M 0)
PEN
Ilflfir
3pCt.Nederlandsch-lndische
Leening 1937 A
Autobus contra
trein
Het verboden
grondgebied
iedgar ricel
Ibijrroughs!
Fraudeerend deurwaarder
voor den rechter
Kind geroofd te
Oisterwijk
Kostbare viool gestolen
Radioprogramma
GEÏLLUSTREERD
I VERVOLGVERHAAL
DOOR.
RpBL, nS P
V
475ste STAATSLOTERIJ
door Dennis Wheatley
W
No. 1.
In het jaar 1888 vertrokken Lord
Greystoke en zijn vrouw Alice met
een zeilschip van Dover naar
Afrika, waar Lord Greystoke be
noemd was tot gouverneur van de
Britsche koloniën, gelegen aan de
Westkust van Afrika. Hij heeft
deze post echter nooit bekleed,
omdat hij nimmer de plaats van
bestemming bereikte. In Afrika
aangekomen, gingen Lord en Lady
Greystoke op een ander zeilschip
de „Fuwalda" over, dat hen naar
de Westkust moest brengen. Op
geheimzinnige wijze verdwenen
beide mensen echter voor altijd van
de aardbodem. Na enkele dagen
zeilens, toen de kust uit het gezicht
verdwenen was, Sloeg de bemanning
aan het muiten. De woedende kapi
tein trok zijn revolver en wilde
Zwarte Michael, de aanvoerder der
muiters neerschieten. Lord Grey
stoke, die dit zag, sloeg de arm
van den kapitein naar beneden en
redde daardoor het leven van
Zwarte Michael. Dit was echter het
begin van een reeks van gebeurte
nissen, die later een rol zouden
spelen in het leven van den zoon
van Lord Greystoke, een leven, dat
zijn3 gelijke op de aarde nog niet
heeft gevonden. De muiters ver
nielden alle voorwerpen op het
schip. Lord Greystoke haalde zijn
vrouw uit de salon en samen gingen
zij naar hun hut. Daar lagen al hun
bezittingen door elkaar zelfs de
matrassen der bedden waren stuk
gesneden; en alle geweren en am
munitie van Lord Greystoke waren
weggehaald. Deze kwamen de mui
ters te pas bij de strijd, die zich
ontketende op iet dek.
(Nieuwe spelling.)
Zooals in onze advertentiekolommen reeds
is bekend gemaakt, zal worden overgegaan
tot de uitgifte van een 3 pet. NederlandsQh-
I n d i s ch e 1 e e n i n g ten bedrage van
f 912.050.000,— tegen een koers van uitgifte
van 96% pet.
De leening, welke is vrijgesteld van cou
ponbelasting, heeft een looptijd van ten
hoogste 37 jaren. Te beginnen met het jaar
1938 wordt elk jaar op 1 October een aan
tal schuldbewijzen tot een bedrag van ten
minste f 21.650.000,bij loting aangewezen
;a pari afgelost.
Geheele of gedeeltelijke conservie dan wel
versterkte aflossing kan te allen tijde plaats
hebben.
Van het bedrag ad f 912.050,000.is
reeds f 340.816.900. geplaatst.
De inschrijving kan geschieden tot op
IVrijdag 17 September 1937, van des voor
middags 9 tot des namiddags 4 uur bij de
in de advertentie vermelde Bankinstellingen
benevens bij het Agentschap van het Minis
terie van Financiën te Amsterdam, met
recht van voorkeur voor houders van niet-
pitgelote, per 18 October 1937 aflosbaar ge
stelde schuldbewijzen der Nederlandsch-In-
dische Conversieleeningen 1931 en 1931A,
zoomede van de Nederlandsch-Indische lee-
ping 1934 (3de uitgifte).
De betaling zal moeten geschieden op
Maandag 18 October 1937, tegen in ont-
yangstneming van recepissen.
Hij handelde niet uit armoede.
