Maandag 14 Juni 1937 Heldersche Courant Tweede Blad „Neen, zegt de voorzitter van de Heldersche Visschersvereeniging Samenwerking„maar autoriteitenmaak dan onze handen los die gij gebonden hebt!" Ondergang als visschersplaats? Zaterdagmiddag heeft, in de bovenzaal van het Alg Militair Tehuis, Spoorstraat, een be langrijke visschersvergadering plaats gehad, uitgeschreven door de Heldersche visschers vereeniging „Samenwerking". Deze vergade- riing werd door verschillende autoriteiten be zocht. Als vertegenwoordiger van den Minis ter van Landbouw en Visscherij en van den secretaris-generaal van dat departement, werd de vergadering bijgewoond door den heer Vroolijk, directeur van het Verkoopkantoor voor Garnalen, te Den Haag. Voorts was aanwezig Mr. J. H. Kiewiet de Jonge, voor zitter van de Visscherij-Centrale te 's-Gra- venhage, onze burgemeester, de heer G. Rit meester, de wethouders W. de Boer en P. Smits, verschillende leden van de Economi sche Commissie en van het Departement van Nijverheid en Handel voor Den Helder en Omstreken, de raadsleden Meijer (V.D.), Uit hol (Nat. Herstel) en v. Zwijndrecht (C.H.), de heer Bandsma, directeur Maatsch. Hulp betoon; de marktmeester en betaalmeester van den Vischafslag, vischhandelaren en leden van „Samenwerking". De garnalenvisscherij. De heer Stevenson, voorzitter van de vereeniging, hield een belangrijk referaat over bovengenoemd onderwerp, waarbij hij uitvoe rig stilstond bij den droeven gang van zaken in het geheele visschersbedrijf en wees op den ernstigen toestand, die, mits er geen veran dering kwam, den ondergang van de vis scherij voor onze stad beteekende. In verband met de belangrijkheid van het onderwerp, staan we er wat uitvoerig brj stil. De achteruitgang van de garnalenvis scherij en de funeste beteekenis daarvan voor Den Helder, zijn de reden, waarom we besloten deze belangrijke zaken in een vergadering te bespreken, zoo zeide de heer Stevenson. Terwille van een volledig overzicht moeten we eenige jaren teruggaan. Want garnalen visscherij is hier altijd geweest! Een visscherij van beteekenis. Deze tak van visscherij werd op de reede van Texel en de wateren daaromheen, uitgeoefend door Texelsche en Heldersche visschers en me nigmaal werd met deze visscherij een besom ming van beteekenis gemaakt. De eigenaars van de Texelsche kotters spreken zelfs nog wel van de ruime verdiensten, die ze vroeger van de garnalenvisscherij hadden. Wanneer men de officieele omzetcijfers van den Hel- derschen afslag van eenige jaren geleden ziet, krijgt men een juist beeld van de groote be teekenis van de garnalenvisscherij voor onze stad. Het visschersbedrijf in Den Helder is steeds een gemengd bedrijf geweest, d.w.z., dat met dezelfde soort van schepen diverse takken van visscherij werden uitgeoefend: de trawlvissche- rij, de garnalenvisscherij, de visscherij op bot, sardijn, haring en ansjovis. Naar den tijd van het jaar, of naar de gel delijke uitkomst besloot schipper en beman ning, welke tak van visscherij zij wilden uit oefenen. In najaar, wintermaanden en voorjaar, wanneer perioden van stormweer het naar buiten trekken van de visschersvloot dikwijls verhinderde, werd door de geheele vloot een bestaan verworven met de garnalenvisscherij, ja, de bewijzen liggen er, dat door de uitoefe ning van de garnalenvisscherij in vele ge vallen betere, rijkere besommingen werden gemaakt, dan in de zomermaanden met de trawlvisscherij (korvisscherij). In die jaren viel de garnalenvisscherij in tweeën uiteen: 1. de visscherij op zoute garnalen. 