Maandag 14 Juni 1937
Heldersche Courant
Tweede Blad
„Neen, zegt de voorzitter van de Heldersche
Visschersvereeniging Samenwerking„maar
autoriteitenmaak dan onze handen los
die gij gebonden hebt!"
Ondergang als visschersplaats?
Zaterdagmiddag heeft, in de bovenzaal van
het Alg Militair Tehuis, Spoorstraat, een be
langrijke visschersvergadering plaats gehad,
uitgeschreven door de Heldersche visschers
vereeniging „Samenwerking". Deze vergade-
riing werd door verschillende autoriteiten be
zocht. Als vertegenwoordiger van den Minis
ter van Landbouw en Visscherij en van den
secretaris-generaal van dat departement, werd
de vergadering bijgewoond door den heer
Vroolijk, directeur van het Verkoopkantoor
voor Garnalen, te Den Haag. Voorts was
aanwezig Mr. J. H. Kiewiet de Jonge, voor
zitter van de Visscherij-Centrale te 's-Gra-
venhage, onze burgemeester, de heer G. Rit
meester, de wethouders W. de Boer en P.
Smits, verschillende leden van de Economi
sche Commissie en van het Departement van
Nijverheid en Handel voor Den Helder en
Omstreken, de raadsleden Meijer (V.D.), Uit
hol (Nat. Herstel) en v. Zwijndrecht (C.H.),
de heer Bandsma, directeur Maatsch. Hulp
betoon; de marktmeester en betaalmeester
van den Vischafslag, vischhandelaren en leden
van „Samenwerking".
De garnalenvisscherij.
De heer Stevenson, voorzitter van de
vereeniging, hield een belangrijk referaat over
bovengenoemd onderwerp, waarbij hij uitvoe
rig stilstond bij den droeven gang van zaken
in het geheele visschersbedrijf en wees op den
ernstigen toestand, die, mits er geen veran
dering kwam, den ondergang van de vis
scherij voor onze stad beteekende.
In verband met de belangrijkheid van het
onderwerp, staan we er wat uitvoerig brj stil.
De achteruitgang van de garnalenvis
scherij en de funeste beteekenis daarvan
voor Den Helder, zijn de reden, waarom
we besloten deze belangrijke zaken in een
vergadering te bespreken, zoo zeide de
heer Stevenson.
Terwille van een volledig overzicht moeten
we eenige jaren teruggaan. Want garnalen
visscherij is hier altijd geweest!
Een visscherij van beteekenis.
Deze tak van visscherij werd op de reede van
Texel en de wateren daaromheen, uitgeoefend
door Texelsche en Heldersche visschers en me
nigmaal werd met deze visscherij een besom
ming van beteekenis gemaakt. De eigenaars
van de Texelsche kotters spreken zelfs nog
wel van de ruime verdiensten, die ze vroeger
van de garnalenvisscherij hadden. Wanneer
men de officieele omzetcijfers van den Hel-
derschen afslag van eenige jaren geleden ziet,
krijgt men een juist beeld van de groote be
teekenis van de garnalenvisscherij voor onze
stad.
Het visschersbedrijf in Den Helder is steeds
een gemengd bedrijf geweest, d.w.z., dat met
dezelfde soort van schepen diverse takken van
visscherij werden uitgeoefend: de trawlvissche-
rij, de garnalenvisscherij, de visscherij op bot,
sardijn, haring en ansjovis.
Naar den tijd van het jaar, of naar de gel
delijke uitkomst besloot schipper en beman
ning, welke tak van visscherij zij wilden uit
oefenen.
In najaar, wintermaanden en voorjaar,
wanneer perioden van stormweer het naar
buiten trekken van de visschersvloot dikwijls
verhinderde, werd door de geheele vloot een
bestaan verworven met de garnalenvisscherij,
ja, de bewijzen liggen er, dat door de uitoefe
ning van de garnalenvisscherij in vele ge
vallen betere, rijkere besommingen werden
gemaakt, dan in de zomermaanden met de
trawlvisscherij (korvisscherij). In die jaren
viel de garnalenvisscherij in tweeën uiteen:
1. de visscherij op zoute garnalen.