Voor de Amsterdamsche rechtbank
had zich gisteren een 41-jarige be
lastingdeurwaarder en incasseerder
van den gemeentelijken ophaaldienst
der belastingen te Edam te verant
woorden, verdacht van verduiste
ring van ruim f 800 ten nadeele der
gemeente.
De officier van justitie, requireerde
wegens verduistering in dienstbe
trekking een gevangenisstraf van an
derhal f j aar.
I
Verdachte legde ter zitting een volledige
bekentenis af. In 1932 was hij tot incasseer
der benoemd. Hij haalde de belastinggelden
op, beginnende per 1 Januari, dus reeds
voor de aanslagen waren rondgestuurd. De
gestorte gelden werden dan aangeteekend in
een boekje. Jarenlang had verdachte de ge
meente bedrogen en gelden ten eigen bate
aangewend.
Door verd. werd een lijst opgemaakt, wel
ke bedragen aan belasting betaald moes
ten worden. Dikwijls klopten deze lfjsten
niet met de ingekomen gelden en verd. zei-
de dan, dat er een vergissing was begaan.
Korten tijd later kwamen er dan weer gel
den binnen, zoodat hij het eene gat met het
andere kon stoppen.
Toen men echter argwaan begon te krij
gen kwam het bedrag aan het licht.
Zijn loon was tamelijk laag, zijn vrouw
hield een kruidenierswinkel om de inkom
sten wat aan te vullen.
De officier zeide in zijn requisitoir, dat
verd. de gelden er op zeer laakbare wijze
heeft doorgebracht. Hij handelde niet uit
armoede.
De kwestie van de autobusdiens
ten tusschen Amsterdam en Ant
werpen.
De afdeeling voor de geschillen van be
stuur van den Raad van State behandelde
gisteren een beroep van P. J. A. de Vos en J.
L. Koster, beiden te Amsterdam, tegen de
beschikking van de commissie in zake het
reglement autovervoer personen, waarbij
afwijzend is beschikt op het verzoek van de
reis- en 'handelsonderneming „Wilnia" te.
Amsterdam om vergunning voör de uitoefe
ning van een dagelijkschen 'autobüsdierisf
tusschen Amsterdam en Antwerpen.
Pleiter voor appellanten betoogde, dat een
groot gedeelte van het Nederlandsohe volk
met spanning de beslissing in deze zaak
afwacht. Het vervoer Amsterdam-Antwer-
pen kan z.i. beter geschieden met bussen
dan met den trein.
Het betreft hier een dagelijkschen
geregelden dienst voor f 2.75 een
retour, dat een maand geldig is.
Zulk een reisje kost met den trein
f 8.10.
Dit verschil is toch wel van groot belang
voor bescheiden beurzen. Bovendien meende
pleiter, dat de toekomst aan de bussen is
en niet aan den trein.
De namens de Ned. Spoorwegen optre
dende pleiter achtte het onbewezen, dat de
bus meer toekomst zou hebben dan de
trein: hij wees op de duizenden hotelplan-
reizigers, die den laatsten tijd vervoerd
zijn, een vervoer, dat de bussen nimmer
zullen kunnen verwerken. Vooral op het
lange-afstandsvervoer zal de trein niet ge
mist kunnen worden. Tot dit vervoer moet
ook dat van Amsterdam naar Antwerpen
gerekend worden. Wat het goedkoope ta
rief betreft, betoogde pleiter, dat dit niet
op redelijke en economische wijze is tot
stand gekomen.
Niet voldoende de treinen tus
schen Amsterdam en Antwer
pen?
Voorts werd een dergelijke zaak behan
deld, namelijk een beroep van J. B. Pool Jr.
te Amsterdam tegen de beschikking van
voornoemde commissie, waarbij een derge
lijk verzoek eveneens is afgewezen.
