63 nieuwe adelborsten geïnstalleerd Hebt II trouwplannen? INDO WATT (GEWilNI Pi iö©SCOPEIMl? HARJER's DAMESKLEDING Koninklijk instituut Zaterdag 4 September 1937 Regen dreigde de plechtigheid te verstoren Inhoudsvolle rede van den commandant van het Derde Blad Kiest dan een degelijke niet te dure en toch smaakvolle inrichting uit de collectie van: Moderne Meubileer-inrichting met groote speciale Tapijtafdeeling, zoo wel luxe als populaire meubileeringen direct uit voorraad of naar keuze gemaakt 7-10-15-20 TABAK OP STATENDAM OF OP PIET HEIN, OVERAL SMAAKT INDO FIJN! Brutale inbraak op de Westgracht XuwtL-JAealeh: Golddiggers 1937 show en gros Witte fiioAco-afl RiaiicfSAecdeA: Port Arthur, een uitstekend geregisseerde film De onveiligheid van de Middellandsche Zee Uitbreiding 1937 HERMAN NYPELS' Kledingmagazijnen, Gistermiddag heeft te 3 uur de instal latie plaats gevonden van 61 nieuwe adel borsten, alzoo een belangrijk grooter aan tal dan men dit gewoon is. In nóg een opzicht was deze installatie een bijzondere: sedert 15 jaar heeft deze ceremonie plaatsgevonden bij uitgezocht weer, terwijl thans een stroomende regen spelbreker trachtte te zijn. De altijd weer attractievolle plechtigheid werd hierdoor evenwel niet beïnvloed. Voor het instituut staat zij aangetreden, de adelborsten-compagnie, het vaandel is reeds ingetreden, en aan den linkervleugel van het Instituut is de Koninklijke Marine Kapel op gesteld. Eenige honderden belangstellenden, voor namelijk ouders en familieleden zijn eveneens onder de druipende boomen aanwezig en velen slaan geïnteresseerd het militaire schouwspel gade. Na de opstelling wordt afgemarcheerd, tamboers en pijpers gevolgd door de Kapel voorop, naar het achterterrein, meer populair bekend als het Bokkeveldje. Op het „Bokkeveldje". Hier heeft dan de opstelling plaats, waarbij vertegenwoordigd is een deputatie van de cadetten der „Gorch Fock", benevens enkele officieren. Voorts de adelborsten, de nog te installeeren adelborsten, de officieren, onder officieren en manschappen, allen in groot tenue, en leeraren. Zij vermeld, dat als devisiechef optrad de luitenant ter zee der 2e kl. R. M. Crommelin, en als commandeerend officier, kapitein der mariniers W. A. J. Roelofsen. Dan verschijnt vice admiraal T. L. Kruys, in gezelschap van den commandant van het Koninklijk Instituut, kapitein-luitenant ter zee C. J. baron van Asbeck en de adjudant van den vice admiraal, de luit. ter zee le kl. B. J. Velderman. Wanneer de diverse commando's over het veld geklonken hebben en de eerste maten van het „Wilhelmus" gespeeld zijn, neemt de commandant van het Instituut het woord voor het houden van een rede, waaraan wij het volgende ontleenen: Rede van den Commandant. Na het welkom tot de aanwezigen te heb ben toegeroepen, heet hij vooral welkom de pasbenoemde 63 adelborsten der Koninklijke Marine en de 30 afgevaardigde cadetten van de „Gorch Fock". Wat de laatsten reeds in April van dit jaar deden, daarvoor zijn nu hun Hollandsche collega's aanwezig en ho- penlijk zal men elkaar later nog wel eens begroeten op de wereldzeeën. De jonge adelborsten wijst de commandant er op, dat zij weliswaar reikhalzend naar dit moment uitgezien hebben, doch voor teleur stelling zullen hebben te waken. De droom kan niet altijd direct werkelijkheid worden. Velen hebben zich een wereld van zee, water en wind voorgesteld, doch allereerst zullen enkele jaren moeten worden doorgebracht, goeddeels in de lokalen van het Instituut op de schoolbanken. Het is evenwel noodzakelijk, dat eerst ge leerd wordt de gaven