2. de visscherij op flauwe garnalen. De visscherij op levende garnalen was in dien tijd van geen beteekenis. Daarvoor zorg den de visschersplaatsen rond de Zuiderzee. De voorziening van levende garnalen voor Amsterdam geschiedde grootendeels door Volendam. De nadeelige gevolgen der afsluiting. De dijklegging door de Zuiderzee heeft voor de visscherij buitengewoon nadeelige gevol gen gehad. Door die deklegging werd het o.m. Volen dam onmogelijk gemaakt Amsterdam van levende garnalen te voorzien. Den Helder kon die taak overnemen. Op initiatief van Wethouder De Boer werden proefleveringen levende garnalen naar sterdam verzonden, met uitnemend resultaat. Ook verder bleek gemeentelijke bemoeiing noodzakelijk: le door het misbruik maken van hun machtspositie door de grossiers in levende garnalen in Amsterdam. 2e. Door den naijver van de visschers onder ling. Het tweede bezwaar, de onderlinge naijver, Was gelukkig spoedig te overwinnen. De machtspositie van de grossiers. Het eerstgenoemde bezwaar: de tegenwer king van de grossiers in levende garn was minder eenvoudig. De machtspositie van een kleine groep grossiers op de Amsterdamsche markt bleek wel zoo groot, dat de Heldersche handelaren tenslotte geen interesse meer voor de levende garnalen hadden, daar ze er geld bij moesten leggen. Dan greep het bestuur van ..Samenwerking in, dat daarbij kon rekenen op de medewer king van Gemeentebestuur en den Wethouder. Alles werd er op gezet om deze taak. Den Helder leverancier van levende garnalen aan Amsterdam, te verwezenlijken. De gemeente helpt. De hoop, dat eerlang andere tijden zouden aanbreken en de beteekenis van de visscherij voor nevenbedrijven, voor handelaren, voor leveranciers, voor venters, naar waarde schat tend, voteerde de Gemeente jaarlijks bedra gen van omstreeks 25.000, om dit visschers bedrijf in stand te houden, welke bedragen de Gemeente uit eigen middelen moest opbren gen, daar voor dezen visscherssteun geen te gemoetkoming van het Rijk werd ontvangen. Spr. wijst nog op de propaganda voor de Heldersche garnalenvisscherij gevoerd op de groote tentoonstelling „Remavi". De oprichting van de Vissch erjjeentrale. Inmiddels waren de crisisgevolgen voor de visscherij in het algemeen zoo nijpend geworden, dat de Regeering besloot tot de stichting van de Ned. Visscherij-centrale, een lichaam, dat door ordenend en rege lend optreden zou trachten den visschers een bestaan te verzekeren. Vol vertrouwen hebben toen de Wethouder en de Voorzitter van „Samenwerking", welke laatste inmiddels in de Visscherij-centrale werd benoemd, met dit lichaam medege werkt om iets ten goede voor de visschers te kunnen bereiken. Helaas kwamen beiden tot de bittere ont goocheling, dat het met de garnalenvisscherij er niet beter op werd. Alle besprekingen op de Visscherij-centrale ten spijt, werd de toe stand hoe langer hoe slechter. IJmuiden als concurrent. In dien tijd begon IJmuiden als concurrent van Den Helder op te treden. Weliswaar vischten te IJmuiden eerlang een tweetal bedrijven op levende garnalen, maar langzamerhand kwamen er daar meer dere, mede tot de visscherij op levende gar nalen beïnvloed door de Amsterdamsche gros siers, die het verzet van Den Helder tegen hun minder oorbare practijken niet konden vergeten en uit wraak hoe langer hoe meer levende garnalen uit IJmuiden betrokken. Oneerlijke practijken. De wandaden, die zich daarbij voor deden en reglementen van de Visscherij- centrale waren weldra oorzaak, dat schier de heele Heldersche vloot aan den steiger kon