tong als tarbot bij lange na
den gulden niet halen. De scholprijzen blijven
echter nog wel een goed beeld toonen.
Er was een logger, die toch nog boven een
bedrag van 1500.— kon komen, hetgeen
voor dergelijke vaartuigen nog wel ruim
voldoende wordt geacht.
Deze vaartuigen hebben het voordeel boven
de trawlers, dat zij hun vangst lossen met
eigen personeel, terwijl de trawlers daarvoor
menschen (lossers) in dienst hebben te nemen
Dan ook profiteeren de bemanningen der
loggers van de aangebrachte puf, daar de
opbrengst geheel hun ten goede komt.
De exploitatie van de loggers is dus van
geheel anderen aard dan die van de trawlers
en we meenen, dat de treilloggers dan ook
meer tevreden zijn over de uitkomsten.
Alleen ligt voor deze vaartuigen thans ook
de dreiging van de vischmaat, die een einde
zal maken aan het aanvoeren van puf, waar
door dus vermoedelijk hun exploitatiecijfers
een sterk verhoogd beeld zullen gaan ver-
toonen.
Verhooging van de aalmaat van
25 op 30 c.M.
Zooals we al eerder berichtten, is er op de
agenda van de vergadering van de Hoofdaf-
deeling der Ned. Heide Maastchappij, Zoet-
watervisscherij, een vóorstel van de afd.
Geestmerambacht geplaatst om de aalmaat
vast te stellen op 30 c.M.
Eerst had men voor inleiding van dit punt
nog niemand aangewezen, maar nu heeft dr.
B. Havinga, hoofd van de Afdeeling kust-
rivier- en binnenvisscherijen zich bereid ver
klaard, om te spreken over de voordeelen van
verhooging van de maat op aal.
We schreven al eerder, dat van overheids
wege verhooging van de aalmaat wordt voor
gestaan, maar dat men aarzelt om in te grij
pen, omdat er zooveel benedenriviervisschers
thans hun bestaan hebben in de palingvis-
scherij, die in hoofdzaak bestaat uit de kleine
soort.
Toch vermoeden we, dat ook in deze krin
gen tenslotte zal worden ingezien, dat ver
hooging van de aalmaat wel minder visch zal
geven, maar dat de mindere vangst wordt ge
compenseerd door de grootere opbrengst van
de dikkere aal.
Met belangstelling blijven we dit vraagstuk
volgen en hopen er t.z.t. nog meer van te
vertellen.
en 25% zwd
arder dan de meeste andere.
KEIZERSTRAAT
FALCON EN BIG BEN
REGENJASSEN
Vischexport naar België.
Al sedert jaren bestaat de bepaling in Bel
gië, dat er slechts visch mag worden inge
voerd (en dan nog tot een bepaald kwantum)
van een minimummaat van 40 cm.
Voor onzen export was en is dat een fnui
kende bepaling, maar ook de importeurs daar
te lande klagen erover. Echter tot dusverre
zonder resultaat.
Nu en dan laat een vischhandelaar zijn
stem daartegen hooren in het Visscherijblad
voor Ostende. Zoo'n inzender is ook in het
laatste nummer in dien geest weer aan het
woord, en, zooals de Belgen dat nogal ge
peperd kunnen doen, wordt daarin het verwijt
gedaan, dat het de reeders in België zijn, die
verlaging van den maat tegenwerken.
De maatregel heeft echter tot het gevolg
gehad, dat vele kleinhandelaren, die met de
kleinere vischsoort uit Holland goede zaken
konden doen, thans grootendeels het bijltje er
bij moeten hebben neerleggen.
Ook daar hoort men het verwijt, dat de
visscherij in België niet in staat is voor vol
doenden vischaanvoer te zorgen, en dat de
kwaliteit bovendien van een te slecht ge
halte is.
Daarom wil men ook daar het contingent
van den invoer van buitenlandsche visch ver
hoogd zien.
Het is hetzelfde geluid als men hier te lande
hoort.
Er zijn de uiteenloopende belangen van ree
der en handel, die schijnbaar tegen elkaar
botsen. Ook daar weet men niet tot overeen
stemming te komen.
