Met den tooverstaf in onze büllenfcassen Naar buiten UtiM Afschaffing luchtrecht gaat a,s, Zaterdag in V ermakelijkheidsbelasting op K L M.-vluchfen Bedriegelijke bankbreuk DE EIMELUKE STRIJD Hoe tulpen blijvend van kleur ver anderen door röntgenbesfraling Motorrijder tegen boom gereden v';V O vim V ^yv'. yu Nationaal herstel en Mn Westerman HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 8 ct. en 25% zwaarder dan de meeste andere. door Michael Corvin De Nederla.nd.sche vereeniging tot bevordering der wetenschappelijke veredeling van siergewessen, te Amsterdam heeft ons een en ander medegedeeld omtrent de erfelijk heidsexperimenten met röntgen stralen bij tulpen. Wij laten deze mededeelingen hier voor onze lezers volgen. O.m. blijkt hoe groot de kans op verandering, althans bij een juiste doorvoering van den proef, is. Niet alleen het bloemblad ook het bladerloof ondergaat een gedaanteverwisseling. In 19% is de Amsterdamsche erfelijkheids onderzoeker Dr. W. E. de Mol met bestia- lingsproeven op tulpen begonnen an— kelijk zonder succes. In 19-8 kreeg hij ech ter medewerking van prof. Dr. J. van Eb- benhorst Tengbergen, die op zijn verzoek in het Röntgenlaboralorium aan de Univer- èitëit te Amsterdam béstralingen liet uit voeren, en van den heer R. C. Segers, direc teur van de -N.V. Gebr. Sepers, welke haar kweekerijen te Lisse heeft. De planten der 1928-bestraling zijn voor de vereeniging reeds oude bekenden. Daarbij beliooren o.a. de tientallen exemplaren van William Pitt, donkerrood met blauw hart, exemplaren, donkerrood met een „vlinder- hart" (blauw hart met witten rand; en fraaie rose exemplaren. Verder Roi dis- lande, lichter rose en rood van tint. En dan nog Eleonora, die licht violet is en gele meeldraden heeft verkregen. Van de resul taten van bestralingen in 1933 en 1934 kun nen o.a. genoemd worden de donkerder rose en roode Clara Butt, de lichter en donker der oranje, Dido. Voorts de Flamingo in drie soorten: lichter, donkerder en puntiger, en fraai gevlamd, de rooder en puntiger gewor den Generaal de Wet, de Generaal French, waarbij het hart zuiver wit is geworden in plaats van geel, de Herodiade, die lichter is geworden, en de minder rood bevattende en de witte Ibis. Tenslotte nog de fraaie regel matig gevlamde Valentin, die geen mazaik effect geeft en de getande Van der Neer. Bedenkt men hierbij, dat voor laatst genoemde proeven niet meer dan acht of zestien bollen van elke variëteit zijn ge bruikt, dan valt het eerst recht in het oog, hoe groot de kans op mutatie is, tenminste wanneer het experiment goed opgesteld en doorgevoerd wordt. Ook dê*loofbladèrèn óndergaan een metamorphose. De erfelijke verandering beperkt zich niet tot wijziging van bloem- kleur of bloemvorm. Evenzeer treft men veranderingen aan van blijven- den aard bij de loofbladeren (bont- bladigheid). Bij Generaal de Wet, He rodiade, Oranje, Nassau, Peach Blos som, Prins van Oostenrijk en Triumphator is dit verschijnsel op getreden op uiteenloopende manie ren: wit, geel, of geelgroen aan den rand of in het midden. Röntgenbestralingen in verband met erfe lijkheidsstudiën zijn de laatste jaren in ver scheidene landen genomen. Wanneer in het bijzonder de siergewassen worden bezien, dan treden drie ondei zoekers op den voor grond, nl. Goodspeed in Californië (sierta- bak), Stubbe in Duitschland ^leeuwenbek) en dr. de Mol in Nederland (hyacint en tulp). Bij de bolgewassen zijn het de knopmu- taties, welke op zoo verrassende wijze dooi de bestraling worden opgewekt en aan dr. de Mol komt de eer toe, de eerste en de meest in het oog loopende resultaten van deze speciale soort te hebben verkregen. Op de fiets en dannaar buiten, Wacht niet langer, 't is de tijd, 't Zonnetje schijnt door de ruiten, En de wereld is zoo wijd! Over bosschen, veld en weiden Hangt een fijne voorjaarsgeur. En nog prijkt er allerwegen Heel de frissche voorjaarskleur! 