blijven liggen, daar hier de hand ge houden werd aan hetgeen de Centrale voorschreef, terwijl in IJmuiden door re tourcommissies en andere fraaiigheden, als overlossen boven het bepaalde kwan tum en het eischen van vollere litten een oneerlijke concurrentie steeds meer in de hand werd gewerkt. Meen niet. dat daartegen van de zijde van Den Helder geen stelling werd genomen. Wethouder De Boer stelt een rege ling voor. Omstreeks dien tijd begaf Wethouder zich naar de Centrale en stelde aan den Voorzitter en den inmiddels benoemden Directeur voor een aparte regeling te maken voor de leven de garnalen onder zijn voorzitterschap, welke regeling soepel zou kunnen werken en geen onkosten zou vergen. Dit plan. dat alleszins waard was geweest geprobeerd te worden, daar het zeker goede resultaten zou hebben opgeleverd, kon echter geen ganade vinden bij de bewindhebbers van de Centrale, die in middels het plan hadden tot de stichting van het Verkoopkantoor voor garnalen over te gaan. Heel de visscherij op en de handel in gar nalen werd daarmede in dat lichaam gecon centreerd. De gevolgen van de tot standko- ming van dit verkoopkantoor zijn voor de vis scherij op levende garnalen in Den Helder nadetelig gebleken, waoar langzamerhand hoe langer hoe meer IJmuiden de aan voerplaats van garnalen werd, zelfs niet alleen van leven de garnalen, maar evenzeer van gekookte. Alles tevergeefs Zoo kon het gebeuren, dat de Heldersche markt voor levende garnalen moest wor den gesloten en dat alleen maar de vis scherij op garnalen kon worden uitge oefend, wanneer de grossiers het goed vonden, daar eens te hooi en te gras een bestellinkje te plaatsen, tegen den mini mum prijs van 1.25, om deze garnalen dan in Amsterdam tegen 3,te laten. In IJmuiden wordt steeds een hoogeren prijs gegeven, door de onderlinge concurrentie tus- schen de grossiers en uit nijd tegen de venters, die als grossiers optreden en die de anderen er probeeren uit te werken. Ja, het is zelfs zoo sterk, dat de verliesposten, door tegen elkaar op te bieden, door de winst op de Hel dersche garnalen wordt goedgemaakt. Mogelijk zou de niet-ingewijde uit het gere leveerde meenen te moeten opmaken, dat de Visscherjj -Centrale en het verkoopkantoor totaal niets deden, of alles verkeerd deden. Neen. het is allerminst de bedoeling dat hier naar voren te brengen. Al moet uit het vorenstaande geconcludeerd worden, dat al thans in 't beginstadium, ondanks alle vriend schappelijke ontvangst en alle bereidwilligheid om rapporten en bescheiden in ontvangst te nemen, er fouten worden gemaakt. Maar eyenzeer werd er ernstig naar ge streefd om voor de visschers iets ten goede te bereken. Dit moge blijken uit het vaststel len van minimum-prijzen, van tax-indeeling, van vergoeding van bestelde garnalen, die niet werden afgenomen, enz. Deze maatregelen, hoe goed ook bedoeld, brachten geen bestaan voor de visschers. De export van garnalen schrompelde meer en meer in, het afzetgebied buitenlands werd steeds beperkter en er kwam met minimum prijzen en taxregeling geen brood voor de visschers. De Minister besluit financieel te steunen. Toen dit bleek, besloot Zjjne Excel lentie de Minister van Landbouw en Vis- scherjj het visschersbedrijf financieel te steunen. Met welk een vreugde werd deze mededee- ling van den Minister begroet op de voorlaat ste jaarvergadering van den Ned. Visschers- bond, waar Zijne Excellentie na de toespraak van den voorzitter: „Met leege handen", zeide niet met leege handen te komen, maar dat van zijn Departement zou uitgaan een