2. de visscherij op flauwe garnalen.
De visscherij op levende garnalen was in
dien tijd van geen beteekenis. Daarvoor zorg
den de visschersplaatsen rond de Zuiderzee.
De voorziening van levende garnalen voor
Amsterdam geschiedde grootendeels door
Volendam.
De nadeelige gevolgen der afsluiting.
De dijklegging door de Zuiderzee heeft voor
de visscherij buitengewoon nadeelige gevol
gen gehad.
Door die deklegging werd het o.m. Volen
dam onmogelijk gemaakt Amsterdam van
levende garnalen te voorzien.
Den Helder kon die taak overnemen. Op
initiatief van Wethouder De Boer werden
proefleveringen levende garnalen naar
sterdam verzonden, met uitnemend resultaat.
Ook verder bleek gemeentelijke bemoeiing
noodzakelijk: le door het misbruik maken van
hun machtspositie door de grossiers in levende
garnalen in Amsterdam.
2e. Door den naijver van de visschers onder
ling.
Het tweede bezwaar, de onderlinge naijver,
Was gelukkig spoedig te overwinnen.
De machtspositie van de grossiers.
Het eerstgenoemde bezwaar: de tegenwer
king van de grossiers in levende garn
was minder eenvoudig.
De machtspositie van een kleine groep
grossiers op de Amsterdamsche markt
bleek wel zoo groot, dat de Heldersche
handelaren tenslotte geen interesse meer
voor de levende garnalen hadden, daar ze
er geld bij moesten leggen.
Dan greep het bestuur van ..Samenwerking
in, dat daarbij kon rekenen op de medewer
king van Gemeentebestuur en den Wethouder.
Alles werd er op gezet om deze taak. Den
Helder leverancier van levende garnalen aan
Amsterdam, te verwezenlijken.
De gemeente helpt.
De hoop, dat eerlang andere tijden zouden
aanbreken en de beteekenis van de visscherij
voor nevenbedrijven, voor handelaren, voor
leveranciers, voor venters, naar waarde schat
tend, voteerde de Gemeente jaarlijks bedra
gen van omstreeks 25.000, om dit visschers
bedrijf in stand te houden, welke bedragen de
Gemeente uit eigen middelen moest opbren
gen, daar voor dezen visscherssteun geen te
gemoetkoming van het Rijk werd ontvangen.
Spr. wijst nog op de propaganda voor de
Heldersche garnalenvisscherij gevoerd op de
groote tentoonstelling „Remavi".
De oprichting van de Vissch erjjeentrale.
Inmiddels waren de crisisgevolgen voor
de visscherij in het algemeen zoo nijpend
geworden, dat de Regeering besloot tot de
stichting van de Ned. Visscherij-centrale,
een lichaam, dat door ordenend en rege
lend optreden zou trachten den visschers
een bestaan te verzekeren.
Vol vertrouwen hebben toen de Wethouder
en de Voorzitter van „Samenwerking", welke
laatste inmiddels in de Visscherij-centrale
werd benoemd, met dit lichaam medege
werkt om iets ten goede voor de visschers te
kunnen bereiken.
Helaas kwamen beiden tot de bittere ont
goocheling, dat het met de garnalenvisscherij
er niet beter op werd. Alle besprekingen op
de Visscherij-centrale ten spijt, werd de toe
stand hoe langer hoe slechter.
IJmuiden als concurrent.
In dien tijd begon IJmuiden als concurrent
van Den Helder op te treden.
Weliswaar vischten te IJmuiden eerlang
een tweetal bedrijven op levende garnalen,
maar langzamerhand kwamen er daar meer
dere, mede tot de visscherij op levende gar
nalen beïnvloed door de Amsterdamsche gros
siers, die het verzet van Den Helder tegen
hun minder oorbare practijken niet konden
vergeten en uit wraak hoe langer hoe meer
levende garnalen uit IJmuiden betrokken.
Oneerlijke practijken.
