63 nieuwe adelborsten
geïnstalleerd
Hebt II trouwplannen?
INDO
WATT (GEWilNI Pi iö©SCOPEIMl?
HARJER's
DAMESKLEDING
Koninklijk instituut
Zaterdag 4 September 1937
Regen dreigde de plechtigheid te verstoren
Inhoudsvolle rede van den commandant van het
Derde Blad
Kiest dan een degelijke
niet te dure en toch
smaakvolle inrichting
uit de collectie van:
Moderne Meubileer-inrichting
met groote speciale
Tapijtafdeeling, zoo
wel luxe als populaire
meubileeringen direct uit
voorraad of naar keuze
gemaakt
7-10-15-20
TABAK
OP STATENDAM OF OP PIET HEIN,
OVERAL SMAAKT INDO FIJN!
Brutale inbraak op de
Westgracht
XuwtL-JAealeh:
Golddiggers 1937 show en gros
Witte fiioAco-afl
RiaiicfSAecdeA:
Port Arthur, een uitstekend
geregisseerde film
De onveiligheid van de
Middellandsche Zee
Uitbreiding 1937
HERMAN NYPELS' Kledingmagazijnen,
Gistermiddag heeft te 3 uur de instal
latie plaats gevonden van 61 nieuwe adel
borsten, alzoo een belangrijk grooter aan
tal dan men dit gewoon is.
In nóg een opzicht was deze installatie
een bijzondere: sedert 15 jaar heeft deze
ceremonie plaatsgevonden bij uitgezocht
weer, terwijl thans een stroomende
regen spelbreker trachtte te zijn. De altijd
weer attractievolle plechtigheid werd
hierdoor evenwel niet beïnvloed.
Voor het instituut staat zij aangetreden, de
adelborsten-compagnie, het vaandel is reeds
ingetreden, en aan den linkervleugel van het
Instituut is de Koninklijke Marine Kapel op
gesteld.
Eenige honderden belangstellenden, voor
namelijk ouders en familieleden zijn eveneens
onder de druipende boomen aanwezig en
velen slaan geïnteresseerd het militaire
schouwspel gade.
Na de opstelling wordt afgemarcheerd,
tamboers en pijpers gevolgd door de Kapel
voorop, naar het achterterrein, meer populair
bekend als het Bokkeveldje.
Op het „Bokkeveldje".
Hier heeft dan de opstelling plaats, waarbij
vertegenwoordigd is een deputatie van de
cadetten der „Gorch Fock", benevens enkele
officieren. Voorts de adelborsten, de nog te
installeeren adelborsten, de officieren, onder
officieren en manschappen, allen in groot
tenue, en leeraren.
Zij vermeld, dat als devisiechef optrad de
luitenant ter zee der 2e kl. R. M. Crommelin,
en als commandeerend officier, kapitein der
mariniers W. A. J. Roelofsen.
Dan verschijnt vice admiraal T. L. Kruys,
in gezelschap van den commandant van het
Koninklijk Instituut, kapitein-luitenant ter
zee C. J. baron van Asbeck en de adjudant
van den vice admiraal, de luit. ter zee le kl.
B. J. Velderman.
Wanneer de diverse commando's over het
veld geklonken hebben en de eerste maten
van het „Wilhelmus" gespeeld zijn, neemt de
commandant van het Instituut het woord
voor het houden van een rede, waaraan wij
het volgende ontleenen:
Rede van den Commandant.
Na het welkom tot de aanwezigen te heb
ben toegeroepen, heet hij vooral welkom de
pasbenoemde 63 adelborsten der Koninklijke
Marine en de 30 afgevaardigde cadetten van
de „Gorch Fock". Wat de laatsten reeds in
April van dit jaar deden, daarvoor zijn nu
hun Hollandsche collega's aanwezig en ho-
penlijk zal men elkaar later nog wel eens
begroeten op de wereldzeeën.
De jonge adelborsten wijst de commandant
er op, dat zij weliswaar reikhalzend naar dit
moment uitgezien hebben, doch voor teleur
stelling zullen hebben te waken. De droom
kan niet altijd direct werkelijkheid worden.