't Allerschoonst van deze dagen Gaat zoo snelzoo snel voorbij, Eens per jaar is t waarlijk lente, Alles is zoo licht en blij! Blijf niet langer overleggen, Zeg niet aarzelend: „Misschien Op de fiets en nu naar buiten, Want daar is iets schoons te zien. Door de lommerrijke lanen Glijden we onhoorbaar voort, Telkens is er langs de wegen Iets, wat heel ons hart bekoort, Prachtig zijn de vèr-gezichten Over 't goivend korenveld, 't Is of alles, sterk en innig, Ons iets heerlijk moois vertelt! Even uit het jachtend leven, Even met onszelf alleen, Met de levenskracht, de vreugde Als een rijkdom om ons heen, Dat is 't, wat den geest zal sterken Bij de zorgen van den dag, Dat brengt vaak in stille oogen Weer een opgeruimden lach! Op de fiets dus en naar buiten, Schouw genietend in het rond, En beluister eens het feestlied Van den vroegen morgenstond! Daar gaat langs de frissche velden 't Al, wat rijken zegen spreidt: Heel de wonderschoone weldaad Van een wonderschoonen tijd! Juni 1937. KROES (Nadruk verboden.) Het proces der kleurverandering. De wijziging van kleur gaat dikwijls lang zaam. Eerst verschijnt een kleine sector aan een bloemdekblad met gewijzigden kleur. Dan een bloemdekblad, dat half van kleur is veranderd. Volgend jaar een halve bloem, die de nieuwe tint vertoont. Eindelijk komt dan de geheele plant in de nieuwe kleur. Dit alles gaat natuurlijk alleen wanneer zich in den gemuteerden sector een jonge knop (klister) heeft ontwikkeld. Dr. de Mol heeft dit al jaren lang zoo voorgesteld en het is nauwkeurig uitgeko men. Het spreekt vanzelf, dat dergelijke knopvariaties materieele waarde en soms zeer groote vertegenwoordigen, wanneer de nieuwe kleur fraaier is dan de bestaan de. Onafhankelijk, hjeryan staat de weten schappelijke waarde van deze proeven. Het genoemde röntgenlaboratorium zal met de resultaten van deze zoo belangrijke ërfelijkheidsexperinient'en eenigen tijd op de wereldtentoonstelling .te. Parijs zijn vertegen woordigd. Ernstig gewond. Gisterochtend om tien uur stond de auto van den manufacturier W. L. uit Gilze Rijen ter hoogte van café „De Stad Parijs" te Huiten (gemeente Gilze Rijen) op den Til- burgschen weg, toen van den kant van Breda een personen-auto passeerde, bestuurd door den handelsreiziger II. E. Op hetzelfde moment naderde uit de richting Tilburg met groote- vaart de motorfietsrijder Weber uit clen Haag. Deze botste eerst tegen den auto van den heer E. en vloog vervolgens tegen een boom. Met een gebroken been en ernstige hoofdwonden, werd de heer W. naar het ziekenhuis te Tilburg overge bracht. Zoowel de auto als de motorfiets werden ernstig beschadigd. DE DRIE MUSKETIERS V i7: - ft 5o. u j JL 183. EEN STOFWOLK. Samen met Grimaud drukten de vier man nen nu met hun musketten tegen den muur. De steenklomp begon als een boom in den storm te zwaaien, raakte los en stortte met een luid geraas in de gracht. Een stofwolk dwarrelde omhoog. „Zouden ze allen dood zijn?" vroeg Athos, „Het schijnt zoo", antwoordde d'Artagnan, „Neen," zei Port hos, „daar hinken er nog een paar!" Inderdaad vluchtten drie, vier man, ge heel met modder en bloed bedekt in de richting van de stad. Alle anderen wanen buiten gevecht gesteld. 184. HET UUR IS VOORBIJI Athos keek nu op zijn horloge en zeide: „Heeren, nu zijn we juist een uur hier ge weest en hebben onze weddenschap ge wonnen. Maar we zullen nog een klein toegiftje geven want d'Artagnan moet ons nog over zijn idee vertellen, daar heeft hij nog geen gelegenheid voor gehad." Koelbloedig gingen de musketiers weer zitten om hun ontbijt te beëindigen. „Mijn idee?", zei d'Artagnan, „Ja, nu weet ik het weer. Ik reis naar Engeland en spreek met Buckingham." „Dat zul je wel laten," zei Athos koel. „Waarom niet? Heb ik het niet al eens eerder gedaan!" „Ja, maar toen waren we niet in oorlog, toen was Buckingham een bondgenoot en geen vijand. Wat jij van plan bent, is thans verraad!" d'Artagnan begreep wel, dat Athos gelijk had en zweeg dus. Heden zijn voor de laatste maal brieven