Toch moesten de belangen parallel loopen,
en dat zou het geval kunnen zijn, als men
voldoende vertrouwen in elkaar stelde en on
derling tot een accoord wist te komen.
Nu de stemmen in België al luider klinken
om de invoermaat van visch te stellen bene
den 40 cm, komt er misschien een moment,
dat de regeering daaraan oor zal verleenen.
Voor onze visscherij (en den handel) zou
dat van niet te onderschatten beteekenis wor
den, althans indien dan tevens het invoercon
tingent werd uitgebreid.
De paaiplaats van de Wadden-
haring ontdekt?
Volgens een bericht uit Harlingen aan „De
Telegraaf" zou dus de paaiplaats van de
haring zijn ontdekt en wel door visschers, die
bij het Zuidoosterrak kuilden en daar groote
hoeveelheden haring wegvischten.
De haring lag er, zoo heet het, dik op elkaar
en groote lagen kuit lagen op den zeebodem.
Het is te hopen, dat deze kuit goed zal
mogen gedijen, opdat niet, zooals verwacht
werd, de waddenharing eenmaal tot het ver
leden zal behooren, maar dat de toekomst
aan deze visch voor de visschers nog veel
voordeel zal mogen opleveren.
Is er eenmaal stabiliteit in de stroomen der
Waddenzee, dan is er kans, dat er rustige
hoekjes zich zullen vormen, waar de kuit tot
wasdom zal kunnen komen.
Dit hoopvol perspectief willen we nog niet
prijsgeven.
Dus weer een ellendige dag in het voor
uitzicht. Heusch niet noodig! Neem een
"AKKERTJE" en binnen 'n kwartier voelt
Ge U weer frisch en opgewekt en zijt Ge
Uw hoofdpijn kwijt. AKKER-CACHETS
helpen verrassend snel bij Hoofdpijn, Kies
pijn, Zenuwpijn, Rheumatiek, Griep. Per
12 stuks slechts 52 cent. Overal verkrijgbaar.
Natuurhistorisch Museum. Elke week;
eiken Woensdagmiddag van 3—5 uur, eiken
Zaterdagavond van 7—10 uur, den eersten
Woensdag van elke maand van 8—10 uur,
den eersten Zondag van elke maand van'
3—5 u.
Woensdag 12 Mei.
Casino, 8 u. Concert Ramblers V.A.R.A.
R. K. Volksbond, 8 u. R.K. Gfcemengd Koor.
Donderdag 13 Mei.
Bethelkerk, Julianapark. Zanguitvoering
Geref. Zangvereeniging „Halleluja".
Geref. Kerk, Julianapark, 8 u. Jubileum
concert Zangvereeniging „Halleluja".
10 Mei.
Aangebracht door korders:
Tongen p. kg 0.850.75
Slips 0.70—0.60
Schol le soort p. kist 6.205.70
Schol 2e soort 2.701.20
Schar 2.001.50
Door haringvisschers
Haring p. tal 2.801.80
Door garnalenvisschers:
Gekookte garnalen p. kg. „0.15
van 10 Mei 1937.
BEVALLEN: B. J. Schnitfink—Ris, d. A. C.
E. BlankevoortWebeling, z.
(5)
Maar in de laatste seconde beheerschte zij
zich met de uiterste inspanning. Dit was het
begin der proeven, waaraan haar zenuwen
onderworpen zouden worden en zij wilde niet
reeds dadelijk bij den allereerSten keer het
onderspit delven. In dit oogenblik nam Esther
zich voor haar zending vol te houden
zonder zich ook maar door het trillen van een
oog lid te verraden. Wat lag haar ook aan het
oordeel van deze menschen gelegen?
Toch hing er voor haar juist alles van af,
hield zij zichzelf voor. Alles, dat wil zeggen
veiligheid en onbevangenheid bij hen en haar
eigen succes. En zij glimlachte haar broer
toe. „Kan je het niet velen, dat men mij zoo
snel naar het buitenland zendt en aan mijn
bekwaamheid gelooft?" Haar moeder trachtte
zij te kalmeeren, door haar erop te wijzen,
dat het toch voor haar een voldoening moest
zijn haar dochter niet in de politiek, maar in
de voorname kringen te zien. Zij vond er
geen bezwaar in melding te maken van het
honorarium van zes duizend mark, dat echter
slechts moest dienen voor haar installatie te
Londen en voor haar verblijfkosten gedurende
de eerste paar weken; en zij genoot van den
triomph, dat zij hiermede het tweetal tot zwij
gen bracht.