Velen hebben zich een wereld van zee, water
en wind voorgesteld, doch allereerst zullen
enkele jaren moeten worden doorgebracht,
goeddeels in de lokalen van het Instituut op
de schoolbanken.
Het is evenwel noodzakelijk, dat eerst ge
leerd wordt de gaven te ontplooien, alvorens
te bevelen zal men het gehoorzamen hebben
te leeren. Doch spr. twijfelt er niet aan of la
ter zullen zij beseffen, dat deze periode een
zeer nuttige was. Een periode, waarin zij leer
den orde, tucht, saamhoorigheid en kameraad-
Schap.
Een groote verantwoordelijkheid, aldus ver
volgt de commandant, bezit ook gij, oude-
jaars: wek de banden van vriendschap en
saamhoorigheid ook bij Uw jonge collega's
op, wees zeevaders over zeezoons en brengt
hen orde en tucht bij.
Ik vertrouw evenwei op Uw geest van
kameraadschap, daar iedere andere vorm niet
deugt en verboden is.
Apart richt spr. zich tot de Senaat: gij, die
gekozen zijt door Uw kameraden, ook in U
stel ik het volste vertrouwen. De leiding zal
zeker bjj U in goede handen zijn.
Ook de officieren en leeraren wacht een
moeilijke taak: op U rust de taak der per
soonlijke opvoeding en de karaktervorming.
Ik reken er op, dat deze taak met zorg zal
geschieden.
at het overig personeel betreft, leder jaar
maakt dit een dergelijke plechtigheid mede,
doch meen niet, dat Uw taak minder is: het
eerste contact is het belangrijkste en daar
voor zorgt gij. Ik verwacht de uiterste
krachtsinspanning van U.
De ouders en voogden wijst de comman
dant er op, dat deze dag weliswaar een dag
van vreugde voor hen is, doch tevens een
dag van weemoed. De jonge adelborsten wor
den thans deel van de Nederlandsche Marine,
ze worden opgenomen in een nieuw milieu,
dat zooveel verschilt met dat, waaruit ze
thans komen.
Mijn eigen taak en die mijner officieren is
zeer zwaar, aldus de commandant, maar ik
reken op hen. En ze zal mij dan zeker niet
t zwaar zijn. Wij zullen van deze jonge
menschen goede adelborsten en bruikbare
leden der Maatschappij maken.
Sprekende tot de benoemde adelborsten
wijst commandant Van Asbeck op het vaan
del, zijnde het zinnebeeld van eenheid en van
trouw aan het Vorstenhuis. Bij het instal
leeren wordt het hun voorgehouden en spr.
wekt hen op vooral te gedenken de twee
strofen van het adelborstenlied
„Stervend zullen wij haar schragen,
„Maar die vlag verlaten, nooit!"
Hierna speelt de muziek het Adelborsten
lied, en laat commandant Van Asbeck een
driewerf hoezee op H. M. de Koningin uit
brengen. Het Wilhelmus klinkt en dat is het
besluit van de plechtigheid.
63 Adspirant-zeeofifcieren gaan hun taak
aanvangen bij de Nederlandsche Marine.
cent.
Op klaarlichten dag 60.gestolen.
Een of meerdere inbrekers hebben gis
teren het stoute stukje bestaan op klaar
lichten dag in te breken in het pakhuis
van den heer A. Govers op de West
gracht.
Zooals gewoonlijk had men de zaak
van 12 tot half 2 gesloten, doch in dien
tijd heeft men kans gezien, zeer waarschijn
lijk via de Molenstraat, het gebouw bin
nen te dringen. Het geldkistje, dat in het
schrijfbureau opgeborgen was, werd ge
opend en de inhoud weggenomen: er be
vond zich circa f 60.in.
Het vermoeden is gewettigd, dat hier
iemand, die met de situatie bij heer
Govers bekend was, aan het we. is ge
weest.
De politie heeft het geval in handen.
Een troep dansgirls uit de grandioze show film Golddiggers 1937die momenteel in het
Tivoli-theater draait.
Het is sedert een jaar of 5, 6 de gewoonte
van de groote Amerikaansche filmproducenten
geworden eens per jaar uit te komen met een
show-film, die men zoo min of meer zou kun
nen vergelijken met de periodieke uitverkoo-
pen van al datgene, wat de betreffende pro
ducer in éénmaal den volke wenscht te toonen:
hierbrj is scenario en strekking zeer secundair,
doch de overdondering van een massale show
primair.