te ontplooien, alvorens te bevelen zal men het gehoorzamen hebben te leeren. Doch spr. twijfelt er niet aan of la ter zullen zij beseffen, dat deze periode een zeer nuttige was. Een periode, waarin zij leer den orde, tucht, saamhoorigheid en kameraad- Schap. Een groote verantwoordelijkheid, aldus ver volgt de commandant, bezit ook gij, oude- jaars: wek de banden van vriendschap en saamhoorigheid ook bij Uw jonge collega's op, wees zeevaders over zeezoons en brengt hen orde en tucht bij. Ik vertrouw evenwei op Uw geest van kameraadschap, daar iedere andere vorm niet deugt en verboden is. Apart richt spr. zich tot de Senaat: gij, die gekozen zijt door Uw kameraden, ook in U stel ik het volste vertrouwen. De leiding zal zeker bjj U in goede handen zijn. Ook de officieren en leeraren wacht een moeilijke taak: op U rust de taak der per soonlijke opvoeding en de karaktervorming. Ik reken er op, dat deze taak met zorg zal geschieden. at het overig personeel betreft, leder jaar maakt dit een dergelijke plechtigheid mede, doch meen niet, dat Uw taak minder is: het eerste contact is het belangrijkste en daar voor zorgt gij. Ik verwacht de uiterste krachtsinspanning van U. De ouders en voogden wijst de comman dant er op, dat deze dag weliswaar een dag van vreugde voor hen is, doch tevens een dag van weemoed. De jonge adelborsten wor den thans deel van de Nederlandsche Marine, ze worden opgenomen in een nieuw milieu, dat zooveel verschilt met dat, waaruit ze thans komen. Mijn eigen taak en die mijner officieren is zeer zwaar, aldus de commandant, maar ik reken op hen. En ze zal mij dan zeker niet t zwaar zijn. Wij zullen van deze jonge menschen goede adelborsten en bruikbare leden der Maatschappij maken. Sprekende tot de benoemde adelborsten wijst commandant Van Asbeck op het vaan del, zijnde het zinnebeeld van eenheid en van trouw aan het Vorstenhuis. Bij het instal leeren wordt het hun voorgehouden en spr. wekt hen op vooral te gedenken de twee strofen van het adelborstenlied „Stervend zullen wij haar schragen, „Maar die vlag verlaten, nooit!" Hierna speelt de muziek het Adelborsten lied, en laat commandant Van Asbeck een driewerf hoezee op H. M. de Koningin uit brengen. Het Wilhelmus klinkt en dat is het besluit van de plechtigheid. 63 Adspirant-zeeofifcieren gaan hun taak aanvangen bij de Nederlandsche Marine. cent. Op klaarlichten dag 60.gestolen. Een of meerdere inbrekers hebben gis teren het stoute stukje bestaan op klaar lichten dag in te breken in het pakhuis van den heer A. Govers op de West gracht. Zooals gewoonlijk had men de zaak van 12 tot half 2 gesloten, doch in dien tijd heeft men kans gezien, zeer waarschijn lijk via de Molenstraat, het gebouw bin nen te dringen. Het geldkistje, dat in het schrijfbureau opgeborgen was, werd ge opend en de inhoud weggenomen: er be vond zich circa f 60.in. Het vermoeden is gewettigd, dat hier iemand, die met de situatie bij heer Govers bekend was, aan het we. is ge weest. De politie heeft het geval in handen. Een troep dansgirls uit de grandioze show film Golddiggers 1937die momenteel in het Tivoli-theater draait. Het is sedert een jaar of 5, 6 de gewoonte van de groote Amerikaansche filmproducenten geworden eens per jaar uit te komen met een show-film, die men zoo min of meer zou kun nen vergelijken met de periodieke uitverkoo- pen van al datgene, wat de betreffende pro ducer in éénmaal den volke wenscht te toonen: hierbrj is scenario en strekking zeer secundair, doch de overdondering van een massale show primair. Er wordt door zekere kwade tongen wel eens