Nu was er tot den volgenden dag nog veel
voor haar te doen. Gelukkig was haar garde
robe goed voorzien, zoodat zij slechts weinig
behoefde bij te koopen. Een gala-avondtoilet
zou zij dadelijk na haar aankomst in Londen
laten maken, maar voor koffers moest nu ge
zorgd worden. Esther dweepte met echte leder
waren, die zij als een groote luxe beschouwde
en die zij zich tot nu toe nog nooit veroorloofd
had. Maar nu ging zij naar de fijnste winkels
en kocht een garderobekoffer, twee elegante
suitcases, een complete reisnecessaire en alle
verdere voor de reis noodige kleinigheden.
De garderobekoffer moest nog denzelfden
dag gepakt en als ijlgoed verzonden worden,
maar haar verdere bagage kon zij in de
vliegmachine meenemen. Zij ging zelf haar
kaartje koopen en ontving van de Lufthansa
de boodschap, dat zij zich den volgenden dag
om half een in de Mauerstrasse moest ver
voegen, waar dan de auto gereed zou staan
om de passagiers naar het vliegveld te bren
gen. Hierna kwam z(j tot de ontdekking, dat
zij nog allerlei andere dingen noodig had en
daarmede beladen keerde zij naar huis terug.
Haar moeder en broer waren uitgegaan en
Esther was zoo vervuld van de voorpret en
zoo vol spanning in de verwachting van alles
wat nu spoedig zou komen, dat zij niet alleen
kon blijven. Zij wilde haar laatsten avond in
Berlijn aangenaam doorbrengen en belde daar.
om George Herdemerten op.
Terwijl zij op de aansluiting wachtte, lachte
zij zachtjes voor zich heen. Wat zou die goeie
George met zijn vreemden naam wel van haar
voorgenomen reis zeggen? Lieve hemel, zij
herinnerde zich, dat hij reeds op het gymna
sium, dat zij samen bezocht hadden, met trots
en pathos den oorsprong van zijn naam verkon
digd had. Hij zou een afstammeling van een
oud geslacht zijn uit de streek der Lunenbur-
ger Heide. Geen voorname familie, o, neen:
eenvoudige herders, bij wie steeds de zoon den
naam des vaders droeg, dus allen dien van hun
oudst bekenden, voorvader, die Herdenmartin
genoemd werd en welke naam door het spraak
gebruik tot Herdemerten was vervormd. Hij
placht dan om zich heen te kijken in de ver
wachting van een of andere bevestiging voor
zijn spraakgebruik-theorie, maar tot nu toe
had slechts alleen Esther op een gesprek over
namen en afstammingen met hem willen in
gaan. Nu studeerde George in de medicijnen,
om, zooals Esther het noemde, menschenslach.
ter te worden, hoewel hijzelf verklaarde, dat
het zijn eerzucht was het tot chirurg te bren
gen.
Zij ontmoeten elkander om de vijf of zes
dagen, keuvelden samen en maakten plannen
voor de toekomst. George beminde Esther met
een schroomvallige jongensliefde, die zij even
wel nauwelijks opmerkte. Maar zjjn rustige,
stille aard, zijn vermijden van alle overbodige
courtisie en dubbelzinnige hoffelijkheid, die zij
maar al te vaak van andere jongelui moest
verduren, maakten, dat ook zij op Herdemerten
gesteld was. Daarbij stelde zij groot belang in
de medicinale wetenschap en over psycho-
analystische vraagstukken, op welk terrein zij
beiden eigenlijk leeken waren, konden zij
heftige discussies voeren. Om kort te gaan,
George behoorde bij haar bestaan en toen zij
aan de aanstaande scheiding van hem dacht,
voelde zij even een kleinen, maar pijnlijken
steek.