De wandaden, die zich daarbij voor
deden en reglementen van de Visscherij-
centrale waren weldra oorzaak, dat schier
de heele Heldersche vloot aan den steiger
kon blijven liggen, daar hier de hand ge
houden werd aan hetgeen de Centrale
voorschreef, terwijl in IJmuiden door re
tourcommissies en andere fraaiigheden,
als overlossen boven het bepaalde kwan
tum en het eischen van vollere litten een
oneerlijke concurrentie steeds meer in de
hand werd gewerkt.
Meen niet. dat daartegen van de zijde van
Den Helder geen stelling werd genomen.
Wethouder De Boer stelt een rege
ling voor.
Omstreeks dien tijd begaf Wethouder zich
naar de Centrale en stelde aan den Voorzitter
en den inmiddels benoemden Directeur voor
een aparte regeling te maken voor de leven
de garnalen onder zijn voorzitterschap, welke
regeling soepel zou kunnen werken en geen
onkosten zou vergen. Dit plan. dat alleszins
waard was geweest geprobeerd te worden,
daar het zeker goede resultaten zou hebben
opgeleverd, kon echter geen ganade vinden
bij de bewindhebbers van de Centrale, die in
middels het plan hadden tot de stichting van
het Verkoopkantoor voor garnalen over te
gaan.
Heel de visscherij op en de handel in gar
nalen werd daarmede in dat lichaam gecon
centreerd. De gevolgen van de tot standko-
ming van dit verkoopkantoor zijn voor de vis
scherij op levende garnalen in Den Helder
nadetelig gebleken, waoar langzamerhand hoe
langer hoe meer IJmuiden de aan voerplaats
van garnalen werd, zelfs niet alleen van leven
de garnalen, maar evenzeer van gekookte.
Alles tevergeefs
Zoo kon het gebeuren, dat de Heldersche
markt voor levende garnalen moest wor
den gesloten en dat alleen maar de vis
scherij op garnalen kon worden uitge
oefend, wanneer de grossiers het goed
vonden, daar eens te hooi en te gras een
bestellinkje te plaatsen, tegen den mini
mum prijs van 1.25, om deze garnalen
dan in Amsterdam tegen 3,te laten.
In IJmuiden wordt steeds een hoogeren prijs
gegeven, door de onderlinge concurrentie tus-
schen de grossiers en uit nijd tegen de venters,
die als grossiers optreden en die de anderen
er probeeren uit te werken. Ja, het is zelfs
zoo sterk, dat de verliesposten, door tegen
elkaar op te bieden, door de winst op de Hel
dersche garnalen wordt goedgemaakt.
Mogelijk zou de niet-ingewijde uit het gere
leveerde meenen te moeten opmaken, dat
de Visscherjj -Centrale en het verkoopkantoor
totaal niets deden, of alles verkeerd deden.
Neen. het is allerminst de bedoeling dat
hier naar voren te brengen. Al moet uit het
vorenstaande geconcludeerd worden, dat al
thans in 't beginstadium, ondanks alle vriend
schappelijke ontvangst en alle bereidwilligheid
om rapporten en bescheiden in ontvangst te
nemen, er fouten worden gemaakt.
Maar eyenzeer werd er ernstig naar ge
streefd om voor de visschers iets ten goede
te bereken. Dit moge blijken uit het vaststel
len van minimum-prijzen, van tax-indeeling,
van vergoeding van bestelde garnalen, die niet
werden afgenomen, enz.
Deze maatregelen, hoe goed ook bedoeld,
brachten geen bestaan voor de visschers. De
export van garnalen schrompelde meer en
meer in, het afzetgebied buitenlands werd
steeds beperkter en er kwam met minimum
prijzen en taxregeling geen brood voor de
visschers.
De Minister besluit financieel te
steunen.
Toen dit bleek, besloot Zjjne Excel
lentie de Minister van Landbouw en Vis-
scherjj het visschersbedrijf financieel te
steunen.
Met welk een vreugde werd deze mededee-
ling van den Minister begroet op de voorlaat
ste jaarvergadering van den Ned. Visschers-
bond, waar Zijne Excellentie na de toespraak
van den voorzitter: „Met leege handen", zeide
niet met leege handen te komen, maar dat
van zijn Departement zou uitgaan een be
drijfssteun.