be drijfssteun. Deze is dan ook gekomen en we zjjn er dankbaar voor, ofschoon we ons tot op heden niet kunnnen losmaken van de gedachte, waarom deze steun zóó moest komen. Zoowel van de zijde van den wethouder van de vis scherij als van den voorzitter van den Ned. Visschersbond, was meerdere malen aange drongen op een aanvullenden steun. Gelukkig prijzen we den visschers te Den Helder, die in de moeilijke tijden door het Gemeentebestuur geholpen werden en waar zoowel de knechts als de schippers gesteund werden, in tegenstelling met andere plaatsen, waar dit niet het geval was. 1 r Nog voldoet de crisisteun niet? Wanneer thans blijkt, dat crisissteun niet voldoende helpt, zien we slechts één uitweg en wel sociale steun! Het is jammer, dat het nog niet gelukt is, de Fransche regeering er van te doordringen, dat België ten onrechte een tweemaal zoo groot invoercontingent voor garnalen toege wezen krijgt dan ons land. Nederland heeft daar recht op. Er moet propaganda gemaakt worden! Wat de flauw-gekookte garnalen betrèft, zal ook voor Den Helder propaganda moeten worden gevoerd om afzetgebied te verkrijgen. De propaganda in Groningen bleek een succes. Welnu, dan ook ernstig gestreefd propaganda te voeren voor de Heldersche garnaal, waar van de tentoonstelling „Remavi" bewezen heeft, dat het een gewild artikel is, mits in zoo versch mogelijken toestand onder het pu bliek gebracht. Evenzeer was voor de ge kookte garnalen een pellerij in Den Helder een gebiedende eisch. Bovendien achten we voor de gekookte garnalen verdere mogelijk heden wel aanwezig, mits we verzekerd kun nen zijn van de medewerking der autoriteiten en de Regeeringslichamen. Waarom hier geen garnalendrogerjj Nogmaals wijs ik er hier op, dat, waar in alle plaatsen langs de kust waar garnalen worden gevangen, een garnalendrogerij be staat, men in Den Helder daarvan gespeend is, terwijl het bekend is, dat daartoe wel ini tiatief genomen zou worden, mits er een hoekje grond te verkrijgen zou zijn. Voor de visschers is het van belang, vooral in een tijd, waarin de afzet van consumptiegarnalen zoo beperkt is, te kunnen visschen voor een drogerij. Voor de levende garnalen ligt de zaak echter niet aan crisisverschijnselen. De Hel dersche garnaal kan in behoorlijken toestand worden gevischt. Bij voldoend strenge keur, niet alleen op het leven, maar evenzeer op de groote en bij hartelijke medewerking van de visschers, kan een product worden geleverd, dat de concurrentie met elke andere garnaal kan doorstaan. De kleinhandelaren verzekerden ons, dat ze het goede Heldersche product gaarne willen uitventen en dat daaraan dan een stukje brood te verdienen is. Wanneer we ze d i e dus verkoopen, hebben we geen grossiers meer noodig. In het jaar, dat we een eigen regeling hadden, konden gemakkelijk 500600 lit per dag in Amster dam worden geplaatst in het seizoen. Het is hier dus niet een kwestie van ach teruitgang van afzetgebied. De garnalen zijn er! Het afzetgebied is er, want Amsterdam kan meer garnalen gebruiken, dan er verleden jaar zijn aangevoerd. De venters willen de garnalen uitventen, wanneer ze goed en levend worden aange bracht en dat kan! Verleden jaar is in den midzomer met een proefzending nog bewezen, dat dit kan en dat ze, mits de visschers des nachts om 3 k 4 uur binnenkomen en dan eerst hun garnalen in de litten scheppen, deze kunnen wedijveren met elke andere garnaal. Een wantoestand. Dan is het onbegrijpelijk, dat een vier tal grossiers in levende garnalen de po sitie in Amsterdam zoodanig beheerschen, dat