beweerd, dat al dergelijke films in wezen precies gelijk zijn, doch dat is slechts voor een zeker deel waar. Juist is het dat ze allen een volkomen gemis aan eenigen redelijken inhoud bezitten, en meestal samengeflanst zijn uit een aantal van elkaar vrijwel onafhanke lijke vondsten. Maar aan de andere zijde... kenmerkt iedere show zich door een grootschere wijze van uit beelding, iedere maal is de show geweldiger en steeds weer blijkt het geheim der massale regie ondoorgrondelijker. En zoo ziet men dan deze „Golddiggers". Men wordt voor de zooveelste maal gevoerd ergens achter de schermen van dat merkwaar dige wereldje dat men met Braodway pleegt aan te duiden en krijgt voorgezet: tapdance- fenomenen, een paar honderd dans-girls, wat zang, en dat alles tegen een fond van uitste kende muziek. Het begin is wat tam misschien, maar daar voor is het tenslote het begin, de aanloop. Want pas als deze „Golddiggers" U te pakken krijgen: dan vliegen de vonken er af, dan slaan ze al datgene, wat ge U nog van voor gaande show-producten herinnert aan gruize lementen en ge kunt U anderhalf uur verba zen over Amerika op z'n sterkst inzake de film-revuekunst. Dick Povell en Joan Blondel bezetten de eerste plaatsen, maar daarnaast treden tal van andere stars op, die het in dit genre tot meerdere of mindere vermaardheid gebracht hebben. Men 'beluistert een serie van goede songs, men ziet enkele up to date ballet ten... kortom, men ziet een show in optima forma en zal zich zeker verbazen over een dergelijk tempo. „LIEFDES AFFAIRES" Een ander Amerika! Als tweede hoofdfilm draait „Liefdes affaires, eveneens een Amerikaansche film, en waarin een 4-tal zeer populaire vrouwe lijke artisten optreedt, n.1. Jan et Gaynor, Loretta Young, Constance Bennett en Si- mone Simon. Het is een werk van een totaal ander gehalte, en, uit neutraal oogpunt be keken, van zeker meer hoogstaand gehalte. Het is een van die typische Amerikaansche rolprenten, waarin de wereld van Uncle Sam zich zelf, al dan niet bewust, aan den kaak stelt, een prachtige saterie op jonge vrouwen in de Nieuwe Wereld, die laat zien hoe moei lijk het is in deze dolle jaren de banale liefdé van de ware te scheiden. Daar is veel hards in deze film, doch tevens veel waars. Verscheidene malen wéét de regie tot opmerkelijke hoogte te komen, terwijl de beeldmontage waarlijk perfect genoemd mag worden. Een film van kwaliteitendie de monstreert, dat men in Hollywood ook nog iets anders kan vervaardigen dan alleen (zij het grandioze) shows. Een moment uit Port Arthur", waarbij men de hoofdrolvertolkers Paul Hartman, Karin Hardt en Adotf Wohlbrück «iet. Een opname uit „De Wereld in Wording"de vermaarde film, welke Alexander Korda schiep naar gegevens uit het boek van Wells. „Langs den Weg" is een van de eerste Fran- sche groote operette-films. Jean Boyer heeft als regisseur zijn film-naam eer aan gedaan met deze geestige amusementsfilm-in-vacantie- stemming. Pils en Tabet de onafscheidelijke cabaretzangers vervullen de hoofdrollen met Claude May, het sportieve jonge meisje dat zich laat schakendoor den jongeman, die door de familie voorbestemd was om met haar te trouwen en het zelf ook niet in de gaten had. Wie van aardige Fransche liedjes houdt, zal van deze film genieten, zoowel van het geestige „A mon age" (op mijn leeftijd) als van tal van andere chansons. Een kostelijke amu sementsfilm, die ons nog eens even heelemaal in vacantiestemming brengt. „De wereld in wording" werd hier reeds een maal in een intellect-voorstelling gedraaid en wij mogen dankbaar zijn, dat velen