Hierbij heeft de heer J. H. Reynders be
toogd, dat de spoorwegen geen voldoende
vervoergelegenheid bieden van Amsterdam
naar Antwerpen. Dit verkeer is, dank zij
de bussen zeer intensief en appellant rijdt
reeds drie jaren zonder ooit klachten te
hebben vernomen. Krijgt appellant geen ver
gunning, dan moet zijn bedrijf stopgezet
worden.
Mr. J. Bierman, naméns de Ned. Spoor
wegen optredende, zeide, dat stopzetting van
het bedrijf een consequentie zou zijn van
de wet, die thans ook een vergunning eischt
voor verbindingen naar het buitenland.
In beide zaken zal de beslissing der Kroon
later volgen.
Beangste moeder schreit om haar
dochtertje. Roover legde haar
het zwijgen op.
Dinsdagmorgen tegen den middag was
mevr. B. te Oistenvijk, wonende aan den
Moergestelschenweg, bezig met het was-
scium harer kinderen. Nadat het tweeja
rig, dochtertje gewasseshen was, mocht het
in den voortuin-gaan "spelen. Met een an
dere kleine was mevr. B. nog bezig toen
een woonwagen voorbij kwam gereden.
Een der woonwagenbewoners zag
het kind, riep het en tilde het over
het hekje van den tuin en nam het
mee in den wagen. Mevr. B. zag de
ontvoering van haar kind voor
haar oogen gebeuren en liep, roepen
de: „mijn kind, mijn kind", den
wagen achterna.
De woonwagenbewoner heeft haar het
kind teruggegeven, doch onder voor
waarde, dat zij met niemand over het voor
gevallene zou spreken.
Aanvankelijk heeft de doodelijk ver
schrikte moeder aan dit verzoek voldaan,
doch later op den dag heeft zij de gemeen
tepolitie van het gebeurde in kennis ge
steld.
MOTORRIJDER OVER DEN KOP GE
SLAGEN EN GEDOOD.
Gisterennacht is in den bocht van den
rijksweg te Klimmen (Zuid-Limburg) de
motorrijder J. K. uit Heerlen, door onbe
kende oorzaak tegen het trottoir en daarna
tegen een hoop steenen gereden. K. sloeg
over den kop en overleed spoedig daarna.
Zijn duo-passagier, de J. uit Heerlen, werd
licht gewond.
Vit den winkel van den repara
teur.
Een dezer dagen bracht de heer L. M. H.
Th. uit Voorburg zijn kostbare viool, een
Jakob Steiner, gebouwd omstreeks 1700 en
f 850. waard, ter reparatie naar een violo-
bouwer in de binnenstad.
Enkele dagen later de viool
was inmiddels gerepareerd en in
de kist voor in de winkel geplaatst
ging de winkelbel tweemaal kort
achter elkaar over. Toen de bel voor
de tweede maal overging, stak de
vioolbouwer zijn hoofd uit het
raam van zijn woonhuis en zag
iemand op de fiets wegrijden met de
vioolkist, waarin de „Jakob Steiner"
geborgen was.
Hij heeft den man nog nageroepen, maar
daarmede geen succes gehad.
De politie heeft den dief nog niet gear
resteerd en het onderzoek is in vollen gang.
AAN BRANDWONDEN OVERLEDEN.
ïn perceel no. 40 in de Van der Neerstraat
te Den Haag is gisterochtend een binnen
brand ontstaan, vermoedelijk tengevolge van
het morsen van petroleum in de keuken.
De motorspuit van de brandweer bluschte
het vuur. De 76-jarige mej. A. S. werd ech
ter door het vuur gegrepen en is aan de be
komen verwondingen overleden.
Trekking
1000.—
400.—
100.—
85
1499
2577
6953
8388
9959
11181
14218
15704
18287
20084
22292
275
1672
2938
7017
8477
10057
11399
14237
16009
18476
20432
22467
(Niet officieel)
van Woensdag 8 September 1937
4e klasse, 3e lijst
Hooge prijzen
7116
3237 4314
8081 11585
Prijzen van f 65.