en briefkaarten naar Indië verzonden, gefrankeerd met extra luchtrecht. Zaterdag, 5 Juni a.s. gaat de nieuwe rege ling in, zoodat zij die nu hun post voor In dië gereed maken met de nieuwe tarieven rekening moeten houden, n.1.: Brieven 12)4 cent voor elke 10 gram. Briefkaarten 10 cent Verzending geschiedt zonder meer met den luchtdienst AmsterdamBandoeng. Extra luchtrecht (boven de gewone por ten en rechten) blijft echter verschuldigd voor: Postwissels 10 cent overige stukken (drukwerken, akten, pakjes monsters) 50 cent voor elke 50 gram. Verzending met landmail of zeepost ge schiedt alleen nog indien zulks duidelijk op de stukken is aangegeven en wel tegen het volgende tarief: Brieven eerste 20 gram 12'A cent elke volgende 20 gram 7Vz cent Briefkaarten 5 cent Postbladen 6 cent Deoverige landmailtarieven zijn niet ge wijzigd. Het hoofdbestuur van het Verbond voor Nationaal Herstel heeft een schrijven ge richt tot Mr. Dr. W. M. Westerman, waarin verzocht wordt, in verband met zijn toetre ding tot de N.S.B., zijn zetel in den Haag- schen Gemeenteraad ter beschikking van het Verbond te stellen. Conflict tusschen K.L.M. en Rijs- wijkschen gemeenteraad. Naar aanleiding van het door den ge meenteraad v^n Rijswijk op 26 Januari 1937 genomen raadsbesluit tot heffing van ver makelijkheidsbelasting op passagiersrond vluchten, heeft de K.L.M. van haar voorne men om dergelijke vluchten gedurende 1937 over de residentie en omgeving uit te voe ren, afgezien. Thans heeft zij echter in overleg met het bestuur van de N.V. Exploitatie maatschap pij besloten voorloopig op haar standpunt terug te komen zoolang het bovenbedoelde raadsbesluit nog niet door de Kroon is goed gekeurd. De K.L.M. handhaaft dus ten vol le haar bezwaren tegen deze vermakelijk heidsbelasting daar zij die onvereenigbaar acht met het propagandistische karakter der passagiersrondvluchten en wanneer de Kfbon haar goedkeuring dan ook niet mocht onhouden, zal de gelegenheid tot het deelnemen aan de rondvluchten onmiddel lijk worden stopgezet. Valsche vordering bij curator, ingediend. Op last van den Officier van Justitie te Haarlem heeft de politie een 55-jarigen koopman en een 48-jarigen garagehouder gearresteerd, die zich hebben schuldig ge maakt aan bedriegelijke bankbreuk. De koopman, die failliet verklaard was, had met den garagehouder afgesproken, dat de ze bij den curator een vordering van 3.750 gulden zou indienen. Er werd een valsche acte opgemaakt om te kunnen bewijzen, dat de koopman dit geld van den garagehou der had geleend. De curator vertrouwde de zaak echter niet en mengde de politie in het geval. Bij onderzoek bleek, dat het hier een schijntransactie betrof, welke de beide mannen op touw hadden gezet om te pro- beeren bij het faillissement de gefingeerde vordering geheel of gedeeltelijk uitbetaald te krijgen. Beiden zijn in bewaring gesteld. v 23. Mersheim had de gewoonte Dongen sommige bijzonderheden uit de berichten van .zijn cor respondenten mee te deelen, als hij meende, dat zij zijn vriend in diens ressort van dienst konden zijn. Dongen van zijn kant gaf den hoofdredacteur vaak wenken om over bepaal de omstandigheden inlichtingen te laten in winnen, die men op de méést onverdachte wijze door bemiddeling der officieele persmen- schen kon verkrijgen. De politiek in het Ministerie zelf was den laatsten tijd een weinig tweedrachtig gewor den. De Engelsche invloed, sedert 1920 onver minderd sterk, stuitte in enkele opzichten op een hardnekkigen tegenstand. Men was er niet meer zoo geneigd als in de eerste na-oorlogs jaren zich geheel en al naar Engeland te schikken. De Amerikanen hadden aanneme lijke overeenkomsten met de industrie in Duitschland getroffen, geheimzinnige trans acties en overschrijvingen volgden, om vele Duitsche inrichtingen tegen elk ingrijpen te beveiligen en hen in zekeren zin te neutrali seeren. Een tijdlang had men met Moscou ge- eoquetteerd, later deed men het tegen Fran krijk de