die de rol prent toen gemist hebben thans in staat zijn dit wonderlijke toekomstvisioen van de neer gang der menschheid en de daarop voorspelde opgang te bewonderen. Voor de eerste maal in de filmgeschiedenis is een film tot stand gekomen, waarvan de „ster" niet op het doek verschijnt. De ster in deze film is n.1. H. G. Wells, die het scenario schreef ontleend aan zijn boek „Things to come" en die tijdens de werkzaamheden aan deze millioenenfilm onschatbare diensten be wees als adviseur van den studio-staf. Alhoewel er vanzelfsprekend een aantal be langrijke acteurs en actrices aan deze film medewerken, artisten als Sir Cedric Hard- wicke, "Raymond Massey, Ralph Richardson en Margaretta Scott, wordt de rolprent meer ge dragen door „Things to come" en daarmee door H. G. Wells, dan door hen, die er een rol in vertolken. Het zijn meer de ideeën, de won deren van de techniek en de strekking der film, die de publieke aandacht vragen. „De Wereld in wording" is geen film, die speciaal de be langstelling voor den acteur vraagt, geen pro ductie, waarvan het scenario is geschreven met de bedoeling, om de kwaliteiten van den vertolker goed te doen uitkomen. Het is een verfilmd toekomstbeeld, zooals dat gezien wordt door een der belangwekkendste schrij vers van onzen tijd, in beeld gebracht door een uitgezocht gezelschap van technici, vakmen- schen en daarnaast door enkele bekende acteurs. Een nieuw seizoen heeft voor de bioscopen haar intrede gedaan. Een seizoen, waarin de doorsnee film op een hooger peil staat en meer waarde heeft dan de producten, die ge durende de zomermaanden vertoond worden. Absoluut een feit is het, dat wij in de afge- loopen maanden geen film zagen van een ge halte als „Port Arthur". Niet alleen, dat het spel buitengewoon sterk was, maar de staal tjes filmtechniek, die men in dit product kan bewonderen, zijn boven allen lof verheven. Daar is een Adolf Wohlbrück, die een rol speelt als Russisch officier, zoo geniaal en zoo realistisch, dat het bewondering afdwingt. Een Karin Hardt, die als Japansche en als vrouw van dezen Russischen officier, een tra gische rol vervult, wars van alle sentimenta liteit, maar zoo werkelijk en zoo intens ge voeld, dat men de film beleeft. En dan de opnamen, zelfs in films als „lm Westen nicht Neues" of „Lilac Times", een tweetal van de beste oorlogsfilms van de laat ste jaren, vindt men geen opnamen, zooals wij die aantreffen in dit Tsjechisch-Fransche product. »- r zijn in de laatste jaren al heel wat wis selende factoren geweest, die Europa be dreigd hebben. Een conflict tusschen twee mogendheden sluit bijna altijd in zich het ge vaar van een uitbreiding tot een wereldoorlog. We hebben dat meegemaakt met Italië Abessinië, we maken het mee met den bur geroorlog in Spanje, waarvan de dreiging steeds boven ons werelddeel blijft hangen. Gisteren hebben we gewezen op de ge rechtvaardigde verontwaardiging in En geland over den laffen duikbootaanval op een Engelsch oorlogsschip, dat ter uit voering van de non-interventie, in de Spaansche wateren vaart. Er moet dus iets gedaan worden voor de veiligheid in de Middellandsche Zee. Een bespreking daartoe is in het begin-stadium. Welnu, Frankrijk heeft daartoe het initiatief ge nomen en minster Eden heeft meegedeeld, dat Engeland geneigd is aan die bespre king deel te nemen. De Fransche actie is niet alleen het gevolg van de onveiligheid in de Middellandsche Zee, maar ook een uitvloeisel van de verontwaar diging, die er in het socialistische kamp is opgegaan, over de telegrammenwisseling, tus schen Mussoline en