408 555 837 1041 1449 1495
1878 1961 1995 2049 2414 2423
2959 3123 4028 5160 6172 6407
7136 7327 7928 8133 8249 8278
8645 8894 9029 9322 9589 9895
10073 10753 10803 10974 11116 11167
11735 11939 12472 12897 13140 13932
14443 14783 14884 14963 15369 15523
16187 16449 16961 17636 17706 17879
18781 18952 19044 19242 19358 19766
20472 20699 21467 21511 22208 22221
23079 23224 23280 23791 23915
VRIJDAG 10 SEPTEMBER 1937.
Hilversum I.
8.00 VARA. 10.00 VRPO. 10.20 VARA. 12.00
AVRO. 4.00 VARA. 7.80 VPRO. 9.00 VARA.
I.40 VPRO. 11.00 VARA.
8.00 Gramofoonmuziek.
10.00 Morgenwijding.
10.20 Declamatie.
10.40 Gramofoonmuziek.
II.00 Vervolg declamatie.
11.20 Orgelspel.
12.00 Kovacs Lajos' orkest en soliste.
12.45 Gramofoonmuziek.
I.30 Vervolg concert.
2.45 „De tuin in September", causerie.
3.15 AVRO-Dansorkest.
4.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Kinderuurtje.
5.30 Gramofoonmuziek.
6.00 Orgelspel en zang.
6.30 Politiek radiojournaal.
6.50 „De beteekenis van een arbeidérgverzeke
ringsbank voor de arbeidersklasse", causeri
7.20 Gramofoonmuziek.
7.25 Berichten ANP.
7.30 Berichten.
7.35 Lezen in den Bijbel.
8.00 Hartvelt-kwartet.
8.30 „De Statenbijbel", causerie.
9.00 VARA-Orkest en solisten.
10.00 Fantasia".
10.30 Berichten ANP.
10.40 Avondwijding. -
II.00 Jazzmuziek (gr.pl.)
11.3012.00 Gramofoonmuziek.
Hilversum n.
Algemeen Programma, verzorgd door de
NCRV.
8.00 Schriftlezing, meditatie, gewijde muziek
(gr.pl.).
8.30 Gramofoonmuziek.
9.30 Gelukwenschen.
9.45 Gramofoonmuziek.
10.30 Morgendienst.
11.00 Sopraan en piano.
12.00 Berichten.
12.15 Gramofoonmuziek.
I.00 Ensemble Van der Horst.
2.30 Christ. lectuur.
3.00 Gramofoonmuziek.
3.15 Pianokwartet „Die Haghe".
4.30 Gramofoonmuziek.
5.25 Declamatie en piano.
6.30 Voor tuinliefhebbers.
7.00 Berichten.
7.15 Literaire causerie.
7.45 Reportage.
8.00 Berichten ANP. Herhaling SOS-Ber.
8.15 NCRV-Orkest.
9.00 „Hoe kies ik mijn servies", causerie.
9.30 Vervolg concert, rn.m.v. olist, (Om 10.00
Berichten ANP).
10.45 „Korfbal", oauserie.
II.0012.00 Gramofoonmuz. Hierna: Schrift
lezing.
Feuilleton
Vertaling Eva Raedt de Canter
5.
„Ik hoop het", antwoordde zij een beetje ner
veus. „Ik heb er veel moeite voor gedaan
maar je weet nooit waar de menschen van
houden. Wel?"
„Natuurlijk zal het slagen, Miriam", bemoe-
üigde hfj haar. „Jouw feesten zijn altijd ge-
Blaagd. Komt er nog een bijzondere gast?"
„Gian Capello is er heeft beloofd te
Bpelen. En Madame Maliperi zingt; het is erg
prettig dat Alec Wolff er ook is, hij speelt
Werkelijk uitstekend piano en omdat ik hem zoo
goed ken, kan ik hem altijd tot spelen bren
gen."