Deze is dan ook gekomen en we zjjn er
dankbaar voor, ofschoon we ons tot op heden
niet kunnnen losmaken van de gedachte,
waarom deze steun zóó moest komen. Zoowel
van de zijde van den wethouder van de vis
scherij als van den voorzitter van den Ned.
Visschersbond, was meerdere malen aange
drongen op een aanvullenden steun.
Gelukkig prijzen we den visschers te
Den Helder, die in de moeilijke tijden door
het Gemeentebestuur geholpen werden en
waar zoowel de knechts als de schippers
gesteund werden, in tegenstelling met
andere plaatsen, waar dit niet het geval
was.
1 r
Nog voldoet de crisisteun niet? Wanneer
thans blijkt, dat crisissteun niet voldoende
helpt, zien we slechts één uitweg en wel
sociale steun!
Het is jammer, dat het nog niet gelukt is,
de Fransche regeering er van te doordringen,
dat België ten onrechte een tweemaal zoo
groot invoercontingent voor garnalen toege
wezen krijgt dan ons land. Nederland heeft
daar recht op.
Er moet propaganda gemaakt worden!
Wat de flauw-gekookte garnalen betrèft,
zal ook voor Den Helder propaganda moeten
worden gevoerd om afzetgebied te verkrijgen.
De propaganda in Groningen bleek een succes.
Welnu, dan ook ernstig gestreefd propaganda
te voeren voor de Heldersche garnaal, waar
van de tentoonstelling „Remavi" bewezen
heeft, dat het een gewild artikel is, mits in
zoo versch mogelijken toestand onder het pu
bliek gebracht. Evenzeer was voor de ge
kookte garnalen een pellerij in Den Helder
een gebiedende eisch. Bovendien achten we
voor de gekookte garnalen verdere mogelijk
heden wel aanwezig, mits we verzekerd kun
nen zijn van de medewerking der autoriteiten
en de Regeeringslichamen.
Waarom hier geen garnalendrogerjj
Nogmaals wijs ik er hier op, dat, waar in
alle plaatsen langs de kust waar garnalen
worden gevangen, een garnalendrogerij be
staat, men in Den Helder daarvan gespeend
is, terwijl het bekend is, dat daartoe wel ini
tiatief genomen zou worden, mits er een
hoekje grond te verkrijgen zou zijn. Voor de
visschers is het van belang, vooral in een tijd,
waarin de afzet van consumptiegarnalen zoo
beperkt is, te kunnen visschen voor een
drogerij.
Voor de levende garnalen ligt de zaak
echter niet aan crisisverschijnselen. De Hel
dersche garnaal kan in behoorlijken toestand
worden gevischt. Bij voldoend strenge keur,
niet alleen op het leven, maar evenzeer op de
groote en bij hartelijke medewerking van de
visschers, kan een product worden geleverd,
dat de concurrentie met elke andere garnaal
kan doorstaan.
De kleinhandelaren verzekerden ons,
dat ze het goede Heldersche product
gaarne willen uitventen en dat daaraan
dan een stukje brood te verdienen is.
Wanneer we ze d i e dus verkoopen, hebben
we geen grossiers meer noodig. In het jaar,
dat we een eigen regeling hadden, konden
gemakkelijk 500600 lit per dag in Amster
dam worden geplaatst in het seizoen.
Het is hier dus niet een kwestie van ach
teruitgang van afzetgebied.
De garnalen zijn er!
Het afzetgebied is er, want Amsterdam kan
meer garnalen gebruiken, dan er verleden
jaar zijn aangevoerd.
De venters willen de garnalen uitventen,
wanneer ze goed en levend worden aange
bracht en dat kan! Verleden jaar is in den
midzomer met een proefzending nog bewezen,
dat dit kan en dat ze, mits de visschers des
nachts om 3 k 4 uur binnenkomen en dan
eerst hun garnalen in de litten scheppen, deze
kunnen wedijveren met elke andere garnaal.
Een wantoestand.