taktiek was onzeker en wisselvallig onder elk der talrijke kabinetten. Dongen behoorde tot een onlangs versterkte groep in het ministerie, die op een fond van een gelegenheidspolit.ek, van een taktiek van het uitspelen van den een tegen der ander, de souvereiniteit en de vrijheid van handelen van Duitschland wilde verzekeren en vèrgrooten. Hij was het geweest, die Mersheim voorstelde een bijzonderen correspondent naar Londen te zenden om de conspiratie van de Britsche che mische industrie met de kolenmijnen tegen Duitschland te ontsluieren. Toen Mersheim hem nu het bericht en de foto's van juffrouw Raleigh bracht, meende hij zijn vriend met diens medewerkster geluk te wenschen. Zelf had hij reeds een slechte opname van den jongsten Patterson in zijn archief. Daar Esther over de herkomst der foto's niets geschreven had, hield hij het voor over bodig daaromtrent in Mersheim's tegenwoor digheid vermoedens te uiten. Het was Dongen duidelijk, dat zij met menschen in aanraking gekomen moest zijn, in de latere berichten, die Mersheim hem zou breneen, aanknoopings- punten te zullen vinden, die hem wel zouden onth"'len, wie er hier in het spel waren. Op zijn vraag, of de jongedame ook bereid gevonden zou worden om rechtstreeks in den dienst der Afdeeling N te treden, achtte Mers heim zich verplicht uit Esthers naam te bedan- kenen in ieder geval was het uitgesloten, dat evtueel door zijn bemiddeling een ontmoeting of iets dergelijks af™esproken kon worden. Dongen lachte zijn opgewonden vriend eens toe en beloofde, dat hij alle stappen, die hem nuttig of noodig zouden schijnen, zelf en zonder hulp zou doen. Na Mersheims vertrek had hij tamelijk ont moedigd de lijst van zijn menschen in Enge land nog eens doorgekeken. Hij kor het er niet op wagen iemand op Esthers spoor te zetten om vast te stellen met wie zij omging. De verdenking, die hij had en die in een zeer bepaalde richting ging, zou hem dienen om in geval van noodzakelijkheid na haar terugkeer een zekeren druk op juffrouw Raleigh uit te oefenen. Hij wist, dat Mersheim, indien hij hem zijn vermoeden mogelijk al had kunnen bevestigen, daar toch maa, moeilijk toe te bewegen zou zijn. Hij kende de vaak groote prik! elbaarheid van zijn vriend, zoodra het om informaties te doen was, die naar diens opvatting kwesties van persoonlijken aard be troffen. Zoo bleef hem dus niets anders over dan verdere berichten af te wachten en daar zijn conclusies uit te trekken. Tegenover Mers heim had hij revanche gegeven door een ar- beidsleider, die zijn groep hinderlijk was, door m Jdel van indiscreties omtrent diens betrek kingen tot het Ministerie van Binnenlandsche Za' aan hem over televeren, waarop de hoofdredacteur vertrokken was met de ge lukkige zekerheid een groote corruptie-affaire aan het licht te kunnen brengen en waarbij hij zijn eigen onomkoopbaarheid en objectivi teit ook aan bevriende partijen onweerlegbaar kon ten toon spreiden. Dongen liet de portretten dadelijk fotogra feeren, om de afdrukken ten spoedigste aan de grenskantoren en aan een reeks agenten in het binnenland te laten uitdeelen. George Herdemerten was reeds bijna een half jaar geleden in kennis gekomen met Tsun Kayi, een Japansch student. De Japan- nees, onervaren in de dingen der Duitsche samenleving, had dezt vriendschap gezocht en F- dermerten was blij hem van dienst te kunnen zijn. Tsun Kayi zag er ouder uit, dan hij eigenlijk kon zijn en het duurde lang voor hij zijn ondoordringbaarheid tegenover Her demerten aflegde en hem toevertrouwde, dat de chirurgie hem toch niet zoo bevredigde, als hij eerst verwacht had. Maar hij was bang hij glimlachte zijn vreemden, kouden Japanneeschen glimlach om geheel alleen een ander terrein der wetenschap te gaan be treden. Hij had George in deze laatste maan den zeer leeren waardeeren en nu wilde hij hem een voorstel doen. En toen had de Japannees het plan ont wikkeld zich op de bacteriologie te gaan toe leggen. Hij was gelukkigerwijze