„Natuurlijk, Alec is een aardige jongen."
„Ik zal je vertellen wie er nog meer zijn",
Vervolgde zij gehaast. „Madame Karkoff je
weet wel, Valeria Petrovna Karkoff van het
Moskousche theater. Zij brengt hier een bezoek
met Commissaris Leschkin. Jacob heeft hen
verleden week in de filmstudio's in Elstree
ontmoet."
Simon's oogen dwaalden door de groote hall
6n toen vroeg hij met plotselinge belangstel
ling: „Spreekt zij Engelsch?"
„O, ja. Simon ik zou graag willen dat jij je
een beetje om haar bekommerde. Zij kennen
hier niemand. Het zou een pak van mijn hart
zijn. Kijk daar is zij, die donkere vrouw in die
gele japon. Zij ziet er erg mooi uit, vind je
niet?"
Hij scheen te aarzelen. ,Denk je niet dat ik
veel moeite met haar zal hebben?"
„O, neen, Simon, je kunt met iedereen goed
opschieten. Natuurlijk,' 'vervolgde zij een beetje
spijtig, ,houd ik er wel van om feesten te geven,
maar je weet hoe Jacob is, hij vraagt iedereen
die hij kent en ik moet voor de rest zorgen.
Wees eens lief."
Simon liet zich voorstellen. „O, madame
Karkoff, mag ik u mijn neef, mr. Aron, voor
stellen?" Simon's gastvrouw lachte een beetje
gedwongen. „Hij stelt heel veel belang in het
tooneel."
„Hoe maakt u het, mr. Aron?" vroeg ma
dame Karkoff met een warme, diepe bijna
heesche stem, toen zij hem haar lange, slanke
hand toestak. „Komt u naast mij zitten?"
Simon nam de uitnoodiging aan en presen
teerde haar sigaretten. Lachend nam zij er
een.
„Ik heb gesnakt naar een sigaret", bekende
zij. „Dank u." Nog voordat de sigaret haar lip
pen had bereikt, had Simon haar reeds zijn
sigarettenaansteker voorgehouden.
„Dus u stelt veel belang in het theater?"
vroeg zij terwijl zij hem nieuwsgierig aan
keek. „Vertel mij er eens wat van, mr. Aron?"
Simon leunde voorover en lachte even. „Ik
ben bang dat ik dat niet kan. Ik zou het wel
graag willen, maar wij hebben geen theater
in Engeland!"
„O, dus dat weet u toch wel?" In haar oogen
kwam een blik van appreciatie.
„Natuurlijk," zei hij. „Er is hier geen theater
in den zin zooals u dat bedoelt; er zijn hier
een paar menschen die probeeren te spelen,
maar zij krijgen niet veel aanmoediging. En
zij hebben nog een hoop te leeren."
Hij bekeek haar in gedachten, en verwonder
de zich over haar donkere schoonheid. De
sneeuwwitte huid en de smalle, gebogen wenk
brauwen, het eenigszins platte gezicht met de
hooge jukbeenderen, de sensueele mond en
glanzende donkere oogen gaven haar het uiter
lijk van een vrouw, hoewel zij eigenlijk niet
veel meer was dan een meisje. Hij schatte
haar op niet ouder dan vijf en twintig jaar.
„U bent een jood, nietwaar?" vroeg zij plot
seling.
Hij lachte terwijl hij met zijn vinger over zijn
neus wreef. „Natuurlijk. Ik zou het niet kun
nen verbergen, wel? En bovendien heb ik ook
geen lust om het te verbergen." Zij lachte op
getogen. ,,'k Heb zelf joodsch bloed," zei zij
daarna ernstig. „Mijn grootmoeder was een
jodin. Dat is goed, want daar kan geen kunst
zijn zonder joodsch bloed."