Dan is het onbegrijpelijk, dat een vier
tal grossiers in levende garnalen de po
sitie in Amsterdam zoodanig beheerschen,
dat een geheele visschersvloot werkloos
aan den steiger moet blijven, dat venters
onvoldoende garnalen krijgen, tegen ab
surd hooge prijzen, waaraan geen daggeld
te verdienen is, dat dit aantal heeren kan
voorschrijven, zooveel garnalen op de
markt en niet meer, dat ze de garnalen
van IJmuiden halen en die van Den Hel
der niet willen hebben.
Dan is het onbegrijpelijk, dat er onder deze
grossiers zijn, die van Regeeringsgeld, hun als
handelscrediet verleend, zoodanig misbruik
maken, dat ze een heele visschersbevolking
het brood uit den mond stooten en een cate
gorie van venters verhindert .1 een bestaantje
te verwerven, zoodat dezen eveneens met Re
geeringsgeld (Zuiderzeesteun) in het leven
moeten worden gehouden.
Hoe is het mogelijk, dat zulke toestanden
kunnen groeien?
Dat komt omdat het Verkookantoor voor
garnalen alle macht in handen heeft, zoo
dat èn de wethouder van de visscherij èn de
voorzitter van „Samenwerking" totaAl mach
teloos staan tegenover de practijken van de
grossiers.
Er is van krachtdadig optreden, zooals
vroeger tegen deze heeren geen sprake
meer, de grossiers vreezen hen niet meer,
immers, ze mogen toch niets meer doen.
De werkers, de strijders van voorheen, zjjn
adviseurs geworden, /.onder eenige macht om
in te grijpen, indien het noodig is.
En het Verkoopkantoor kan de stroppen
betalen
Maar heeft dit Verkoopkantoor dan geen
macht? Of te kort macht?
Is dit Verkoopkantoor dan niet tot stand
gekomen om door ordenend en regelend op
treden den visschers zoo mogelijk een bestaan
te verzekeren? Waarom roept dit Verkoop
kantoor den machtswellustelingen, die de
grossiers blijken te zijn, niet een krachtig
halt toe
En als de macht daartoe ontbreekt en het
Verkoopkantoor aan den ergerlijken toestand
van heden, dat de Helersche garnalen met
opzet geboycot worden, niets kan doen, welnu,
laat dan toe, dat de visschers zelf middels
hun vereeniging en gesteund door het Ge
meentebestuur opnieuw den strijd aanbinden
terwille van hun sober bestaan!
Maar, autoriteiten, maakt dan onze
handen los, die gjj gebonden hebt!
Den Helder dreigt als visschersplaats
ten onder te gaan!
Maar dat behoeft niet! Dat willen we niet!
We willen er hard en eerlijk voor werken!
Geeft ons dan bewegingsvrijheid om het ver
loren terrein te herwinnen.
Een foute methode.
We hooren de opmerking maken: Een deel
der Heldersche vloot vaart toch in IJmuiden
en voert daar levende garnalen aan!
Inderdaad, maar daarmede zijn we niet ge
red. Integendeel. Het is voor Den Helder als
visschersplaats geen voordeel, maar een strop,
dat enkele botters in IJmuiden aanvoeren.
Ook al hebben die een bestaan, dan nog
kunnen we ons met dezen gang van zaken
niet vereenigen. We hebben erin toegestemd,
dat eenige schepen op verzoek van het Ver
koopkanfoor naar IJmuiden gingen ,maar de
stok stond achter de deur. Kwamen ze niet,
dan zouden andere vaartuigen tot de vis
scherij op levende garnalen te IJmuiden wor
den toegelaten en dan werd alles van Den
Helder eruit gewerkt!
De medewerking om er schepen heen te
zenden, betreuren we thans. Immers, dit heeft
ten gevolge gehad, dat Den Helder als aan-
voerplaats van levende garnalen ophield te
bestaan.
Hét heeft geen voordeel als slechts enkele
Heldersche visschers in IJmuiden een bestaan
hebben. Dat geeft de rest van de vloot nog
geen brood. Bovendien brengt het voor Den
Helder nadeel. De gevangen bijvisch wordt
eveneens in de IJmuider hal verkocht en
daarvan blijven venters en handelaars in Den
Helder verstoken. Hoe grooter aanvoer in
IJmuiden, hoe slechter aanvoer hier, tenge
volge waarvan venters en handelaars dikwijls
een te kort aan visch moeten constateeren.