Franco, na de overwin ning van Santander. Een telegramwisseling, die wij aangeduid hebben met een brutali teit van den Italiaanschen Duce, die daar mee immers openlijk te kennen gaf, dat Italië actief deelnam aan den strijd in Spanje. Te Rome is zelfs gesproken van „vrijwilli gers ter zee". Men sprak in Frankrijk van een nieuwe fase van de politiek van niet- inmenging en wenschte, dat de Fransche re geering den toestand opnieuw zou overwegen, schrijft de Nw. Rott. Crt. Delbos heeft aan den druk zijner socialistische collega's toe gegeven. Vandaar dat in het bijzonder van Duitsche zijde aan Frankrijk het voornemen werd toegeschreven de grens aan de Pyre- neën te openen voor het vervoer van vrij willigers en van oorlogstuig. Dat Cambon, de Fransche zaakgelastigde te Londen, deze quaestie te Londen ernstig ter sprake heeft gebracht, is niet zeer waarschijnlijk. Een zoo sterke wijziging van de Fransche politiek in zake Spanje zou de internationale moeilijk heden alleen maar vergrooten. Maar men zoekt nu een weg, die veiligheid te verzekeren en als men dat internationaal kan doen, dan zal er het beste resultaat mee bereikt worden. Engeland verwacht vermoe delijk niet teveel van dat internationaal op treden en heeft alvast zijn eigen maatregelen, genomen, door het zenden van meerdere oor logsschepen. De inhoud geeft hoofdzakelijk den strijd om Port Arthur weer, een van de belangrijkste phasen uit den Russisch-Japanschen oorlog. En juist in die gevechten, waarin een overwel digend aantal figuranten optreedt, laat Far- kas, de regisseur van dit werk, zich van zijn beste zijde zien. Want hij zorgt ervoor, dat het geheel niet ontaardt in een rommelige scène, met veel lawaai en veel geloop, neen, maar zijn opnamen zijn zoo zuiver, zoo het geheel omvattend en toch weer zoo overzich telijk, dat deze film een topprestatie is van filmregie. Juist het tragische element, dat deze rol prent beheerscht, is zoo uitstekend begrepen. Karin Hardt, als Japansche, maar als vrouw van een Russisch officier, die in de meest ge raffineerde intriges gewikkeld wordt, toont zich hier las tragédienne op de juiste plaats. Samen vindt zij met haar man den dood, wan neer hij de vlaggen van Port Arthur moet overbrengen naar Wladiwostok. Haar liefde voor haar man blijkt sterker, dan de band, dien haar met haar vaderland verbindt. Het tweede product, waarin o.a. Johan Heesters een rol vervult, „De kandelaars van den Keizer", heeft zijn ontstaan te danken aan het werk van baronesse d'Orczy, de vrouw, die het wereldberoemde boek „De roode Pim pernel" schreef. Ook het thema in deze film verwerkt is weer geschoeid op een sensatio- neele leest. Die kandelaars van den Keizer vinden zoo ongeveer hun weg door het groot ste deel van Europa. Maar tenslotte leidt het spannende verhaal toch tot een gelukkige ontknooping. Sybille Schmidt en Karl Ludwig Diehl, die een hoofdrol vertolken in dit Duit sche product, toonen zich werkelijk spelers van professie. Een man, die naast het eerste wel buitengewoon sterke product, goed op zijn plaats is. Wij openen heden een nieuwe afdeling (le étage) uitsluitend naar maat Mantelpakje f 19.50 f 27.50 f 35.— en hoger Regenmantel 19 75 25.— 32.- P* Najaar of wintermantel 1. cY CNJ 39.- 52.- p» Rok f. 7.50 12.- 17.- P+ De zeer uitgebreide collectie stalen, alsmede de nieuwste modeplaten worden U gaarne thuisgezonden Bij ons het mooi passende prima kleermakerswerk, op eigen ateliers vervaardigd COUPEUR AAN HUIS TE ONTBIEDEN DEN HELDER, Telefoon 140

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1937 | | pagina 9