Simon keek de groote zaal door. „Er zijn er
vanavond veel hier," zei hij. En inderdaad, of
schoon er ook veel Christenen waren, bestond
de meerderheid der gasten toch uit menschen
die Simon gewoonlijk „Onze Menschen" noem
de. Hij glimlachte en wuifde toen hij zijn
vriend zag, Richard Eaton, die tot de Christe
lijke minderheid behoorde.
„Ik zou graag champagne willen hebben",
zei madame Karkoff plotseling.
„Uitstekend," Simon stond op. „Ik denk dat
wij dat in de billardzaal zullen vinden." Zij
maakte geen aanstalten om op te staan.
Breng het maar hier," zei zij, terwijl zij even
haar schouders ophaalde.
„Neen," hij schudde zijn hoofd, terwijl hij
sprak. „Neen, gaat u mee, het is hier zoo vol."
Zij keek even verbaasd naar hem, maar stond
toen op. Hij begeleidde haar naar het buffet in
de billardzaal. Een beleefde bediende bood hen
een tweetal glazen aan, maar die kwamen niet
overeen met de meening die Simon over cham
pagne-glazen had. Met een enkel woord bracht
hij den bediende aan het verstand wat hij dan
wel verlangde.
De kellner bracht twee kleine tumblers. Toen
Simon er een aan Valeria Petrovna overhandig
de, glimlachte zij bewonderend.
„Zulke kleine glazen voor champagne deu
gen niet,' 'zei zij.
Simon lachte en voordat zij de billardzaal uit
gingen, dronken zij nog een glas. „Kom mee,"
zei hij, „ik geloof dat Maliperi zingen gaat."
„Maliperi?" riep zij verbaasd uit. „Kom
mee, waarom blijven wij dan hier?" En zij
greep hem impulsief bij de hand en trok hem
mee de lange gang door naar de muziekzaal
die aan den achterkant van het huis was. Zij
stonden samen in een hoek terwijl Maliperi
zong, bewonderden haar kunst. Haar prachtige
stem, die zoo menigen schouwburg had gevuld,
was te sterk voor de kleine kamers en boette
daardoor een deel van haar schoonheid in.
„Laten wrj nog een glas champagne nemen,"
zei Valeria Petrovna, toen het lied uit was. „Ik
ben ervan overtuigd dat ik mij vanavond amu
seeren zal."
Simon ging terug naar het buffet en even
later stonden er twee glazen voor hen. Toen zij
gedronken hadden, kwam een roodharig man
naar hen toe en legde familair zijn hand op
hun schouder en sprak stotterend, in een taal
die Simon voor Russisch hield.
Zij schudde zijn hand af met een ongedurig
gebaar en antwoordde hem scherp in dezelfde
taal.
Hij boog zijn week, wit gezicht met den
korten, spitsen neus en de kleine scherpe
oogen een oogenblik tot vlak bij het hare. Er
kwam een vreemde uitdrukking in zijn oogen
en hjj sprak weer.
Haar oogen kregen een plotselingen glans en
zjj antwoordde hem snel, zoodat haar melodieu
ze, heesche stem een oogenblik een scherpen
klank kreeg.
Hij draaide zich om en keek vertoornd in
Simon's gezicht. Met zijn groote, breede schou
ders, geweldige handen en wijkend voorhoofd
deed hij Simon denken aan een gorilla, en met
een plotselingen, dreigenden blik draaide hij
zich op z(jn hielen om en verdween.
„Wie is dat?" vroeg Simon nieuwsgierig of
schoon hij reeds vermoedde wie de man was.
Zij lachte weer even schouderophalend. „O,
dat is Nocolai Alexis commissaris Leshkin.
Wij reisden samen hij is vanavond een beet
je dronken, denk ik."
Zij hoorden daarna Capello spelen. De mees
ter was op dreef en droeg wonderschoone
muziek voor op zijn prachtige viool.
(Wordt vervolgd).