Er wordt door zekere kwade tongen wel
eens beweerd, dat al dergelijke films in wezen
precies gelijk zijn, doch dat is slechts voor
een zeker deel waar. Juist is het dat ze allen
een volkomen gemis aan eenigen redelijken
inhoud bezitten, en meestal samengeflanst zijn
uit een aantal van elkaar vrijwel onafhanke
lijke vondsten.
Maar aan de andere zijde... kenmerkt iedere
show zich door een grootschere wijze van uit
beelding, iedere maal is de show geweldiger en
steeds weer blijkt het geheim der massale regie
ondoorgrondelijker.
En zoo ziet men dan deze „Golddiggers".
Men wordt voor de zooveelste maal gevoerd
ergens achter de schermen van dat merkwaar
dige wereldje dat men met Braodway pleegt
aan te duiden en krijgt voorgezet: tapdance-
fenomenen, een paar honderd dans-girls, wat
zang, en dat alles tegen een fond van uitste
kende muziek.
Het begin is wat tam misschien, maar daar
voor is het tenslote het begin, de aanloop.
Want pas als deze „Golddiggers" U te pakken
krijgen: dan vliegen de vonken er af, dan
slaan ze al datgene, wat ge U nog van voor
gaande show-producten herinnert aan gruize
lementen en ge kunt U anderhalf uur verba
zen over Amerika op z'n sterkst inzake de
film-revuekunst.
Dick Povell en Joan Blondel bezetten de
eerste plaatsen, maar daarnaast treden tal
van andere stars op, die het in dit genre tot
meerdere of mindere vermaardheid gebracht
hebben. Men 'beluistert een serie van goede
songs, men ziet enkele up to date ballet
ten... kortom, men ziet een show in optima
forma en zal zich zeker verbazen over een
dergelijk tempo.
„LIEFDES AFFAIRES"
Een ander Amerika!
Als tweede hoofdfilm draait „Liefdes
affaires, eveneens een Amerikaansche film,
en waarin een 4-tal zeer populaire vrouwe
lijke artisten optreedt, n.1. Jan et Gaynor,
Loretta Young, Constance Bennett en Si-
mone Simon. Het is een werk van een totaal
ander gehalte, en, uit neutraal oogpunt be
keken, van zeker meer hoogstaand gehalte.
Het is een van die typische Amerikaansche
rolprenten, waarin de wereld van Uncle Sam
zich zelf, al dan niet bewust, aan den kaak
stelt, een prachtige saterie op jonge vrouwen
in de Nieuwe Wereld, die laat zien hoe moei
lijk het is in deze dolle jaren de banale liefdé
van de ware te scheiden.
Daar is veel hards in deze film, doch tevens
veel waars. Verscheidene malen wéét de regie
tot opmerkelijke hoogte te komen, terwijl de
beeldmontage waarlijk perfect genoemd mag
worden. Een film van kwaliteitendie de
monstreert, dat men in Hollywood ook nog
iets anders kan vervaardigen dan alleen (zij
het grandioze) shows.
Een moment uit Port Arthur", waarbij men de
hoofdrolvertolkers Paul Hartman, Karin Hardt
en Adotf Wohlbrück «iet.
Een opname uit „De Wereld in Wording"de
vermaarde film, welke Alexander Korda schiep
naar gegevens uit het boek van Wells.
„Langs den Weg" is een van de eerste Fran-
sche groote operette-films. Jean Boyer heeft
als regisseur zijn film-naam eer aan gedaan
met deze geestige amusementsfilm-in-vacantie-
stemming. Pils en Tabet de onafscheidelijke
cabaretzangers vervullen de hoofdrollen met
Claude May, het sportieve jonge meisje dat
zich laat schakendoor den jongeman, die
door de familie voorbestemd was om met haar
te trouwen en het zelf ook niet in de gaten
had. Wie van aardige Fransche liedjes houdt,
zal van deze film genieten, zoowel van het
geestige „A mon age" (op mijn leeftijd) als van
tal van andere chansons. Een kostelijke amu
sementsfilm, die ons nog eens even heelemaal
in vacantiestemming brengt.