Bovendien is nu de afzet van garnalen uit
Den Helder geheel verdwenen, de markt is
gesloten, bestellingen worden niet meer ge
daan. En wat moeten dan straks de vletten,
die op garnalen visschen en niets anders
kunnen doen? Aan den steiger blijven liggen
en van den steun van Maatschappelijk Hulp
betoon leven, terwijl ze een goed product aan
den wal kunnen zetten?
Andere visscherij kunnen ze niet uitoefenen.
De haringvisscherij was van dit jaar reeds
een strop, bot wordt er niet meer voldoende
gevangen en garnalen zouden niet meer aan
Amsterdam te leveren zijn.
We moeten weer naar Amsterdam.
Uit dit alles blijkt, dat Den Helder
weer gelegenheid moet verkrijgen zijn
garnalen, gevischt door de Heldersche
schepen, naar het groote afzetgebied Am
sterdam te vervoeren.
Ernstige pogingen daartoe zullen onverwijld
worden aangewend. We willen de hand aan
den ploeg slaan, zoowel de visschers zelf, als
hun vereeniging, en we zijn zeker van de hulp
van het Gemeentebestuur.
Maar we kunnen momenteel niets doen
zonder toestemming van de Visscherijcentrale
en het Verkoopkantoor voor garnalen.
Aanpassen moeten we wel bij de gewijzigde
omstandigheden, welke omstandigheden hier
niet alleen zijn crisisgevolgen, maar mede
veroorzaakt worden door de dijklegging door
de Zuiderzee.
Waar 7,(jn we aan toe?
We hebben recht spoedig te weten, waar
we aan toe zijn!
Immers, behalve Crisisinvloeden en achter
uitgang van de visscherij door de dijklegging,
zijn er nog maatregelen door de Regeering
getroffen, die de besommingsmogelijkheid
voor de Heldersche visschersvloot ernstig aan
tasten. De voorgeschreven maaswijdte van
7 cm voor alle visscherijbedrijvep is voor de
kustvisscherij een ernstige handicap. De prac-
tijk leert wel. dat er evengoed puf gevangen
wordt, zoodat het beoogde doel wordt voorbij
gestreefd! Maar de dure tongen boren zich
door de mazen van het wijde net heen en dat
scheelt den visschers zeker enkele tientallen
guldens per week.
De verplichting om nieuw netwerk te koo-
pen bracht voor menig visscher evenzeer be
zwaar. Ja, de steun, van Regeeringswege ver
leend, inzonderheid voor de aanschaffing van
nieuw netwerk! Maar die is bij lange na niet
toereikend om al het netwerk direct te ver
nieuwen, terwijl een sterke stijging in de prij
zen van brandstof en materiaal dien steun
volkomen nivelleert. En als de nieuwe kor
aan brokken wordt opgehaald, wat door de
aanwezigheid van veel heften schering en in
slag is, dan wordt wel eens voor noodhulp
een oud net aangeslagen, om de andere te
herstellen. Maar dan volgen boeten van 40
tot 60. Het noodlijdend visscherijbedrijf kan
zulke aderlatingen niet verdragen.
De uitrusting is verplicht voorgeschreven
en is die niet in orde, dan volgt aanhouding.
Dat heeft de vorige week wel geleerd. Maar
die uitrustingstukken vorderen weer een be
drag van omstreeks f 70.
En dan de vertimmering aan de schepen,
die voor de Heldersche vloot een bedrag van
ongeveer 30.000 zal vorderen.
1 October a.s. is de laatste datum van uit
stel, volgens den Minister van Waterstaat.
Maar wie zal dat betalen? De verarmde vis-
schers hebben het niet. Zal de Regeering wat
tegemoet komen in die verplichte kosten?
Kan de Gemeente ook wat doen?
Ziet, dan nijpt de vraag: Is het wel verant
woord, gelden te voteeren voor de herstelling-
van een vloot, die straks weer een tak van
visscherij ziet verdwijnen.
Daarom gevoelen we, wat die garnalenvis
scherij voor onze vloot beteekent.