een geheele visschersvloot werkloos aan den steiger moet blijven, dat venters onvoldoende garnalen krijgen, tegen ab surd hooge prijzen, waaraan geen daggeld te verdienen is, dat dit aantal heeren kan voorschrijven, zooveel garnalen op de markt en niet meer, dat ze de garnalen van IJmuiden halen en die van Den Hel der niet willen hebben. Dan is het onbegrijpelijk, dat er onder deze grossiers zijn, die van Regeeringsgeld, hun als handelscrediet verleend, zoodanig misbruik maken, dat ze een heele visschersbevolking het brood uit den mond stooten en een cate gorie van venters verhindert .1 een bestaantje te verwerven, zoodat dezen eveneens met Re geeringsgeld (Zuiderzeesteun) in het leven moeten worden gehouden. Hoe is het mogelijk, dat zulke toestanden kunnen groeien? Dat komt omdat het Verkookantoor voor garnalen alle macht in handen heeft, zoo dat èn de wethouder van de visscherij èn de voorzitter van „Samenwerking" totaAl mach teloos staan tegenover de practijken van de grossiers. Er is van krachtdadig optreden, zooals vroeger tegen deze heeren geen sprake meer, de grossiers vreezen hen niet meer, immers, ze mogen toch niets meer doen. De werkers, de strijders van voorheen, zjjn adviseurs geworden, /.onder eenige macht om in te grijpen, indien het noodig is. En het Verkoopkantoor kan de stroppen betalen Maar heeft dit Verkoopkantoor dan geen macht? Of te kort macht? Is dit Verkoopkantoor dan niet tot stand gekomen om door ordenend en regelend op treden den visschers zoo mogelijk een bestaan te verzekeren? Waarom roept dit Verkoop kantoor den machtswellustelingen, die de grossiers blijken te zijn, niet een krachtig halt toe En als de macht daartoe ontbreekt en het Verkoopkantoor aan den ergerlijken toestand van heden, dat de Helersche garnalen met opzet geboycot worden, niets kan doen, welnu, laat dan toe, dat de visschers zelf middels hun vereeniging en gesteund door het Ge meentebestuur opnieuw den strijd aanbinden terwille van hun sober bestaan! Maar, autoriteiten, maakt dan onze handen los, die gjj gebonden hebt! Den Helder dreigt als visschersplaats ten onder te gaan! Maar dat behoeft niet! Dat willen we niet! We willen er hard en eerlijk voor werken! Geeft ons dan bewegingsvrijheid om het ver loren terrein te herwinnen. Een foute methode. We hooren de opmerking maken: Een deel der Heldersche vloot vaart toch in IJmuiden en voert daar levende garnalen aan! Inderdaad, maar daarmede zijn we niet ge red. Integendeel. Het is voor Den Helder als visschersplaats geen voordeel, maar een strop, dat enkele botters in IJmuiden aanvoeren. Ook al hebben die een bestaan, dan nog kunnen we ons met dezen gang van zaken niet vereenigen. We hebben erin toegestemd, dat eenige schepen op verzoek van het Ver koopkanfoor naar IJmuiden gingen ,maar de stok stond achter de deur. Kwamen ze niet, dan zouden andere vaartuigen tot de vis scherij op levende garnalen te IJmuiden wor den toegelaten en dan werd alles van Den Helder eruit gewerkt! De medewerking om er schepen heen te zenden, betreuren we thans. Immers, dit heeft ten gevolge gehad, dat Den Helder als aan- voerplaats van levende garnalen ophield te bestaan. Hét heeft geen voordeel als slechts enkele Heldersche visschers in IJmuiden een bestaan hebben. Dat geeft de rest van de vloot nog geen brood. Bovendien brengt het voor Den Helder nadeel. De gevangen bijvisch wordt eveneens in de IJmuider hal verkocht en daarvan blijven venters en handelaars in Den Helder verstoken. Hoe grooter aanvoer in IJmuiden, hoe slechter