„De wereld in wording" werd hier reeds een
maal in een intellect-voorstelling gedraaid en
wij mogen dankbaar zijn, dat velen die de rol
prent toen gemist hebben thans in staat zijn
dit wonderlijke toekomstvisioen van de neer
gang der menschheid en de daarop voorspelde
opgang te bewonderen.
Voor de eerste maal in de filmgeschiedenis
is een film tot stand gekomen, waarvan de
„ster" niet op het doek verschijnt. De ster in
deze film is n.1. H. G. Wells, die het scenario
schreef ontleend aan zijn boek „Things to
come" en die tijdens de werkzaamheden aan
deze millioenenfilm onschatbare diensten be
wees als adviseur van den studio-staf.
Alhoewel er vanzelfsprekend een aantal be
langrijke acteurs en actrices aan deze film
medewerken, artisten als Sir Cedric Hard-
wicke, "Raymond Massey, Ralph Richardson en
Margaretta Scott, wordt de rolprent meer ge
dragen door „Things to come" en daarmee
door H. G. Wells, dan door hen, die er een rol
in vertolken. Het zijn meer de ideeën, de won
deren van de techniek en de strekking der film,
die de publieke aandacht vragen. „De Wereld
in wording" is geen film, die speciaal de be
langstelling voor den acteur vraagt, geen pro
ductie, waarvan het scenario is geschreven
met de bedoeling, om de kwaliteiten van den
vertolker goed te doen uitkomen. Het is een
verfilmd toekomstbeeld, zooals dat gezien
wordt door een der belangwekkendste schrij
vers van onzen tijd, in beeld gebracht door een
uitgezocht gezelschap van technici, vakmen-
schen en daarnaast door enkele bekende
acteurs.
Een nieuw seizoen heeft voor de bioscopen
haar intrede gedaan. Een seizoen, waarin de
doorsnee film op een hooger peil staat en
meer waarde heeft dan de producten, die ge
durende de zomermaanden vertoond worden.
Absoluut een feit is het, dat wij in de afge-
loopen maanden geen film zagen van een ge
halte als „Port Arthur". Niet alleen, dat het
spel buitengewoon sterk was, maar de staal
tjes filmtechniek, die men in dit product kan
bewonderen, zijn boven allen lof verheven.
Daar is een Adolf Wohlbrück, die een rol
speelt als Russisch officier, zoo geniaal en zoo
realistisch, dat het bewondering afdwingt.
Een Karin Hardt, die als Japansche en als
vrouw van dezen Russischen officier, een tra
gische rol vervult, wars van alle sentimenta
liteit, maar zoo werkelijk en zoo intens ge
voeld, dat men de film beleeft.
En dan de opnamen, zelfs in films als „lm
Westen nicht Neues" of „Lilac Times", een
tweetal van de beste oorlogsfilms van de laat
ste jaren, vindt men geen opnamen, zooals
wij die aantreffen in dit Tsjechisch-Fransche
product.
»- r zijn in de laatste jaren al heel wat wis
selende factoren geweest, die Europa be
dreigd hebben. Een conflict tusschen twee
mogendheden sluit bijna altijd in zich het ge
vaar van een uitbreiding tot een wereldoorlog.
We hebben dat meegemaakt met Italië
Abessinië, we maken het mee met den bur
geroorlog in Spanje, waarvan de dreiging
steeds boven ons werelddeel blijft hangen.
Gisteren hebben we gewezen op de ge
rechtvaardigde verontwaardiging in En
geland over den laffen duikbootaanval op
een Engelsch oorlogsschip, dat ter uit
voering van de non-interventie, in de
Spaansche wateren vaart. Er moet dus
iets gedaan worden voor de veiligheid in
de Middellandsche Zee. Een bespreking
daartoe is in het begin-stadium. Welnu,
Frankrijk heeft daartoe het initiatief ge
nomen en minster Eden heeft meegedeeld,
dat Engeland geneigd is aan die bespre
king deel te nemen.