Daar riep van het andere eind van den draad
een heldere, vroolijke stem „hallo". Het was
George en Esther maakte zich bekend. Zij
wilde dezen avond met hem uitgaan. Van den
anderen kant klonk een gejammer. Of zij dan
vergeten was, dat dj eerste voor de deur
stond? Zijn cheque... Maar zij wees alle be
zwaren af, zeide, dat zij vandaag geld had en
hem wilde fuiven. Tot hij eindelijk toestemde
en naar haar speciale wenschen vroeg. Als ont
moetingsplaats noemde zij een café in het
Westen. Vandaar zouden zjj naar een bioscoop
gaan en daarna in een klein wijnhu' soupee-
ren, om den avond te besluiten met een bezoek
aan de Esplanade, waar een bijzonder goed
orchest voor dansmuziek zorgde.
De tqd, dien Esthei nog overbleef, gebruikte
zij om alles, wat zij noodig dacht te hebben, in
haar nieuwe koffers te pakken, die reeds
thuisbezorgd waren. Daarna keek zij haar pa
pieren nog eens na en bevond alls in orde, den
pas, de degitimatie voo. de pers, den brief van
het Ministerie van Buitenlandsche Zaken, het
van Burg ontvangen adres van diens vriend
te Londen. Alleen moest er morgen nog ge
zorgd worden voor het Engeslche visum, maar
met behulp van de persafdeeling van het
ministerie zou dat vlug genoeg van stapel
loopen.
Heel op het laatst vond zij bij het scharre
len in haar bezittingen een klein automatisch
pistool, dat van haar vader geweest was. Een
oogenblik lang lokte het denkbeeld haar aan
dit wapen mee te nemen; als alleenreizende
vrouw kon zij aan allerlei onaangename moge
Dinsdag 11 Mei20.11 uur
Bij de opgave van de Kinderraadsels in ons
no. van Zaterdag r's een fout geslopen door
het aanbrengen van een verkeerde correctie-
regel
De 2e rij van het eerste raadsel moet zijn
een deeltje van den tijd, terwijl die regel
daarnaast (4e rij) moet vervallen.
der verloting van het Trainingsfonds der
H.F.C. „HELDER".
55
2
55
55
55
55
5!
•2,
O
O
O
O
p
O
O
O
V
CJ.'
O
rf
■e
3:
O
ct-
•a
R
(S:
O
CT
•8
3:
O
c-t-
CD
co
ca
S
1
395
15
1645
29
1499
43
1905
2
289
16
1237
30
2345
44
1509
3
2493
17
2223
31
956
45
299
4
2318
18
1157
32
2377
46
508
5
2290
19
895
33
1755
47
521
6
1054
20
577
34
2495
48
555
7
1821
21
535
35
1829
49
338
8
1374
22
2211
36
1700
50
1722
9
162
23
911
37
204
51
1245
10
1582
24
2470
38
339
52
938
11
1827
25
1657
39
240
53
652
12
1047
26
717
40
2364
54
562
13
169
27
1855
41
477
14
1596
28
970
42
363
Bovengenoemde prijzen zijn tegen overgave
van het betrokken lot te bekomen bij den heer
F. de Boer, Koningstraat 83 (Clublokaal
H.F.C. „Helder).
Prijzen welke op 22 Mei a.s. nog niet zijn
afgehaald, komen te behooren tot de ver
eeniging.
HERMAN NYPELS'
KLEDINGMAGAZIJNEN DEN HELDER
UITRUSTINGEN VOOR DE TROPEN
Witte Costumes 6.50-8.50-10.50
Vraagt prijscourant.
lijkheden bloot komen te staan. Maar toch legde
zij het pistool weer weg, want ook zonder het
onderzoek der douanen te vreezen, achtte zij
het practischer geen wapen bij zich te hebben.
Wat zij noodig had, was tegenwoordigheid van
geest, onder alle omstandigheden. Dat was
meer waard dan een pistool en een veel bruik
baarder verdedigingsmiddel. Zij keek op de
klok: het was tijd geworden om zich te ver-
Kleeden en te vertrekken. Buiten was het reeds
geheel donker en de lantaarns wierpen vaag
vervloeiende lichtkringen op het asphalt. Zij
liet een briefje achter met de mededeeling, dat
zij laat thuis zou komen en sloot de voordeur
met het eigenaardige gevoel, dat zy dit voor
een geruimen tijd voor het laatst deed.