in staat alle noodzakelijke technische hulpmiddelen aan te schaffen. Men zou voorloopig te Berlijn blij ven, maar dan later verschilende universitei ten bezoeken, om de studies voort te zetten. In he bijzonder de bestrijding van besmette lijke ziekten epi- en endemieën hun oorzaken, het navorschen van nog onbekende phaenomenen, dat alles interesseerde hem buitengewoon, en hij bood George aan met hem samen het doctoraal en het staatsexa men te halen. George aarzelde. Hij had zich reeds een beeld van zijn toekomst gevormd, dat nu jammerlijk in duigen dreigde te vallen. Maar toen speelde de Japannees zijn steikste troef uit. Hij kon George garandeeren, dat hij een vaste en zeer hoog betaalde betrekking als bacterioloog in JaDan kon krijgen, zoodra zijn studiën voltooid zouden zijn. Wat dit voor George beteekende, behoefde hij wel niet te zeggen. Een staatsbetrekking in Japan opende later alle universiteiten en wetenschappelijke instituten in Duitschland voor hem. Tsun Kayi legde een ongewonen ijver aan den dag om Herdermerten te overreden. George wankelde eenige dagen, maar gaf toen, na een herhaalde verzekering van den Japan nees, dat hij voor al het verdere zorgen zou toe en was van dat oogenblik af besloten bacterioloog te worden. Zijn ouders waren ge makkelijk tc overtuigen, dat hij op deze wijze betere vooruitzichten had en Tsun Kayi toonde zich zoo verheugd, dat zijn Aziatische kalmte hem geheel verliet. George had op zijn verzoek aan niemand iets over de bijzondere omstandigheden me degedeeld, onder welke hij het besluit om zich op een andere studie te gaan toeleggen had genomen. De brief aan Esther was hem zeer zwaar gevallen. Hij had nog nooit iets ge heim gehouden, zoolang zij vrienden geweest waren en Esther's antwoord bracht hem in hrLSa°° verlegenheid. Zij schreef, dat zijn brief haar een teleurstelling geweest was en a zij aanspraak kon maken op het recht dit hij zaken, die hem zoozeer ter harte gin- te "daM-ni hn r m°eSt, mededeelen- Zij verwacht te dat hij in zijn volgenden brief uitvoerig zou schrijven, wat hem ertoe gebracht had" van gedachten te veranderen. Hij las den brief vele malen door en besloot ondanks het verzoek van Tsun Kayi, alles aan Esther te vertellen. Dien ochtend had hij Hans Raleigh, Es- tehr's broer, gezien en was van het uiterlijk van de commies geschrokken. Door Esther kenden zij elkander, maar slechts oppervlak kig. Bij de twee of drie ontmoetingen, die zij gehad hadden, had Hans zich hoogmoedig en afwijzend gedragen, zoodat George geen aanleiding vond zich nader met hem bezig I® houden. De ambtenaar, die steeds veel waar de aan correcte kleeding en stramme militaire houding gehecht had, was nu de huizen langs geslopen, alsof hij niet openlijk gebruik van het trottoir durfde maken. Hij zag er ver waarloosd uit en voorzoover George zijn ge" zicht te zien kon krijgen, scheen het vervallen en slap. Daar Hans Raleigh hem niet op- merkte, liep George door zonder den broer van zijn vriendin aan te spreken, maar hg besloot Esther over deze ontmoeting te schrijven. Hoe dichter de avónd naderde, hoe onrus tiger Esther werd. De beide laatste dagen wa ren omgevlogen en zij wa3 nauwelijks in ataa geweest zich om iets anders dan om het ge reed komen van haar toilet te bekommeren, waarvoor zij urenlang bij de naaister had moe ten zitten. De schoone Ray Jeffers had zg slechts eenmaal kort gezien en daarbij den indruk opgedaan, dat haar mislukte bezoek bij Zagainoff haar humeur niet weinig be' dorven had. Ray had naast gehad en beweerd, dat Esther haar veronachtzaamde, en in den zelfden adem gezegd, dat zij de handen vol had met voorbereidselen voor de reis. Zij zou den over een paar dagen naar het Continent vertrekken. Esther herademde, toen mevrouw Jeffers weggeruischt was. Ook Jury had het te druk gehad, dan dat zij elkander meer dan af en toe een paar minuten hadden kunnen spreken. w (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 2