De Fransche actie is niet alleen het gevolg
van de onveiligheid in de Middellandsche Zee,
maar ook een uitvloeisel van de verontwaar
diging, die er in het socialistische kamp is
opgegaan, over de telegrammenwisseling, tus
schen Mussoline en Franco, na de overwin
ning van Santander. Een telegramwisseling,
die wij aangeduid hebben met een brutali
teit van den Italiaanschen Duce, die daar
mee immers openlijk te kennen gaf, dat Italië
actief deelnam aan den strijd in Spanje.
Te Rome is zelfs gesproken van „vrijwilli
gers ter zee". Men sprak in Frankrijk van
een nieuwe fase van de politiek van niet-
inmenging en wenschte, dat de Fransche re
geering den toestand opnieuw zou overwegen,
schrijft de Nw. Rott. Crt. Delbos heeft aan
den druk zijner socialistische collega's toe
gegeven. Vandaar dat in het bijzonder van
Duitsche zijde aan Frankrijk het voornemen
werd toegeschreven de grens aan de Pyre-
neën te openen voor het vervoer van vrij
willigers en van oorlogstuig. Dat Cambon, de
Fransche zaakgelastigde te Londen, deze
quaestie te Londen ernstig ter sprake heeft
gebracht, is niet zeer waarschijnlijk. Een zoo
sterke wijziging van de Fransche politiek in
zake Spanje zou de internationale moeilijk
heden alleen maar vergrooten.
Maar men zoekt nu een weg, die veiligheid
te verzekeren en als men dat internationaal
kan doen, dan zal er het beste resultaat mee
bereikt worden. Engeland verwacht vermoe
delijk niet teveel van dat internationaal op
treden en heeft alvast zijn eigen maatregelen,
genomen, door het zenden van meerdere oor
logsschepen.
De inhoud geeft hoofdzakelijk den strijd om
Port Arthur weer, een van de belangrijkste
phasen uit den Russisch-Japanschen oorlog.
En juist in die gevechten, waarin een overwel
digend aantal figuranten optreedt, laat Far-
kas, de regisseur van dit werk, zich van zijn
beste zijde zien. Want hij zorgt ervoor, dat
het geheel niet ontaardt in een rommelige
scène, met veel lawaai en veel geloop, neen,
maar zijn opnamen zijn zoo zuiver, zoo het
geheel omvattend en toch weer zoo overzich
telijk, dat deze film een topprestatie is van
filmregie.
Juist het tragische element, dat deze rol
prent beheerscht, is zoo uitstekend begrepen.
Karin Hardt, als Japansche, maar als vrouw
van een Russisch officier, die in de meest ge
raffineerde intriges gewikkeld wordt, toont
zich hier las tragédienne op de juiste plaats.
Samen vindt zij met haar man den dood, wan
neer hij de vlaggen van Port Arthur moet
overbrengen naar Wladiwostok. Haar liefde
voor haar man blijkt sterker, dan de band,
dien haar met haar vaderland verbindt.
Het tweede product, waarin o.a. Johan
Heesters een rol vervult, „De kandelaars van
den Keizer", heeft zijn ontstaan te danken aan
het werk van baronesse d'Orczy, de vrouw,
die het wereldberoemde boek „De roode Pim
pernel" schreef. Ook het thema in deze film
verwerkt is weer geschoeid op een sensatio-
neele leest. Die kandelaars van den Keizer
vinden zoo ongeveer hun weg door het groot
ste deel van Europa. Maar tenslotte leidt het
spannende verhaal toch tot een gelukkige
ontknooping. Sybille Schmidt en Karl Ludwig
Diehl, die een hoofdrol vertolken in dit Duit
sche product, toonen zich werkelijk spelers
van professie. Een man, die naast het eerste
wel buitengewoon sterke product, goed op
zijn plaats is.
Wij openen heden een nieuwe afdeling (le étage)
uitsluitend naar maat
Mantelpakje f
19.50
f 27.50
f 35.—
en hoger
Regenmantel
19 75
25.—
32.-
P*
Najaar of wintermantel
1.
cY
CNJ
39.-
52.-
p»
Rok f.
7.50
12.-
17.-
P+
De zeer uitgebreide collectie stalen, alsmede de nieuwste modeplaten
worden U gaarne thuisgezonden
Bij ons het mooi passende prima kleermakerswerk, op eigen ateliers
vervaardigd COUPEUR AAN HUIS TE ONTBIEDEN
DEN HELDER, Telefoon 140