aanvoer hier, tenge volge waarvan venters en handelaars dikwijls een te kort aan visch moeten constateeren. Bovendien is nu de afzet van garnalen uit Den Helder geheel verdwenen, de markt is gesloten, bestellingen worden niet meer ge daan. En wat moeten dan straks de vletten, die op garnalen visschen en niets anders kunnen doen? Aan den steiger blijven liggen en van den steun van Maatschappelijk Hulp betoon leven, terwijl ze een goed product aan den wal kunnen zetten? Andere visscherij kunnen ze niet uitoefenen. De haringvisscherij was van dit jaar reeds een strop, bot wordt er niet meer voldoende gevangen en garnalen zouden niet meer aan Amsterdam te leveren zijn. We moeten weer naar Amsterdam. Uit dit alles blijkt, dat Den Helder weer gelegenheid moet verkrijgen zijn garnalen, gevischt door de Heldersche schepen, naar het groote afzetgebied Am sterdam te vervoeren. Ernstige pogingen daartoe zullen onverwijld worden aangewend. We willen de hand aan den ploeg slaan, zoowel de visschers zelf, als hun vereeniging, en we zijn zeker van de hulp van het Gemeentebestuur. Maar we kunnen momenteel niets doen zonder toestemming van de Visscherijcentrale en het Verkoopkantoor voor garnalen. Aanpassen moeten we wel bij de gewijzigde omstandigheden, welke omstandigheden hier niet alleen zijn crisisgevolgen, maar mede veroorzaakt worden door de dijklegging door de Zuiderzee. Waar 7,(jn we aan toe? We hebben recht spoedig te weten, waar we aan toe zijn! Immers, behalve Crisisinvloeden en achter uitgang van de visscherij door de dijklegging, zijn er nog maatregelen door de Regeering getroffen, die de besommingsmogelijkheid voor de Heldersche visschersvloot ernstig aan tasten. De voorgeschreven maaswijdte van 7 cm voor alle visscherijbedrijvep is voor de kustvisscherij een ernstige handicap. De prac- tijk leert wel. dat er evengoed puf gevangen wordt, zoodat het beoogde doel wordt voorbij gestreefd! Maar de dure tongen boren zich door de mazen van het wijde net heen en dat scheelt den visschers zeker enkele tientallen guldens per week. De verplichting om nieuw netwerk te koo- pen bracht voor menig visscher evenzeer be zwaar. Ja, de steun, van Regeeringswege ver leend, inzonderheid voor de aanschaffing van nieuw netwerk! Maar die is bij lange na niet toereikend om al het netwerk direct te ver nieuwen, terwijl een sterke stijging in de prij zen van brandstof en materiaal dien steun volkomen nivelleert. En als de nieuwe kor aan brokken wordt opgehaald, wat door de aanwezigheid van veel heften schering en in slag is, dan wordt wel eens voor noodhulp een oud net aangeslagen, om de andere te herstellen. Maar dan volgen boeten van 40 tot 60. Het noodlijdend visscherijbedrijf kan zulke aderlatingen niet verdragen. De uitrusting is verplicht voorgeschreven en is die niet in orde, dan volgt aanhouding. Dat heeft de vorige week wel geleerd. Maar die uitrustingstukken vorderen weer een be drag van omstreeks f 70. En dan de vertimmering aan de schepen, die voor de Heldersche vloot een bedrag van ongeveer 30.000 zal vorderen. 