Met een hartelijk applaus betuigt de ver
gadering instemming met de rede van den
heer Stevenson.
De Amsterdamsche kleinhandel wacht
op de Heldersche garnalen.
De heer P r e s s e r, secr. van den Bond van
den Kleinhandel in het Vischbedrijf, die hierna
het woord vraagt, begint met er op te wijzen
hoe deze bond, van de afsluiting van de Zui
derzee af, bezig is geweest, om de garnalen
van Den Helder naar Amsterdam te vervoeren.
Ik verklaar, zegt spr., als vertegenwoor
diger van een representatieve organisatie,
dat wij bereid zijn de Heldersche garna
len over te nemen, zoodat èn de visscher-
man èn de venter, er iets aan kunnen
verdienen.
Ook Haarlem snakt naar de Heldersche
garnalen.
Den Helder kan op de steun rekenen van
Amsterdam en van den heelen Nederlandschen
kleinhandel. (Applaus).
Critiek op de keuring van vaar
tuigen.
De heer De Wit oefent scherpe critiek
op de keuring van de vaartuigen, waardoor
het de menschen onmogelijk gemaakt wordt
hun bedrijf uit te oefenen.
De heer V r o o 1 ij k, directeur van het
Verkoopkantoor voor Garnalen te Den Haag,
zegt dat het verkoopkantoor steeds tracht
voor 100 pet. de belangen van de visscherij
te behartigen en verwondert zich er over, dat
er nu een stem uit Amsterdam gehoord
wordt, die zegt: „Wij hebben geen garnalen".
Men moet dan bij het verkoopkantoor zijn,
zegt spr., dan zal dat zorgen voor meer aan
voer.
Het ls de bedoeling, bij de uitbreiding
van den export naar Engeland, ook Den
Helder daarin te betrekken. Spr. wil de
propaganda voor het product vergrooten
en meer intensief voeren. De garnalen
visscherij geniet de belangstelling van den
minister van Landbouw en Visscherij en
de verleende bedrijfssteun zal er blijven.
Wethouder De Boer weer op het
strijdtooneel.
Wethouder D e B o e r, die na zijn ziekte
voor het eerst een openbare vergadering bij
woont en bij de opening door den voorzitter
met een zeer hartelijk woord welkom was
geheeten, vreog nu het woord. De heer De
Boer dankte voor den gelukwensch, die de
visschersver. hem gezonden had bij zijn her
stel.
Spr. wijst er, in verband met het behan
delde onderwerp op, dat het hier gaat om een
bij uitstek Heldersch belang. Het doet hem
genoegen, dat de vergadering bijgewoond
wordt door twee heeren uit Den Haag, in
wier handen groote macht ligt. Wanneer
beide heeren tot het inzicht komen van de
beteekenis van de Heldersche visscherij, kun
nen zij er veel voor doen. Hij vraagt hen
dringend in ernstige overweging te willen
nemen, wat door de verschillende instanties
is gezegd. De conclusies van den voorzitter
waren juist, zegt spreker.
Den Helder kan niet als visschers
plaats worden gemist. Er zijn tijden, dat
men niet in IJmuiden kan visschen en
dat men is aangewezen op Den Helder.
Het is daarom noodig, dat de regeerings-
instanties ervoor zorgen, dat de Helder-
scherij blijft bestaan,
Spr. hoopt, dat zoowel bij den heer Kiewiet
de Jonge als bij den heer Vroolijk, geen voor
ingenomenheid ten opzichte van Den Helder
bestaat. Den Helder is geneigd, om eiken
maatregel te treffen een goed product te
leveren.
De heer Kiewiet de Jonge waar
schuwt er voor, dat men hem niet meer
macht toe moet dichten, dan hjj in werkelijk
heid heeft. Hij is slechts tusschenpersoon, ver
tegenwoordiger, adviseur, van hoogere instan
ties. Spr. zegt toe, voor zoover het.in zijn ver
mogen ligt, invloed ten goede uit te oefenen.
De heer Stevenson sluit hierna, met een
hartelijk woord van dank, aan alle aanwezigen,
deze geanimeerde vergadering.