Als gewoonlijk was de autobus vol en moet
zij staan. Uitgestegen liep zij den Kurfürsten-
damm over en trad zij door het schitterende
glazen portaal de hal van het café binnen. De
blauwe lucht ontnam haar aanvankelijk bijna
den adem. Enkele tonen van het orchest dron
gen tot haar door, woorden, geruisch, licht-
reflexen. Zjj keek om zich heen. Daar wenkte
al iemand van een tafeltje, dat gezellig afzon
derlijk in eennis stond. De wenkende kwam
ijling naar haar toe; George. Zij volgde hem
naar hun plaats en ging zitten, steeds nog
eenigszins beklemd.
Dadelijk nadat er iets besteld was, begon
Herdemerten te visschen naar wat er gebeurd
mocht zijn. Zij wist, dat het niet alleen nieuws
gierigheid was, maar dat er achter zijn jon
gensachtig gevraag een sterke en oprechte
deelname verscholen was. Zij keek hem aan
en zeide treurig, het gezicht reeds weder naai
de zaal gekeerd: „George, morgen ga ik op
reis ik moet plotseling weg." Zij zwee°.
Hij werd zenuwachtig.
„Esther, heb je... Maar, neen, dat is onzin
Wat is er gebeurd? Plotseling weg? Is dat
geld soms...?"
„O, neen," stelde zij haar vriend gerust.
„Het is doodonschuldig. Ik word door de
„Welt" naar Londen gestuurd om berichten
over de season te schrijven."
„Zoo." Hij herademde verlicht, werd vroo-
lijk, keek haar bewonderend aan en liet toen
plotseling het hoofd hangen.
„Wat is dat nu, George? Ben je dan heele
maal niet blij om mijn succes? Denk toch
eens aan: ik ben .pas vier weken bij het blad
en nu al deze reis..."
Droevig schudde hij het hoofd. „Vergeef
me, Esther, maar het kwam zoo onverwacht.
Ik heb hier zoo weinig menschen, tegenover
wie ik mij vrij kan uitspreken en nu ga
jij morgen al weg. Hoe lang denk je wel in
Londen te blijven?"
Zij vertelde hem, dat dat niet te bepalen
viel en voelde meteen weder dat vreemde
knagen, die ondefineerbare pijn. Zeker niet
lang en spoedig zou hij weder naar hartelust
met haar kunnen redetwisten. Of hij dan nog
altijd die circulatie der inwendige secreties
voor een bewezen feit zou houden?... Maar
een blik in George's oogen deed haar zwijgen.
Het verbitterde haar eenigszins, dat zij nu
dezen jongen over haar vertrek moest troos
ten, inplaats dat hij haar benijdde en trotsch
op haar was. Toen schaamde zij zich over
haar eigen gedachten en begon zij met alles
den draak te steken, als vijf, zes jaar ge
leden op het „hok". Daarna kon George geen
weerstand bieden en zij lachten elkaar weder-
keerig uit. De droevige stemming was over
wonnen en nu werd er ijverig beraadslaagd
waar zij wel heen zouden gaan. De keus viel
op een Amerikaansche gruwzame detectiven-
geschiedenis, een schitterend geslaagde draak
met veel griezeligheden en spanning en vol
heerlijk verwrongen moraal, over welke zy
beiden zich bij het zien van vele Amerikaan-
sche .ilms al dikwijls vroolijk gemaakt had
den. Zij braken op, namen logeplaatsen, die te
dicht bij het doek lagen en hen elke illusie
ontroofden en belandden daarna in de Espla
nade. Het moest champagne zijn. Daar had
Esther bepaald op gestaan. Zij keek met
schitterende oogen naar het gewoel der dan
sers n begon zich weder in droomerijen te
erliezen, tot er een heer voor haar boog en
haar ten dans noodigde. Zij schrok op en keek
terzijde. Was George weg? Maar neen, h(j
was juist de danslustige, die voor haar stond
en een oogenblik later zweefde zij tusschen de
paren in op het rythmus van den tango over
het gladde parket.
(Wordt vervolgd)