1 October a.s. is de laatste datum van uit stel, volgens den Minister van Waterstaat. Maar wie zal dat betalen? De verarmde vis- schers hebben het niet. Zal de Regeering wat tegemoet komen in die verplichte kosten? Kan de Gemeente ook wat doen? Ziet, dan nijpt de vraag: Is het wel verant woord, gelden te voteeren voor de herstelling- van een vloot, die straks weer een tak van visscherij ziet verdwijnen. Daarom gevoelen we, wat die garnalenvis scherij voor onze vloot beteekent. Met een hartelijk applaus betuigt de ver gadering instemming met de rede van den heer Stevenson. De Amsterdamsche kleinhandel wacht op de Heldersche garnalen. De heer P r e s s e r, secr. van den Bond van den Kleinhandel in het Vischbedrijf, die hierna het woord vraagt, begint met er op te wijzen hoe deze bond, van de afsluiting van de Zui derzee af, bezig is geweest, om de garnalen van Den Helder naar Amsterdam te vervoeren. Ik verklaar, zegt spr., als vertegenwoor diger van een representatieve organisatie, dat wij bereid zijn de Heldersche garna len over te nemen, zoodat èn de visscher- man èn de venter, er iets aan kunnen verdienen. Ook Haarlem snakt naar de Heldersche garnalen. Den Helder kan op de steun rekenen van Amsterdam en van den heelen Nederlandschen kleinhandel. (Applaus). Critiek op de keuring van vaar tuigen. De heer De Wit oefent scherpe critiek op de keuring van de vaartuigen, waardoor het de menschen onmogelijk gemaakt wordt hun bedrijf uit te oefenen. De heer V r o o 1 ij k, directeur van het Verkoopkantoor voor Garnalen te Den Haag, zegt dat het verkoopkantoor steeds tracht voor 100 pet. de belangen van de visscherij te behartigen en verwondert zich er over, dat er nu een stem uit Amsterdam gehoord wordt, die zegt: „Wij hebben geen garnalen". Men moet dan bij het verkoopkantoor zijn, zegt spr., dan zal dat zorgen voor meer aan voer. Het ls de bedoeling, bij de uitbreiding van den export naar Engeland, ook Den Helder daarin te betrekken. Spr. wil de propaganda voor het product vergrooten en meer intensief voeren. De garnalen visscherij geniet de belangstelling van den minister van Landbouw en Visscherij en de verleende bedrijfssteun zal er blijven. Wethouder De Boer weer op het strijdtooneel. Wethouder D e B o e r, die na zijn ziekte voor het eerst een openbare vergadering bij woont en bij de opening door den voorzitter met een zeer hartelijk woord welkom was geheeten, vreog nu het woord. De heer De Boer dankte voor den gelukwensch, die de visschersver. hem gezonden had bij zijn her stel. Spr. wijst er, in verband met het behan delde onderwerp op, dat het hier gaat om een bij uitstek Heldersch belang. Het doet hem genoegen, dat de vergadering bijgewoond wordt door twee heeren uit Den Haag, in wier handen groote macht ligt. Wanneer beide heeren tot het inzicht komen van de beteekenis van de Heldersche visscherij, kun nen zij er veel voor doen. Hij vraagt hen dringend in ernstige overweging te willen nemen, wat door de verschillende instanties is gezegd. De conclusies van den voorzitter waren juist, zegt spreker. Den Helder kan niet als visschers plaats worden gemist. Er zijn tijden, dat men niet in IJmuiden kan visschen en dat men is aangewezen op Den Helder. Het is daarom noodig, dat de regeerings- instanties ervoor zorgen, dat de Helder- scherij blijft bestaan, Spr. hoopt, dat zoowel bij den heer Kiewiet de Jonge als bij den heer Vroolijk, geen voor ingenomenheid ten opzichte van Den Helder bestaat. Den Helder is geneigd, om eiken maatregel te treffen een goed product te leveren. De heer Kiewiet de Jonge waar schuwt er voor, dat men hem niet meer macht toe moet dichten, dan hjj in werkelijk heid heeft. Hij is slechts tusschenpersoon, ver tegenwoordiger, adviseur, van hoogere instan ties. Spr. zegt toe, voor zoover het.in zijn ver mogen ligt, invloed ten goede uit te oefenen. De heer Stevenson sluit hierna, met een hartelijk woord van dank, aan alle aanwezigen, deze geanimeerde vergadering.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 5